PRAGA GADA: O charakternych kozakach z Targówka
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 31 ม.ค. 2017
- Pan Andrzej z niejednego pieca chleb jadł. Opowiada o tym, co na Targówku i praskich bazarach znaczyło być charakternym.
::: Materiał zarejestrowany w ramach projektu Fundacji Animacja pn. Praga Gada. Więcej zaskakujących epizodów z życia prażan znajdziesz na www.PragaGada.pl
::: Rozmówca: Andrzej Maciniak
::: Prowadzenie wywiadu:
Przemysław J. Olszewski [Fundacja Animacja],
::: Zdjęcia: Piotr Strojnowski
::: Realizacja: Piotr Strojnowski
::: Warszawa Praga, grudzień 2016.
![PRAGA GADA: O Aborygenie z Rezerwatu Praga [ENG SUB]](http://i.ytimg.com/vi/gilYOzNjb4E/mqdefault.jpg)
![PRAGA GADA: O Aborygenie z Rezerwatu Praga [ENG SUB]](/img/tr.png)
Pan Andrzej mega charakterny chłopak. Fantastyczna osobowość. Z szacuneczkiem Panie Andrzeju i dużo zdrówka
Szanowny Panie Andrzeju,
Urodziłam się przed wojną i mieszkałam do 1968 r. w domu przy ul. Dziewanny 9. Toteż żadna tajemnica tego domu do 1968 r. nie jest mi obca. Dlatego też chciałabym sprostować Pańskie opowiadanie o kryjówce na dachu wygódki. Owa kryjówka oraz ukrywających się w niej mężczyźni zostały zdradzone i Niemcy wygarnęli ich jak pisklęta z gniazda. Wszyscy trafili do obozów koncentracyjnych. Po wojnie wróciło jedynie dwóch. Jeden spod ”17" z ciężką gruźlicą zmarł wkrótce po powrocie. Ocalał jedynie lokator spod ”1” - pan B. Do kryjówki, o której Pan wspomniał nie zmieściło się również czterech mężczyzn z kamienicy przy Dziewanny 9 i oni ocaleli.
Gwoli wyjaśnienia: cała sprawa nie dotyczy mojego Taty, który zmarł w roku 1943, a Pański stryj Marian był jednym z niosących jego trumnę podczas pogrzebu na Cmentarzu Bródnowskim.
Dobrze znałam wszystkich pięciu Marciniaków. Bardzo lubiłam Zbyszka (w mojej ocenie wybitny talent plastyczny) oraz Pańską mamę, Polę K. spod "8".
Ma Pan rację, obie Pańskie babcie były wspaniałymi kobietami, tak jak wszyscy lokatorzy kamienicy, których niezwykle ciepło wspominam.
Pozdrawiam
Pani Barbaro, dziękujemy za garść informacji. My, czyli Fundacja Animacja byśmy chcieli z panią porozmawiać, jak już pandemia osłabnie!
Szanowni Państwo,
dziękuję za zaproszenie do rozmowy. Jest ono przyjęte.
Mogę opowiedzieć wiele ciekawych rzeczy, na przykład gdzie rodził się warszawski jazz. Oczywiście na Targówku. Heniuś Majewski był moim dobrym kolegą, a z Władkiem Dobrowolskim chodziłam do jednej klasy. Byłam też na pierwszym Jazz Jambory pod namiotem rozpiętym na miejscu obecnego Błękitnego Wieżowca.
Pozdrawiam i proszę o kontakt
@@barbaramanicka1542 Pani Barbaro, będziemy kontaktować się na wiosnę, ale nie mamy do pani żadnych namiarów, zatem prosimy by pani napisała do nas, choćby kopiując powyższy post, na mail fundacja@animacja.org Wóczas będzimy dysponować kontaktem mailowym.
@Praga Gada TV.Szkoda, że nie doczekałam się zaproszenia do Was. A tak przy okazji chciałam przypomnieć, że most Kierbedzia budowano latach 1859 - 1864. Do roku 1943 minęło 79 lat, gdyby czyjś dziadek pracował przy budowie tego mostu jako cieśla, musiałby mieć w roku 1864 najmniej 15 lat, a w roku 1943 miałby 94 lata . Jak wynika z obliczeń opowiadający mocno przesadził, puścił wodze fantazji. To się nazywa megalomaństwo?
@@barbaramanicka1542 Może przesadził, a może w rodzinnych tradycjach ktoś coś pomylił, inny ubarwił i tak do pana Marciniaka dotarła opowieść o tym moście Kierbedzia.
Słyszałem wiele ciekawych opowieści, które w niektórych szczegółach nie wytrzymują konfrontacji z faktami dającymi się potwierdzić obiektywnie.
