Urodziłam się w latach 90-95. W domu średnio bo tata sam zapierniczał żeby utrzymać 5-osobową rodzinę, własnego mieszkania brak, dziadkowie zmarli kiedy byłam dzieckiem/nastolatkiem i niczego po nich nie dostałam bo nie byłam jedyną wnuczką do obdzielenia. Rodzina się rozpadła, przemoc w domu, oceny w szkole spadły, marzenia poszły w cholerę bo dziecko które boi się wejść do własnego domu nie ma prawa czuć się dobrze i dobrze się uczyć. Po rodzicach co najwyżej zostaną mi długi. Studia zrobiłam, przeorały mnie, lata bujałam się nie wiedząc co ze sobą zrobić bo jeszcze miałam jakieś ambicje, myślałam że zostanę artystką, trochę tu, trochę tam, ciężko mi było znaleźć pracę w zawodzie bo albo płacili tyle co kot napłakał że sama ledwo dałabym radę utrzymać się w wynajmowanym pokoju, albo oczekiwali x lat doświadczenia, albo człowieka orkiestry. Do tego jeszcze jak się okazało totalnie 0 samoocena, brak wiary w siebie i nieleczona od lat depresja lękowa. Przeczekałam kilka lat w jednej firmie, janusz wyzyskiwał z dnia na dzień coraz bardziej, musiałam pracować 6 dni w tygodniu, nie mogłam NIC zaplanować "bo może akurat będę musiała przyjść do pracy", lewizna na umowie, jakieś machloje finansowe szefunio zaczął uskuteczniać, uciekłam, przebiedowałam 1,5 roku i znalazłam pracę w korpo, w swoim zawodzie, z fajnym zespołem. Bez wiecznych nadgodzin, bez pracy 6 dni w tygodniu, zarabiam tyle ile nigdy jeszcze nie zarabiałam, choć według niektórych są to śmieszne pieniądze po które nawet by się nie schylili. Teraz muszę tylko zacząć ogarniać jakoś oszczędności. Pieprzenie typu "sky is the limit" albo "trzeba zapier... żeby się dorobić" wpędzało mnie tylko w jeszcze gorszy stan, tylko utwierdzałam się w tym że jestem beznadziejnym człowiekiem, bez umiejętności, bez ambicji i bez celu w życiu. Oczywiście najczęściej podobne frazesy słyszałam od osób, z mojej perspektywy uprzywilejowanych. Z dobrej, "normalnej" rodziny, z mieszkaniem po babci, z tatusiem z wypchanym portfelem, z wujkiem na stanowisku, z ciotką zza granicy, itp. itd. Po co to piszę? A no po to że może przeczyta to ktoś kto jest w takim samym punkcie w życiu w jakim ja byłam kiedyś. Nie mam przepisu na sukces, jestem nikim, nie mam dorobku ale jedyne co mogę powiedzieć to: DBAJ O SIEBIE. Nie odkładaj siebie na później. Jeżeli potrzebujesz zrobić 3 kroki w tył, to je zrób, odsapnij, zadbaj o siebie i próbuj dalej. Wiem że jest słabo, ale na pewno będzie w końcu lepiej, próbuj, testuj, pytaj, jak nie w jednym miejscu to w innym. Trzymam za Ciebie kciuki
Powodzenia we wszystkim, po kilku zdaniach widać że zasługujesz na dobro w życiu :) Mam własną historię, ale wiele wniosków jest spójnych z twoimi. Piękny, budujący i refleksyjny komentarz :) Jeszcze raz wszystkiego co najlepsze :)
Dostałem prestiż 3 k na rękę By dumnie zacząć polską udrękę Mówili ucz się, mówili staraj Nie skarż się nigdy i zapierdalaj Dojdziesz do czegoś po wielu latach Nie myśl o hajsie i wielkich chatach Ty roszczeniowy, młody nierobie Pomyśl o firmie a nie o sobie Temat podwyżki niech cię nie trapi Bo chuj dostaniesz, gdy ktoś się gapi My nie możemy przecież psuć rynku Polak jest bowiem od żarcia tynku Więc zejdź na ziemię i zacznij jebać Niszcz sobie nerwy na zdrowie nie bacz Bo choćbyś wybił Polaków wielu Na Twoje miejsce jest stu frajerów.
@andrzej stefanowicz Dokładnie tak cały eurokołchoz to syf robactwo drożyzna , chorendalne opłaty czynszowo -prądowo -gazowo- wodne ...i niewolnictwo .🤑🤢
Jestem z rocznika 1996. Moment w którym zobaczyłem jaki jest syf na świecie zaczął się od kryzysu w firmie w której pracowałem 4 lata jako elektryk na warsztacie. Jestem po technikum elektronicznym. Atmosfera pozostawiała wiele do życzenia ale więcej było plusów niż minusów. Jednocześnie studiowałem weekendowi wf. W tygodniu 4 razy treningi gdyż obecnie od 10 lat należę do sekcji karate. Było tak że spałem 6 godzin i wstawałem nieprzytomny i na dodatek zakwaszony. Ale jakoś dawałem rade. Miałem satysfakcję że nie proszę o nikogo o pomoc sam płacę za studia sam pracuje dokładam się do domu. Oczywiście były momenty gdzie byłem bardziej zmęczony szczególnie jak w weekend przyszło wstać o 6 do 19 wieczór na uczelni i kilka godzin ciągłych wykładów to głową wręcz Pękala. W firmie zmienił się dyrektor. Firma się przenosiła zwalniała ludzi tłumacząc że nie ma kasy. W tym i mnie. Długo zajęło mi szukanie nowej pracy. Większość rozmów przeprowadzona była jakby się pracodawcy nie chciało. Często nie wiedziałem od której do której jest praca i co mam robić. Więc podejrzanym ofertom dziękowałem. W związku z tym niestety skreślili mnie z listy studentów. Brak pracy, brak postępów w nauce. Ograniczyć wydawanie gotówki. Większość pracodawców to po prostu waliła w uja w ogłoszeniach. Na rozmowach często okazywało się zupełnie coś innego. Jeden ze słynnych przykładów. Kierowca na poczcie na pół etatu. Przy czym pół etatu tylko na umowie a jeździsz 12 godzin. W ogłoszeniu napisane tylko ułamek obowiązków. Na rozmowie 15 minut gość wymieniał następne nie wpisane w ogłoszenie. Szczytem wszystkiego na rozmowie było zapytanie się ,, gdyby pan się nie urodził a miał urodzić zwierzęciem, jakie by to zwierzę było i dlaczego ,, Na proste stanowisko biurowe w którym miałem doświadczenie i szybko bym się w nim odnalazł. Ponieważ w międzyczasie złapałem staż z urzędu i podniosłem swoje kwalifikacje. Mimo to nikt do mnie nie oddzwonił kiedy aplikowałem na stanowisko biurowe. Ale na produkcję na magazyn i na budowę zatrudnia cię w 5 minut mimo iż nie masz doświadczenia. Ale jak masz doświadczenie w obsłudze klienta, w pracach biurowych z papierologia to cię nie wezmą. Rekrutują kilka miesięcy i dalej nikogo nie zatrudniają. Spotkałem się z przypadkiem gdzie gość mówił że niezależnie od decyzji dostanę informacje. Owszem zadzwonił że jeszcze decyzji nie podjął. Nie podjął jej przej jeszcze miesiąc. Z mojego punktu widzenia pracodawcy to jakiś stan umysłu
Ale co złego jest w pracy na budowie? Że nie jest tak fancy jak praca za biurkiem? Zarobki są przecież lepsze. Widzisz problem polega na tym, że żadna gospodarka nie potrzebuje tylu pracowników biurowych, ilu ludzi by chciało tak pracować.
Pracuję jako spawacz na produkcji 50 osób w biurze 150. Pewnego dnia była spinka z kierownikiem działu. Usłyszałem takie słowa Rafał, czy Ty wiesz, kto na Ciebie pracuje, a ja wiem i złożyłem wypowiedzenie. Polska to wylęgarnia mgr
@@RT-yd6uw Kierownik nie jest od spawania tylko ty jesteś od spawania xD On ma spinać wszystko do całości. Jest setki spraw, o których nigdy niemiałeś i nie będziesz miał pojęcia związanych z zarządzaniem.
Wydziedziczyłeś go czy wygnałeś ?? Ja przez 10 lat mieszkałem z żoną i synem w jednym pokoju i rodzicami za ścianą i się dorabiałem. Dzisiaj wszyscy chcecie za jedną wypłatę mieć na nowe auto, mieszkanie i balety.
Cześć , lubię Cię słuchać bo dobrze prawisz na swoim kanale . Mam prawie 40lat , pracuje od 15 roku życia w różnych zawodach z maksymalną przerwą w pracy 5 miesięcy nie licząc rehabilitacji po wypadku 2 lata , a pracowałem w : tartaku , poligrafi , drukarni , ogrodnictwie , hydraulice , budowlance no i teraz na magazynie . No ale o co mi chodzi , bo ze wszystkich prac mnie zwalniali z powodu iż nie dowidze na jedno oko jak to lekarz medycyny pracy mówił " nie mogę panu podpiąć badań " no to się wycwaniłem i nauczyłem się tej tablicy u okulisty na pamięć , tylko że to było z 20 lat temu , no ale dzięki temu w końcu dostałem umowę o pracę . Byłem wysportowanym mądrym mężczyzną po zawodówce który musiał oszukiwać system żeby mieć pracę. I tu ja się pytam gdzie tu sprawiedliwość , Do pracy nie zdolny na rentę za zdrowy a do zamiatana ulic mi honor nie pozwolił się zniżyć. Pozdrawiam bardzo serdecznie 😁
Odnosząc się do 1 części wypowiedź. Mieszkam w lubelskim, w bardzo małej mieścinie. Mam 23 lata. Mam dwie prace, jednocześnie studiuje zaocznie (mając nadzieję że studia pomogą mi za kilka lat w końcu móc odzyskać trochę własnego życia i zrezygnować z pracy po kilkanaście godzin dziennie). Pracuje na dwie prace bo pomagam swoim rodzicom - oboje mają problemy ze zdrowiem - kupuje leki, place rachunki, ogarniam zakupy itp (pomimo że tuż po 18 się wyprowadzilam i sama również place swoje rachunki, wynajem czy wszystkie pozostałe rzeczy) I nie to że narzekam - mam dach nad głową i cieszę się że mam siłę na to żeby faktycznie móc zadać o bliskich. Chociaż brakuje mi czasu na pasję czy chociażby zwykły, spokojny, wieczorny spacer. Jednak chciałabym zaznaczyć że naprawdę wśród moich znajomych jest bardzo wiele osób podobnych do mnie. Którzy teraz próbują nadrobić i odwdzięczyć się swoim rodzicom za lata ciężkiej pracy i opieki, bo niestety sami by sobie nie poradzili. Wysokość zasiłków chorobowych, pielęgnacyjnych, rent itp to śmiech na sali. I naprawdę ciężko mi się nie raz słucha jak ludzie narzekają na młodych ludzi, bo ambitnych młodych jest bardzo dużo - tylko może poza Instagramowym światem. Wychodząc z małozamożnego środowiska (lubelska wieś to naprawdę nie były przelewki) od dzieciaka jesteśmy zmuszeni przez życie do ciężkiej pracy żeby zadbać o siebie i innych - dziadków, rodziców czy młodsze rodzeństwo. Bo nikt tego za nas nie zrobi. Oczywiście że ta druga strona medalu też istnieje ale naprawdę - przynajmniej na wschodzie Polski to dalej jest żadkość. Tutaj wiele osób z mojego rocznika wręcz boi się zmienić pracę żeby przypadkiem nie obudzić się bez wypłaty na koncie. Więc o wymaganiach typu służbowe auto, telefon, i 10k na start raczej pomyśli bardz mały promil osób.
Wow, szacun👍 Ja miałam trochę podobnie, a trochę inaczej. Generalnie teraz z tego wychodzę, mam 27 lat. Więc głowa do góry, nie poddawaj się, a będzie dobrze.
Brawo jesteś wielka :) będzie tylko lepiej podziwiam taką postawę i wiem że wyjdziesz na ludzi mówię to jako starszy kolega szanuj siebie i nie daj się wciągnąć w ten pęd donikąd bądź sobą i głowa do góry jesteś dzielna i jesteś dobrym człowiekiem :)
Tylko co to za praca w waszym wykonaniu jak wy żadnych kwalifikacji nie macie i starsze roczniki chodzą i poprawiają po was lub w ogóle robią za was,ale do wypłaty to jestescie pierwsi.4000 netto inaczej nie wstaję,ale co koorva oferujesz w zamian.Jesteście pierwszym pokoleniem które tyle zarabia,ja zaczynałem od najniższej aż się czegoś nauczyłem.Najbardziej płaczliwe i roszczeniowe pokolenie ever.
26 lat w rzeźni , jestem po dwóch operacjach kręgosłupa,kilka przepuklin na odcinku piersiowym,lędzwiowym,krzyżu.Najdłużej w pracy byłem 26h.Przed każdymi świętami praca dwa tygodnie po 16h...Dziś mam 44 lata,od 7 orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym a i tak pracuję po 10/12h.aby utrzymać rodzinę(dwóch synów 11/13 lat)....Miałem momenty że chciałem iść na ostatni pociąg.... Muszę dać radę, wierzę i modlę się aby było lepiej....
A nie lepiej zmienić robotę? W każdym wieku idzie to zrobić tylko trzeba chcieć. Ja sam poszedłem na operatora programistę cnc z zerowym doświadczeniem wystarczyło pokazać że chcesz a się nie narobisz a zarobisz akurat w tej branży cały czas będzie robota a fachowców brakuje
Mam to samo jestem po usunięciu krtani zaoferowali mi 750 zl wiec wrucilem do pracy. Chociarz teoretycznie nie mogę pracować ale chcę jako tako żyć a nie wegetować
Jak ja to znam. Jestem rocznik 94. Poszłam na studia dzienne. Uczelnia 20 km ode mnie. Byłam jedną z nielicznych w grupie osób które studiowały i pracowały. Zarabiałam takie grosze że szkoda gadać. 600 zł na miesiąc to były moje zarobki. No ale na początek dobre i tyle. Potem pracowało się za 2 tys miesięcznie. Trochę lepiej. Człowiek skończył studia z turystyki. Poszedł do pracy na recepcję w hotelu. Po miesiącu pracy zostałam wyrzucona, bo pracodawca zatrudnił mnie wiedząc że nie mam doświadczenia i nie zrobił mi żadnego szkolenia. Pensję wypłacił mi 600 zł mimo że należało się 2500. Umowa została podpisana dopiero po miesiącu no bo jak to szefowa stwierdziła: musi zobaczyć czy nadaję się do tej pracy. A w pracy powiem tak. Na 150 miejsc był jeden recepcjonista na obiekcie. Można się domyślać że czasu na wysikanie się to tam nie było, nie mówiąc o innych rzeczach. Człowiek pracował czy to chory, czy zdrowy, z gorączką zakatarzony. Potem znalazłam inną pracę. Kierownik drogerii. Praca fajna, ale masz stanowisko kierownika a zarabiasz najniższą krajową no to trochę słabo. Cały dzień człowiek głodny bo nie ma kiedy zjeść. W drogerii pracowałam tylko ja i jedna Pani na pół etatu. Oprócz zarządzania towarem na sklepie trzeba było stać na kasie. Mimo tego byłam z pracy zadowolona, dopóki nie posypało się zdrowie. Teraz pracuje w biurze w państwowej firmie. Zarabiam 3 tys (jak na mój region to nie najgorzej, połowa znajomych tyle tu zarabia) i mam weekendy wolne, praca od 07:25 do 15:00 bo to sanatorium. Już nigdy nie wrócę do pracy w korporacji. Ludzie rzucają się do mnie że z samotną matką w dużym domu mieszkam, że mogła bym zarobić więcej, że darmozjad że coś tam. Ale ja już temat pracy po 12 h 7 dni w tygodniu przerobiłam i dziękuję. Ukończyłam szkoły, studia. Lata nauki po to żeby nie było mnie stać na czynsz. Takie są realia. I w tym wszystkim przychodzi sobie na rozmowę kwalifikacyjną moja koleżanka ze studiów. Siedzi rozłożona gapi się w telefon i żuje gumę. Na pytanie od pracodawcy dlaczego chce tutaj pracować odpowiada: nie wiem może Pani coś wymyśli. Tak niestety raz miałam taką sytuację. Byłam na rozmowie o pracę w takiej firmie sprzedającej materace do masażu, rehabilitacja ludzi itp. Na 60 osób które się zgłosiło wybrano mnie. Na rozmowie kwalifikacyjnej jako jedyna coś sobą zaprezentowałam. I sobie myślę no przy takiej konkurencji, która przychodzi w dresie, żuje gumę, gapi się w telefon i mówi: niech Pani coś wymyśli co się dziwić. I co? Rozpoczęłam pracę. Pracodawca na rozmowie mówił że wynagrodzenie będzie 2500 zł, a już w pracy dowiedziałam się że zarobię tylko 1800 zł. I człowieka szlak jasny trafia. Starasz się, chcesz zarobić a tu podcinane są skrzydła. I teraz sobie myślisz kto jest gorszy. Ten pracodawca, czy Ci ludzie co mają na wszystko wyrąbane bo im się należy. Człowiek biegał latał żeby zarobić marny grosz, a oni biegli tylko do urzędu po zasiłek i 500 +. Przez ostatnie lata nie byłam na żadnych wakacjach, nawet w Polsce, bo nie było wiecznie czasu i pieniędzy. Mam teraz 29 lat i dopiero zaczynam żyć, poznawać ludzi, gdzieś wychodzić. Przez ostatnie 10 lat nie było na to czasu. Trzeba było zarobić na prawko, na rachunki w domu, opłacić leczenie. Teraz jestem już po drugiej operacji na nogi (niestety od dziecka mam problemy ortopedyczne). Człowiek sam wszystko ogarnia. Mieszkam z mamą w dużym domu. Palimy w piecu, kosimy trawę, grabimy, nosimy drzewo, węgiel. Jak trzeba to i drzewo potrafię porąbać. Nauczyła mnie tego matka. Nie raz człowiek wrócił z pracy o 19:00 i szedł z łopatą na dwór bo trzeba 300 metrów odśnieżyć. Ale ludzie tego nie pojmują. Mówią po co to robisz, bez sensu, wyprowadź się do mieszkania będziesz miała swoje życie a tak to z mamą mieszkasz. No fajnie. Jak kogoś stać...
Brawo Ty,nie przejmuj się,rób to co lubisz,mieszkaj gdzie dobrze się czujesz,nie słuchaj złych porad ludzkich i udaj Bogu,On wie co dla Ciebie dobre,serdecznie pozdrawiam♥️ (też nie mam lekko ale doceniam to co mam)
Rób swoje a komentarze puszczaj mimo uszu. To ty będziesz mieć kręgosłup moralny a teraz masz miejsce gdzie jesteś sobą i pomagasz mamie a nie harujesz i płacisz komuś grube pieniądze, żeby się przespać, żeby znów harować. ❤
Przykre, ale niestety tak jest że pracodawca płaci tylko tyle ile musi i jak ma możliwość to zapłaci mniej (np. kradnąc nadgodziny). W pracy którą może wykonywać wiele osób nigdy nie będzie pieniędzy ani rozwoju, bo pracownika łatwo zastąpić.
Srednia krajowa, co za zart. Polska to 3500 max. Do puki pracuujesz dla kogoś nie zarobisz wiecej. Czy widziałeś ogłoszenie o pracę 10000 no nie zarezerwowane.
Jestem przed 50-ką. Pracowalam w PL a pozniej w DE. Mialam siłe i krzepe by pracowac. Prace różne i cięzkie. Dawalam z siebie wszystko pomagalam innym. Dwa razy nie otrzymalam wynagrodzenia,nadgodziny czesto nie placone. Przez ostatnie 10 lat takiej pracy stracilam zdrowie. Kregoslup w rozsypce. I to tyle czego sie dorobilam. Terapia za terapia i rehabilitacja. Ludzie. Szanujcie siebie i swoje zdrowie,bo nikt Wam nigdy juz go nie zwroci. Wiadomo kasa potezebna by jakos zyc ale po co urywac sobie d....
@@keksdolar5454 jak pracowalas w DE to skladac wniosek o Burgergeld i gitara. Gamonie z posredniaka sa tak ostatnio zapracowane ze zanim uruchomia maszyne do gnebienia ludzi to minie pare miesiecy. A jesli juz cos zaoferuja to zawsze mozna sie jakos wymigac 👌 Juz nie wspominajac jak czlowiek przedstawi paszport UA: wtedy to nawet czerwony dywan rozloza 😉
zawsze to dla mnie magia ze ktos robi nadgodziny za darmo czy pensji nie dostał to na drugi dzien by mnie juz w tej pracy nie było i tu sie zgadzam z najmlodszym pokoleniem nie robie za darmo
Polak to taki typ co dziś dużo narzeka i dużo chce. Ale jakimś cudem np. we Francji ludzie wyślij na ulicę jak im chcą podnieść lata pracy. U nas VAT 23 cisza po narzekali po kontach. Podwyżka za podwyżka marudzenie między sobą. A dla czego wrescie nie wyjdziemy na ulicę masowo? Zgadza się ludzi do pracy brak. Sam pracuje na 2 etaty ponieważ rządzący za bardzo nie chcą pomóc . Tarcza jakaś tam mówię złoże może dadzą chociaż 500zł tyle lat place zusy podatki może się uda . Niestety ma pan najniższą krajowa a żona ma rentę wysokości 987zl bujaj się gościu my damy tym co nie pracują bo im się należy. W zakładach pracy biorą pracowników ze wschodniej granicy bo mają jeszcze dotacje za takiego pracownika. Ehh kiedy nasz Naród się obudzi i przejrzy na oczy ze nas dymają w dupę w biały dzień.
23 lata pracowałem w korpo, większość tego czasu jako wyrobnik na JDG. Zwolniłem się w czerwcu w ubiegłym roku bo już nie dawałem rady w walce z jednej strony z klientami, z drugiej z oderwanym od rzeczywistości kierownictwem z organizacji. Szukałem pracy przez 7 miesięcy bo jestem ,,za stary". Podania odrzucane jedno po drugim mimo tego, że w swojej branży mam ogromne doświadczenie ale proponowano mi ewentualnie start od zera bez umowy o pracę i narzędzi, a jedynie znowu JDG i kontrakt B2B. W końcu postanowiłem pójść do pracy do fabryki na produkcję. Praca na 1 zmianę od 6 do 14, a potem mogę nie zaprzątać sobie głowy planami, mityngami, negocjacjami i spokojnie żyć poświęcając wolny czas na naukę języka, robienie kursów i dodatkową pracę, która jest moim hobby.
Słucham tego, i myślę że to o mnie. Ja zrozumiałem to w wieku 33 lat. Punkt przegięcia był jak miałem 38 lat, jak zemdlałem z przemęczenia prowadząc samochód. Nikomu nic się nie stało, auto całe. Od tamtej pory, mam mieć zawsze czas żeby dziecku poczytać bajkę, pomóc odrabiać lekcje. A hajs, ... nie ta praca to inna, teraz to ja stawiam warunki. Uszanowanie.
Zgadza się, ale trzeba przez to przejść osobiście...inaczej nie ma się tego zdrowego podejścia. Jeżeli nic z tym podejściem nie zrobimy, za 20 lat będzie katastrofa. Warto się zastanowić kto na takie podejście młodych ludzi ma wpływ? I kto to może zmienić. Super że DT poruszył tak istotny przekaz.
Ja mam lat obecnie 31. Od 16 roku życia pracuję na budowie. Skończyłem szkołę zawodową - 2 letnią, więc edukację skończyłem w wieku 18 lat. W zawodzie pracowałem około lat 10, wliczając szkołę bo zajęcia praktyczne mieliśmy na budowie jako pracownicy młodociani. Uważam siebie za fachowca w swoim zawodzie, tym bardziej, że nie jeden stary tzw. "wyjadacz" ocenił mnie pozytywnie. Przez 10 lat, kiedy pracowałem jako zbrojarz, oficjalnie zarabiałem u PRYWATNYCH przedsiębiorców, UWAGA !!! NAJNIŻSZĄ KURWA KRAJOWĄ, albo jeszcze mniej bo umowa na PÓŁ ETATU NA START tzw. okres próbny trwający rok zamiast 3 miesiące, albo całkowicie na czarno. Nieoficjalnie zarabiało się, jak i zarabia do tej pory 2 krotność najniższej w moim regionie - dolnośląskie. Oczywiście minimum 10h pracy ale jak trzeba to zostawało się dłużej bo, cytuję: "BETON NA ZAKRĘCIE, BUDOWA OPÓŹNIONA, JA PRZEZ WAS ZAJEBISTE KARY PŁACĘ, A WY W CH*** GRACIE! TO POWINNO BYĆ DAWNO SKOŃCZONE !!! ZAPIER... DOPÓKI NIE SKOŃCZYCIE ALBO WYPIER... Z FIRMY". Co dawało w rezultacie średnio 13-14 godzin pracy DZIENNIE ! Do tego dojazd do pracy i z powrotem +2h. Jeżdżąc komunikacją miejską oczywiście ludzie krzywo patrzą bo często gdzieś niedomyty od rdzy albo zwykłego kurzu. Syndrom budowlańca, że jesteśmy pijakami. Nikt nie pomyśli o tym, że jesteśmy po 16 godzinach na nogach pracując często naprawdę mocno fizycznie i psychicznie bo ciśnienie ze strony kierownictwa, szefa. Obecnie na budowie trzeba mieć 0,00 promila inaczej jest kara zazwyczaj pieniężna na firmę, ale pracodawca - PRYWATNY PRZEDSIĘBIORCA i tak odciągnie Ci to z wypłaty. Obecnie pracuję nadal w budowlance ale jako pracownik ogólnie budowlany. Nadal w prywatnej firmie, poza tym państwowych w budowlance dawno w naszym kraju nie ma, ale zarabiam tyle co na papierze. Praca po 8 godzin, 7-15 bez 5 dni w tygodniu. Kokosów może nie ma ale mam przynajmniej czas dla siebie i moich bliskich. NFZ niestety jest czarnym koniem, sam tego ostatnio doświadczyłem bo gdybym nie pojechał na SOR osobiście prawdopodobnie bym teraz miał jedno szklane oko za które i tak bym musiał zapłacić. Oczywiście skierowanie ze szpitala do okulisty dostałem NA CITO. Czas oczekiwania na NFZ, NA CITO, druga połowa roku. Prywatnie - 2 dni. PS. Dziki jeśli dasz mi za 4h dziennie 5 tysięcy złotych, bez telefonu służbowego i tej całej reszty dodatków to ja jestem w stanie taką pracę podjąć. Jeśli chodzi o dietetykę to podstawową wiedzę mam. Najpierw masa potem siła. Na masę polecam bloczki betonowe do plecaka. Siła wyrobi się z czasem, gwarantuję. Może nie będzie tego po tobie widać bo organizm dostanie po dupie ale wytrzymałościowo będziesz nie do zajebania.
Wiesz jesli ktos ma fach w reku w budowlan e to zyje dobrze, ja robilem jak ty w budowlance ogolnej za grosze po 10 do 12 h, teraz jezdze sam czasem biore se jakiegos typka do podaj pozamiataj i klade plytki czy na panele zwykle przyjemne robotki w warszawie i robie to w swoim tepie czasem jade do klienta na 4h, a miesiecznie roznie ale powiem ci ze nienarzekam stac mnie na wszystko, ludzue mnie polecaja telefony dzwonia obecnie w notesie wolny termin mam na lipiec, finansowo moge ci powiedziec tylko ze za styczen na czysto na reke mialem 22tys zl, takze fachowcy na swoim sobie poradza a juz nie jeden prywaciarz mnie proboje zwerbowac zeby na moich plecach sie dorabiac bo mi da 6 tys ja mu mowie ile sam wyciagam to krzywi mu sie ryj. Dobry fachowiec naprawde sam na siebie zarobi zwlaszcza dzis gdy firmy i yak kasuja sporo za byle co, tak naprawde wezmiesz jedna fuche np lazienke zrobisz ja w tydz i spokojnie wyzyjesz miesiac, a 3 tyg mozesz lezec.
Przez dwadzieścia lat nie znalazłem pracodawcy który by mnie docenił, zawsze pracowałem jak na swoim. Walczyłem, zmieniałem pracę jak trzeba było. Starałem się być dobry w tym co robię i czasami byłem najlepszy w swojej okolicy, ale nie miało to przełożenia ani na moje zarobki ani na warunki pracy. Teraz jestem już wrak człowieka i mam to wszystko gdzieś i tylko wegetuję.
Ja miałem czsem wrażenie, że im bardziej się starasz, tym gorzej, przed wyjazdme do pracy w Niemczech pracowałem trochę na magazynie, i też się starałem (okres próbny), to brygadzista co chwila się mnie czepiał, wróciłem z przerwy minute po, spruta, gdy gościu jeszcze wrócił po mnie i nic, i moze to przykre i dziwne, ale właśnie w Niemczech można powiedzieć że się mnie za bardzo nei czapiali, i po kilku miesiącach dali mi szanse jeździć ciągnikami, więc po tym co było na magazynie , to niemal szok.
