Superaśne Chłopaki ! przywracanie wiedzy i umiejętności bezcenne, a i upowszechnianie warte wyróżnienia Ozdobienie jest jaknajbardziej w porządku - nie dość, że przyjemne dla oka to również nadaje życia temu łukowi - w moim odczuciu. 🏆
Bardzo ciekawy odcinek. Łuk to jedna z najbardziej archaicznych broni, która towarzyszyła nam przez wiele tysięcy lat. Łuk w pełni zasłużył na poświęcenie mu całego odcinka. Serdecznie pozdrawiam.
Hej. Byłem na Wolinie i mam takie spostrzeżenie a propos strzelania z łuku. Podczas, gdy jedna osoba wystrzeliła poza ogrodzenie i poszła szukać strzały za potem, druga osoba, nieświadoma tego, ze inna szuka poza terenem, strzelala do celu. Moim zdaniem bardzo łatwo o tragedie, bo nikt tam tego nie kontroluje. Kilka dni później byłem w Ribe i tam to wyglada zupełnie inaczej… pozdrawiam
Jestem amatorskim lucznikiem w UK. Po szukanie strzal wchodzimy tylko na gwizdek opiekuna nad "strzelnica". Jak wszyscy odnajdą swoje strzały, to zabawa od nowa, ale wejście na teren tylko jak wszyscy odłożą łuki na stojaki
Jak zawsze bardzo ciekawy odcinek! Panie Igorze na facebook'u widziałem pana nowy tatuaż na stopie... bardzo mnie ciekawi właśnie tatuowanie w tamtym okresie. Będąc na festiwalu kilka osób wykonywało tatuaże metodą handpoke. Pewnie dużo osób chętnie zobaczyło by pogadankę na ten temat jeżeli by byłą taka możliwość:) pozdrawiam
No właśnie problem z tym, że nie za bardzo jest o czym mówić. O ile o Skandynawach mamy jakieś wzmianki w źródłach arabskich, to o Słowianach brak. To co ja zrobiłem, jako partnerski tatuaż z moją żoną, to wzór z monety greckiej z V w.p.n.e. z Efezu.
Świetny odcinek. Bezcenne jest to, że goście operują branżowym słownictwem potocznym, tego się w książkach nie usłyszy. Sama mam dwa łuki i trochę się nimi bawię, jeden refleksyjny krymsko - tatarski i jeden klasyczny longbow jesionowy. Pokazany w filmie łuk północny z tymi stopkami jest bardzo ciekawy, strzelałabym :)
,,Łuczniczka z księżyca" Niegdyś na srebrnym księżycu, Co w młodych dziewcząt odbija się źrenicach, Mieszkała tajemnicza łuczniczka, Która na ziemi porządku pilnowała, Skrzętnie okrywała ją długa peleryna, Do stóp samych sięgająca, Na głowie zaś kaptur wielki, Skrywał wszelkie jej twarzy wdzięki, Peleryna w kolorze nocy, Okrywała jej długie kruczoczarne włosy, Nawet największe stada najczarniejszych kruków, Nie mogły dorównać czerni jej włosów, Dziewczęce jej blade oblicze, Odbijało światło księżyca, Cera jej krystalicznie blada, Niemal świeciła światłem księżyca, Nocą wilki do księżyca wyły, Bo szóstym swym zmysłem wyczuwały, Tajemniczą łuczniczkę stojącą na nim, Skrupulatnie liczącą swe zaczarowane strzały, Gdy z nocnego nieba ziemi się przyglądała, Dobrym ludziom uśmiechy swe posyłała, Śpiących pacholąt pilnowała, Do snów młodych dziewcząt ciekawsko zaglądała… Czasem w środku nocy z księżyca zstępowała, Ciemną nocą w Wiśle nago się kąpała, Prastarej rzece opowiadała swoje sekrety, Nocnej towarzyszce powierzała swe rozterki, Czasem podglądały ją nadbrzeżne rusałki, Zazdrośnie przeklinając nieziemskiej dziewczyny wdzięki, Lecz nabliżyć się żadna nie śmiała, Złotego jej łuku każda się obawiała, Kiedy znowu za swym księżycem zatęskniła, Pod osłoną nocy unosić się poczęła, Gdy tak ku księżycowi się wznosiła, W czarną pelerynę na powrót się przyoblekała… Straż nad ziemią z księżyca trzymała, Plugawe występki królów z nocnego nieba podglądała, Gdy w bogactwach