Pearl nie tylko jest pick me, ale przede wszystkim wspiera szkodliwą ideologię jaką jest red pill. I co najzabawniejsze: Wszędzie krzyczy, że kobieta jest warta przez swoją młodość, płodność i dziewictwo. Oraz, że jeżeli nie wyszła za mąż do 25 roku życia, to jest przegrana. Podczas gdy sama nie jest dziewicą, ma 27/8 lat i nie jest nawet w związku, a co dopiero związku małżeńskim. Hipokryzja aż kipi. Dodać również należy, że jej rodzina wyznała prawdę o niej, że ta nigdy nie była w poważnym związku. Ta wariatka jest za odebraniem praw wyborczych kobietom, chociaż jak na kobietę o takich poglądach ma niezwykle dużo do powiedzenia. Nie znoszę tego babska. Ale czas działa mocno na jej niekorzyść.
Ona podobno też zdradziła swojego chlopa, też na początku dałem się wciągnąć w Red pill ale się ogarnąłem i znalazłem kobietę. Zamysł dobry, ale w praktyce to płaczące typy oskarżające baby o zło całego świata.
@Plutos_Child69 bo żaden się nie przyzna, że został zmanipulowany przez czerwona pigułe. Moja rada do kobiet, nie czytajcie ich bredni i nie bierzcie tego do siebie nigdy. Im o to chodzi. Większość z nich jest zraniona lub zaburzona pod względem narcystycznym. Tyle ode mnie.
Red pill nie jest szkodliwy ani toksyczny. Toksyczny jest feminizm ktory niszczy kobiety coraz bardziej i stawia je w takim egocentryzmie ze juz nie da sie z nimi gadac jak kiedys. Red pill jest dla mezczyzn by rozpoznawali red flagi u kobiet. Kobiety sa toksyczne i beda. Manipuluja by zdobyc faceta, dziecko a potem bach rozwod i alimenty bez orzekania o winie. Mezczyzni maja coraz mniej praw a kobiety dostaly ich za duzo przez co im odjebało. Redpill jest potrzebny!!! Uswiadomieni mezczyzni nie dadza sie w kozi rog zapedzic.
Moja siostrzenica ma 10 lat i już zdarzają się sytuacje typu "bo koleżanka ma" . Ciężko jest takiemu młodemu człowiekowi wytłumaczyć na jakich zasadach świat funkcjonuje. Internet i influencerzy w tym nie pomagają niestety.
Doskonale zdaje sobie z tego sprawe. Jednak lata temu świat wyglądał nieco inaczej. Teraz dzieci i młodzież czerpią wzorce z tiktoka czy youtuba. Boli mnie bardzo, że sporo rodziców wybiera danie dziecku telefonu bez kontroli co ogląda i tłumaczenia jak działa świat. Bycie świadomym i dobrym rodzicem to jest sztuka którą uczy się niekiedy całe życie.
@karpatka_ Niestety ale to jest prawda co piszesz. Jak nie jesteś ładna/ny, nie masz markowych ciuchów i kasy to jesteś nikim. Mnie 4 dziewczyny w Gimnazjum (i nie tylko)strasznie poniżały one były z bogatej rodziny a ja z biednej ( nie z takiej patologicznej) Czułam się gorsza i moja psychika doszła do tego stopnia że zaczęłam się brzydzić samej siebie. Przez co wyrosłam na bardzo nie pewną siebie kobietę. Teraz mam 28 lat i boję się bliskości. Mam swoje odłożone pieniądze. Spełniam swoje marzenia ale mam zaburzenia osobowości i depresję. Taki jest ten świat. W tym świecie nie ma miejsca na wrażliwość.
@karpatka_ Nawet zeszytów? Ja pierdziele. Dokładnie. Dzieci są okrutne. I nie wszyscy będą wspominać szkołę z uśmiechem na twarzy. Bo ja jedynie co wspominam najlepiej to liceum. Tam już było inaczej.
Uwaga, będzie esej na ten temat: Wychowałam się na Śląsku i dorastałam w takiej konkurencji z koleżankami. Niby miałam koleżanki w podstawówce, ale były gotowe naskarżyc na mnie wychowawczyni w każdym momencie, umniejszać mi, wyśmiewać się ze mnie. W technikum było to samo, dziewczyny zawsze miały coś do mnie, bo dobrze się uczyłam, bo nie miałam chlopaka, bo nie miałam telefonu. Miałam wieloletnią przyjaciółkę, ale ona zawsze musiała być we wszystkim lepsza ode mnie. Nawet w moich pasjach. Poszła do prestiżowego liceum z rozszerzonym angielskim. W liceum bardzo starała się dostać na wymianę szkolną do UK, ale jej nie wybrali. Ja chodziłam do technikum budowlanego, w którym zaczęłam się uczyć francuskiego. Gdy byłam w 3 klasie technikum, moja szkoła zawiązała współpracę z liceum o podobnym profilu we Francji. Jako, że byłam niezła z francuskiego, zaproponowali mi wyjazd do szkoły do Francji na 8 miesięcy. Zgodziłam się, bo UE płaciła za wszystko. Kiedy powiedziałam przyjaciółce, że wyjeżdżam do Francji, ona zamarła. To był dla niej ogromny cios, że łatwo osiągnełam coś, o co ona tak walczyła (wyjazd na wymianę do UK). Będąc we Francji, napisała mi w liście, że nie jest w stanie cieszyć się moim szczęściem. W późniejszych latach ta przyjaźń miała wzloty i upadki, ale opierała się na tym, że możemy się przyjaźnić, dopóki ona ma lepszą sytuację życiową, lepszą pracę, lepiej zarabia. W pracy też nie potrafiłam nawiązać kontaktu z kobietami. Będąc w Polsce czuję, że kobiety są wrogie wobec mnie. Czuję konkurencję. Kilka lat temu wyjechałam na stałe do Fr. Poznałam dużo kobiet z krajów muzułmańskich. One są bardzo ciepłe, przyjazne, nie da sie odczuć z ich strony tej walki. To ja z kolei je oceniałam, bo w takiej kulturze zostałam wychowana. Jest mi bardzo wstyd za ocenianie innych kobiet.
Jejku jak ja kocham Twój kanał!!! Mam 14 lat i w moim wyglądzie zaczynają się dziać typowo kobiece rzeczy (mam większe biodra, brzuch) pojawiają się kompleksy, porównywanie się do innych pięknych dziewcząt w moim wieku itp Twój kontent to miód na moje serduszko ❤
Zapewniam Cię, że teraz możesz myśleć że coś jest w Tobie nie ok, ale za parę lat popatrzysz na swoje zdjęcia i zobaczysz jak super wyglądasz teraz. Ty się porównujesz do innych, ale ktoś tam może porównuję się do Ciebie. :)
Odkryłam twój kanał dosyć nie dawno i wierzę, że pojawił mi się on w idealnym dla mnie momencie aby uświadomić się co jest naprawdę warte dla młodej dziewczyny. Życzę ci jak najlepiej i napewno zostanę z tobą na dłużej. ♡
Pani kontent i kanał jest naprawdę super. Tego potrzebuję, tego, że ktoś mi powie że jestem też dobra mimo, że się nie maluję (alergia), że wolę rysować niż iść na imprezę, że zbieram figurki koni mimo że mam 22 lata. Dziękuję!
@@nataliavenusczłowiek może robić to w formie szacunku do 2 osoby tzn człowieka . Chociaż ja miałem problem jak przestawić się z grzecznościowej na imienną.
Mysle, ze rodzice tez maja wplyw na to. Czasem sie zdarza ze rodzic porownuje swoja corke do innych jej kolezanek. Patrz Klaudia potrafila to zrobic a ty nie potrafisz? Czemu nie zachowujesz sie tak grzecznie jak inne dziewczynki? Takie porownywanie tez rodzi poczucie konkurencji.
Bardzo dajny odcinek. Zabawne, ze akurat dzisiaj natrafilam na ten odcinek, kiedy pomyślałam o tym temacie. Kiedyś kolezanka lat okolo 60 rzucila cos tekstem, ze kiedys będę miala większą konkurencję jak bede starsza, apropo figury, że teraz jeszcze ok, a potem juz na stare lata mnie zeżre konkurencja i nie bede wygladala tak dobrze xD Pomyślałam wtedy jakie to smutne - postrzegać inne kobiety jako konkurencję. To tylko mowi o nas samych. O zranionej kobiecosci. Problemach z wlasną kobiecością. Kobiety mają same w sobie ogromną moc, a razem, kiedy sie wspierają - jeszcze większą ❤
Uwielbiam Twoje filmy, przypominają mi, że życie w internecie, a prawdziwe to dwie różne rzeczy. Brakowało kogoś takiego jak Ty, kto poruszy te kwestie. Jesteś super! 💓
Jestem moim odkryciem roku. Wyświetlił mi się twój film z restoringu i z ciekawości weszłam. Uwielbiam twój głos i sposób opowiwdania. Aż zdziwiłam się, że to praktycznie nowy kanał. A co do tematu odcinka, to nigdy jakoś tak bardzo nie konkurowałam z dziewczynami na zasadzie szukania gorszych rzeczy w tej osobie. Wiadomo zdarzyło się zazdrościć jakiejś dziewczynie, ale wtedy pamiętałam że przecież nie jestem nią i nie muszę być taka, by się komuś przypodobać
Kiedy słucham twoje filmy, to mam wrażenie, że wiele mnie ominęło w dorastaniu. Gustowałam raczej w klimatach cyberpunk/metal, grałam w gry, składałam komputery, otaczałam się gadżetami, więc siłą rzeczy czas głównie spędzałam z chłopakami, ale na poziomie koleżeńskim, gdzie mieli mnie za swojego ziomka. I nagla okazało się, że jestem kobietą, tylko nie za bardzo wiedziałam co z tym zrobić, bo było już zdecydowanie za późno. Do dziś nie potrafię się odnaleźć w takim strikte kobiecym świecie
jeśli kobieta czuje potrzebę konkurowania z innymi kobietami, porównuje się, zazdrości innym kobietom czegoś to przeważnie oznacza to, że taka kobieta ma naprawdę niskie poczucie własnej wartości
Ja po prostu faktycznie dogaduje się lepiej z chłopakami. Zawsze mialam jakąś jedną przyjaciółkę z którą bardzo dobrze się dogadywałam ale w grupie dziewczyn nigdy nie byłam zbytnio lubiana, chociaż lubię typowo kobiece rzeczy i naprawdę chciałabym mieć z kim porozmawiać na takie tematy. Fakt, w moim doświadczeniu często relacje z kobietami były przykre bo była jakaś konkurencja, zazdrość złośliwość, plotki i też przez to jestem trochę bardziej zdystansowana żeby szybko złapać kontakt z jakąś kobietą ale wciąż chciałabym mieć więcej bliższych mi kobiet (bardziej przyjaciółek niż koleżanek) tylko nie wiem jak to zrobić. Wydaje mi się, że trzymanie się na dystans działa tu trochę w dwie strony i nawet jeśli próbuję to i tak dana koleżanka ma już tą jedna przyjaciółkę z którą chętniej wyjdzie, usiądzie, spotka się i pogada. Z chłopakami jest mi łatwiej nawiazać kontakt ale też omijam typowo męskich facetów i takich po których wypowiedziach widać, że po prostu nienawidzą kobiet.
