To, że Seicento na chodzie to nic. To, że szanowny pan dziadek jest po 90-tce i jest na takim chodzie, to dopiero czapki z głów! 200 lat życzę! Super film ;)
Super odcinek, pozdrowienia dla dziadka, taki to skarb, potrafi zaszczepić miłość do motoryzacji :D Wbiłeś się w luke youtuba której jeszcze nikt nie wypełnił.
Świetny wywiad ❤ oglądam Twoje filmy od najstarszego z Polonezem do coraz nowszych i super te filmiki pouczające. A starszego mądrego Pana zawsze warto posłuchać!
Ja nie poznałem nigdy mojego dziadka bo zmarł 12 lat przed moim urodzeniem, ale dzisiaj poczułem jakbym słuchał swojego dziadka😊 zdrowia i długich lat życia życzę
Takie rozmowy są bezcenne. Ojca teścia (w marcu kończy 90 lat), zawsze wypytuje o czasy z jego dzieciństwa i późniejsze, kiedy tylko mogę. To nie są jakieś znacząco wielkie, historycznie fakty. Ale opowiadanie o ostrzale wierzy kościoła w wiosce obok, przez Rosjan z okopu który znajdował się pod oknem pokoju w którym siedzieliśmy... Nie do zapłacenia. Mam nadzieję że gościu będzie żył wiecznie.... Co do rozmowy, to klimat pomieszczenia... ech!!! Jaki ja stery jestem 😭😭😭😭
Tak było! Ja pamiętam lata 60-te. Ojciec miał Warszawę 203 kombi którą później przejąłem. Kiedy się jechało w dalszą trasę trzeba było brać pod uwagę tankowanie. Wyjeżdżając w trasę zawsze trzeba było mieć zapas benzyny. Na przykład na trasie z Warszawy w kierunku Krakowa była stacja benzynowa w Jankach (która zresztą była super luksusowa jak na czasy komuny dlatego często grała w polskich filmach i „Kobrach” stację „na zachodzie”:) a następna dopiero gdzieś w Radomiu dlatego jeździło się z kanistrem benzyny. Kiedyś jadąc na południe przezylismy nerwowe chwile, kończyło nam się paliwo a w Radomiu stacja była już zamknieta. Jakoś na oparach dotoczyliśmy się do Kielc, wieczór, przed nami jeszcze 200 km, stacja niby czynna ale paliwa brak. Pytanie kiedy będzie w tamtych czasach było głupotą bo wiadomo było że nie będzie za godzinę czy dwie ale jutro albo pojutrze. Dlatego jechało się w takich sytuacjach na postój taksówek, stałymi dostawcami paliwa w tamtych czasach byli taksiarze którzy robili kokosy sprzedając bańkę benzyny 2 i więcej razy drożej od ceny na stacji. Stacje były czynne do 3-4 po południu, rzadko do 19-20 a już całodobowych w Warszawie były chyba tylko dwie. I najważniejsze to że stacja była czynna nic nie znaczyło bo zwyczajnie mogło na niej nie być paliwa. Cwaniactwo, złodziejstwo było na każdym kroku. Kiedy odbieraliśmy nową Warszawę w FSO na ówczesnej ul. Stalingradzkiej życzliwy pracownik powiedział że mamy jechać jak najszybciej na najbliższą stację (na tej samej ulicy, 2-3 kilometry od FSO) bo stacja pracuje do 3 po południu a w baku jest może ze 2 litry benzyny. Na uwagę że przecież powinno być jeśli dobrze pamiętam 10 litrów „na dojazd” tylko spojrzał się z politowaniem na naszą naiwność:). Kiedy pierwszy raz oddawaliśmy samochód do TOS na ul. Towarowej nie uprzedzono nas żeby zabrać absolutnie wszystkie rzeczy dodatkowe luzem. Koło zapasowe, klucze lewarek itd. Kiedy odbieralismy auto po kilku dniach (!) przeglądu gwarancyjnego nie było w samochodzie nic. Dosłownie nic. Wszystko ukradziono. Dopiero nasza ostra reakcja na uwagi że samochód oddano do TOS w takim stanie i zagrożenie że zrobimy dym poskutkowało cudownym odnalezieniem się w 5 minut wszystkich rzeczy:) Chodziło tylko o to żeby klient wyjechał za bramę. Później mógł już tylko usłyszeć „nie mamy Pańskiego płaszcza i co nam Pan zrobi”? Jak ktoś chce zobaczyć jak wyglądała wtedy (przełom Gomułki i Gierka, lata 60-70-te) polska motoryzacja polecam film fabularny „Godzina za godziną” Załuskiego. To sama jak mówił klasyk ”prawda czasu prawda ekranu”. Łaska na stacjach benzynowych, samochody na granicy śmierci technicznej w normalnym ruchu, przekładanie części z jednego samochodu do drugiego żeby tylko wyjechał w trasę itd., itp. Masakra. Do tego było jeszcze coś o czym p. Józef nie wspominał. Bardzo złe drogi, bardzo często jeszcze przedwojenne, wybrukowane tzw. kocimi łbami, wąskie, niebezpieczne. Kiedy