Bardzo wartościowy materiał. Niektórzy błędnie rozumieją pokorę jako uniżoność, jednak jest to całkowicie błędne i wynika z niezrozumienia istoty tej cnoty. Pokora nie ma nic wspólnego z uniżonością czy uległością. Pokora jest świadomością własnej ograniczoności i niedoskonałości oraz uznaniem i akceptacją że może istnieć coś wyższego od nas. Pokora jest świadomością swojej wartości ale i uznaniem oraz akceptacją swojej ułomności. Im wyższa świadomość, duchowość i mądrość tym większa pokora, ponieważ człowiek staje się bardziej świadomy siebie swojej ograniczoności. Również im wyższa samoświadomość tym większe poznanie i poczucie własnej wartości, przez co łatwiej jest zaakceptować swoją niedoskonałość i być pokornym, świadomym że człowiek jest istotą ułomną i niedoskonałą ale której najwyższym celem jest właśnie dążenie do doskonałości i ewolucji świadomości i duchowości.
Esencja w pigułce, wszystkie aspekty tu omówione to nasze życie. Ileż razy się nad tym zastanawiamy. Dzięki za wspanialy wyklad. Robi porządek w głowie
Prowadzi Pani bardzo wartościowy kanał i poza Panem Jackiem Pulikowskim najprawdopodobniej jest Pani chyba jedynym tak głęboko myślącym katolickim psychologiem na YT. Niech Bóg Pani błogosławi w tym dziele.
Teresa Wielka jest wspaniałym nauczycielem dla wszystkich dzisiejszych ludzi, każde słowo zawarte w Jej "Dziejach duszy" to mądrość czysta jak kryształ. Kocham Ją jako mojego przewodnika duchowego. ❤
i ja; napisałem o nim kiedyś ten wiersz: DŁONIE WIATRU Kto zdoła uchwycić wiatr, Okiełznać kapryśny, niesforny żywioł, Zatrzymać rozbiegany, prędki podmuch? Niewidoczny, a namacalna jego obecność, W wiecznym ruchu i wędrówce. Na niedocieczonej tkaninie przestrzeni, Kreśli zwiewne i frenetyczne ornamenty, Zawijasy, sinusoidy chwilowe, Z artyzmem, pasją. Z przelotnych obłoków układa, niczym Niechlujnymi i niedbałymi maźnięciami pędzla, Nieskończone freski, abstrakcje, impresje. Na srebrzystej powiece wód, Linie nieprzebrane, wzory i filigrany rysuje, Lśnienia, światłocienie migotliwe, Nieodczytane i tajemne pismo. Powiew, obdarowujące tchnienie, oddech świata, Ucieka jego treść i sedno, Rzeczy czyni radosnymi i lekkimi. On jest pocztylionem zapachów i woni, posłańcem Orzeźwienia, unosi nasiona, źdźbła, puch; Rzeźbi skrzydła motyli i aerodynamiczne pióra ptaków, W trzcinowych piszczałkach i fletach ożywia muzykę, Trąca Róże Wiatrów i napina żagle okrętów. On raz, jako delikatny błogi zefir, Pieści płatki porannych kwiatów i liści, Raz, jako pustynny gorący chamsin, Przynosi żar, spiekotę, suszę; Raz, jako mistral północny, Zimno i chłody słonych mórz niesie, To znów, jako łagodny monsun, Zwiastuje pogody oraz ciepłe deszcze; Raz, wieje jako błądzący bezdomny pasat, Innym razem, jako buran mroźny srogi; Niekiedy wdziera się, pustoszy i niszczy Jako rozszalały cyklon. Wiatr - lekkozbrojny mediator. On zdmuchuje niestały i chciwy płomień, Wykrada sny, słowa, przysięgi strzeżone, Wślizguje się śpiewnie w pierś metalu. On otwiera pieczęcie i łamie więzy, Darzy ubóstwem, siłą, wspaniałomyślnością, Zawsze zwycięski. Obejmą nas i ogarną dłonie wiatru, I wejdziemy do wnętrza aksamitu.
Pokora jest zaprzeczeniem buty, skromność to przeciwieństwo pychy, uniżenie pokazuje naszą niedoskonałość. Ale wszystko razem oznacza cnotę i posiadanie bezcennych zalet.
