PODSUMOWANIE CZYTELNICZE SIERPNIA 🌸

[@AnetaZ.]

Uwielbiam realizm magiczny u Małeckiego a "Korowod " to mój zachwyt i uczta literacka sierpnia 😊

[@ksiazkamikaze]

@@AnetaZ. o, no to może Ty mi wytłumaczysz, w jaki sposób te historie się ze sobą łączą? Chodzi o ten kształt, który każdy ma, w domyśle, że taki wewnętrzny demon, który czasem szepcze złe rzeczy, ale czasem ratuje?

[@AnetaZ.]

Odpowiedziałam już 2 razy ale YT usuwa te moje komentarze 🤔Spróbuję ponownie innego dnia.

[@ksiazkamikaze]

@AnetaZ. o matko, zobacze, może u mnie do spamu wlatują
EDIT: nie znalazłam 🧐

[@rysavaczyta]

Jeśli chodzi o Puzo to ja lata temu czytałam tylko "Rodzinę Borgiów" i z tego co pamiętam, to wtedy ta książka całkiem mi się podobała, choć poza ogółem fabuły za bardzo nic nie zostało mi w pamięci. Hoover z kolei nie czytałam nic i to się raczej nie zmieni😅U mnie sierpień dość biedny. Najlepiej mi wchodziły chyba opowiadania Jadowskiej z tomu "Ropuszki", idealne comfort read dla mnie🫖

[@ksiazkamikaze]

Zgadzam się, Ropuszki są SUPER 😻

[@rysavaczyta]

@@ksiazkamikaze ❤❤❤

[@katarzynal9889]

Uwielbiam oglądać Twoje filmiki ❤

[@ksiazkamikaze]

Dziękuję 🤩

[@emilie9349]

Bardzo owocny miesiąc u ciebie 🎉
Ja dopiero w drugiej połowie miesiąca ruszyłam jakąkolwiek książkę, ale powoli czuję jak mój zastój mnie opuszcza ✨🤓

[@ksiazkamikaze]

Zastój czytelniczy ✨opuszcza Twoje ciało✨ 😆

[@brygida4880]

Rodzina Borgiów i inne książki Puzo jeszcze przede mną :)

[@ksiazkamikaze]

@@brygida4880 O, to polecam szczególnie Ojca chrzestnego 😊

[@brygida4880]

@@ksiazkamikaze Ojca czytałam, wszystkie 3 części i przeogromnie mi się podobał.

[@kamilakamila8310]

❤❤❤

[@ksiazkamikaze]

❤

[@VeeAnnn]

I znów poznałam kilka nowych tytułów. Niektóre znam ze słyszenia.
Co do „Layla”: też nie lubię takich książek. Nie każda historia w wątkiem paranormalnym mnie kupi, a już szczególnie gdy jest jedynie tłem dla popapranego romansu. Rozwijający się w horrorach romans to zmora sama w sobie, która jednak przyprawia co najwyżej o ciarki żenady.
Rodzina Borgów? Och, współczuję, że Cię tak niemiło zaskoczyła. Słyszałam jakiś czas temu o serialu i tych kontrowersyjnych wątkach, więc wiedziałam co się z tym nazwiskiem wiąże.
O książce Tonni Kinnunen też wiele dobrego słyszałam. Zgadzam się z tym surowym ocenianiem, ale ludzie już tacy są niestety.
W tym miesiącu trochę się przeczytało, ale nie będę Cię zanudzać.
Albert Sánchez Piñol - Chłodny dotyk
Małe i pięknie napisane odkrycie, choć niektóre wątki nie są dla każdego.
Wymarzony dom Ani
Trochę lepsza od poprzednich dwóch tomów, ale nie rewelacji
Stephen King - Lśnienie
W sumie klasyk, który nie jest tylko horrorem o nawiedzonym hotelu, ale także ciekawym studium alkoholizmu.
Rzeka krwi. Podróż do pękniętego serca Afryki
Autor reportażu podejmuje się niezwykle trudnego przedsięwzięcia: w 2004 roku odtwarza słynną podróż Stanleya górnym biegiem rzeki Kongo. Po drodze mija trawiony wojnami, korupcją i chaosem kraj, w którym był kiedyś postęp, bogactwo i porządek. Po drodze odtwarza w przybliżeniu historię Demokratycznej Republiki Konga i szuka przyczyn jej degradacji w latach 60. Oczywiście odpowiedź nie spodobałaby się wielu zwolennikom poprawności politycznej, którzy lubą zrzucać winę na białych i kolonializm.
Patti Smith - Poniedziałkowe dzieci
Pisałam o niej. Jest naprawdę rewelacyjna :)
Jolanta Maria Kelta - Pułapka
Czytane na głos na życzenie matuli. Grafomaństwo z (chyba) nieplanowanymi elementami humorystycznymi. Nie wiem czy było to celowe czy nie, ale pani Kaleta świetnie zarysowała charaktery Januszy i Grażynek.
Clamp - RG Veda tom 3 z 5
Manga słynnej grupy rysowniczek. W sumie nie są to autorki z mojego dzieciństwa, ale skusiła mnie limitowana edycja w twardej oprawie. Kreska jest rozpraszająco piękna, ale widziało się lepsze światy i historie.