swoich nocami się pławili, A poddanych swoich bezwstydnie uciskali, Okrutnych tyranów z tronów strącały, Księżycowej łuczniczki nieziemskie strzały, Gdy z dalekiego księżyca strzały ich dosięgły, Z tronów na ziemię natychmiast się osuwali, Ongiś stary rzymski cezar, Który świat cały podbić zamierzył, Gdy młodość swoją na wojnach przepędził, Włosy swoje przez lata siwizną przyprószył, Gdy dni jego się wypełniły, A ostatnie siły schorowanego starca już opuściły, Zakończyć miała jego cierpienia, Na złotym łuku zatknięta niewidzialna strzała, I cesarz rzymski Marek Aureliusz, Zmarł niegdys przy brzegach Dunaju, Doszczętnie trawiony przez dżumę, Na przeciwko Makromanom prowadzonej wojnie, Gdy w gorączce dżuma cesarza trawiła, Z księżyca posłana ku niemu strzała, Nić życia jego przecięła, Schorowanego władcy męki zakończyła… Z dalekiego księżyca podglądała Attylę wodza Hunów, Gdy podporządkowywał sobie kolejno ziemskich królów, Gdy smagłego Attylę podziwiała, Na dalekim księżycu w nim się zakochała, Gdy księżyc w oczach Attyli się odbijał, Strzała Amora serce łuczniczki przeszyła, Gdy z księżyca niezwyciężonego wodza Hunów obserwowała, Głowę swoją dla niego straciła, Nie była pisana dla księżycowej dziewczyny, Rola ziemskiego władcy żony, Nie mogła zostać żoną Attyli, Nie wolno jej było księżyca porzucić, Gdy młodą Lidico Attyla poślubił, Księżycowej łuczniczki zazdrość wielką tym wzbudził, Zapragnęła srodze ukarać, Walecznego Huna, do którego cicho wzdychała, Zamierzyła księżycowa łuczniczka, Zgładzić potężnego Imperium Hunów króla, Z księżyca łuk swój wymierzyła, Zamierzony cel swój osiągnęła, Gdy zbliżała się Attyli noc poślubna, Zatkniętą na łuku była już strzała, Gdy przez okno królewskiej komnaty, Srebrny księżyc jasnym blaskiem świecił, Przeszyła z księżyca wystrzelona strzała, Niezwyciężonego dotąd Huna, Natenczas gdy zażywał nocy poślubnej, Z ostatnim tchnieniem oddał swe życie… Magiczny, złoty łuk przez ramię przewieszony, Do słania strzał uszykowany, Nieraz w kierunku Ziemi był wycelowany, W kierunku nikczemnych głów koronowanych, Gdy króla Popiela prześladowały zwidy, Iż zewsząd atakują go stada myszy, Łuczniczka z dalekiego księżyca szykowała swe strzały, Cięciwę złotego łuku z całych sił napinała, Złego króla Popiela, Pozbawiła życia jej zaklęta strzała, Gdy przez okno Mysiej Wieży w Kruszwicy, Z dalekiego księżyca wpadła wypuszczona z łuku cięciwy, Gdy stary król pogrążony w szaleństwie, Wydawał swoje ostatnie tchnienie, Nikt nie potrafił odgadnąć śmierci przyczyny, Jaką były nieziemskiej łuczniczki niewidzialne strzały… I choć upłyną wieki, A wyrodnych królów zastąpią okrutni tyrani, Ten sam księżyc na niebie zaświeci, Ta sama łuczniczka naszykuje swe strzały, Liczni afrykańscy krwawi tyrani, Od nadmiaru władzy na umysłach chorzy, Przez dwulicowych doradców w pychę wbijani, Sami sobie jawić się będą nieśmiertelnymi, Zbrojni w śmiercionośne głowice, Nie zaprzątną swej uwagi złotym księżycem, Z którego jednak nieziemska łuczniczka ich zaobserwuje, Przeciwko nim swe strzały naszykuje, Całego świata wielcy tyrani, Ze swymi arsenałami śmiercionośnymi, Nawet w swych kamiennych jamach nie będą bezpieczni, Wszędzie dosięgną ich łuczniczki z księżyca strzały…
O, Pan jest z Białego Stoku. Miałem przyjemność poznać Pana Norberta Kopczyńskiego, mistrza świata w łucznictwie konnym, który również pochodził z okolic Białego Stoku. Widać ten region łucznictwem stoi.
