Ja z kolei jestem osobą, która nie wraca do książek, bo uważam,że jest tyle ciekawych książek, że szkoda mi czasu na czytanie czegoś po raz kolejny. Wyjątek stanowi "Potęga podświadomości"
Rzadko zdarza mi się nie kończyć książki, zazwyczaj czekam, czy na następnej stronie czasem nie zacznie się rozkręcać. Ale właśnie potęga podświadomości jest jedną z niewielu, którą lekką ręką odrzuciłem i nie było mi żal. Co sprawiło, że jest tak często u Ciebie po raz kolejny w kolejce? :D
Póki co jestem dumna, że przeczytałam pierwszy tom "Diuny" ale nie mam samozaparcia, żeby ruszyć dalej 🙌🏻 Z takich książek, których nie chciałabym czytać drugi raz, przez to jaki rollercoaster emocjonalny mi zapodały to "27 śmierci Toby'ego Obeda", byłam nią tak przytłoczona, że do dzisiaj kiedy o niej pomyślę przepełnia mnie smutek, żal, rozczarowanie człowiekiem i jego postępowaniem.
„Wiek czerwonych mrówek” to książka, której z pewnością nie przeczytam drugi raz. Porusza ona istotny temat (głód w Ukrainie w latach trzydziestych XX wieku), ale jest tam tyle cierpienia, bólu, dramatów ludzkich, że musiałam sobie robić przerwy podczas czytania. Gdy myślałam, że już nic gorszego nie może się zdarzyć, okazywało się że jestem w błędzie. To była bardzo ciężka przeprawa.
Temat ciekawy i wciągający. Mam kilka książek, do których nie wrócę, może mam za duże wymagania, ale niestety są dla mnie nie do przeskoczenia. Nie chcę rozwijać tematu, myślenie o tych książkach wywołuje delikatnie mówiąc negatywne emocje, wspomnienie niemal fizycznego męczenia się z nimi jest straszne. Mam jedną tragiczna wadę: zaczynając jakąkolwiek książkę i przekonując się w pewnym momencie, o tym że i tak będę na nie, i tak upieram się żeby czytać do końca i zawsze mi się udaje, a potem czuję się fatalnie, bo są lektury, które mimo że ja tego nie chcę, bardzo długo zostają mi w głowie.
Śliczna ta koszulka z Lottie ❤ Ja na pewno mam wiele takich tytułów, ale w życiu wróciłam tylko do 4 ksiażek - serii Cmentarza zapomnianych książek Zafona ❤❤ To jest miłość mojego życia, a poza nimi nie czytam powtórnie, bo przede mną jeszcze tyle dobroci 😊 Ale ale, jeśli już miałabym wskazać jakieś, do których nigdy nie wrócę to będzie to na pewno Buszujący w zbożu i Trąbka do słuchania. Ja nie wiem jak ja przebrnęłam przez nie 🙈 Tutaj moja przypadłość nieodkładania książek nawet, gdy są złe, jest winna, no nie umiem robić DNF i zawsze daję szansę do samego końca 😂 (i można się tylko domyśleć na czym się to kończy).
Ja nie zamierzam wracac do ksiazek Remigiusza Mroza - przeczytałam Langera i Operacja mir oraz raise i sa dla mnie kiepskie. Nie wroce rowniez do ksiazek Kingfishera - nie ma tam dla mnie niczego wow, nie cuzje tego ciepla i magii. Nie wroce również do ksiazek Anety Jadowskiej bo znowu nie czuje klimatu. Zdecydowanie soegam po inny rodzaj ksiazek.
Nie spodziewałam się Diuny (ale rozumiem opinię, gdzie prawie kończę już tą serię), myślałam że dasz zamiast niej "Czarodziejską górę", ale może źle kojarzę Twoją opinię 😅, do "To" miałam ze trzy podejścia i ostatecznie je sprzedałam, bo raczej nigdy tego nie dokończę, a nawet audiobook porzuciłam (co się praktycznie nie zdarza)
To ciekawe, że masz tak mało książek, których nie chcesz przeczytać drugi raz. Ja raczej mam tylko kilka - kilkanaście do których chciałbym w ogóle wrócić ( serie wliczam jako jeden) :)
Ja mam wrażenie, że ogólnie nie wrócę do twórczość Steinbecka, Grona gniewu były okej, ale mnie wymęczyły, a inne książki tego autora, które czytałam jakoś też mnie nie zachwyciły, jedynie Myszy i ludzie bardzo mi się podobały. Nie wrócę na pewno do książek Mroza, Kristinne Hannah, a z książek jeszcze do Gdzie śpiewają raki, Srebrna łyżeczka Magdaleny Witkiewicz.
