Wat ik heel waardevol vind is dat je zegt dat er 2 zaken zijn die aan de vervreemding van jezelf liggen. Schaamte en loyaliteit. Daar herken ik me zo goed in. Steeds terug het contact zoeken nadat mijn vader me zei dat ik geen kleine nul maar een grote nul was. Steeds blijven hunkeren dat ze me toch maar willen zien. Maar na 52 jaar de handdoek in de ring gegooid door gezondheidsproblemen met mijn schildklier. We verlaten onszelf om onze ouders niet te verliezen. Klopt helemaal. 🙏. Dankjewel! 🍀
De volgorde van je uitleg is voor mij persoonlijk heel belangrijk. Soms kun je zo overweldigd raken en denken dat het helen er niet meer in zit. Maar je vertelt dat je toch door de eigenheid van het kind wat erin zit toch kunt helen. Dat geeft hoop. Bedankt.
Wat ik waardevol vind is dat heel duidelijk is dat de erkenning voor jezelf door jezelf moet worden gegeven. Dat is een hele klus. Een ervaringsproces. Dankjewel.
schaamte en boosheid erbovenop. Ik zit heel vast in het schuldgevoel, Alles was altijd mijn schuld. Ik had geen bestaansrecht. 30 jaar satanisch ritueel en seksueel misbruik. Verkracht en gemarteld in gods naam.
Als kind werd ik de eerste 2 jaar van mijn leven verzorgd door een inwonende tante, die mij in haar grote vreugde daarover "buiten" de rest van het gezin (r kinderen) en vreselijk verwende. Toen deze tante rond mijn tweede jaar door mijn vader (haar broer) weggestuurd werd, moest ik mijn plek binnen het gezin vinden. Dat heeft me -voorL door de afwijzende houding van mijn moeder tot een soort Assepoestergedrag gebracht, om maar geaccepteerd te worden. Ondanks mijn illusies over broeder- en zustergenegenheid ervaar ik nu, na het trauma van de dood van mijn partner, dat ik in mijn familie opnieuw geen veiligheid meer voel. Uw filmpje heeft me veel duidelijkheid gebracht en de noodzaak van zelfcompassie. Dank!
Ik was als kind heel stil, lief en teruggetrokken. Wilde eigenlijk niet met andere kinderen. Tot groep 5 heb ik altijd netjes opgelet op school maar geen vriendinnen gemaakt op school. Later wel en heb ik het ook fijn gevonden. Maar ik heb nu nog steeds dat ik graag alleen ben/werk. Heb 2 burnouts gehad en nu de sticker autisme gekregen. Maar werk vinden zonder mensen om je heen is heel moeilijk. Ik weet niet of het echt een trauma is. Maar accepteren is wel lastig want ik functioneer niet in de maatschappij. Ik ben nooit echt gezien door mn ouders school of in mn werk ook vrienden en familie niet. Ik heb geleerd om gewoon mee te doen en zolang ik kon voldoen aan de verwachtingen leek het goed te gaan. Dat kan nu niet meer. Echt wel lastig.
Niet gezien zijn door je ouders kan voor een kind een emotionele pijn opleveren. Belangrijk voor jezelf is om ook alles van jezelf te noemen waar je goed in bent, trots op bent, wat je allemaal hebt gedaan, zodat je jezelf de validatie geeft die je verdient (en daarmee ook je innerlijke kind valideert). Jezelf toestemming geven om gewoon jezelf te zijn. Maar ik begrijp ook dat het best lastig kan zijn en hoor wat je zegt.
@@GuanFelixOnTH-cambijna 59 en sinds kort kan ik mezelf een schouderklopje geven en kan ik oprecht trots zijn op de mooie creaties die ik maak. 58 jr. altijd vragen wat een ander ervan vond er altijd de vraag was, kan dit wel, is t wel goed genoeg… Al zei heel de wereld, het is goed of mooi…het kwam nooit aan bij mij. Omdat ik denk ik heel mijn leven in de overlevingsmodus ben blijven hangen.
