bu sahnenin en vurucu yanı 2:56'dan sonrasıdır elbette. anders için acı olan kısmı ise o bilgisayardan okunanların hiçbirini yapamamış olmamasıdır. ne evlenip çocuk yapmıştır, ne harika bir roman yazmıştır, ne çıplak yüzmüştür ne de sağlıklı olup 100 yaşına kadar yaşayacaktır. bunların hiçbirini istemediğini ve hiçbirine sahip olamayacağını anlayan anders'in o anki ruh hali, o bakışları canını acıtır insanın. bu yüzden bu film çok değerlidir.
He might realize that he doesn't want them... but they're not unobtainable if he changed his mind later on? He seems so deadlocked in his mindset that "There's no way back" that no one else but himself can save him. That's my take anyway. (I used google translate for your post). Onları istemediğini anlayabilir... ama sonradan fikrini değiştirirse, bunlar elde edilemez değil mi? Zihninde o kadar kilitlenmiş görünüyor ki, "Geri dönüş yok", kendisinden başka kimse onu kurtaramaz. Zaten benim görüşüm bu. (Yazınız için google translate kullandım)
@@iseeu-fp9po 40 yaşına kadar intiharı düşündüğünü söyleyen bir şairimiz var İsmet Özel. 19 Eylül de 79.ncu yaşgünüydü. Ve iyi ki onun bu yaşlarını gördük.
Bu sahneyi izlerken kendimden o kadar çok şey buldum ki, insanları izlemeyi, konuşmalarına şahit olmayı ve nasıl bir hayata sahip olduklarına dair düşünmeyi ve onlardan ilham almayı, onları eleştirmeyi neredeyse her zaman yapıyorum. Bu sahne adeta kafamın içini, o anları yansıtıyor...
Bu sahnede herkes sanki kendi hayatları tarafından esir alınmış ve meşgul edilmiş gibi, gerçek hayatta da bu böyle. İnsan bir durup ne olduğunun ve ne yaşadığının farkına varabilmesi sahip olduğu hayat tarafından öylesine engellenmiş, insan o kadar çok meşgul olmuş ki artık sakinliğe, düşünmeye, izleyip ve gözlemleyerek çıkarım yapmaya hiç vaktini ayıramamamış. Bu sahnede ise kendine vakit ayıran tek bir kişi var oda başrol, diğer insanların göremediğini, o insanların hayatını görebiliyor.
Filmi izlemeyi ne zamandır erteliyordum sonunda bugün izledim bitirdikten sonra bir yarım saat iptal oldum donuk Bir şekilde kaldım Anders'te kendimi gördüm bu filmden birşey anlamayan insanlar tahtadır gerçekten
It is a bigger metaphor of filmmaking itself. This is how sound designers go location scouting and do field recordings for the film. They are the observers, the filmmaker- artist- art is allegorically put in perspective in this scene. It is a meta comment about art- empathy to others and the power of sound design/ recording in cinema.
Herkes bu sahneyi izlerken kendini bulduysa filmde eleştirilen kişiler kimler? Herkes farklı olmak ister. Eleştirilen kesim kimse olmak istemez. Bu yüzden o kişiler diye bir şey yoktur. Bunlar zamanla biz oluruz, zamanla ise siz. Herkes karakterde kendimi gördüm der ama kimse intihar etmez.
İlk kez bu sene izledim. 22 yaşındayım ama bu filmin her sahnesinde inanilmaz bi depresyonun içinde olduğunu anladım. Her sahnesi, her repliği, bana kim olduğumu hatırlattı. Bu siktigimin kronik depresyonu daha fazla yaşamama izin vermeyecek, izin verse de ben istemem zaten. Bazen daha fazla çabalayıp daha fazla ölmeye gerek yok. Aman, hayatından memnun olan, içinde bulunduğu hayatı derinden sorgulamaya korkanlar izlemesin bu filmi; size göre değil.
bu sahnenin en vurucu yanı 2:56'dan sonrasıdır elbette. anders için acı olan kısmı ise o bilgisayardan okunanların hiçbirini yapamamış olmamasıdır. ne evlenip çocuk yapmıştır, ne harika bir roman yazmıştır, ne çıplak yüzmüştür ne de sağlıklı olup 100 yaşına kadar yaşayacaktır. bunların hiçbirini istemediğini ve hiçbirine sahip olamayacağını anlayan anders'in o anki ruh hali, o bakışları canını acıtır insanın. bu yüzden bu film çok değerlidir.
He might realize that he doesn't want them... but they're not unobtainable if he changed his mind later on? He seems so deadlocked in his mindset that "There's no way back" that no one else but himself can save him. That's my take anyway. (I used google translate for your post).
Onları istemediğini anlayabilir... ama sonradan fikrini değiştirirse, bunlar elde edilemez değil mi? Zihninde o kadar kilitlenmiş görünüyor ki, "Geri dönüş yok", kendisinden başka kimse onu kurtaramaz. Zaten benim görüşüm bu. (Yazınız için google translate kullandım)
@@iseeu-fp9po 40 yaşına kadar intiharı düşündüğünü söyleyen bir şairimiz var İsmet Özel.
19 Eylül de 79.ncu yaşgünüydü.
Ve iyi ki onun bu yaşlarını gördük.
