ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ดูคลิปฟังบรรยาย...แป๊ปเดียวครับ..ความทรงจำช่วงวัยเด็กก็แบ่นปรื๊ดเข้ามาในหัว...แต่ได้แค่แอบยิ้มกับความสุขที่ได้นึกภาพย้อนเรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงนั้น...ทั้งๆที่อยากจะหัวเราะเต็มสตรีมเมื่อมีภาพติดตลกกับเพื่อนๆวัยยุคสมัยนั้นแทรกเข้ามาในบางตอนของภาพความจำในหัว..กับความสุขและเสียงหัวเราะที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อนรอบๆบริเวณที่หนังมาฉาย..😆😊...ขอบคุณครับสำหรับความสุขที่ทำให้ได้นึกถึงเพื่อนๆสมัยวัยเด็กๆ...
จำได้สมัย 60 ปีกว่า หนังขายยา ตรากุญแจ ฉายหนังอินเดีย ที่สุรินทร์ วี่งตามจนฝุ่นตลบ อดีตไม่เคยลืมเลือน
หนังขายยายุคยายมักฉายตามลานวัดหรือสนามหญ้ากว้างๆ คนดูนำเสื่อไปปูจองที่นั่งรอบๆบริเวณมีแม่ค้านำของขบเคี้ยวไปขายให้คนดูเช่น ปลาหมึกย่าง ถั่วเปยี ถั่วลิสง อ้อย ขนมปังทาเนยปิ้ง หลายครั้งที่คนดูต้องอดทนรอดูต่อตอนสนุกๆที่รถขายยาหยุดขายยาให้ชาวบ้านจนกว่าจะขายยาได้จนพอใจแล้วถึงจะได้ดูต่อ หนังเรื่องหนึ่งกว่าจะจบต้องรอดูหลายตอนกว่าจะจบ แต่ทุกคนก็ดูจนจบเพราะมันคือความบันเทิงสำหรับชาวบ้านที่มีอยู่น้อยนิดในสมัยนั้น
ผมเกิด.2541ผมทันดูยุคับ.แต่สมัยผมเป็นหนังกลางแปลง.ขายยาฆ่าพยาธิครับ.สกลนครครับ.หาดูยากแล้วครับ
หนังกลางแปลงหรือหนังขายยามีมากว่า๖๕ปีแล้วครับ ขายสินค้าหลายอย่างเช่นผงชูรส ผงซักฟอกฯและหนังงานวัดด้วย เด็กๆผู้ใหญ่ต่างมีความสุขตามหมู่บ้านกิ่งอำเภอ ห่างความเจริญไฟฟ้าไม่มี หนังต้องใช้เครื่องปั่นไฟเองครับ ขอบคุณท่านผู้นำเสนอนำภาพรถหนังมาให้ชม เด็กรุ่นหลังไม่เคยเห็นเรียกได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์หรือตำนานสมัยก่อนครับ
ผมได้ดูตอนเด็ก ตัวหนังไม่เท่าไร ฮาแต่คนพากษ์ ส่วนยา ไม่เคยซื้อเป็นเด็กไม่รู้จะซื้อไปทำไม อาศัยดูฟรี กับ ฮากับเสียงพากษ์หนัง คิดถึงตอนเด็กจังมรความสุขมากๆ
คุณพ่อรับราชการที่ จ.สุรินทร์ อยู่ตะเข็บชายแดน จะมีรถขายยา ฉายไปขายยาไป แหล่งบันเทิงบ้านทุ่ง 💐☺️
สมัยผมยังเด็กในต่างจังหวัด เคยเห็นบริษัทรถหนังขายยา สิ่งที่ท่านเล่ามานี้ผมเห็นหมดทุกบริษัท รถที่ฉายหนังก็แบบนี้หละ พูดแล้วก็ให้นึกถึงอดีตจังสนุกมากครับ
ผมก็คนยุคนั้น ผมอยู่ศรีสะเกษครับ ที่ผมเคยเห็นก็คือถ่านไฟฉายตรา ๕ แพะ ขายแป้งฟอวิล ขายน้ำหอมคลีโอพัตรา โอวัลติน ประสะนอแรด ประมาณนี้ครับ พูดแล้วคิดถึงอดีตครับ
รถจิ๊บสี่ล้อใหญ่ของบริษัทเพ็ญภาค(ตราพญานาค)เมื่อปี2515ระบบ16ม.ม./ฉายภาพยนตร์เรื่อง/ชาติลำชี/เพลงวอนลมฝากรักบุปผาสายชลกำลังปัง/และก็เรื่อง/ป้อมปืนตาพระยา/สมบัติ/อรัญญา/
ผมชอบดูหนังกลางแปลงมาก และสมัยพ.ศ.ราว2510-20 หนังมาขายยาประจำแถวบ้าน
ก็เคยเห็นเกือบทุกยี่ห้อที่อยู่ในนี้ ส่วนมากจะทัน ระบบ35มม.ชอบมากตอนนั้นเพราะว่ามีวิธีเดียวที่เราจะได้ดูหนังกับเขา หนังโรงเราหมดสิทธิ์ไม่มีเงินดู
พอหนังกำลังสนุกก็เปิดไฟขายยาเลย😁😁
เป็นความบันเทิงของคนชนบท สมัยก่อนไม่มีทีวีดู ต้องรอความบันเทิงมาหา เช่นมีวงดนตรีมาเปิดวิก งานงานวัด หรือมีหนังขายยา วันไหนมีหนังขายยามาชาวบ้านก็ตื่นเต้นดีใจ ตอนกลางวันรถขายยาก็จะวิ่งประกาศว่าคืนนี้จะมีหนังฉายที่สนามอะไรก็ว่าไป พอใกล้ค่ำชาวบ้านก็จะหอบเสื่อไปปูไปจองที่เพื่อรอดูหนัง และรอบๆก็จะมีพ่อค้าแม่ค้านำอาหาร-ขนมมาขายด้วย พอหนังจะฉายรถหนังก็จะบอกพ่อค้าแม่ค้าช่วยพลางไฟ หนังจะได้ชัดๆ ก็เครื่องหลอดนะครับ ต่อมาพัฒนาเป็นเครื่องอาร์ค 35 ม.ม ชัดแจ๋วเล้ย โดยเฉพาะรถหนังของโอวัลตินนี่ชอบมาก รถใหญ่ทันสมัยและติดตั้งเครื่องอาร์คด้วยแล
ผมเจอ16ม.ม.มงแทบไม่เห็นตัวเส้นเยอะมากชอบหนังคาวบอยสนุกดี
@@xiaominame9317 นบงนบงนบบนบงนบงนบวฝยยวงฝฝฝงุนฝฝฝฝฝยในนนนนนนนนนรงงนนนนนในใวงฝฝฝฃใใยบนนนนนนนนนนรงงนนนนนในใวงฝฝฝ
หนังยานี่มีหลายบริษัท ไม่ใช่แค่ขายยาเท่านั้น ขายถ่านไฟฉาย ตราห้าแพะ ตรากบจนถึงขายเครื่องสำอางดีแซมเบอร์ก็มี พอใช้ฟิลม์ 35 มม.มันจะมีเส้นฝนมากกว่าฟิล์ม 16 มม.
