Nie przechodzimy przez ściany, ponieważ w silniku 3D obsługującym symulację, w której żyjemy, dobrze opracowany został algorytm wykrywania kolizji obiektów ;)
@@bartpaw6798 Przyznam szczerze, że najzwyczajniej w świecie nie rozumiem Twojego komentarza ( i tak serio, nie to, że się nie zgadzam, tylko nie rozumiem), ja odnosiłem się do całkiem głośnej premiery gry komputerowej Cyberpunk 2077 wyprodukowanej przez studio CD Projekt Red (cdpr) a konrentniej w nawiązaniu do głównego komentarza stanu technicznego, który był taki, że zaproponowana przez owe studio komputerowa symulacja pozwalała (co nie powinno mieć miejsca w idei „wiarygodności”) na przechodzenie przez ściany.
Pamiętam odcinek Fineasha i Ferba, w którym FERB wypowiadał zdanie: Z punktu widzenia fizyki kwantowej, samo obserwowanie eksperymentu, ma wpływ na jego wynik.
Odcinki sa w drodze ale sie opoznily, bo ekspert od fizyki kwantowej ma teraz duzo na glowie. Jak tylko Marcin Najman ogarnie swoje sprawy to bedzie dostepny do nagrywania. 🙃
Ale genialny odcinek!! 😮😮 Oby było takich więcej! Fascynujące, szkoda że nie wiemy skąd ta dekoherencja... i czy nasze życie we Wszechświecie też jest tylko prawdopodobieństwem?? Być może tylko w pewnym procencie prawdopodobieństwa istniejemy, a może wcale nas nie ma....
Ja na sylwestra przeszedłem przez szklane drzwi...wniosek jest jeden - alkohol pomaga przechodzić przez pewne przeszkody , ale byłem zbyt trzezwy ,żeby sprawdzić ścianę .
Mam nadzieję że starczy mi życia aby doczekać czasu gdy owa zagadka dekoherencji i kwantowej super pozycji zostanie wyjaśniona. Czuję że to będzie etap kolejnej rewolucji ludzkości. Już oczami wyobraźni widzę super maszyny wprowadzające statki w stan wspólnej fali kwantowej i "teleportację" w wybrane miejsce we wszechświecie.
@@stop365 Po czym wnosisz, że mogłoby to być maksymalnie kilka lat świetlnych? Stan Splątania kwantowego, na którym mogłaby się opierać taka teleportacja, charakteryzuje się tym, że nie zanika wraz z odległością a "informacja" o polaryzacji jednej cząstki wpływa automatycznie na stan drugiej z nieskończoną prędkością, praktycznie natychmiast.
6:55 Odnośnie tego momentu - napisałem komentarz, który przypadkiem osiągnął stan superpozycji. Był to nieśmieszny żart o tym, że chcę sprzedać książkę o kwantowym psychocośtam za bardzo dużą kwotę. Niestety yt uznał to za spam, więc komentarz został wysłany, ale go nie widać - jednocześnie jest i go nie ma! Magia!
Ok. Po tym materiale, jako mocno zagęszczona forma prawdopodobieństwa własnego istnienia w obecnym miejscu, jednak przestanę próbować przechodzić przez ściany… 😬
Pięknie. Przejrzyście, spójnie, jasno. Jestem przekonany, że kiedy odkryjemy, co powoduje wytrącenie z superpozycji stanów (mechanizm, prawo, zasada), będziemy mogli odwrócić zjawisko a to umożliwi przenikanie się "materii". Tylko, czy wtedy nie spowoduje to, rozpadu strukturalnego na poziomie kwantowym? Jak na razie, to wszystko zagadka. Ukłony :)
Wow, ale super powiedziane! Słuchało się łał. Dzięki, rozjaśniło mi to zjawisko pomiaru. Często myślałem właśnie o tym, że im większy obiekt (więcej materii) tym fala prawdopodobieństwa znacząco zmienia swoją"wysokość".
Wiemy po co tu jesteśmy ,dlaczego ,gdzie i po co ale to jeszcze nie czas w tym programie;) Wiedza na ten temat jest dostępna ba !,samemu można się przekonać choć by poprzez OBE, regres hipnotyczny itd...
Takie pytania mi się nasunęły. Kiedy napuszczamy na siebie fale i cząstkę, lub fale i fale, to załamanie prawdopodobieństwa fali i jej przejście do stanu cząstki odbywa się w punkcie zderzenia fali z cząstką, lub do drugiego przykładu przechodząc, czy fale załamią się do cząstek w tym samym punkcie, czy raczej jest lub może być tak, że fala w momencie zderzenia z cząstką lub druga falą załamie się do cząstki gdzieś obok tej cząstki/drugiej fali załamanej do cząstki, przez co na takim hiperczułym ekranie, lub innej aparaturze, wiedzielibyśmy, że fala zmieniła się w cząstkę nie w punkcie cząstki lub załamania drugiej fali, a gdzieś obok, gdzie akurat prawdopodobieństwo spasowało? Przepraszam jeśli nawaliłem błędów, lub tekst jest nieczytelny. A kończąc komentarz, to wyobraziłem sobie jak taki fizyk kwantowy został zaciągnięty, przez bliską osobę, na takie spotkanie z "kwantowym" guru.
Tu pojawia się kilka pytań. Czy wielki wybuch jest tylko efektem osiągnięcia przez fale prawdopodobieństw stanu w którym zaczęła zachodzić lawinowo dekoherencja? Jeżeli tak to jaki mechanizm umożliwił aż tak duże zagęszczenie fal prawdopodobieństw skoro już przy zagęszczeniu wiele, wiele, wiele rzędów wielkości mniejszych dehkorencja zachodzi spontanicznie. (Zakładając, że cała materia pochodzi z wielkiego wybuchu.) To prowadzi nas do pytania czy w takim układzie wielki wybuch nie był tylko malutką lokalną dekoherencją a cała materia jaka powstała jest tylko efektem łańcuchowym. Jeżeli tak to prowadzi to do wniosku, że materia może powstać w dowolnym miejscu przestrzeni przy czym z większym prawdopodobieństwem pojawi się ona tam gdzie jej zagęszczenie jest większe. Tu rozbijamy się o czarne dziury ponieważ zakładamy (na dzień dzisiejszy), że zagęszczenie materii jest tam największe.
Bardzo dobry materiał, poza tym że fala nie zamienia się w cząstkę tylko w bardziej zlokalizowaną falę, której szczyt jest dalej rozymyty choć znacznie mniej niż przed pomiarem (detektor niejako ukierunkowuje tą falę. Tak naprawdę nie wiemy czy ta cząstka jest punktem).