Podobno Frank Herbert miał napisać jeszcze jedną, końcową trylogię, ale zmarł w trakcie pisania siódmego tomu. Jego syn zebrał te wszystkie koncepcje i wydał ją w dwóch tomach: Łowcy Diuny i Czerwie Diuny
Mam propozycję filmiku: o całej serii Ani z Zielonego Wzgórza. Wiem, że kilka lat temu nagrywałaś taki filmik, ale była w nim mowa o wybranych książkach, a z tego co się orientuję to cała seria liczy sobie 24 tomy. I też wspomnieć o filmie i serialu :) PS. Czy dałoby radę oznaczać w filmikach o jakich książkach jest mowa? Czasem chcę odszukać recenzję na temat danej książki i nie wiem w jaki sposób to zrobić.
Uwielbiam wracać do książek i filmów i dość często to robię, zwłaszcza do ulubieńców 😊A jeżeli chodzi o książki, których nie przeczytam ponownie to: Lolita, Nieznośna lekkość bytu, Metro 2033 (książka fajna, ale nie na tyle, żeby ponownie przechodzić przez tą trylogię), Wegetarianka (jedna z najgorszych książek ever...żałuję każdej minuty spędzonej nad nią), Pielgrzym (nudna strasznie). Na razie tyle. Chyba, że coś mi się przypomni 🙃
@@VX-45 dla mnie to była historia na raz, momentami ciekawa, bardzo ciekawe i prawdziwe spojrzenie na społeczeństwo w chwili kryzysu, ale dla mnie za długa i nierówna. Momentami ciekawa, trzymająca w napięciu, z dużym ładunkiem emocjonalnym, a czasami męcząca. Cieszę się, że przeczytałam, bo to jednak już klasyk, ale jednak dla mnie historia na raz.
@@VX-45 tak, dziwnie to czytać, bo jednak jest to książka z literatury współczesnej, ile ona ma, 20 lat? Jesteśmy przyzwyczajeni, że klasyki to jednak zdecydowanie starsze książki. Metro jednak na dobre weszła do kanonu książek fantasy i science fiction i stało się bestselerrem i nadal nim jest, to jest wręcz książka kultowa, więc myślę, że mogę ją tak nazwać. Myślę, że wiesz o co mi chodzi.
@@brygida4880 20 lat temu w Rosji, 15 lat temu w Polsce wydana. Tak, tak wiem o co chodzi, choć trudno mi się zgodzić bo na tej samej zasadzie bym musiał chyba zaliczyć do kanonu książki z serii Horus Heresy z Warhammera Żeby Tobie rzeczowo odpowiedzieć muszę zadać pytanie: czy oprócz samych książek Głuchowskiego obserwowałaś fandom, uniwersum Metro, gry? Czy tylko same główne książki?
Też nie zamierzam nigdy wracać do "Too late" , gdybym mogła najchętniej wymazałabym ją z pamięci. Niestety raczej nie wrócę też Remarque'a, przeazytałam "Łuk triumfalny" i "Noc w Lizbonie". Mimo tego, że bardzo doceniam jego twórczość, to ja jednak się z nim rozminęłam i jego książki mnie nie zachwyciły.
Fajna koszulka :) Ja zdecydowanie mam ochotę sięgać po książki Colleen Hoover bo z kategorii romans których nie czytam raczej to te wchodzą przyjemnie - jak dotąd wynika z moich doświadczeń , ale na pewno nie sięgnę po Too Late - kojarzę Twoją opinię o niej z wcześniejszych filmów
Mowiłaś kiedyś o Illuminae jeśli dobrze kojarzę, że forma Cię strasznie wymęczyła. Ja Anny Kareniny przeczytałam 200 stron i odpadłam. Romans byl dla mnie odpychający nie widziałam w nim żadnej miłości tylko ucieczkę od obojętnego męża. Trochę bardziej interesował mnie Lewin może dla niego kiedyś wrócę do tej powieści.