Najlepiej jak zapierdalasz kumasz wszystko a obok ten sam ziomek z pracy co nic nie robi nie wie od 5mies o której są przerwy dostaje tyle samo w chuja leci całe dnie ty chwile odsapniesz to do ciebie się dopierdola nie do niego 😅
Mam to samo, dlatego nawet już nie podejmuję stałej pracy, bo przy śmiesznej wypłacie inni chcą żeby dosłownie być alfą i omegą. To już wole wykonywać drobne zlecenia, gdzie niestety tu też popsuł się rynek, bo coraz częściej jest marudzenie, że najlepiej jakbym miała firmę. Śmieciodawcy, nie pracodawcy. No ale... to tez jest wina naszych rodzin i nauczycieli, że nie pokierowali nas jaką skończyć szkołę, żeby mieć konkretny fach. Tylko było to pierniczenie, że trzeba mieć "mgr", bo to przepustka do czegoś tam... Do dziś nie wiem do czego. Żałuję, że nie poszłam do technikum, bo miałabym konkretny zawód.
Właśnie w tym momencie żałuję że nie mam pojęcia o dietetyce. Mieć takiego szefa jak Ty było by niesamowitą rzeczą. Masz zdrowe podejście do każdego tematu i jesteś w stanie zrozumieć każdą ze stron zagadnienia. Pozdrawiam
Totalnie się z tobą zgadzam.. spędziłam ostatnie 10 lat w pracy robiąc nadgodziny by zarobić na dom i rachunki.. dziecko widziałam wieczorem, w ciągu dnia biegałam z wywalonym ozorem by wszystko ogarnąć, niedziela jedyny dzień wolny spędzony na sprzątaniu, praniu, prasowaniu i gotowaniu.. na wakacje nigdy nie starczało.. po 10ciu latach harówki zamiast oczekiwanego awansu/podwyżki/ medalu pierdzielnal mi kręgosłup.. siedzę w domu , ciągnąca się fizjoterapia, leki itd niezdolność do pracy.. ostatnie 10 lat nie zdało się na nic.. czy żałuje? Oczywiście ze tak!
miałem problemy z kręgosłupem sam naprawiłem dużo mi zajęło trochę wskazówek z netu itp. ialem tak ze przez 2 miesiące się tylko czołgałem nie wiem co było sie schyliłem nie dałem rady wstać cos pizlo wiele się od tamtego czasu nauczyłem, miałem problem z barkiem że trzaskał przy dużym obrocie jak rozciągnąłem kręgosłup przy okadzić barka nie trzaska ale nie wiem jak przekazać wam tą wiedze ja tego sie chyba odruchowo nauczyłem cięgle się skręcając z bólu itp by cos poprawić i w koncu na to wpadłem, jest lepiej kręgosłup barek itp jest dobrze
@@1984Kojot ćwiczenia rozciągające przede wszystkim miałem tez problem że nie potrafiłem normalnie wstać z łózka, tylko i że rzeźba to robić subtelnie delikatnie by sobie gorzej niezaszkodziś, mi się udało trzeba to robić intuicyjnie
Na myśl przychodzi jeden z cytatów którego dokładnie nie pamiętam: jeśli lud będzie zajęty walką o przetrwanie, to na pewno nie będzie miał czasu, aby myśleć o buncie. Imo dlatego jest tak jak opisuje dziki. Trzymajcie się bracia i siostry
Mam 19 lat. Dorabiałem sobie trochę na budowie. Zdarzały się zmiany po 22 godziny, 25 godzin i następnego dnia do roboty bo terminy gonią. Mi to nie przeszkadzało, sam się na to godziłem bo wychodziło mi ponad 500 zł dniówki co jest niezłą sumą. Tylko ja jechałem na tydzień w delegację na budowę, zarabiałem kasę i wracałem do szkoły, a chłopaki (no bardziej dorośli mężczyźni bo z rodzinami z dziećmi) pracujący na stałe dymali tak miesiącami a nawet latami. Ja po prostu nie chcę tak skończyć. Siedzą tygodniami setki kilometrów od domu, od rodziny i dosłownie harują tak całymi dniami bo praca przy kostce brukowej nie jest lekka. Fakt, zarabiają bardzo dobre pieniądze jak na polskie standardy bo 7-8 tysięcy na miesiąc ale jakim kosztem, nie widzą żon, dzieci. Odbija się to na zdrowiu i fizycznym i psychicznym, ludzie się śmieją że budowlańcy piją ale czasami inaczej nie da się wytrzymać. Ta praca już dobitnie mi uświadomiła że chcę być wyżej, chcę być ponad to, chcę być na miejscu kierownika który czyściutki nam palcem pokazywał co mamy robić, a nie dalej taplać się w błocie i przenosić całe tony kostki, bazaltu, piachu czy innego badziewia. Możecie mnie zjechać że jestem nierobem i mi się nie chce ,,uczciwie pracować", proszę bardzo, ale nie mam zamiaru spędzić całego życia na tym co mnie wyniszcza i unieszczęśliwia bo życie jest tylko jedno i należy się nim cieszyć. Jak sam Dziki powiedział, trzeba znaleźć balans.
Ja sobie chciałem zrobić w ubiegłym roku prawo jazdy kat D ( na autobusy). kurs kosztował 5500zł plus egzamin teoretyczny 80zł zdjae sie a praktyczny 250 zł. oczywiście lekarz do tego. Po za tym kursem aby móc przewozić ludzi należy zrobic kurs na przewóz osób który kosztował 1200zł. To jest chore. Po co ten dodatkowy kurs na przewóz osób? Wyciąganie pieniędzy jak się tylko da. Aby zrobic sobie jakies uprawnienia czy kurs w tym kraju trzeba płacic grube pieniądze a i tak ci powiedzą że cię nie przyjmą bo nie masz doświadczenia. Chory świat chory system. (Teraz taki kurs kosztuje podobno 7500zł). Wydajesz grube pieniądze na jakieś uprawnienia,powiedzmy bierzesz kredyt bo przecież jak zrobisz uprawnienia to bedziesz miał lepszą prace i stać cie bedzie aby spłacać ten kredyt a pracy nie dostaniesz bo nie masz doświadczenia. I musisz wrócić do pracy za pieniądze które zarabiałeś do tej pory i do tego jeszcze spłacać kredyt który wziołeś i harować jak wół aby przeżyć od wypłaty do wypłaty.
Jestem ostrożna i lubię mieć swoje zabezpieczenie bo z doświadczenia wiadomo, że na państwo nie ma co liczyć (np. Płacimy parę stów na służbę zdrowia a i tak musimy płacić za prywatne wizyty). Też wątpię w emeryturę i wzięłam sprawy w swoje ręce. Problem w tym, że po tym co się dzieje na świecie zaczynam też wątpić, że moje zabiegi zdadzą relację. Zmierzamy w bardzo szybkim tempie do pieniądza elektronicznego. Wystarczy np. Wojna, czy inna klęska i rząd może zająć nasze konta bankowe (na zbrojenie, czy walkę z wyimaginowaną epidemią). Można np. Kupić nieruchomość, żeby zarabiała nam na emeryturę. Jak wprowadzą podatek katastralny to nie będzie się to opłacało. Polityka światowa zmierza do tego, żebyśmy nie mieli za dużo i chcą nas karać za wszystko, żeby uszczupilć nasze oszczędności. My naprawdę zmierzamy w złym kierunku jako ludzkość, cywilizacja (rządy usilnie i z premedytacją nas pchają w tym kierunku), a ludzie niestety nie robią nic by to zmienić.
Albo bedziesz tyrac jak szalona, zeby przekazac dzieciom majatek w spadku a oni taki podatek za to zaplaca, ze im sie odechce tego majatku. Moze na prawde nie ma co tyrac, tylko cieszyc sie zyciem, podrozowac, spedzac czas z rodzina.
Mam 35 lat... Jak skończyłem 20 już wiedziałem że emerytura to nierealna fantazja. Pracowałem na magazynie, w gastronomi, byłem zawodowym żołnierzem, na produkcji, potrzebowałem "trochę" czasu by znaleźć swoją branże. Obecnie jestem programistą procesów wytwórczych, w tym się szkole i rozwijam. Cenie swój czas i wiedzę. A emeryturę zacząłem zabezpieczać sam po trzydziestce.
U mnie trochę podobnie gastronomia produkcja prace w sklepie, zawodowy żołnierz budowlaniec kilka miesięcy na produkcji teraz własna działalność (nie zarejestrowana) i dorabiam na skoczka jakiś kierowca ciężarowy a mam 31 lat
Ja tak samo, 30+ I wiem od wielu lat, że emerytura to bzdura, po przekrętach z OFE już wiedziałam, że to cyrk. Co śmieszniejsze mam koleżanki, obecnie 20+ I one świecie wierzą w emeryturę xd
Miałem przyjemność być jedną z osób, które przeszły proces rekrutacji i mogły Cię poznać osobiście. Bardzo pozytywnie wspominam ten okres i cały czas mam z tyłu głowy, że kiedy wrócę po studiach do Krakowa to będę miał szansę ponownie z wami współpracować. Atmosfera jaka panowała w tym miejscu była niesamowita, a ludzie mili i skorzy do pomocy. Pozdro MIchał!
Niestety to co sie dzis dzieje to trochę zemsta za czas gdy pracodawca był bogiem.Starsi ludzie są oburzeni stwierdzeniami ze za 2 tysiące sie nie opłaca pracować.Jako młoda matka w 2012 roku ( 880-1000 zl na ręke to byla pensja minimalna) szukałam pracy.Ale by do niej pojsc musiałam zaplacic za przedszkole panstwowe 700-800 zł, kupic bilet miesieczny za około 80-100 zł, miec do pracy jakąś szamę itp.I wychodziłam wtedy na zero.Nie mowie nawet o kosztach mieszkania czy rachunków.Praca dla samej pracy...no fajnie,ale wolałam ten czas poświęcić dziecku.I od lat robi sie coraz gorzej w tej kwestii,a dla osob samotnych z duzych miast...tak szczerze to 5 kola to minimum minimum jest.Takie totalne zapewnienie oplaty za mieszkanie i żarcie.Do tego taka pensja uniemozliwia pobieranie zasilkow itp....więc..tez sie nie opłaca.Nie mowie tu teraz o roszczeniowych gowniakach, tylko o sobie- rocznik 86. Pomyśl teraz czyja to wina?
Oglądam Twoje filmiki od jakiegoś czasu.Mógłbym Cię zasypać komplementami.Natomiast powiem tylko jedno.Podziwiam Ciebie, że masz właściwe, obiektywne oraz prawdziwe postrzeganie otaczającej nas rzeczywistości politycznej, społecznej oraz ekonomicznej.Podziwiam Cię za odwagę, bowiem osiągnąłeś swój sukces życiowy, natomiast ryzykujesz tym, że wszystko stracisz, mówiąc prawdę.Rzeczywiście o Twojej męskości, nie świadczą Twoje duże mięśnie, lecz siła Twojego serca.Ogromne wyrazy szacunku dla Ciebie.W imieniu wszystkich Polaków dziękuję Ci za Twoją odwagę do mówienia prawdy.Pozdrawiam Ciebie serdecznie oraz wszystkich świadomych Polaków słuchających Twoich wypowiedzi.
@@tymoteusz850 po twoim komentarzu można wywnioskować że jedynym osiągnięciem w twoim życiu to jest pierdzenie w fotel i żarcie popcornu oraz przejście kolejnego etapu w mainkrafta.
Wiele młodych ludzi nie wie co ze sobą mają zrobić w życiu bo nikt ich nie nauczył jak mają sobie w nim radzić, a to dlatego że rodzice czasu nie mają dla nich bo pracują po 12h dziennie. W szkole nauczyciele ci tego też nie pokażą bo jedynie co ich obchodzi to zrobić dany temat na lekcje i tyle. A nawet jeśli jak im pokażą jak wygląda "dorosłe życie" to wizja tego ich przerasta i wpadają problemy z psychiką że sobie nie dadzą rady. Dla mnie to tez jest powód czemu młodzi ludzie pracować nie chcą. Brak pasji lub jakiegoś celu w życiu bo w 80% potrafi być zabita w młodych latach lub kompletnie pominęta przez innych
Słuszna uwaga, ten komentarz powinien być przypięty na górę. Chociaż zaraz znajdą się tacy co napiszą, że oni nic nie mieli a sobie poradzili… no skoro sobie poradzili, to znaczy, że mieli odpowiednie zasoby. Też znam osoby co w życiu stracili wszystko a mimo to się odbili, ale tylko dlatego, że mieli wiedzę, odpowiednie cechy charakteru itp. Nie każdy to ma.
Słuszna uwaga, ten komentarz powinien być przypięty na górę. Chociaż zaraz znajdą się tacy co napiszą, że oni nic nie mieli a sobie poradzili… no skoro sobie poradzili, to znaczy, że mieli odpowiednie zasoby. Też znam osoby co w życiu stracili wszystko a mimo to się odbili, ale tylko dlatego, że mieli wiedzę, odpowiednie cechy charakteru itp. Nie każdy to ma.
Brawo, to jest jeden z głównych elementów aktualnego stanu rzeczy. Świadoma lub często nie- olewka ze strony rodziców, wychowawców, opiekunów, itd. Gdyby szkoła zamiast jakoś bzdur na matematyce albo historii uczyła przygotowania do życia, i umiejętnego zarządzania nim, stan wiedzy wśród kolejnych pokoleń byłby na wyższym poziomie, i może wtedy zdaliby sobie sprawę, że olewanie własnych dzieci i ogólnie młodych umysłów prowadzi do nieodwracalnej degradacji całego społeczeństwa. Ale zakładam, że panom tego świata taka sytuacja jest na rękę, utrzymywanie takiego nieświadomego, skupionego nie na tym co potrzebna, stada owiec, nawet tych super wykształconych baranów.
@@grot7x603 pisze to z własnego doświadczenia bo rodziców "nie było" bo musieli utrzymać mnie i rodzeństwo, a w szkole byłem obiektem żartów itp przez co odizolowałem się od społeczeństwa i cierpie na zaburzenia psychiczne, stany lękowe z byle powodu (głównie strach przed ludźmi). To jest jeden z przykładów co może się stać z takim młodym człowiekiem aktualnie jeśli mu nikt nie pokaże dobry kierunek
Ja właśnie przechodzę taki okres teraz... Kurcze lubię te filmy od dzikiego i zgadzam się w większości z tym co mówisz ale z tym się utożsamia najbardziej bo jakby widział siebie. Pracuje od 10 lat za granica i nie mogę powiedzieć zarobki rzędu 5-6 tys euro to norma ale jak wpadniesz w ten wir pracy, nadgodzin, ekstra zmian to ciężko z tego wyjść. I nie tylko ja tak mam ale wielu moich znajomych- to jest uzależnienie. I tak szczerze to nie tylko Polska taka jest, wszędzie w krajach zachondich system działa podobnie. Ciężka praca, nadgodziny, drogie zycie, emerytura która nie wiadomo czy dotlstaniesz, skorumpowani politycy, wszechobecny socjal który niszczy nawet najbardziej rozwieniete kraje! System zachondi jest niszczony od środka i życie nawet najlepiej rozwiniętych krajach robi się trudne. Wiem co mówię bo zylem kilu i już ponad 10 lat temu jak mieszkałem w Włoszech to każdy ale to każdy Włoch narzekał, że weszło do Unii. Tak więc nie tylko w Polsce jest ciężko ale jest chyba najciężej żyć na dobrym Europejskim poziomie co Polaka należy się jak psu buda po 20 lata spędzonych w Unii. Jak mówię moim znajomymi że powinni już zarabiać 4 razy więcej to się ze mnie śmieją, taka mamy mentalność. Lubimy żyć pod butem, siedzieć cicho i za....lac za miskę ryżu.
Zgadzam się z połową Twojego komentarza, a z drugą niezupełnie. Dobrze, że widzisz przynajmniej, że to nie tylko w Polsce ludzie tyrają i wcale nie opływają w luksusy, że żeby zarobić to trzeba się jednak natyrać itd. Bo wielu ludzi tego nie dostrzega i wierzy, że to tylko w Polsce jest ciężko, a gdzie indziej płacą za nic. Z drugą częścią mam większy problem :) Bo jednak to nie jest tak, że Polsce się należy jak psu buda życie na "dobrym europejskim poziomie" za 20 lat spędzonych w Unii. Bo to niestety tak nie działa. Tak samo jak to, że powinniśmy zarabiać 4x więcej. Po pierwsze koszty życia są jednak nieco inne. Po drugie, gdyby tylko zarobki zależały wyłącznie od ciężkiej pracy, to wszystko byłoby proste. Ale nie jest. Niestety polska gospodarka jest nadal mało wydajna i to z tego powodu zarabiamy mniej za podobną pracę. Nie mamy rozwiniętego zaawansowanego przemysłu, automatyzacji itd. A na oraniu pola ciężko wynieść kraj do bogactwa. Nie zapominajmy też, że my się wspinamy niemal od zera przez raptem 30 lat, a takie UK na swoje bogactwo zapracowało przez stulecia podboju świata itd. Trudno oczekiwać wyrównania poziomu w 30 lat... To nie jest kwestia tego, że my lubimy żyć pod butem, tylko tego, że jesteśmy dopiero na dorobku i niestety nikt nie rozdaje bogactwa za darmo. Chyba nie sądzisz, że bogate kraje zachodu dobrowolnie oddadzą nam połowę tego co mają, bo uczyniliśmy im zaszczyt i weszliśmy do Unii? :D
Dziękuję za ten film, pracowałem codziennie, bez palenia, picia, imprezowania albo nowego samochodu lub czegokolwiek ALE nadal nie miałem na tyle pieniędzy żeby czuć się bezpiecznie z wynajęciem mieszkania nawet nie marze żeby kupić sobię kiedyś mieszkanie za kredyt mimo że mam już załatwionego geodete bo mój tata zrezygnował z działki a ja muszę utrzymywać dom razem z mamą. Pracuję codziennie tylko po to żeby żyć w domu który nawet nie jest mój na własność.
Tak jak kolega powyżej, znajdź pracę zza granicą. Naucz się niemieckiego na poziomie A1/A2 z naciskiem na A2 i szukaj pracy w Niemczech. Jeśli musisz być w domu to są też firmy, gdzie robisz od poniedziałku do piątku, a weekend w domu, chyba że masz gdzieś dalej no to już gorzej ,bo 3 tygodnie w DE i tydzień w domu. Ale na pewno wymyślisz dobre rozwiązanie dla siebie. Najważniejsze to zdobywać nowe kwalifikacje i nie internetowe tylko potwierdzane przez "Państwo" , typu tytuł moneta czy technika, UDT, SEP itp. Powodzenia 👍
@@maciej6138 Dzięki za rade ale jestem zbyt roztrzepany żeby sobie poradzić w innym kraju mimo że znam biegle angielski, spróbuje się zatrudnić w mojej pierwszej pracy cukierni bo miałem zrobione technikum gastronomii, z której się wcześniej zwolniłem bo płacili najniższą i trzeba było pracować 6 dni w tygodniu, teraz słyszałem że płacą więcej, mam nadzieję że mnie zatrudnią bo wcześniej chcieli żebym został, nawet zaproponowali pracę na dzienną ale mama mnie wtedy poprosiła bo ona straciła pracę i nie ma prawa jazdy, i chciała żebym poszukał sobie takiej samej pracy co ona, a teraz mnie zwolnili bo firma upadła, a raczej dział na którym byłem i wszystkim którym kończyła się umowa wywalili na zbity pysk.
@DzikiTrener fajnie opowiada i całkiem logicznie myśli, ale popełnia błąd w pojmowaniu pieniądza. Kilka ważnych uwag. Fakty o bankowości i systemie monetarnym i fiskalnym 1) Pieniadze są tworzone z niczego, na podstawie obietnicy spłaty zadłużenia poprzez akcję kredytową banków komercyjnych. 2) Pieniądze są niszczone przy spłacie rat kredytów. Niszczone są raty kapitałowe, pozostaje jedynie rata odsetkowa jako zarobek dla banków. 3) Pieniądze z podatków są niszczone. TAK!!! PIENIĄDZE Z PODATKÓW SĄ NISZCZONE, bo służą spłacie rat kredytów, które zaciąga rząd na pokrycie deficytu. 4) Im większy dług tym więcej pieniędzy w gospodarce i tym bogatsze społeczeństwo, tym bogatszy sektor prywatny. Problemy ekonomii: 1) Lichwa (Odsetki od pożyczanego kapitału) 2) Inflacja 3) Dług 4) Zły system podatkowy (potrzeba to uprościć) 5) Przestarzały system świadczeń społecznych (ZUS, KRUS, MOPS do likwidacji) Proponowane rozwiązania: 1) Kredyt bez odsetek(bez lichwy), ale w nowym systemie potrójnego ksiegowania, aby dać zarobek dla banków 2) System gwarantowanego dochodu w postaci kreowanego pieniądza cyfrowego przez każdego dorosłego użytkownika systemu bankowego (Wystarczy nadać wyższe uprawnienia dla użytkowników bankowości internetowej, eng. privileges, chodzi o prawa do ZAPISU, a nie tylko do ODCZYTU) 3) Usuwanie pieniądza z gospodarki podatkiem, czyli tak jak jest to dzisiaj. Uwaga co do pracy: Dochód gwarantowany w postaci pieniądza niedłużnego da obywatelom swobodę wyboru przede wszystkim satysfakcjonującej pracy aby podnieść poziom swojego życia. Więcej na stronach kampanii Pozytywny Pieniądz Polska , Positive Money UK i Positive Money Europe oraz na stronach Fundacji Lipińskiego. Peace for all. ;)
Dziki nie masz pojęcia jak ja cię szanuje ty zawsze mówisz co myślisz i czujesz i nie gryziesz się w język nie boisz się kontrowersji szacunek dla ciebie i jeszcze raz wielki SZACUNEK
Ciekawie powiedziane. Ja opiszę może swoją sytuację jak to się u mnie potoczyło w życiu. Tak więc należę do pokolenia Milenialsów bo urodziłem się w 1990. I dokładnie też wiecznie człowiek tylko pracował i pracował bo jak nie w czasie trwania szkoły a ukończyłem technikum handlowe. To potem po szkole także. Z czasem praca była nr.1 lecz zaczynała się przekraczać ta granica między życiem osobistym a pracą, pracowałem jako kierowca samochodu ciężarowego. W 2015 roku powiedziałem STOP nie chce takiego życia. Spakowałem z narzeczoną walizki i wyemigowalismy do Niemiec. Z czasem w Niemczech także miałem i lepsze i gorszą pracę była też i taka która po raz kolejny przekraczała ta granicę między życiem osobistym a pracą. Trwało to 2/2.5 roku, ten etap także zakończyłem kiedy dochodziło do sytuacji w których praca trwała od 6-18 a może i 19 lub 20. Do dzisiaj nie zapomnę relacji "kolegów" z pracy z pytaniem co mi nie pasuje? No proste... Wszystko. Bo kto normalny pracuje po 12/13 czy 14h dziennie od poniedziałku do piątku. Obecnie pracuję w firmie związanej z gospodarką odpadami firma należy do miasta. Praca trwa 8 do 9h Soboty są dla chętnych a nawet jak pójdę to i tak robię mniej godzin niż w wcześniejszej pracy od poniedziałku do piątku. I mam czas dla żony i dzieciaków 👍
Dokładnie jak mówisz,przerabiam raz w tyg takie gwiazdy z pokolenia z ,które nawet nie potrafią obsłużyć kalkulatora,programu magazynowego czy miotły ale rozmowy zaczynają od 5k. Inna sprawa jest że ci wszyscy po studiach czy internetowi influenserzy wkrótce będą zbędni,gdy będą potrzebni fachowcy a nie ludziki do wciskania guzików w maszynach
mam nadzieje, że buraczane pety tez beda leciały na zbity ryj, bo stanowisko magazyniera to jedno z tych, ktorego unikam poprzez znaczny odsetek patoli z kursem na widlaka
Miło posłuchać... prawdy, trochę o każdym z nas. Za 3 lata 50tka. Nauka, potem zagranica, potem powrót do kraju i teraz 14 lat w korporacji. Dopiero od stycznia przyszło otrzeźwienie ,że wszystko co zaprogramowane przez system i Bogu ducha winnych rodziców było jedynie chomontem żeby przypadkiem nie wychylić się za bardzo i nie pomyśleć o sobie. Te wartości o których mówisz i ambicje młodych znikają w pokoleniu w którym młody człowiek robi robotę na zasadzie kopiuj wklej nie posiadając defacto żadnej wiedzy , natomiast osoba która tą wiedzę ma jest sfrustrowana gdyż nie jest doceniana za swój profesjonalizm i wiedzę. Dlatego jest tyle osób, którzy będą wieloma tzw. jednodniowymi specjalistami o ile mają podkłady w internecie i trochę sprytu. Każdy chce być Napoleonem ale już nikt nie chce być koniem Napoleona, każdy kliknie myszką i wyśle rakietę w kosmos nie wiedząc jak u licha to się dzieje ,że ona w ogóle odrywa się od ziemi albo jak koryguje kierunek lotu. Mam nadzieję że chociaż chirurg wie co robi , chyba że i on robi sobie przerwę w zabiegu żeby jeszcze coś doczytać na blogu Akademia Medycznej... Dzięki za fajny materiał , pozdrawiam
Jestem Żołnierzem (Byłem w Wojsku 20 lat temu) i czuje się właśnie sfrustrowany a najbardziej tym ze brakuje u nich Poznawania, Chęci tego co będą robić!!! Dla mnie to Dzieci we Mgle!!!
Jeśli chodzi o lekarzy to dzieje się to samo, mam z tym doświadczenie i słyszałam rozmowy starszych lekarzy, że teraz studenci medycyny nie rozumieją po co mają się uczyć tyle rzeczy na pamięć skoro w telefonie wpiszą i wyskakuje co trzeba, więc BOJĘ się o to kto nas będzie leczył bo to już bardzo poważna sprawa
Witam, sam jestem elektrykiem i rozpoczynałem swoją przygodę zawodową w 2013 roku. Na szczęście załapałem się na automatykę, lecz kokosów nie mieliśmy, mianowicie zaczynałem od 980zł na stażu, na umowie mieliśmy nie wiele więcej a byliśmy wykwalifikowani i codziennie byliśmy produktywni od samego początku. Trzy lata pracowałem w Polsce i podjąłem decyzje o wyjeździe za granicę. Dziś po siedmiu latach przeprowadziłem się do Poznania i kupuję dom. Także ciężką pracą można osiągnąć sukces, trzeba bardzo chcieć i nie bać się zmian. Pozdrawiam
bedzie burdel bo kobiety maja obnizona ilosc dopaminy tymi trutkami to moga zostac jedynie dziwka mi albo influerkami to samo i z chlopami oni moga zostac meskimi
Mam 22 lata pracuję i mam swoje pieniądze od 14 roku życia (tak od 14 roku życia nie brałem pieniędzy od rodziców na swoje potrzeby) .Ale muszę przyznać rację że wielu młodych ludzi oczekuje wszystkiego za nic, często ci ludzie mają świetny start na życie mam tu na myśli pomoc finansową rodziców .Ja mając 18 lat odłożyłem pieniądze które dostałem ze stażu na który poszedłem i mama kupiła za nie pralkę . Jak widze jakiś cwaniaków co to oczekują nie wiadomo czego za nic to nie czuje do nich żadnego szacunku a wręcz pogardę bo ja nie dostałem mieszkania od rodziców i jak będę miał kłopoty finansowe to rodzice nie wyciąganą paru tysięcy żeby poratować na wszystko zapracowałem i pracuje sam .
@@gagagsgasdg296 nie zgodzę się. Jestem w Austrii od 10 lat i z doświadczenia powiem, że bez znajomości języka i kwalifikacji będziesz białym murzynem za granicą. Poza tym Polacy nie zdają sobie sprawy, że za granicą, jesteśmy traktowani jak dzicz, która nadaje się do wykonywania usług, których nie chcą wykonywać obywatele danego kraju i pracujesz za najmniejszą krajową. Nawet po studiach. Na kursie niemieckiego poznałam Ukrainkę, która skończyła germanistykę na Ukrainie ale to było za mało więc zrobiła tytuł Master na wiedeńskim uniwersytecie, chciała uczyć niemieckiego. Pani z urzędu pracy wprost jej powiedziała,że to niczego nie zmienia i nie pomogą jej znaleźć pracy na stanowisku nauczyciela języka niemieckiego, mogą jej jedynie zaproponować pracę na stanowisku ekspedientki lub sprzątaczki a najlepiej opiekunki do osób starszych, że jeśli chce pracować jako nauczycielka to musi sama szukać pracodawcy. Znalazła. Po pół roku. Zachód traktuje mieszkańców Wschodniej Europy jako tanią siłę roboczą, do wykonywania usług pomocniczych. Od 10 lat widzę, jak ludzie z całego świata próbują się przebić na kierownicze stanowiska w Wiedniu i nie ma takich szans. Na kierowniczych stanowiskach są Austriacy. Inne narodowości co najwyżej mogą naiwnie wierzyć,że mają szansę. Nie mają. Jeśli nie masz układów, znajomości, albo pieniędzy na danie łapówki to będziesz jedynie białym murzynem.