เห็นรถหนังขายยาแล้วคิดถึงสมัยตอนเด็กๆเมื่อ50กว่าปีก่อนครับ ขายยาพยาธิ ขายอายิโน๊ะโมโต๊ะ(ผงชูรส) ขายน้ำอัดลมยี่ห้อหนึ่งแสบที่สุดที่ผมจำได้เขาขายรอบละ10แก้วคนนั่งดูหนังไม่ช่วยซื้อให้หมดคนพากย์หนังบอกฉายต่อไม่ได้เพราะน้ำแข็งละลายเขาขายน้ำไม่ได้เพราะฉะนั้นคนดูต้องซื้อให้หมด10แก้วต่อถึงจะฉายหนังให้ดูต่อ หนังกำลังมันๆตอนเขาหยุด บางคนยอมซื้อเพื่อจะได้ดูหนังต่อ นี่แหละวิถีชีวิตคนในสมัย50กว่าปีก่อนตอนนั้นผมอายุราว6-7ปี ถ้าจำไม่ผิดหลังจากนั้นประมาณ10ก็หมดยุคหนังขายยา แต่กลับมีหนังจอยักษ์ของ แอ๊ด เทวดามาฉายให้ดูต่อ คิดถึงหนังขายยาหวนนึกถึงอดีตที่โลกมนุษย์เรายังมีธรรมชาติที่สวยงาม ไม่มีมลพิษในอากาศ น้ำคลองยังไม่เน่า ไปไหนไปรถบัสประจำทางหรือไกลๆก็ไปรถไฟ อนิจจาโลกในยุคปัจจุบันช่างเปลี่ยนแปลงไปรวดเร็ว พร้อมจิตใจมนุษย์ที่ไม่เหมือน50กว่าปีก่อน
ฮ่าๆๆขอต้อนรับเพื่อนผู้ชราพอๆกันอีกคน เราอยู่ในยุคสยามเมืองยิ้มจริงๆไร้มลภาวะดำเนินชีวิตง่ายๆสะดวกสะบายไม่พึ่งพาน้ำมัน ปั่นจักรยานไปโรงเรียน ออกกำลังกายกลางแดดอุ่นในหน้าหนาวเล่นโพงพาง ตี่จับ หมากเก็บ งูกินหาง โยนห่วงสนุกสนานตามวัยดูหนังกลางแปลง อากาศบริสุทธิ์โลกน่าอยู่นะ
แอ๊ดเทวดาลงไหน คืองานใหญสุดยอด555
หนังขายยาที่ได้ดูครั้งสุดท้ายเป็นของโอสถสภาเต็กเฮงหยู เท่าที่จำได้
เคยดูตอนเป็นเด็ก ประมาณ50กว่าปีมาแล้วเหมือนหลายๆท่าน มีทั้งยา ผงซักฟอก สบู่ ช่วงที่หยุดฉายหนังแล้วขายยาหรือสินค้าก็จะมีเทคนิคการพูดโน้มน้าวให้คนซื้อของพอสมควร คิดดูแล้วคณะของคนฉายหนังและขายยามีความอดทนมาก เดินทางไปในเขตชนบทที่ไม่มีไฟฟ้าต้องใช้เครื่องปั่นไฟ นอนตามวัดหรือโรงเรียนในหมู่บ้าน หรือบ้านของผู้ใหญ่บ้านหรือกำนัน ท่านเหล่านี้คงล้มหายตายจากไปแล้ว คนที่เคยดูหนังขายยาก็เหลือไว้เพียงความทรงจำซึ่งสมัยนี้ไม่มีแล้ว
อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา ฉายที่หน้า รร นิตยาเก่าหลังสถานีรถไฟ ซึ่งเป็นลานยิงเป้าเสือใบ เสือขาวปล้นร้านทองเมื่อ 60 ปีก่อนด้วย จะมีอ้อยควั้น ขนมปังสีน้ำตาลร้อยเป็นพวงมาลัย ผลไม้เสียบไม้แช่อิ่มสีแดงสีเขียวต่างๆ
เก่งมากที่รวบร่วมได้ขนาดนี้
ก็เพราะว่าเวลาฉายหนัง ฉายไปสัก10นาที ก็พักขายยาก่อน แล้วก็ฉายวนๆพัก ขายยาต่อไปเรื่อยๆส่วนมากก็จะเป็นพวกบริษัทยาต่างๆ ทีหมุ่บ้านผมที่สุรินทร์ หนังจะมาฉายเกือบทุกวันเลยที่วัด ส่วนหนังเร่จะมาอาทิตย์ละวัน ช่วง พ ศ. 2532-35 มาฉายบ่อยมาก พอหลังๆจากนั้นเริ่มหายไปทีละนิดๆ
รถหนังขายยาที่ดีที่สุดยุคนั้นคือ โอสถสภาครับ จอใหญ่ ภาพแจ่ม มีตู้ลำโพงด้วย รถของโอวัลตินมีแจกโอวัลตินให้เด็กๆด้วย
ที่บ้านผมดูบ่อยครับ บางบริษัท มาอยู่หลายคืน ตอนเป็นเด็กชอบมากถ้ามีหนังขายยามาที่บ้าน
ชอบครับชมแล้วคิดถึงอดีต
เกิดไม่ทันครับ แต่ชอบดูภาพเก่าๆแบบนี้
ตอนเด็กเด็กน้อยเคยออกไปซื้อยาฆ่าขี่กะตืกให้เอื้อยเพิ่น ยาสมัยก่อนจะมียาปวดหาย หลังๆมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นบวดหาย ยาตราไก่ ยาดองเหล้าแสงสว่างตราค้างคาว ยาไวคูลย์เด็ก ยากษัยเส้นตราเด็กในพานทอง ยากษัยก้อนตรารถจักรยาน ยุคถ่านไฟฉายตรากบ ตราแพะ ตรารักชาติ บรรยากาศสนุกมากๆ ฉายครึ่งเรื่องแล้วก็เปิดไฟตั้งโต๊ะขายยา จะออกไปซื้อที่โต๊ะขายยาก็ได้ หรือฉายไฟเรียกพนักงานขายเดินหิ้วตะกร้ามาส่งก็ได้เดลิเวอรี่มีมาตั้งแต่โบราณ😁😄😃😀
เวลามีรถหนังขายยามาประกาศเชิญชวนชาวบ้านไปดูหนังตามบ้านต่างพวกชาวบ้านคนก็เตรียมตัวนำสินค้าต่างๆไปขายพอมีรายได้เล็กๆน้อยๆส่วนมากเป็นของกินเช่น กล้วยทอด ข้าวโพดต้ม ถั่วต้ม นำแข็งใส
สมัยผมเป็นเด็กสัก 60ปีผ่านมาบ้านผม อยุธยาไม่มีรถขายยาหรอกครับมีแต่เรือขายยาแทนรถเพราะบ้านผมการสรรจนไปไหนต้องใช้เรืออย่างเดียวไม่มีถนนให้รถวิ่งแม้แต่จักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี หางไกลความเจริญมาก เรือขายยาจะเอาหนังมาฉายกลางแปลงในวัดข้างบ้านคนเยอะมากคนพากย์หนังเก่งครับ จะมีหนังสองเรื่อง คือหนังคาบอยตะวันตก กับหนังไทย ฉายกันยันสว่างคาตา สมัยนั้นกว้ยเตียวจานละ50สตเองอร่อยกว่าสมัยนี้อีกนะ
บ้านเราสมัยเด็กก้ายังมีนะขนาดโยเกาะนะแต่บ้านพมเขาเรียกหนังกางแปรงนะคับกอนฉายพี่เขาเปิดประวัตแม่เจ้ากอนที่ ทำการฉายคือทุ่งนาอยู่หน้า(อบตเกาะยาวสมัยนี้นะคับจบ
สมัยหนัง16มม.ดูคนพากย์สนุกดียิ่งหนังผี
บ้านผมสมัยก่อน 10 ขวบ ต้องมาเรือเท่านั้น มันเป็นสวรรคสำหรับเด็กจริงๆ มีบางบริษัทไม่ขายของเลย ฉายหนังให้ดูอย่างเดียวถ้าจำไม่ผิดแป้งน้ำมองเลยะ ถ้ายาหม่องถ้วยทอง มาละซื้อกันสนุกเลย เพราะไม่แพงมีของแถม นึกแล้วเหมือนไม่นาน 60 กว่าปีแล้วครับ
ได้ดู อริยะโอสถ ตรามือ ครับ ช่วง มนตรักลูกทุ่ง ฝนใต้ครับ
หนังไทยรุ่นเก่าๆหลายๆเรื่อง ก็คงจะเสียหายหรือสาบสูญไปพร้อมๆกับรถหนังขายยานั่นแหละ เพราะหนังไทยรุ่นเก่าๆหลายๆเรื่อง ที่เคยดูตอนสมัยเด็กๆ สมัยนี้แทบจะเหลือไม่กี่เรืองแล้ว ส่วนรถหนังขายยาก็มีให้เห็นหลายยี่ห้อหลายบริษัท แต่ส่วนมากก็ไม่เคยสนใจและไม่เคยคิดจะจดจำเท่าไรนัก เพราะใจจดจ่ออยากจะดูแต่หนังอย่างเดียวเท่านั้น อีกประการหนึ่งเด็กบ้านนอกสมัยนั้น ส่วนมากก็ไม่มีใครมีกล้องหรือไม่มีอุปกรณ์ใดๆเลยในการบันทึกภาพ
🐇ชอบครับ! ชอบมากๆ เมื่อครั้งเด็ก๔-๕ขวบและตลอดที่ผ่านมาในอดีต หนังขายยาเข้าบ้าน จะมีประกาศบอกรอบหมู่บ้าน.พ่อจะพาไปดู สนุกสนานตามช่วงวัย ในอดีตที่ไม่ลืมเลือนได้...