Kinga bardzo lubię, mam całej jego serie grozy, TO również, Anna Karenina właśnie kupiona kolejne wydanie tym razem ze świata książki. Tak Małe życie jest trudne i czytałam to długo, bo jest smutne i okropne
Ja czytałam jako nastolatka (miałam 15 lub 16 lat) i bardzo mi się podobała. Nie ma się czego bać :) Lektura zdecydowanie ważna i warta poświęconego czasu.
Ja chyba do "Władcy Pierścieni" nie wrócę mimo, że historia i zamysł ciekawe. A obecnie czytam "Wyspę bijących serc" z polecenia Łukasz Chmary i póki co bardzo przyjemnie mi się to czyta. Nie mogę też doczekać się lektury "Pani wiatru" Mai Lunde, a mam już swój egzemplarz :D
Dla mnie też "Too Late" to najgorsza książka, jaką przeczytałam w życiu i nie wydaje mi się, żeby coś mogło ją przebić. Mam to samo zdanie o niej co Ty. Coś okropnego.
Jak to jest wracać do tych samych książek/filmów itd? Zawsze tracę jakąkolwiek frajdę jak rozpoczynam coś raz jeszcze i strasznie się męczę wiedząc co będzie dalej :'D
Mówiąc za siebie, to z robię to z różnych powodów. Niektóre książki chce czytać wiele razy, bo za każdym razem dostrzegam nową rzecz, niektóre bo kocham bohaterów i tęsknię za nimi, bo lubię konkretny klimat, bo to moja książka z dzieciństwa, bo po jakimś czasie inaczej patrzę na daną historię, bo czytanie niektórych książek to jak powrót do domu... Powodów może być multum;)
@@milva5732 Ok, rozumiem motywacje. Jakiego rodzaju nowe rzeczy np. się dostrzega? Tego nie mogłem nigdy zrozumieć (choć parę razy próbowałem). Co do tęsknoty do bohaterów, to bardziej pchałoby mnie to do wyczekiwania nowej części niż sięgnięcia raz jeszcze po ten sam tytuł. Klimat podobnie, książki z dzieciństwa często gęsto po powrocie już tak nie pociągają niestety. Może w przypadku chwilowego przestoju są taką bezpieczną przystanią i z racji pełnej wiecznie półki nie miałem jeszcze takiej sytuacji :D
@@tomekkisielewski1591 Nowe rzeczy można dostrzec na pewno przy ponownym czytaniu lektur szkolnych, gdzie można dostrzec wgl nowy sens, jak i to, że najlepszym bohaterem Lalki był Rzecki:D, ale ogólnie no zawsze przy rereadzie znajdziesz więcej, zwrócisz uwagę na nową rzecz ☺️ Zdanie wcześniej niezauważone, dostrzega się i zatrzymuje na chwilę. Co do klimatu, bohaterów, to już mi się wydaje kwestia indywidualną. Niektórzy potrzebują ciągle nowości, inni wolą rutynę, znajome miejsca, bezpieczeństwo - zależy od osoby, jak również momentu w życiu. Może być też tu kluczowy fakt, po co sięgasz po książki. Jeśli problemem jest świadomość, co będzie dalej, to chyba po nieznaną fabułę, nowe klimaty, wątki, zwroty akcji. Ja często bardziej cenię przemyślenia, bohaterów, klimat, piękno języka niż samą fabułę i akcję. 😁 dodam, że najbardziej kocham właśnie te książki, które czytam/zamierzam czytać wiele razy w życiu i takie tylko kupuje sobie do biblioteczki ☺️ Pozdrawiam!
