วีดีโอ

@@LennaVN Dziękuję :)

To bardzo szeroki temat. Krótka odpowiedź - potraktować jak każda inną umiejętność i zacząć od łatwych warunków.

😂

❤

Po co? Przecież nie pogryzie jak będzie odizolowane ;) Tak jak w każdej sytuacji gdzie istnieje realne zagrożenie nie ma tu miejsca na przekonania i poglądy. To trochę jak z pieszym przechodzącym przez drogę. Co z tego, że miał rację i prawo, skoro nie żyje?

@piesdobry Dziecku nigdy nie można ufać,wyrzucisz drzwiami - oknem wlezie.

@@malicja91 Niestety. Bramki się nieźle sprawdzają w takiej sytuacji. Ale jeżeli nie ma możliwości odizolowania dopóki niebezpieczeństwo nie zostanie zażegnane wtedy zachęcam opiekunów do skorzystania z pomocy rodziny lub hotelu dla psów. Czasami jest to kwestia tylko kilku dni. Nie ma sensu ryzykować.

Trzeba zacząć od zastanowienia się czy chodzi o szelki czy o wychodzenie na zewnątrz.

Zależy co to znaczy "do końca" , ale zazwyczaj da się przynajmniej bardzo poprawić sytuację. Oczywiście, to praca na miesiące, ale się da.

Dziękuję :) Można, w tym sensie, że jeżeli po Sylwestrze rozpoczniemy sukcesywną pracę to za rok będzie dużo łatwiej. Natomiast kiedy zwierzę już prezentuje strategie przetrwania to w danym momencie jedyne co możemy zrobić to dbać o bezpieczeństwo i wspierać.

Wprowadzić nowy kojec stopniowo tak aby się dobrze kojarzył. Spanie z psem w łóżku, swoją drogą, jest tylko kwestią preferencji opiekuna. :)

Dziękuję :)

Cieszę się, niemniej z odwracaniem uwagi pokarmem łączy się kilka możliwych zagrożeń o których wspominałam już w filmach. Warto dążyć do tego, żebyśmy nie potrzebowali żadnych dodatkowych środków.

W takim przypadku trzeba zacząć od zaobserwowania, czy pies po prostu nie ma choroby lokomocyjnej.

Jeżeli pies i, co najważniejsze, przewodnik umie w komunikację smyczą to dodatkowe narzędzia nie są do niczego potrzebne.

Właściwie nie. Luna wyczuwa burzę (i przemieszcza się do łazienki😉) gdy jeszcze nawet burzowych chmur nie widać - więc dźwięk to tylko jeden z elementów układanki. Z pracą z dźwiękiem mamy jeszcze jeden problem - gdy Luna wystraszy się dźwięku, ale jestem w stanie pokazać jej związek z jego źródłem, to lęk się "racjonalizuje" i jest mniejszy. Chociaż ona generalnie jest wrażliwa na głośne dźwięki i ich nie lubi - na hasło "będę odkurzać" prosi żeby ją wypuścić z domu🙂

Natomiast pytanie brzmi: czy da się zhabituować psu fajerwerki, strzały, burzę? Przeciwwarunkować? Bez chodzenia na poligon czy inne polowanie? Czy w webinarze będą jakieś propozycje treningowe? Czy raczej porady, jak ułatwić psu przetrwanie tego trudnego czasu?

@adrianna2927 Podczas webinaru będzie bardzo dużo na temat treningu. Ale, jako że Sylwester się zbliża, będą też porady dotyczące doraźnej pomocy. Będzie też możliwość zadawania pytań :)

A jak będzie np wojna to co wtedy ?????

Nie ma lekarstwa na fobie dzwiekowa pies ktory reaguje strachem nigdy nie przestanie sie bac mozliwe ze jest to genetyczne Ja mialem psa ktory bal sie wystrzalow od malenkosci probowalem roznych metod zeby przestal sie bac niestety bez rezultatow nastepnie mialem.psa ktory na widok petard cieszyl sie nawet skaczac probunac zlapac ognie .Ja osobiscie uwazam ze to moze byc genetyczne jeden bedzie sie bal inny nie najlepszym.przykladem s psy policyjne ktore przechodza selekcje te ktore sie nie boja przechodza szkolenie inne odpadaja ,i nic nie da sie zrobic na strach .

