"รักลูก อย่าโยนความทุกข์ของตัวเองให้ลูก แล้วเรียกมันว่า ... ความหวังดี"
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 พ.ค. 2018
- พ่อแม่ส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวว่า เราเลี้ยงลูกด้วยความทุกข์ของเราเอง แล้วเราก็โยนความทุกข์นี้ให้ลูกเราแบกทุกข์ไว้ด้วย ภายใต้คำว่า ความหวังดี , ฉันอยากให้เธอได้สิ่งที่ดีที่สุด แต่จริง ๆ มันคือความคาดหวัง ไม่ใช่....ความหวังดี โดย เภสัชกรหญิงชรรินชร เสถียร กระบวนกรและอาจารย์ประจำศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล
เกิดมาไม่สามารถเป็นตัวเองในสายตาเค้าได้เลย
จริงงงงงงงง
เหมือนกันครับ
กรงกรรมกรงเกวียวพวกเจ้วเอิย
เหมือนกันเลยค่ะ
ใช่
อยากได้พ่อเเม่ที่เข้าใจอย่าคาดหวังเยอะเพราะเด็กบางคนไม่สามารถทำตามได้ทุกอย่าง อยากให้พ่อเเม่เห็นคลิปนี้😭
ส่วนตัวคิดว่าพ่อแม่ทำให้เราเกิดมา หน้าที่ของเขาคือดูแลเลี้ยงดูให้ลูกโตไปเป็นผู้ใหญ่ มีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่ควรใช้คำว่าที่เลี้ยงมาเป็นบุญคุณพ่อแม่อย่างเดียวแล้วใช้คำว่าบุญคุณทำร้ายลูกไม่ควรบังคับให้เดินตามเส้นทางที่ขีดไว้ให้เรื่องที่ไม่ควรบังคับเลยคือเรื่องการเรียนต้องเรียนอะไรการทำงานต้องทำอะไรความรักแกต้องรักคนที่แม่เลือกให้คนที่แม่ว่าดี ไม่ใช่
ถ้าเราเป็นแม่คนเราคิดเลยว่าเขาโตไปอยากเป็นอะไรเพศไหนรับได้หมดขอให้เป็นคนดีเราจะซัพพอร์ตเขาให้ถึงที่สุดเพราะเราคิดว่าคนเราเกิดมาต้องใช้ชีวิตใช้บุญใช้กรรมกันทุกคน ทุกคนเลือกเกิดไม่ได้
เพิ่งมาเจอคลิปนี้ ช่วยให้เข้าใจลูกมากขึ้น..ทำให้เราปล่อยวาง เลิกคาดหวัง เขาก็มีโลกของเขา มีทุกข์ของเขาซึ่งเราก็ไม่เข้าใจ ..เป็นที่ปลอดภัยและคอยประคอง ทุกช่วงวัย แม้วันนี้เขาแต่งงาน และก็มาถึงจุดหย่าร้าง แม่ยังไม่หยุดประคองกัน
ทั้งชีวิตมีแต่หมากับตัวเราที่เข้าใจและรักเราโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ไม่ทำให้ทุกข์ทรมานใจเหมือนพ่อแม่
อยากตายทุกๆวันที่นึกถึงครอบครัว ไม่เคยมีความสุขเลย เอาแต่บันทอนจิตใจตัดสินเราว่าเราเป็นคนเนรคุณ เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่โดนไม่เคยไม่ถึงเราไม่ เคยเข้าใจ อ้างแต่หวังดี อยากให้ได้ดี ใช้คำพูดฆ่าเราทุกครั้ง ไม่เคยดีในสายตา ถ้ามีเงินให้ ถึงจะเข้าข้าง ทุกวันนี้ป่วยเป็นโรคซึ่มเศร้า เขาก็มีแต่โทษตัวเราว่าเราตัวเอง ไม่เคยโทษตัวเองโทษแต่เรา เห็นเรามีความสุข กะว่าเรา ไม่นึกถึง พ่อแม่ ทั้งที เราหาเเงิน แทบตาย บอกให้เรารักแต่ครอบครัวแต่ไม่เคยบอกให้เรารักตัวเอง ทำตามทุกอย่าง พอเราเลือกทางเดินตัวเอง กับ รอเหยียบเรา ปากบอกว่ารักเราที่สุดแต่ คำพูด กับการกระทำ มันทำให้เราทุกข์ ใจมาตลอด กลัว กดดัน เครียด ไม่เคยมีความสุข เราเชื่อฟังจนเราไม่รู้จักตัวเองรู้แค่ว่าเกิดว่า เราต้องทำเพื่อให้ครองครัวสบาย จะได้มีหน้ามีตา ทั้งทีตอนเด็ด เราโดนทำร้ายร่างกาย โด่นด่า ไม่เคยได้รับความอบอุ่นเลย ทุกข์ทรมานใจมาทั้งชิวีตเพราะคนในครอบครัว ไม่เคยมีความสุขเพราะทุกคนเอาแต่จับผิดว่าเรา จะหาเงินจะหาเลี้ยงครอบครัวได้ไหม กลับบ้านไป กะเอาแต่โทษ เรา เพราะเราไม่มีเงินให้เขา ทุกวันนี้แค่เอาตัวเองให้ รอด ยังลำบากเลยยังต้องมา ฟังคำด่า คำเหยียดย้ำ สะใจเหมือนเห็นเราทุกข์ใจ
ตอนนี้พี่ออกจากจุดนั้นรึยังค่ะ ถ้าออกมาเเล้วมีความสุขขึ้นไหม หนุเปนคนนึงที่ชีวิตเหมือนที่พี่เปนเลยค่ะ อยากออกไปมีชีวิตที่เลือกเอง ทรมานใจเจ็บปวดกับคำพุดพ่อแม่เต็มที ไม่เคยเปนตัวของตัวเอง เเล้วถ้าออกไปจะบาปไหมจะกลายเป็นเราทิ้งเขาไหม คิดเองไม่ออกเลยค่ะ
3 ปีผ่านไปเพิ่งเคยมาฟังลองอ่านคอมเมนท์ แล้วเห็นใจทั้งสองเมนท์นี้ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างน้อ ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ปี2021 ยิ่งเพิ่มความยากลำบากในการใช้ชีวิต ไหนจะความทุกข์ทางกายไหนจะตวามทุกข์ทางใจ ขอให้รวบรวมสติ อย่าจมกับสิ่งภายนอก ดูแลตัวเอง มันไม่บาปหรอกถ้าเราหันมาดูแลตัวเอง ส่วนคนอื่นช่วยเท่าที่ช่วยได้ ฝึกจิตใจตัวเองโดยการฟังสิ่งดีๆ มีครูบาอาจารย์ที่ดีในยูทูปมีเยอะเช่น หมอบีนาถะ คุณดังตฤณ บทความที่อ่านโดยโจโฉ คุณพศิณ อินทรวงศ์ คลิกใจให้ธรรมเลือกหัวข้อที่เหมาะกับเราตอนนี้ ในฐานะคนเคยเจอเรื่องลำบากทางครอบครัวมาก่อนขอแนะนำค่ะ ในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอยากบอกว่าเราเกิดมาเพื่อเกลาตัวเองแต่ระหว่างมีชีวิตอยู่ก็จะมีขวากหนามคอยทิ่มตำจากกรรมเก่าก็เป็นเรื่องปกติค่ะ สู้ๆค่ะ
สู้สู้นะ
เราเจอมากกว่า เปนย่าเราเอง
ใครไม่โดนไม่รู้
@@accountingsomkewwan431 บลัฟทำไม..คะ🙂
@@accountingsomkewwan431 การที่เขามาระบาย คุณไม่มีสิทธิมาพูดว่าคุณเป็นมากกว่า ถ้าคุณไม่ได้เจอเเบบเขา เพราะเเค่ตัวหนังสือมันไม่ได้ให้คุณรู้ว่าเป็นยังไงจริงๆหรอก ถ้าคุณผ่านเรื่องเหนื่อยมากๆ เเล้วมีคนมาพูดเเบบนี้ คุณคงรู้สึกเเย่ไม่น้อย เพราะงั้นใจเขาใจเรา
อยากมีครอบครัวที่อบอุ่น อยากให้คนเป็นพ่อแม่เปิดใจฟังลูกบ้างไม่ใช่อ้างแต่คำว่าเป็นพ่อแม่ลูกไม่สามารถพูดอะไรได้เลย ทุกข์วันนี้อึดอัดมาก
เหมือนกันเลย อึดอัด เขาหาว่าเถียงเขา😞
เหมือนกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
@@kanya4817😮ภุถึตุ😮
ทะเลาะกับพ่อแม่ทุกครั้งเวลาที่บอกถึงสิ่งที่อยากทำ สิ่งที่ต้องการ จนรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ใช่พ่อแม่ เป็นแค่คนที่ตักตวงเอาความภาคภูมิใจที่เราจะสามารถผลิตมันออกมาให้ได้ ตั้งแต่การเลือกเรียน จนจบทำงานมาร่วม10ปี และผมรู้ตัวและรู้สึกว่านี้มันไม่ใช่ตัวตนเราเลยแม้แต่น้อย พอจะขยับไปทำอย่าอื่นก็ไม่ส่งเสริม ไม่เห็นด้วย ไม่สนับสนุน รับฟังบ้างแต่ไม่ช่วยหาทางแก้ไขร่วมกันให้มันดีขึ้น หรือไปในทางที่เหมาะสมกับเรา พ่อแม่ชอบคิดว่าสิ่งที่เค้าคิดมาคือดีกับเราแล้ว แต่เปล่าเลย ผมเบื่อที่จะถกเรื่องการดำเนินชีวิต มุมมองต่อโลกที่ต่างกัน ไม่ใช่ไม่รักพ่อแม่หรืออกตัญญู ผมเลือกที่จะไม่ติดต่อกับพ่อแม่เพื่อจบปัญญาที่ไม่รู้จบ
แม่คือผู้ใหชีวิตแต่แม่คือผู้ทำลาย.. ชีวิตคือแม่เรา
ตั้งแต่เด็ก ฟังคำพวกนี้จนชินหู
ฟังจนเก็บคิด จำฝังใส่เซลล์สมอง
เช่น ฉันเลี้ยงเธอไม่ดีตรงไหน
ทำไมลูกคนอื่นทำได้ เธอทำไม่ได้
ทำไมถึงไม่ได้เรื่อง (ลูกคนอื่นดีหมด)
ถ้าหงุดหงิด ถึงจะเป็นเรื่องนอกบ้าน
พอเจอหน้าเรา บางทีแม่ก็จะมาพูดใส่
ไม่น่าคลอดออกมาเลย ไม่น่าเลี้ยง
ไม่มีประโยชน์ ไม่ได้เรื่อง เลี้ยงควาย
เลี้ยงหมาแมวยังดีกว่าอีก
ตอนนั้นน้อยใจ แต่พยามคิดเข้าข้าง
เป็นควายก็ดี ควายซื่อสัตย์ ขยัน
เป็นหมาแมว ก็น่าเอ็นดูดี
ขอบคุณที่แม่เปรียบหนูเป็นควาย
แปลว่าหนูเป็นเด็กอดทนสินะ
ยิ่งด่า ยิ่งมาระบายใส่หนูเท่าไร
หนูยิ่งทนรับ ยิ่งเข้มแข็งขึ้น
จากเด็กอ่อนไหว ขี้แย ยอมคน
ก็เป็นคนนิ่งเฉย เชื่อแค่ตนเอง
จากที่เคยมีน้ำตา เป็นเย็นชา
ขอปิดสวิทความรุ้สึก...
ทำทุกอย่างแค่บทบาทหน้าที่
ตอนนี้ตัวเองมีลูก 2 คนค่ะ
บอกตัวเองเสมอ จะรักลูกมากๆ
สิ่งใดที่เราเคยโดนกระทำ เราเจ็บ
แม้แค่คำพูดเล็กๆ เราก็จะไม่พูด
จะคิดแทนลูกค่ะ ลูกจะรุ้สึกบั่นทอน?
จะรุ้สึกแย่แค่ไหน จะเสียใจมั้ย?
กลัวลูกเสียใจ กลัวลูกน้อยใจ
กลัวลูกคิดมาก กลัวลูกเครียด
กลัวเป็นแบบตนเองนะค่ะ
ที่ตอนเด็กๆ เราโดนแม่พูดแบบนั้น
จนเรารุ้สึกแย่ มันจำฝังใจแล้ว
เหมือนเป็นแผลในใจตลอด
ทุกวันนี้บอกตัวเองเสมอ
ฉันต้องเชื่อลูก ฟังคำลูกบ้าง
จะไม่คาดหวัง ไม่บงการลูก
ปล่อยลูกตามธรรมชาติ
เจอเหตุการณ์ในวัยเด็กแบบเดียวกันเลยค่ะ แต่ลูกคุณโชคดีมากๆเลยนะคะที่คุณรักเค้ามากขนาดนี้
เหตุการณ์วัยเด็กแบบเดียวกันค่ะ จนถึงวันนี้ก็ยังเป็น
วันนี้มีลูกเป็นของตัวเอง ไม่เคยพูดจาทำร้ายจิตใจลูกเลย การตีลูกและบอกเหตุผลลูก ไม่เจ็บเท่าไม่ตี แต่พูดจาจิกกัดแทะเล็มลูกดูถูกลูก ทุกวันนี้บอกตัวเองว่าจะไม่มีทางทำเหมือนแม่เด็ดขาด จะให้เหตุผลรูป จะไม่คลาดกันลูก ไม่ดูถูกและแท่งลูก เราโดนมาทั้งหมด ตั้งแต่เล็กยันตอนนี้มีลูกแล้ว ไม่มีเดือนไหนไม่ดูแลแม่ ไม่มีเดือนไหนที่ไม่ส่งเงินให้แม่ แม่จะอวยพรให้เรา ตอนสิ้นเดือนเวลาเราให้เงินแม่เท่านั้น เพราะช่วงกลางเดือนถ้าแม่ไม่มีแล้วขอเรา แล้วเราไม่มีให้ จะเริ่มพูดไม่ดี พูดจาเหน็บแนม พูดทวงบุญคุณว่าเลี้ยงดูมันลำบากยากขนาดไหน เราเองก็พยายามทำดีที่สุดแล้ว พยายามขวนขวาย หาเงินให้แม่ แม้แต่ตอนนี้ลำบากมาก แต่ไม่เคยไม่ส่งเงินเดือนให้แม่ไม่เคยลดเงินเดือนของแม่ ถ้าส่งเงินให้ใช้ให้แม่ไปวันสองวัน แม่จะบอกว่า ก็แยกย้ายไปแต่งงานแล้วไม่ใช่หรอ ปัญหาเธอเธอก็จัดการเองสิ อ๋อเธอบอก ว่าเธอ ลำบากตอนนี้ไม่มีตังค์ แล้วตอนที่ฉันเลี้ยงเธอมาตอนเธอเด็กๆ เธอเคยคิดบ้างไหม ว่าฉันจะมีหรือไม่มี เธอนี่มันไม่กตัญญูเท่าที่ควร ถ้าฉันยังสาวเหมือนเธอ ฉันจะทำทุกอย่างที่ไม่ให้แม่ลำบาก เธอบอกว่าเธอไม่มีเงิน แล้วยังไงฉันต้อง อดข้าวอดน้ำใช่ไหม มันเป็นคำพูดที่ ทำให้เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้เลย เราพยายามหาเงิน หยิบยืมคนอื่น ส่งให้ มันอาจไม่ได้มากมายสำหรับแม่ แต่สำหรับเรา เงิน 15,000 เยอะมากสำหรับเรา แต่มันไม่พอกับที่แม่ต้องการ ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตจริงๆ
โห คุณ เหมือนหนูเห็นตัวเอฃตอนนี้เลยค่ะ พยายามสุดคือยิ้มให้ตัวเองมากๆ
อายุ40 (ผมเกย์)โคตรทรมานทั้งชีวิตครอบครัว และคนรอบข้าง อยากให้ครอบครัวเข้าใจ
ยึดมั่น ถือมั่น เป็นเจ้าของทุกอย่างในชีวิตเรา ทวงบุญคุณทุกครั้งที่มีโอกาส สถานะเหนือกว่า ห้ามทำให้ขุ่นเคือง พูดไม่ถูกใจคือเลว ไม่รู้จักสถานะสถานะสูงต่ำ เหมือนทำธุระกิจ ลงทุนแล้วต้องเก็บเอากำไร ขาดทุนเมื่อไหร่ไม่พอใจทันที
ชีวิตเป็นของฉัน เเต่ฉันเลือกอะไรได้บ้าง 💔
ถ้าหนูมีพ่อแม่ที่ดีแบบนี้ คงดีนะสิ😊
อยากให้แม่ผมมาดูคลิปนี้มากครับ บังคับ กดดัน คาดหวัง กับผมมาก เหมือนขีดเส้นทางชีวิตให้ผมเดิน จนเราถามตัวเองว่า ชีวิตผมเป็นของผมหรือของแม่ เวลาผมกินข้าวกินน้ำผมอิ่มหรือแม่อิ่มวะ จนผมไม่รู้จักอะไรเลยแม้กระทั้งอะไรดีอะไรเลว บังผมทุกอย่าง ถึงขนาดใส่เสื้อผ้าต้องเป็นตัวที่บอกให้ใส่เท่านั้น บอกให้ผมเรียนให้จบและเป็นอาชีพที่แม่ต้องการให้เพื่อจะได้มีหน้ามีตาจนผมคิดว่า ถ้ากูทำไม่ได้แม่ทำอะไรกับกูว่ะ ถ้ากูเรียนไม่จบและเป็นอย่าที่แม่บอกไม่ได้ แม่จะยังรับกูเป็นลูกเขาอยู่หรือเปล่า