[@ksiazkamikaze]

Co do Borgiów - nie wiem sama, czego się spodziewałam, chyba po prostu nigdy nie zastanawiałam się nad fabułą 😂
Lśnienie - miałam podejście niegdyś iiii no niestety nie doczytałam i skończyło się to kilkuletnią separacją od Kinga 😂 Obejrzałam w końcu i film i też jakoś mnie nie ujął, chociaż tak jak piszesz, trudno odmówić tej historii pewnych walorów.
Patti Smith już ma na 100% zaklepane miejsce w TBRze na jesień lub na nowy rok ♥️ Nie mogę się doczekać 😊
Rzeka krwi - brzmi interesująco, w ogóle chętnie dowiem się czegoś o Afryce, bo jest to dla mnie trochę niezbadana ziemia 🙈

[@VeeAnnn]

@@ksiazkamikaze Patti napisała więcej książek, które też wchodzą w skład amerykańskiej serii, więc jest co wybierać :)
Kilka lat nie czytałam nic od Kinga, ale zebrałam sporą kolekcję jego starszych książek, więc po jakimś czasie wzięłam się za „Carrie”, a potem w październiku za „Cmętarz zwieżąt”, ale jeśli ktokolwiek utracił kogoś bliskiego w swoim życiu, chociażby nawet zwierzaka czy ma ogólnie jakiś problem ze śmiercią, to nie będzie miał z tą książką łatwo. Coś mnie odrzuciło prawie na rok Kinga, ale powróciłam do niego obecnie i przeczyłam „Lśnienie”, „Doktor sen” i zaczęłam „Miasteczko Salem”, więc jakoś idzie do przodu.
To zainteresowanie Afryką zaczęło się od „Jądra ciemności” i „Upiorów Afryki”. Chciałabym kupić jeszcze „Dal” Kydryńskiego i „Duch króla Leopolda”.

[@bladlogiczny7711]

Spektrum autyzmu i Zespół Aspergera to zaburzenie neurologiczne, (osoby takie mają szczególną budowę połączeń w centralnym układzie nerwowym) o podłożu genetycznych. Więc dziedziczy się w bardzo dużym stopniu, ale czasami tylko w lekkiej postaci. Dla osoby która nie rozumie ZA, można by go nazwać "zespołem kociego mózgu" bo tak to najczęściej wygląda w zachowaniu w okresie dzieciństwa. Po prostu młode koty i takie dzieci robią podobne rzeczy oczywiście dzieci na ludzki sposób. Powstały nawet publikację osoby zajmującej się tą dziedziną: "Wszystkie koty mają Zespół Aspergera, wszystkie psy mają ADHD" Kiedyś uważano że dziewczynki dziedziczą ZA znacznie rzadziej wykazują jego objawy. Jest to prawda, jeśli rozumieć dosłownie słowo objawy, bo u nich bardzo skutecznie się maskują, często poprawiają znacznie zdolności do uczenia się w dziedzinach ścisłych, informatycznych lub przyrodniczych i często nigdy nie jest prawidłowo diagnozowany. Ciekawe czy autor cokolwiek "sensownego" napisał na ten temat, bo jeszcze nie czytałem tej książki. A mogę to ocenić, bo sam jestem osobą z ZA, choć obecnie już niemal nikt tego nie zauważa, (bowiem całe życie podporządkowałem nauczeniu się normalność) i znam takie osoby w różnym wieku. To nie jest łatwe do zrozumienia, o ile w ogóle możliwe w pełni. To jak próbować zrozumieć "sztuczną inteligencję" lub fanatycznych wielbicieli jakiejś dziedziny.