Trauma is een open wond die geheeld mag worden. Ik heb complex kind ptss. Emotionele afwezige ouders, niet gehoord en gezien gevoeld. Geen aandacht geen liefde geen geborgenheid en veiligheid. Kinderen raken niet getraumatiseerd door de pijn van de gebeurtenis. Maar getraumatiseerd van alleen zijn met hun pijn.
als kind had ik nergens bescherming of liefde aandacht mijn moeder was een zware narcist. naar de buitenwereld vriendelijk en leek oprecht en kwam heel zelf verzekerd over. Ze kon haar emotionele kant nooit uiten. Dit doordat ze zelf als kind is verkracht. Dit heb ik ook meegemaakt ik was drie jaar oud. Mijn moeder heeft mij zelf ook zwaar mishandeld werd opgesloten in een kast en kreeg geen eten of drinken. Kreeg straf ook al was ik lief. Als ik in mijn broek plaste terwijl ik opgesloten zat kreeg ik een ijskoude douch en geen eten. Ze zei altijd dat ik niets kon en waardeloos was. Ook vertelde ze aan anderen dat ik altijd heel stout was, wat in werkelijkheid niet waar was. Mijn vader heb ik nooit gekend. Mijn jeugd was een hel. Had faalangsten werd veel gepest omdat ik me altijd terug trok . Had veel please gedrag wat mij uiteindelijk deed overleven. Heb soms nog nachtmerries maar ben al heel ver gekomen , op energetisch vlak al veel genezen van al die trauma's Kan mezelf heel veel liefde geven en ken me zelf heel goed. Ben heel gelukkig met wie ik ben vol zelfvertrouwen . kan mijn ego loslaten e n leven vanuit hart en ziel.
Ik zeg altijd, lieve mensen we hebben iets gemeen. We zijn allemaal een keer geboren, ontstaan uit een eicel en een zaadcel. We hebben onze ouders (al dan niet gelovig) niet gekozen, nog de tijd, nog de plaats, nog ons geslacht, nog ons uiterlijk, nog onze erfelijke aandoeningen, nog ons verstandelijk vermogen. Na die geboorte worden wij gevormd door de dingen die we zien, horen, leren en ervaren. En dit geldt uiteraard ook voor onze ouders en soms gaat het gruwelijk mis. Om je ouders te vergeven moet je begrijpen hoe ze geworden zijn tot wie ze zijn en kun je begrijpen hoe je zelf geworden bent tot wie je bent. Zonder oordeel. Ik heb dit op de harde manier moeten leren. Zelfs de aandoeningen/ ziekten die men ontwikkeld hebben veel te maken met die ervaringen.
Bedankt, ik merkte tijdens emdr inderdaad dat de schaamte voor emoties ervoor zorgde dat ik dichtsloeg en de emdr averechts werkte en me bang maakte voor mijn gevoel, nu langzaam zie ik dat en erken ik het en gaat het langzaam beter. Ook ben ik boos geworden op mijn vader tegelijkertijd wetende dat ik altijd van hem zal blijven houden
Wat fijn om te lezen dat je zoveel inzicht hebt gekregen over je eigen emoties. Ik begrijp hoe ingewikkeld het kan zijn om boosheid te voelen voor iemand waar je tegelijkertijd ook van houdt.
Dank je wel voor het scheppen van dit heldere beeld. Ik heb je filmpje doorgezet naar de persoon die hier erg mee kampt. Ik probeer die persoon beter te begrijpen en te helpen en dan is dit een goede tutorial die mij meer inzicht geeft in wat er speelt en hoe mijn rol in het proces kan zijn.
@@GuanFelixOnTH-cam De persoon die ik ken overweegt om een hypnotherapie te gaan doen. Dus ik dacht laat ik eens onderzoeken wat dit inhoudt. Deze persoon heeft te maken met 'Kind'Trauma en wil kijken of hypnotherapie ertoe kan bijdragen om te achterhalen waar de oorsprong ligt van deze trauma. Als het met die therapie duidelijk wordt waar de oorzaak ligt, dan kan men vanuit daar weer verder werken naar het terugvinden van jezelf. Als je een andere aanpak beter vindt, dan hoor ik dat ook graag. In ieder geval dank je wel voor je reactie.
Kindtrauma kun je behandelen met hypnotherapie. Daarbij is het belangrijk dat de persoon in kwestie gedifferentieerd werkt met het trauma. Dwz, niet opnieuw herbeleven, maar er naar kijken alsof je naar een film kijkt. En de therapeut dient in staat te zijn om iemand die te veel geassocieerd raakt met de ervaring er meer van te dissociëren. Hypnotherapie is een breed vakgebied en het is belangrijk om iemand te vinden die veel ervaring heeft in werken met kindtrauma. Dus, ja, mits je de juiste therapeut kent die voldoende ervaring heeft.
