ვაგროვებ უმიზნო დღეების სევდას და ვგონებ ნოემბრებს სახე აქვთ შენი. ამ აგონიით გწერ და დამყურებს დედა, უმაგნოლიო დღეთა ქარებში შთენილს. და როგორი ხშირია ეს ცემაც მაჯის, გამოგონილ ლილიებს ძველ ჩვევით გაჩრი. ამ ომონიმების და ცხოვრების გასწვრივ მე გკარგავ და კარგად! შენც, იქნება დარჩე… წვიმის ჩრდილივით ანცი, სიფითრე ნარევი ბაგე. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ ხმაურით გიღიმის სახე. მე კიდევ ათას სტროფს დავწერ. სიცივით დაზაფრულს მხოლოდ და ბოლოს თავლები გამცემს რაც ჩემგან დარჩება პროლოგს. დღეების ყრუ სიერთავსე. ხმაურით რომ იკლებს სხეულს. ამ ცრუ პანაციით აღვსილ სიტყვებით ვეღვრები რვეულს. და ისევ გაქცევა ქარში. უმიზნო არსების თანხლებს. არასდროს მქონია სახლი. თუმც სულში შემოგისახლე და დარჩი… რომ აჰყვე ემპათიის სურვილს შენ რომ. გახდე ჩემთვის ძველი ხელფასივით უმნიშვნელო. მე არაფერი არ მწერია უსაშველო. თუმც რაც მიწერია, მე მიწერია უსაშველოდ! შენს თმებსაც წიგნების მტვერის უფიქრო სურნელი გასდევს. სანამ ამ ნაწერებს ვდევნი ჩემიდან, ვაწვავ ქაღალდებს. და სანამ თვალები გამცემს, მე უნდა ამოგთქვა ვწერო. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ სიყვითლეს შემოგაჩერო, რომ დარჩე.. მის. იცი, ბავშვობიდან ეს ფურცლები მძაგდა. ცივი სიტყვების წერა თუ დარჩენა თავთან. წარმოსახვის მეტი მე არავინ მახლდა. დღეს ვდგავარ აქ და ამ ბოლო ტაქტთან. შავი ზღვასავით ცელქი ხმაურობს შენს მზერაში ჩქამი. წამები საათის კენკვით და მე კი თვალების მალვით. და აღარც ვთამაშობ პოეტს. შენს სულს კი მოედო მარტის დაღლა. დღეს, მომესიმპტომე და სნეულ ფურცელს დავღალდი. და ისევ თეთრი ქაღალდი, გავექცე ამ ბინის სევდას. რომ ისევ ჩემში განქარდეს სიტყვათა კამათი დედი. ხელმოცარულთა საჯიჯგნი დამაქვს უამმიწო ლირა. სანამ მე ფურცელს გაჩიჩქნი მშიერი ვაცილებ კვირას. და სანამ ლურჯ თვალებს სძინავთ სიზმრებში ამოკვეთილი კადრები ეღვრებათ დილებს, დამდის სურნელი კრეტინის. სად აღარ ვიცხოვრე ნინა. სად აღარ მაღვიძა ქარმა. მირაბოს ხიდის ქვეშ სენა გაღირძა ბავშვიან ქალმა. და ვინძლო უმშობლო პარიზს ავარის სტატუსით შევრჩეთ. არაბი ბარიგის კაპრიზს. აზულის აფროვან კედლებს. ჯიბეში მახორკის ნამცეცს შფოთიან თითებით ვეძებ. და სანამ თვალები გამცემს. არ უნდა დავნებდე შედეგს…
Ara ra unda dafasdes es kaci, suli shenit suntqavs chemi suli, formashi xar dzma. Madloba amdeni weli rasac aketeb. Sulier simshvides gisurveb. Parizidanac chamosulxar, xoda ar daizaro gigant rekordshi chaikete da gamoacxve erti iseti ro shansi ar dautovo da mixvdnen rom tavi martla ufro didia vidre gvirgvini. Miyvarxar bro. Ar gacherde 💚
Sulo bavshvobodan gismen.kvela veshi zepirad vici dzmao sheni. udzlieresixar imena bavshvoba gamilamaza shenma trekebma da dgesac mxodavs . Ar gacherde bro N1 xar
![[FULL EP.73] เปิดบ้าน 70 ล้าน "แป้ง Zbing" ยกมาทั้งญี่ปุ่น l เคหสถานบานปลาย l One Playground](http://i.ytimg.com/vi/YBnJhTt07Pg/mqdefault.jpg)
ვაგროვებ უმიზნო დღეების სევდას და ვგონებ ნოემბრებს სახე აქვთ შენი. ამ აგონიით გწერ და დამყურებს დედა, უმაგნოლიო დღეთა ქარებში შთენილს. და როგორი ხშირია ეს ცემაც მაჯის, გამოგონილ ლილიებს ძველ ჩვევით გაჩრი. ამ ომონიმების და ცხოვრების გასწვრივ მე გკარგავ და კარგად! შენც, იქნება დარჩე…
წვიმის ჩრდილივით ანცი, სიფითრე ნარევი ბაგე. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ ხმაურით გიღიმის სახე. მე კიდევ ათას სტროფს დავწერ. სიცივით დაზაფრულს მხოლოდ და ბოლოს თავლები გამცემს რაც ჩემგან დარჩება პროლოგს. დღეების ყრუ სიერთავსე. ხმაურით რომ იკლებს სხეულს. ამ ცრუ პანაციით აღვსილ სიტყვებით ვეღვრები რვეულს. და ისევ გაქცევა ქარში. უმიზნო არსების თანხლებს. არასდროს მქონია სახლი. თუმც სულში შემოგისახლე და დარჩი… რომ აჰყვე ემპათიის სურვილს შენ რომ. გახდე ჩემთვის ძველი ხელფასივით უმნიშვნელო. მე არაფერი არ მწერია უსაშველო. თუმც რაც მიწერია, მე მიწერია უსაშველოდ! შენს თმებსაც წიგნების მტვერის უფიქრო სურნელი გასდევს. სანამ ამ ნაწერებს ვდევნი ჩემიდან, ვაწვავ ქაღალდებს. და სანამ თვალები გამცემს, მე უნდა ამოგთქვა ვწერო. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ სიყვითლეს შემოგაჩერო, რომ დარჩე..