Bo Pani Monika mądry, życzliwy i dobry człowiek, więc pierwszy w kolejności, któremu należy pomóc :) A odnośnie fałszywej duchowości, to ważny temat, bo teraz to duży udział procentowy w Kościele (ja ich nazywam "Świętojebliwi"; ks. Orzechowski też ich nie trawił i tępił jak zarazę ;) Pozdrawiam
@@herbatkazpsychologiem przy okazji, bo piszę w trakcie (oszczędzam czas :) ""Grzesznicy sądzą* grzeszników za grzeszenie w inny sposób" ~ filozofia/ etyka/ filozofia Jezuitów... już nie pamiętam, ale to odnośnie Faryzeuszy *Ważne, żeby nie pomylić z "chwilową oceną postępowania" (że ktoś zachowuje się jak bydlak/ obłudnik/ kłamca/ manipulator/ inne błazny/ etc. Może jeszcze zostanie Świętym? Nie osądzać, ale też widzieć prawdę i ją nazwać po imieniu). Pozdrawiam
Hmm... jeśli ludzie na prawdę uduchowieni nie potrafią zobaczyć swoich cnót, to dlaczego Jezus miał mówić "Ja i Ojciec jedno jesteśmy"? Czy takie niedostrzeganie własnych cnót nie jest niedocenianiem darów od Boga? Czy to nie jest blisko tzw. fałszywej pokory? Czy prawdziwa pokora nie jest pokornym przyjęciem rzeczywistości takiej jakiej jest, także tej pozytywnej? Wykonywałem kiedyś pewną pracę i byłem często chwalony, nie wierzyłem w swoje talenty, dobre nastawienie do pracy, przez to się zawodowo dużo gorzej rozwijałem, nie próbowałem nowych rzeczy, chwalono mnie ale za dobrze nie traktowano, co rodziło frustrację, niechęć, wrogość. Pozdrawiam serdecznie.
Mnie pewna laska próbowała umoralniać pod każdym kątem, a nawet pod kątem pokory i ducha 😂😅 smutne, ale i zabawne, bo to ona od początku pokazała jedynie fałsz w większości tego, w czym mogła go pokazać. To jest już wręcz poziom abuser, narcyzm, psychopatia to co ona robi. I szczerze mamy już jej dość… jak ją od Nas raz na zawsze odsunąć? Bo już na poważnie to co ona odwala to jest za dużo i jest na to ponoć kilka paragrafów, a to też męczy i marnuje Nasz czas i energię… 😓
Największy hardcore w samozaoraniu dziewczyny, o której mówiłam to fakt, że obnosi się z tym, że jest wiedźmą i że jest mściwa itd., a za chwilę potem chce mnie pouczać tekstami typu ‚prawdziwa inteligencja nosi ze sobą wszędzie książki’ - łamie każde możliwe prawo: przykazania Boże, moralne zasady, prawo karne, a nawet i kościelne… to jest dopiero hit, ale hit hitem, ten hit trzeba jakoś szybko i skutecznie ukrócić, bo jest jak demon, jakby zły chciał być trojanem - gada i udaje dobro, a jest całkowicie zła i chce tym złem psuć innym życie… jak się jej pozbyć?
Z resztą, żeby było zabawnie poziom, o którym mówi Pani w tym filmie osiągnęłam zanim znalazł mnie mój Chłopak. Ludzie bardzo szybko zniesławili mnie do poziomu kogoś typu (?) nawet nie wiem do kogoś bardzo złego, kto jest jak życiowe 0 zasługujące tylko na tortury i śmierć - nie jedna osoba nawet uznała, że ma prawo przekraczać moje granice tylko ciekawe niby dlaczego? Bo zostałam oceniona błędnie, zbyt pochopnie? Czy ktoś miał taki cel? System nadal nie jest wysprzątany z narcyzmu, a ten od fałszywej pokory jest najgorszy. To tam dopiero ludziom potrafi ego wyskoczyć do góry ‚bo oni są teraz tacy oświeceni i oni mieli takie ciężkie historie i ONI, ONI, ONI…’ mam już dość tej globalnej głupoty / egoizmu. (Nie mam pewności czy geneza jest taka sama u każdej osoby). Jest coś takiego jak trójkąt dramatyczny - oni myślą, że są bohaterami wchodząc w rolę ratownika, problem w tym, że rola ratownika również jest toksyczna i również jest przejawem wybujałego ego. Robiąc to ludzie powinni mieć nadwadze możliwość pomyłki i zebranie za swoje błędy konsekwencji.
