Ja właśnie zaczynam puszczać przeszłość. Koniec z tym. W wieku 44 lat postanowiłam nauczyć się j. angielskiego. Następnie chcę podróżować... Bardzo w siebie wierzę, że dam radę. Proszę trzymajcie kciuki za mnie również i Wy. Dziękuję ❤️
Wszyscy chcą uczyć się języków i podróżować. Jakie to mało oryginalne. Niech Pani zrobi cos wielkiego, co Pani autentycznie chce a nie to co robią wszyscy. Może niech Pani rzuci nudna pracę i zacznie robić to, do czego Bóg Panią powołał, może niech Pani przestanie po prostu robić to, na co nie ma Pani ochoty, może niech wyrzuci Pani z życia osoby, które Pani szkodzą lub hamują Panią w rozwoju, niech Pani odważy się mieć własne zadnie itp itd
Moja mama była chomikiem i ja też wyrosłam w przekonaniu że nie można wyrzucać bo jeszcze dobre, bo się przyda. Wielokrotnie w życiu się przeprowadzałam i zawsze to było potężne przedsięwzięcie logistyczne,bo nawet jak gdzieś mieszkałam krótko to zdążyłam tam zgromadzić kupę rzeczy. Pamiętam jak pewnego dnia szukaliśmy współlokatora do pokoju, po rozmowie chłopak przyjechał mając w jednej ręce torbę a w drugiej laptopa. Wszystko czego potrzebował do życia miał w dwóch rękach. Wtedy postanowiłam - ja też chcę tak żyć.
Wysłuchałam nagrania i....poszłam, ale dałam radę z ponownym słuchaniem filmu 💝 Film ma 27:29 i tyle czasu sprzątałam. Spakowałam 3 duże siaty ubrań. Po wszystkim rozpłakałam się z dumy, że dałam radę. Już mi lżej, choć jeszcze dużo pracy przede mną. Jutro stawiam się ponownie. Dziękuję ❤
Nadmiar rzeczy mnie przytłacza. Jak zaczynam je ogarniać, od razu lżej mi oddychać. Ogarnia mnie spokój, mam więcej energii i radości w sobie. Pozdrawiam ❤
Ja mając 50 lat ,zamówiłam kontener i wyrzuciłam wszystko , dobre rzeczy rozdałam.Wyjechalam z jedną walizka , dałam radę.Musze znowu przejrzeć szafę.🙂
Pani Beato dziękuję, ruszyłam z odgruzowywaniem mieszkania i życia , a tak długo nie mogłam się zebrac....jest Pani inspiracją do zmian 🥰😘wszystkiego dobrego życzę ☀️
Ja myślę, że to nie tylko kwestia "przywiązania do przeszłości i instynktowna niechęć do rozstania się z tym, co już minęło", to również coś, co u niektórych osób wynika z życia i wychowania w innych czasach, kiedy tego nadmiaru po prostu nie było. Weźmy tutaj na przykład chociażby nasze babcie, ciocie, które miały mnóstwo różności i "przydasiów", z których można było zrobić wiele, coś czego nie było w sklepach, lub co było drogie. Zbierało się niemalże wszystko: kobiety miały mnóstwo materiałów, włóczek, talerzy..., mężczyźni załadowane szopy i garaże różnorakim złomem, z którego można było wyczarować potrzebne rzeczy czy coś naprawić... Młodsze rodzeństwo nosiło odzież po starszym, "dziedziczyło" zabawki, więc kiedy są dorosłymi ludźmi i już nie muszą "brać czegoś po kimś" tylko mogą sobie pozwolić na kupno czego tylko chcą, to kupują, gromadzą z myślą, że kiedyś tego nie mieli, a dziś mogą mieć. Trzymają później to wszystko jak relikwie, czerpiąc satysfakcję z tego, że coś mają, że jest im lepiej, poprawiają samopoczucie. Bardzo ciężko jest przestawić psychikę na aktualne realia, że dziś już nie trzeba gromadzić, bo niczego nie zabraknie, że zdobycie czegokolwiek jest prostsze, że zawsze można iść do sklepu i kupić, co potrzebne...
Zgadza się. To jest powód gromadzenia rzeczy przez moich dziadków, którzy wykorzystywali większość z tych rzeczy, moich rodziców, którzy przez jakiś czas wykorzystywali niektóre rzeczy, a teraz już nie i to widzą. I kiedyś przeze mnie, ale ja ok 30 -tki postanowiłam pozbyć się nadmiaru i zrobić dużą przestrzeń i to zrobiłam. Później nauczyłam się nie kupować nic na zapas, czego na bieżąco nie zużywam lub co mogłoby się zepsuć. Dlatego prawie nic nie wyrzucam do śmieci. Tylko bio, przy czym nie mam nigdy zepsutego jedzenia, tylko trochę obierek, pestek, łupinek itd. Rozmawiam o tym z rodzicami, więc oni też pooddawali większość książek do biblioteki, ubrań itd dla potrzebujących. Można nauczyć się tworzyć wokół siebie przestrzeń, jeśli wie się po co to robić i dlaczego trzymanie nieprzydatnych rzeczy szkodzi. ☺️
Zgadzam się z Wami. Widzę jednak kolejny aspekt. Bardzo długo żyliśmy w czasach pokoju. Długo też pracują stare, międzypokoleniowe nawyki. Właśnie teraz, kiedy głównie młode pokolenie w znakomitej części już potrafi się pozbyć nadbagażu lub nie gromadzić, zaczyna się okres gdy wiele"przydasiów" może okazać się bardzo potrzebne. Miałam okazję zaobserwować to za granicą w ostatnim okresie. Gdy zaczęły się lockdowny nikt w okolicy nie miał zapasów, sklepy opustoszały, a ja zdążyłam zakupić "nadmiar" rzeczy i byłam wsparciem dla sporej ilości osób (w rozsądnych proporcjach i wiedząc, że dostęp do sklepów powróci, przynajmniej na jakiś czas, tak się też stało). Od tamtej pory osoby, które znalazły się w kłopotach i ich rodziny oraz znajomi..... docenili starą metodę zapasów i to nie tylko tych niezbędnych. Mam wrażenie, że zatracił się czas gdy można było bezpiecznie żyć bez"zbędnych" przedmiotów z którego to okresu mało kto potrafił korzystać, a czas niepokoju o zarobki, poczucie bezpieczeństwa i braki niebezpiecznie się zbliża. Ci, którzy potrafią się zorganizować mogą być z siebie dumni.
Proszę o wybaczenie słowa nigdy niczego nie zabraknie nie użyłabym bo historia lubi się powtarzać .ceny idą w górę ,ludzie potracili pracę i nie nadążą nad tym co im państwo wspomogło nie żyjąc nawet poza stan wiele rodzin jest w kryzysie finansowym
Beata Pawlikowska Pani Beato. 10 minut temu robiłam aferę z powodu zbyt małego mieszkania i miliona rzeczy naokoło 😩 po czym włączam you tube a tu taka niespodzianka !!!!😃🙏🏻🙏🏻🙏🏻😁
Za wszystkie cenne informacje na tematyke różnorodną dziękuję pani 💐BEATKO 💐Przydaję się twoja wiedza , .....TAKIM MOCNYM PUNKTEM WYJŚCIA W PRZYSZŁOŚĆ SĄ PANI SŁOWA ....AKCEPTUJE SIEBIE TAKIM JAKIM JESTEM.....ŻYCŻĘ ZDROWIA POZDRAWIAM SERDECZNIE Z FRANCJI 🗼🇲🇫🍁🍂🍁🤝🇲🇨
Wiesz .... Właśnie idę do mojego zagruzowanego pokoju....i z zaufaniem do metody tomate tecnic, będę uwalniać przestrzeń..... ❤️ Dziękuję Ci za twoje doświadczenie 🙏
mistrzyni ..te wszystkie psycholożki co wykuły z książek na pamięć jakieś schematy a co i tak tego nie rozumieją nadają sie do tarcia chrzanu ..Pani Beata pozamiatała wszystkie ..
Dziękuję za ten temat 🙏🏽❤️ wydaję mi się, że to przywiązanie do rzeczy łączy się też z pewnego rodzaju lękiem przed „utratą tożsamości”(?) z takim przekonaniem, że te rzeczy są częścią mnie, że one coś mówią o mnie i bez nich jak gdyby nie jestem „cała”. Myślę, że to jest związane zarówno z niskim poczuciem własnej wartości, jak i pewnym irracjonalnym przekonaniem (w moim przypadku z dzieciństwa), że posiadanie czegoś czego się pragnie to „wielkie szczęście”, że wtedy „czuję się kimś” (jako dziecko z wielodzietnej rodziny nie miałam nawet własnego pokoju). PS ma Pani piękną niebiesko-turkusową aurę 🙏🏽❤️
Mam takie same doświadczenie. W dzieciństwie gniezdzilam się z rodzeństwem i rodzicami na dwóch pokojach. Zero warunków do nauki, zero prywatności. Zawsze marzyłam by mieć duza szafe swoją, swoje lozko, i wszystko to mam teraz 😊😊
Ciągłe przeprowadzi i pomieszkiwanie w internacie szkolnym nauczyło mnie minimalizmu. Do tego stopnia, że posiadam może po 2-3 sztuki ubrań najlepiej tego samego wzoru i dopiero jak je zniszczę to zakupię nowe lub używane jeśli chodzi do dobre jakościowo firmy
Witam pani Beato😃od dluzszegoooo czasu obiecuje sobie „czyszczenie“rzeczy!no i ...nic😔Wiem od dawna ze chce to robic „po kolri“-pomiedzczenie1-5...I DZIS Pani przekaz❤️Dziekuje bardzo!!!Dzis po pracy bedzie-jest pierwsze25min!!!!!!Cudownie ze jest PaniBeata wsröd nas💋❤️❤️
Dla ludzi sa rzeczy wazne i mniej wazne. Zaczalem od mniej waznych. Nadawanie osobistej wartosci pozostalym przedmiotom sprawa, ze marnuje tylko swoj czas na 4 krotne sortowanie. Jednak to latwiej jest rozstac sie w taki sposob niz od razu wyrzucic. Latwiej byloby jakby to tylko ktos rzeczy odkupil ode mnie chociazby po symbolicznej cenie.