Małe zycie jest ciężkie bardzo ciężkie emocjonalnie ale może chciałabym ją kiedyś przeczytać drugi raz żeby się zastanowić nad jej walorami literackimi... ale nie wiem czy to zrobię
Ja ogólnie mało robię rereadów, w sumie prawie wcale, bo po prostu jest tyle książek na mojej liście, że nie mam czasu 😂
Ja z kolei jestem osobą, która nie wraca do książek, bo uważam,że jest tyle ciekawych książek, że szkoda mi czasu na czytanie czegoś po raz kolejny. Wyjątek stanowi "Potęga podświadomości"
Rzadko zdarza mi się nie kończyć książki, zazwyczaj czekam, czy na następnej stronie czasem nie zacznie się rozkręcać. Ale właśnie potęga podświadomości jest jedną z niewielu, którą lekką ręką odrzuciłem i nie było mi żal. Co sprawiło, że jest tak często u Ciebie po raz kolejny w kolejce? :D
Zrezygnowalam z czytania "TO" i w sumie przestalam czytac Kinga. Chyba wiele osob "wyrasta" z jego książek 😅
Mam w planach Annę Kareninę, mimo że znam zakończenie i oglądałam film. Ale ja jestem człowiek spojler - uwielbiam 😂
Mnie też spojlery w ogóle nie przeszkadzają, nawet w kryminałach :)
Póki co jestem dumna, że przeczytałam pierwszy tom "Diuny" ale nie mam samozaparcia, żeby ruszyć dalej 🙌🏻
Z takich książek, których nie chciałabym czytać drugi raz, przez to jaki rollercoaster emocjonalny mi zapodały to "27 śmierci Toby'ego Obeda", byłam nią tak przytłoczona, że do dzisiaj kiedy o niej pomyślę przepełnia mnie smutek, żal, rozczarowanie człowiekiem i jego postępowaniem.
U mnie minął chyba rok między 1 a 2 tomem diuny, więc totalnie rozumiem!
"Grona gniewu"są książka historyczną, tak, ale niestety nadal przerażająco aktualną. Dla mnie wybitna i bardzo chciałabym kiedyś do niej wrócić.
„Wiek czerwonych mrówek” to książka, której z pewnością nie przeczytam drugi raz. Porusza ona istotny temat (głód w Ukrainie w latach trzydziestych XX wieku), ale jest tam tyle cierpienia, bólu, dramatów ludzkich, że musiałam sobie robić przerwy podczas czytania. Gdy myślałam, że już nic gorszego nie może się zdarzyć, okazywało się że jestem w błędzie. To była bardzo ciężka przeprawa.
Jeszcze "Magnolia Parks" z tego co pamiętam to nie cierpisz tej książki 😂😅
Temat ciekawy i wciągający. Mam kilka książek, do których nie wrócę, może mam za duże wymagania, ale niestety są dla mnie nie do przeskoczenia. Nie chcę rozwijać tematu, myślenie o tych książkach wywołuje delikatnie mówiąc negatywne emocje, wspomnienie niemal fizycznego męczenia się z nimi jest straszne. Mam jedną tragiczna wadę: zaczynając jakąkolwiek książkę i przekonując się w pewnym momencie, o tym że i tak będę na nie, i tak upieram się żeby czytać do końca i zawsze mi się udaje, a potem czuję się fatalnie, bo są lektury, które mimo że ja tego nie chcę, bardzo długo zostają mi w głowie.
Też kiedyś usilnie cisnęłam do końca. Na szczęście w ciągu ostatnich kilku lat się tego oduczyłam, bo to bardzo uciążliwe :(
Śliczna ta koszulka z Lottie ❤ Ja na pewno mam wiele takich tytułów, ale w życiu wróciłam tylko do 4 ksiażek - serii Cmentarza zapomnianych książek Zafona ❤❤ To jest miłość mojego życia, a poza nimi nie czytam powtórnie, bo przede mną jeszcze tyle dobroci 😊 Ale ale, jeśli już miałabym wskazać jakieś, do których nigdy nie wrócę to będzie to na pewno Buszujący w zbożu i Trąbka do słuchania. Ja nie wiem jak ja przebrnęłam przez nie 🙈 Tutaj moja przypadłość nieodkładania książek nawet, gdy są złe, jest winna, no nie umiem robić DNF i zawsze daję szansę do samego końca 😂 (i można się tylko domyśleć na czym się to kończy).
Ja nie zamierzam wracac do ksiazek Remigiusza Mroza - przeczytałam Langera i Operacja mir oraz raise i sa dla mnie kiepskie. Nie wroce rowniez do ksiazek Kingfishera - nie ma tam dla mnie niczego wow, nie cuzje tego ciepla i magii. Nie wroce również do ksiazek Anety Jadowskiej bo znowu nie czuje klimatu. Zdecydowanie soegam po inny rodzaj ksiazek.