[@ksiazkamikaze]

Właściwie to autor od siebie nie napisał zbyt wiele, raczej przeprowadził rozmowy z matkami dzieci w spektrum czy z ADHD, ale i tak jestem ciekawa Twojej opinii. Na pewno też każdy przypadek i każda osoba się różni i tak też to wybrzmiało w książce.

[@bladlogiczny7711]

@@ksiazkamikaze Tak, każdy przypadek może się różnić, z punktu widzenia osoby neurotypowej nawet zawodowo zajmującej się tym problemem, może to być wręcz odwrotność pewnych cech i zachowania. Wspólną cechą jest chyba nadracjonalność, która czasami potrafi być wręcz obsesyjno-naiwną, np. wiara w teorie spiskowe lub tzw. "alternatywną naukę". Jest w Polsce i na świecie kilka b. znanych osób publicznych z takimi cechami jednak bez oficjalnej diagnozy i w sumie dobrze, bo to lekka postać. Pewien znany podróżnik i kiedyś osobowość telewizyjna, a obecnie radiowo YouTubowa, pewien ekscentryczny polityk od gaśnicy, pewien znany z TH-cam prezes fundacji "wolnościowej". Za granicą jest ich więcej, na czele z pewnym miliarderem od nowych technologii i właścicielem platformy społecznościowej, chyba nawet sam coś o tym kiedyś mówił. Nie ma sensu "stawiać takich osób na widoku", ale ważne aby same wiedziały co się dzieje, bo to bardzom ułatwia życie. Także każda dobra publikacja książkowa może pomóc.

[@reginaltkoralewski2944]

Eeeej za dużo piszesz i nudzisz i nie przepisuj z publikacji medycznych tej twojej wątpliwej wiedzy medycznej wyhamuj trochę .....😕👋👋👋

[@bladlogiczny7711]

@@reginaltkoralewski2944 Nie czytałem zbyt wielu publikacji medycznych. Przez pół dotychczasowego życia nie wiedziałem z czym się mierzę i jak się to nazywa, aż mój kuzyn który kopiował moje zachowania z dzieciństwa dostał orzeczenie. Zaś Z.A. to moje cholerne życie. Idź sobie poczytać "niewątpliwej" wiedzy medycznej i dziękuj Bogu i wszystkim świętym, że cię to nie dotyczy. Żegnam.

[@bozenas.6830]

Korowód - to nie jest książka, która wywarłaby na mnie jakieś duże wrażenie, zaangażowała w opowiadane historie. Niemniej, czyta się ją przyjemnie, jest ciekawie skonstruowana i ma w sobie jakiś zamysł, który dla mnie jest jednak mało klarowny. Kojarzy mi się trochę z Atlasem Chmur Davida Mitchella, ale jest to na pewno znacznie „biedniejsza krewna” tamtej wspaniałej powieści. Małecki w wywiadach mówi, że jest ona bardzo osobista i to dotyczy na pewno części piątej. Ale jak to łączy się z pierwszą częścią z 1549 roku, gdzie czeladnik drukarski ucieka przed wierzycielami przez zamarznięty Bałtyk? Nie mam zielonego pojęcia.
Małe dzieci nie są złośliwe, jeszcze tego nie potrafią. Ich zachowanie, które uznajemy za "niegrzeczne" pokazuje, że nie radzą sobie ze swoimi emocjami lub sytuacją. Spektrum autyzmu nie jest chorobą. To grupa zaburzeń neurorozwojowych.