สมัยเด็กๆ ชอบมาก มากจากบ้านใหม่ชัยพจน์ ผู้ใหญ่10บาทเด็ก5บาท
หนังไขยา เดี๋ยวนี้ บ่มี เสียดายเนาะ อย่กดูหนังไขยา นึกถึงตอนเป็นผู้บ่าว เดี๋ยวนี้ เหลือเค่ว อันเดียวแล้ว ยายไม่มีเค้าแล้ว นานแล้วเนาะ
สมัยประมาณ 60 ปีกว่า แถวบ้านผมริมแม่น้ำแม่กลอง อำเภอบางคณฑี จังหวัดสมุทรสงคราม จะมีเรือหนังขายยามาฉายหนังให้ชม ที่วัดใกล้บ้าน เช่นของบริษัทโอสถยังตังตรากิเลน ยาหอมตราฤษีทรงม้า ยาหม่องถ้วยทอง ยาแก้ใอโยคีทองพูน ยาแก้ไอซ่อมปอดใหม่ ยาประดงพระสังข์ทรงช้าง มีหลายเจ้า ผลัดเปลี่ยนกันมาฉาย เป็นเรื่องตื่นเต้นมากสำหรับผมที่จะได้ไปดูหนัง ตอนกลางวันเรือหนังจะวิ่งประกาศตามแม่น้ำว่าคืนนี้จะมีหนังฉายให้ชมที่วัดไหน ในสมัยนั้นรถยังเข้าไม่ถึง จะไปไหนต้องไปทางเรืออย่างเดียวครับ ถ้าวัดอยู่คนละฝั่งแม่น้ำก็ไม่ค่อยได้ไป ถ้าอยู่ฝั่งเดียวกันก็เดินไปได้
ตอนเป็นเด็กประมาณ 30 กว่าปีที่แล้วผมเคยดูหนังขายยาครับ
ผมโตมากับรถหนังที่มาจากโรงงานถ่ายไฟฉายตราห้าแพะ .. คุณพ่อทำงานอยู่ในโรงงานนี้ เวลาไป ตจว. ก็จะมีรถหนังตามไปด้วย ไปโฆษณาประชาสัมพันธ์ สมัยเด็กๆผมก็อยู่ในขบวนนั้น มีเรื่องน่าจดจำมาก // ขอบคุณที่นำมาย้อนระลึกถึง
ดูเสร็จครึ่งกลับไปกินข้าว รอให้เขาขายยาเสร็จ มาดูใหม่
หนังขายยา ถือเป็นการโฆษณาทางตรงโดยแฝงความบันเทิงหรือการฉายหนัง เป็นการนำสินค้าเข้าถึงผู้คนในท้องถิ่นได้ดีทีเดียว แถมได้ทั้งยอดขายและโฆษณาสินค้าไปในตัว ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าสถานีหรือค่าเวลาเหมือนโฆษณาทางทีวี แต่ก็อาจมีต้นทุนการซื้อลิขสิทธิ์หนัง ทีมงานและอื่นๆ
ตัวผมเองครับโตมากับหนังขายยาสมัยประจวบ +เมตตา รุ่งรัตน์เป็นพระเอกนางเอก จนมาถึงยุคสมัย มี อสม เข้าถึงจึงหมดยุคหนังขายยา คิดถึงครับนานมาก
ภาพเก่าเล่าอดีต ได้อย่างยอดเยี่ยมและมหัศจรรย์จริงๆครับ ผมโชคดีจริงๆ ที่เกิดทันยุคนั้นในช่วงกลางๆ ท้ายที่สุดก็หมดยุคไป
ตอนเด็ก.ผมใด้ดู.ตลอด.ช่วงเกี่ยวข้าว.หนังกลางแปลง.เริ่ม.มาทุกยี่.ห้อ
ยินดีที่ได้ชมผลงานของคนสุรินทร์บ้านเดียวกัน ขอชื่นชมผลงาน ขอให้มีผลงานออกมาเรื่่อย ๆ จาก คุณยศ คนบ้านแกใหญ่ อำเภอเมืองสุรินทร์ ครับ
นึกถึงอดีตตอนเป็นเด็กวันไหนที่มีหนังขายยามาฉายที่หมู่บ้าน ดีใจมากเลยค่ะ😁😁
ขอบคุณที่ได้เห็นเป็นบุญตา
ขอบคุณครับ🙏🏼ที่หามาให้ชม ตอนเด็กๆผมเคยดูหนังขายยา2ครั้ง ไม่ค่อยชอบ(ตามประสาเด็ก) เพราะหนังกำลังสนุก เขาหยุดฉายเพื่อขายยา ภาพรถขายยาดูสวยคลาสสิคมากๆครับ🚜🛺👍👍
ทันผมเคยดู สมัยเป็นเด็กน้อย
กดไลน์ติดตามให้กำลังใจแล้วครับผม สุดยอดในสมัยนั้น ตอนผมเป็นเด็ก ครับ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จัง คนที่ขายยาผมยอมรับว่าพูดเก่งครับ โน้มน้าวจิตใจให้คนที่ดูหนัง ซื้อยาให้ได้ ตอนเช้ายังมาขายอีก❤❤❤
ผมดูหนังทายาตั้งแต่เมื่อปี 2516 สนุกมากสมัยก่อนถึงปัจจุบันนี้ผมก็ยังชอบหนังกลางแปลงอยู่ครับ
ยุครถจี๊บสี่ล้อหนัง16ม.ม.ปี2515ดูหนังเรื่อง/ชาติลำชี/จุฬาตรีคูณ/มิตรชัยบัญชา/สมบัติเมทะนี/ช่วงนั้นเพลง/วอนลมฝากรัก/บุปผาสายชลกำลังปังมากพร้อมเพลง/รอยรักรอยมลทิน/ไพรวัลย์ลูกเพชร/บริษัทห้างขายยาเพ็ญภาค(ตราพญานาค)จำกัดยังจำได้/เครื่องปั่นไฟเบนซิน/
เครื่องปั่นไฟเบ็ญซินสีเขียวถูกต้องครับ
ยาถ่ายพยาธิอีก ถ้าฉายเรื่องแม่นาคพโขนง เขาก็ฟอร์มให้เครื่องปั่นไฟดับแล้วต้องจุดธูปขอขมาเฮ้อ!คนดูก็กลัวจนขนลุก กว่าจะได้ดูหนัง พอฉายไปเอ้าหนังไหม้อิก คราวนี้คนดูโห่กันตรึมเลย😁พอหนังเลิกไม่กล้าเดินกลับบ้านคนเดียวกลัวผีแม่นาคกูนอนบ้านเพื่อนซะเลย
ขอบคุณลุงมนัสมากครับได้ย้อนคิดถึงความหลังเมื่อยังเด็ก ผมเริ่มได้ดูหนังขายยาตั้งแต่ปี 2508 ครับ
ชอบครับสมัยก่อนผมเคยดูสนุกมากไปนั่งดูคนพากครับ
ทันได้ดู...ก่อนฉายจะประกาศล่วงหน้า...ชวนขาวบ้านมาดู
ที่บุรีรัมย์รถหนังชอบมาจอดที่ร.ร.แกรนโฮเต็ลขึ้นรถผ่านแอบลุ้นภาวนาไห้ไปฉายที่หมู่บ้านส่วนมากขายยาถ่ายพยาธิถ่านไฟฉายยาสีฟันแอ็ดมินหาภาพประวัติศาตร์แบบนี้มาไดัถือว่าสุดยอดมากและอธิบายได้ดีเห็นภาพเลยขอบคุณครับเรื่องราวดีๆสมัยเด็กก่อนจะถูกลบออกจากความจำ
ยุคสมัยผมมี2บรษัทคือ ห้างขายยาเยาวราชและโอสถสภา ที่แอทกล่าวมานั้นไม่ค่อยมาเท่าไหร่
สมัยก่อนรถฉายหนังของถ่านไฟฉายตราห้าแพะ จะไปฉายที่วัดหัวหิน ต.ท่าหลวง อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา เกือบจะทุกปีในงานทอดผ้าป่าสามัคคี เพราะคนชื่อ ปื้ด ประจำรถฉายหนัง บ้านอยู่ติดวัด นำมาฉายสนุกดีครับ
แปรตจลางเสียงพากย์ผมไม่ทันครับแต่คนแก่นิยมพูดถึง..ผมทันเสียงนักพากย์นันทะวันครับ..หนังโรงชอบเสียงมหาราช..ยุควีดีโอชอบเสียงทีมงานอินทรีย์ พันธมิตรรองลงมาครับ
แปรด จลาง คือ เปรตวัยรุ่น นักพากย์นันทวันสมัยก่อน มีลมโชย กับ ดอกรัก ดูหนังจีนกำลังภายในของชอว์บราเดอร์ ต้อง สองท่านนี้ ดูหนังล้อมผ้า 2 เรื่อง 10 บาทสมัยโน้น ตรึงตราใจ
มาฉายที่หมู่บ้านผมขายยาดี..หยุดฉายที่วัดสิบหกคืนดูกันจนตาแฉะเลย...ในคลิปมาฉายที่หมู่บ้านผมทุกคันทุกบริษัท..รถหนังมาเป็นเด็กจะวิ่งตามรถกันเป็นแถวเลยสมัยนั้น
ตอนวัยรุ่นชอบไปดูผู้หญิงแต่ก็ช่วยซื้อยาทุกครั้ง เพราะกลัวว่าถ้าเขาขายยาไม่ได้ตามเป้าหมายเขาจะไม่ฉายหนังให้เราดู เมื่อได้ดูหนังก็จะได้อยู่ดูกันนานๆครับ
จำได้หนังขายยา แส่งสว่างตราค้าง ตรานกกระจอกเทพ ยาหม่องตราถ้วยทอง ถ่านไฟฉายตราพัดแดงระบบ 35 ครั้งแรก ผงซักผ้าบีส ยาบวดหาย นอนทำนาได้ยินเสียงประกาศฉายหนังกลางแปลงต้องเดินลัดทุ่งเข้ามาดู
หนังขายยาสมัยผม 32 ปีที่แล้วผมจะหงุดงิด 2 เรื่อง 1.หยุดฉายแล้วขายยา 2.ฉายหนังแค่ 2 เรื่องใจอยากดูจนสว่าง
ผมเคยไปเจอหนังขายชึ่งจะเหลือคันเดียวในอ.ผาขาวจ.เลยผมยัวไปถ่ายรุปไว้อยุ่เลยท่านสามารถไปตามหายได้ครับ(รถหนังหมากหอมเยาวราช)
จำได้โอวัลติน และไมโล ดีที่สุด
หนูอายุเพิ่งจะ30 ห็ยังทันดูหนังขายยาอยู่ค่
แสงสว่างตรา ค้างคาวยังมีคุณภาพแก้ปวด หลัง.เอวได้ดี ลองเลยใครปวดเมื่อย ต่างๆ
....อิอิอิอิ ทันฮอดหนังขอเข่าพุ่นเดิ้ล .....
