ชีวิตที่สอง บรรพที่ 422 กองวิศวกรรม อาจสามารถโมเดล ตอนที่สาม

ชีวิตที่สอง
บรรพที่ 422 กองวิศวกรรม
อาจสามารถโมเดล ตอนที่สาม
ความเงียบร่วงหล่นครอบคลุมห้องประชุม ไม่มีใครพูดอะไร ความขัดแย้งยังคงกักเก็บอยู่ภายในห้องประชุมและในใจเรา
หน้าห้องอธิบดี เดินกลับเข้ามาห้องประชุม พร้อมบอกว่า อธิบดีขอพูดกับประธาน พร้อมยื่นโทรศัพท์มือถือให้ พูดกันสักพัก
อธิบดีขอพูดกับผม ถามผมว่า มันเกิดอะไรขึ้น ผมก็เล่าให้ฟัง
เมื่ออธิบดีได้รับฟังเหตุผลของทั้งสอองฝ่าย
สรุปคือ อธิบดีเห็นด้วยกับแผนการทำงานของผม
อธิบดี สั่งประธาน ให้ใช้แผนของผม
ทุกคนในที่ประชุมรับทราบ แต่ ท่านประธานไม่ยอมลงนามในแผนงานที่จะนำเสนอกระทรวง
ผมคิดว่า รู้ผลแล้ว ไม่รออีกต่อไป สุดท้าย ผมมาเสียใจในภายหลัง ผมน่าจะรอจนกระทั่งประธานลงนามแล้วส่งไปยังกรมก่อน
กลับโรงแรม ระหว่างทางที่กลับ ประณีต ร้อยบาง โทรมา บอกว่า”เรียบร้อยแล้วนะคุณ ทนง ตามที่อธิบดีสั่ง พรุ่งนี้ ประธานคณะทำงานเรียกประชุม นะ “
เช้าผมเข้าประชุม ท่านประธานนั่งรออยู่แล้ว และชั้แจงว่า ต้องไปชี้แจงกับผู้ว่าจังหวัดระยอง เรื่องโครงการแก้ปัญหาภัยแล้งภาคตะวันออก ทำไมถึงเป็นแกต้องไปชี้แจง เพราะในโครงการนี้ ไม่มีชื่อแกอยู่ในคณะทำงาน และ สมคิด บัวเพ็ง เป็นหัวหน้าโครงการ โครงการนี้แกสอดแทรกเข้าไปโดยใช้การทดลองเจาะบ่อแนวนอนด้วยเครื่องเจาะร้อยสายเป็นคัวนำ แล้วลากผมเข้าไปแกช่วยด้วย รายละเอียดตามที่ผมเคยเขียนมาแล้วในบรรพก่อน ๆ
ก่อนไป ประธานสั่งในที่ประชุม ให้ ปราณีต ร้อยบาง เป็นประธานในที่ประชุมแทน
ที่จริง ถ้าประธานไม่อยู่ เลขาต้องทำงานแทนไหม? ไม่จำเป็นต้องตั้งใครมาแทน หรือว่า มีอะไรซ่อนเร้น
ผมขอดูแผนที่ส่งให้กระทรวงกับ ปราณีต ร้อยบาง อ่านรายละเอียด
อ้าวเฮ้ย ไม่ใช่แผนที่ผมจัดทำไว้ มันเป็นแผนงานที่จัดทำขึ้นใหม่ ผมดูรายละเอียดแล้ว รู้ว่า ทำไมพวกเขาถึงทำแผนงานใหม่ขึ้นมา น่าอนาจใจ ไม่มีความละอายใจกันบ้างหรือไร
ผมถามประณีตว่า “ทำไมทำอย่างนี้”
ปราณีต ตอบสั้น ๆว่า “เขาสั่งให้ผมทำ”
สรุปคือ
พวกเขาทำแผนงานขึ้นใหม่ แล้วส่งไปให้กระทรวงในคืนนั้น ไม่ได้ทำตามคำสั่งอธิบดีแต่อย่างใด
แผนมันขึ้นไปถึงกระทรวงแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ ผมเหมือนน้ำท่วมปาก ไม่สามารถทำอะไรได้ และไม่คิดว่า พวกเขากล้าที่จะทำเช่นนี้ คับข้องใจ อยากจะถามถึงความรับผิดชอบชั่วดีในกมลสันดานของพวกมึงเป็นอย่างไร เกียรติศักดิ์แห่งข้าราชการที่ดีอยู่หนไหน