ตอนเด็กๆ ครอบครัวป้าก็เป็นแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรตามใจ แต่เรื่องเรียน พ่อแม่ให้เลือกเองได้ แต่ความเป็นอยู่อื่นๆใน ความที่อายุน้อยสุดในบ้าน เดี๋ยวคนโน้นสั่งโน่น เดี๋ยวคนนี้สั่งนี่ ไม่ทำก็โดนตี เดี๋ยวก็คนโน้นตี เดี๋ยวก็คนนี้ด่า มันช่างไร้ค่า มีปัญหาอะไรก็ต้องเก็บไว้คนเดียว ใครรู้ก็โดนซ้ำ ขนาดเล่นปีนต้นไม้ตกลงมา เจ็บจนเดินไม่ได้ก็แอบซ่อนไว้ แม่เริ่มผิดสังเกตุ แต่เจ็บมากแล้ว เลยไม่โดนใครตี (แม่ไม่ค่อยตี, แต่คนอื่นๆ 3-4คน) จนป้าเรียนจบ ก็ออกไปหางานทำต่างจว. คิดอยู่เสมอว่า ถ้ามีลูกจะไม่ให้มีอะไรแบบนี้ในครอบครัวของเรา และเมื่อป้ามีครอบครัว โชคดีมี่สามีใจดีมาก ตามใจ มีอิสระทุกอย่าง ป้ามีลูก ไม่เคยบังคับอะไรลูกเลย ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร ป้าอยู่ข้างเขาตลอด บอกรักเขาทุกวัน บอกให้เขารู้ว่า ชีวิตเขามีพ่อแม่อยู่ข้างๆเสมอ มีปัญหาอะไร ปรีกษาได้ทุกเรื่อง เราจะช่วยกันหาทางออก ไม่ดุว่า ลูกมีอิสระในการตัดสินใจทุกอย่าง แล้วลูกป้าก็โตเป็นคนดีมากค่ะ ❤ ขอส่งความรัก และกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ขอให้ทุกคนพบทางออกที่ดีค่ะ
กับสถานการณ์บางอย่าง ที่พ่อแม่ทำกับลูก เช่นชอบทวงบุญคุณ คาดหวัง กดดัน ประชดประชัน บังคับ ไม่รับฟังความคิดเห็นของลูก เอาลูกไปพูดให้ญาติพี่น้องฟัง เอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น แต่พอเวลาที่ตัวเองไม่สบาย เจ็บป่วยแล้วนึกถึงลูก อยากให้ลูกไปส่งคลินิคไปหาหมอ อยากให้ลูกเอาใจ แต่…เวลาที่ทำกับลูกเคยคิดบ้างมั้ย จนบางทีทำให้ลูกอย่างเราถึงขั้นเกลียดพ่อแม่เลย##จากใจ😢
แม่ที่บงกรชวิต ต้องทำตามคำสั่ง เขาคงมีความสุขมาก แต่ความเป็นจริง มันไม่ใช่อย่างที่คิด
ฟังแล้วน้ำตาจะไหล.
ในชีวิต การเซฟที่ทางแยก เผื่อเลือกผิดแล้วจะมาโหลดเพื่อเลือกอีกทาง เป็นสิ่งที่ทำไม่ได้
พอเล่นจนใกล้จบเกมส์แล้ว มี Regret ในสิ่งที่ตัวเองเลือก
พ่อแม่บางคน เหลือบไปเห็นลูก แล้วนึกว่า "เฮ๊ย ยังมีอีกชีวิตนึง ให้เล่นใหม่ได้" ว่าแล้วก็เอาจอยสติ๊ก เสียบตูดลูก !!!
โดยลืมไปว่า ชีวิตมันไม่เหมือนเกมส์ โลกไม่ได้หยุดนิ่ง ต่อให้กลับไปที่ทางแยกได้ แล้วเลือกอีกทาง
ผลก็อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เพราะบริบทของโลกมันเปลี่ยนไปแล้ว
จริงๆความคิดที่ว่า ถ้าเลือกอีกทางจะดีกว่านี้ มันเป็นทัศนคติที่ผิดตั้งแต่แรก
เหมือนคนที่เลือกคู่ชีวิตผิด แล้วคิดว่า ถ้าตอนนั้นเลือกอีกคน ฉันสบายไปแล้ว
แต่ถามว่า ... คุณรู้ได้อย่างไร ??? ... มันเป็นแค่ The Greener ... หญ้าที่อยู่อีกภูเขานึงเขียวกว่าเสมอ
หรือ 'ปลาที่หลุดมือไปตัวใหญ่เสมอ' ... แต่จริงๆแล้วมันก็แค่ ...
"หวยออกแล้ว จะพูดอะไรก็ได้" .... [นี่ถ้ากลับหน้าหลังนะ] หรือ [นี่ถ้าลบหนึ่งนะ] ... Bullshit ล้วนๆ
พ่อแม่อีกบางคนที่ประสบความสำเร็จสูง และมองว่า ถ้าลูกไม่สำเร็จเท่าตัวเอง จะกลายเป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตตัวเอง
ผมเองติดกับดักนี้มาถึง 30 ปี ... จนวันที่ตัวเองมีลูก และจำได้ว่า แม่เคยบอกว่า "แกมีลูกเองจะเข้าใจ"
แต่ปรากฎว่า เราไม่เข้าใจ เราเข้าใจตรงกันข้ามเลย
เรารู้สึกว่า พ่อแม่ไม่มีสิทธิ์ไปคาดคั้นคาดหวังอะไรกับลูก แม้แต่การบอกว่า
"การทำให้พ่อแม่หมดห่วงเป็นหน้าที่ของลูก" ก็เป็นสิ่งที่ขี้โกง ...
เราเป็นคนที่ Sign up ที่จะมีลูก เรามีหน้าที่ต้องรู้ว่า สิ่งที่เรา Sign up ไปนั้น มีโอกาส มีความเสี่ยง
มีความรับผิดชอบที่ต้องแบกรับอย่างไรบ้าง
เด็กไม่ได้ Sign up ที่จะมาเกิด ... เด็กต่างหากที่มีสิทธิจะพูดว่า พ่อแม่ไม่ได้ตามความคาดหวังของเค้า
เด็กต่างหากที่มีสิทธิต่อว่าเราว่า 'ทำได้แค่นี้ ให้เค้าต้องเกิดมาลำบากขนาดนี้ทำไม'
แต่มีเด็กจำนวนไม่มากที่ทำแบบนั้น ผมเห็นลูกส่วนใหญ่ ยอมรับสถานะของพ่อแม่ (ถ้าไม่ได้ชั่วร้าย) ตามที่เป็นทั้งนั้น
จะเกิดมารวยมาจนยังไง เค้าก็ยอมรับกันโดยส่วนใหญ่ ... พ่อแม่ต่างหากที่คอยแต่จะยอมรับไม่ได้ ถ้าลูกไม่เป็นอย่างที่คิด
แล้วความคาดหวัง คาดคั้นนั้นนั่นแหละ บางทีทำร้าย และทำให้ลูกไม่มีความสุขกับชีวิต มากที่สุดแล้ว
หลายคนอยู่กับความรู้สึกผิด ที่ทำไม่ได้อย่างที่พ่อแม่คาดหวัง หรือ ดูแลพ่อแม่เท่าที่ตัวเองอยากทำไม่ได้
เด็กหลายคนเติบโตขึ้นมา แล้วต้องเลือกเส้นทางที่ทุกข์ทรมาน เพียงเพราะต้องการจะตอบสนองความคาดหวังเหล่านั้น
นี่มันแฟร์ตรงไหน ????? ... นี่ยังไม่พูดว่า พ่อแม่ส่วนใหญ่ หักหลังลูกกันทั้งนั้น
ตอนเล็กๆ ก็สอน Heroism ให้เขา ...
จงเป็นคนดี จงซื่อสัตย์ อย่าโกหก จงกล้าหาญ ให้ตั้งใจเรียน จงรังเกียจความชั่ว จงมีน้ำใจ จงเอื้อเฟื้อ ต้องรู้จักเสียสละ จงมีเมตตา .... ฯลฯ
แต่พอเค้าโตขึ้นมา ก็บอกว่า ลืมทุกอย่างนั่นซะ ... แล้วเริ่มใหม่กับแนวคิด ทำยังไงจะรวย ทำยังไงจะเอาตัวรอด
เข้าเมืองตาหลิ่วให้หลิ่วตาตาม ทำยังไงนายจะรัก หมูเขาจะหามอย่าเอาคานไปสอด ปากเป็นเอกเลขเป็นโท
อย่าเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด อย่าเอากระดูกมาแขวนคอ เอาลูกเค้ามาเลี้ยง เอาเมี่ยงเค้ามาอม ..... ฯลฯ
........... ตกลง เด็ก หรือ ผู้ใหญ่ ที่เฮงซวย ?????????