ขอบคุณมากครับที่นำเสนอสุดยอดจริงๆ
อยากให้หนังที่ครูพงศ์ศักดิ์ จันทรุขาสมัยท่านเป็นนักพากย์หนังมาให้ชมบ้างครับ
มาหลังๆ พอเปิดไฟขายยา พวกลุกหนีเลยไปอยู่ตามศาลา ซอกซอย คนขายต้องเร่ไปขายตาม
นั่งตากลมชมหนังขายยาของห้างขายยยาตรา(ปืนคู่)ยังจำไม่ลืมเกือบ50 แล้ว
8:00 นี่ โอเล่ ยุคแรกเลยนะเนี่ย รุ่นบุกเบิก
หนังขายยาชอบครับพากษ์สดฯและเวลาฉายหนังหนังกำลังสนุกฯก็หยุดฉายเพื่อขายยาเป็นเอกลักษณ์...ช่างเหน่ง
ต้องบอกด้วยว่า เครื่องฉายเป็นเครื่องหลอด ไม่ใช่เครื่องอาร์ต
ขอบคุณมาก ทำให้คิดถึงสมัยเด็กๆราวปี2506 เป็นfC.หนัขายยาตัวยง แถวบ้านผม เคยมี เขาใช้เกวียนเทียมโค จอหนึ่งราว3-4 เล่มเหมือนกันครับ ออกฉายขายยา รู้สึกจะมาจากอิสานตอนบน(ไม่แน่ใจเพราะสมัยนั้นยังเด็ก) ส่วนผมอยู่บุรีรัมย์'(ลำปลายมาศ)ครับ
จ.แพร่ ก็มีครับ
รถทหารสมัยสงครามโลกเนาะรถรุ่นเก่าหาดูยากแต่ในพิพิธพันธ์รถโบราณของกรมขนส่งทหารบกจะยังเก็บไว้รึเปล่า
ดูหนังขายยาที่ร้อยเอ็ดตามวัดมั้ง โรงพัก กลางบึงพลาญชัย คิดถึงพ่อแม่พี่สาวทั้งสองบัดนี้ทั้ง4คนสบายไปแล้วเหลือเราคนเดียวใจแท้จริงไม่อยากอยู่แล้วเบื่อ
ฟังเพลง อย่าเพิ่งตาย พิทยา บุญยรัตพันธ์ร้องว่า..พรุ่งนี้ค่อยคิดตายคงไม่สายไป..คนเราทุกข์สุขปนกัน ใครคิดสั้นน่าเสียดาย..
แอดมินท่านเป็นคนสุรินทร์เหรอครับ สนุกมากเลยนะครับในยุคสมัยนั้น ผมยังเคยไปดูเลยครับที่คิวจอดรถหลังตลาด ส่วนโรงแรมที่ว่าอยู่หน้าตลาดสดหน้าหอนาฬิกาครับ
ผมทันหนังขายยายุคสุดท้าย ขายยาซาง แล้วก็ขนมหวานๆ ที่มีเฉพาะหนังขายยาที่ขาย
รถเจ้าของยังเก็บไว้อยู่ไหมคับ
แม่อายุหกสิบสองทันยุ.จ้า
ติดตามครับ
เยี่ยมมากครับ
ผมเคยฉายหนังกลางแปลงของ กศน. ชาวบ้านบางที่ก็ยังเรียกหนังขายยาเหมือนกัน เพราะเอาเครื่องฉายเครื่องขยายใส่รถเร่ไปฉายตามหมู่บ้านที่อยู่ไกลๆ ผมอยู่ในยุคหนังขายยายุคสุดท้ายแล้ว พอหนังวีดีโอแพร่หลาย คนก็เลิกดูหนังกลางแปลงกัน
ไช่คะๆแสงสวางตราคางคาว2510เพิ่งอายุ15นะคะดีเชียวนะคิดถึงตอนรุ่นๆแล้วมีความสุขเสียงคุณเพราะจังคิดถึงตอนพาคหนังเปนพระเอกหลงเสียงกัน
จำได้ตอนเด็กๆคับ❤
ยาดองเหล้าแสงสว่างตราค้างคาว เจ้านี้เคยดูสมัยเด็ก
หนังขายยาเรื่องสุดท้ายที่ผมได้ดูคือเรื่องอีส้มสมหวังซึ่งแสดงโดยสุวนันท์ คงยิ่งหลังจากนั้นก็ไม่เคยเห็นอีกเลย
คิดถึงสมัยนั้นจังก็พอจะทันอยู่บ้างครับ😊😊😊
ในกรุง ไม่มีหนังขายยา แต่มีหนังฉลองศาลเจ้า มีให้ดูทุกปี
ผมก็ยุค16 มม.เหมือนกันครับ
ตอนเด็กเคยดูแต่บ้านฉันกันดานมากเคยดูบ่อยพวกเล่นกลขายยาสมัยหาบแอมป์ขยายรุ่นใส่ถ่านไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงชนบทสมัยเด็กเลี้ยงควายโรงเรียนก็ไม่มีอาศัยศาลาวัดเรียนหนังสือจบแค่ปถม.ป4
สุดยอดมากฯครับ
ไช่ๆโอสดสภาเตกเฮงหยุ
ชอบมากครับ
เคยดูหนังชายยาที่มากจอที่สุด ที่งานไหว้พระธาตุพนม ผมไปครั้งแรกปี๒๕๑๖ วิ่งดูจอนั้นจอนี้จนไม่รู้เรื่อง ตอนนั้นหนังใหญ่มีเหมือนกัน แต่ปิดวิค ล้อมสังกะสีหนาแน่น จำได้ว่าฉายเรื่องทอง คนแน่นทุกรอบ ต้องฉายทั้งวันทั้งคืน เด็กอย่างผมได้แต่ไปชะแง้มอง แล้วก็วิ่งมาดูหนังขายยา มีแต่หนังมิตร-เพชรา คนโหลงเหลง เพราะหลายจอเกิน ครับ
อันนี้ใช่เลยในงานระแวกบริเวณนี้สงสัยจะมีงานธาตุพนมทีมีการฉายหนังขายยามากทีสุดแต่ก่อนกำแพงชั้นในไม่ค่อยมีศาลาสร้างมากหมายขนาดดั่งทุกวันนี้ด้านทิศเหนือกับด้านทิศไต้มีแต่สนานด้านทิศตวันตกมีแต่ทุ่งนามองไปทางมีแต่หน้งขายยากับพวกเล่นกลผมไปงานธาตุครั้งแรก2506ดอนนั้นยังไม่มีหนัง35จะมีหนัง35ก็ยุคหน้งเรืองทองนี้และ
หมากหอมเยาวราช ยาบวดหาย
แสงหุ่งกาเกีย
ของกระแดงก็ดีน่ะครับ
ชอบรถเก่าชอบคลิปนี้มากครับ รู้จักเกือบทุกรุ่นครับผม
![[UNCUT] รัฐสั่งหยุดปล่อยคลื่น! แต่หยุดพลังปะทุ “น้องหญิง” ไม่ได้ I คนดังนั่งเคลียร์](http://i.ytimg.com/vi/RmQh47eIiV0/mqdefault.jpg)
ดูคลิปฟังบรรยาย...แป๊ปเดียวครับ..ความทรงจำช่วงวัยเด็กก็แบ่นปรื๊ดเข้ามาในหัว...แต่ได้แค่แอบยิ้มกับความสุขที่ได้นึกภาพย้อนเรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงนั้น...ทั้งๆที่อยากจะหัวเราะเต็มสตรีมเมื่อมีภาพติดตลกกับเพื่อนๆวัยยุคสมัยนั้นแทรกเข้ามาในบางตอนของภาพความจำในหัว..กับความสุขและเสียงหัวเราะที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อนรอบๆบริเวณที่หนังมาฉาย..😆😊...ขอบคุณครับสำหรับความสุขที่ทำให้ได้นึกถึงเพื่อนๆสมัยวัยเด็กๆ...
