Beide vragen kan ik met JA beantwoorden! Alhoewel ik soms nog wel bij bepaalde voor mij zeer belangrijke personen om aandacht, of zeg maar vooral waardering vraag! Dat is overigens niet bij mijn lieve vriendin en haar familie, want die mensen geven mij automatisch wel wat ik nodig heb, ed. Maar het zijn dan meer belangrijke personen voor mij in de vorm van artsen, hulpverleners, ed.
Tjonge, dit verklaart een hoop! Ik heb er met niemand over durven praten wat mijn moeder met mij deed, want ik dacht dat ik het op een of andere manier verdiend had. Achteraf vind ik het jammer dat ik daar toen niet in vertrouwen met iemand over gepraat heb, met een leraar bijvoorbeeld. Nu als volwassene zie ik pas dat ik dat helemaal niet verdiend had 😢.
Zo helder uitgelegd, idd ik herken mezelf zo, akelig gewoon !! Ik heb het gevoel uit mijn lichaam te zijn...nog steeds na al jaren therapie...maar ik werk eraan...het is niet makkelijk...
Ik durfde met mijn problemen niet naar mijn ouders toe te gaan, terwijl dat vest kon bij ze. Ik durfde ze niet te belasten, dat voelde als falen van mijzelf. Nu zit ik met pleasegedrag naar andere mensen, en mijn eigen kinderen, bang voor afwijzing, herstellende uit een heftige burn-out zoekende hoe ik sterker kan worden. Kom er niet verder mee helaas.
Als je extra hulp nodig hebt ben je altijd welkom voor een gratis consult, f2f live of via zoom, teams online. Belangrijk om je eigen grenzen te leren bewaken en beperkende overtuigingen los te laten. Dat gaat je lukken als je je aandacht en prioriteit verlegt naar jezelf.
Complimenten hoe je dit kort en krachtig samenvat met de exacte inhoud en bewoording. Echt knap hoe je een zo breed onderwerp met al zijn raakvlakken en invloeden mooi verwoord en samenvat. Echt voor mij de perfecte samenvatting waar ik afgelopen 8 jaar ivm mijn kindtrauma in heb verdiept. Het is een hele puzzeltocht geweest om deze materie in mijzelf te doorgronden. Zoals via Bessel van der Kolk, Martin Appelo, Ross Rosenberg, Peter Levine en meer. Nu met het hoofdelijk begrijpen naar de volgende stap. Het helen innerlijk kind en lichamelijk in verbinding komen met mijzelf. Hierin zag ik ook jouw duidelijke video’s. Je hebt er een fan bij.
Wat een fijne en logische uitleg zeg! Bij mij is de verwachting dat ik een angstoornis ben gaan ontwikkelen door emotionele verwaarlozing. Wbt emoties kan vrijwel alleen boosheid, verdriet soms en vooral angst ervaren. Hoop dat je ooit nog eens op angst in gaat! Blijf zeker volgen!❤
Dank je wel. Ik heb een hele serie video's over angst gemaakt. Hier is de link om ze te vinden: th-cam.com/play/PLzQX2NFwTB4W6-GW8e740NJeOahsh0awY.html
Ik heb geweldig veel geleerd, ik wist niet dat het gekwetste kind bestaat en dat je het kunt oplossen. Het lijkt op" Sammy " hiet ben ik aan begonnen te werken door omhoog te kijken en te zien er lacht een maan, super ik ben goed op weg. Bedankt
Opgroeien bij een verslaafde moeder valt niet mee maar gelukkig heb ik door te lezen en goed gesternte is er geen ziek mens van mij geworden maar een levenskunstenaar, bedankt voor het liken
Er is geen emotionele band verbroken in mijn kindheid, er was helemaal nooit een emotionele band. Ik weet dat ik mijn moeder niet echt mocht. Ik had medelijde met mijn moeder toen ik nog heel klein was en ik wist dat ze er niet kon zijn voor me, ik wist, dat ik alleen voor mezelf verantwoordelijk was. Volgens mij wist ik dat al voordat ik naar de kleuterschool ging. Zo ben ik groot geworden, het leven was ingewikkeld en moeilijk. Ik ben heel blij, dat ik al 72 ben. De volgende keer beter, zeg ik dan maar.......