z naprzeciwka jechał jakiś Star czy Żubr lepiej było zjechać z paska asfaltu na pobocze. Taka była na przykład wspomniana trasa do Krakowa (!). Prowadziła przez wszystkie na trasie wsie i miasteczka. Kury, kaczki, krowy na drodze to był normalny widok. Dodatkową "atrakcją" były wiejskie dzieciaki które z nudów rzucały kamieniami w samochody (i pociągi) co często kończyło się wybitą szybą. Mnie też to raz spotkało ale skończyło się na wgniecionych od kamienia drzwiach. Jakby było mało pomijając szerokość dróg i ich zły stan, kierowcy samochodów ciężarowych często jeździli po pijaku albo na kacu leczonym piwem. Było wtedy społeczne przyzwolenie i kierowca pijacy piwo i wsiadający do ciężarówki był widokiem częstym," bo przecież piwo to nie alkohol". Stąd wtedy mnóstwo wypadków w stylu: ciężarówka staranowała samochód osobowy, zginęli wszyscy pasażerowie. Nie było przecież jeszcze pasów, poduszek powietrznych itd. I jeszcze jedna zmora ówczesnej Polski, furmanki na drogach co zresztą też pokazuje wspomniany film Załuskiego. Sam 2 lub 3 razy w nocy zatrzymałem się na centymetry przed nieoświetlonym wozem chłopskim. To była istna plaga, wąska droga i nagle przed tobą widzisz wóz z koniem. Pomijam już takie „atrakcje” jak wystające z wozu grabie, tyczki, dyszle itd. Pamiętam gdzieś w połowie lat 60-tych była dość głośna sprawa motocyklisty który stracił (dosłownie) głowę przez kosę którą pijany woźnica wystawił ostrzem na zewnątrz wozu. Takie to były czasy. Brrrrrrrrrr
Dziadziuś pięknie opowiada i nie chodzi mi tylko o historie jakie opowiada, ale w jaki sposób to mówi. Świetnie się tego słucha, w ogóle to dziadziuś jest taki do przytulenia :) Gratuluję Janku pomysłu na odcinek i poproszę więcej podobnych wywiadów. Materiał rewelacja :)
@@JanGarbacz W tle widzę obrazek, to częste u starszych ludzi bo nie było internetu, a jedyny potentat nakazywał jak nakazywał i nakazuje dalej ale czy jest to właściwe? th-cam.com/video/yBu0eftKwxs/w-d-xo.html
Pozdrowienia dla Szanownego Pana. Ten typowy i jakże niepowtarzalny styl, klasa, kultura dla ludzi 70, 80, 90 + Naprawdę miło, a nawet bardzo miło posłuchać. Z poważaniem. Niskie ukłony dla Szanownego Pana - Paweł Żuraw
Panie Janie doskonały odcinek, jeden z najlepszych. Właśnie takie historie, czasy i ludzi należy dokumentować. Historia własnych samochodów opowiedziana z ogromną kulturą słowa i klasą tamtych lat.
Fajny, wartościowy film. Sympatyczny powiew Stalowej Woli. Moje rodzinne miasto. Kawałek prawdziwej historii zwykłych ludzi. Pan Józef ... Półtora Gościa. Pozdrawiam.
Bardzo miło się słuchało opowieści tego Pana :) Jestem młodszy od tego Pana ale pamiętam swój pierwszy samochód który odebrałem z POLMOZBYTU . W roku 1987 odebrałem malucha 126 p . Dbałem bardzo o niego i nigdy mnie nie zawiódł . Maluchem jeżdżilismy z żoną i dwojgiem dzieci kilka lat . Po maluchu był Żuk ( działalność gospodarcza ) a później zachodnie auta . Najdłużej jeżdżiłem VW pasatem ponad 12 lat , silnik 2.000 cm 115 koni wolnossący . Nie miałem żadnej awarii silnika . Najgorzej wspominam BMW e60 , silnik 3000 w dieslu , było to usterkowe auto i go sprzedałem. Mam zaufanego mechanika pojechałem do niego po poradę jakie mam sobie kupić auto żebym był z niego zadowolony . Mechanik polecił mi dwie marki Toyotę corollę lub Hondę civic . Wybrałem Hondę civic , Hankę kupiłem od pierwszego właściciela z Polskiego salonu ,nie bite nie malowane z przebiegiem 74000 km , silnik 1,8 wolnossący 141 koni . Właściciel dorzucił mi koła zimowe na alu felgach , ubezpieczenie OC i... pełen zbiornik paliwa . Hanką jeżdżę już pięć lat i zero awarii . Olej i płyny wymieniam co 10 góra 12 tyś km . Aha , dodatkowo zrobiłem konserwację podwozia i tyle . Wychodzę z założenia że nieraz warto kupić trochę droższe auto ale sprawdzone z historią niż od handlarzy . Pozdrawiam Dziadka i Ciebie :)
Super odcinek. Wielki szacun dla Pana Józefa!!!!!!!!!!!!! Mam nadzieję, że nie tylko ja będę mieć przyjemność posłuchać opowieści motoryzacyjnych szanownego Dziadka. Pozdrawiam serdecznie!!!!!!!!!