จำได้สมัย 60 ปีกว่า หนังขายยา ตรากุญแจ ฉายหนังอินเดีย ที่สุรินทร์ วี่งตามจนฝุ่นตลบ อดีตไม่เคยลืมเลือน
หนังขายยายุคยายมักฉายตามลานวัดหรือสนามหญ้ากว้างๆ คนดูนำเสื่อไปปูจองที่นั่งรอบๆบริเวณมีแม่ค้านำของขบเคี้ยวไปขายให้คนดูเช่น ปลาหมึกย่าง ถั่วเปยี ถั่วลิสง อ้อย ขนมปังทาเนยปิ้ง หลายครั้งที่คนดูต้องอดทนรอดูต่อตอนสนุกๆที่รถขายยาหยุดขายยาให้ชาวบ้านจนกว่าจะขายยาได้จนพอใจแล้วถึงจะได้ดูต่อ หนังเรื่องหนึ่งกว่าจะจบต้องรอดูหลายตอนกว่าจะจบ แต่ทุกคนก็ดูจนจบเพราะมันคือความบันเทิงสำหรับชาวบ้านที่มีอยู่น้อยนิดในสมัยนั้น
ผมเกิด.2541ผมทันดูยุคับ.แต่สมัยผมเป็นหนังกลางแปลง.ขายยาฆ่าพยาธิครับ.สกลนครครับ.หาดูยากแล้วครับ
หนังกลางแปลงหรือหนังขายยามีมากว่า๖๕ปีแล้วครับ ขายสินค้าหลายอย่างเช่นผงชูรส ผงซักฟอกฯและหนังงานวัดด้วย เด็กๆผู้ใหญ่ต่างมีความสุขตามหมู่บ้านกิ่งอำเภอ ห่างความเจริญไฟฟ้าไม่มี หนังต้องใช้เครื่องปั่นไฟเองครับ ขอบคุณท่านผู้นำเสนอนำภาพรถหนังมาให้ชม เด็กรุ่นหลังไม่เคยเห็น
เรียกได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์หรือตำนานสมัยก่อนครับ
ผมได้ดูตอนเด็ก ตัวหนังไม่เท่าไร ฮาแต่คนพากษ์ ส่วนยา ไม่เคยซื้อเป็นเด็กไม่รู้จะซื้อไปทำไม อาศัยดูฟรี กับ ฮากับเสียงพากษ์หนัง คิดถึงตอนเด็กจังมรความสุขมากๆ
คุณพ่อรับราชการที่ จ.สุรินทร์ อยู่ตะเข็บชายแดน จะมีรถขายยา ฉายไปขายยาไป แหล่งบันเทิงบ้านทุ่ง 💐☺️
สมัยผมยังเด็กในต่างจังหวัด เคยเห็น
บริษัทรถหนังขายยา สิ่งที่ท่านเล่ามานี้
ผมเห็นหมดทุกบริษัท รถที่ฉายหนังก็แบบนี้หละ พูดแล้วก็ให้นึกถึงอดีตจัง
สนุกมากครับ
ผมก็คนยุคนั้น ผมอยู่ศรีสะเกษครับ ที่ผมเคยเห็นก็คือถ่านไฟฉายตรา ๕ แพะ ขายแป้งฟอวิล ขายน้ำหอมคลีโอพัตรา โอวัลติน ประสะนอแรด ประมาณนี้ครับ พูดแล้วคิดถึงอดีตครับ
รถจิ๊บสี่ล้อใหญ่ของบริษัทเพ็ญภาค(ตราพญานาค)เมื่อปี2515ระบบ16ม.ม./ฉายภาพยนตร์เรื่อง/ชาติลำชี/เพลงวอนลมฝากรักบุปผาสายชลกำลังปัง/และก็เรื่อง/ป้อมปืนตาพระยา/สมบัติ/อรัญญา/
ผมชอบดูหนังกลางแปลงมาก และสมัยพ.ศ.ราว2510-20 หนังมาขายยาประจำแถวบ้าน
ก็เคยเห็นเกือบทุกยี่ห้อที่อยู่ในนี้ ส่วนมากจะทัน ระบบ35มม.ชอบมากตอนนั้นเพราะว่ามีวิธีเดียวที่เราจะได้ดูหนังกับเขา หนังโรงเราหมดสิทธิ์ไม่มีเงินดู
พอหนังกำลังสนุกก็เปิดไฟขายยาเลย😁😁
เป็นความบันเทิงของคนชนบท สมัยก่อนไม่มีทีวีดู ต้องรอความบันเทิงมาหา เช่นมีวงดนตรีมาเปิดวิก งานงานวัด หรือมีหนังขายยา วันไหนมีหนังขายยามาชาวบ้านก็ตื่นเต้นดีใจ ตอนกลางวันรถขายยาก็จะวิ่งประกาศว่าคืนนี้จะมีหนังฉายที่สนามอะไรก็ว่าไป พอใกล้ค่ำชาวบ้านก็จะหอบเสื่อไปปูไปจองที่เพื่อรอดูหนัง และรอบๆก็จะมีพ่อค้าแม่ค้านำอาหาร-ขนมมาขายด้วย พอหนังจะฉายรถหนังก็จะบอกพ่อค้าแม่ค้าช่วยพลางไฟ หนังจะได้ชัดๆ ก็เครื่องหลอดนะครับ ต่อมาพัฒนาเป็นเครื่องอาร์ค 35 ม.ม ชัดแจ๋วเล้ย โดยเฉพาะรถหนังของโอวัลตินนี่ชอบมาก รถใหญ่ทันสมัยและติดตั้งเครื่องอาร์คด้วยแล
ผมเจอ16ม.ม.มงแทบไม่เห็นตัวเส้นเยอะมากชอบหนังคาวบอยสนุกดี
@@xiaominame9317 นบงนบงนบบนบงนบงนบวฝยยวงฝฝฝงุนฝฝฝฝฝยในนนนนนนนนนรงงนนนนนในใวงฝฝฝฃใใยบนนนนนนนนนนรงงนนนนนในใวงฝฝฝ
หนังยานี่มีหลายบริษัท ไม่ใช่แค่ขายยาเท่านั้น ขายถ่านไฟฉาย ตราห้าแพะ ตรากบจนถึงขายเครื่องสำอางดีแซมเบอร์ก็มี พอใช้ฟิลม์ 35 มม.มันจะมีเส้นฝนมากกว่าฟิล์ม 16 มม.
