La filha d’un paisan Rosina de Peira De bon matin se lèva La filha d’un paisan. Se lèva amai s’abilha Ne pren sos adits blancs. Son paire ie damanda : - Filha, ont volètz anar ? - Voli’nar a Lauzun, mon paire, Veire lo rèi passar. - Non i anguetz pas ma filha, Que vos’n tornariatz pas ! - Si farai ben, mon paire, Que non me veiran pas.. Lo rèi n’èra en fenèstra, La regardèt passar. - Quala es aquela dama Que passa per mon prat ? - Sire, non sèi pas dama, Sèi filha d’un paisan. - Poiriatz l’estre d’un prince, Que vos’n tornariatz pas. Me zo plan dit mon paire, Que me’n tornariai pas.
Quina meravella!
Gràcies.
La filha d’un paisan
Rosina de Peira
De bon matin se lèva
La filha d’un paisan.
Se lèva amai s’abilha
Ne pren sos adits blancs.
Son paire ie damanda :
- Filha, ont volètz anar ?
- Voli’nar a Lauzun, mon paire,
Veire lo rèi passar.
- Non i anguetz pas ma filha,
Que vos’n tornariatz pas !
- Si farai ben, mon paire,
Que non me veiran pas..
Lo rèi n’èra en fenèstra,
La regardèt passar.
- Quala es aquela dama
Que passa per mon prat ?
- Sire, non sèi pas dama,
Sèi filha d’un paisan.
- Poiriatz l’estre d’un prince,
Que vos’n tornariatz pas.
Me zo plan dit mon paire,
Que me’n tornariai pas.
Ge n'i trob sentzaçional. Uvre di mestre.
Visca Rosina de Peira e sa filha Martina!!!
Las paraulas, se vos platz.