Mam serię na półce, słyszałam różne oceny większość pozytywnych. Dlatego tym bardziej sięgam po takie tytuły z pewnym dystansem i oczekiwaniem. Tak miałam z Drzewem Pomarańczy, które również było swego czasu bardzo popularne a mi się w ogóle nie podobało. Dobrnęłam do końca 1 tomu i sprzedałam. Pewne absurdy, zachowania głównych bohaterów, chaos w akcji, wątki Lgtb wrzucone by tylko było, bo taki trend akurat panuje mówię nie. Boję się że tu może być podobnie 🙈 Pięknie dziękuję za szczerą recenzję 😁
Cała serie przeszłam w kilka dni. To jest ksiazka która porusza bardzo trudne tematy. Cała fantastyka jest tylko tłem, do pokazania jak okropna jest wojna i co robi z ludzmi. Ile w człowieku jest desperacji, siły, cierpienia i nienawiści. Bohaterka jest raczej antagonistka, ja miałam wiele emocji w stosunku do Rin, najpierw podziw, potem irytacja, odraza, nienawiść i współczucie. Popełnia mnóstwo bledow, ale taka jest natura człowieka. Musiała ponieść konsekwencje, a co z nimi zrobiła? Nie potrafiła stawić im czoła i ukrywała je głęboko w szafie. Chyba motyw Altana był najbardziej przeze mnie nie lubiany. Podoba mi się tak wiele tematów poruszonych- rewolucja, kolonializm, okrucieństwa wojny. Kuang jest genialna w opisach akcji, cała historia dla mnie jest epicka. Do tego silne nawiązania do historii Chin. Myśle, ze motyw zmeczenia, jest dość ważny w tej powieści. Bo ta historia ma meczyc, ci bohaterowie maja meczyc. Bo wojna meczy. Ogólnie fajnie jest zobaczyć, ze komus ta seria się nie podobała. Aczkolwiek nie wiem, chyba chciałabym poznac więcej szczegółowych argumentów co dokładnie się nie podobało, ale wtedy trzeba byłoby wejść w spoilery a w tym formacie- TH-cam to mega zły pomysł. Lepiej nie niszczyć ksiazki innym. Dla niezdecydowanych, przeczytajcie i zobaczcie jak wy odbierzecie ta ksiazke. Bo mozliwe, ze możecie się zakochac w tej ponurej i bezdusznej historii.
Teraz, jak mija już jakiś czas od przeczytania zaczynam ją bardziej doceniać. Pewna scena okrucieństwa zostanie ze mną już chyba na zawsze i definitywnie nie da się zapomnieć o tej historii. Jednakże podczas samego czytania czułam przede wszystkim zmęczenie, a z każdym kolejnym tomem zachwyt spadał, do tego stopnia, że nie poczułam nic na zakończeniu. Teraz mam już inne podejście. Uważam, że było idealne do całej sytuacji, charakteru Rin i ciężkości książki. Lecz nadal, na dzień dzisiejszy, nie jest to seria do której chciałabym wrócić.
Ja osobiście bardzo doceniam tą serię. Często o niej myślałam, wiele z niej pamiętam, choć miałam czasami mieszane uczucia. Ciężko powiedzieć, że to się podoba, bo to słowo nie pasuje do tej serii, ale niesamowicie cenię. Ty już dziękujesz, a ja wiem, że przeczytam ponownie :)
Mnie akurat ta seria bardzo się podobała i trafiła do topki ubiegłego roku:) Co do imion i problemem z ich zapamiętaniem to myślę, że generalnie my Europejczycy możemy mieć problem z azjatyckimi imionami i ich kojarzeniem z konkretnymi osobami - ja przynajmniej tak mam:)
Też myśle, że mój problem z niektórymi postaciami wynikał z tego, że nie jestem oczytana z literaturą azjatycką, w wyniku czego imiona szybko wylatywały mi z głowy. Z drugiej strony, przy tak obszernych książkach fantastycznych, fajnie jest gdy poza mapką, książka ma albo krótkie przypomnienie co było w tomie poprzednim, albo spis postaci ;)
Pełna zgoda, dosłownie dziś rzuciłem serie na drugim tomie bo nie mogłem już tego znieść, niesamowicie się wymęczyłem. Są pewne rzeczy jakie Wojna Makowa robi bardzo dobrze(Opis makabry w mieście w pierwszym tomie był mega mocny) ale co z tego skoro przez 90% czasu czuję wewnętrzną pustkę i co chwila zerkam czy daleko jeszcze do końca rozdziału. Po Babel może sięgnę bo ta autorka ma potencjał ale ehhh, a miało być tak pięknie...
