Czy terapia jest dla każdego? Czy działa?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 11 ก.ย. 2024
- Odpowiadam na Wasze pytania dotyczące terapii, między innymi o tym jak wybrać terapeutę, czy terapia działa, ile kosztuje spotkanie z terapeutą, kto w ogóle jej potrzebuje?
🥑 E-book
• Zamów "Ciałopozytywny poradnik śniadaniowy" na: redlipstickmon...
❤️ TH-cam
• Subskrybuj mój kanał: bit.ly/subskryb...
📷 Social media
• Instagram: / redlipstickmonster
• Facebook: / redlipstickmonster
📚 Moje książki
• Tajniki paznokci: www.tajnikipazn...
• Tajniki makijażu: bit.ly/tajnikiM...
• Tajniki DIY: bit.ly/tajnikiD...
🎵 Muzyka
• w intro: Łukasz Palkiewicz / szatt
• w filmach: Epidemic Sound share.epidemics...
🎬 Playlisty
• Testy i recenzje: bit.ly/recenzje...
• Tutoriale makijażowe: bit.ly/tutorial...
• Koreańska pielęgnacja i makijaż: bit.ly/playlist...
• Tagi i wyzwania: bit.ly/tagiiwyz...
• Tani oryginał: bit.ly/tanioryg...
• Pod lupą: bit.ly/podlupa
• Zamienniki klasyki: bit.ly/zamienni...
• DIY zrób to sam(a): bit.ly/rlmDIY
• Wszystko o paznokciach: bit.ly/wszystko...
• Wszystko o podkładach: bit.ly/wszystko...
• Wszystko o korektorach: bit.ly/wszystko...
• Wszystko o brwiach: bit.ly/wszystko...
• Wszystko o ustach: bit.ly/wszystko...
• Wszystko o rzęsach: bit.ly/wszystko...
• Halloween: bit.ly/playlist...
• Piercing i tatuaż: bit.ly/piercing...
• Vlogi: bit.ly/vlogaski
Ewo piękny i mądry film. Jestem psychoterapeutą i uważam, że fantastycznie przybliżasz różne aspekty związane z terapią. Przesyłam wyrazy uznania i szacunku.
Dziękuję pięknie i równie ciepło pozdrawiam ❤️
Damn jaki zbieg okoliczności, dokładnie 1,5 godziny temu wreszcie się przemogłam i zapisałam się na terapie
Super 😃 życzę powodzenia ❤️
SAME!
Ahhh! ♥️
Na jaką terapię? Bo nie chce mi się tego filmiku oglądać 😅
Przyznam szczerze że nie byłam fanką twojego kanału ale od około roku zauważyłam że zmierza on w super kierunku. Cieszę się że wykorzystujesz swoje zasięgi w tak pozytywny sposob i edukujesz masę osób, szczególnie tych młodych. Oby więcej takich ważnych i przydatnych filmów, dzięki wielkie!
Swietnie ze poruszasz tak ważne tematy bo one wciąż są niestety „tabu”
O, tak! Wiem, że to trudne, ale wiem jak skutecznie przełamuje schematy :)
Poprzedni komentarz niechcący. A film ekstra
Nigdy nie zapomnę, gdy terapeutka po wysłuchaniu moich problemów okraszonych łzami stwierdziła, że przecież jestem jeszcze młoda, ładna i całe życie przede mną. Zapytałam, czy jak przyjdę do niej za 20 lat z tym samym problemem, to czy wtedy mi pomoże. Szybko zakończyła sesję, oczywiście już do niej nie wróciłam.
O rany Jurku... Mam nadzieję, że to cie nie zniechęciło i się nie poddałaś?
@@wioleeSag dzięki, na szczęście udało mi się w końcu trafić do kompetentnej terapeutki.
@@leniwabua7584 cieszę się bardzo ❤️ ja miałam szczęście i od razu trafiłam na wspaniałą terapeutę, ale tak bywa różnie i trzeba mieć to na uwadze.
Myślę, że tą Panią przerosła Twoja sprawa i za bardzo weszła w nią emocjonalnie :( to przykre. Zarówno dla Ciebie jak i dla niej.
Dlatego zajebiście się boję pójść do terapeuty ze swoimi problemami. Gdybym usłyszała coś takiego to czułabym się jeszcze gorzej niż teraz i obawiam się, że wtedy bym sobie już nie poradziła w żadną stronę - ani sama, ani już bym nie poszła do kolejnego. Zawsze takie teksty kojarzą mi się z takim gadaniem ciotki Ulki, która myśli że jak jest stara a ja młoda to głupoty gadam i co ja wiem o życiu. Boję się tego, że nie zostanę potraktowana poważnie i profesjonalnie, tylko właśnie jakbym odwiedziła ciotkę...
Świetnie ze poruszasz takie tematy bo mało się o tym mówi
Z mojej pierwszej terapii mnie wyrzucili po pół roku, potem na drugiej grupowej byłam 20mc i przeszłam na oddział dzienny dla DDA i jestem tam prawie rok. Terapia jest codziennie po 5h. W lipcu w końcu kończę cały proces terapeutyczny. Cieszę się że wreszcie moje życie jest zadowalające na tyle ile bym chciała. Na oddziale pracowałam nad impulsywnością, kompulsywnym jedzeniem, zakupami, toksycznymi związkami, stawianiem granic, z zaufaniem do siebie, nad asertywnością, złością, lękami... Oj naprawdę warto... Cieszę się że poruszasz ten temat, ktoś kto był na terapii wie ile to znaczy...
O mój Boże, jakbym czytała o sobie... 😥
Na mnie już ten film podziałał terapeutycznie.
Dokładnie to samo poczułam
O hej kopr
Dla osób mieszkających w Polsce terapia powinna być niemal "z urzędu".
Jako psycholog prowadzący terapie dziękuję za znormalizowanie tematu ❤️ walcze z tym aby temat szukania wsparcia i pomocy nie byl w moim mniejszym miescie tematem tabu 💪
Skorzystam z tego, że Pani tu jest i zapytam czy na terapię idzie się z konkretnym problemem czy można tak ogólnie, kiedy jest komuś źle samemu ze sobą?
@@agatam7518 oczywiscie, ze w sytuacji kiedy jest nam samemu ze soba zle rowniez, jest to przeciez pewna trudnosc, ktora bardzo uprzyksza codziennosc i moze byc przyczyna innych trudnosci lub niepowodzen. Jesli czujemy ze cos jest nie tak, czujemy dyskomfort z samym soba, to juz samo wylapanie tego i swiadomosc ze chcemy cos zmienic-jest postawa ktora trzeba docenic. Nie trzeba bac sie szukania pomocy- to powinno byc normalne a wrecz podkreslane ze to super gdy ludzie podejmuja pewne dzialania aby sobie pomoc :)
@@San_xoxo dziękuję
@@San_xoxo super odpowiedz, dziękuję!
