Türkiye'de kadın sağlığı videomuzu izlemek için tıkla👉 th-cam.com/video/fuB_yjlbc-A/w-d-xo.html "Olmak" serimizden haberin var mı? Artık var: th-cam.com/play/PLLsTnmMgfDpL0FBOhL2ZV1HvJIap7Kxo9.html
Aydınlatıcı bir video. Asperger sendromu ve Disleksi (Özel Öğrenme Güçlüğü) hakkında video gelirse güzel olur. Çünkü ülkemizde bu tip bozukluklar pek bilinmiyor. Video için teşekkürler.
Ben bu videoyu yeni fark ediyorum.bende de bu hastalık 3 senedir var ders çalışıyorum ve Bi anda başka Bi ise girisiyorum onu bırakıp başka iş yani bunun için ne yapabilirim beni çünkü kötü etkiliyor bu durum.
Marketten susam almak için hazırlandım, elime telefonu alınca 3 gündür cevap bekleyen mail aklıma geldi. Oturdum onu yazarken, bir kaç sosyal medya yorumuna cevap verdim. Sonrasında markete giderken müzik dinleyeyim derken 25dk vakit harcayarak bu videoya denk geldim. 18 yaşında teşhis konmuş ve 40 yaşından sonra istifa edip kendi işini kurmuş bir DEHB’li olarak herkesi selamlıyorum. Bu satırları okumadan önce kim bilir ne yapıyordunuz. Neyse ben gideyim susam alayım.
Çok.fazla potansiyelinin olduğunu bildiğin halde beynindeki makineyi harekete gecirememek herşeyi yarıda bırakıp ertelemek cidden toplumumuzda çok zor bir süreç bu süreçte yaşayan herkesin Allah yardımcısı olsun.
😢 Sorma aslında altında yatan gizli bir nimette var ama ortaya çıkarabilmemiş nasıl ve ne olduğunu anlayamıyorum bile organize olup bir şeylere başlayamamak bir şeyleri tamamlayamamak o kadar yorucu ve karmaşık bir küsür döngü ki
@@yigitefedelihasan3131bunu concerta tarzı ilaçlar kullanarak mı başardın? Ben eskiden kullanıyordum ama bu sene kullanmadım tekrar başlamak sınava az kala dengemi bozar diye erteledim. Ona göre tekrar kullanmayı deneyeceğim odaklanmak için başka çarem kalmadı maalesef://
Bundan 3 yıl önce derse odaklanamıyorum diye ağır bir başarısızlık hissiyle iç döktüğüm , “sadece otur ve çalış bu kadar zor değil” diye beni azarlayan terapistime selam olsun 🤗
21 yaşında bir DEHB'liyim. İçinde bulunduğumuz sistem bizler için o kadar zorlayıcı ve yıpratıcı ki, bizi ancak birbirimiz anlayabiliriz. Çalışmak istediği halde çalışamayan, anladığı halde öğrenme sürecinde kopukluk yaşayan, potansiyelinin altında kalan biri olarak bazen gerçekten yoruluyorum. İlaç kullanmak ayrı kullanmamak ayrı dert. Bende taşikardi ve kaygı bozukluğunu arttırdığı için şu an kullanmıyorum. Çalışmak için herkesten fazla çaba sarf etmem gerekiyor, yani 'çalışmaya çalışıyorum.' Ne diyebilirim ki, Allah yardımcımız olsun DEHB'li dostlarım. Not: mümkün mertebe ilginiz olan alanlara girin ve sevdiğiniz şekilde çalışın. Hyperfocus olmak buna bağlı
Merhaba, geçmiş olsun öncelikle Ben de bu illetten muzdarip olduğumu düşünüyorum. Ama hiç doktora gitmedim. Çok merak ediyorum tam olarak hayatınız da olumsuz neler yaşıyorsunuz. Mesela ben de unutkanlık çok oluyor. Hiç bir şeye konsantire olamıyorum. Herhangi bir şey ne olursa başlıyayım hemen aklım başka bir şeye kayıyor. Çok çabuk sıkılıyorum herşeyden İş hayatım berbat durumda. Sürekli ordan oraya geziyorum. Ya lütfen yaşadıklarınızı yazabilirmisiniz. Bir de tedavi süreci nasıl oluyor. İlaç varsa işe yarıyormu.
@@placebo8256 vaktim olursa belki uzun uzun yazabilirim ama dedikleriniz aşağı yukarı aynı belirtiler. Doktora gitme şansınız varsa gidin derim. İlaç ya da bilişsel davranışçı terapi, hangisi uygunsa o uygulanır. Bir de ekşi sözlükten okumanızı öneririm. Birçok parametre var çünkü. Umarım en doğru tedaviyi alırsınız.
@@theobservee Biliyorum bir çok yazı okudum ama insanlar tam olarak ne yaşıyor onu merak ediyorum. Kimse yaşadıklarını yazmıyor. Keşke bir iki şey yazsaydınız. Şun an doktora gidecek maddi durumum yok.
@@placebo8256 yani şöyle ki, hayatım boyunca kendimde bir farklılık olduğunu hep hissettim zaten. 'Zeki ama çalışmıyor' öğrencisi idim. Sevdiğim konuya odaklanabilirken sevmediğimden istemeyerek de olsa kaçıyorum. Öfke patlamalarım var. Detaylı düşünürüm. İnce düşünürüm. Kırılırım çabucak, insanlar genelde enayi yerine koyarlar çünkü.Dehblilerin çoğu iyi niyetli insanlar oluyor. Duygularımız istismar edilmeye açık. Ama hayal gücüm de geniştir. Yani denge. Fazla ve eksik yönlerimiz var. Genel durum bu
23 yaşında DEHB tanısı aldığımda hissettiğim en baskın şeylerden biri de kırgınlık olmuştu. Çünkü her şeye geç kalmamın, yapmam gerekenleri unutmamın, söylenenleri fark etmeyişimin, gereken vakitte harekete geçemeyişimin sebebinin umursamazlık olmadığını kimselere kabul ettirememiştim. O güne kadar kendime ve etrafıma karşı verdiğim o savaşın sorumlusu gerçekten de benim bir kötü huyum değildi, beynimin olağandan farklı olan yapısıydı. Bunu ben seçmemiştim, haksızca itham edilmiştim hep. Sorsalar ben ister miydim ki aynı yerde saatler boyu oturup bir şeye kontrolsüzce dalmayı, hiçbir fonksiyon gösterememeyi, bazen su içmek kadar basit bir eylemi dahi yerine getirebilmek için çok çaba göstermek zorunda olmayı?
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Aileniz hocalarınız sizi umursamazlıkla suçlarken aslında umursamaz olan onlardı. Zamanında suçlamak yerine elimizden tutup psikiyatriye götürselerdi şuan çok farklı yerlerde çok farklı hayatları yaşıyor olurduk.
Ben de DEHB'li bir bireyim. Videoyu izlerken aynı anda otobüs bekliyordum, yanlış otobüse binmişim. Şu anda şehrin diğer ucundayım ama video güzel olmuş shshhshshs
başka bir şey izliyordum, bir an kapatma isteği geldi ve bu videoya denk geldim. hiçbir işi tam olarak bitirememek, sürekli başka başka şeylere yönelip asıl yapman gerekende başarısız olmak, zamanı kaçırmak. Tam olarak neyi çok istediğini bilememek çünkü aynı anda birkaç şeyi düşünmek ve istemek :) bunun zorluğunu anlatamam.
2 ปีที่แล้ว
Doktorların yazdığı ilaç ile kolayca çözülebiliyor, bana çok faydası dokundu.
@ ben bu şikayetleri söyleyeceğim o da ona uygun ilaç verecek ama bu sinek öldürmek gibi olur asıl olması gereken bataklığı kurutmak. bunun için de terapi gerekiyor malesef. Ben ne çevremde bu kadar özelimi anlatabileceğim bir hekimi tanıyorum ne de terapi için yeterli bütçem var.
2 ปีที่แล้ว
@@seliwatch terapi kendini tanıman konusunda yararlı oluyor ancak kalıcı çözüm diye birsey malesef yok, pomodoro gibi çalışma tekniklerini uygula ve doktorun yazdığı ilacı kullandığın sürece dikkat problemi ortadan kalkıyor
Bu videoyu izlemeyi çok uzun zamandır erteliyorum. Çünkü canım yanıyor 25 yıl sebebini bilmeden yaşadığım özgüvensizlikler, sosyal ilişkilerde, ikili ilişkilerdeki sıkıntılar, kendimi tembelim diye suçlamaların, kaçırdığım fırsatlar sınavlar hepsinim bende yarattığı yaralara temas ediyor. Kaçırdığım şeyler canımı yakıyor.
@@entrepreneur3415 verdiğiniz bilgi için çok teşekkür ederim. Mutlaka dikkate alacağım ve beslenmesi gözden geçireceğim. Sugar diye bir belgesel var orada da şekerin ruh halini olumsuz etkilediği anı ruh hali değişimlerine sebep olduğundan bahsediyordu.
Etrafımdaki insanlar onları dinlemediğimi, benimle sağlıklı iletişim kuramadiklarini söylerdi hep. Insanların gözlerinin içine içine bakmak gibi bir huy edindim. Onları dinlediğimi anlasınlar diye göz temasını bırakmamaya çalışmak çok yorucu...
biri konuşurken ne diyeceğini anlayıp, cümlesini bitirmesini beklemek . konulardan hızlı sıkılıp sürekli değiştirmek. Göz teması için ben insanların alınlarına bakıyorum
Ağlayarak izledim. Çok teşekkür ederim💐 40 yaşında, çocuğu tanı aldıktan sonra tanı almış bir yetişkin olarak, geçmişle barışmaya çalışıyorum 🥺 Aynılarını çocuğuma yaşatmamak için çırpınıyorum.
@@survivormete5113 Yetişkin bir dehb li ilaç kullanmayı istemediğini çünkü evliliğinin iyi gittiğini, yönettiği şirketinin iyi durumda olduğunu anlatmış danışmanına. Hatta “benim işlevselliğim yüksek, bu yolda yürüyebiliyorum, neden yardıma ihtiyaç duyayım ki” demiş. Danışman “ 1 metre çamurda yürüyorsun, neurotypical insanlar nasıl yürüyor deneyimlemek istemez misin?” diye sormuş. Ben bunu duyduktan sonra çok etkilendim ve tedavi olmaya karar verdim. Hayatımda aldığım en doğru karardı. Tedavi olma konusunda çekinceleri olan yetişkinlere deneyimlerimi paylaşayım: Diğer insanların rahatça yapabildiği şeyler için ne kadar zorlandığınızı farkettiğinizde çok şaşıracağınıza adım gibi eminim👍🏼 doğru doz en önemli anahtar. Az doz kullanırsanız sorunlarda belirgin bir düzelme hissetmeyebilirsiniz. Düzenli dr görüşmesi ile en az 1 yıl tedaviye devam edilmeli.
2 ปีที่แล้ว +1
@@Hhhh-xo9ci hiçbir ilaç bende işe yaramadı. Doktor artık iyileşmeyecej psikoterapi biraz iyi yapabilir dedi. Yani çaresizim
@@survivormete5113 aynı ben şuan 18 yaşındayım kalitesiz bir ünide okuyorum 4 alan dersinin 3ünden kaldım birindende hoca bilerek yüksek puan verdi çoğu kişiye ondan geçtim 1 yıldır bu belanın farkındayım haftaya cumaya randevu aldım psikiyatriye gidicem
28 yaşındayım. Dikkat eksikliğimin farkındayım küçük yaşlardan beri. Bunun bir hastalık olduğunu şimdi öğrendim, çok teşekkür ederim. Hep kendi şanssızlığım, tembelliğim, sakarlığım sanardım. İlgimi çeken konular ile uğraşırken dâhi muamelesi yapılırken, normal sıradan herkesin yapabildiği konularda aptal muamelesi gördüm yıllarca. Herkesten çok herşeye dikkat etmek zorunda kalmak. Sürekli düşündüğünüz, kafanızın içinde çalışan açık bir çok program birikiyor ve bir yerden sonra bilgisayarı kasıyor kısacası. Başarısızlıklarınız üst üste birikiyor ve artık hayattan keyif alamıyorsunuz, yapmanız gereken görevleri yapıp günü bitirmeye çalışıyorsunuz. Video için emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. En yakın zamanda gidip muayene olacağım.
bu hastalığa sahip olmayanlar bu hayatı bilemez. şu kıscık videoya belki 10 kere yeniden başladım arada yanda gördüğüm bilmem kaç şarkıyı türküyü dinleyip geri döndüm. sürekli bir şeylere başlayıp bitirmediğim şeylerin hayaleti ile yaşamak çok yorucu olduğundan kendimi çocuk gibi görüp affediyorum. her kumdan kale bitmek zorunda değil. yaparken aldığın edinim ile yetin bitirip ispata girme. mesela bu videoyu da bitiremedim. canım sağ olsun.
Psikiyatriste gittiğimde tıpı kazanmış olmamım mümkün olmadığını söylediler ama üniversite sınavını kazandıktan sonra değişen derslerin içeriğinden dolayı ders çalışamadığım için kaç yıldır sınıfta kalıyorum. Dehb testi yaptırdılar sonuç yüksek çıktı ama yine de tanı girmediler başka yerlerde çözüm aradılar, ilaç da yazılmadı artık kendi başıma yapabileceklerimin sonuna geldim, elimden başka bir şey gelmiyor. Şu an hayatta olduğum konumda sayıklıyorum, ileri gidemiyorum. Psikolojim ise her geçen gün daha da kötüleşiyor.Kısa bir dip not, bu videoyu bile hızlandırdığım halde videodan çıkmamak için kendimi zorlamak cidden çok zor.
Videoyu daha izlemedim ama bende 22 yaşında tanı almış biriyim. Stratera diye bir ilaç var reçetesiz satılır anti depresan grubuna dahil değildir,yani bağımlılık yapmaz. Sadece dozuna göre ayarlanması gerekir. Ben 70+ kiloyum ve ilk 7 gün 25 mg sonra 40 mg içmem lazım. Mood olarak ilk başlarda azıcık garip hissettire bilir ama hayatımda ilk kez aynı anda bir çok işi çizdiğim plandan daha erken sürede bitiriyorum. Fazla stresli günlerde ama verimlilik düşüyor. Bunun dışında ingilizce kaynaklar okuyorum Bdt eşliğinde adhd tedavisi kendi kendine. Yine yabancı youtube videoları aşırı iyi geliyor adamın biri diyor ki bu dehb dikkat eksikliği değil,niyet eksikliğidir. Cukk oturdu kafama o zaman herşey. Birde kendimi garip garip şeylerle motive ediyorum örneğin bi ara Harry Pottere sarmıştım Harmonie nin ders çalışma skillerini falan araştırıyordum internetten şaka maka güzel tüyolar vardı ve uyguluyorum. Kesinlikle bir kaynak edinmeni öneririm türkçe de var hatta. Bu arada bu sene artık üniversiteyi bitirmem lazım bana dua edin :d❤
Ben dehb değilim sizi anlayamam belki ama insanlara sen şunu yapamazsın demelerine o kadar kızıyorum ki. Hiçbi şey imkansız değil. Kimsenin ne dediğine bakma, başkasıyla yarışma. Kendi içinde amaçların olsun. Yavaş yavaş iğne ucu kadar da olsa gelişme gelişmedir. Herkesin hikayesi farklıdır. Yolun açık olsun
Ahh annem ahh. Valla emeğini hiçbir zaman ödeyemem. Daha ilkokuldayken teşhisimi koyduran, yıllarca tedavi almam için kapı kapı dolaşan mükemmel bir kadınsın. 26 yaşındayım. İlkokulda teşhis konuldu ve bu zamana kadar iki tip ilaç kullandım ama üniversitenin bir döneminde bıraktım ilaçları. Şimdi kendi işimi yapıyorum. Hala sayısız problem yaşıyorum ve bu dikkatsizliğim bana para kaybettiriyor. Bir dönem kitaplara yoğunlaştım ve gerçekten bir duvarı dolduracak kitap okudum ama nasıl acı çekerek. Bazen bir sayfayı 10-20 kere okuyordum. Şimdi uzaklaştım fakat dönmek için mücadele ediyorum. Gerçekten kolay değil. Dikkat eksikliğimi en çok arttıran unsurlar başta oyunu oynamak, sosyal medya, seri film ve dizi izlemek son olarak maalesef müzik dinlemektir. Kendimi bildim bileli bununla mücadele ediyorum. Sanırım beni takip eden hastanede bir ton not toplanmıştır hakkımda. Hiperaktivitemi haftada 4-5 gün spor yaparak atıyorum. Keşke küçükken de spora verselermiş diyorum ancak annem buraya kadar getirdi ya buna da şükür. Çocuğunuz varsa mutlaka sosyal medyadan, bilgisayar ve konsol oyunlarından uzak tutun. Hiç uyumadan iki güne yakın oyun oynadığımı bilirim. Bir oyun açtığımda bitirmeden kalkmazdım. Muhtemelen şimdi olsa yine aynısı olur fakat kendimi tutuyorum. 7. Sınıfta altıdan fazla biri olan öğrenciydim ama üniversitede onur öğrenci seçildim. En sevdiğim dersler felsefe oldu. Dikkatimi arttıran en güzel zamanlar beni derin düşünce ve sorgulara iten yine o kitaplar oldu. Keşke yaşadıklarımı not alsaymışım çünkü çok hata yaptım, kendimi suçladım ve aptal olduğumu bile düşündüm. Videoda Boğaziçini kazanan kızı görünce çok şaşırdım. Beni kimse 1 saatten fazla bir sınava sokamaz. Üniversitede bile sınavı erkenden yapar çıkardım. O kadar enerji patlaması yaşardım ki kontrol bile etmeye tahammülüm olamazdı hala öyle. 20 fatura kessem geriye dönüp bakmam 😅 he bu arada İngilizce'yi üniversitede öğrendim ve şimdi Japonca çalışıyorum. Radikal bir karar alıp her şeyi bırakma planım var hayırlısı.
Kitap okursunuz tam 3 satır 5 satır 1 2 3 sayfa derken bir bakarsınız ki geçmişte bir yerdesinizdir.. Ders dinlersiniz Tarih dersinde Atatürkü dinlerken birde bakarsınız ki kafanız bir anda Atatürkle alakalı izlemiş olduğunuz filmde. Matematik problemi çözmeye çalışırsınız tam 7x8-2+ derken birde bakarsınız ki kurtlar vadisi 3. Bölümdesiniz. Dışarda arkadaşlarınızla sohbet ediyorsunuzdur konuşma sırası arkadaşınıza geçtiği sırada bi bakarsınız ki kafanız o gitmek isteyipte gidemediğiniz spor salonundadır. Biri ahmet diye seslenir bakarsın ama sana seslenince duymazsın. Birşeyle inanılmaz ilgileniyorsundhr çünkü çok önemli birşeydir ama bakarsın ki o esnada diğer hiç birşey ortada yok. Su içeceğim diye ayağa kalkarsın ama sigaranı içersin daha sonra dişini fırçalarsın ütü fişte mi diye bakarsın sonra çamaşır makinesinin süresi bitmiştir onu boşaltacaksındır ama su içmek aklına gelir, gidip su içersin sonra televizyona dalarsın tam uyuyacakken çamaşırı farkedersin falan filan….Daha saymakla bitmez ama insana inanılmaz, anlatılamaz bir yorgunluk verdiği kesin. Gerçekten bu kadar odaklanamamak, bu kadar sürekli farklı şeyler düşünmek, bu kadar konudan konuya atlamak, düşünmekten yorulmak inanılmaz zor ve bunun tedavisi yok sanırım
Merhabalar ben yks ye hazırlanıyorum özellikle matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama 2 aydır prozac kullanıyorum etkisini göremedim dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz test yaptırmak gerekiyor mu
Kendinden yorulmanın, potansiyelini istediğin gibi gerçekleştirememenin, sanki çevrendekiler ve ailendekiler hep iş ve okul yaşamlarında ilerliyormuşta sana gelince bütün o eforlara rağmen bir sonraki aşamaya bir türlü geçemediğini düşünmenin, mahcubiyetin, ezilmenin, garipsenmenin, mutsuzluğun adı DEHB. Benden önceki yorumları gülümseyerek okudum. Her yorumda benden bir şey vardı. Bu tarz videoları terapi gibi izliyorum, yalnız olmadığımı görmek garip bir biçimde rahatlatıcı, sanki kendimi affediyorum bütün yaşadıklarım için, öyle tuhaf bir şey. Keşke bizi bir araya getirseler isimsiz alkolikler gibi oturup çay kahve eşliğinde paylaşsak yaşantılarımızı, eminim daha mutlu insanlara dönüşürüz.