Dziękuję za dobre słowo. Procą miotam od 20 lat, czyli od Starej Baśni. W książce poświęciłem procy podrozdział i mam kilka egzemplarzy. Myślałem też o odcinku na ich temat. Pewnie za jakiś czas się pokaże.
Takie rzeczy jak żywa historia są szczególnie ważne dla młodzieży. Z wykształcenia jestem historykiem. Pamiętam jak pracowałem jakiś czas jako ochroniarz namiotów króla Jana III Sobieskiego. Rano przyjeżdżali różnego rodzaju rzemieślnicy, rusznikarze itp. Dzieci i młodzież z przyjemnością to oglądali. Mogli też brać w tym udział. Zdecydowanie uważam, że ten pan robi naprawdę bardzo ważną pracę. Przy okazji chciałem zapytać na ile takie łuki były skuteczne jeśli chodzi na przykład o przebicie kolczugi, kaftana ze skóry czy powiedzmy zbroi łuskowej
@@Igor_Triglav Dziękuję. W takim razie nic tylko czekać. Był bym rad gdyby udało się rozdzielić na te dostępne "pod domem" i te importowane. Łuski cebuli, borówki czy zarodniki paproci itp. znam, tudzież kurkumę, szafran... Myślę że długi odcinek by nas uraczył. Serdecznie pozdrawiam.
Interesuje się łukami i łucznictwem historycznym od wielu lat, ale udało mi się dowiedzieć kolejnych paru ciekawych rzeczy. Bardzo interesujący, merytoryczny odcinek, w sam raz trafiający w moje gusta. Brakuje mi tylko w opisie ewentualnego kontaktu odnośnika do Pana Stanisława. Można poprosić?
Prostych łuków za dziecka zrobiłem mnóstwo. Najlepiej niosły te z klonu. Dwa nacięcia "widełki" na założenie cięciwy ze sznurka. Jak zrobić zaczepy i założyć cięciwę pokazał nam stary "wujek", pastuch, który do żadnej szkoły nie chodził, a łuki robił na ryby. Strzały z czego popadło, aby proste, z grotem z gwoździa. Lotki z piór mocowane na nitkę, jakie widzieliśmy u indian w westernach. Byliśmy postrachem lokalnych kur, kotów i gołębi.
to już jestem pewien, że mając takich specjalistów od łuków, toporów, mieczy oraz tarcz spokojnie wygramy tą wojnę, która nastąpi po trzeciej światowej
Kocham wszystko co słowiańskie, bo to nasi przodkowie, a nie jakieś obce kulturowo wierzenia i legendy, eposy z Bliskiego Wschodu, nawet po ponad dziesięciu wiekach wciąż obce, obce imiona nam nadawane. Jakież to upokarzające, te nasze żydowskie imiona, co najwyżej zlatynizowane.
Ekspertem nie jestem, ale (podobno) młody cis przyrasta o 3-4 cm na rok. Stary o 10 i więcej. Łuczarz nie miał lekko. On nie pracował na drewnie pozyskanym z drzewa posadzonego przez swojego dziadka, ale ...dziadka swojego dziadka (i chyba niewiele tu przesadziłem)..
W materiale japońskim, który oglądałem lata temu chodziło o to, że pracował łuczarz na materiale przygotowanym przez dziadka, nie ścinał drewno przez niego posadzone. Dziadek ścinał, szykował i odkładał do sezonowania. Te brał wnuk do wyrobu łuku, a sam przygotowywał kolejny materiał do sezonowania.