Tak, absolutnie - wtedy ma największy sens, zwłaszcza dla kobiet. Pas biodrowy zapinamy w w środku ciężkości naszego ciała - trudniej nas przewrócić. Do tego smycz amortyzująca bardzo zmniejsza szarpnięcie.

@piesdobry Ja mam obawę, że może mnie pociągnąć.. Przy smyczy, kiedy siła wyskoku jest potężna, bo niespodziewana , to wypuszczam ją. Takie numery zdarzają się bardzo rzadko, dlatego są nie do przewidzenia.

​@@annapepari7555 Z pewnością "warunki fizyczne" grają tu dużą rolę, ale sądzę, że smycz amortyzująca powinna wystarczyć, aby dało się ustać.

Najważniejsze jest uniemożliwienie, jeżeli zachowanie się powtarza (np. pod naszą nieobecność) to będzie wzmacniane. Należy wybrać zachowanie wykluczające np. pies nie może biegać przy siatce jeżeli leży na swoim legowisku i konsekwentnie je wzmacniać, najpierw w niewymagających okolicznościach. Jednocześnie warto wprowadzić trening ukierunkowany na kontrolę impulsu - pozostawanie w pozycjach, warto popróbować z dopamine box.

Można też posiedzieć z psem pod płotem, pies na długiej smyczy / lince i ćwiczyć odwołanie do właściciela jako alternatywe dla denerwowania się osobnikami za płotem... To ani bardzo proste ani szybkie, ale daje rezultaty.

Ogromną, ale niekoniecznie na niekorzyść nastolatka. Trzeba się przede wszystkim zastanowić dlaczego 5-miesięczny podrostek jest do wzięcia. Ale jeżeli nie ma żadnych "czerwonych flag" to można sobie oszczędzić mnóstwo frustracji, jaką wywołuje wychowanie szczeniaczka. Tyle, że trzeba pamiętać, że wskakujemy wprost w etap "buntu nastolatka" :)

​@@piesdobry piesek podobno miał być adoptowany za granicę dlatego musiał być zaszczepiony na wściekliznę i trzymany z tego powodu do 16tyg.,jednak do adopcji w końcu nie doszło. Bardzo dziękuję za Pani opinię. Chyba się zdecydujemy ❤

Dziękuję za miły komentarz. Takie szelki to doskonały przykład. Pies nie nauczył się chodzić na luźnej smyczy tylko unikać szarpnięcia (obecność szelek jest tzw. bodźcem dyskryminacyjnym). Zostawiając na boku kwestię skutecznego zastosowania, to szarpnięcie jest niebezpieczne dla kręgosłupa zwierzęcia.

To się dzieje kiedy, opiekun, w najlepszej wierze, próbuje "nagradzać" psa pożywieniem za "spokojne zachowanie" wobec czegoś co wywołuje w nim lęk licząc na to, że pies będzie w przyszłości dobrze kojarzył trudną sytuację. W rzeczywistości często dzieje się na odwrót.

Niezupełnie - ryzyko, że zrobimy komuś krzywdę nożem kiedy po prostu robimy kanapkę jest zaniedbywalne - bo, dokładnie tak jak napisałeś, to zależy od zamiarów :). W przypadku narzędzi awersyjnych możemy mieć jak najlepsze intencje, wiedzę, refleks jak żyleta a i tak zrobić zwierzęciu krzywdę. A co do delegalizacji - mówiąc krótko, przede wszystkim dlatego, że kompetentny trener się bez nich doskonale obejdzie, najwyżej popracuje kilka sesji treningowych dłużej. Za to w rękach niewystarczająco kompetentnego i niewystarczająco stabilnego emocjonalnie narzędzia awersyjne będą równie nieskuteczne jak szkodliwe.

