Za każdym razem gdy gram z synem w Rebelię to bawimy się rewelacyjnie i zawsze jest jakoś inaczej ale ciągle odczucia są jakbyśmy przeżywali alternatywną wersję filmów ze starej trylogii. Partia trwa w okolicach 3-3,5h ale zawsze odnoszę wrażenie, że czas wewnątrz gry biegł inaczej niż na zewnątrz, bo wydaje się, że graliśmy dużo krócej 😀 To jest prawdziwy fenomen tej gry. Gramy z dodatkiem (fenomenalny i obowiązkowy imho).
Odnośnie 37 minuty i tego co opowiada Ciuniek - ta zasada (zależność pomiędzy poruszaniem armii i dowódców) jest mega ważna, powiedziałbym nawet że na swój sposób w niektórych momentach kluczowa. Kiedyś przez niepamiętanie o niej przegrałem rozgrywkę...
Akurat wczoraj po 3 latach przerwy na stół wjechała Rebelia (a potem Diuna Imperium - tak daliśmy radę, choć z inną ekipą, także można na majówkę wyruszyć gdzieś indziej niż na Mazury). Telefony przecież nie podsłuchują, a tu proszę - Wasz materiał ;-) ależ się w to epicko gra! dla mnie to właśnie Rebelia i WoP to najbardziej ociekające klimatem tytuły. Wrażenia za każdym razem są świetne a często wręcz fenomenalne, zdecydowanie podzielam uczucia do Rebelii :-) dzięki za film i czekamy na materiał o dodatku :-)
Apropos wykorzystywania zasad na swoje potrzeby - ja po 5 grach zorientowalem się że jeśli sytuacja na planszy na to pozwoli to dzieki mozliwosci ucieczki pod koniec rundy bitwy możemy zrobic wiecej niz jeden ruch całą flotą - jeden ruch z wyslaniem lidera, powodujac bitwe i uciekajac z bitwy na kolejne pole. W niektorych sytuacjach to game changer kiedy imperium jest daleko od bazy Rebelii mimo ze wie gdzie ona jest.
Ta gra jest epicka. Do dziś pamiętam grę, w której grając Rebelią i przeczuwając że rywal wjedzie mi do układu Gwiazdą Śmierci (plus masa jednostek naziemnych na jej pokładzie), zostawiłem do obrony X-Winga wraz z kartą misji... i tym pojedynczym myśliwcem ją zniszczylem, bo GŚ nie miała obstawy :D scena niczym z filmu!
Ależ emocje w głosie Panowie :D Rebelia to moje top 3 każdego roku. Z partnerką uwielbiamy tę grę. Jeżeli mamy jakiś weekend, gdzie możemy dłużej pograć to wykładamy tę grę od razu ;) Epicka gra, epicka przygoda, która piszemy swoimi decyzjami. Polecam, z dodatkiem bezapelacyjnie 10/10!!!
W pełni się zgadzam z Wami! Rebelia to zdecydowanie jedna z najlepszych gier, w jakie grałem. Świetna zabawa, chociaż fakt, jest dosyć długa. Moja pierwsza rozgrywka to było jakieś 7 godzin. Bardzo lubię do niej wracać. I zgadzam się z tym, co powiedział Windziarz. Mega fajne jest w tej grze, że po rozgrywce można omawiać z przeciwnikiem, jakie ruchy i manewry były zaskakujące i zmieniły przebieg gry. Bardzo jestem ciekaw, co powiecie o dodatku. A moje pytanie o Terraformację Marsa było jak najbardziej serio. Pamiętam, że swego czasu Was dość często nękałem w komentarzach pytaniami o recenzję Terraformacji. Może teraz warto pójść za ciosem i to nagrać...? Ale, wiadomo, to tylko luźne pytanie ode mnie ;) To Wasz kanał i Wy decydujecie :) Dzięki za odcinek, świetny kontent jak zawsze 👍
Dla mnie to wybór jest między Wojną o Pierścień a Star Wars jeśli chodzi o drogie gry na dwie osoby. Pomimo słabego serialu i wyciskania wszystkiego co się dało z Hobbita to nadal to jest świat książki, więc jak Pieśń lodu i ognia nadal jest fajna pomimo tego jak skończył serial to gwiazdkowe potyczki nie mają takiej taryfy ulgowej - nawet jeśli gra jest tylko z orginalnej serii.
Kiedyś miałem. Bardzo dobra gra, ale stała się półkownikiem i sprzedałem. Podejrzewam, że u wielu staje się zapychaczem bożka kalaxa, bo się orientują, że jednak jeśli chodzi o gry na dwie osoby wolą coś szybszego ;) Typowo kolekcjonerski produkt, żeby powiedzieć " tak mam", ale nie grać. Tylko czy o to chodzi w tym hobby...