U mnie w pracy nie tak dawno temu zwolniono dziewczynę, ponieważ chodziła do psychiatry. Podsumowano to tak, że musi być psychiczna. Skwitowały ją osoby wykształcone panie magistry itd. mogłabym powiedzieć inteligentne, ale tu się jednak wstrzymam. Zszokowało mnie to dość mocno, ponieważ sama jestem osobą korzystającą w przeszłości z pomocy psychologicznej i przez taką sytuację czuję się już oceniona oraz z góry skreślona. Chciałabym czuć się swobodnie mówić o terapii na co dzień, ale wiem, że muszę się z tym ukrywać. Wiem, że również zostałabym potraktowana w taki sam sposób.
Bylam kilka miesiecy na oddziale dziennym i nikomu sie do tego niw przyznalam. Ciekawa matula pewnie sie jakos domyslila. Oczywiscie w oczach ojca nie pracowalam bo sobie wymyslilam jakaa chorobe, podczas gdy ja walczylam, zeby sie calkiem nie poddac. Ciesze sie, ze dalam rade i odazylam sie na terapie grupowa. Swietna terapeutka dala mi poczucie bezpieczensta i zrozumienia.
Mam 33 lata jestem najmłodsza nauczycielka w SP.Moja koleżanka z pracy 42+ stwierdziła,że nie przyznała by się w szkole,ze korzysta z pomocy psychiatrycznej.
Jako psychoterapeuta dziękuję za " odczarowanie" terapii.
Dziękuję za tak otwarte podejście do terapii i za znormalizowanie leczenia się u tego typu lekarzy. Dzięki tobie wreszcie dwa tygodnie temu poszłam pierwszy raz do psychiatry, a za miesiąc wybieram się do psychologa. Bardzo tego potrzebowałam. Dziękuję za to 🤍
❤️
Super! Powodzonka ❤️
Cieszę się bardzo! Wysyłam uściski :)
przeszłam załamanie nerwowe, zmagałam się z depresją, miałam myśli samobójcze. Zostałam zapisana na terapię grupową dzienną, od poniedziałku do piątku, przez 3 miesiące. Dużo mi dała
❤️
❤️
Dla mnie najbardziej dobijające jest to, że gdy już odważyłam się powiedzieć mamie, że potrzebuję terapii to powiedziała, że sobie wymyślam i się czegoś naoglądałam i próbuję naśladować...
Nie no, jak czytam takie rzeczy to już, za przeproszeniem, kur**cy dostaje. No za czasów Twojej czy mojej mamy depresji "nie było"! Do psychologa to chodzili alkoholicy albo schizofrenicy ¯\_(ツ)_/¯. Depresja? Idź pobiegać czy coś. Nie mam słów na tą zrąbaną mentalność. Nie zważaj na to co mówi. Odłóż sobię kasę, albo zapisz się na NFZ, matka nie musi wiedzieć, a jak potrzebujesz pomocy to nie ma na co czekać. Dasz sobie radę tylko ogarnij to sobie sama na spokojnie (✿^‿^)
Życzę Ci wszystkiego co najlepsze i powodzenia!
@@Lina_The_Lynx dziękuję
@@moeea4961 Rozumiem Cię. Nie wiem ile masz lat teraz, ale kiedy byłam w pierwszej liceum poinformowałam po długim czasie, myślach samobójczych i innych sytuacjach ze potrzebuje pomocy, usłyszałam wtedy żebym nie wymyślała z nia mogę pogadać. Jestem dziś 9 lat starsza i niedawno zaczęłam terapie, mam depresje, problemy same nie zniknęły, tylko się potęgowały. Kiedy teraz postanowiłam powiedzieć o tym mamie, ze chodzie już od jakiegoś czasu na terapie usłyszałam no to dobrze, powiedziałam ze jeszcze nie czuje się gotowa żeby mówić rodzeństwu/rodzinie, na co moja mama o tym nie trzeba mówić nikomu...poczułam się najgorzej, znowu, bo przecież nie robię nic złego żeby się tego wstydzić, a jednak chyba mama się wstydzi 😥
Ja również to usłyszałam. Ostatnio, jakoś parę dni temu poszłam do mamy i w końcu powiedziałam, że potrzebuję pomocy. To było dla mnie tak ciężkie, że zaczęłam płakać, a potem usłyszałam tylko "wymyślasz", "ktoś ci to wmówił", "ja wiem po co to mówisz - ty po prostu nie chcesz chodzić do szkoły". Nigdy nie stworzyła takiej otoczki, że jestem przy niej bezpieczna i mogę się otworzyć. Wręcz przeciwnie - ja boję się nawet powiedzieć jak bardzo miałam duże załamania nerwowe, jak często zdarzało mi się wymuszać wymioty, karać siebie i to już nie tylko fizycznie, ja robiłam to samymi myślami. O tyle dobrze, że zgodziła się na terapię, ale obawiam się, że to będzie za mało dla mnie i będzie konieczna również wizyta u psychiatry. Dodam jeszcze, że kiedyś byłam na diagnozie, no i niby wyszło, że zaburzenia depresyjno-lękowe, ale nie było to dosłowne, a sam psychiatra uznał, że nic mi nie jest, bo się uśmiecham. Trzymam za was kciuki. Nawet nie wiecie jak bardzo rozumiem wasz ból, zmagania codzienne. Wierzę w was, poradzimy sobie wszyscy. ❤
Brzmi znajomo... Ale jak ktoś odbierze sobie życie, to wszyscy wtedy "pewnie miał depresję, dlaczego nie szukał pomocy, przecież znalazłoby się rozwiązanie jego problemów"...
Podoba mi się w jaka stronę idzie ten kanał. Od piękna fizycznego czyt. Makijaż do piękna wewnętrznego
Oczywiscie ze chcemy wiecej filmow na ten temat! Bardzo sie ciesze ze Twoj kanal jest teraz miejscem gdzie porusza sie tak wazne i roznorodne tematy, bardzo mi otworzyl glowe na wiele rzeczy... A zaczelo sie od brwi 🤪 dzieki Ewa!!!