Hmm a mi się 2 razy udało. Co prawda trzeba było potem wstawiać nową ścianie ale moje cząstki wygrał z cząstkami ściany :) A tak na serio jeżeli w ogóle by się dało to prawdopodobnie wymagało by to od cholery energii.
Zaglądam na kanał astrofazy od dobrych kilku lat i jestem pod ogromnym wrazeniem jak bardzo ten projekt sie rozwinał! Bardzo profesjonalnie, jednoczesnie na luzie i w niezmieniajacym sie przystepnym dla kazdego jezyku. Swietna robota! Propsuje i oby tak dalej
6:11 a moim zdaniem to my, obserwator, dostrajamy się do obserwowanego obiektu, i dlatego w czasie "jednego dotknięcia" obserwator i obiekt obserwowany się stykają, w tedy są w jednym punkcie, niejako będąc przez chwilę jednym obiektem. a my później obserwujemy echo tego momentu, kiedy "moment dotknięcia" rozpada się, a my obserwujemy tylko jego część, tą która do nas wraca. dotknięcie zmienia właściwości (zachowanie) obserwowanego obiektu, oraz zmienia właściwości obiektu obserwującego. dlatego obserwacja się nie klei, bo próbujemy opisywać tylko obserwowany obiekt, a nie sumę obiektów, obserwowanego i obserwującego. szklanka badana za pomocą gąsienicy czołgu będzie miała inne właściwości niż zbadana kropelką wody, kto niby udowodnił że cząstka za pomocą której obserwujemy inną, jest zawsze taka sama?
Zabawne jest to że jakby się nad tym zastanowić to nic w życiu nie dotykamy, a jedynie czujemy siłę odpychania "dotykanych" obiektów. I tylko dlatego że lewitujemy nad atomami podłogi które są ze sobą ciasno związane nie wpadamy przez nią do sąsiada.
Poruszyłeś ten temat i od razu przypomniało mi się opowiadanie lata temu czytane pod tytułem Skalny nurek opowiadające o ludziach przemieszczających swoje atomy pomiędzy atomami skał w poszukiwaniu cennych minerałów. Z wątkiem kryminalnym by nie było nudno. ;)
Bardzo ciekawy temat. Najlepsze jest to, że gdy powstanie komputer kwantowy domowego użytku to prawdopodobnie będzie w stanie powstać gra rzeczywistości wirtualnej która będzie w stanie się rozwijać samoistnie :) ale to tylko takie na razie teorie :)
Czy czarne dziury (antymateria) nie są czasem nośnikami pamięci, żeby istniał wszechświat. Przydałoby się porównać proces powstawania grafiki trójwymiarowej z mechaniką kwantową. Dotykając stół, to tak naprawdę dotykamy chmury elektronowej (elektron wokół atomu pędzi bardzo błyskawicznie, co dzięki temu powstaje "ścianka", czyli chmura elektronowa, co warunkuje istnienie materialności).
Czy kiedykolwiek w szkole było o takich sprawach? Ja z fizyki pamiętam wyłącznie matematykę, na których katowane były do porzygu: po jakim czasie spotkają się pociągi jadące z prędkością; jakie jest napięcie jaki opór oblicz moc pracę prawo i sprawiedliwość...
Zakładając że żyjemy w symulacji to dekoherencja jest po prostu zabezpieczeniem które uniemożliwia nam przechodzenie przez ściany. Zatem pytanie nie brzmi dlaczego nie potrafimy przechodzić przez ściany lecz kiedy ktoś znajdzie sposób aby obejść zabezpieczenie 😂
Dobry film. Takie właśnie tłumaczenia są potrzebne, bo jak ktoś nie siedzi w tym głębiej, to faktycznie fizyka kwantowa to dla niego czarna magia. Mnie to sporo wyjaśniło.
Ja to widzę w ten sposób, że moje cząstki są co prawda w całym wszechświecie, ale szczyty ich fal zbiegają się w jednym miejscu dokładnie tu i teraz. W żadnym innym miejscu i czasie to się nie powtarza. No, chyba, że w snach.
Istnieje prawdopodobieństwo że w nocy kiedy śpimy przenosimy się w okolice Plutona obserwując jak czarna dziura zaczyna w wciągać nasz układ słoneczny po czym się budzimy
Hej.. A próbowaliście z drzwiami? Sprawdzałem i u mnie działa. A tak na serio. Mnie to tak się skojarzyło, że te falo-cząstki są jak chaotycznie wirujące na płaszczyźnie koła zębate. Każde osobno wiruje tak szybko i chaotycznie, że nie widać jak dokładnie. Żeby sprawdzić jak, trzeba wsadzić w taki patyk ale to sprawia, że koło nie kręci się tak jak wcześniej albo od razu się zatrzymuje. Kiedy dwa takie koła się zetkną to się zazębiają a to jak kręcą się razem jest jakąś wypadkową ich wcześniejszych obrotów. (tak wiem, że upraszczam) W każdym razie razem nie mogą już się kręcić aż tak chaotycznie jak na początku. Im więcej takich kół połączy się w jeden "mechanizm" tym bardziej wzajemnie się usztywniają i niwelują swoje chaotyczne ruchy. W pewnym momencie już żadne nie może się poruszyć samodzielnie bez poruszenia całości a całość porusza się już tylko tak jak pozwala na to wypadkowa wszystkich elementów. W ten sposób wraz z skalą zanika wyrzekła przypadkowość. Jak myślicie? Dobra wizualizacja? Adekwatna?
Ciekawe, czy gdyby znaleziono sposób na koherencje wszystkich cząstek ciała człowieka w jednym momencie, to czy po ponownej dekoherencji ciało to powróciło by do pierwotnego stanu, na chwilę z przed koherencji. Czy może stan by się zmienił tak samo, jak gdyby nigdy nie zaszło to zjawisko. (Chodzi mi o to, czy w tym stanie funkcji falowej, możliwe było by w ogóle przetrwanie, i czy gdyby tak było, to czy upływ czasu powodował starzenie się ciała, które nie hmm "rzeczywiste"). I czy pod wpływem wystarczająco silnego pola grawitacyjnego, dało by się zaginąć ta falę tak samo jak w przypadku soczewkowania grawitacyjnego, w taki sposób, że można by pozostać w tym stanie nie niepokojonym przez cząstki, które mogły by wywołać dekoherencję.