pierwszy mi sie podobał, ale utknęłam w drugim i jakoś nie mam ochoty wracać. Co do brutalnych scen pod koniec pierwszego tomu, to jak czytałam, to myślałam "po co , po co tak szczegółowo, żadna armia nie była by przecież tak okrutna" Teraz inaczej na to patrzę jak usłyszałam że ów sceny były inspirowane prawdziwymi wydarzeniami.....
Niestety historia już nie raz nam pokazała, że jeśli dać ludziom odpowiednie narzędzia i odwrócić wzrok, wychodzą na wierzch nienawistne i okrutne bestie. To jest przerażające.
Pisało już do mnie kilka osób o tą serię i to praktycznie w tym samym czasie, więc postanowiłam ją wrzuć na olx, a nie przekrzykiwać się z nikim w komentarzach czy wiadomościach prywatnych.
Nie czytałam tej serii i nie mam w planach, a to dlatego, że jak tylko pierwszy tom pojawił się na rynku polskim i przeczytałam opis, to on totalnie do mnie nie przemówił. A jeśli opis do mnie nie przemawia, to choćby nie wiem jak zachwalano książkę, to ja tego nie kupuję. Muszę poczuć, że chcę coś czytać 😉
@@Podskarbnica Nie czytało mi się tego płynnie, pojawiał się co jakiś czas efekt "przycięcia" wymagający powtórzenia i wybijający z rytmu, coś mi nie grało - po prostu nie po mojemu :). Chyba najbardziej wymęczyło mnie jednak to, że nie rezonował ze mną stopień rozwinięcia wątków. Często to co mnie interesowało było za krótkie, a to co mnie nudziło, za długie... Dziękuję za informację, na pewno wrócę do tego tytułu przez słuchowisko. Co do "Wojny Makowej" to mam ją w planie na ten rok. Czytałem fragmencik dla sprawdzenia czy pojawi się chemia, pojawiła się. Mam nadzieje, że to będzie moja nowa "pomidorówka" 😆. Na ten moment tytuł dzierży cykl "Dożywocie" i "Małe Licho" Marty Kisiel.
Ja się właśnie od Wojny Makowej odbiłam. Uważam, że to są dobre książki, ale jednak nie dla mnie. Jak myślę o ich fabule to uważam, że jest świetna, a jednak czytanie sprawiało mi wiele frustracji :/
Tak na wszelki wypadek SPOILER!!! Mi się ogólnie podobało, ale po czasie coraz bardziej zaciera mi się ta historia. Dla mnie najgorsza była druga część w I tomie. A im dalej tym lepiej. Jednak co mnie wkurzało to jak zostały poprowadzone postacie, a raczej bardzo mało jest interakcji z niektórymi bohaterami. Dla mnie bardzo ciekawy był wątek z tą grupą powiedzmy wyrzutków (coś z dziatwami to była nazwa? nie pamiętam). Ciekawy w sensie sam pomysł, ale niestety rozczarowało mnie, to że nie wybrzmiała ona dostatecznie, nie dało się z nimi zżyć. Tak jak wyżej wspomniałam dla mnie mało było tej interakcji, przez to większość tych postaci z tej grupy była mdła, ciężko cokolwiek o nich powiedzieć, oprócz specjalnych mocy jakie posiadali. No i ostatecznie ten wątek trójcy również mnie rozczarował. Przez całe trzy tomy podsycana była wielka tajemnica z nimi związana, by dosłownie na paru stronach totalnie zakończyć wątek. Miałam wrażenie, że ta historia w głównej mierze opierała się na ich legendzie tych bohaterów, a tu nagle zakończenie tego wątku zupełnie nie wpłynęło na fabułę powieści. Co do zakończenia też nie bardzo mnie zszokował. Choć uważam, że w tej sytuacji, to jaką osobą stała się Rin to zakończenie było dobre.