Nie oczekuje się od terapii żeby efekt, poprawa była stopniowo po każdej sesji. Czasem po sesji wychodzi się z poczuciem że nie wyszło, bo np nie powiedziało się tego co się chciało. Ważne żeby mówić o swoich myślach, emocjach spontanicznie I nie cenzurowac się podczas sesji
Ja nawet nie wierzylam, ze cokolwiek ona mi przyniesie, bo mam problem z mowieniem o emocjach. Bylam zamknieta i zdystansowana. Ale cudowna terapeutka i wyrozumiali pacjenci sprawili, ze sie otworzylam. I laknelam wiedzy jak zrozumiec emocje i sie nimi kierowac. Wciaz probuje pamietac "ze kazdy ma prawo do emocji", ze "nie ma mozliwosci by jakikolwiek rodzic nie popelnil bledu w wychowywaniu dzieci", co mi pomaga zyc w chlodnej emocjonalnie rodzinie.
Jako psycholog i psychoterapeuta, bardzo dziękuję Ci Ewo za ten film. Dzięki niemu odpowiedzi na te wszystkie ważne pytania, których się podjęłaś trafią do szerszego grona. Dałaś takie miejsce, gdzie można dowiedzieć się o psychoterapii trochę mimochodem, dojrzeć do niej, najpierw pobyć chwilę obok, zaspokoić ciekawość. To ważne i pomocne. Dziękuję! ❤️
Kiedy wybrać psychologa, a kiedy psychoterapeutę?
Moim zdaniem do psychoterapii najlepiej szukac psychoterapeuty, który jest także psychologiem lub psychiatrą. Na studiach psychologii uczylam się rozumienia czlowieka w dosc ogólnym kontekscie, czyli poza kliniczną diagnozą i podstawami np. typów osobowości, także psychologii spolecznej czy marketingu. Z kolei na kursie psychoterapii przez 4 lata uczylam się tej wlasnie wąskiej ścieżki, pomocy przy użyciu narzędzi terapeutycznych. W Polsce zawod psychoterapeuty nie jest chroniony i niestety łatwo mozna trafic do niekompetentnej osoby. Warto sprawdzac czy wybrany terapeuta skonczyl (nie tylko rozpoczal) kurs i ma studia wyzsze z psychologii. Mam nadzieje ze pomoglam, w razie czego chetnie przyblize temat jeszcze bardziej ❤️
@@annaziokowska6072 a czy psychoterapeuci pracują tak jak psycholodzy na NFZ czy tylko prywatnie jako usługodawcy?
@@darkrose2232 tak, psychoterapeuci również pracują w Poradniach Zdrowia Psychicznego, na oddziałach oraz różnych innych placówkach zapewniających psychoterapię na NFZ. Warto jednak dopytywać o wykształcenie. Ja np prowadzilam psychoterapie pracujac w PZP na NFZ na stanowisku „psycholog” i po prostu zarabialam więcej za godzinę mogąc wybierać tzw „świadczenie psychoterapii” w systemie NFZ, ale równie dobrze mogłabym zajmować to stanowisko po samych studiach. Zawsze warto dopytywać 😉 (jak juz sie wie o co, bo w Polsce niestety jest chaos)
Myślę, że warto też wspomnieć o tym, żeby się nie poddawać w szukaniu odpowiedniego terapeuty. Nie zawsze uda nam się trafić za pierwszym razem ale warto próbować. Ze swojego doświadczenia powiem, że moja decyzja o pójściu na terapię to jedna najlepszych jakie podjęłam w życiu. Doświadczenie warte każdej złotówki, serio! :)
Najlepszy odcinek na jaki mogłxm trafić w tym momencie. Dziękuję, że poruszasz takie tematy.
Jak mi się ciepło na serduszku robi gdy czytam że Ewa komuś pomogła, jesteś silnx!
💕
Jestem już 10 miesięcy po terapii. Zanim się na nią zdecydowałam, też myślałam, że może "moje problemy są zbyt błahe, przecież życie mi się nie wali, jakoś sobie radzę, więc żeby od razu iść do psychoterapeuty?".
Ale wtedy przyjaciółka powiedziała mi tak: "Jak masz 38 stopni gorączki i czujesz się źle, to idziesz do lekarza, żeby Ci pomógł. Dlaczego więc, kiedy czujesz, że sobie z czymś psychicznie nie radzisz, nie korzystasz z pomocy specjalisty? Dlaczego zdrowie psychiczne spychasz za margines, jakby się nie liczyło? Nie jesteś specjalistką psychologii, więc czemu się upierasz, że sama masz sobie dać z tym radę?" I poszłam, i przeszłam psychoteriapię ❤️
To była naprawdę jedna z najlepszych decyzji w moim życiu! Zmieniająca wszystko na lepsze, uwalniająca od mnóstwa błędów poznawczych.
Szczerzę życzę wszystkim Wam gotowości na terapię! ❤️
Właśnie czekam na drugą teleporadę, u psychiatry. Po 7 latach dramatów, chorób, śmierci bliskich, ciągłego stresu, duszeniu w sobie... w końcu wybuchło.
Trzymaj się ☺️ życzę powodzenia ❤️
@@sylwiapiskorz4037 dziękuję ❤️
Kiedy boli mnie ząb idę do dentysty, kiedy mam problem z psychika - do terapeuty, psychiatry, bądź tu i tu. Państwowa psychoterapia i państwowy psychiatrzy też są bardzo dobrzy.Pozdrawiam😘
Bardzo dobrze za poruszasz takie tematy. Niestety terapia, choroby psychiczne itp. są u nas tematem tabu. Według mnie osoby które mają takie zasięgi jak Ty powinny o tym rozmawiać. Dobrze ze jesteś ❤❤
PS. Wyglądasz pięknie 😘😘
Mam nadzieje ze w końcu się odważę iść na terapie :) boje się ze nie będę wiedziała jak zacząć, co powiedzieć itp...sama nie wiem jak wytłumaczyć co potrzebuje...co mnie meczy i trapi.