Goed gesproken. Helaas hebben mijn emotionele wonden geleid tot essentiële thrombocytose in een poging om de bloedingen te stelpen en uiteindelijk tot mijn tweede hartinfarct. Ik was dan ook super ongewenst en geworden tot perfectionist en pleaser. Ik heb mijn trauma's ontkent tot een punt dat ze niet bestonden totdat ik achter de allesomvattende waarheid kwam
Wat mooi dit beschreven. Kan een onveilige hechting ook makkelijker tot pestgedrag leiden? Omdat je al op jonge leeftijd geïdentificeerd bent geraakt met wat je minder de moeite waard bent? Mijn ouders hebben echt hun best gedaan, ik heb nooit direct te horen gekregen dat ik een slecht kind was, maar door hun patronen en scheiding toen ik 2 was en verhuizing naar buitenland (ook veelvuldig verhuizen) is er toch echt iets mis gegaan, ik heb natuurlijk daarna nog verder trauma opgedaan helaas. Ik merk dat ik al een gevoelig kind was, maar later ook dat ik veel ziek ben geweest en nu al 4 jaar aan het proberen te herstellen ben van een burn-out. Het heeft toch verstrekkende gevolgen allemaal. Je leven kun je niet zo ver ontplooien als je wil. Nog moeilijker in deze gevallen dus, waarbij het trauma minder duidelijk en misschien niet zo groots is als bij anderen.
Ja, als je minder veilig gehecht bent, kun je bijvoorbeeld moeite hebben met anderen te vertrouwen en je wat afzijdig gaan houden. Meestal zoeken pestkoppen kinderen die zich wat afzijdig houden en die door hun isolement makkelijker verder te isoleren zijn van de groep.
Super info, ik ga indd op zoek naar een therapeut voor kindtrauma verwerking, hoop dat ik die dan ook kan en durf te vertrouwen, is moeilijk als je die gene niet kent natuurlijk als je begin.
Goed verhaal. Ik denk dat dit niet alleen voor kinderen geldt, maar eveneens voor ouderen. Bijvoorbeeld mensen die verkracht zijn; of mensen die een partner hebben ( gehad ) die vreemd ging.
Mooi! Mechanisme der psyche back-to-basic uitgelegd, da's zeker een kwaliteit! (ook zeer prettig dat je nu werkt met one-point-of-view camera). Ik blijf je volgen. 👌😉
Ja daar heb ik last van zondra ik kritiek krijg of me er niet bij voel horen een of ander afwijzing dan ga ik me als een kind gedragen dan komt dat he hard binnen en ga ik tegen alles in en ga ik mezelf opblazen en heel erg boos en gefrustreerd. Hoe moet je dat hele?
Een manier om dat te helen is via innerlijke kind therapie. Ik help mijn cliënten via verbeelding zich een voorstelling te maken dat ze terug gaan naar hun jongere zelf (met ogen gesloten in een diepe concentratie) en een ervaring te starten waarbij ze hun jonge zelf helpen om die schaamte of gevoel van afwijzing los te laten en te vervangen door volledige zelf acceptatie en zelf waardering. Klinkt wellicht wat abstract, maar is uiterst effectief.
ben vandaag bezig geweest met mijn innerlijk kind .Alles een beetje uitgezocht hoe dat gekomen is bij mij. Ik ben in de oorlog geboren. We hebben met heel het gezin ondergedoken gezeten allemaal op een ander adres dus geen binding met vader en moeder, mijn vader zat in het verzet. verder heb ik met kinkhoest en diftrie in een ziekenhuis gelegen , daarna was ik heel erg verlegen, Dus verbinding zal er eigenlijk nooit gemaakt zijn !!!!! maar toch hou ik van mezelf hoe kan dat nou?