@@sushitheragdoll muszę zaznaczyć że to zależy na kogo trafisz. Pracowałem we Francji jako Monter-spawacz konstrukcji stalowych. Po półtora roku zostałem kierownikiem produkcji. Mialem 24 lata. Byłem najmłodszy na hali i jedyny polak. Było 17 osób razem ze mną. Ale szefowie byli normlani. Potrzebowali kogoś kto da radę spiąć wszystko do kupy i poprowadzi ich produkcję. Tak jak Dziki powiedział. Trzeba mieć szczęście. Stety niestety. Pozdrawiam miło 😉
@@sebastianwilk8867 czyli potwierdziłes słowa Dzikiego. KWALIFIKACJE!!! Z drugiej strony nie wiem jak wygląda sytuacja we Francji i stosunek Francuzów do narodów słowiańskich. W Austrii nic się nie zmieniło od setek lat, uważają się za nadludzi, traktują nas gorzej od psów. "Polnische Hunde", "Polnische Schweine"... Tylko od Austriaków tu usłyszałam taki zwort, nigdy od innych nacji. Zresztą to nie dotyczy jedynie Polaków. Tak samo traktują Słowaków, Czechów, Węgrów, Ukraińców, Serbów, Łotyszy czy Litwinów. Turków się boją. Generalnie muslimów się boją. Teraz druga sprawa. Wbrew temu co mówią media w Polsce, na zachodzie jest jeszcze gorzej. Ceny poszybowały o co najmniej 40% w górę a zarobki w okresie 10 lat o 14%. W tym samym okresie w Polsce zarobki wzrosły o ponad 100%. My się zastanawiamy nad powrotem do Polski bo zrobiło się tu tak jak za PO w Polsce, pracujesz na dwóch etatach a i tak 80% zarobków idzie na same rachunki a życie zdrożało szokująco. Moja siostra w Warszawie zarabia więcej jako kelnerka od mojego męża, który pracuje jako kucharz w Wiedniu. Codziennością jest to, tak jak w Polsce,że pracodawcy płacą minimalną krajową, niezależnie od kwalifikacji, czyli 1360-1500 euro a koszty mieszkania to 1000 euro. A gdzie bilet, jedzenie, telefon czy zwykłe życie kiedy kg schabu kosztuje 15 euro za kg. A minimalna stawka na godzinę to od 10 do 15 euro, w zależności od zawodu. Porównaj sobie to z cenami i zarobkami w Polsce. 10 jajek 2,90 Euro 🤣 1 kg cukru 1, 19 ( za 10kg) do 1,59 po 2 kg. Olej 1 litr 4 euro. To cena jaką mieszkańcy Austrii płacą za umowy austriackich rządów z Rosją w ostatnich kilkudziesięciu lat. Podsumowując: Cudze chwalicie a swojego nie znacie. Nie wyjeżdżajcie za granicę. Przynajmniej nie do Austrii. Stąd się zwijają Ausländerzy, wracają do siebie. Bardzo serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Ja pracowałam w korpo plus treningi o 6 rano plus nauka po pracy plus związek wynik 4 lata leczenia u psychiatry dziękuję z tym całym samorozwojem i produktywnością. Praca relaks odpoczynek sen to podstawa.
Pracowałam też od 15 roku życia wakacyjnie, potem zaraz po maturze studia zaoczne i praca by odciążyc rodziców. Wstawanie o 4:00 by dojechać do pracy na 8-9:00 potem od 17-20 praktyki po pracy. A co weekend zjazdy. Skończyłam mgr fizjoterapii a pracowałam w Banku. Złożyłam naprawdę 50 CV by pracować w wymarzonym zawodzie. Tam gdzie robiłam praktyki chcieli mi dać umowę - zlecenie o 1000 zł mniej niż w banku bez wykształcenia bankowego. Pół roku uczyłam się niemieckiego, złożyłam tylko 4 CV, do Austrii, 2 do Niemiec i do Szwajcarii. Oprócz Szwajcarii miałam z tych 3 miejsc telefony, jak nie rozumialam to miałam polskiego współpracownika i tak już niestety mieszkam 8 lat w Niemczech. Bo w Polsce nikt mnie nie chciał. mąż jest pielęgniarzem a ja fizjoterapeuta i da się żyć... Chętnie bym wróciła do Polski, ale w Polsce musiałabym pracować cały etat (a tu ja pracuję 2-3x w tygodniu po 3-4 h) by potem odebrać dzieci z przedszkola i spędzić z nimi czas jak człowiek. Nie żyjemy ponad stan ale stabilnie i mamy dla siebie czas. W Polsce po pracy musiałabym jeszcze przyjmować pacjentów na czarno .
Ja czasami żałuję, że nie wyjechałam, jak był na to dobry czas. Uniosłam się patriotyzmem i teraz dostaje kieszonkowe, a nie wypłatę, a i tak wolę to niż pracę na cały etat w jakimś markecie lub na produkcji za dosłownie troszkę więcej. A teraz jeszcze ci Ukraińcy, jątrzenie wojenne... Lepiej zostać za granicą.
W kazdej dziedzinie jest to samo, ja zawsze chcialem byc kierowca zawodowym , zrobilem uprawienia w polsce , ale szybko przyszly realia , spanie w kabinie , praca po 60h w tygodniu , wałki na wyplacanie kasy i wstret polakow do kierowcow , wyjechalem do uk pracuje po 50h czasami z nadgodzinami 55h zarabiam na reke jakos 2800-3000£, ale jestem codziennie w domu widze corke i zone , sam utrzymuje kupiony dom i stac nas na wyjscie do restauracji czy wyjazd na wakacje , no i w UK ludzie szanuja kierowcow , inna kultura , więc tez jestem jednym z tych który by wrocil , ale z kazdym rokiem w uk coraz bardziej nie realne to sie robi
Dziewczyna ma rację. Ktoś kto przepracował całe życie powinien mieć dylemat, co zjeść albo gdzie pojechac na wakacje, a nie czy zapłacić rachunki czy wykupić leki. To wstyd dla rządzących. Ale to nie przeszkadza w wypłacaniu sobie premii, nie?
Tylko ze obecni emeryci większość swojej pracy wykonywała w innym systemie czyli za komuny, gdzie wiadomo było że z tego nic nie będzie. Obecnie jest ciut lepiej.
Weź pod uwagę fakt że większość tych ludzi którzy dzisiaj SA na emeryturze czy na rencie pracowali głównie za czasów komuny a to był czas Wielkiego złodziejstwa, układów, wszechogarniającej biedy. Ponadto jeśli ktoś pracował za najniższą pensję odprowadzę najmniejsze składki to jak może oczekiwać że będzie go stać na emeryturze na wszystko skoro za życia nie było go stać na wszystko. Trzeba być głupim żeby myśleć że na emeryturze będzie się dostawać więcej niż gdy się chodziło do pracy.
@@mariobros5567 A jesli ktos odprowadzal takie podatki,ze gdyby ich nie odprowadzal to tarzalby sie w atlasach a ma g.. nie emeryture to? Jakas dobra rada oprocz tej,ze trzeba bylo wybrac sobie lepiej czasy w ktorych sie zyje?
Pracowałem około pół roku jako kierowca kat. B w pewnej państwowej instytucji, zarobki jak to budżetówka, ale przynajmniej normalna umowa... Znajomi zachęcili mnie żebym się przeniósł do penwego duzego zakładu produkcyjnego, bo najlepsze zarobki w powiecie jeśli chodzi o zakłady pracy... Czułem się jak w więzieniu, praca bardzo ciężka, trzyzmianowy tryb - który bardzo nie podpasowal mojemu zegarowi biologicznemu, mocno średnia atmosfera, brak zgrania bo ciągłe rotacje, lizanie rowa kierownikom itp. Może i da się zarobić trochę więcej, ale umowa śmieciówka i wkurw przed kazdym wyjazdem. Wytrzymałem poltora miesiąca i wróciłem do poprzedniej roboty i jeżdżę cały czas 😀. W międzyczasie robie prawko kat C Pozdro dla kierowców którzy trafili na dobre warunki pracy - nikt do ucha nie gada, sam sobie jesteś sterem, żeglarzem i okrętem. Mam świadomość że małe firmy napędzają polską gospodarkę, ale jeśli chodzi o mnie to nigdy się nie interesowałem ofertami prywaciarzy ;) i odradzam też innym którzy lubią mieć spokojną głowę, a na państwowym garnuchu z głodu się nie umrze ;)
Wczoraj miałem urodziny 27 czułem się tragicznie. Wziolem więc 2 dni urlopu na wczoraj i dziś aby nie brać l4 bo za zwolnienie lekarskie zabrali by mi premie ^^ Nie widzę perspektyw dla młodzieży w naszym kraju a co do składek raczej emerytury nie dożyje bo podniosą wiek na 80lat i człowiek umrze w pracy
Kurcze jak ja się cieszyłem gdy 29 lat temu miałem szansę podjąć drugą pracę.Pracowalem po 14 i 12 godzin.Nie aby się dorobić,ale aby utrzymać rodzinę.Ciagle pracuje po 12 godz.i już wiem że to jest droga do nikąd.
Dobrze, że w ogóle to zrozumiałeś. Mój ojciec już na szczęście jest na emeryturze, ale nadal nie rozumie, że żyje się po to żeby żyć, a nie pracować i całe życie tylko odkładać pieniądze. Ma tak zakorzeniony w sobie punkt widzenia swoich rodziców którzy przeżyli 2WŚ, że to jest wręcz niepojęte. Ja rozumiem mieć oszczędności jakieś na "W razie W", ale odmówić sobie nowych spodni za 200zł? Albo koszulki za 60zł? Tym bardziej, że emerytury nie ma najniższej. Niestety albo i stety listonosz stwierdził ostatnio jak moja mama odbierała jego emeryturę, że mój tata ma najwyższą z emerytur jaką roznosi na moim osiedlu. I to jest dla mnie totalnie nie zrozumiałe.Doceniam fakt, że odkłada na mojego syna - a swojego pierwszego wnuka, ale tłumaczę mu, że za XX lat te pieniądze mogą nie mieć żadnej wartości jeśli nie będą w nic zainwestowane. W końcu po 5 latach udało mi się przetłumaczyć żeby zainwestował to w złoto albo ziemię. To przynajmniej na tym nikt z naszej rodziny nie starci. Wracając do ubrań. Stać go żeby kupić sobie co jakiś czas coś nowego, a mimo to tego nie robi. Samochodu nie zmienia mimo, że mógłby kupić auto 10x droższe niż to które ma obecnie. Z jednej strony doceniam jego chęć przekazania majątku mi i mojemu synowi, a z drugiej jest mi zwyczajnie przykro - bo gdzie jego radość z życia? Poza wnukiem i zainteresowaniami (zgłębianie historii) nie zostało mu praktycznie nic.
Pracujemy po 12 godzin żeby tylko wegetować. Nic więcej w tym kraju. Wiem może i teraz ja marudzę. Ktoś powie ty gościu toć mogłeś wyjechać. Ale ja mam tu rodzinę i nigdy nie byłem za jakąś tam unia. Polak tyle przeszedł pod czas wojn i komuny ale nadal siedzi cichutko pod miotłą.
Moja pierwsza praca to wynagrodzenie ok 700 zł na rękę miesięcznie . Dojeżdzałem rowerem ok 10 km i uwierzcie mi, że rok czasu tak przepracowałem i się cieszyłem , że mam pracę. Mój błąd to liceum a nie szkoła zawodowa i brak wyuczonego zawodu. Teraz robię w budowlance i to ma sens, ale lata uciekły i tego nikt nie zwróci. Róbcie tak jak myślicie a nie tak jak ktoś Wami pokieruje. praca jest tylko trzeba dobrze trafić i ją szanować. Pozdrawiam
Dużo jest takich osób, które żałowały i żałują nauki w liceum i technikum. Wkuwanie bezsensownej wiedzy na pamięć, korepetycje, czytanie lektur... I to wszystko po to, aby posiadać papierek, który pozwoli zgnić kilka następnych lat na studiach. Ale taka jest mentalność, że tak krzywo patrzą na osoby bez wykształcenia maturalnego.
@Lechu Lecho Ale technikum od zawodówki różni się tylko możliwością podejścia do matury. To właśnie po studiach większość osób jest na łasce pracodawców, bo muszą walczyć z innymi o miejsca. Własną działalność prowadzą głównie osoby po zawodówce. Sam bardzo dobrze znam takich ludzi.
@Lechu Lecho W sensie, żeby nasze przedsiębiorstwa ze sobą współpracowały, aby działać na szerszą skalę? Też jestem tego zdania, ale najpierw ludzie muszą przestać ze sobą zaciekle rywalizować.
Pracodawcy doceniający pracownika to utopia. Odkąd pamiętam - im więcej potrafisz - tym więcej masz obowiązków, a gratyfikacje za to? Cóż... "przecież nie musisz u mnie pracować", a moje 54 lata to raczej marny czas na przekwalifikowanie :/ No chyba, że to ja mam takiego pecha 🤔 Jednak z resztą przekazu zgadzam się w 100% 🙂
Jak byłem na kursach to przyszedł taki starszy pan co miał technikum miał uprawnienia na maga robił na tiga to po 3 miechach awansował na brygadziste to musiał zapierdalac za 3 a kase tylko 0 5 stow większą 4.5 k na miesiąc to jest trochę bezsens
Ja chyba mam w takim razie jakieś dziwne szczęście do pracodawców, bo nigdy od żadnego nie usłyszałem, że nie muszę u niego pracować, a podwyżki zawsze jakieś były, raz mniejsze raz większe. To prawda, im więcej potrafisz czym więcej ci dadzą i wypłata pewnie nigdy nie jest adekwatna do tego, ale mimo wszystko tragedii nie ma. Grunt to nie dawać sobie wciskać wszystkiego jak leci.
100% racji. Każdy kto ma firmę wie jak trudno o kogoś kto ma kompetencje, rozmowy wyglądają dokładnie jak mówisz. Przychodzą ludzie którzy nic nie potrafią i jeszcze maja pretensje jak się ich pyta o podstawy których oczywiście nie znają 😂 i gorzej bo jeszcze myślą, że potrafią i nie chcą się uczyć. Kompletnie nie ogarniają ile kosztuje ich zatrudnienie, że to ich praca musi zarobić na nich samych i wygenerować zysk… oglądają instagrama i im się wydaje, że założą firmę a hajs się magicznie pojawi na ich kontach. Tym którzy są czegoś warci ciężko jest dać podwyżki bo firmom się dopierdala kosztów z każdej strony. Z kolei Ci kompetentni zapierdalają jak szaleni bo w sumie ktoś musi nadgonić i zarabiają ale życia nie maja. Tymczasem te kurwy w sejmie ten ciężko wypracowany hajs rozkradają…
Dziki trener ma magiczne 33 lata jak ostatni wielk Jezusa i najwyższy Masonski stopień. Dwa trójkąty na fladze mowia wszystko kto za wszystkim stoi ,podwójne standardy, świat jaki robią i ten skryty nie widoczny równoległy który służy wyłącznie tej grupie.
Sądzę że dni Mao nowego Hitlera niestety się zbliżają , nie można sądzić ze był to przypadek. Patrząc na to jak ludzkość brnie w rozwiązania podawane im w najgorszym scenariuszu. A natura jednak rządzi się pewnymi prawami że żniwa plony będą takie jaki był zasiew.
Dziękuje ci za ten film. Powiem coś z perspektywy młodej 24 letniej osoby. Ogólnie uczę się na pilota i pracuje na dwa etaty. Niestety przez to że zabrakło mi punktów, wybrałam studia prywatne. Oprócz ogromnych kosztów, pilotaż to ogrom nauki i harówki, nauki po nocach. Ale to moje ogromne marzenie, kocham lotnictwo. Mam współlokatorkę, która studiuje i nie pracuje ( ba nigdy nie pracowała) i jak słyszę czego ona oczekuje od pracy i ze ona za 20 zł na godzinę nie będzie pracować to mnie coś trafia. Szczególnie jak mówi że jest cały czas zmęczona. Pozdrawiam cię
Ja z kolei też miałam etap, gdzie studiowałam i pracowałam - w domu tylko spałam. W weekendy praca po 12/14 h dziennie, żeby móc osiągnąć 40 h tygodniowo przy studiach dziennych. Inni imprezowali, bawili się, a ja się dorabiałam. Wychodziłam z domu 7, powrót na 22, a czasem 1 w nocy. Jedzenie na szybko kupione marketu, bo jak to w stolicy mnóstwo czasu spędzanego, żeby dojechać z punktu A do punktu B. Kiedy wreszcie znalazłam się tam, gdzie chciałam rzuciłam studia (bo okazały się zbędne) i mam w końcu wolne weekendy, to pojawiły się u mnie problemy zdrowotne. Do tego jeszcze kryzys, który niestety uszczupla oszczędności i wynagrodzenie. Gdzie kiedyś bez takiej inflacji pensja przyrastałaby ze względu na doświadczenie, tak teraz spada mimo podwyżek - bo zżera ją krwiożercza inflacja. Nie dziwię się kolejnym 20 - paro latkom, czy swoim rówieśnikom innego podejścia do sprawy tylko im zazdroszczę tej możliwości - którą często dali im po prostu rodzice. U mnie rodzice dostali od swoich cały "start" - pierwsze auto, dom, wesele. A i tak będąc młodymi ojciec potrafił przepierniczyć całą wypłatę na imprezy. Teraz stoją cały czas w tym samym miejscu - te same zarobki, praca przez całe życie. I też "gadają" na tą obecną młodzież nie widząc, że kij ma zawsze dwa końce. Ja stoję z kredytem hipotecznym - może zaciąganym trochę bardziej świadomie, coraz gorszym stanem zdrowia i czuję, że wciąż zaczynam od 0. Żałuję najlepszych lat życia spędzonych na tym zapierniczaniu na "dobrobyt" - coś co nie istnieje - bo może to rozpierniczyć każdy polityk.
Dziki jak zawsze w punkt. Ja odszedłem z pracy całkiem nie najgorszej bo nie wyrabiałem a szefuncio ciągle na moje wołanie o wsparcie mówił - pomyślimy. Myślał tak pół roku. Najpierw trzy miesiące mojego narzekania, i kolejne trzy wypowiedzenia. Na ostatni dzień mówi: może jednak zostaniesz. Pomyślimy i coś wykombinujemy. A ja mu? A co robiłeś przez ostatnie pół roku (tak, w tej firmie wszyscy jesteśmy na ty). Po 3 latach chciałem wrócić z podkulonym ogonem bo okazało się że jak nie pensja to gruszki na wierzbie, to trza się naharować gorzej niż murzyn, albo atmosfera taka ciężka ze bez noża do miejsca pracy nie dotrzesz. A na rozmowie o ponowne przyjęcie szef do mnie: wiesz pomyśleliśmy. I wyszło nam że miałeś rację. Bylo za ciebie paru ludzi z papierami takimi, że Ty to przy nich wyglądasz jak babcia klozetowa starająca się o posade dyrektora, ale jak co do czego to nie potrafili palcem do nosa trafić albo im się nie chciało. I zamiast z podkulonym ogonem wróciłem jako pan. Czasem trzeba po prostu postawić na swoim ale trzeba też najpierw pokazać że coś się umie...
Nie ty jeden, A co mają po wiedzieć dzieci z 60 i70 r 80 r Jak byś żył w tych czasach , To byś, co zrobił, Ciesz się ze jest praca ,I bo jak przyleci bezrobocie ,to będzie bieda, A jakie czasy my mieliśmy, I do dziś jest do dupy, Niż, ni umrzeć Ale dałeś radę, 30 lat to za czyna człowiek patrzeć, inaczej na świat,
@@ewakusinska6826 no tak się składa że trafiłaś na kogoś z lat 80, więc nie mów że się nie da. Fakt, że najlepiej miał rocznik 60, i 70 bo kto umiał kombinować w latach 90 ten teraz albo ma swoją firmę albo żyje z tego co wtedy nakombinował i nie mów że jest inaczej bo większość dzisiejszych właścicieli przedsiębiorstw to te roczniki. Każde dziesięciolecie po tych dwóch ma coraz gorzej. Roczniki 80 dają jeszcze radę ale kosztem po 300 godzin w miesiącu albo dwóch prac, albo start upy odpalają. Ale jeśli są mniej zaradni to budzą się teraz z 40 na karku i palcem w dupie bez szans na awans. Ale też nie mów że się nie da bo jakimś cudem mam mieszkanie bez pomocy tatusiów i mamusiów. A to że kupiłem dopiero w wieku 30 lat bo wcześniej zapieprzałem i modliłem o okazje? No właśnie, wcześniej zapieprzałem i odkładałem ile się da zamiast jeździć jak moi znajomi po amerykach i dubajach. Na początku było ciężko z 40tys kredytem na karku na ślub i samochód ale jakoś dałem rade. Roczniki 90 poszły w korpo i informatyke wiec finansowo nie jest źle ale szans na awanse praktycznie wogóle. Przejebane mają faktycznie roczniki milenijne bo ani pracy w zawodzie ani szans na awans, ani kasy którą możnaby odkładać np na zakup mieszkania.
W maju skończę 26 lat - do tej pory pracowałam w sklepie odzieżowym, na stacji benzynowej, w telewizji jako kamerzysta i montażysta, w drogerii i w gastronomii, a nawet przez jakiś czas robiłam świeczki - w każdej z tych prac byłam jednym z lepszych pracowników i dawałam z siebie 100%. Wciąż jednak nie mogłam znaleźć swojego miejsca ponieważ właśnie nie starczało mi czasu ani energii na nic poza pracą. Cały czas przez to popadałam w depresję i załamanie. Byłam wykończona, nieszczęśliwa i ciągle słyszałam tylko "ty to młoda jesteś więc masz siłę". Próbowałam też ze studiami, ale to również nie wypaliło bo zaczęła się pandemia i weszły kolejne komplikacje. I dopiero pół roku temu znalazłam swoje powołanie - nigdy nie sądziłam, że to będzie moja pasja i to co chcę robić - jestem piercerem :))) Niestety w związku z tym, że dopiero się rozkręcam nie zarabiam na tyle dużo, żebym w końcu mogła się ustatkować, ale mimo tego cieszę się, że chociaż robię to co lubię i jestem naprawdę szczęśliwa. Aktualnie żyję skromnie, ale przynajmniej mam życie towarzyskie, czas na odpoczynek i energię na cokolwiek innego poza pracą. Reszta przyjdzie z czasem (mam nadzieję 😉). Życzę Wam, aby każdy z Was znalazł kiedyś swoje "powołanie" - nie poddawajcie się! ❤
Ja ma 21 lat w tym roku 22 i czuje że życie przegrałem matura mi w tamtym roku nie poszła, a chciałem zdawać na akademie teatralną i nic trzeba poprawić, więc narazie pracuje jako kelner
@@wikxar Wielu aktorów dobrych nie ma studiów w tym kierunku bo to też jest temat rzeka. Nie przegrałeś ja swoje ogarnąłem w wieku 24 lat tutaj się liczy przede wszystkim kwestia podejścia
@@ericcartman1847 No masz racje, w sumie też trochę przesadzam że w wieku 21 lat życie się przegrywa, a tak w sumie ludzie co chwile zmieniają kierunki i kończą w różnym wieku te studia, więc faktycznie trochę przesadziłem, ale taki okres życiowy
jestem ten sam rocznik co Ty , mam młodych znajomych , kuzynów , wyjeżdżam na kontrakty za granicę , wiadomo jak jest... kiedy opowiadam o pieniądzach jakie uda mi się zarobić to las rąk do pracy ale jak powiem co trzeba robić ile godzin dziennie przepracować i wstać o 4 rano plus 5 tygodni jesteś poza domem , to się załamują i "on" by nie wstał o tej godzinie i cały dzień w pracy to za ciężka praca .... porażka
Sadze ze ida dobre czasy dla silnych ludzi. Zeby duzo zarabiac wystarczy zmusic sie rano do wstania, wyjsc do pracy i z byle-gowno-powodu nie wyjsc w trakcie pracy. Wiadomo ze miec tez pomysl na siebie, na swoje miejsce pracy. WYROBIC SWOJA WARTOSC, cholernie nie lubie okreslenia "znac swoja wartosc" - bieda umyslowa "zna swoja wartosc" wiec do pierwszej pracy ponizej 10k nie pojdzie. No i cyk, stajesz sie pracownikiem na medal, takich jak ty ze swieczna szukac, prezydent podaje ci dlon a ty tylko przyszedles do pracy i niczego nie spierdoliles xD
Co do osób wyuczonych (po studiach),sam sobie zaprzeczasz wielokrotnie.Takie osoby to najczęściej wykwalifikowane na papierku,nie mające żadnego stażu i praktyki.Często takie osoby nie nadają się do wykonywania różnych zawodów.Dlatego pani mgr nie potrafiła ci odpowiedzieć na proste pytanie w dziale diagnozy lekarskiej i dietetycznej.Znam zarówno jednych jak i drugich i gdyby zrobić sondaż,to ludzie bez szkół są lepiej ogarnięci niż ci wyuczeni odklejęńcy od rzeczywistości,którym zależało na nauce byle nie pracować więc odpowiedź nasuwa się sama,komu się nie chce pracować.
Dopiero obejrzałam, więc odpisuję z lekkim opóźnieniem. 😂 On sobie nie zaprzecza. Mówi o dwóch typach ludzi. Przykłady są różne. Nie zgodzę się z tym, że ludzie bez studiów są bardziej ogarnięci. Po prostu jedni ludzie są ogarnięci a inni nie. Jeśli jesteś ogarnięty to studia mogą pomóc, a jeśli nie należysz do bystrych to po prostu nie ma sensu na nie iść. Inna sprawa, że nie do wszystkiego trzeba mieć studia. Natomiast wiedza z dziedziny, którą wykonujesz jest niezbędna. Przykład laski z magistrem i ludzi z kursami to przykład ludzi, którzy po prostu wiedzy nie mają. Straszne jest i to, że są takie kursy, które nie są nawet w stanie objąć niezbędnego materiału a dają niby tytuł dietetyka, jak i to, że taka panna może obronić magistra. Uważam, że to zasługa wprowadzania listy pytań na obronę i temu podobnych zabiegów. 🙂
Nie rozumiem ludzi którzy biorą się za coś czego nie potrafią... Ja mam 22 lata, i wiedząc że nie znam się np na uczeniu języka Niemieckiego, nie idę do pierwszej lepszej szkoły, nie rzucam CV na stół i nie mówię "BĘDĘ TU NAUCZYCIELEM BO MAM UMIEJĘTNOŚCI BALOWANIA 24/7" ..... Owszem jest dużo prac, każdy mówi że młodzi mamy pracy potąd, ale np ja mam tak, że przez stres często zapominam wielu rzeczy i się zawieszam, dlatego nie szukam pracy gdzie ode mnie będzie w pracy wiele zależało, tylko pójdę na piekarnie, gdzieś na kasę, czy kelnera, fakt, czasem tam ludzie dokopią, ale mimo że ludzie potrafią wk***wić jak 150, to to przyjemnie..... Moją wymarzoną pracą jest praca Psychologa, jestem w 2 klasie liceum, czytam ogrom książek Psychologicznych codziennie, staram się wiele uczyć, obserwować ludzi, ale nie uważam się za eksperta z Hogwardu bo przeczytałem tam 10 czy 20 książek, to tak nie działa XD I mimo tego że wiem że marne mam szansę, bo muszę zdać Maturę, a u mnie kiepsko z Angielskim i Matematyką, to i tak się uczę, mimo że kaleczę anglika, to próbuję, i zrobię wszystko by zaliczyć egzaminy i iść na Studia, by jakkolwiek mieć lepsze życie, zrobić Studia i wypierdzielić z tego Psychopatycznego Kraju gdzie ludzie mają poziom myślenia na poziomie muchy która nie może wylecieć przez otwarte okno uderzając w szybę 5cm obok..... Z miesiąca na miesiąc jest na świecie gorzej, wszystko drożeje, my że tak powiem "SZARAKI" coraz mniej możemy, jest coraz ciężej, a ludzie nie widzą że rządy nami kontrolują, robiąc z nas jednocześnie debili że oni chcą dla nas dobrze jednocześnie plując nam w twarz i za plecami mają wszystko czego im trzeba, a my siedzimy w gównie bo oni nam tak każą..... Ja obecnie nie pracuje bo zmieniam pracę, i szukam czegoś dla mnie, ale moim największym lękiem jest że skończę właśnie życie jako robol/pracownik bez wglądu na światło, będę jak ten robot, praca od nocy do nocy, wstaję, ciemno, wracam do domu, ciemno..... 0 czasu na nic, i każdy mi zaraz powie "MŁODY JESTEŚ, TO MAŁO WIESZ, WSZYSTKO BYŚ CHCIAŁ NA TACY" Nic nie ma na tacy, i jestem świadom że będę harował od świtu do nocy, bo tak chcą nasze rządy, ale po to chodzę to cholernej szkoły, by spełnić jakkolwiek swoje marzenie i wydostać się z tego syfu który się nazywa "STRACH PRZED ŻYCIEM" .......