Ben de orta okul dönemimde belli bir seviyede DEHB teşhisi konulmuş biriyim. Evet, özellikle sevmediğim derslere emek verirken kesinlikle çalıştığım süre içinde herhangi bir verim elde edemiyordum. Sanki beynim üstüne yoğunlaştığım dersi kabul etmiyordu. Çok kitap okumak, ilgi alanım olan konulara yoğunlaşmak gibi mental gücü arttırıcı şeyler yaptım. Ezber yeteneğimi ve okuduğum şeyin asla unutmama kabiliyetimi fark ettiğimde her şey değişti. Üniversite sınavına sözelden hazırlandım ve Türkiye 375.si oldum. Şimdi ise hem MEB'de öğretmenlik hem de Hacettepe Üniversitesinde doktora yapıyorum. Benim penceremden bu problemden muzdarip olan arkadaşlara şöyle bir yol açılabilir: Sevdiğiniz, ilgi duyduğunuz, mental olarak yatkın hissettiğiniz şeyi yapın. Dış seslere kulağınızı kapatın. Bakın görün o zaman nasıl da herkesten daha yetenekli olduğunuzu fark edeceksiniz. Sorun diye gördüğünüz şey, aslında sizin gücünüzdür. Yılmayın.
Hocam ben 32 yaşında teşhis aldım üniversite sınavına hazirlanirken müthiş bir ezber kabiliyetim vardı edebiyat dersleri için yazar -eserleri hikayelestirip kodlamalar yapıp.cok güzel ezber yapabiliyordum ortaokulda da keza öyle. Arkadaşlarım tek seferde okuyup anlıyordu ama ben 3.defada yapabiliyordum. Üniversiteye 10 yıl önce ilk 9 binde hatrı sayılır puanla girdim. Daha sonra bazı yaşamsal problemler oldu ailevi,bireysel ilişkiler vs. Onlar mı tetikledi bilmiyorum,hamilelik, lohusalik travmatik süreçler oldu benim için. Altında kızımın doğumu ile birlikte 5 senedir yolunda gitmeyen birseyler olduğunu farklı olduğumu anlamaya başladım. 2 hafta önce de dehb teşhisi aldım. Ben hep vitamin eksikliğinden yaşadığım bu zorluklardan sanıyordum derslere odaklanamamayi, okuduğum satırı 4-5- kere yeniden okumayı, film izlerken bitene kadar ismi neydi diye sormayı beynimde kodlamadigim, çağrışım yaomadifi için unutuyirum saniyirdum. Doktor bahsetrigim belirtilerin %90 inin Dehb belirtisi olduğunu ama çocukken bu semptomlarin olmamasından dolayı anksiyete ve depresyon kaynaklı olabilecegini de söyledi belirtiler yüksek oranda dehb olduğu için de ilaç başladık. Ben artık 10 yıldır atanamıyor olmamı kendi aptallığıma baglamıştım ama simdi de bu " bahaneye" sığınmak istemiyorum ama masa başına oturup ders çalışamıyorum. Kendime olan inancım, Özgüvenim yerle bir oldu. Bir cok yeteneğim var ama organize olup devam ettiremiyorum
@@nurayaktunc6267Hasta değilsin. Mezun olduğum yıl Mart ayına kadar kpss kitabının kapağını bile açmadım. Zaten vize ve finallere bir türlü başlayamazdım gece 12'ye kadar başka şeylerle uğraşırdım. Okul bitti ailemin yanına döndüm azar azar calışmaya başladım. Bu süre arttıkça arttı sınavda derece yaptım. İçinizde bulunduğunuz süreç çok farklı başkaları gibi olmak zorunda değiliz.
@@arifturgut7190 haklısınız ben de masa başında oturma süremi kademeli olarak arttırdım ve ne söylesek ona kendini inandıran beynime artık asla "ne okusam unutuyorum" demiyorum ve işin ilginç tarafı da kıyısından köşesinden illa ki birseyler hatırlıyorum 😄 sadece hala zihnim son derece dağınık ve her isi son dakikaya bırakıyorum.2 aydır da ritalin yazdırmadim bir şekilde idare edebiliyorum
18 yaşında tanı aldım. Tıp öğrencisi olduğum için çok garipsenmişti bu seviyeye kadar okul başarımı nasıl sağladığım anlaşılamamıştı ama arkamda olan ailem vardı özel derslerle dolu yıllarımı geçirebileceğim maddi imkanım vardı. Herkes benim kadar imkana sahip olamayabilir ve potansiyeline ulaşamayabilir bu sıkıntılı bir durum. Üniversitede farklı sorunlarla psikiyatriye gittiğimde yaşamımı anlatmıştım zorlandıklarımı ve bilgisayar oyunlarında geçirdiğim süreyi çok gördüler. 20 saat bilgisayardan kalkmamak yemek yemeyi su içmeyi dahi unutmak ama başka şeylerde odak sorunları yaşamak. Sınıfta ders uzadıkça huzursuzlaşmak ara ara kalkıp sınıfta yürümeye çalışıyordum veya hocadan müsade isteyip dersten çıkıyordum durduğum yer batardı bana. 4 yıl yoğun tedavi aldım şuan semptomlarım daha az ama hala çok konuşan karmaşık hikayelere dalan aklına gelen her şeyi söyleyen yer yer koşan oraya buraya çarpan çoğu şeyi yarım bırakan hallerim mevcut. En azından bilgisayar başı geçirdiğim süreyi görünür ölçüde azalttım. Bu süreçte annem yanımdaydı ve ona çok teşekkür ederim. Çevremde başka erişkin DEHB hastası yoktu, hep hastalar çocuktu ve erişkinlerin bunu nasıl aşacağına dair bir akran öğrenmem hiç olmadı hep kendim çözmek zorunda kaldım yalnız hissettim. Videodakileri görünce ve söylenenleri duydukça hem bir hekim olarak hem de bir DEHBli olarak tek değilmişim, bu iş böyleymiş zaten diyebildim. Teşekkür ederim.
Her şeyden çabuk sıkılma,kararsızlık,erteleme,dürtusellik,anksiyete,depresyon,iş değiştirme ne istediğini bilmeyip her şeyi yapmaya çalışma,beyninde aynı an da onbin pencerenin açık olması,Hareketlilik,odaklanma ve dikkat sorunu,insanların sözünü kesmek ,bir konu konuşulurken farklı bir konuya atlama,anı öfke ,hassaslik..akademik başarısızlık..Her şeyi yarım bırakma..
Malafaptive daydreamingli birisi olarak uzun zamandır ADHD ' den de şüpheleniyordum videoyu izlerken kendimi gördüm resmen , yakın bir zamanda bir uzman tarafından teşhis almam gerekiyor, Dikkatim inanılmaz dağınık, çok çabuk sıkılıyorum , bana yapılması söylenen şeyleri unutuyorum , focuslandığımda çevremdeki insanları bile duyamayacak duruma geliyorum sürekli oradan oraya koşuşturuyorum , elimde ki iş bitmeden bir diğerine atlıyorum , hayatımda istikrar sağlayamıyorum ve bu akademik kariyerimi de kötü etkiliyor Ayriyeten Maladaptive 'in getirdiği kendi kendine konuşma bir konferans veriyormuşçasına , hayal evreninde başrol oyuncu olma gibi zaman çalan birçok şey üst üste geliyor ve aileme bunu anlatmaya çalıştığım da tembel ve zamanımı iyi yönetemediğim gibi eleştiriler alıyorum.
Bende tamamen aynıyım zaten dehb li olmanin verdiği sabirsizliktan oluyo bütün bunlar. Çünkü daydream ulasamadigimiz ya da istedigimiz hayalleri canlandirarak geçiyor, aslinda yine kisa vadede haz alma odakliyiz yaşamış gibi mutlu oluyoruz
Birebir aynisini yasiyorum, resmen ve alenen ayni hayat. Su an o kadar mutluyum ki. Bunca vakit kendimi hep oteki ve yalniz hissettim. Meger yalniz degilmisim...
Çocukluğumun, gençliğimin katili ve şu an içinde bulunduğum orta yaşı çekilmez hale getiren şey. İnanılmaz yorucu bir hayat. Piyano çalmaya daldığımda nefes almayı bile unutturuyor. Ama hayatta o kadar da yalnız değilmişim videoda gördüğüm kadarıyla :).
@Mert Göllerli ben de sadece piyano çalarken unutmuyorum. Ama uç bir durum olduğu için bunu yazdım. DSM 5teki dehb tanısını okumanı tavsiye ederim. Eğer kendindeki şüpheleri iyice arttırırsa bir profesyonele git derim.
Bende kendi başıma gitar çalmaya başladığımda günde direk net söylüyorum 6 saat harcadığımı farkettim ne tuvalet ne yemek. Bir haftada gitar klavyesinde parmak temas yerleri renk atmıştı. Ama gel gör ki ne dil öğrenirken ne çalışırken ne araç kullanırken dikkatimi toplayamiyorum. Özellikle araç kullanırken kendi evimin yolunu bile karıştırıyorum. 3 yıl önce gittiğim devlet hastanesi doktor anksiyete diyip üç tane ilaç verdi iki ay kullandım ve her şey çok kötü bir hal aldı ve bir daha gitmedim.
47 yasimda iki çocugum birden teshis aldiktan sonra ben de sonunda teshis aldim. Yillardir çocuklarim için form doldururken ben farkina varmistim zaten ama teshis almam vakit aldi. Yüksek lisans mezunu oldugum, uyumlu oldugum için aile çevremde DRHBli olduguma hala inanmayan çok ama benim zamanimda derslerden baska ilgimi verecek birsey yoktu. Ilgi alanim okudugum alan olunca da basarili olabildim. Ama çalismqya baslayinca mesela, rahat rahat okumus olsam da mekanik bir mühendisligin bana göre olmadigini anladim. Isin ilgimi çeken bölümünü çok güzel yaparken ilgimi çekmeyen kisimlatini yapmamak için bahaneler buluyordum. Sözün özü, özellikle 70 li, 80li yillarda dogan, DEHBli olan ve güzel güzel okuyanlar okumalarini daha çok etrafta dikkat dagitacak fazla seye maruz kalmamalarina borclular. Lütfen inanin. Biz tembel, bunak degiliz. Kasitli giciklik, ilgisizlik, sizi dinlememezlik yapmiyoruz. Beynimiz farkli isliyor.
Bazen bazı şeylerin farkında olursun ama bir türlü adını koyamazsın. Ne kendini ne de bir başkasını düşündüğün şeye inandıramazsın! Türlü türlü çözümler bulursun ama uygulayamazsın. Bütün hataları kendinden bilirsin, sürekli kendini suçlarsın. Ama pes etmezsin! Hep mücadele etmeye devam edersin, hep başarılı olacağına inanırsın. Çünkü inanmadan yaşayamazsın!
Çok konuştuğumu ve sürekli bağımsız konular açtığımı çevremden aşırı derecede duyuyorum çünkü zihnimde milyonca şey aynı anda dönüyor ve ne uzun süreli ders çalışabiliyorum ne de kitapları hızlı bir süreçte bitirebiliyorum. Çoğu işe başlarken harekete geçip yarım bırakıyorum...
Bu videoyu bile zor bitiriyorum. Yorumlarda neler var, instagramdan gelen bildirim, gün içinde ertelediğim işler, akşama ne yapsam, takip eden bir can sıkıntısı, yeni bir şeye başlama isteği, başladığım bir çok şeyi yarım bırakma, evde gezip ne yapacaktım ben diye boşluğa düşmek… yaş 40. Bu zamana kadar bununla gelmişim. Ben bunu bir karakter, genetik bir şey ya da huy zannediyordum. La ben hastaymışım ya! Bir çok şeyde başarılı olsam da buna rağmen olmuşum başarısızlıklarımın da temeli buymuş… çaresine bakacağız
İyi ki böyle bir video çekmişsiniz. Yıllarca bu durumları yaşadıktan sonra 37 yalında tanı konmuş biri olarak yalnız olmadığımı bilmek çok iyi geldi. Video da dedikleri gibi hepimiz farklıyız ama bizbizeyken farklı değiliz. Teşekkürler.
@@sahmat8243 Bu konuda uzman bir psikiyatrist ‘e gitmen gerek dostum. Erişkinler için uzman biraz zor bulunuyor. Benim doktorum da yurtdışına gitti şuan. 🤷♂️🥹😢 Tr de zaten azlar ve gidiyorlar.
@@Rba_b Evet bir psikiyatriste görünmeniz gerek. Bir de bu konuda uzman olması lazım. Benim doktorum yurtdışına gitti. Üniversite hastanelerinde vardır sanırım. Kesin bir yer öneremeyeceğim ne yazık ki
Maladaptive daydreaminge sahip birisini de getirin lütfen. Başlangıç aşamasında ADHD ye çok benzerlik göstererek başlıyor ve sonrasında bir kabusa dönüşüyor. Şimdiden teşekkür ederim 🐾
Ve işin üzücü tarafı çoğu kişi bunu hayalperestlik sanıp umursamıyor bile. Birine mds var bende deyince hemen aa ben de hayal kuruyorum ne var onda diyorlar😫
@@Dilem413 gerçekten çok sinir bozucu insanların ööö bende de var demesi. Yok güzel kardeşim, YOK CANIM BENİM YOOOOOOKKKK!!!!!! Allah'tan ben iyileştim size kolay gelsin
Ders çalışırken birden bu vidoya dikkatimin kayması ve izlemeye başlamam bir örnektir. içimde çok büyük bir heves var bunu aşmak için hergün istikrarlı bir şekilde masama oturuyor ama yinede kendimi kendimin bile haberi olmadığı bir işi yaparken buluyorum, Haplarını kullandım, agır yan etkiler yapınca bıraktım çabalıyorum ama nörolojiden bir haber insanların özellikle ögretmenlerimin gözünden sadece tembeldim lakin tembel olmasaydım o masaya hergün oturup bir iki parça bişey öğrenmeye tenezül etmezdim ama olsun her eksiklik bize başka bir yanımızı geliştirmeyi ve güçlendirmeyi sağlar bende bu güçlü yanımla herkese inat çok güzel işler yapıcama inanıyorum ve eminim bu vidoyu izleyenler arasında mükemmel potansiyelleri olan insanlar var hepsine başarılar diliyorum iyiki varsınız
DEHB hakkında farkındalık yaratabilecek bir içerik ürettiğiniz için teşekkürler. Yorumlarda benim gibi diğer DEHB'lilerin yazdıklarını okumak moral veriyor. Yalnız değiliz DEHB yüzünden (özellikle) eğitim hayatı kayanlar ailesi 🤣💜
Psikolojik rahatsızlıklarda "Farkındalık" çok önem arz ediyor. Maalesef birçok kişi sorununun olduğunu farketmediği için ve o sorunla baş etmeyi öğrenemediği için daha büyük problemler yaşıyorlar. Bu farkındalığa katkı için teşekkürler🤗🤗. Öabt öncesi izlemek keyifli 😅
Uzun zaman sonra bu videoya denk gelmek ve farkındalığı olan insanları birarada görmek beni şaşırttı. Genel olarak Reddit ve yabancı platformlarda ADHD'ye sahip insanları görüyordum. Çocukluğumdan itibaren kendimde bir sıkıntı olduğunun farkındaydım fakat bunu tam olarak adlandıramıyordum. Şu an 24 yaşındayım ailem bu güne kadar yaşadığım zorluklara "sen sadece bahane uyduruyorsun" diyip geçiştirdi :') Yaşanan zorlukların doğurduğu stres ve kaygıdan dolayı uzun süre psikoloğa gittim tam sonrasında psikiyatra gidip anti depresan ve concertaya başladım maalesef concerta çok kötü yan etkileriyle beni mahvetti 3-4 günde bıraktım. Videoda söylediği gibi ilaç kullansan sıkıntı kullanmasan ayrı bir sıkıntı. Şu an üniversite de 3. sınıfım ve yaşadığım zorlukları sadece ADHD'ye sahip olan biri anlayabilir. Bu videoyu aileme izlettiğimde bile he diyip geçiyorlar yada neler yaşadıklarımızı anlamıyorlar. Elbette ben bu yaşadıklarım erkenden fark ettiğimden o günden bu güne sürekli çözüm aramaya veya yöntem geliştirmeye çalıştım fakat çok işe yaramadığı aşikar. Bir ADHDli notu: bu yazıyı yazmam 28 dakikamı almış :D yazana kadar yaşadıklarımı siz tahmin edersiniz :')
Adhd farkındalığı için faydalı olacağına inandığım bu videoda emeği geçen herkese teşekkürler. Umarım bu tarz çalışmalar sayesinde hastalığımız ile ilgili tedavi olanaklarımız ve toplumsal hoşgörü artacaktır.
41 yaşındayım. Çocuğuma bu tanı konduğunda, benim çocukluğumu okul yıllarımı mahveden şeyin bu olduğunu öğrendim. Oysa insanlar için tembel başarısız bir çocuktan başka bir şey değildim. Ben dikkatimi ilaçlarla değil ama balık tutarak kontrol altına aldım. Oltanın ucuna odaklana odaklana beynimde ki pencere sayısını azalttım. Ama yok edemedim.
Bu dertten muzdarip olanlar bilir ki bu videoyu bitirmek bile bir başarı. Kaç kez gözüm yorumlara, başka uygulamalara kaydı sayamadım ama yalnız olmadığımı bilmek beni mutlu etti
Çok yaygın olmasına ragmen umursanmamasi ve eğitim sistemine kafa yapımızın uymamasindan dolayi tembel damgasi yiyip köşeye atilmamiz beni deli ediyor.
Hayatım boyunca bu dertten muzdariptim. Hiç bir zaman isimlendiremiyordum bu sıkıntıyı. İş arasında youtubede öylesine dolaşırken karşıma çıkan bu video sorunlarıma çözüm getirmese de, içimdeki yükü biraz da olsa boşaltmamı sağladı. Şuanda gözlerim yaşlı, depresif bir şekilde yazıyorum bu yazıyı. Evden arabama giderken unuttuğum anahtar, cüzdan vs şeyler için birkaç tur atmalarım, konuştuğum insanların benden soğumuş suratları, yarım kalmış sorumluluklar, vücudumda oluşan istemsiz titremeler, bilgisayar başında geçirilen boş milyonlarca saniyeler. Artık her şey o kadar sarpa sardı ki, stresten kafamda saç, bacaklarımda derman kalmadı. Zihnimde oluşan gündelik ekranlara yetişememek o kadar zor ki.. Bu sahneler hiç geçmiyor. Sürekli onlar ile yatıp kalkıyorum. Çaresizce bir arayıştayım. Ekranları kapatıp sakin bir şekilde hayatıma nasıl devam edebilirim hiç bir fikrim yok. Ama yalnız olmadığımı görmek en azından biraz da olsa beni mutlu etti.
Bu dikkat eksikliğini hayatın hemen her anında yaşıyorum, bende tutunamayanlardanim! iyi ki motosiklet sürmemi engellemiyor. Insanlara bazen garip geldiğimi ve beni hiç anlamadiiklarini düşünüp çok kez öfkelendigim ve ani kararlar verdiğim zamanlar oldu. Burada ki işin uzmanlarının ve DEHB' li kişilerin söyledikleri herşeyi yaşıyorum. Şuan 42 yaşındayım ve yalniz olmadığımı bilmek bu video izlediğimde beni mutlu etti. Her şeye rağmen kendimi seviyorum ve farklı biri olduğumu biliyorum. Video da katkısı olan herkese teşekkür ederim.
motor nasıl sürebiliyorsun ben araba kullanırken kafayı yiyecek gibi oluyorum hangisine odaklanacağımı şaşırıp panikliyorum sonra akşam yapacağım şeyi düşünmeye başlıyorum
Bilmiyorum Çok uzun zaman oldu. Îlk seneler çok kaza yaptım. Şimdi vücudumun bir parçası gibi oldu. Yeni başladıysanız bıkmadan, usanmadan deneyim kazanmaya bakın. Kaza yapıp pes etmeyin hemen.