[@ksiazkamikaze]

Oki, zapamiętam! 🤓

[@nie-zahistoria1026]

Nie wiem, na ile interesujesz się dziejami drugiej wojny światowej, ale wkład w nią Finlandii kojarzysz dobrze :) Ogólnie udział Finów w tym konflikcie można podzielić na trzy etapy: wojnę zimową, wojnę kontynuacyjną i wojnę lapońską. Odnośnie do fińskich kobiet, to nie tylko tam traktowano je źle. We Francji czy w Holandii kobietom spędzającym czas z Niemcami golono głowy, niezależnie od tego, czy robiły to dla szpanu, dla przyjemności czy po to, żeby zdobyć jedzenie dla swoich głodnych dzieci. Choć w przypadku kobiet niezwykle interesująca jest ich udział w wojnie po stronie Związku Sowieckiego. Świetnie to widać w książce Swietłany Aleksijewicz pod tytułem: "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", której poświęciłem dwa nagrania. Bardzo ją polecam, ale ostrzegam, że jest brutalna.

[@ksiazkamikaze]

@@nie-zahistoria1026 Zaczęłam to czytać, ale niestety nie podołałam póki co 🥲

[@nie-zahistoria1026]

@@ksiazkamikaze Wcale Ci się nie dziwię. Twórczość Swietłany Aleksijewicz jest trudna. Anna Maria Dyner z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych u mnie na kanale powiedziała, że książki tej autorki nie dzieli się na udane i nieudane, tylko na mniej i bardziej brutalne. A "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" jest naprawdę brutalna.

[@justynadzust]

❤💜🩵💚🧡

[@ksiazkamikaze]

💛🧡🩷💜💙

[@anika_s]

"One for my enemy" to książka o której nie wiem co myśleć. Nawet jej nie oceniłam, chociaz czytałam, bo też nie wiem na ile 😅 Była pięknie napisana (chociaż wiało patosem but stll) ale faktycznie niewiele się tam działo, a jak już się działo to i tak w sumie nie wiadomo co 🤪 bo fabula się zacierała w tych wszystkich metaforach i kwiecistych opisach. Bardzo dziwna książka, ale mimo wszystko było to ciekawe doświadczenie. "The Atlas Six" też czytałam i tutaj to już mi sie w ogóle nie podobało. Sorry.

[@ksiazkamikaze]

@@anika_s Właśnie zapomniałam tego powiedzieć w filmie w końcu, ale tam jest ta scena strzelaniny i jest to tak napisane, że ja już nie wiedziałam kto i kogo postrzelił 😂 i wracałam do tych akapitów i dalej nic xd Jakoś to mało klarowne wszystko 🙈 A czemu „The Atlas Six” jest takim hitem? Nic z tego nie rozumiem 😞

[@anika_s]

@@ksiazkamikaze nie wiem czemu Atlas to taki hit 🤷🏼‍♀️ Być może czegoś w nim nie zrozumiałam albo nie dostrzegłam, a może po prostu książki tej autorki nie są dla mnie? Bo są bardzo specyficzne. Atlas to było moje rozczarowanko. Według mnie to bardziej taka rozprawa filozoficzna o moralności niż książka fabularna. No i nie polubiłam żadnej z postaci. Nikomu nie kibicowałam i nie obchodził mnie los nikogo. Smuteczek 😒 A plot twist na końcu mnie nie zaskoczył. Nie przewidziałam go dokładnie ale wiedziałam, że na pewno będzie coś z tą postacią, no i było 😐
Nie będę więc kontynuowała przygody z tą serią. Rozumiem jednak, że komuś może się podobać bo to bardzo oryginalna książka. Słyszałam jednak, że część trzecia Ti totalna klapa i nie podobała się nawet największym fanom 😬

[@Dzwoneczek94]

Niestety cudzołóstwo i kazirodztwo było w tej rodzinie na porządku dziennym. Jestem ciekawa ile w tej historii fikcji a ile prawdy?

[@ksiazkamikaze]

@@Dzwoneczek94 Tam był ciekawy wątek, że w pewnym momencie tak oczerniano Lukrecję, że i ze zwierzętami tam harcowała i różne takie 😅 Także pewnie trochę fikcji, trochę prawdy. W końcu kiedyś nikogo nie oburzał ślub z własnym kuzynem, to może i łatwiej było bratu z siostrą 🙈 Nie wiem, obleśne to, ale próbuję racjonalizowć 😂

[@Dzwoneczek94]

@@ksiazkamikaze Bleh😝