@@Igor_Triglav Jasne. Chodziło mi tylko o to, że surowiec nie pochodził z marketu, na zasadzie idziesz i masz. Trzeba było naszukać się, lub sporo poczekać, aby pozyskać właściwe drewno. Taki skrót myślowy.
@@piotrsurma8830 A, to na pewno. Pamiętam, jak Marek Szabliński opowiadał mi ile czasu (niekiedy liczonego w lata) wymagało znalezienie w lesie odpowiedniego krzywulca, pozwalającego rozpoczęcie rekonstrukcji większej łodzi skandynawskiej. Oczywiście inne dziś czasy, a w lasach materiału dobrego niewiele. Zapewne było o to łatwiej niż dziś (pomijając import i handel krajowy na znaczne odległości) ale wymagało znacznego doświadczenia i sporo zachodu.
@@Igor_Triglav th-cam.com/video/EIIRiqtuRFE/w-d-xo.html&ab_channel=ArminHirmer tu przyklad slowianskiego stylu strzelania z luku, czy raczej trzymania cieciwy. Tak arabowie opisywali.
@@Igor_Triglav Musialbym poszukac gdzies widzialem film w ktorym bylo podane zrodlo. Ale ogolnie temat raczej zbudowany na podstawie kilku zdan z kroniki i domyslow. Nie obilo Ci sie to o uszy wczesniej czy po prostu watpisz w ten styl?
Nie wiem czy dobrze widziałem ale oklejanie ramion łuku ścięgnami dookoła jest błędem ścięgna pracują na rozciąganie i powinny być klejone wzdłuż ramion w łukach późniejszych aby tą warstwę chronić dodatkowo obklejano np. korą brzozy można tą technikę obejrzeć na filmach o łukach mongolskich chińskich węgierskich czy indian Am. Pn cięciwa w łuku miała jedną pętlę drugi koniec po prostu zawiązywano tak było jeszcze w łukach angielskich i sama produkcja cięciw jest ciekawa ze względu na użyte materiały len lub jelita zwierzęce gość się stara ale widać że chyba nie potrafi wykonać łuku o naciągu np. 70-80 funtów pewnie cięciwy ze względu bezpieczeństwa są wspóczesne no i bawienie się w prostowanie i obróbkę strzał z odpowiednich "patyków" zabiera sporo czasu wątpię czy w łukach europejskich wczesnych ścięgna były używane ze względu na wilgoć np. łuki eskimoskie były dosłownie zszywanie z kawałków drewna
a kiedy cos o slowianach w kontekscie glupoty naiwnosci i nie widzenia zagrozenia z innych miejsc ? taka wielka masa ludiz dala sie podzielic rozgromic i podbic i teraz gra w gre anglosasow i na ich zasadach dla ich uciechy.. po slowianach nic nie pozostalo... tylko smieszne neoslowianskie gusla i panslawiczne ruskie zmyslone niby slowianskie wedy...
Też se sam od dziecka rzezbię łuki i strzały i strzelam z kciuka i wskazującego puszczając strzałę z prawej po kciuku.Choć bloczkowy też posiadam a tam już naciąganie dwoma palcami raczej nie wchodzi w grę:)
Dziękuję, bardzo miło się słuchało i oglądało. Skromny człowiek z pasją 👍 Proszę o więcej.
Tak, świetny jest Stanisław. Za miesiąc pewna zmiana klimatu.
Dziękuje za swietne ciekawe i pouczajace filmy
Bardzo dziękuję.
Superaśne Chłopaki ! przywracanie wiedzy i umiejętności bezcenne, a i upowszechnianie warte wyróżnienia
Ozdobienie jest jaknajbardziej w porządku - nie dość, że przyjemne dla oka to również nadaje życia temu łukowi - w moim odczuciu. 🏆
Tak jest, moją uwagę bardzo przykuwało .
Dziękujemy.
Dzięki!
Wielkie dzieki oby wiecej. Prosze nie przestawac w tworzeniu filmikow. Szacun dla p. Stanisława
powiedzieć "znakomite" to powiedzieć za mało ... doskonały materiał i rzemieślnik najwyższej próby ...
Dziękuję w imieniu swoim i Stanisława.