Dat moet een moeilijke tijd zijn geweest, zo gescheiden zijn van je ouders en vrezen voor je eigen leven in de oorlog. Het allemaal ondergedoken zijn kan ook voor een band zorgen, omdat je allemaal in dezelfde omstandigheden verkeert. Als ouders je niet hebben genegeerd of afgewezen dan ontwikkel je ook geen schaamte over jezelf en is het makkelijker om jezelf te aanvaarden en lief te hebben.
Ooh dus als je als kind onderweg naar school en huis word gepest door schoolgenoten, en je verteld dat met tranen in je ogen thuis, dan hoor je thuis op je flikker te krijgen en zonder eten naar bed, want de volgende dag is er weer een dag waar je lekker ondergespuugd word. En dan ben je 44 en vrijgezel, zonder vrienden, altijd alleen, das makkelijker, niet leuker.
Ja, emotionele verwaarlozing kent helaas vele voorbeelden, en komt altijd neer op de vraag of er ruimte was voor waar jij op dat moment als kind behoefte aan had. Spijt me dat je dat hebt moeten meemaken.
😢 hoe hard en wreed mensen kunnen zijn. Echt vreselijk en geen excuses voor pesters en liefdeloze ouders. Wens je ondanks dat alles geluk, warmte en liefde toe.
Herken jij bij jezelf je innerlijke gekwetste kind? En heb je die al geholpen om zich welkom te voelen in het hier en nu bij jou?
Beide vragen kan ik met JA beantwoorden!
Alhoewel ik soms nog wel bij bepaalde voor mij zeer belangrijke personen om aandacht, of zeg maar vooral waardering vraag!
Dat is overigens niet bij mijn lieve vriendin en haar familie, want die mensen geven mij automatisch wel wat ik nodig heb, ed.
Maar het zijn dan meer belangrijke personen voor mij in de vorm van artsen, hulpverleners, ed.
Dank voor het delen van je ervaring, Lex! Interessant dat artsen en hulpverleners dat bij je triggeren. Enig idee wat daar achter zit?
Tjonge, dit verklaart een hoop! Ik heb er met niemand over durven praten wat mijn moeder met mij deed, want ik dacht dat ik het op een of andere manier verdiend had. Achteraf vind ik het jammer dat ik daar toen niet in vertrouwen met iemand over gepraat heb, met een leraar bijvoorbeeld. Nu als volwassene zie ik pas dat ik dat helemaal niet verdiend had 😢.
Zo helder uitgelegd, idd ik herken mezelf zo, akelig gewoon !! Ik heb het gevoel uit mijn lichaam te zijn...nog steeds na al jaren therapie...maar ik werk eraan...het is niet makkelijk...
Fijn om te horen dat je er aan werkt. Het is inderdaad niet makkelijk. En vraagt moed en geduld. Zo te horen heb je daar veel van.
Ik durfde met mijn problemen niet naar mijn ouders toe te gaan, terwijl dat vest kon bij ze.
Ik durfde ze niet te belasten, dat voelde als falen van mijzelf.
Nu zit ik met pleasegedrag naar andere mensen, en mijn eigen kinderen, bang voor afwijzing, herstellende uit een heftige burn-out zoekende hoe ik sterker kan worden.
Kom er niet verder mee helaas.
Als je extra hulp nodig hebt ben je altijd welkom voor een gratis consult, f2f live of via zoom, teams online. Belangrijk om je eigen grenzen te leren bewaken en beperkende overtuigingen los te laten. Dat gaat je lukken als je je aandacht en prioriteit verlegt naar jezelf.