@piesdobry Wow. Dobre to! :) Ale podejmuje rękawice dalej. W jaki sposób gdy mamy wiedzę, doświadczenie, refleks i tak możemy psu zrobić krzywdę gdy jesteśmy świadomi narzędzia jak i jego działania (awersyjnego oczywiście)? Tu bardziej mam na myśli obroże elektryczne ale z najwyższej półki a nie po 150zl na allegro. Bo tak pełna racja że jeśli chodzi między innymi o kolczatki to trzeba mieć spore umiejętności manualne żeby ją poprawnie i bezpiecznie użyć. Ale to w takim razie sama powiedziałaś że tak naprawdę każdy sprzęt zakładany na psa (obroża, smycz, szelki itd) jest narzędziem awersyjnym bo obezwładnia psa w mniejszym bądź większym stopniu. I pytanie czy rzeczywiście jest sens to wszystko tak rozdzielać? Każdym z narzędzi można zrobić krzywdę mało tego to co kolwiek nie zrobimy w stosunku do psa to chcemy coś na nim wymusić bez względu na to czego użyjemy czy to jedzenia czy zwykłej obroży czy.... czego kolwiek innego. I czy nie lepiej iść w stronę edukacji ludzi, budowania świadomości jak działają poszczególne narzędzia niż być za delegalizowaniem czego kolwiek? Ba wspomniałaś że jedzenie może być awersją. Trochę mi się to wszystko nie klei. Mam nadzieję że wiesz co mam na myśli. Czekam z niecierpliwością na Twoją kontrę! :D

​@@KamilKamil123 Dzięki temu komentarzowi (dziękuję) zdałam sobie sprawę, że nigdy nie omówiłam działania hormonów stresu, zrobię to w przyszłości :) Ale ponieważ to zajmie to postaram się wyjaśnić krótko. Każde użycie bodźca awersyjnego powoduje wydzielanie hormonów stresu - kortyzolu, adrenaliny i noradrenaliny. Wszystkie przygotowują organizm do reakcji "uciekaj albo walcz" i wymagają uwagi, ale kiedy mówimy o skutkach ubocznych aplikacji bodźca awersyjnego możemy skupić się na kortyzolu, ale co ważne - to jest automat - one wydzielają się zawsze. Kortyzol jest hormonem, który wydziela się stosunkowo szybko, ale schodzi godzinami - a każda aplikacja bodźca wyrzuca kolejną dawkę (jest jeszcze gorzej, ale miało być krótko ;)) za każdym razem zwiększając poziom lęku. Niestety kortyzol niszczy tkankę mózgu - szczególnie hipokampa, który odpowiada między innymi za pamięć ale też za radzenie sobie z lękiem. I teraz tak - jeżeli mamy "kuloodpornego" psa, "sterylne" środowisko i idealnego trenera, który będzie skuteczny to pies nauczy się umiejętności w kilku sesjach i jako że jest "kuloodporny" to ten dodatkowy kortyzol nie będzie miał długofalowego wpływu na jego układ nerwowy. Ale po pierwsze - więcej opiekunów uważa, że ma "kuloodpornego" psa niż ma go w rzeczywistości. Po drugie środowisko w jakim szkolimy często nie jest "sterylne", tym bardziej jest to trudne do spełnienia dla opiekuna w warunkach "domowych" Po trzecie - nikt nie jest idealny. Przede wszystkim dlatego, że jesteśmy po prostu ssakami i wszystkie ograniczenia ssaczego mózgu i cała teoria uczenia dotyczy nas w równym stopniu co psa. O wpływie stosowania bodźca awersyjnego na trenera już mówiłam trochę, ale też chyba ten temat wymaga rozwinięcia. I teraz, nawet gdyby opiekunowie chcieliby się edukować to aby mogli 'bezpiecznie' używać narzędzi awersyjnych to musieliby wszyscy, po prostu, zostać wykwalifikowanymi trenerami. To się zwyczajnie nie zdarzy. Nie ma też możliwości, żeby zawód trenera/behawiorysty został sensownie uregulowany i aby móc wprowadzić narzędzia awersyjne "na receptę", na przykład po zdaniu stosownych egzaminów. Tak więc uważam, że 'wylanie dziecka z kąpielą' i delegalizacja to najlepsze rozwiązanie. Jest jeszcze jeden powód - ale ma związek z moim cynicznym podejściem do prawa i nie chcę go omawiać publicznie ;) Krócej nie umiem :)

@@piesdobry wow! Widzę że mam do czynienia z kimś to na każdym kroku pokazuje, broni swojego zdania merytorycznie i wyczerpująco i nie są to odpowiedzi typu "bo to zło kropa". Jesteś kopalnią wiedzy i wierzę że kiedyś uda się doprowadzić do wspólnej debaty. Ogromny szacunek za zaangażowanie i ciągle się kształcenie! Temat jest rozległy i brakłoby miejsca w komentarzu na rozwinięcie tej dyskusji. :) Więc tu ją odpuszczam ale to nie znaczy że w ogólnym rozrachunku powiedziałem ostatnie słowo :) Ale mogę powiedzieć że w 80% zgadzam się z tym co napisałaś!

