Prosiłem cię o rozmowę z Panią Ewą i jest. Domyślam się, że nie z tego powodu ją zaprosiłeś ale i tak dziękuję. Podoba mi się sposób przeprowadzania przez ciebie rozmów.
Jestem widzem tego kanału od samego początku - jeszcze przed rozmowami gdy był np. film o gołębiu i straży miejskiej. Przesłuchałem myślę 80% rozmów. Ta jest dla mnie najlepsza. I ze względu na gościnię, która jest fenomenalna, ale również na Karola, który na prawdę dobrze poprowadził tę rozmowę. Będę do niej na pewno wracał. Karol - winszuję
Uczę się do matury, jak na razie 8 przedmiotów. Nie wiem czy zdawać w tym roku 8 czy 6. Muszę się zastanowić. Chodzę na siłownię, sam także ćwiczę, chodzę na wolne słuchanie Fizyki na UW, poszukuję pracy, pracuję ochotniczo w radio. Chcę to wszystko pogodzić z innymi pasjami, zajęciami, rzeczami. Chciałbym znaleźć się w harcerstwie. Nie gram już w tenisa. To tyle z dobrych rzeczy, ja naprawdę chcę żyć. Najgorsze są te soboty, kiedy leżę i płaczę w nocy. Powinienem wychodzić co sobotę na imprezy do znajomych, niestety nie mam tyle szczęścia w życiu. U mnie w życiu nie było nawet tak, że koleżanka czy koleżanka przyjdą z prezentem na urodziny. Ja tylko raz w życiu przeżyłem satysfakcjonującego Sylwestra, a dwa razy satysfakcjonujące urodziny. Mam krosty i strupy na całym ciele po leczonym helicobacter, nie mam siły iść do dermatologa, mam łuoież niewyleczone przez 11 lat. Nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców, nie mam mieszkania. Boję się, że mimo wszystko tak mi zostanie w życiu. Marzę o całej masie znajomych którzy zabiorą mnie na wakacje zagranicę, kupionych przez siebie ubrań, kosmetyków, zrobionych obiadów, zagranych DJ setów, etc... Poszukuję nowej psychoterapii po jedenastu latach psychoterapii, interesuje mnie psychoterapia poznawczo - behawioralna na NFZ. Jestem osobą niepełnosprawną fizycznie oraz mam zaburzenia psychiczne od 11 lat. Znane przeze mnie młodsze osoby były w Cannes, na Berlinale, skończyli studia, pracują, żyją swoim życiem a ja nie mam nic. Nigdy nie czułem tego, że mogę samostanowić o sobie i przeklikałem życie. Czuję się jak zwykłe gówno, zero co zaczyna od zera. Uczę się jeszcze do egzaminu praktycznego zawodowego z Technika Administracji, za maturę i ten egzamin zapłaciłbym łącznie jakieś 700 zł. Znam chłopaka, który mając 23 lata był w Tajlandii, był 8 razy w Amsterdamie, był na Słowacji, na Litwie, w Rzymie, Włochy, Neapol, był w Mediolanie, w Maroko, w Belgii, w Luksemburgu, w wieku 26 lat na Malcie, niedawno był w Tokio, nie wiem jeszcze gdzie. Zjeździł masę krajów, jak miał 16 lat to mógł robić co chciał. Nigdy nie czułem się osobą sprawczą oraz odpowiedzialną za swoje życie, dopiero się tego uczę. To wszystko mnie tak potwornie boli. Ja nie mam po prostu nic. Mam 26 lat, nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców. Muszę zjeździć te wszystkie kraje i miejsca co ten chłopak. Nigdy nie uprawiałem seksu. Nigdy nie byłem na imprezie ani nigdy u nikogo nie nocowałem. mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. W tym roku drugi rok z rzędu nie było mnie na Nowych Horyzontach a jeździłem od 2018 roku. Chcę nagrywać vlogi o najlepszych filmach z lat 2018,2019,2021,2022, marzę o tym sześć lat. Całe to gówno, które mam i zmarnowane życie zostanie z mną już do końca, ja muszę wziąć to wszystko za rękę. Boję się, że nigdy nie będę uprawiać seksu, przez całe życie będę nadrabiać masę zmarnowanych lat, przeklikałem i przepłakałem życie. Ja sam czuję się na szesnaście lat a na studiach będę dyskryminowany za wiek. Nigdy nie byłem w stałym związku, dopóki się nie wybawię 30 razy to chyba nie wejdę w stały związek, a potem zaraz zerwę z dziewczyną po to by mieć jakąś byłą. Nigdy nie byłem na randce. Miałem pięć wspaniałe konto na LinkedIn i coś sobą reprezentować. A może myślałem, że życie przeżyję się samo. Ja sobie nigdy na nic nie zapracowałem. Zmarnowałem