Μια φορα κ εναν καιρο ηταν ενα ομορφο κοριτσι απ το δασος που σκεφτοτανε τη θαλασσα συχνα νομιζε οτι εφτασε εδω καπου απο λαθος, αγκαλιαζε τα δεντρα απο το κορμο ηταν τοσο ευτυχισμενη κατα βαθος..μα οταν πετουσαν τα πουλια εκεινη κοιταγε ψηλα που δε τα εμποδιζε ο βραχος..ξαπλωνε συνεχεια στη χλοη τα χερια ανοιγε σα το χριστο ο ηλιος ηταν το δικο της ρολοι τη ζεσταινε τη δροσιζε δυοντας σαφως..εκεινη λατρευε τα φυλλα απο τα ανθη ,το αρωμα των λουλουδιων ειναι μεθυστικο μα μια μερα βρηκε ενα μονοπατι που χε χωμα κ οχι πρασινο αρκετο.. το ακολουθησε με ενα τετοιο χαμογελο αδημονωντας για το τι θα περασει το να φοβηθει τη διαδρομη ανωφελο ηταν ενα κοριτσι απο τα δαση!περασαν ωρες απο το περπατημα θελησε να κανει μια σταση ομως ηθελε να ζησει καπου αλλου τοσο πολυ που συνεχισε ενω ειχε βραδιασει..το χαμογελο γινοταν ευθεια γραμμη κ η γραμμη απο ευθεια πια καμπυλη κουραστηκε στη διαδρομη το κοριτσακι με τα μαθηματικα του χειλη...μα ξαφνικα βλεπει τη θαλασσα μπροστα !ακουει το κυμα αναπνεει κ μυριζει ,δε το πιστευει πως εφτασε τελικα ,η αμμος στα ποδια τη συγκλονιζει ..να σουνα λοιπον κ τα πουλια εδω πηγαινουνε λοιπον οταν χιονιζει , θα χουνε κανει κ καμια φωλια κ οταν περνανε το βραχο το ταξιδι αυτο αρχιζει...ομορφα που ειναι εδω πολυ ομως μου ελειψε το πιο ψηλο μου δεντρο μεγαλωσα με εκεινο το αγαπω πολυ ειχα γραψει κ το ονομα μου καπου στο κεντρο! ομορφα ειναι εδω ομορφα πολυ μα μου ελειψαν λιγακι τα λουλουδια ψηλωναν παντα μετα τη βροχη κ οταν ψηλωνανε τους ελεγα τραγουδια..μου ελειψε η χλοη θαλασσιτσα μου μου ελειψε το αρωμα απ τα ανθη... εδω καλα εισαι εσυ δροσερη μα εγω δεν εχω συνηθισει το αλατι..σαγαπω εγω παντα σε γυρευα ομως εγω ανηκω μαλλον στην αλλη ακρη...... γιαυτο λεω να ξαναπαρω το μονοπατι....ΤΟ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ Κ ΩΡΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ.ΧΑΙΡΕΤΑΩ ΤΙΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΑΝ Κ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΠΕΡΠΑΤΩ Κ ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΝΙΩΘΩ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ..........
Το πιο μικρό κι ωραίο ταξίδι είναι ο δρόμος για το σπίτι βλέπω τις ίδιες εικόνες, μα η καρδιά μου ανοίγει χαιρετάω τις μάγισσες, με χαιρετάν και οι λύκοι περπατώ και το νιώθω, το νιώθω, μα ο τόπος μου ανήκει..
μα εγω δε εχω συνηθησει το αλατι..σαγαπω..εγω παντα σε γυρευα αλλα ανηκω σε αλλη ακρη γιαυτο λεω να ξαναπαρω το μονοπατι..το πιο μικρο κ ωραιο ταξιδι ειναι ο δρομος για το σπιτι βλεπω τις ιδιες εικονες μα η καρδια μου ανοιγει .....χαιρεταω τις μαγισσες με χαιρεταν κ οι λυκοι περπατω και το νιωθω το νιωθουν ο τοπος μου ανηκει.......
Αυτος ο στιχος με τον χριστο δεν κολλαει αν σκεφτουμε οτι ο χριστος ανοιξε τα χερια του στον σταυρο και πονουσε , ενω το κοριτσακι ανοιγει τα χερια της απο ευτυχια. :)
Πόση ηρεμία χαρίζει ένα τραγούδι..μαγευτικό..
😊 Τόσο όμορφο τραγούδι, πόσο αγνή φωνή! Πόσο όμορφη στιγμή.