Od dawna myslalam zeby pójść do kogoś z moimi problemami i po twoim filmiku postanowiłam zapisać się do psychologa, którego oferuje nam uczelnia. Dzięki ze jestes :) mam nadzieję, że wkrótce poradzę sobie z moimi problemami
Nigdy nie sądziłabym, że osoba sukcesu jak Ty może też mieć takie historie. Dziękuję za ten film, ja jako os. z depresją uslyszalam od psychiatry, ze juz nic mi nie pomoze i ze on rezygnuje, bo nie bedzie miec mnie na sumieniu jak sobie cos zrobię, zostawił mnie tez bez leków podsumowując, ze moge go sobie zapamiętać jako zlego lekarza... Oczywiście wzial za ta wizyte 250 pln... Czasem trace wiare w ludzkosc po takich wydarzeniach, ale Twoje filmy i sila daja mi nadzieję
od lat szukam terapeuty/tki, którzy sa w stanie mi pomóc, jeszcze sie taki nie narodzil widac i umre bez terapii, dwa lata temu w sanatorium spotkalam pania terapeutke, która mi duzo pomogla, a takze po raz pierwszy w zyciu bralam udzial w terapii grupowej, bylam tez na kilku odczytach, które mi bardzo pomogly w zrozumieniu czemu tak, a nie inaczej postepuje w pewnych sytuacjach no i po szesciu tygodniach sanatorium sie skończyło, wyszlam mocniejsza i madrzejsza, dwa lata spokoju i juz myślałam, ze bedzie ok, a tu w pracy nowy dzial i niebotyczne problemy pt mobbing, od grudnia siedze praktycznie na zwolnieniu, jestem tez na drodze sadowej z pracodawca i nie mam juz wiele sily, aby walczyc, terapii na pewno nie znajde, bo przez zaraze wszyscy zapracowani, poza tym baba po 60-tce, to ma umierac, a nie chciec terapii ... w Niemczech tez jest to temat tabu i tak sobie mysle, ze duzo wody jeszcze uplynie, zanim bedzie to tematem, jak np kaszel ... bardzo fajny film, madrzy, mlodzi ludzie Ty i Wojtek, takich wlasnie trzeba temu światu....macham serdecznie z Frankfurtu
Hej, życie dla pani wciąż trwa i wierzę że w końcu trafi pani na kogoś kto panią zrozumie. Proszę szukać i się nie poddawać ❤️
Nie strasz mnie - mieszkam w Niemczech. Jestem po 30tce już, a za 3 tyg mam pierwszą wizytę u psychiatry.
Dla mnie terapeutka jesteś ty. Jesteś tak profesjonalna i wiele twoich filmików było dla mnie tak pouczających , przekonujących, zmieniło moje podejście do niektórych rzeczy. Jesteś mega .Tyle 🥰
ja co tydzień chodze na terapie, jest to dla mnie jeden z najlepszych momentow w tygodniu, gdy czuje sie słabo to czekam tylko od czwartku do czwartku ewentualnie pytam o jeszcze jedną dodatkowo w piątek
Decyzja o pójściu na terapię była jedną z najlepszych w moim życiu. :-) Warto poruszać ten temat i "odczarować" go, by nikt już nie uważał tej kwestii za wstydliwą.
U mnie tak samo ☺️☺️☺️ Dwie terapie i najlepiej wykorzystany czas w moim życiu 😊😊😊
U mnie tak samo kochane, jestem wniebowzięty tymi pogawędkami. Coś wspaniałego nigdy się tak nie wygadałem
Mam 28 lat, jestem w procesie terapeutycznym od ponad 7 miesiecy i to najlepsza rzecz jaka dla siebie zrobilam w zyciu. Nie zalowalam tej decyzji ani chwili, choc bardzo sie tego balam. Czulam od okolo 4-5 lat, ze terapia jest mi potrzebna, wrecz myslalam o niej jako o 'ostatniej szansie' dla siebie. Zmagalam i zmagam sie z epizodami depresji, problemami z odzywaniem, postrzeganiem swojego ciala, niskim poczuciem wlasnej wartosci - praktycznie na kazdy z tych problemów odnalazlam odpowiedz wlasnie na terapii psychodynamicznej. Nie ma slów, które moglyby wyrazic wdziecznosc, ulge jaka odczuwam i realna poprawe w swoim zyciu. Jesli kiedykolwiek przeszlo Ci przez mysl, by umówic sie choc na jedno spotkanie - zrób to.
Cieszę się, że jest coraz więcej w internecie tego typu informacji. Super 👏🥰
Bardzo lubię Cię oglądać, bo poruszasz właśnie takie ważne tematy, na które tak naprawdę mało osób się wypowiada. Też uważam, że terapia nie powinna być tematem „tabu”, bo to jest normalna rzecz, terapeuci to zwykli ludzie uczciwie zarabiający pieniądze. A dla wielu ludzi może być ona swojego rodzaju przełomem w życiu i pozwoli im wyjść na prostą pozwalając na zrozumienie swoich myśli i emocji. Super film 😊💞
Super, że poruszasz taki temat. Ja chodzę od ponad roku na terapię. I musze przyznać, że niezwykle mnie cieszy jak po tym roku widzę w sobie różnice i moi bliscy też to widzą. Tylko dodam, że jest to moja druga terapeutka. U pierwszej byłam bardzo krótko bo mi totalnie nie podpasowała. Także nie ma się co poddawać po 1 próbie bo może to po prostu nie jest terapeuta dla nas.😊
Bardzo cieszę się z tego filmu i z tego, że normalizujesz tą tematykę i przełamujesz wszelkie tabu! 💕
Chciałabym tylko dodać, że u niektórych osób może być również potrzebna pomoc psychiatry oraz leków. Jeśli podejrzewacie u siebie depresję, psychozę, borderline czy schizofrenię - to najpierw bym polecała pójście do psychiatry, a dopiero potem na terapię. To są już nieco inne przypadki, gdzie po prostu chemia w mózgu psuje nam życie... Niemniej każdy może pójść na terapię i każdy zasługuje na bycie szczęśliwym. Przytulam was mocno! 😊
Bardzo mi się podoba twoja ostatnia aktywność, widać że starasz się być dobrym przykładem dla innych i nie dyskryminować NIKOGO
Dziękuję Ci za to, że podjęłas ten temat. To bardzo ważny temat i bardzo poważny problem, z drugiej strony... Ja prowadzę terapię online. Różną, tak jak różne są problemy i zapotrzebowanie. Niestety, jednak ciągle spotykam się ze stereotypami. Ludzie boją się, boją się mówić, boją się otworzyć, a ja po to jestem! Mnie nie wolno nikogo oceniać. Nigdy tego nie robię. Udało mi się pomóc wielu osobom, szczególnie młodym ludziom, szczególnie w kwestii terapii uzależnień. Jednak Ewo, dalej nie mogę znaleźć odpowiedzi, skąd tyle stereotypów, skąd negatywne emocje, podejście i założenie "Ty mi nie pomożesz..."... Kochani, pamiętajcie, my też się boimi, też jesteśmy ludźmi. Ewa, świetnie ujęłaś wszystko to, co ja bym chciała przekazać ludziom.... Szacunek, za ten film. Pozdrawiam serdecznie.