Dobre pytanie... To trochę tak, jakby zapytać - kto ustala, co jest prawdą? Ci, co wierzą, że istnieje obiektywna rzeczywistość (ja wierzę) powiedzą, że prawdą jest to, co JEST. Jezus Chrystus mówi: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie." (J.14; 6) W dialogu z człowiekiem może to wyglądać np. tak: "(...) Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu». Rzekł do Niego Piłat: «Cóż to jest prawda?» To powiedziawszy wyszedł (...)" (J.18; 37-38)
Aaa jeszcze jedna kwestia- jeszcze "ukryta pycha"; sam w nią wpadłem, ale zrozumiałem... To skomplikowane, ale da się jakoś w skrócie- ogólnie mamy w Polsce patologię społeczną (Homo Sovieticus/ "społeczne przyzwolenie do oszustwa"/ domieszka społecznego narcyzmu/ social media i 100 sweet foci zadka/ etc. etc. ;) i to jest fakt naukowy, więc się poważnie wkurzyłem na to i wyłączyłem z tego (tutaj druga "ukryta pycha", czyli zbytnie chronienie siebie, bo przecież wśód tych skrajnie zepsutych są ludzie "z natury dobrzy", tylko uczestniczą w "eksperymencie więziennym" i tym nawet nie wiedzą~ prof Zimbardo)., ALE zadałem sobie pytanie- skąd ja to wiem? To proste- (upraszczając) miałem bardzo dużo szczęścia w życiu (DNA/ wychowanie/ mieszkanie na zachodzie i sama możliwość wyjazdów już jako nastolatek/ szkoła wysoce intelektualna i dlatego zainteresowałem się filozofią, później prawem, psychologią...etc.). Czyli "zbytnie chronienie siebie" oraz całkowite "odrzucenie gniazda" to ukryta pycha, bo ile w tym było mojej zasługi, że ja przejrzałem na oczy, a 99% nie? Trochę, ale to ostatnich lat, ale nie byłoby ich bez powyższego szczęścia... Oczywiście nie znaczy, że mam pewnych ludzi dopuszczać do najbliższego kręgu ("chroń siebie"/ Ordo Caritatis), ale też nie mogę całkowicie się odciąć, a powinienem nauczyć się jakoś w "tym" funkcjonować/ poruszać się, aby móc pomóc tym, którym da się pomóc... A jak będzie tragedia, to zawinąć się do Szwajcarii :D:D:D Ale trzeba dołożyć starań (spróbować na ile jestem w stanie), bo inaczej to "działanie nienależytej staranności", czyli niedbałość i/lub forma całkowitego zaniechania "obowiązku gniazda" (z wygody? lenistwa? czy właśnie "ukrytej pychy"???). Pozdrawiam *A może oddzielny odcinek o "ukrytej pysze"? Warto zacząć od Papieża Grzegorza V(?) i uwzględnić "pierekowkę" (zmiana znaczeń i całkowite przeinaczenie pokory we wręcz... pychę/ ukrytą pychę).
Uważam,że lepiej się od tej głupoty odłączyć. Ja tak zrobiłam. Korzystam z serwisów społecznościowych duużo mniej. Od ludzi złych też się odsuwam, ale nie ucinam kontaktów całkowicie. Uważam, że trzeba rozeznawać. Bo jakie owoce przyniesie relacja z narcyzami, psychopatami? Oni tylko wykorzystają i poniżą. Wszelkie tłumaczenia i tak nie dotrą. Zostawiam takich Panu Bogu. Bardziej żyje z Bogiem i najbliższą rodziną niż z ludźmi. Myślę że to może i przejściowe. Odrzucam dostosowywanie się do innych. Nie będę sięgała po alkohol, nie będę kimś kim nie jestem by uzyskać akceptacje. Kiedyś tak robiłam i czułam się jak sterowana kukła.
@@melisa_melisa123 nie- nie dostosować się poprzez "zatracanie siebie", tylko jakoś współ-funkcjonować (czyli ciągle w zgodzie ze sobą). Jeżeli są aż tak walnięci, że nie akceptują, że np. nie pijesz alkoholu (czy cokolwiek innego co jest dla Ciebie ważne jak np. wiara), to znaczy, że to zwykła hołota/ patologia społeczna (niestety dzisiaj ciężko ich odróżnić, bo czasami ładnie mówią i są ładnie ubrani, ale socjologicznie, to nadal patologia społeczna). Czyli też- z drugiej strony- jakoś akceptować "ich grzeszki" (np. fakt, że są wyjątkowo przemądrzali/ mają Ego jak Brazylia, a g... wiedzą). No moja wiadomość tego niedookreśliła, ale o to chodzi- czyli nie żeby stawać się jak oni (np. nie mam zamiaru gadać takich bzdur i wypowiadać się na tematy o których nie mam pojęcia, jak robi przynajmniej 90%), a jakby uznać fakt, że są tacy próżni i może po kroczku coś im "podpowiadać", ale jakoś delikatnie, bo też mają bardzo kruche Ego (to zapewne z silnego narcyzmu- całkowicie nie dają sobie rady z krytyką lub gdy udowodni im się, że gadają herezje). Czyli nadal poruszać się w swoich granicach/ wartościach i spróbować z nimi "jakoś" rozmawiać (może inaczej/ delikatniej? Sam nie wiem- muszę spróbować, bo to co u nas się dzieje, to czasami przechodzi wszelkie wyobrażenia próżności/ zarozumiałości/ przemądrzałości/ nieadekwatnego Ego/ etc. Tego nie ma na zachodzie... tam jak ktoś nie wie, to nie wie, bo np. nie przeczytał 100 książek z psychologii). Czyli pozostając sobą...
