Stwierdzanie śmierci mózgu jest bardzo przykre, współczuję szczególnie rodzinie, która przechodzi przez coś takiego. Bardzo interesujący materiał, cieszę się, że Pani podejmuje trudne tematy i wyjaśnia je w przystępny sposób, nawet dla kogoś, kto nie ma jeszcze zbyt dużej wiedzy medycznej. :)
Witam Jestem a w sumie raczej byłem studentem PW i po roku od pisania matury dostałem się na medycynę na wum i teraz nasuwa się problem, gdyż od zawsze chciałem być lekarzem, ludzkie ciało i wszelkie sprawy powiązane bardzo mnie ciekawią. Bardzo mocno zastanawiam się nad zmianą ale bardzo się boję, że sobie nie poradzę na lekarskim, stąd mam duży problem z podjęciem decyzji, czy mogę liczyć na jakąś pomoc tudzież wyjaśnienie czy naprawdę to jest taka masakra czy jednak da się przeżyć na tym kierunku i mieć czas dla siebie i znajomych, czy jednak nie warto rezygnować z tego roku na uczelni technicznej (pw) bo to też jednak ciężki rok pracy za przeproszeniem w plecy :/
To jest tak: są okresy bardzo ciężkie, szczególnie na początku i w okolicy sesji, ale to też nie jest tak, że nie ma się na nic innego czasu. Jasne, jest na co dzień więcej pracy niż na większości kierunków (mam chłopaka po pw, siostrę po sgh, więc z tym mam porównanie), ale da się połączyć życie osobiste z nauką. Myślę, że podstawą jest umiejętność dobrego wykorzystania czasu poświęconego na naukę i unikanie zaległości. Potem jakoś już idzie :)
Przypominasz mi Tildę Swinton
Stwierdzanie śmierci mózgu jest bardzo przykre, współczuję szczególnie rodzinie, która przechodzi przez coś takiego.
Bardzo interesujący materiał, cieszę się, że Pani podejmuje trudne tematy i wyjaśnia je w przystępny sposób, nawet dla kogoś, kto nie ma jeszcze zbyt dużej wiedzy medycznej. :)
JAK ZMARŁA MOJA BABCIA TO SILNIE TO PRZEŻYWAŁEM
Z chęcią dowiedział bym są co sądzi medycyna akademicka na temat pamięci tkankowej.
A puki co, ciekawostka :] th-cam.com/video/qiZBGFWvv4E/w-d-xo.html
Witam
Jestem a w sumie raczej byłem studentem PW i po roku od pisania matury dostałem się na medycynę na wum i teraz nasuwa się problem, gdyż od zawsze chciałem być lekarzem, ludzkie ciało i wszelkie sprawy powiązane bardzo mnie ciekawią. Bardzo mocno zastanawiam się nad zmianą ale bardzo się boję, że sobie nie poradzę na lekarskim, stąd mam duży problem z podjęciem decyzji, czy mogę liczyć na jakąś pomoc tudzież wyjaśnienie czy naprawdę to jest taka masakra czy jednak da się przeżyć na tym kierunku i mieć czas dla siebie i znajomych, czy jednak nie warto rezygnować z tego roku na uczelni technicznej (pw) bo to też jednak ciężki rok pracy za przeproszeniem w plecy :/
To jest tak: są okresy bardzo ciężkie, szczególnie na początku i w okolicy sesji, ale to też nie jest tak, że nie ma się na nic innego czasu. Jasne, jest na co dzień więcej pracy niż na większości kierunków (mam chłopaka po pw, siostrę po sgh, więc z tym mam porównanie), ale da się połączyć życie osobiste z nauką. Myślę, że podstawą jest umiejętność dobrego wykorzystania czasu poświęconego na naukę i unikanie zaległości. Potem jakoś już idzie :)
Dziękuje za odpowiedź :D
@@medstudent4577 Czy to możliwe, żeby przeżyć poważne uszkodzenie mózgu? Np. przy postrzale z broni palnej?
Będzie film o anestezjologi?
Zawsze fascynował mnie ten proces.Ciezki dla stwierdzenia dla samego lekarza...a tym bardziej dla rodziny, rodziców,dzieci...
Czy po 4 latach Pani uzupełniła swoją wiedzę?