Ja z niepotrzebnymi rzeczami najpierw rozprawiam sie w myslach. Biore np.na tzw.tapete szafe i w myslach zaczynam z niej wyrzucac. Czasami np.jak jest noc i tak wirtualnie w tej szafie zaczynam sprzatac,to nie moge sie juz doczekac rana,zeby moc to zrealizowac. To działa i jest juz wczesniej przemyslane,wystarczy wykonac. Polecam!😊
Wszystko co powiedziałaś Beato to święta prawda. Super pomysł z czasem na pomidora, mi to zazwyczaj zabiera więcej czasu. Ale jest coraz lepiej. Dziękuję i pozdrawiam. Namaste 😁
Kochana Beatko 🤗 Jesteś niesamowitą mądra i świadomą osóbka. Szanuję Cię za Twoją odwagę i determinację. Uwielbiam słuchać Twój głos i znam Cię jeszcze z Twoich audycji w Radio Zet 😎 Umiejętność przekazywania wiedzy to wielki dar a Ty robisz to naprawdę mega skutecznie, w sposób prosty i zrozumiały. Dziękuję, że jesteś i dzielisz się z nami swoim doświadczeniem. P. S. Mam problem z gromadzeniem rzeczy i z rozstawaniem się z nimi...co gorsze, bardzo nie lubię zmian i dobrze mi w moim bąblu strefy złudnego bezpieczeństwa. Ciężko mi odciąć się od przeszłości i choć staram się nad tym panować, nie raz miewam napady myśli gnębiących... Jednak mam nadzieję, że za pomocą różnych ćwiczeń sugerowanych przez Ciebie i za naukami Mistrzów rozwoju duchowego, pewnego dnia pokonam te lęki i odzyskam siebie w całości! Ściskam Cię mocno i pozdrawiam serdecznie 🌞🌹🫂
Beatko, w sposób absolutnie celny zebrałaś wszystkie cechy, które trzymają w przeszłości i lęku a uniemożliwiają swobodne życie w tu i teraz. Wykazała związki całkiem nieoczywiste i nieintuicyjne💚
Dzień dobry. Trzy lata minęły, a film jest taki akutualny! Chyba wszyscy dochodzimy do tego punktu od którego chcemy iść inną ścieżką. Właśnie "odgruzowuje" swoje mieszkanie, I jest mi z tym fajnie. Podoba mi się to. Zobaczymy, jaki będzie efekt końcowy. Pozdrawiam Wszystkich na tej drodze. Dorota
Dziękuję:) film dla mnie, właśnie jestem w momencie odgruzowywania, w pierwszym podejsciu rozchorowalam się mialam bol glowy, zoladka i nudności, ogólne rozbicie katastrofa Teraz będzie dobrze :)
Zgadzam sie z Panią , jestem już po przeprowdzce z domu w którym meszkałam 30 lat .Ilość rzeczy które zgromadzilismy z mężem , przeraziły mnie. W związku z tym przemyslenia związane z gromaczedziem ma już za sobą. Łatwiej jest mi teraz pozbywać się zbędnych rzeczy. Problem mój, teraz polega na tym, ze ja tą lekcję odrobiłam a mój mąż nie, on gromadzi nadal, nawet ze starymi butami żal mu sie roztać.
Film idealnie dla mnie. Przytłacza mnie nadmiar rzeczy i chyba zakupocholizm,który sprawia żewciąż znoszę do domu całe siaty nowych przedmiotów.Rozpoczynam pomodoro technic ....
Moja przygoda z odgruzowywaniem domu rozpoczęła się po śmierci mojej Kochanej Mamy. Sprzatając jej mieszkanie uświadomiłam sobie jako kłopot zostawię swoim dzieciom jak nie po będę się nadmiaru rzeczy. I tak krok po kroku zaczęłam pozbywać się nadmiaru. A pamiątki fotografuję i mam je na dysku. Nie mam więc problemu z kartkami, listami, zasusznymi kwiatkami, czy innymi sentymentalnymi pamiątkami.
To jest najprawdziwsza prawda do dziś jest we mnie lek gdzieś w podświadomości przed zmianą nie potrafię sie uwolnić od tego sa chwile ze wszystko wraca ❤🌼🌼
Myślę że pomidor to świetna możliwość. Nie nazywając tego tak, zaczęłam to robic, ponieważ wcześniej potrafiłam spędzić pół dnia na chęci wyrzucania, wyniesienia, podarowania czy odsprzedaży i kończyło się 1 rzeczą. Nie potrafiłam. Wszystko do mnie przemawiało że jest powód dla przeróbki itp. Potrafię zrobić dużo sama ale nie mam też czasu bo od 8 ponad lat opiekuję się rodzicami, teraz już od 4 ch lat tylko Mamą z Alzheimerem. Więc to wszystko czeka...czekało...i nie działo się nic. Tzn. w moim mniemaniu. Bo szlifowałam meble, malowałam, przerabiałam, ale zepsuty fotel stał, gdy malowałam ściany, spódnica czekała a lato mijało. Wciąż miałam za mało rąk i czasu. Aż w końcu zaczęłam po kawałku, bo ciężar tego, że wcześniej nie zrobiłam przytłaczał mnie i po takim dniu "sprzatania " gdy prawie nic nie opuściło mieszkania byłam wykończona. A jeszcze jest jedno: nie mam możliwości swobodnego kupienia czegoś co nagle z powrotem będzie potrzebne. Miałam kilka razy taką sytuację gdy coś leżało latami i czekało na swój dzień , w końcu to wyrzucałam i na drugi dzień pojawiała się potrzeba. 😀 Reasumując: b.dziękuję za ten odcinek. Kwestia poświęcenia 25 min. czasu przemawia do mnie. To że mogę ten raz nic nie wyrzucić i potraktować to jako "podejście " i nie czuć się przegraną w walce z rzeczami, naprawdę bezcenne,- bo nie cofa mnie mentalnie wciąż do punktu wyjścia. Daje poczucie: no jest jak w życiu raz do przodu raz nie itp. Ale nie odpuszczam bo chce i coś już przecież zrobiłam. Przecież niemało. To oczyszczające myslenie. Pozwala zobaczyć małe zwycięstwa, których wcześniej nie było widać zza sterty rzeczy i obwiniań, że to kropla w morzu potrzeb i że to właściwie 0 jest. Pozdrawiam. 😊
A ja powiem , że jak w sobotni wieczór rozwali się głowica od ciepłej wody, albo wężyk od baterii pod zlewem i woda się leje a sklepy zamknięte, to wtedy "przydasie" się przydają. Oczywiście wszystko z głową. Wystarczy jedna głowica na wymianę, czy jeden wężyk, ale nie cała szafa. Powiedziała to kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi:) A poza tym racja Pani Beatko. Nie ma sensu "przeżuwać starego". Nowe nie jest wcale takie straszne. Ja się np. pomału ogarniam na swoim, podczas gdy moja stara firma obecnie zaczyna się sypać. A jakieś 1,5 roku temu podjęłam decyzję żeby odejść i rzucić się na głęboką wodę. Teraz widzę, że było warto. Pozdrawiam :D
Bardzo dziękuję za tę porcję refleksji bo od 3 lat stoję w punkcie reorganizacji przestrzeni. Na poczatku ciąży pozyczyłam książkę Perfekcyjnej Pani Domu, oczywiscie, tej prawdziwej - Amerykanki, , i zatrzymałam się na drugim rozdziale , gdzie trzeba było pożegnać ostatecznie przedmioty, nieuzywane od 6 miesięcy...Ubrania rozdałam za darmo na olx ( 200 sztuk !), niestety niebawem kupiłam następne bo były okazje ;-) ale szuflad, książek, bibelotów nie umiałam tknąć, posprzątałam, poukładałam na nowo, pozostawiłam, setki zbędnych przedmiotów we wszystkich pokojach , a nawet w kuchni...Potem przeczytałam o japońskiej sztuce sprzątania czy sprzątaniu po japońsku ( pozbywaniu się) i tym bardziej się poddałam... ;-( a dziecko ma wkrótce dwa lata... Może teraz mi się uda?