@@melisa_melisa123 jak spotkam w Polsce kogoś nieprzemądrzałego, kto otwarcie mówi, że się nie zna (zamiast udawać dużo mądrzejszego niż jest), to jakby po miesiącach przeczesywania rzeki sitkiem, znaleźć malutki kawałek złota... Normalne to nie jest, ale takie są realia... :D
@@melisa_melisa123 w ogóle w pół roku udało mi się poznać dwie takie urocze... blondynki... To jak 2x z rzędu wygrać w Toto Lotka :D Ta druga już na początku pokazała, że ma adekwatne Ego i jakoś rozsądnie poukładane w główce... Zacząłem nawijać coś z filozofii, a ona tak stoi słucha jakbym jej "opowiadał o Żabkach" i po kilku sekundach wywodu... Uśmiechnęła się uroczo i mówi: "no coś tam..." :D Rozwaliła mnie... oczywiście pozytywnie :) Ale też spotkałem taką "czarną"; piękną dziewczynę... ambitna/ inteligentna/ kulturalna/ etc. Niby wszystko ok... I porozmawiałem z nią 5 minut i to byłą tragedia; widzę, że g... wie na ten temat i na siłę szuka, żeby pokazać, że wie (czym zaczęła się ośmieszać, bo wchodząc na większą głębie rozważań, zaczęła gadać herezje...). Dyskwalifikacja w 5 minut (ale w sensie prywatnym). Nie szuka prawdy w dyskusji, ani nawet o sobie, ale czy to oznacza, że nie mogę z nią rozmawiać? Przecież nie była biernie agresywna, czy nie miała problemu z tym, że wiem dużo więcej, etc. Była po prostu skrajnie przemądrzała, etc. Czyli nie ma większych przeszkód, żeby z nią rozmawiać... Tylko trzeba inaczej. O to mi chodzi...
Bardzo dziękuję za odwagę ucznia Chrystusa , za dzielenie się wiedzą i wiarą i za mozolne "przypinanie skrzydeł" 🩵🌹
@@danka65 ❤️❤️❤️
Bardzo wartościowy materiał.
Niektórzy błędnie rozumieją pokorę jako uniżoność, jednak jest to całkowicie błędne i wynika z niezrozumienia istoty tej cnoty.
Pokora nie ma nic wspólnego z uniżonością czy uległością. Pokora jest świadomością własnej ograniczoności i niedoskonałości oraz uznaniem i akceptacją że może istnieć coś wyższego od nas.
Pokora jest świadomością swojej wartości ale i uznaniem oraz akceptacją swojej ułomności.
Im wyższa świadomość, duchowość i mądrość tym większa pokora, ponieważ człowiek staje się bardziej świadomy siebie swojej ograniczoności.
Również im wyższa samoświadomość tym większe poznanie i poczucie własnej wartości, przez co łatwiej jest zaakceptować swoją niedoskonałość i być pokornym, świadomym że człowiek jest istotą ułomną i niedoskonałą ale której najwyższym celem jest właśnie dążenie do doskonałości i ewolucji świadomości i duchowości.
Jest Pani wspaniała❤takich programów prosze wiecej. Treść ubogacająca i Pani glos bardzo ciepły i pogodny. Slucham Pani z radością.
@@melisa_melisa123 🩵🩵🩵
Pieknie wyjasnione. ❤ Prosimy o wiecej, bo tak malo jest katolickich psychologow w przestrzeni publicznej. ❤
@@katedanio5288 ❤️
Esencja w pigułce, wszystkie aspekty tu omówione to nasze życie. Ileż razy się nad tym zastanawiamy. Dzięki za wspanialy wyklad. Robi porządek w głowie
Dziękuję bardzo za spotkanie potrzebowałam dzisiaj to usłyszeć. ❤
@@Hannahap Dziękuję.