@@GuanFelixOnTH-cam Dank je we voor je snelle reactie. Ik zet het door met een link naar je website. Ik hoop dat ik die persoon zo een beetje op weg kan helpen naar het terugvinden van zichzelf. Fijne dag en ga zo door.
Mooi en helder uitgelegd. Dank je. Voor wat betreft ‘aanpassen’ zou ik graag meer verdieping in Hechting Stijlen zien. Zou een mooie aanvulling zijn op deze video ☺️
Dank! Door loyaal te zijn naar je eigen gevoel en op een gezonde manier je grenzen te bewaken. Is redelijk algemeen antwoord, maar binnen dit algemene antwoord kan iedereen het op de eigen manier invullen. Belangrijk is geen schuldgevoel te hebben als je voor jezelf kiest.
ja, angst als we ons verlaten voelen. In de video praat ik over hindernissen die we tegenkomen richting heling. Angst en schaamte gaan inderdaad samen.
Dag Felix, als je ouders je uitstoten uit het systeem, en steeds je emotioneel kleineren dan mag je ook je grens stellen en zeggen stop. Ik heb geen contact meer met mijn ouders. In dat ze zelf emotioneel onvolwassen zijn en contact hebben niet veilig is. Ik ben nu volwassen genoeg om voor zelfliefde te kiezen. Hoe zie jij dat? 😉
Eens, goed en gezond om je grens aan te geven en je eigen emotionele veiligheid te bewaken. Ik begrijp het volledig als je in een bepaalde fase ervoor kiest om geen contact te hebben met je ouders. We komen via onze ouders in de wereld en zijn niet van onze ouders.
@@GuanFelixOnTH-camhet trauma van het kind blijft bestaan, zo is mijn ervaring, ook na het (tijdelijk) verbreken van contact of de dood van de ouders. Het blijft ook dan hard werken en een zoektocht. Maar bere-interessant
Ik zit nu net in een fase dat ik dit ook overweeg. Ontzettend lastig, maar misschien wel noodzakelijk. Wanneer heb jij dit besloten, uitgevoerd en helpt het jou?
Hallo Felix, hoe kan ik werken aan mijn KindTrauma, als ik me niets kan herinneren van geboorte tot +- 7 jr oud......ik heb een paar baby en peuter foto's, en als ik ze bekijk....maar voel er niets bij, en roept geen herinneringen of emoties op. Mvg Tina
Beste Tina, in mijn therapie doe ik een oefening waarbij je in je verbeelding contact maakt met je jonge zelf, ook al heb je er geen herinneringen aan. En als je niets voelt bij een babyfoto is dat ook informatie om mee te werken. Voert te ver om hier mijn therapie uit te leggen, maar als je interesse hebt kun je een intake plannen. Die is gratis.
Beste Ineke, ik heb zeker plaatst voor je. Je kunt direct een afspraak inplannen voor een gratis intake gesprek via: calendly.com/afspraakguanfelix/gratis-consult-30-minuten?month=2024-03
Ik ben 26 begin steeds meer last van me verleden te krijgen begin ook hele erge slaapverlamming te krijgen heb ook een iq van 85 dus alles kwam vroeger nog zwaarder binnen nu nog steeds maar weet nu echt geen raad meer mediant is ook niet echt wat ze geven me alleen maar zware medicijnen daar ben ik ook niet echt fan van.
prachtige theorie, helemaal mee eens maar na 68 jaar, klap op klop ; 25 jaar 20 jaar GGZ... denk ik aan Bette Midler; Some say love, it is a river That drowns the tender reed Some say love, it is a razor That leaves your soul to bleed Some say love, it is a hunger An endless aching need I say love, it is a flower And you, its only seed It's the heart, afraid of breaking That never learns to dance It's the dream, afraid of waking That never takes the chance It's the one who won't be taken Who cannot seem to give And the soul, afraid of dying That never learns to live When the night has been too lonely And the road has been too long And you think that love is only For the lucky and the strong ......