กอล์ฟโดนมาตลอดขนาดตอนนี้อายุ 24 ปีก็ยังโดนครับ
ท้อนะครับแต่ไม่เลือกคำพูดที่จะฟังแล้วจะรู้สึกที่ทำบั่นทอนจิตใจตัวเองก็บอกกับตัวเองเสมอว่ายังไหวยังไปได้เชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาต้องเข้าใจเราสิ่งที่เราเลือกทำแล้วมันถูกต้องแต่อย่าเลือกในทางที่ผิด
แต่ปัจจุบันนี้ก็โดนอยู่เรื่อยๆครับ
คงต้องให้โลกแตกก่อนไม่งั้นก็ใครสักคนตายไปก่อนถึงจะยอมรับว่าตัวเองกดดันลูกมากไปโยนความขาดหวังมาที่ลูกทั้งหมด ผู้ใหญ่พวกนี้มันไม่มีวันคิดได้แบบนี้หรอกเพราะมันคิดว่าเราคือลูกกว่าจะเลี้ยงมาโตขนาดนี้หมดเงินไปเท่าไหร่มันคิดแค่นั้นแหละทุเรสเนอะ ตอนเย็ดกันก็สนุกแค่2คนถ้าถ้ามึงไม่เต็มใจรับผิดชอบความใคร่ของตัวเองมึงปล่อยกูเกิดมาทำเหี้ยอะไรแล้วชอบคิดว่าตัวเองนี้โคตรประเสริฐเลย
ร้องไห้เกือบทุกวัน มันมีอะไรในใจโคตรเยอะ อยากระบายนะ😭😭😭😭😭😭😭
ปัญหาหลักของครอบครัวไทยเลยค่ะ พ่อแม่เอาความคาดหวัง มาเรียกว่า ความหวังดี แล้วลูกก็อยู่ด้วยแบบขับรถไปเบรกไปด้วย ปล่อยวางอย่างเดียวค่ะ ทำในส่วนของเราไป
พูดหรือทำอะไรไม่เคยออกมาดีในสายตาพ่อแม่เลยค่ะ มีปัญหาอะไรพ่อแม่ไม่เคยเป็นที่ปรึกษาหรือกำลังใจให้ได้จนมีโรคประจำตัวคือ ความเครียดสะสม และสุดท้ายต้องใช้ยาลบความจำในการรักษา ณ ตอนนี้ระดับความจำไม่เท่ากับคนปกติทั่วไป ต้องทานยาตลอดพบแพทย์เป็นประจำ ผลวินิจฉัยของหมอก็บอกอยู่แล้วว่าเพราะความรุนแรงที่ได้รับจากพ่อแม่ที่คอยกดดันด่าว่าทุบตีให้เป็นแบบที่เค้าต้องการมาแต่เด็กๆ จนรับไม่ไหว แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ยอมรับ... เมื่อคิดถึงอดีต มันไม่เคยมีความรู้สึกดีๆเลยของคำว่าครอบครัว... ดิฉันทำเวรกรรมอะไรไว้เหรอคะ?
ทุกวันนี้ต้องทำฝันของตัวเองไม่พอ ต้องแบกรับความฝันของแม่ ในวันที่เหนื่อยมากๆอยากจะหายไปเลย อยากจะตายๆไป ให้ไม่ต้องรู้สึกรับรู้อีกเลย ต้องการใครสักคนที่ยอมรับฟังก็พอ ไม่ได้อยากให้ใครมาเข้าใจเลยค่ะ ถามว่าเราเคยมั้ยที่เปิดใจคุยกับแม่กัน เคยเปิดใจคุยกันแล้ว แต่ทุกอย่างมันยิ่งแย่เพราะแม่จะพยายามอ้างว่า เขาเกิดก่อนเรา กินข้าวหลายคำกว่า หลายครั้งที่เหนื่อยมากๆท้อมากๆเคยร้องไห้ต่อหน้า แต่ก็บอกว่าจิตใจเราอ่อนปวกเปียกไม่แน่วแน่พอ พอเข้มแข็งไม่สนใจอะรัยแล้วก็บอกว่าทำไมถึงไม่สนใจ เหนื่อยมากเลยค่ะเพราะไม่รู้จะคิดและไปต่ออย่างไรดี ทำให้ตอนนี้พยายามสร้างกำแพงปิดกั้นไม่ให้เจอแม่ ไม่อยากคุยกับแม่ ไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ ถามว่าคิดถึงบ้านมั้ย😭 คิดถึงมากค่ะแต่กลัวค่ะ รู้สึกว่าไม่ปลอดภัยไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยที่สุดแล้วค่ะ #แม่เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบพูดไม่คิด #พูดเหมือนเราไม่ใช่ลูกอย่างเช่น อายุเริ่มเยอะแล้วแต่งๆงานไปเถอะ หนี้สินเยอะแยะเมื่อไหร่จะคืนหมด(กำลังใช้หนี้อยู่ไม่ได้หนีไปไหน) #รู้ดีว่าแม่มีนิสัยแบบนี้ #พูดเยอะ(แบบคำพูดไม่ได้เกิดประโยชน์แก่ใคร) รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังทำใจไม่ได้สักที ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ทุกคำพูดทำให้รู้เลยว่าเขาไม่ได้รักเราเลย
#ชอบพูดว่าเป็นห่วงแต่โทรหาแต่ละครั้งชอบถามแต่เรื่องเงิน
#ตอนนี้เราไม่รับสายแม่เลย แม่ไม่เคยรู้สึกตัวว่าตัวเองเป็นพิษแค่ไหน แม่ไม่เคยโทษตัวเอง แม่มัวแต่โทษคนอื่นที่ทำไม่ได้ดั่งใจแม่😭 ตอนนี้ตัดขาดจากคนที่ทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจ ไม่ปลอดภัยไปเลย #ยอมให้แม่มองว่าเป็นลูกที่ดื้อ มองว่าเป็นลูกที่กตัญญู ยอมให้คนอื่นพูดว่าเราเป็นคนไม่ดี #แม่มักจะเราไปพูดให้ลูกคนอื่นๆและหลานๆว่าเราเป็นคนอย่างไม่เชื่อฟังแบบนี้แบบนั้น #ถ้าแม่ทำแล้วแม่สบายใจแม่ทำแล้วคนบอกว่าแม่รักและเป็นห่วงลูกมากๆแม่ทำไปเถอะค่ะ😔
เมื่อไหร่พ่อแม่จะเลิกเปรียบเทียบโลกตัวเองที่เจอกับโลกเราที่เจอสักทีนะ
เหนื่อยมากเลยค่ะ ที่อยู่ในความควบคุมของพ่อแม่ ถูกกดดัน บางเวลาที่ถูกกดดันก็คิดจะฆ่าตัวตาย แต่ทำไม่ได้ค่ะ เพราะอนาคตตัวเองยังเหลืออีกไกล พ่อแม่ไม่เคยเข้าใจเลยค่ะ เอาแต่ทำให้ลูกเสียใจ ทำร้ายจิตใจลูก เราจะต้องเชื่อฟังเขาตลอด ไม่เคยที่จะได้ทำตามใจของเราบ้าง มันเหนื่อยค่ะ บอกกับเขาว่าไม่เป็นไร แต่ลึกๆในใจแล้วเหนื่อยมากๆเลยค่ะ อยากร้องไห้ดังๆ😭😭😭😭 รู้สึกเสียใจมากเลยค่ะ😭😭😭😞
คิดถึงตัวเราเองดีที่สุด..หนทางยังอีกไกล
ผมอยากให้แม่ผมเขาใจผม
แต่..มัยรู้จะอธิบายยังใง
เหนื่อย ต่อให้เป็นไอสไตล์ก็ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้หรอก ใช้ชีวิต คิดมาก แก้ไขทุกอย่างจนดาวลงเรื่อยๆ แทบไม่เหลืออนาคตในตัวเองแล้ว
สาปแช่งลูก แค่เพียงเพราะว่า มองบ้านอื่นดีกว่า
ไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวตัวเองที่ไม่เหมือนใคร ไม่สามารถทำให้มันดีได้ด้วยใครคนใดคนนึง จึงเป็นครอบครัวที่มีความรักเป็นศูนย์กลาง
เราไปยึดเขาเป็นของเรา.. แต่เรานั้นแหละเป็นของเขา.เรายอมเขาก็จบ.แม่เป็นแบบอย่างให้ลูกดู.จะเลือกแบบไหนนั้นก็กรรมของลูก
😥ภายใต้รอยยอ้มย่อมมีความเจ็บปวดเสมอ😭😭
ปฏิบัติตัวให้สมวัยสมอายุ แค่นี้แหละ.