Niemniej bardzo ciekawe jest Pani uzupełnienie historii państwa Marciniaków z ul. Dziewanny. Bardzo mi przykro, że nikt z "Praga gada" nie odezwał się do Pani, żałuję że nie usłyszałem Pani opowieści.
W mojej rodzinie przechowuje się pamięć strasznych wydarzeń na Grochowie z lat 1944-45, które można by opowiedzieć w gronie Warszawiaków, ale nie przed kamerą.
Inne oblicze życia czy tak było nie wiem ale posłuchać chyba warto Dziękuję za relacje Pozdrawiam
Doskonały wywiad :)
Super seria
Szanowny panie Andrzeju Marciniak ... moja rodzina od przed wojny z Woli (handlowali na Karcelaku). Ja urodzony nad ~Wisla~ w Srodmiesciu, w obecnym Szpitalu Ksieznej Anny Mazowieckiej na Karowej, ale od 1958 pol zycia przezylem juz na Pradze Polnoc (Praga II). Tam sie wychowywalem, tam chodzilem do szkoly No.49 na Szanajcy rog Namyslowskiej, tam moim Proboszczem Parafi Matki Boskiej Loretanskiej na ulicy Ratuszowej, w latach 60-tych XX wieku, byl ks. Stefan NIEDZIELAK, byly kapelan AK, bestialsko zamordowany w 1989 roku przez specjalny oddzial SB-ckich bandytow z Wydzialu IV-go,
Kocham Pragie, czuje jej klimaty do dzisiaj ... ale szczerze powiem - ze az takim kozakiem jak pan, to ja nigdy nie bylem !!!! :o)) Szacun dla pana, oraz pana obydwu S+P dziadkow - zabitych przez niemieckiego okupanta !!!! Moj dziadek zaginal w czasie Powstania Warszawskiego, gdy wracali z letniakow. Dziadek Kowalski, pozostawil rodzine z dziecmi pod Warszawa w domu u znajomych, a sam ruszyl na Wole do rodzinnego mieszkania w kamienicy Wolska 59 rog Plockiej. Od tamtej pory slad po nim zaginal i nikt go wiecej nie widzial :o( Jego symboliczny grob jest na Cmentarzu na Brodnie. Po dziadku pozostal mi w mieszkaniu po moim ojcu na Muranowie,, tylko przedwojenny debowy stol, ktory jego ojciec kupil tuz przed wojna, a ktory ocalal jedynie ze zniszczonego kompletnie mieszkania na Plockiej.
A mnie to moglo nie byc w ogole, bo w czasie okupacji, niemiecki patrol zgarnal z ulicy mojego 12-letniego ojca pod mur garazu gdzies w okolicach ulicy Mlynarskiej. Dwoch Szkopow przypalalo sobie szlugi, a moj tata byl najblizej winkla, wiec sie zawinal za rog i dal dyla. Szkop pobiegl za nim i nawet puszcil serie ze szmajsera, ale moj ociec znal swoje rewiry i mial charakter w nogach, wiec ocalal.
Jestesmy obaj rowiesnikami pania Andrzeju. Jak sie sluchalo i slucha tych okupacyjnych histori, to az trudno jest sobie wyobrazic, ze Polacy byli w stanie przetrwac ten koszmar niemieckiej okupacji, i nawet starac sie zyc "normalnie" w danej brunatnej rzeczywistosci, gdy kazdego owczesnego dnia, to nie bylo zadnej pewnosci, czy sie wroci do swojego domu, do swoich bliskich.
Pozdrawiam serdecznie.
Das Boot, słuchaj "małolacie": gdybyś się zdecydował przyjść na świat 2 lata wcześniej, to byśmy byli kumplami od narodzin na Karowej :) a ponadto ja też jestem urodzony w Śródmieściu na Twardej. Moi dziadkowie ze strony mamy także handlowali na Kercalaku, mieszkając na Wolskiej 70 a potem na Chłodnej, zaś moja mama zaczęła naukę w roku 1936 w szkole podstawowej na Bema. Znam także i Twoją praską podstawówkę, gdyż w latach 70-tych znajomy moich rodziców, pan Piotr był tam woźnym i miałem z nim taki układ, że z 2 kolegami co niedziela tam wpadaliśmy na kilka godzin kopania piłki w sezonie jesienno-zimowym i szaleliśmy na sali gimnastycznej.Serdecznie pozdrawiam!
@@JanKowalski-qv1oe ~~~ O w morskie fale !!!! ~~~ Alez ten swiat jest maly !!!! A Kowalski - Kowalskiego tez wywacha na odleglosc :o))
Most Kerbedzia😍
super gość, super program
Andrzej to mega gość! ♥️
Szanowna Pani też jest mega, niczego sobie❤
Dziakek Karol nie potrzebuje pomnika poniewaz mieszka w niebie . Za to ze uratowal te kobiete z dzieckiem.
Ale bajkopisarz