"Baba kaybında, çocukların çocuk kalabilmesi için annelerin özel bir çaba sarfetmesi gerekiyor."
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 9 ส.ค. 2023
- Psikiyatr Dr. Gülcan Özer, babasız büyüyen çocukların yetişkin hayatta karşılaştıkları zorlukları, kapanması kolay olmayan yaralarını ve mücadele yollarını anlatıyor. Vefat, var olan ama olmayan babalar ve annenin iznine tabii yapılan babalığı detaylı olarak bizlerle paylaşıyor.
![[FULL EP.01] LOL: Last One Laughing Thailand Thailand หัวเราะทีหลังปังกว่า | Prime Thailand](http://i.ytimg.com/vi/t4KunBRKn3s/mqdefault.jpg)
Videoda altını çizdiğim nokta:
“Ve hep yaşanmamış ilişkilerin hesabı daha zor kesilir.”
bende bu bahsettiğiniz üç başlıktan ikisini yaşadım maalesef. 19 yaşıma kadar annem babam evliydi ve babam babalık yapmayı tercih etmedi ve bu süreçte annem bize babamı hep kötülerdi arkasından küfürler, hakaretler ederdi. bizde küçük olduğumuz için ve yanımızda sadece annemiz olduğu için annemin tüm öfkesini kendimize alır ve hatta bu öfkeyi onunla birlikte yaşardık. 19 yaşımda babam vefat etti ve annem de onunla birlikte anne olmayı bıraktı. abim ve ben bir anda babasız ve de duygusal olarak annesiz kaldık. annem ağır depresyon içerisinde bırakın çocuklarına destek olmayı yaşamayı bıraktı. hala da öyle. ve hatta babam vefat ettikten sonra kör ölür badem gözlü olur mantığında babamın melek gibi bi insan olduğunu vurguladı ve benim bu zamana kadar ki öfkem bir anda boşa düştü ve hatta babama karşı ofke duyduğum için bir anda suclandim ve haliyle suçlu hissettim. şuan 21 yaşımdayım. annemin anneliği maalesef çok nadir çıkar ortaya ben evin annesi oldum abim ise evin babası oldu. yani anlayacağınız abim ve ben anneme ebeveynlik yaptık. şimdi baktığımda kendimi boşlukta hissediyorum. ofkeliyim evet. ama bunu kime yansitacagim. annem var ama yok babam ise öldü. işte bu yüzden ben kendimi sevemiyorum. kendime ofkeliyim hep. çünkü bir tek kendime acımıyorum. nasıl asacagimi bilmiyorum. bakın bir babanın varlığı ile yokluğunun bir olması ile kaç kişinin hayatı darmaduman oldu.biraz uzun yazdım farkındayım içimden gecenleri özgürce anlatacağım bir yer buldum bırakmam 😊
Kendinizi sevin lütfen.
Kendinizi harika ifade etmişsiniz
@@sakinebozan5064 çok teşekkürler 🙏
@@sakinebozan5064 çok teşekkürler 😊
❤
Babam 2009 da kanserden vefat etti annem ise o durumda beni bir başıma bırakıp o da terk etti hayatımda örnek alacağım hiçbir figür olmadı çok zor atlattım ama geriye bakınca o kadar duygu yüklemi olmayan bir geçmiş hatırlıyorum ki her yönden eksik kaldım şükür ama bugün nefes alabiliyorum bu konuya bu kadar sırıtmadan ele aldığınız için size minnettarım
Hocam o kadar güzel bir konuya değinmişsiniz ki çok teşekkür ederim nokta atışı yorumlarınız oldu bende babamı 6 yaşındayken kaybettim çok güzel bir ilişkimiz vardı şu an 40 li yaşlarımdayım ve babamı çok seyrek rüyamda görüyorum ama her rüyada aslında o ölmemiş bizden uzak bir yere gitmiş ve şimdi dönmüş ona o kadar çok kızgınım ki hemen hesap soruyorum neden bizi bıraktın gittin neden bunca sene hiç aramadın diye ve bu öfkeyle uyanıyorum bu artık beni rahatsız etmeye başladı bir uzmana danıştım af etme çalış dedi ve yaptım gerçekten kısa bir süre sonra yine rüyamda gördüm babamı bu kez ölmüş ama geri gelmiş o kadar çok mutluyum ki bu sefer hiç öfke duymadan uyandım...demekki bilinç altında ona Karşı... gitmis ve bizi yapayalnız bırakmış öfkesini duyuyormuşum... o kadar zor ki anlatmak çok özlüyorum çok Rabbim hiç bir çocuğu anne ve babasız bırakmasın ölen babalarada rahmet eylesin ve babamada
11 yıl önce, 10 yaşındayken babamı kaybettik. O zamanlarda tam olarak dediğiniz gibi her an kötü bir şey olabilir düşüncesi oluştu. O gün bugündür annemi de kaybetmekten çok korkuyorum. Yaşadığım o senaryonun annemle tekrardan yaşanacağı kaygısı bir gün dahi beni terk etmedi.
Artık reşit bir birey olduğun için benliğine dönmen lazm bir anne bir baba ya ihtiyaç duymaktan sana sadece zarar gelir
Hocam,öyle bir konuya değindiniz ki; hem benim ,hem de kızımın en çok yara aldığımız,benim yıllar itibarıyla onarmaya çalıştığım(üstünü örterek),kızımın hâlen bocaladığı( inkar edip, baba hikayesi bitti,o defter kapandı diyerek) kalp sızımız BABASİZ BÜYÜMEK.