Gelukkig is het voor veel mensen meer dan theorie, en ervaar ik elke week weer hoe mensen hoop vinden door anders naar hun verleden en anders naar zichzelf te kijken. Spijt me te horen dat je die ervaring hebt in je leven. Mooie tekst, btw
![[UNCUT] “บอสณวัฒน์” ลากไส้!! ใครหนุนหลัง "แม่ตั๊ก ป๋าเบียร์" I คนดังนั่งเคลียร์ I 30 ก.ย. 67](http://i.ytimg.com/vi/QlD7mU2KKRk/mqdefault.jpg)
Welk inzicht uit deze video vind jij het meest behulpzaam?
Wat ik heel waardevol vind is dat je zegt dat er 2 zaken zijn die aan de vervreemding van jezelf liggen. Schaamte en loyaliteit. Daar herken ik me zo goed in. Steeds terug het contact zoeken nadat mijn vader me zei dat ik geen kleine nul maar een grote nul was. Steeds blijven hunkeren dat ze me toch maar willen zien. Maar na 52 jaar de handdoek in de ring gegooid door gezondheidsproblemen met mijn schildklier. We verlaten onszelf om onze ouders niet te verliezen. Klopt helemaal. 🙏. Dankjewel! 🍀
De volgorde van je uitleg is voor mij persoonlijk heel belangrijk. Soms kun je zo overweldigd raken en denken dat het helen er niet meer in zit. Maar je vertelt dat je toch door de eigenheid van het kind wat erin zit toch kunt helen. Dat geeft hoop. Bedankt.
@@Sprankelvol goed dat jij voor jezelf gekozen hebt want een narcistische ouder zal jou nooit zien wie jij in wezen bent.
Wat ik waardevol vind is dat heel duidelijk is dat de erkenning voor jezelf door jezelf moet worden gegeven. Dat is een hele klus. Een ervaringsproces. Dankjewel.
schaamte en boosheid erbovenop. Ik zit heel vast in het schuldgevoel, Alles was altijd mijn schuld. Ik had geen bestaansrecht. 30 jaar satanisch ritueel en seksueel misbruik. Verkracht en gemarteld in gods naam.
Als kind werd ik de eerste 2 jaar van mijn leven verzorgd door een inwonende tante, die mij in haar grote vreugde daarover "buiten" de rest van het gezin (r kinderen) en vreselijk verwende.
Toen deze tante rond mijn tweede jaar door mijn vader (haar broer) weggestuurd werd, moest ik mijn plek binnen het gezin vinden. Dat heeft me -voorL door de afwijzende houding van mijn moeder tot een soort Assepoestergedrag gebracht, om maar geaccepteerd te worden.
Ondanks mijn illusies over broeder- en zustergenegenheid ervaar ik nu, na het trauma van de dood van mijn partner, dat ik in mijn familie opnieuw geen veiligheid meer voel.
Uw filmpje heeft me veel duidelijkheid gebracht en de noodzaak van zelfcompassie. Dank!
Spijt me te horen dat je partner is overleden. Fijn om te horen dat het filmpje veel duidelijk maakt.
Ik was als kind heel stil, lief en teruggetrokken. Wilde eigenlijk niet met andere kinderen. Tot groep 5 heb ik altijd netjes opgelet op school maar geen vriendinnen gemaakt op school. Later wel en heb ik het ook fijn gevonden. Maar ik heb nu nog steeds dat ik graag alleen ben/werk. Heb 2 burnouts gehad en nu de sticker autisme gekregen. Maar werk vinden zonder mensen om je heen is heel moeilijk. Ik weet niet of het echt een trauma is. Maar accepteren is wel lastig want ik functioneer niet in de maatschappij. Ik ben nooit echt gezien door mn ouders school of in mn werk ook vrienden en familie niet. Ik heb geleerd om gewoon mee te doen en zolang ik kon voldoen aan de verwachtingen leek het goed te gaan. Dat kan nu niet meer. Echt wel lastig.
Niet gezien zijn door je ouders kan voor een kind een emotionele pijn opleveren. Belangrijk voor jezelf is om ook alles van jezelf te noemen waar je goed in bent, trots op bent, wat je allemaal hebt gedaan, zodat je jezelf de validatie geeft die je verdient (en daarmee ook je innerlijke kind valideert). Jezelf toestemming geven om gewoon jezelf te zijn. Maar ik begrijp ook dat het best lastig kan zijn en hoor wat je zegt.