Świetnie opowiedziane, z dużą kulturą słowa. Dodatkowo prowadzący nie przerywał wypowiedzi gościa, pytania ograniczając do minimum. Także duży plus. P.S.A może to jest pomysł na wywiady z kierowcami seniorami.Można poszukać takich ludzi wśród rodziny i znajomych, plus propozycje widzów.
Kurcze Janku, twój dziadek ma ponad 90lat😮⁉️ bardzo dobrze się trzyma👍🏻💪🏻 w życiu bym twojemu dziadkowi tyle nie dał. Fajnie posłuchać jak to było kiedys dawniej w odległej przeszłości,bardzo fajny odcinek👍🏻. Może jeszcze kiedyś zrobisz odcinek z twoim dziadkiem? Na pewno ma wiele ciekawych przygód do opowiedzenia. Ja i pewnie nie tylko ja z chęcią posłucham jakichś ciekawych historii. Życzę twojemu dziadkowi dużo zdrowia i 200lat. Pozdrawiam 🖐🏻🙂
Od początku obstawiałem że ma może 70 kilka lat, jaki szok kiedy usłyszałem że jest to ponad 90, żeby każdy z nas mógł dożyć takiego wieku dodatkowo w takiej sprawności :).
Świetny odcinek. Bardzo przyjemnie było posłuchać motoryzacyjnych doświadczeń, człowieka który motoryzację postrzega z perspektywy samochodu jako luksusu.
Szacunek dla tego Pana, ze zgodził się poopowiadać tyle ciekawostek ze swojego motoryzacyjnego życia i dla Pana, za przygotowanie porządnego materiału i ze sie pan nie wcinał w opowiadanie z byle pierdołą. Zdrowia i pogody ducha dla seniora. Pozdrawiam serdecznie z Nowego Sącza i zapraszam na moj kanał, do posłuchania...SĄDECKICH OPOWIEŚCI.
Naprawdę dobry odcinek, można takich więcej bo mądrego to i miło posłuchać 😊 I szacunek za to że dziadek ma tą świadomość by już nie jeździć samochodem.
Fajnie że że facet czuje że już nie jest na siłach by prowadzić, ciągle młodzi kierownicy są nieodpowieszialni, a starsi nie umniejszając też nie dają rady ale bo ja mam prawko pół wieku to jestem driver no1
Pozdrawiam Janku i Dziadka również. Ja zrobiłem prawko dopiero w 1976 r. Ale naukę rozpoczynałem w 1975 r. na Zisie, była to cysterna w WSK-Okęcie do tankowania samolotów lekkich. Biegi nie synchronizowane. To gdy wsiadłem na kursie do Fiata 125 p, był to dla mine epokowy przeskok. Do dziś jeżdżę co dziennie i nie miałem nigdy wypadku. Na temat motoryzacji tej z lat 30' jak i w ogóle mam pojęcie, bo mój ojciec miał Opla Adam a 1934 r. I tak zaczęła się moja przygoda z motoryzacją, dużo pomagałem przy jego naprawach. Sam też szkoliłem się w tym kierunku, co pozwoliło mi na to, by robić remonty główne silnika. Nie wspominając o diagnostyce uszkodzeń i innych naprawach. Pracowałem też jako mechanik przez 3 lata w zaczynając w grudniu 1981 r. Samochody zmieniam jak rękawiczki. To moja pasja. A obecnie mam 4 Audi i 2 Citroeny.
Mega! Film nie dość, że ponadprzeciętne interesujący to jeszcze pouczający. 22 minuty to jak na yt sporo, a ja czuję wielki niedosyt :/ PS: kto dał minusa???