Spojler!!!! Dokładnie! Budujemy wątek trójcy przez trzy książki, żeby go zakończyć tak, że właściwie nie wiadomo co się stało, ani po co to było. W III tomie wątek oddziału szamanów Rin mnie mega zaciekawił i trwał tak krótko, że nie wiem po co w ogóle powstał. Nie wiem. To nie książki dla mnie.
Czy możecie powiedzieć jak się skończyła książka? W połowie trzeciego tomu postanowiłam odłożyć książkę była dla mnie zbyt demoniczna i brutalna… ale od tego czasu co jakiś myślę o tym jak się skończyła. Byłabym wdzięczna za spoilery bo nie wrócę do niej ale czułabym się spełniona wiedząc co się stało 😂
@PatiiPL uwaga spojlery ‼️‼️‼️ Już konkretnych szczegółów nie pamiętam, ale w wielkim skrócie: skończyło się na tym, że Nezha dobija Rin na końcu książki, na jej polecenie, aby ona nie została pojmana, a on miał asa w rękawie i możliwość „naprawy” całej sytuacji.
Mam serię na półce, słyszałam różne oceny większość pozytywnych. Dlatego tym bardziej sięgam po takie tytuły z pewnym dystansem i oczekiwaniem. Tak miałam z Drzewem Pomarańczy, które również było swego czasu bardzo popularne a mi się w ogóle nie podobało. Dobrnęłam do końca 1 tomu i sprzedałam. Pewne absurdy, zachowania głównych bohaterów, chaos w akcji, wątki Lgtb wrzucone by tylko było, bo taki trend akurat panuje mówię nie. Boję się że tu może być podobnie 🙈
Pięknie dziękuję za szczerą recenzję 😁
Cała serie przeszłam w kilka dni. To jest ksiazka która porusza bardzo trudne tematy. Cała fantastyka jest tylko tłem, do pokazania jak okropna jest wojna i co robi z ludzmi. Ile w człowieku jest desperacji, siły, cierpienia i nienawiści. Bohaterka jest raczej antagonistka, ja miałam wiele emocji w stosunku do Rin, najpierw podziw, potem irytacja, odraza, nienawiść i współczucie. Popełnia mnóstwo bledow, ale taka jest natura człowieka. Musiała ponieść konsekwencje, a co z nimi zrobiła? Nie potrafiła stawić im czoła i ukrywała je głęboko w szafie.
Chyba motyw Altana był najbardziej przeze mnie nie lubiany.
Podoba mi się tak wiele tematów poruszonych- rewolucja, kolonializm, okrucieństwa wojny.
Kuang jest genialna w opisach akcji, cała historia dla mnie jest epicka. Do tego silne nawiązania do historii Chin.
Myśle, ze motyw zmeczenia, jest dość ważny w tej powieści. Bo ta historia ma meczyc, ci bohaterowie maja meczyc. Bo wojna meczy.
Ogólnie fajnie jest zobaczyć, ze komus ta seria się nie podobała. Aczkolwiek nie wiem, chyba chciałabym poznac więcej szczegółowych argumentów co dokładnie się nie podobało, ale wtedy trzeba byłoby wejść w spoilery a w tym formacie- TH-cam to mega zły pomysł. Lepiej nie niszczyć ksiazki innym.
Dla niezdecydowanych, przeczytajcie i zobaczcie jak wy odbierzecie ta ksiazke. Bo mozliwe, ze możecie się zakochac w tej ponurej i bezdusznej historii.