ถ้าหากผิด หรือพลาดมาต้องรับผิดชอบตัวเอง.
เป็นเด็กก็มีมุมมองอย่างหนึ่ง เติบโตเป็นพ่อแม่ก็มีมุมมองอีกอย่างหนึ่ง
ทุกสิ่งเกิดจากประสบการณ์ของชีวิตที่ผ่านมา
บางครั้งเด็กมีประสบการณ์น้อย การตัดสินใจเกิดจากความรู้สึกล้วนๆ เช่นการเลือกคบเพื่อน การติดยาเสพติด การมีลูกในวัยรุ่น การปล่อยให้เด็กเรียนรู้จากประสบการณ์ก็อาจช้าเกินไป
ดังนั้นการปลูกฝังทัศนคติควรเริ่มตั้งแต่วัยเด็กเล็ก เพื่อให้เมื่อเติบโตเป็นวัยรุ่นจะได้มีทัศนคติในการเรียนรู้ที่ถูกต้อง
แต่สุดท้ายคนที่เติบโตมาด้วยทัศนคติที่ผิดพลาด ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ก็จะปฏิเสธการเรียนรู้ที่เป็นไปเพื่อดับทุกข์ เพราะไม่เข้าใจในเหตุผลพื้นฐาน แม้จะมีใครมาบอกก็จะปฏิเสธและจบลงที่ความเสียใจด้วยคำว่ารู้อย่างนี้.....
ฟังแล้วคิดตามน้ำตาไหลเฉย..
โชคดีมากที่พ่อแม่คอยให้กำลังใจขนาดตั้งเด็กจนโตอยู่กับตายายแต่ไม่เคยรุ้ว่าขาดความอบอุ่นเลยพอเรียนจบมาเราโตขึ้นพ่อแม่ก็คอยซับพอร์ตอยู่ห่างๆจะล้มหรือไปต่อพ่อแม่ก็ไม่เคยกดดันเรารู้สึกว่าโชคดีมากตอนนี้มีลูกพยายามจะเข้าใจลูกแบบที่พ่อแม่เคยทำกับเรา
เราคนหนึ่งไม่เคยได้หยุดเลย, หาเงินได้เยอะแต่ไม่รู้ไปไหนหมด, ทั้งชีวิตนี้กะมีกะหาเงินส่งให้แต่พ่อกัยแม่, หาเท่าไหร่กะไม่พอ, กลับบ้านทีไรไม่เคยมีความสูข, รู้สึกเหมือนเราตัวคนเดียวบนโลกเราอยากกลับบ้านแล้วมีความรู้สึกมันคือบ้านแล้วเราอบอุ่นจริงๆๆแต่ไม่เคยมีอยากจะหนีไปให้ไกลแล้วไม่กลับมาอีกเลิกติดต่อ... แต่เรากะไม่เคยทำได้สักครั้ง... เพราะเป็นห่วงเขา.. สุดท้ายเรากะใจอ่อน... เงินหาได้เท่าไหร่, กะต้องเป็นของเขาหมดเจาจะหาทางมีค่าใช้จ่ายโน้นนี่นั้น, พอเราแย้งกะโกรธ, ไม่เข้าใจว่าคนเป็นพ่อแม่เคยสงสารเราบ้างไหมอีกหน่อยเราแก่และเราไม่มีเงินหาเงินไม่ได้เราจะอยู่ยังไงเขาเคยคิดจุดนั้นไหม😞😔
ใช่เลยที่คุณพูดมาถูกทุกอย่างตอนนี้ผมก็เป็นเหมือนคุณนั่นแหละเหนื่อยใจมากไม่เคยให้กำลังใจลูกเลยมีแต่พูดบั่นทอนจิตใจทั้งหลานอยู่ที่บ้านก็โดนด้วย
@@tirapom8773 ไช่ลูกหลานกะโดนด้วยเขาไม่อยากเลี้ยงหลานแต่พอหลานโตเขาอยากให้ทำงานหาเงินให้เขาเหมือนเรา, บ่นว่าทำไรกะไม่ดี, เรากะเข้าใจนะวัยรุ้น, แต่เรากะไม่อยากให้ลูกเราเจอแบบเรา, เขาควรเบือกในสิ่งที่เขาต้องการ, เราแค่คอยให้คำแนะนำในสิ่งที่ดีเราไม่ขัดลูกเวลาเจาต้องการอะไร, เราจะพิจรณาว่ามันสมควรจะไห้ไหม, และถ้ามันไม่สมควรเราจะบอกข้อดีและข้อเสีย, เราสอนลูกว่าเหรียญยังมี2ด้าน, ในร้ายมีดีในดีมีร้ายเสมอ
ชีวิตของเราไม่อยากให้ใครมากำหนดชีวิตของเรา
เกิดมาเปลืองข้าวสุก 😓โดนเปรียบเทียบบังคับ เกิดมาทำไมถ้าเกิดมาเป็นลูกเปรตๆเเบบนี้😭 คำพ่อเเม่💔
ท้อแท้จริงๆนะ
เหมือนกันคะ ร้องไห้ตลอดโดนบงการทุกอย่าง
อยากให้เเม่มาฟังTT จาก ม 2 ครึ่งที่เเม่เริ่มก่อปัญหา จนตอนนี้เราจะ 30 ยังไม่หายทุกข์ใจเลย
เช่นกัน
ตามตัวเองเหมือนกัน ร่างกายเรา จิตใจเรา สมองพ่อกับแม่ ต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ บอกเราคนในหมู่บ้านนินทา พ่อกับแม่อายเขา โยนทุกความกดดันมาให้เราหมด พอปรึกษาก็ไม่รับฟังเดินหนี เราอยากมีชีวิตเป็นของเราบ้าง แคร์คนอื่น ไม่แคร์ความรู้สึกลูกตัวเองเลย
น้า ๆ เป่าหูแม่ ตอนผมิไม่มีอนาคต ไม่สนใจ เหมือนหมาตัวนึง แต่พอผมสอบข้าราชการได้ ิ เข้ามาเสือกกับชีวิติผมปั๊บเลย ทุกข์ใจมากๆครับ
ใช่อาบน้ำร้อนมาก่อนบางทีไม่ได้รู้อะไรเลย
สุดท้ายแล้วคือ เรานั้นไม่รุ้จักตัวของเราจิงๆ
ตอนเด็กๆแม่บอกตลอดว่าเป็นอะไรที่หนูอยากเป็นที่หนูชอบแม่ให้หนูเลือกชีวิตหนูแต่พอโตมาแม่ก็บอกอีกว่าชุดรดเขาใส่กันตอนจบมันสวยจังเลยอยากให้เรียน พอนานไปแม่ก็ชอบบอกว่าอยากให้เรียนทหารแพทย์จังเลย ก็เลยพยายามทำให้มันดีหาที่เรียนพิเศษ อ่านหนังสือจนร้องไห้ เหนื่อยมากพยายามทำคะแนนให้ดีกลัวแม่เสียใจพยายามให้เกรดไม่ตกเพราะแม่ชอบชมพี่คนโตว่าเขาเก่งอย่างงี้ๆสอบเข้ามหาลัยดังได้ด้วยมันกดดันนะว่าเราจะทำแบบที่แม่ต้องการได้มั้ยถ้าทำไม่ได้แม่จะผิดหวังมั้ยแม่จะเสียใจหรือป่าวจนกดดันตัวเองร้องไห้ทุกวันๆจนมันไม่ไหวแล้วอะ
ตอนมัธยมปลาย โดนบังคับเรียนหนัก เรียนมันทุกเย็นเลิก1-2ทุ่มทุกวัน 7วันเรียนไปแล้ว6วัน สุดท้ายผมก็แหกพ่อแม่ สอบTCASมั่วหมด สุดท้ายได้ไปเรียนนิเทศสมใจอยากเลย
ขอบคุณมากๆครับ กับน้ำตาที่ไหล ผมเข้าใจแต่ทำไมถึงกับกัน ได้แบบนี้ชีวิตคงไม่หมดรอยยิ้มกับคำว่าตัวตลก
ผู้บรรยายพูดแทนความรู้สึกลูกชาวไทยได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ
บางทีการกระทำร้ายๆก็มาในรูปแบบของคำว่า"หวังดี"
ดีน้องหนู,ออกมาสอนประชาชนหน่อย,คิดว่าทำเพื่อประเทศชาต,ช่วยพัฒนาความรู้.😂😂👍👍💪
ขอบคุณนะคะ 😢🙏🏻 จากคนเป็นลูกค่ะ🤍✌️ อยากให้พ่อกับแม่คิดแบบนี้ได้จัง
คนเป็นพ่อ ไม่เคยมีท่าทีจริงจังกับความฝันของลูก คนเป็นพี่ทำตัวเหมือนเป็นแม่คอยบอกให้ทำโดยไม่ถามว่าอยากทำไหม ถึงถามก็ไม่ำเสนใจคำตอบของเรา
หนูกำลังเจอเหตุการณ์นี้อยู่เลยค่ะ บางครั้งก็น้อยใจที่เลือกอะไรไม่ได้เลย ขนาดเลือกเกิดยังไม่ได้เลยค่ะ
นอนน้ำตาไหล ร้องไห้ทุกคืน คำพูดของแม่ ร้องไห้ทุกคืน ทุกครั้งที่คิดว่า เขาไม่เคยได้กำลังใจจากแม่เลยนะ แม่ไม่เคยบอกเราว่าไม่มีก็ไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่มีก็ไม่ต้องให้แม่ แต่แม่จะพูดว่าได้ไหมปัญหาของเธอ แต่งงานไปแล้วก็ไปจัดการปัญหาเอาเอง ฉันยังต้องกินต้องใช้