Moja Mama i Tata chomikowali wszystko, mojemu mezowi zawsze wszystko moze sie przydac. Mama zmarla rok temu, tata zostal z masa niepotrzebnych rzeczy, ktore zbieraly kurz i ktorych nie byl w stanie utrzymywac w porzadku. Bal sie porzadkowania ale dal sie przekonac, choc rzeczywiscie nie bez bolu. Ja jestem calkiem inna, na biezaco zawsze wszystko wyrzucam, bez zbednych sentymentow. Mam malo dekoracji, ozdob, kocham przestrzen. Nie uzywam tony kosmetykow czy ciuchow, staram sie robic przemyslane zakupy. Zawsze mialam problem z przekonaniem rodzicow czy meza zeby cos wyrzucic. Moj maz , jesli da sie juz przekonac do wyrzucenia czegos, uwielbia to wynosic do piwnicy. Na szczescie kilkakrotnie przeprowadzalismy sie, teraz mieszkamy za granica i szukamy innego mieszkania wiec powolutku daje sie przekonac, ze przeprowadzka z ogromem "gratow" to koszmar. Oczywiscie nie jest tak , ze nic nie ma dla mnie znaczenia, sa przecudne pamiatki, sentymentalne i niezastapione ale to przeciez jednorazowe sztuki. Nie boje sie zmian, choc musialam do tego dojrzec, jezeli praca, szkola czy otoczenie nas " dusi" nie bojmy sie powiedziec : koniec, zaczynam nowe. Naprawde nowe nie znaczy gorsze. Nawet nie bedac juz calkiem mlodym. Wazne aby znalezc swoje miejsce na ziemi. Ja jeszcze szukam, ale mysle, ze juz niedlugo. Pozdrowienia.😗
Ja od kilku lat namawiam rodziców na posegregowanie swoich przedmiotów i eliminację zbędnych, żeby - mówiąc bez ogródek - po śmierci nie zostawiać komuś góry śmieci. Mam za sobą sprzątanie mieszkania po teściowej, wypełnionego niemal po sufit czym się dało, z wąskimi ścieżkami do poruszania się; było to tzw."niezapomniane przeżycie". Wiele ubrań było całkowicie nowych, pościel również, ale dzisiaj nikt już nie chce takiej odzieży i sztywnych prześcieradeł, więc wszystko wylądowało na śmietnisku. Mimo dokładnego posegregowania surowców wtórnych (teściowa nie zgadzała się nawet na wynoszenie starych gazet) i tak trzeba było zamawiać śmieciarkę. Być może w kieszeniach ubrań były pieniądze lub biżuteria, ale nie mieliśmy sił wszystkiego sprawdzać. Smutne.
Właśnie, moja mama też miała nowe ręczniki, pościel, część zabrała siostra, potem żal wyrzucać niektóre rzeczy a przecież nie wszystko jest modne czy po prostu w guście każdego. Żal.
Pani BEATO;) Pani jest rewelacyjna; tak trafne sentencje,informacje o naszym życiu . Super filmiki. Dziś obejrzałam dwa,wczoraj z cztery cudowne ,już zastosowałam Pani rady i to działa , przepięknie Pani dziękuje za to , ze jest Pani z nami i daje nam swoje rady z życia wzięte . Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę wszystkiego co naj najlepsze jest w życiu. Kamila z Holandii
Ja nadal jestem pod wrażeniem Pani mieszkania a dokładniej chodzi mi o rozkład oraz wykończenie. Dawno żadne wnętrze nie zrobiło na mnie takiego wrażenia! W przyszłosci z pewnością urzadze swoje cztery kąty e takim stylu- czysto, świeżo, przejrzyście, jasno, spokojnie ♥️
Jest to dosyć łatwe, gdy wprowadzamy się do nowego domostwa lub mieszkania i mamy zamiar mieszkać na bardzo dużej powierzchni w pojedynkę, bez dzieci, starych rodziców i psa oraz bez ton materiałów potrzebnych do pracy (lub wręcz całego domowego biura).
@@pertelote4526 chociaż nie podoba mi się stwierdzenie 'starych rodziców' to niestety muszę przyznać częściowo rację. Jasne, że przy dzieciach jest troszkę bałaganu ale reszta to tylko kwestia przyzwyczajeń i 'ogarniecia' ;)
@@XxxXdeborah Ale moi rodzice są po prostu ... starzy, ja też się czasem czuję staro :-) Wiem, że można ładniej i grzeczniej czyli "w podeszłym wieku" zamaist "stary" lub "przy kości" zamiast "gruby" oraz "niezbyt inteligentny" zamiast "głupi" etc.etc.
@@pertelote4526 w takim razie nie mam nic przeciwko :) komentarz po prostu był trochę dwuznaczny i nie bardzo wiedziałam czy mam go traktować jako sarkazm czy normalnie wyrażone zdanie ;p teraz wszystko jasne :)
Bardzo ciekawy odcinek Pani Beato. Jakbym słyszała o sobie... Przecież wszystko się przyda :- ) Fajny odcinek, dziękuję i pozdrawiam Panią serdecznie! :)
W stanach depresyjnych pocieszam się kupując różne rzeczy które są mi nie potrzebne. Nagradzam siebie aby poczuć się lepiej. Po kilku latach jestem zagracona mnóstwem pościeli,ręczników,ubrań itd....ciężko jest się od tego uwolnić.
Nie do konca to jest tak. Mnie wiele rzeczy przypomina o roznych dobrych rzeczach z przeszlosci. Teraz gdy umarl moj Maz te rozne rzeczy wiaza mnie z nim. Bardzo go kochalam, wiec kiedy patrze na cos, biore to w rece I jestem przez chwile znowu z nim. Pozbyc sie to wyrzec sie tego co bylo najlepsze w mom zyciu.
pelne nie puste Ale przecież to nie o to chodzi, żeby pozbywać się wszystkiego na ślepo, jak leci - byle więcej. Nawet rzeczy, które sà nam potrzebne czy sprawiajà nam przyjemność. Chodzi o to, żeby niepotrzebnie nie trzymać rzeczy, których nie używamy, które sà nam zupełnie nie potrzebne lub o istnieniu których - nawet nie pamiętamy!
Minutnik 🙂 to ten czasoodliczacz. Te wszystkie rzeczy chomikowane to są "przydasię". Prawdą jest, że jak coś się uda użyć z przydasiów to prawie jak trafić 4 w totolotka. Rozdawnictwo przydasiów to najlepsza forma , tak jak Pani wspomniała z tymi książkami. Skrajne pomodorowanie może się okazać, że siedzimy w 4 ścianach i mamy przestrzeń na medytację pustki. Sam ostatnio zwróciłem wolność wielu przydasiom i z 2 zawalonych piwnic mam dwie prawie luźne. Zastanawia mnie tylko kwestia narzędzi, których mam sporą ilość, ale ja ich umiem używać i czasem to robię.
Narzędzia trzeba trzymać, szczególnie jak umiemy się nimi posługiwać. Tylko muszą być w idealnym porządku, poukładane i po każdej pracy oczyszczone . Jak widzę majstra z brudnymi narzędziami, rezygnuje z jego usług, bo i jego praca będzie tak samo brudna.
Witam Beatko bardzo serdecznie, cieszę się że dałaś kolejny reportaż ja też chomikowalam aż dwa miesiące temu oddałam paczki na biedne osoby i byłam zadowolona że komuś pomoglam, mam pytanie gdzie można napisać list do ciebie beato, wstydzę się mojej choroby w której tkwie od 15 lat i jest mi bardzo ciężko -jeśli byłaby szansa napisać do ciebie to byłoby fajnie tylko niewiem na jaki adres -dziękuję Sylwia
Hej Beatko 😘 właśnie miałem montować nowa szafę , mam ale mała .....w moim małym mieszkaniu jest przestrzeń , więc dzięki Tobie .... przekonałeś mnie , że to zbędny klamot nie potrzebny 🙃na tu i teraz , jestem wdzięczna ......że jesteś 🌞
Dzisiejsze czasy pokazują - abstrahując od wojny - że najlepiej mieć tyle, co mieści się w walizce, mieszkać to tu, to tam, telepracować w podróży. Mieć mieszkanie - ale wynajmować innym, a samemu wynajmować od innych - nawet na drugim końcu świata. Rozwój to zmiana. Nie powinniśmy się "zakorzeniać". Nasz gatunek jest naturalnie, genetycznie, nomadyczny, eksploracyjny.
Nie zgodzę sie do końca. Ludzie w pl często chomikują bo tak zostali nauczeni przez rodziców i sytuacje jakie mieliśmy w kraju. Za komuny niczego nie było. Ludzie chomikowali wszystko co sie dało bo zawsze coś sie do czegoś przydało. Czasy sie zmieniły ale mentalność ludzi juz nie.
Ciesze sie, ze taki temat Pani poruszyla. Polecam sluchaczom metode Konmari, uwazam, ze jest niezwykle efektywna, gdyz opiera sie na zgrupowaniu jednej kategorii (rzeczy, ksiazki, dokumenty, kosmetyki, etc - a czesto mamy rzeczy z tej samej kategorii w wielu miejscach w domu!) w jednym przestronnym miejscu w domu (na lozku czy na podlodze), tak po prostu ulozenia ich „na kupke”, i wybrania tylko tego, co nam sprawia radosc. Przede wszystkim, pozwala nam zobaczyc ILE czego mamy..., no i ogranicza nas czasowo, poniewaz nie mozemy tych rzeczy zostwic w nieskonczonosc tak na kupce... Dodatkowo, dzisiaj jest duzo miejsc, gdzie mozna nieuzywane przedmioty pozostawic, czy tez sprzedac nawet, lub oczywiscie podarowac innym:)
Właśnie dzisiaj zaczęłam wyrzucać stare gazety, które wlasciwie nie wiem po co gromadziłam . Chyba dla artykułów o ciekawych rzeczach, ludziach, ładnych zdjęciach . Ale metodę pomidora wypróbuję w garażu.
Chętnie bym znowu odgruzowała tam i ówdzie, ale u mnie jest jest to już regułą, że jak tylko coś usunę, to właśnie akurat tego co wyrzuciłam za kilka dni potrzebuję i muszę lecieć kupić.