Jak ja lubię takie przypadki 💜 Trafiłam tu przez jeden z Twoich filmów na głównej :) I od razu obejrzałam wszystkie i czekam na więcej! Świetnie się Ciebie słucha 🤗, od początku do końca obejrzałam wszystko 👁️, bez chwili znudzenia… Nie tylko potrafisz opowiadać i masz bardzo przyjemny głos 🫠, ale przede wszystkim zauważasz i poruszasz bardzo istotne kwestie, zjawiska, zagadnienia - i widać, że robisz to po swojemu, nie próbujesz być na siłę ,,poprawna”, zachowując przy tym kulturę, nie wchodzisz w skrajności, ani nie wrzucasz się w żadne szufladki… mogłabym tak wymieniać dalej. I kurcze, mówisz tak wiele mądrych, przemyślanych rzeczy, masz tyle trafnych spostrzeżeń, ubranych w zgrabne słowa, pokazujesz, że wartość człowieka leży gdzie indziej, niż na profilu z ,,idealnymi” zdjęciami. A dzisiaj tak wiele osób naprawdę potrzebuje to usłyszeć 💖 Sama kiedyś porównywałam się bardzo do innych, miałam masę kompleksów, szczególnie będąc nastolatką. Ale wtedy nie było insta, tik-toka itd… Mnie na szczęście to, że wtedy nie umiałam być ,,cool” i zaczęłam szukać swojej tożsamości, eksperymentować, skupiając się bardziej na tym, niż szukaniu akceptacji finalnie doprowadziło do tego, że mam swój świat i jest mi z sobą dobrze :) Ale nie wyobrażam sobie swojego okresu dorastania w dzisiejszych realiach :(((( Tym bardziej cieszę się, że tworzysz to, co tworzysz - i oby się niosło w świat! :) I mimo, że może ten komentarz miejscami brzmi, jak przesłodzony, piszę to szczerze i z serca. 🖤 Będę tu wracać, mam nadzieję, że będziesz wrzucała nagrania regularnie w miarę możliwości, wszyscy potrzebujemy takich słów i normalności w wariatkowie, jakim w dużej mierze są sociale :)))
Odkąd pamiętam byłam dziwadłem wśród rówieśników i tak jak chłopaki po prostu mnie ignorowali to największe przykrości spotykały mnie od dziewczyn. Zawsze patrzyłam na znajomości chłopaków to były takie szczere i kumpelskie, a u dziewczyn jak jednej nie było to reszta obrabiała jej dupę. Też byłam trochę z tego powodu pick me, ale moje opinie i zachowanie zwykle wynikały z doświadczeń. Teraz nawet jako dorosła osoba wolę towarzystwo facetów bo wiem, że są szczerzy i mogę być przy nich sobą, a przy większości koleżanek muszę się bardzo ograniczać
Bardzo lubię Cię słuchać jako poranny podcast do makijażu. Masz bardzo przyjemny głos. Oglądam Cię od początku i moim zdaniem na tle innym kont, prowadzisz bardzo wartościowy kontent. ❤️
Dzięki za ten filmik ❤ najgorszą rzeczą jaką ostatnio zrobiłam to odświeżyłam sobie stare seriale z Disney Channel… omg… w pewnym sensie oglądanie tego boli. Pamiętam jak dziś jak byłam w podstawówce i usłyszałam stwierdzenie że nie istnieje przyjaźń damsko-damska bo laski zawsze ze soba rywalizują nie to co faceci, bo przyjaźń męsko-męska jest na zawsze i szczera. Pamiętam że bardzo mnie to zabolało potem rozzłościło… nie potrafiłam zrozumieć jak można tak powiedzieć a potem znalazłam to zdanie w prawie każdym pop kulturowym tworze. Wspierajmy się i nie rywalizujmy ze soba o bycie lepszą potencjalną partnerką dla hipotetycznego faceta..🙃
Czy to nie jest trochę tak, że te stereotypowe zainteresowania typu wygląd, zakupy, paplanie i niczym i dekorowanie wszystkiego wmówił w nas patriarchat? Nie dopuszczając dekadami czy nawet setkami lat kobiet do innych sfer życia? Może nie powinniśmy uważać tych zachowań za kobiece tylko po prostu za ludzkie i niektóre osoby mogą je lubić lub nie niezależnie od płci? Czy dziewczyna, która szczerze nie lubi tych rzeczy i uważa je za stratę czasu i nie robi tego dla męskiej atencji też jest pick me girl? Czy nie powinna mówić o tym, że uważa te czynności za stratę czasu? Tyle pytań!
Jeśli dziewczyna nie lubi dziewczyńskich rzeczy, ale nie jest to związane z poszukiwaniem przez nią atencji u mężczyzn lub nie jest to sposobem na pokazanie swojej wyższości nad innymi kobietami, to nie jest ona Pick me girl. W tym przypadku liczą się nie tylko finalne zachowania, ale też (a może zwłaszcza) pobudki, które do tych zachowań skłaniają. Chociaż z drugiej strony bycie Pick me girl bywa często nieuświadomione. Ja i moje rówieśniczki potrafilysmy latami nie zauważać swojej niechęci do własnej płci i związanych z tym zachowań typowych dla Pick me girl, Dopiero w okolicach 25-tki - 30-tki kiedy bardziej dojrzałyśmy, zauważamy, że coś jest na rzeczy ;) Ja nie byłam typową chłopczycą, ale jako nastolatka nie lubiłam różowego. Dopiero po 20-ce zrozumiałam, że skoro różowy jest poniekąd symbolem kobiecości, a ja trzymam w sobie niechęć do różowego, to tak jakbym nie lubiła kobiecości, a więc po części samej siebie. I teraz nie o to chodzi, że mam na zawołanie zacząć lubić ten kolor, ale powinnam zrozumieć, że kolor sam w sobie to coś neutralnego, a emocje wywołuje w nas cały kontekst społeczny, w tym przypadku związany z własną nieuświadomioną mizoginią 🙂
@@EwelinaSzostakiewicz no właśnie wydaje mi się, że część dziewczyn odrzuca "dziewczyńskość" właśnie przez rolę, jaka jest do niej tradycyjnie przypisana. Dzięki za wyjaśnienie, rozkminiam to i rozkminiam od jakiegoś czasu:)
@@EwelinaSzostakiewiczNie ma to dużego związku, ale do lat 40 ubiegłego wieku różowy był typowo męskim kolorem, natomiast niebieski typowo kojarzonym z dziewczynkami
5:51 jeśli cała twoja osobowości i wszystko co sobą reprezentujesz.. to to jakiej jesteś płci.. to tak. jest to problem XD jak robisz coś tylko dlatego ze to twoim zdaniem jest kobiece, lub nie robisz czegoś bo twoim zdaniem jest to męskie.. to to nie wiem XD idź znajdź sobie jakieś hobby czy coś.. inne niż to co ci się kojarzy z męskościom lub kobiecościom .. a jak takiego nie znasz? to polecam udać się do odpowiedniego specjalisty
Kurde, zaczęłam oglądać ten film, potem następny i następny a potem patrzę, że to już koniec filmów bo wszystkie obejrzałam i że to wgl jakiś nowy kanał. Zajebisty kontent, tak przyjemnie się ciebie słucha. Btw niestety cały czas tak mam że jak widzę jakąś laskę to odrazu szukam u niej wad, żeby samej sobie udowodnić że jestem lepsza .... może kiedyś mi to minie. Pozdro
Jeśli chodzi o pick me girl to nie trzeba szukać za granicą. Na naszym podwórku są Gubalska i Markowska, znane raczej głównie z tweetera. Wyjatkowo okropne osoby 😖. Tej pierwszej wypowiedź o tym ze kobiety są podludźmi próbował tłumaczyć nawet sam korwin król, także mozna sobie wyobrazić albo sprawdzić, chociaż nie polecam.
Obejrzałam Twoje wszystkie filmy na kanale i jestem po prostu oczarowana 😍 Emanujesz super energią i mówisz o ważnych rzeczach Czekam na kolejne materiały od ciebie
Dziękuję, że podjęłaś tak ważny temat. Tak jak Ty ja sama zauważyłam u siebie, że byłam kiedyś pick me i przepracowałam ten temat żeby nie być już taką kobietą. Niestety spotykam w swoim środowisku, wśród dorosłych i moznaby powiedzieć dojrzałych kobiet właśnie takie zachowania gdzie widzę tą niezdrową konkurencję. W momencie zwrócenia im na to uwagi oczywiście następuje wyparcie.
Rozumiem temat pick me girl, faktycznie też pamiętam to ze szkoły. Ale chciałabym też wspomnieć o dziewczynach nazywanych "pick me", które wcale nie były pick me girl, co gorsze często chciały być jak inne dziewczyny ale nie wychodziło. Więc kumplowały się z chłopakami, koleżanki jeszcze bardziej ich nie lubiły i nazywały takim typem "pick me"... Byłam taką dziewczyną, w sumie nadal jestem - a w dorosłości dowiedziałam się że poza ADHD mam też zespół Aspergera (w nowym ICD 11 już nie nazywany oddzielnie i zaliczony do spektrum autyzmu). Pamiętam też jak całe dzieciństwo i lata szkolne czułam, że jestem dziwna i że wolę się bawić z chłopcami bo mówią wprost o co im chodzi... Jestem teraz psychologiem, mam diagnozę i dopiero od niedawna rozumiem, że zarzuty w moją stronę były niesłuszne...bo naprawdę nie rozumiałam dlaczego dziewczynki nie chcą ze mną gadać o samolotach Luftwaffe i II wojnie światowej (moje specjalne zainteresowanie szkolne)... Wolałam biegać z chłopakami, rzucać kamieniami w okna. Chciałam mieć koleżanki, ale one nie chciały mnie bo gra w gumę mnie nudziła, nie lubiłam ploteczek... Podziwiałam "dziewczęce dziewczynki" i próbowałam byc jak one ale zawsze coś nie szło... Ostatnio zapytałam kolegę z podstawówki jak to wyglądało z zewnątrz, przyznał że dziewczyny po prostu zazdrościły mi grona kolegów i dobrego kontaktu z nimi. Teraz mam to w nosie, pracuję z kobietami które mają tę samą diagnozę i miały te same problemy z odrzuceniem przez grono koleżanek. Ale pamiętam ile łez i zaniżonej samooceny przysporzyły mi lata szkolne. Myślę, że to ważny temat o którym na szczęście mówi się coraz więcej. Wspominam też tutaj, żeby pamiętać o jeszcze jednej odsłonie tego co z zewnątrz wyglądało jak typowe "pick me". 👌
Też byłam "pick me" kiedy nawet taka nie próbowałam być.. Po prostu lubiłam grać w gry na konsoli i na komputerze, oglądać memy i filmiki w internecie, a to samo lubili chłopcy i tylko z nimi mogłam o tym porozmawiać. Makijaż, ubrania, paznokcie, rzęsy i plotki mnie jakoś szczególnie nie interesowały. Też czułam się dziwna i to zostało ze mną do końca edukacji. Miałam jakieś koleżanki, ale tylko w szkole. Poza nią czułam się jak odludek :( Jako dorosła dowiedziałam się, że mam ADHD. Z moją pewnością siebie jest troche lepiej, ale dalej odczuwam taką konkurencje ze strony innych kobiet w moim wieku tylko dlatego, że nie wyglądam jakbym dopiero co wyszła od kosmetyczki, czy fryzjera. Jak sobie z tym radzić i poznać jakieś prawdziwe przyjaciółki?
@@Hihotka niestety ciężko na to odpowiedzieć nie znając Cię dobrze i nie rozmawiając o całej historii Twojego życia..ale takie pro tipy, które brzmią jak banał a mi pomogły: być sobą i nie ukrywać tego (w liceum uznałam, że pierd...udawanie i zaczęłam pokazywać bardziej jaka jestem - przyjaciółkę z wtedy mam do dziś), byłam na terapii żeby przestać bać się ludzi - jakoś tak się ułożyło, że mam wokół siebie ludzi, których mogę nazywać przyjaciółmi i w sumie to chyba najlepsza "rzecz" jaką mam w życiu. Praca, nauka, nic mi tak nie wyszło jak przyjaźnie... Ale właśnie z innymi takimi "nietypowymi" osobami, które jakoś ściągałam będąc po prostu sobą w różnych grupach 🤷
@@Hihotka niestety doświadczyłam też masę odrzucenia i krzywych spojrzeń...ale po prostu uznałam, że tak mam i będę mieć...i nic więcej z tym nie zrobię niż to żeby nauczyć się to olewać bo "moi" ludzie lubią/kochają mnie prawdziwą. Bycie neuroatypowym często boli i jest trudne (NIE mówię, że osoby bez diagnoz też mają super łatwo)... myślę że każdy musi znaleźć swoje sposoby na radzenie sobie z tymi trudami. Ale da się poznać podobnych do siebie ludzi - czasem może warto zacząć od jakiejś grupy wsparcia dla osób z ADHD, powstaje teraz takich trochę i ludzie są naprawdę w porządku. Może akurat uda się kogoś poznać 🤷
Ja za to obserwuję, że mężczyźni ze sobą mega bardzo konkurują. W towarzystwie kobiet będą się prześcigać, kto bardziej jej zaimponuje. W kółko jest walka kto jest alfa, kto jest beta. I mężczyzn z innych krajów postrzegają jako konkurencję "oni zabiorą nam kobiety", a kobiety z innych krajów chętnie by wpuszczali. Natomiast kobiety widzą kobiety z innych krajów jako konkurencję, ale nie jest to w takim stopniu jak po drugiej stronie. Kobiety traktują obce kobiety lepiej niż mężczyźni obcych mężczyzn.