Dziękuje za ten komentarz! ❤️
Teraz, jak mija już jakiś czas od przeczytania zaczynam ją bardziej doceniać. Pewna scena okrucieństwa zostanie ze mną już chyba na zawsze i definitywnie nie da się zapomnieć o tej historii. Jednakże podczas samego czytania czułam przede wszystkim zmęczenie, a z każdym kolejnym tomem zachwyt spadał, do tego stopnia, że nie poczułam nic na zakończeniu. Teraz mam już inne podejście. Uważam, że było idealne do całej sytuacji, charakteru Rin i ciężkości książki.
Lecz nadal, na dzień dzisiejszy, nie jest to seria do której chciałabym wrócić.
Ja osobiście bardzo doceniam tą serię. Często o niej myślałam, wiele z niej pamiętam, choć miałam czasami mieszane uczucia. Ciężko powiedzieć, że to się podoba, bo to słowo nie pasuje do tej serii, ale niesamowicie cenię. Ty już dziękujesz, a ja wiem, że przeczytam ponownie :)
Mnie akurat ta seria bardzo się podobała i trafiła do topki ubiegłego roku:) Co do imion i problemem z ich zapamiętaniem to myślę, że generalnie my Europejczycy możemy mieć problem z azjatyckimi imionami i ich kojarzeniem z konkretnymi osobami - ja przynajmniej tak mam:)
Też myśle, że mój problem z niektórymi postaciami wynikał z tego, że nie jestem oczytana z literaturą azjatycką, w wyniku czego imiona szybko wylatywały mi z głowy. Z drugiej strony, przy tak obszernych książkach fantastycznych, fajnie jest gdy poza mapką, książka ma albo krótkie przypomnienie co było w tomie poprzednim, albo spis postaci ;)
Pełna zgoda, dosłownie dziś rzuciłem serie na drugim tomie bo nie mogłem już tego znieść, niesamowicie się wymęczyłem. Są pewne rzeczy jakie Wojna Makowa robi bardzo dobrze(Opis makabry w mieście w pierwszym tomie był mega mocny) ale co z tego skoro przez 90% czasu czuję wewnętrzną pustkę i co chwila zerkam czy daleko jeszcze do końca rozdziału. Po Babel może sięgnę bo ta autorka ma potencjał ale ehhh, a miało być tak pięknie...
pierwszy mi sie podobał, ale utknęłam w drugim i jakoś nie mam ochoty wracać. Co do brutalnych scen pod koniec pierwszego tomu, to jak czytałam, to myślałam "po co , po co tak szczegółowo, żadna armia nie była by przecież tak okrutna" Teraz inaczej na to patrzę jak usłyszałam że ów sceny były inspirowane prawdziwymi wydarzeniami.....
Niestety historia już nie raz nam pokazała, że jeśli dać ludziom odpowiednie narzędzia i odwrócić wzrok, wychodzą na wierzch nienawistne i okrutne bestie. To jest przerażające.
Ja mam takie same odczucia do tych ksiazek. Nie mogą sie przywiazac do zadnego bohatera
Dzięki za szczerość, ktorą dało się odczuć w recenzji 🥺
Zawsze! ❤️
Chętnie odkupię po dobrej cenie 😀
Jakoś na dniach wystawie na OLX ;)
@@Podskarbnica przecież to jest bez sensu co piszesz, masz kupca a chcesz wystawiać na sprzedaż.
? :D ok.
Pisało już do mnie kilka osób o tą serię i to praktycznie w tym samym czasie, więc postanowiłam ją wrzuć na olx, a nie przekrzykiwać się z nikim w komentarzach czy wiadomościach prywatnych.
Ja dzisiaj też skończyłem ta serię i mam podobne przemyślenia, z tomu na tom coraz gorzej
Mnie ta książka mocno odrzuciła i nie rozumiem, skąd tyle pochlebnych opinii.
Nie czytałam tej serii i nie mam w planach, a to dlatego, że jak tylko pierwszy tom pojawił się na rynku polskim i przeczytałam opis, to on totalnie do mnie nie przemówił. A jeśli opis do mnie nie przemawia, to choćby nie wiem jak zachwalano książkę, to ja tego nie kupuję. Muszę poczuć, że chcę coś czytać 😉
Książka to nie pomidorowa, nie każdy musi ją lubić 😉. Mnie Wiedźmin tak wymęczył, mimo że całe uniwersum i historię lubię.