@@joannabaranska-filipek2335 Stare ciuchy to pojęcie względne. Znam "damę", dla której ciuch jest stary, gdy już pokazała się w nim we wszystkich miejscach, gdzie bywa. Drugi raz by się nie pokazała. A moja babcia miała suknie po 10 lat, albo dłużej i tylko dodatki zmieniała. Gazet nie zbieram, bo nie kupuję. Wszystko można znaleźć gdzie indziej :)
Tak. Za czasów babć większość rzeczy była doskonałej jakości. Ja też noszę 25 - letnie spodenki i parę innych rzeczy i wyglądają jak nowe. Ale je noszę lub wymieniam się z innymi, a nie gromadzę dla zajmowania przestrzeni 😁
Nie potrafie rozstac sie z roznymi pamiatkami po moich dzieciach, juz nastoletnich, z wczesnego okresu ich dziecinstwa..wzdycham do przeszlosci i mowie " gdzie sa moje babies, dlaczego czas mija tak szybko...".
"to takie nadmierne gromadzenie przedmiotów może też oznaczać pewne podświadome przekonania - na przykład przywiązanie do przeszłości i instynktowną niechęć do rozstania się z tym, co już minęło. co jest znajome i bezpieczne i lęk przed wprowadzeniem do życia pozytywnych zmian " Normalnie C. Jung, Freud i Sahdghuru w jednym ;-) Prawda objawiona złoty środek golden ratio ;D
O matko nawet nie wiedziałam, że to aż tak, że jestem przywiązana do przeszłości i czuję lęk przed zmianą! Sądziłam, że to zwykłe lenistwo, bo mi się nie chce przejrzeć ciuchów i gratów. A tu takie cudowne wyjaśnienie. To mi się bardzo podoba. Ja nie jestem leniwa, ja czuję lęk!
Moj ojciec od razu po śmierci mamy zaczął wszystko sprzątać, spalil jej wszystkie rzeczy i ubrania oraz wersalke na której spala. Wogule nie mialam do niego o to pretensji bo ja opuszczałam dom z jednym plecakiem, a resztę ciuchów oddałam na PCK. Zawsze oddawałam innym, nigdy nie kisilam i zawsze był u. Mnie przepływ. Nigdy nie brakowało mi pieniędzy na życie ale też nigdy nie szastałam kasa.
Nie wiem,skad te skreślenia.. ..Treść ważna,aktualna Pozdrawiam ❤Panią Beatę i Wszystkich poszukujących pomocy🍀 i zwycięzców 🌼Może macie patemt na to jak poradzić sobie z tym odgruzowaniem...Poczynilam już nawet .ałe ,nieśmiałe kroczki ,ale to kropelka w morzu....S.O.S
A co w sytuacji, że 7 lat temu przytyłam z rozmiaru S do L, mam takie bluzki, teraz mam odwrotnie czyli schudłam znowu do S. Takie szerokie bluzki zostawiam na ewentualną ciążę, nie chcę wyrzucać, żeby zatrzymać na wszelki wypadek. Zeby mie kupować nowych rzeczy, bo męża na to nie stać.
Tu po prostu chodzi o UMIAR i raz na jakis czas robic SELEKCJE. Niektorzy ludzie maja w sobie odruch zbierania a niektorzy nie. Podobnie np. jedni lubia slodycze a inni nie.
Ja też lubiłam gromadzić córka zaczęła mnie przekonywać że za dużo tego wszystkiego ityłko kurz w tym siedzi teraz nie mam właściwie nic jeżdżę do Angli to znowu do chorego ojca i do partnera nie żałuję bo nic nie muszę gromadzic
Słowo Yoga znaczy połączenie z Brahmanem, bóstwem hinduskim. Każde ćwiczenie Yogi otwiera czakramy na obecność sił, które biorą człowieka w niewolę. To zamiana Królestwa Bożego, (które otrzymaliśmy w chrzcie i przez sakramennty), na królestwo demonów. Egzorcyści grzmią, że otwarcie na tę duchowość prowadzi do opętania.
Ja jestem takim chomikiem😐 Bardzo przeszkadza mi to, że mam za dużo rzeczy ale nie potrafię się ich pozbyć 😑 Nie umiem wyrzucić do kosza a nie mam komu oddać 😐
Dobry pomysl jest oddac, ale znowu logicznie szukamy osoby kompetentej Co moze zajac troche czasu. Uszkadzajac te rzeczy latwiej decydujemy sie wyrzucic. A gdy zachorujemy i gdy stwierdzimy, ze w syfie nie chcemy umrzec obarczajac innych obowiazkiem sprzatania to juz to rozstawanie sie idzie latwiej.
Poprosze o film o odgruzowywaniu serca. Jest jeszcze inna kwestia, pamiątki. Danej osoby juz z nami nie ma, a my dalej nie potrafimy wyrzucic... wiemy, że to tylko glupie przedmioty... ale jednak tak wyjatkowe...
Jeżeli nie używało się jakiegoś przedmiotu przez ~ rok, to trzeba się go pozbyć - podobno jest to metoda dość popularna w Japonii, m.in. ze względu na, często, mały metraż mieszkań.
Ja nie mam ani jednej rzeczy mamy, mam za to jej wygląd, jak patrzę w lustro to widzę ja bo mam takie same oczy. I pozostają wspomnienia. Nic nie przynosimy na świat i nic nie zabierzemy... Życie jest jak trawa, jak kwiat polny gdy wiatr nan powieje już go nie ma o już go nie ujrzy miejsce jego...
Mam problem z chomikowaniem. Zaczęło się od momentu gdy kochana przeze mnie osoba zaczęła ode mnie odchodzić. Zgadzam się z twierdzeniem, że chomikowanie jest związane z przeszłością. Nie boję się nowego. Więc dlaczego wciąż tkwię w gromadzeniu rzeczy ? Ktoś powiedział, że to sposób na zapełnienie pustki po stracie - śmierci.
Ja właśnie zaczynam puszczać przeszłość. Koniec z tym. W wieku 44 lat postanowiłam nauczyć się j. angielskiego. Następnie chcę podróżować... Bardzo w siebie wierzę, że dam radę. Proszę trzymajcie kciuki za mnie również i Wy. Dziękuję ❤️
Wszyscy chcą uczyć się języków i podróżować. Jakie to mało oryginalne. Niech Pani zrobi cos wielkiego, co Pani autentycznie chce a nie to co robią wszyscy. Może niech Pani rzuci nudna pracę i zacznie robić to, do czego Bóg Panią powołał, może niech Pani przestanie po prostu robić to, na co nie ma Pani ochoty, może niech wyrzuci Pani z życia osoby, które Pani szkodzą lub hamują Panią w rozwoju, niech Pani odważy się mieć własne zadnie itp itd
@@renatarybicka8665 Święte słowa
Ja też chce zrobić coś mało oryginalnego; nauczyć się angielskiego i podróżować, wielkie rzeczy zostawiam tym którzy mają taką potrzebę :)
Życzę powodzenia, mam nadzieję, że jest pani spokojna i szczęśliwa😀
@@magorzata1439 i @Elżbieta trzymam za Was kciuki. Niech nikt Wam nie mówi co macie robić i o czym marzyć! Nikt tego nie wie lepiej niż Wy same 💚
Moja mama była chomikiem i ja też wyrosłam w przekonaniu że nie można wyrzucać bo jeszcze dobre, bo się przyda. Wielokrotnie w życiu się przeprowadzałam i zawsze to było potężne przedsięwzięcie logistyczne,bo nawet jak gdzieś mieszkałam krótko to zdążyłam tam zgromadzić kupę rzeczy. Pamiętam jak pewnego dnia szukaliśmy współlokatora do pokoju, po rozmowie chłopak przyjechał mając w jednej ręce torbę a w drugiej laptopa. Wszystko czego potrzebował do życia miał w dwóch rękach. Wtedy postanowiłam - ja też chcę tak żyć.
Wysłuchałam nagrania i....poszłam, ale dałam radę z ponownym słuchaniem filmu 💝 Film ma 27:29 i tyle czasu sprzątałam. Spakowałam 3 duże siaty ubrań. Po wszystkim rozpłakałam się z dumy, że dałam radę. Już mi lżej, choć jeszcze dużo pracy przede mną. Jutro stawiam się ponownie. Dziękuję ❤
Metoda małych kroczków jest fenomenalna...nawet maleńki krok do przodu jest drogą do sukcesu..wiem to z doświadczenia.pozdrawiam
Nadmiar rzeczy mnie przytłacza. Jak zaczynam je ogarniać, od razu lżej mi oddychać. Ogarnia mnie spokój, mam więcej energii i radości w sobie. Pozdrawiam ❤
Ja mając 50 lat ,zamówiłam kontener i wyrzuciłam wszystko , dobre rzeczy rozdałam.Wyjechalam z jedną walizka , dałam radę.Musze znowu przejrzeć szafę.🙂
Pani Beato dziękuję, ruszyłam z odgruzowywaniem mieszkania i życia , a tak długo nie mogłam się zebrac....jest Pani inspiracją do zmian 🥰😘wszystkiego dobrego życzę ☀️
Ja myślę, że to nie tylko kwestia "przywiązania do przeszłości i instynktowna niechęć do rozstania się z tym, co już minęło", to również coś, co u niektórych osób wynika z życia i wychowania w innych czasach, kiedy tego nadmiaru po prostu nie było. Weźmy tutaj na przykład chociażby nasze babcie, ciocie, które miały mnóstwo różności i "przydasiów", z których można było zrobić wiele, coś czego nie było w sklepach, lub co było drogie. Zbierało się niemalże wszystko: kobiety miały mnóstwo materiałów, włóczek, talerzy..., mężczyźni załadowane szopy i garaże różnorakim złomem, z którego można było wyczarować potrzebne rzeczy czy coś naprawić... Młodsze rodzeństwo nosiło odzież po starszym, "dziedziczyło" zabawki, więc kiedy są dorosłymi ludźmi i już nie muszą "brać czegoś po kimś" tylko mogą sobie pozwolić na kupno czego tylko chcą, to kupują, gromadzą z myślą, że kiedyś tego nie mieli, a dziś mogą mieć. Trzymają później to wszystko jak relikwie, czerpiąc satysfakcję z tego, że coś mają, że jest im lepiej, poprawiają samopoczucie. Bardzo ciężko jest przestawić psychikę na aktualne realia, że dziś już nie trzeba gromadzić, bo niczego nie zabraknie, że zdobycie czegokolwiek jest prostsze, że zawsze można iść do sklepu i kupić, co potrzebne...