Osobiście muszę się przyznać, że sama byłam "pick me" chociaż trzeba powiedzieć, że nigdy nie patrzyłam na chłopaków chcąc zwrócić ich uwagę. Wychowałam się z chłopakami a trafiłam w życiu na wiele po prostu złych kobiet gdy jeszcze byłam młoda, przez to przestałam im ufać. Zawsze byłam dla chłopaków dobrym ziomeczkiem ale z dziewczynami nie potrafiłam się dogadać więc moja niechęć wzrastała. Nigdy nie chciałam dowalić żadnej dziewczynie jednak myślę że robiłam to nawet nie celowo. Do tej pory dalej łatwiej mi się przywiązać do nawet okropnego człowieka płci przeciwnej niż do zwykłej o kobiety. Wydaje mi się, że bardzo krytykowałam kobiety nieświadomie i mam wrażenie że większość pick me mogą mieć problem z tym nieświadomie. Wyjście z tego jest trudne bo wymaga zdobycia zaufania do płci swojej. Ciężko jest przestać negatywnie patrzeć na jakąś grupę gdy nie potrafi się dogadać z nikim z niej właśnie przez uprzedzenia które z każdą nieudaną próbą narastają i to długa i ciężka droga więc jeśli ktoś ewidentnie nie robi tego celowo i z premedytacją to moim zdaniem nie ma co być surowym i cieszę się, że ten film też taki nie jest. Cieszę się, że znalazłam film poruszający temat bez przesadzonej ilości krytyki a wyjaśniający zjawisko i pokazujący całkiem ciekawe spostrzeżenia.
skoro to ty całe życie nie mogłaś się dogadać to jest o wiele większe prawdopodobieństwo że to z tobą jest coś nie tak, a nie z każdą kobietą którą napotkałaś XD
@@babycoffees nie do końca rozumiem, nigdzie nie zasugerowałam niczego takiego. Przecież wprost przyznałam, że to przez wychowanie się z chłopakami i spotkanie kilku złych kobiet gdy próbowałam się otworzyć. Nie mówię, że z nimi jest coś nie tak a tylko to że byłam w większości przypadków uprzedzona przez doświadczenie. Poza tym nie uważam żeby ze mną coś było nie tak, zwykła kwestia tego z kim się wychowywałam i braku jakiejkolwiek kobiety w moim dzieciństwie, jedynie mama która kobiet nienawidzi a i tak nigdy zbyt z nią czasu nie spędzałam. Naprawdę nie wiem skąd wnioski, że z kimkolwiek coś jest nie tak.
@@nataliavenus No to jak już od małego najbliższa ci osoba nienawidziła własnej płci, to nie dziwię się że teraz masz takie chore myślenie, że większą sympatią obdarzysz okropnego mężczyznę niż zwykłą kobietę. Mam nadzieję że kiedyś się tej awersji do własnej płci pozbędziesz, bo nie da się żyć szczęśliwie z taką awersją do kobiet
Jezu właśnie się dowiedziałam, że byłam pick me girl :o Tez za moich czasów nie było takiego określenia, wtedy określiłabym siebie jako chłopczycę: wiecej 'męskich' zainteresowań, lepszy kontakt z facetami, bardzo mało koleżanek, jedna bliska przyjaciółka i jeden przyjaciel. Teraz po ponad dwóch latach terapii i ponad 30 latach na karku w końcu z tego wychodzę. Nagle pojawiło się wokół mnie więcej kobiet, więzi z koleżankami zacieśniają się szybciej, chodzenie na hybrydkę stało się przyjemne, a nawet zaczynam wychodzić z wszechobecnej czerni - nadal kocham ten kolor, ale był taki okres, że cala moja garderoba była czarna, teraz pojawia się tam więcej koloru. Czuję jakbym właśnie zaczęła odblokowywać moją intuicję, a nie tylko ciągłe myślenie jakimiś utartymi dawno temu chujowymi schematami zachowań i myśli. Zmienia się to do tego stopnia, że za 2 tyg idę na swój pierwszy krąg kobiet :) Robisz super robotę, masz nowego suba :)
Wydaje mi się, że bardzo trudno jest wyjść z tych toksycznych zachowań. Uświadomienie ich sobie to dopiero początek i prawdziwa praca zaczyna się później. W każdym razie: ja pomimo całej tej wiedzy łapię się na tym "złym" podejściu do kobiet, których przecież nie znam. Chcę być inna, bo mi kilka kobiet bardzo pomogło zupełnie bezinteresowanie i właśnie do tego dążę! Chciałabym być taka jak one :)
Też byłam nieświadomie pick me girl w latach nastoletnich i cóż, totalnie cieszę się, że z tego wyrosłam i zrozumiałam wiele rzeczy. 😅 Teraz jestem team siostrzeństwo.
No i pyk, zyskałaś kolejną subskrybentke. Jest sporo tego typu kanałów anglojęzycznych, często Afroamerykanek czy tych o korzeniach Azjatyckich. Gdzie kobiety kobietom radzą jak operować z mężczyznami, jak operować z własną kobiecością gdzie również dyskutuje się na bieżące tematy jak np. akcja z trad wife i Ballerina Farm. Tego potrzebujemy na polskim podwórku jako kontra do red pilliwego bełkotu. Będę Cię obserwować licząc na rozwój i poruszanie kontrowersyjnych, ale potrzebnych by otwierać oczy kobietom, treści.
Potrzebuję to gdzieś napisać, więc napiszę tutaj. Jestem osobą autystyczną i od zawsze mam problem z nawiązywaniem relacji międzyludzkich, to będzie istotne w tej historii. W latch 2010-2013 w mojej klasie była dziewczyna typu ultimate pick me boss. Różowy - fuj, sukienki - nie, makijaż - tylko balsam eos, dziewczyny - fujka, jestem jedną z chłopaków 😜 no wiecie o co chodzi. Jej jedyna przyjaciółka była bardziej przyjazna do dziewczyn, ale widać było jej wpływ na nią. Miałam wtedy 13 lat, a w tym wieku jest się podatnym na wpływy. Mój autystyczny mózg nie ogarniał interakcji społecznych, więc uznał, że dobrym sposobem na to, by ludzie w końcu zaczęli mnie lubić, brdzie skopiowanie jej stylu bycia i ubierania się. Także no wywaliłam wszystko co różowe i fioletowe z szafy "bo to dla małych dziewczynek", zaczęłam mówić tekstami pick me girl i interesować się rzeczami nietypowymi dla kobiet. W szkole średniej był chłopak mocno siedzący w technologii i próbowałam jakoś wkupić się w jego łaski. Nie chciałam związku "bo to byłby obciach dla niego chodzić z taką sierotą jak ja". Ale zachowywałam się jak typowa pick me girl, różowy fuj, paznokcie są dla bab ja wolę tuningować smartfony, mama chciała mieć chłopca a dostała dziewczynkę dlatego taka pojebana jestem 😜 Oczywiście, że bycie pick me nie zagwarantowało mi ani kolegów ani nie znalazłam chłopaka, ale patrząc z perspektywy czasu, to uniknęłam pewnie strasznego losu bycia z kimś, kto nie akceptuje mojej prawdziwej natury, tylko otoczkę, którą wokół siebie stworzyłam.
w gimnazjum/liceum wyglądałam jak mean girl, dużo osób skreślało mnie z góry z powodu wyglądu, często słyszałam od nowo poznanych osób, że zanim mnie poznały, to myślały, że jestem lalusią
Pamiętam, że jako mała dziewczynka byłam przekonana że dziewczyny są lepsze od chłopców bo tak zostałam nauczona przez wszelakie bajki i po prostu jako dziecko miałam wysokie poczucie własnej wartości. Potem w okresie wczesnej nastoletniości zaczęłam postrzegać kobiecość jako największą słabość. Uważałam że jestem na przegranej pozycji przez to że jestem kobietą i nienawidziłam tego bo nie chciałam być słaba. Zaczęłam na siłę zadawać się z chłopakami żeby sobie udowodnić że nie jestem taka słaba jak inne dziewczyny (byłam pick me). To mnie tylko zblokowało jeśli chodzi o kontakty z innymi ludźmi i przez takie podejście wciąż mam problem z samooceną i z akceptacją swoich słabości które nie muszą wynikać z płci. Teraz na szczęście jestem starsza i lubię swoją kobiecość mimo że nie jestem jakoś super kobieca w stereotypowym tego słowa znaczeniu
Ja gdy byłam dzieckiem czy nastolatką to mialam 3 koleżanki, reszta wyłącznie koledzy. Wszystkie dziewczyny w szkole mnie nie lubiły, a chłopcy już tak. I z tego powodu mam straszny problem w relacjach. Moje przyjaźnie z chłopcami kończyły się w 99% na wyznawaniu miłości przez nich. I teraz co załapię kontakt z jakims facetem to czuję się onieśmielona i zawstydzona, i po prostu się boję, że będzie chciał ze mną coś więcej. I nie umiem wygrać z tym strachem. Od 3 lat mam partnera i nawet z nim dlugo nie umiałam załapać dłuższego kontaktu wzrokowego bo w środku gotowałam się ze wstydu 🥴 Moi koledzy mieli po 18,20 lat podczas gdy ja miałam 11-15
Szkoda że nie wspomniałaś o frazie "plastik" w kontekście dziewczyn przejmujących się swoim wyglądem, bardzo ciekawy element tej kultury. Dosłownie mamy pejoratywne określenie na dziewczyny zajmujące się wyglądem i modą. Ale te dziewczyny miały trzy rzeczy: czas, pieniądze i nieprzejmowanie się nauką. I zawsze miały znajomych i przyjaciół. Już w podstawówce dzieciaki się uczą, że ten kto ma zasoby nie cierpi. Czy żałuję że nie byłam elementem takiej grupy ludzi? I nie i tak. Nie żałuję, bo przez całą moją edukację nie miałam żadnego problemu z akceptacją mojego ciała, żałuję, bo byłam raczej wyalienowana społecznie i tak mi zostało. Co jest przykre to to, że właśnie nie do końca wybiera się bycie w grupie "dziewczęcych dziewczyn": nie masz czasu ani kasy to wypadasz z gry.
Sama mocno utożsamiam się z tym co mówisz bo jako dziecko w podstawówce podpadałam pod kategorię pick me. Od tego pewnego czasu staram się nad tym pracować bo życie jest za krótkie by z góry nie lubić połowy ludzi. I tak jak dalej pewien wygląd u dziewczyn sprawia że boję się porozmawiać i wystawić na wyśmianie tak jednak w wielu przypadkach okazją się to być najmilsze osoby na świecie. I tak nie robię wielu "typowo dziewczyńskich" rzeczy jak makijaż czy paznokcie bo lubię rano pospać czy po prostu aktualnie mnie na to nie stać tak zauważam że coraz mniej patrzę na inne dziewczyny przez to jako na puste lale (przykro mi że miaLam kiedyś taki pogląd na kogokolwiek bezpodstawnie)
Bardzo irytują mnie pick me girl, bo przez to, że wychowuję się z samymi braćmi, lepiej dogaduje się z chłopakami. Gram w piłkę nożną w grupie, gdzie jestem jedyną dziewczyną, jak to powiedziałam w podstawówce, zostałam okrzyknięta pick me girl, mimo, że zapisałam się do tej grupy nie ze względu na chłopaków, ale na poziom i to, że mam blisko❤❤❤
Do momentu kiedy dotarłam do piątej klasy podstawówki byłam tym typowym typem dziewczynki, która na wspomnienie o chłopakach itp. uciekałam z piskiem i śmiechem. Dopiero potem zdałam sobie sprawę, że zachowuję się w ten sposób, bo robi tak większość dziewczyn, a mi się to aż tak bardzo nie podoba. Od dziewczyn z których brałam ,,inspirację” co do wspomnianego zachowania zaczęłam odczuwać toksykę jakbym była jakąś rywalką w byciu tą w centrum uwagi chłopaków. Wtedy zaczęłam zadawać się z dziewczynami, które również zauważyły, że coś tu jest nie tak. Dzięki temu, że zmieniłam towarzystwo czuję się naturalnie w swoim zachowaniu. Trzeba jeszcze dodać, że chłopcy o których kiedyś szeptałyśmy sobie do uszek to teraz moi dobrzy znajomi.