Cierpię na depresje i prawdopodobnie nerwice. dodatkowo ledwo działają na mnie leki. Chodzę na terapie prawie rok i mimo powolnych zmian czuje że bez terapii nadal nie pozwalałabym sobie na odczuwanie uczuć. Czasami zmiany zachodzą później niż oczekujemy ale naprawdę warto. Trzymam kciuki za wszystkich którzy nadal się wahają przed pójściem do specjalisty. Naprawę warto :)
Chodziłam na terapię i coś tam mi pomogła ale potem ją przerwałam że względu na wyjazd i aktualnie robię research do znalezienia kogoś innego w nowym miejscu. Nauczyło mnie to jednak żeby zwrócić uwagę na to czy terapeuta jasno powie co mam do osiągnięcia na terapii, jaki ma być efekt. Moja niby mówiła, ale parę razy wydawała mi się nieprzygotowana po poprzednim spotkaniu które na kolejnym miała jakoś podsumować a to podsumowanie nie było dla mnie zupełnie wystarczające i czułam że tracę czas i pieniądze zwłaszcza. Musi być konkret, przynajmniej dla mnie
Rozmawiałam z psychologiem 2 razy, nic odkrywczego się o sobie nie dowiedziałam, ale pomogło mi to zdecydować się na pewne zmiany w życiu. Wydaje mi się, że nawet taka jedna rozmowa z osobą, która ma zupełnie obiektywną, ale i nastawioną na pomaganie, perspektywę, pomaga poukładać sobie w głowie pewne rzeczy, uporządkować i uzupełnić jakieś własne spostrzeżenia.
Dzięki Tobie poczułam w sobie dumę z tego ze od półtora roku chodzę na terapie. Wcześniej czułam ze to jednak zbyt duże tabu żeby mówić innym, ale dziś poczułam, ze to dobrze ze pracuje nad sobą, nad relacjami. OGROMNIE Ci dziękuje za ten film ❤️❤️
Ewciu! Długo Cię oglądam, rzadko komentuję, ale się przemogłam, bo bardzo się cieszę, że poruszyłaś tak ważny temat! Sama uczestniczę w terapii i bardzo bym chciała, żeby jak najwięcej ludzi mogło skorzystać i poczuć moc, jaką daje nam psychoterapia!
Ciesze się, że taki film powstał. Sama chodzę na terapię i bardzoooo pomogła mi w uporządkowaniu chaosu w mojej głowie, szczególnie jeśli chodzi o czasy pandemii, polecammm jeśli ktoś się zastanawia. ;)
Bardzo doceniam to, że tak często wspominasz o terapii i starasz się ją normalizować! Kurcze, prawda jest taka, że każdy na pewnym etapie swojego życia powinien ją przejść i lepiej poznać samego siebie :) Ja uczęszczam na terapię od stycznia br., dostrzegam coraz więcej, rozumiem siebie lepiej no i oczywiście - czasem po sesji czuję się super, a czasem wręcz przeciwnie, ale koniec końców widzę przeogromny progres w swoim podejściu do życia! Polecam totalnie każdemu, bo jest to najlepsza inwestycja w siebie :) Fakt, czasem to spore kwoty, ale tak właściwie... po co nam oszczędności, skoro tak często nie czujemy się szczęśliwi i męczymy się sami ze sobą? Lepiej wyłożyć je jak najprędzej, aby później z masą energii i większą motywacją zarobić 2x więcej :)
Po rozpoczęciu terapii założyłam profil na IG gdzie dziele się moimi przemyśleniami na jej temat oraz sposobami na pokonanie swoich lęków - jeśli ktoś chciałby poczytać, to zapraszam! -> @na_co_mi_terapia instagram.com/na_co_mi_terapia/
Byłam na terapii przez dwa lata. Terapeuta został mi "przydzielony" przez poradnię, w której byłam. I matko, ale to był strzał w dziesiątkę! Mój terapeuta, to obłędny specjalista i mega empatyczny człowiek. Równolegle na terapię zdecydowała się moja przyjaciółka. "Zaliczyła" sesje u trzech innych terapeutów, w tym jednego poleconego przez przyjaciółkę i nie było to "to". Poszła do mojego, prywatnie. I to również był strzał w dziesiątkę. Mój terapeuta nie zmienia podejścia w zależności od tego, czy ktoś chodzi do niego na NFZ, czy prywatnie. Ja osobiście mam tak totalny chill z terapią, że jestem w stanie kompletnie obcej osobie powiedzieć: hej, dzisiaj nie mogę, bo idę na terapię! 🙂 Powodzenia kochani_kochane! Nie bójcie się.
Żeby być precyzyjnym zmieniłbym w tytule na "psychoterapia" ;) I w sumie jeszcze bym kilka informacji zweryfikował... np.
o gotowości do psychoterapii (bo jak można być gotowym na takie coś, wcześniej tego nie doświadczając) albo że chodzi o to zeby się wygadać (bo zdarzają się sesje w których większość czasu się milczy i przynosi to dobre efekty). Ale i tak wydźwięk i Twoj wkład w edukacje jest ogromny za co Ci bardzo dziękuję i kocham :)
Chciałabym abyś poruszyła temat - depresji i samobójstwo u młodych ludzi. Często młodzież nie radzi sobie sama z pierwsza miłością lub także z pierwszym rozstaniem.
Pozdrawiam cieplutko :**
Ewa, dziękuję za poruszanie tak ważnych tematów. Od 2 lat próbuję przekonać mamę do terapii, jest cudowną kobietą z otwartą głową na różne tematy, ale temat terapii to nadal coś nie dla niej. Dziękuję za normalizowanie dbania o swoje zdrowie psychiczne❤️
Najważniejsze to wiedzieć, że pierwszy terapeuta, do którego trafisz, wcale nie musi być tym właściwym i że warto szukać, dopóki nie znajdziesz takiego specjalisty lub specjalistki, z którą dobrze Ci się rozmawia. Poczucie komfortu i bezpieczeństwa jest kluczowe, jeżeli mamy się otworzyć na drugą osobę. Moja pierwsza terapeutka sama wyczuła, że nie ma między nami odpowiedniej relacji i poleciła mi terapeutkę z Psychologgii. Po ponad roku spotkań jestem bardzo zadowolona.