Ja nigdy nie wrócę do Murów Hebronu. Żałuję, że przeczytałam i żałuję, że nie mogę zapomnieć o przeczytaniu tej książki.
Nie spodziewałam się Diuny (ale rozumiem opinię, gdzie prawie kończę już tą serię), myślałam że dasz zamiast niej "Czarodziejską górę", ale może źle kojarzę Twoją opinię 😅, do "To" miałam ze trzy podejścia i ostatecznie je sprzedałam, bo raczej nigdy tego nie dokończę, a nawet audiobook porzuciłam (co się praktycznie nie zdarza)
To ciekawe, że masz tak mało książek, których nie chcesz przeczytać drugi raz. Ja raczej mam tylko kilka - kilkanaście do których chciałbym w ogóle wrócić ( serie wliczam jako jeden) :)
Nigdy nie wrócę do Mariny Zafona, odbiłam się od niej jak od ściany. Za to mam kilka moich ukochanych książek do których wracam co kilka lat ❤
A dla mnie to Cień wiatru 😐 Mariny nie czytałam jeszcze
mimo twojej niechęci do "to" kinga, to nabrałam ochoty na przeczytanie tego, bo w plananch mam od dawna
Ja mam wrażenie, że ogólnie nie wrócę do twórczość Steinbecka, Grona gniewu były okej, ale mnie wymęczyły, a inne książki tego autora, które czytałam jakoś też mnie nie zachwyciły, jedynie Myszy i ludzie bardzo mi się podobały. Nie wrócę na pewno do książek Mroza, Kristinne Hannah, a z książek jeszcze do Gdzie śpiewają raki, Srebrna łyżeczka Magdaleny Witkiewicz.
Ja znam zakończenie Anny Kareniny tzn ten główny wątek od zawsze ale mi to nie przeszkadza ;) Przeczytam w tym roku :)
Ja akurat lubię too late, czytałam ją kilka razy. Specyficzna, to prawda, ale mnie urzekła.
Podobno Frank Herbert miał napisać jeszcze jedną, końcową trylogię, ale zmarł w trakcie pisania siódmego tomu. Jego syn zebrał te wszystkie koncepcje i wydał ją w dwóch tomach: Łowcy Diuny i Czerwie Diuny
Mam propozycję filmiku: o całej serii Ani z Zielonego Wzgórza. Wiem, że kilka lat temu nagrywałaś taki filmik, ale była w nim mowa o wybranych książkach, a z tego co się orientuję to cała seria liczy sobie 24 tomy. I też wspomnieć o filmie i serialu :)
PS. Czy dałoby radę oznaczać w filmikach o jakich książkach jest mowa? Czasem chcę odszukać recenzję na temat danej książki i nie wiem w jaki sposób to zrobić.
niestety do "anny kareniny" widziałam już dużo spoilerów😵💫
O jakiej scenie mowa apropos "to"?
O jaką scenę Kinga chodzi?
Nie czytałam ale podobno parę dzieci chyba w wieku 10 lat uprawiali se🤷🏽♀️ks
Wręcz orgię. Było to na tyle obrzydliwe że od już nic Kinga nie przeczytam
@@oliwai1Dzięki za ostrzeżenie. Na pewno tego nie będę czytać.
Uwielbiam wracać do książek i filmów i dość często to robię, zwłaszcza do ulubieńców 😊A jeżeli chodzi o książki, których nie przeczytam ponownie to: Lolita, Nieznośna lekkość bytu, Metro 2033 (książka fajna, ale nie na tyle, żeby ponownie przechodzić przez tą trylogię), Wegetarianka (jedna z najgorszych książek ever...żałuję każdej minuty spędzonej nad nią), Pielgrzym (nudna strasznie). Na razie tyle. Chyba, że coś mi się przypomni 🙃
Rozwiniesz dlaczego nie Metro 2033?
@@VX-45 dla mnie to była historia na raz, momentami ciekawa, bardzo ciekawe i prawdziwe spojrzenie na społeczeństwo w chwili kryzysu, ale dla mnie za długa i nierówna. Momentami ciekawa, trzymająca w napięciu, z dużym ładunkiem emocjonalnym, a czasami męcząca. Cieszę się, że przeczytałam, bo to jednak już klasyk, ale jednak dla mnie historia na raz.