Dziki, jesteś jeszcze "młody facet", ale masz bardzo dużo mądrych, życiowych przemyśleń. Domyślam się że masz mało wolnego czasu, ale proszę wstawiaj swoje filmiki częściej. Taki głos rozsądku jak Twój, jest nam wszystkim BARDZO POTRZEBNY !!!
Jak zwykle mądry, wartościowy film Dziki! Jesteś jednym z niewielu znanych polskich TH-camrów, którzy tworzą mądry i wartościowy kontent! Móc pracować u takiego pracodawcy jak Ty, to byłby zaszczyt i przyjemność! Niestety dietetyka to nie moja branża 😁 Wszystkiego najlepszego Dziki dla Ciebie i dla ludzi takich jak Ty, z którymi pracujesz! 👍
Mlodzi ludzie chca pracowac! PRACOWAC! Nie chca za to byc wyzyskiwani jak ludzie z Korei Polnocnej i harowac za miske ryze po 12 godzin na dobe, aby zarobic na samo podle jedzenie i oplaty. Praca - tak. Bycie dymanym w bialy dzien - nie.
Ja bez wyksztalcenia szlam pracy jako szwaczka, maszynę do szycia to raz w życiu za dzieciaka. Podczas rozmowy wyraziłam chęć nauczenia się szycia. Miałam akurat dużo szczęścia bo potrzebowali pracownika na już, na teraz. Wyszkolili mnie. Szyłam bardzo powoli, ale bardzo dokładnie. Właśnie dlatego, że nie popełniałam błędów dali mi jeszcze miesiąc, albo dwa szansy na zdobycie tego tempa. A to tylko dlatego że lider widział we mnie potencjał. Było ciężko, ale się udało. Teraz jestem pracownikiem, który zarabia na firmę, szyję szybko i bez błędów tylko dlatego że jacyś ludzie dali mi szanse. Po drodze dawali też szanse innym młodym ludziom i wydawało mi się, że działo się to samo o czym mówi dziki trener. Bardzo dużo młodych osób (w moim wieku takie 20-22lat) było, że robią, porobili 3miesiace i jednak nie podoba mi się to. Często robili dużo błędów, bo próbowali szyć tak szybko jak osoby pracujące tu 7lat i się szybko demotywowali. Nie poszło im trochę i już ta praca jest bez sensu. Albo pani co mówiła że nigdy nie da rady tak pracować. Codziennie słyszałam jak mówiła że nie da rady. Poszłam z nią na bok na przerwie. Pogadałam szczerze. Zapytałam czy chce pracować, chciała. Od tego czasu zmieniła nastawienie i dalej tu pracuje. No i zdazaja się mega ambitne osoby robiące dużo błędów, powolutku się wdrażające, ale pełne nadziei, że im się uda i co najważniejsze udaje im się to!
Rządzący wprowadzać będą kolejne ograniczenia konsumpcji, zaczęło się od podatku cukrowego, następnie będzie ślad węglowy, ograniczenie konsumpcji mięsa, podróży, metrażu domów i mieszkań, samochodów etc. Wszystko dla dobra planety, niestety problem polega na tym że jeśli spędzimy w pracy tyle samo czasu to wyprodukujemy tyle samo i tyle samo zatrujemy planetę. Jedyna różnica to taka że my skonsumujemy mniej a państwo skonsumuje więcej. Rozwiązaniem tego problemu jest po prostu ograniczenie aktywności zawodowej. Mniej pracy = mniej produkcji = mniej nam zabiorze państwo.
Mieszkam od półtorej roku w Holandii zdecydowałem się na to dość późno bo w wieku 25-26 lat bardzo żałuję że się nie zdecydowałem wyjechał w wieku 20 lat jednak człowiek to co miał to miał i mówił sobie że to mu wystarcza jednak po czasie ściana dorosłego życia stanęła na drodze i co by człowiek nie robił to samodzielnie nie ma możliwości utrzymać wynajem mieszkania i przeżycie w Polsce... Będąc za granicą pomimo że człowiek o do nie myśli dzień w dzień bo tęskni to jednak mimo wszystko za granicą człowiek pracują za najniższą krajową człowiek żyje godnie w Polsce zebra o to by mieć na kolejny dzień...
Mam już swoje lata i jestem na emeryturze.Pracowałem na zmiany po 12 godz od 7:00 do 19:00 i od 19:00 do 7:00.byłem młody i chciałem mieć różne rzeczy. Podjąłem pracę u kamieniarza ,ciężka praca ale dobrze płatna idzie się przyzwyczić.Tak przepracowałam dodatkowo 25 lat.Kończyłem pracę o 7:00 i szłem do kamieniarza praca do 16:00.Idzie się przyzwyczaić.Ale pieniądze były.
Dobry z Ciebie Coach Dziki :) ,,Praca uszlachetnia i nadaje sens człowiekowi". Ale praca którą się kocha, nie tyranka na siłę. Ludzie często nie wiedzą czego chcą bo są bombardowani negatywnymi bodźcami i wartościami. Celem człowieka jest spełnienie się i doznanie szczęścia absolutnego w zdrowiu i miłości. Szkolnictwo w Polsce, prawo podatkowe i system polityczny uciemięża zdolne umysły. Tresura i ogłupianie społeczeństwa trwa w najlepsze. Więc z pomocą pełzają rządy i korporację, które pragną mieć stada wytresowanego bydła pod całkowitą inwigilacją i kontrolą. Brzmi jak teoria spiskowa? Wystarczy chwilkę się zatrzymać i "otworzyć oczy". Zdrowie, wiedza, czas i prywatność są najcenniejsze w obecnych czasach.
Ma rację z drugiej strony dziki też ma rację, że młode pokolenie nie jest zbyt zaangażowane w jakąkolwiek pracę bo akurat też miałam nie raz z takimi przyjemność.
Poszedłem na rozmowę o pracę, bardzo fajny i miły człowiek, od razu zaprosił mnie na dzień próbny. W międzyczasie zadzwonił do mnie mój poprzedni pracodawca że jednak nie zwija firmy i czy bym nie wrócił. Ucieszyłem się i zadzwoniłem do tego z którym byłem umówiony że bardzo mi przykro i powiedziałem jaka sytuacja. Był bardzo zawiedziony i powiedział że w gdyby jednak mi nie wypaliło żebym do niego zadzwonił, nawet w przyszłości. Morał tego z taki że na prawdę wystarczy odrobina kultury osobistej żeby zrobić dobre wrażenie i warto w takiej sytuacji zadzwonić żeby nie palić sobie mostów. W taki sposób można zrobić nawet lepsze wrażenie niż jakimś kursem czy dodatkowymi uprawnieniami. PS. Będę na Pana głosował
Dziki, znam naprawdę mało osób, które ogarniają te wszystkie tematy, o których tu powiedziałeś. Oglądam Cie od jakiegoś czasu i stwierdzam, że jesteś jedna z tych osób, na którą można w ciemno głosować, bo ciężko będzie się rozczarować, bazując na tym co mówisz. Niesamowicie mądry człowiek, na niesamowicie ważnych słowach jest w stanie zdziałać cuda. Rób tak, dalej. Edukuj ludzi i pokazuj inne strony tego grajdołku. Bądź zdrowy i nagrywaj dalej!
Prawdziwe życie boli po obu stronach medalu. Temat jest trudny i frustrujący bo przykłady może podać każdy. Wszystkim życzę zdrowia, ambicji i trochę szczęścia a sukces sam się znajdzie. Film 👍
"Pracodawcę z którym można fajne rzeczy robić i któremu zależy na pracowniku" to się uśmiałam. Pracuję od 18 roku życia i jedyne co mogłam dostać to w pysk od klienta w urzędzie, bo dlaczego on od razu 500+ nie dostał (byłam pomocą biurową, nie urzędnikiem). No i całe życie na najniższej krajowej gdzie teraz mi mówią w korpo, że jak mi się krzesło połamie to na drewnianej ryczce będę siedzieć (gdzie na jedno krzesło przypadają 2 osoby, bo praca na dwie zmiany), nie mam podkładki pod mysz, a oświetlenie to jarzeniówka - praca przy kompie z papierami. Ja się pytam GDZIE SĄ CI PRACODAWCY no chyba, że w IT. Jak przeglądam oferty pracy to na przemiennie jest mi smutno i śmiać mi się chce, a kończy się depresją i myślą, że jestem skazana na pracę tam gdzie jestem, bo wszędzie taka sama najniższa krajowa.
@@Rafal090 HaHaHa😂 się uśmiałam. Mąż jest po trzech kierunkach studiów na poziomie licencjata i magistra. 17 lat doświadczenia w zawodzie. Wyrobione uprawnienia. A na rozmowach kwalifikacyjnych mu mówią, że ma za wysokie kwalifikacje, a kadrę kierowniczą już mają. Kończy się na tym, że cały czas musi pracować jako pracownik budowlany za najniższą krajową.
@@ukaszg76703 kierunki na poziomie LICENCJATA I MAGISTRA! czego tu kurwa nie rozumieć!? Gościu ma kwalifikacje przewyższające rynek pracy w Polsce bo żaden pracodawca w Polsce nie wypłaci więcej niż nie wiem czy 3500. Ja pracuję za 2709 + ewentualnie jakaś premia na dociągnięcie żeby było 3200 a często słyszę jak ludzie 40+ narzekają na młodzież że lenie itd.
Witam Cię serdecznie . Oglądam twoje filmiki już dłuższy czas . Pochodzę z Ukrainy ale mieszkamy w Polsce już w prawie 8 lat , w Polce otworzyliśmy kilka firm. To co powiedziałeś teraz odnośnie składek i podwyżek to nie mogę się nie pogodzić z tobą. Aby utrzymywać pracowników trzeba z miesiąca na miesiąc więcej oddawać . Mojej żonie urlop macierzyński się nie należał ze względu na to ze jest w zarządzie ze mną, i jej kazali zwrócić wszystko to co dostawała przez pare miesięcy z odsetkami ( oddać ma osoba która oficjalnie nie może pracować ) . Ale na co dzień coś wymyślamy aby się utrzymywać rodzine i pracowników . Pozdrawiam
Wydaje mi się, że w obie strony przesadzasz, a przecież najważniejsze jest to co w odcieniach szarości. Ja jestem rocznik 96, żeby iść na studia, musiałem iść na zaoczne, ponieważ rodziców nie było stać na moją edukację. Dodatkowo poza studiami i pracą, zawsze miałem albo zlecenia na projekty, albo uczyłem / uczę się własnych rzeczy i rozwijam w zawodzie, jakim robię i jakim potencjalnie będę robił (plan B). Jak mówisz o zarobkach 10 tys... U mnie może takie zarobki mieć co najwyżej promil osób, a jednak próg wejścia do zawodu jest wysoki, ponieważ musisz mieć wykształcenie wyższe (inżyniera), a dodatkowo musisz mieć spore zaplecze teoretyczne i nawet będąc seniorem... Robiąc dla kogoś masz wspomniany promil szans na 10 tys, a jednocześnie, jeśli przestaniesz się rozwijać to w tym zawodzie "cię zwiną". Dodatkowo w żadnej firmie gdzie pracowałem, nikt nie robił szkoleń, więc to, co opowiadasz o wdrażaniu pracownika - praktycznie nigdzie się tak nie dzieje, typowe polskie stwierdzenie "a na ch** mam go uczyć czy wysłać na kursy, skoro i tak odejdzie". Reasumując - nauka, rozwój i chęci to często za mało. Trzeba być w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie, a wtedy podjąć właściwą decyzję.
Mam 32 lata. I pracuje 7 lat w tej samej firmie i lekko mnie to przeraża. Dziękuję za motywację, bo mam ochotę tym wszystkim jebną.. . I otworzyć swój plan na życie.I dalej się rozwijać
ja 29, 8 lat w 1 firmie niestety warunki pracy uległy znacznemu pogorszeniu u mnie w zakładzie. Złożyłem wypowiedzenie do konca miesiąca robie i bede zmieniał robote mam nadzieje ze na lepszą. Pozdrawiam.
Dziki nie do końca - chodzi i pierwszą część. Gdybyś nie zapierdalał po te 12h nie wykorzystał byś momentu w którym uśmiechnęło się to szczęście. Sam zapierdalałem 5 lat na to, żeby teraz wykorzystywać jak umiejętności tak i to "szczęście" które teraz pozwala mi dość dobrze żyć. Gdyby nie ciężka praca nie byłoby aktualnego stanu rzeczy bo nie wiedziałbym jak to wykorzystać a praca kształtuje charakter. Problem w tym, że ja o stawkę zadawałem pytanie po roku, na początku chciałem pokazać. Dzisiaj nie umieją nic, ale chcą stawki fachowców.
To jest tragedia co się obecnie dzieje. Młodzi to jedno ale problem też jest z doświadczonymi specjalistami - tych też nie ma gdzie zatrudnić i zapłacić im odpowiednio. Myśl o tym że będzie się harować 168 godzin tylko po to żeby dostać jałmużnę nie jest zachęcająca do pracy, a szczególnie przy obecnych cenach wszystkiego. Taki młody ma potrzeby i chęci na posiadanie a żeby dorobić się jednego dobrego telefonu musi pracować kilka mcy. Dlatego młody woli nie mieć niż harować. Nie ma nic złego w tym, żeby oczekiwać słusznego wynagrodzenia za swoje kompetencje. Ale nawet na to firm nie stać. Specjalistów nie brakuje, tylko są złe warunki współpracy ustalane.
@@igniscarn19 Raz że wobec kandydatów pracodawcy są odpowiedzialni, a dwa że rząd okrada nas na każdym kroku, firmy też. Jednak jeżeli jęczy pracodawca to znaczy że za bardzo oszczędzał na pracownikach, którzy potem odeszli. Dwa że pracownika się szanuje a nie pomiata jak rzeczą. Mobbing, manipulacje i zmuszanie do określonego zachowania jest na porządku dziennym, a w ogóle nie powinny istnieć.
Doświadczeni specjaliści nie mogą znaleźć pracy z warunkami jakich oczekują? To rynek wyznacza wartość pracownika, najwyraźniej ich praca nie jest tyle warta, lub nie są tak dobzi jak im się wydaje, lub czas poszukać innej specjalizacji. "Dlatego młody woli nie mieć niż harować" - nie ma takiego wyboru. Na tym świecie nie ma nic za darmo i nikomi nic się nie należy do póki sam sobie tego nie wypracuje. Nie pracujesz - nie jesz - umierasz. Twój wybór to jedynie czy chcesz zdobywać umiejętności które przyniosą Ci większe zarobki, czy jednak wegetujesz za minimalną krajową za czynności, które i tak niedługo przejmie robotyka albo imigrant bez języka bo zrobi to za połowę ceny.
@@anheru4531 tak, i nawet rynkowych pensji nie chca placic firmy. Co do drugiej czesci to jezeli wypracowalem kompetencje to mi sie nalezy, a tak sie nie dzieje wiec o czym gosciu p,,isz?
Puenta sztos, jesteś mistrzem Majkel. Maksimum nerwów połączone z bezsilnością widoczna na wideło perfekcyjnie pokazują stan wielu, wielu branż- roszczeniowy szczeniak lub roszczeniowy 'wschodni przybysz'. Mało już jest ludzi wiedzących czym jest pojęcie 'praca'. Jednakowo każdy ocenia i uważa, że wie lepiej, ale żaden nie ma na tyle odwagi, aby samemu podjąć się odpowiedzialności bycia przedsiębiorcą-szefem czy jakkolwiek to nazwiemy. Czasy mamy ciężkie, trzymaj się i nie daj wejść na głowę (tego jestem pewien). Serdeczne pozdrowienia z okolic, dzięki, że robisz swoje nie będąc marionetką obecnych trendów. Twoje przemyślenia powinny trafiać do każdego, choć wątpię, że cokolwiek by to zmieniło...
Jestem osobą niepełnosprawna ale na tyle sprawna by pracować tylko ze mogę wykonywać pracę lekką, nie mam zbyt dużego doświadczenia ale nie mam wyboru, muszę pracować, żeby przeżyć z tym że nikt mi tej pracy nie chce dać, chodzę wysyłam CV i nic wszędzie mi odmawiają a ośrodek pomocy społecznej nie chce mi pomóc, mówią że nie mogą, ma mi rodzina pomoc ale ona nie ma za co i nie chce tego zrobić, głównie mój stan zdrowia jest taki zewzgledu właśnie na nich, nie mogę wyjechać do innego miasta ani do innego kraju do pracy bo mnie nie stać na podróż, życie młodych ludzi takich jak ja dużo zależy od szczęścia, Ja niestety tego szczęścia nie mam! Co mnie czeka, nie wiem i boję się tego dowiedzieć.
Jeśli nie stać cię na wyjazd z kraju, wyjedz chociaż do innej miejscowośći poszukaj pracy lekkiej w Wortalach powiatowych urzędów pracy z okolicznych miast zrób cookolwiek,siedząc bezczynnie ta Beznadziejna sytuacja będzie się tylko pogłębiać doprowadzająć cię do depresji życzę Powodzenia w życiu i Pozdrawiam😀.
@@sergeantfrankdrebin7077 choruje na nerwice lękowa, więc już odbija się stres na mnie, nie mam za co wyjechać do innej miejscowości, ani za co tam wynająć mieszkania w tym problem, dlatego ciągle tkwię tutaj, nie mam od kogo pożyczyć a nawet bym tego nie zrobiła bo wiem że nie mam jak oddać to beznadziejna sytuacja i naprawdę nie ma w moim przypadku wyjścia, chyba że ktoś w urzędach lub w jakiejś instytucji mi pomoże albo wkoncu ktoś zlituje się i da mi pracę gdziekolwiek. Wiem że wielu chciało by mi pomóc dobra rada ale to patowa sytuacja!
zajebiste podejście do rzeczywistości // po 18 latach w korpo siedzę na bezrobociu już pół roku bo nie dałem sobą pomiatać pajacom :) i nie żałuję Pozdro
Ja już prawie 2 lata bezrobocia. Gdzie bym nie robił, albo codziennie nadgodziny, albo za te nadgodziny nie płacili, albo jakieś inne mieli pretensje. Jak tylko ktoś miał jakieś problemy to się nie kłóciłem, tylko na drugi dzień przynosiłem wypowiedzenie i odchodziłem, w jednej robocie szef jeszcze pół roku do mnie wydzwaniał, czy bym nie wrócił xd Obecnie zamiast siedzieć rowerem jeżdżę, albo idę na spacery na pół dnia xd Siedzieć jak najmniej bo niezdrowe, a cwaniakow i januszy tempić
@@wiziek Mieszkam na wsi z rodzicami, coś poogarniam, czasem pomogę przy pakowaniu warzyw i za to mam jedzenie, wodę itd (wodę mają ze studni, prąd z fv, więc i tak na mnie nie tracą). Jak chcę mieć coś hajsu to idę latem dorobić sezonowo na czarno, ale rzadko, bo nie mam w sumie żadnych większych potrzeb żeby coś kupić. Jak pracowałem to zarabiałem za mało żeby wydać to na coś sensownego, więc zamiast pracować i wydawać na głupoty wolę nie pracować i jechać rowerem coś zwiedzić, albo poczytać, pooglądać itd. No z której strony bym nie spoglądał to nie widzę żadnej motywacji żeby pójść do pracy
Dodam jeszcze że zaczynałem pracę zarabiając 7 zł na godz . Jestem 90 rok do około 23 lat pomiatali mną jak szmatą aż wreszcie powiedziałem stop tego . Zacząłem się szanować jako pracownik i stawiać ja warunki w obecnej sytuacji zarabiam 9 tys na miesiąc pracując po 9 - 11h od pon do piątku weekendy zawsze mam dla siebie i co dzień jestem w domu. Latami dochodziłem harówką to tego co mam ale opłacało się 👍
Nie oszukujmy się. Pracodawcy od lat mieli pracowników w dupie, bo każdy bił się o pracę. Dopiero teraz to się trochę zmienia, bo brakuje ludzi. Ale dopiero trochę i generalnie dalej nic się nie zmienia. Jak praca jest lekka i dobrze płatna to pracownik ją szanuję, bo wie, że gdzie indziej jest gorzej i drugiej takiej nie znajdzie. A teraz pracodawcy mają kwik, że pokolenie jest roszczeniowe.
Mam to samo. Dobrze już było do początku 2020 roku. W 2018 założyłem jednoosobową działalność gospodarczą. Szło dobrze, były plany, że się firma rozwinie, były zlecenia, działo się.... do srandemii, która moją małą firmę zmiotła jak pionek z planszy. Potem jakieś półtora roku wegetacji, na jobach byle coś zarobić plus jechanie z niewielkich oszczędności. Historia zatoczyła koło, znów jestem na etacie w korpo z którego uciekłem w 2018 roku....i mimo, że nagły atak kaszlu już się chyba skończył, to nie mam odwagi by znów powalczyć o swoje. Wegetuje, przeczekując kryzys, który dopiero się rozkręca.
Urodziłam się w latach 90-95. W domu średnio bo tata sam zapierniczał żeby utrzymać 5-osobową rodzinę, własnego mieszkania brak, dziadkowie zmarli kiedy byłam dzieckiem/nastolatkiem i niczego po nich nie dostałam bo nie byłam jedyną wnuczką do obdzielenia. Rodzina się rozpadła, przemoc w domu, oceny w szkole spadły, marzenia poszły w cholerę bo dziecko które boi się wejść do własnego domu nie ma prawa czuć się dobrze i dobrze się uczyć. Po rodzicach co najwyżej zostaną mi długi. Studia zrobiłam, przeorały mnie, lata bujałam się nie wiedząc co ze sobą zrobić bo jeszcze miałam jakieś ambicje, myślałam że zostanę artystką, trochę tu, trochę tam, ciężko mi było znaleźć pracę w zawodzie bo albo płacili tyle co kot napłakał że sama ledwo dałabym radę utrzymać się w wynajmowanym pokoju, albo oczekiwali x lat doświadczenia, albo człowieka orkiestry. Do tego jeszcze jak się okazało totalnie 0 samoocena, brak wiary w siebie i nieleczona od lat depresja lękowa. Przeczekałam kilka lat w jednej firmie, janusz wyzyskiwał z dnia na dzień coraz bardziej, musiałam pracować 6 dni w tygodniu, nie mogłam NIC zaplanować "bo może akurat będę musiała przyjść do pracy", lewizna na umowie, jakieś machloje finansowe szefunio zaczął uskuteczniać, uciekłam, przebiedowałam 1,5 roku i znalazłam pracę w korpo, w swoim zawodzie, z fajnym zespołem. Bez wiecznych nadgodzin, bez pracy 6 dni w tygodniu, zarabiam tyle ile nigdy jeszcze nie zarabiałam, choć według niektórych są to śmieszne pieniądze po które nawet by się nie schylili. Teraz muszę tylko zacząć ogarniać jakoś oszczędności.
Pieprzenie typu "sky is the limit" albo "trzeba zapier... żeby się dorobić" wpędzało mnie tylko w jeszcze gorszy stan, tylko utwierdzałam się w tym że jestem beznadziejnym człowiekiem, bez umiejętności, bez ambicji i bez celu w życiu. Oczywiście najczęściej podobne frazesy słyszałam od osób, z mojej perspektywy uprzywilejowanych. Z dobrej, "normalnej" rodziny, z mieszkaniem po babci, z tatusiem z wypchanym portfelem, z wujkiem na stanowisku, z ciotką zza granicy, itp. itd.
Po co to piszę? A no po to że może przeczyta to ktoś kto jest w takim samym punkcie w życiu w jakim ja byłam kiedyś. Nie mam przepisu na sukces, jestem nikim, nie mam dorobku ale jedyne co mogę powiedzieć to: DBAJ O SIEBIE. Nie odkładaj siebie na później. Jeżeli potrzebujesz zrobić 3 kroki w tył, to je zrób, odsapnij, zadbaj o siebie i próbuj dalej. Wiem że jest słabo, ale na pewno będzie w końcu lepiej, próbuj, testuj, pytaj, jak nie w jednym miejscu to w innym.
Trzymam za Ciebie kciuki
Dziękuję że się tym podzieliłaś 🥹
To wkoncu kiedy sie urodziles 90-95
Złoto
Powodzenia we wszystkim, po kilku zdaniach widać że zasługujesz na dobro w życiu :) Mam własną historię, ale wiele wniosków jest spójnych z twoimi. Piękny, budujący i refleksyjny komentarz :) Jeszcze raz wszystkiego co najlepsze :)
Nie jesteś nikim. Właśnie, że jesteś kimś! ;)
Dostałem prestiż 3 k na rękę
By dumnie zacząć polską udrękę
Mówili ucz się, mówili staraj
Nie skarż się nigdy i zapierdalaj
Dojdziesz do czegoś po wielu latach
Nie myśl o hajsie i wielkich chatach
Ty roszczeniowy, młody nierobie
Pomyśl o firmie a nie o sobie
Temat podwyżki niech cię nie trapi
Bo chuj dostaniesz, gdy ktoś się gapi
My nie możemy przecież psuć rynku
Polak jest bowiem od żarcia tynku
Więc zejdź na ziemię i zacznij jebać
Niszcz sobie nerwy na zdrowie nie bacz
Bo choćbyś wybił Polaków wielu
Na Twoje miejsce jest stu frajerów.
dobre
Dobre. Na twoje miejsce jest nie tylko stu frajerów ale też każdy chiałby cię utopić w łyżce wody za 5zł albo całkiem gratis.
Dokładnie, jak nie Ty to przyjdzie następny. 🥹
Aktualnie odczuwalne.
C c
Życzę każdemu kto czyta ten komentarz żeby pracował godnie, był w stanie utrzymać rodzinę i nie miał problemów. :)
Dlatego wolę być sam...
Dziękujemy i nawzajem 👍👋
@andrzej stefanowicz Dokładnie tak cały eurokołchoz to syf robactwo drożyzna , chorendalne opłaty czynszowo -prądowo -gazowo- wodne ...i niewolnictwo .🤑🤢
Dorosłe życie to problemy .przychodzą same czy chcesz czy nie to je masz.
Dzięki! Wzajemnie! :)
Jestem z rocznika 1996. Moment w którym zobaczyłem jaki jest syf na świecie zaczął się od kryzysu w firmie w której pracowałem 4 lata jako elektryk na warsztacie. Jestem po technikum elektronicznym. Atmosfera pozostawiała wiele do życzenia ale więcej było plusów niż minusów. Jednocześnie studiowałem weekendowi wf. W tygodniu 4 razy treningi gdyż obecnie od 10 lat należę do sekcji karate. Było tak że spałem 6 godzin i wstawałem nieprzytomny i na dodatek zakwaszony. Ale jakoś dawałem rade. Miałem satysfakcję że nie proszę o nikogo o pomoc sam płacę za studia sam pracuje dokładam się do domu.
Oczywiście były momenty gdzie byłem bardziej zmęczony szczególnie jak w weekend przyszło wstać o 6 do 19 wieczór na uczelni i kilka godzin ciągłych wykładów to głową wręcz Pękala.
W firmie zmienił się dyrektor. Firma się przenosiła zwalniała ludzi tłumacząc że nie ma kasy. W tym i mnie.
Długo zajęło mi szukanie nowej pracy. Większość rozmów przeprowadzona była jakby się pracodawcy nie chciało. Często nie wiedziałem od której do której jest praca i co mam robić. Więc podejrzanym ofertom dziękowałem.
W związku z tym niestety skreślili mnie z listy studentów. Brak pracy, brak postępów w nauce. Ograniczyć wydawanie gotówki.
Większość pracodawców to po prostu waliła w uja w ogłoszeniach. Na rozmowach często okazywało się zupełnie coś innego. Jeden ze słynnych przykładów. Kierowca na poczcie na pół etatu. Przy czym pół etatu tylko na umowie a jeździsz 12 godzin. W ogłoszeniu napisane tylko ułamek obowiązków. Na rozmowie 15 minut gość wymieniał następne nie wpisane w ogłoszenie.
Szczytem wszystkiego na rozmowie było zapytanie się
,, gdyby pan się nie urodził a miał urodzić zwierzęciem, jakie by to zwierzę było i dlaczego ,,
Na proste stanowisko biurowe w którym miałem doświadczenie i szybko bym się w nim odnalazł. Ponieważ w międzyczasie złapałem staż z urzędu i podniosłem swoje kwalifikacje.
Mimo to nikt do mnie nie oddzwonił kiedy aplikowałem na stanowisko biurowe.
Ale na produkcję na magazyn i na budowę zatrudnia cię w 5 minut mimo iż nie masz doświadczenia. Ale jak masz doświadczenie w obsłudze klienta, w pracach biurowych z papierologia to cię nie wezmą.
Rekrutują kilka miesięcy i dalej nikogo nie zatrudniają. Spotkałem się z przypadkiem gdzie gość mówił że niezależnie od decyzji dostanę informacje. Owszem zadzwonił że jeszcze decyzji nie podjął. Nie podjął jej przej jeszcze miesiąc.