Jestem ,,chłopczycą" i wiele osób mówi że Tomboys są lepszymi wersjami pick me girl (nie przepadamy za makijarzem,wolimy chodzić w dresach,przyjaźnimy się z chlopakami,gramy w ,,męskie" gry sporty,nie gadamy o modzie/makijażu)
zadrościmy innym dziewczynom urody, zgrabniejszej figury, bo to daje większe powodzenie u mężczyzn - walczę z tym, ale to jest jakieś podświadome... nie byłabym w stanie przyjaźnić się z piękną dziewczyną, stale czułabym się "tą brzydszą", może to głupie, ale wybieram na koleżanki kobiety o podobnym poziomie atrakcyjności (trochę brzydzsze lub trochę ładniejsze, ale nie piękne)
Dobra, ale z tą rywalizacja między kobietami, to nic się nie zmienia z wiekiem. Jedna by drugą w łyżce wody utopiła, bo tamta jest ładniejsza albo lepiej jej się powodzi. Z drugiej zaś strony ta, której się lepiej powodzi i która jest ładniejsza, czuje się lepsza od tej drugiej. No nie jest tak? U mnie w podstawówce były takie konflikty między dziewczynkami, że nawet nauczyciele nie wiedzieli co z tym zrobić. Kobieta zada drugiej kobiecie dużo gorsze obrażenia niż jak facet z facetem raz się złapią za łby. To jest złośliwe poniżanie, upokarzanie, wykluczanie z towarzystwa, niszczenie reputacji. I to nie ma końca, wojna trwa do wyniszczenia. Kobieta najczęściej atakuje drugą kobietę robiąc z niej żałosną, puszczalską. W korpo jest to samo, co w takiej podstawówce, tylko juz nie tak wprost i stawką nie jest jakiś głupi chłopak ze starszej klasy, ale praca, pieniądze, wpływy. Nawet między przyjaciółkami kobietami nigdy nie ma takiej pełnej przyjaźni, jaka jest np. w zdrowej relacji matki i córki. Zawsze jest jakaś rywalizacja. Pamiętam, jak było w grupie moich koleżanek, gdy jedne już miały mężów czy swoje mieszkania, a inne były same. Jaki kwas się z tego robił i nagle mogłam się poczuć jak w podstawówce, gdy 30-letnia koleżanka mi nawijała "a co ona sobie myśli, ze jest lepsza, bo miała zaręczyny w Grecji? phi, na tych zdjęciach ma nogi jak kaczka i jeszcze se usta porobiła".
Każda robi z każdej puszczalską jakby wszystkie nie lubiły seksu 🥴 to też jest mega wkurwiające swoją drogą. Kobieta nie może powiedzieć "mialam 15 facetow, zawsze jeden lepszy od poprzedniego, tacy dobrzy byli w łóżku, mowie ci..." bo jest dziwka i puszczalska. Ale jak facet mówi takie słowa to jest wszystko w porządku. Praktycznie każdy człowiek ma swoje potrzeby. Jeśli chcę faceta tylko do relacji czysto fizycznej, a on chce mnie do takiej relacji, to sobie w nią wchodze. Po pierwszym razie widzę, że facet mi nie odpowiada, jest za delikatny albo za mocny, to szukam następnego. Mam na sile sobie być w takiej relacji czy nawet w związku z osobą, która mnie nie zaspokaja? Jak facet latający po klubach mówi o innych babach, że są dziwkami to uciekam od takich. Robimy z seksu coś złego, kiedy nawet natura przystosowała nasze ciała do przyjemności z seksu. Jak zwierzę ma okres godowy to idzie na łowy i nie zastanawia się co pomyślą o nim inne miśki ze stada. Do tego facet chce by jego partnerka była najlepsza w łóżku a jednocześnie by była dziewicą. By ważyła 40 kg ale jednocześnie by miała duże cycki i wielki tyłek. Strasznie mnie irytuje temat seksu postrzegany jako temat tabu. Mimo, że każda rasa, każdy gatunek na świecie uprawia seks.
obejrzałam parę minut i wyłączyłam XD nic mnie tak nie bawi jak gadanie że są jakiś zainteresowania kobiece lub męskie XD to jedynie wytwór waszej wyobraźni i to jakbyście chcieli to widzieć XD sorry.. ale ani natura ani ewolucja nie stworzyła nas takimi byśmy w zależności od płci lubili bardziej samochody lub interesowali się makijażem.. bo UWAGA.. usiądźcie.. w naturze nie ma samochodów ani makijażu XD to ze podzieliliście sobie świat na rzeczy stereotypowo męskie i damskie to wasz problem XD a to ze w tym tkwicie, to już jedynie śmieszne XD zastanawia mnie w takim razie jedno, jak w takim razie wyobrażacie sobie osoby niebinarne i nieidentyfikujące sie z żadną płcią? jako osoby bez żadnych zainteresowań XD bo przecież każde jest rzekomo damskie lub męskie. XD
A nie można być sobą i szanować to że inni są sobą? Szanować to że ktoś nie lubi sie malować i szanować tego kto lubi malować paznokcie? Nie traktowa" jak ataku sytuacji gdy dziewczyna jest chłopczycą i nie mówić o tych typowo dziewczęcych że są puste? Sama sie nie maluje a na paznokcie szkoda mi hajsu, ale za to jestem mamą trójki dzieci więc ktoś by powiedział że jwstem tradycyjnie kobieca. I mam przyjaciółki lubiące dziergać a przy tym słuchać metalowej muzyki, które uwielbiają chodzić na paznokcie ale nie wyobrażają sobie zrezygnować z kariery zawodowej na rzecz rodziny. Każda jest inna, każda jest typowo kobieca na swój sposób, każda każdą szanuje i stara sie zrozumieć 🤷♀️ bycie inną nie oznacza jeszcze ataku na reszte.
@@tintratak391 Oczywiście, że można. Cały film jest o tym, żeby być sobą. Mówię o przypadkach dziewczyn, które próbują umniejszyć innym, ale to nie znaczy, że takie są wszystkie dziewczyny.
TH-cam podpowiedział mi Twój kanał i w sumie trafił w 10. Moment w którym odpuściłam i dałam sobie prawo do przyznania się do dziewczęcych rzeczy dał mi tak dużą ulgę. Jakiego sprzętu używasz? Szczególnie pytam o mikrofon
podsumowanie filmu, uroiła sobie pani problemy i próbowała pani konkurować kij wie po co i w czym z każdym.. i sugeruje pani teraz ze każdy miał tak zimny beret 😅
Ale z tym brakiem zainteresowań innych niż Netflix i podróże to akurat prawda. W wieku szkolnym miałem w klasie dużo dziewczyn z zajawkami, sport, harcerstwo, rysowanie i inne takie, a potem dorosły i każda tylko podnieca się ciuchami i kosmetykami, a ich jedyną rozrywką są imprezy.
a z drugiej strony, czym zainteresowanie ciuchami i kosmetykami różni się od męskiego zainteresowania siłką czy samochodami? Tak naprawdę - jaka jest różnica? Co w ogóle złego jest w tym, że kogoś obchodzą kosmetyki i ubrania, a kogoś auta i siłownia? Jeśli ma mega wąskie spojrzenie na swoje zainteresowanie, czyli tylko siłka albo tylko ubrania, to jest płytki, niezależnie od płci. O imprezach nie wspominam, bo np. ja znam masę tego typu i kobiet, i mężczyzn, gdzie ich główną rozrywką są imprezy, to zainteresowanie w ogóle nie ma płci :D
@@Wrozka_Kostuszka Większość ludzi jest płytka i interesuje się płytkimi rzeczami. Ale jednak częściej mężczyźni siedzą w samorozwoju i mają jakieś ciekawe hobby. No przykład siłowni nietrafiony, bo to akurat dużo daje dla zdrowia i funkcjonowania ciała.
@@zblazowany5271 kosmetyki też mogą dużo mówić o ciele i tym, co dobrze na nas działa, a co nie, jak stosować, żeby poprawić kondycję skóry, etc. Przecież często te dziewczyny, które siedzą w mejkapie wiedzą bardzo dużo o funkcjonowaniu skóry i tego, jak co nałożyć, żeby było w porządku, żeby wyglądać i czuć się dobrze. Czasem z tymi kosmetykami idą też jakieś sposoby, żeby sobie po prostu ogarnąć twarz, jak ma się trądzik, jest sucha, czy coś... Więc to też chyba dobrze dla zdrowia, co?
Oczywiście, że kobiety ze sobą konkurują. Najwięcej nieprzychylnych komentarzy i tzw "dobrych rad" słyszałam od kobiet. Przykłady? Proszę bardzo: jako nastolatka nie malowałam się prawie w ogóle, słyszałam, że powinnam podkreślać swoją kobiecość, gdy zaczęłam się malować słyszałam, że wyglądam jak z pod latarni, bo faceci cenią sobie naturalność, skromność i cnoty niewieście. Gdy 2 lata temu niespodziewanie zostałam zwolniona z pracy od tzw. przyjaciółek usłyszałam, że jestem sobie sama winna i na to zasłużyłam. Tak mówiły osoby uważające się za bardzo "empatyczne".😂😂😂😂😂😂 Jedna koleżanka, która też uważa się za "empatyczną" uwielbiała mi i innym też dawać "dobre rady" jak żyć. Po każdej rozmowie z nią czułam się jakbym zasłużyła na wszystkie niepowodzenia jakie mnie w życiu spotkały. Chętnie udzielała rad w kwestii związków i szukania pracy. Chociaż sama w tych kwestiach mocno sobie nie radziła. Wiązała się z mocno patologicznymi facetami. Nadużywa alkoholu i innych używek, jest agresywny, ma problemy z prawem, siedział w więzieniu- idealny partner dla niej. Ona mu powie "jak żyć", on się zmieni i będzie kochanym i troskliwym misiem. Nie umiejszam jej, nie poniżam. Ale ona ma syndrom sztokholmski- jej ojciec był przemocowym alkoholikiem. Wg niej ja jestem zbyt wybredna jeśli chodzi o facetów. Może powinnam wybierać takich jak ona, a potem płakać, że ją pobił?🤔 No, ale to "dobry chłopak jest". Pije i jest agresywny, bo miał trudne dzieciństwo i jego była dziewczyna to zołza. Ostatni i drastyczny przykład: gdy moja mama była w ostatniej fazie choroby nowotworowej to od dalszej kuzynki usłyszałam, że w wieku 23 lat zamiast tracić czas na studia to powinnam za mąż wyjść i dzieci rodzić, bo ona wyszła za mąż w wieku 21 lat i w wieku 23 lat to już 2 dzieci miała. Co tam, że twoja matka umiera na raka, powinnaś wyjść za mąż i dzieci rodzić, a nie czas na studia tracić. 🤯🤯🤯🤯🤬🤬🤬 No, ale czego można było się spodziewać po kobiecie, która już w liceum polowała na męża i latała po imprezach jak opętana? Wmawiała mi "jaka ona jest szczęśliwa z MĘŻEM". Znam jej męża- największy burak i szowinista na świecie. Zerwałam całkowicie kontakty zarówno z tą koleżanką i kuzynką- radykalne i ostre cięcie. Dlatego nie wierzę w żadne siostrzeństwo i solidarność kobiet.
Pearl nie tylko jest pick me, ale przede wszystkim wspiera szkodliwą ideologię jaką jest red pill. I co najzabawniejsze: Wszędzie krzyczy, że kobieta jest warta przez swoją młodość, płodność i dziewictwo. Oraz, że jeżeli nie wyszła za mąż do 25 roku życia, to jest przegrana. Podczas gdy sama nie jest dziewicą, ma 27/8 lat i nie jest nawet w związku, a co dopiero związku małżeńskim. Hipokryzja aż kipi. Dodać również należy, że jej rodzina wyznała prawdę o niej, że ta nigdy nie była w poważnym związku. Ta wariatka jest za odebraniem praw wyborczych kobietom, chociaż jak na kobietę o takich poglądach ma niezwykle dużo do powiedzenia. Nie znoszę tego babska. Ale czas działa mocno na jej niekorzyść.
Moim zdaniem, ona się kwalifikuje do leczenia psychiatrycznego, a nie do oceniania innych kobiet, i to jeszcze publicznie.
Ona podobno też zdradziła swojego chlopa, też na początku dałem się wciągnąć w Red pill ale się ogarnąłem i znalazłem kobietę. Zamysł dobry, ale w praktyce to płaczące typy oskarżające baby o zło całego świata.
@@ferdekkiepski1 lepszego komentarza od mężczyzny dziś nie przeczytam.
@Plutos_Child69 bo żaden się nie przyzna, że został zmanipulowany przez czerwona pigułe. Moja rada do kobiet, nie czytajcie ich bredni i nie bierzcie tego do siebie nigdy. Im o to chodzi. Większość z nich jest zraniona lub zaburzona pod względem narcystycznym. Tyle ode mnie.
Red pill nie jest szkodliwy ani toksyczny. Toksyczny jest feminizm ktory niszczy kobiety coraz bardziej i stawia je w takim egocentryzmie ze juz nie da sie z nimi gadac jak kiedys. Red pill jest dla mezczyzn by rozpoznawali red flagi u kobiet. Kobiety sa toksyczne i beda. Manipuluja by zdobyc faceta, dziecko a potem bach rozwod i alimenty bez orzekania o winie. Mezczyzni maja coraz mniej praw a kobiety dostaly ich za duzo przez co im odjebało. Redpill jest potrzebny!!! Uswiadomieni mezczyzni nie dadza sie w kozi rog zapedzic.
Moja siostrzenica ma 10 lat i już zdarzają się sytuacje typu "bo koleżanka ma" . Ciężko jest takiemu młodemu człowiekowi wytłumaczyć na jakich zasadach świat funkcjonuje. Internet i influencerzy w tym nie pomagają niestety.