Bardzo się cieszę, że mówisz o terapii. Ja mimo młodego wieku przyuczam się do pracy jako psychoterapeuta. Wiem, jak ważny to jest zawód. Jest dla mnie niesamowicie interesujące jak różni ludzie potrafią działać ❤️. To cudowne, że ludzie otwierają się nie tylko na zmianę samego siebie, ale równie na lepsze poznanie ❤️
dzieki Ewa za ten film!! gdybyś go nagrala 10 lat temu kiedy zaczely mnie lapac ataki paniki nie jezdzilabym 30 km do innego miasta zeby nikt znajomy mnie nie widzial ze ide do psychiatry buziaki
Bardzo ważny i fajnie nagrany filmik :) zgadzam się z każdym słowem. Sama co prawda jestem z tego obozu gdzie samodzielnie wykonałam ogrom pracy ba! Co ciekawe nawet czytając książki psychologów nt rodzicielstwa, mechanizmów tworzenia więzi, itd wciąż czuje ze uczę się czegoś nowego i odkrywam kolejne tajemnice na swój temat i lepiej rozumiem mechanizmy władnych zachowan. Nie mniej uważam ze dobrze by było jakby każdy choć raz pochylił się tak nad sobą i zadał sobie pytanie czy jest zadowolony z siebie. W koncu (cytując klasyka) to ze sobą musimy wytrzymać do końca życie wiec dobrze by było jakbyśmy się świetnie czuli w swoim towarzystwie :)
To zaskakujące, jak mało szanujemy nasze zdrowie psychiczne. Nikt nie zapyta, po co muszę iść do takiego czy innego lekarza, a czy sobie sama nie mogę z tym poradzić, a po co to takie. Nitk nie będzie z powodu korzystania z pomocy lekarza zawstydzać. Ale przy terapii pojawiają się pytania (sama je mam w głowie) komu o tym powiedzieć. Mimo, że wiem, że nie ma się czego wstydzić. Chciałabym, żebyśmy żyli kiedyś w czasach, w których będzie można rzucic do znajomych, że nie mogę się dzisiaj spotkać, bo mam terapię, tak samo jakbym informowała o wizycie u dentysty. I żeby to spotkało się z takim samym zrozumieniem.
Zapisałam się do psychologa, będę szukała terapii. Wiem, że sama sobie poradzę, ale myślę, że nie ma co wynajdywać koła na nowo.
Ewo... Pamiętam jak pierwszy raz trafiłam na twoje filmy, kiedy zajmowałaś się stricte makijażem. I to było super, ale w tym momencie czuję, że stałaś się dla nas kimś więcej. Teraz dbasz też o nasze wewnętrze piękno, czyli zdrowie psychiczne, samoakceptacja... Myślę, że jesteś naszą bohaterką. Potraktuj ten komentarz jako zbiorowe ,,dziękuję"
Zostałam skierowana na terapię od lekarza rodzinnego i byłam nieco zagubiona, bo pierwsza myśl, która mi przeszła przez głowę to:"A co ja specjaliście będę tyłek swoimi wkręconymi akcjami zawracać? Przecież ma ważniejsze sprawy do rozwiązania niż moje nieradzenie sobie z...". Potem poszła w ruch terapia grupowa i znowu "Jak to tak przed tyloma ludźmi o sobie opowiadać?" - że niby jak ma to pomóc? Do tej pory nie wiem dlaczego to pomaga, ale pomaga. Zrozumiałam skąd we mnie mechanizmy danych działań i dlaczego coś jest toksyczne. Z czasem nabrałam więcej spokoju a to spowodowało, że cielesne objawy stresowe zelżały. Idąc na sesję spodziewałam się, że usłyszę o sobie trudne rzeczy a byłam w ciężkim szoku, że mnie chwalono za robotę, którą już sama z siebie zrobiłam. W końcu i ja siebie autentycznie pochwaliłam. :) żeby była jasność: chodzę na terapię z NFZu.
Tak ale są też tacy ludzie co chodzą na terapie i liczą, że terapeuta po kilku wizytach zmieni ich życie albo niewiem zaczaruje im mózgownice i nagle problemy znikną, 50% procent terapii to jest praca nad samym sobą (psycholog, psychiatra może wskazać droge wytłumaczyć pewne mechanizmy pomóc sobie z nimi radzić) ale niektórzy tego nie rozumieją, posłuchają terapeuty przyjmą do wiadomości i później dziwią się czemu np nie jest lepiej? A nie jest lepiej bo nie wykonują tej pracy sami ze sobą w swojej głowie
Chciałam isc na terapię bo mam poważne problemy. Poszlam do psychologa na NFZ bo mnie nie stać. Odeslal mnie na terapie dla par. Popłakałam się w gabinecie że potrzebuję pomocy i w końcu przyszlam, a ten dalej mnie odsyłał na terapię dla par mimo że mowilam że mnie to nie interesuje
dziękuję Ci za ten odcinek🎥, super jest to, że mówisz o terapii otwarcie, sama chodzę na terapie i polecam wszystkim🏋️♀️❤, pozdrawiam🤗
W moim mieście znajduje się ośrodek pomocy kryzysowej, kiedy bardzo potrzebowałam pomocy bo już targałam się na swoje życie poszłam tam i dostałam karteczkę z datą która była w następnym tygodniu i kompletnie za darmo co było piękne gdyż nie miałam wtedy pracy bo dopiero po szkole byłam ❤️❤️ jeśli nie macie pieniędzy a jest taki ośrodek blisko was polecam bardzo lepsze to martwić się ze nie macie na terapeutę pieniędzy i nie iść 🥰
na przełomie gimnazjum i liceum korzystałam z pomocy terapeuty, i najbardziej mi zależało żeby nie doszło to do moich rodziców. niestety mimo moich próśb pani tego nie dotrzymała, i wszystko do nich dotarło, za co miałam w domu piekło. minęło ponad 10 lat, i nadal mam problem żeby się na terapię wybrać, zwyczajnie im nie ufam
Jedno zdanie: Z głębi mojej zmęczonej, ale wciąż pozostającej w terapii duszy: Dziękuję Ci za ten filmik! :)
Może nie do końca o terapii ale o psychologu szkolnym. Poszłam raz do niej, chciałam pogadać, ale miałam tyle emocji w sobie i nie wiedziałam od czego zacząć że przez pół godziny w sumie to tylko płakałam. Po czym ona powiedziała do mojego chłopaka, teraz już męża, że "to chyba nie dziewczyna dla Ciebie". Do tej pory nie jestem w stanie pójść do innego specjalisty mimo że mam kilka rzeczy które chciałabym przepracować. Tak bardzo mnie to zblokowało i nie wiem jak to przeskoczyć.