მის. იცი, ბავშვობიდან ეს ფურცლები მძაგდა. ცივი სიტყვების წერა თუ დარჩენა თავთან. წარმოსახვის მეტი მე არავინ მახლდა. დღეს ვდგავარ აქ და ამ ბოლო ტაქტთან.
შავი ზღვასავით ცელქი ხმაურობს შენს მზერაში ჩქამი. წამები საათის კენკვით და მე კი თვალების მალვით. და აღარც ვთამაშობ პოეტს. შენს სულს კი მოედო მარტის დაღლა. დღეს, მომესიმპტომე და სნეულ ფურცელს დავღალდი. და ისევ თეთრი ქაღალდი, გავექცე ამ ბინის სევდას. რომ ისევ ჩემში განქარდეს სიტყვათა კამათი დედი. ხელმოცარულთა საჯიჯგნი დამაქვს უამმიწო ლირა. სანამ მე ფურცელს გაჩიჩქნი მშიერი ვაცილებ კვირას. და სანამ ლურჯ თვალებს სძინავთ სიზმრებში ამოკვეთილი კადრები ეღვრებათ დილებს, დამდის სურნელი კრეტინის. სად აღარ ვიცხოვრე ნინა. სად აღარ მაღვიძა ქარმა. მირაბოს ხიდის ქვეშ სენა გაღირძა ბავშვიან ქალმა. და ვინძლო უმშობლო პარიზს ავარის სტატუსით შევრჩეთ. არაბი ბარიგის კაპრიზს. აზულის აფროვან კედლებს. ჯიბეში მახორკის ნამცეცს შფოთიან თითებით ვეძებ. და სანამ თვალები გამცემს. არ უნდა დავნებდე შედეგს…
საუკეთესო ხარ ვისაც ქართულ რეპში უარსებია
მადლობა ლომო 🤍
❤
Ara ra unda dafasdes es kaci, suli shenit suntqavs chemi suli, formashi xar dzma. Madloba amdeni weli rasac aketeb. Sulier simshvides gisurveb. Parizidanac chamosulxar, xoda ar daizaro gigant rekordshi chaikete da gamoacxve erti iseti ro shansi ar dautovo da mixvdnen rom tavi martla ufro didia vidre gvirgvini. Miyvarxar bro. Ar gacherde 💚
ერთ ერთი შედევრი ქართულ ჰიპ ჰოპში❤
უკომენტაროდ! 🤍🤍🤍
დღეს აღმოგაჩინე, ცუდია ასეთი არტისტების დაუფასებლობა, არ დანებდე აუცილებლად გამოიდარებს🔝❤️
ძალიან ძალიან მაგარი ტრეკია❤️❤️ ყოველთვის მოლიდინს ამეტებ სულო👏🏻
Sulo bavshvobodan gismen.kvela veshi zepirad vici dzmao sheni. udzlieresixar imena bavshvoba gamilamaza shenma trekebma da dgesac mxodavs . Ar gacherde bro N1 xar
“მე გკარგავ და კარგად! შენც, იქნება დარჩე…
💥💥💥❤
❤️❤️❤️
დაბრუნდა გენიოსი!🎉🎉🎉
🔥🔥🔥
სასწაულია ❤
სასწაული ტექსტია 🫶
საღოლ ძმაო 🎉 respect ჩემგან
(გამარჯვება) გისმენ ძმაო გენაცვალე სასწქული კაცი ხარ
იოსებ გენიოსი ხარ გაფასებ მეგობარო💕
უკვე მიყვარს ეს სიმღერა 💛
სულო❤ შეუდარებელი ხარ…
მადლობა ❤️❤️❤️
დღეს,მომესიმპტომე..
გენიოსი ადამიანი ხარ სულო ❤❤❤❤( Tomsona )
ჯიბეში მახორკის ნამცეცს შფოთიან თითებით ვეძებ. და სანამ თვალები გამცემს. არ უნდა დავნებდე შედეგს…
Misamgeri❤
გენიოსი ხარ !!!
ძააან კარგია გააგრძელე არ გაჩერდე.
❤🎉
გიგ-ლაიფ, სულო, როგორ შემიძლია დაგიკავშირდეთ? პროდუსერი ვარ და ძალიან გამისწორდება, ერთხელ კოლაბი გავაკეთოთ.
მოიხოდე რა
სგ ♥️♥️♥️♥️♥️
იოსებ სასწაულებს ქმნი
🤍
🖤