@@iseeu-fp9poth-cam.com/video/3rzrbGcbBac/w-d-xo.htmlsi=YtAo-stZo6uffUbF
veya belki hepsini yapmıştır ve artık bu kadının söyledikleri içi boş geliyordur
Bu sahneyi izlerken kendimden o kadar çok şey buldum ki, insanları izlemeyi, konuşmalarına şahit olmayı ve nasıl bir hayata sahip olduklarına dair düşünmeyi ve onlardan ilham almayı, onları eleştirmeyi neredeyse her zaman yapıyorum.
Bu sahne adeta kafamın içini, o anları yansıtıyor...
Bu sahnede herkes sanki kendi hayatları tarafından esir alınmış ve meşgul edilmiş gibi, gerçek hayatta da bu böyle. İnsan bir durup ne olduğunun ve ne yaşadığının farkına varabilmesi sahip olduğu hayat tarafından öylesine engellenmiş, insan o kadar çok meşgul olmuş ki artık sakinliğe, düşünmeye, izleyip ve gözlemleyerek çıkarım yapmaya hiç vaktini ayıramamamış. Bu sahnede ise kendine vakit ayıran tek bir kişi var oda başrol, diğer insanların göremediğini, o insanların hayatını görebiliyor.
ben de cok isterdim bu sahneden ya da bu filmden bi bok anlamamayi ama anliyorum. anlamayanlar umarim boyle devam ederler
Offf dostum sen çok farklısın 😈😎
6 yıl olmuş o müthiş zekânı kutlamaya geldim 🎉🎉
Herkesin hayatı mükemmel,benimki bombok sanrısı. oysa ki gerçek çok farklı.
Varoluşçu,mükemmel bir bir film ve en vurucu sahne.
oyle bir film ki aklimin kosesinden hic bir zaman cikmayacak.
10 yıldır hayatı böyle yaşıyorum. Yaş 21.
acı sonsuza dek sürecek dostum.
Şuan 26 yaşındasın fark varmı reis
Davranışlarımda kısmi değişimler var fakat düşünce olarak farklı değilim.
Filmi izlemeyi ne zamandır erteliyordum sonunda bugün izledim bitirdikten sonra bir yarım saat iptal oldum donuk Bir şekilde kaldım Anders'te kendimi gördüm bu filmden birşey anlamayan insanlar tahtadır gerçekten
Coook fena film cok. Bu kuzeyliler cok ince insanlar vesselam.
It is a bigger metaphor of filmmaking itself. This is how sound designers go location scouting and do field recordings for the film. They are the observers, the filmmaker- artist- art is allegorically put in perspective in this scene.
It is a meta comment about art- empathy to others and the power of sound design/ recording in cinema.
Wow Anne Martine Myking is so breathtaking in this scene. Fellow Mykingers, rise up!
Bu kafe sahnesinin orjinali için Le feu follet filmine bakabilirsiniz
seni anlıyor ve yapısal olarak parçalanıyorum Anders.
Gercekten mükemmel! Hayatımda izlediğim en güzel sahnelerden biri🤗 Bu arada dislike atan 5 kişi çok merak ediyorum sizi😄
Ahh be çok iyi!!
Asıl vurucu yer 4.43 ten sonra
Aslında hepimizin bir Anders olduğumuzu düşünüp dehşete düşüyorum.
Wow the female actor is so good, right?
Herkes bu sahneyi izlerken kendini bulduysa filmde eleştirilen kişiler kimler?
Herkes farklı olmak ister. Eleştirilen kesim kimse olmak istemez. Bu yüzden o kişiler diye bir şey yoktur. Bunlar zamanla biz oluruz, zamanla ise siz.
Herkes karakterde kendimi gördüm der ama kimse intihar etmez.
Filmde eleştirilen kişilerin filmden haberi bile yok. Seninde intihar edenlerden. Dünya TH-cam yorumları kadar küçük değil kardeş
Bu boşu atmak için çok mu uğraştın
Eleştirilen sensin işte hemen zırlamaya gelmişsin
Bu adam olmaktan çok korkuyorum
Üzdü (
İlk kez bu sene izledim. 22 yaşındayım ama bu filmin her sahnesinde inanilmaz bi depresyonun içinde olduğunu anladım. Her sahnesi, her repliği, bana kim olduğumu hatırlattı. Bu siktigimin kronik depresyonu daha fazla yaşamama izin vermeyecek, izin verse de ben istemem zaten. Bazen daha fazla çabalayıp daha fazla ölmeye gerek yok. Aman, hayatından memnun olan, içinde bulunduğu hayatı derinden sorgulamaya korkanlar izlemesin bu filmi; size göre değil.
Hayatta mısın
Her doğum bir ölümdür ve her ölüm bir doğum
Dostum orda mısın?
@@Lulu-jl9hg buradayım
@@Hitlerhakliydi reis denedik de olmadı. Şimdi ölme isteği daha fazla var ama nasıl yapacağımı bi türlü seçemiyorum
Orijinalindeki sahneyi daha çok beğendim: th-cam.com/video/IwSQxlwMzr8/w-d-xo.html
mükemmel kafe sahnesi :) sorma valla ağzım açık kaldı kültür boğulması yaşadım.
buna niye by kadar yarildim amk :d
Ben birşey anlamadım!
2:53 ten sonra dikkatli izleyebilrsin
Acaba 10 yıl sonra şimdi tekrar izlesen anlar mısın merak ediyorum
malsın