Z mojego punktu widzenia pracodawcy to jakiś stan umysłu
Ale co złego jest w pracy na budowie? Że nie jest tak fancy jak praca za biurkiem? Zarobki są przecież lepsze.
Widzisz problem polega na tym, że żadna gospodarka nie potrzebuje tylu pracowników biurowych, ilu ludzi by chciało tak pracować.
Pracuję jako spawacz na produkcji 50 osób w biurze 150. Pewnego dnia była spinka z kierownikiem działu. Usłyszałem takie słowa Rafał, czy Ty wiesz, kto na Ciebie pracuje, a ja wiem i złożyłem wypowiedzenie. Polska to wylęgarnia mgr
Przecież możesz pójść w każdej chwili na studia 5'cio letnie i też pracować w biurze.... No chyba, że wolisz marudzić w komentarzach.
@@rybka0076 to ty jesteś tym "magistrem" z działu ?
@@rybka0076 Zgoda tylko że kierownik nie potrafi spawać . Czytać rysunek potrafię . Uczyć nauki jazdy a nie potrafić jeździć.
@@picasso3020 Nie, pracuję na produkcji, nie rozumiem poprostu biadolenia takich ludzi jak ty xd
@@RT-yd6uw Kierownik nie jest od spawania tylko ty jesteś od spawania xD On ma spinać wszystko do całości. Jest setki spraw, o których nigdy niemiałeś i nie będziesz miał pojęcia związanych z zarządzaniem.
Dziki ja mam syna z 97r chłopak pracowity ale jak wynajem jest 2700 tyle co wypłaty to nie dziwota że wyjechał za granicę i wie że żyje
Ucieczka na krótko. Tyle, ze przezyje.
Medal ma 2 strony, pamietaj.
Wydziedziczyłeś go czy wygnałeś ?? Ja przez 10 lat mieszkałem z żoną i synem w jednym pokoju i rodzicami za ścianą i się dorabiałem. Dzisiaj wszyscy chcecie za jedną wypłatę mieć na nowe auto, mieszkanie i balety.
Jako parobek.
@@bagiusz Nie, chcemy mieć możliwość za jedną wypłatę opłacenia wynajmowanego mieszkania i fajnie jakby na jedzenie zostało xD
@@bagiusz Tu nie chodzi o jakieś tam auto, mieszkanie itp. Tylko o to by starczało na dach nad głową oraz jedzenie ;)
Ależ mocny i wartościowy przekaz..
Cześć , lubię Cię słuchać bo dobrze prawisz na swoim kanale .
Mam prawie 40lat , pracuje od 15 roku życia w różnych zawodach z maksymalną przerwą w pracy 5 miesięcy nie licząc rehabilitacji po wypadku 2 lata , a pracowałem w : tartaku , poligrafi , drukarni , ogrodnictwie , hydraulice , budowlance no i teraz na magazynie .
No ale o co mi chodzi , bo ze wszystkich prac mnie zwalniali z powodu iż nie dowidze na jedno oko jak to lekarz medycyny pracy mówił " nie mogę panu podpiąć badań " no to się wycwaniłem i nauczyłem się tej tablicy u okulisty na pamięć , tylko że to było z 20 lat temu , no ale dzięki temu w końcu dostałem umowę o pracę .
Byłem wysportowanym mądrym mężczyzną po zawodówce który musiał oszukiwać system żeby mieć pracę.
I tu ja się pytam gdzie tu sprawiedliwość ,
Do pracy nie zdolny na rentę za zdrowy a do zamiatana ulic mi honor nie pozwolił się zniżyć.
Pozdrawiam bardzo serdecznie 😁
Odnosząc się do 1 części wypowiedź. Mieszkam w lubelskim, w bardzo małej mieścinie. Mam 23 lata. Mam dwie prace, jednocześnie studiuje zaocznie (mając nadzieję że studia pomogą mi za kilka lat w końcu móc odzyskać trochę własnego życia i zrezygnować z pracy po kilkanaście godzin dziennie). Pracuje na dwie prace bo pomagam swoim rodzicom - oboje mają problemy ze zdrowiem - kupuje leki, place rachunki, ogarniam zakupy itp (pomimo że tuż po 18 się wyprowadzilam i sama również place swoje rachunki, wynajem czy wszystkie pozostałe rzeczy) I nie to że narzekam - mam dach nad głową i cieszę się że mam siłę na to żeby faktycznie móc zadać o bliskich. Chociaż brakuje mi czasu na pasję czy chociażby zwykły, spokojny, wieczorny spacer. Jednak chciałabym zaznaczyć że naprawdę wśród moich znajomych jest bardzo wiele osób podobnych do mnie. Którzy teraz próbują nadrobić i odwdzięczyć się swoim rodzicom za lata ciężkiej pracy i opieki, bo niestety sami by sobie nie poradzili. Wysokość zasiłków chorobowych, pielęgnacyjnych, rent itp to śmiech na sali.
I naprawdę ciężko mi się nie raz słucha jak ludzie narzekają na młodych ludzi, bo ambitnych młodych jest bardzo dużo - tylko może poza Instagramowym światem. Wychodząc z małozamożnego środowiska (lubelska wieś to naprawdę nie były przelewki) od dzieciaka jesteśmy zmuszeni przez życie do ciężkiej pracy żeby zadbać o siebie i innych - dziadków, rodziców czy młodsze rodzeństwo. Bo nikt tego za nas nie zrobi. Oczywiście że ta druga strona medalu też istnieje ale naprawdę - przynajmniej na wschodzie Polski to dalej jest żadkość. Tutaj wiele osób z mojego rocznika wręcz boi się zmienić pracę żeby przypadkiem nie obudzić się bez wypłaty na koncie. Więc o wymaganiach typu służbowe auto, telefon, i 10k na start raczej pomyśli bardz mały promil osób.
Wow, szacun👍 Ja miałam trochę podobnie, a trochę inaczej. Generalnie teraz z tego wychodzę, mam 27 lat. Więc głowa do góry, nie poddawaj się, a będzie dobrze.
@@ikskaD Dziękuję!
Brawo jesteś wielka :) będzie tylko lepiej podziwiam taką postawę i wiem że wyjdziesz na ludzi mówię to jako starszy kolega szanuj siebie i nie daj się wciągnąć w ten pęd donikąd bądź sobą i głowa do góry jesteś dzielna i jesteś dobrym człowiekiem :)
Te wszystkie trudy zrobia z ciebie dobrego i wartosciowego czlowieka.
Pozdrawiam.
@@ikskaD Dokładnie dziewczyny ✌i nie marnujcie czasu na naleśników którzy robią z gęby d i simpów
Zgadzam się z Panem. "Trzeba pracować żeby żyć, a nie żyć żeby pracować"
Ameryke odkryles.??😆🤣
@@Zoltar78 Dla niektórych jest to "odkrycie Ameryki", lub wciąż nie są w stanie jej odkryć.
Tylko co to za praca w waszym wykonaniu jak wy żadnych kwalifikacji nie macie i starsze roczniki chodzą i poprawiają po was lub w ogóle robią za was,ale do wypłaty to jestescie pierwsi.4000 netto inaczej nie wstaję,ale co koorva oferujesz w zamian.Jesteście pierwszym pokoleniem które tyle zarabia,ja zaczynałem od najniższej aż się czegoś nauczyłem.Najbardziej płaczliwe i roszczeniowe pokolenie ever.
Pracować fizycznie czy psychcznie? Znaczy umysłowo.
Pod warunkiem że się chce pracować bo niektórzy mają z tym problem .
26 lat w rzeźni , jestem po dwóch operacjach kręgosłupa,kilka przepuklin na odcinku piersiowym,lędzwiowym,krzyżu.Najdłużej w pracy byłem 26h.Przed każdymi świętami praca dwa tygodnie po 16h...Dziś mam 44 lata,od 7 orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym a i tak pracuję po 10/12h.aby utrzymać rodzinę(dwóch synów 11/13 lat)....Miałem momenty że chciałem iść na ostatni pociąg.... Muszę dać radę, wierzę i modlę się aby było lepiej....
dasz rade
I tak kurwa do zajebania
Opłacało się??
😐
A nie lepiej zmienić robotę? W każdym wieku idzie to zrobić tylko trzeba chcieć. Ja sam poszedłem na operatora programistę cnc z zerowym doświadczeniem wystarczyło pokazać że chcesz a się nie narobisz a zarobisz akurat w tej branży cały czas będzie robota a fachowców brakuje
Mam to samo jestem po usunięciu krtani zaoferowali mi 750 zl wiec wrucilem do pracy. Chociarz teoretycznie nie mogę pracować ale chcę jako tako żyć a nie wegetować
Jak ja to znam. Jestem rocznik 94. Poszłam na studia dzienne. Uczelnia 20 km ode mnie. Byłam jedną z nielicznych w grupie osób które studiowały i pracowały. Zarabiałam takie grosze że szkoda gadać. 600 zł na miesiąc to były moje zarobki. No ale na początek dobre i tyle. Potem pracowało się za 2 tys miesięcznie. Trochę lepiej. Człowiek skończył studia z turystyki. Poszedł do pracy na recepcję w hotelu. Po miesiącu pracy zostałam wyrzucona, bo pracodawca zatrudnił mnie wiedząc że nie mam doświadczenia i nie zrobił mi żadnego szkolenia. Pensję wypłacił mi 600 zł mimo że należało się 2500. Umowa została podpisana dopiero po miesiącu no bo jak to szefowa stwierdziła: musi zobaczyć czy nadaję się do tej pracy. A w pracy powiem tak. Na 150 miejsc był jeden recepcjonista na obiekcie. Można się domyślać że czasu na wysikanie się to tam nie było, nie mówiąc o innych rzeczach. Człowiek pracował czy to chory, czy zdrowy, z gorączką zakatarzony. Potem znalazłam inną pracę. Kierownik drogerii. Praca fajna, ale masz stanowisko kierownika a zarabiasz najniższą krajową no to trochę słabo. Cały dzień człowiek głodny bo nie ma kiedy zjeść. W drogerii pracowałam tylko ja i jedna Pani na pół etatu. Oprócz zarządzania towarem na sklepie trzeba było stać na kasie. Mimo tego byłam z pracy zadowolona, dopóki nie posypało się zdrowie. Teraz pracuje w biurze w państwowej firmie. Zarabiam 3 tys (jak na mój region to nie najgorzej, połowa znajomych tyle tu zarabia) i mam weekendy wolne, praca od 07:25 do 15:00 bo to sanatorium. Już nigdy nie wrócę do pracy w korporacji. Ludzie rzucają się do mnie że z samotną matką w dużym domu mieszkam, że mogła bym zarobić więcej, że darmozjad że coś tam. Ale ja już temat pracy po 12 h 7 dni w tygodniu przerobiłam i dziękuję. Ukończyłam szkoły, studia. Lata nauki po to żeby nie było mnie stać na czynsz. Takie są realia. I w tym wszystkim przychodzi sobie na rozmowę kwalifikacyjną moja koleżanka ze studiów. Siedzi rozłożona gapi się w telefon i żuje gumę. Na pytanie od pracodawcy dlaczego chce tutaj pracować odpowiada: nie wiem może Pani coś wymyśli. Tak niestety raz miałam taką sytuację. Byłam na rozmowie o pracę w takiej firmie sprzedającej materace do masażu, rehabilitacja ludzi itp. Na 60 osób które się zgłosiło wybrano mnie. Na rozmowie kwalifikacyjnej jako jedyna coś sobą zaprezentowałam. I sobie myślę no przy takiej konkurencji, która przychodzi w dresie, żuje gumę, gapi się w telefon i mówi: niech Pani coś wymyśli co się dziwić. I co? Rozpoczęłam pracę. Pracodawca na rozmowie mówił że wynagrodzenie będzie 2500 zł, a już w pracy dowiedziałam się że zarobię tylko 1800 zł. I człowieka szlak jasny trafia. Starasz się, chcesz zarobić a tu podcinane są skrzydła. I teraz sobie myślisz kto jest gorszy. Ten pracodawca, czy Ci ludzie co mają na wszystko wyrąbane bo im się należy. Człowiek biegał latał żeby zarobić marny grosz, a oni biegli tylko do urzędu po zasiłek i 500 +. Przez ostatnie lata nie byłam na żadnych wakacjach, nawet w Polsce, bo nie było wiecznie czasu i pieniędzy. Mam teraz 29 lat i dopiero zaczynam żyć, poznawać ludzi, gdzieś wychodzić. Przez ostatnie 10 lat nie było na to czasu. Trzeba było zarobić na prawko, na rachunki w domu, opłacić leczenie. Teraz jestem już po drugiej operacji na nogi (niestety od dziecka mam problemy ortopedyczne). Człowiek sam wszystko ogarnia. Mieszkam z mamą w dużym domu. Palimy w piecu, kosimy trawę, grabimy, nosimy drzewo, węgiel. Jak trzeba to i drzewo potrafię porąbać. Nauczyła mnie tego matka. Nie raz człowiek wrócił z pracy o 19:00 i szedł z łopatą na dwór bo trzeba 300 metrów odśnieżyć. Ale ludzie tego nie pojmują. Mówią po co to robisz, bez sensu, wyprowadź się do mieszkania będziesz miała swoje życie a tak to z mamą mieszkasz. No fajnie. Jak kogoś stać...
Brawo Ty,nie przejmuj się,rób to co lubisz,mieszkaj gdzie dobrze się czujesz,nie słuchaj złych porad ludzkich i udaj Bogu,On wie co dla Ciebie dobre,serdecznie pozdrawiam♥️ (też nie mam lekko ale doceniam to co mam)
Rób swoje a komentarze puszczaj mimo uszu. To ty będziesz mieć kręgosłup moralny a teraz masz miejsce gdzie jesteś sobą i pomagasz mamie a nie harujesz i płacisz komuś grube pieniądze, żeby się przespać, żeby znów harować. ❤
Przykre, ale niestety tak jest że pracodawca płaci tylko tyle ile musi i jak ma możliwość to zapłaci mniej (np. kradnąc nadgodziny). W pracy którą może wykonywać wiele osób nigdy nie będzie pieniędzy ani rozwoju, bo pracownika łatwo zastąpić.
Srednia krajowa, co za zart. Polska to 3500 max. Do puki pracuujesz dla kogoś nie zarobisz wiecej. Czy widziałeś ogłoszenie o pracę 10000 no nie zarezerwowane.
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱
Jestem przed 50-ką. Pracowalam w PL a pozniej w DE. Mialam siłe i krzepe by pracowac. Prace różne i cięzkie. Dawalam z siebie wszystko pomagalam innym. Dwa razy nie otrzymalam wynagrodzenia,nadgodziny czesto nie placone. Przez ostatnie 10 lat takiej pracy stracilam zdrowie. Kregoslup w rozsypce. I to tyle czego sie dorobilam. Terapia za terapia i rehabilitacja. Ludzie. Szanujcie siebie i swoje zdrowie,bo nikt Wam nigdy juz go nie zwroci. Wiadomo kasa potezebna by jakos zyc ale po co urywac sobie d....
Święte słowa....pozdrawiam i zdrowia życzę 🍀🌤🤗...wiem o co chodzi....były spawacz stoczniowy na kontraktach ...i rówieśnik 😉
Dziekuje za slowa wsparcia i zrozumienie.
@@keksdolar5454 jak pracowalas w DE to skladac wniosek o Burgergeld i gitara.
Gamonie z posredniaka sa tak ostatnio zapracowane ze zanim uruchomia maszyne do gnebienia ludzi to minie pare miesiecy.
A jesli juz cos zaoferuja to zawsze mozna sie jakos wymigac 👌
Juz nie wspominajac jak czlowiek przedstawi paszport UA: wtedy to nawet czerwony dywan rozloza 😉
35 lat kręgosłup rozwalony, ciężko znaleźć pracę, pozdrawiam 🖖
zawsze to dla mnie magia ze ktos robi nadgodziny za darmo czy pensji nie dostał to na drugi dzien by mnie juz w tej pracy nie było
i tu sie zgadzam z najmlodszym pokoleniem nie robie za darmo
Polak to taki typ co dziś dużo narzeka i dużo chce. Ale jakimś cudem np. we Francji ludzie wyślij na ulicę jak im chcą podnieść lata pracy. U nas VAT 23 cisza po narzekali po kontach. Podwyżka za podwyżka marudzenie między sobą. A dla czego wrescie nie wyjdziemy na ulicę masowo? Zgadza się ludzi do pracy brak. Sam pracuje na 2 etaty ponieważ rządzący za bardzo nie chcą pomóc . Tarcza jakaś tam mówię złoże może dadzą chociaż 500zł tyle lat place zusy podatki może się uda . Niestety ma pan najniższą krajowa a żona ma rentę wysokości 987zl bujaj się gościu my damy tym co nie pracują bo im się należy. W zakładach pracy biorą pracowników ze wschodniej granicy bo mają jeszcze dotacje za takiego pracownika. Ehh kiedy nasz Naród się obudzi i przejrzy na oczy ze nas dymają w dupę w biały dzień.
Niestety duzo narzekają ale jak ich biurwa gnebi to sie grzecznie podporzadkują
Dziki to co mówisz jest przerażająco prawdziwe ! Pozdrawiam
GOŚCIU on nagania na swoje żarcie
@@piotrzaniewski1726 Co??? Jak w TYM filmie ''nagania na swoje żarcie"? Czy ty tak ogólnie, że on śmie reklamować swoje firmy? Serio???
@@bionicrattlesnake2137 sprl glupcze
23 lata pracowałem w korpo, większość tego czasu jako wyrobnik na JDG. Zwolniłem się w czerwcu w ubiegłym roku bo już nie dawałem rady w walce z jednej strony z klientami, z drugiej z oderwanym od rzeczywistości kierownictwem z organizacji. Szukałem pracy przez 7 miesięcy bo jestem ,,za stary". Podania odrzucane jedno po drugim mimo tego, że w swojej branży mam ogromne doświadczenie ale proponowano mi ewentualnie start od zera bez umowy o pracę i narzędzi, a jedynie znowu JDG i kontrakt B2B. W końcu postanowiłem pójść do pracy do fabryki na produkcję. Praca na 1 zmianę od 6 do 14, a potem mogę nie zaprzątać sobie głowy planami, mityngami, negocjacjami i spokojnie żyć poświęcając wolny czas na naukę języka, robienie kursów i dodatkową pracę, która jest moim hobby.
Korporacje to kanał
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱🇵🇱🇵🇱
Słucham tego, i myślę że to o mnie. Ja zrozumiałem to w wieku 33 lat. Punkt przegięcia był jak miałem 38 lat, jak zemdlałem z przemęczenia prowadząc samochód. Nikomu nic się nie stało, auto całe. Od tamtej pory, mam mieć zawsze czas żeby dziecku poczytać bajkę, pomóc odrabiać lekcje. A hajs, ... nie ta praca to inna, teraz to ja stawiam warunki. Uszanowanie.
Jak jesteś na etapie w którym możesz stawiac warunki to nie jest źle.
Zgadza się, ale trzeba przez to przejść osobiście...inaczej nie ma się tego zdrowego podejścia. Jeżeli nic z tym podejściem nie zrobimy, za 20 lat będzie katastrofa. Warto się zastanowić kto na takie podejście młodych ludzi ma wpływ? I kto to może zmienić. Super że DT poruszył tak istotny przekaz.
Fajnie, że szczęście dopisało więc co robisz? Stawiasz warunki ...... więc jednak pracujesz, bo manna z nieba nie leci
@@exmalis ale jak go w pracy wkur... to moze im powiedziec zeby spier....li i wychodzi. Proste? Proste. Stawia warunki? Stawia
Taka sama historia tylko ze ja się rozbiłem autem, i tylko fart mnie uratował, od tego momentu przewartościowałem życie
Ja mam lat obecnie 31. Od 16 roku życia pracuję na budowie. Skończyłem szkołę zawodową - 2 letnią, więc edukację skończyłem w wieku 18 lat. W zawodzie pracowałem około lat 10, wliczając szkołę bo zajęcia praktyczne mieliśmy na budowie jako pracownicy młodociani. Uważam siebie za fachowca w swoim zawodzie, tym bardziej, że nie jeden stary tzw. "wyjadacz" ocenił mnie pozytywnie. Przez 10 lat, kiedy pracowałem jako zbrojarz, oficjalnie zarabiałem u PRYWATNYCH przedsiębiorców, UWAGA !!! NAJNIŻSZĄ KURWA KRAJOWĄ, albo jeszcze mniej bo umowa na PÓŁ ETATU NA START tzw. okres próbny trwający rok zamiast 3 miesiące, albo całkowicie na czarno. Nieoficjalnie zarabiało się, jak i zarabia do tej pory 2 krotność najniższej w moim regionie - dolnośląskie. Oczywiście minimum 10h pracy ale jak trzeba to zostawało się dłużej bo, cytuję:
"BETON NA ZAKRĘCIE, BUDOWA OPÓŹNIONA, JA PRZEZ WAS ZAJEBISTE KARY PŁACĘ, A WY W CH*** GRACIE! TO POWINNO BYĆ DAWNO SKOŃCZONE !!! ZAPIER... DOPÓKI NIE SKOŃCZYCIE ALBO WYPIER... Z FIRMY".
Co dawało w rezultacie średnio 13-14 godzin pracy DZIENNIE ! Do tego dojazd do pracy i z powrotem +2h. Jeżdżąc komunikacją miejską oczywiście ludzie krzywo patrzą bo często gdzieś niedomyty od rdzy albo zwykłego kurzu. Syndrom budowlańca, że jesteśmy pijakami. Nikt nie pomyśli o tym, że jesteśmy po 16 godzinach na nogach pracując często naprawdę mocno fizycznie i psychicznie bo ciśnienie ze strony kierownictwa, szefa. Obecnie na budowie trzeba mieć 0,00 promila inaczej jest kara zazwyczaj pieniężna na firmę, ale pracodawca - PRYWATNY PRZEDSIĘBIORCA i tak odciągnie Ci to z wypłaty. Obecnie pracuję nadal w budowlance ale jako pracownik ogólnie budowlany. Nadal w prywatnej firmie, poza tym państwowych w budowlance dawno w naszym kraju nie ma, ale zarabiam tyle co na papierze. Praca po 8 godzin, 7-15 bez 5 dni w tygodniu. Kokosów może nie ma ale mam przynajmniej czas dla siebie i moich bliskich.
NFZ niestety jest czarnym koniem, sam tego ostatnio doświadczyłem bo gdybym nie pojechał na SOR osobiście prawdopodobnie bym teraz miał jedno szklane oko za które i tak bym musiał zapłacić. Oczywiście skierowanie ze szpitala do okulisty dostałem NA CITO. Czas oczekiwania na NFZ, NA CITO, druga połowa roku. Prywatnie - 2 dni.
PS. Dziki jeśli dasz mi za 4h dziennie 5 tysięcy złotych, bez telefonu służbowego i tej całej reszty dodatków to ja jestem w stanie taką pracę podjąć.
Jeśli chodzi o dietetykę to podstawową wiedzę mam. Najpierw masa potem siła. Na masę polecam bloczki betonowe do plecaka. Siła wyrobi się z czasem, gwarantuję. Może nie będzie tego po tobie widać bo organizm dostanie po dupie ale wytrzymałościowo będziesz nie do zajebania.
Szacun 🤝🤝🤝
SZACUN DLA NORMALNEGO PRACOWITEGO OBYWATELA STĄPAJĄCEGO PO POLSKIEJ ZIEMI W OBECNYM PRL-u 👍❤️😆
Wiesz jesli ktos ma fach w reku w budowlan e to zyje dobrze, ja robilem jak ty w budowlance ogolnej za grosze po 10 do 12 h, teraz jezdze sam czasem biore se jakiegos typka do podaj pozamiataj i klade plytki czy na panele zwykle przyjemne robotki w warszawie i robie to w swoim tepie czasem jade do klienta na 4h, a miesiecznie roznie ale powiem ci ze nienarzekam stac mnie na wszystko, ludzue mnie polecaja telefony dzwonia obecnie w notesie wolny termin mam na lipiec, finansowo moge ci powiedziec tylko ze za styczen na czysto na reke mialem 22tys zl, takze fachowcy na swoim sobie poradza a juz nie jeden prywaciarz mnie proboje zwerbowac zeby na moich plecach sie dorabiac bo mi da 6 tys ja mu mowie ile sam wyciagam to krzywi mu sie ryj. Dobry fachowiec naprawde sam na siebie zarobi zwlaszcza dzis gdy firmy i yak kasuja sporo za byle co, tak naprawde wezmiesz jedna fuche np lazienke zrobisz ja w tydz i spokojnie wyzyjesz miesiac, a 3 tyg mozesz lezec.
@@razor15593 no właśnie, bo w życiu wystarczy troszkę myśleć
@@razor15593robisz łazienkę w tydzień?
Przez dwadzieścia lat nie znalazłem pracodawcy który by mnie docenił, zawsze pracowałem jak na swoim.
Walczyłem, zmieniałem pracę jak trzeba było.
Starałem się być dobry w tym co robię i czasami byłem najlepszy w swojej okolicy, ale nie miało to przełożenia ani na moje zarobki ani na warunki pracy.
Teraz jestem już wrak człowieka i mam to wszystko gdzieś i tylko wegetuję.
Nie docenił?😂 Oni patrzą na własne tylki i dlugo nic. Pracownim jest tylką maszynką do zarabiania na szefa.
Ja miałem czsem wrażenie, że im bardziej się starasz, tym gorzej, przed wyjazdme do pracy w Niemczech pracowałem trochę na magazynie, i też się starałem (okres próbny), to brygadzista co chwila się mnie czepiał, wróciłem z przerwy minute po, spruta, gdy gościu jeszcze wrócił po mnie i nic, i moze to przykre i dziwne, ale właśnie w Niemczech można powiedzieć że się mnie za bardzo nei czapiali, i po kilku miesiącach dali mi szanse jeździć ciągnikami, więc po tym co było na magazynie , to niemal szok.
Najlepiej jak zapierdalasz kumasz wszystko a obok ten sam ziomek z pracy co nic nie robi nie wie od 5mies o której są przerwy dostaje tyle samo w chuja leci całe dnie ty chwile odsapniesz to do ciebie się dopierdola nie do niego 😅
Inicjatywa jest ważna bez pytania o podwyżkę jej nie dostaniesz dzisiaj
Mam to samo, dlatego nawet już nie podejmuję stałej pracy, bo przy śmiesznej wypłacie inni chcą żeby dosłownie być alfą i omegą. To już wole wykonywać drobne zlecenia, gdzie niestety tu też popsuł się rynek, bo coraz częściej jest marudzenie, że najlepiej jakbym miała firmę. Śmieciodawcy, nie pracodawcy. No ale... to tez jest wina naszych rodzin i nauczycieli, że nie pokierowali nas jaką skończyć szkołę, żeby mieć konkretny fach. Tylko było to pierniczenie, że trzeba mieć "mgr", bo to przepustka do czegoś tam... Do dziś nie wiem do czego. Żałuję, że nie poszłam do technikum, bo miałabym konkretny zawód.
Właśnie w tym momencie żałuję że nie mam pojęcia o dietetyce. Mieć takiego szefa jak Ty było by niesamowitą rzeczą. Masz zdrowe podejście do każdego tematu i jesteś w stanie zrozumieć każdą ze stron zagadnienia.
Pozdrawiam
Totalnie się z tobą zgadzam.. spędziłam ostatnie 10 lat w pracy robiąc nadgodziny by zarobić na dom i rachunki.. dziecko widziałam wieczorem, w ciągu dnia biegałam z wywalonym ozorem by wszystko ogarnąć, niedziela jedyny dzień wolny spędzony na sprzątaniu, praniu, prasowaniu i gotowaniu.. na wakacje nigdy nie starczało.. po 10ciu latach harówki zamiast oczekiwanego awansu/podwyżki/ medalu pierdzielnal mi kręgosłup.. siedzę w domu , ciągnąca się fizjoterapia, leki itd niezdolność do pracy.. ostatnie 10 lat nie zdało się na nic.. czy żałuje? Oczywiście ze tak!
miałem problemy z kręgosłupem sam naprawiłem dużo mi zajęło trochę wskazówek z netu itp. ialem tak ze przez 2 miesiące się tylko czołgałem nie wiem co było sie schyliłem nie dałem rady wstać cos pizlo wiele się od tamtego czasu nauczyłem, miałem problem z barkiem że trzaskał przy dużym obrocie jak rozciągnąłem kręgosłup przy okadzić barka nie trzaska ale nie wiem jak przekazać wam tą wiedze ja tego sie chyba odruchowo nauczyłem cięgle się skręcając z bólu itp by cos poprawić i w koncu na to wpadłem, jest lepiej kręgosłup barek itp jest dobrze
Wszyscy mamy problemy z kręgosłupem. Niestety za dużo pracujemy za mało ćwiczymy a jak już to nie wiemy jak.