Ja czekam na swoją pierwszą wizytę u psychiatry ever. W czwartek. Uff... To chyba najtrudniejszy krok, jaki wykonałam w życiu, ale wiem, że tylko to teraz może pomóc. Ciąża nasiliła mocno stany depresyjne. Już za chwilę będę musiała zająć się kimś ode mnie całkowicie zależnym, więc muszę mieć na to siłę w głowie. Najpierw postanowiłam zająć się sobą :) w myśl zasady, że szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko :) w ogóle mam poczucie, że zaczęliśmy już dość mocno ogarniać temat depresji poporodowej i depresji w ogóle, ale z depresją w ciąży się jeszcze nie spotkałam - przynajmniej, żeby ktoś o niej mówił. Tak jakby, człowiek musiał być szczęśliwy i radosny w tym czasie, bo przecież będzie mieć niebawem bąbelka... Ech... Nawet moja ginekolożka nie spytała o samopoczucie psychiczne. Gdybym sama jej nie powiedziała, to spokojnie mogłaby o tym nie wiedzieć do rozwiązania! A wydaje mi się, że jako osoba prowadząca ciężarną powinna też skupić się na jej sferze psychicznej.
Życzę powodzenia
Ja przechodzilam bardzo silna depresje i nerwice w ciazy.Nawet leki bralam od konca 4 miesiaca.Jesli Pani chce mozemy popisac gdzies ze soba moze cos doradze,pomoge,wespre.Moze ma Pani gg albo facebooka?pozdrawiam.Ps.Wiem jak to jest byc w ciazy i czyc sie okropnie zle psychicznie.
Świetny film, uwielbiam twój kanał, bo dzięki niemu, mogę pozbyć się barier w mojej głowie. Dziękuję ślicznie.
Jestem w terapii od blisko dwóch lat. Psycholog pomogła mi wyjsc z mojego największego lęku, czyli strachu przed chorobami. Ale ostatnio ciągle mnie zawodzi, zapomina o wizytach, ocenia mnie, "jedzie" po mnie. Kończę ten etap. Ta osoba już nie jest dla mnie. Zmieniam psychoterapeutę. Życzę sobie i Wam byśmy trafili na odpowiednią osobę.
Dzieki Tobie dziś już jestem po pierwszej terapii a zmagam się z nerwica od dobrych kilku lat. Dziękuje :)
Dziękuję, Ewa! Niedawno zaczęłam chodzić na terapię i mega mi pomógł ten film jeśli chodzi o uporządkowanie myślenia w tym temacie
Ja chodzę na terapie grupową i mi to pomaga, ewidentnie jest dzięki temu lepiej, plus terapie jest taki że można znaleźć ciekawe osoby z którymi nas coś łączy
Miałam terapię telefoniczną. M.in. niska samoocena. Pan powiedział takie słowa: "No tak, bo z głupią osobą nie ma o czym rozmawiać", zaraz po tym, jak mu powiedziałam, że czuję się głupia. Już więcej nie miałam rozmów z tym panem.
Kocham psychologów....terapie....... To mega mega rozwojowe..... Nie rozumiem nastawienia pewnej części społeczeństwa, którzy to negują ten aspekt. Psycholodzy (moim zdaniem) powinni być dostępni jak interniści. Polecam wszystkim. ... To duży krok w przyszłość
No i oczywiście, że jak jest wartościowy temat, to jest tak mało wyświetleń, mimo że minął tydzień. A na kosmetyki lecą wszyscy. Przerażające.
Bardzo potrzebny film, dziękuję
wlasnie wracam z terapii jak wrzucilas ten odcinek :)
Dla mnie każdy człowiek powinien iść na terapię abyśmy potrafili z sobą rozmawiać . Jakoś dla mnie to jest naturalne i każde pieniądze są tego warte bo wtedy człowieka nic nie złamie. I mam wrażenie że jestem lepszym człowiekiem ale ze swoimi przekonaniami
Ewo cudownie się Ciebie słucha. Masz bardzo mądre podejście do tematu psychoterapii. Pozdrawiam ciepło
Ewa świetna robota ! 🎉❤️🥰🙌🏻 rzeczy które mówisz odzwierciedlają to co sama mówię mojej rodzinie i przyjaciołom gdy pytają o terapie 😊 odczarowywanie tego tematu jest niezwykle ważne. A Ty przekazujesz to dobro w wersji masowej i to jest piękne. Polecam terapie. Mnie pomaga znaleźć swoje i być sobą ❤️
Świetny filmik ! Muzyka lekko mnie rozpraszała przy tak „pogadankowym” filmiku😕 ale sama treść CUDOWNA♥️
Potrzebuję więcej filmów o terapiach:)
Może ktoś to przeczyta, jako że jestem na ostatnim roku szkoły i większość czasu stacjonarnego w tym roku chorowałam to zmęczył mnie psychicznie i fizycznie powrót, więc zgłosiłam się z tym problemem do wychowawcy, zostałam przekierowana do psychologa i pedagoga. To był mój największy błąd w życiu, otworzyłam się i mówiłam wszystko emocjonalnie, nie przez pryzmat realiów tylko tego jak dane tamaty czułam jako osoba, miałam to zrobić w placówce u terapeuty ale w moim mieście nie ma osób godnych polecenia. I niestety zostałam zraniona w sposób który sobie nie wyobrażałam, potrzebowałam pomocy, rozmowy, przepracowania moich emocji do danych sytuacji a zamiast tego pedagog i psycholog zaatakowały moją rodzine, zniszczyły mi z nią relacje bo odebrały słowa ode mnie jako informacje realne a nie nacechowane emocjonalnie. Minęło już 8 miesięcy od tej sytuacji i czuje że dalej potrzebuje pomocy której nie otrzymałam ale przez traume którą otrzymałam boje się zaufać kolejnej osobie, że znowu zostane źle odebrana i zniszczy to wszystko co przez te miesiące odbudowywałam. Nie wiem czy jestem wstanie znowu tak się otworzyć by przepracować to wszystko jeszcze raz tylko z kompetentą osobą. Czy ktoś może mu cokolwiek doradzić?
Może terapia online z obcym terapeuta z zupełnie innego miasta? Warto też spojrzeć na opinie żeby wiedzieć czy można mu zaufać :)
@@karlap5264 niestety warunki w domu nie pozwalają mi na to, będę musiała wyczekać jeszcze rok do przeprowadzenia się do Warszawy i może tam spróbuje
Psycholog szkolny przed którym się otworzyłaś nadużył Twojego zaufania i nie powinien informować Twojej rodziny o tym co mu opowiedziałaś. Jeśli tak było, zachował się nieetycznie. Jest jednak jeden wyjątek- jeśli usłyszał o przemocy w Twojej rodzinie której jesteś ofiarą był zobowiązany do reakcji w Twojej obronie. Nie wiem jak było. W każdym razie, jeśli czujesz że potrzebujesz pomocy specjalisty, powodzenia w dalszym szukaniu. Nie rezygnuj!