Tak, jest Pani wspaniała Pani Moniko.
@@Dorota1972_ ❤️❤️❤️
Dłuższe filmy są lepsze, bo można puścić podczas jakiejś pracy ❤
Kawka u mnie😊 niedziela...
Pierwszy raz na tym kanale.
Okno i lustro za panią mega...😊
@@malgorzatax6646 Bardzo mi miło, że ogląda Pani moje filmy. Niech tu Pani będzie dobrze .🌞
Witaj w grupie. Co czwartek ☕
@@annazawadzka5415 ☕️
Wspaniale to wszystko Pani ujęła. Bardzo dziękuję.
Dziękuję bardzo Pani Moniko za ten bardzo interesujący temat❤
Trzeba modlić się też o dar pokory. Często łapię się na braku pokory i zawstydza mnie to że znów dałam ciała.
Bardzo dziekuje za ten filmik tak bardzo aktualny dzisiaj!
Wspaniale Pani wyjasnila ten temat ,daje to sporo do myślenia. Pokora to nie tylko robienie potulnej miny w czasie nabożeństwa.
Bardzo lubię panią słuchać,
@@puszeki9162 Dziękuję.
Dziękuję za bardzo potrzebny temat ❤
Prowadzi Pani bardzo wartościowy kanał i poza Panem Jackiem Pulikowskim najprawdopodobniej jest Pani chyba jedynym tak głęboko myślącym katolickim psychologiem na YT. Niech Bóg Pani błogosławi w tym dziele.
@@mariagiczewska1060 🩵
piekny wyklad!
@@igasenkowska1739 Dziękuję.
Bóg zapłać
@@kamildobrowolski8793 Ja również dziękuję za uwagę poświęconą mojemu filmowi. Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo wartościowy odcinek Gdyby otaczali nas tylko ludzie szlachetni (owszem są też tacy), świat byłby piękny Pozdrawiam 🙂❤️😘👍
Teresa Wielka jest wspaniałym nauczycielem dla wszystkich dzisiejszych ludzi, każde słowo zawarte w Jej "Dziejach duszy" to mądrość czysta jak kryształ. Kocham Ją jako mojego przewodnika duchowego. ❤
@@Ela-j4t Serdecznie pozdrawiam .❤️
Dziękuję za poruszenie ważnego tematu. Polecam wszystkim film "Wredne Liściki". Zaskakujący przykład fałszywej duchowości. Oparty na faktach
Serdecznie dziękuję za ten film ❤
@@sylwiagu5352 ❤️
Zawsze kochałam wiatr o każdej porze roku. Cudownie się wówczas czuję.
@@puszeki9162 Ja też.🩵
i ja; napisałem o nim kiedyś ten wiersz:
DŁONIE WIATRU
Kto zdoła uchwycić wiatr,
Okiełznać kapryśny, niesforny żywioł,
Zatrzymać rozbiegany, prędki podmuch?
Niewidoczny, a namacalna jego obecność,
W wiecznym ruchu i wędrówce.
Na niedocieczonej tkaninie przestrzeni,
Kreśli zwiewne i frenetyczne ornamenty,
Zawijasy, sinusoidy chwilowe,
Z artyzmem, pasją.
Z przelotnych obłoków układa, niczym
Niechlujnymi i niedbałymi maźnięciami pędzla,
Nieskończone freski, abstrakcje, impresje.
Na srebrzystej powiece wód,
Linie nieprzebrane, wzory i filigrany rysuje,
Lśnienia, światłocienie migotliwe,
Nieodczytane i tajemne pismo.
Powiew, obdarowujące tchnienie, oddech świata,
Ucieka jego treść i sedno,
Rzeczy czyni radosnymi i lekkimi.
On jest pocztylionem zapachów i woni, posłańcem
Orzeźwienia, unosi nasiona, źdźbła, puch;
Rzeźbi skrzydła motyli i aerodynamiczne pióra ptaków,
W trzcinowych piszczałkach i fletach ożywia muzykę,
Trąca Róże Wiatrów i napina żagle okrętów.
On raz, jako delikatny błogi zefir,
Pieści płatki porannych kwiatów i liści,
Raz, jako pustynny gorący chamsin,
Przynosi żar, spiekotę, suszę;
Raz, jako mistral północny,
Zimno i chłody słonych mórz niesie,
To znów, jako łagodny monsun,
Zwiastuje pogody oraz ciepłe deszcze;
Raz, wieje jako błądzący bezdomny pasat,
Innym razem, jako buran mroźny srogi;
Niekiedy wdziera się, pustoszy i niszczy
Jako rozszalały cyklon.