Ben 6 yaşımda boşanma sonucu babasız kaldım ve şehir değişikliği nedeniyle yakın ilişki kuramadım.Zaten evde var olup olmayan babaymış,hatırlamıyorum.10 yaşımdaydım bir kez ziyaretine gittim ve sadece yarım saat gördüm.Babama dair tek anı bu! Birlikte tek kare fotoğrafım yok.14 yaşındaydım ,okuldan geldim ,annem baban ölmüş dedi.Katıla katıla ağladığımı hatırlıyorum.Alacaklarımı tahsil edemeden babaya dair defter sonsuza kadar kapandı.Bunları yazarken ağlıyor muyum :Evet.
Kızımın hikayesi benzerlikle başladı.3.5 yaşındaydı boşandıķ..5 yaşında ķızımla ülkemize döndüm.16 yaşına kadar görüştüler yılda 2 kez olmak üzere.Sonrasında BUHAR OLUP UÇTU.!
Ahhhh babalar😢
Ve kısım 23 yaşında 7 yılďır aynı ülkede ve aynı lokasyonda yaşıyorlar.Ama ....
Çok değerli bir konu,teşekkürler. Bu konuda üzüntü yaşayan bir babayım.8 yıldır kızımı rahatça görebilmek için mücadele veren biriyim.Babaya acı çektirerek çocuğunu babadan yada anneden mahrum bırakan ebeveynlerin bu öfke,kin duygusunu halletmemiz için bir çözüm bulunması gerekiyor.Olan çocuklara ve ebeveynlere oluyor
Ben dahil , pek çok kişiye , acımasızca yapıldı. Çocuklarda , Ebeveyne yabancılaştırma sendromu var , kurtulmaları çok zor .
çok teşekkürler paylaşımlarınız için 💙🙏
Çok gerekli bir konuya parmak bastınız 1 yaşında babası ölen ve annesi tarafından fiziksel ve duygusal şiddet görerek büyümüş bir çocuk olarak söylüyorum, pardon çocuk dedim oralarda kalmışım ben 30 yaşındayım.
Teşekkürler ❤
O kadar zor bir konu ki...
Çok teşekkür ediyorum bu konuyu ele aldığınız için.
Gülcan hanım babasız büyüyen çocuklar kısmında babası vefat eden çocuklarla alakalı annesi neler yapabilir kısmını daha açsanız? Boşanmış anne /baba ilişkilerini de daha fazlasıyla anlamışsınız. Ben eşimi oğlum 10 aylıkken kaybettim çocuğum aslında hiç baba figürü görmedi doğal olarak bir anne olarak onun hayatını nasıl kolaylaştırabilirim?
Evet size katılıyorum. Bir buçuk yıl önce eşimi kaybettim. 8 4 yaşlarında iki oğlumla kaldik.baba figürü yok önlerinde.anne olarak ne yapabiliriz.kucuk Anne sen ne zaman evleneceksin diye soruyor. Baba figürü istiyor hayatında...
Dede,dayı ikamesi belki
Merhaba, şunu sormak istiyorum, umarım cevap verirsiniz; ben babam öldükten 4 ay sonra doğmuşum, dolayısıyla 'baba' figürü ile alakalı hiçbir bilgim kaydım, pratiğim vs. yok...bu tür bir kayıp(olan kaybolur ki benim durumum böyle de değil üstelik) çocuğun (bilhassa bi kız çocuğunun) gelişimi nasıl olur ki, en başından onulmaz bi travma mı yoksa baba zaten hiç var olmadığı için telafi edilebilir bir kayıp mıdır, yani zaten yok, etkisi de yok gibi midir?..50'li yaşlardayım ve hep düşünüyorum, bir baba figürü ile büyüseydim sayet (ortalama bi ebeveynin niteliklerine sahip olan bi babadan söz ediyorum) farklı mı olurdu acaba...
❤
ses sorunu var
Ben 1 yasindayken babam bizi terk etmiş. Baska bir kadindan erkek çocuğu olmuş. Biz 3 kiz kardeştik. Ne maddi ne de manevi hic yardim etmedigi gibi oturduğumuz evi de birikte yasadigi kadina satış yapip ben 5 yasindayken bizi evden çıkarmış.
Baba değil, gavat denir ona.
Kim neyi yapmak isterse onu yapar
SİZE NE YA.
Dedikodu uzmanlarını psikolog mu yapmışlar?😂
Beyefendi şu konuşmada dedikodu namına ne buldunuz; cidden merak ettim.
@@aynakizim , Bilim reçetesini sunarken reçetenin en başında bir şart vardır. NŞA. Normal Şartlar Altında! Normal şartlar altında bir olmazsa olmaz kuraldır. Birazdan neler yapmanız gerektiğini okuyacaksınız, ama beklentinize ulaşabilmeniz için şartarın sağlanmış olması gerekirdir NŞA! İnsan ve yaşamı NŞA altında değildir. Akıl da yaşta değil BAŞTA dır. Bir ailenin beceremediğini bir çocuk başarabilir! Annesizlik, Babasızlık, Parasızlık, İmkansızlık bir insan yavrusunu acınası bir hale getirmez. Aksine kahramanlar bu ortamdan çıkar! Bu hal her birinin kahraman olarak yetişmesini sağlamaz. Dolayısı ile bu gerçekliği göre göre bu videodaki eğerler, amalar, öyleyseler DEDİKODU hükmünden öteye gitmez!😍
❤