@@bartomiejkaczmarek236 Na przykład od 26 minuty Marcin mówi, że my chcemy zawsze coś przyciągnąć albo odepchnąć i dlatego jesteśmy nieszczęśliwi. Niby takie proste a nigdy bym na to nie wpadł. Jesteśmy również zbyt krytyczni dla siebie. Oczekujemy rzeczy do których jeszcze niedojrzeliśmy🙂 I wiele innych sentencji o których mówicie. Jeszcze raz dzięki👍
@@bartomiejkaczmarek236 potraktuj to jak komplement. Moim celem nie było ubliżyć Tobie, a jedynie zwrócić uwagę. Nie zamykaj się w swoich pętlach 😉 Ewidentnie w emocjach jest jeszcze coś do poprawy... 😃
@@bartomiejkaczmarek236 przeczytałem również książki "Zintegrowany" "No more" I wiele innych... dlatego wiem, że w pewnych sytuacjach trzeba wygaszać swojego wewnętrznego dzieciaka... A wasze rozmowy zapewne pomogą nie jednemu chłopakowi wyciągnąć jajka że słoika. Powoli i do przodu. Powodzenia!!!!
min 29-32, chyba to kwintesencja odcinka?. Czy o to chodzi, żeby właśnie zaakceptować tu i teraz? Faktycznie jak się zastanowię, to w danym momencie życia nie mam problemów, takich krytycznych, a największy to samotność, która rozlewa się na wszystkie aspekty życia. I istotnie te problemy się nawarstwiają , gdy zaczynam wychodzić w przyszłość albo gdy chcę kupić za dużo, ale jak pomyślę i przeciągnę w czasie to mi to w sumie nie potrzebne. Kurde tak słuchają wykładu, mam takie spostrzeżenie, że pasowałoby by coś robić, wziąć się za siebie. Ale, nie koniecznie, bo nasz system/umysł szybko zacznie to odrzucać i nam to utrudniać. Więc jeśli coś robić to powoli i małymi krokami , powoli oszukując umysł, który tylko chwilami się odezwie "co ty robisz", ale nie przejmie od razu władzy i postawi 10 blokad. Zauważyłem to też u siebie. I staram się właśnie np uśmiechać nie przez siłę a lekko i naturalnie nie spinając za bardzo mięśni. I jednocześnie delikatnie kasując pojawiające się negatywne myśli, o sobie, a w szczególności o ludziach dookoła. Również w pracy bo pracuję na mega drogim sprzęcie w którym wiele wiele rzeczy nie działa a powinno. Więc irytacja sięga zenitu, a za tym idą nerwy. Też staram się to lekko rozpraszać. Bo jak za bardzo chcę się odciąć to jest istna nerwica w ciągu sekundy. Dzięki za ciekawy materiał.
Poruszyłaś tutaj wile wątków. Istotnie w czasie, który podałaś padło bardzo wiele ważnych informacji, pod którymi podpisuje się obiema rękami. Jeżeli chodzi o zmiany to nie można powiedzieć, że jest jakaś jedna właściwa metoda. Jedni wolą zostać wrzuceni na głęboką wodę inni wolę wprowadzać je małymi krokami. najlepiej sprawdzić, co jest dla Ciebie najlepsze. Co do irytacji to mówiliśmy to już wielokrotnie, że każdy pożar rozpoczyna się do małej iskierki. Jeżeli nie pozwolisz jej zapalić całego stosu to powstrzymasz ten pożar umysłu. Drogą do tego jest uważność i samoświadomość. Jeżeli będziesz to ćwiczyć to na pewno będzie Ci szło coraz lepiej. Ja też to trenuje i raz złapię mnie to bardziej raz mniej ale też cały czas trenuję. Dzięki za podzielenie się doświadczeniami. Życzę powodzenia i pozdrawiam.
@@bartomiejkaczmarek236 dzięki, właśnie od niedawna zacząłem to dostrzegać, mała myśl a całkiem mnie rozwala. Muszę na to wymyśleć sposób... Pozdrawiam
Świetna rozmowa, a gdzie są tacy mężczyźni jak wy, dojrzali i świadomi?:(:( Bardzo autentyczna rozmowa:):):)
Dziękuję 💙
Marcin super przypomnienie ❤..
Dobrze że ogarnęliście mikrofon bo strych odcinków nie dało się słuchać w samochodzie
Dobre rozmowy. Zawsze ciekawe wnioski można wyciągnąć. Pozdrawiam🙂
Dzięki za komenatrz to daje dużo motywacji do dalszego działania, a z tego odcinka jakie można wyciągnąć wnioski?
@@bartomiejkaczmarek236 Na przykład od 26 minuty Marcin mówi, że my chcemy zawsze coś przyciągnąć albo odepchnąć i dlatego jesteśmy nieszczęśliwi. Niby takie proste a nigdy bym na to nie wpadł. Jesteśmy również zbyt krytyczni dla siebie. Oczekujemy rzeczy do których jeszcze niedojrzeliśmy🙂 I wiele innych sentencji o których mówicie. Jeszcze raz dzięki👍
Co tak mało nagrywacie ?