Jeśli normalnie w skali kwantowej elektrony są falą prawdopodobieństwa, jednak skali makro dzieje się proces dekoherencji i elektron wychodzi z superpozycji, to w jaki sposób wówczas zachowują się elektrony wokół jąder atomów? Zastanawia mnie jak wytłumaczyć odczuwalną przez nas twardą strukturę materii biorąc pod uwagę rzekomy niewielki rozmiar jądra w stosunku to średnicy całego atomu? Pozdrawiam Serdecznie!🎉
Wydaje mi się ze tu chodzi o grawitację. Elektron oddziaływuje na grawitację w taki sposób ze tworzy się fala grawitacyjna która właśnie pozostawia nam ślady po drugiej stronie za szczelinami
Ten sweter jest najczęstszym swetrem jaki gość nosi. Trochę to gejowsko brzmi z moich ust że to tyle razy dostrzegłem, ale fakt, wpierdolilbym się w taki sweter i przykrył jeszcze kocem:)
"Mamroczący guru" - gdybyś tyle pracy włożył w studiowanie filozofii jogi (nie tej gimnastyki), co w studiowanie fizyki to opuściłaby cię ta pogarda. Dlatego tez wielu "guru" tak pogardliwie mówią o nauce. Fajnie by było, gdyby ktoś w końcu przestudiował oba pola tej ludzkiej wiedzy i doświadczenia i powiedział coś mądrego.
Hola hola! Jak to "Nie wiemy, dlaczego pomiar wpływa na wynik"? Przecież wiemy bardzo dobrze: aby zmierzyć daną wielkość bądź cechę, musimy wpłynąć na obiekt badany jakimś czynnikiem. Na przykład fotonami, żeby dokonać obserwacji. A nie da się otrzymać wyniku dzięki czemuś, co nie ma energii, gdyż po pierwsze ma ją wszystko, a po drugie nic byśmy nie otrzymali. Więc gdy to robimy (dokonujemy pomiaru), zmienia się stan energetyczny obiektu badanego. W makroskali ten efekt jest niezauważalny i śmiało można go pominąć. Natomiast w skali cząstek - w której to jeden kwant to dużo - kwant energii cząstki i kwant energii, którym ją "potraktujemy", to już dwa kwanty, a więc dwa razy więcej, i stan się zmienia!!! To proste jak .... sami sobie dopowiedzcie :P
@@Astrofaza Napisałem ten komentarz, zanim do niego doszedłem. Poza tym sprawa "fizyczności" cząstek. Nie wydaje mi się, żeby one "stawały się" fizyczne. Te "stany" zawsze są fizycznymi, lecz ze względu na oddziaływania zwiększa się prawdopodobieństwo takich a nie innych ich właściwości, więc te "stany" je w większości przyjmują (te właściwości). Zresztą sam o tym mówisz w dalszej części filmu, rozważając, czemu nasze ciała zachowują jako taką stabilność kwantową, gdy cząstki chcą się z niej "wyrwać", co kilku zawsze się udaje.
3:52 w/g mnie nie rozwijamy się od setek tysięcy lat . Technika która zmieniła nasze życie w czary zaczeła sie około 200 lat temu . Przez całe tysiąc lecia łodzie miały żagle bądz wiosła , a do transportu lądowego służyły wozy ciągnione przez zwierzęta . Zmieniały się mody , władcy religie , obyczaje ale zawsze w nocy było ciemno , morowe powietrze wywoływało pomory , latały tylko ptaki ( i nietoperze :) ) . To pokazuje że technika jaką znamy nie musi być oczywistą drogą dla cywilizacji . Grecy byli o krok ale ich sposób życia ( niewolnictwo w/g mnie ) zamknął im taką drogę . Możliwe zresztą że brak węgla i ropy naftowej na innych planetach skazuje istniejące tam istoty rozumne na wieczne średniowiecze .
Świetnie to ująłeś. Dla nas rozwój techniczny jest czymś oczywistym, ale przez ogromną większość czasu istnienia naszego gatunku ludzie żyli praktycznie tak samo z pokolenia na pokolenie. Dopiero gdy zaczął się taki prawdziwy rozwój zaczęliśmy mieć odwagę myśleć o latających samochodach, kolonizowaniu innych planet itp. Wcześniej takie rzeczy były możliwe ewentualnie w opowiadaniach o różnych bóstwach, a dziś chyba nie ma rzeczy, która na 100% się nie wydarzy w dziejach ludzkości.
Pamiętajmy o tym że jedna cywilizacja może rozkurwic na przykład w dziedzinie genetyki, a dla przykładu nie wynaleźć silnika spalinowego. Czy świadczy to o braku rozwoju?
Fizyka Kwantowa, czy też jak wolicie Mechanika Kwantowa - kocham tą idealną dla najbardziej praktycznej i sprawdzalnej teorii w historii nauki nazwę! - jakby mogło określić ją tylko jedno jedyne słowo, byłoby to: Prawdopodobieństwo. Tak, zgodnie z materiałem w odcinku i zarazem głównym tematem filmu, człowiek zgodnie z choćby najmniej możliwym i niewyobrażalnie niskim prawdopodobieństwem, ale jednak występującym i mającym miejsce, jest w stanie, nie łamiąc zasad i praw fizyki naszego Wszechświata, albo skrajnie je naginając, przetunelować czy też przebić się ze swym biologicznym jestestwem przez ścianę... do sąsiada obok lub do piwnicy (jeśli mieszkacie np. na parterze) po ogórki do niedzielnego obiadu. Z drugiej strony - i tu dochodzimy do impasu - praktycznie jest to niewykonalne, a ludzki mózg po prostu nie jest stworzony (nawet jeśli miałby ku temu gargantuiczne zasoby energetyczne i technologiczne) do wyobrażenia i zrealizowania tego: finisz fizycznego rozwiązania problemu przejścia przez ścianę. Chyba sam Kosmos na to by nie pozwolił, bo rozerwało by to tą bardzo płynną wciąż przez nas nie do końca pojętą, jego granicę równowagi świata fundamentalnego mikroversum z światem w skali makro.
Szacunek, bardzo ładnie i w teleekspresowym tempie wytłumaczone zjawiska. Czyli jak mam zamknięte oczy i włączę latarkę to świeci przez ścianę a jak otworzę oczy (pomiar) to nie ? :) Chyba Einstein powiedział, że fakt, ze nie patrzymy na księżyc nie powoduje, że go tam nie ma. :)
Czyli ogólnie przez ściany da się przechodzić ale ponieważ szansa na to jest bardzo mała i losowa to można powiedzieć, że nie przechodzimy przez ściany bo mamy po prostu pecha :) Chciałbym też zauważyć, że tak jak w grach stosuje się technikę oszczędzania pamięci polegającą na tym, że środowisko nie jest renderowane w kierunku, w którym nie patrzymy to tak samo jest z tymi cząstkami, które przyjmują jakiś stan dopiero gdy ktoś to sprawdzi. Co nie? To tak jakby naukowcy w grze komputerowej snuli teorię, że świat w miejscach w których nikogo nie ma rozpływa się w nicości ale gdy tylko ktoś się tam pojawi natychmiast otoczenie przyjmuje konkretne kształty. To może jednak żyjemy w tej symulacji?