จริงค่ะจริงที่สุด
สุดยอดไปเลยคับคุณหมอ พอได้ฟังคุณหมอความคิดในการเลี้ยงลูกเปลี่ยนไปเลยคับ สุดยอดคับ
พอเราดูแลเค้าก็ไม่พอใจจนเราทำตัวไม่ถูก พอจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองก็หาว่าเราเนรคุณไม่อยากเลี้ยงดู การที่เราห่างไม่ได้แปลว่าเราไม่เลี้ยงดูไม่ดูแล แค่เราไม่อยากทะเลาะกับเค้า ไม่ได้แปลว่าเราไม่รักไม่ห่วง ตอนนี้เราเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเค้าไปแล้ว😥😥😥
โอโห เป็นคลิปที่ได้สาระมาก ชอบค่ะ
ขอบคุณมากๆ เหมือนเจอคนที่เข้าใจเจอเพื่อนที่รู้ใจ ทำให้มีความสุข
จริงค่ะ แม่ต้องปรับตัว
ความคาดหวังที่ลูกอยากได้จากพ่อมันพังเมื่อเรามองครอบครัวอื่นที่เขามีพ่อที่ดีเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี แต่พ่อเราไม่เป็นแบบนั้นเลยสักนิด
ขอบคุณคลิปนี่จริงๆค่ะ ขอบคุณที่รับฟังเรามากๆ แต่ก็อยากให้คนเป็นแม่รับฟังบ้างจริงๆ😢😢
ขอบคุณค่ะ(คุณอาจาร์ย)ทุกคำสอนของคุณฟังแล้วอบอุ่นใจเป็นกลางระหว่าง(คุณพ่อกับคุณแม่)และคุณลูกสอนทั้งผู้ปกครองและเด็ก(ประครอง)ซอบมากเลยค่ะ
เหนื่อยมากเลยคับ😢
มนุษย์โลก มีรัก มีพันธะได้ อย่าได้มีลูกเลย มีแล้วเหนื่อย
#พ่อแม่เหนื่อย ลูกก็เหนื่อย ท้ายสุดตามมาคือซึมเศร้า
พ่อแม่ไม่เข้าใจลูก ลูกก็ไม่เข้าใจพ่อแม่
บอกตัวเอง แท๊กครอบครัวเราเอง😭
เรียนจบมาจะ2ปี อยากไปหางานทำ แต่มาติดโรคป๊า ก็ไม่ให้ไปทำกลัวโรค และเราอยู่แต่บ้านๆๆๆๆๆไม่ได้ทำงานอะไรเลย ปําก็ด่าว่า เรียนมาครึ่งๆๆกลางๆ ปสก.ก้ไม่มี หางานไม่ได้หรอก
กูแบบเอ้า ก้ไม่ให้ไปจะทำได้ไงว่ะ พอจะไปทำที เอะอะก้ไล่ให้หาที่อยู่ใหม่เอง คือ เราไม่อะไรหรอกที่ไปอยู่เอง แต่มันเคว้งเว้ย 😭😭😭😭😭😭😭😭 ทำไมชีวิตมันเน่าแบบนี้อ่ะ
แม่ชอบบังคับให้ทำตามแกทุกอย่าง..
ผมไม่เคยได้ใช้ความคิดตัวเองเลย🙂🖤
ัมันมีแม่อีกประเภทหนึ่งที่ทิ้งสามีไปมีใหม่ตัดหางลูกปล่อยวัด จนลูกเติบโตพอที่จะก้าวหน้าสืบทอดศาสนา พอลูกโต เอาลูกไปทำงานหาเงินให้ มาทวงบุญคุณ อยากถามว่า ที่ผ่านมา แม่ไป อยู่ใหน มา
ผมเหนื่อยมาก
แม่ ผมตอนนี้ติดหนี้มาก...พอตอนแม่ไม่ช่วยไม่เข้าข้างผม ทำอะไรก้ไม่ดีเพราะไม่ได้ทำตามแม่บอกไม่เข้าใจผมเลย...ต้องการแต่เงิน ไม่ให้กำลังใจ ไม่สนับสนุนเลย..เชื่อแต่คนอื่น โดยบังคับมาตั้งแต่เด้ก...ไม่รุ้จะคิดได้ตอนไหนเนื่อยใจมากเลยผม..จะ30แล้วยังไม่มั่นใจในตัวเองเลย...เครียดจนอยากจะจากโลกนี้เลย...ชอบเอาเรื่องลุกที่ไม่ดีไปเล่าให้คนอื่นฟัง...ทุกวันนี้ไม่อยากจะกลับไปยุบ้านเลย ..เพราะไม่มีความสุขเลย
เจอเหมือนกันเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ไม่เห็นอยากเลย
เหลื่ยงลูกคาดหวังอยากไห้ลูกตอบแทนคุณ ก็แบบนี้แหละ ความปล่อยวางของชีวิตไม่มียึดติดกับลูกมากเกิน แต่เป็นแม่ที่เสียสะละไม่เป็น ใจของแม่เหลืองลูกสังจะไห้ลูกทาตอบแทน แลยเสียใจมาก แค่นั้น คนส่วนใหญ่กิเล็ศเยอะ
ใช่คับ1+
ฉันทำหน้าที่แม่ดีที่สุดเพราะใด้รับบทเรียนที่ไม่ดีจากแม่ตัวเองพอมีลูกก็เข้าใจทุกความรู้สึกของลูกฉันเป็นคนจนนะคะเลี้ยงมาด้วยความลำบากแต่ไม่รู้สึกลำบากเลยเอาใจไส่ลูกและสอนการบ้านลูกฉันมีความรู้สึกว่าถ้าจะให้ลูกขยันเรียนต้องเรียนเก่งจะขยันลูกเรียนเก่งมากเป็นเด็กดีเรียนทุนตลอดจบม.ดังบางเขนใด้ที่1ของคณะมาทุกปีตอนจบใด้เหรียญทองจบมาใด้มำงานดีเงินเดือนเรียกใด้เองเป็นโปรแกรมเมอร์แต่ฉันก็ยังจนเหมือนเดิมคนเป็นแม่ก็สุขใจนะคะใด้ทำหน้าที่แม่ดีที่สุดแล้ว
สมัยเด็กเราเคยโดนแม่บังคับให้เรียนหมอนะคะ แต่พอเวลาผ่านไปโลกเปลี่ยนไปไวมากแต่พ่อเราเข้าใจนะคะพ่อเห็นเราชอบวาดรูปชอบเล่นเกมพ่อเลยสนับสนุนห่างๆค่ะ แต่แม่ก็ยังอยากให้เป็นหมอเหมือนเดิมแต่แม่ก็เริ่มเข้าใจแล้วค่ะ☺
เราเป็นคนนึงที่ต้องอยู่ในการบังคับเหมือนเราเป็นนักโทษอ่ะไม่เคยได้ทำตามความคิดหรือตามใจตัวเองเลยต้องเห็นใจครอบครัวตลอดต้องเเคร์ตลอดจนเราไม่สนว่าตัวเองจะมีความสุขมั้ยคือเราทำทุกอย่างตามใจเค้าให้ความสุขกับเค้าเเต่ทำไมเราไม่เคยได้รับมันเลยคือเราเกิดมาเป็นมนุษย์เเต่ทำไมเราต้องอิจฉาสัตว์ตั้งเเต่เกิดมาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะต้องมานั่งอิจฉาสัตว์ที่มัน
ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระอยากทำอะไรทำจะไปไหนก็ไปมันดูมีความสุขกว่าเราตอนนี้ซะอีก
เเละเราอิจฉาเพื่อนเรามากขณะที่เพื่อนที่เขาอายุเท่าเราเขาได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองได้อิสระเต็มที่ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการไม่ต้องกดดันเเบบเราเเต่ทำไมเราไม่เคยได้ไปไหนหรือทำอะไรเหมือนเพื่อนเลยขนาดเเค่เราอยากจะไปงานวันเกิดเพื่อนเรายังไม่ได้ไปโดนบังคับ
ทุกอย่างโดนห้ามนู่นนี่นั่นตลอดลูกทุกคนรู้อยู่เเล้วว่าพ่อเเม่รักเเละเป็นห่วงลูกมากลูกก็เช่นกันเเต่ความเป็นห่วงเป็นใยมันก็ต้องพอประมาณไม่ใช่เยอะจนไม่ให้ออกไปไหนเลยกลัวเราเกิดอุบัติเหตุนู่นนี่นั่นตายเเต่
อยากให้รู้ไว้ว่าถ้าคนมันจะตายหรือเป็นอะไรอยู่เฉยๆอยู่นิ่งๆมันก็เป็นมันก็ตายได้เพราะเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะมีชีวิตอยู่นานเเค่ไหนที่จะได้ทำตามความคิดของตัวเองหรือสิ่งที่เราอยากจะทำตายไปเเล้วก็ได้เเต่เสียดายชีวิตที่ไม่เคยได้ทำอะไรตามความคิดหรือความชอบของตัวเองเลยเราคิดว่าการเลี้ยงลูกเป็นห่วงได้บังคับให้อยู่ในกรอบได้เเต่พอ