@@1984Kojot ćwiczenia rozciągające przede wszystkim miałem tez problem że nie potrafiłem normalnie wstać z łózka, tylko i że rzeźba to robić subtelnie delikatnie by sobie gorzej niezaszkodziś, mi się udało trzeba to robić intuicyjnie
@@Pulsi79 Każdy ma inny problem , dobrać komuś ćwiczenia to sztuka. Mi same ćwiczenia rozciągające nie pomogły.
Jesteśmy dla tych okupantów niewolnikami, mamy żyć jak niewolnicy.
Na myśl przychodzi jeden z cytatów którego dokładnie nie pamiętam: jeśli lud będzie zajęty walką o przetrwanie, to na pewno nie będzie miał czasu, aby myśleć o buncie. Imo dlatego jest tak jak opisuje dziki. Trzymajcie się bracia i siostry
Tak, dokladnie.
Ale jak nie będzie tym zajęty lud nie przetrwa. Eksperyment "mysia utopia "
TO MLODZIEZ BEZ HONORU I AMBICJI ZRE DARMOWA I SPRZEDAJE SIE ZA PIZZE NIEDLUGO BEDA NA FRACIE TO RUSKIE ICH NAPASA
Mam 19 lat. Dorabiałem sobie trochę na budowie. Zdarzały się zmiany po 22 godziny, 25 godzin i następnego dnia do roboty bo terminy gonią. Mi to nie przeszkadzało, sam się na to godziłem bo wychodziło mi ponad 500 zł dniówki co jest niezłą sumą. Tylko ja jechałem na tydzień w delegację na budowę, zarabiałem kasę i wracałem do szkoły, a chłopaki (no bardziej dorośli mężczyźni bo z rodzinami z dziećmi) pracujący na stałe dymali tak miesiącami a nawet latami. Ja po prostu nie chcę tak skończyć. Siedzą tygodniami setki kilometrów od domu, od rodziny i dosłownie harują tak całymi dniami bo praca przy kostce brukowej nie jest lekka. Fakt, zarabiają bardzo dobre pieniądze jak na polskie standardy bo 7-8 tysięcy na miesiąc ale jakim kosztem, nie widzą żon, dzieci. Odbija się to na zdrowiu i fizycznym i psychicznym, ludzie się śmieją że budowlańcy piją ale czasami inaczej nie da się wytrzymać. Ta praca już dobitnie mi uświadomiła że chcę być wyżej, chcę być ponad to, chcę być na miejscu kierownika który czyściutki nam palcem pokazywał co mamy robić, a nie dalej taplać się w błocie i przenosić całe tony kostki, bazaltu, piachu czy innego badziewia. Możecie mnie zjechać że jestem nierobem i mi się nie chce ,,uczciwie pracować", proszę bardzo, ale nie mam zamiaru spędzić całego życia na tym co mnie wyniszcza i unieszczęśliwia bo życie jest tylko jedno i należy się nim cieszyć. Jak sam Dziki powiedział, trzeba znaleźć balans.
500 zł za 24 H roboty to duzo? Wychodzi niecałe 21 zł na godzinę
„ tak to każdy by chciał „
cytat może i z innej bajki , ale masz racje w 100% i powodzenia w dążeniu do celu .
Przy kostce brukowej ostatnio jak robiłem(około rok temu) to dostałem 12zl/h
@@Damian-il5gr chłopie takie stawki to 10 lat temu były dla świeżych
zmiany 25 godzin na dobe i fortuna 21 zeta na godzinę xD
Ja sobie chciałem zrobić w ubiegłym roku prawo jazdy kat D ( na autobusy). kurs kosztował 5500zł plus egzamin teoretyczny 80zł zdjae sie a praktyczny 250 zł. oczywiście lekarz do tego. Po za tym kursem aby móc przewozić ludzi należy zrobic kurs na przewóz osób który kosztował 1200zł. To jest chore. Po co ten dodatkowy kurs na przewóz osób? Wyciąganie pieniędzy jak się tylko da. Aby zrobic sobie jakies uprawnienia czy kurs w tym kraju trzeba płacic grube pieniądze a i tak ci powiedzą że cię nie przyjmą bo nie masz doświadczenia. Chory świat chory system. (Teraz taki kurs kosztuje podobno 7500zł). Wydajesz grube pieniądze na jakieś uprawnienia,powiedzmy bierzesz kredyt bo przecież jak zrobisz uprawnienia to bedziesz miał lepszą prace i stać cie bedzie aby spłacać ten kredyt a pracy nie dostaniesz bo nie masz doświadczenia. I musisz wrócić do pracy za pieniądze które zarabiałeś do tej pory i do tego jeszcze spłacać kredyt który wziołeś i harować jak wół aby przeżyć od wypłaty do wypłaty.
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱
Jestem ostrożna i lubię mieć swoje zabezpieczenie bo z doświadczenia wiadomo, że na państwo nie ma co liczyć (np. Płacimy parę stów na służbę zdrowia a i tak musimy płacić za prywatne wizyty). Też wątpię w emeryturę i wzięłam sprawy w swoje ręce. Problem w tym, że po tym co się dzieje na świecie zaczynam też wątpić, że moje zabiegi zdadzą relację. Zmierzamy w bardzo szybkim tempie do pieniądza elektronicznego. Wystarczy np. Wojna, czy inna klęska i rząd może zająć nasze konta bankowe (na zbrojenie, czy walkę z wyimaginowaną epidemią). Można np. Kupić nieruchomość, żeby zarabiała nam na emeryturę. Jak wprowadzą podatek katastralny to nie będzie się to opłacało. Polityka światowa zmierza do tego, żebyśmy nie mieli za dużo i chcą nas karać za wszystko, żeby uszczupilć nasze oszczędności. My naprawdę zmierzamy w złym kierunku jako ludzkość, cywilizacja (rządy usilnie i z premedytacją nas pchają w tym kierunku), a ludzie niestety nie robią nic by to zmienić.
Albo bedziesz tyrac jak szalona, zeby przekazac dzieciom majatek w spadku a oni taki podatek za to zaplaca, ze im sie odechce tego majatku. Moze na prawde nie ma co tyrac, tylko cieszyc sie zyciem, podrozowac, spedzac czas z rodzina.
@@AP-di8sy Dlatego ja gram w gry komputerowe ile tylko zdołam 🙂
Mam 35 lat... Jak skończyłem 20 już wiedziałem że emerytura to nierealna fantazja. Pracowałem na magazynie, w gastronomi, byłem zawodowym żołnierzem, na produkcji, potrzebowałem "trochę" czasu by znaleźć swoją branże. Obecnie jestem programistą procesów wytwórczych, w tym się szkole i rozwijam. Cenie swój czas i wiedzę. A emeryturę zacząłem zabezpieczać sam po trzydziestce.
U mnie trochę podobnie gastronomia produkcja prace w sklepie, zawodowy żołnierz budowlaniec kilka miesięcy na produkcji teraz własna działalność (nie zarejestrowana) i dorabiam na skoczka jakiś kierowca ciężarowy a mam 31 lat
Ja tak samo, 30+ I wiem od wielu lat, że emerytura to bzdura, po przekrętach z OFE już wiedziałam, że to cyrk. Co śmieszniejsze mam koleżanki, obecnie 20+ I one świecie wierzą w emeryturę xd
Powiedz mi ukończyłeś jakąś uczelnię z programistyki czy może tylko jakieś specjalistyczne kursy+praktyka ?
ja 39l, pracę mam super ale nie wiem czy nie iśc na kurs cyberbezpieczeństwa, zawsze to będzie drugi zawód w rękawie.
Hej, z ciekawości, powiesz coś więcej na czym polega praca programisty procesów wytwórczych ?
Miałem przyjemność być jedną z osób, które przeszły proces rekrutacji i mogły Cię poznać osobiście. Bardzo pozytywnie wspominam ten okres i cały czas mam z tyłu głowy, że kiedy wrócę po studiach do Krakowa to będę miał szansę ponownie z wami współpracować. Atmosfera jaka panowała w tym miejscu była niesamowita, a ludzie mili i skorzy do pomocy. Pozdro MIchał!
Niestety to co sie dzis dzieje to trochę zemsta za czas gdy pracodawca był bogiem.Starsi ludzie są oburzeni stwierdzeniami ze za 2 tysiące sie nie opłaca pracować.Jako młoda matka w 2012 roku ( 880-1000 zl na ręke to byla pensja minimalna) szukałam pracy.Ale by do niej pojsc musiałam zaplacic za przedszkole panstwowe 700-800 zł, kupic bilet miesieczny za około 80-100 zł, miec do pracy jakąś szamę itp.I wychodziłam wtedy na zero.Nie mowie nawet o kosztach mieszkania czy rachunków.Praca dla samej pracy...no fajnie,ale wolałam ten czas poświęcić dziecku.I od lat robi sie coraz gorzej w tej kwestii,a dla osob samotnych z duzych miast...tak szczerze to 5 kola to minimum minimum jest.Takie totalne zapewnienie oplaty za mieszkanie i żarcie.Do tego taka pensja uniemozliwia pobieranie zasilkow itp....więc..tez sie nie opłaca.Nie mowie tu teraz o roszczeniowych gowniakach, tylko o sobie- rocznik 86. Pomyśl teraz czyja to wina?
osób głosujących. Bo w finansach publicznych najważniejsza jest ekonomia i racjonalne wydawanie.
Oglądam Twoje filmiki od jakiegoś czasu.Mógłbym Cię zasypać komplementami.Natomiast powiem tylko jedno.Podziwiam Ciebie, że masz właściwe, obiektywne oraz prawdziwe postrzeganie otaczającej nas rzeczywistości politycznej, społecznej oraz ekonomicznej.Podziwiam Cię za odwagę, bowiem osiągnąłeś swój sukces życiowy, natomiast ryzykujesz tym, że wszystko stracisz, mówiąc prawdę.Rzeczywiście o Twojej męskości, nie świadczą Twoje duże mięśnie, lecz siła Twojego serca.Ogromne wyrazy szacunku dla Ciebie.W imieniu wszystkich Polaków dziękuję Ci za Twoją odwagę do mówienia prawdy.Pozdrawiam Ciebie serdecznie oraz wszystkich świadomych Polaków słuchających Twoich wypowiedzi.
XDDDD
@@tymoteusz850 po twoim komentarzu można wywnioskować że jedynym osiągnięciem w twoim życiu to jest pierdzenie w fotel i żarcie popcornu oraz przejście kolejnego etapu w mainkrafta.
@@sksks9012 dokładnie tak jest, skąd wiedziałeś?
Wiele młodych ludzi nie wie co ze sobą mają zrobić w życiu bo nikt ich nie nauczył jak mają sobie w nim radzić, a to dlatego że rodzice czasu nie mają dla nich bo pracują po 12h dziennie. W szkole nauczyciele ci tego też nie pokażą bo jedynie co ich obchodzi to zrobić dany temat na lekcje i tyle. A nawet jeśli jak im pokażą jak wygląda "dorosłe życie" to wizja tego ich przerasta i wpadają problemy z psychiką że sobie nie dadzą rady. Dla mnie to tez jest powód czemu młodzi ludzie pracować nie chcą. Brak pasji lub jakiegoś celu w życiu bo w 80% potrafi być zabita w młodych latach lub kompletnie pominęta przez innych
Słuszna uwaga, ten komentarz powinien być przypięty na górę. Chociaż zaraz znajdą się tacy co napiszą, że oni nic nie mieli a sobie poradzili… no skoro sobie poradzili, to znaczy, że mieli odpowiednie zasoby. Też znam osoby co w życiu stracili wszystko a mimo to się odbili, ale tylko dlatego, że mieli wiedzę, odpowiednie cechy charakteru itp. Nie każdy to ma.
Słuszna uwaga, ten komentarz powinien być przypięty na górę. Chociaż zaraz znajdą się tacy co napiszą, że oni nic nie mieli a sobie poradzili… no skoro sobie poradzili, to znaczy, że mieli odpowiednie zasoby. Też znam osoby co w życiu stracili wszystko a mimo to się odbili, ale tylko dlatego, że mieli wiedzę, odpowiednie cechy charakteru itp. Nie każdy to ma.
Brawo, to jest jeden z głównych elementów aktualnego stanu rzeczy. Świadoma lub często nie- olewka ze strony rodziców, wychowawców, opiekunów, itd. Gdyby szkoła zamiast jakoś bzdur na matematyce albo historii uczyła przygotowania do życia, i umiejętnego zarządzania nim, stan wiedzy wśród kolejnych pokoleń byłby na wyższym poziomie, i może wtedy zdaliby sobie sprawę, że olewanie własnych dzieci i ogólnie młodych umysłów prowadzi do nieodwracalnej degradacji całego społeczeństwa.
Ale zakładam, że panom tego świata taka sytuacja jest na rękę, utrzymywanie takiego nieświadomego, skupionego nie na tym co potrzebna, stada owiec, nawet tych super wykształconych baranów.
@@grot7x603 pisze to z własnego doświadczenia bo rodziców "nie było" bo musieli utrzymać mnie i rodzeństwo, a w szkole byłem obiektem żartów itp przez co odizolowałem się od społeczeństwa i cierpie na zaburzenia psychiczne, stany lękowe z byle powodu (głównie strach przed ludźmi). To jest jeden z przykładów co może się stać z takim młodym człowiekiem aktualnie jeśli mu nikt nie pokaże dobry kierunek
Też mam nerwice lekowa. Jak sobie radzisz leczysz się? Bierzesz tabletki psychoterapia?
Ja właśnie przechodzę taki okres teraz... Kurcze lubię te filmy od dzikiego i zgadzam się w większości z tym co mówisz ale z tym się utożsamia najbardziej bo jakby widział siebie. Pracuje od 10 lat za granica i nie mogę powiedzieć zarobki rzędu 5-6 tys euro to norma ale jak wpadniesz w ten wir pracy, nadgodzin, ekstra zmian to ciężko z tego wyjść. I nie tylko ja tak mam ale wielu moich znajomych- to jest uzależnienie. I tak szczerze to nie tylko Polska taka jest, wszędzie w krajach zachondich system działa podobnie. Ciężka praca, nadgodziny, drogie zycie, emerytura która nie wiadomo czy dotlstaniesz, skorumpowani politycy, wszechobecny socjal który niszczy nawet najbardziej rozwieniete kraje! System zachondi jest niszczony od środka i życie nawet najlepiej rozwiniętych krajach robi się trudne. Wiem co mówię bo zylem kilu i już ponad 10 lat temu jak mieszkałem w Włoszech to każdy ale to każdy Włoch narzekał, że weszło do Unii. Tak więc nie tylko w Polsce jest ciężko ale jest chyba najciężej żyć na dobrym Europejskim poziomie co Polaka należy się jak psu buda po 20 lata spędzonych w Unii. Jak mówię moim znajomymi że powinni już zarabiać 4 razy więcej to się ze mnie śmieją, taka mamy mentalność. Lubimy żyć pod butem, siedzieć cicho i za....lac za miskę ryżu.
Zgadzam się z połową Twojego komentarza, a z drugą niezupełnie. Dobrze, że widzisz przynajmniej, że to nie tylko w Polsce ludzie tyrają i wcale nie opływają w luksusy, że żeby zarobić to trzeba się jednak natyrać itd. Bo wielu ludzi tego nie dostrzega i wierzy, że to tylko w Polsce jest ciężko, a gdzie indziej płacą za nic.
Z drugą częścią mam większy problem :) Bo jednak to nie jest tak, że Polsce się należy jak psu buda życie na "dobrym europejskim poziomie" za 20 lat spędzonych w Unii. Bo to niestety tak nie działa. Tak samo jak to, że powinniśmy zarabiać 4x więcej. Po pierwsze koszty życia są jednak nieco inne. Po drugie, gdyby tylko zarobki zależały wyłącznie od ciężkiej pracy, to wszystko byłoby proste. Ale nie jest. Niestety polska gospodarka jest nadal mało wydajna i to z tego powodu zarabiamy mniej za podobną pracę. Nie mamy rozwiniętego zaawansowanego przemysłu, automatyzacji itd. A na oraniu pola ciężko wynieść kraj do bogactwa. Nie zapominajmy też, że my się wspinamy niemal od zera przez raptem 30 lat, a takie UK na swoje bogactwo zapracowało przez stulecia podboju świata itd. Trudno oczekiwać wyrównania poziomu w 30 lat... To nie jest kwestia tego, że my lubimy żyć pod butem, tylko tego, że jesteśmy dopiero na dorobku i niestety nikt nie rozdaje bogactwa za darmo. Chyba nie sądzisz, że bogate kraje zachodu dobrowolnie oddadzą nam połowę tego co mają, bo uczyniliśmy im zaszczyt i weszliśmy do Unii? :D
Dziki, za każdym razem jak Cię słucham, to mam wrażenie, że jesteś moim głosem w głowie xD
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱🇵🇱
Dziękuję za ten film, pracowałem codziennie, bez palenia, picia, imprezowania albo nowego samochodu lub czegokolwiek ALE nadal nie miałem na tyle pieniędzy żeby czuć się bezpiecznie z wynajęciem mieszkania nawet nie marze żeby kupić sobię kiedyś mieszkanie za kredyt mimo że mam już załatwionego geodete bo mój tata zrezygnował z działki a ja muszę utrzymywać dom razem z mamą. Pracuję codziennie tylko po to żeby żyć w domu który nawet nie jest mój na własność.
Jako szary robol to tylko zagranica.
polskojezyczny rzad was ruccc ha
Tak jak kolega powyżej, znajdź pracę zza granicą. Naucz się niemieckiego na poziomie A1/A2 z naciskiem na A2 i szukaj pracy w Niemczech. Jeśli musisz być w domu to są też firmy, gdzie robisz od poniedziałku do piątku, a weekend w domu, chyba że masz gdzieś dalej no to już gorzej ,bo 3 tygodnie w DE i tydzień w domu. Ale na pewno wymyślisz dobre rozwiązanie dla siebie. Najważniejsze to zdobywać nowe kwalifikacje i nie internetowe tylko potwierdzane przez "Państwo" , typu tytuł moneta czy technika, UDT, SEP itp.
Powodzenia 👍
@@maciej6138 Dzięki za rade ale jestem zbyt roztrzepany żeby sobie poradzić w innym kraju mimo że znam biegle angielski, spróbuje się zatrudnić w mojej pierwszej pracy cukierni bo miałem zrobione technikum gastronomii, z której się wcześniej zwolniłem bo płacili najniższą i trzeba było pracować 6 dni w tygodniu, teraz słyszałem że płacą więcej, mam nadzieję że mnie zatrudnią bo wcześniej chcieli żebym został, nawet zaproponowali pracę na dzienną ale mama mnie wtedy poprosiła bo ona straciła pracę i nie ma prawa jazdy, i chciała żebym poszukał sobie takiej samej pracy co ona, a teraz mnie zwolnili bo firma upadła, a raczej dział na którym byłem i wszystkim którym kończyła się umowa wywalili na zbity pysk.
@@kelikl w Anglii tyle roboty, że nic tylko robić 👍
Mądrego to dobrze posłuchać. Jesteś Dziki głosem wielu Polaków
🤣🤣
Szkoda że mniejszości
@DzikiTrener fajnie opowiada i całkiem logicznie myśli, ale popełnia błąd w pojmowaniu pieniądza. Kilka ważnych uwag. Fakty o bankowości i systemie monetarnym i fiskalnym 1) Pieniadze są tworzone z niczego, na podstawie obietnicy spłaty zadłużenia poprzez akcję kredytową banków komercyjnych. 2) Pieniądze są niszczone przy spłacie rat kredytów. Niszczone są raty kapitałowe, pozostaje jedynie rata odsetkowa jako zarobek dla banków. 3) Pieniądze z podatków są niszczone. TAK!!! PIENIĄDZE Z PODATKÓW SĄ NISZCZONE, bo służą spłacie rat kredytów, które zaciąga rząd na pokrycie deficytu. 4) Im większy dług tym więcej pieniędzy w gospodarce i tym bogatsze społeczeństwo, tym bogatszy sektor prywatny. Problemy ekonomii: 1) Lichwa (Odsetki od pożyczanego kapitału) 2) Inflacja 3) Dług 4) Zły system podatkowy (potrzeba to uprościć) 5) Przestarzały system świadczeń społecznych (ZUS, KRUS, MOPS do likwidacji) Proponowane rozwiązania: 1) Kredyt bez odsetek(bez lichwy), ale w nowym systemie potrójnego ksiegowania, aby dać zarobek dla banków 2) System gwarantowanego dochodu w postaci kreowanego pieniądza cyfrowego przez każdego dorosłego użytkownika systemu bankowego (Wystarczy nadać wyższe uprawnienia dla użytkowników bankowości internetowej, eng. privileges, chodzi o prawa do ZAPISU, a nie tylko do ODCZYTU) 3) Usuwanie pieniądza z gospodarki podatkiem, czyli tak jak jest to dzisiaj. Uwaga co do pracy: Dochód gwarantowany w postaci pieniądza niedłużnego da obywatelom swobodę wyboru przede wszystkim satysfakcjonującej pracy aby podnieść poziom swojego życia. Więcej na stronach kampanii Pozytywny Pieniądz Polska , Positive Money UK i Positive Money Europe oraz na stronach Fundacji Lipińskiego. Peace for all. ;)
Mądrego , Młodego (33L) i nie ....po eurospecjalistyce 😀 👍.
Amen 😁😁😁
Dziki nie masz pojęcia jak ja cię szanuje ty zawsze mówisz co myślisz i czujesz i nie gryziesz się w język nie boisz się kontrowersji szacunek dla ciebie i jeszcze raz wielki SZACUNEK
Ciekawie powiedziane.
Ja opiszę może swoją sytuację jak to się u mnie potoczyło w życiu. Tak więc należę do pokolenia Milenialsów bo urodziłem się w 1990. I dokładnie też wiecznie człowiek tylko pracował i pracował bo jak nie w czasie trwania szkoły a ukończyłem technikum handlowe. To potem po szkole także. Z czasem praca była nr.1 lecz zaczynała się przekraczać ta granica między życiem osobistym a pracą, pracowałem jako kierowca samochodu ciężarowego. W 2015 roku powiedziałem STOP nie chce takiego życia. Spakowałem z narzeczoną walizki i wyemigowalismy do Niemiec. Z czasem w Niemczech także miałem i lepsze i gorszą pracę była też i taka która po raz kolejny przekraczała ta granicę między życiem osobistym a pracą. Trwało to 2/2.5 roku, ten etap także zakończyłem kiedy dochodziło do sytuacji w których praca trwała od 6-18 a może i 19 lub 20. Do dzisiaj nie zapomnę relacji "kolegów" z pracy z pytaniem co mi nie pasuje? No proste... Wszystko. Bo kto normalny pracuje po 12/13 czy 14h dziennie od poniedziałku do piątku.
Obecnie pracuję w firmie związanej z gospodarką odpadami firma należy do miasta. Praca trwa 8 do 9h Soboty są dla chętnych a nawet jak pójdę to i tak robię mniej godzin niż w wcześniejszej pracy od poniedziałku do piątku. I mam czas dla żony i dzieciaków 👍
Bądź dalej taki jaki jesteś, nie zmienaj nic
Dokładnie jak mówisz,przerabiam raz w tyg takie gwiazdy z pokolenia z ,które nawet nie potrafią obsłużyć kalkulatora,programu magazynowego czy miotły ale rozmowy zaczynają od 5k. Inna sprawa jest że ci wszyscy po studiach czy internetowi influenserzy wkrótce będą zbędni,gdy będą potrzebni fachowcy a nie ludziki do wciskania guzików w maszynach
mam nadzieje, że buraczane pety tez beda leciały na zbity ryj, bo stanowisko magazyniera to jedno z tych, ktorego unikam poprzez znaczny odsetek patoli z kursem na widlaka
@@gagagsgasdg296 programem magazynowym nie posługują się nie tylko magazynierzy😂😂ale masz rację akcje typu komisjonowanie odradzam
Miło posłuchać... prawdy, trochę o każdym z nas. Za 3 lata 50tka. Nauka, potem zagranica, potem powrót do kraju i teraz 14 lat w korporacji. Dopiero od stycznia przyszło otrzeźwienie ,że wszystko co zaprogramowane przez system i Bogu ducha winnych rodziców było jedynie chomontem żeby przypadkiem nie wychylić się za bardzo i nie pomyśleć o sobie. Te wartości o których mówisz i ambicje młodych znikają w pokoleniu w którym młody człowiek robi robotę na zasadzie kopiuj wklej nie posiadając defacto żadnej wiedzy , natomiast osoba która tą wiedzę ma jest sfrustrowana gdyż nie jest doceniana za swój profesjonalizm i wiedzę. Dlatego jest tyle osób, którzy będą wieloma tzw. jednodniowymi specjalistami o ile mają podkłady w internecie i trochę sprytu. Każdy chce być Napoleonem ale już nikt nie chce być koniem Napoleona, każdy kliknie myszką i wyśle rakietę w kosmos nie wiedząc jak u licha to się dzieje ,że ona w ogóle odrywa się od ziemi albo jak koryguje kierunek lotu. Mam nadzieję że chociaż chirurg wie co robi , chyba że i on robi sobie przerwę w zabiegu żeby jeszcze coś doczytać na blogu Akademia Medycznej... Dzięki za fajny materiał , pozdrawiam
Jestem Żołnierzem (Byłem w Wojsku 20 lat temu) i czuje się właśnie sfrustrowany a najbardziej tym ze brakuje u nich Poznawania, Chęci tego co będą robić!!! Dla mnie to Dzieci we Mgle!!!
Jeśli chodzi o lekarzy to dzieje się to samo, mam z tym doświadczenie i słyszałam rozmowy starszych lekarzy, że teraz studenci medycyny nie rozumieją po co mają się uczyć tyle rzeczy na pamięć skoro w telefonie wpiszą i wyskakuje co trzeba, więc BOJĘ się o to kto nas będzie leczył bo to już bardzo poważna sprawa
@@margokitten1472 zacznijmy od tego ze lekarze nigdy nie leczyli, tylko zawsze byli maszynka do pieniedzy dla korpo farmsceutycznych
@@sid4178 niestety tak
Witam, sam jestem elektrykiem i rozpoczynałem swoją przygodę zawodową w 2013 roku. Na szczęście załapałem się na automatykę, lecz kokosów nie mieliśmy, mianowicie zaczynałem od 980zł na stażu, na umowie mieliśmy nie wiele więcej a byliśmy wykwalifikowani i codziennie byliśmy produktywni od samego początku. Trzy lata pracowałem w Polsce i podjąłem decyzje o wyjeździe za granicę. Dziś po siedmiu latach przeprowadziłem się do Poznania i kupuję dom. Także ciężką pracą można osiągnąć sukces, trzeba bardzo chcieć i nie bać się zmian.
Pozdrawiam
ja też w DE, w PL niegdy nie bede pracował
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱🇵🇱
Młodzi nie chcą pracować bo się naoglądają instagramów cudownych żyć na zdjęciach to co się dziwić
najgorzej w tym wypadku z dziewczynami, one żyją często tylko dla Instagrama. I weź tu dorównaj tym idealnym obrazkom.
bedzie burdel bo kobiety maja obnizona ilosc dopaminy tymi trutkami to moga zostac jedynie dziwka mi albo influerkami to samo i z chlopami oni moga zostac meskimi
Mam 22 lata pracuję i mam swoje pieniądze od 14 roku życia (tak od 14 roku życia nie brałem pieniędzy od rodziców na swoje potrzeby) .Ale muszę przyznać rację że wielu młodych ludzi oczekuje wszystkiego za nic, często ci ludzie mają świetny start na życie mam tu na myśli pomoc finansową rodziców .Ja mając 18 lat odłożyłem pieniądze które dostałem ze stażu na który poszedłem i mama kupiła za nie pralkę . Jak widze jakiś cwaniaków co to oczekują nie wiadomo czego za nic to nie czuje do nich żadnego szacunku a wręcz pogardę bo ja nie dostałem mieszkania od rodziców i jak będę miał kłopoty finansowe to rodzice nie wyciąganą paru tysięcy żeby poratować na wszystko zapracowałem i pracuje sam .
jak masz taką biede to nie trac czasu na studia tylko gromadź hajs za granicą
No i dasz sobie radę w życiu, pozdrawiam.
@@gagagsgasdg296 nie zgodzę się. Jestem w Austrii od 10 lat i z doświadczenia powiem, że bez znajomości języka i kwalifikacji będziesz białym murzynem za granicą. Poza tym Polacy nie zdają sobie sprawy, że za granicą, jesteśmy traktowani jak dzicz, która nadaje się do wykonywania usług, których nie chcą wykonywać obywatele danego kraju i pracujesz za najmniejszą krajową. Nawet po studiach. Na kursie niemieckiego poznałam Ukrainkę, która skończyła germanistykę na Ukrainie ale to było za mało więc zrobiła tytuł Master na wiedeńskim uniwersytecie, chciała uczyć niemieckiego. Pani z urzędu pracy wprost jej powiedziała,że to niczego nie zmienia i nie pomogą jej znaleźć pracy na stanowisku nauczyciela języka niemieckiego, mogą jej jedynie zaproponować pracę na stanowisku ekspedientki lub sprzątaczki a najlepiej opiekunki do osób starszych, że jeśli chce pracować jako nauczycielka to musi sama szukać pracodawcy. Znalazła. Po pół roku. Zachód traktuje mieszkańców Wschodniej Europy jako tanią siłę roboczą, do wykonywania usług pomocniczych.