Pan Stanisław emanuje spokojem, pasją i wielkim doświadczeniem, rzemieślnik z krwi i kości.
To prawda.
Lubię te Pana filmy. Są mocno uspokajajace dla mnie.
świetny odcinek!!! ogrmna ilośc wiedzy w krótkim filmiku, szacunek ...z innej beczki , mam nadzieję ,że wydawnictwo pojawi sie w Biskupinie
Bardzo dziękuję. A odpowiedź na pytanie mam pozytywną :)
Kolejny bardzo interesujący program, ciekawe wiadomości. Przyjemnie mi sie ogląda przy kawie. 😉
Bardzo ciekawy odcinek. Łuk to jedna z najbardziej archaicznych broni, która towarzyszyła nam przez wiele tysięcy lat. Łuk w pełni zasłużył na poświęcenie mu całego odcinka. Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo fajny materiał. Ciekawie opowiedziany ,bez zbędnych udziwnień 🙂 bardzo lubię oglądać ,a raczej częściej słychać Twoich filmików 🏹
Bardzo się cieszę i dziękuję!
Mega!!! Oby jak najwięcej odcinków z takimi Pasjonatami👍
Cieszę się, że film się podoba. Postaram się nagrać jeszcze podobne :)
Hej. Byłem na Wolinie i mam takie spostrzeżenie a propos strzelania z łuku. Podczas, gdy jedna osoba wystrzeliła poza ogrodzenie i poszła szukać strzały za potem, druga osoba, nieświadoma tego, ze inna szuka poza terenem, strzelala do celu. Moim zdaniem bardzo łatwo o tragedie, bo nikt tam tego nie kontroluje. Kilka dni później byłem w Ribe i tam to wyglada zupełnie inaczej… pozdrawiam
Jestem amatorskim lucznikiem w UK. Po szukanie strzal wchodzimy tylko na gwizdek opiekuna nad "strzelnica". Jak wszyscy odnajdą swoje strzały, to zabawa od nowa, ale wejście na teren tylko jak wszyscy odłożą łuki na stojaki
Ok
@@MlchelDeNostradameZ takich łuków człowiekowi krzywdy by nie zrobił
Czekałem jak na szpilkach na koleją pogadankę i było warto.... Bo jest piękne 👍🏻 👍🏻 👍🏻 👍🏻
:) Miło mi.
Ciekawe :) Dzięki.
Fantastyczne🙂 Pozdrawiam
Dziękuję i wzajemnie ślę pozdrowienia'
Byłem na festiwalu na Wolinie, spotkaliśmy się tam, było super,pozdrawiam. ( Obrońcy mogli by dać choć raz wygrać nacierającym ;)).
No raz dali :)
Łapka przed obejrzeniem !
Dziękuję za zaufanie. Mam nadzieję, że obyło się bez zawodu.
Genialny materiał!!! Dzięki
Jak zawsze bardzo ciekawy odcinek! Panie Igorze na facebook'u widziałem pana nowy tatuaż na stopie... bardzo mnie ciekawi właśnie tatuowanie w tamtym okresie. Będąc na festiwalu kilka osób wykonywało tatuaże metodą handpoke. Pewnie dużo osób chętnie zobaczyło by pogadankę na ten temat jeżeli by byłą taka możliwość:) pozdrawiam
No właśnie problem z tym, że nie za bardzo jest o czym mówić. O ile o Skandynawach mamy jakieś wzmianki w źródłach arabskich, to o Słowianach brak. To co ja zrobiłem, jako partnerski tatuaż z moją żoną, to wzór z monety greckiej z V w.p.n.e. z Efezu.
Super ciekawe łuki bardzo ciekawy film pozdrawiam
Super odcinek
Dziękuję.
Wspaniałe, że tacy ludzie istnieją.
Zgadzam się.
Bardzo po(ł)uczające! :)
Świetny odcinek. Bezcenne jest to, że goście operują branżowym słownictwem potocznym, tego się w książkach nie usłyszy. Sama mam dwa łuki i trochę się nimi bawię, jeden refleksyjny krymsko - tatarski i jeden klasyczny longbow jesionowy. Pokazany w filmie łuk północny z tymi stopkami jest bardzo ciekawy, strzelałabym :)
Znów jestem zawiedziony długością odcinka :( Dobra robota!