เห็นรถหนังขายยาแล้วคิดถึงสมัยตอนเด็กๆเมื่อ50กว่าปีก่อนครับ ขายยาพยาธิ ขายอายิโน๊ะโมโต๊ะ(ผงชูรส) ขายน้ำอัดลมยี่ห้อหนึ่งแสบที่สุดที่ผมจำได้เขาขายรอบละ10แก้วคนนั่งดูหนังไม่ช่วยซื้อให้หมดคนพากย์หนังบอกฉายต่อไม่ได้เพราะน้ำแข็งละลายเขาขายน้ำไม่ได้เพราะฉะนั้นคนดูต้องซื้อให้หมด10แก้วต่อถึงจะฉายหนังให้ดูต่อ หนังกำลังมันๆตอนเขาหยุด บางคนยอมซื้อเพื่อจะได้ดูหนังต่อ นี่แหละวิถีชีวิตคนในสมัย50กว่าปีก่อนตอนนั้นผมอายุราว6-7ปี ถ้าจำไม่ผิดหลังจากนั้นประมาณ10ก็หมดยุคหนังขายยา แต่กลับมีหนังจอยักษ์ของ แอ๊ด เทวดา
มาฉายให้ดูต่อ คิดถึงหนังขายยาหวนนึกถึงอดีตที่โลกมนุษย์เรายังมีธรรมชาติที่สวยงาม ไม่มีมลพิษในอากาศ น้ำคลองยังไม่เน่า ไปไหนไปรถบัสประจำทาง
หรือไกลๆก็ไปรถไฟ อนิจจาโลกในยุคปัจจุบันช่างเปลี่ยนแปลงไปรวดเร็ว พร้อมจิตใจมนุษย์ที่ไม่เหมือน50กว่าปีก่อน
ฮ่าๆๆขอต้อนรับเพื่อนผู้ชราพอๆกันอีกคน เราอยู่ในยุคสยามเมืองยิ้มจริงๆไร้มลภาวะดำเนินชีวิตง่ายๆสะดวกสะบายไม่พึ่งพาน้ำมัน ปั่นจักรยานไปโรงเรียน ออกกำลังกายกลางแดดอุ่นในหน้าหนาวเล่นโพงพาง ตี่จับ หมากเก็บ งูกินหาง โยนห่วงสนุกสนานตามวัยดูหนังกลางแปลง อากาศบริสุทธิ์โลกน่าอยู่นะ
แอ๊ดเทวดาลงไหน คืองานใหญสุดยอด555
หนังขายยาที่ได้ดูครั้งสุดท้ายเป็นของโอสถสภาเต็กเฮงหยู เท่าที่จำได้
เคยดูตอนเป็นเด็ก ประมาณ50กว่าปีมาแล้วเหมือนหลายๆท่าน มีทั้งยา ผงซักฟอก สบู่ ช่วงที่หยุดฉายหนังแล้วขายยาหรือสินค้าก็จะมีเทคนิคการพูดโน้มน้าวให้คนซื้อของพอสมควร คิดดูแล้วคณะของคนฉายหนังและขายยามีความอดทนมาก เดินทางไปในเขตชนบทที่ไม่มีไฟฟ้าต้องใช้เครื่องปั่นไฟ นอนตามวัดหรือโรงเรียนในหมู่บ้าน หรือบ้านของผู้ใหญ่บ้านหรือกำนัน ท่านเหล่านี้คงล้มหายตายจากไปแล้ว คนที่เคยดูหนังขายยาก็เหลือไว้เพียงความทรงจำซึ่งสมัยนี้ไม่มีแล้ว
อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา ฉายที่หน้า รร นิตยาเก่าหลังสถานีรถไฟ ซึ่งเป็นลานยิงเป้าเสือใบ เสือขาวปล้นร้านทองเมื่อ 60 ปีก่อนด้วย จะมีอ้อยควั้น ขนมปังสีน้ำตาลร้อยเป็นพวงมาลัย ผลไม้เสียบไม้แช่อิ่มสีแดงสีเขียวต่างๆ
เก่งมากที่รวบร่วมได้ขนาดนี้
ก็เพราะว่าเวลาฉายหนัง ฉายไปสัก10นาที ก็พักขายยาก่อน แล้วก็ฉายวนๆพัก ขายยาต่อไปเรื่อยๆส่วนมากก็จะเป็นพวกบริษัทยาต่างๆ ทีหมุ่บ้านผมที่สุรินทร์ หนังจะมาฉายเกือบทุกวันเลยที่วัด ส่วนหนังเร่จะมาอาทิตย์ละวัน ช่วง พ ศ. 2532-35 มาฉายบ่อยมาก พอหลังๆจากนั้นเริ่มหายไปทีละนิดๆ
รถหนังขายยาที่ดีที่สุดยุคนั้นคือ โอสถสภาครับ จอใหญ่ ภาพแจ่ม มีตู้ลำโพงด้วย รถของโอวัลตินมีแจกโอวัลตินให้เด็กๆด้วย
ที่บ้านผมดูบ่อยครับ บางบริษัท มาอยู่หลายคืน ตอนเป็นเด็กชอบมากถ้ามีหนังขายยามาที่บ้าน
ชอบครับชมแล้วคิดถึงอดีต
เกิดไม่ทันครับ แต่ชอบดูภาพเก่าๆแบบนี้
ตอนเด็กเด็กน้อยเคยออกไปซื้อยาฆ่าขี่กะตืกให้เอื้อยเพิ่น ยาสมัยก่อนจะมียาปวดหาย หลังๆมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นบวดหาย ยาตราไก่ ยาดองเหล้าแสงสว่างตราค้างคาว ยาไวคูลย์เด็ก ยากษัยเส้นตราเด็กในพานทอง ยากษัยก้อนตรารถจักรยาน ยุคถ่านไฟฉายตรากบ ตราแพะ ตรารักชาติ บรรยากาศสนุกมากๆ ฉายครึ่งเรื่องแล้วก็เปิดไฟตั้งโต๊ะขายยา จะออกไปซื้อที่โต๊ะขายยาก็ได้ หรือฉายไฟเรียกพนักงานขายเดินหิ้วตะกร้ามาส่งก็ได้เดลิเวอรี่มีมาตั้งแต่โบราณ😁😄😃😀
เวลามีรถหนังขายยามาประกาศเชิญชวนชาวบ้านไปดูหนังตามบ้านต่างพวกชาวบ้านคนก็เตรียมตัวนำสินค้าต่างๆไปขายพอมีรายได้เล็กๆน้อยๆส่วนมากเป็นของกินเช่น กล้วยทอด ข้าวโพดต้ม ถั่วต้ม นำแข็งใส
สมัยผมเป็นเด็กสัก 60ปีผ่านมาบ้านผม อยุธยาไม่มีรถขายยาหรอกครับมีแต่เรือขายยาแทนรถเพราะบ้านผม
การสรรจนไปไหนต้องใช้เรือ
อย่างเดียวไม่มีถนนให้รถวิ่ง
แม้แต่จักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี หางไกลความเจริญมาก เรือขายยาจะเอาหนังมาฉายกลางแปลงในวัดข้างบ้านคนเยอะมาก
คนพากย์หนังเก่งครับ จะมีหนังสองเรื่อง คือหนังคาบอย
ตะวันตก กับหนังไทย ฉายกันยันสว่างคาตา สมัยนั้น
กว้ยเตียวจานละ50สตเอง
อร่อยกว่าสมัยนี้อีกนะ
บ้านเราสมัยเด็กก้ายังมีนะขนาดโยเกาะนะแต่บ้านพมเขาเรียกหนังกางแปรงนะคับกอนฉายพี่เขาเปิดประวัตแม่เจ้ากอนที่ ทำการฉายคือทุ่งนาอยู่หน้า(อบตเกาะยาวสมัยนี้นะคับจบ
สมัยหนัง16มม.ดูคนพากย์สนุกดียิ่งหนังผี
บ้านผมสมัยก่อน 10 ขวบ ต้องมาเรือเท่านั้น มันเป็นสวรรคสำหรับเด็กจริงๆ มีบางบริษัทไม่ขายของเลย ฉายหนังให้ดูอย่างเดียวถ้าจำไม่ผิดแป้งน้ำมองเลยะ ถ้ายาหม่องถ้วยทอง มาละซื้อกันสนุกเลย เพราะไม่แพงมีของแถม นึกแล้วเหมือนไม่นาน 60 กว่าปีแล้วครับ
ได้ดู อริยะโอสถ ตรามือ ครับ ช่วง มนตรักลูกทุ่ง ฝนใต้ครับ
หนังไทยรุ่นเก่าๆหลายๆเรื่อง ก็คงจะเสียหายหรือสาบสูญไปพร้อมๆกับรถหนังขายยานั่นแหละ เพราะหนังไทยรุ่นเก่าๆหลายๆเรื่อง ที่เคยดูตอนสมัยเด็กๆ สมัยนี้แทบจะเหลือไม่กี่เรืองแล้ว ส่วนรถหนังขายยาก็มีให้เห็นหลายยี่ห้อหลายบริษัท แต่ส่วนมากก็ไม่เคยสนใจและไม่เคยคิดจะจดจำเท่าไรนัก เพราะใจจดจ่ออยากจะดูแต่หนังอย่างเดียวเท่านั้น อีกประการหนึ่งเด็กบ้านนอกสมัยนั้น ส่วนมากก็ไม่มีใครมีกล้องหรือไม่มีอุปกรณ์ใดๆเลยในการบันทึกภาพ
🐇ชอบครับ! ชอบมากๆ เมื่อครั้งเด็ก๔-๕ขวบและตลอดที่ผ่านมาในอดีต หนังขายยาเข้าบ้าน จะมีประกาศบอกรอบหมู่บ้าน.
พ่อจะพาไปดู สนุกสนานตามช่วงวัย ในอดีตที่ไม่ลืมเลือนได้...