swoje życie przy komputerze i telefonie. Nie wywalczyłem jeszcze swojej autonomii. Zawsze marzyłem o tym żeby chodzić w glanach i nosić się jak Depeche Mode. Nosiłem to co mama każe i to co mama wybierze i to co kupi. Dwa razy w życiu kupiłem sobie koszulę, mama mówiła, że nie znam swojego rozmiaru ubraniowego a znam. Dzieci od nastoletnich lat zaczynają wyrażać i manifestować siebie przez to co noszą, ja jeszcze nie zacząłem, nie walczyłem, mi rodzice nigdy nie dali wolnej ręki. Mam 26 lat i do tej pory kłócę się z mamą o to jak się ubiorę, marzę o tonie ciuchów i kosmetyków, zawsze interesowało mnie dbanie o siebie bo wychowywały mnie kobiety. Raz w życiu robiłem obiad bo bardzo bałem się rodziców, tego co powiedzą, nie pozwalali mi na nic. Marzę o napisaniu matury, pracy i wyprowadzce do pokoju na studia. Wypadają mi włosy, będę używać mionioxidilu. Bałem się buntu. Nigdy nie czułem samostanowienia o sobie, sprawczości oraz posiadania narzędzi do decydowania o swoim własnym życiu. Bardzo się boję, że nigdy nie zdam matury mimo ogromnego wysiłku. Chcę sobie ułożyć życie, iść na rehabilitację z własnej kieszeni. Nie będę grubo po trzydziestej patrzeć na moją mamę adresującą koperty do fundacji.
Miło się słuchało rozmowy, ale rzucenie tekstem, że gdy rodzi się dziecko to kupujemy większe mieszkanie by miało swój pokój, rodzi się kolejne to znowu kupujemy większe a potem dziwimy się, że dzieci ze sobą nie rozmawiają mnie strasznie striggerowało. Południowcy (szczególnie południowi Włosi) mają bardzo duże mieszkania (150-300 m^2) i to normalne, że każdy ma tam pokój dla siebie, a jakoś te relacje rodzinne tam są znacznie bliższe niż Polskie. Niekoniecznie zdrowsze, ale te rodziny lubią spędzać czas wolny razem. Także nie ma nic złego w szukaniu komfortu, to nie zabija więzi, to bardziej ustawienie złych priorytetów jak skupienie się tylko na zarabianiu pieniędzy by poprawiać byt rodziny, bez budowania relacji.
Przecież odcinek, który trwa prawie 1.5 godziny pojawił się dopiero 24 minuty temu. Ten komentarz pojawił się 17 minut temu - czyli byłeś/łaś w stanie przesłuchać tylko 7 minut materiału. Jak można mówić już teraz, że rozmowa jest wspaniała jak się ją przesłuchało w 7.5%? Bez sensu.
Karol drobna uwaga a propos dźwięku - nie masz tam za bardzo przesuniętego pasma w kierunku wyższych częstotliwości? Zwłaszcza jak ty mówisz, to w uchu na słuchawkach mam takie nieprzyjemne napięcie. Mikrofon za bardzo zbiera "świsty" częste w języku polskim, brakuje basów...
Rozmowa oczywiście super, ale odnośnie pacyfikowania ludności Ochoty, to robiła to grupa RONA (czyli Rosjanie, sporadycznie Białorusini i Ukraińcy) kolaborująca z Niemcami. AK z nimi walczyła... Twierdzenie Pani Ewy, że kobiety były "gwałcone przez żołnierzy polskich" wprowadza w błąd i jest bardzo krzywdzące dla tych, którzy oddali życie w walkach z grupą RONA.
Cieszę się, że masz takich gości.
Prosiłem cię o rozmowę z Panią Ewą i jest. Domyślam się, że nie z tego powodu ją zaprosiłeś ale i tak dziękuję. Podoba mi się sposób przeprowadzania przez ciebie rozmów.
Pani Ewa jest cudownym świeżym przykładem życia . Jestem nią zachwycona .
Uwielbiam Panią Ewę słucham, czytam od wielu lat. Pozdrawiam serdecznie, także Pana Karola 😊😉
Daje like w ciemno pani Ewa to jest Goat 🙌
Najlepszy gość roku
Jestem widzem tego kanału od samego początku - jeszcze przed rozmowami gdy był np. film o gołębiu i straży miejskiej. Przesłuchałem myślę 80% rozmów. Ta jest dla mnie najlepsza. I ze względu na gościnię, która jest fenomenalna, ale również na Karola, który na prawdę dobrze poprowadził tę rozmowę. Będę do niej na pewno wracał. Karol - winszuję
Dziękuję za dobranockę 💖
Uwielbiam ❤
Uwielbiam słuchać Panią Ewę w każdym wydaniu ❤
Dziękuję ❤
Dziś super gość, miło będzie posłuchać.
daje lajka w ciemno i zaczynam uczte
Kurde Karol, ale super gość🤍
Ostatnio tą panią odkryłam i się zauroczyłam.