Wyczekiwałem na materiał o łukach. Sam od niedawna zacząłem strugać po kątach:)
Cieszę się. Można wyjść z cienia :)
Znakomity materiał na temat łuków. Może w kwestii uzupełnienia jakiś filmik o strzałach? ;)
Dziękuję. Jest taka możliwość :) Co zwlecze...
Witam. No jak zawsze rewelacja. 🤜🏻🤛🏻
Dziękuję. Cieszę się.
Szkoda tylko, że takie krótkie te odcinki😉. Wciagam nosem te informacje😁
,,Łuczniczka z księżyca"
Niegdyś na srebrnym księżycu,
Co w młodych dziewcząt odbija się źrenicach,
Mieszkała tajemnicza łuczniczka,
Która na ziemi porządku pilnowała,
Skrzętnie okrywała ją długa peleryna,
Do stóp samych sięgająca,
Na głowie zaś kaptur wielki,
Skrywał wszelkie jej twarzy wdzięki,
Peleryna w kolorze nocy,
Okrywała jej długie kruczoczarne włosy,
Nawet największe stada najczarniejszych kruków,
Nie mogły dorównać czerni jej włosów,
Dziewczęce jej blade oblicze,
Odbijało światło księżyca,
Cera jej krystalicznie blada,
Niemal świeciła światłem księżyca,
Nocą wilki do księżyca wyły,
Bo szóstym swym zmysłem wyczuwały,
Tajemniczą łuczniczkę stojącą na nim,
Skrupulatnie liczącą swe zaczarowane strzały,
Gdy z nocnego nieba ziemi się przyglądała,
Dobrym ludziom uśmiechy swe posyłała,
Śpiących pacholąt pilnowała,
Do snów młodych dziewcząt ciekawsko zaglądała…
Czasem w środku nocy z księżyca zstępowała,
Ciemną nocą w Wiśle nago się kąpała,
Prastarej rzece opowiadała swoje sekrety,
Nocnej towarzyszce powierzała swe rozterki,
Czasem podglądały ją nadbrzeżne rusałki,
Zazdrośnie przeklinając nieziemskiej dziewczyny wdzięki,
Lecz nabliżyć się żadna nie śmiała,
Złotego jej łuku każda się obawiała,
Kiedy znowu za swym księżycem zatęskniła,
Pod osłoną nocy unosić się poczęła,
Gdy tak ku księżycowi się wznosiła,
W czarną pelerynę na powrót się przyoblekała…
Straż nad ziemią z księżyca trzymała,
Plugawe występki królów z nocnego nieba podglądała,
Gdy w bogactwach swoich nocami się pławili,
A poddanych swoich bezwstydnie uciskali,
Okrutnych tyranów z tronów strącały,
Księżycowej łuczniczki nieziemskie strzały,
Gdy z dalekiego księżyca strzały ich dosięgły,
Z tronów na ziemię natychmiast się osuwali,
Ongiś stary rzymski cezar,
Który świat cały podbić zamierzył,
Gdy młodość swoją na wojnach przepędził,
Włosy swoje przez lata siwizną przyprószył,
Gdy dni jego się wypełniły,
A ostatnie siły schorowanego starca już opuściły,
Zakończyć miała jego cierpienia,
Na złotym łuku zatknięta niewidzialna strzała,
I cesarz rzymski Marek Aureliusz,
Zmarł niegdys przy brzegach Dunaju,
Doszczętnie trawiony przez dżumę,
Na przeciwko Makromanom prowadzonej wojnie,
Gdy w gorączce dżuma cesarza trawiła,
Z księżyca posłana ku niemu strzała,
Nić życia jego przecięła,
Schorowanego władcy męki zakończyła…
Z dalekiego księżyca podglądała Attylę wodza Hunów,
Gdy podporządkowywał sobie kolejno ziemskich królów,
Gdy smagłego Attylę podziwiała,
Na dalekim księżycu w nim się zakochała,
Gdy księżyc w oczach Attyli się odbijał,
Strzała Amora serce łuczniczki przeszyła,
Gdy z księżyca niezwyciężonego wodza Hunów obserwowała,
Głowę swoją dla niego straciła,
Nie była pisana dla księżycowej dziewczyny,