Küçüklükten itibaren bu hastalıkla tanışıyorum okul veya çevrene söylediğin zaman dahada üstüne geliyor algın çok bozuk oluyor en ufak ayrıntılara bile dikkat edemiyorsun ders çalışma yeni şeyler keşfetme anksiyetede varsa hayatın daha zor hale geliyor
Mesela şuan yazmam gereken bir mail var onu yazmayı düşünürkem yemek hazırlamaya karar verdim o sırada çok uzun zamandır izlemek istediğim bir film aklıma geldi açıp onu izliyim dedim. Ama şuan bu videoyu izliyorum. İşte böyle bişi
DEHB için çok güzel farkındalık videosu olmuş. Özellikle biz dehb’liler için kopmadan, sıkılmadan izlenebilecek şekilde hızlı, ordan oraya geçişli kurgulanmış.
Çok uzun yıllardır kendimde bunları görüyor ve hissediyordum hatta anlatılan şeyler ve benzetmeler tam olarak ben tarih ettiğim şeylere birebir uyuyordu izlerken hayret içinde kaldım. Özellikle 4:20'de ağzım açık kaldı. Çünkü ben de Almanca Rusça Kazakça ve Tatarca öğreniyorum :))
Dehb li birey olduğumu bu video sayesinde öğrendim. Önce rehber öğretmen sonra da psikiyatri... lütfen bilinçlenin. Ben sınav senemde öğrendim siz daha uygun bir zamanda öğrenip daha iyi olursunuz. Başta kendimi çok kötü hissediyordum, sürekli bu konu hakkında ağlıyordum (hatta bu videoyu ilk izlediğimde ağlamıştım) ama şu an olabildiğimden de iyiyim. Kendimle daha çok barıştım. Galiba farklı olmak hoşuma gitti😂
hiç bakmadım bu hastalığa ama şöyle söyleyeyim, benden daha az çalıştığı halde derslerini çok yüksek notlarla veren insanların yanında kendimi çok geri zekalı hissediyordum. büyük ihtimal bu sebep. umarım desteğini alırım
Kardelen'i uzun zamandır takip ediyorum. Çok mütevazi ve her şeyi tüm çıplaklığıyla anlatan biri. Bu videoyu onunla çekmenize çok mutlu oldum çünkü yaşadığı gerçekleri anlatıyor.✨️
Bir DEHB'li üniversiteye hazırlanan lise öğrencisi olarak, hayat benim gibi insanlar için normal insanlara kıyasla çok daha zorlayıcı ve çaba gerektiriyor. Mesela YKS'ye hazırlanırken her test çözdüğüm an bazen belli işlemde düşüncelere dalıyorum, bazen de küçük bir yazım yanlışı sebebiyle yanlış cevap veriyorum. Onun dışında rutinlere uymak, organizasyon yapmak, belli saatlerde belli şeyleri yapmak vb. şeyler de benim için çok zor. Bu tür engellerden ve kısıtlamalardan dolayı geçmişim boyu sınıfımdan dışlandığım, öğretmenlerim tarafından laf yemem gibi durumlara rastlasam da ailem ve yakınlarım tarafından destek gördüğüm için şükrediyorum.
Haftaya psikiyatıra gideceğim ve çok yüksek ihtimalle DEHB'ye sahip olduğumu düşünüyorum.Ayrıca ben de üniversite sınavına çalışan bir öğrenciyim.Bu yorumu görünce kendimi yalnız değilmiş gibi hissettim.Umarım yanılırım ya da başka bir şeyle karıştırıyorumdur ama pek sanmıyorum.Tabi ki bir uzman olmadan emin olunamaz...Umarım sen de bu durumu iyi idare ediyorsundur.
@@sei57373 Şöyle ki psikoloğa uzun bir süre boyunca düzenli gittim ama bana neredeyse hiç yardımı olmadı ve bir süredir gitmiyorum.Uzun süre kendimde olan bazı belirtilerin anlam kazanmasıyla psikiyatri uzmanıyla görüşmeye karar verdim.Özel bir kliniğe gideceğim ve tanı konmadan ne olacağını bilemem şimdilik.
Basit bir işte bile odağımı saatlerce sağlayamıyorum. Son güne değin odaklanamiyorum. Sürekli sorumluluklari unutuyorum. Hayatımdaki basit şeyleri gözden kaçırmanın sorunlarıni hala yaşıyorum
10:10 doktora dikkat eksikliğimin beni akademik anlamda etkilemesi üzerine gitmem ve onun bana o zmn bu başarıları elde edemezdin demesi gerçekten inanılmaz derecede sinir bozucuydu
Dikkat eksikliğinden dolayı yakın arkadaşlarımdan zorbalık gördüm. Zaten anksiyete sorunları da yaşayan bir insanım bu yüzden sosyal anksiyete bozukluğumda artmaya başladı. Farkındalığım çok fazla arttı çevreye karşı mesela insanların karakterini anlamaya çalışıyorum. İnsanlara güvenemiyorum ve sohbet etmek de istemiyorum. Şu an derslerime odaklanmaya çalışıyorum fakat geleceği ve geçmişi düşünmek de odaklanmayı engelliyor. Aşırı düşünmekten kaynaklı bu da. Bir çözüm bulacağım asla pes etmeyeceğim. Duyarsız insanlar bizim yaşadıklarımızı anlayamazlar o yüzden hiçbir şeyi kafanıza takmayın ben çok fazla bu hataya düşüyorum ama aşıcam inanıyorum.
Merhaba ben yks ye hazırlanıyorum özellikle matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride ankdiyete dendi ama ben dehb olmasından şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz siz ne yaptınız
@@monlucias Benim matematikten yana çok bir sıkıntım yok bu zamana kadar da iyiydi ama şu süreçte bu durum çok zorlamaya başladı tekrar gideceğim olmazsa test yaptıracağım ya çok katlanılmaz oluyor, bir de sürekli ayak sallıyorum ders çalışırken o da bu durumdan kaynaklanıyor sanırsam
Aynı sorun bende de var. Bu videoyu izlerken aynı zamanda televizyonda açık olan programa baktım, saatin sesine odaklandım, arka planda birine mesaj attım, habere baktım, bu yorumu yazdım ve video hala bitmedi. Aşırı zor…
26 yaşındayım. İşimi bıraktım. Arkadaşlıklarım onlarla ilgilenemediğim için bitti. Hayatım yokuşaşağı kayıyor. Bir anda videonun ne olduğunu bilmeyerek açtım ve çok iyi geldi yorumdan sonraki ilk işim randevu almak. Teşekkür ederim 💐
4 yıldır tanılı ADHD combined type a sahip biriyim ve her geçen gün kendimde ADHD yüzünden yaşadığım aksamaları ve sosyal zorlukları farkediyorum. Benim için en problemli kısmı hayatımdaki sosyalleşme problemi, çevremdeki kişiler garip olduğumu söyleyip duruyorlar aynı zamanda duygusal düzenlemeler konusunda çok problem yaşadım ve yaşıyorum sanki dünyanın tüm yükü benim üzerimdeymiş gibi hissettiğim oluyor hatta bazen çok aşırı ve sürekli bişeyleri düşünüp uyuyamıyorum. Özellikle sosyal ipuçları ve ders çalışırken kaçırdığım ipuçları beni en çok zorlayan kısım çünkü insanların hiç enerji harcamadan anladıkları şeylere ben düşünerek karar vermek zorundayım. Aşırı tepkiler vermemek için, arkadaş edinmek için, fazla kişisel detay paylaşmamak için, yemek yemek, uyumak hatta en basiti sadece su içmeyi bile kendime hatırlatmak bazen gerçekten çok zor ve yorucu oluyor. Buyüzden bu tip videolar görmek yalnız olmadığımı hissetmek beni gerçekten çok mutlu ediyor (dopamin beynime iniş yapıyor🤫). Hepinize selamlar dost DEHB’liler!😉✌️
Küçük yaşta Ritalin,Concerta gibi ilaçları yaşıma göre yüksek doz ile (54 mg concerta) kullanmış biriyim ve kendimi bu yönden biricik hissediyordum,sosyal medyaya artan duyarlılığım pozitif yönü ise böyle “azınlık” sorunlara sahip insanları birleştirmesi.İlacı almadığım da bir titreme bir gülme gelirdi hep,dayanamazdım,bir de çok acıkırdım.16 yaşım da bir gün çat diye bıraktım,bu etkilerin psikolojik olduğunu gördüm daha çok.(Titreme,kudurma vs.).Şahsen beni hep daha özgüvenli yaptı,hep daha “iyi” hissettim,bu videoyu dinlerken ayakta dinledim,ara sıra bir kaç tekvando haraketi yaptım,yemeği bile ayakta yerim,otobüs durursa müziği bile durdurum.Hafızam ama çok kuvvetli olmuştur,belki bazı anlarda çok takıldığım için.Bunları anlatmak istedim,çünkü bunlar veya benzeri özelliklere sahip bir topluluk olması insanı güzel hissetiriyor.Dehb sizi normlara uymakta zorlayabilir ama zannımca daha enerjik daha zekice tutumlara sahip olmanızı sağlar,bu sizin ve etrafınızın hayatını zorlaştıradabilir,kolaylaştıradabilir.
Ben bir okul psikolojik danışmanıyım, daha atanmadım ama olur da bir gün atanır ve öğrencilerime kavuşursam onlara faydalı olmak adına bu tür içeriklerle durumu daha iyi anlamaya çalışıyorum. Yorumları okuyunca anladım ki birçok kişi okul yıllarında erken tanı alamadığından muzdarip. Bize okul da DEHB ile ilgili hep teorik bilgi verildi. Bu tanıyı almış olanların aslında günlük hayatta ne gibi sıkıntılar yaşadıklarından kimse tam olarak bahsetmedi. Bu yüzden sizin için aslında durumun ne kadar zor olabileceğini yeni yeni fark ediyorum. Umarım gelecekte öğrencilerimin bu durumu olabildiğince kolay geçirmelerine yardımcı olabilirim Not: Bu arada süreci kolaylaştırmak için neler yapılabileceğini de paylaşırsanız çok iyi olur
Hastalık diyemedikleri için bozukluk diyorlar. Maalesef sınıflarda tüm öğrencilerin adeta bir robot gibi aynı davranışı göstermesini bekliyoruz. Sorun çocuklarda değil onlar 8 saat sıralara mahkum eden sistemde. Boş derslerinde bile bahçeye çıkarmamıza izin verilmiyor 🤷
32 yaşında teşhis aldım , farkındalık ve ilaçlar hayatımı değiştirdi resmen. Hala ilaç yazdırmaya kazara farklı bi doktora gidersem , adhd varsa nasıl elektronik mühendisi oldunuz diye yüzlerce alakasız soru alıyorum . Okulu bitirebilmiş olmama odaklanıyor hepsi , 40 yaş üstü hiç bir doktor bana sınavlarını hangi sıklıkta kaçırırdın , ders çalıştın mı , işe düzenli gidebiliyor musun diye sormadı :)
Hocam ben de concerta kullanıyorum lakin yan etkileri ve dozajin yeterli gelmemesinden dolayı ilacı bırakıyorum. Siz ne zamandan beri ilac kullanıyorsunuz ve uzun vadede etkisi nedir
@@ismailkaya5898 ben de teshis aldigimda depresyondayim , yaninda baska ilaclar da oldugu icin hangisi iyi geliyor deneyip bulmak 1 yilimi aldi nerdeyse. Bende carpinti vs gibi yan etkiler olmadi hic , 54un concerta yaninda ritalin aldigimda bile yetmiyo gibi geliyodu. Sonra terapiye baslayip diger sorunlarimi cozmeye baslayinca adhd nin olumsuz etkileri de azalmaya basladi. Sunu unutmamak lazim ; dikkat eksikligi butun psikolojik problemlerin yaninda gelen bi durum , baska problemleriniz varsa yada stres altindaysaniz bile etkisini kat be kat daha fazla hissediyorsunuzdur . Ilac tek basina bisi ifade etmiyor 3 yilda gordugum , ise yaramiyor diyip doza abanmamak lazim , aman dikkat diyim :)
Senelerdir beceriksizliğim yüzünden yapamadığımı sandığım pek çok şeyin sebebiymiş. İzlerken gözyaşlarımı tutamadım tam tarif edilen kişiydi ben. Gidip tedavi alacağım en uygun zamanda
Videoyu bitirdiğimde sanki kendi hayatımın belgeseli çekilmiş gibi hissettim. Ve dış söylemlere karşı aa tek değilmişim dedim. Sadece ilaç verip göndermek yerine alternatif çözümler aramaya çalıştım. Aile,Arkadaş ortamı,sana işlerinde planlamaya yardımcı olacak birileri olursa eğer bu durum biraz azalıyor. Fakat yalnızlaştığında ve kendi düşüncelerini dahi kontrol edemediğin zaman tam bir işkenceye dönüşüyor. Bir noktadan sonra artık kabullenmeye başlıyorsun. Yoksa hayat çekilmiyor. Sadece umursamaz olmadığın halde umursamaz gözükünce çevreden çok tepki alıyorsun. Ya gerçekten umursamaz değilim arkadaşlar!!!
28 yaşındayım ve bunu bu kadar geç fark etmiş olmama çok seviniyorum. ergenlikte tanı konulsaydı kesin depresyona girerdim ve kurban psikolojisinden yıllarca kurtulamazdım. çünkü onlar yapabiliyor, ben yapamıyorum. psikologların yaklaşımı da çok kırıcı, bunu bir hastalık olarak görmek çok yorucu olmalı. normal olmaya çalışmak çok aşağılayıcı. bence 'normal'lerin yapamadığı süper güçlerimize odaklanmalıyız. bizdeki yaratıcılık ve sorun çözerken kimsenin aklına gelmeyen farklı yaklaşım becerilerimiz aslında çok zeki olduğumuzun kanıtı. 'normal'ler istemedikleri sevmedikleri işlerde ömürlerini çürütebilirler ama bizim beynimiz bizi sevdiğimiz işe yönlendiriyor. bu bir lütuf değil de nedir.. bir oturuşta bir haftalık iş bitirebilmek bizden başkasının becerebileceği şey değil. ben bu yaşıma kadar herkesin de benim kadar zorlandığını sanarak hayatta kaldım :) yalan yok, şimdi biraz sinirim bozuldu kaçırdığım şeyleri fark edince. küçükken daha beterdi, beynimin düşünme hızına ağzım yetişemiyordu ve "ben anlaşılamıyorum" dediğim zamanları çok net hatırlıyorum. zamanla sohbet esnasında beynimin daha yavaşlamasını sağlamıştım. üniversitede hocaları dinlerken bir kelimeden bin tane senaryo gelirdi aklıma, dalıp giderdim. ben dikkatimi geri toparladığımda hoca 5 sayfa ilerlemiş olurdu bile. gizli gizli ses kayıtları alırdım her derste :) çocukluğumdan beri her yere geç kaldığım için yetişkinlikte ota boka alarm kurmaya başladım. evden çık diye çalan alarmım favorim. acıkmayı beklemeden kalk yemek pişir diye alarm mı olur :) eşim hala alışamadı günde 30 tane alarm sesi duymaya :) artık o da ezberledi, saat 4 olunca "çöpü çıkarma vakti" diyor mesela :)
24 yaşımın sonlarına gelirken sürekli bana uygun mesleği bulma buhranıyla daldan dala atlamakla suçlanıp duruyorum. Sürekli dikkatim dağılıyor sürekli düşüncelerim uçuyor. En çok belirtileri bana uygun olan tanı dehb. Böyle bir şey olduğunu bile yeni öğrendim. Sorunumun ne olduğunu bilmek bile biraz rahatlattı ama çözümünü hala bulamıyorum ve bu çok yorucu
Ben Merve Mutlucan'ın annesiyim. Birbuçuk yaşında çok düzgün cümle kurabilen ayakkabı bağlarına ve giysi düğmelerine takıntısı olan bir çocuktu 44aylıkken anasınıfına başlayan 5yaş10aylık ilkokula giden okulu birincilikle bitirdi ve ilk yılında tıp fakültesine girdi o zamana kadar bu dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunu farkedemedim. Üniversitenin ilk yıllarında tabii ki derslerde çok ağır olunca durum değişti. İlk tanrıyı aldığında çok şaşırmıştım. Mümkün olduğunca ona desteğim sağladım. Öncelikle o bir hekim olduğu için değil o onun mesleği kızım benim kızım olduğu için seviyorum kendisi de bunu bilir. Videoda bu durumu yaşayan gençleri dinledim çok zor sıkıntılı bir durum şunu farkettim ki yaş ilerledikçe herşey biraz daha dengeye geliyor o belirtiler azalıyor belki tamamen silinmeyecek ama daha normale gelecek herşey.
Bu sene dehb tanısı konuldu. Geçtiğimiz sene evden sabah 7 de çıktım akşam 11 de döndüm, sürekli çalıştım ve yks de ilaçsız 15 bin civarı bir sıralama yakaladım. Keşke daha önce araştırsaydım ilaç ve terapiyle çok farklı şeyler olabilirdi. Hayat ve insanlarla ilişkiler beni ciddi anlamda zorladı. Saatlerce odamda intihar etmeyi düşündüğümü hatırlıyorum. Hayat zor ama ya önümüze gelen fırsatları cidden çaba sarf ederek değerlendireceğiz ya da fırsatların bize gelmesini beklemeyip biz onları yaratacağız.
Merhabalar ben matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama 2 aydır antidepresan kullanıyorum etkisini göremedim dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu dehb olabilir mi
Çocukluğundan beri çeşitli sebeplerle onlarca psikiyatr ve psikoloğa gitmiş, daha sonra kendisi de doktor olmuş bir Türk genci olarak, 32 yaşında DEHB tanımı yeni aldım. Hâlâ kendimi keşfediyorum, geçmiş travmalarımı anlamlandırıyorum. Bazı ufak hatalı bilgiler olsa da bu video Türkiye için çok önemli. Kendimle de bağdaştırdığım pek çok nokta var. Teşekkürler.
Resim yapmayı çook severdim ve çok iyide yapardım bunu... tek sorun yaodığım ,çizdiğim fotorafların hiç birini bile tamamlamadım çook sıkılıyordum ve bir anda dikkatim dağılıyordu ve başka fotoraf çekmeye başlıyordum.Bu her şeyi yarım bırakmak benim ne kadarda umursamaz olduğumun bir gösdericisi gibi geliyordu insanlara. Bir öğretmenim "Bunun dünya bile umrunda değil" oysaki çool umrumdaydı...
Öylesine olsun diye değil yazdığım cidden yaşadıklarım bu, videodaki benim asla bir işe başladığım zaman bitiremiyorum geçen mutfağa poşet almak için girdim ve kuruyemiş yedim sonra yemek yaptım ardından poşet almadan çıktım. Kötü bir olay asla odaklanamamak.
Cocuguna teshis konulduktan sonra , kendisinde var oldugunu anlayan anneyim. Surekli is degistiririm. Gunluk gorevlerde erteleme baska konulara gecme gibi huylarim var. kimseyi sozunu kesmeden dinleyemem. Konudan konuya gecerim. Hypersensible (seslerin isiklarin kalabaligin huzursz etmesi ) simdi ayni seyleri cocugumda goruyorum. Annelere sesleniyorum, sabirli olun emin olun bir sure sonra sizde cok egleneceksiniz, basarilarini gorup gurur duyacaksiniz. Dikkat eksikligi olan cocuklarin ilgisinin cekilmesi gerekiyor . Basarilarla motive edilmesi. Cunku basardikca ilgiyi basardigi konuya veriyor dogal olarak ogreniyor. Matematik dersinde rakamlari gormeye tahammul edemeyen cocuguma once rakamlari sevdirdim ders yaptigimizda renkli kalemler kullaniyorum beyaz tahta ve miknatislar sekiller kzrikaturler ve hikayeler uydurarak ilgiyi dagitmamaya calisiyorum. Carpim tablosu icin cizgifilm ve hikaye seklinde ogrettim. Cabalarimizi gormeyen okulu degistirdim. Ben cocugumdan sadece tembel bir cocuk olarak gorunmesini bekleyerek basladim. Ilerliyoruz. Basariyoruz. Basarisizliklarimizi kendimize basamak yapiyoruz. Yilmiyoruz uzulmuyoruz!
Çocukken, yerimde duramazdim. Durduğumda da hiç olmadı saçlarımla oynardım. Sağolsun ilkokul öğretmenim de bunun üzerine bana bitli lakabını taktı. Sınıftaki arkadaşlarımın alay konusu olmuştum. Maalesef o günlerin etkisi ile hâlâ özgüven eksikliği (tek mesele bu konu değildi tabii ki, aileden kaynaklı olumsuzluklara maruz kaldım) yaşamaktayım. Bu fonksiyon bozukluğunu çok sevdiğim bir psikiyatr adayı arkadaşımın teşhisi ile öğrenerek "tuhaf" davranislarimin nedenini öğrenmiş oldum. Bunun gibi toplumda sırıtan, fonksiyon bozukluğu veya hastalıklar konusunda bilinçlenmemiz gerekli. Aksi takdirde, probleme sahip kişilerde kalıcı travmatik etkiler oluşabiliyor.
