Jak wyglądało życie w Obozie Partyzanckim "Wilk" położonym wysoko w górach, bardzo blisko Mogielicy?

Zapraszam na film ku pamięci wszystkim żołnierzom którzy walczyli o wolność naszego Narodu.
W tym celu pokonujemy drogę by przejść się śladami partyzanckimi w okolicy Mogielicy tj. najwyższego szczytu Beskidu Wyspowego. Wokół tego wierzchołka utworzono wiele kilometrów ścieżek dydaktycznych za co należą się wielkie podziękowania każdemu kto dołożył do tego starania!
Miniaturka:
grhzandarmeria...
Trasa:
mapa-turystycz...
Czas przejścia: 4h
Kilometraż: 12 km
Więcej o obozie i o wojsku które tam stacjonowało:
O oddziale:
16 lipca 1943 roku doszło do spotkania na Turbaczu por. Władysława Szczypki ps. „Lech” i por. Jana Stachury ps. „Adam” z kpr. Józefem Kurasiem ps. „Ogień” celem utworzenia oddziału partyzanckiego AK w Obwodzie Nowy Targ. W wyniku uzgodnień „Ogień” i piętnastoosobowa grupa ocalałych Konfederatów Tatrzańskich podporządkowała się Armii Krajowej. Dowódcą oddziału został „Lech”, zastępcą „Adam”, a mianowany do stopnia plut. podch. „Ogień”, szefem oddziału. Wraz z grupą „Lecha” (działającą na terenie Mszany) nowy oddział liczył w sierpniu 1943 roku ok. 30 ludzi i podzielony został na dwa plutony[1]. Oddział został zaprzysiężony 8 sierpnia 1943 roku po nabożeństwie odprawionym przez kapelana ks. Józefa Kochana ps. „Krzysztof”. Bazą oddziału były szałasy na polanie Stawieniec pod Kudłoniem.
W grudniu 1943 roku doszło do tragicznych w skutkach wydarzeń w obozie oddziału pod Czerwonym Groniem. Dowódca zezwolił, aby część oddziału spędziła święta Bożego Narodzenia w schronisku na Lubaniu prowadzonym przez Helenę i Ernesta Durkalców. Sam „Zawisza” udał się w odwiedziny do swojej żony pod Tymbark, przekazując dowództwo oddziału J. Kurasiowi. W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, wbrew rozkazom opuszczania obozu, Kuraś z II plutonem udał się do Ochotnicy Górnej, gdzie doszło do scysji z mieszkańcami wsi. W wyniku donosu na posterunek policji niemieckiej o obecności partyzantów w Ochotnicy, Niemcy, idąc po śladach partyzantów zaatakowali obóz pod Czerwonym Groniem. W walce 28 grudnia 1943 roku zginęło dwóch partyzantów: Franciszek Sral i Władysław Bem. Niemcy zniszczyli obóz oddziału. Rezultatem wydarzeń pod Czerwonym Groniem i konfliktu pomiędzy „Zawiszą” i „Ogniem” był ponowny rozpad oddziału. Po odejściu „Ognia” ze swoją grupą, w oddziale „Wilka” pozostało w styczniu 1944 roku zaledwie 17 ludzi[1].
19 lutego 1944 roku oddział „Wilka”, wzmocniony posiłkami AK z Kamienicy i Zabrzeży, opanował posterunek policji niemieckiej w Ochotnicy Dolnej, zdobywając znaczną ilość broni i wojskowego wyposażenia. Po udanej akcji oddział „Zawiszy” miał na celu dotarcie do przygotowanej ziemianki na polanie pod Koszarkami. Obciążeni łupem partyzanci nie byli w stanie dotrzeć do celu i po całodobowym marszu zatrzymali się na nocleg na Przysłopie. „Zawisza” nie wystawił warty i partyzanci zostali zaskoczeni przez niemiecką obławę rano, 21 lutego. W walce poległo pięciu partyzantów, a siedmiu zostało rannych. Po stronie niemieckiej zginęło trzech żołnierzy w tym SS-Oberscharführer Franz Maywald, oprawca z Palace.
W ramach przygotowań do Akcji Burza utworzony został w Inspektoracie Nowy Sącz 1 Pułk Strzelców Podhalańskich. Po zaprzysiężeniu pułku 24 września 1944 roku, oddział „Wilka” wszedł w skład 1 batalionu dowodzonego przez por. por. Lipczewskiego ps. „Andrzej”.
Skład oddziału
Dowództwo
dowódca - por. Władysław Szczypka ps. „Lech”, do 28 września 1943
dowódca - ppor. Jan Stachura ps. „Adam”, 28 września - 15 listopada 1943
dowódca - por. Krystian Więckowski ps. „Zawisza”, od 15 listopada 1943
zastępca dowódcy ppor. Feliks Perekładowski ps. „Przyjaciel” (cichociemny, dołączył do oddziału wiosną 1944 roku)[2]
szef oddziału - plut. pchor. Józef Kuraś ps. „Orzeł”, „Ogień”
lekarz - Tadeusz Ptak ps. „Olszyna”.
Oficerowie i podchorążowie
por. Hubert Brooks ps. „Hubert”, oficer Royal Canadian Air Force
pchor. Adolf Bałon ps. „Ryś”
pchor. Tadeusz Boczoń ps. „Lot”
pchor. Bolesław Durkalec ps. „Sławek”
pchor. Władysław Kępa ps. „Ferdek”
pchor. Tadeusz Kiedroń ps. „Piorun”
pchor. Zygmut Mańkowski ps. „Iglica”
pchor. Tadeusz Mańkowski ps. „Szczerbina”
pchor. Józef Węglarz ps. „Mały”.
Podoficerowie
sierż. John Duncan ps. „John”, podoficer szkockiej 51 brytyjskiej dywizji Gordon Highlanders
sierż. Stefan Feryński ps. „Sęp”
sierż. Józef Sral ps. „Smak”
plut. Kazimierz Pukała ps. „Wilczek”
kpr. Jan Bryja ps. „Grzmot”
kpr. Józef Kołodziejczyk ps. „Dzięcioł”
kpr. Michał Rogalski ps. „Mira”.
Tekst pochodzi:
pl.wikipedia.o...
grhzandarmeria...
Instagram:
/ tomandmountains
Instagram priv:
/ tomaszeq1g
Kontakt:
[e-mail]
Pozdrawiam!

