Po kilku dniach urlopu spędzanego w domu rodzinnym czuje się fizycznie chora, nie mam siły na nic, czuje się zamrożona. Mówi wtedy tylko moje ciało, nawet uczucia milczą. Dzięki terapii wiem już dlaczego. Ten film wszystko mi pięknie zebrał, dziękuję.
Nie zasługuje... Ani niezasługuje.... Miłość jest darem, który możemy dostać... Możemy dać.... Bo szczęście jest wtedy kiedy jesteśmy Kochani i kochamy... A żeby kochać potrzebujemy być wolni 🥰
Dziękuję bardzo! Gratulacje za podjęty temat zwłaszcza w tym okresie i za sposób przekazania ,tłumaczenia dlaczego i jak postępować i nawet myśleć i rozmawiać z rodzicami i z dziećmi,bardzo cenny przekaz !
Przez, podobne teksty przez terapeutkę moja córka odchodzi od systemu wartości w którym ją wychowałam, mówi mi, że za dużo we mnie Boga, życzę jej błogosławionego dnia to dla niej obciach. Rozważa kwestię zamieszkania z chłopakiem na studiach. A to dlatego bo jakąś terapeutka jej wmówiła, że jest uwięziona w moich słowach. Bo skrytykowała, jak mówiła córka, że czuję, że powinna żyć tak ja bym chciała by robiła(czyli żyć wg Dekalogu), a nie umie tak jakby chciała. W książce poleconej przez terapeutkę(z ironią jej powiediziała'może niech mama pani kupi pod choinkę') "Uwięzieni w słowach rodziców" przeglądając przeczytałam kłamstwo "Kościół mówi ciało to grzech) - potem spojrzenie innych na ciało. Kościół mówi ciało ma swoją godność dzięki tajemnicy Wcielenia i jest świątynią Ducha Świętego. Terapia niszczy moją relację z córką i pewnie niejednemu rodzicowi, bo mówi, że Rodzice się nie liczą jedynie go urodzili
Oj, znam to. Jestem mocno dorosła. I moje zdanie dalej jest często pomijane… dobrze, że mieszkam za granicą. Bo i na odległość probuja mnie ustawić. Ale chociaz trudniej. Jest to trudne i powoduje mega napięcie w ciele i złość.
Dobre słowa daja do myślenia. Nie kazdy akceptuje wlasne potrzeby czy chęci. Ale mozemy pokazac czego Ja potrzebuje w zyciu a nie wymagac od rodziców ❤
Pani dr Agnieszko - Często, widzimy ludzi i rzeczy nie takimi , jakimi są , ale takimi , jakimi my jesteśmy - dlatego kiedy dwie osoby patrza na coś czy na kogoś , reagują w odmienny sposób... . Dlatego trzeba być bardzo powściągliwy w ocenianiu innych.. Pani dr Agnieszka - często oceniamy osoby zależnie od tego , jacy my jesteśmy - nie znając motywów drugiej osoby . " Dla kochającego wszystko przemienia się w złoto " Pozdrawiam wszystkich..
Pani dr.Agnieszko - bardzo ciekawy kanał - " duchowosc ,świadomość.itd... Ma Pani charyzmę i ogromną wiedze . Swymi kanałami przyciągania Pani wielu słuchaczy .Gratulacje - brawo... . Pozdrawiam.