Bugün bana bu tanı konuldu.Uzun süredir bende bir sorun olduğunu düşünüyordum.Bu video izledikten sonra çoğu şeyin bende olduğunu fark ettiim ve hekime gidip kesin tanı konuldu.Tesekkurler +90 sizin sayenizde tanıyı aldım❤️
Tanı almış bir dehb değilim. Ancak kardeşimi anlamak için dehb ile ilgili bir kitap okurken içimden geçen tek şey "bunlar beni anlatıyor" oldu. Kız çocuklarında bu durum pek farkedilmezmiş. Tembel, dikkatini vermiyor diyerek geçiştiriliyor genelde. Ancak farkedilmesi çok önemli çünkü tüm hayatı etkiliyor. Eğer kendimi bu anlamda tanısaydım daha önceden, çok daha farklı şeyler yapabilirdim diyorum ancak dilek ve isteklerim de değişiyordu hep. Hala gencim hayatın başındayım ama bazı kritik zamanları kaçırmak benim için üzücü oldu.
Hıçkıra hıçkıra ağlayarak dinledim . Bir yandan da bulaşık yıkadım çünkü öylece oturup dinleyemiyorum . Bir yandan da yapmaktan nefret ettiğim ev işini yapmam lazım . Bugün izlediğim bilmem kaçıncı video . Ağlamaktan gözlerim şişti . 31 yıldır kendimden nefret ederek yaşıyorum.
Bu video sayesinde videodaki semptomlara benzer birçok semptomlar gösterdiğimi fark edip dehb li olduğumdan şüpheleneli baya olmuştu.Bu durumu Ebeveynlerime bildirmiştim. Bugün bir uzmana danışıp öğrendim.Bende bir dehb li bir bireymişim.Teşhis tamam. Artık mücadele zamanı.Yararlı katkıları sebebi ile videoda konuşan kişilere ve +90 youtube kanalına teşekkür ediyorum.❤❤❤
odaklanarak namaz kılmaya çalışmak , tefekkür etmek ,hayatın daki an'ları düşünerek şükür defteri edinmek ve onlar için şükretmek resim çizmek vs uzun solukta bir ilaçtan daha faydalı olacağını düşünüyorum
Çok eğitimli bir ailem var, buna rağmen beni çok fazla eleştiriyorlar. Adhs li olduğum çok açık, ancak eziyet derecesinde eleştiri alıyorum ve şuan depresyon tedavisi görüyorum
25 yaşında mani dönemindeyken ailem tarafından psikiyatri servisine götürüldüm. Burada bana duygu durum bozukluğu(manik depresif bozukluj)teşhisi konuldu. İlaçlar verildi vs. o günden itibaren ilaçlarımı düzenli bir şekilde kullanmaya çalışıyorum. Çok şükür atak yaşamadım. O zamanlar üniversite öğrencisiydim doktoruma derslerimde başarısızım odaklanamıyorum diye söylediğimde sende Dehb var diye söyledi. Bunun üzerine ilaçlarıma ek olarak ritalin diye bir ilaç ekledi. Bu ilacı ders çalışırken kullanabilirsin diye söyledi. Bu video'ya şuan denk geldim. Gerçekten o kadar benzer şeyleri yaşıyorum ki videodaki insanlarla biraz farkındalık yaşadım. Arkadaşlar gerçekten bir işe başlayıp devamını getirememek, sürekli kafanızın başka şeylerle meşgul olması ve hayatta ne istediğinizi tam olarak bilememek o kadar zor ki yaşamayan bilemez. Bu aynı durumları yaşayıp hayatını daha yaşanabilir hale getiren var mı? ya da şöyle sorayım Tedavi olabilen arkadaşımız var mı? Hangi yöntemler daha etkili? Merak ediyorum. Bu yoruma cevap atarsanız sevinirim.Sağlıcakla kalın.
Herkesi anlamaya çalışma isteği mükemmel bir empat olma her deneyimi yaşamak için gelen anlık hevesler ve yeterince emek veremeye fırsat vermediğin için doğal olarak başarısızlıkla veya yarım bırakılmış tonlarca iş, sakarlıkları dikkat çekmek için yaptığının sanılması, karşındaki insanı dinlemeye çalışırken aklına gelen birsürü cevap ama kendini tuttuğun ve bir anda konuştuğun için gelen baş dönmesi, kalp çarpıntısı. Bu liste böyle uzar gider.
Dehbli insanlar izleyeceği için videonun 2x hızda gitmesi beni aşırı mutlu etti, elim ekrana basılı hızlandırarak izlemek zorunda kalmadım zaten hızlı akıyo bizim için çok teşekkürler
Herkese merhaba ilkokulda teşhis almış fakat 21 yaşında bu tanının anlamını kavramış bi kardeşiniz olarak yazıyorum 👋 Bu tanıyı aldığım zaman ailem bunun geçici bi şey olduğunu ve zaman aldıkça bunun etkilerinin geçeciğini umut etmişler ve fazla umursamamışlar fakat bunun böyle olmadığını gelgelelim ki 21 yaşında anladım :) Bunun tek çaresi düzenli bi hayat stili benimsemek gibi geliyor en azından benim için , herkesin mutlu bir hayat sürmesi dileğiyle...
33 yaşında muhasebeciyim. Dikkat eksikliği nedeniyle hesaplamalarda sürekli kontrol yapmak zorunda kalıyordum. Floranbant sayesinde işime çok daha iyi konsantre oluyorum. 3 aydır kullanıyorum ve iş verimliliğim arttı! 📈
Gittiğim terapistim DEHB li olduğumu düşünüyordu. İki psikiyatriste gittim ve ikisi de bunun yetişkinlerde olduğuna inanmadığını, DEHBli olan bir insanın üniversite bitiremeyeceğini söyledi. Okul dönemindeki zorlukları atlattım. Şimdi iş hayatındayım ve beni ne kadar zorladığını farkediyorum. Geçmişimde de bu zorluklarla başa çıkarken başarısız ve depresif hissediyordum. Hala tanı almadım. Umarım gideceğim üçüncü psikiyatr beni anlar…
Hatice Hanım, dehb li olan bir insan üniversite bitirebilir.doktorların orada kastettiği normal sürelerde bitirmek. gerçekten de normal sürelerde bitiren birisi hiperaktif olamaz.çünkü hiperaktiflerde mesele derdin veya universitenin kolay veya zor olması değil, beynin düşüncelerle dallanması ve sürekli budaklanması.Hiperaktif bir birey Fizik mühendisliğini 10 senede bitirmiş olsun. bazıları ama bölümün çok zor, sen iktisatta okusan 4 yılda bitirirdin diyebilir. işte öyle değil. hiperaktif ,zeka seviyesi normal veya ortalama üstü de olsa iktisatta yine 1 yıl dikiş yapardı. çünkü 2 haftalık tempoda o sınavlara çalışamazdı. ona olması gereken haftada 2 sınav diyelim. yogun sınav temposunu kaldıramazdı ve yine uzardı okulu.böyle bir fark var arada.
Saçmalık. Üniversite okuyan birinin özgüven sahibi olduğunu da düşünüyor o tür psikiyatristler. Saçma. 4 duvar arasında üniversite bitiren gördüm. Zekayla işlevselliğin arasındaki farkı öğrensinler önce.
@@seventhsense34 Şahsen Güzel Sanatlar Fakültesi mezunuyum. Uygulamalı derslerde iyi olduğum için diğerlerinde zorlansam da okulumu normal seyrinde ilerlettim. Pandemi döneminde uzaktan eğitim ile mezun oldum. Evet çok zorlandığım çok strese girdiğim zamanlar oldu. Üniversite bitiremez demek asla doğru değil.
@@haticeyogurtcu4956 yanlış teşhiştir. hiperaktif olan bir insanın ciddi disiplin sorunu vardır ve ilkokuldan itibaren annesi babası okula binelrce kez çağrılmıştır.
adhd sahibi olmadığımı sanıyorum ama videonun her kısmında kendimi buldum,özellikle 6:50 bu. insan bi sorgulamıyor değil,çünkü ritalin ve concerta kullandığım dönemler okul hayatımda hiçbir dersi doğru düzgün dinlemediğimi;gerçek anlamda odaklanarak çalışmadığımı anladım her ne kadar başarılı bir öğrenci olsam da bunun sebebinin annemin ders anlamında sürekli benle ilgilenmesine bağlamaya başladım. bilmiyorum açıkçası kafam karıştı çünkü hangi işe başlasam istisnasız hep yarım kalıyor,en basiti videoda da dendiği gibi mutfağa gidiyorum/ su alacağım/masada ilaç prospektüsü görüyorum/onu okuyorum/balkona çıkıp aşağıya bakıyorum ve bu süre zarfında bir 20 dk geçiyordur en az ya da en basiti kalabalık ortamda otururken insanların konuşmalarına odaklanabildiğimi dinleyebildiğimi hatırlamıyorum. bir konudan bahsettiğimde elbiseden bahsediyorum farz edin sonra kumaştan bahsettiğim an kalemin mürekkebinden bahsetmeye başlıyorum. biri bir şey anlatınca o an lafa dalıp bir cümle kurarak karşımdaki insan 'ya o konuya ne ara geldik?' diye şaşırabiliyor ve en basiiti aynı anda 3 4 konu da konuşabiliyor olmam. bilmiyorum ama bunları kendimi bildim bileli yaşıyorum normal mi değil mi bilmiyorum alışkın olduğum için. EDIT= doktorum test istedi (ege üniversitesi klp birimi) yetişkin dehb tanısı aldım. bi haltlar olduğu belliydi ahhahah
Merhabalar ben matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz ilaç olarak antidepresan verdi ama 2 aydır kullanıyorum etkisini göremedim siz ne dersiniz dehb kaynaklı mıdır
@@mislinatekis2864 18 yaşındayim prozac vermişti ama ben de etkisi olmadı diğer derslerde de oluyor ama en belirgin matematikte hissediyorum baya sorun çıkarmaya başladı
Belli bir yaştayken ilacını da kullanamiyorsun. Bir şeyi basaramadiysan dehb yüzünden ve hep böyle olacak sanıyorsun. Diğer yandan çok çeşitli bilgilere sahipsin ama kimse senin kalibrende değil...ayrıcalıklı ama yalnızsın. Hiperfocus bir bakıma aşık olmak...sevdiğin şeye ise hep asiksin❤ bu da bu karmaşanın en güzel yanı😊
Yorumlardaki herkesi cook iyi anliyorum. Bunca yil kimse, kendim bile beni anlamadi. Universiteye girdim, odaklanamadigim icin terk etmek zorunda kaldim. Calismak isiyordum, kendimi cok zorladigim zamanlar oldu; adeta beynim bir el bombasi gibi patlayacakmis gibi hissettim. Yine de yeterli gelmedi. Bana verilen sorumluluklarin hep bilincindeydim fakat "neden yapmiyorsun?" denildiginde kendimin tembel oldugunu veya yeterince disiplinim olmadigi icin kendimi zorlayamadigimi dusundum. Zira diger insanlar alenen kendilerini zorlayip yapabiliyorlardi demek ki. Ben zorladigim zamanlarda hep beynime resmen birisi nester batiriyormus gibi aci hissettim. Sorumsuz, aylak ve salak olarak goruldum. Oysaki bunlarin tam tersi ozelliklerim oldugunun hep farkindaydim fakat kime ne soyleyebilirsin ki hareketlerim o yonde degildi. 22 yasina basacagim ve ADHD'im oldugunu daha yeni cozuyorum. Umarim ilac tedavisinden sonra potansiyelimi bunca zaman sonra da olsa aciga cikarabilirim. Bu sureci yasayan herkese dirayet ve azim diliyorum arkadaslar. Biz gercekten mental ve iradesel anlamda diger insanlardan cok ama cok daha gucluyuz. Asla yilmayin ve kendinizin farkli yonlerinin guzelliklerini kucaklayin.
22 yaşındayım ve dehb li olduğuma artık eminim. Psikayatriye gideceğim ama iş hayatım yüzünden gidemiyorum çünkü tanı konulursa iş hayatım zorlaşacak. Aslında bu ne zaman başladı bilmiyorum. Yalnızca hayatım boyunca sosyal ilişkilerim çok da iyi olmadı. Çok enerjik ve çok fazla fikir barındıran biri olarak aslında okul hayatımda başarılı sayılırdım. Ama sonra enerjide kalmadı asosyal, huysuz, beyninde devamlı düşünceler dönen asla bir işi bitiremeyen biriyim. Dil öğrenmek, araba kullanmak normal olan şeyleri çok zor yapabilmek o kadar zor ki. Aptal, sakar, saf, uyumsuz...bu hastalık tam olarak bunların toplamı..
Oncelikle videoyu hazirlayanlara teşekkürler. Sosyal medyada bu konuyla alakalı evin duzenini saglayamayan DEHB''li kadinlardan bahsediliyordu. Bu bende farkindalik oluşturdu. Bir program yaptigimda mesela : mutfagin alt dolabini sileceğim. Bu programı bitirinceye kadar hicbir yere gitmemek icin kendimi zorluyorum
26 yaşında tanı alan bir Adhdliyim. Ailem hiçbir zaman kulak asmadi, ben de bu durumdan habersiz yıllarca mücadeleden mücadeleye koşup defalarca yanlış teşhis yüzünden bir sürü anti depresan vb ilaçlara maruz kaldım. Ta ki kendi paramı kazanıp doğru düzgün bir uzmana göründükten sonra adhd teşhisi konuldu. Teshisten sonra hayatımda olup biten bir çok şey anlam kazandı. Üzgünüm ve hala kabul sürecini aşabilmeye çalışıyorum. Ve lütfen böyle şeyleri izleyip bende var diye kendi kendinize tanı koymayın. Modern insan unutkan olabilir bir çok tetikleyici mevcut sistemde ama bu bozukluk inanın öyle kolay bir şey değil.
Hocam size bisey sorucam ben kendimde 2 tipinde bulunduğunu düşünüyorum çok araştırma yaptım kitap okudum psikiyatriste gittim bana antidepresan verip başından savdı adam akıllı dinlemedi bile sadece çocuklara test yapılıyo dedi bende sinirlendim bidaha gitmedim ilaçsız halletmeye çalışıyorum ama yinede gideyim mi tekrar
@@simsekparlts4039 merhabalar ben orduda yaşıyorum bendede yüksek ihtimalle bu hastalıktan var ama hiçbir zaman psikiyatriye görünmedim görünmek istiyorum eğer tanıdığınız vs. psikiyatri varsa beni yönlendirebilir misiniz acaba teşekkür ederim.
Türkiye'de kadın sağlığı videomuzu izlemek için tıkla👉 th-cam.com/video/fuB_yjlbc-A/w-d-xo.html
"Olmak" serimizden haberin var mı? Artık var: th-cam.com/play/PLLsTnmMgfDpL0FBOhL2ZV1HvJIap7Kxo9.html
Merhaba hipoaktivite ilgili video çekebilirmisiniz hiperkatvitenin tam tersi gibi bir dur durum
Nasıl düzelcek bu
Aydınlatıcı bir video. Asperger sendromu ve Disleksi (Özel Öğrenme Güçlüğü) hakkında video gelirse güzel olur. Çünkü ülkemizde bu tip bozukluklar pek bilinmiyor. Video için teşekkürler.
Ben bu videoyu yeni fark ediyorum.bende de bu hastalık 3 senedir var ders çalışıyorum ve Bi anda başka Bi ise girisiyorum onu bırakıp başka iş yani bunun için ne yapabilirim beni çünkü kötü etkiliyor bu durum.
Marketten susam almak için hazırlandım, elime telefonu alınca 3 gündür cevap bekleyen mail aklıma geldi. Oturdum onu yazarken, bir kaç sosyal medya yorumuna cevap verdim. Sonrasında markete giderken müzik dinleyeyim derken 25dk vakit harcayarak bu videoya denk geldim. 18 yaşında teşhis konmuş ve 40 yaşından sonra istifa edip kendi işini kurmuş bir DEHB’li olarak herkesi selamlıyorum. Bu satırları okumadan önce kim bilir ne yapıyordunuz. Neyse ben gideyim susam alayım.
Merhaba ilaç kullandinizmi acaba
susamı aldın mı?
@@perrwiinn merhaba, hayır hiç ilaç kullanmadım.
@@Toprak_Kemirenin_Drami25 evet :)
selam adaş. 🥳
Çok.fazla potansiyelinin olduğunu bildiğin halde beynindeki makineyi harekete gecirememek herşeyi yarıda bırakıp ertelemek cidden toplumumuzda çok zor bir süreç bu süreçte yaşayan herkesin Allah yardımcısı olsun.
😢 Sorma aslında altında yatan gizli bir nimette var ama ortaya çıkarabilmemiş nasıl ve ne olduğunu anlayamıyorum bile organize olup bir şeylere başlayamamak bir şeyleri tamamlayamamak o kadar yorucu ve karmaşık bir küsür döngü ki
Bende öyleyim büyük ihtimal tüm sene ders çalışamadığım halde yks de 30 bin bekliyorum ilk bin bile yapabilirdim belkide
@@yigitefedelihasan3131bunu concerta tarzı ilaçlar kullanarak mı başardın? Ben eskiden kullanıyordum ama bu sene kullanmadım tekrar başlamak sınava az kala dengemi bozar diye erteledim. Ona göre tekrar kullanmayı deneyeceğim odaklanmak için başka çarem kalmadı maalesef://
@@baharnurtopcu ilaç falan kullanmadim
@@yigitefedelihasan3131 odaklanmanı nasıl sağladın peki
Bundan 3 yıl önce derse odaklanamıyorum diye ağır bir başarısızlık hissiyle iç döktüğüm , “sadece otur ve çalış bu kadar zor değil” diye beni azarlayan terapistime selam olsun 🤗
Öyle terapist mi olur aw
@@adyoknamvar4469 aw ne demek
@@Moon-wc1bf küfür
@@adyoknamvar4469 küfür mü demekti aw
:)
21 yaşında bir DEHB'liyim. İçinde bulunduğumuz sistem bizler için o kadar zorlayıcı ve yıpratıcı ki, bizi ancak birbirimiz anlayabiliriz.
Çalışmak istediği halde çalışamayan, anladığı halde öğrenme sürecinde kopukluk yaşayan, potansiyelinin altında kalan biri olarak bazen gerçekten yoruluyorum.
İlaç kullanmak ayrı kullanmamak ayrı dert.
Bende taşikardi ve kaygı bozukluğunu arttırdığı için şu an kullanmıyorum.
Çalışmak için herkesten fazla çaba sarf etmem gerekiyor, yani 'çalışmaya çalışıyorum.' Ne diyebilirim ki, Allah yardımcımız olsun DEHB'li dostlarım.
Not: mümkün mertebe ilginiz olan alanlara girin ve sevdiğiniz şekilde çalışın. Hyperfocus olmak buna bağlı
@@nysman güzel bir fikir olabilir
Merhaba, geçmiş olsun öncelikle
Ben de bu illetten muzdarip olduğumu düşünüyorum. Ama hiç doktora gitmedim. Çok merak ediyorum tam olarak hayatınız da olumsuz neler yaşıyorsunuz. Mesela ben de unutkanlık çok oluyor. Hiç bir şeye konsantire olamıyorum. Herhangi bir şey ne olursa başlıyayım hemen aklım başka bir şeye kayıyor. Çok çabuk sıkılıyorum herşeyden
İş hayatım berbat durumda. Sürekli ordan oraya geziyorum. Ya lütfen yaşadıklarınızı yazabilirmisiniz. Bir de tedavi süreci nasıl oluyor. İlaç varsa işe yarıyormu.
@@placebo8256 vaktim olursa belki uzun uzun yazabilirim ama dedikleriniz aşağı yukarı aynı belirtiler.
Doktora gitme şansınız varsa gidin derim.
İlaç ya da bilişsel davranışçı terapi, hangisi uygunsa o uygulanır.
Bir de ekşi sözlükten okumanızı öneririm. Birçok parametre var çünkü. Umarım en doğru tedaviyi alırsınız.
@@theobservee Biliyorum bir çok yazı okudum ama insanlar tam olarak ne yaşıyor onu merak ediyorum. Kimse yaşadıklarını yazmıyor. Keşke bir iki şey yazsaydınız. Şun an doktora gidecek maddi durumum yok.