Piękne wspomnienia, dla dzisiejszej młodzieży to kosmos. Nie wie co to kiedyś było zdobycie roweru, a co dopiero samochodu. Pamiętam z dzieciństwa, jak ludzie stali w nocy przed sklepem, który otwierali rano, żeby zdobyć rower Wigry. Pamiętam też jak staliśmy całą niedzielą w kolejce po benzynę do malucha, oczywiście na kartki. Wygrani byli ci,co mieli znajomych kierowców zawodowych, którzy handlowali paliwem. Nowe samochody w Polmozbycie były za łapówki, jak ktoś nie dał w łapę kierownikowi to dostawał odrzut. Rozkradali z nowych samochodów dywaniki czy wycieraczki. Ale największym problemem w latach 80 było zdobycie części. Akumulatory, czy opony były nie do zdobycia oficjalnie. Kradli też to z samochodów niemiłosiernie. Ciekawą sprawą były też ceny samochodów używanych. Kupowało się na przydział, a sprzedawało po kilku latach na giełdzie drożej od nowego. Oczywiście znów trzeba było mieć znajomości, żeby ten przydział dostać. Ale niektórzy nieźle w ten sposób zarabiali. Najbardziej chodliwe były duże Fiaty.
Planujemy zrobić Q&A z Dziadkiem. Zapraszamy do zadawania pytań o motoryzacji w czasach PRL !
zdobywanie benzyny w czasach kartkowych xd
Gratki dla szanownego Dziadka, za męską decyzję o zaprzestaniu kierowania. Oby więcej było tak odpowiedzialnych starszych ludzi.
Nikt nie oczekiwał, ale każdy w głębi ducha chciał tego odcinka. Pięknie dziękujemy!
Jasiek super dziadek to prawdziwa historia motoryzacji Pozdrawiam
Starsi ludzie przekazują nam wartość, pozdrawiam obojga Panów
Fantastyczne, że dziadek ma tak doskonałą pamięć do szczegółów, relacja z pierwszej ręki bezcenna.
Dużo, dużo zdrowia i 200 lat życia dla dziadka.
Szacunek dla niego. Człowiek z poczuciem humoru i dużą świadomością swoich ograniczeń.
Pozdrawiam.
To, że Seicento na chodzie to nic. To, że szanowny pan dziadek jest po 90-tce i jest na takim chodzie, to dopiero czapki z głów! 200 lat życzę! Super film ;)
Seicento też na chodzie tyle, że jeździ. Pozdrawiam
Wspaniały dziadek!
Bardzo miły i pozytywny film , ciekawy i słychać wiele życiowych mądrości, jak ta historia z pychą i trabantem 😆.
Świetny dziadek! Myślałem, że ma z 70 lat, a tu po 90?! A jak pięknie mówi! (Jankowi polecałbym małe warsztaty w tym zakresie u dziadka).
Ja zalecam duże warsztaty w tym zakresie,im mniej mówi sam Janek tym lepsze są filmy.
Super odcinek, pozdrowienia dla dziadka, taki to skarb, potrafi zaszczepić miłość do motoryzacji :D
Wbiłeś się w luke youtuba której jeszcze nikt nie wypełnił.
No Jasiu! Brawo Jasiu! Łapka w górę dla obu Panów!
Świetny wywiad ❤ oglądam Twoje filmy od najstarszego z Polonezem do coraz nowszych i super te filmiki pouczające. A starszego mądrego Pana zawsze warto posłuchać!
Ja nie poznałem nigdy mojego dziadka bo zmarł 12 lat przed moim urodzeniem, ale dzisiaj poczułem jakbym słuchał swojego dziadka😊 zdrowia i długich lat życia życzę
Takie rozmowy są bezcenne. Ojca teścia (w marcu kończy 90 lat), zawsze wypytuje o czasy z jego dzieciństwa i późniejsze, kiedy tylko mogę. To nie są jakieś znacząco wielkie, historycznie fakty. Ale opowiadanie o ostrzale wierzy kościoła w wiosce obok, przez Rosjan z okopu który znajdował się pod oknem pokoju w którym siedzieliśmy... Nie do zapłacenia.
Mam nadzieję że gościu będzie żył wiecznie....
Co do rozmowy, to klimat pomieszczenia... ech!!!
Jaki ja stery jestem 😭😭😭😭
Dobra rada dla wszystkich, nagrywajcie te rozmowy.
A to czasem nie była opowieść o ukraińcach z UPA ?
@@americanopseudopotacie5511 nie. To działo się na Kaszubach.