Zgadza się. To jest powód gromadzenia rzeczy przez moich dziadków, którzy wykorzystywali większość z tych rzeczy, moich rodziców, którzy przez jakiś czas wykorzystywali niektóre rzeczy, a teraz już nie i to widzą. I kiedyś przeze mnie, ale ja ok 30 -tki postanowiłam pozbyć się nadmiaru i zrobić dużą przestrzeń i to zrobiłam. Później nauczyłam się nie kupować nic na zapas, czego na bieżąco nie zużywam lub co mogłoby się zepsuć. Dlatego prawie nic nie wyrzucam do śmieci. Tylko bio, przy czym nie mam nigdy zepsutego jedzenia, tylko trochę obierek, pestek, łupinek itd.
Rozmawiam o tym z rodzicami, więc oni też pooddawali większość książek do biblioteki, ubrań itd dla potrzebujących.
Można nauczyć się tworzyć wokół siebie przestrzeń, jeśli wie się po co to robić i dlaczego trzymanie nieprzydatnych rzeczy szkodzi. ☺️
Zgadzam się z Wami. Widzę jednak kolejny aspekt. Bardzo długo żyliśmy w czasach pokoju. Długo też pracują stare, międzypokoleniowe nawyki. Właśnie teraz, kiedy głównie młode pokolenie w znakomitej części już potrafi się pozbyć nadbagażu lub nie gromadzić, zaczyna się okres gdy wiele"przydasiów" może okazać się bardzo potrzebne. Miałam okazję zaobserwować to za granicą w ostatnim okresie. Gdy zaczęły się lockdowny nikt w okolicy nie miał zapasów, sklepy opustoszały, a ja zdążyłam zakupić "nadmiar" rzeczy i byłam wsparciem dla sporej ilości osób (w rozsądnych proporcjach i wiedząc, że dostęp do sklepów powróci, przynajmniej na jakiś czas, tak się też stało). Od tamtej pory osoby, które znalazły się w kłopotach i ich rodziny oraz znajomi..... docenili starą metodę zapasów i to nie tylko tych niezbędnych. Mam wrażenie, że zatracił się czas gdy można było bezpiecznie żyć bez"zbędnych" przedmiotów z którego to okresu mało kto potrafił korzystać, a czas niepokoju o zarobki, poczucie bezpieczeństwa i braki niebezpiecznie się zbliża. Ci, którzy potrafią się zorganizować mogą być z siebie dumni.
Proszę o wybaczenie słowa nigdy niczego nie zabraknie nie użyłabym bo historia lubi się powtarzać .ceny idą w górę ,ludzie potracili pracę i nie nadążą nad tym co im państwo wspomogło nie żyjąc nawet poza stan wiele rodzin jest w kryzysie finansowym
Racja!
Poza tym dawniej jakość produktów była też inna.....
Witajcie podczas premiery :) Dziękuję za waszą obecność, serdecznie pozdrawiam 😊😊
Beata Pawlikowska Pani Beato. 10 minut temu robiłam aferę z powodu zbyt małego mieszkania i miliona rzeczy naokoło 😩 po czym włączam you tube a tu taka niespodzianka !!!!😃🙏🏻🙏🏻🙏🏻😁
Za wszystkie cenne informacje na tematyke różnorodną dziękuję pani 💐BEATKO 💐Przydaję się twoja wiedza , .....TAKIM MOCNYM PUNKTEM WYJŚCIA W PRZYSZŁOŚĆ SĄ PANI SŁOWA ....AKCEPTUJE SIEBIE TAKIM JAKIM JESTEM.....ŻYCŻĘ ZDROWIA POZDRAWIAM SERDECZNIE Z FRANCJI 🗼🇲🇫🍁🍂🍁🤝🇲🇨
Wiesz .... Właśnie idę do mojego zagruzowanego pokoju....i z zaufaniem do metody tomate tecnic, będę uwalniać przestrzeń..... ❤️
Dziękuję Ci za twoje doświadczenie 🙏
Uwielbiam miejsca do siedzenia w oknach. Może kiedyś...
mistrzyni ..te wszystkie psycholożki co wykuły z książek na pamięć jakieś schematy a co i tak tego nie rozumieją nadają sie do tarcia chrzanu ..Pani Beata pozamiatała wszystkie ..
Dziękuję za ten temat 🙏🏽❤️ wydaję mi się, że to przywiązanie do rzeczy łączy się też z pewnego rodzaju lękiem przed „utratą tożsamości”(?) z takim przekonaniem, że te rzeczy są częścią mnie, że one coś mówią o mnie i bez nich jak gdyby nie jestem „cała”. Myślę, że to jest związane zarówno z niskim poczuciem własnej wartości, jak i pewnym irracjonalnym przekonaniem (w moim przypadku z dzieciństwa), że posiadanie czegoś czego się pragnie to „wielkie szczęście”, że wtedy „czuję się kimś” (jako dziecko z wielodzietnej rodziny nie miałam nawet własnego pokoju).
PS ma Pani piękną niebiesko-turkusową aurę 🙏🏽❤️
Mam takie same doświadczenie. W dzieciństwie gniezdzilam się z rodzeństwem i rodzicami na dwóch pokojach. Zero warunków do nauki, zero prywatności. Zawsze marzyłam by mieć duza szafe swoją, swoje lozko, i wszystko to mam teraz 😊😊
Ciągłe przeprowadzi i pomieszkiwanie w internacie szkolnym nauczyło mnie minimalizmu. Do tego stopnia, że posiadam może po 2-3 sztuki ubrań najlepiej tego samego wzoru i dopiero jak je zniszczę to zakupię nowe lub używane jeśli chodzi do dobre jakościowo firmy
Beatko uwielbiam Cię słuchać i na wszystkich filmikach masz przecudne sukienki i we wszystkich promieniejesz. Dziękuję
Witam pani Beato😃od dluzszegoooo czasu obiecuje sobie „czyszczenie“rzeczy!no i ...nic😔Wiem od dawna ze chce to robic „po kolri“-pomiedzczenie1-5...I DZIS Pani przekaz❤️Dziekuje bardzo!!!Dzis po pracy bedzie-jest pierwsze25min!!!!!!Cudownie ze jest PaniBeata wsröd nas💋❤️❤️
Dla ludzi sa rzeczy wazne i mniej wazne. Zaczalem od mniej waznych. Nadawanie osobistej wartosci pozostalym przedmiotom sprawa, ze marnuje tylko swoj czas na 4 krotne sortowanie. Jednak to latwiej jest rozstac sie w taki sposob niz od razu wyrzucic. Latwiej byloby jakby to tylko ktos rzeczy odkupil ode mnie chociazby po symbolicznej cenie.
Ja z niepotrzebnymi rzeczami najpierw rozprawiam sie w myslach.
Biore np.na tzw.tapete szafe i w myslach zaczynam z niej wyrzucac.
Czasami np.jak jest noc i tak wirtualnie w tej szafie zaczynam sprzatac,to nie moge sie juz doczekac rana,zeby moc to zrealizowac.
To działa i jest juz wczesniej przemyslane,wystarczy wykonac.
Polecam!😊
Minutnik 😍
Wszystko co powiedziałaś Beato to święta prawda. Super pomysł z czasem na pomidora, mi to zazwyczaj zabiera więcej czasu. Ale jest coraz lepiej. Dziękuję i pozdrawiam. Namaste 😁
Kochana Beatko 🤗
Jesteś niesamowitą mądra i świadomą osóbka.
Szanuję Cię za Twoją odwagę i determinację. Uwielbiam słuchać Twój głos i znam Cię jeszcze z Twoich audycji w Radio Zet 😎
Umiejętność przekazywania wiedzy to wielki dar a Ty robisz to naprawdę mega skutecznie, w sposób prosty i zrozumiały.
Dziękuję, że jesteś i dzielisz się z nami swoim doświadczeniem.
P. S.
Mam problem z gromadzeniem rzeczy i z rozstawaniem się z nimi...co gorsze, bardzo nie lubię zmian i dobrze mi w moim bąblu strefy złudnego bezpieczeństwa. Ciężko mi odciąć się od przeszłości i choć staram się nad tym panować, nie raz miewam napady myśli gnębiących...
Jednak mam nadzieję, że za pomocą różnych ćwiczeń sugerowanych przez Ciebie i za naukami Mistrzów rozwoju duchowego, pewnego dnia pokonam te lęki i odzyskam siebie w całości!