No nie wiem. Nie widziałem nikogo nawet z zabójczą dawką alkoholu który by przeszedł przez ścianę bez naruszania jej konstrukcji i struktury swego ciała. ;)
😊 i mózg mi eksplodował.... i mózg mój to zrozumiał , a nawet ogarnął .... Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź 👽 i więcej więcej takich filmów więcej kwantów 😊
Da się przejść przez ściany ( zależy z czego są zrobione np klasyczne budownictwo Japonii można bez trudu bo konstrukcja to drewniana rama wypełniona papierem - oczywiście dotyczy ściany wewnątrz )😅
@@miki1981pl nie jestem ani fachowcem od ścian, ani ich fetyszystą ale dzisiaj dowiedziałem się że najgrubsza to ta, za którą siedzi twój dystans do siebie. Mało co się przez nią przebije. Dodam jakąś emotkę bo jej brak chyba wyklucza ironiczny komentarz w tych czasach Czy coś...
@@sabumatva8841 tak komentarz był ironiczny lecz z drugiej strony ukazuje że się jednak da ( w sumie przez każdą kwestia odpowiedniego przygotowania - bo za każdym razem ulega ona uszkodzeniu ) więc jak w Twoim przypadku że nie będąc specjalistą wystarczyło podejść zdroworozsądkowo lub logicznie do ironicznie przedstawionego komentarza
Super filmik! Dzięki! Fizyka kwantowa chyba nigdy mi się nie znudzi xD Fizyka, astrofizyka i matematyka pobudzają moją wyobraźnię i emocje silniej niż niejedno wypasione science-fiction :)
mówiac prosciej czastka za sciana interferuje z inny czasteczkami co powoduje ze fala mimo ze mniejsza wytwarza jej kontynuacje za sciana dzieki pamieci falowej czasteczki
Książkę którą należy przeczytać aby dobrze zobrazować sobie na „chłopski rozum” podstawy fizyki kwantowej to „holograficzny wszechświat”. Polecam, a po polecana przez autora lekturę na pewno niebawem sięgnę.
Dokładnie taki sam opis dekoherencji jest w książce "kwantowy kosmos" Claus'a Kiefer'a - jasny i spójny. Ale najbardziej polecam "kwanty dla każdego", Art'a Hobson'a. Dzięki niej właśnie udało mi się zrozumieć na czym właściwie polega mechanika kwantowa i jaka jest natura kwantów. Ukazuje wiele eksperymentów, mnóstwo zjawisk kwantowych jak np tunelowanie kwantowe (emisja kwantu alfa wykorzystuje właśnie to zjawisko). Poza tym działanie lasera na poziomie kwantowym, czy dokładny opis nadprzewodnistwa, a to tylko kilka przykładów z wielu zawartych w tej książce.
Jeden z ostatnich kanałów który, próbuje jeszcze nawiązywać do starych dobrych programów telewizyjnych jakimi były, niedościgniona sonda i kwant, inaczej daje jeszcze wymagania intelektualne dla widza. Napisałem co myślałem jeśli wyszło nie dostatecznie to przepraszam.
Nie przechodzimy przez ściany, ponieważ w silniku 3D obsługującym symulację, w której żyjemy, dobrze opracowany został algorytm wykrywania kolizji obiektów ;)
Czy meta to bedzie matrix w matrixie?
Powiedz to w CDPR to Cię zlinczują 😂😂
Debil no
@@bartpaw6798 Trafna obserwacja he :)
@@bartpaw6798 Przyznam szczerze, że najzwyczajniej w świecie nie rozumiem Twojego komentarza ( i tak serio, nie to, że się nie zgadzam, tylko nie rozumiem), ja odnosiłem się do całkiem głośnej premiery gry komputerowej Cyberpunk 2077 wyprodukowanej przez studio CD Projekt Red (cdpr) a konrentniej w nawiązaniu do głównego komentarza stanu technicznego, który był taki, że zaproponowana przez owe studio komputerowa symulacja pozwalała (co nie powinno mieć miejsca w idei „wiarygodności”) na przechodzenie przez ściany.
Pamiętam odcinek Fineasha i Ferba, w którym FERB wypowiadał zdanie: Z punktu widzenia fizyki kwantowej, samo obserwowanie eksperymentu, ma wpływ na jego wynik.
Jestem pod wielkim wrażeniem, jak łatwo i przejrzyście tłumaczysz tak skomplikowane rzeczy 😮
uwielbiam słuchać jakiś nowości na tym kanale pozdrawiam serdecznie astroazę i wszystkich innych
Nie mogę się doczekać serii o fizyce kwantowej :)
Oj dużo bólu głowy będzie
@@homar6442 ale to taki przyjemny ból głowy
@@DamianCS2 No ba że tak! :D
Odcinki sa w drodze ale sie opoznily, bo ekspert od fizyki kwantowej ma teraz duzo na glowie. Jak tylko Marcin Najman ogarnie swoje sprawy to bedzie dostepny do nagrywania. 🙃
Oby jak najwięcej
Oby jak najmniej
Ten facet jest lepszy od Sokratesa; nie tylko wie, że nic nie wie, ale i wielu słuchaczy potrafi przekonać, że oni też nigdy nic nie będą wiedzieli.
Świetny miniwykład!
Ksiązka zamówiona. Dawno nie czytalem nic o fizyce kwantowej, dzięki 😁
Fizyka kwantowa to po prostu dobrze napisany program w hiperkomputerze
Ale genialny odcinek!! 😮😮 Oby było takich więcej! Fascynujące, szkoda że nie wiemy skąd ta dekoherencja... i czy nasze życie we Wszechświecie też jest tylko prawdopodobieństwem?? Być może tylko w pewnym procencie prawdopodobieństwa istniejemy, a może wcale nas nie ma....
Kocham tego sluchac!
3 raz oglądam . Cieszę się że trafiłem na ten kanał.
Mistrzowski kanał!
Ja na sylwestra przeszedłem przez szklane drzwi...wniosek jest jeden - alkohol pomaga przechodzić przez pewne przeszkody , ale byłem zbyt trzezwy ,żeby sprawdzić ścianę .
można się wyćwiczyć w rzutach kostką co udowodniło kilku graczy. Efektem czego zostali dożywotnio pozbawieni możliwości wstępu do większości kasyn.
Seria o fizyce kwantowej🤩 Już mi ślinka cieknie
Mam nadzieję że starczy mi życia aby doczekać czasu gdy owa zagadka dekoherencji i kwantowej super pozycji zostanie wyjaśniona. Czuję że to będzie etap kolejnej rewolucji ludzkości. Już oczami wyobraźni widzę super maszyny wprowadzające statki w stan wspólnej fali kwantowej i "teleportację" w wybrane miejsce we wszechświecie.