@@brygida4880 troche dziwnie przeczytać, ze to juz klasyk
@@VX-45 tak, dziwnie to czytać, bo jednak jest to książka z literatury współczesnej, ile ona ma, 20 lat? Jesteśmy przyzwyczajeni, że klasyki to jednak zdecydowanie starsze książki. Metro jednak na dobre weszła do kanonu książek fantasy i science fiction i stało się bestselerrem i nadal nim jest, to jest wręcz książka kultowa, więc myślę, że mogę ją tak nazwać. Myślę, że wiesz o co mi chodzi.
@@brygida4880 20 lat temu w Rosji, 15 lat temu w Polsce wydana. Tak, tak wiem o co chodzi, choć trudno mi się zgodzić bo na tej samej zasadzie bym musiał chyba zaliczyć do kanonu książki z serii Horus Heresy z Warhammera
Żeby Tobie rzeczowo odpowiedzieć muszę zadać pytanie: czy oprócz samych książek Głuchowskiego obserwowałaś fandom, uniwersum Metro, gry? Czy tylko same główne książki?
Też nie zamierzam nigdy wracać do "Too late" , gdybym mogła najchętniej wymazałabym ją z pamięci. Niestety raczej nie wrócę też Remarque'a, przeazytałam "Łuk triumfalny" i "Noc w Lizbonie". Mimo tego, że bardzo doceniam jego twórczość, to ja jednak się z nim rozminęłam i jego książki mnie nie zachwyciły.
Fajna koszulka :) Ja zdecydowanie mam ochotę sięgać po książki Colleen Hoover bo z kategorii romans których nie czytam raczej to te wchodzą przyjemnie - jak dotąd wynika z moich doświadczeń , ale na pewno nie sięgnę po Too Late - kojarzę Twoją opinię o niej z wcześniejszych filmów
W każdym filmie gdzie mogę mówię, żeby jej nie czytać. Cieszę się, że tego nie zrobisz 😂😂♥️
@@DoktorBooki ja sobie cenię że tak bardzo ją odradzasz że oszczedze swój czas nerwy i uniknę pewnej frustracji
Ooooo do Małego życia to ja również nie wrócę 🙄 jak czytałam to bardzo ją przeżywałam, ale była też bardzo męcząca.
Mowiłaś kiedyś o Illuminae jeśli dobrze kojarzę, że forma Cię strasznie wymęczyła. Ja Anny Kareniny przeczytałam 200 stron i odpadłam. Romans byl dla mnie odpychający nie widziałam w nim żadnej miłości tylko ucieczkę od obojętnego męża. Trochę bardziej interesował mnie Lewin może dla niego kiedyś wrócę do tej powieści.
Po ksiąszke Steinbeku jest dobry film 1940 roku od Dżonu Fordu z Henry Fondoj.
Kinga bardzo lubię, mam całej jego serie grozy, TO również, Anna Karenina właśnie kupiona kolejne wydanie tym razem ze świata książki. Tak Małe życie jest trudne i czytałam to długo, bo jest smutne i okropne
Pierwsza książka o której pomyślałam, że więcej nie przeczytam to Szkarłatna litera 😅. Po prostu nie.
Fakt. Mega słaba książka.
O tak! Do tej też nie wrócę
PRZEPIĘKNA KOSZULKA 🥹💕🎀💕
Ja nigdy w życiu nie przeczytam "Imienia róży" Eco... Raz przeczytałam i to była przeprawa przez mękę, a samo zakończenie mi się nie podobało. 🙃
Pierwsze sekundy i widzę koszulkę Lottie ❤❤
Grona gniewu właśnie zaczęłam 😅😊
Widziałam!!! Jestem ciekawa co powiesz
Koszulka mega :) musze zapytać, gdzie mozna kupic?
No właśnie! Skąd ta koszulka ??!!❤ Też taka bym chciała 😊
Wydaje mi się, że Nikola dostała ją w ramach współpracy.
Mam w planach „Anna Karenina” i teraz trochę się boję, że przez nią nie przebrnę 😆
Ja czytałam jako nastolatka (miałam 15 lub 16 lat) i bardzo mi się podobała. Nie ma się czego bać :) Lektura zdecydowanie ważna i warta poświęconego czasu.