Complimenten hoe je dit kort en krachtig samenvat met de exacte inhoud en bewoording. Echt knap hoe je een zo breed onderwerp met al zijn raakvlakken en invloeden mooi verwoord en samenvat. Echt voor mij de perfecte samenvatting waar ik afgelopen 8 jaar ivm mijn kindtrauma in heb verdiept. Het is een hele puzzeltocht geweest om deze materie in mijzelf te doorgronden. Zoals via Bessel van der Kolk, Martin Appelo, Ross Rosenberg, Peter Levine en meer. Nu met het hoofdelijk begrijpen naar de volgende stap. Het helen innerlijk kind en lichamelijk in verbinding komen met mijzelf. Hierin zag ik ook jouw duidelijke video’s. Je hebt er een fan bij.
Dankjewel, super aardig van je en fijn om te horen!
Fijne uitleg bv weer!😊❤
Wat een fijne en logische uitleg zeg! Bij mij is de verwachting dat ik een angstoornis ben gaan ontwikkelen door emotionele verwaarlozing. Wbt emoties kan vrijwel alleen boosheid, verdriet soms en vooral angst ervaren. Hoop dat je ooit nog eens op angst in gaat! Blijf zeker volgen!❤
Dank je wel. Ik heb een hele serie video's over angst gemaakt. Hier is de link om ze te vinden: th-cam.com/play/PLzQX2NFwTB4W6-GW8e740NJeOahsh0awY.html
Ik heb geweldig veel geleerd, ik wist niet dat het gekwetste kind bestaat en dat je het kunt oplossen. Het lijkt op" Sammy " hiet ben ik aan begonnen te werken door omhoog te kijken en te zien er lacht een maan, super ik ben goed op weg. Bedankt
Super!
Opgroeien bij een verslaafde moeder valt niet mee maar gelukkig heb ik door te lezen en goed gesternte is er geen ziek mens van mij geworden maar een levenskunstenaar, bedankt voor het liken
Er is geen emotionele band verbroken in mijn kindheid, er was helemaal nooit een emotionele band. Ik weet dat ik mijn moeder niet echt mocht. Ik had medelijde met mijn moeder toen ik nog heel klein was en ik wist dat ze er niet kon zijn voor me, ik wist, dat ik alleen voor mezelf verantwoordelijk was. Volgens mij wist ik dat al voordat ik naar de kleuterschool ging. Zo ben ik groot geworden, het leven was ingewikkeld en moeilijk. Ik ben heel blij, dat ik al 72 ben. De volgende keer beter, zeg ik dan maar.......
Goed gesproken. Helaas hebben mijn emotionele wonden geleid tot essentiële thrombocytose in een poging om de bloedingen te stelpen en uiteindelijk tot mijn tweede hartinfarct. Ik was dan ook super ongewenst en geworden tot perfectionist en pleaser. Ik heb mijn trauma's ontkent tot een punt dat ze niet bestonden totdat ik achter de allesomvattende waarheid kwam
Dank!
Wat mooi dit beschreven. Kan een onveilige hechting ook makkelijker tot pestgedrag leiden? Omdat je al op jonge leeftijd geïdentificeerd bent geraakt met wat je minder de moeite waard bent? Mijn ouders hebben echt hun best gedaan, ik heb nooit direct te horen gekregen dat ik een slecht kind was, maar door hun patronen en scheiding toen ik 2 was en verhuizing naar buitenland (ook veelvuldig verhuizen) is er toch echt iets mis gegaan, ik heb natuurlijk daarna nog verder trauma opgedaan helaas. Ik merk dat ik al een gevoelig kind was, maar later ook dat ik veel ziek ben geweest en nu al 4 jaar aan het proberen te herstellen ben van een burn-out. Het heeft toch verstrekkende gevolgen allemaal. Je leven kun je niet zo ver ontplooien als je wil. Nog moeilijker in deze gevallen dus, waarbij het trauma minder duidelijk en misschien niet zo groots is als bij anderen.