ประมาณให้ลูกได้คิดได้ทำตามใจบ้างควรตัดสินในเรื่องที่มันควรห้ามควรบังคับจริงๆอ่ะ
#ฉันผู้ไม่เคยได้รับความสุขเลย
เราเคยคุยในมุมของเราให้เขาฟังบ้างไหมครับ
พอเป็นตัวเราจริงๆก็ยอมรับไม่ได้ ไม่เป็นตัวเองเลยตอนนี้
หนูอยากให้ครอบครัวเข้าใจหนู😢
แบบนี้ก็เป็นฮะ แม่ไม่เคยเข้าใจอะไรโอดี้เลยว่าโอดี้อยากทำอะไร,โอดี้คิดยังไง แต่แม่ชอบอ้างว่าอยู่แบบนี้แหละสบายแหละ
อาทิตย์ที่แล้วเราทะเลาะกับพ่อเรื่องของหาย พ่อเราก็คิดแต่ว่าเราจะต้องผิดจลอด แล้วเราโดนตี แต่ว่าตอนนี้หาเจอแล้วแม่เราเป็นคนเอาไปวางไว้ที่อื่น แต่ตอนโดนตีแม่เราก็อยู่น้ะด่าเราด้วย หลังจากหาของเจอแม่เราก็บอกว่าแม่ลืมลืมว่าเป็นคนเอาไป เราเครียดเราเลยมาหาอ่ะไรแบบนี่ดูในยูทูป และเราพอเราได้ฟังเราก็คิดอยากจะให้พ่อแม่ฟังบ้าง เพราะเราคิดว่าพ่อแม่น่าจะเข้าใจ....(มีต่อน้ะเราอยากระบายเครียดมาก)
พอวันนี้เรามีโอกาสได้เปิดให้(แม่)ฟัง ตอนบ่ายๆ พอแม่ฟังแม่ก็พูดแบบอันที่เราให้แม่ฟังมันไม่ถูกมันจะทำให้เด็กเป็นคนไม่ดีแล้วก็บ่นๆไป เราก็นั่งฟังเงียบๆ พอตัดมาตอนเย็นๆ เราพูดกับแม่เราอยู่ดีๆ แม่เราก็ขึ้นกูขึ้นมึงใส่ เราก็เริ่มคิดล่ะว่าเป็เพราะคลิปนี้ที่เราเปิดให้แม่ฟังรึป่าว พอตอนดึกๆในวันเดียวกัน เรานอนเล่นโทรสับอยู่บนเตียงในห้องนอน(เรานอนกับแม่แต่แม่นอนเตียงเรานอนพื้น)แล้วเราชาตแบตโทรสับอยู่ด้วย แล้วแม่ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จแต่งตัวก็เดินเข้ามาแล้วบอกให้ไปอาบน้ำแม่จะนอน เราเลยบอกว่าขอชาตแบตแป็บนึงจะเอสไปฟังเพลงในห้องน้ำ แม่เราก็ดูเหมือนจะไม่ยอม อยู่ดีๆก็ขึ้นกูขึ้นมึง ด่าเราบอกว่าเราไม่มีสมองเอาแต่ใจตัวเอง เราก็ถามแม่ว่าแม่เป็นอ่ะไร แล้วแม่ก็ว่าเราเถียง แล้วพูดกับเราว่า"มึงไม่เคยผิดหรอก มึงไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดหรอก คนอื่นผิดหมดนั่นแหละ อิควาย เป็เพราะคริปที่มึงให้กุดูใช่มั๊ยถึงทำตัวแบบนี้" คือเรางงอ่ะ เราผิดมากใช่ไหม หรืออะไร เราแค่อยากให้พ่อแม่เข้าใจลูกบ้างรับฟังในด้านของบ้าง😢😔แต่เหมือนท่านจะไม่อยากฟังเนอะ😁
@@user-wv7do2ry9t เหมือนกันเลยค่ะ ขอแค่เข้าใจเราพอแค่นั้นเอง😢
ขอบคุณค่ะ
ไอ้ที่ว่าสอบไม่ติดผูกคอตาย ก็คงจะเป็นแรงกดดันจากพ่อแม่ พ่อแม่คาดหวังกับลูกจนลูกต้องความกดดันความทุกข์ใว้...เฮ้อ.
ไม่ตึงกับลูกและก็ไม่หย่อนกับลูกจนเกินไป ขอบคุณค่ะ
ผู้ใหญ่มีสิทธิที่ดุด่าว่ากล่าวตักเตือน แต่ลูกไม่มีสิทธิที่จะตักเตือน พูดย้อนกลับไปเมื่อใรกลายเป็นคนเนรคุนทันที ลูกไม่มีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็น ผมอยู่กับพ่อแม่มา 30กว่าปี ทำตามทำสั่งพ่อแม่ทุกอย่าง พ่อแม่ให้สมัครงานมีงานทำ จนวันนึงพ่อแม่ให้ไปเฝ้าหลานที่ต่างจว.หลายวันจนต้องขาดงานหลายวันสุดท้ายก็ตกงาน เราก็ไม่อยากจะไปแต่ก็ต้องไป สุดท้ายเวลาผมไม่มีงานทำ พ่อแม่ก็บ่น จนผมได้งานใหม่ แต่ก่อนไปทำงานพ่อแม่ก็ไห้ไปซื้อโน้น ทำนี้ พาไปโน้นบ้างนี้บ้าง กว่าจะได้ไปทำงานแต่ล่ะวันต้องเสร้จภาระกิจต่างๆที่พ่อแม่บัญชา มอบหมาย เราโตมาด้วยคำสอนที่ว่า...ต้องตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ถ้าไม่ทำตามพ่อแม่คือเนรคุณ จนสูนเสียความเป็นส่วนตัว ทุกวันนี้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่พ่อแม่บัญชา บางครั้งก็คิดว่าพ่อแม่ถ่วงความเจริญ ความเป็นส่วนตัว แต่ก็น้ำท่วมปาก สูนเสียความเป็นตัวเอง แต่เราก็ทำได้แค่ทน ไม่มีสิทธิที่จะโต้เถียงอะใร จนผมต้องแยกออกมาอยู่คนเดียวตั้งหลักใหม่ และที่ดีกว่านั้นคืองานที่สมัครไว้เขารับ ตอนนี้ชีวิตดีขึ้น รู้สึกมีความมั่นใจในตัวเอง มีเวลาให้กับงาน มีความเป็นส่วนตัว รู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นมาก เงินเดือนที่ได้ก็แบ่งส่งไห้พ่อแม่ บ้าง ไปหาท่านบ้างเวลาว่างๆ เป็นงี้แหละคับ ผู้ใหญ่แต่ล่ะคนอารมส่วนตัวย่อมมี ย่อมแตกต่างกันไป ใครทนได้ก็ดี แต่อย่าหมดรักท่านทั้งสอง เพราะท่านก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป
ขอบคุณครับ
ทำไมพ่อกับแม่ไม่เคยเปิดคลิปแบบนี้ฟังเลย
มีตาผมแค่นั้นละครับที่รักผมมากกว่า
หนูเปิดคลิปนี้ให้พ่อดู พ่อบอกจะบ้าเหรอยังไงลูกก็คือชีวิตของกู กูทำให้ลูกเกิดมา ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีค่ะ
ทำไมรู้สึกว่าถ้าเปิดให้พ่อดูจะเป็นแบบนั้น
@@ea5550 หนูเปิดคลิปแนวนี้ให้พ่อดูแล้วพ่อพูดแบบนี้จริงๆค่ะ
พี่หมายถึงถ้าตัวพี่เปิดให้พ่อพี่ดูคงจะเหมือนกับพ่อน้อง
@@ea5550 เข้าใจเลยค่ะ
บางครั้งหรือบางคนก็ไม่ได้เหมาะสมจะเป็นพ่อแม่คนครับ อย่างไปคิดมากครับ เมื่อเราโตขึ้นเราจะออกไปใช้ชีวิตของเราเองและนำความบกพร่องที่พ่อแม่เราเป็นมาแก้ไขหรือไม่ทำหากเราได้เป็นพาอแม่คนในอนาคต
ถุกครับ
เราจะติดตามเนื้อหาแบบนี้ จากท่านนี้มากขึ้นได้ที่ไหนคะ
สำหรับฉัน.....มันอธิบายไม่ได้เพราะทุกอย่างที่พ่อฉันได้ทำให้มันก็ไม่ต่างจากความหวังดี เข้าใจแต่ทนจนจะไม่ไหวแล้วค่ะ ถ้าคุณเจ้าของคลิปสะดวกขอปรึกษาหน่อยนะคะ
ส่งคลิปนี้ไปให้แม่แล้วเขาตอบกลับมาว่า อย่าคิดลบสิ เราหมดคำพูดเลย
เข้าใจเลยค่ะ
ฉันแค่ต้องการคนที่เข้าใจฉันแค่นั้นเอง...