Doskonale zdaje sobie z tego sprawe. Jednak lata temu świat wyglądał nieco inaczej. Teraz dzieci i młodzież czerpią wzorce z tiktoka czy youtuba. Boli mnie bardzo, że sporo rodziców wybiera danie dziecku telefonu bez kontroli co ogląda i tłumaczenia jak działa świat. Bycie świadomym i dobrym rodzicem to jest sztuka którą uczy się niekiedy całe życie.
Dokładnie.
@karpatka_ Niestety ale to jest prawda co piszesz. Jak nie jesteś ładna/ny, nie masz markowych ciuchów i kasy to jesteś nikim. Mnie 4 dziewczyny w Gimnazjum (i nie tylko)strasznie poniżały one były z bogatej rodziny a ja z biednej ( nie z takiej patologicznej) Czułam się gorsza i moja psychika doszła do tego stopnia że zaczęłam się brzydzić samej siebie. Przez co wyrosłam na bardzo nie pewną siebie kobietę. Teraz mam 28 lat i boję się bliskości. Mam swoje odłożone pieniądze. Spełniam swoje marzenia ale mam zaburzenia osobowości i depresję. Taki jest ten świat. W tym świecie nie ma miejsca na wrażliwość.
@karpatka_ Nawet zeszytów? Ja pierdziele. Dokładnie. Dzieci są okrutne. I nie wszyscy będą wspominać szkołę z uśmiechem na twarzy. Bo ja jedynie co wspominam najlepiej to liceum. Tam już było inaczej.
@karpatka_ Tak ja jestem tą poranioną osobą która musi chodzić na terapię. Bo jestem też dzieckiem DDD.
Uwaga, będzie esej na ten temat: Wychowałam się na Śląsku i dorastałam w takiej konkurencji z koleżankami. Niby miałam koleżanki w podstawówce, ale były gotowe naskarżyc na mnie wychowawczyni w każdym momencie, umniejszać mi, wyśmiewać się ze mnie. W technikum było to samo, dziewczyny zawsze miały coś do mnie, bo dobrze się uczyłam, bo nie miałam chlopaka, bo nie miałam telefonu.
Miałam wieloletnią przyjaciółkę, ale ona zawsze musiała być we wszystkim lepsza ode mnie. Nawet w moich pasjach. Poszła do prestiżowego liceum z rozszerzonym angielskim. W liceum bardzo starała się dostać na wymianę szkolną do UK, ale jej nie wybrali. Ja chodziłam do technikum budowlanego, w którym zaczęłam się uczyć francuskiego. Gdy byłam w 3 klasie technikum, moja szkoła zawiązała współpracę z liceum o podobnym profilu we Francji. Jako, że byłam niezła z francuskiego, zaproponowali mi wyjazd do szkoły do Francji na 8 miesięcy. Zgodziłam się, bo UE płaciła za wszystko. Kiedy powiedziałam przyjaciółce, że wyjeżdżam do Francji, ona zamarła. To był dla niej ogromny cios, że łatwo osiągnełam coś, o co ona tak walczyła (wyjazd na wymianę do UK). Będąc we Francji, napisała mi w liście, że nie jest w stanie cieszyć się moim szczęściem. W późniejszych latach ta przyjaźń miała wzloty i upadki, ale opierała się na tym, że możemy się przyjaźnić, dopóki ona ma lepszą sytuację życiową, lepszą pracę, lepiej zarabia.
W pracy też nie potrafiłam nawiązać kontaktu z kobietami. Będąc w Polsce czuję, że kobiety są wrogie wobec mnie. Czuję konkurencję.
Kilka lat temu wyjechałam na stałe do Fr. Poznałam dużo kobiet z krajów muzułmańskich. One są bardzo ciepłe, przyjazne, nie da sie odczuć z ich strony tej walki. To ja z kolei je oceniałam, bo w takiej kulturze zostałam wychowana. Jest mi bardzo wstyd za ocenianie innych kobiet.
Często jest tak, że ludzie wybaczą nam wszystko, poza sukcesem w czymś, na czym im też zależy.
Też miałam taką „przyjaciółke” co zawsze sprawdzała moje oceny i ilośc punktów żebym czasem nie była lepsza ehh
Jejku jak ja kocham Twój kanał!!! Mam 14 lat i w moim wyglądzie zaczynają się dziać typowo kobiece rzeczy (mam większe biodra, brzuch) pojawiają się kompleksy, porównywanie się do innych pięknych dziewcząt w moim wieku itp Twój kontent to miód na moje serduszko ❤
Zapewniam Cię, że teraz możesz myśleć że coś jest w Tobie nie ok, ale za parę lat popatrzysz na swoje zdjęcia i zobaczysz jak super wyglądasz teraz. Ty się porównujesz do innych, ale ktoś tam może porównuję się do Ciebie. :)
Odkryłam twój kanał dosyć nie dawno i wierzę, że pojawił mi się on w idealnym dla mnie momencie aby uświadomić się co jest naprawdę warte dla młodej dziewczyny. Życzę ci jak najlepiej i napewno zostanę z tobą na dłużej. ♡
Pani kontent i kanał jest naprawdę super. Tego potrzebuję, tego, że ktoś mi powie że jestem też dobra mimo, że się nie maluję (alergia), że wolę rysować niż iść na imprezę, że zbieram figurki koni mimo że mam 22 lata. Dziękuję!
Też zbieram figurki koni XD mam 16 lat, ile masz figurek i jakie zbierasz?
Tylko nie pani, mam 3 lata więcej do ciebie xd
@@kanekiii8887Z 20 będzie tak mi się wydaje. Głównie Schleich (te starsze) i Collecta, ale mam też pojedyncze sztuki z Mojo i z Papo :D
@@nataliavenusA tam wiek to tylko liczba ;P
@@nataliavenusczłowiek może robić to w formie szacunku do 2 osoby tzn człowieka . Chociaż ja miałem problem jak przestawić się z grzecznościowej na imienną.
Mysle, ze rodzice tez maja wplyw na to. Czasem sie zdarza ze rodzic porownuje swoja corke do innych jej kolezanek. Patrz Klaudia potrafila to zrobic a ty nie potrafisz? Czemu nie zachowujesz sie tak grzecznie jak inne dziewczynki? Takie porownywanie tez rodzi poczucie konkurencji.
Bardzo dajny odcinek. Zabawne, ze akurat dzisiaj natrafilam na ten odcinek, kiedy pomyślałam o tym temacie. Kiedyś kolezanka lat okolo 60 rzucila cos tekstem, ze kiedys będę miala większą konkurencję jak bede starsza, apropo figury, że teraz jeszcze ok, a potem juz na stare lata mnie zeżre konkurencja i nie bede wygladala tak dobrze xD Pomyślałam wtedy jakie to smutne - postrzegać inne kobiety jako konkurencję. To tylko mowi o nas samych. O zranionej kobiecosci. Problemach z wlasną kobiecością. Kobiety mają same w sobie ogromną moc, a razem, kiedy sie wspierają - jeszcze większą ❤
Uwielbiam Twoje filmy, przypominają mi, że życie w internecie, a prawdziwe to dwie różne rzeczy. Brakowało kogoś takiego jak Ty, kto poruszy te kwestie. Jesteś super! 💓
Jestem moim odkryciem roku. Wyświetlił mi się twój film z restoringu i z ciekawości weszłam. Uwielbiam twój głos i sposób opowiwdania. Aż zdziwiłam się, że to praktycznie nowy kanał. A co do tematu odcinka, to nigdy jakoś tak bardzo nie konkurowałam z dziewczynami na zasadzie szukania gorszych rzeczy w tej osobie. Wiadomo zdarzyło się zazdrościć jakiejś dziewczynie, ale wtedy pamiętałam że przecież nie jestem nią i nie muszę być taka, by się komuś przypodobać
Kiedy słucham twoje filmy, to mam wrażenie, że wiele mnie ominęło w dorastaniu. Gustowałam raczej w klimatach cyberpunk/metal, grałam w gry, składałam komputery, otaczałam się gadżetami, więc siłą rzeczy czas głównie spędzałam z chłopakami, ale na poziomie koleżeńskim, gdzie mieli mnie za swojego ziomka. I nagla okazało się, że jestem kobietą, tylko nie za bardzo wiedziałam co z tym zrobić, bo było już zdecydowanie za późno. Do dziś nie potrafię się odnaleźć w takim strikte kobiecym świecie
Wait, jesteś trans? :0
jeśli kobieta czuje potrzebę konkurowania z innymi kobietami, porównuje się, zazdrości innym kobietom czegoś to przeważnie oznacza to, że taka kobieta ma naprawdę niskie poczucie własnej wartości
Ja po prostu faktycznie dogaduje się lepiej z chłopakami. Zawsze mialam jakąś jedną przyjaciółkę z którą bardzo dobrze się dogadywałam ale w grupie dziewczyn nigdy nie byłam zbytnio lubiana, chociaż lubię typowo kobiece rzeczy i naprawdę chciałabym mieć z kim porozmawiać na takie tematy. Fakt, w moim doświadczeniu często relacje z kobietami były przykre bo była jakaś konkurencja, zazdrość złośliwość, plotki i też przez to jestem trochę bardziej zdystansowana żeby szybko złapać kontakt z jakąś kobietą ale wciąż chciałabym mieć więcej bliższych mi kobiet (bardziej przyjaciółek niż koleżanek) tylko nie wiem jak to zrobić. Wydaje mi się, że trzymanie się na dystans działa tu trochę w dwie strony i nawet jeśli próbuję to i tak dana koleżanka ma już tą jedna przyjaciółkę z którą chętniej wyjdzie, usiądzie, spotka się i pogada. Z chłopakami jest mi łatwiej nawiazać kontakt ale też omijam typowo męskich facetów i takich po których wypowiedziach widać, że po prostu nienawidzą kobiet.
Jak ja lubię takie przypadki 💜 Trafiłam tu przez jeden z Twoich filmów na głównej :) I od razu obejrzałam wszystkie i czekam na więcej!
Świetnie się Ciebie słucha 🤗, od początku do końca obejrzałam wszystko 👁️, bez chwili znudzenia… Nie tylko potrafisz opowiadać i masz bardzo przyjemny głos 🫠, ale przede wszystkim zauważasz i poruszasz bardzo istotne kwestie, zjawiska, zagadnienia - i widać, że robisz to po swojemu, nie próbujesz być na siłę ,,poprawna”, zachowując przy tym kulturę, nie wchodzisz w skrajności, ani nie wrzucasz się w żadne szufladki… mogłabym tak wymieniać dalej.
I kurcze, mówisz tak wiele mądrych, przemyślanych rzeczy, masz tyle trafnych spostrzeżeń, ubranych w zgrabne słowa, pokazujesz, że wartość człowieka leży gdzie indziej, niż na profilu z ,,idealnymi” zdjęciami. A dzisiaj tak wiele osób naprawdę potrzebuje to usłyszeć 💖
Sama kiedyś porównywałam się bardzo do innych, miałam masę kompleksów, szczególnie będąc nastolatką. Ale wtedy nie było insta, tik-toka itd… Mnie na szczęście to, że wtedy nie umiałam być ,,cool” i zaczęłam szukać swojej tożsamości, eksperymentować, skupiając się bardziej na tym, niż szukaniu akceptacji finalnie doprowadziło do tego, że mam swój świat i jest mi z sobą dobrze :) Ale nie wyobrażam sobie swojego okresu dorastania w dzisiejszych realiach :((((
Tym bardziej cieszę się, że tworzysz to, co tworzysz - i oby się niosło w świat! :)
I mimo, że może ten komentarz miejscami brzmi, jak przesłodzony, piszę to szczerze i z serca. 🖤 Będę tu wracać, mam nadzieję, że będziesz wrzucała nagrania regularnie w miarę możliwości, wszyscy potrzebujemy takich słów i normalności w wariatkowie, jakim w dużej mierze są sociale :)))
bardzo ci dziękuję za ten komentarz❤️
Jest w tym bardzo dużo prawdy, jednakże nie wszystkie zachowania kobiet są okej i mamy prawo coś potępiać, jeśli mamy inne wartości. ^^
Odkąd pamiętam byłam dziwadłem wśród rówieśników i tak jak chłopaki po prostu mnie ignorowali to największe przykrości spotykały mnie od dziewczyn. Zawsze patrzyłam na znajomości chłopaków to były takie szczere i kumpelskie, a u dziewczyn jak jednej nie było to reszta obrabiała jej dupę. Też byłam trochę z tego powodu pick me, ale moje opinie i zachowanie zwykle wynikały z doświadczeń. Teraz nawet jako dorosła osoba wolę towarzystwo facetów bo wiem, że są szczerzy i mogę być przy nich sobą, a przy większości koleżanek muszę się bardzo ograniczać
Bardzo lubię Cię słuchać jako poranny podcast do makijażu. Masz bardzo przyjemny głos. Oglądam Cię od początku i moim zdaniem na tle innym kont, prowadzisz bardzo wartościowy kontent. ❤️
Aaaaa ❤️ dziękuję
Dzięki za ten filmik ❤ najgorszą rzeczą jaką ostatnio zrobiłam to odświeżyłam sobie stare seriale z Disney Channel… omg… w pewnym sensie oglądanie tego boli. Pamiętam jak dziś jak byłam w podstawówce i usłyszałam stwierdzenie że nie istnieje przyjaźń damsko-damska bo laski zawsze ze soba rywalizują nie to co faceci, bo przyjaźń męsko-męska jest na zawsze i szczera. Pamiętam że bardzo mnie to zabolało potem rozzłościło… nie potrafiłam zrozumieć jak można tak powiedzieć a potem znalazłam to zdanie w prawie każdym pop kulturowym tworze. Wspierajmy się i nie rywalizujmy ze soba o bycie lepszą potencjalną partnerką dla hipotetycznego faceta..🙃
Czy to nie jest trochę tak, że te stereotypowe zainteresowania typu wygląd, zakupy, paplanie i niczym i dekorowanie wszystkiego wmówił w nas patriarchat? Nie dopuszczając dekadami czy nawet setkami lat kobiet do innych sfer życia? Może nie powinniśmy uważać tych zachowań za kobiece tylko po prostu za ludzkie i niektóre osoby mogą je lubić lub nie niezależnie od płci? Czy dziewczyna, która szczerze nie lubi tych rzeczy i uważa je za stratę czasu i nie robi tego dla męskiej atencji też jest pick me girl? Czy nie powinna mówić o tym, że uważa te czynności za stratę czasu? Tyle pytań!