Jou verhaal, is ook heel herkenbaar voor mij… ❤
@@GuanFelixOnTH-cambijna 59 en sinds kort kan ik mezelf een schouderklopje geven en kan ik oprecht trots zijn op de mooie creaties die ik maak. 58 jr. altijd vragen wat een ander ervan vond er altijd de vraag was, kan dit wel, is t wel goed genoeg… Al zei heel de wereld, het is goed of mooi…het kwam nooit aan bij mij. Omdat ik denk ik heel mijn leven in de overlevingsmodus ben blijven hangen.
@@labrodoriet4716respect
Trauma is een open wond die geheeld mag worden. Ik heb complex kind ptss.
Emotionele afwezige ouders, niet gehoord en gezien gevoeld. Geen aandacht geen liefde geen geborgenheid en veiligheid. Kinderen raken niet getraumatiseerd door de pijn van de gebeurtenis. Maar getraumatiseerd van alleen zijn met hun pijn.
Dank voor je persoonlijke reacties.
Ja, dat denk ik ook.
als kind had ik nergens bescherming of liefde aandacht mijn moeder was een zware narcist. naar de buitenwereld vriendelijk en leek oprecht en kwam heel zelf verzekerd over.
Ze kon haar emotionele kant nooit uiten. Dit doordat ze zelf als kind is verkracht. Dit heb ik ook meegemaakt ik was drie jaar oud. Mijn moeder heeft mij zelf ook zwaar mishandeld werd opgesloten in een kast en kreeg geen eten of drinken. Kreeg straf ook al was ik lief. Als ik in mijn broek plaste terwijl ik opgesloten zat kreeg ik een ijskoude douch en geen eten.
Ze zei altijd dat ik niets kon en waardeloos was. Ook vertelde ze aan anderen dat ik altijd heel stout was, wat in werkelijkheid niet waar was.
Mijn vader heb ik nooit gekend. Mijn jeugd was een hel. Had faalangsten werd veel gepest omdat ik me altijd terug trok . Had veel please gedrag wat mij uiteindelijk deed overleven.
Heb soms nog nachtmerries maar ben al heel ver gekomen , op energetisch vlak al veel genezen van al die trauma's
Kan mezelf heel veel liefde geven en ken me zelf heel goed. Ben heel gelukkig met wie ik ben vol zelfvertrouwen . kan mijn ego loslaten e n leven vanuit hart en ziel.
Jeeh, wat heb jij al veel overwonnen. Fijn te horen dat je nu jezelf veel liefde kunt geven.
De deken van angst weghalen mbv liefde voor het ware Zelf ❤️
Ik zeg altijd, lieve mensen we hebben iets gemeen. We zijn allemaal een keer geboren, ontstaan uit een eicel en een zaadcel. We hebben onze ouders (al dan niet gelovig) niet gekozen, nog de tijd, nog de plaats, nog ons geslacht, nog ons uiterlijk, nog onze erfelijke aandoeningen, nog ons verstandelijk vermogen.
Na die geboorte worden wij gevormd door de dingen die we zien, horen, leren en ervaren. En dit geldt uiteraard ook voor onze ouders en soms gaat het gruwelijk mis. Om je ouders te vergeven moet je begrijpen hoe ze geworden zijn tot wie ze zijn en kun je begrijpen hoe je zelf geworden bent tot wie je bent. Zonder oordeel. Ik heb dit op de harde manier moeten leren. Zelfs de aandoeningen/ ziekten die men ontwikkeld hebben veel te maken met die ervaringen.
Klopt, we zijn meer gelijk dan verschillend en ervaringen vormen ons.
Wat leg je dit goed uit. Duidelijk en herkenbaar. Dank je wel
Dank je!
Dit is hoe ik me voel wat heb jij dat weer heel goed uitgelegd !! Dit geeft mij zeker goede ondersteuning !! ❤
Super!
Bedankt, ik merkte tijdens emdr inderdaad dat de schaamte voor emoties ervoor zorgde dat ik dichtsloeg en de emdr averechts werkte en me bang maakte voor mijn gevoel, nu langzaam zie ik dat en erken ik het en gaat het langzaam beter. Ook ben ik boos geworden op mijn vader tegelijkertijd wetende dat ik altijd van hem zal blijven houden
Wat fijn om te lezen dat je zoveel inzicht hebt gekregen over je eigen emoties. Ik begrijp hoe ingewikkeld het kan zijn om boosheid te voelen voor iemand waar je tegelijkertijd ook van houdt.