สมัยเด็กๆ ชอบมาก มากจาก
บ้านใหม่ชัยพจน์ ผู้ใหญ่10บาท
เด็ก5บาท
หนังไขยา เดี๋ยวนี้ บ่มี เสียดายเนาะ อย่กดูหนังไขยา นึกถึงตอนเป็นผู้บ่าว เดี๋ยวนี้ เหลือเค่ว อันเดียวแล้ว ยายไม่มีเค้าแล้ว นานแล้วเนาะ
สมัยประมาณ 60 ปีกว่า แถวบ้านผมริมแม่น้ำแม่กลอง อำเภอบางคณฑี จังหวัดสมุทรสงคราม จะมีเรือหนังขายยามาฉายหนังให้ชม ที่วัดใกล้บ้าน เช่นของบริษัทโอสถยังตังตรากิเลน ยาหอมตราฤษีทรงม้า ยาหม่องถ้วยทอง ยาแก้ใอโยคีทองพูน ยาแก้ไอซ่อมปอดใหม่ ยาประดงพระสังข์ทรงช้าง มีหลายเจ้า ผลัดเปลี่ยนกันมาฉาย เป็นเรื่องตื่นเต้นมากสำหรับผมที่จะได้ไปดูหนัง ตอนกลางวันเรือหนังจะวิ่งประกาศตามแม่น้ำว่าคืนนี้จะมีหนังฉายให้ชมที่วัดไหน
ในสมัยนั้นรถยังเข้าไม่ถึง จะไปไหนต้องไปทางเรืออย่างเดียวครับ ถ้าวัดอยู่คนละฝั่งแม่น้ำก็ไม่ค่อยได้ไป ถ้าอยู่ฝั่งเดียวกันก็เดินไปได้
ตอนเป็นเด็กประมาณ 30 กว่าปีที่แล้วผมเคยดูหนังขายยาครับ
ผมโตมากับรถหนังที่มาจากโรงงานถ่ายไฟฉายตราห้าแพะ .. คุณพ่อทำงานอยู่ในโรงงานนี้ เวลาไป ตจว. ก็จะมีรถหนังตามไปด้วย ไปโฆษณาประชาสัมพันธ์ สมัยเด็กๆผมก็อยู่ในขบวนนั้น มีเรื่องน่าจดจำมาก // ขอบคุณที่นำมาย้อนระลึกถึง
ดูเสร็จครึ่งกลับไปกินข้าว รอให้เขาขายยาเสร็จ มาดูใหม่
หนังขายยา ถือเป็นการโฆษณาทางตรงโดยแฝงความบันเทิงหรือการฉายหนัง เป็นการนำสินค้าเข้าถึงผู้คนในท้องถิ่นได้ดีทีเดียว แถมได้ทั้งยอดขายและโฆษณาสินค้าไปในตัว ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าสถานีหรือค่าเวลาเหมือนโฆษณาทางทีวี แต่ก็อาจมีต้นทุนการซื้อลิขสิทธิ์หนัง ทีมงานและอื่นๆ
ตัวผมเองครับโตมากับหนังขายยาสมัยประจวบ +เมตตา รุ่งรัตน์เป็นพระเอกนางเอก จนมาถึงยุคสมัย มี อสม เข้าถึงจึงหมดยุคหนังขายยา คิดถึงครับนานมาก
ภาพเก่าเล่าอดีต ได้อย่างยอดเยี่ยมและมหัศจรรย์จริงๆครับ ผมโชคดีจริงๆ ที่เกิดทันยุคนั้นในช่วงกลางๆ ท้ายที่สุดก็หมดยุคไป
ตอนเด็ก.ผมใด้ดู.ตลอด.ช่วงเกี่ยวข้าว.หนังกลางแปลง.เริ่ม.มาทุกยี่.ห้อ
ยินดีที่ได้ชมผลงานของคนสุรินทร์บ้านเดียวกัน ขอชื่นชมผลงาน ขอให้มีผลงานออกมาเรื่่อย ๆ จาก คุณยศ คนบ้านแกใหญ่ อำเภอเมืองสุรินทร์ ครับ
นึกถึงอดีตตอนเป็นเด็กวันไหนที่
มีหนังขายยามาฉายที่หมู่บ้าน ดีใจมากเลยค่ะ😁😁
ขอบคุณที่ได้เห็นเป็นบุญตา
ขอบคุณครับ🙏🏼ที่หามาให้ชม ตอนเด็กๆผมเคยดูหนังขายยา2ครั้ง ไม่ค่อยชอบ(ตามประสาเด็ก) เพราะหนังกำลังสนุก เขาหยุดฉายเพื่อขายยา ภาพรถขายยาดูสวยคลาสสิคมากๆครับ🚜🛺👍👍
ทันผมเคยดู สมัยเป็นเด็กน้อย
กดไลน์ติดตามให้กำลังใจแล้วครับผม สุดยอดในสมัยนั้น ตอนผมเป็นเด็ก ครับ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จัง คนที่ขายยาผมยอมรับว่าพูดเก่งครับ โน้มน้าวจิตใจให้คนที่ดูหนัง ซื้อยาให้ได้ ตอนเช้ายังมาขายอีก❤❤❤
ผมดูหนังทายาตั้งแต่เมื่อปี 2516 สนุกมากสมัยก่อนถึงปัจจุบันนี้ผมก็ยังชอบหนังกลางแปลงอยู่ครับ
ยุครถจี๊บสี่ล้อหนัง16ม.ม.ปี2515ดูหนังเรื่อง/ชาติลำชี/จุฬาตรีคูณ/มิตรชัยบัญชา/สมบัติเมทะนี/ช่วงนั้นเพลง/วอนลมฝากรัก/บุปผาสายชลกำลังปังมากพร้อมเพลง/รอยรักรอยมลทิน/ไพรวัลย์ลูกเพชร/บริษัทห้างขายยาเพ็ญภาค(ตราพญานาค)จำกัดยังจำได้/เครื่องปั่นไฟเบนซิน/
เครื่องปั่นไฟเบ็ญซินสีเขียวถูกต้องครับ
ยาถ่ายพยาธิอีก ถ้าฉายเรื่องแม่นาคพโขนง เขาก็ฟอร์มให้เครื่องปั่นไฟดับแล้วต้องจุดธูปขอขมาเฮ้อ!คนดูก็กลัวจนขนลุก กว่าจะได้ดูหนัง พอฉายไปเอ้าหนังไหม้อิก คราวนี้คนดูโห่กันตรึมเลย😁พอหนังเลิกไม่กล้าเดินกลับบ้านคนเดียวกลัวผีแม่นาคกูนอนบ้านเพื่อนซะเลย
ขอบคุณลุงมนัสมากครับได้ย้อนคิดถึงความหลังเมื่อยังเด็ก ผมเริ่มได้ดูหนังขายยาตั้งแต่ปี 2508 ครับ
ชอบครับสมัยก่อนผมเคยดูสนุกมากไปนั่งดูคนพากครับ
ทันได้ดู...ก่อนฉายจะประกาศล่วงหน้า...ชวนขาวบ้านมาดู
ที่บุรีรัมย์รถหนังชอบมาจอดที่ร.ร.แกรนโฮเต็ลขึ้นรถผ่านแอบลุ้นภาวนาไห้ไปฉายที่หมู่บ้านส่วนมากขายยาถ่ายพยาธิถ่านไฟฉายยาสีฟันแอ็ดมินหาภาพประวัติศาตร์แบบนี้มาไดัถือว่าสุดยอดมากและอธิบายได้ดีเห็นภาพเลยขอบคุณครับเรื่องราวดีๆสมัยเด็กก่อนจะถูกลบออกจากความจำ
ยุคสมัยผมมี2บรษัทคือ ห้างขายยาเยาวราชและโอสถสภา ที่แอทกล่าวมานั้นไม่ค่อยมาเท่าไหร่
สมัยก่อนรถฉายหนังของถ่านไฟฉายตราห้าแพะ จะไปฉายที่วัดหัวหิน ต.ท่าหลวง อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา เกือบจะทุกปีในงานทอดผ้าป่าสามัคคี เพราะคนชื่อ ปื้ด ประจำรถฉายหนัง บ้านอยู่ติดวัด นำมาฉายสนุกดีครับ
แปรตจลางเสียงพากย์ผมไม่ทันครับแต่คนแก่นิยมพูดถึง..ผมทันเสียงนักพากย์นันทะวันครับ..หนังโรงชอบเสียงมหาราช..ยุควีดีโอชอบเสียงทีมงานอินทรีย์ พันธมิตรรองลงมาครับ
แปรด จลาง คือ เปรตวัยรุ่น นักพากย์นันทวันสมัยก่อน มีลมโชย กับ ดอกรัก ดูหนังจีนกำลังภายในของชอว์บราเดอร์ ต้อง สองท่านนี้ ดูหนังล้อมผ้า 2 เรื่อง 10 บาทสมัยโน้น ตรึงตราใจ
มาฉายที่หมู่บ้านผมขายยาดี..หยุดฉายที่วัดสิบหกคืนดูกันจนตาแฉะเลย...ในคลิปมาฉายที่หมู่บ้านผมทุกคันทุกบริษัท..รถหนังมาเป็นเด็กจะวิ่งตามรถกันเป็นแถวเลยสมัยนั้น
ตอนวัยรุ่นชอบไปดูผู้หญิงแต่ก็ช่วยซื้อยาทุกครั้ง เพราะกลัวว่าถ้าเขาขายยาไม่ได้ตามเป้าหมายเขาจะไม่ฉายหนังให้เราดู เมื่อได้ดูหนังก็จะได้อยู่ดูกันนานๆครับ
จำได้หนังขายยา แส่งสว่างตราค้าง ตรานกกระจอกเทพ ยาหม่องตราถ้วยทอง ถ่านไฟฉายตราพัดแดงระบบ 35 ครั้งแรก ผงซักผ้าบีส ยาบวดหาย นอนทำนาได้ยินเสียงประกาศฉายหนังกลางแปลงต้องเดินลัดทุ่งเข้ามาดู
หนังขายยาสมัยผม 32 ปีที่แล้วผมจะหงุดงิด 2 เรื่อง 1.หยุดฉายแล้วขายยา 2.ฉายหนังแค่ 2 เรื่องใจอยากดูจนสว่าง
ผมเคยไปเจอหนังขายชึ่งจะเหลือคันเดียวในอ.ผาขาวจ.เลยผมยัวไปถ่ายรุปไว้อยุ่เลยท่านสามารถไปตามหายได้ครับ(รถหนังหมากหอมเยาวราช)
จำได้โอวัลติน และไมโล ดีที่สุด
หนูอายุเพิ่งจะ30 ห็ยังทันดูหนังขายยาอยู่ค่
แสงสว่างตรา ค้างคาวยังมีคุณภาพแก้ปวด หลัง.เอวได้ดี ลองเลยใครปวดเมื่อย ต่างๆ
....อิอิอิอิ ทันฮอดหนังขอเข่าพุ่นเดิ้ล .....