Fajnie, że jest też w Impo☺
Zrobiłam sobie notatki z tej rozmowy, bardzo mi się podobała
Wspaniała rozmowa
Uczę się do matury, jak na razie 8 przedmiotów. Nie wiem czy zdawać w tym roku 8 czy 6. Muszę się zastanowić. Chodzę na siłownię, sam także ćwiczę, chodzę na wolne słuchanie Fizyki na UW, poszukuję pracy, pracuję ochotniczo w radio. Chcę to wszystko pogodzić z innymi pasjami, zajęciami, rzeczami. Chciałbym znaleźć się w harcerstwie. Nie gram już w tenisa. To tyle z dobrych rzeczy, ja naprawdę chcę żyć. Najgorsze są te soboty, kiedy leżę i płaczę w nocy. Powinienem wychodzić co sobotę na imprezy do znajomych, niestety nie mam tyle szczęścia w życiu. U mnie w życiu nie było nawet tak, że koleżanka czy koleżanka przyjdą z prezentem na urodziny. Ja tylko raz w życiu przeżyłem satysfakcjonującego Sylwestra, a dwa razy satysfakcjonujące urodziny. Mam krosty i strupy na całym ciele po leczonym helicobacter, nie mam siły iść do dermatologa, mam łuoież niewyleczone przez 11 lat. Nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców, nie mam mieszkania. Boję się, że mimo wszystko tak mi zostanie w życiu. Marzę o całej masie znajomych którzy zabiorą mnie na wakacje zagranicę, kupionych przez siebie ubrań, kosmetyków, zrobionych obiadów, zagranych DJ setów, etc... Poszukuję nowej psychoterapii po jedenastu latach psychoterapii, interesuje mnie psychoterapia poznawczo - behawioralna na NFZ. Jestem osobą niepełnosprawną fizycznie oraz mam zaburzenia psychiczne od 11 lat. Znane przeze mnie młodsze osoby były w Cannes, na Berlinale, skończyli studia, pracują, żyją swoim życiem a ja nie mam nic. Nigdy nie czułem tego, że mogę samostanowić o sobie i przeklikałem życie. Czuję się jak zwykłe gówno, zero co zaczyna od zera. Uczę się jeszcze do egzaminu praktycznego zawodowego z Technika Administracji, za maturę i ten egzamin zapłaciłbym łącznie jakieś 700 zł.
Znam chłopaka, który mając 23 lata był w Tajlandii, był 8 razy w Amsterdamie, był na Słowacji, na Litwie, w Rzymie, Włochy, Neapol, był w Mediolanie, w Maroko, w Belgii, w Luksemburgu, w wieku 26 lat na Malcie, niedawno był w Tokio, nie wiem jeszcze gdzie. Zjeździł masę krajów, jak miał 16 lat to mógł robić co chciał. Nigdy nie czułem się osobą sprawczą oraz odpowiedzialną za swoje życie, dopiero się tego uczę. To wszystko mnie tak potwornie boli. Ja nie mam po prostu nic. Mam 26 lat, nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców. Muszę zjeździć te wszystkie kraje i miejsca co ten chłopak. Nigdy nie uprawiałem seksu. Nigdy nie byłem na imprezie ani nigdy u nikogo nie nocowałem. mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. W tym roku drugi rok z rzędu nie było mnie na Nowych Horyzontach a jeździłem od 2018 roku. Chcę nagrywać vlogi o najlepszych filmach z lat 2018,2019,2021,2022, marzę o tym sześć lat. Całe to gówno, które mam i zmarnowane życie zostanie z mną już do końca, ja muszę wziąć to wszystko za rękę. Boję się, że nigdy nie będę uprawiać seksu, przez całe życie będę nadrabiać masę zmarnowanych lat, przeklikałem i przepłakałem życie. Ja sam czuję się na szesnaście lat a na studiach będę dyskryminowany za wiek. Nigdy nie byłem w stałym związku, dopóki się nie wybawię 30 razy to chyba nie wejdę w stały związek, a potem zaraz zerwę z dziewczyną po to by mieć jakąś byłą. Nigdy nie byłem na randce. Miałem pięć wspaniałe konto na LinkedIn i coś sobą reprezentować. A może myślałem, że życie przeżyję się samo. Ja sobie nigdy na nic nie zapracowałem. Zmarnowałem swoje życie przy komputerze i telefonie. Nie wywalczyłem jeszcze swojej autonomii.