Mam dokładnie takie samo zdanie na temat To jak ty. Zamysł dobry ale za dluga i za bardzo.
Takie ostrzeżenie dla wrażliwych czytelników powinno też być np przy "Langerze " Mroza. Żałuję że przeczytałam i że nikt wcześniej mnie nie ostrzegł.
O to ja żałuję że przeczytałam Behawiorystę tego autora
@@kamilakamila8310Rzeczywiście tam też jest ciężki kaliber ale Behawiorysta jest lepszą książką niż obrzydliwy Langer
Czy chodzi o scenę 0rgii tych dzieciaków? Też mnie zszokowała.
Ja z pewnością nie wrócę do Pułapki Czasu Madeleine L’Engle. Fajny pomysł i klimat, ale to Jedna z najmniej konsekwentnych książek, jakie czytałem
Ja chyba do "Władcy Pierścieni" nie wrócę mimo, że historia i zamysł ciekawe. A obecnie czytam "Wyspę bijących serc" z polecenia Łukasz Chmary i póki co bardzo przyjemnie mi się to czyta. Nie mogę też doczekać się lektury "Pani wiatru" Mai Lunde, a mam już swój egzemplarz :D
Dla mnie też "Too Late" to najgorsza książka, jaką przeczytałam w życiu i nie wydaje mi się, żeby coś mogło ją przebić. Mam to samo zdanie o niej co Ty. Coś okropnego.
Jak to jest wracać do tych samych książek/filmów itd? Zawsze tracę jakąkolwiek frajdę jak rozpoczynam coś raz jeszcze i strasznie się męczę wiedząc co będzie dalej :'D
Mówiąc za siebie, to z robię to z różnych powodów. Niektóre książki chce czytać wiele razy, bo za każdym razem dostrzegam nową rzecz, niektóre bo kocham bohaterów i tęsknię za nimi, bo lubię konkretny klimat, bo to moja książka z dzieciństwa, bo po jakimś czasie inaczej patrzę na daną historię, bo czytanie niektórych książek to jak powrót do domu... Powodów może być multum;)
@@milva5732 Ok, rozumiem motywacje. Jakiego rodzaju nowe rzeczy np. się dostrzega? Tego nie mogłem nigdy zrozumieć (choć parę razy próbowałem). Co do tęsknoty do bohaterów, to bardziej pchałoby mnie to do wyczekiwania nowej części niż sięgnięcia raz jeszcze po ten sam tytuł. Klimat podobnie, książki z dzieciństwa często gęsto po powrocie już tak nie pociągają niestety.
Może w przypadku chwilowego przestoju są taką bezpieczną przystanią i z racji pełnej wiecznie półki nie miałem jeszcze takiej sytuacji :D
@@tomekkisielewski1591 Nowe rzeczy można dostrzec na pewno przy ponownym czytaniu lektur szkolnych, gdzie można dostrzec wgl nowy sens, jak i to, że najlepszym bohaterem Lalki był Rzecki:D, ale ogólnie no zawsze przy rereadzie znajdziesz więcej, zwrócisz uwagę na nową rzecz ☺️ Zdanie wcześniej niezauważone, dostrzega się i zatrzymuje na chwilę.
Co do klimatu, bohaterów, to już mi się wydaje kwestia indywidualną. Niektórzy potrzebują ciągle nowości, inni wolą rutynę, znajome miejsca, bezpieczeństwo - zależy od osoby, jak również momentu w życiu. Może być też tu kluczowy fakt, po co sięgasz po książki. Jeśli problemem jest świadomość, co będzie dalej, to chyba po nieznaną fabułę, nowe klimaty, wątki, zwroty akcji. Ja często bardziej cenię przemyślenia, bohaterów, klimat, piękno języka niż samą fabułę i akcję. 😁 dodam, że najbardziej kocham właśnie te książki, które czytam/zamierzam czytać wiele razy w życiu i takie tylko kupuje sobie do biblioteczki ☺️
Pozdrawiam!
Mam jedną książkę której nie chciałabym czytać drugi raz to jest Dziennik zlodzieja Jean'a Genet
Małe zycie jest ciężkie bardzo ciężkie emocjonalnie ale może chciałabym ją kiedyś przeczytać drugi raz żeby się zastanowić nad jej walorami literackimi... ale nie wiem czy to zrobię