jak się nakarmić? posłuchać swoich potrzeb czego potrzebuję w te święta? może: bliskości czułości akceptacji bycia uwzględnionym bycia wysłuchanym szacunku? jeśli wiem, czego potrzebuję mogę sprawdzić jak mogę o to zadbać by nie siadać głodnym do stołu, przy którym mogę tego nie dostać
@@agnieszka.kozak.ak75 Bardzo dziękuję za odpowiedź.. Czyli na wstępie nie powinnam liczyć na zaspokojenie potrzeb, które powinny być fundamentem w relacji, z rodziną i stanowić "symbiozę"? To gdzie w takim razie szukać tego zaspokojenia, oczywiście omijamy tematu używek i całeego grona pseudo-zamienników? :)
Dawniej to było normalne, że rodzice mówili o wdzięczności. Paniwypowiadała się na katolickich konferencjach to Pani powinna wiedzieć, że jest 4 przykazanie, a wdzięczność to obecnie zapomniana cnota(chociaż tak córce nie mówię ani moim przybranym dzieciom(już dorosłym)Chyba to normalne i naturalne by być wdzięcznym rodzicom choćby za dar życia. Wielu dzisiaj nie umie się zdobyć na słłowo dziękuję rodzicom, i na wdzięczność Bogu Proszę poruszyć temat szacunku dzieci wobec rodziców o samtności niektórych rodziców, o czym świadczą pełne DPS starych pozostawionych ludzi. Pani uczy egoizmu, bardziej myśleć o sobie a nie o starszych np rodzicach. To co ma się ich zostawić na pastwę liosu?. Przecież nie wszyscy są patologią
wdzięczność to dar serca, które umie kochać warto odróżnić wdzięczność za życie od przymusu "bycia wdzięcznym" za różne rzeczy, których dziecko nie chce lub nawet są dla niego krzywdzące szacunek to nadawanie wartości szacunek oznacza, że widzimy wartość w relacji, którą tworzymy możemy być wdzięczni za dar życia jednak możemy nie czuć wdzięczności wobec ojca, który codziennie bił bo był pijany - możliwe, że się starał, ale bił - czy naprawdę zasługuje na wdzięczność? w drugim filmiku mówię o słowie "doceniam" - czasami właśnie wartość życia i dar życia
@@agnieszka.kozak.ak75 pisałam o wdzięczności w ogóle dzieci wobec rodziców nie tylko za życie-np za wychowanie, troskę, za wychowanie q wierzę, przekaż wartości. Wiadomo, że chodzi o wdzięczność za te rzeczy wobec rodziców "normalnych czyli starających się najlepiej jak umieli wychować, dbać o rozwój dziecka - chyba takich jest większość. Jeden z terapeutów z ośrodka dla młodzieży uzależnionej powiedział do rodziców-idealną mamą to była Matka Boska. Tu było Jej łatwiej Pan Jezus jako-Bóg - Człowiek nie grzeszył, Maryją nie była więc nigdy pobudzona do zdenerwowania, . Nie chodzi mi o wdzięczność rodzicom za picia, bicie, wyzwiska. A myślę że i pewnie niejeden pedagog, terapeuta jak mama czy tata wobec swgo dziecka też popełnia błędy wychowawcze i pewnie zdarzyło się mu choć raz nie zapanować nad nerwami, emocjami.
Każdy jest odpowiedzialny za swoje życie, nie można rzucać odpowiedzialność za starość - na swoje dzieci. To model który przeszedł już do lamusa. To wynika z przymusu lojalności pokoleniowej. Starość to taka sama rzeczywistość jak młodość, miłość, przyjaźń rządzi się swoimi przymiotami. To my ludzie decydujemy co się będzie działo w tych rzeczywistościach. I nie można obarczać poczuciem winy wobec kogoś że nie chce z nami być w tej rzeczywistości, bo na tym polega wybór a wybór to miłość. Poza tym sukcesem wychowawczym jest fakt że dzieci chcą przebywać z rodzicami na starość. Chcą! A nie muszą!
@@szostatrzydziesci Ciekawe czy Pani tak powie jak np dożyje 90 lat i będzie odczuwać samotność(opiekuję się 93latką,ma wspaniałe 2 córki, raz jedna raz druga PR, y chodzi po południ, ale tej pani vdłuży się czas, jakby jej córki myślały podobnie i postępowały, że możemy a nie musimy pomagać mamie, to ich mama umarłaby z rozpaczy. Nie wiem czy chciałaby Pani być w takim wieku totalnie samotna. Po prostu 4 przykazanie Boże nakazuje troskę o stars, ych rodziców co się tłumaczy już dzieciom na katechezie
@@dorotaj-i1557 tego nie wiem, tego nie wie też Pani. Wiem, że żyje w zgodzie ze sobą. Wiem, też że moje oczekiwania nie są niczyimi potrzebami. Z Pani wypowiedzi za to słychać ból niesprawiedliwości. A to co mówi 4 przykazanie wcale nie jest o opiece nad starszymi osobami.
Po kilku dniach urlopu spędzanego w domu rodzinnym czuje się fizycznie chora, nie mam siły na nic, czuje się zamrożona. Mówi wtedy tylko moje ciało, nawet uczucia milczą. Dzięki terapii wiem już dlaczego. Ten film wszystko
mi pięknie zebrał, dziękuję.
dziękuję - cieszę się, że mogłam pomóc !
Wow! Co za mądra wypowiedź! Syntetycznie, tak wiele ważnych kwestii. Dziękuję!
dziękuję - to ważne dla mnie, że syntetyzuje i systematyzuje
Nie zasługuje... Ani niezasługuje....
Miłość jest darem, który możemy dostać... Możemy dać....
Bo szczęście jest wtedy kiedy jesteśmy Kochani i kochamy...