Zawsze marzyłem o tym żeby chodzić w glanach i nosić się jak Depeche Mode. Nosiłem to co mama każe i to co mama wybierze i to co kupi. Dwa razy w życiu kupiłem sobie koszulę, mama mówiła, że nie znam swojego rozmiaru ubraniowego a znam. Dzieci od nastoletnich lat zaczynają wyrażać i manifestować siebie przez to co noszą, ja jeszcze nie zacząłem, nie walczyłem, mi rodzice nigdy nie dali wolnej ręki. Mam 26 lat i do tej pory kłócę się z mamą o to jak się ubiorę, marzę o tonie ciuchów i kosmetyków, zawsze interesowało mnie dbanie o siebie bo wychowywały mnie kobiety. Raz w życiu robiłem obiad bo bardzo bałem się rodziców, tego co powiedzą, nie pozwalali mi na nic. Marzę o napisaniu matury, pracy i wyprowadzce do pokoju na studia. Wypadają mi włosy, będę używać mionioxidilu. Bałem się buntu. Nigdy nie czułem samostanowienia o sobie, sprawczości oraz posiadania narzędzi do decydowania o swoim własnym życiu. Bardzo się boję, że nigdy nie zdam matury mimo ogromnego wysiłku. Chcę sobie ułożyć życie, iść na rehabilitację z własnej kieszeni. Nie będę grubo po trzydziestej patrzeć na moją mamę adresującą koperty do fundacji.
Zacznij czytać Ciorana to zrozumiesz, że nie warto nikomu zazdrościć.
I szanuj rodziców.
za krótka rozmowa!!
Babeczka, chodź nie ze wszystkim się zgadzam, jest super. Tyle mądrości!
Miło się słuchało rozmowy, ale rzucenie tekstem, że gdy rodzi się dziecko to kupujemy większe mieszkanie by miało swój pokój, rodzi się kolejne to znowu kupujemy większe a potem dziwimy się, że dzieci ze sobą nie rozmawiają mnie strasznie striggerowało. Południowcy (szczególnie południowi Włosi) mają bardzo duże mieszkania (150-300 m^2) i to normalne, że każdy ma tam pokój dla siebie, a jakoś te relacje rodzinne tam są znacznie bliższe niż Polskie. Niekoniecznie zdrowsze, ale te rodziny lubią spędzać czas wolny razem. Także nie ma nic złego w szukaniu komfortu, to nie zabija więzi, to bardziej ustawienie złych priorytetów jak skupienie się tylko na zarabianiu pieniędzy by poprawiać byt rodziny, bez budowania relacji.
Russell Crown, jako ksiądz grał w filmie" Egzorcysta Papieża."
Ps. Świetny wywiad z Panią Ewą. Pozdrawiam 🤗👍
"Egzorcyzm" też
Wow, niesamowite wlsnie ja tak zrobiłem, ukryłem sie przed przeszłością po wyjściu z więzienia bo wiem ze nikt tego nie zaakctepuje
Wspaniała rozmowa i cudowny gość. Wzruszyłam się bardzo
Przecież odcinek, który trwa prawie 1.5 godziny pojawił się dopiero 24 minuty temu. Ten komentarz pojawił się 17 minut temu - czyli byłeś/łaś w stanie przesłuchać tylko 7 minut materiału. Jak można mówić już teraz, że rozmowa jest wspaniała jak się ją przesłuchało w 7.5%? Bez sensu.
👍👍👍
🌟👍🌿
Mysle ze gdyby rozmowa byla po angielsku bylaby swiatowym viralem :)
Świetny gość i miło było by posłuchać gdyby nie fakt że 30 reklam zupełnie rozwaliło przekaz. Szkoda
Zaproś Michała Ecksteina?
Karol drobna uwaga a propos dźwięku - nie masz tam za bardzo przesuniętego pasma w kierunku wyższych częstotliwości? Zwłaszcza jak ty mówisz, to w uchu na słuchawkach mam takie nieprzyjemne napięcie. Mikrofon za bardzo zbiera "świsty" częste w języku polskim, brakuje basów...
korektorem sobie skorektuj, mi nic nie świszczy
U mnie podobnie, na lepszych słuchawkach niestety nie da się słuchać
Rozmowa oczywiście super, ale odnośnie pacyfikowania ludności Ochoty, to robiła to grupa RONA (czyli Rosjanie, sporadycznie Białorusini i Ukraińcy) kolaborująca z Niemcami. AK z nimi walczyła... Twierdzenie Pani Ewy, że kobiety były "gwałcone przez żołnierzy polskich" wprowadza w błąd i jest bardzo krzywdzące dla tych, którzy oddali życie w walkach z grupą RONA.
przejęzyczyła się
Wspaniała rozmowa