Jeśli dziewczyna nie lubi dziewczyńskich rzeczy, ale nie jest to związane z poszukiwaniem przez nią atencji u mężczyzn lub nie jest to sposobem na pokazanie swojej wyższości nad innymi kobietami, to nie jest ona Pick me girl. W tym przypadku liczą się nie tylko finalne zachowania, ale też (a może zwłaszcza) pobudki, które do tych zachowań skłaniają.
Chociaż z drugiej strony bycie Pick me girl bywa często nieuświadomione. Ja i moje rówieśniczki potrafilysmy latami nie zauważać swojej niechęci do własnej płci i związanych z tym zachowań typowych dla Pick me girl, Dopiero w okolicach 25-tki - 30-tki kiedy bardziej dojrzałyśmy, zauważamy, że coś jest na rzeczy ;) Ja nie byłam typową chłopczycą, ale jako nastolatka nie lubiłam różowego. Dopiero po 20-ce zrozumiałam, że skoro różowy jest poniekąd symbolem kobiecości, a ja trzymam w sobie niechęć do różowego, to tak jakbym nie lubiła kobiecości, a więc po części samej siebie. I teraz nie o to chodzi, że mam na zawołanie zacząć lubić ten kolor, ale powinnam zrozumieć, że kolor sam w sobie to coś neutralnego, a emocje wywołuje w nas cały kontekst społeczny, w tym przypadku związany z własną nieuświadomioną mizoginią 🙂
@@EwelinaSzostakiewicz no właśnie wydaje mi się, że część dziewczyn odrzuca "dziewczyńskość" właśnie przez rolę, jaka jest do niej tradycyjnie przypisana. Dzięki za wyjaśnienie, rozkminiam to i rozkminiam od jakiegoś czasu:)
@@EwelinaSzostakiewiczNie ma to dużego związku, ale do lat 40 ubiegłego wieku różowy był typowo męskim kolorem, natomiast niebieski typowo kojarzonym z dziewczynkami
5:51 jeśli cała twoja osobowości i wszystko co sobą reprezentujesz.. to to jakiej jesteś płci.. to tak. jest to problem XD
jak robisz coś tylko dlatego ze to twoim zdaniem jest kobiece, lub nie robisz czegoś bo twoim zdaniem jest to męskie.. to to nie wiem XD idź znajdź sobie jakieś hobby czy coś.. inne niż to co ci się kojarzy z męskościom lub kobiecościom .. a jak takiego nie znasz? to polecam udać się do odpowiedniego specjalisty
Kurde, zaczęłam oglądać ten film, potem następny i następny a potem patrzę, że to już koniec filmów bo wszystkie obejrzałam i że to wgl jakiś nowy kanał. Zajebisty kontent, tak przyjemnie się ciebie słucha. Btw niestety cały czas tak mam że jak widzę jakąś laskę to odrazu szukam u niej wad, żeby samej sobie udowodnić że jestem lepsza .... może kiedyś mi to minie. Pozdro
Ooo, bardzo dziękuję❤️
Jeśli chodzi o pick me girl to nie trzeba szukać za granicą. Na naszym podwórku są Gubalska i Markowska, znane raczej głównie z tweetera. Wyjatkowo okropne osoby 😖. Tej pierwszej wypowiedź o tym ze kobiety są podludźmi próbował tłumaczyć nawet sam korwin król, także mozna sobie wyobrazić albo sprawdzić, chociaż nie polecam.
Obejrzałam Twoje wszystkie filmy na kanale i jestem po prostu oczarowana 😍 Emanujesz super energią i mówisz o ważnych rzeczach
Czekam na kolejne materiały od ciebie
dziękuję❤️
Dziękuję, że podjęłaś tak ważny temat. Tak jak Ty ja sama zauważyłam u siebie, że byłam kiedyś pick me i przepracowałam ten temat żeby nie być już taką kobietą. Niestety spotykam w swoim środowisku, wśród dorosłych i moznaby powiedzieć dojrzałych kobiet właśnie takie zachowania gdzie widzę tą niezdrową konkurencję. W momencie zwrócenia im na to uwagi oczywiście następuje wyparcie.
Rozumiem temat pick me girl, faktycznie też pamiętam to ze szkoły.
Ale chciałabym też wspomnieć o dziewczynach nazywanych "pick me", które wcale nie były pick me girl, co gorsze często chciały być jak inne dziewczyny ale nie wychodziło. Więc kumplowały się z chłopakami, koleżanki jeszcze bardziej ich nie lubiły i nazywały takim typem "pick me"...
Byłam taką dziewczyną, w sumie nadal jestem - a w dorosłości dowiedziałam się że poza ADHD mam też zespół Aspergera (w nowym ICD 11 już nie nazywany oddzielnie i zaliczony do spektrum autyzmu).
Pamiętam też jak całe dzieciństwo i lata szkolne czułam, że jestem dziwna i że wolę się bawić z chłopcami bo mówią wprost o co im chodzi... Jestem teraz psychologiem, mam diagnozę i dopiero od niedawna rozumiem, że zarzuty w moją stronę były niesłuszne...bo naprawdę nie rozumiałam dlaczego dziewczynki nie chcą ze mną gadać o samolotach Luftwaffe i II wojnie światowej (moje specjalne zainteresowanie szkolne)... Wolałam biegać z chłopakami, rzucać kamieniami w okna. Chciałam mieć koleżanki, ale one nie chciały mnie bo gra w gumę mnie nudziła, nie lubiłam ploteczek... Podziwiałam "dziewczęce dziewczynki" i próbowałam byc jak one ale zawsze coś nie szło...
Ostatnio zapytałam kolegę z podstawówki jak to wyglądało z zewnątrz, przyznał że dziewczyny po prostu zazdrościły mi grona kolegów i dobrego kontaktu z nimi.
Teraz mam to w nosie, pracuję z kobietami które mają tę samą diagnozę i miały te same problemy z odrzuceniem przez grono koleżanek. Ale pamiętam ile łez i zaniżonej samooceny przysporzyły mi lata szkolne.
Myślę, że to ważny temat o którym na szczęście mówi się coraz więcej. Wspominam też tutaj, żeby pamiętać o jeszcze jednej odsłonie tego co z zewnątrz wyglądało jak typowe "pick me". 👌
Też byłam "pick me" kiedy nawet taka nie próbowałam być.. Po prostu lubiłam grać w gry na konsoli i na komputerze, oglądać memy i filmiki w internecie, a to samo lubili chłopcy i tylko z nimi mogłam o tym porozmawiać. Makijaż, ubrania, paznokcie, rzęsy i plotki mnie jakoś szczególnie nie interesowały. Też czułam się dziwna i to zostało ze mną do końca edukacji. Miałam jakieś koleżanki, ale tylko w szkole. Poza nią czułam się jak odludek :( Jako dorosła dowiedziałam się, że mam ADHD. Z moją pewnością siebie jest troche lepiej, ale dalej odczuwam taką konkurencje ze strony innych kobiet w moim wieku tylko dlatego, że nie wyglądam jakbym dopiero co wyszła od kosmetyczki, czy fryzjera. Jak sobie z tym radzić i poznać jakieś prawdziwe przyjaciółki?
@@Hihotka niestety ciężko na to odpowiedzieć nie znając Cię dobrze i nie rozmawiając o całej historii Twojego życia..ale takie pro tipy, które brzmią jak banał a mi pomogły: być sobą i nie ukrywać tego (w liceum uznałam, że pierd...udawanie i zaczęłam pokazywać bardziej jaka jestem - przyjaciółkę z wtedy mam do dziś), byłam na terapii żeby przestać bać się ludzi - jakoś tak się ułożyło, że mam wokół siebie ludzi, których mogę nazywać przyjaciółmi i w sumie to chyba najlepsza "rzecz" jaką mam w życiu. Praca, nauka, nic mi tak nie wyszło jak przyjaźnie... Ale właśnie z innymi takimi "nietypowymi" osobami, które jakoś ściągałam będąc po prostu sobą w różnych grupach 🤷
@@Hihotka niestety doświadczyłam też masę odrzucenia i krzywych spojrzeń...ale po prostu uznałam, że tak mam i będę mieć...i nic więcej z tym nie zrobię niż to żeby nauczyć się to olewać bo "moi" ludzie lubią/kochają mnie prawdziwą. Bycie neuroatypowym często boli i jest trudne (NIE mówię, że osoby bez diagnoz też mają super łatwo)... myślę że każdy musi znaleźć swoje sposoby na radzenie sobie z tymi trudami. Ale da się poznać podobnych do siebie ludzi - czasem może warto zacząć od jakiejś grupy wsparcia dla osób z ADHD, powstaje teraz takich trochę i ludzie są naprawdę w porządku. Może akurat uda się kogoś poznać 🤷
Ja za to obserwuję, że mężczyźni ze sobą mega bardzo konkurują. W towarzystwie kobiet będą się prześcigać, kto bardziej jej zaimponuje. W kółko jest walka kto jest alfa, kto jest beta. I mężczyzn z innych krajów postrzegają jako konkurencję "oni zabiorą nam kobiety", a kobiety z innych krajów chętnie by wpuszczali. Natomiast kobiety widzą kobiety z innych krajów jako konkurencję, ale nie jest to w takim stopniu jak po drugiej stronie. Kobiety traktują obce kobiety lepiej niż mężczyźni obcych mężczyzn.
To chyba zależy od wieku i grupy. Nie widzę konkurowania ze sobą u facetów po 30 - bo w moim otoczeniu wszyscy żyją w miarę stabilnie.
Osobiście muszę się przyznać, że sama byłam "pick me" chociaż trzeba powiedzieć, że nigdy nie patrzyłam na chłopaków chcąc zwrócić ich uwagę. Wychowałam się z chłopakami a trafiłam w życiu na wiele po prostu złych kobiet gdy jeszcze byłam młoda, przez to przestałam im ufać. Zawsze byłam dla chłopaków dobrym ziomeczkiem ale z dziewczynami nie potrafiłam się dogadać więc moja niechęć wzrastała. Nigdy nie chciałam dowalić żadnej dziewczynie jednak myślę że robiłam to nawet nie celowo. Do tej pory dalej łatwiej mi się przywiązać do nawet okropnego człowieka płci przeciwnej niż do zwykłej o kobiety. Wydaje mi się, że bardzo krytykowałam kobiety nieświadomie i mam wrażenie że większość pick me mogą mieć problem z tym nieświadomie. Wyjście z tego jest trudne bo wymaga zdobycia zaufania do płci swojej. Ciężko jest przestać negatywnie patrzeć na jakąś grupę gdy nie potrafi się dogadać z nikim z niej właśnie przez uprzedzenia które z każdą nieudaną próbą narastają i to długa i ciężka droga więc jeśli ktoś ewidentnie nie robi tego celowo i z premedytacją to moim zdaniem nie ma co być surowym i cieszę się, że ten film też taki nie jest. Cieszę się, że znalazłam film poruszający temat bez przesadzonej ilości krytyki a wyjaśniający zjawisko i pokazujący całkiem ciekawe spostrzeżenia.