Rola ziemskiego władcy żony,
Nie mogła zostać żoną Attyli,
Nie wolno jej było księżyca porzucić,
Gdy młodą Lidico Attyla poślubił,
Księżycowej łuczniczki zazdrość wielką tym wzbudził,
Zapragnęła srodze ukarać,
Walecznego Huna, do którego cicho wzdychała,
Zamierzyła księżycowa łuczniczka,
Zgładzić potężnego Imperium Hunów króla,
Z księżyca łuk swój wymierzyła,
Zamierzony cel swój osiągnęła,
Gdy zbliżała się Attyli noc poślubna,
Zatkniętą na łuku była już strzała,
Gdy przez okno królewskiej komnaty,
Srebrny księżyc jasnym blaskiem świecił,
Przeszyła z księżyca wystrzelona strzała,
Niezwyciężonego dotąd Huna,
Natenczas gdy zażywał nocy poślubnej,
Z ostatnim tchnieniem oddał swe życie…
Magiczny, złoty łuk przez ramię przewieszony,
Do słania strzał uszykowany,
Nieraz w kierunku Ziemi był wycelowany,
W kierunku nikczemnych głów koronowanych,
Gdy króla Popiela prześladowały zwidy,
Iż zewsząd atakują go stada myszy,
Łuczniczka z dalekiego księżyca szykowała swe strzały,
Cięciwę złotego łuku z całych sił napinała,
Złego króla Popiela,
Pozbawiła życia jej zaklęta strzała,
Gdy przez okno Mysiej Wieży w Kruszwicy,
Z dalekiego księżyca wpadła wypuszczona z łuku cięciwy,
Gdy stary król pogrążony w szaleństwie,
Wydawał swoje ostatnie tchnienie,
Nikt nie potrafił odgadnąć śmierci przyczyny,
Jaką były nieziemskiej łuczniczki niewidzialne strzały…
I choć upłyną wieki,
A wyrodnych królów zastąpią okrutni tyrani,
Ten sam księżyc na niebie zaświeci,
Ta sama łuczniczka naszykuje swe strzały,
Liczni afrykańscy krwawi tyrani,
Od nadmiaru władzy na umysłach chorzy,
Przez dwulicowych doradców w pychę wbijani,
Sami sobie jawić się będą nieśmiertelnymi,
Zbrojni w śmiercionośne głowice,
Nie zaprzątną swej uwagi złotym księżycem,
Z którego jednak nieziemska łuczniczka ich zaobserwuje,
Przeciwko nim swe strzały naszykuje,
Całego świata wielcy tyrani,
Ze swymi arsenałami śmiercionośnymi,
Nawet w swych kamiennych jamach nie będą bezpieczni,
Wszędzie dosięgną ich łuczniczki z księżyca strzały…
świetny odcinek
O, Pan jest z Białego Stoku. Miałem przyjemność poznać Pana Norberta Kopczyńskiego, mistrza świata w łucznictwie konnym, który również pochodził z okolic Białego Stoku. Widać ten region łucznictwem stoi.
Zacny odcinek. Zacny Gość i Prowadzacy. Może kiedyś coś o procach.
Dziękuję za dobre słowo. Procą miotam od 20 lat, czyli od Starej Baśni. W książce poświęciłem procy podrozdział i mam kilka egzemplarzy. Myślałem też o odcinku na ich temat. Pewnie za jakiś czas się pokaże.
Takie rzeczy jak żywa historia są szczególnie ważne dla młodzieży. Z wykształcenia jestem historykiem. Pamiętam jak pracowałem jakiś czas jako ochroniarz namiotów króla Jana III Sobieskiego. Rano przyjeżdżali różnego rodzaju rzemieślnicy, rusznikarze itp. Dzieci i młodzież z przyjemnością to oglądali. Mogli też brać w tym udział. Zdecydowanie uważam, że ten pan robi naprawdę bardzo ważną pracę. Przy okazji chciałem zapytać na ile takie łuki były skuteczne jeśli chodzi na przykład o przebicie kolczugi, kaftana ze skóry czy powiedzmy zbroi łuskowej
Pozdrawiam z Biskupina
No wkoncu nowy odcinek 😄
:) Miesięczna dawka.