ขอบคุณมากครับที่นำเสนอสุดยอดจริงๆ
อยากให้หนังที่ครูพงศ์ศักดิ์ จันทรุขาสมัยท่านเป็นนักพากย์หนังมาให้ชมบ้างครับ
มาหลังๆ พอเปิดไฟขายยา พวกลุกหนีเลยไปอยู่ตามศาลา ซอกซอย คนขายต้องเร่ไปขายตาม
นั่งตากลมชมหนังขายยาของห้างขายยยาตรา(ปืนคู่)ยังจำไม่ลืมเกือบ50 แล้ว
8:00 นี่ โอเล่ ยุคแรกเลยนะเนี่ย รุ่นบุกเบิก
หนังขายยาชอบครับพากษ์สดฯและเวลาฉายหนังหนังกำลังสนุกฯก็หยุดฉายเพื่อขายยาเป็นเอกลักษณ์...ช่างเหน่ง
ต้องบอกด้วยว่า เครื่องฉายเป็นเครื่องหลอด ไม่ใช่เครื่องอาร์ต
ขอบคุณมาก ทำให้คิดถึงสมัยเด็กๆราวปี2506 เป็นfC.หนัขายยาตัวยง แถวบ้านผม เคยมี เขาใช้เกวียนเทียมโค จอหนึ่งราว3-4 เล่มเหมือนกันครับ ออกฉายขายยา รู้สึกจะมาจากอิสานตอนบน(ไม่แน่ใจเพราะสมัยนั้นยังเด็ก) ส่วนผมอยู่บุรีรัมย์'(ลำปลายมาศ)ครับ
จ.แพร่ ก็มีครับ
รถทหารสมัยสงครามโลกเนาะ
รถรุ่นเก่าหาดูยากแต่ในพิพิธพันธ์
รถโบราณของกรมขนส่งทหารบก
จะยังเก็บไว้รึเปล่า
ดูหนังขายยาที่ร้อยเอ็ดตามวัดมั้ง โรงพัก กลางบึงพลาญชัย คิดถึงพ่อแม่พี่สาวทั้งสองบัดนี้ทั้ง4คนสบายไปแล้วเหลือเราคนเดียวใจแท้จริงไม่อยากอยู่แล้วเบื่อ
ฟังเพลง อย่าเพิ่งตาย พิทยา บุญยรัตพันธ์ร้องว่า..พรุ่งนี้ค่อยคิดตายคงไม่สายไป..คนเราทุกข์สุขปนกัน ใครคิดสั้นน่าเสียดาย..
แอดมินท่านเป็นคนสุรินทร์เหรอครับ สนุกมากเลยนะครับในยุคสมัยนั้น ผมยังเคยไปดูเลยครับที่คิวจอดรถหลังตลาด ส่วนโรงแรมที่ว่าอยู่หน้าตลาดสดหน้าหอนาฬิกาครับ
ผมทันหนังขายยายุคสุดท้าย ขายยาซาง แล้วก็ขนมหวานๆ ที่มีเฉพาะหนังขายยาที่ขาย
รถเจ้าของยังเก็บไว้อยู่ไหมคับ
แม่อายุหกสิบสองทันยุ.จ้า
ติดตามครับ
เยี่ยมมากครับ
ผมเคยฉายหนังกลางแปลงของ กศน. ชาวบ้านบางที่ก็ยังเรียกหนังขายยาเหมือนกัน เพราะเอาเครื่องฉายเครื่องขยายใส่รถเร่ไปฉายตามหมู่บ้านที่อยู่ไกลๆ ผมอยู่ในยุคหนังขายยายุคสุดท้ายแล้ว พอหนังวีดีโอแพร่หลาย คนก็เลิกดูหนังกลางแปลงกัน
ไช่คะๆแสงสวางตราคางคาว2510เพิ่งอายุ15นะคะดีเชียวนะคิดถึงตอนรุ่นๆแล้วมีความสุขเสียงคุณเพราะจังคิดถึงตอนพาคหนังเปนพระเอกหลงเสียงกัน
จำได้ตอนเด็กๆคับ❤
ยาดองเหล้าแสงสว่างตราค้างคาว เจ้านี้เคยดูสมัยเด็ก
หนังขายยาเรื่องสุดท้ายที่ผมได้ดูคือเรื่องอีส้มสมหวังซึ่งแสดงโดยสุวนันท์ คงยิ่งหลังจากนั้นก็ไม่เคยเห็นอีกเลย
คิดถึงสมัยนั้นจัง
ก็พอจะทันอยู่บ้างครับ😊😊😊
ในกรุง ไม่มีหนังขายยา แต่มีหนังฉลองศาลเจ้า มีให้ดูทุกปี
ผมก็ยุค16 มม.เหมือนกันครับ
ตอนเด็กเคยดูแต่บ้านฉันกันดานมากเคยดูบ่อยพวกเล่นกลขายยาสมัยหาบแอมป์ขยายรุ่นใส่ถ่านไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงชนบทสมัยเด็กเลี้ยงควายโรงเรียนก็ไม่มีอาศัยศาลาวัดเรียนหนังสือจบแค่ปถม.ป4
สุดยอดมากฯครับ
ไช่ๆโอสดสภาเตกเฮงหยุ
ชอบมากครับ
เคยดูหนังชายยาที่มากจอที่สุด ที่งานไหว้พระธาตุพนม ผมไปครั้งแรกปี๒๕๑๖ วิ่งดูจอนั้นจอนี้จนไม่รู้เรื่อง ตอนนั้นหนังใหญ่มีเหมือนกัน แต่ปิดวิค ล้อมสังกะสีหนาแน่น จำได้ว่าฉายเรื่องทอง คนแน่นทุกรอบ ต้องฉายทั้งวันทั้งคืน เด็กอย่างผมได้แต่ไปชะแง้มอง แล้วก็วิ่งมาดูหนังขายยา มีแต่หนังมิตร-เพชรา คนโหลงเหลง เพราะหลายจอเกิน ครับ
อันนี้ใช่เลยในงานระแวกบริเวณนี้สงสัยจะมีงานธาตุพนมทีมีการฉายหนังขายยามากทีสุดแต่ก่อนกำแพงชั้นในไม่ค่อยมีศาลาสร้างมากหมายขนาดดั่งทุกวันนี้ด้านทิศเหนือกับด้านทิศไต้มีแต่สนานด้านทิศตวันตกมีแต่ทุ่งนามองไปทางมีแต่หน้งขายยากับพวกเล่นกลผมไปงานธาตุครั้งแรก2506ดอนนั้นยังไม่มีหนัง35จะมีหนัง35ก็ยุคหน้งเรืองทองนี้และ
หมากหอมเยาวราช ยาบวดหาย
แสงหุ่งกาเกีย
ของกระแดงก็ดีน่ะครับ
ชอบรถเก่าชอบคลิปนี้มากครับ รู้จักเกือบทุกรุ่นครับผม