Wiedźmin nie jest prostą książką, ale słuchowisko robi swoją robotę, więc polecam w tej formie 🔥
@@Podskarbnica Nie czytało mi się tego płynnie, pojawiał się co jakiś czas efekt "przycięcia" wymagający powtórzenia i wybijający z rytmu, coś mi nie grało - po prostu nie po mojemu :). Chyba najbardziej wymęczyło mnie jednak to, że nie rezonował ze mną stopień rozwinięcia wątków. Często to co mnie interesowało było za krótkie, a to co mnie nudziło, za długie... Dziękuję za informację, na pewno wrócę do tego tytułu przez słuchowisko. Co do "Wojny Makowej" to mam ją w planie na ten rok. Czytałem fragmencik dla sprawdzenia czy pojawi się chemia, pojawiła się. Mam nadzieje, że to będzie moja nowa "pomidorówka" 😆. Na ten moment tytuł dzierży cykl "Dożywocie" i "Małe Licho" Marty Kisiel.
Ja się właśnie od Wojny Makowej odbiłam. Uważam, że to są dobre książki, ale jednak nie dla mnie. Jak myślę o ich fabule to uważam, że jest świetna, a jednak czytanie sprawiało mi wiele frustracji :/
Tak na wszelki wypadek SPOILER!!!
Mi się ogólnie podobało, ale po czasie coraz bardziej zaciera mi się ta historia. Dla mnie najgorsza była druga część w I tomie. A im dalej tym lepiej.
Jednak co mnie wkurzało to jak zostały poprowadzone postacie, a raczej bardzo mało jest interakcji z niektórymi bohaterami. Dla mnie bardzo ciekawy był wątek z tą grupą powiedzmy wyrzutków (coś z dziatwami to była nazwa? nie pamiętam). Ciekawy w sensie sam pomysł, ale niestety rozczarowało mnie, to że nie wybrzmiała ona dostatecznie, nie dało się z nimi zżyć. Tak jak wyżej wspomniałam dla mnie mało było tej interakcji, przez to większość tych postaci z tej grupy była mdła, ciężko cokolwiek o nich powiedzieć, oprócz specjalnych mocy jakie posiadali.
No i ostatecznie ten wątek trójcy również mnie rozczarował. Przez całe trzy tomy podsycana była wielka tajemnica z nimi związana, by dosłownie na paru stronach totalnie zakończyć wątek. Miałam wrażenie, że ta historia w głównej mierze opierała się na ich legendzie tych bohaterów, a tu nagle zakończenie tego wątku zupełnie nie wpłynęło na fabułę powieści.
Co do zakończenia też nie bardzo mnie zszokował. Choć uważam, że w tej sytuacji, to jaką osobą stała się Rin to zakończenie było dobre.
Spojler!!!!
Dokładnie! Budujemy wątek trójcy przez trzy książki, żeby go zakończyć tak, że właściwie nie wiadomo co się stało, ani po co to było. W III tomie wątek oddziału szamanów Rin mnie mega zaciekawił i trwał tak krótko, że nie wiem po co w ogóle powstał. Nie wiem. To nie książki dla mnie.
Czy możecie powiedzieć jak się skończyła książka? W połowie trzeciego tomu postanowiłam odłożyć książkę była dla mnie zbyt demoniczna i brutalna… ale od tego czasu co jakiś myślę o tym jak się skończyła. Byłabym wdzięczna za spoilery bo nie wrócę do niej ale czułabym się spełniona wiedząc co się stało 😂
@PatiiPL uwaga spojlery ‼️‼️‼️
Już konkretnych szczegółów nie pamiętam, ale w wielkim skrócie:
skończyło się na tym, że Nezha dobija Rin na końcu książki, na jej polecenie, aby ona nie została pojmana, a on miał asa w rękawie i możliwość „naprawy” całej sytuacji.
Mnie się seria nie podobała