Wiatr - lekkozbrojny mediator.
On zdmuchuje niestały i chciwy płomień,
Wykrada sny, słowa, przysięgi strzeżone,
Wślizguje się śpiewnie w pierś metalu.
On otwiera pieczęcie i łamie więzy,
Darzy ubóstwem, siłą, wspaniałomyślnością,
Zawsze zwycięski.
Obejmą nas i ogarną dłonie wiatru,
I wejdziemy do wnętrza aksamitu.
Dziękujemy.
@@annazawadzka5415 Dziękuję
Pokora jest zaprzeczeniem buty, skromność to przeciwieństwo pychy, uniżenie pokazuje naszą niedoskonałość. Ale wszystko razem oznacza cnotę i posiadanie bezcennych zalet.
Bo Pani Monika mądry, życzliwy i dobry człowiek, więc pierwszy w kolejności, któremu należy pomóc :)
A odnośnie fałszywej duchowości, to ważny temat, bo teraz to duży udział procentowy w Kościele (ja ich nazywam "Świętojebliwi"; ks. Orzechowski też ich nie trawił i tępił jak zarazę ;)
Pozdrawiam
@@marcin3136 Dziękuję.
@@herbatkazpsychologiem przy okazji, bo piszę w trakcie (oszczędzam czas :)
""Grzesznicy sądzą* grzeszników za grzeszenie w inny sposób"
~ filozofia/ etyka/ filozofia Jezuitów... już nie pamiętam, ale to odnośnie Faryzeuszy
*Ważne, żeby nie pomylić z "chwilową oceną postępowania" (że ktoś zachowuje się jak bydlak/ obłudnik/ kłamca/ manipulator/ inne błazny/ etc. Może jeszcze zostanie Świętym? Nie osądzać, ale też widzieć prawdę i ją nazwać po imieniu).
Pozdrawiam
Pani Moniko, co Pani myśli o Alicji Lenczewskiej? Ja jestem pod ogromnym wrażeniem Jej Dziennika przeczytanego ostatnio
Próżna chwała,czyli pycha,najszybsza droga do piekła.Tak przynajmniej twierdzą benedyktyni.
Hmm... jeśli ludzie na prawdę uduchowieni nie potrafią zobaczyć swoich cnót, to dlaczego Jezus miał mówić "Ja i Ojciec jedno jesteśmy"? Czy takie niedostrzeganie własnych cnót nie jest niedocenianiem darów od Boga? Czy to nie jest blisko tzw. fałszywej pokory? Czy prawdziwa pokora nie jest pokornym przyjęciem rzeczywistości takiej jakiej jest, także tej pozytywnej? Wykonywałem kiedyś pewną pracę i byłem często chwalony, nie wierzyłem w swoje talenty, dobre nastawienie do pracy, przez to się zawodowo dużo gorzej rozwijałem, nie próbowałem nowych rzeczy, chwalono mnie ale za dobrze nie traktowano, co rodziło frustrację, niechęć, wrogość. Pozdrawiam serdecznie.
Mnie pewna laska próbowała umoralniać pod każdym kątem, a nawet pod kątem pokory i ducha 😂😅 smutne, ale i zabawne, bo to ona od początku pokazała jedynie fałsz w większości tego, w czym mogła go pokazać. To jest już wręcz poziom abuser, narcyzm, psychopatia to co ona robi. I szczerze mamy już jej dość… jak ją od Nas raz na zawsze odsunąć? Bo już na poważnie to co ona odwala to jest za dużo i jest na to ponoć kilka paragrafów, a to też męczy i marnuje Nasz czas i energię… 😓
Największy hardcore w samozaoraniu dziewczyny, o której mówiłam to fakt, że obnosi się z tym, że jest wiedźmą i że jest mściwa itd., a za chwilę potem chce mnie pouczać tekstami typu ‚prawdziwa inteligencja nosi ze sobą wszędzie książki’ - łamie każde możliwe prawo: przykazania Boże, moralne zasady, prawo karne, a nawet i kościelne… to jest dopiero hit, ale hit hitem, ten hit trzeba jakoś szybko i skutecznie ukrócić, bo jest jak demon, jakby zły chciał być trojanem - gada i udaje dobro, a jest całkowicie zła i chce tym złem psuć innym życie… jak się jej pozbyć?