Ściskam Cię mocno i pozdrawiam serdecznie 🌞🌹🫂
Dziękuję za otworzenie oczu, za motywację 💗 rozstaję się właśnie z niegdyś 'przydasię'
Jestem wdzięczna ☀️ dziękuję
Beatko, w sposób absolutnie celny zebrałaś wszystkie cechy, które trzymają w przeszłości i lęku a uniemożliwiają swobodne życie w tu i teraz. Wykazała związki całkiem nieoczywiste i nieintuicyjne💚
Ale super rada! Uruchamiam minutnik/timer... Trzymajcie kciuki
Dzień dobry. Trzy lata minęły, a film jest taki akutualny! Chyba wszyscy dochodzimy do tego punktu od którego chcemy iść inną ścieżką. Właśnie "odgruzowuje" swoje mieszkanie, I jest mi z tym fajnie. Podoba mi się to.
Zobaczymy, jaki będzie efekt końcowy.
Pozdrawiam Wszystkich na tej drodze. Dorota
Boże, Beato! - jak ja czekałam na taki film!!! O dzięki Ci, Niesamowita!!!
Dziękuję:) film dla mnie, właśnie jestem w momencie odgruzowywania, w pierwszym podejsciu rozchorowalam się mialam bol glowy, zoladka i nudności, ogólne rozbicie katastrofa
Teraz będzie dobrze :)
I Jak poszło?
Rany......mam.to samo i akurat czytam o tym..pani Beatko jest moc🤩🤩🤩❤❤
Zgadzam sie z Panią , jestem już po przeprowdzce z domu w którym meszkałam 30 lat .Ilość rzeczy które zgromadzilismy z mężem , przeraziły mnie. W związku z tym przemyslenia związane z gromaczedziem ma już za sobą. Łatwiej jest mi teraz pozbywać się zbędnych rzeczy. Problem mój, teraz polega na tym, ze ja tą lekcję odrobiłam a mój mąż nie, on gromadzi nadal, nawet ze starymi butami żal mu sie roztać.
Skąd ja to znam ! Przede mną spora czystka. Na szczęście wyrzucam bez żalu rzeczy zepsute, które do niczego nie nadają się.
Film idealnie dla mnie. Przytłacza mnie nadmiar rzeczy i chyba zakupocholizm,który sprawia żewciąż znoszę do domu całe siaty nowych przedmiotów.Rozpoczynam pomodoro technic ....
Nie trafiłem tu z chomikowania ale filmik bardzo do mnie trafił
Moja przygoda z odgruzowywaniem domu rozpoczęła się po śmierci mojej Kochanej Mamy. Sprzatając jej mieszkanie uświadomiłam sobie jako kłopot zostawię swoim dzieciom jak nie po będę się nadmiaru rzeczy. I tak krok po kroku zaczęłam pozbywać się nadmiaru. A pamiątki fotografuję i mam je na dysku. Nie mam więc problemu z kartkami, listami, zasusznymi kwiatkami, czy innymi sentymentalnymi pamiątkami.
Pierwsze miejsce jakie odgruzuję to lista znajomych na FB... 👍😆
😂😂😂
Marcin Szramka
Owszem taki pierwszy krok ma sens, u mnie był jeszcze drugi: zlikwidowałam konto na Facebooku. To były wspaniałe czyny.
@@renataszewczyk3115 to raczej nie wchodzi w grę bo bez tego ciężko by było pracować ale dużo pomogło wypalenie apki FB z telefonu. 😎
Polecam! Mi z 600 zostało 150 znajomych :) Człowiek dorasta i wie, że nie ilość tylko jakość 👌🏻
@@renataszewczyk3115 Hahahahah! Brawo TY!
To jest najprawdziwsza prawda do dziś jest we mnie lek gdzieś w podświadomości przed zmianą nie potrafię sie uwolnić od tego sa chwile ze wszystko wraca ❤🌼🌼
Myślę że pomidor to świetna możliwość. Nie nazywając tego tak, zaczęłam to robic, ponieważ wcześniej potrafiłam spędzić pół dnia na chęci wyrzucania, wyniesienia, podarowania czy odsprzedaży i kończyło się 1 rzeczą. Nie potrafiłam. Wszystko do mnie przemawiało że jest powód dla przeróbki itp. Potrafię zrobić dużo sama ale nie mam też czasu bo od 8 ponad lat opiekuję się rodzicami, teraz już od 4 ch lat tylko Mamą z Alzheimerem. Więc to wszystko czeka...czekało...i nie działo się nic. Tzn. w moim mniemaniu. Bo szlifowałam meble, malowałam, przerabiałam, ale zepsuty fotel stał, gdy malowałam ściany, spódnica czekała a lato mijało. Wciąż miałam za mało rąk i czasu. Aż w końcu zaczęłam po kawałku, bo ciężar tego, że wcześniej nie zrobiłam przytłaczał mnie i po takim dniu "sprzatania " gdy prawie nic nie opuściło mieszkania byłam wykończona. A jeszcze jest jedno: nie mam możliwości swobodnego kupienia czegoś co nagle z powrotem będzie potrzebne. Miałam kilka razy taką sytuację gdy coś leżało latami i czekało na swój dzień , w końcu to wyrzucałam i na drugi dzień pojawiała się potrzeba. 😀 Reasumując: b.dziękuję za ten odcinek. Kwestia poświęcenia 25 min. czasu przemawia do mnie. To że mogę ten raz nic nie wyrzucić i potraktować to jako "podejście " i nie czuć się przegraną w walce z rzeczami, naprawdę bezcenne,- bo nie cofa mnie mentalnie wciąż do punktu wyjścia. Daje poczucie: no jest jak w życiu raz do przodu raz nie itp. Ale nie odpuszczam bo chce i coś już przecież zrobiłam. Przecież niemało. To oczyszczające myslenie. Pozwala zobaczyć małe zwycięstwa, których wcześniej nie było widać zza sterty rzeczy i obwiniań, że to kropla w morzu potrzeb i że to właściwie 0 jest. Pozdrawiam. 😊
A ja powiem , że jak w sobotni wieczór rozwali się głowica od ciepłej wody, albo wężyk od baterii pod zlewem i woda się leje a sklepy zamknięte, to wtedy "przydasie" się przydają. Oczywiście wszystko z głową. Wystarczy jedna głowica na wymianę, czy jeden wężyk, ale nie cała szafa. Powiedziała to kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi:) A poza tym racja Pani Beatko. Nie ma sensu "przeżuwać starego". Nowe nie jest wcale takie straszne. Ja się np. pomału ogarniam na swoim, podczas gdy moja stara firma obecnie zaczyna się sypać. A jakieś 1,5 roku temu podjęłam decyzję żeby odejść i rzucić się na głęboką wodę. Teraz widzę, że było warto. Pozdrawiam :D
Aż mam gęsią skórkę... dziękuję ❤️
Kocham Pania,Pani Beatko,wszystko prawda,dziekuje pieknie,przytulam.Jolanta Anna Cecylia.
Bardzo dziękuję za tę porcję refleksji bo od 3 lat stoję w punkcie reorganizacji przestrzeni. Na poczatku ciąży pozyczyłam książkę Perfekcyjnej Pani Domu, oczywiscie, tej prawdziwej - Amerykanki, , i zatrzymałam się na drugim rozdziale , gdzie trzeba było pożegnać ostatecznie przedmioty, nieuzywane od 6 miesięcy...Ubrania rozdałam za darmo na olx ( 200 sztuk !), niestety niebawem kupiłam następne bo były okazje ;-) ale szuflad, książek, bibelotów nie umiałam tknąć, posprzątałam, poukładałam na nowo, pozostawiłam, setki zbędnych przedmiotów we wszystkich pokojach , a nawet w kuchni...Potem przeczytałam o japońskiej sztuce sprzątania czy sprzątaniu po japońsku ( pozbywaniu się) i tym bardziej się poddałam... ;-( a dziecko ma wkrótce dwa lata... Może teraz mi się uda?
Wlasnie jestem na tym etapie zycia po rozwodzie...kupilam 2 garderoby i jeszcze za malo🤭
Ten film jest miedzy innymi dla mnie❤dziekuje!
Moja Mama i Tata chomikowali wszystko, mojemu mezowi zawsze wszystko moze sie przydac. Mama zmarla rok temu, tata zostal z masa niepotrzebnych rzeczy, ktore zbieraly kurz i ktorych nie byl w stanie utrzymywac w porzadku. Bal sie porzadkowania ale dal sie przekonac, choc rzeczywiscie nie bez bolu.
Ja jestem calkiem inna, na biezaco zawsze wszystko wyrzucam, bez zbednych sentymentow. Mam malo dekoracji, ozdob, kocham przestrzen. Nie uzywam tony kosmetykow czy ciuchow, staram sie robic przemyslane zakupy. Zawsze mialam problem z przekonaniem rodzicow czy meza zeby cos wyrzucic. Moj maz , jesli da sie juz przekonac do wyrzucenia czegos, uwielbia to wynosic do piwnicy. Na szczescie kilkakrotnie przeprowadzalismy sie, teraz mieszkamy za granica i szukamy innego mieszkania wiec powolutku daje sie przekonac, ze przeprowadzka z ogromem "gratow" to koszmar.
Oczywiscie nie jest tak , ze nic nie ma dla mnie znaczenia, sa przecudne pamiatki, sentymentalne i niezastapione ale to przeciez jednorazowe sztuki.