Od 10 lat widzę, jak ludzie z całego świata próbują się przebić na kierownicze stanowiska w Wiedniu i nie ma takich szans. Na kierowniczych stanowiskach są Austriacy. Inne narodowości co najwyżej mogą naiwnie wierzyć,że mają szansę. Nie mają. Jeśli nie masz układów, znajomości, albo pieniędzy na danie łapówki to będziesz jedynie białym murzynem.
@@sushitheragdoll muszę zaznaczyć że to zależy na kogo trafisz. Pracowałem we Francji jako Monter-spawacz konstrukcji stalowych. Po półtora roku zostałem kierownikiem produkcji. Mialem 24 lata. Byłem najmłodszy na hali i jedyny polak. Było 17 osób razem ze mną.
Ale szefowie byli normlani. Potrzebowali kogoś kto da radę spiąć wszystko do kupy i poprowadzi ich produkcję.
Tak jak Dziki powiedział. Trzeba mieć szczęście. Stety niestety.
Pozdrawiam miło 😉
@@sebastianwilk8867 czyli potwierdziłes słowa Dzikiego. KWALIFIKACJE!!!
Z drugiej strony nie wiem jak wygląda sytuacja we Francji i stosunek Francuzów do narodów słowiańskich.
W Austrii nic się nie zmieniło od setek lat, uważają się za nadludzi, traktują nas gorzej od psów.
"Polnische Hunde", "Polnische Schweine"...
Tylko od Austriaków tu usłyszałam taki zwort, nigdy od innych nacji.
Zresztą to nie dotyczy jedynie Polaków.
Tak samo traktują Słowaków, Czechów, Węgrów, Ukraińców, Serbów, Łotyszy czy Litwinów.
Turków się boją. Generalnie muslimów się boją.
Teraz druga sprawa.
Wbrew temu co mówią media w Polsce, na zachodzie jest jeszcze gorzej. Ceny poszybowały o co najmniej 40% w górę a zarobki w okresie 10 lat o 14%. W tym samym okresie w Polsce zarobki wzrosły o ponad 100%.
My się zastanawiamy nad powrotem do Polski bo zrobiło się tu tak jak za PO w Polsce, pracujesz na dwóch etatach a i tak 80% zarobków idzie na same rachunki a życie zdrożało szokująco.
Moja siostra w Warszawie zarabia więcej jako kelnerka od mojego męża, który pracuje jako kucharz w Wiedniu.
Codziennością jest to, tak jak w Polsce,że pracodawcy płacą minimalną krajową, niezależnie od kwalifikacji, czyli 1360-1500 euro a koszty mieszkania to 1000 euro. A gdzie bilet, jedzenie, telefon czy zwykłe życie kiedy kg schabu kosztuje 15 euro za kg. A minimalna stawka na godzinę to od 10 do 15 euro, w zależności od zawodu.
Porównaj sobie to z cenami i zarobkami w Polsce.
10 jajek 2,90 Euro 🤣
1 kg cukru 1, 19 ( za 10kg) do 1,59 po 2 kg.
Olej 1 litr 4 euro.
To cena jaką mieszkańcy Austrii płacą za umowy austriackich rządów z Rosją w ostatnich kilkudziesięciu lat.
Podsumowując:
Cudze chwalicie a swojego nie znacie.
Nie wyjeżdżajcie za granicę. Przynajmniej nie do Austrii.
Stąd się zwijają Ausländerzy, wracają do siebie.
Bardzo serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Ja pracowałam w korpo plus treningi o 6 rano plus nauka po pracy plus związek wynik 4 lata leczenia u psychiatry dziękuję z tym całym samorozwojem i produktywnością. Praca relaks odpoczynek sen to podstawa.
Jak się chciało być dorobkiewiczem i korposzczurem to tak jest
@@patrykq8965 i jeszcze w związek się pchać bo ją swędziała...
Ogladam materiał...i ciesze sie ze majac 36 lat wypracowałem wczesniejsza emeryturę(wojskową) pozdrowienia dla wszystkich młodych 😊
Pracowałam też od 15 roku życia wakacyjnie, potem zaraz po maturze studia zaoczne i praca by odciążyc rodziców. Wstawanie o 4:00 by dojechać do pracy na 8-9:00 potem od 17-20 praktyki po pracy. A co weekend zjazdy. Skończyłam mgr fizjoterapii a pracowałam w Banku. Złożyłam naprawdę 50 CV by pracować w wymarzonym zawodzie. Tam gdzie robiłam praktyki chcieli mi dać umowę - zlecenie o 1000 zł mniej niż w banku bez wykształcenia bankowego. Pół roku uczyłam się niemieckiego, złożyłam tylko 4 CV, do Austrii, 2 do Niemiec i do Szwajcarii. Oprócz Szwajcarii miałam z tych 3 miejsc telefony, jak nie rozumialam to miałam polskiego współpracownika i tak już niestety mieszkam 8 lat w Niemczech. Bo w Polsce nikt mnie nie chciał. mąż jest pielęgniarzem a ja fizjoterapeuta i da się żyć... Chętnie bym wróciła do Polski, ale w Polsce musiałabym pracować cały etat (a tu ja pracuję 2-3x w tygodniu po 3-4 h) by potem odebrać dzieci z przedszkola i spędzić z nimi czas jak człowiek. Nie żyjemy ponad stan ale stabilnie i mamy dla siebie czas. W Polsce po pracy musiałabym jeszcze przyjmować pacjentów na czarno .
Ja czasami żałuję, że nie wyjechałam, jak był na to dobry czas. Uniosłam się patriotyzmem i teraz dostaje kieszonkowe, a nie wypłatę, a i tak wolę to niż pracę na cały etat w jakimś markecie lub na produkcji za dosłownie troszkę więcej. A teraz jeszcze ci Ukraińcy, jątrzenie wojenne... Lepiej zostać za granicą.
A ja z chęcią wyjechałabym z tego kraju na zawsze. Tu nie ma przyszłości. Z tak głupim rządem tu nic nie osiągniesz.
@@rachela7377 To prawda, głupi rząd, opozycja jeszcze głupsza, do tego głupi ludzie, wyborcy, dlatego jest jak jest!
W kazdej dziedzinie jest to samo, ja zawsze chcialem byc kierowca zawodowym , zrobilem uprawienia w polsce , ale szybko przyszly realia , spanie w kabinie , praca po 60h w tygodniu , wałki na wyplacanie kasy i wstret polakow do kierowcow , wyjechalem do uk pracuje po 50h czasami z nadgodzinami 55h zarabiam na reke jakos 2800-3000£, ale jestem codziennie w domu widze corke i zone , sam utrzymuje kupiony dom i stac nas na wyjscie do restauracji czy wyjazd na wakacje , no i w UK ludzie szanuja kierowcow , inna kultura , więc tez jestem jednym z tych który by wrocil , ale z kazdym rokiem w uk coraz bardziej nie realne to sie robi
@@kriskris2479 Niemożliwe! Przecież UK po wyjściu z Unii Europejskiej pogrążyła się podobno w totalnym chaosie. Tak przynajmniej mówią;-)
Dziewczyna ma rację. Ktoś kto przepracował całe życie powinien mieć dylemat, co zjeść albo gdzie pojechac na wakacje, a nie czy zapłacić rachunki czy wykupić leki. To wstyd dla rządzących. Ale to nie przeszkadza w wypłacaniu sobie premii, nie?
Tylko ze obecni emeryci większość swojej pracy wykonywała w innym systemie czyli za komuny, gdzie wiadomo było że z tego nic nie będzie. Obecnie jest ciut lepiej.
Weź pod uwagę fakt że większość tych ludzi którzy dzisiaj SA na emeryturze czy na rencie pracowali głównie za czasów komuny a to był czas Wielkiego złodziejstwa, układów, wszechogarniającej biedy. Ponadto jeśli ktoś pracował za najniższą pensję odprowadzę najmniejsze składki to jak może oczekiwać że będzie go stać na emeryturze na wszystko skoro za życia nie było go stać na wszystko. Trzeba być głupim żeby myśleć że na emeryturze będzie się dostawać więcej niż gdy się chodziło do pracy.
a mowi ci cos slowo polin?
Nawet jak nowy rząd może chcieć dobrze, to i tak nic nie zmieni przez 4 czy 8 lat bo polityka poprzedników może mieć skutki na stulecia
@@mariobros5567 A jesli ktos odprowadzal takie podatki,ze gdyby ich nie odprowadzal to tarzalby sie w atlasach a ma g.. nie emeryture to? Jakas dobra rada oprocz tej,ze trzeba bylo wybrac sobie lepiej czasy w ktorych sie zyje?
Pracowałem około pół roku jako kierowca kat. B w pewnej państwowej instytucji, zarobki jak to budżetówka, ale przynajmniej normalna umowa... Znajomi zachęcili mnie żebym się przeniósł do penwego duzego zakładu produkcyjnego, bo najlepsze zarobki w powiecie jeśli chodzi o zakłady pracy... Czułem się jak w więzieniu, praca bardzo ciężka, trzyzmianowy tryb - który bardzo nie podpasowal mojemu zegarowi biologicznemu, mocno średnia atmosfera, brak zgrania bo ciągłe rotacje, lizanie rowa kierownikom itp. Może i da się zarobić trochę więcej, ale umowa śmieciówka i wkurw przed kazdym wyjazdem. Wytrzymałem poltora miesiąca i wróciłem do poprzedniej roboty i jeżdżę cały czas 😀. W międzyczasie robie prawko kat C
Pozdro dla kierowców którzy trafili na dobre warunki pracy - nikt do ucha nie gada, sam sobie jesteś sterem, żeglarzem i okrętem. Mam świadomość że małe firmy napędzają polską gospodarkę, ale jeśli chodzi o mnie to nigdy się nie interesowałem ofertami prywaciarzy ;) i odradzam też innym którzy lubią mieć spokojną głowę, a na państwowym garnuchu z głodu się nie umrze ;)
Wczoraj miałem urodziny 27 czułem się tragicznie. Wziolem więc 2 dni urlopu na wczoraj i dziś aby nie brać l4 bo za zwolnienie lekarskie zabrali by mi premie ^^
Nie widzę perspektyw dla młodzieży w naszym kraju a co do składek raczej emerytury nie dożyje bo podniosą wiek na 80lat i człowiek umrze w pracy
Dlatego nie można liczyć na emeryturę, tylko trzeba jakoś tyle odłożyć, żeby dożyć bez
@@janxupa3683 Ci przy korycie o tym pomyśleli. Inflacja zeżre wszystko.
@@janxupa3683 "trzeba jakoś" przy tych cenach wydatkach nie jest to łatwe jak jesteś na garnku rodziców może Ci się to wydawać proste
Nie będziesz miał nic! I będziesz szczesliwy! Idziemy w tym kierunku. Pozdrawiam z hamburga
Nihuja,trzeba się z imi wymienić
Ja już nie mam nic więc mi to wisi
Ale ty nie masz nic i jesteś nieszczęśliwy, czyli akurat tobie to się poprawi. 😂
Jesteśmy w celu jak to powiedział nasz Jastrzebina Glapinski🤣😬
@@paulinakowal1012 niestety ma rację. Tym razem
Kurcze jak ja się cieszyłem gdy 29 lat temu miałem szansę podjąć drugą pracę.Pracowalem po 14 i 12 godzin.Nie aby się dorobić,ale aby utrzymać rodzinę.Ciagle pracuje po 12 godz.i już wiem że to jest droga do nikąd.
Dobrze, że w ogóle to zrozumiałeś. Mój ojciec już na szczęście jest na emeryturze, ale nadal nie rozumie, że żyje się po to żeby żyć, a nie pracować i całe życie tylko odkładać pieniądze. Ma tak zakorzeniony w sobie punkt widzenia swoich rodziców którzy przeżyli 2WŚ, że to jest wręcz niepojęte. Ja rozumiem mieć oszczędności jakieś na "W razie W", ale odmówić sobie nowych spodni za 200zł? Albo koszulki za 60zł? Tym bardziej, że emerytury nie ma najniższej. Niestety albo i stety listonosz stwierdził ostatnio jak moja mama odbierała jego emeryturę, że mój tata ma najwyższą z emerytur jaką roznosi na moim osiedlu. I to jest dla mnie totalnie nie zrozumiałe.Doceniam fakt, że odkłada na mojego syna - a swojego pierwszego wnuka, ale tłumaczę mu, że za XX lat te pieniądze mogą nie mieć żadnej wartości jeśli nie będą w nic zainwestowane. W końcu po 5 latach udało mi się przetłumaczyć żeby zainwestował to w złoto albo ziemię. To przynajmniej na tym nikt z naszej rodziny nie starci. Wracając do ubrań. Stać go żeby kupić sobie co jakiś czas coś nowego, a mimo to tego nie robi. Samochodu nie zmienia mimo, że mógłby kupić auto 10x droższe niż to które ma obecnie. Z jednej strony doceniam jego chęć przekazania majątku mi i mojemu synowi, a z drugiej jest mi zwyczajnie przykro - bo gdzie jego radość z życia? Poza wnukiem i zainteresowaniami (zgłębianie historii) nie zostało mu praktycznie nic.
Pracujemy po 12 godzin żeby tylko wegetować. Nic więcej w tym kraju. Wiem może i teraz ja marudzę. Ktoś powie ty gościu toć mogłeś wyjechać. Ale ja mam tu rodzinę i nigdy nie byłem za jakąś tam unia. Polak tyle przeszedł pod czas wojn i komuny ale nadal siedzi cichutko pod miotłą.
Po tylu latach juz wiesz?
@@kamster5775 troche mu zajęło, zeby zrozumiec, ze dawał sie dymac 30 lat...
Bo jesteś dzbanem , tyraj aż do ziemi :)
Moja pierwsza praca to wynagrodzenie ok 700 zł na rękę miesięcznie . Dojeżdzałem rowerem ok 10 km i uwierzcie mi, że rok czasu tak przepracowałem i się cieszyłem , że mam pracę. Mój błąd to liceum a nie szkoła zawodowa i brak wyuczonego zawodu. Teraz robię w budowlance i to ma sens, ale lata uciekły i tego nikt nie zwróci. Róbcie tak jak myślicie a nie tak jak ktoś Wami pokieruje. praca jest tylko trzeba dobrze trafić i ją szanować. Pozdrawiam
Dużo jest takich osób, które żałowały i żałują nauki w liceum i technikum. Wkuwanie bezsensownej wiedzy na pamięć, korepetycje, czytanie lektur... I to wszystko po to, aby posiadać papierek, który pozwoli zgnić kilka następnych lat na studiach. Ale taka jest mentalność, że tak krzywo patrzą na osoby bez wykształcenia maturalnego.
@Lechu Lecho Ale technikum od zawodówki różni się tylko możliwością podejścia do matury.
To właśnie po studiach większość osób jest na łasce pracodawców, bo muszą walczyć z innymi o miejsca. Własną działalność prowadzą głównie osoby po zawodówce. Sam bardzo dobrze znam takich ludzi.
@Lechu Lecho W sensie, żeby nasze przedsiębiorstwa ze sobą współpracowały, aby działać na szerszą skalę? Też jestem tego zdania, ale najpierw ludzie muszą przestać ze sobą zaciekle rywalizować.
Pracodawcy doceniający pracownika to utopia. Odkąd pamiętam - im więcej potrafisz - tym więcej masz obowiązków, a gratyfikacje za to? Cóż... "przecież nie musisz u mnie pracować", a moje 54 lata to raczej marny czas na przekwalifikowanie :/ No chyba, że to ja mam takiego pecha 🤔 Jednak z resztą przekazu zgadzam się w 100% 🙂
Nie tylko ty.
Jak byłem na kursach to przyszedł taki starszy pan co miał technikum miał uprawnienia na maga robił na tiga to po 3 miechach awansował na brygadziste to musiał zapierdalac za 3 a kase tylko 0 5 stow większą 4.5 k na miesiąc to jest trochę bezsens
Nagrodą za dobrą pracę jest więcej pracy
Ja chyba mam w takim razie jakieś dziwne szczęście do pracodawców, bo nigdy od żadnego nie usłyszałem, że nie muszę u niego pracować, a podwyżki zawsze jakieś były, raz mniejsze raz większe. To prawda, im więcej potrafisz czym więcej ci dadzą i wypłata pewnie nigdy nie jest adekwatna do tego, ale mimo wszystko tragedii nie ma. Grunt to nie dawać sobie wciskać wszystkiego jak leci.
100% racji. Każdy kto ma firmę wie jak trudno o kogoś kto ma kompetencje, rozmowy wyglądają dokładnie jak mówisz. Przychodzą ludzie którzy nic nie potrafią i jeszcze maja pretensje jak się ich pyta o podstawy których oczywiście nie znają 😂 i gorzej bo jeszcze myślą, że potrafią i nie chcą się uczyć. Kompletnie nie ogarniają ile kosztuje ich zatrudnienie, że to ich praca musi zarobić na nich samych i wygenerować zysk… oglądają instagrama i im się wydaje, że założą firmę a hajs się magicznie pojawi na ich kontach. Tym którzy są czegoś warci ciężko jest dać podwyżki bo firmom się dopierdala kosztów z każdej strony. Z kolei Ci kompetentni zapierdalają jak szaleni bo w sumie ktoś musi nadgonić i zarabiają ale życia nie maja. Tymczasem te kurwy w sejmie ten ciężko wypracowany hajs rozkradają…
Dziki trener ma magiczne 33 lata jak ostatni wielk Jezusa i najwyższy Masonski stopień. Dwa trójkąty na fladze mowia wszystko kto za wszystkim stoi ,podwójne standardy, świat jaki robią i ten skryty nie widoczny równoległy który służy wyłącznie tej grupie.
Sądzę że dni Mao nowego Hitlera
niestety się zbliżają , nie można sądzić ze był to przypadek.
Patrząc na to jak ludzkość brnie w rozwiązania podawane im w najgorszym scenariuszu.
A natura jednak rządzi się pewnymi prawami że żniwa plony będą takie jaki był zasiew.
ja znam temat z ludźmi którzy nie są pewni siebie na rozmowach pierd... głupoty a w pracy ogarniają.
potrzeba czasu by wdrażać ludzi.
Padłam z kejsu z jarmużu, gry czereśniami na harfie i specjalisty od europeistyki😂w ogóle fajne masz filmy o absurdach zycia codziennego w PL:)
Dziękuje ci za ten film. Powiem coś z perspektywy młodej 24 letniej osoby. Ogólnie uczę się na pilota i pracuje na dwa etaty. Niestety przez to że zabrakło mi punktów, wybrałam studia prywatne. Oprócz ogromnych kosztów, pilotaż to ogrom nauki i harówki, nauki po nocach. Ale to moje ogromne marzenie, kocham lotnictwo. Mam współlokatorkę, która studiuje i nie pracuje ( ba nigdy nie pracowała) i jak słyszę czego ona oczekuje od pracy i ze ona za 20 zł na godzinę nie będzie pracować to mnie coś trafia. Szczególnie jak mówi że jest cały czas zmęczona. Pozdrawiam cię
dobrze robi!!!uczy sie i bedzie zarabiac
Dziki jak zawsze krótko na temat I zawsze w punkt!!!💪💪💪
👍 za przekaz dziękujemy serdecznie
Ja z kolei też miałam etap, gdzie studiowałam i pracowałam - w domu tylko spałam. W weekendy praca po 12/14 h dziennie, żeby móc osiągnąć 40 h tygodniowo przy studiach dziennych. Inni imprezowali, bawili się, a ja się dorabiałam. Wychodziłam z domu 7, powrót na 22, a czasem 1 w nocy. Jedzenie na szybko kupione marketu, bo jak to w stolicy mnóstwo czasu spędzanego, żeby dojechać z punktu A do punktu B. Kiedy wreszcie znalazłam się tam, gdzie chciałam rzuciłam studia (bo okazały się zbędne) i mam w końcu wolne weekendy, to pojawiły się u mnie problemy zdrowotne. Do tego jeszcze kryzys, który niestety uszczupla oszczędności i wynagrodzenie. Gdzie kiedyś bez takiej inflacji pensja przyrastałaby ze względu na doświadczenie, tak teraz spada mimo podwyżek - bo zżera ją krwiożercza inflacja.
Nie dziwię się kolejnym 20 - paro latkom, czy swoim rówieśnikom innego podejścia do sprawy tylko im zazdroszczę tej możliwości - którą często dali im po prostu rodzice.
U mnie rodzice dostali od swoich cały "start" - pierwsze auto, dom, wesele. A i tak będąc młodymi ojciec potrafił przepierniczyć całą wypłatę na imprezy. Teraz stoją cały czas w tym samym miejscu - te same zarobki, praca przez całe życie. I też "gadają" na tą obecną młodzież nie widząc, że kij ma zawsze dwa końce. Ja stoję z kredytem hipotecznym - może zaciąganym trochę bardziej świadomie, coraz gorszym stanem zdrowia i czuję, że wciąż zaczynam od 0. Żałuję najlepszych lat życia spędzonych na tym zapierniczaniu na "dobrobyt" - coś co nie istnieje - bo może to rozpierniczyć każdy polityk.
Dziki jak zawsze w punkt.
Ja odszedłem z pracy całkiem nie najgorszej bo nie wyrabiałem a szefuncio ciągle na moje wołanie o wsparcie mówił - pomyślimy. Myślał tak pół roku. Najpierw trzy miesiące mojego narzekania, i kolejne trzy wypowiedzenia. Na ostatni dzień mówi: może jednak zostaniesz. Pomyślimy i coś wykombinujemy. A ja mu? A co robiłeś przez ostatnie pół roku (tak, w tej firmie wszyscy jesteśmy na ty). Po 3 latach chciałem wrócić z podkulonym ogonem bo okazało się że jak nie pensja to gruszki na wierzbie, to trza się naharować gorzej niż murzyn, albo atmosfera taka ciężka ze bez noża do miejsca pracy nie dotrzesz. A na rozmowie o ponowne przyjęcie szef do mnie: wiesz pomyśleliśmy. I wyszło nam że miałeś rację. Bylo za ciebie paru ludzi z papierami takimi, że Ty to przy nich wyglądasz jak babcia klozetowa starająca się o posade dyrektora, ale jak co do czego to nie potrafili palcem do nosa trafić albo im się nie chciało. I zamiast z podkulonym ogonem wróciłem jako pan. Czasem trzeba po prostu postawić na swoim ale trzeba też najpierw pokazać że coś się umie...
Nie ty jeden,
A co mają po wiedzieć dzieci z 60 i70 r 80 r
Jak byś żył w tych czasach ,
To byś, co zrobił,
Ciesz się ze jest praca ,I bo jak przyleci bezrobocie ,to będzie bieda,
A jakie czasy my mieliśmy,
I do dziś jest do dupy,
Niż, ni umrzeć
Ale dałeś radę,
30 lat to za czyna człowiek patrzeć, inaczej na świat,
@@ewakusinska6826 no tak się składa że trafiłaś na kogoś z lat 80, więc nie mów że się nie da. Fakt, że najlepiej miał rocznik 60, i 70 bo kto umiał kombinować w latach 90 ten teraz albo ma swoją firmę albo żyje z tego co wtedy nakombinował i nie mów że jest inaczej bo większość dzisiejszych właścicieli przedsiębiorstw to te roczniki. Każde dziesięciolecie po tych dwóch ma coraz gorzej. Roczniki 80 dają jeszcze radę ale kosztem po 300 godzin w miesiącu albo dwóch prac, albo start upy odpalają. Ale jeśli są mniej zaradni to budzą się teraz z 40 na karku i palcem w dupie bez szans na awans. Ale też nie mów że się nie da bo jakimś cudem mam mieszkanie bez pomocy tatusiów i mamusiów. A to że kupiłem dopiero w wieku 30 lat bo wcześniej zapieprzałem i modliłem o okazje? No właśnie, wcześniej zapieprzałem i odkładałem ile się da zamiast jeździć jak moi znajomi po amerykach i dubajach. Na początku było ciężko z 40tys kredytem na karku na ślub i samochód ale jakoś dałem rade. Roczniki 90 poszły w korpo i informatyke wiec finansowo nie jest źle ale szans na awanse praktycznie wogóle. Przejebane mają faktycznie roczniki milenijne bo ani pracy w zawodzie ani szans na awans, ani kasy którą możnaby odkładać np na zakup mieszkania.
Ja po przygodach z majstrami, zdecydowałam się nauczyć samodzielnie układać płytki, gipsować ściany, robić drewniane okna... I jakoś to leci
Gratuluję i życzę powodzenia👏😃!
W maju skończę 26 lat - do tej pory pracowałam w sklepie odzieżowym, na stacji benzynowej, w telewizji jako kamerzysta i montażysta, w drogerii i w gastronomii, a nawet przez jakiś czas robiłam świeczki - w każdej z tych prac byłam jednym z lepszych pracowników i dawałam z siebie 100%. Wciąż jednak nie mogłam znaleźć swojego miejsca ponieważ właśnie nie starczało mi czasu ani energii na nic poza pracą. Cały czas przez to popadałam w depresję i załamanie. Byłam wykończona, nieszczęśliwa i ciągle słyszałam tylko "ty to młoda jesteś więc masz siłę". Próbowałam też ze studiami, ale to również nie wypaliło bo zaczęła się pandemia i weszły kolejne komplikacje. I dopiero pół roku temu znalazłam swoje powołanie - nigdy nie sądziłam, że to będzie moja pasja i to co chcę robić - jestem piercerem :))) Niestety w związku z tym, że dopiero się rozkręcam nie zarabiam na tyle dużo, żebym w końcu mogła się ustatkować, ale mimo tego cieszę się, że chociaż robię to co lubię i jestem naprawdę szczęśliwa. Aktualnie żyję skromnie, ale przynajmniej mam życie towarzyskie, czas na odpoczynek i energię na cokolwiek innego poza pracą. Reszta przyjdzie z czasem (mam nadzieję 😉). Życzę Wam, aby każdy z Was znalazł kiedyś swoje "powołanie" - nie poddawajcie się! ❤
Ja ma 21 lat w tym roku 22 i czuje że życie przegrałem matura mi w tamtym roku nie poszła, a chciałem zdawać na akademie teatralną i nic trzeba poprawić, więc narazie pracuje jako kelner
@margaret
Piercer to osoba, która zajmuje się ozdabianiem różnych części ciała kolczykami.
@@wikxar Wielu aktorów dobrych nie ma studiów w tym kierunku bo to też jest temat rzeka. Nie przegrałeś ja swoje ogarnąłem w wieku 24 lat tutaj się liczy przede wszystkim kwestia podejścia
@@ericcartman1847 No masz racje, w sumie też trochę przesadzam że w wieku 21 lat życie się przegrywa, a tak w sumie ludzie co chwile zmieniają kierunki i kończą w różnym wieku te studia, więc faktycznie trochę przesadziłem, ale taki okres życiowy
@Incel Polska TV nigdy o tym nie słyszałam i aż musiałam wyszukać co to, ale po sprawdzeniu podziękuję 😉
jestem ten sam rocznik co Ty , mam młodych znajomych , kuzynów , wyjeżdżam na kontrakty za granicę , wiadomo jak jest... kiedy opowiadam o pieniądzach jakie uda mi się zarobić to las rąk do pracy ale jak powiem co trzeba robić ile godzin dziennie przepracować i wstać o 4 rano plus 5 tygodni jesteś poza domem , to się załamują i "on" by nie wstał o tej godzinie i cały dzień w pracy to za ciężka praca .... porażka
Sadze ze ida dobre czasy dla silnych ludzi. Zeby duzo zarabiac wystarczy zmusic sie rano do wstania, wyjsc do pracy i z byle-gowno-powodu nie wyjsc w trakcie pracy. Wiadomo ze miec tez pomysl na siebie, na swoje miejsce pracy. WYROBIC SWOJA WARTOSC, cholernie nie lubie okreslenia "znac swoja wartosc" - bieda umyslowa "zna swoja wartosc" wiec do pierwszej pracy ponizej 10k nie pojdzie. No i cyk, stajesz sie pracownikiem na medal, takich jak ty ze swieczna szukac, prezydent podaje ci dlon a ty tylko przyszedles do pracy i niczego nie spierdoliles xD
Co do osób wyuczonych (po studiach),sam sobie zaprzeczasz wielokrotnie.Takie osoby to najczęściej wykwalifikowane na papierku,nie mające żadnego stażu i praktyki.Często takie osoby nie nadają się do wykonywania różnych zawodów.Dlatego pani mgr nie potrafiła ci odpowiedzieć na proste pytanie w dziale diagnozy lekarskiej i dietetycznej.Znam zarówno jednych jak i drugich i gdyby zrobić sondaż,to ludzie bez szkół są lepiej ogarnięci niż ci wyuczeni odklejęńcy od rzeczywistości,którym zależało na nauce byle nie pracować więc odpowiedź nasuwa się sama,komu się nie chce pracować.