@@serdziurawiec2149 Doceniam wyznanie i cieszę się, że film się podobał ❤️
skoro to ty całe życie nie mogłaś się dogadać to jest o wiele większe prawdopodobieństwo że to z tobą jest coś nie tak, a nie z każdą kobietą którą napotkałaś XD
@@babycoffees nie do końca rozumiem, nigdzie nie zasugerowałam niczego takiego. Przecież wprost przyznałam, że to przez wychowanie się z chłopakami i spotkanie kilku złych kobiet gdy próbowałam się otworzyć. Nie mówię, że z nimi jest coś nie tak a tylko to że byłam w większości przypadków uprzedzona przez doświadczenie. Poza tym nie uważam żeby ze mną coś było nie tak, zwykła kwestia tego z kim się wychowywałam i braku jakiejkolwiek kobiety w moim dzieciństwie, jedynie mama która kobiet nienawidzi a i tak nigdy zbyt z nią czasu nie spędzałam. Naprawdę nie wiem skąd wnioski, że z kimkolwiek coś jest nie tak.
@@babycoffees Dokładnie
@@nataliavenus No to jak już od małego najbliższa ci osoba nienawidziła własnej płci, to nie dziwię się że teraz masz takie chore myślenie, że większą sympatią obdarzysz okropnego mężczyznę niż zwykłą kobietę. Mam nadzieję że kiedyś się tej awersji do własnej płci pozbędziesz, bo nie da się żyć szczęśliwie z taką awersją do kobiet
Twoje przemyślenia są bardzo wartościowe, lubię Cie słuchać 🥰
dziekuje ❤️
Jezu właśnie się dowiedziałam, że byłam pick me girl :o Tez za moich czasów nie było takiego określenia, wtedy określiłabym siebie jako chłopczycę: wiecej 'męskich' zainteresowań, lepszy kontakt z facetami, bardzo mało koleżanek, jedna bliska przyjaciółka i jeden przyjaciel. Teraz po ponad dwóch latach terapii i ponad 30 latach na karku w końcu z tego wychodzę. Nagle pojawiło się wokół mnie więcej kobiet, więzi z koleżankami zacieśniają się szybciej, chodzenie na hybrydkę stało się przyjemne, a nawet zaczynam wychodzić z wszechobecnej czerni - nadal kocham ten kolor, ale był taki okres, że cala moja garderoba była czarna, teraz pojawia się tam więcej koloru. Czuję jakbym właśnie zaczęła odblokowywać moją intuicję, a nie tylko ciągłe myślenie jakimiś utartymi dawno temu chujowymi schematami zachowań i myśli. Zmienia się to do tego stopnia, że za 2 tyg idę na swój pierwszy krąg kobiet :)
Robisz super robotę, masz nowego suba :)
Wydaje mi się, że bardzo trudno jest wyjść z tych toksycznych zachowań. Uświadomienie ich sobie to dopiero początek i prawdziwa praca zaczyna się później. W każdym razie: ja pomimo całej tej wiedzy łapię się na tym "złym" podejściu do kobiet, których przecież nie znam. Chcę być inna, bo mi kilka kobiet bardzo pomogło zupełnie bezinteresowanie i właśnie do tego dążę! Chciałabym być taka jak one :)
przyjemnie słucha się takiego podcastu rano jak o 4 wstaje by wymalować się do pracy
Cieszę się że znalazłam twój kanał! Doszło do mnie, że dawno nie oglądałam wartościowych treści na yt. Czekam na kolejne filmy ♥
Kocham twój kontent, montaż i wgl wszystko 🖤🖤🖤
super kontent! w końcu coś mądrego na tym yt
❤️
Wróciłam z pracy i idealnie mam czego posłuchać, leżąc teraz w łóżeczku żeby odpocząć
wypowiedz sie na temat trendu "im just a girl", uwazam ze jest szkodliwy i nam umniejsza...
Też byłam nieświadomie pick me girl w latach nastoletnich i cóż, totalnie cieszę się, że z tego wyrosłam i zrozumiałam wiele rzeczy. 😅 Teraz jestem team siostrzeństwo.
masz bardzo fajne odcinki czegoś takiego brakowało mi na yt!!
No i pyk, zyskałaś kolejną subskrybentke. Jest sporo tego typu kanałów anglojęzycznych, często Afroamerykanek czy tych o korzeniach Azjatyckich. Gdzie kobiety kobietom radzą jak operować z mężczyznami, jak operować z własną kobiecością gdzie również dyskutuje się na bieżące tematy jak np. akcja z trad wife i Ballerina Farm. Tego potrzebujemy na polskim podwórku jako kontra do red pilliwego bełkotu. Będę Cię obserwować licząc na rozwój i poruszanie kontrowersyjnych, ale potrzebnych by otwierać oczy kobietom, treści.
Potrzebuję to gdzieś napisać, więc napiszę tutaj.
Jestem osobą autystyczną i od zawsze mam problem z nawiązywaniem relacji międzyludzkich, to będzie istotne w tej historii.
W latch 2010-2013 w mojej klasie była dziewczyna typu ultimate pick me boss. Różowy - fuj, sukienki - nie, makijaż - tylko balsam eos, dziewczyny - fujka, jestem jedną z chłopaków 😜 no wiecie o co chodzi. Jej jedyna przyjaciółka była bardziej przyjazna do dziewczyn, ale widać było jej wpływ na nią.
Miałam wtedy 13 lat, a w tym wieku jest się podatnym na wpływy. Mój autystyczny mózg nie ogarniał interakcji społecznych, więc uznał, że dobrym sposobem na to, by ludzie w końcu zaczęli mnie lubić, brdzie skopiowanie jej stylu bycia i ubierania się. Także no wywaliłam wszystko co różowe i fioletowe z szafy "bo to dla małych dziewczynek", zaczęłam mówić tekstami pick me girl i interesować się rzeczami nietypowymi dla kobiet.
W szkole średniej był chłopak mocno siedzący w technologii i próbowałam jakoś wkupić się w jego łaski. Nie chciałam związku "bo to byłby obciach dla niego chodzić z taką sierotą jak ja". Ale zachowywałam się jak typowa pick me girl, różowy fuj, paznokcie są dla bab ja wolę tuningować smartfony, mama chciała mieć chłopca a dostała dziewczynkę dlatego taka pojebana jestem 😜
Oczywiście, że bycie pick me nie zagwarantowało mi ani kolegów ani nie znalazłam chłopaka, ale patrząc z perspektywy czasu, to uniknęłam pewnie strasznego losu bycia z kimś, kto nie akceptuje mojej prawdziwej natury, tylko otoczkę, którą wokół siebie stworzyłam.
Tak się cieszę, że trafiłam na twój kanał🩷
w gimnazjum/liceum wyglądałam jak mean girl, dużo osób skreślało mnie z góry z powodu wyglądu, często słyszałam od nowo poznanych osób, że zanim mnie poznały, to myślały, że jestem lalusią
Właśnie nadrobiłam Twoje wszystkie filmiki. To jest ostatni
Pamiętam, że jako mała dziewczynka byłam przekonana że dziewczyny są lepsze od chłopców bo tak zostałam nauczona przez wszelakie bajki i po prostu jako dziecko miałam wysokie poczucie własnej wartości. Potem w okresie wczesnej nastoletniości zaczęłam postrzegać kobiecość jako największą słabość. Uważałam że jestem na przegranej pozycji przez to że jestem kobietą i nienawidziłam tego bo nie chciałam być słaba. Zaczęłam na siłę zadawać się z chłopakami żeby sobie udowodnić że nie jestem taka słaba jak inne dziewczyny (byłam pick me). To mnie tylko zblokowało jeśli chodzi o kontakty z innymi ludźmi i przez takie podejście wciąż mam problem z samooceną i z akceptacją swoich słabości które nie muszą wynikać z płci. Teraz na szczęście jestem starsza i lubię swoją kobiecość mimo że nie jestem jakoś super kobieca w stereotypowym tego słowa znaczeniu
Ja gdy byłam dzieckiem czy nastolatką to mialam 3 koleżanki, reszta wyłącznie koledzy. Wszystkie dziewczyny w szkole mnie nie lubiły, a chłopcy już tak. I z tego powodu mam straszny problem w relacjach. Moje przyjaźnie z chłopcami kończyły się w 99% na wyznawaniu miłości przez nich. I teraz co załapię kontakt z jakims facetem to czuję się onieśmielona i zawstydzona, i po prostu się boję, że będzie chciał ze mną coś więcej. I nie umiem wygrać z tym strachem. Od 3 lat mam partnera i nawet z nim dlugo nie umiałam załapać dłuższego kontaktu wzrokowego bo w środku gotowałam się ze wstydu 🥴
Moi koledzy mieli po 18,20 lat podczas gdy ja miałam 11-15
Szkoda że nie wspomniałaś o frazie "plastik" w kontekście dziewczyn przejmujących się swoim wyglądem, bardzo ciekawy element tej kultury.
Dosłownie mamy pejoratywne określenie na dziewczyny zajmujące się wyglądem i modą. Ale te dziewczyny miały trzy rzeczy: czas, pieniądze i nieprzejmowanie się nauką. I zawsze miały znajomych i przyjaciół. Już w podstawówce dzieciaki się uczą, że ten kto ma zasoby nie cierpi. Czy żałuję że nie byłam elementem takiej grupy ludzi? I nie i tak. Nie żałuję, bo przez całą moją edukację nie miałam żadnego problemu z akceptacją mojego ciała, żałuję, bo byłam raczej wyalienowana społecznie i tak mi zostało. Co jest przykre to to, że właśnie nie do końca wybiera się bycie w grupie "dziewczęcych dziewczyn": nie masz czasu ani kasy to wypadasz z gry.
Słowo “plastik” tak źle mi się kojarzy, że chyba wyrzuciłam je z pamięci i zostawiłam w podstawówce.
Oczywiście to jacy w czasach szkolnych jesteśmy albo na co mamy czas bardzo zależy od naszej sytuacji w domu
fajnie by się ciebie na Spotify słuchało!!! 💖 lubie twój kontent bardzo
Sama mocno utożsamiam się z tym co mówisz bo jako dziecko w podstawówce podpadałam pod kategorię pick me. Od tego pewnego czasu staram się nad tym pracować bo życie jest za krótkie by z góry nie lubić połowy ludzi. I tak jak dalej pewien wygląd u dziewczyn sprawia że boję się porozmawiać i wystawić na wyśmianie tak jednak w wielu przypadkach okazją się to być najmilsze osoby na świecie. I tak nie robię wielu "typowo dziewczyńskich" rzeczy jak makijaż czy paznokcie bo lubię rano pospać czy po prostu aktualnie mnie na to nie stać tak zauważam że coraz mniej patrzę na inne dziewczyny przez to jako na puste lale (przykro mi że miaLam kiedyś taki pogląd na kogokolwiek bezpodstawnie)
Jestem ofiarą tłumu takich lasek.
Bardzo irytują mnie pick me girl, bo przez to, że wychowuję się z samymi braćmi, lepiej dogaduje się z chłopakami. Gram w piłkę nożną w grupie, gdzie jestem jedyną dziewczyną, jak to powiedziałam w podstawówce, zostałam okrzyknięta pick me girl, mimo, że zapisałam się do tej grupy nie ze względu na chłopaków, ale na poziom i to, że mam blisko❤❤❤
ale wpadlo idealnie w moment u mnoe
Do momentu kiedy dotarłam do piątej klasy podstawówki byłam tym typowym typem dziewczynki, która na wspomnienie o chłopakach itp. uciekałam z piskiem i śmiechem. Dopiero potem zdałam sobie sprawę, że zachowuję się w ten sposób, bo robi tak większość dziewczyn, a mi się to aż tak bardzo nie podoba. Od dziewczyn z których brałam ,,inspirację” co do wspomnianego zachowania zaczęłam odczuwać toksykę jakbym była jakąś rywalką w byciu tą w centrum uwagi chłopaków. Wtedy zaczęłam zadawać się z dziewczynami, które również zauważyły, że coś tu jest nie tak. Dzięki temu, że zmieniłam towarzystwo czuję się naturalnie w swoim zachowaniu. Trzeba jeszcze dodać, że chłopcy o których kiedyś szeptałyśmy sobie do uszek to teraz moi dobrzy znajomi.
Co do poczatku filmu to mam 17 lat i nadal nie wyszlam z tej fazy
Jestem ,,chłopczycą" i wiele osób mówi że Tomboys są lepszymi wersjami pick me girl (nie przepadamy za makijarzem,wolimy chodzić w dresach,przyjaźnimy się z chlopakami,gramy w ,,męskie" gry sporty,nie gadamy o modzie/makijażu)
Urojenia samic nie znaja granic. Nie jestes atrakcyjna dla facetow jako kobieta jak sie ubierasz jak facet.