A żeby kochać potrzebujemy być wolni 🥰
Agnieszko jesteś cudownym człowiekiem!❤
dziękuję, miło mi się to czyta :)
Dziękuję bardzo! Gratulacje za podjęty temat zwłaszcza w tym okresie i za sposób przekazania ,tłumaczenia dlaczego i jak postępować i nawet myśleć i rozmawiać z rodzicami i z dziećmi,bardzo cenny przekaz !
dziękuję !
zapraszam też do książki, w której o tym piszemy!
Przez, podobne teksty przez terapeutkę moja córka odchodzi od systemu wartości w którym ją wychowałam, mówi mi, że za dużo we mnie Boga, życzę jej błogosławionego dnia to dla niej obciach. Rozważa kwestię zamieszkania z chłopakiem na studiach. A to dlatego bo jakąś terapeutka jej wmówiła, że jest uwięziona w moich słowach. Bo skrytykowała, jak mówiła córka, że czuję, że powinna żyć tak ja bym chciała by robiła(czyli żyć wg Dekalogu), a nie umie tak jakby chciała. W książce poleconej przez terapeutkę(z ironią jej powiediziała'może niech mama pani kupi pod choinkę') "Uwięzieni w słowach rodziców" przeglądając przeczytałam kłamstwo "Kościół mówi ciało to grzech) - potem spojrzenie innych na ciało. Kościół mówi ciało ma swoją godność dzięki tajemnicy Wcielenia i jest świątynią Ducha Świętego. Terapia niszczy moją relację z córką i pewnie niejednemu rodzicowi, bo mówi, że Rodzice się nie liczą jedynie go urodzili
Oj, znam to. Jestem mocno dorosła. I moje zdanie dalej jest często pomijane… dobrze, że mieszkam za granicą. Bo i na odległość probuja mnie ustawić. Ale chociaz trudniej.
Jest to trudne i powoduje mega napięcie w ciele i złość.
Dobre słowa daja do myślenia. Nie kazdy akceptuje wlasne potrzeby czy chęci. Ale mozemy pokazac czego Ja potrzebuje w zyciu a nie wymagac od rodziców ❤
Pani dr Agnieszko -
Często, widzimy ludzi i rzeczy nie takimi ,
jakimi są , ale takimi , jakimi my jesteśmy - dlatego kiedy dwie osoby
patrza na coś czy na kogoś , reagują
w odmienny sposób... .
Dlatego trzeba być bardzo powściągliwy w ocenianiu innych..
Pani dr Agnieszka - często oceniamy
osoby zależnie od tego , jacy my jesteśmy - nie znając motywów drugiej osoby .
" Dla kochającego wszystko przemienia się w złoto "
Pozdrawiam wszystkich..
tak, mamy ograniczone pole widzenia niestety
Pani dr.Agnieszko - bardzo ciekawy kanał - " duchowosc ,świadomość.itd...
Ma Pani charyzmę i ogromną wiedze .
Swymi kanałami przyciągania Pani wielu
słuchaczy .Gratulacje - brawo... .
Pozdrawiam.
Pani Dr.jest pani cudowna umilowana bardzo uwielbiam Panią słuchać wszystkiego najlepszego w Nowym roku. Zdrówka życzę
Bardzo dziekuje. Wlasnie te slowa sa mi bardzo potrzebne. Dziekuje❤️
cieszę się, że trafiają ! niech wydadzą owoce!
Dziękuję za wspaniały filmik 🤗 i życzę spełnionych Świąt Bożego Narodzenia 🏠 🥰
Pozdrawiam ciepło 👑
Świetny temat. Dziękuję bardzo za poruszenie tak ważnej kwestii ❤️
Dziękuję za cenny wykład, moje pytanie: jak się nakarmić (nie oczekując, że rodzice to zrobią)? Pozdrawiam serdecznie :)
Popieram MEGA
WAŻNE pytanie!
@@teresachomiczewska9575 dziękuję!
dziękuję !
jak się nakarmić?
posłuchać swoich potrzeb
czego potrzebuję w te święta?
może:
bliskości
czułości
akceptacji
bycia uwzględnionym
bycia wysłuchanym
szacunku?
jeśli wiem, czego potrzebuję mogę sprawdzić jak mogę o to zadbać by nie siadać głodnym do stołu, przy którym mogę tego nie dostać
@@agnieszka.kozak.ak75 Bardzo dziękuję za odpowiedź.. Czyli na wstępie nie powinnam liczyć na zaspokojenie potrzeb, które powinny być fundamentem w relacji, z rodziną i stanowić "symbiozę"? To gdzie w takim razie szukać tego zaspokojenia, oczywiście omijamy tematu używek i całeego grona pseudo-zamienników? :)
Rodzicom brakuję edukacji.
to prawda
Dlatego w tym projekcie edukujemy :)
JA NIE JADĘ NA ŚWIĘTA DO RODZICÓW BO I TAK MIESZKAJA W TYM SAMYM MIEŚCIE ALE NIE IDE DO NICH MAM ZAL. NIECHCE Z NIMI BYC MY NIECHCEMY RAZEM BYĆ.