Boże chciałbym w tym wieku mieć taką jasność umysłu! podziwiam
Tak było! Ja pamiętam lata 60-te. Ojciec miał Warszawę 203 kombi którą później przejąłem. Kiedy się jechało w dalszą trasę trzeba było brać pod uwagę tankowanie. Wyjeżdżając w trasę zawsze trzeba było mieć zapas benzyny. Na przykład na trasie z Warszawy w kierunku Krakowa była stacja benzynowa w Jankach (która zresztą była super luksusowa jak na czasy komuny dlatego często grała w polskich filmach i „Kobrach” stację „na zachodzie”:) a następna dopiero gdzieś w Radomiu dlatego jeździło się z kanistrem benzyny. Kiedyś jadąc na południe przezylismy nerwowe chwile, kończyło nam się paliwo a w Radomiu stacja była już zamknieta. Jakoś na oparach dotoczyliśmy się do Kielc, wieczór, przed nami jeszcze 200 km, stacja niby czynna ale paliwa brak. Pytanie kiedy będzie w tamtych czasach było głupotą bo wiadomo było że nie będzie za godzinę czy dwie ale jutro albo pojutrze. Dlatego jechało się w takich sytuacjach na postój taksówek, stałymi dostawcami paliwa w tamtych czasach byli taksiarze którzy robili kokosy sprzedając bańkę benzyny 2 i więcej razy drożej od ceny na stacji. Stacje były czynne do 3-4 po południu, rzadko do 19-20 a już całodobowych w Warszawie były chyba tylko dwie. I najważniejsze to że stacja była czynna nic nie znaczyło bo zwyczajnie mogło na niej nie być paliwa.
Cwaniactwo, złodziejstwo było na każdym kroku. Kiedy odbieraliśmy nową Warszawę w FSO na ówczesnej ul. Stalingradzkiej życzliwy pracownik powiedział że mamy jechać jak najszybciej na najbliższą stację (na tej samej ulicy, 2-3 kilometry od FSO) bo stacja pracuje do 3 po południu a w baku jest może ze 2 litry benzyny. Na uwagę że przecież powinno być jeśli dobrze pamiętam 10 litrów „na dojazd” tylko spojrzał się z politowaniem na naszą naiwność:). Kiedy pierwszy raz oddawaliśmy samochód do TOS na ul. Towarowej nie uprzedzono nas żeby zabrać absolutnie wszystkie rzeczy dodatkowe luzem. Koło zapasowe, klucze lewarek itd. Kiedy odbieralismy auto po kilku dniach (!) przeglądu gwarancyjnego nie było w samochodzie nic. Dosłownie nic. Wszystko ukradziono. Dopiero nasza ostra reakcja na uwagi że samochód oddano do TOS w takim stanie i zagrożenie że zrobimy dym poskutkowało cudownym odnalezieniem się w 5 minut wszystkich rzeczy:) Chodziło tylko o to żeby klient wyjechał za bramę. Później mógł już tylko usłyszeć „nie mamy Pańskiego płaszcza i co nam Pan zrobi”?
Jak ktoś chce zobaczyć jak wyglądała wtedy (przełom Gomułki i Gierka, lata 60-70-te) polska motoryzacja polecam film fabularny „Godzina za godziną” Załuskiego. To sama jak mówił klasyk ”prawda czasu prawda ekranu”. Łaska na stacjach benzynowych, samochody na granicy śmierci technicznej w normalnym ruchu, przekładanie części z jednego samochodu do drugiego żeby tylko wyjechał w trasę itd., itp. Masakra. Do tego było jeszcze coś o czym p. Józef nie wspominał. Bardzo złe drogi, bardzo często jeszcze przedwojenne, wybrukowane tzw. kocimi łbami, wąskie, niebezpieczne. Kiedy z naprzeciwka jechał jakiś Star czy Żubr lepiej było zjechać z paska asfaltu na pobocze. Taka była na przykład wspomniana trasa do Krakowa (!). Prowadziła przez wszystkie na trasie wsie i miasteczka. Kury, kaczki, krowy na drodze to był normalny widok. Dodatkową "atrakcją" były wiejskie dzieciaki które z nudów rzucały kamieniami w samochody (i pociągi) co często kończyło się wybitą szybą. Mnie też to raz spotkało ale skończyło się na wgniecionych od kamienia drzwiach. Jakby było mało pomijając szerokość dróg i ich zły stan, kierowcy samochodów ciężarowych często jeździli po pijaku albo na kacu leczonym piwem. Było wtedy społeczne przyzwolenie i kierowca pijacy piwo i wsiadający do ciężarówki był widokiem częstym," bo przecież piwo to nie alkohol". Stąd wtedy mnóstwo wypadków w stylu: ciężarówka staranowała samochód osobowy, zginęli wszyscy pasażerowie. Nie było przecież jeszcze pasów, poduszek powietrznych itd.
I jeszcze jedna zmora ówczesnej Polski, furmanki na drogach co zresztą też pokazuje wspomniany film Załuskiego. Sam 2 lub 3 razy w nocy zatrzymałem się na centymetry przed nieoświetlonym wozem chłopskim. To była istna plaga, wąska droga i nagle przed tobą widzisz wóz z koniem. Pomijam już takie „atrakcje” jak wystające z wozu grabie, tyczki, dyszle itd. Pamiętam gdzieś w połowie lat 60-tych była dość głośna sprawa motocyklisty który stracił (dosłownie) głowę przez kosę którą pijany woźnica wystawił ostrzem na zewnątrz wozu. Takie to były czasy. Brrrrrrrrrr
Bardzo dziękuję za ciekawe dopełnienie. Pozdrawiam serdecznie J.G.