[@czarnaperla415a]

Dzięki za wspólny spacer.👍

[@tomandmountains]

Bardzo fajny i sympatyczny spacer. Praktycznie trasa nie daje nam odczuć, że jesteśmy w górach :)

[@karoldec9279]

Bardzo ciekawa historia fajna wycieczka

[@tomandmountains]

Dziękuję bardzo za komentarz :) Pozdrawiam!

[@tomasznastajsportizdrowie1769]

Super wycieczka! :)

[@tomandmountains]

Dzięki Wielkie! :)

[@ewa65ws66]

Polecam spacer ścieżką edukacyjną.Doskonale pamiętam ,że całą trasę pokonałam w stabilizatorze kolana.Wniosek nasuwa się nastepujący.Trasa dla każdego,kto lubi wędrówki górskie i interesuje go historia .W tym przypadku obozu ,,Wilka,,

[@tomandmountains]

Piękny spacer, historia także bardzo ciekawa!

[@marekgoawski3096]

Ekstra film :)

[@tomandmountains]

Dziękuję!

[@tomandmountains]

Zapraszam na film ku pamięci wszystkim żołnierzom którzy walczyli o wolność naszego Narodu.
W tym celu pokonujemy drogę by przejść się śladami partyzanckimi w okolicy Mogielicy tj. najwyższego szczytu Beskidu Wyspowego. Wokół tego wierzchołka utworzono wiele kilometrów ścieżek dydaktycznych za co należą się wielkie podziękowania każdemu kto dołożył do tego starania!
Miniaturka:
grhzandarmeria.blogspot.com/p...
Trasa:
mapa-turystyczna.pl/route?q=4...
Czas przejścia: 4h
Kilometraż: 12 km
Więcej o obozie i o wojsku które tam stacjonowało:
O oddziale:
16 lipca 1943 roku doszło do spotkania na Turbaczu por. Władysława Szczypki ps. „Lech” i por. Jana Stachury ps. „Adam” z kpr. Józefem Kurasiem ps. „Ogień” celem utworzenia oddziału partyzanckiego AK w Obwodzie Nowy Targ. W wyniku uzgodnień „Ogień” i piętnastoosobowa grupa ocalałych Konfederatów Tatrzańskich podporządkowała się Armii Krajowej. Dowódcą oddziału został „Lech”, zastępcą „Adam”, a mianowany do stopnia plut. podch. „Ogień”, szefem oddziału. Wraz z grupą „Lecha” (działającą na terenie Mszany) nowy oddział liczył w sierpniu 1943 roku ok. 30 ludzi i podzielony został na dwa plutony[1]. Oddział został zaprzysiężony 8 sierpnia 1943 roku po nabożeństwie odprawionym przez kapelana ks. Józefa Kochana ps. „Krzysztof”. Bazą oddziału były szałasy na polanie Stawieniec pod Kudłoniem.
W grudniu 1943 roku doszło do tragicznych w skutkach wydarzeń w obozie oddziału pod Czerwonym Groniem. Dowódca zezwolił, aby część oddziału spędziła święta Bożego Narodzenia w schronisku na Lubaniu prowadzonym przez Helenę i Ernesta Durkalców. Sam „Zawisza” udał się w odwiedziny do swojej żony pod Tymbark, przekazując dowództwo oddziału J. Kurasiowi. W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, wbrew rozkazom opuszczania obozu, Kuraś z II plutonem udał się do Ochotnicy Górnej, gdzie doszło do scysji z mieszkańcami wsi. W wyniku donosu na posterunek policji niemieckiej o obecności partyzantów w Ochotnicy, Niemcy, idąc po śladach partyzantów zaatakowali obóz pod Czerwonym Groniem. W walce 28 grudnia 1943 roku zginęło dwóch partyzantów: Franciszek Sral i Władysław Bem. Niemcy zniszczyli obóz oddziału. Rezultatem wydarzeń pod Czerwonym Groniem i konfliktu pomiędzy „Zawiszą” i „Ogniem” był ponowny rozpad oddziału. Po odejściu „Ognia” ze swoją grupą, w oddziale „Wilka” pozostało w styczniu 1944 roku zaledwie 17 ludzi[1].