Nie boje sie zmian, choc musialam do tego dojrzec, jezeli praca, szkola czy otoczenie nas " dusi" nie bojmy sie powiedziec : koniec, zaczynam nowe. Naprawde nowe nie znaczy gorsze. Nawet nie bedac juz calkiem mlodym. Wazne aby znalezc swoje miejsce na ziemi. Ja jeszcze szukam, ale mysle, ze juz niedlugo. Pozdrowienia.😗
Ja od kilku lat namawiam rodziców na posegregowanie swoich przedmiotów i eliminację zbędnych, żeby - mówiąc bez ogródek - po śmierci nie zostawiać komuś góry śmieci. Mam za sobą sprzątanie mieszkania po teściowej, wypełnionego niemal po sufit czym się dało, z wąskimi ścieżkami do poruszania się; było to tzw."niezapomniane przeżycie". Wiele ubrań było całkowicie nowych, pościel również, ale dzisiaj nikt już nie chce takiej odzieży i sztywnych prześcieradeł, więc wszystko wylądowało na śmietnisku. Mimo dokładnego posegregowania surowców wtórnych (teściowa nie zgadzała się nawet na wynoszenie starych gazet) i tak trzeba było zamawiać śmieciarkę. Być może w kieszeniach ubrań były pieniądze lub biżuteria, ale nie mieliśmy sił wszystkiego sprawdzać. Smutne.
Właśnie, moja mama też miała nowe ręczniki, pościel, część zabrała siostra, potem żal wyrzucać niektóre rzeczy a przecież nie wszystko jest modne czy po prostu w guście każdego. Żal.
Wspanialy tytul, I oppwiada o mnie.
Pani BEATO;) Pani jest rewelacyjna; tak trafne sentencje,informacje o naszym życiu . Super filmiki. Dziś obejrzałam dwa,wczoraj z cztery cudowne ,już zastosowałam Pani rady i to działa , przepięknie Pani dziękuje za to , ze jest Pani z nami i daje nam swoje rady z życia wzięte . Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę wszystkiego co naj najlepsze jest w życiu. Kamila z Holandii
Ja nadal jestem pod wrażeniem Pani mieszkania a dokładniej chodzi mi o rozkład oraz wykończenie. Dawno żadne wnętrze nie zrobiło na mnie takiego wrażenia! W przyszłosci z pewnością urzadze swoje cztery kąty e takim stylu- czysto, świeżo, przejrzyście, jasno, spokojnie ♥️
Jest to dosyć łatwe, gdy wprowadzamy się do nowego domostwa lub mieszkania i mamy zamiar mieszkać na bardzo dużej powierzchni w pojedynkę, bez dzieci, starych rodziców i psa oraz bez ton materiałów potrzebnych do pracy (lub wręcz całego domowego biura).
@@pertelote4526 chociaż nie podoba mi się stwierdzenie 'starych rodziców' to niestety muszę przyznać częściowo rację. Jasne, że przy dzieciach jest troszkę bałaganu ale reszta to tylko kwestia przyzwyczajeń i 'ogarniecia' ;)
@@XxxXdeborah Ale moi rodzice są po prostu ... starzy, ja też się czasem czuję staro :-) Wiem, że można ładniej i grzeczniej czyli "w podeszłym wieku" zamaist "stary" lub "przy kości" zamiast "gruby" oraz "niezbyt inteligentny" zamiast "głupi" etc.etc.
@@pertelote4526 w takim razie nie mam nic przeciwko :) komentarz po prostu był trochę dwuznaczny i nie bardzo wiedziałam czy mam go traktować jako sarkazm czy normalnie wyrażone zdanie ;p teraz wszystko jasne :)
@@pertelote4526 Rodzice zawsze sa starsi od swoich dzieci.Dzieci stare rodzice starsi.
Super filmik Pani Beatko!
Bardzo ciekawy odcinek Pani Beato. Jakbym słyszała o sobie... Przecież wszystko się przyda :- ) Fajny odcinek, dziękuję i pozdrawiam Panią serdecznie! :)
W stanach depresyjnych pocieszam się kupując różne rzeczy które są mi nie potrzebne. Nagradzam siebie aby poczuć się lepiej. Po kilku latach jestem zagracona mnóstwem pościeli,ręczników,ubrań itd....ciężko jest się od tego uwolnić.
Nie do konca to jest tak. Mnie wiele rzeczy przypomina o roznych dobrych rzeczach z przeszlosci. Teraz gdy umarl moj Maz te rozne rzeczy wiaza mnie z nim. Bardzo go kochalam, wiec kiedy patrze na cos, biore to w rece I jestem przez chwile znowu z nim. Pozbyc sie to wyrzec sie tego co bylo najlepsze w mom zyciu.
pelne nie puste Ale przecież to nie o to chodzi, żeby pozbywać się wszystkiego na ślepo, jak leci - byle więcej. Nawet rzeczy, które sà nam potrzebne czy sprawiajà nam przyjemność. Chodzi o to, żeby niepotrzebnie nie trzymać rzeczy, których nie używamy, które sà nam zupełnie nie potrzebne lub o istnieniu których - nawet nie pamiętamy!
Mega przydatne 😉 idę spróbować od razu😆
❤️❤️❤️ właśnie jestem przy zmianie pracy i mam cały czas pytanie czy dam radę itp.itd.... Dziękuję ❤️ Kocham ❤️
Ja też :) damy radę bo dlaczego nie ? ;)
@@marcingoska4877 damy damy, czasami zbyt ambitnie podchodzę i sabotuję siebie 😊👍
Minutnik 🙂 to ten czasoodliczacz. Te wszystkie rzeczy chomikowane to są "przydasię". Prawdą jest, że jak coś się uda użyć z przydasiów to prawie jak trafić 4 w totolotka. Rozdawnictwo przydasiów to najlepsza forma , tak jak Pani wspomniała z tymi książkami. Skrajne pomodorowanie może się okazać, że siedzimy w 4 ścianach i mamy przestrzeń na medytację pustki. Sam ostatnio zwróciłem wolność wielu przydasiom i z 2 zawalonych piwnic mam dwie prawie luźne. Zastanawia mnie tylko kwestia narzędzi, których mam sporą ilość, ale ja ich umiem używać i czasem to robię.
Narzędzia trzeba trzymać, szczególnie jak umiemy się nimi posługiwać. Tylko muszą być w idealnym porządku, poukładane i po każdej pracy oczyszczone . Jak widzę majstra z brudnymi narzędziami, rezygnuje z jego usług, bo i jego praca będzie tak samo brudna.
Witam Beatko bardzo serdecznie, cieszę się że dałaś kolejny reportaż ja też chomikowalam aż dwa miesiące temu oddałam paczki na biedne osoby i byłam zadowolona że komuś pomoglam, mam pytanie gdzie można napisać list do ciebie beato, wstydzę się mojej choroby w której tkwie od 15 lat i jest mi bardzo ciężko -jeśli byłaby szansa napisać do ciebie to byłoby fajnie tylko niewiem na jaki adres -dziękuję Sylwia
Super filmik,daje nadzieję❤
Hej
Beatko 😘 właśnie miałem montować nowa szafę , mam ale mała .....w moim małym mieszkaniu jest przestrzeń , więc dzięki
Tobie .... przekonałeś mnie , że to zbędny klamot nie potrzebny
🙃na tu i teraz , jestem wdzięczna ......że jesteś 🌞
Kocham Cie kobieto za caloksztalt! ;-)
Genialne. Dziękuję 🙂
Ile razy coś wyrzuciłam lub oddałam tyle razy okazywało się że akurat byłoby mi potrzebne 😂czyżby przeszłość nie chciała się ze mną roztac? 😃
Mam to samo. Niestety
też tak mam
Uwielbiam Panią :)
Dzisiejsze czasy pokazują - abstrahując od wojny - że najlepiej mieć tyle, co mieści się w walizce, mieszkać to tu, to tam, telepracować w podróży. Mieć mieszkanie - ale wynajmować innym, a samemu wynajmować od innych - nawet na drugim końcu świata. Rozwój to zmiana. Nie powinniśmy się "zakorzeniać". Nasz gatunek jest naturalnie, genetycznie, nomadyczny, eksploracyjny.
Nie zgodzę sie do końca. Ludzie w pl często chomikują bo tak zostali nauczeni przez rodziców i sytuacje jakie mieliśmy w kraju. Za komuny niczego nie było. Ludzie chomikowali wszystko co sie dało bo zawsze coś sie do czegoś przydało. Czasy sie zmieniły ale mentalność ludzi juz nie.
Mam taki problem, to mnie przytłacza,ale mam nadzieję, że moja mentorka, osoba bliska mi, pomoże mi.
Dziękuję 👍
dobre..z tym widelcem...rozbawiła mnie Pani:))))ale faktycznie ..zgadzam się z tym co Pani mówi..Pozdrawiam
Ciesze sie, ze taki temat Pani poruszyla. Polecam sluchaczom metode Konmari, uwazam, ze jest niezwykle efektywna, gdyz opiera sie na zgrupowaniu jednej kategorii (rzeczy, ksiazki, dokumenty, kosmetyki, etc - a czesto mamy rzeczy z tej samej kategorii w wielu miejscach w domu!) w jednym przestronnym miejscu w domu (na lozku czy na podlodze), tak po prostu ulozenia ich „na kupke”, i wybrania tylko tego, co nam sprawia radosc. Przede wszystkim, pozwala nam zobaczyc ILE czego mamy..., no i ogranicza nas czasowo, poniewaz nie mozemy tych rzeczy zostwic w nieskonczonosc tak na kupce... Dodatkowo, dzisiaj jest duzo miejsc, gdzie mozna nieuzywane przedmioty pozostawic, czy tez sprzedac nawet, lub oczywiscie podarowac innym:)
To się nazywa minutnik! 😊
Ludzie boja się spróbować czegoś nowego, bo nie umieją sobie wyobrazić jak to nowe zorganizować i jak miałoby to działać.
jakie to piękne te podróże co zrobić żeby mieć na to pieniądze
Właśnie dzisiaj zaczęłam wyrzucać stare gazety, które wlasciwie nie wiem po co gromadziłam . Chyba dla artykułów o ciekawych rzeczach, ludziach, ładnych zdjęciach . Ale metodę pomidora wypróbuję w garażu.