ที่จริงอยากจะกลับกองวิศวกรรมตั้งแต่วันนี้เลย แต่มีหน้าที่ที่ต้องทำ และงานนี้มันอยู่ในแผนงานที่ผมจัดทำขึ้น และต้องทำ
อีกไม่กี่วัน นายกรัฐมนตรี จะลงพื้นที่อาจสามารถ ทางฝั่งเราประสานแผนกับอำเภอ เลือกเอา ระบบประปาหมู่บ้านที่เรากำลังก่อสร้างอยู่ ให้นายกรัฐมนตรีและคณะเข้าตรวจเยี่ยม เป็นลำดับสุดท้ายของโปรแกรม เพราะเป็นทางผ่านก่อนเข้าที่พัก
วิ่งเข้าพื้นที่ไปคุมงานก่อสร้างระบบประปา เตรียมความพร้อมของพิธีเปิดระบบประปา
ระหว่างเตรียมงานพิธีกรรมต่าง ๆ มีการสกัดขัดขวางจากไม่รู้ว่าเป็นคนของกรมไหน กระทรวงไหน หลายครั้ง อ้างว่า ทางกระทรวงไม่ให้ทำ แต่ผมก็ยังทำเท่าที่ทำได้ มันเลยไม่ได้ดีเท่าที่ผมอยากจะให้มันเป็น บอกไม่ถูกว่า มันรู้สึกอย่างไร ข้าราชการไทยเป็นเช่นนี้หรือ
ปัญหาใหญ่สุดคือ พวกเราเกิดความขัดแย้งภายในกันเอง และอีกปัญหาคือ หน่วยที่เข้ามาพื้นที่เป็นหน่วยทางอิสานทั้งสิ้น สั่งงานพวกเขาไม่ค่อยได้
ก่อนที่คณะนายกจะลงพื้นที่ อธิบดีให้ผมไปรับที่ สนามบินอุดรธานี คนที่มาด้วยคือ โชติ ตราชู แปลกที่ ทำไม ถึงไม่เรียก ประธานคณะทำงานไปรับ
ถึงวันงาน คณะนายกมาถึง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ขึ้นกล่าวรายงาน ช่วงเวลานั้นคนเยอะมาก เท่าที่จำได้ เห็น นายกทักษิณ มี เนวิน ชิดชอบ ใส่เสื้อหม้อฮ่อม ผ้าขาวม้าคาดเอว แบกเป้ เดินตามหลัง
เสร็จพิธี คณะนายกเข้าพัก อธิบดีฯ เดินตามรัฐมนตรีฯ ผมเดินตามอธิบดีอีกที ได้ยินเสียงรัฐมนตรีฯ ตำหนิ ว่า จัดพิธี หน่อมแนมไปหน่อย
ถูกปลดออกจากเลขา ทำในส่วนที่ค้างคาตามหน้าที่เสร็จสิ้นแล้ว สมควรจากลา
เดินทางกลับ กองวิศวกรรม กรมทรัพยากรน้ำบาดาล
ผมไม่รู้ว่า พวกเขาอยู่ต่ออีกกี่เดือน ทำงานทันตามกรอบเวลาหรือไม่ และ
ผลของโครงการ อาจสามารถเป็นอย่างไร
นงชลิต
28/7/67/8.21
29/7/67/7.25
บังเอิญอย่างยิ่ง เห็นรูปรูปหนึ่งในลิ้นชักโต๊ะทำงาน รูปรูปหนึ่ง มันบอกอะไรเราได้หลายอย่าง รูปนี้ สะกิดใจผมเรื่องของคนคนหนึ่ง
ดูจากรูป รูปนี้น่าจะถ่ายตอนผมเป็น ผอ.ศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล จ.นครราชสีมา เพราะบุคคลในภาพทั้งหมดเป็นเจ้าหน้าที่ของศูนย์ ฯนี้ ยกเว้นเพียงคนเดียว ยืนหน้ากลมอยู่ในภาพนี้