Oef en loyaliteit.. dank je wel Guan heldere uitleg 😊
Van harte welkom!
Ik vind het ontzettend goed uitgelegd!! Heel erg bedankt voor het delen!!
Super! Graag gedaan!
2maal bekeken deze reading, kan het nu wel begrijpen , bedankt daarvoor . het gelukkig wel goed gekomen !!!
Graag gedaan! Fijn om te horen dat het is goed gekomen.
Hele fijne en leerzame video.
6:44 dit is ook zo herkenbaar voor mij.
Hiermee doel ik vooral ook op gepest worden (op school enz).
Dank je wel voor het scheppen van dit heldere beeld. Ik heb je filmpje doorgezet naar de persoon die hier erg mee kampt. Ik probeer die persoon beter te begrijpen en te helpen en dan is dit een goede tutorial die mij meer inzicht geeft in wat er speelt en hoe mijn rol in het proces kan zijn.
Van harte welkom! Fijn dat het beeld verhelderend werkt.
@@GuanFelixOnTH-cam De persoon die ik ken overweegt om een hypnotherapie te gaan doen. Dus ik dacht laat ik eens onderzoeken wat dit inhoudt. Deze persoon heeft te maken met 'Kind'Trauma en wil kijken of hypnotherapie ertoe kan bijdragen om te achterhalen waar de oorsprong ligt van deze trauma. Als het met die therapie duidelijk wordt waar de oorzaak ligt, dan kan men vanuit daar weer verder werken naar het terugvinden van jezelf. Als je een andere aanpak beter vindt, dan hoor ik dat ook graag. In ieder geval dank je wel voor je reactie.
Kindtrauma kun je behandelen met hypnotherapie. Daarbij is het belangrijk dat de persoon in kwestie gedifferentieerd werkt met het trauma. Dwz, niet opnieuw herbeleven, maar er naar kijken alsof je naar een film kijkt. En de therapeut dient in staat te zijn om iemand die te veel geassocieerd raakt met de ervaring er meer van te dissociëren. Hypnotherapie is een breed vakgebied en het is belangrijk om iemand te vinden die veel ervaring heeft in werken met kindtrauma. Dus, ja, mits je de juiste therapeut kent die voldoende ervaring heeft.
@@GuanFelixOnTH-cam Dank je we voor je snelle reactie. Ik zet het door met een link naar je website. Ik hoop dat ik die persoon zo een beetje op weg kan helpen naar het terugvinden van zichzelf. Fijne dag en ga zo door.
Super, dank je wel! Jij ook een fijne dag gewenst!
Wat mooi uitgelegd, weer meer inzichten gekregen.
Super!
De blokjes werken goed bij mij !😊
Bedankt voor deze video. Heel veel antwoorden op heel veel vragen waar ik al meer dan 10 jaar mee loop. Hartelijk dank, nogmaals!
Graag gedaan!
Heel mooi uitgelegd, dank je wel!
Dankjewel!
Dank je wel. 😊
Mooi en helder uitgelegd. Dank je. Voor wat betreft ‘aanpassen’ zou ik graag meer verdieping in Hechting Stijlen zien. Zou een mooie aanvulling zijn op deze video ☺️
Dank! In andere video's over trauma praat ik ook over hechtingstijlen. Inderdaad belangrijk onderwerp.
De veilige haven zijn voor haar, de kleine IK.
Heel goed verwoord! maar hoe ga je met je ouders om,
in je volwassen leven, dat blijft een intense worsteling.
Loyaal zijn is onmogelijk.
Dank! Door loyaal te zijn naar je eigen gevoel en op een gezonde manier je grenzen te bewaken. Is redelijk algemeen antwoord, maar binnen dit algemene antwoord kan iedereen het op de eigen manier invullen. Belangrijk is geen schuldgevoel te hebben als je voor jezelf kiest.
Dank!
Waarom is verbinding maken en verbinding houden toch zo moeilijk?
Heb niet eens verbinding met mezelf 🫣😖
Volgens mij is het eerste obstakel angst.
ja, angst als we ons verlaten voelen. In de video praat ik over hindernissen die we tegenkomen richting heling. Angst en schaamte gaan inderdaad samen.