@@placebo8256 yani şöyle ki, hayatım boyunca kendimde bir farklılık olduğunu hep hissettim zaten. 'Zeki ama çalışmıyor' öğrencisi idim. Sevdiğim konuya odaklanabilirken sevmediğimden istemeyerek de olsa kaçıyorum. Öfke patlamalarım var. Detaylı düşünürüm. İnce düşünürüm. Kırılırım çabucak, insanlar genelde enayi yerine koyarlar çünkü.Dehblilerin çoğu iyi niyetli insanlar oluyor. Duygularımız istismar edilmeye açık. Ama hayal gücüm de geniştir. Yani denge. Fazla ve eksik yönlerimiz var. Genel durum bu
23 yaşında DEHB tanısı aldığımda hissettiğim en baskın şeylerden biri de kırgınlık olmuştu. Çünkü her şeye geç kalmamın, yapmam gerekenleri unutmamın, söylenenleri fark etmeyişimin, gereken vakitte harekete geçemeyişimin sebebinin umursamazlık olmadığını kimselere kabul ettirememiştim. O güne kadar kendime ve etrafıma karşı verdiğim o savaşın sorumlusu gerçekten de benim bir kötü huyum değildi, beynimin olağandan farklı olan yapısıydı. Bunu ben seçmemiştim, haksızca itham edilmiştim hep.
Sorsalar ben ister miydim ki aynı yerde saatler boyu oturup bir şeye kontrolsüzce dalmayı, hiçbir fonksiyon gösterememeyi, bazen su içmek kadar basit bir eylemi dahi yerine getirebilmek için çok çaba göstermek zorunda olmayı?
teşhis konulmadan önce hangi şikayetlerle hangi bölüme gittiniz acaba merak ediyorum
@@semtkedisi bende merak ettim söyler misinniz
Ve bunu kimseye anlatamamak anlatırsan deli muamelesi göreceğin gerçeği:) bu arada dislekisim yüzünden yanlış yazıp düzeltmem peki😂
@@semtkedisi teshisi psikiyatrlar koyuyor eger kendinizde oldugunu dusunuyorsaniz psikiyatri bolumune gitmeniz gerekli
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Aileniz hocalarınız sizi umursamazlıkla suçlarken aslında umursamaz olan onlardı. Zamanında suçlamak yerine elimizden tutup psikiyatriye götürselerdi şuan çok farklı yerlerde çok farklı hayatları yaşıyor olurduk.
Ben de DEHB'li bir bireyim. Videoyu izlerken aynı anda otobüs bekliyordum, yanlış otobüse binmişim. Şu anda şehrin diğer ucundayım ama video güzel olmuş shshhshshs
Hsjsjajsjsjs
Kahkaha attım, defalarca başıma gelen olay
😂😂😂
😂🙈
başka bir şey izliyordum, bir an kapatma isteği geldi ve bu videoya denk geldim. hiçbir işi tam olarak bitirememek, sürekli başka başka şeylere yönelip asıl yapman gerekende başarısız olmak, zamanı kaçırmak. Tam olarak neyi çok istediğini bilememek çünkü aynı anda birkaç şeyi düşünmek ve istemek :) bunun zorluğunu anlatamam.
Doktorların yazdığı ilaç ile kolayca çözülebiliyor, bana çok faydası dokundu.
Bu ben.
@ ben bu şikayetleri söyleyeceğim o da ona uygun ilaç verecek ama bu sinek öldürmek gibi olur asıl olması gereken bataklığı kurutmak. bunun için de terapi gerekiyor malesef. Ben ne çevremde bu kadar özelimi anlatabileceğim bir hekimi tanıyorum ne de terapi için yeterli bütçem var.
@@seliwatch terapi kendini tanıman konusunda yararlı oluyor ancak kalıcı çözüm diye birsey malesef yok, pomodoro gibi çalışma tekniklerini uygula ve doktorun yazdığı ilacı kullandığın sürece dikkat problemi ortadan kalkıyor
@ araştırıcam, teşekkür ederim.
Bu videoyu izlemeyi çok uzun zamandır erteliyorum. Çünkü canım yanıyor 25 yıl sebebini bilmeden yaşadığım özgüvensizlikler, sosyal ilişkilerde, ikili ilişkilerdeki sıkıntılar, kendimi tembelim diye suçlamaların, kaçırdığım fırsatlar sınavlar hepsinim bende yarattığı yaralara temas ediyor. Kaçırdığım şeyler canımı yakıyor.
@@entrepreneur3415 verdiğiniz bilgi için çok teşekkür ederim. Mutlaka dikkate alacağım ve beslenmesi gözden geçireceğim. Sugar diye bir belgesel var orada da şekerin ruh halini olumsuz etkilediği anı ruh hali değişimlerine sebep olduğundan bahsediyordu.
@@entrepreneur3415 not aldım. Mutlaka okuyacağım.
Etrafımdaki insanlar onları dinlemediğimi, benimle sağlıklı iletişim kuramadiklarini söylerdi hep. Insanların gözlerinin içine içine bakmak gibi bir huy edindim. Onları dinlediğimi anlasınlar diye göz temasını bırakmamaya çalışmak çok yorucu...
😲
Kimse yorumuz çok güzel bende aynı durumdayım ama beğenen olmamış
karşımdakinin yüzüne gözümün netliğini bozarak bakıyorum ve göz teması kurmamış oluyorum. çok rahat oluyo, tavsiye ederim
@@TheStereovision tavsiyeniz için teşekkür ederim 🙏
biri konuşurken ne diyeceğini anlayıp, cümlesini bitirmesini beklemek . konulardan hızlı sıkılıp sürekli değiştirmek. Göz teması için ben insanların alınlarına bakıyorum
Ağlayarak izledim. Çok teşekkür ederim💐 40 yaşında, çocuğu tanı aldıktan sonra tanı almış bir yetişkin olarak, geçmişle barışmaya çalışıyorum 🥺 Aynılarını çocuğuma yaşatmamak için çırpınıyorum.
@@survivormete5113 Yetişkin bir dehb li ilaç kullanmayı istemediğini çünkü evliliğinin iyi gittiğini, yönettiği şirketinin iyi durumda olduğunu anlatmış danışmanına. Hatta “benim işlevselliğim yüksek, bu yolda yürüyebiliyorum, neden yardıma ihtiyaç duyayım ki” demiş. Danışman “ 1 metre çamurda yürüyorsun, neurotypical insanlar nasıl yürüyor deneyimlemek istemez misin?” diye sormuş. Ben bunu duyduktan sonra çok etkilendim ve tedavi olmaya karar verdim. Hayatımda aldığım en doğru karardı. Tedavi olma konusunda çekinceleri olan yetişkinlere deneyimlerimi paylaşayım: Diğer insanların rahatça yapabildiği şeyler için ne kadar zorlandığınızı farkettiğinizde çok şaşıracağınıza adım gibi eminim👍🏼 doğru doz en önemli anahtar. Az doz kullanırsanız sorunlarda belirgin bir düzelme hissetmeyebilirsiniz. Düzenli dr görüşmesi ile en az 1 yıl tedaviye devam edilmeli.
@@Hhhh-xo9ci hiçbir ilaç bende işe yaramadı. Doktor artık iyileşmeyecej psikoterapi biraz iyi yapabilir dedi. Yani çaresizim
tanıyı nerden aldınız acaba
@@anlamdz3313 yetişkin psikiyatri uzmanı. Ama yetişkin dehb i konusunda bilgili olmalı.
@@survivormete5113 aynı ben şuan 18 yaşındayım kalitesiz bir ünide okuyorum 4 alan dersinin 3ünden kaldım birindende hoca bilerek yüksek puan verdi çoğu kişiye ondan geçtim 1 yıldır bu belanın farkındayım haftaya cumaya randevu aldım psikiyatriye gidicem
28 yaşındayım. Dikkat eksikliğimin farkındayım küçük yaşlardan beri. Bunun bir hastalık olduğunu şimdi öğrendim, çok teşekkür ederim. Hep kendi şanssızlığım, tembelliğim, sakarlığım sanardım.
İlgimi çeken konular ile uğraşırken dâhi muamelesi yapılırken, normal sıradan herkesin yapabildiği konularda aptal muamelesi gördüm yıllarca. Herkesten çok herşeye dikkat etmek zorunda kalmak. Sürekli düşündüğünüz, kafanızın içinde çalışan açık bir çok program birikiyor ve bir yerden sonra bilgisayarı kasıyor kısacası. Başarısızlıklarınız üst üste birikiyor ve artık hayattan keyif alamıyorsunuz, yapmanız gereken görevleri yapıp günü bitirmeye çalışıyorsunuz.
Video için emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. En yakın zamanda gidip muayene olacağım.
İş hayatınız nasıl geçti peki
muayne oldunuz mu
Magnezyum malat iyilestiriyo
Adaş hasta değilsin. Sadece başkaları gibi değilsin. Zaten hasta da diyemiyorlar bozukluk diyorlar.
bu hastalığa sahip olmayanlar bu hayatı bilemez. şu kıscık videoya belki 10 kere yeniden başladım arada yanda gördüğüm bilmem kaç şarkıyı türküyü dinleyip geri döndüm. sürekli bir şeylere başlayıp bitirmediğim şeylerin hayaleti ile yaşamak çok yorucu olduğundan kendimi çocuk gibi görüp affediyorum. her kumdan kale bitmek zorunda değil. yaparken aldığın edinim ile yetin bitirip ispata girme. mesela bu videoyu da bitiremedim. canım sağ olsun.
❤️❤️
Canımsın
Ne abartmışsın bendede DEHB var ve bu o kadar zor bir şey değil concerta ve ritalin ile çözülür
Bunun çözümü varmı hakikaten?@@Helenca16
@@Helenca16kanka sen zaten bu büyük sorunu iki ağır ilaçla çözebiliyorsun. O kadar zor bir şey değil değil yani 😂
Beyazlı kadın kullandığı kelimeleri gerçekten özenle seçmiş o kadar doğru konuşup nokta atışı örnekler veriyor
Psikiyatriste gittiğimde tıpı kazanmış olmamım mümkün olmadığını söylediler ama üniversite sınavını kazandıktan sonra değişen derslerin içeriğinden dolayı ders çalışamadığım için kaç yıldır sınıfta kalıyorum. Dehb testi yaptırdılar sonuç yüksek çıktı ama yine de tanı girmediler başka yerlerde çözüm aradılar, ilaç da yazılmadı artık kendi başıma yapabileceklerimin sonuna geldim, elimden başka bir şey gelmiyor. Şu an hayatta olduğum konumda sayıklıyorum, ileri gidemiyorum. Psikolojim ise her geçen gün daha da kötüleşiyor.Kısa bir dip not, bu videoyu bile hızlandırdığım halde videodan çıkmamak için kendimi zorlamak cidden çok zor.
Videoyu daha izlemedim ama bende 22 yaşında tanı almış biriyim. Stratera diye bir ilaç var reçetesiz satılır anti depresan grubuna dahil değildir,yani bağımlılık yapmaz. Sadece dozuna göre ayarlanması gerekir. Ben 70+ kiloyum ve ilk 7 gün 25 mg sonra 40 mg içmem lazım. Mood olarak ilk başlarda azıcık garip hissettire bilir ama hayatımda ilk kez aynı anda bir çok işi çizdiğim plandan daha erken sürede bitiriyorum. Fazla stresli günlerde ama verimlilik düşüyor. Bunun dışında ingilizce kaynaklar okuyorum Bdt eşliğinde adhd tedavisi kendi kendine. Yine yabancı youtube videoları aşırı iyi geliyor adamın biri diyor ki bu dehb dikkat eksikliği değil,niyet eksikliğidir. Cukk oturdu kafama o zaman herşey. Birde kendimi garip garip şeylerle motive ediyorum örneğin bi ara Harry Pottere sarmıştım Harmonie nin ders çalışma skillerini falan araştırıyordum internetten şaka maka güzel tüyolar vardı ve uyguluyorum. Kesinlikle bir kaynak edinmeni öneririm türkçe de var hatta. Bu arada bu sene artık üniversiteyi bitirmem lazım bana dua edin :d❤
Ben dehb değilim sizi anlayamam belki ama insanlara sen şunu yapamazsın demelerine o kadar kızıyorum ki. Hiçbi şey imkansız değil. Kimsenin ne dediğine bakma, başkasıyla yarışma. Kendi içinde amaçların olsun. Yavaş yavaş iğne ucu kadar da olsa gelişme gelişmedir. Herkesin hikayesi farklıdır. Yolun açık olsun
Belkide olmak istediğiniz yerde değilsinizdir ve zihniniz istemediği için ya da mutlu olmadığı için falan öteliyor olabilir mi?
Ben de öyle oldu ama bitirdim. Sınıfta kaldım ) ama bitti
@@slytherino size de uygun olursa iletişime geçmek isterim . Çünkü normalde hiss etmesem de stres anlarında kontrol edemiyorum
Ahh annem ahh. Valla emeğini hiçbir zaman ödeyemem. Daha ilkokuldayken teşhisimi koyduran, yıllarca tedavi almam için kapı kapı dolaşan mükemmel bir kadınsın. 26 yaşındayım. İlkokulda teşhis konuldu ve bu zamana kadar iki tip ilaç kullandım ama üniversitenin bir döneminde bıraktım ilaçları. Şimdi kendi işimi yapıyorum. Hala sayısız problem yaşıyorum ve bu dikkatsizliğim bana para kaybettiriyor. Bir dönem kitaplara yoğunlaştım ve gerçekten bir duvarı dolduracak kitap okudum ama nasıl acı çekerek. Bazen bir sayfayı 10-20 kere okuyordum. Şimdi uzaklaştım fakat dönmek için mücadele ediyorum. Gerçekten kolay değil. Dikkat eksikliğimi en çok arttıran unsurlar başta oyunu oynamak, sosyal medya, seri film ve dizi izlemek son olarak maalesef müzik dinlemektir. Kendimi bildim bileli bununla mücadele ediyorum. Sanırım beni takip eden hastanede bir ton not toplanmıştır hakkımda. Hiperaktivitemi haftada 4-5 gün spor yaparak atıyorum. Keşke küçükken de spora verselermiş diyorum ancak annem buraya kadar getirdi ya buna da şükür. Çocuğunuz varsa mutlaka sosyal medyadan, bilgisayar ve konsol oyunlarından uzak tutun. Hiç uyumadan iki güne yakın oyun oynadığımı bilirim. Bir oyun açtığımda bitirmeden kalkmazdım. Muhtemelen şimdi olsa yine aynısı olur fakat kendimi tutuyorum. 7. Sınıfta altıdan fazla biri olan öğrenciydim ama üniversitede onur öğrenci seçildim. En sevdiğim dersler felsefe oldu. Dikkatimi arttıran en güzel zamanlar beni derin düşünce ve sorgulara iten yine o kitaplar oldu. Keşke yaşadıklarımı not alsaymışım çünkü çok hata yaptım, kendimi suçladım ve aptal olduğumu bile düşündüm. Videoda Boğaziçini kazanan kızı görünce çok şaşırdım. Beni kimse 1 saatten fazla bir sınava sokamaz. Üniversitede bile sınavı erkenden yapar çıkardım. O kadar enerji patlaması yaşardım ki kontrol bile etmeye tahammülüm olamazdı hala öyle. 20 fatura kessem geriye dönüp bakmam 😅 he bu arada İngilizce'yi üniversitede öğrendim ve şimdi Japonca çalışıyorum. Radikal bir karar alıp her şeyi bırakma planım var hayırlısı.
Merhaba, kırmızı reçete yüzünden mesleki hayatınızda zorluk çektiniz mi, ya da en basiti ehliyet almada sıkıntı yaşadınız mı teşekkürler
Kitap okursunuz tam 3 satır 5 satır 1 2 3 sayfa derken bir bakarsınız ki geçmişte bir yerdesinizdir.. Ders dinlersiniz Tarih dersinde Atatürkü dinlerken birde bakarsınız ki kafanız bir anda Atatürkle alakalı izlemiş olduğunuz filmde. Matematik problemi çözmeye çalışırsınız tam 7x8-2+ derken birde bakarsınız ki kurtlar vadisi 3. Bölümdesiniz. Dışarda arkadaşlarınızla sohbet ediyorsunuzdur konuşma sırası arkadaşınıza geçtiği sırada bi bakarsınız ki kafanız o gitmek isteyipte gidemediğiniz spor salonundadır. Biri ahmet diye seslenir bakarsın ama sana seslenince duymazsın. Birşeyle inanılmaz ilgileniyorsundhr çünkü çok önemli birşeydir ama bakarsın ki o esnada diğer hiç birşey ortada yok. Su içeceğim diye ayağa kalkarsın ama sigaranı içersin daha sonra dişini fırçalarsın ütü fişte mi diye bakarsın sonra çamaşır makinesinin süresi bitmiştir onu boşaltacaksındır ama su içmek aklına gelir, gidip su içersin sonra televizyona dalarsın tam uyuyacakken çamaşırı farkedersin falan filan….Daha saymakla bitmez ama insana inanılmaz, anlatılamaz bir yorgunluk verdiği kesin. Gerçekten bu kadar odaklanamamak, bu kadar sürekli farklı şeyler düşünmek, bu kadar konudan konuya atlamak, düşünmekten yorulmak inanılmaz zor ve bunun tedavisi yok sanırım
Merhabalar ben yks ye hazırlanıyorum özellikle matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama 2 aydır prozac kullanıyorum etkisini göremedim dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz test yaptırmak gerekiyor mu
@@nevzatgolen3688 merhaba yardımcı olur mu bilmiyorum ama bununla ilgili kitaplar okuyup oradaki belirtilere bakarak anlayabilirsiniz
Kendinden yorulmanın, potansiyelini istediğin gibi gerçekleştirememenin, sanki çevrendekiler ve ailendekiler hep iş ve okul yaşamlarında ilerliyormuşta sana gelince bütün o eforlara rağmen bir sonraki aşamaya bir türlü geçemediğini düşünmenin, mahcubiyetin, ezilmenin, garipsenmenin, mutsuzluğun adı DEHB. Benden önceki yorumları gülümseyerek okudum. Her yorumda benden bir şey vardı. Bu tarz videoları terapi gibi izliyorum, yalnız olmadığımı görmek garip bir biçimde rahatlatıcı, sanki kendimi affediyorum bütün yaşadıklarım için, öyle tuhaf bir şey. Keşke bizi bir araya getirseler isimsiz alkolikler gibi oturup çay kahve eşliğinde paylaşsak yaşantılarımızı, eminim daha mutlu insanlara dönüşürüz.
aynısı
Yalnız değilsin. ❤ Değiliz değil mi?
Hadi bulusak ;)
Memleket nere
@@dilek2381nerelisin
Ben de orta okul dönemimde belli bir seviyede DEHB teşhisi konulmuş biriyim. Evet, özellikle sevmediğim derslere emek verirken kesinlikle çalıştığım süre içinde herhangi bir verim elde edemiyordum. Sanki beynim üstüne yoğunlaştığım dersi kabul etmiyordu. Çok kitap okumak, ilgi alanım olan konulara yoğunlaşmak gibi mental gücü arttırıcı şeyler yaptım. Ezber yeteneğimi ve okuduğum şeyin asla unutmama kabiliyetimi fark ettiğimde her şey değişti. Üniversite sınavına sözelden hazırlandım ve Türkiye 375.si oldum. Şimdi ise hem MEB'de öğretmenlik hem de Hacettepe Üniversitesinde doktora yapıyorum.
Benim penceremden bu problemden muzdarip olan arkadaşlara şöyle bir yol açılabilir: Sevdiğiniz, ilgi duyduğunuz, mental olarak yatkın hissettiğiniz şeyi yapın. Dış seslere kulağınızı kapatın. Bakın görün o zaman nasıl da herkesten daha yetenekli olduğunuzu fark edeceksiniz.
Sorun diye gördüğünüz şey, aslında sizin gücünüzdür. Yılmayın.