Teleportować raczej nie bedzie się mogło tak daleko może będzie można na max kilka lat świetlnych
@@stop365 Po czym wnosisz, że mogłoby to być maksymalnie kilka lat świetlnych? Stan Splątania kwantowego, na którym mogłaby się opierać taka teleportacja, charakteryzuje się tym, że nie zanika wraz z odległością a "informacja" o polaryzacji jednej cząstki wpływa automatycznie na stan drugiej z nieskończoną prędkością, praktycznie natychmiast.
Guru przygotowują w naszym obozie rytuał wielkiego przyzwania
6:55 Odnośnie tego momentu - napisałem komentarz, który przypadkiem osiągnął stan superpozycji. Był to nieśmieszny żart o tym, że chcę sprzedać książkę o kwantowym psychocośtam za bardzo dużą kwotę. Niestety yt uznał to za spam, więc komentarz został wysłany, ale go nie widać - jednocześnie jest i go nie ma!
Magia!
Magia? Gorzej, fizyka kwantowa... ;)
Ok. Po tym materiale, jako mocno zagęszczona forma prawdopodobieństwa własnego istnienia w obecnym miejscu, jednak przestanę próbować przechodzić przez ściany… 😬
Pięknie. Przejrzyście, spójnie, jasno.
Jestem przekonany, że kiedy odkryjemy, co powoduje wytrącenie z superpozycji stanów (mechanizm, prawo, zasada), będziemy mogli odwrócić zjawisko a to umożliwi przenikanie się "materii". Tylko, czy wtedy nie spowoduje to, rozpadu strukturalnego na poziomie kwantowym? Jak na razie, to wszystko zagadka.
Ukłony :)
świetna robota, świetnie przekazana wiedza
Wow, ale super powiedziane! Słuchało się łał. Dzięki, rozjaśniło mi to zjawisko pomiaru. Często myślałem właśnie o tym, że im większy obiekt (więcej materii) tym fala prawdopodobieństwa znacząco zmienia swoją"wysokość".
Świetny materiał, dzięki!
Krem wchłaniający się w skórę: Pa na mnie, pa tera.
Wiemy po co tu jesteśmy ,dlaczego ,gdzie i po co ale to jeszcze nie czas w tym programie;) Wiedza na ten temat jest dostępna ba !,samemu można się przekonać choć by poprzez OBE, regres hipnotyczny itd...
OOBE mordo, nie OBE
@@mateuszsiwek108 wiadomo ;) ale jaki bot to wie?! ;)
No wreszcie normalny odcinek a nie pogaduszki filozoficzne.
Ale extra wytłumaczone!
Fajnie i ucząco opowiedziane. Ogólnie dobra ta seria kwantowa 👍
Takie pytania mi się nasunęły.
Kiedy napuszczamy na siebie fale i cząstkę, lub fale i fale, to załamanie prawdopodobieństwa fali i jej przejście do stanu cząstki odbywa się w punkcie zderzenia fali z cząstką, lub do drugiego przykładu przechodząc, czy fale załamią się do cząstek w tym samym punkcie, czy raczej jest lub może być tak, że fala w momencie zderzenia z cząstką lub druga falą załamie się do cząstki gdzieś obok tej cząstki/drugiej fali załamanej do cząstki, przez co na takim hiperczułym ekranie, lub innej aparaturze, wiedzielibyśmy, że fala zmieniła się w cząstkę nie w punkcie cząstki lub załamania drugiej fali, a gdzieś obok, gdzie akurat prawdopodobieństwo spasowało?
Przepraszam jeśli nawaliłem błędów, lub tekst jest nieczytelny.
A kończąc komentarz, to wyobraziłem sobie jak taki fizyk kwantowy został zaciągnięty, przez bliską osobę, na takie spotkanie z "kwantowym" guru.
Ale dobry odcinek!
Coś co jest obecnie nie możliwe, w przyszłości może być wykonalne.
Tu pojawia się kilka pytań. Czy wielki wybuch jest tylko efektem osiągnięcia przez fale prawdopodobieństw stanu w którym zaczęła zachodzić lawinowo dekoherencja? Jeżeli tak to jaki mechanizm umożliwił aż tak duże zagęszczenie fal prawdopodobieństw skoro już przy zagęszczeniu wiele, wiele, wiele rzędów wielkości mniejszych dehkorencja zachodzi spontanicznie. (Zakładając, że cała materia pochodzi z wielkiego wybuchu.) To prowadzi nas do pytania czy w takim układzie wielki wybuch nie był tylko malutką lokalną dekoherencją a cała materia jaka powstała jest tylko efektem łańcuchowym. Jeżeli tak to prowadzi to do wniosku, że materia może powstać w dowolnym miejscu przestrzeni przy czym z większym prawdopodobieństwem pojawi się ona tam gdzie jej zagęszczenie jest większe. Tu rozbijamy się o czarne dziury ponieważ zakładamy (na dzień dzisiejszy), że zagęszczenie materii jest tam największe.
*Kosmiczna petarda*
Bardzo dobry materiał, poza tym że fala nie zamienia się w cząstkę tylko w bardziej zlokalizowaną falę, której szczyt jest dalej rozymyty choć znacznie mniej niż przed pomiarem (detektor niejako ukierunkowuje tą falę. Tak naprawdę nie wiemy czy ta cząstka jest punktem).
Hmm a mi się 2 razy udało. Co prawda trzeba było potem wstawiać nową ścianie ale moje cząstki wygrał z cząstkami ściany :)
A tak na serio jeżeli w ogóle by się dało to prawdopodobnie wymagało by to od cholery energii.
Ja tam kiedyś bez problemu przeszedłem przez ścianę...z karton gipsu😃
Cudnie!
Zaglądam na kanał astrofazy od dobrych kilku lat i jestem pod ogromnym wrazeniem jak bardzo ten projekt sie rozwinał! Bardzo profesjonalnie, jednoczesnie na luzie i w niezmieniajacym sie przystepnym dla kazdego jezyku. Swietna robota! Propsuje i oby tak dalej
No i w żaden sposób nie można pominąć prowadzącego, który już teraz mógłby próbować doktoryzować się z fizyki i astronomii! 😊👏
Fizyka kwantowa jest mega ciekawa a zarazem mega poyebana
6:11 a moim zdaniem to my, obserwator, dostrajamy się do obserwowanego obiektu, i dlatego w czasie "jednego dotknięcia" obserwator i obiekt obserwowany się stykają, w tedy są w jednym punkcie, niejako będąc przez chwilę jednym obiektem. a my później obserwujemy echo tego momentu, kiedy "moment dotknięcia" rozpada się, a my obserwujemy tylko jego część, tą która do nas wraca.
dotknięcie zmienia właściwości (zachowanie) obserwowanego obiektu, oraz zmienia właściwości obiektu obserwującego.
dlatego obserwacja się nie klei, bo próbujemy opisywać tylko obserwowany obiekt, a nie sumę obiektów, obserwowanego i obserwującego.
szklanka badana za pomocą gąsienicy czołgu będzie miała inne właściwości niż zbadana kropelką wody, kto niby udowodnił że cząstka za pomocą której obserwujemy inną, jest zawsze taka sama?