Dopiero obejrzałam, więc odpisuję z lekkim opóźnieniem. 😂 On sobie nie zaprzecza. Mówi o dwóch typach ludzi. Przykłady są różne. Nie zgodzę się z tym, że ludzie bez studiów są bardziej ogarnięci. Po prostu jedni ludzie są ogarnięci a inni nie. Jeśli jesteś ogarnięty to studia mogą pomóc, a jeśli nie należysz do bystrych to po prostu nie ma sensu na nie iść. Inna sprawa, że nie do wszystkiego trzeba mieć studia. Natomiast wiedza z dziedziny, którą wykonujesz jest niezbędna. Przykład laski z magistrem i ludzi z kursami to przykład ludzi, którzy po prostu wiedzy nie mają. Straszne jest i to, że są takie kursy, które nie są nawet w stanie objąć niezbędnego materiału a dają niby tytuł dietetyka, jak i to, że taka panna może obronić magistra. Uważam, że to zasługa wprowadzania listy pytań na obronę i temu podobnych zabiegów. 🙂
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱🇵🇱
Dziki ! Szacunek ! Dobrze posłuchać mądrego człowieka ! Pozdrawiam serdecznie
Nie rozumiem ludzi którzy biorą się za coś czego nie potrafią... Ja mam 22 lata, i wiedząc że nie znam się np na uczeniu języka Niemieckiego, nie idę do pierwszej lepszej szkoły, nie rzucam CV na stół i nie mówię "BĘDĘ TU NAUCZYCIELEM BO MAM UMIEJĘTNOŚCI BALOWANIA 24/7" ..... Owszem jest dużo prac, każdy mówi że młodzi mamy pracy potąd, ale np ja mam tak, że przez stres często zapominam wielu rzeczy i się zawieszam, dlatego nie szukam pracy gdzie ode mnie będzie w pracy wiele zależało, tylko pójdę na piekarnie, gdzieś na kasę, czy kelnera, fakt, czasem tam ludzie dokopią, ale mimo że ludzie potrafią wk***wić jak 150, to to przyjemnie..... Moją wymarzoną pracą jest praca Psychologa, jestem w 2 klasie liceum, czytam ogrom książek Psychologicznych codziennie, staram się wiele uczyć, obserwować ludzi, ale nie uważam się za eksperta z Hogwardu bo przeczytałem tam 10 czy 20 książek, to tak nie działa XD I mimo tego że wiem że marne mam szansę, bo muszę zdać Maturę, a u mnie kiepsko z Angielskim i Matematyką, to i tak się uczę, mimo że kaleczę anglika, to próbuję, i zrobię wszystko by zaliczyć egzaminy i iść na Studia, by jakkolwiek mieć lepsze życie, zrobić Studia i wypierdzielić z tego Psychopatycznego Kraju gdzie ludzie mają poziom myślenia na poziomie muchy która nie może wylecieć przez otwarte okno uderzając w szybę 5cm obok..... Z miesiąca na miesiąc jest na świecie gorzej, wszystko drożeje, my że tak powiem "SZARAKI" coraz mniej możemy, jest coraz ciężej, a ludzie nie widzą że rządy nami kontrolują, robiąc z nas jednocześnie debili że oni chcą dla nas dobrze jednocześnie plując nam w twarz i za plecami mają wszystko czego im trzeba, a my siedzimy w gównie bo oni nam tak każą..... Ja obecnie nie pracuje bo zmieniam pracę, i szukam czegoś dla mnie, ale moim największym lękiem jest że skończę właśnie życie jako robol/pracownik bez wglądu na światło, będę jak ten robot, praca od nocy do nocy, wstaję, ciemno, wracam do domu, ciemno..... 0 czasu na nic, i każdy mi zaraz powie "MŁODY JESTEŚ, TO MAŁO WIESZ, WSZYSTKO BYŚ CHCIAŁ NA TACY" Nic nie ma na tacy, i jestem świadom że będę harował od świtu do nocy, bo tak chcą nasze rządy, ale po to chodzę to cholernej szkoły, by spełnić jakkolwiek swoje marzenie i wydostać się z tego syfu który się nazywa "STRACH PRZED ŻYCIEM" .......
@@Trance922 dopisz tylko czy na legalu i z jakim wkładem własnym ;)
- W tym kraju nie ma pracy dla ludzi z moim wykształceniem
- a kim jest Pan z wykształcenia?
- Torreadorem
To było w Familiadzie?
@@wanmic1 po prostu zasugerowałem, że ludzie robią kompletnie nieprzydatne specjalizacje na uczelniach. Taka metafora
@@FrogStory
Piękne, aż smutne.
Akurat dwa dni temu pewien byk zbiegł.
@@wanmic1 Odniesienie do Kiepskich
Dziki, jesteś jeszcze "młody facet", ale masz bardzo dużo mądrych, życiowych przemyśleń. Domyślam się że masz mało wolnego czasu, ale proszę wstawiaj swoje filmiki częściej. Taki głos rozsądku jak Twój, jest nam wszystkim BARDZO POTRZEBNY !!!
Głos rozsądku powinien pochodzić od ciebie, nie możesz tego uzależniać od innych
Jak zwykle mądry, wartościowy film Dziki! Jesteś jednym z niewielu znanych polskich TH-camrów, którzy tworzą mądry i wartościowy kontent! Móc pracować u takiego pracodawcy jak Ty, to byłby zaszczyt i przyjemność! Niestety dietetyka to nie moja branża 😁 Wszystkiego najlepszego Dziki dla Ciebie i dla ludzi takich jak Ty, z którymi pracujesz! 👍
Mlodzi ludzie chca pracowac! PRACOWAC! Nie chca za to byc wyzyskiwani jak ludzie z Korei Polnocnej i harowac za miske ryze po 12 godzin na dobe, aby zarobic na samo podle jedzenie i oplaty. Praca - tak. Bycie dymanym w bialy dzien - nie.
Zmartwie cię w Korei Północnej nie harują po 12 godzin na dobę. A żeby było zabawniej to ich stopa życiowa rośnie gdy nasza spada.
Ja bez wyksztalcenia szlam pracy jako szwaczka, maszynę do szycia to raz w życiu za dzieciaka. Podczas rozmowy wyraziłam chęć nauczenia się szycia. Miałam akurat dużo szczęścia bo potrzebowali pracownika na już, na teraz. Wyszkolili mnie. Szyłam bardzo powoli, ale bardzo dokładnie. Właśnie dlatego, że nie popełniałam błędów dali mi jeszcze miesiąc, albo dwa szansy na zdobycie tego tempa. A to tylko dlatego że lider widział we mnie potencjał. Było ciężko, ale się udało. Teraz jestem pracownikiem, który zarabia na firmę, szyję szybko i bez błędów tylko dlatego że jacyś ludzie dali mi szanse. Po drodze dawali też szanse innym młodym ludziom i wydawało mi się, że działo się to samo o czym mówi dziki trener. Bardzo dużo młodych osób (w moim wieku takie 20-22lat) było, że robią, porobili 3miesiace i jednak nie podoba mi się to. Często robili dużo błędów, bo próbowali szyć tak szybko jak osoby pracujące tu 7lat i się szybko demotywowali. Nie poszło im trochę i już ta praca jest bez sensu. Albo pani co mówiła że nigdy nie da rady tak pracować. Codziennie słyszałam jak mówiła że nie da rady. Poszłam z nią na bok na przerwie. Pogadałam szczerze. Zapytałam czy chce pracować, chciała. Od tego czasu zmieniła nastawienie i dalej tu pracuje. No i zdazaja się mega ambitne osoby robiące dużo błędów, powolutku się wdrażające, ale pełne nadziei, że im się uda i co najważniejsze udaje im się to!
Piękny przykład Maryna, brat mojego dziadka mówił: "Rób powoli i dokładnie, a prędkość przyjdzie sama".
od 20 lat płacę na składki zdrowotne, a oni w szpitalu mówią mi że na PILNY zabieg mogą mnie już zapisać na czerwiec 2025 roku! 2025!
Rządzący wprowadzać będą kolejne ograniczenia konsumpcji, zaczęło się od podatku cukrowego, następnie będzie ślad węglowy, ograniczenie konsumpcji mięsa, podróży, metrażu domów i mieszkań, samochodów etc. Wszystko dla dobra planety, niestety problem polega na tym że jeśli spędzimy w pracy tyle samo czasu to wyprodukujemy tyle samo i tyle samo zatrujemy planetę. Jedyna różnica to taka że my skonsumujemy mniej a państwo skonsumuje więcej. Rozwiązaniem tego problemu jest po prostu ograniczenie aktywności zawodowej. Mniej pracy = mniej produkcji = mniej nam zabiorze państwo.
Mądrego zawsze dobrze posłuchać. Pozdrawiam
No... najgorszy jest wiatr. Bo jak jest ciepło i jest wiatr to jest zimno... najgorszy jest wiatr.
U nas jedna kobieta wpisała w Cv że stan cywilny ma ... idealny 🤣
grubo :)
Haha
Miała racje. Bystra kobitka. Jakie Cv w Polsce? U nas to najwyżej życiorys. Jakie pytanie taka riposta.
@@grazyna4587 Ona napisala CV. Zadzwoń do niej, że jak śmiała. I jakie pytania? Tam nie ma pytań 🤣 Każdy sam je tworzy.
Mieszkam od półtorej roku w Holandii zdecydowałem się na to dość późno bo w wieku 25-26 lat bardzo żałuję że się nie zdecydowałem wyjechał w wieku 20 lat jednak człowiek to co miał to miał i mówił sobie że to mu wystarcza jednak po czasie ściana dorosłego życia stanęła na drodze i co by człowiek nie robił to samodzielnie nie ma możliwości utrzymać wynajem mieszkania i przeżycie w Polsce... Będąc za granicą pomimo że człowiek o do nie myśli dzień w dzień bo tęskni to jednak mimo wszystko za granicą człowiek pracują za najniższą krajową człowiek żyje godnie w Polsce zebra o to by mieć na kolejny dzień...
Mam już swoje lata i jestem na emeryturze.Pracowałem na zmiany po 12 godz od 7:00 do 19:00 i od 19:00 do 7:00.byłem młody i chciałem mieć różne rzeczy. Podjąłem pracę u kamieniarza ,ciężka praca ale dobrze płatna idzie się przyzwyczić.Tak przepracowałam dodatkowo 25 lat.Kończyłem pracę o 7:00 i szłem do kamieniarza praca do 16:00.Idzie się przyzwyczaić.Ale pieniądze były.
Dobry z Ciebie Coach Dziki :) ,,Praca uszlachetnia i nadaje sens człowiekowi". Ale praca którą się kocha, nie tyranka na siłę. Ludzie często nie wiedzą czego chcą bo są bombardowani negatywnymi bodźcami i wartościami. Celem człowieka jest spełnienie się i doznanie szczęścia absolutnego w zdrowiu i miłości. Szkolnictwo w Polsce, prawo podatkowe i system polityczny uciemięża zdolne umysły. Tresura i ogłupianie społeczeństwa trwa w najlepsze. Więc z pomocą pełzają rządy i korporację, które pragną mieć stada wytresowanego bydła pod całkowitą inwigilacją i kontrolą. Brzmi jak teoria spiskowa? Wystarczy chwilkę się zatrzymać i "otworzyć oczy". Zdrowie, wiedza, czas i prywatność są najcenniejsze w obecnych czasach.
Nie każdemu chce się pracować, ale to nie znaczy, że większości. Dziewczyna ma sporo racji, nie raz miałem podobne rozkminy jak ona.
Ma rację z drugiej strony dziki też ma rację, że młode pokolenie nie jest zbyt zaangażowane w jakąkolwiek pracę bo akurat też miałam nie raz z takimi przyjemność.
Poszedłem na rozmowę o pracę, bardzo fajny i miły człowiek, od razu zaprosił mnie na dzień próbny. W międzyczasie zadzwonił do mnie mój poprzedni pracodawca że jednak nie zwija firmy i czy bym nie wrócił. Ucieszyłem się i zadzwoniłem do tego z którym byłem umówiony że bardzo mi przykro i powiedziałem jaka sytuacja. Był bardzo zawiedziony i powiedział że w gdyby jednak mi nie wypaliło żebym do niego zadzwonił, nawet w przyszłości. Morał tego z taki że na prawdę wystarczy odrobina kultury osobistej żeby zrobić dobre wrażenie i warto w takiej sytuacji zadzwonić żeby nie palić sobie mostów. W taki sposób można zrobić nawet lepsze wrażenie niż jakimś kursem czy dodatkowymi uprawnieniami.
PS. Będę na Pana głosował
Dziki, znam naprawdę mało osób, które ogarniają te wszystkie tematy, o których tu powiedziałeś.
Oglądam Cie od jakiegoś czasu i stwierdzam, że jesteś jedna z tych osób, na którą można w ciemno głosować, bo ciężko będzie się rozczarować, bazując na tym co mówisz.
Niesamowicie mądry człowiek, na niesamowicie ważnych słowach jest w stanie zdziałać cuda.
Rób tak, dalej. Edukuj ludzi i pokazuj inne strony tego grajdołku.
Bądź zdrowy i nagrywaj dalej!
Prawdziwe życie boli po obu stronach medalu. Temat jest trudny i frustrujący bo przykłady może podać każdy.
Wszystkim życzę zdrowia, ambicji i trochę szczęścia a sukces sam się znajdzie. Film 👍
"Pracodawcę z którym można fajne rzeczy robić i któremu zależy na pracowniku" to się uśmiałam. Pracuję od 18 roku życia i jedyne co mogłam dostać to w pysk od klienta w urzędzie, bo dlaczego on od razu 500+ nie dostał (byłam pomocą biurową, nie urzędnikiem). No i całe życie na najniższej krajowej gdzie teraz mi mówią w korpo, że jak mi się krzesło połamie to na drewnianej ryczce będę siedzieć (gdzie na jedno krzesło przypadają 2 osoby, bo praca na dwie zmiany), nie mam podkładki pod mysz, a oświetlenie to jarzeniówka - praca przy kompie z papierami. Ja się pytam GDZIE SĄ CI PRACODAWCY no chyba, że w IT. Jak przeglądam oferty pracy to na przemiennie jest mi smutno i śmiać mi się chce, a kończy się depresją i myślą, że jestem skazana na pracę tam gdzie jestem, bo wszędzie taka sama najniższa krajowa.
jest rozwiązanie, podnoszenie kwalifikacji :)
@@Rafal090 HaHaHa😂 się uśmiałam. Mąż jest po trzech kierunkach studiów na poziomie licencjata i magistra. 17 lat doświadczenia w zawodzie. Wyrobione uprawnienia. A na rozmowach kwalifikacyjnych mu mówią, że ma za wysokie kwalifikacje, a kadrę kierowniczą już mają. Kończy się na tym, że cały czas musi pracować jako pracownik budowlany za najniższą krajową.
No tak to jest. Ale jakie studia skończył mąż z zarządzania ? Jak jakiś kierunek techniczny to pracę znajdzie.
@@ukaszg76703 kierunki na poziomie LICENCJATA I MAGISTRA! czego tu kurwa nie rozumieć!? Gościu ma kwalifikacje przewyższające rynek pracy w Polsce bo żaden pracodawca w Polsce nie wypłaci więcej niż nie wiem czy 3500. Ja pracuję za 2709 + ewentualnie jakaś premia na dociągnięcie żeby było 3200 a często słyszę jak ludzie 40+ narzekają na młodzież że lenie itd.
@@Katherine_s_life Ukończył jakieś sensowne studia? Czy poleciał po łatwości i teraz narzeka x\d
Witam Cię serdecznie .
Oglądam twoje filmiki już dłuższy czas . Pochodzę z Ukrainy ale mieszkamy w Polsce już w prawie 8 lat , w Polce otworzyliśmy kilka firm.
To co powiedziałeś teraz odnośnie składek i podwyżek to nie mogę się nie pogodzić z tobą. Aby utrzymywać pracowników trzeba z miesiąca na miesiąc więcej oddawać . Mojej żonie urlop macierzyński się nie należał ze względu na to ze jest w zarządzie ze mną, i jej kazali zwrócić wszystko to co dostawała przez pare miesięcy z odsetkami ( oddać ma osoba która oficjalnie nie może pracować ) . Ale na co dzień coś wymyślamy aby się utrzymywać rodzine i pracowników .
Pozdrawiam
jak ja kocham tego czlowieka
Wydaje mi się, że w obie strony przesadzasz, a przecież najważniejsze jest to co w odcieniach szarości. Ja jestem rocznik 96, żeby iść na studia, musiałem iść na zaoczne, ponieważ rodziców nie było stać na moją edukację. Dodatkowo poza studiami i pracą, zawsze miałem albo zlecenia na projekty, albo uczyłem / uczę się własnych rzeczy i rozwijam w zawodzie, jakim robię i jakim potencjalnie będę robił (plan B). Jak mówisz o zarobkach 10 tys... U mnie może takie zarobki mieć co najwyżej promil osób, a jednak próg wejścia do zawodu jest wysoki, ponieważ musisz mieć wykształcenie wyższe (inżyniera), a dodatkowo musisz mieć spore zaplecze teoretyczne i nawet będąc seniorem... Robiąc dla kogoś masz wspomniany promil szans na 10 tys, a jednocześnie, jeśli przestaniesz się rozwijać to w tym zawodzie "cię zwiną". Dodatkowo w żadnej firmie gdzie pracowałem, nikt nie robił szkoleń, więc to, co opowiadasz o wdrażaniu pracownika - praktycznie nigdzie się tak nie dzieje, typowe polskie stwierdzenie "a na ch** mam go uczyć czy wysłać na kursy, skoro i tak odejdzie". Reasumując - nauka, rozwój i chęci to często za mało. Trzeba być w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie, a wtedy podjąć właściwą decyzję.
Mam 32 lata. I pracuje 7 lat w tej samej firmie i lekko mnie to przeraża. Dziękuję za motywację, bo mam ochotę tym wszystkim jebną.. . I otworzyć swój plan na życie.I dalej się rozwijać
zmiany z reguly wychodza na lepsze mordko
ja 29, 8 lat w 1 firmie niestety warunki pracy uległy znacznemu pogorszeniu u mnie w zakładzie. Złożyłem wypowiedzenie do konca miesiąca robie i bede zmieniał robote mam nadzieje ze na lepszą. Pozdrawiam.
Do it !! czym szybciej tym lepiej
a masz poduszke finanasową na min 6 miesiecy bez pracy? Jesli tak to droga wolna.
@@CzaXu całkiem możliwe;)
Jestem, między innymi, po Europeistyce i potwierdzam - nie potrafię naprawić kibla.
Dziki niesamowicie trudno jest znaleźć uczciwego pracodawcę, który nie wydyma na kase i szanuje pracownika. To działa w obie strony.
Dziki nie do końca - chodzi i pierwszą część. Gdybyś nie zapierdalał po te 12h nie wykorzystał byś momentu w którym uśmiechnęło się to szczęście. Sam zapierdalałem 5 lat na to, żeby teraz wykorzystywać jak umiejętności tak i to "szczęście" które teraz pozwala mi dość dobrze żyć. Gdyby nie ciężka praca nie byłoby aktualnego stanu rzeczy bo nie wiedziałbym jak to wykorzystać a praca kształtuje charakter. Problem w tym, że ja o stawkę zadawałem pytanie po roku, na początku chciałem pokazać. Dzisiaj nie umieją nic, ale chcą stawki fachowców.
To jest tragedia co się obecnie dzieje. Młodzi to jedno ale problem też jest z doświadczonymi specjalistami - tych też nie ma gdzie zatrudnić i zapłacić im odpowiednio.
Myśl o tym że będzie się harować 168 godzin tylko po to żeby dostać jałmużnę nie jest zachęcająca do pracy, a szczególnie przy obecnych cenach wszystkiego.
Taki młody ma potrzeby i chęci na posiadanie a żeby dorobić się jednego dobrego telefonu musi pracować kilka mcy. Dlatego młody woli nie mieć niż harować.
Nie ma nic złego w tym, żeby oczekiwać słusznego wynagrodzenia za swoje kompetencje. Ale nawet na to firm nie stać. Specjalistów nie brakuje, tylko są złe warunki współpracy ustalane.
Jak między pracodawcę a praciwnika wpierdala się państwo która każe oddac 50% pensji jako haracz no to sory
@@igniscarn19 Raz że wobec kandydatów pracodawcy są odpowiedzialni, a dwa że rząd okrada nas na każdym kroku, firmy też.
Jednak jeżeli jęczy pracodawca to znaczy że za bardzo oszczędzał na pracownikach, którzy potem odeszli.
Dwa że pracownika się szanuje a nie pomiata jak rzeczą. Mobbing, manipulacje i zmuszanie do określonego zachowania jest na porządku dziennym, a w ogóle nie powinny istnieć.
Doświadczeni specjaliści nie mogą znaleźć pracy z warunkami jakich oczekują? To rynek wyznacza wartość pracownika, najwyraźniej ich praca nie jest tyle warta, lub nie są tak dobzi jak im się wydaje, lub czas poszukać innej specjalizacji.
"Dlatego młody woli nie mieć niż harować" - nie ma takiego wyboru. Na tym świecie nie ma nic za darmo i nikomi nic się nie należy do póki sam sobie tego nie wypracuje. Nie pracujesz - nie jesz - umierasz. Twój wybór to jedynie czy chcesz zdobywać umiejętności które przyniosą Ci większe zarobki, czy jednak wegetujesz za minimalną krajową za czynności, które i tak niedługo przejmie robotyka albo imigrant bez języka bo zrobi to za połowę ceny.
@@anheru4531 tak, i nawet rynkowych pensji nie chca placic firmy. Co do drugiej czesci to jezeli wypracowalem kompetencje to mi sie nalezy, a tak sie nie dzieje wiec o czym gosciu p,,isz?
@@anheru4531 widzę kolega niewolnicze myślenie, odlot i odrealnienie. Zupełny brak znajomości rynku. Krzyżyk na drogę tobie coleslaw.
Puenta sztos, jesteś mistrzem Majkel. Maksimum nerwów połączone z bezsilnością widoczna na wideło perfekcyjnie pokazują stan wielu, wielu branż- roszczeniowy szczeniak lub roszczeniowy 'wschodni przybysz'. Mało już jest ludzi wiedzących czym jest pojęcie 'praca'. Jednakowo każdy ocenia i uważa, że wie lepiej, ale żaden nie ma na tyle odwagi, aby samemu podjąć się odpowiedzialności bycia przedsiębiorcą-szefem czy jakkolwiek to nazwiemy. Czasy mamy ciężkie, trzymaj się i nie daj wejść na głowę (tego jestem pewien). Serdeczne pozdrowienia z okolic, dzięki, że robisz swoje nie będąc marionetką obecnych trendów. Twoje przemyślenia powinny trafiać do każdego, choć wątpię, że cokolwiek by to zmieniło...
Jestem osobą niepełnosprawna ale na tyle sprawna by pracować tylko ze mogę wykonywać pracę lekką, nie mam zbyt dużego doświadczenia ale nie mam wyboru, muszę pracować, żeby przeżyć z tym że nikt mi tej pracy nie chce dać, chodzę wysyłam CV i nic wszędzie mi odmawiają a ośrodek pomocy społecznej nie chce mi pomóc, mówią że nie mogą, ma mi rodzina pomoc ale ona nie ma za co i nie chce tego zrobić, głównie mój stan zdrowia jest taki zewzgledu właśnie na nich, nie mogę wyjechać do innego miasta ani do innego kraju do pracy bo mnie nie stać na podróż, życie młodych ludzi takich jak ja dużo zależy od szczęścia, Ja niestety tego szczęścia nie mam! Co mnie czeka, nie wiem i boję się tego dowiedzieć.
Jeśli nie stać cię na wyjazd z kraju, wyjedz chociaż do innej miejscowośći poszukaj pracy lekkiej w Wortalach powiatowych urzędów pracy z okolicznych miast zrób cookolwiek,siedząc bezczynnie ta Beznadziejna sytuacja będzie się tylko pogłębiać doprowadzająć cię do depresji życzę Powodzenia w życiu i Pozdrawiam😀.
@@sergeantfrankdrebin7077 choruje na nerwice lękowa, więc już odbija się stres na mnie, nie mam za co wyjechać do innej miejscowości, ani za co tam wynająć mieszkania w tym problem, dlatego ciągle tkwię tutaj, nie mam od kogo pożyczyć a nawet bym tego nie zrobiła bo wiem że nie mam jak oddać to beznadziejna sytuacja i naprawdę nie ma w moim przypadku wyjścia, chyba że ktoś w urzędach lub w jakiejś instytucji mi pomoże albo wkoncu ktoś zlituje się i da mi pracę gdziekolwiek. Wiem że wielu chciało by mi pomóc dobra rada ale to patowa sytuacja!
zajebiste podejście do rzeczywistości // po 18 latach w korpo siedzę na bezrobociu już pół roku bo nie dałem sobą pomiatać pajacom :) i nie żałuję Pozdro
Dobrze, jechać z frajerami. Może się w końcu nauczą szacunku
Ja już prawie 2 lata bezrobocia. Gdzie bym nie robił, albo codziennie nadgodziny, albo za te nadgodziny nie płacili, albo jakieś inne mieli pretensje. Jak tylko ktoś miał jakieś problemy to się nie kłóciłem, tylko na drugi dzień przynosiłem wypowiedzenie i odchodziłem, w jednej robocie szef jeszcze pół roku do mnie wydzwaniał, czy bym nie wrócił xd Obecnie zamiast siedzieć rowerem jeżdżę, albo idę na spacery na pół dnia xd Siedzieć jak najmniej bo niezdrowe, a cwaniakow i januszy tempić
czyli dales sie 18 lat pomiatac a teraz z czego zyjesz?
@@Cahir222 i z czego zyjesz?
@@wiziek Mieszkam na wsi z rodzicami, coś poogarniam, czasem pomogę przy pakowaniu warzyw i za to mam jedzenie, wodę itd (wodę mają ze studni, prąd z fv, więc i tak na mnie nie tracą). Jak chcę mieć coś hajsu to idę latem dorobić sezonowo na czarno, ale rzadko, bo nie mam w sumie żadnych większych potrzeb żeby coś kupić. Jak pracowałem to zarabiałem za mało żeby wydać to na coś sensownego, więc zamiast pracować i wydawać na głupoty wolę nie pracować i jechać rowerem coś zwiedzić, albo poczytać, pooglądać itd. No z której strony bym nie spoglądał to nie widzę żadnej motywacji żeby pójść do pracy
Dodam jeszcze że zaczynałem pracę zarabiając 7 zł na godz . Jestem 90 rok do około 23 lat pomiatali mną jak szmatą aż wreszcie powiedziałem stop tego . Zacząłem się szanować jako pracownik i stawiać ja warunki w obecnej sytuacji zarabiam 9 tys na miesiąc pracując po 9 - 11h od pon do piątku weekendy zawsze mam dla siebie i co dzień jestem w domu. Latami dochodziłem harówką to tego co mam ale opłacało się 👍
Studiowalam i pracowałam jak wół.Wyjechalam do rodziny w Austrii i tu studiuję też pracuję ale wiem za co.Pozdrawiam Dziki 😊
Trzeba wstawać o piątej rano i podlewać kwiaty w ogrodzie własnego szczęścia bo każdy jest zwycięzcą 🤣🤣
Ah jakie to wspaniałe. Miałem zatwardzenie , a dzięki twojej złotej radzie pójdzie gładko obym nie musiał brać stoperanu. :)
🤣
Dziki szacun, że przygotowujesz i wdrażasz pracowników do pracy i poświęcasz im na to czas tak powinno być.
nic dodać nic ująć święte słowa tak na marginesie więcej takich filmików
Nie oszukujmy się. Pracodawcy od lat mieli pracowników w dupie, bo każdy bił się o pracę. Dopiero teraz to się trochę zmienia, bo brakuje ludzi. Ale dopiero trochę i generalnie dalej nic się nie zmienia. Jak praca jest lekka i dobrze płatna to pracownik ją szanuję, bo wie, że gdzie indziej jest gorzej i drugiej takiej nie znajdzie. A teraz pracodawcy mają kwik, że pokolenie jest roszczeniowe.
Wspieramy konfederacje przywróćmy normalność 💪🇵🇱
Mam to samo. Dobrze już było do początku 2020 roku. W 2018 założyłem jednoosobową działalność gospodarczą. Szło dobrze, były plany, że się firma rozwinie, były zlecenia, działo się.... do srandemii, która moją małą firmę zmiotła jak pionek z planszy. Potem jakieś półtora roku wegetacji, na jobach byle coś zarobić plus jechanie z niewielkich oszczędności. Historia zatoczyła koło, znów jestem na etacie w korpo z którego uciekłem w 2018 roku....i mimo, że nagły atak kaszlu już się chyba skończył, to nie mam odwagi by znów powalczyć o swoje. Wegetuje, przeczekując kryzys, który dopiero się rozkręca.
Produktem systemu jest strach. To on powoduje że zwierzęta i ludzie podejmują nieracjonalne decyzje.
Czyli ONI juz wygrali
Smutne
@@kokoko1x nie mierz innych swoją miarą