Wielkie pozdrowienia i dużo zdrowia dla pana Józefa!
Piękna historia! Chociaż mam 53 lecz nikt nigdy tak normalnej wiedzy mi nie przekazał! Więcej takich odcinków
Sympatyczny człowiek i miło się słucha. Lutcza nie daleko mojej miejscowości i kilka górek jest. Pozdrawiam. Dużo zdrowia dla was obojgu.
No Janie, zaimponowałeś mnie strasznie😉 a tak poważnie to duże serducho dla Dziadziusia👍👍👍 świetny pomysł z tym nagraniem. 👌
Ten materiał to perła w całym polskim motoryzacyjnym YT. Warto nagrywać takie wspomnienia,. póki jeszcze można. Szanuję.
Dokładnie. Nagrywajmy póki jeszcze możemy.
Na co zwróciłem uwagę, to na bardzo czyste słownictwo starszego Pana. Pozdrawiam
Dziadziuś pięknie opowiada i nie chodzi mi tylko o historie jakie opowiada, ale w jaki sposób to mówi. Świetnie się tego słucha, w ogóle to dziadziuś jest taki do przytulenia :) Gratuluję Janku pomysłu na odcinek i poproszę więcej podobnych wywiadów. Materiał rewelacja :)
Pozdrowienia dla szanownego Seniora! :)
Dziękuję, przekażę
@@JanGarbacz W tle widzę obrazek, to częste u starszych ludzi bo nie było internetu, a jedyny potentat nakazywał jak nakazywał i nakazuje dalej ale czy jest to właściwe? th-cam.com/video/yBu0eftKwxs/w-d-xo.html
Więcej Dziadka prosimy i gorące pozdrowienia oraz duuuuużo zdrowia!
Super słucha się Twojego dziadka... Pozdrawiam...
Świetny odcinek, super pomysł Janku 👍 Fantastycznie się słucha takich ciekawych opowieści ☺️
Pozdrowienia dla Szanownego Pana. Ten typowy i jakże niepowtarzalny styl, klasa, kultura dla ludzi 70, 80, 90 + Naprawdę miło, a nawet bardzo miło posłuchać. Z poważaniem. Niskie ukłony dla Szanownego Pana - Paweł Żuraw
Panie Janie doskonały odcinek, jeden z najlepszych. Właśnie takie historie, czasy i ludzi należy dokumentować. Historia własnych samochodów opowiedziana z ogromną kulturą słowa i klasą tamtych lat.
Fajny, wartościowy film. Sympatyczny powiew Stalowej Woli. Moje rodzinne miasto. Kawałek prawdziwej historii zwykłych ludzi. Pan Józef ... Półtora Gościa. Pozdrawiam.
Bardzo miło się słuchało opowieści tego Pana :) Jestem młodszy od tego Pana ale pamiętam swój pierwszy samochód który odebrałem z POLMOZBYTU . W roku 1987 odebrałem malucha 126 p . Dbałem bardzo o niego i nigdy mnie nie zawiódł . Maluchem jeżdżilismy z żoną i dwojgiem dzieci kilka lat . Po maluchu był Żuk ( działalność gospodarcza ) a później zachodnie auta . Najdłużej jeżdżiłem VW pasatem ponad 12 lat , silnik 2.000 cm 115 koni wolnossący . Nie miałem żadnej awarii silnika . Najgorzej wspominam BMW e60 , silnik 3000 w dieslu , było to usterkowe auto i go sprzedałem. Mam zaufanego mechanika pojechałem do niego po poradę jakie mam sobie kupić auto żebym był z niego zadowolony . Mechanik polecił mi dwie marki Toyotę corollę lub Hondę civic . Wybrałem Hondę civic , Hankę kupiłem od pierwszego właściciela z Polskiego salonu ,nie bite nie malowane z przebiegiem 74000 km , silnik 1,8 wolnossący 141 koni . Właściciel dorzucił mi koła zimowe na alu felgach , ubezpieczenie OC i... pełen zbiornik paliwa . Hanką jeżdżę już pięć lat i zero awarii . Olej i płyny wymieniam co 10 góra 12 tyś km . Aha , dodatkowo zrobiłem konserwację podwozia i tyle . Wychodzę z założenia że nieraz warto kupić trochę droższe auto ale sprawdzone z historią niż od handlarzy . Pozdrawiam Dziadka i Ciebie :)
Pański Diadziuś pięknie opowiada. Serdecznie Panów pozdrawiam i dziękuję.
Super odcinek. Wielki szacun dla Pana Józefa!!!!!!!!!!!!! Mam nadzieję, że nie tylko ja będę mieć przyjemność posłuchać opowieści motoryzacyjnych szanownego Dziadka. Pozdrawiam serdecznie!!!!!!!!!