Dawniej to było normalne, że rodzice mówili o wdzięczności. Paniwypowiadała się na katolickich konferencjach to Pani powinna wiedzieć, że jest 4 przykazanie, a wdzięczność to obecnie zapomniana cnota(chociaż tak córce nie mówię ani moim przybranym dzieciom(już dorosłym)Chyba to normalne i naturalne by być wdzięcznym rodzicom choćby za dar życia. Wielu dzisiaj nie umie się zdobyć na słłowo dziękuję rodzicom, i na wdzięczność Bogu
Proszę poruszyć temat szacunku dzieci wobec rodziców o samtności niektórych rodziców, o czym świadczą pełne DPS starych pozostawionych ludzi. Pani uczy egoizmu, bardziej myśleć o sobie a nie o starszych np rodzicach. To co ma się ich zostawić na pastwę liosu?. Przecież nie wszyscy są patologią
wdzięczność to dar serca, które umie kochać
warto odróżnić wdzięczność za życie od przymusu "bycia wdzięcznym" za różne rzeczy, których dziecko nie chce lub nawet są dla niego krzywdzące
szacunek to nadawanie wartości
szacunek oznacza, że widzimy wartość w relacji, którą tworzymy
możemy być wdzięczni za dar życia jednak możemy nie czuć wdzięczności wobec ojca, który codziennie bił bo był pijany - możliwe, że się starał, ale bił - czy naprawdę zasługuje na wdzięczność?
w drugim filmiku mówię o słowie "doceniam" - czasami właśnie wartość życia i dar życia
@@agnieszka.kozak.ak75 pisałam o wdzięczności w ogóle dzieci wobec rodziców nie tylko za życie-np za wychowanie, troskę, za wychowanie q wierzę, przekaż wartości. Wiadomo, że chodzi o wdzięczność za te rzeczy wobec rodziców "normalnych czyli starających się najlepiej jak umieli wychować, dbać o rozwój dziecka - chyba takich jest większość. Jeden z terapeutów z ośrodka dla młodzieży uzależnionej powiedział do rodziców-idealną mamą to była Matka Boska. Tu było Jej łatwiej Pan Jezus jako-Bóg - Człowiek nie grzeszył, Maryją nie była więc nigdy pobudzona do zdenerwowania, . Nie chodzi mi o wdzięczność rodzicom za picia, bicie, wyzwiska. A myślę że i pewnie niejeden pedagog, terapeuta jak mama czy tata wobec swgo dziecka też popełnia błędy wychowawcze i pewnie zdarzyło się mu choć raz nie zapanować nad nerwami, emocjami.
Każdy jest odpowiedzialny za swoje życie, nie można rzucać odpowiedzialność za starość - na swoje dzieci. To model który przeszedł już do lamusa. To wynika z przymusu lojalności pokoleniowej. Starość to taka sama rzeczywistość jak młodość, miłość, przyjaźń rządzi się swoimi przymiotami. To my ludzie decydujemy co się będzie działo w tych rzeczywistościach. I nie można obarczać poczuciem winy wobec kogoś że nie chce z nami być w tej rzeczywistości, bo na tym polega wybór a wybór to miłość. Poza tym sukcesem wychowawczym jest fakt że dzieci chcą przebywać z rodzicami na starość. Chcą! A nie muszą!
@@szostatrzydziesci Ciekawe czy Pani tak powie jak np dożyje 90 lat i będzie odczuwać samotność(opiekuję się 93latką,ma wspaniałe 2 córki, raz jedna raz druga PR, y chodzi po południ, ale tej pani vdłuży się czas, jakby jej córki myślały podobnie i postępowały, że możemy a nie musimy pomagać mamie, to ich mama umarłaby z rozpaczy. Nie wiem czy chciałaby Pani być w takim wieku totalnie samotna. Po prostu 4 przykazanie Boże nakazuje troskę o stars, ych rodziców co się tłumaczy już dzieciom na katechezie
@@dorotaj-i1557 tego nie wiem, tego nie wie też Pani. Wiem, że żyje w zgodzie ze sobą. Wiem, też że moje oczekiwania nie są niczyimi potrzebami.
Z Pani wypowiedzi za to słychać ból niesprawiedliwości. A to co mówi 4 przykazanie wcale nie jest o opiece nad starszymi osobami.