ผมก้าวออกมาจากความคิดนั้นได้แล้วครับ
ถูกทุกคำพูดเลยค่ะ👍🤧🗣👥 💢ยากที่จะบรรยายยาวเพราะใจเจ็บขลังคาอกยากที่จะปล่อยได้ไม่ต่างกับคำว่าอกหักเลยค่ะคำเดียวถูกจำจี้จ้ำไชตลอดเหมือนเห็นตัวเราเองเป็นสัตว์ทุก...ที่ต้องคอยลองรับอารมเองทุกอย่างชีวิตแตกแยกเรียกไกล้จะจบแล้วแต่ก็ไม่จบไม่มี?ทำ?ไม่ได้สักอย่างมีโรคประจำตัวเพิ่มมาอีก...ใจคิดอยากจะไปจากโลกนี้คิดๆในใจแต่ไปไม่ได้ไปซักทีมีโรคเพิ่มความทรมารในใจขึ้นเรื่อยๆทุกทุกวันนี้....เวรกรรมจริงๆชาติที่แล้วเราไปทำ?กับใครไว้นะลักลูกใครมาเหรอนี่ที่ต้องเจอความเจ็บช้ำแต่เล็กๆเลยชั่งสุดจะทรมารใจเหลือเกินเลยค่ะตอนนี้😩😢😭🤧💢🌶💘ถ้าท่านใดใครใจดีหนูขอคำอวยพรจากปากผู้มีบุญผู้หลักผู้ใหญ่หน่อยบ้างนะคะถือว่าให้คำอวยพรนั้นๆเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตหนูหน่อยนะคะ🙏💝💞ให้หนูหาย,พบเจอกับความสุขความเจริญเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้างเพราะเป็นโรคชักนี้หนูก็สุดแสนทรมารแล้วอีกเยอะ
อ่านคอมเมนต์แล้วเห็นใจ ถ้าหนูถามคำถามว่าไปทำอะไรกับใครไว้หนอ แปลว่าหนูก็เชื่อเรื่องกรรมบ้าง ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่คำตอบ แต่มันอยู่ที่การแก้ไข กลับมาดูแลตัวเอง โฟกัสกับการฝึกจิตใจ เริ่มต้นโดยการฟังสิ่งดีๆ เช่น ฟังบทความคุณพศิณ คุณดังตฤณ คลิกใจให้ธรรม พรที่ประเสริฐที่สุดจะเกิดขึ้นกับเรา พรที่ประเสริฐที่สุดคือพรจากเรา ขอให้เข้มแข็งและเจอทางออกที่ดีค่ะ
พ่อแม่เขาเชิญให้เรามาเกิดกับเค้าหรือ? เรามาเกิดตามกรรมของเราเองต่างหาก เราลิขิตตัวเองได้ เพราะเราเป็นเจ้าของชีวิตของเราเอง
จงทำกรรมดี อย่าให้กายวาจาใจเราทำความชั่ว
มีสติ ปัญญา อยู่ตลอดชีวิต คิดถึงประโยชน์ตน
ประโยชน์ท่าน ไม่ดราม่าคิดเล็กคิดน้อยเหมือนเอาไฟมาสุมตน จงมองโลกในแง่ดี ไม่ทำร้ายจิตใจตนเอง จงเข้มแข็ง
แต่ไม่ก้าวร้าว จงอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ จงมีมารยาทในสังคมกับบุคคลอื่น เอาใจเขามาใส่ใจเรา.จงอย่าปล่อยให้ตนเองว่างจะฟุ้งซ่านและไร้ประโยชน์ จงขยัน ประหยัดซื่อสัตย์กตัญญู
ชาติหน้ามีจริงผมไม่ขอเกิดมาอีกแล้ว
ผมละอยากเกิดใหม่เป็นลูกคุณเลยครับ😂
ใช่พุดถุกกะลังเป็น
ฟังแล้วอยากมีแม่แบบนี้เลย ซึ่งมันคนละขั้วกับแม่ผมเลย แม่ผมเขาเลี้ยงผมแบบสมดุลย์นะ แต่เป็นสมดุลย์ในทางลบอ่ะ คือ ถ้าผมไม่ทำอะไรกับชีวิตเลย เขาก็จะปล่อยผม ไม่กระตุ้น ไม่คุย ไม่สงสัย ไม่ถามไถ่ ไม่อะไรทั้งสิ้น เหมือนไม่ใส่ใจผมอ่ะ แค่หาข้าวให้มันกินก็พอแล้ว แต่ถ้าผมเริ่มทำอะไรสักอย่าง เขาก็จะคอยเบรคคอยห้ามเสมอ ว่า.. อย่าทำ เดี๋ยวมันจะโน่นนี่ๆนั่น หรือบางทียังไม่ผมยังไม่ทันทำอะไรเลยด้วยซ้ำ เขาก็จะมีข้อห้ามนำมาก่อนซะแล้ว เขาไม่เคยแนะนำอะไรผมเลย ไม่เคยบอกผมเลยว่าผมควรทำอะไร ไม่เคยให้ตัวเลือกหรือเสนอทางออกอะไรให้เลย ฟังเขาพูดทีไรก็จะมีอยู่แค่ 2 เรื่อง คือ 1.ห้าม กับ 2.บ่น (บ่นเรื่องตัวเอง บ่นเรื่องที่ทำงาน บ่นเรื่องข่าวในทีวี ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย บ่นแบบไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือด้วยนะ แค่บ่นเท่านั้นเลยอ่ะ ระบายอารมณ์อ่ะ แม่ผมเขาพูดเก่ง) ก็เข้าใจว่าเขาอาจห้ามเพราะเป็นห่วง แต่หลายๆเรื่องที่เขาห้ามคือเขาก็มองแง่ลบเกินไปมาก แล้วเขาไม่ให้โอกาสผมตัดสินใจเลยด้วยซ้ำอ่ะ ผมก็ไม่ใช่คนดื้อเลย ผมเป็นคนหัวอ่อนมากๆ ไม่เอาไหนด้วย ผมไม่เคยดื้อกับเขาเลยนะ ถ้าเขาห้ามผมก็ไม่ตื้ออยู่แล้ว แล้วคิดดูว่าคนเฉื่อยๆแบบผมโดนแม่ห้ามมาทั้งชีวิต ตั้งแต่เรื่องเล็กยันเรื่องใหญ่ แล้วผมจะโตมาเป็นคนยังไงอ่ะ #อย่าๆๆๆๆๆ
พ่อแม่ก็หวังดีกับลูกทั้งนั้นแหละครับ วาทกรรม ความหวังดี-ความคาดหวัง เยอะไปมั้ย
มันมีจริงๆ นะคะพ่อแม่บางคนที่ยัดเยียดความหวังที่ตัวเองแบกไว้ทั้งชีวิตในตัวลูก อย่างน้อยเราคนนึงค่ะ ที่พ่อแม่คาดหวังในตัวเรามาก เมื่อเราไม่สามารถทำตามความคาดหวังเขาได้ กลับปฏิบัติกับเราเหมือนไม่ใช่ลูก มันเป็นเรื่องจริงที่เจ็บปวด