Nie macie wrażenia, że ta gra trwa za długo jak na to co oferuje? Ja odbiłem się poprzez znudzenie (poczucie robienia tego samego) po 3h gry (do końca pewnie trwałoby to jeszcze z godzinę) i frustrację przy rzutach.
To jest ten szczególny przypadek, kiedy przy partii następuje dla mnie dylatacja czasowa. Gramy, gramy, patrzę na zegarek, minęło trzy godziny, nie wiem kiedy i jak. Szczególnie kierując Rebelią, starając się realizować wiele celów jednocześnie. Wyobrażam sobie, że grając Imperium można wpaść na mechaniczno-proceduralne tory tocząc się przez planszę jak walec i po prostu odhaczając kolejne planety z listy, ale mnie się jeszcze to nie przytrafiło. Wydaje mi się, że nie lubienie Rebelii z powodu czasu rozgrywki to uczciwy powód (takie Twilight Imperium mnie koniec końców tym złamało), ale wydaje mi się też, że po prostu nie da się zrobić tego samego w krótszym czasie, to nie byłaby ta sama gra. I dotyczy to tak samo Twilight Imperium ;) (Ciuniek)
@@Gradanie mieliśmy właśnie taką rozkminę po partii: czy udałoby się skrócić rozgrywkę do 2-2,5h... i co w tym celu zrobić. Rozgrywka byłoby wtedy satysfakcjonująca, w moim przypadku (grałem rebelią) dwa fatalne rzuty kośćmi na początku gry (przegrany test 4 kości vs 1) przyniosły frustrację by później czuć się kopanym przez znudzone mechanicznością imperium 😄 Mam nadzieję, że wiedząc na co się piszę (dla mnie to bardziej ameritrash niż strategia) w drugiej rozgrywce będzie lepiej pod względem decyzyjności i czucia, że mechanizmy pod spodem faktycznie się zazębiają
![[ODC 262] Zasady gry STAR WARS: REBELIA](/img/n.gif)
Za każdym razem gdy gram z synem w Rebelię to bawimy się rewelacyjnie i zawsze jest jakoś inaczej ale ciągle odczucia są jakbyśmy przeżywali alternatywną wersję filmów ze starej trylogii. Partia trwa w okolicach 3-3,5h ale zawsze odnoszę wrażenie, że czas wewnątrz gry biegł inaczej niż na zewnątrz, bo wydaje się, że graliśmy dużo krócej 😀 To jest prawdziwy fenomen tej gry.
Gramy z dodatkiem (fenomenalny i obowiązkowy imho).
Odnośnie 37 minuty i tego co opowiada Ciuniek - ta zasada (zależność pomiędzy poruszaniem armii i dowódców) jest mega ważna, powiedziałbym nawet że na swój sposób w niektórych momentach kluczowa. Kiedyś przez niepamiętanie o niej przegrałem rozgrywkę...
Akurat wczoraj po 3 latach przerwy na stół wjechała Rebelia (a potem Diuna Imperium - tak daliśmy radę, choć z inną ekipą, także można na majówkę wyruszyć gdzieś indziej niż na Mazury). Telefony przecież nie podsłuchują, a tu proszę - Wasz materiał ;-) ależ się w to epicko gra! dla mnie to właśnie Rebelia i WoP to najbardziej ociekające klimatem tytuły. Wrażenia za każdym razem są świetne a często wręcz fenomenalne, zdecydowanie podzielam uczucia do Rebelii :-) dzięki za film i czekamy na materiał o dodatku :-)
Te mikro zasady to serce tej gry, wszystkie mają sens i budują balans
Apropos wykorzystywania zasad na swoje potrzeby - ja po 5 grach zorientowalem się że jeśli sytuacja na planszy na to pozwoli to dzieki mozliwosci ucieczki pod koniec rundy bitwy możemy zrobic wiecej niz jeden ruch całą flotą - jeden ruch z wyslaniem lidera, powodujac bitwe i uciekajac z bitwy na kolejne pole. W niektorych sytuacjach to game changer kiedy imperium jest daleko od bazy Rebelii mimo ze wie gdzie ona jest.
Ta gra jest epicka. Do dziś pamiętam grę, w której grając Rebelią i przeczuwając że rywal wjedzie mi do układu Gwiazdą Śmierci (plus masa jednostek naziemnych na jej pokładzie), zostawiłem do obrony X-Winga wraz z kartą misji... i tym pojedynczym myśliwcem ją zniszczylem, bo GŚ nie miała obstawy :D scena niczym z filmu!
Ależ emocje w głosie Panowie :D
Rebelia to moje top 3 każdego roku. Z partnerką uwielbiamy tę grę. Jeżeli mamy jakiś weekend, gdzie możemy dłużej pograć to wykładamy tę grę od razu ;)
Epicka gra, epicka przygoda, która piszemy swoimi decyzjami. Polecam, z dodatkiem bezapelacyjnie 10/10!!!