Μια φορα κ εναν καιρο ηταν ενα ομορφο κοριτσι απ το δασος που σκεφτοτανε τη θαλασσα συχνα νομιζε οτι εφτασε εδω καπου απο λαθος, αγκαλιαζε τα δεντρα απο το κορμο ηταν τοσο ευτυχισμενη κατα βαθος..μα οταν πετουσαν τα πουλια εκεινη κοιταγε ψηλα που δε τα εμποδιζε ο βραχος..ξαπλωνε συνεχεια στη χλοη τα χερια ανοιγε σα το χριστο ο ηλιος ηταν το δικο της ρολοι τη ζεσταινε τη δροσιζε δυοντας σαφως..εκεινη λατρευε τα φυλλα απο τα ανθη ,το αρωμα των λουλουδιων ειναι μεθυστικο μα μια μερα βρηκε ενα μονοπατι που χε χωμα κ οχι πρασινο αρκετο.. το ακολουθησε με ενα τετοιο χαμογελο αδημονωντας για το τι θα περασει το να φοβηθει τη διαδρομη ανωφελο ηταν ενα κοριτσι απο τα δαση!περασαν ωρες απο το περπατημα θελησε να κανει μια σταση ομως ηθελε να ζησει καπου αλλου τοσο πολυ που συνεχισε ενω ειχε βραδιασει..το χαμογελο γινοταν ευθεια γραμμη κ η γραμμη απο ευθεια πια καμπυλη κουραστηκε στη διαδρομη το κοριτσακι με τα μαθηματικα του χειλη...μα ξαφνικα βλεπει τη θαλασσα μπροστα !ακουει το κυμα αναπνεει κ μυριζει ,δε το πιστευει πως εφτασε τελικα ,η αμμος στα ποδια τη συγκλονιζει ..να σουνα λοιπον κ τα πουλια εδω πηγαινουνε λοιπον οταν χιονιζει , θα χουνε κανει κ καμια φωλια κ οταν περνανε το βραχο το ταξιδι αυτο αρχιζει...ομορφα που ειναι εδω πολυ ομως μου ελειψε το πιο ψηλο μου δεντρο μεγαλωσα με εκεινο το αγαπω πολυ ειχα γραψει κ το ονομα μου καπου στο κεντρο! ομορφα ειναι εδω ομορφα πολυ μα μου ελειψαν λιγακι τα λουλουδια ψηλωναν παντα μετα τη βροχη κ οταν ψηλωνανε τους ελεγα τραγουδια..μου ελειψε η χλοη θαλασσιτσα μου μου ελειψε το αρωμα απ τα ανθη... εδω καλα εισαι εσυ δροσερη μα εγω δεν εχω συνηθισει το αλατι..σαγαπω εγω παντα σε γυρευα ομως εγω ανηκω μαλλον στην αλλη ακρη...... γιαυτο λεω να ξαναπαρω το μονοπατι....ΤΟ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ Κ ΩΡΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ.ΧΑΙΡΕΤΑΩ ΤΙΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΑΝ Κ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΠΕΡΠΑΤΩ Κ ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΝΙΩΘΩ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ..........
Το πιο μικρό κι ωραίο ταξίδι είναι ο δρόμος για το σπίτι
βλέπω τις ίδιες εικόνες, μα η καρδιά μου ανοίγει
χαιρετάω τις μάγισσες, με χαιρετάν και οι λύκοι
περπατώ και το νιώθω, το νιώθω, μα ο τόπος μου ανήκει..
μελοποιημενο παραμυθι..ομορφο
Ypografh Dogmother....Yperoxh opws panta.Respect kai ston Madness gia ta plhktra!Taxidiarika!
απλά πανέμορφο...με κάνει να γίνομαι το κοριτσάκι αυτό..
σαγαπω... εγω παντα σε γυρευα.. ομως εγω ανηκω μαλλον στην αλλη ακρη..γι αυτο λεω,να ξανα παρω το μονοπατι..
Πανέμορφο κομμάτι!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ! :)
Dogmother . ΘΕΑ
Τι απίστευτο τραγουδι, να ναι καλα η κοπέλα που μου το εστειλε ^_^
Μπράβο! Πολύ ωραίο και διαφορετικό κομμάτι!
megalo talento exoume stin elada :)))
Αψογο :)
Μαγευτικό τραγούδι...
Σαγαπω.
2023 ❤
Frank re!!!! Apla pragmata..
το χαμόγελο γινόταν ευθεία γραμμή.
μα εγω δε εχω συνηθησει το αλατι..σαγαπω..εγω παντα σε γυρευα αλλα ανηκω σε αλλη ακρη γιαυτο λεω να ξαναπαρω το μονοπατι..το πιο μικρο κ ωραιο ταξιδι ειναι ο δρομος για το σπιτι βλεπω τις ιδιες εικονες μα η καρδια μου ανοιγει .....χαιρεταω τις μαγισσες με χαιρεταν κ οι λυκοι περπατω και το νιωθω το νιωθουν ο τοπος μου ανηκει.......
Νανούρισμααα....mama a a έχεις ξεγύγει.....συνέχισε έτσι ! ! !
Dogmother apla LATREIA
Ο Φρανκ
Dogmumma...!!!
poso gamato
katapliktiko
ναι, η αλήθεια είναι ότι ήταν λίγο κάπως αυτός ο στίχος... :P
Αυτος ο στιχος με τον χριστο δεν κολλαει αν σκεφτουμε οτι ο χριστος ανοιξε τα χερια του στον σταυρο και πονουσε , ενω το κοριτσακι ανοιγει τα χερια της απο ευτυχια. :)
poli wraio, alla mou fenete pws kovete apotoma :/