Poprosimy jakiś odcinek o różnych ekperymentach kwantowych. Np. takie 10 minut o samym eksperymencie z dwoma szczelinami.
W opór tego ma na kanale, a jak Ci mało to masz kanał smartgasm, chyba że przeszkadza Ci jego akcent wtedy nic nie poradzę
Świetny film dzięki
Dziękuje astrofazo że tak popularyzujecie naukę bo jest dla każdego
Zabawne jest to że jakby się nad tym zastanowić to nic w życiu nie dotykamy, a jedynie czujemy siłę odpychania "dotykanych" obiektów. I tylko dlatego że lewitujemy nad atomami podłogi które są ze sobą ciasno związane nie wpadamy przez nią do sąsiada.
Poruszyłeś ten temat i od razu przypomniało mi się opowiadanie lata temu czytane pod tytułem Skalny nurek opowiadające o ludziach przemieszczających swoje atomy pomiędzy atomami skał w poszukiwaniu cennych minerałów. Z wątkiem kryminalnym by nie było nudno. ;)
Pierwsze opowiadanie Harrego Harrisona.
@@andrzejjastrzebski7227 Nie pamiętam autora a książka leży sobie u osoby której ją pożyczyłem. I ciągle jakoś nie schodzi się żeby odebrać.
Bardzo ciekawy temat. Najlepsze jest to, że gdy powstanie komputer kwantowy domowego użytku to prawdopodobnie będzie w stanie powstać gra rzeczywistości wirtualnej która będzie w stanie się rozwijać samoistnie :) ale to tylko takie na razie teorie :)
Czy czarne dziury (antymateria) nie są czasem nośnikami pamięci, żeby istniał wszechświat. Przydałoby się porównać proces powstawania grafiki trójwymiarowej z mechaniką kwantową. Dotykając stół, to tak naprawdę dotykamy chmury elektronowej (elektron wokół atomu pędzi bardzo błyskawicznie, co dzięki temu powstaje "ścianka", czyli chmura elektronowa, co warunkuje istnienie materialności).
Czy kiedykolwiek w szkole było o takich sprawach? Ja z fizyki pamiętam wyłącznie matematykę, na których katowane były do porzygu: po jakim czasie spotkają się pociągi jadące z prędkością; jakie jest napięcie jaki opór oblicz moc pracę prawo i sprawiedliwość...
Zakładając że żyjemy w symulacji to dekoherencja jest po prostu zabezpieczeniem które uniemożliwia nam przechodzenie przez ściany.
Zatem pytanie nie brzmi dlaczego nie potrafimy przechodzić przez ściany lecz kiedy ktoś znajdzie sposób aby obejść zabezpieczenie 😂
Ja wycwiczylem sobie rzut koscmi. Da sie - dlatego w kasynach rzuca sie z kubka
Dobry film. Takie właśnie tłumaczenia są potrzebne, bo jak ktoś nie siedzi w tym głębiej, to faktycznie fizyka kwantowa to dla niego czarna magia.
Mnie to sporo wyjaśniło.
fajny golf. pozdrawiam
Ja to widzę w ten sposób, że moje cząstki są co prawda w całym wszechświecie, ale szczyty ich fal zbiegają się w jednym miejscu dokładnie tu i teraz. W żadnym innym miejscu i czasie to się nie powtarza. No, chyba, że w snach.
Dobry materiał
Istnieje prawdopodobieństwo że w nocy kiedy śpimy przenosimy się w okolice Plutona obserwując jak czarna dziura zaczyna w wciągać nasz układ słoneczny po czym się budzimy
Po Helgolandzie raczej poczekam na wasz odcinek superserii ;)
Hej.. A próbowaliście z drzwiami?
Sprawdzałem i u mnie działa.
A tak na serio.
Mnie to tak się skojarzyło, że te falo-cząstki są jak chaotycznie wirujące na płaszczyźnie koła zębate. Każde osobno wiruje tak szybko i chaotycznie, że nie widać jak dokładnie. Żeby sprawdzić jak, trzeba wsadzić w taki patyk ale to sprawia, że koło nie kręci się tak jak wcześniej albo od razu się zatrzymuje.
Kiedy dwa takie koła się zetkną to się zazębiają a to jak kręcą się razem jest jakąś wypadkową ich wcześniejszych obrotów. (tak wiem, że upraszczam) W każdym razie razem nie mogą już się kręcić aż tak chaotycznie jak na początku. Im więcej takich kół połączy się w jeden "mechanizm" tym bardziej wzajemnie się usztywniają i niwelują swoje chaotyczne ruchy. W pewnym momencie już żadne nie może się poruszyć samodzielnie bez poruszenia całości a całość porusza się już tylko tak jak pozwala na to wypadkowa wszystkich elementów.
W ten sposób wraz z skalą zanika wyrzekła przypadkowość.
Jak myślicie? Dobra wizualizacja? Adekwatna?
super odcinek :D
Bardzo przyjemny materiał. Dzięki i zdrówka!
Ciekawe, czy gdyby znaleziono sposób na koherencje wszystkich cząstek ciała człowieka w jednym momencie, to czy po ponownej dekoherencji ciało to powróciło by do pierwotnego stanu, na chwilę z przed koherencji. Czy może stan by się zmienił tak samo, jak gdyby nigdy nie zaszło to zjawisko. (Chodzi mi o to, czy w tym stanie funkcji falowej, możliwe było by w ogóle przetrwanie, i czy gdyby tak było, to czy upływ czasu powodował starzenie się ciała, które nie hmm "rzeczywiste"). I czy pod wpływem wystarczająco silnego pola grawitacyjnego, dało by się zaginąć ta falę tak samo jak w przypadku soczewkowania grawitacyjnego, w taki sposób, że można by pozostać w tym stanie nie niepokojonym przez cząstki, które mogły by wywołać dekoherencję.
Jeśli normalnie w skali kwantowej elektrony są falą prawdopodobieństwa, jednak skali makro dzieje się proces dekoherencji i elektron wychodzi z superpozycji, to w jaki sposób wówczas zachowują się elektrony wokół jąder atomów?