W pełni się zgadzam z Wami! Rebelia to zdecydowanie jedna z najlepszych gier, w jakie grałem. Świetna zabawa, chociaż fakt, jest dosyć długa. Moja pierwsza rozgrywka to było jakieś 7 godzin. Bardzo lubię do niej wracać. I zgadzam się z tym, co powiedział Windziarz. Mega fajne jest w tej grze, że po rozgrywce można omawiać z przeciwnikiem, jakie ruchy i manewry były zaskakujące i zmieniły przebieg gry.
Bardzo jestem ciekaw, co powiecie o dodatku. A moje pytanie o Terraformację Marsa było jak najbardziej serio. Pamiętam, że swego czasu Was dość często nękałem w komentarzach pytaniami o recenzję Terraformacji. Może teraz warto pójść za ciosem i to nagrać...? Ale, wiadomo, to tylko luźne pytanie ode mnie ;) To Wasz kanał i Wy decydujecie :) Dzięki za odcinek, świetny kontent jak zawsze 👍
Nie jestem fanem Star Wars i mam mega fan z gry. Jest kapitalna i zawsze po rozgrywce jest rozmowa i przeżywanie jeszcze raz sukcesów i porażek
Przez taki materiał ponownie została u mnie wzmożona chęć aby wreszcie się tej gry nauczyć ale to nie bedzie łatwa i szybka droga jak widze.
Dla mnie to wybór jest między Wojną o Pierścień a Star Wars jeśli chodzi o drogie gry na dwie osoby.
Pomimo słabego serialu i wyciskania wszystkiego co się dało z Hobbita to nadal to jest świat książki, więc jak Pieśń lodu i ognia nadal jest fajna pomimo tego jak skończył serial to gwiazdkowe potyczki nie mają takiej taryfy ulgowej - nawet jeśli gra jest tylko z orginalnej serii.
Czy jeśli wjechała recenzja Rebelii, to czy jest szansa zrobienia setki z Terraformacją Marsa? :P
EPICKA GRA 😉
Jak w końcu wjechała ukochana Rebelia to zaczynam wierzyć ze kiedyś doczekam recenzji TI4 :)
Dziękujemy za materiał
Wooow 😊
Gra kupiona ze 3 lata temu i cały czas w czołówce najlepszych.
Tak akurat na May the 4th
cóż, w takim razie, pozostaje mi z tego miejsca polecić Polis
Kiedyś miałem. Bardzo dobra gra, ale stała się półkownikiem i sprzedałem. Podejrzewam, że u wielu staje się zapychaczem bożka kalaxa, bo się orientują, że jednak jeśli chodzi o gry na dwie osoby wolą coś szybszego ;) Typowo kolekcjonerski produkt, żeby powiedzieć " tak mam", ale nie grać. Tylko czy o to chodzi w tym hobby...
It's a trap!!
Dobra. Kiedy Wojna o Pierścień? 😉
WoP żyje już chyba tylko w moich wspomnieniach ;) (Ciuniek)
Nie macie wrażenia, że ta gra trwa za długo jak na to co oferuje? Ja odbiłem się poprzez znudzenie (poczucie robienia tego samego) po 3h gry (do końca pewnie trwałoby to jeszcze z godzinę) i frustrację przy rzutach.
To jest ten szczególny przypadek, kiedy przy partii następuje dla mnie dylatacja czasowa. Gramy, gramy, patrzę na zegarek, minęło trzy godziny, nie wiem kiedy i jak. Szczególnie kierując Rebelią, starając się realizować wiele celów jednocześnie. Wyobrażam sobie, że grając Imperium można wpaść na mechaniczno-proceduralne tory tocząc się przez planszę jak walec i po prostu odhaczając kolejne planety z listy, ale mnie się jeszcze to nie przytrafiło. Wydaje mi się, że nie lubienie Rebelii z powodu czasu rozgrywki to uczciwy powód (takie Twilight Imperium mnie koniec końców tym złamało), ale wydaje mi się też, że po prostu nie da się zrobić tego samego w krótszym czasie, to nie byłaby ta sama gra. I dotyczy to tak samo Twilight Imperium ;) (Ciuniek)
@@Gradanie mieliśmy właśnie taką rozkminę po partii: czy udałoby się skrócić rozgrywkę do 2-2,5h... i co w tym celu zrobić. Rozgrywka byłoby wtedy satysfakcjonująca, w moim przypadku (grałem rebelią) dwa fatalne rzuty kośćmi na początku gry (przegrany test 4 kości vs 1) przyniosły frustrację by później czuć się kopanym przez znudzone mechanicznością imperium 😄 Mam nadzieję, że wiedząc na co się piszę (dla mnie to bardziej ameritrash niż strategia) w drugiej rozgrywce będzie lepiej pod względem decyzyjności i czucia, że mechanizmy pod spodem faktycznie się zazębiają
Wolę Eclipsa za jego prostotę. Rabelia jak dla mnie jest zbyt przekombinowana.