Hocam ben 32 yaşında teşhis aldım üniversite sınavına hazirlanirken müthiş bir ezber kabiliyetim vardı edebiyat dersleri için yazar -eserleri hikayelestirip kodlamalar yapıp.cok güzel ezber yapabiliyordum ortaokulda da keza öyle. Arkadaşlarım tek seferde okuyup anlıyordu ama ben 3.defada yapabiliyordum. Üniversiteye 10 yıl önce ilk 9 binde hatrı sayılır puanla girdim. Daha sonra bazı yaşamsal problemler oldu ailevi,bireysel ilişkiler vs. Onlar mı tetikledi bilmiyorum,hamilelik, lohusalik travmatik süreçler oldu benim için. Altında kızımın doğumu ile birlikte 5 senedir yolunda gitmeyen birseyler olduğunu farklı olduğumu anlamaya başladım. 2 hafta önce de dehb teşhisi aldım. Ben hep vitamin eksikliğinden yaşadığım bu zorluklardan sanıyordum derslere odaklanamamayi, okuduğum satırı 4-5- kere yeniden okumayı, film izlerken bitene kadar ismi neydi diye sormayı beynimde kodlamadigim, çağrışım yaomadifi için unutuyirum saniyirdum. Doktor bahsetrigim belirtilerin %90 inin Dehb belirtisi olduğunu ama çocukken bu semptomlarin olmamasından dolayı anksiyete ve depresyon kaynaklı olabilecegini de söyledi belirtiler yüksek oranda dehb olduğu için de ilaç başladık. Ben artık 10 yıldır atanamıyor olmamı kendi aptallığıma baglamıştım ama simdi de bu " bahaneye" sığınmak istemiyorum ama masa başına oturup ders çalışamıyorum. Kendime olan inancım, Özgüvenim yerle bir oldu. Bir cok yeteneğim var ama organize olup devam ettiremiyorum
T9 ile yazdığım için imla hatalarım oldu kusura bakmayın
@@nurayaktunc6267Hasta değilsin. Mezun olduğum yıl Mart ayına kadar kpss kitabının kapağını bile açmadım. Zaten vize ve finallere bir türlü başlayamazdım gece 12'ye kadar başka şeylerle uğraşırdım. Okul bitti ailemin yanına döndüm azar azar calışmaya başladım. Bu süre arttıkça arttı sınavda derece yaptım. İçinizde bulunduğunuz süreç çok farklı başkaları gibi olmak zorunda değiliz.
@@arifturgut7190 haklısınız ben de masa başında oturma süremi kademeli olarak arttırdım ve ne söylesek ona kendini inandıran beynime artık asla "ne okusam unutuyorum" demiyorum ve işin ilginç tarafı da kıyısından köşesinden illa ki birseyler hatırlıyorum 😄 sadece hala zihnim son derece dağınık ve her isi son dakikaya bırakıyorum.2 aydır da ritalin yazdırmadim bir şekilde idare edebiliyorum
18 yaşında tanı aldım. Tıp öğrencisi olduğum için çok garipsenmişti bu seviyeye kadar okul başarımı nasıl sağladığım anlaşılamamıştı ama arkamda olan ailem vardı özel derslerle dolu yıllarımı geçirebileceğim maddi imkanım vardı. Herkes benim kadar imkana sahip olamayabilir ve potansiyeline ulaşamayabilir bu sıkıntılı bir durum. Üniversitede farklı sorunlarla psikiyatriye gittiğimde yaşamımı anlatmıştım zorlandıklarımı ve bilgisayar oyunlarında geçirdiğim süreyi çok gördüler. 20 saat bilgisayardan kalkmamak yemek yemeyi su içmeyi dahi unutmak ama başka şeylerde odak sorunları yaşamak. Sınıfta ders uzadıkça huzursuzlaşmak ara ara kalkıp sınıfta yürümeye çalışıyordum veya hocadan müsade isteyip dersten çıkıyordum durduğum yer batardı bana. 4 yıl yoğun tedavi aldım şuan semptomlarım daha az ama hala çok konuşan karmaşık hikayelere dalan aklına gelen her şeyi söyleyen yer yer koşan oraya buraya çarpan çoğu şeyi yarım bırakan hallerim mevcut. En azından bilgisayar başı geçirdiğim süreyi görünür ölçüde azalttım. Bu süreçte annem yanımdaydı ve ona çok teşekkür ederim. Çevremde başka erişkin DEHB hastası yoktu, hep hastalar çocuktu ve erişkinlerin bunu nasıl aşacağına dair bir akran öğrenmem hiç olmadı hep kendim çözmek zorunda kaldım yalnız hissettim. Videodakileri görünce ve söylenenleri duydukça hem bir hekim olarak hem de bir DEHBli olarak tek değilmişim, bu iş böyleymiş zaten diyebildim. Teşekkür ederim.
Merhaba, bende Tıp için hazırlanıyorum😊
Bir şeyi merak etdim tedavisi yokmu ki?
bu bir hastalık değil, tedavisi yok. Nöroçeşitlilik
Hocam ilac kullandınız mi
Kaynaştırma olan kişiler bu guruba giriyormu
Bendede mi dehb hastalığı var acaba 14 saat k.o oynardım işe gitmediğim gün
Her şeyden çabuk sıkılma,kararsızlık,erteleme,dürtusellik,anksiyete,depresyon,iş değiştirme ne istediğini bilmeyip her şeyi yapmaya çalışma,beyninde aynı an da onbin pencerenin açık olması,Hareketlilik,odaklanma ve dikkat sorunu,insanların sözünü kesmek ,bir konu konuşulurken farklı bir konuya atlama,anı öfke ,hassaslik..akademik başarısızlık..Her şeyi yarım bırakma..
Malafaptive daydreamingli birisi olarak uzun zamandır ADHD ' den de şüpheleniyordum videoyu izlerken kendimi gördüm resmen , yakın bir zamanda bir uzman tarafından teşhis almam gerekiyor, Dikkatim inanılmaz dağınık, çok çabuk sıkılıyorum , bana yapılması söylenen şeyleri unutuyorum , focuslandığımda çevremdeki insanları bile duyamayacak duruma geliyorum sürekli oradan oraya koşuşturuyorum , elimde ki iş bitmeden bir diğerine atlıyorum , hayatımda istikrar sağlayamıyorum ve bu akademik kariyerimi de kötü etkiliyor Ayriyeten Maladaptive 'in getirdiği kendi kendine konuşma bir konferans veriyormuşçasına , hayal evreninde başrol oyuncu olma gibi zaman çalan birçok şey üst üste geliyor ve aileme bunu anlatmaya çalıştığım da tembel ve zamanımı iyi yönetemediğim gibi eleştiriler alıyorum.
klonlanmış olabilir miyiz acaba cmslcksödmcks
@@sseda3 Olabilir 😀 Allah belamızı vermiş de diyebiliriz agagsgshdjjdjfjf
Bende tamamen aynıyım zaten dehb li olmanin verdiği sabirsizliktan oluyo bütün bunlar. Çünkü daydream ulasamadigimiz ya da istedigimiz hayalleri canlandirarak geçiyor, aslinda yine kisa vadede haz alma odakliyiz yaşamış gibi mutlu oluyoruz
Aynı durumdayım,ne yaptınız acaba?
Birebir aynisini yasiyorum, resmen ve alenen ayni hayat. Su an o kadar mutluyum ki. Bunca vakit kendimi hep oteki ve yalniz hissettim. Meger yalniz degilmisim...
Çocukluğumun, gençliğimin katili ve şu an içinde bulunduğum orta yaşı çekilmez hale getiren şey. İnanılmaz yorucu bir hayat. Piyano çalmaya daldığımda nefes almayı bile unutturuyor. Ama hayatta o kadar da yalnız değilmişim videoda gördüğüm kadarıyla :).
@Mert Göllerli ben de sadece piyano çalarken unutmuyorum. Ama uç bir durum olduğu için bunu yazdım. DSM 5teki dehb tanısını okumanı tavsiye ederim. Eğer kendindeki şüpheleri iyice arttırırsa bir profesyonele git derim.
Bende kendi başıma gitar çalmaya başladığımda günde direk net söylüyorum 6 saat harcadığımı farkettim ne tuvalet ne yemek. Bir haftada gitar klavyesinde parmak temas yerleri renk atmıştı. Ama gel gör ki ne dil öğrenirken ne çalışırken ne araç kullanırken dikkatimi toplayamiyorum. Özellikle araç kullanırken kendi evimin yolunu bile karıştırıyorum. 3 yıl önce gittiğim devlet hastanesi doktor anksiyete diyip üç tane ilaç verdi iki ay kullandım ve her şey çok kötü bir hal aldı ve bir daha gitmedim.
47 yasimda iki çocugum birden teshis aldiktan sonra ben de sonunda teshis aldim. Yillardir çocuklarim için form doldururken ben farkina varmistim zaten ama teshis almam vakit aldi. Yüksek lisans mezunu oldugum, uyumlu oldugum için aile çevremde DRHBli olduguma hala inanmayan çok ama benim zamanimda derslerden baska ilgimi verecek birsey yoktu. Ilgi alanim okudugum alan olunca da basarili olabildim. Ama çalismqya baslayinca mesela, rahat rahat okumus olsam da mekanik bir mühendisligin bana göre olmadigini anladim. Isin ilgimi çeken bölümünü çok güzel yaparken ilgimi çekmeyen kisimlatini yapmamak için bahaneler buluyordum. Sözün özü, özellikle 70 li, 80li yillarda dogan, DEHBli olan ve güzel güzel okuyanlar okumalarini daha çok etrafta dikkat dagitacak fazla seye maruz kalmamalarina borclular. Lütfen inanin. Biz tembel, bunak degiliz. Kasitli giciklik, ilgisizlik, sizi dinlememezlik yapmiyoruz. Beynimiz farkli isliyor.
Bazen bazı şeylerin farkında olursun ama bir türlü adını koyamazsın. Ne kendini ne de bir başkasını düşündüğün şeye inandıramazsın! Türlü türlü çözümler bulursun ama uygulayamazsın. Bütün hataları kendinden bilirsin, sürekli kendini suçlarsın. Ama pes etmezsin! Hep mücadele etmeye devam edersin, hep başarılı olacağına inanırsın. Çünkü inanmadan yaşayamazsın!
Çok konuştuğumu ve sürekli bağımsız konular açtığımı çevremden aşırı derecede duyuyorum çünkü zihnimde milyonca şey aynı anda dönüyor ve ne uzun süreli ders çalışabiliyorum ne de kitapları hızlı bir süreçte bitirebiliyorum. Çoğu işe başlarken harekete geçip yarım bırakıyorum...
Kendimi gördüm
Sekiz yasinda ki oglum 😔
al bendende okadar
Magnezyum malat iyileştiriyo. B12 de çok önemli
Bu videoyu bile zor bitiriyorum. Yorumlarda neler var, instagramdan gelen bildirim, gün içinde ertelediğim işler, akşama ne yapsam, takip eden bir can sıkıntısı, yeni bir şeye başlama isteği, başladığım bir çok şeyi yarım bırakma, evde gezip ne yapacaktım ben diye boşluğa düşmek… yaş 40. Bu zamana kadar bununla gelmişim. Ben bunu bir karakter, genetik bir şey ya da huy zannediyordum. La ben hastaymışım ya! Bir çok şeyde başarılı olsam da buna rağmen olmuşum başarısızlıklarımın da temeli buymuş… çaresine bakacağız
en yakın zamanda psikiyatri randevusu almak gerek
@@asligibidir7 aynen öyle vallahi…
Hasta falan değilsin hasta diyemedikleri için zaten bozukluk diyorlar
İyi ki böyle bir video çekmişsiniz. Yıllarca bu durumları yaşadıktan sonra 37 yalında tanı konmuş biri olarak yalnız olmadığımı bilmek çok iyi geldi. Video da dedikleri gibi hepimiz farklıyız ama bizbizeyken farklı değiliz. Teşekkürler.
Tani koydurmak icin nereye basvuru yapiyorsunuz
@@sahmat8243 Bu konuda uzman bir psikiyatrist ‘e gitmen gerek dostum. Erişkinler için uzman biraz zor bulunuyor. Benim doktorum da yurtdışına gitti şuan. 🤷♂️🥹😢 Tr de zaten azlar ve gidiyorlar.
@@uykucuasma bir şey soracağım tanıyı nasıl koyuyorlar. Ben moxo testi yaptırayım dedim ama uzmana mı gitsem ilk.
@@Rba_b Evet bir psikiyatriste görünmeniz gerek. Bir de bu konuda uzman olması lazım. Benim doktorum yurtdışına gitti. Üniversite hastanelerinde vardır sanırım. Kesin bir yer öneremeyeceğim ne yazık ki
@@Rba_b moxo testleri kesinlikle tanı koymaz sadece koymaya yarddımcı olan araclardır
Maladaptive daydreaminge sahip birisini de getirin lütfen. Başlangıç aşamasında ADHD ye çok benzerlik göstererek başlıyor ve sonrasında bir kabusa dönüşüyor. Şimdiden teşekkür ederim 🐾
Sosyal yaşamı berbat edecek derecede bağımlılığa dönüşebilen bir bela gerçekten.
Ve işin üzücü tarafı çoğu kişi bunu hayalperestlik sanıp umursamıyor bile. Birine mds var bende deyince hemen aa ben de hayal kuruyorum ne var onda diyorlar😫
Yaşamayanın anlaması zor bir durum
@@Dilem413 gerçekten çok sinir bozucu insanların ööö bende de var demesi. Yok güzel kardeşim, YOK CANIM BENİM YOOOOOOKKKK!!!!!! Allah'tan ben iyileştim size kolay gelsin
yalnız değilmişim
Ders çalışırken birden bu vidoya dikkatimin kayması ve izlemeye başlamam bir örnektir. içimde çok büyük bir heves var bunu aşmak için hergün istikrarlı bir şekilde masama oturuyor ama yinede kendimi kendimin bile haberi olmadığı bir işi yaparken buluyorum, Haplarını kullandım, agır yan etkiler yapınca bıraktım çabalıyorum ama nörolojiden bir haber insanların özellikle ögretmenlerimin gözünden sadece tembeldim lakin tembel olmasaydım o masaya hergün oturup bir iki parça bişey öğrenmeye tenezül etmezdim ama olsun her eksiklik bize başka bir yanımızı geliştirmeyi ve güçlendirmeyi sağlar bende bu güçlü yanımla herkese inat çok güzel işler yapıcama inanıyorum ve eminim bu vidoyu izleyenler arasında mükemmel potansiyelleri olan insanlar var hepsine başarılar diliyorum iyiki varsınız
DEHB hakkında farkındalık yaratabilecek bir içerik ürettiğiniz için teşekkürler. Yorumlarda benim gibi diğer DEHB'lilerin yazdıklarını okumak moral veriyor. Yalnız değiliz DEHB yüzünden (özellikle) eğitim hayatı kayanlar ailesi 🤣💜
Hadi iyisin yalnız değilsin ortak arkadaş çıktı sana😁😂
Psikolojik rahatsızlıklarda "Farkındalık" çok önem arz ediyor. Maalesef birçok kişi sorununun olduğunu farketmediği için ve o sorunla baş etmeyi öğrenemediği için daha büyük problemler yaşıyorlar. Bu farkındalığa katkı için teşekkürler🤗🤗. Öabt öncesi izlemek keyifli 😅
Uzun zaman sonra bu videoya denk gelmek ve farkındalığı olan insanları birarada görmek beni şaşırttı. Genel olarak Reddit ve yabancı platformlarda ADHD'ye sahip insanları görüyordum. Çocukluğumdan itibaren kendimde bir sıkıntı olduğunun farkındaydım fakat bunu tam olarak adlandıramıyordum. Şu an 24 yaşındayım ailem bu güne kadar yaşadığım zorluklara "sen sadece bahane uyduruyorsun" diyip geçiştirdi :') Yaşanan zorlukların doğurduğu stres ve kaygıdan dolayı uzun süre psikoloğa gittim tam sonrasında psikiyatra gidip anti depresan ve concertaya başladım maalesef concerta çok kötü yan etkileriyle beni mahvetti 3-4 günde bıraktım. Videoda söylediği gibi ilaç kullansan sıkıntı kullanmasan ayrı bir sıkıntı. Şu an üniversite de 3. sınıfım ve yaşadığım zorlukları sadece ADHD'ye sahip olan biri anlayabilir. Bu videoyu aileme izlettiğimde bile he diyip geçiyorlar yada neler yaşadıklarımızı anlamıyorlar. Elbette ben bu yaşadıklarım erkenden fark ettiğimden o günden bu güne sürekli çözüm aramaya veya yöntem geliştirmeye çalıştım fakat çok işe yaramadığı aşikar.
Bir ADHDli notu: bu yazıyı yazmam 28 dakikamı almış :D yazana kadar yaşadıklarımı siz tahmin edersiniz :')
git tanı al kardeşim
Merhaba tanı alma aşaması nasıl oluyor
Adhd farkındalığı için faydalı olacağına inandığım bu videoda emeği geçen herkese teşekkürler. Umarım bu tarz çalışmalar sayesinde hastalığımız ile ilgili tedavi olanaklarımız ve toplumsal hoşgörü artacaktır.
41 yaşındayım. Çocuğuma bu tanı konduğunda, benim çocukluğumu okul yıllarımı mahveden şeyin bu olduğunu öğrendim. Oysa insanlar için tembel başarısız bir çocuktan başka bir şey değildim. Ben dikkatimi ilaçlarla değil ama balık tutarak kontrol altına aldım. Oltanın ucuna odaklana odaklana beynimde ki pencere sayısını azalttım. Ama yok edemedim.
Bu dertten muzdarip olanlar bilir ki bu videoyu bitirmek bile bir başarı. Kaç kez gözüm yorumlara, başka uygulamalara kaydı sayamadım ama yalnız olmadığımı bilmek beni mutlu etti
Süper yaa. Kaç yerde tekrar 20-30 saniye geri alarak bitirdim videoyu. İzlediğimi düşünüyorum 😂
Çok yaygın olmasına ragmen umursanmamasi ve eğitim sistemine kafa yapımızın uymamasindan dolayi tembel damgasi yiyip köşeye atilmamiz beni deli ediyor.
Hayatım boyunca bu dertten muzdariptim. Hiç bir zaman isimlendiremiyordum bu sıkıntıyı. İş arasında youtubede öylesine dolaşırken karşıma çıkan bu video sorunlarıma çözüm getirmese de, içimdeki yükü biraz da olsa boşaltmamı sağladı. Şuanda gözlerim yaşlı, depresif bir şekilde yazıyorum bu yazıyı. Evden arabama giderken unuttuğum anahtar, cüzdan vs şeyler için birkaç tur atmalarım, konuştuğum insanların benden soğumuş suratları, yarım kalmış sorumluluklar, vücudumda oluşan istemsiz titremeler, bilgisayar başında geçirilen boş milyonlarca saniyeler. Artık her şey o kadar sarpa sardı ki, stresten kafamda saç, bacaklarımda derman kalmadı. Zihnimde oluşan gündelik ekranlara yetişememek o kadar zor ki.. Bu sahneler hiç geçmiyor. Sürekli onlar ile yatıp kalkıyorum. Çaresizce bir arayıştayım. Ekranları kapatıp sakin bir şekilde hayatıma nasıl devam edebilirim hiç bir fikrim yok. Ama yalnız olmadığımı görmek en azından biraz da olsa beni mutlu etti.
Bu dikkat eksikliğini hayatın hemen her anında yaşıyorum, bende tutunamayanlardanim! iyi ki motosiklet sürmemi engellemiyor. Insanlara bazen garip geldiğimi ve beni hiç anlamadiiklarini düşünüp çok kez öfkelendigim ve ani kararlar verdiğim zamanlar oldu. Burada ki işin uzmanlarının ve DEHB' li kişilerin söyledikleri herşeyi yaşıyorum. Şuan 42 yaşındayım ve yalniz olmadığımı bilmek bu video izlediğimde beni mutlu etti. Her şeye rağmen kendimi seviyorum ve farklı biri olduğumu biliyorum. Video da katkısı olan herkese teşekkür ederim.
motor nasıl sürebiliyorsun ben araba kullanırken kafayı yiyecek gibi oluyorum hangisine odaklanacağımı şaşırıp panikliyorum sonra akşam yapacağım şeyi düşünmeye başlıyorum
Bilmiyorum Çok uzun zaman oldu. Îlk seneler çok kaza yaptım. Şimdi vücudumun bir parçası gibi oldu. Yeni başladıysanız bıkmadan, usanmadan deneyim kazanmaya bakın. Kaza yapıp pes etmeyin hemen.