Moja mama jest skrajnym przykładem chomika. Do tego stopnia ze niektore pomieszczenia z jej mieszkania sa wylaczone z uzytkowania;(
Około dwóch trzecich ludzi - genetycznie, ewolucyjnie - jest osobowościami zależnymi. Ciężko z tym walczyć.
Dobry film o homikowaniu
Chętnie bym znowu odgruzowała tam i ówdzie, ale u mnie jest jest to już regułą, że jak tylko coś usunę, to właśnie akurat tego co wyrzuciłam za kilka dni potrzebuję i muszę lecieć kupić.
No chyba nie stare ciuchy czy gazety? 😁
@@joannabaranska-filipek2335 Stare ciuchy to pojęcie względne. Znam "damę", dla której ciuch jest stary, gdy już pokazała się w nim we wszystkich miejscach, gdzie bywa. Drugi raz by się nie pokazała. A moja babcia miała suknie po 10 lat, albo dłużej i tylko dodatki zmieniała. Gazet nie zbieram, bo nie kupuję. Wszystko można znaleźć gdzie indziej :)
Tak. Za czasów babć większość rzeczy była doskonałej jakości. Ja też noszę 25 - letnie spodenki i parę innych rzeczy i wyglądają jak nowe.
Ale je noszę lub wymieniam się z innymi, a nie gromadzę dla zajmowania przestrzeni 😁
Nagraj odcinek o ludziach którzy gromadzą żywność. Maja po trzy lodówki, zamrażarki, ogromna kuchnie pełno jedzenia na blatach...
Kochamy Cię😍😍😍
💕💕💕KOCHAM CIE ZA TEN FILM SIOSTRO💕💕💕
Nie potrafie rozstac sie z roznymi pamiatkami po moich dzieciach, juz nastoletnich, z wczesnego okresu ich dziecinstwa..wzdycham do przeszlosci i mowie " gdzie sa moje babies, dlaczego czas mija tak szybko...".
I /niestety/znów odcinek o mnie🙈☺️
"to takie nadmierne gromadzenie przedmiotów może też oznaczać pewne podświadome przekonania - na przykład przywiązanie do przeszłości i instynktowną niechęć do rozstania się z tym, co już minęło. co jest znajome i bezpieczne i lęk przed wprowadzeniem do życia pozytywnych zmian
" Normalnie C. Jung, Freud i Sahdghuru w jednym ;-) Prawda objawiona złoty środek golden ratio ;D
O matko nawet nie wiedziałam, że to aż tak, że jestem przywiązana do przeszłości i czuję lęk przed zmianą! Sądziłam, że to zwykłe lenistwo, bo mi się nie chce przejrzeć ciuchów i gratów. A tu takie cudowne wyjaśnienie. To mi się bardzo podoba. Ja nie jestem leniwa, ja czuję lęk!
@@tootsietoop525 Pięknie sobie to wszystko dopasowałaś ;d Ach! Ja muszę wyrzucić całą piwnicę starych gratów ale się boje ;D
@@tootsietoop525 Ten stary mikser w piwnicy i garsonka ciotki babci to nie twoje lenistwo, tylko lęk i tęsknota za pradziadkiem.
@@smilelikeUmeanit90 Jak myślisz, czy pelisa po wujku z kołnierzem z nutrii, pełna moli, to też mój lęk?
@@tootsietoop525 No właśnie to podobno podświadomy lęk, lub tęsknota itp.
ha ha ha też tak mam ... plastikowy widelczyk ;)
To minutnik! 🙂
Dzięki Beatko :)
Moj ojciec od razu po śmierci mamy zaczął wszystko sprzątać, spalil jej wszystkie rzeczy i ubrania oraz wersalke na której spala. Wogule nie mialam do niego o to pretensji bo ja opuszczałam dom z jednym plecakiem, a resztę ciuchów oddałam na PCK. Zawsze oddawałam innym, nigdy nie kisilam i zawsze był u. Mnie przepływ. Nigdy nie brakowało mi pieniędzy na życie ale też nigdy nie szastałam kasa.
Mieszkam z taką osobą i jest mnie coraz mniej. Moje miejsce zajęły tysiące przydasiów i za chwilę mnie nie będzie.
Marku, napisałeś to dawno temu ... . Mam nadzieję, że jesteś, że jest dla Ciebie miejsce i że jesteś szczęśliwszy. 👋
Syllogomania -choroba zagubionych skarbów... mam to samo :):) )
Nie wiem,skad te skreślenia.. ..Treść ważna,aktualna Pozdrawiam ❤Panią Beatę i Wszystkich poszukujących pomocy🍀 i zwycięzców 🌼Może macie patemt na to jak poradzić sobie z tym odgruzowaniem...Poczynilam już nawet .ałe ,nieśmiałe kroczki ,ale to kropelka w morzu....S.O.S
A co w sytuacji, że 7 lat temu przytyłam z rozmiaru S do L, mam takie bluzki, teraz mam odwrotnie czyli schudłam znowu do S. Takie szerokie bluzki zostawiam na ewentualną ciążę, nie chcę wyrzucać, żeby zatrzymać na wszelki wypadek. Zeby mie kupować nowych rzeczy, bo męża na to nie stać.
dziękuję
Tu po prostu chodzi o UMIAR i raz na jakis czas robic SELEKCJE. Niektorzy ludzie maja w sobie odruch zbierania a niektorzy nie. Podobnie np. jedni lubia slodycze a inni nie.
Ja też lubiłam gromadzić córka zaczęła mnie przekonywać że za dużo tego wszystkiego ityłko kurz w tym siedzi teraz nie mam właściwie nic jeżdżę do Angli to znowu do chorego ojca i do partnera nie żałuję bo nic nie muszę gromadzic
Pani Beato co myśli pani na temat metody Monnari Mari Kondo? Ps. Sprubuje metodę pomodoro technik✌️
KonMari
Słowo Yoga znaczy połączenie z Brahmanem, bóstwem hinduskim. Każde ćwiczenie Yogi otwiera czakramy na obecność sił, które biorą człowieka w niewolę. To zamiana Królestwa Bożego, (które otrzymaliśmy w chrzcie i przez sakramennty), na królestwo demonów. Egzorcyści grzmią, że otwarcie na tę duchowość prowadzi do opętania.
Jak ja to rozumiem !!! I jak się z tym męczę. I znam to uczucie wolności , gdy się pozbywam , a potem… znowu gromadzę🤷♀️🤔😊
Ja jestem takim chomikiem😐 Bardzo przeszkadza mi to, że mam za dużo rzeczy ale nie potrafię się ich pozbyć 😑 Nie umiem wyrzucić do kosza a nie mam komu oddać 😐
Dobry pomysl jest oddac, ale znowu logicznie szukamy osoby kompetentej Co moze zajac troche czasu. Uszkadzajac te rzeczy latwiej decydujemy sie wyrzucic. A gdy zachorujemy i gdy stwierdzimy, ze w syfie nie chcemy umrzec obarczajac innych obowiazkiem sprzatania to juz to rozstawanie sie idzie latwiej.
Oddaj na PCK
Chomikowanie jest staromodne 💕
Poprosze o film o odgruzowywaniu serca. Jest jeszcze inna kwestia, pamiątki. Danej osoby juz z nami nie ma, a my dalej nie potrafimy wyrzucic... wiemy, że to tylko glupie przedmioty... ale jednak tak wyjatkowe...
Na poczatek trzeba by bylo pozbyc sie wszystkiego Co przypomina ta osobe.
pomidor
💖
Jeżeli nie używało się jakiegoś przedmiotu przez ~ rok, to trzeba się go pozbyć - podobno jest to metoda dość popularna w Japonii, m.in. ze względu na, często, mały metraż mieszkań.
Bez przesady, rok to jest nic.
Ja się tak pozbyłam większości rzeczy i w konsekwencji oduczyłam kupowania niepotrzebnych rzeczy 😁
Już czekam 🤗😘😍
Nie mogę wyrzucić jej rzeczy , one jeszcze Nią pachną, jak wyrzucę to tak jakby Jej nigdy nie było ...
Ja nie mam ani jednej rzeczy mamy, mam za to jej wygląd, jak patrzę w lustro to widzę ja bo mam takie same oczy. I pozostają wspomnienia. Nic nie przynosimy na świat i nic nie zabierzemy... Życie jest jak trawa, jak kwiat polny gdy wiatr nan powieje już go nie ma o już go nie ujrzy miejsce jego...
Pani Beato chodziło o sekundnik :) do odmierzania czasu :)
Minutnik
Mam problem z chomikowaniem.
Zaczęło się od momentu gdy kochana przeze mnie osoba zaczęła ode mnie odchodzić.
Zgadzam się z twierdzeniem, że chomikowanie jest związane z przeszłością.
Nie boję się nowego.
Więc dlaczego wciąż tkwię w gromadzeniu rzeczy ?
Ktoś powiedział, że to sposób na zapełnienie pustki po stracie - śmierci.
A co robić z książkami której już przeczytałam?
Zawsze można oddać do biblioteki :)