Bartek chyba musisz popracować nad emocjami.
Zachowujesz się jak duże dziecko.
Strasznie sie na to patrzy, a nawet bardzo odpychasz tym odbiorców.
Dzieki za info :) potraktuje to za komplement, nie bardzo widzi mi się być "dorosłym"
@@bartomiejkaczmarek236 potraktuj to jak komplement. Moim celem nie było ubliżyć Tobie, a jedynie zwrócić uwagę.
Nie zamykaj się w swoich pętlach 😉
Ewidentnie w emocjach jest jeszcze coś do poprawy... 😃
@@piotr4082 tak, odebrałem to za komplement nie jak urazę. Dziękuje. Miło że oglądałeś także pętle.
@@bartomiejkaczmarek236 przeczytałem również książki "Zintegrowany" "No more" I wiele innych... dlatego wiem, że w pewnych sytuacjach trzeba wygaszać swojego wewnętrznego dzieciaka...
A wasze rozmowy zapewne pomogą nie jednemu chłopakowi wyciągnąć jajka że słoika.
Powoli i do przodu. Powodzenia!!!!
min 29-32, chyba to kwintesencja odcinka?. Czy o to chodzi, żeby właśnie zaakceptować tu i teraz? Faktycznie jak się zastanowię, to w danym momencie życia nie mam problemów, takich krytycznych, a największy to samotność, która rozlewa się na wszystkie aspekty życia. I istotnie te problemy się nawarstwiają , gdy zaczynam wychodzić w przyszłość albo gdy chcę kupić za dużo, ale jak pomyślę i przeciągnę w czasie to mi to w sumie nie potrzebne.
Kurde tak słuchają wykładu, mam takie spostrzeżenie, że pasowałoby by coś robić, wziąć się za siebie. Ale, nie koniecznie, bo nasz system/umysł szybko zacznie to odrzucać i nam to utrudniać. Więc jeśli coś robić to powoli i małymi krokami , powoli oszukując umysł, który tylko chwilami się odezwie "co ty robisz", ale nie przejmie od razu władzy i postawi 10 blokad. Zauważyłem to też u siebie. I staram się właśnie np uśmiechać nie przez siłę a lekko i naturalnie nie spinając za bardzo mięśni. I jednocześnie delikatnie kasując pojawiające się negatywne myśli, o sobie, a w szczególności o ludziach dookoła. Również w pracy bo pracuję na mega drogim sprzęcie w którym wiele wiele rzeczy nie działa a powinno. Więc irytacja sięga zenitu, a za tym idą nerwy. Też staram się to lekko rozpraszać. Bo jak za bardzo chcę się odciąć to jest istna nerwica w ciągu sekundy. Dzięki za ciekawy materiał.
Poruszyłaś tutaj wile wątków. Istotnie w czasie, który podałaś padło bardzo wiele ważnych informacji, pod którymi podpisuje się obiema rękami.
Jeżeli chodzi o zmiany to nie można powiedzieć, że jest jakaś jedna właściwa metoda. Jedni wolą zostać wrzuceni na głęboką wodę inni wolę wprowadzać je małymi krokami. najlepiej sprawdzić, co jest dla Ciebie najlepsze.
Co do irytacji to mówiliśmy to już wielokrotnie, że każdy pożar rozpoczyna się do małej iskierki. Jeżeli nie pozwolisz jej zapalić całego stosu to powstrzymasz ten pożar umysłu. Drogą do tego jest uważność i samoświadomość. Jeżeli będziesz to ćwiczyć to na pewno będzie Ci szło coraz lepiej. Ja też to trenuje i raz złapię mnie to bardziej raz mniej ale też cały czas trenuję. Dzięki za podzielenie się doświadczeniami. Życzę powodzenia i pozdrawiam.
@@bartomiejkaczmarek236 dzięki, właśnie od niedawna zacząłem to dostrzegać, mała myśl a całkiem mnie rozwala. Muszę na to wymyśleć sposób... Pozdrawiam
Ja tez zacząłem soe szybciej rozwijać po otarciu się o śmierć
Fajna rozmowa.Tylko prowadzacy psuje całość.Rozprasza całą istote tych niezwykle cennych informacji.Brak taktu stylu głębi.Zachowuje sie jak bachor
Dzięki :) Ciesze się, że merytoryka wygrała i mimo wszystko piszesz, że: "Fajna rozmowa" :)
Marcin, a jak Ci idzie pisanie książki o duchowości? Kiedyś wspomniałeś że masz taki projekt. Nadal aktualny? Bardzo chętnie bym to przeczytał.
Tak pisze się:)
Hej chłopaki. Czy celowo jesteście tak samo ubrani?
😅 Nie! To był przypadek ale myślę że nie ma to wpływu na merytorykę naszych wypowiedzi ;)
Jasne, tak akurat zauważyłem. Jes ok.