Dag Felix, als je ouders je uitstoten uit het systeem, en steeds je emotioneel kleineren dan mag je ook je grens stellen en zeggen stop. Ik heb geen contact meer met mijn ouders. In dat ze zelf emotioneel onvolwassen zijn en contact hebben niet veilig is. Ik ben nu volwassen genoeg om voor zelfliefde te kiezen. Hoe zie jij dat? 😉
Eens, goed en gezond om je grens aan te geven en je eigen emotionele veiligheid te bewaken. Ik begrijp het volledig als je in een bepaalde fase ervoor kiest om geen contact te hebben met je ouders. We komen via onze ouders in de wereld en zijn niet van onze ouders.
@@GuanFelixOnTH-cam bedankt voor je oprecht antwoord. 🌅
@@GuanFelixOnTH-camhet trauma van het kind blijft bestaan, zo is mijn ervaring, ook na het (tijdelijk) verbreken van contact of de dood van de ouders. Het blijft ook dan hard werken en een zoektocht. Maar bere-interessant
Ja, het blijft hard werken.
Ik zit nu net in een fase dat ik dit ook overweeg. Ontzettend lastig, maar misschien wel noodzakelijk. Wanneer heb jij dit besloten, uitgevoerd en helpt het jou?
Hallo Felix, hoe kan ik werken aan mijn KindTrauma, als ik me niets kan herinneren van geboorte tot +- 7 jr oud......ik heb een paar baby en peuter foto's, en als ik ze bekijk....maar voel er niets bij, en roept geen herinneringen of emoties op. Mvg Tina
Beste Tina, in mijn therapie doe ik een oefening waarbij je in je verbeelding contact maakt met je jonge zelf, ook al heb je er geen herinneringen aan. En als je niets voelt bij een babyfoto is dat ook informatie om mee te werken. Voert te ver om hier mijn therapie uit te leggen, maar als je interesse hebt kun je een intake plannen. Die is gratis.
Jezus wil je rust geven.
Mattheus 11 : 28
Kom tot mij , allen die vermoeid en belast bent en ik zal u rust geven.
Mooi om te horen dat je daar die rust vindt.
Heeft U plaats om bij U in therapie te gaan? Of kent U iemand die net als U op deze manier kan begeleiden?
Lieve groetjes Ineke
Beste Ineke, ik heb zeker plaatst voor je. Je kunt direct een afspraak inplannen voor een gratis intake gesprek via: calendly.com/afspraakguanfelix/gratis-consult-30-minuten?month=2024-03
En als je als 2 a 3 jarige voor 3 maanden of een half jaar wordt 'weggegeven' aan een Oom en Tante die je niet kent.?????
Dan lijkt me dat verschrikkelijk moeilijk en verwarrend voor je. Wat is de impact geweest op jou?
Ik ben 26 begin steeds meer last van me verleden te krijgen begin ook hele erge slaapverlamming te krijgen heb ook een iq van 85 dus alles kwam vroeger nog zwaarder binnen nu nog steeds maar weet nu echt geen raad meer mediant is ook niet echt wat ze geven me alleen maar zware medicijnen daar ben ik ook niet echt fan van.
Je bent welkom voor een gratis intake gesprek. Kun je eenvoudig plannen via mijn website guanfelix.com
ik heb geen trauma; ik BEN een trauma
prachtige theorie, helemaal mee eens
maar na 68 jaar, klap op klop ; 25 jaar 20 jaar GGZ...
denk ik aan Bette Midler;
Some say love, it is a river
That drowns the tender reed
Some say love, it is a razor
That leaves your soul to bleed
Some say love, it is a hunger
An endless aching need
I say love, it is a flower
And you, its only seed
It's the heart, afraid of breaking
That never learns to dance
It's the dream, afraid of waking
That never takes the chance
It's the one who won't be taken
Who cannot seem to give
And the soul, afraid of dying
That never learns to live
When the night has been too lonely
And the road has been too long
And you think that love is only
For the lucky and the strong
......
Gelukkig is het voor veel mensen meer dan theorie, en ervaar ik elke week weer hoe mensen hoop vinden door anders naar hun verleden en anders naar zichzelf te kijken. Spijt me te horen dat je die ervaring hebt in je leven. Mooie tekst, btw