Czekam na więcej wywiadów z dziadkiem.
Lubię takie opowieści z tamtych lat.
Janku, dzięki, film super
Pięknie Pan opowiada, można by słuchać godzinami. Pozdrawiam 👍
Ale cudowny, starszy pan na poziomie. Pozdrowienia i dzięki za to video!
Super wywiad! Prosimy więcej opowieści o Mikrusie i Trabancie.
Mega pozytywny człowiek 👍👍👍👍👍 Pozdrawiam 😁😁
Dziękuje! fantastyczna opowieść!
Świetny materiał. Niesamowita wiedza i pamięć. Dużo zdrowia dla Dziadka!
,,...które nawiasem mówiąc serdecznie się nie lubiły
..." Ładnie powiedziane😄
Pozdrawiam dziadka, bardzo milo sie sluchalo
Świetnie opowiedziane, z dużą kulturą słowa.
Dodatkowo prowadzący nie przerywał wypowiedzi gościa, pytania ograniczając do minimum.
Także duży plus.
P.S.A może to jest pomysł na wywiady z kierowcami seniorami.Można poszukać takich ludzi wśród rodziny i znajomych, plus propozycje widzów.
No Panie Janie dziś to rozumiem , to mi się podoba. Fajny Gość . Pozdrawiam i życzę dużo siły niech opowiada jak najdłużej
Kurcze Janku, twój dziadek ma ponad 90lat😮⁉️ bardzo dobrze się trzyma👍🏻💪🏻 w życiu bym twojemu dziadkowi tyle nie dał. Fajnie posłuchać jak to było kiedys dawniej w odległej przeszłości,bardzo fajny odcinek👍🏻. Może jeszcze kiedyś zrobisz odcinek z twoim dziadkiem? Na pewno ma wiele ciekawych przygód do opowiedzenia. Ja i pewnie nie tylko ja z chęcią posłucham jakichś ciekawych historii. Życzę twojemu dziadkowi dużo zdrowia i 200lat. Pozdrawiam 🖐🏻🙂
Od początku obstawiałem że ma może 70 kilka lat, jaki szok kiedy usłyszałem że jest to ponad 90, żeby każdy z nas mógł dożyć takiego wieku dodatkowo w takiej sprawności :).
Wspaniały reportaż , autorowi gratuluje pomysłu .
Pozdrów dziadka i życz mu zdrowia! Super gość!
Wspaniały pomysł na film! Janku, wspomnienia Dziadka bezcenne. Szacunek dla Dziadka i serdeczne pozdrowienia.
Super opowieść. Masz FANTASTYCZNEGO DZIADKA :) Bezcenna wartość takich przekazów.
Bardzo ładny i ciekawy materiał, z przyjemnością się słuchało 👍 Szkoda że taki krótki...
Świetny odcinek. Bardzo przyjemnie było posłuchać motoryzacyjnych doświadczeń, człowieka który motoryzację postrzega z perspektywy samochodu jako luksusu.
Świetny odcinek, super się słucha opowieści o tamtych czasach 👍
Super historia i bardzo cenna pozdrawiam
Szacunek dla tego Pana, ze zgodził się poopowiadać tyle ciekawostek ze swojego motoryzacyjnego życia i dla Pana, za przygotowanie porządnego materiału i ze sie pan nie wcinał w opowiadanie z byle pierdołą.
Zdrowia i pogody ducha dla seniora.
Pozdrawiam serdecznie z Nowego Sącza i zapraszam na moj kanał, do posłuchania...SĄDECKICH OPOWIEŚCI.
Świetny człowiek. Pozdrawiam.
Super się oglądało 🙂🙂
Ile to ja też takich wspaniałych histori znam z mojego osiedla. Nawet mojego taty szczególnie w PRLu .
Świetny materiał. Ogromna łapka w górę 😊
Janku super odcinek. Chcę kolejnych takich opowieści.Duzo. zdrówka dla dziadka.
ale odcinek! Pozdrowienia dla Was obu !
Naprawdę dobry odcinek, można takich więcej bo mądrego to i miło posłuchać 😊 I szacunek za to że dziadek ma tą świadomość by już nie jeździć samochodem.
Super się słucha takich historii!
Świetny odcinek, gratuluje fajnego dziadka!
Fajnie że że facet czuje że już nie jest na siłach by prowadzić, ciągle młodzi kierownicy są nieodpowieszialni, a starsi nie umniejszając też nie dają rady ale bo ja mam prawko pół wieku to jestem driver no1
Fantastyczny odcinek,bardzo miły człowiek,super opowieść.Pozdrawiam!!!!
Super!!!
Nareszcie zrobiłeś kapitalny film, więcej takich!!!
Serdecznie dziękuję
Wszystkiego dobrego w Nowym roku. Dziękuję za bardzo miłą historię. Pozdrawiam serdecznie i dużo dużo zdrowia dla Pana i wnuczka .