Zastanawia mnie jak wytłumaczyć odczuwalną przez nas twardą strukturę materii biorąc pod uwagę rzekomy niewielki rozmiar jądra w stosunku to średnicy całego atomu?
Pozdrawiam Serdecznie!🎉
Wydaje mi się ze tu chodzi o grawitację. Elektron oddziaływuje na grawitację w taki sposób ze tworzy się fala grawitacyjna która właśnie pozostawia nam ślady po drugiej stronie za szczelinami
nonsense, efekty grawitacyjne są kompletnie pomijalne w efektach kwantowych, są tryliony trylionów razy słabsze.
Ehh siedzę i myślę nad tą fizyką kwantową. Poczytałem troche i jeszcze więcej pytań. P.S. Piotrze spoko sweterek. 😀
Ten sweter jest najczęstszym swetrem jaki gość nosi. Trochę to gejowsko brzmi z moich ust że to tyle razy dostrzegłem, ale fakt, wpierdolilbym się w taki sweter i przykrył jeszcze kocem:)
Jeszcze bym sobie ten golf na mordę wywinął tak żeby powietrze które wydmuchuje z ust od razu nabierało ciepła poprzez tarcie o ten material
Jakie jest nasze przeznaczenie? Proste żyć i umrzeć
"Mamroczący guru" - gdybyś tyle pracy włożył w studiowanie filozofii jogi (nie tej gimnastyki), co w studiowanie fizyki to opuściłaby cię ta pogarda. Dlatego tez wielu "guru" tak pogardliwie mówią o nauce. Fajnie by było, gdyby ktoś w końcu przestudiował oba pola tej ludzkiej wiedzy i doświadczenia i powiedział coś mądrego.
ja nauczyłem się tak rzucać monetą żeby zawsze wypadł orzeł albo reszka
Żeby przenikać przez ścianę potrzebujemy dyrygenta, który zamieni cząsteczki człowieka w kondensat Bosego-Einsteina.
Super film, mega interesujący
Julien Bobroff „La quantique autrement: garanti sans équation!”
Hola hola! Jak to "Nie wiemy, dlaczego pomiar wpływa na wynik"? Przecież wiemy bardzo dobrze: aby zmierzyć daną wielkość bądź cechę, musimy wpłynąć na obiekt badany jakimś czynnikiem. Na przykład fotonami, żeby dokonać obserwacji. A nie da się otrzymać wyniku dzięki czemuś, co nie ma energii, gdyż po pierwsze ma ją wszystko, a po drugie nic byśmy nie otrzymali. Więc gdy to robimy (dokonujemy pomiaru), zmienia się stan energetyczny obiektu badanego. W makroskali ten efekt jest niezauważalny i śmiało można go pominąć. Natomiast w skali cząstek - w której to jeden kwant to dużo - kwant energii cząstki i kwant energii, którym ją "potraktujemy", to już dwa kwanty, a więc dwa razy więcej, i stan się zmienia!!! To proste jak .... sami sobie dopowiedzcie :P
O tym mówię w przykładzie z komarem przecież :)
@@Astrofaza Napisałem ten komentarz, zanim do niego doszedłem. Poza tym sprawa "fizyczności" cząstek. Nie wydaje mi się, żeby one "stawały się" fizyczne. Te "stany" zawsze są fizycznymi, lecz ze względu na oddziaływania zwiększa się prawdopodobieństwo takich a nie innych ich właściwości, więc te "stany" je w większości przyjmują (te właściwości). Zresztą sam o tym mówisz w dalszej części filmu, rozważając, czemu nasze ciała zachowują jako taką stabilność kwantową, gdy cząstki chcą się z niej "wyrwać", co kilku zawsze się udaje.
Poruszył byś może koncepcje mostu Einsteina Rosena ? Wydaje mi się że to bardzo ciekawy temat w Sci fi i np grach (crysis) lub np projekt filadelfia
3:52 w/g mnie nie rozwijamy się od setek tysięcy lat . Technika która zmieniła nasze życie w czary zaczeła sie około 200 lat temu . Przez całe tysiąc lecia łodzie miały żagle bądz wiosła , a do transportu lądowego służyły wozy ciągnione przez zwierzęta . Zmieniały się mody , władcy religie , obyczaje ale zawsze w nocy było ciemno , morowe powietrze wywoływało pomory , latały tylko ptaki ( i nietoperze :) ) . To pokazuje że technika jaką znamy nie musi być oczywistą drogą dla cywilizacji . Grecy byli o krok ale ich sposób życia ( niewolnictwo w/g mnie ) zamknął im taką drogę . Możliwe zresztą że brak węgla i ropy naftowej na innych planetach skazuje istniejące tam istoty rozumne na wieczne średniowiecze .
Świetnie to ująłeś. Dla nas rozwój techniczny jest czymś oczywistym, ale przez ogromną większość czasu istnienia naszego gatunku ludzie żyli praktycznie tak samo z pokolenia na pokolenie. Dopiero gdy zaczął się taki prawdziwy rozwój zaczęliśmy mieć odwagę myśleć o latających samochodach, kolonizowaniu innych planet itp. Wcześniej takie rzeczy były możliwe ewentualnie w opowiadaniach o różnych bóstwach, a dziś chyba nie ma rzeczy, która na 100% się nie wydarzy w dziejach ludzkości.
Pamiętajmy o tym że jedna cywilizacja może rozkurwic na przykład w dziedzinie genetyki, a dla przykładu nie wynaleźć silnika spalinowego.
Czy świadczy to o braku rozwoju?
Fizyka Kwantowa, czy też jak wolicie Mechanika Kwantowa - kocham tą idealną dla najbardziej praktycznej i sprawdzalnej teorii w historii nauki nazwę! - jakby mogło określić ją tylko jedno jedyne słowo, byłoby to: Prawdopodobieństwo. Tak, zgodnie z materiałem w odcinku i zarazem głównym tematem filmu, człowiek zgodnie z choćby najmniej możliwym i niewyobrażalnie niskim prawdopodobieństwem, ale jednak występującym i mającym miejsce, jest w stanie, nie łamiąc zasad i praw fizyki naszego Wszechświata, albo skrajnie je naginając, przetunelować czy też przebić się ze swym biologicznym jestestwem przez ścianę... do sąsiada obok lub do piwnicy (jeśli mieszkacie np. na parterze) po ogórki do niedzielnego obiadu. Z drugiej strony - i tu dochodzimy do impasu - praktycznie jest to niewykonalne, a ludzki mózg po prostu nie jest stworzony (nawet jeśli miałby ku temu gargantuiczne zasoby energetyczne i technologiczne) do wyobrażenia i zrealizowania tego: finisz fizycznego rozwiązania problemu przejścia przez ścianę. Chyba sam Kosmos na to by nie pozwolił, bo rozerwało by to tą bardzo płynną wciąż przez nas nie do końca pojętą, jego granicę równowagi świata fundamentalnego mikroversum z światem w skali makro.