Ja, als je minder veilig gehecht bent, kun je bijvoorbeeld moeite hebben met anderen te vertrouwen en je wat afzijdig gaan houden. Meestal zoeken pestkoppen kinderen die zich wat afzijdig houden en die door hun isolement makkelijker verder te isoleren zijn van de groep.
Super info, ik ga indd op zoek naar een therapeut voor kindtrauma verwerking, hoop dat ik die dan ook kan en durf te vertrouwen, is moeilijk als je die gene niet kent natuurlijk als je begin.
Goed verhaal. Ik denk dat dit niet alleen voor kinderen geldt, maar eveneens voor ouderen. Bijvoorbeeld mensen die verkracht zijn;
of mensen die een partner hebben ( gehad ) die vreemd ging.
Dank! Eens!
Bedankt en herkenbaar!
Wat mooi uitgelegd! Bedankt voor je informatieve en duidelijke filmpjes!
Graag gedaan! Dank voor je mooie woorden.
Mooi! Mechanisme der psyche back-to-basic uitgelegd, da's zeker een kwaliteit! (ook zeer prettig dat je nu werkt met one-point-of-view camera). Ik blijf je volgen. 👌😉
Dank je wel! Fijn om te horen 😃
Heel mooi verteld, dank je wel Felix!
Graag gedaan!
Ja daar heb ik last van zondra ik kritiek krijg of me er niet bij voel horen een of ander afwijzing dan ga ik me als een kind gedragen dan komt dat he hard binnen en ga ik tegen alles in en ga ik mezelf opblazen en heel erg boos en gefrustreerd. Hoe moet je dat hele?
Een manier om dat te helen is via innerlijke kind therapie. Ik help mijn cliënten via verbeelding zich een voorstelling te maken dat ze terug gaan naar hun jongere zelf (met ogen gesloten in een diepe concentratie) en een ervaring te starten waarbij ze hun jonge zelf helpen om die schaamte of gevoel van afwijzing los te laten en te vervangen door volledige zelf acceptatie en zelf waardering. Klinkt wellicht wat abstract, maar is uiterst effectief.
ben vandaag bezig geweest met mijn innerlijk kind .Alles een beetje uitgezocht hoe dat gekomen is bij mij.
Ik ben in de oorlog geboren. We hebben met heel het gezin ondergedoken gezeten allemaal op een ander adres
dus geen binding met vader en moeder, mijn vader zat in het verzet. verder heb ik met kinkhoest en diftrie
in een ziekenhuis gelegen , daarna was ik heel erg verlegen, Dus verbinding zal er eigenlijk nooit gemaakt zijn !!!!! maar toch hou ik van mezelf
hoe kan dat nou?
Dat moet een moeilijke tijd zijn geweest, zo gescheiden zijn van je ouders en vrezen voor je eigen leven in de oorlog. Het allemaal ondergedoken zijn kan ook voor een band zorgen, omdat je allemaal in dezelfde omstandigheden verkeert. Als ouders je niet hebben genegeerd of afgewezen dan ontwikkel je ook geen schaamte over jezelf en is het makkelijker om jezelf te aanvaarden en lief te hebben.
🙏❤
Ooh dus als je als kind onderweg naar school en huis word gepest door schoolgenoten, en je verteld dat met tranen in je ogen thuis, dan hoor je thuis op je flikker te krijgen en zonder eten naar bed, want de volgende dag is er weer een dag waar je lekker ondergespuugd word. En dan ben je 44 en vrijgezel, zonder vrienden, altijd alleen, das makkelijker, niet leuker.
Ja, emotionele verwaarlozing kent helaas vele voorbeelden, en komt altijd neer op de vraag of er ruimte was voor waar jij op dat moment als kind behoefte aan had. Spijt me dat je dat hebt moeten meemaken.
😢 hoe hard en wreed mensen kunnen zijn. Echt vreselijk en geen excuses voor pesters en liefdeloze ouders.
Wens je ondanks dat alles geluk, warmte en liefde toe.