Küçüklükten itibaren bu hastalıkla tanışıyorum okul veya çevrene söylediğin zaman dahada üstüne geliyor algın çok bozuk oluyor en ufak ayrıntılara bile dikkat edemiyorsun ders çalışma yeni şeyler keşfetme anksiyetede varsa hayatın daha zor hale geliyor
yaşadığımı yaşayan birilerinin olması ne kadar garip bi duyguymuş
Bende öyle herkesin tekeri patlak galiba 😂
Mesela şuan yazmam gereken bir mail var onu yazmayı düşünürkem yemek hazırlamaya karar verdim o sırada çok uzun zamandır izlemek istediğim bir film aklıma geldi açıp onu izliyim dedim. Ama şuan bu videoyu izliyorum. İşte böyle bişi
DEHB için çok güzel farkındalık videosu olmuş. Özellikle biz dehb’liler için kopmadan, sıkılmadan izlenebilecek şekilde hızlı, ordan oraya geçişli kurgulanmış.
ben yine de koptum gerci full odaklanamadim
Çok uzun yıllardır kendimde bunları görüyor ve hissediyordum hatta anlatılan şeyler ve benzetmeler tam olarak ben tarih ettiğim şeylere birebir uyuyordu izlerken hayret içinde kaldım. Özellikle 4:20'de ağzım açık kaldı. Çünkü ben de Almanca Rusça Kazakça ve Tatarca öğreniyorum :))
ben de arapça, norveççe, ispanyolca, fransızca, rusça, japonca öğrenmeye çalışmıştım... ama hepsi çok kısa sürdü. en iyi geliştirebildiğim ingilizce
Dehb li birey olduğumu bu video sayesinde öğrendim. Önce rehber öğretmen sonra da psikiyatri... lütfen bilinçlenin. Ben sınav senemde öğrendim siz daha uygun bir zamanda öğrenip daha iyi olursunuz.
Başta kendimi çok kötü hissediyordum, sürekli bu konu hakkında ağlıyordum (hatta bu videoyu ilk izlediğimde ağlamıştım) ama şu an olabildiğimden de iyiyim. Kendimle daha çok barıştım. Galiba farklı olmak hoşuma gitti😂
"Hepimiz garibiz ve bu garipliğin içinde hepimiz normaliz."
Bir adhdli olarak bizim için de farkındalık yarattığınız için size teşekkür ediyorum 💕
@Ömer Güneş Maalesef ben o sunucuda değilim, girebilmek için birinin davet linki göndermesi gerekiyor. Yani o gruptan birini bulmalıyız :)
Bulursanız beni de tag ler misiniz?
@@furkanyoucel tabii ki
Lutfen benide ekleyin
hiç bakmadım bu hastalığa ama şöyle söyleyeyim, benden daha az çalıştığı halde derslerini çok yüksek notlarla veren insanların yanında kendimi çok geri zekalı hissediyordum. büyük ihtimal bu sebep. umarım desteğini alırım
Kardelen'i uzun zamandır takip ediyorum. Çok mütevazi ve her şeyi tüm çıplaklığıyla anlatan biri. Bu videoyu onunla çekmenize çok mutlu oldum çünkü yaşadığı gerçekleri anlatıyor.✨️
ınstası
Nerde takip ediyorsun söyle bende takip edecem
Dehb olduğumu yarın erken kalkmam gerektiğini bilmeme rağmen bu konuyla ilgili gece 1 e kadar kendimi youtubeda video izlerken bulduğumda anladım
Bir DEHB'li üniversiteye hazırlanan lise öğrencisi olarak, hayat benim gibi insanlar için normal insanlara kıyasla çok daha zorlayıcı ve çaba gerektiriyor. Mesela YKS'ye hazırlanırken her test çözdüğüm an bazen belli işlemde düşüncelere dalıyorum, bazen de küçük bir yazım yanlışı sebebiyle yanlış cevap veriyorum. Onun dışında rutinlere uymak, organizasyon yapmak, belli saatlerde belli şeyleri yapmak vb. şeyler de benim için çok zor.
Bu tür engellerden ve kısıtlamalardan dolayı geçmişim boyu sınıfımdan dışlandığım, öğretmenlerim tarafından laf yemem gibi durumlara rastlasam da ailem ve yakınlarım tarafından destek gördüğüm için şükrediyorum.
Haftaya psikiyatıra gideceğim ve çok yüksek ihtimalle DEHB'ye sahip olduğumu düşünüyorum.Ayrıca ben de üniversite sınavına çalışan bir öğrenciyim.Bu yorumu görünce kendimi yalnız değilmiş gibi hissettim.Umarım yanılırım ya da başka bir şeyle karıştırıyorumdur ama pek sanmıyorum.Tabi ki bir uzman olmadan emin olunamaz...Umarım sen de bu durumu iyi idare ediyorsundur.
@@vante8120 devlette mi psikolaga gidiceksin acaba gittikten sonra uygulanacak tedaviyi soyler misinn
@@sei57373 Şöyle ki psikoloğa uzun bir süre boyunca düzenli gittim ama bana neredeyse hiç yardımı olmadı ve bir süredir gitmiyorum.Uzun süre kendimde olan bazı belirtilerin anlam kazanmasıyla psikiyatri uzmanıyla görüşmeye karar verdim.Özel bir kliniğe gideceğim ve tanı konmadan ne olacağını bilemem şimdilik.
@@vante8120 anladim tesekkur ederimm cevapladigin icin umarim iyi sonuclar alirsin
Ben de bu sene sınava gireceğim teşhis almadım ama bende de semptomların çoğu var umarım sınavınızda başarılı olmuşsunuzdur
Basit bir işte bile odağımı saatlerce sağlayamıyorum. Son güne değin odaklanamiyorum. Sürekli sorumluluklari unutuyorum. Hayatımdaki basit şeyleri gözden kaçırmanın sorunlarıni hala yaşıyorum
10:10 doktora dikkat eksikliğimin beni akademik anlamda etkilemesi üzerine gitmem ve onun bana o zmn bu başarıları elde edemezdin demesi gerçekten inanılmaz derecede sinir bozucuydu
Off ya
ders çalışırken zaman tutmak için telefonu elime aldım ve şuanda bu videoyu izliyorum. teşekkürler.
Dikkat eksikliğinden dolayı yakın arkadaşlarımdan zorbalık gördüm. Zaten anksiyete sorunları da yaşayan bir insanım bu yüzden sosyal anksiyete bozukluğumda artmaya başladı. Farkındalığım çok fazla arttı çevreye karşı mesela insanların karakterini anlamaya çalışıyorum. İnsanlara güvenemiyorum ve sohbet etmek de istemiyorum. Şu an derslerime odaklanmaya çalışıyorum fakat geleceği ve geçmişi düşünmek de odaklanmayı engelliyor. Aşırı düşünmekten kaynaklı bu da. Bir çözüm bulacağım asla pes etmeyeceğim. Duyarsız insanlar bizim yaşadıklarımızı anlayamazlar o yüzden hiçbir şeyi kafanıza takmayın ben çok fazla bu hataya düşüyorum ama aşıcam inanıyorum.
Bende aynı meltem hanım ileri derece kaygı kırılganlık 😂
aynı durumdayım nasıl düzelecek bu durum bilmiyorum
Merhaba ben yks ye hazırlanıyorum özellikle matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride ankdiyete dendi ama ben dehb olmasından şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz siz ne yaptınız
@@monlucias Benim matematikten yana çok bir sıkıntım yok bu zamana kadar da iyiydi ama şu süreçte bu durum çok zorlamaya başladı tekrar gideceğim olmazsa test yaptıracağım ya çok katlanılmaz oluyor, bir de sürekli ayak sallıyorum ders çalışırken o da bu durumdan kaynaklanıyor sanırsam
Kardelen🌸 Kendisinden defalarca eğitim aldım. Dünya tatlısı, bilgili, güzel kadın… Burada seni izlemek keyifli ve zihin açıcıydı yine🥰
Aynı sorun bende de var. Bu videoyu izlerken aynı zamanda televizyonda açık olan programa baktım, saatin sesine odaklandım, arka planda birine mesaj attım, habere baktım, bu yorumu yazdım ve video hala bitmedi. Aşırı zor…
34 yaşındayım durumumu insanlara bu kadar güzel anlatabileceğim bu içerik için çok teşekkür ediyorum
26 yaşındayım. İşimi bıraktım. Arkadaşlıklarım onlarla ilgilenemediğim için bitti. Hayatım yokuşaşağı kayıyor. Bir anda videonun ne olduğunu bilmeyerek açtım ve çok iyi geldi yorumdan sonraki ilk işim randevu almak. Teşekkür ederim 💐
4 yıldır tanılı ADHD combined type a sahip biriyim ve her geçen gün kendimde ADHD yüzünden yaşadığım aksamaları ve sosyal zorlukları farkediyorum. Benim için en problemli kısmı hayatımdaki sosyalleşme problemi, çevremdeki kişiler garip olduğumu söyleyip duruyorlar aynı zamanda duygusal düzenlemeler konusunda çok problem yaşadım ve yaşıyorum sanki dünyanın tüm yükü benim üzerimdeymiş gibi hissettiğim oluyor hatta bazen çok aşırı ve sürekli bişeyleri düşünüp uyuyamıyorum. Özellikle sosyal ipuçları ve ders çalışırken kaçırdığım ipuçları beni en çok zorlayan kısım çünkü insanların hiç enerji harcamadan anladıkları şeylere ben düşünerek karar vermek zorundayım. Aşırı tepkiler vermemek için, arkadaş edinmek için, fazla kişisel detay paylaşmamak için, yemek yemek, uyumak hatta en basiti sadece su içmeyi bile kendime hatırlatmak bazen gerçekten çok zor ve yorucu oluyor. Buyüzden bu tip videolar görmek yalnız olmadığımı hissetmek beni gerçekten çok mutlu ediyor (dopamin beynime iniş yapıyor🤫). Hepinize selamlar dost DEHB’liler!😉✌️
çaresi ne ilaç tedavisi gordunmu faydasını gordunuzmu
Küçük yaşta Ritalin,Concerta gibi ilaçları yaşıma göre yüksek doz ile (54 mg concerta) kullanmış biriyim ve kendimi bu yönden biricik hissediyordum,sosyal medyaya artan duyarlılığım pozitif yönü ise böyle “azınlık” sorunlara sahip insanları birleştirmesi.İlacı almadığım da bir titreme bir gülme gelirdi hep,dayanamazdım,bir de çok acıkırdım.16 yaşım da bir gün çat diye bıraktım,bu etkilerin psikolojik olduğunu gördüm daha çok.(Titreme,kudurma vs.).Şahsen beni hep daha özgüvenli yaptı,hep daha “iyi” hissettim,bu videoyu dinlerken ayakta dinledim,ara sıra bir kaç tekvando haraketi yaptım,yemeği bile ayakta yerim,otobüs durursa müziği bile durdurum.Hafızam ama çok kuvvetli olmuştur,belki bazı anlarda çok takıldığım için.Bunları anlatmak istedim,çünkü bunlar veya benzeri özelliklere sahip bir topluluk olması insanı güzel hissetiriyor.Dehb sizi normlara uymakta zorlayabilir ama zannımca daha enerjik daha zekice tutumlara sahip olmanızı sağlar,bu sizin ve etrafınızın hayatını zorlaştıradabilir,kolaylaştıradabilir.
Şimdi nasılsın
@@atacvlk537 Teşekkür ederim sorduğun için,iyiyim.Önceki yorumundan anladığım kadarıyla fikir alışverişine ihtiyacım var,Discord kullanıyorsan sunucuma çağırabilirim seni.
@@celilyldrm yok kardeşim kullanmıyorum bundan aydunlatabilirsin
Ben bir okul psikolojik danışmanıyım, daha atanmadım ama olur da bir gün atanır ve öğrencilerime kavuşursam onlara faydalı olmak adına bu tür içeriklerle durumu daha iyi anlamaya çalışıyorum. Yorumları okuyunca anladım ki birçok kişi okul yıllarında erken tanı alamadığından muzdarip. Bize okul da DEHB ile ilgili hep teorik bilgi verildi. Bu tanıyı almış olanların aslında günlük hayatta ne gibi sıkıntılar yaşadıklarından kimse tam olarak bahsetmedi. Bu yüzden sizin için aslında durumun ne kadar zor olabileceğini yeni yeni fark ediyorum. Umarım gelecekte öğrencilerimin bu durumu olabildiğince kolay geçirmelerine yardımcı olabilirim
Not: Bu arada süreci kolaylaştırmak için neler yapılabileceğini de paylaşırsanız çok iyi olur
Hastalık diyemedikleri için bozukluk diyorlar. Maalesef sınıflarda tüm öğrencilerin adeta bir robot gibi aynı davranışı göstermesini bekliyoruz. Sorun çocuklarda değil onlar 8 saat sıralara mahkum eden sistemde. Boş derslerinde bile bahçeye çıkarmamıza izin verilmiyor 🤷
32 yaşında teşhis aldım , farkındalık ve ilaçlar hayatımı değiştirdi resmen. Hala ilaç yazdırmaya kazara farklı bi doktora gidersem , adhd varsa nasıl elektronik mühendisi oldunuz diye yüzlerce alakasız soru alıyorum . Okulu bitirebilmiş olmama odaklanıyor hepsi , 40 yaş üstü hiç bir doktor bana sınavlarını hangi sıklıkta kaçırırdın , ders çalıştın mı , işe düzenli gidebiliyor musun diye sormadı :)
Hocam ben de concerta kullanıyorum lakin yan etkileri ve dozajin yeterli gelmemesinden dolayı ilacı bırakıyorum. Siz ne zamandan beri ilac kullanıyorsunuz ve uzun vadede etkisi nedir
@@ismailkaya5898 ben de teshis aldigimda depresyondayim , yaninda baska ilaclar da oldugu icin hangisi iyi geliyor deneyip bulmak 1 yilimi aldi nerdeyse. Bende carpinti vs gibi yan etkiler olmadi hic , 54un concerta yaninda ritalin aldigimda bile yetmiyo gibi geliyodu. Sonra terapiye baslayip diger sorunlarimi cozmeye baslayinca adhd nin olumsuz etkileri de azalmaya basladi. Sunu unutmamak lazim ; dikkat eksikligi butun psikolojik problemlerin yaninda gelen bi durum , baska problemleriniz varsa yada stres altindaysaniz bile etkisini kat be kat daha fazla hissediyorsunuzdur . Ilac tek basina bisi ifade etmiyor 3 yilda gordugum , ise yaramiyor diyip doza abanmamak lazim , aman dikkat diyim :)
@@sedakoc8345 teşekkür ederim sagolun
Allah'a yonel
@@tugcetak1872 yonelim dogustan gelir , sonradan kazanilmaz diye biliyorum
Senelerdir beceriksizliğim yüzünden yapamadığımı sandığım pek çok şeyin sebebiymiş. İzlerken gözyaşlarımı tutamadım tam tarif edilen kişiydi ben. Gidip tedavi alacağım en uygun zamanda
Videoyu bitirdiğimde sanki kendi hayatımın belgeseli çekilmiş gibi hissettim. Ve dış söylemlere karşı aa tek değilmişim dedim. Sadece ilaç verip göndermek yerine alternatif çözümler aramaya çalıştım. Aile,Arkadaş ortamı,sana işlerinde planlamaya yardımcı olacak birileri olursa eğer bu durum biraz azalıyor. Fakat yalnızlaştığında ve kendi düşüncelerini dahi kontrol edemediğin zaman tam bir işkenceye dönüşüyor. Bir noktadan sonra artık kabullenmeye başlıyorsun. Yoksa hayat çekilmiyor. Sadece umursamaz olmadığın halde umursamaz gözükünce çevreden çok tepki alıyorsun. Ya gerçekten umursamaz değilim arkadaşlar!!!
28 yaşındayım ve bunu bu kadar geç fark etmiş olmama çok seviniyorum. ergenlikte tanı konulsaydı kesin depresyona girerdim ve kurban psikolojisinden yıllarca kurtulamazdım. çünkü onlar yapabiliyor, ben yapamıyorum. psikologların yaklaşımı da çok kırıcı, bunu bir hastalık olarak görmek çok yorucu olmalı. normal olmaya çalışmak çok aşağılayıcı. bence 'normal'lerin yapamadığı süper güçlerimize odaklanmalıyız. bizdeki yaratıcılık ve sorun çözerken kimsenin aklına gelmeyen farklı yaklaşım becerilerimiz aslında çok zeki olduğumuzun kanıtı. 'normal'ler istemedikleri sevmedikleri işlerde ömürlerini çürütebilirler ama bizim beynimiz bizi sevdiğimiz işe yönlendiriyor. bu bir lütuf değil de nedir.. bir oturuşta bir haftalık iş bitirebilmek bizden başkasının becerebileceği şey değil.
ben bu yaşıma kadar herkesin de benim kadar zorlandığını sanarak hayatta kaldım :) yalan yok, şimdi biraz sinirim bozuldu kaçırdığım şeyleri fark edince. küçükken daha beterdi, beynimin düşünme hızına ağzım yetişemiyordu ve "ben anlaşılamıyorum" dediğim zamanları çok net hatırlıyorum. zamanla sohbet esnasında beynimin daha yavaşlamasını sağlamıştım. üniversitede hocaları dinlerken bir kelimeden bin tane senaryo gelirdi aklıma, dalıp giderdim. ben dikkatimi geri toparladığımda hoca 5 sayfa ilerlemiş olurdu bile. gizli gizli ses kayıtları alırdım her derste :) çocukluğumdan beri her yere geç kaldığım için yetişkinlikte ota boka alarm kurmaya başladım. evden çık diye çalan alarmım favorim. acıkmayı beklemeden kalk yemek pişir diye alarm mı olur :) eşim hala alışamadı günde 30 tane alarm sesi duymaya :) artık o da ezberledi, saat 4 olunca "çöpü çıkarma vakti" diyor mesela :)
Çok tatlısınız ya ❤ mutluluklar diliyorum 😊
Merhaba soru sorabilir miyim
Yanlız olmadığımı hissetmek bana iyi geldi :)
24 yaşımın sonlarına gelirken sürekli bana uygun mesleği bulma buhranıyla daldan dala atlamakla suçlanıp duruyorum. Sürekli dikkatim dağılıyor sürekli düşüncelerim uçuyor. En çok belirtileri bana uygun olan tanı dehb. Böyle bir şey olduğunu bile yeni öğrendim. Sorunumun ne olduğunu bilmek bile biraz rahatlattı ama çözümünü hala bulamıyorum ve bu çok yorucu
Ben Merve Mutlucan'ın annesiyim. Birbuçuk yaşında çok düzgün cümle kurabilen ayakkabı bağlarına ve giysi düğmelerine takıntısı olan bir çocuktu 44aylıkken anasınıfına başlayan 5yaş10aylık ilkokula giden okulu birincilikle bitirdi ve ilk yılında tıp fakültesine girdi o zamana kadar bu dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunu farkedemedim. Üniversitenin ilk yıllarında tabii ki derslerde çok ağır olunca durum değişti. İlk tanrıyı aldığında çok şaşırmıştım. Mümkün olduğunca ona desteğim sağladım. Öncelikle o bir hekim olduğu için değil o onun mesleği kızım benim kızım olduğu için seviyorum kendisi de bunu bilir. Videoda bu durumu yaşayan gençleri dinledim çok zor sıkıntılı bir durum şunu farkettim ki yaş ilerledikçe herşey biraz daha dengeye geliyor o belirtiler azalıyor belki tamamen silinmeyecek ama daha normale gelecek herşey.
Bu sene dehb tanısı konuldu. Geçtiğimiz sene evden sabah 7 de çıktım akşam 11 de döndüm, sürekli çalıştım ve yks de ilaçsız 15 bin civarı bir sıralama yakaladım. Keşke daha önce araştırsaydım ilaç ve terapiyle çok farklı şeyler olabilirdi. Hayat ve insanlarla ilişkiler beni ciddi anlamda zorladı. Saatlerce odamda intihar etmeyi düşündüğümü hatırlıyorum. Hayat zor ama ya önümüze gelen fırsatları cidden çaba sarf ederek değerlendireceğiz ya da fırsatların bize gelmesini beklemeyip biz onları yaratacağız.
Ayyy inşallah bende böyle olurum allahım 🙏
acaba tanı için kime danıştınız? psikiyatri mi ilgileniyor?
Merhabalar ben matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama 2 aydır antidepresan kullanıyorum etkisini göremedim dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu dehb olabilir mi
Sonunda bizi anlatan video geldi yeyyy :))
Çocukluğundan beri çeşitli sebeplerle onlarca psikiyatr ve psikoloğa gitmiş, daha sonra kendisi de doktor olmuş bir Türk genci olarak, 32 yaşında DEHB tanımı yeni aldım. Hâlâ kendimi keşfediyorum, geçmiş travmalarımı anlamlandırıyorum. Bazı ufak hatalı bilgiler olsa da bu video Türkiye için çok önemli. Kendimle de bağdaştırdığım pek çok nokta var. Teşekkürler.