Bardzo dziękuję Ci za ten film 🩷
❤️
super film💞
odkrylam Cie i od razu sub, super mądre przemyslenia :)
Boże uwielbiam twoje filmy
potrzebowałam tego filmu
"nie bądźmy slodko-pierdzące, jeśli ktoś nas wk*rwia, to nas po prostu wk*rwia!" - złoto :D
zadrościmy innym dziewczynom urody, zgrabniejszej figury, bo to daje większe powodzenie u mężczyzn - walczę z tym, ale to jest jakieś podświadome... nie byłabym w stanie przyjaźnić się z piękną dziewczyną, stale czułabym się "tą brzydszą", może to głupie, ale wybieram na koleżanki kobiety o podobnym poziomie atrakcyjności (trochę brzydzsze lub trochę ładniejsze, ale nie piękne)
Uświadomiłaś mi po latach, że byłam pick me girl lol 😂
Tylko wersja metalowo punkowa
Dobra, ale z tą rywalizacja między kobietami, to nic się nie zmienia z wiekiem. Jedna by drugą w łyżce wody utopiła, bo tamta jest ładniejsza albo lepiej jej się powodzi. Z drugiej zaś strony ta, której się lepiej powodzi i która jest ładniejsza, czuje się lepsza od tej drugiej. No nie jest tak? U mnie w podstawówce były takie konflikty między dziewczynkami, że nawet nauczyciele nie wiedzieli co z tym zrobić. Kobieta zada drugiej kobiecie dużo gorsze obrażenia niż jak facet z facetem raz się złapią za łby. To jest złośliwe poniżanie, upokarzanie, wykluczanie z towarzystwa, niszczenie reputacji. I to nie ma końca, wojna trwa do wyniszczenia. Kobieta najczęściej atakuje drugą kobietę robiąc z niej żałosną, puszczalską. W korpo jest to samo, co w takiej podstawówce, tylko juz nie tak wprost i stawką nie jest jakiś głupi chłopak ze starszej klasy, ale praca, pieniądze, wpływy. Nawet między przyjaciółkami kobietami nigdy nie ma takiej pełnej przyjaźni, jaka jest np. w zdrowej relacji matki i córki. Zawsze jest jakaś rywalizacja. Pamiętam, jak było w grupie moich koleżanek, gdy jedne już miały mężów czy swoje mieszkania, a inne były same. Jaki kwas się z tego robił i nagle mogłam się poczuć jak w podstawówce, gdy 30-letnia koleżanka mi nawijała "a co ona sobie myśli, ze jest lepsza, bo miała zaręczyny w Grecji? phi, na tych zdjęciach ma nogi jak kaczka i jeszcze se usta porobiła".
Każda robi z każdej puszczalską jakby wszystkie nie lubiły seksu 🥴 to też jest mega wkurwiające swoją drogą. Kobieta nie może powiedzieć "mialam 15 facetow, zawsze jeden lepszy od poprzedniego, tacy dobrzy byli w łóżku, mowie ci..." bo jest dziwka i puszczalska. Ale jak facet mówi takie słowa to jest wszystko w porządku.
Praktycznie każdy człowiek ma swoje potrzeby. Jeśli chcę faceta tylko do relacji czysto fizycznej, a on chce mnie do takiej relacji, to sobie w nią wchodze. Po pierwszym razie widzę, że facet mi nie odpowiada, jest za delikatny albo za mocny, to szukam następnego. Mam na sile sobie być w takiej relacji czy nawet w związku z osobą, która mnie nie zaspokaja?
Jak facet latający po klubach mówi o innych babach, że są dziwkami to uciekam od takich.
Robimy z seksu coś złego, kiedy nawet natura przystosowała nasze ciała do przyjemności z seksu. Jak zwierzę ma okres godowy to idzie na łowy i nie zastanawia się co pomyślą o nim inne miśki ze stada.
Do tego facet chce by jego partnerka była najlepsza w łóżku a jednocześnie by była dziewicą. By ważyła 40 kg ale jednocześnie by miała duże cycki i wielki tyłek. Strasznie mnie irytuje temat seksu postrzegany jako temat tabu. Mimo, że każda rasa, każdy gatunek na świecie uprawia seks.
Ja tam nigdy nie konkurowałam z babami, mam to gdzies, moze dlatego ze jestem ace. Konkuruje jedynie z matematykami XDD (autyzm mode)
Może troszkę off topic ale skąd masz tą różową bluzę?🫠
low lights studios!
obejrzałam parę minut i wyłączyłam XD
nic mnie tak nie bawi jak gadanie że są jakiś zainteresowania kobiece lub męskie XD
to jedynie wytwór waszej wyobraźni i to jakbyście chcieli to widzieć XD
sorry.. ale ani natura ani ewolucja nie stworzyła nas takimi byśmy w zależności od płci lubili bardziej samochody lub interesowali się makijażem.. bo UWAGA.. usiądźcie.. w naturze nie ma samochodów ani makijażu XD
to ze podzieliliście sobie świat na rzeczy stereotypowo męskie i damskie to wasz problem XD a to ze w tym tkwicie, to już jedynie śmieszne XD
zastanawia mnie w takim razie jedno, jak w takim razie wyobrażacie sobie osoby niebinarne i nieidentyfikujące sie z żadną płcią? jako osoby bez żadnych zainteresowań XD bo przecież każde jest rzekomo damskie lub męskie. XD
A nie można być sobą i szanować to że inni są sobą? Szanować to że ktoś nie lubi sie malować i szanować tego kto lubi malować paznokcie? Nie traktowa" jak ataku sytuacji gdy dziewczyna jest chłopczycą i nie mówić o tych typowo dziewczęcych że są puste? Sama sie nie maluje a na paznokcie szkoda mi hajsu, ale za to jestem mamą trójki dzieci więc ktoś by powiedział że jwstem tradycyjnie kobieca. I mam przyjaciółki lubiące dziergać a przy tym słuchać metalowej muzyki, które uwielbiają chodzić na paznokcie ale nie wyobrażają sobie zrezygnować z kariery zawodowej na rzecz rodziny. Każda jest inna, każda jest typowo kobieca na swój sposób, każda każdą szanuje i stara sie zrozumieć 🤷♀️ bycie inną nie oznacza jeszcze ataku na reszte.
@@tintratak391 Oczywiście, że można. Cały film jest o tym, żeby być sobą. Mówię o przypadkach dziewczyn, które próbują umniejszyć innym, ale to nie znaczy, że takie są wszystkie dziewczyny.
czekam na jakąś dłuższą forme
Twój kanał to odkrycie dla mnie!
@@tatianasamborskaia3063 ❤️
❤
TH-cam podpowiedział mi Twój kanał i w sumie trafił w 10. Moment w którym odpuściłam i dałam sobie prawo do przyznania się do dziewczęcych rzeczy dał mi tak dużą ulgę.
Jakiego sprzętu używasz? Szczególnie pytam o mikrofon
Kamera to Sony ZV 1, mikrofon SPC Gear SM900
Super, dzięki Ci bardzo ❤
podsumowanie filmu, uroiła sobie pani problemy i próbowała pani konkurować kij wie po co i w czym z każdym.. i sugeruje pani teraz ze każdy miał tak zimny beret 😅
Dobrze, że nie musisz konkurować ani z kobietami, ani z ludźmi xd śmiechliśmy przy śniadaniu, pozdrawiamy!
Myślę, że pick me boys też są.
Ale tu jest mowa o kobietach.
Ale z tym brakiem zainteresowań innych niż Netflix i podróże to akurat prawda. W wieku szkolnym miałem w klasie dużo dziewczyn z zajawkami, sport, harcerstwo, rysowanie i inne takie, a potem dorosły i każda tylko podnieca się ciuchami i kosmetykami, a ich jedyną rozrywką są imprezy.
a z drugiej strony, czym zainteresowanie ciuchami i kosmetykami różni się od męskiego zainteresowania siłką czy samochodami? Tak naprawdę - jaka jest różnica? Co w ogóle złego jest w tym, że kogoś obchodzą kosmetyki i ubrania, a kogoś auta i siłownia? Jeśli ma mega wąskie spojrzenie na swoje zainteresowanie, czyli tylko siłka albo tylko ubrania, to jest płytki, niezależnie od płci. O imprezach nie wspominam, bo np. ja znam masę tego typu i kobiet, i mężczyzn, gdzie ich główną rozrywką są imprezy, to zainteresowanie w ogóle nie ma płci :D
@@Wrozka_Kostuszka Większość ludzi jest płytka i interesuje się płytkimi rzeczami. Ale jednak częściej mężczyźni siedzą w samorozwoju i mają jakieś ciekawe hobby. No przykład siłowni nietrafiony, bo to akurat dużo daje dla zdrowia i funkcjonowania ciała.
Ale poleciałeś teraz XD ale no także kruche męskie ego@@zblazowany5271
@@zblazowany5271 kosmetyki też mogą dużo mówić o ciele i tym, co dobrze na nas działa, a co nie, jak stosować, żeby poprawić kondycję skóry, etc. Przecież często te dziewczyny, które siedzą w mejkapie wiedzą bardzo dużo o funkcjonowaniu skóry i tego, jak co nałożyć, żeby było w porządku, żeby wyglądać i czuć się dobrze. Czasem z tymi kosmetykami idą też jakieś sposoby, żeby sobie po prostu ogarnąć twarz, jak ma się trądzik, jest sucha, czy coś... Więc to też chyba dobrze dla zdrowia, co?
@@zblazowany5271 skąd wiesz ze częściej mężczyźni siedzą w samorozwoju i mają ciekawe hobby? Podasz jakieś źródła i badania?
Oczywiście, że kobiety ze sobą konkurują. Najwięcej nieprzychylnych komentarzy i tzw "dobrych rad" słyszałam od kobiet. Przykłady? Proszę bardzo: jako nastolatka nie malowałam się prawie w ogóle, słyszałam, że powinnam podkreślać swoją kobiecość, gdy zaczęłam się malować słyszałam, że wyglądam jak z pod latarni, bo faceci cenią sobie naturalność, skromność i cnoty niewieście. Gdy 2 lata temu niespodziewanie zostałam zwolniona z pracy od tzw. przyjaciółek usłyszałam, że jestem sobie sama winna i na to zasłużyłam. Tak mówiły osoby uważające się za bardzo "empatyczne".😂😂😂😂😂😂 Jedna koleżanka, która też uważa się za "empatyczną" uwielbiała mi i innym też dawać "dobre rady" jak żyć. Po każdej rozmowie z nią czułam się jakbym zasłużyła na wszystkie niepowodzenia jakie mnie w życiu spotkały. Chętnie udzielała rad w kwestii związków i szukania pracy. Chociaż sama w tych kwestiach mocno sobie nie radziła. Wiązała się z mocno patologicznymi facetami. Nadużywa alkoholu i innych używek, jest agresywny, ma problemy z prawem, siedział w więzieniu- idealny partner dla niej. Ona mu powie "jak żyć", on się zmieni i będzie kochanym i troskliwym misiem. Nie umiejszam jej, nie poniżam. Ale ona ma syndrom sztokholmski- jej ojciec był przemocowym alkoholikiem. Wg niej ja jestem zbyt wybredna jeśli chodzi o facetów. Może powinnam wybierać takich jak ona, a potem płakać, że ją pobił?🤔 No, ale to "dobry chłopak jest". Pije i jest agresywny, bo miał trudne dzieciństwo i jego była dziewczyna to zołza. Ostatni i drastyczny przykład: gdy moja mama była w ostatniej fazie choroby nowotworowej to od dalszej kuzynki usłyszałam, że w wieku 23 lat zamiast tracić czas na studia to powinnam za mąż wyjść i dzieci rodzić, bo ona wyszła za mąż w wieku 21 lat i w wieku 23 lat to już 2 dzieci miała. Co tam, że twoja matka umiera na raka, powinnaś wyjść za mąż i dzieci rodzić, a nie czas na studia tracić. 🤯🤯🤯🤯🤬🤬🤬 No, ale czego można było się spodziewać po kobiecie, która już w liceum polowała na męża i latała po imprezach jak opętana? Wmawiała mi "jaka ona jest szczęśliwa z MĘŻEM". Znam jej męża- największy burak i szowinista na świecie. Zerwałam całkowicie kontakty zarówno z tą koleżanką i kuzynką- radykalne i ostre cięcie. Dlatego nie wierzę w żadne siostrzeństwo i solidarność kobiet.
Idk wychowałam się z kuzynem i lepiej dogaduje się z facetami, ale nie uważam się za pick me girl xD po prostu to moja preferencja
no i dobrze, lepsze dogadywanie się z mężczyznami niż z kobietami przez kobietę wcale nie sprawia, że jest ona automatycznie pick me girl
Kurcze nie myślałaś może o założeniu podcastu o zdrowym myśleniu i podchodzeniu do social mediów, trendów, itp? 🫶🏻
Zastanawiam się nad dłuższym formatem na kanale🫶🏻