Z resztą, żeby było zabawnie poziom, o którym mówi Pani w tym filmie osiągnęłam zanim znalazł mnie mój Chłopak. Ludzie bardzo szybko zniesławili mnie do poziomu kogoś typu (?) nawet nie wiem do kogoś bardzo złego, kto jest jak życiowe 0 zasługujące tylko na tortury i śmierć - nie jedna osoba nawet uznała, że ma prawo przekraczać moje granice tylko ciekawe niby dlaczego? Bo zostałam oceniona błędnie, zbyt pochopnie? Czy ktoś miał taki cel? System nadal nie jest wysprzątany z narcyzmu, a ten od fałszywej pokory jest najgorszy. To tam dopiero ludziom potrafi ego wyskoczyć do góry ‚bo oni są teraz tacy oświeceni i oni mieli takie ciężkie historie i ONI, ONI, ONI…’ mam już dość tej globalnej głupoty / egoizmu. (Nie mam pewności czy geneza jest taka sama u każdej osoby). Jest coś takiego jak trójkąt dramatyczny - oni myślą, że są bohaterami wchodząc w rolę ratownika, problem w tym, że rola ratownika również jest toksyczna i również jest przejawem wybujałego ego. Robiąc to ludzie powinni mieć nadwadze możliwość pomyłki i zebranie za swoje błędy konsekwencji.
Kto to ustala jaka jest prawdziwa?
Dobre pytanie...
To trochę tak, jakby zapytać - kto ustala, co jest prawdą?
Ci, co wierzą, że istnieje obiektywna rzeczywistość (ja wierzę) powiedzą, że prawdą jest to, co JEST.
Jezus Chrystus mówi: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie." (J.14; 6)
W dialogu z człowiekiem może to wyglądać np. tak:
"(...) Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu». Rzekł do Niego Piłat: «Cóż to jest prawda?» To powiedziawszy wyszedł (...)" (J.18; 37-38)
Aaa jeszcze jedna kwestia- jeszcze "ukryta pycha"; sam w nią wpadłem, ale zrozumiałem...
To skomplikowane, ale da się jakoś w skrócie- ogólnie mamy w Polsce patologię społeczną (Homo Sovieticus/ "społeczne przyzwolenie do oszustwa"/ domieszka społecznego narcyzmu/ social media i 100 sweet foci zadka/ etc. etc. ;) i to jest fakt naukowy, więc się poważnie wkurzyłem na to i wyłączyłem z tego (tutaj druga "ukryta pycha", czyli zbytnie chronienie siebie, bo przecież wśód tych skrajnie zepsutych są ludzie "z natury dobrzy", tylko uczestniczą w "eksperymencie więziennym" i tym nawet nie wiedzą~ prof Zimbardo)., ALE zadałem sobie pytanie- skąd ja to wiem?
To proste- (upraszczając) miałem bardzo dużo szczęścia w życiu (DNA/ wychowanie/ mieszkanie na zachodzie i sama możliwość wyjazdów już jako nastolatek/ szkoła wysoce intelektualna i dlatego zainteresowałem się filozofią, później prawem, psychologią...etc.).
Czyli "zbytnie chronienie siebie" oraz całkowite "odrzucenie gniazda" to ukryta pycha, bo ile w tym było mojej zasługi, że ja przejrzałem na oczy, a 99% nie? Trochę, ale to ostatnich lat, ale nie byłoby ich bez powyższego szczęścia...
Oczywiście nie znaczy, że mam pewnych ludzi dopuszczać do najbliższego kręgu ("chroń siebie"/ Ordo Caritatis), ale też nie mogę całkowicie się odciąć, a powinienem nauczyć się jakoś w "tym" funkcjonować/ poruszać się, aby móc pomóc tym, którym da się pomóc...
A jak będzie tragedia, to zawinąć się do Szwajcarii :D:D:D
Ale trzeba dołożyć starań (spróbować na ile jestem w stanie), bo inaczej to "działanie nienależytej staranności", czyli niedbałość i/lub forma całkowitego zaniechania "obowiązku gniazda" (z wygody? lenistwa? czy właśnie "ukrytej pychy"???).
Pozdrawiam
*A może oddzielny odcinek o "ukrytej pysze"?
Warto zacząć od Papieża Grzegorza V(?) i uwzględnić "pierekowkę" (zmiana znaczeń i całkowite przeinaczenie pokory we wręcz... pychę/ ukrytą pychę).