Wiecej takich filmów, pozdrawiam.
Mega!! Dzieki.
ciekawa historia i pozdrawiam pana dziadka :D
Wiadomo skąd u Janka motoryzacyjny bakcyl :) Pozdrowienia dla obu Panów! Poprosimy o więcej takich odcinków.
Mam takiego Trabanta 600 z 1963 roku, super autko 😍
Super rozmowa!!! Bardzo dziękuje! Pozdrawiam!
Tak, milo sie tego slucha, pozdrawiam i zycze dziadkowi duzo zdrowia
Pozdrawiam Janku i Dziadka również. Ja zrobiłem prawko dopiero w 1976 r. Ale naukę rozpoczynałem w 1975 r. na Zisie, była to cysterna w WSK-Okęcie do tankowania samolotów lekkich. Biegi nie synchronizowane. To gdy wsiadłem na kursie do Fiata 125 p, był to dla mine epokowy przeskok. Do dziś jeżdżę co dziennie i nie miałem nigdy wypadku. Na temat motoryzacji tej z lat 30' jak i w ogóle mam pojęcie, bo mój ojciec miał Opla Adam a 1934 r. I tak zaczęła się moja przygoda z motoryzacją, dużo pomagałem przy jego naprawach. Sam też szkoliłem się w tym kierunku, co pozwoliło mi na to, by robić remonty główne silnika. Nie wspominając o diagnostyce uszkodzeń i innych naprawach. Pracowałem też jako mechanik przez 3 lata w zaczynając w grudniu 1981 r. Samochody zmieniam jak rękawiczki. To moja pasja. A obecnie mam 4 Audi i 2 Citroeny.
To jest coś!
Wspaniały wywiad.Pozdrawiam.
Super historia! Coś wspaniałego! Czekam na więcej takich filmików!
Mega! Film nie dość, że ponadprzeciętne interesujący to jeszcze pouczający. 22 minuty to jak na yt sporo, a ja czuję wielki niedosyt :/
PS: kto dał minusa???
Znakomity pomysł również na taką formułę odcinków. Zdrowia dla Pana dziadka!
Piękne wspomnienia i piękna historia. Wspaniała kondycja Dziadka. Niesamowite jak realia lat 50-60tych różniły się od dzisiejszych czasów...
Super Dziadek super odcinek pozdrowienia dla Dziadka i prowadzącego.😉
Świetnie to wyszło, chciałbym więcej tego typu odcinków, świetnie się tego słucha.
Super pomysł z tym wywiadem. Pozdro dla dziadka.
Zadko znajduje się świadomych seniorów i to jeszcze wbrew woli dyrekcji (czyli małżonki) Brawo! Super opowieść !
No świetny odcinek. Bardzo miło się słuchało takich opowieści.
Świetny gość super się słucha
Piękne wspomnienia, dla dzisiejszej młodzieży to kosmos. Nie wie co to kiedyś było zdobycie roweru, a co dopiero samochodu. Pamiętam z dzieciństwa, jak ludzie stali w nocy przed sklepem, który otwierali rano, żeby zdobyć rower Wigry. Pamiętam też jak staliśmy całą niedzielą w kolejce po benzynę do malucha, oczywiście na kartki. Wygrani byli ci,co mieli znajomych kierowców zawodowych, którzy handlowali paliwem. Nowe samochody w Polmozbycie były za łapówki, jak ktoś nie dał w łapę kierownikowi to dostawał odrzut. Rozkradali z nowych samochodów dywaniki czy wycieraczki.
Ale największym problemem w latach 80 było zdobycie części. Akumulatory, czy opony były nie do zdobycia oficjalnie. Kradli też to z samochodów niemiłosiernie.
Ciekawą sprawą były też ceny samochodów używanych. Kupowało się na przydział, a sprzedawało po kilku latach na giełdzie drożej od nowego. Oczywiście znów trzeba było mieć znajomości, żeby ten przydział dostać. Ale niektórzy nieźle w ten sposób zarabiali. Najbardziej chodliwe były duże Fiaty.
Super odcinek,Jak widać wspomnienia to też historia.
Super dziadek. Chętnie bym go jeszcze posluchal
Ogromu zdrowia dla Dziadka twojego.
Dopiero dzisiaj obejrzalam, wspaniale opowiedziana historia, nadzwyczajny narrator. Tez jestem za Q&A.
Już jest, zapraszam do oglądania
th-cam.com/video/Pu_i2j74cx8/w-d-xo.html
Świetny odcinek... życzę dużo zdrowia dla starszego Pana.
Szanowny pan posługuje się bardzo piękną polszczyzną, a dykcji można tylko pozazdrościć!
Super odcinek pozdrawiam
Cudowna rozmowa!
Najwspanialszy odcinek na kanale!