Szacunek, bardzo ładnie i w teleekspresowym tempie wytłumaczone zjawiska.
Czyli jak mam zamknięte oczy i włączę latarkę to świeci przez ścianę a jak otworzę oczy (pomiar) to nie ? :) Chyba Einstein powiedział, że fakt, ze nie patrzymy na księżyc nie powoduje, że go tam nie ma. :)
Nie świeci bo za "oczy" robią atomy ściany :)
Czyli ogólnie przez ściany da się przechodzić ale ponieważ szansa na to jest bardzo mała i losowa to można powiedzieć, że nie przechodzimy przez ściany bo mamy po prostu pecha :)
Chciałbym też zauważyć, że tak jak w grach stosuje się technikę oszczędzania pamięci polegającą na tym, że środowisko nie jest renderowane w kierunku, w którym nie patrzymy to tak samo jest z tymi cząstkami, które przyjmują jakiś stan dopiero gdy ktoś to sprawdzi. Co nie? To tak jakby naukowcy w grze komputerowej snuli teorię, że świat w miejscach w których nikogo nie ma rozpływa się w nicości ale gdy tylko ktoś się tam pojawi natychmiast otoczenie przyjmuje konkretne kształty. To może jednak żyjemy w tej symulacji?
Dzięki za poleconko. Kupiłem książkę z Waszego linku polecającego :)
To z powodu niedoborów alkoholu.
No nie wiem. Nie widziałem nikogo nawet z zabójczą dawką alkoholu który by przeszedł przez ścianę bez naruszania jej konstrukcji i struktury swego ciała. ;)
Ty Koprolity dziadu masz dziś za to niedobór srapek, no to masz, daję ci jeszcze jedną za friko w dół do kompletu.
prawie wpadłem kiedyś do drzewa między podolszycami a imielnicą, więc przechodzenie przez ścianę nie stanowi problemu :)
😊 i mózg mi eksplodował.... i mózg mój to zrozumiał , a nawet ogarnął .... Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź 👽 i więcej więcej takich filmów więcej kwantów 😊
Owszem możemy przechodzić przez ściany. Wystarczy zrobić w niej otwór. Taki jak na drzwi.
Mambo Jambo :-)
Pewien egzorcysta tak mówi 😎
Da się przejść przez ściany ( zależy z czego są zrobione np klasyczne budownictwo Japonii można bez trudu bo konstrukcja to drewniana rama wypełniona papierem - oczywiście dotyczy ściany wewnątrz )😅
Gdzie puenta do tego żartu?
W ten sposób da się "przejść" przez każdą ścianę
@@sabumatva8841 najpierw wypisz mi każdy rodzaj ściany a potem mogę udzielić dalszej odpowiedzi
@@miki1981pl nie jestem ani fachowcem od ścian, ani ich fetyszystą ale dzisiaj dowiedziałem się że najgrubsza to ta, za którą siedzi twój dystans do siebie. Mało co się przez nią przebije. Dodam jakąś emotkę bo jej brak chyba wyklucza ironiczny komentarz w tych czasach
Czy coś...
@@sabumatva8841 tak komentarz był ironiczny lecz z drugiej strony ukazuje że się jednak da ( w sumie przez każdą kwestia odpowiedniego przygotowania - bo za każdym razem ulega ona uszkodzeniu ) więc jak w Twoim przypadku że nie będąc specjalistą wystarczyło podejść zdroworozsądkowo lub logicznie do ironicznie przedstawionego komentarza
@@miki1981pl
"w sumie przez każdą"
Przez każdą.
Bardzo Lubię takie rozkminy sam kiedyś się na tym zastanawiałem ale mało wiem o fizyce kwantowej dzięki za wyjaśnienie :)
ostatnio byłem w emipku i widziałem książkę i takim tytule
No i zajebiście.
Super przygotowany odcinek, nie mogłem się doczekać kiedy będzie znów jakiś fajny odcinek solo i proszę...warto było czekać
Super filmik! Dzięki! Fizyka kwantowa chyba nigdy mi się nie znudzi xD
Fizyka, astrofizyka i matematyka pobudzają moją wyobraźnię i emocje silniej niż niejedno wypasione science-fiction :)
mówiac prosciej czastka za sciana interferuje z inny czasteczkami co powoduje ze fala mimo ze mniejsza wytwarza jej kontynuacje za sciana dzieki pamieci falowej czasteczki
W Minecrafcie Wystarczy wpisać game mode 3
W nowszych wersjach to raczej gamemode spectator
@@Japkozjad ok
Dzięki za info
witam mam pytanie kiedy zacznie sie astro kawa . pozdrowienia 😊
Super film. Czekam na kolejne. Fizyka Kwantowa jest super ciekawa.
Pierw trzeba nauczyć się.....chodzić ! Nie chodzi ten, kto leży....
ej mistrzu, znowu ten sweter :D
Mega odcinek :)
Dostaliście już przelew za promowanie symulacji? U mnie coś się spóźnkają... skandal z tymi maskońskimi HRami
Książkę którą należy przeczytać aby dobrze zobrazować sobie na „chłopski rozum” podstawy fizyki kwantowej to „holograficzny wszechświat”. Polecam, a po polecana przez autora lekturę na pewno niebawem sięgnę.
Dokładnie taki sam opis dekoherencji jest w książce "kwantowy kosmos" Claus'a Kiefer'a - jasny i spójny. Ale najbardziej polecam "kwanty dla każdego", Art'a Hobson'a. Dzięki niej właśnie udało mi się zrozumieć na czym właściwie polega mechanika kwantowa i jaka jest natura kwantów. Ukazuje wiele eksperymentów, mnóstwo zjawisk kwantowych jak np tunelowanie kwantowe (emisja kwantu alfa wykorzystuje właśnie to zjawisko). Poza tym działanie lasera na poziomie kwantowym, czy dokładny opis nadprzewodnistwa, a to tylko kilka przykładów z wielu zawartych w tej książce.
👍🤜🤛
Jeden z ostatnich kanałów który, próbuje jeszcze nawiązywać do starych dobrych programów telewizyjnych jakimi były, niedościgniona sonda i kwant, inaczej daje jeszcze wymagania intelektualne dla widza. Napisałem co myślałem jeśli wyszło nie dostatecznie to przepraszam.
Przechodzimy przez ścianę tylko raz w życiu ..po śmierci.
SERIAL FRINGE trzeba obejrzeć :D