Ahhh sizin için mutlu oldum, bende bu hastalığa sahibim bende doktor olmak istiyorum inşallah olur 😢
@@selinylmaz6364 İnşallah olursunuz önemli olan insanın kendini bilmesi ve ona göre çaba sarfetmesi ve bu uğurda kendini sevebilmesi
Video’dan yaşadığım hayatın bir özet çok teşekkür ederim
Resim yapmayı çook severdim ve çok iyide yapardım bunu... tek sorun yaodığım ,çizdiğim fotorafların hiç birini bile tamamlamadım çook sıkılıyordum ve bir anda dikkatim dağılıyordu ve başka fotoraf çekmeye başlıyordum.Bu her şeyi yarım bırakmak benim ne kadarda umursamaz olduğumun bir gösdericisi gibi geliyordu insanlara. Bir öğretmenim "Bunun dünya bile umrunda değil" oysaki çool umrumdaydı...
Öylesine olsun diye değil yazdığım cidden yaşadıklarım bu, videodaki benim asla bir işe başladığım zaman bitiremiyorum geçen mutfağa poşet almak için girdim ve kuruyemiş yedim sonra yemek yaptım ardından poşet almadan çıktım. Kötü bir olay asla odaklanamamak.
Cocuguna teshis konulduktan sonra , kendisinde var oldugunu anlayan anneyim. Surekli is degistiririm. Gunluk gorevlerde erteleme baska konulara gecme gibi huylarim var. kimseyi sozunu kesmeden dinleyemem. Konudan konuya gecerim. Hypersensible (seslerin isiklarin kalabaligin huzursz etmesi ) simdi ayni seyleri cocugumda goruyorum.
Annelere sesleniyorum, sabirli olun emin olun bir sure sonra sizde cok egleneceksiniz, basarilarini gorup gurur duyacaksiniz.
Dikkat eksikligi olan cocuklarin ilgisinin cekilmesi gerekiyor . Basarilarla motive edilmesi. Cunku basardikca ilgiyi basardigi konuya veriyor dogal olarak ogreniyor. Matematik dersinde rakamlari gormeye tahammul edemeyen cocuguma once rakamlari sevdirdim ders yaptigimizda renkli kalemler kullaniyorum beyaz tahta ve miknatislar sekiller kzrikaturler ve hikayeler uydurarak ilgiyi dagitmamaya calisiyorum. Carpim tablosu icin cizgifilm ve hikaye seklinde ogrettim. Cabalarimizi gormeyen okulu degistirdim. Ben cocugumdan sadece tembel bir cocuk olarak gorunmesini bekleyerek basladim. Ilerliyoruz. Basariyoruz. Basarisizliklarimizi kendimize basamak yapiyoruz. Yilmiyoruz uzulmuyoruz!
Çocukken, yerimde duramazdim. Durduğumda da hiç olmadı saçlarımla oynardım. Sağolsun ilkokul öğretmenim de bunun üzerine bana bitli lakabını taktı. Sınıftaki arkadaşlarımın alay konusu olmuştum. Maalesef o günlerin etkisi ile hâlâ özgüven eksikliği (tek mesele bu konu değildi tabii ki, aileden kaynaklı olumsuzluklara maruz kaldım) yaşamaktayım. Bu fonksiyon bozukluğunu çok sevdiğim bir psikiyatr adayı arkadaşımın teşhisi ile öğrenerek "tuhaf" davranislarimin nedenini öğrenmiş oldum. Bunun gibi toplumda sırıtan, fonksiyon bozukluğu veya hastalıklar konusunda bilinçlenmemiz gerekli. Aksi takdirde, probleme sahip kişilerde kalıcı travmatik etkiler oluşabiliyor.
Aynı hayatı yaşamışız.
Bugün bana bu tanı konuldu.Uzun süredir bende bir sorun olduğunu düşünüyordum.Bu video izledikten sonra çoğu şeyin bende olduğunu fark ettiim ve hekime gidip kesin tanı konuldu.Tesekkurler +90 sizin sayenizde tanıyı aldım❤️
Tanı almış bir dehb değilim. Ancak kardeşimi anlamak için dehb ile ilgili bir kitap okurken içimden geçen tek şey "bunlar beni anlatıyor" oldu. Kız çocuklarında bu durum pek farkedilmezmiş. Tembel, dikkatini vermiyor diyerek geçiştiriliyor genelde. Ancak farkedilmesi çok önemli çünkü tüm hayatı etkiliyor. Eğer kendimi bu anlamda tanısaydım daha önceden, çok daha farklı şeyler yapabilirdim diyorum ancak dilek ve isteklerim de değişiyordu hep. Hala gencim hayatın başındayım ama bazı kritik zamanları kaçırmak benim için üzücü oldu.
Hıçkıra hıçkıra ağlayarak dinledim . Bir yandan da bulaşık yıkadım çünkü öylece oturup dinleyemiyorum . Bir yandan da yapmaktan nefret ettiğim ev işini yapmam lazım . Bugün izlediğim bilmem kaçıncı video . Ağlamaktan gözlerim şişti . 31 yıldır kendimden nefret ederek yaşıyorum.
Çok çok önemli bir konuya değinmişsiniz. Bizleri bu konuda bilgi sahibi yaptığınız için çok teşekkür ederim.
Bu video sayesinde videodaki semptomlara benzer birçok semptomlar gösterdiğimi fark edip dehb li olduğumdan şüpheleneli baya olmuştu.Bu durumu Ebeveynlerime bildirmiştim. Bugün bir uzmana danışıp öğrendim.Bende bir dehb li bir bireymişim.Teşhis tamam. Artık mücadele zamanı.Yararlı katkıları sebebi ile videoda konuşan kişilere ve +90 youtube kanalına teşekkür ediyorum.❤❤❤
Kardeleleeeennnnn ✋✋✋✋✋ bu konuda o kadar iyi geliştirdin ki kendini artık bize ışık tutuyor 👀
😍
odaklanarak namaz kılmaya çalışmak , tefekkür etmek ,hayatın daki an'ları düşünerek şükür defteri edinmek ve onlar için şükretmek resim çizmek vs uzun solukta bir ilaçtan daha faydalı olacağını düşünüyorum
Çok eğitimli bir ailem var, buna rağmen beni çok fazla eleştiriyorlar. Adhs li olduğum çok açık, ancak eziyet derecesinde eleştiri alıyorum ve şuan depresyon tedavisi görüyorum
Lütfen, ailene bunları söyle olmadı doktoruna söylersin kendini sakın üzme sabret.
25 yaşında mani dönemindeyken ailem tarafından psikiyatri servisine götürüldüm. Burada bana duygu durum bozukluğu(manik depresif bozukluj)teşhisi konuldu. İlaçlar verildi vs. o günden itibaren ilaçlarımı düzenli bir şekilde kullanmaya çalışıyorum. Çok şükür atak yaşamadım. O zamanlar üniversite öğrencisiydim doktoruma derslerimde başarısızım odaklanamıyorum diye söylediğimde sende Dehb var diye söyledi. Bunun üzerine ilaçlarıma ek olarak ritalin diye bir ilaç ekledi. Bu ilacı ders çalışırken kullanabilirsin diye söyledi. Bu video'ya şuan denk geldim. Gerçekten o kadar benzer şeyleri yaşıyorum ki videodaki insanlarla biraz farkındalık yaşadım. Arkadaşlar gerçekten bir işe başlayıp devamını getirememek, sürekli kafanızın başka şeylerle meşgul olması ve hayatta ne istediğinizi tam olarak bilememek o kadar zor ki yaşamayan bilemez. Bu aynı durumları yaşayıp hayatını daha yaşanabilir hale getiren var mı? ya da şöyle sorayım Tedavi olabilen arkadaşımız var mı? Hangi yöntemler daha etkili? Merak ediyorum. Bu yoruma cevap atarsanız sevinirim.Sağlıcakla kalın.
Gerçekten böyle biri olmak çok zor. Ama başa çıkma yolunu buluyoruz elbet bir şekilde
Ben o yolu buluyorum ama 5 dk sonra kaybediyorum
Herkesi anlamaya çalışma isteği mükemmel bir empat olma her deneyimi yaşamak için gelen anlık hevesler ve yeterince emek veremeye fırsat vermediğin için doğal olarak başarısızlıkla veya yarım bırakılmış tonlarca iş, sakarlıkları dikkat çekmek için yaptığının sanılması, karşındaki insanı dinlemeye çalışırken aklına gelen birsürü cevap ama kendini tuttuğun ve bir anda konuştuğun için gelen baş dönmesi, kalp çarpıntısı. Bu liste böyle uzar gider.
ha bi de telefonu seslide kullanamamak çünkü gelen her bildirim sesini kontrol etme isteği
Bence dikkat düzenlemede sevgi ve değer görmek etkili bence.
Keşke bazı şeyleri daha önce anlasalardı
Dehbli insanlar izleyeceği için videonun 2x hızda gitmesi beni aşırı mutlu etti, elim ekrana basılı hızlandırarak izlemek zorunda kalmadım zaten hızlı akıyo bizim için çok teşekkürler
Herkese merhaba ilkokulda teşhis almış fakat 21 yaşında bu tanının anlamını kavramış bi kardeşiniz olarak yazıyorum 👋 Bu tanıyı aldığım zaman ailem bunun geçici bi şey olduğunu ve zaman aldıkça bunun etkilerinin geçeciğini umut etmişler ve fazla umursamamışlar fakat bunun böyle olmadığını gelgelelim ki 21 yaşında anladım :) Bunun tek çaresi düzenli bi hayat stili benimsemek gibi geliyor en azından benim için , herkesin mutlu bir hayat sürmesi dileğiyle...
33 yaşında muhasebeciyim. Dikkat eksikliği nedeniyle hesaplamalarda sürekli kontrol yapmak zorunda kalıyordum. Floranbant sayesinde işime çok daha iyi konsantre oluyorum. 3 aydır kullanıyorum ve iş verimliliğim arttı! 📈
Gittiğim terapistim DEHB li olduğumu düşünüyordu. İki psikiyatriste gittim ve ikisi de bunun yetişkinlerde olduğuna inanmadığını, DEHBli olan bir insanın üniversite bitiremeyeceğini söyledi. Okul dönemindeki zorlukları atlattım. Şimdi iş hayatındayım ve beni ne kadar zorladığını farkediyorum. Geçmişimde de bu zorluklarla başa çıkarken başarısız ve depresif hissediyordum. Hala tanı almadım. Umarım gideceğim üçüncü psikiyatr beni anlar…
Hatice Hanım, dehb li olan bir insan üniversite bitirebilir.doktorların orada kastettiği normal sürelerde bitirmek. gerçekten de normal sürelerde bitiren birisi hiperaktif olamaz.çünkü hiperaktiflerde mesele derdin veya universitenin kolay veya zor olması değil, beynin düşüncelerle dallanması ve sürekli budaklanması.Hiperaktif bir birey Fizik mühendisliğini 10 senede bitirmiş olsun. bazıları ama bölümün çok zor, sen iktisatta okusan 4 yılda bitirirdin diyebilir. işte öyle değil. hiperaktif ,zeka seviyesi normal veya ortalama üstü de olsa iktisatta yine 1 yıl dikiş yapardı. çünkü 2 haftalık tempoda o sınavlara çalışamazdı. ona olması gereken haftada 2 sınav diyelim. yogun sınav temposunu kaldıramazdı ve yine uzardı okulu.böyle bir fark var arada.
Saçmalık. Üniversite okuyan birinin özgüven sahibi olduğunu da düşünüyor o tür psikiyatristler. Saçma. 4 duvar arasında üniversite bitiren gördüm. Zekayla işlevselliğin arasındaki farkı öğrensinler önce.
@@mikailboyaci6588 Terapistim normal sürede bitirdiği üniversitenin masterını yaparken teşhis almış :)
@@seventhsense34 Şahsen Güzel Sanatlar Fakültesi mezunuyum. Uygulamalı derslerde iyi olduğum için diğerlerinde zorlansam da okulumu normal seyrinde ilerlettim. Pandemi döneminde uzaktan eğitim ile mezun oldum. Evet çok zorlandığım çok strese girdiğim zamanlar oldu. Üniversite bitiremez demek asla doğru değil.
@@haticeyogurtcu4956 yanlış teşhiştir. hiperaktif olan bir insanın ciddi disiplin sorunu vardır ve ilkokuldan itibaren annesi babası okula binelrce kez çağrılmıştır.
adhd sahibi olmadığımı sanıyorum ama videonun her kısmında kendimi buldum,özellikle 6:50 bu. insan bi sorgulamıyor değil,çünkü ritalin ve concerta kullandığım dönemler okul hayatımda hiçbir dersi doğru düzgün dinlemediğimi;gerçek anlamda odaklanarak çalışmadığımı anladım her ne kadar başarılı bir öğrenci olsam da bunun sebebinin annemin ders anlamında sürekli benle ilgilenmesine bağlamaya başladım.
bilmiyorum açıkçası kafam karıştı çünkü hangi işe başlasam istisnasız hep yarım kalıyor,en basiti videoda da dendiği gibi mutfağa gidiyorum/ su alacağım/masada ilaç prospektüsü görüyorum/onu okuyorum/balkona çıkıp aşağıya bakıyorum ve bu süre zarfında bir 20 dk geçiyordur en az ya da en basiti kalabalık ortamda otururken insanların konuşmalarına odaklanabildiğimi dinleyebildiğimi hatırlamıyorum. bir konudan bahsettiğimde elbiseden bahsediyorum farz edin sonra kumaştan bahsettiğim an kalemin mürekkebinden bahsetmeye başlıyorum. biri bir şey anlatınca o an lafa dalıp bir cümle kurarak karşımdaki insan 'ya o konuya ne ara geldik?' diye şaşırabiliyor ve en basiiti aynı anda 3 4 konu da konuşabiliyor olmam.
bilmiyorum ama bunları kendimi bildim bileli yaşıyorum normal mi değil mi bilmiyorum alışkın olduğum için.
EDIT= doktorum test istedi (ege üniversitesi klp birimi) yetişkin dehb tanısı aldım. bi haltlar olduğu belliydi ahhahah
Merhabalar ben matematik çalışırken çok odak sorunu yaşıyorum psikiyatride kaygı bozukluğu vardır dendi ama dehb den şüpheleniyorum sizce nedir bu yardımcı olur musunuz ilaç olarak antidepresan verdi ama 2 aydır kullanıyorum etkisini göremedim siz ne dersiniz dehb kaynaklı mıdır
@@nevzatgolen3688kaç yaşında olduğunu,antidepresanını ve de bu sıkıntıyı sadece matematikte mi yaşıyorsun?
bu arada yetişkin dehb tanımı aldım...
@@mislinatekis2864 18 yaşındayim prozac vermişti ama ben de etkisi olmadı diğer derslerde de oluyor ama en belirgin matematikte hissediyorum baya sorun çıkarmaya başladı
@@mislinatekis2864 sizinle iletişime geçebilecegim telegram ya da Instagram hesabınız var mi
@@mislinatekis2864 çünkü bilmiyorum bende ne olduğunu, ne yapacağımı
Belli bir yaştayken ilacını da kullanamiyorsun. Bir şeyi basaramadiysan dehb yüzünden ve hep böyle olacak sanıyorsun. Diğer yandan çok çeşitli bilgilere sahipsin ama kimse senin kalibrende değil...ayrıcalıklı ama yalnızsın. Hiperfocus bir bakıma aşık olmak...sevdiğin şeye ise hep asiksin❤ bu da bu karmaşanın en güzel yanı😊
Yorumlardaki herkesi cook iyi anliyorum. Bunca yil kimse, kendim bile beni anlamadi. Universiteye girdim, odaklanamadigim icin terk etmek zorunda kaldim. Calismak isiyordum, kendimi cok zorladigim zamanlar oldu; adeta beynim bir el bombasi gibi patlayacakmis gibi hissettim. Yine de yeterli gelmedi. Bana verilen sorumluluklarin hep bilincindeydim fakat "neden yapmiyorsun?" denildiginde kendimin tembel oldugunu veya yeterince disiplinim olmadigi icin kendimi zorlayamadigimi dusundum. Zira diger insanlar alenen kendilerini zorlayip yapabiliyorlardi demek ki. Ben zorladigim zamanlarda hep beynime resmen birisi nester batiriyormus gibi aci hissettim. Sorumsuz, aylak ve salak olarak goruldum. Oysaki bunlarin tam tersi ozelliklerim oldugunun hep farkindaydim fakat kime ne soyleyebilirsin ki hareketlerim o yonde degildi. 22 yasina basacagim ve ADHD'im oldugunu daha yeni cozuyorum. Umarim ilac tedavisinden sonra potansiyelimi bunca zaman sonra da olsa aciga cikarabilirim. Bu sureci yasayan herkese dirayet ve azim diliyorum arkadaslar. Biz gercekten mental ve iradesel anlamda diger insanlardan cok ama cok daha gucluyuz. Asla yilmayin ve kendinizin farkli yonlerinin guzelliklerini kucaklayin.
22 yaşındayım ve dehb li olduğuma artık eminim. Psikayatriye gideceğim ama iş hayatım yüzünden gidemiyorum çünkü tanı konulursa iş hayatım zorlaşacak. Aslında bu ne zaman başladı bilmiyorum. Yalnızca hayatım boyunca sosyal ilişkilerim çok da iyi olmadı. Çok enerjik ve çok fazla fikir barındıran biri olarak aslında okul hayatımda başarılı sayılırdım. Ama sonra enerjide kalmadı asosyal, huysuz, beyninde devamlı düşünceler dönen asla bir işi bitiremeyen biriyim. Dil öğrenmek, araba kullanmak normal olan şeyleri çok zor yapabilmek o kadar zor ki. Aptal, sakar, saf, uyumsuz...bu hastalık tam olarak bunların toplamı..
Öyle öyle 😂
Bu tanıyı almak özelde çalişmayi bile zorlaştiriyor mu ,,, ben ögretmen olmak istiyorum da engel değil dediler.
Oncelikle videoyu hazirlayanlara teşekkürler. Sosyal medyada bu konuyla alakalı evin duzenini saglayamayan DEHB''li kadinlardan bahsediliyordu. Bu bende farkindalik oluşturdu. Bir program yaptigimda mesela : mutfagin alt dolabini sileceğim. Bu programı bitirinceye kadar hicbir yere gitmemek icin kendimi zorluyorum
Umarım bu videodan sonra ülkemiz de farkındalığı aratan bir konu olur
26 yaşında tanı alan bir Adhdliyim. Ailem hiçbir zaman kulak asmadi, ben de bu durumdan habersiz yıllarca mücadeleden mücadeleye koşup defalarca yanlış teşhis yüzünden bir sürü anti depresan vb ilaçlara maruz kaldım. Ta ki kendi paramı kazanıp doğru düzgün bir uzmana göründükten sonra adhd teşhisi konuldu. Teshisten sonra hayatımda olup biten bir çok şey anlam kazandı. Üzgünüm ve hala kabul sürecini aşabilmeye çalışıyorum. Ve lütfen böyle şeyleri izleyip bende var diye kendi kendinize tanı koymayın. Modern insan unutkan olabilir bir çok tetikleyici mevcut sistemde ama bu bozukluk inanın öyle kolay bir şey değil.
Bir psikolog olarak çok beğendim böyle bir konuya değinmenizi , emeğinize sağlık tebrikler ❤️
Beğenmene ve bu yorumu okuduğumuza çok sevindik!💞💞
Hocam size bisey sorucam ben kendimde 2 tipinde bulunduğunu düşünüyorum çok araştırma yaptım kitap okudum psikiyatriste gittim bana antidepresan verip başından savdı adam akıllı dinlemedi bile sadece çocuklara test yapılıyo dedi bende sinirlendim bidaha gitmedim ilaçsız halletmeye çalışıyorum ama yinede gideyim mi tekrar
@@zkusagnnsefiri4666 geç döndüğüm için özür dilerim hangi şehirdesiniz? Sizi bununla ilgilenen birine yönlendirebilirim , esenlikler dilerim
@@pembebulut2781 bravo 👏🏻👏🏻👏🏻
@@simsekparlts4039 merhabalar ben orduda yaşıyorum bendede yüksek ihtimalle bu hastalıktan var ama hiçbir zaman psikiyatriye görünmedim görünmek istiyorum eğer tanıdığınız vs. psikiyatri varsa beni yönlendirebilir misiniz acaba teşekkür ederim.