19 lutego 1944 roku oddział „Wilka”, wzmocniony posiłkami AK z Kamienicy i Zabrzeży, opanował posterunek policji niemieckiej w Ochotnicy Dolnej, zdobywając znaczną ilość broni i wojskowego wyposażenia. Po udanej akcji oddział „Zawiszy” miał na celu dotarcie do przygotowanej ziemianki na polanie pod Koszarkami. Obciążeni łupem partyzanci nie byli w stanie dotrzeć do celu i po całodobowym marszu zatrzymali się na nocleg na Przysłopie. „Zawisza” nie wystawił warty i partyzanci zostali zaskoczeni przez niemiecką obławę rano, 21 lutego. W walce poległo pięciu partyzantów, a siedmiu zostało rannych. Po stronie niemieckiej zginęło trzech żołnierzy w tym SS-Oberscharführer Franz Maywald, oprawca z Palace.
W ramach przygotowań do Akcji Burza utworzony został w Inspektoracie Nowy Sącz 1 Pułk Strzelców Podhalańskich. Po zaprzysiężeniu pułku 24 września 1944 roku, oddział „Wilka” wszedł w skład 1 batalionu dowodzonego przez por. por. Lipczewskiego ps. „Andrzej”.
Skład oddziału
Dowództwo
dowódca - por. Władysław Szczypka ps. „Lech”, do 28 września 1943
dowódca - ppor. Jan Stachura ps. „Adam”, 28 września - 15 listopada 1943
dowódca - por. Krystian Więckowski ps. „Zawisza”, od 15 listopada 1943
zastępca dowódcy ppor. Feliks Perekładowski ps. „Przyjaciel” (cichociemny, dołączył do oddziału wiosną 1944 roku)[2]
szef oddziału - plut. pchor. Józef Kuraś ps. „Orzeł”, „Ogień”
lekarz - Tadeusz Ptak ps. „Olszyna”.
Oficerowie i podchorążowie
por. Hubert Brooks ps. „Hubert”, oficer Royal Canadian Air Force
pchor. Adolf Bałon ps. „Ryś”
pchor. Tadeusz Boczoń ps. „Lot”
pchor. Bolesław Durkalec ps. „Sławek”
pchor. Władysław Kępa ps. „Ferdek”
pchor. Tadeusz Kiedroń ps. „Piorun”
pchor. Zygmut Mańkowski ps. „Iglica”
pchor. Tadeusz Mańkowski ps. „Szczerbina”
pchor. Józef Węglarz ps. „Mały”.
Podoficerowie
sierż. John Duncan ps. „John”, podoficer szkockiej 51 brytyjskiej dywizji Gordon Highlanders
sierż. Stefan Feryński ps. „Sęp”
sierż. Józef Sral ps. „Smak”
plut. Kazimierz Pukała ps. „Wilczek”
kpr. Jan Bryja ps. „Grzmot”
kpr. Józef Kołodziejczyk ps. „Dzięcioł”
kpr. Michał Rogalski ps. „Mira”.
Tekst pochodzi:
pl.wikipedia.org/wiki/Oddzia%...
grhzandarmeria.blogspot.com/p...
Pozdrawiam!

[@TurystykaiPrzygoda]

Super film, świetna wyprawa i piękne widoki. Dobra robota oraz interesująca zawartość kanału. Pozdrawiam i zostawiam pełen koszyczek z prezentami i subikiem🙂 byłoby miło, gdybym mógł liczyć na rewizytę i rewanż 😀

[@tomandmountains]

Dziękuję bardzo :) Ten film jest podsumowaniem tego, jak jeszcze wiele osób, wiele tematów nie doczekało się swojego pomnika. Pozdrawiam!

[@tomaszeq1g]

:):)

[@tomandmountains]