Uważam,że lepiej się od tej głupoty odłączyć. Ja tak zrobiłam. Korzystam z serwisów społecznościowych duużo mniej. Od ludzi złych też się odsuwam, ale nie ucinam kontaktów całkowicie. Uważam, że trzeba rozeznawać. Bo jakie owoce przyniesie relacja z narcyzami, psychopatami? Oni tylko wykorzystają i poniżą. Wszelkie tłumaczenia i tak nie dotrą. Zostawiam takich Panu Bogu. Bardziej żyje z Bogiem i najbliższą rodziną niż z ludźmi. Myślę że to może i przejściowe. Odrzucam dostosowywanie się do innych. Nie będę sięgała po alkohol, nie będę kimś kim nie jestem by uzyskać akceptacje. Kiedyś tak robiłam i czułam się jak sterowana kukła.
@@melisa_melisa123 nie- nie dostosować się poprzez "zatracanie siebie", tylko jakoś współ-funkcjonować (czyli ciągle w zgodzie ze sobą).
Jeżeli są aż tak walnięci, że nie akceptują, że np. nie pijesz alkoholu (czy cokolwiek innego co jest dla Ciebie ważne jak np. wiara), to znaczy, że to zwykła hołota/ patologia społeczna (niestety dzisiaj ciężko ich odróżnić, bo czasami ładnie mówią i są ładnie ubrani, ale socjologicznie, to nadal patologia społeczna).
Czyli też- z drugiej strony- jakoś akceptować "ich grzeszki" (np. fakt, że są wyjątkowo przemądrzali/ mają Ego jak Brazylia, a g... wiedzą).
No moja wiadomość tego niedookreśliła, ale o to chodzi- czyli nie żeby stawać się jak oni (np. nie mam zamiaru gadać takich bzdur i wypowiadać się na tematy o których nie mam pojęcia, jak robi przynajmniej 90%), a jakby uznać fakt, że są tacy próżni i może po kroczku coś im "podpowiadać", ale jakoś delikatnie, bo też mają bardzo kruche Ego (to zapewne z silnego narcyzmu- całkowicie nie dają sobie rady z krytyką lub gdy udowodni im się, że gadają herezje).
Czyli nadal poruszać się w swoich granicach/ wartościach i spróbować z nimi "jakoś" rozmawiać (może inaczej/ delikatniej? Sam nie wiem- muszę spróbować, bo to co u nas się dzieje, to czasami przechodzi wszelkie wyobrażenia próżności/ zarozumiałości/ przemądrzałości/ nieadekwatnego Ego/ etc. Tego nie ma na zachodzie... tam jak ktoś nie wie, to nie wie, bo np. nie przeczytał 100 książek z psychologii).
Czyli pozostając sobą...
@@melisa_melisa123 jak spotkam w Polsce kogoś nieprzemądrzałego, kto otwarcie mówi, że się nie zna (zamiast udawać dużo mądrzejszego niż jest), to jakby po miesiącach przeczesywania rzeki sitkiem, znaleźć malutki kawałek złota...
Normalne to nie jest, ale takie są realia... :D
@@melisa_melisa123 w ogóle w pół roku udało mi się poznać dwie takie urocze... blondynki...
To jak 2x z rzędu wygrać w Toto Lotka :D
Ta druga już na początku pokazała, że ma adekwatne Ego i jakoś rozsądnie poukładane w główce...
Zacząłem nawijać coś z filozofii, a ona tak stoi słucha jakbym jej "opowiadał o Żabkach" i po kilku sekundach wywodu...
Uśmiechnęła się uroczo i mówi: "no coś tam..." :D
Rozwaliła mnie... oczywiście pozytywnie :)
Ale też spotkałem taką "czarną"; piękną dziewczynę... ambitna/ inteligentna/ kulturalna/ etc.
Niby wszystko ok...
I porozmawiałem z nią 5 minut i to byłą tragedia; widzę, że g... wie na ten temat i na siłę szuka, żeby pokazać, że wie (czym zaczęła się ośmieszać, bo wchodząc na większą głębie rozważań, zaczęła gadać herezje...).
Dyskwalifikacja w 5 minut (ale w sensie prywatnym).
Nie szuka prawdy w dyskusji, ani nawet o sobie, ale czy to oznacza, że nie mogę z nią rozmawiać? Przecież nie była biernie agresywna, czy nie miała problemu z tym, że wiem dużo więcej, etc.
Była po prostu skrajnie przemądrzała, etc. Czyli nie ma większych przeszkód, żeby z nią rozmawiać...
Tylko trzeba inaczej.
O to mi chodzi...
Dziekuje.