@@KamilKamil123 z wielką chęcią podyskutuję, kulturalna rozmowa to czysta przyjemność, dziękuję :)

Wielu ma :) Ale ponieważ zawód behawiorysty nie jest uregulowany (tak samo jak ludzkiego terapeuty) to rozsądnie jest przed podjęciem współpracy sprawdzić jakie ma wykształcenie, kursy itp.

@@piesdobry @urszulawilk493 Wielu też nie ma😅 Wykształcenie i kursy nie zawsze idą w parze z powiedzmy... Powołaniem, wiedzą i predyspozycjami😅 Tym bardziej, że (niestety) jeśli posiada się środki, to nie jest trudno o zrobienie takiego kursu, który taśmowo wydaje na świat nowych behawiorystów i "behawiorystów". Trzeba być bardzo czujnym, żeby się o kogoś nieodpowiedniego z psem nie potknąć😬 To samo zresztą tyczy się przecież ludzkich terapeutów. Pani natomiast wystarczy posłuchać, by nie mieć wątpliwości czy posiada Pani dużą, bardzo solidnie ugruntowaną wiedzę💜

@niewyraj Dziękuję :)

Niewłaściwe użycie pożywienia w pracy z psem też jest tylko "pudrowaniem" problemu :) A co do świadomości - wciąż więcej ludzi urodziło się zanim Karen Pryor wydała "Najpierw wytresuj kurczaka" niż po, zmiana wymaga po prostu czasu i cierpliwości, będzie coraz lepiej :)

Profesor Rogal tym razem uczestniczył bardzo aktywnie, ale zawsze jak nagrywam to gdzieś obok jest :D

Pracuję nad kursem online na temat lęku u psów i dlatego można się teraz zapisywać na darmowe minikonsultacje online. Zapraszam serdecznie --> piesdobry.com/zapisy/

@@juliafidelus2854 Zdecydowanie podejmę ;)

Masakra! Chyba wejdzie do kanonu hermetycznych dowcipów na moim kanale :D

Wyśmianie trendu pseudomotywacyjnych rolek, gdzie przewodnik psa opowiada w wyniosły sposób, jak to nie osiągnął spektakularnych efektów ciężką pracą i cierpliwością. Mnie również bawi 😂

ale jak wyszkolić psa nie pracując ciężko? Przecież to wieczna orka (jeśli pies czysta kartka to całkiem przyjemna orka)

To jest czasami orka na ugorze, ale to jeszcze nie powód żeby rzucać cytatami Coelho w rytm inspiracyjnej muzyki ;)

nie znam ani coello, ani angielskiego bardziej niż kali jeść, widzę że na szczęście :-D

Dokładnie tak.

Dziękuję - i to jest ta część, która mnie przeraża. Odpowiedzialność za to co się mówi. Ciągle powtarza się, żeby sprawdzać źrodła, tylko po pierwsze to jest oskarżanie ofiary ("a co pan/pani robił w tej ciemnej uliczce?"), po drugie co robić kiedy ktoś, kto jest uznawany za autorytet propaguje mity?

@ otóż to, dlatego warto weryfikować informacje w kilku źródłach, mimo wszystko nie brać niczego za pewnik oraz myśleć samodzielnie. W tym przypadku nadostrożność zrobiła swoje i mimo „dobrej rady autorytetu” wolałam zaczekać z kastracją do momentu znacznego obniżenia poziomu lęku u suki, jednak ta sytuacja pokazuje, że czasami warto dmuchać na zimne, bo narządów płciowych nie przywrócimy. Dlatego jeszcze raz dziękuję za szerzenie świadomości!