@@Szarozielono teraz wiem po czasie że tematy jakie poruszył z moją rodziną które sam ode mnie uzyskał nigdy nie miał prawa przekazać z powodu etyki pracy, jednak czasu nie cofne. dziękuję bardzo za wiadomość i słowa wsparcia
Ja bym zrobiła termin w jakimś najbliższym mieście u terapeuty i pojechała autobusem. Jestem po 30tce, czułam się odmiennie już od dziecka, a dopiero idę na 1szą wizytę...
Super że poruszasz tak ważny temat 😊 ja wreszcie się przełamałam i jutro idę na pierwszą wizytę do psychiatry, trzymaj kciuki 💋
Nigdy bym nie pomyślała że tak zmienisz moje podejście że niemal już chce się umówić do psychologa a myślę o tym od lat..
Super ze poruszyłaś taki temat. Nie jestem osobą znająca się w tych tematach bardzo szczegółowo ale Według mnie warto zrobić również taki film skierowany glównie do rodziców/opiekunów ponieważ nie tylko oni zmagają się z problemami tam w głowie ale też młodsi/dzieci dorośli mają samowolkę wiedzą kiedy czują się źle i kiedy mają zadziałać i robią to na własną rękę. Dzieci nie mają takiej możliwości, są ograniczeni z powodu swojego wieku, nie zawsze osoby dorosłe biorą ich sprawy na poważnie no bo przecież "dorastanie juz takie jest" NO właśnie nie zawsze, czasami potrzebna jest pomoc, dzieci nie zawsze wyczuwają takie rzeczy sami, czasami się wstydzą lub poprostu boją tego jak się czują. Wydaje mi się że trzeba uświadomić to rodzicą
ja bym podsumowała terapię w ten sposób: dwa kroki do przodu ale zdarza się jeden do tyłu i to jest ok, najważniejsze że pracujemy nad sobą.
Ewa, czy są twoim zdaniem tematy, których terapeuta nie powinien poruszać, bo są to pytania już zbyt osobiste?
Czy to przypadek, że oglądam ten filmik tuż po moje pierwszej wizycie? Pozdrawiam serdecznie
Kurcze, z tym doradzaniem innym ludziom że powinni pójść albo nie to jest naprawdę problematyczna sprawa. Ja byłam już niemalże zdecydowana żeby zacząć terapię, nie mogłam wytrzymać sama ze sobą, a mój były mówił mi wtedy że przecież po co ja idę, i że to on powinien mi pomóc rozwiązać moje problemy, a nie ktoś obcy i gdzie ja się będę komuś zwierzać z tego co czuję.. Po kilku sesjach zobaczyłam że to on jest problemem i że on powinien w zasadzie pójść na terapię, ale kiedy mu o tym wspomniałam to usłyszałam tylko że on sam zna się najlepiej i psycholog mu nic nie pomoże. Jeśli ktoś tego nie chce, nie znajdzie w sobie ochoty, nie przemoże się, to to kompletnie nie ma sensu. A jak widać jest to nadal temat super delikatny i obarczony sporą ilością nieprawdziwych stereotypów.
Wielu mężyczn ma bardzo negatywne podjeście do terapii z powodu wychowania bo przecież prawdziwy mężyczna powienien potrafić poradzić sobie z emocjami i problemami. Też miałam sytuacje z chłopakiem gdy potrzebowałam rozmowy z specjalistą i udałam się do psychologa w szkole która była bardzo nie profecjonalana i zamiast mi pomóc narobiła mi więcej problemów to zamiast wsparcia usłyszałam „a nie mówiłem, problemy samemu się rozwiązuje, po co tam szłaś, oni nie wiedzą co mówią, tylko sobie bardziej zaszkodziłaś” eh, mam nadzieje że z czasem uda mi się po wielu rozmowach namówić go do zmiany zdania, przerwać to tabu. A tobie życzę powodzeni w kolejnych sesjach
@@martita2110 To prawda, coś w tym jest, facet ma być twardy i radzić sobie ze wszystkim sam.. Życzę powodzenia w przekonywaniu :) Oby się udało
Lubie odcinki o takiej tematyce❤❤❤
piękny film, bardzo wartościowy
Super materiał ! Choć sama już coś wiedziałam tak ten materiał przedstawił mi kilka cennych wskazówek.
Chodziłam na grupowa terapię. Zazwyczaj trwa ok. 8h przez 5 dni w tygodniu i trwa ok. 12 tygodni. Ja chodziłam w czasie pandemii więc 3x w tygodniu po 2h 😊
W czasie pandemii są terapie grupowe? :)
bardzo wartościowy odcinek
Spadłaś mi z nieba z tym tematem ❤️
Komentuję, bo ten film powinien trafić do karty "Na Czasie" 😊
Dziękuję za ten film. Potrzebowałam takiego przewodnika dla mamy. Nie wiem czy obejrzy klip, ale warto było jej wysłać.
O matko ale czekałam na coś od Ciebie 🥰 To jest jeden z tych filmików, dla których tu wchodzę - cholernie ważnych. Ale teraz bardzo też doceniam te lżejsze :)
sama wczoraj po raz pierwszy spotkałam się z terapeutą, potrzebowałam tego od lat od końcu się odwazylam
dziękuję za ten film
Super że poruszasz tak ważny temat 👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻
Chodzę na terapię. Mam za sobą 4 spotkania. 140zl za 50 minut. Czy polecam? Jeszcze mi nie pomogło. Poza tym terapia to nie jest tylko wygadanie się, największą pracę musicie wykonać sami, po sesji.
Terapia pomaga po czasie. Ja chodzę na psychodynamiczną i po 2 latach widzę duży postęp, gdzie wcześniej był nikły
@@sagdeg6896 Dokladnie, 4 spotkania to tak naprawdę bardzo krótko. Przy tak krótkim czasie skupiłabym się na tym, czy dochodzisz do nowych wniosków, odkrywasz w sobie rzeczy, o których wcześniej nie wiedziałaś. Ja jestem w terapii pół roku i, tak jak uprzedzała mnie terapeutka, widzę już pierwsze realne efekty. Ale dużo pracy wciąż przede mną.
@@Angie-nm4ft to może być frustrujące bo skoro idę na terapię to chce żeby było lepiej, a poprawy nie widać. Ale dobrze być tego świadomym i mimo tego nie rezygnować, a skupić się na bieżących tematach omawianych na sesji. I mówić o swoich obawach terapeucie!