To może też coś o glinie wpadnie na kanał?
Jest taka możliwość, choć to nie takie proste niestety.
@@Igor_Triglav domyślam się . Może kopiczko podzieli się wiedzą 😄
@@Igor_Triglav może przegapiłem. Czy jest odcinek o naturalnych barwnikach do tkanin? Dziękuję z góry za odpowiedź. Pozdrawiam.
@@vikingrasarya5792 Niestety nie ma, przynajmniej na razie. Być może coś się w tym zakresie uda.
@@Igor_Triglav Dziękuję. W takim razie nic tylko czekać. Był bym rad gdyby udało się rozdzielić na te dostępne "pod domem" i te importowane. Łuski cebuli, borówki czy zarodniki paproci itp. znam, tudzież kurkumę, szafran... Myślę że długi odcinek by nas uraczył. Serdecznie pozdrawiam.
Super, będzie też o cięciach?
Interesuje się łukami i łucznictwem historycznym od wielu lat, ale udało mi się dowiedzieć kolejnych paru ciekawych rzeczy. Bardzo interesujący, merytoryczny odcinek, w sam raz trafiający w moje gusta. Brakuje mi tylko w opisie ewentualnego kontaktu odnośnika do Pana Stanisława. Można poprosić?
Proszę: facebook.com/profile.php?id=100010824582889
Panie Igor, bardzo fajna wiedza jest tu na Pańskim kanale, szczególnie ta rzemieślnicza.
Fajne zawsze trochę wiedzy
Dziękuję.
te łuki zrobił według mojej książki "Północny łuk refleksyjny w Polsce"
Super ten materiał z łukami. A może materiał jak zrobić łuk dla syna?
Prostych łuków za dziecka zrobiłem mnóstwo. Najlepiej niosły te z klonu. Dwa nacięcia "widełki" na założenie cięciwy ze sznurka. Jak zrobić zaczepy i założyć cięciwę pokazał nam stary "wujek", pastuch, który do żadnej szkoły nie chodził, a łuki robił na ryby. Strzały z czego popadło, aby proste, z grotem z gwoździa. Lotki z piór mocowane na nitkę, jakie widzieliśmy u indian w westernach. Byliśmy postrachem lokalnych kur, kotów i gołębi.
Ciekawym tematem jest technika strzelania z łuku. To obszerny dział wiedzy.
Jak zwykle bardzo ciekawie. Ale mam pytanie poza tematem odcinka. Chodzi mi o ubrania. Skąd dorwać takie okrycie? Szczególnie koszule.
Pozdrawiam.
👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻
Witam . Czy autora książki o łukach pólnocy o której wspomniano w filmie można ujawnić w opisie.
Podziwiam Pańską pasję. Serdecznie pozdrawiam 😀.
Dziękuję 😀.
Brawo Bracie Łuczniku
Następne odcinki o kaletnicstwie garncarstwie i rogownicstwie proszę 😀
Po sezonie to już nie tak łatwo, a takich teraz nie nagrałem. Być może w przyszłym sezonie.
Świetny odcinek. Szkoda, że ani słowa o cięciwach.
to już jestem pewien, że mając takich specjalistów od łuków, toporów, mieczy oraz tarcz spokojnie wygramy tą wojnę, która nastąpi po trzeciej światowej
Jaki typ łuku był typowo słowiański z naszych rejonów?
Kocham wszystko co słowiańskie, bo to nasi przodkowie, a nie jakieś obce kulturowo wierzenia i legendy, eposy z Bliskiego Wschodu, nawet po ponad dziesięciu wiekach wciąż obce, obce imiona nam nadawane. Jakież to upokarzające, te nasze żydowskie imiona, co najwyżej zlatynizowane.
Ale kumasz że Słowianie są fuzją kultur również z bliskiego Wschodu? Celowo nie nakieruje żebyś poszukał
Prowadźcie notatki, choćby w zeszycie. Po pewnym czasie to skarb.
Ekspertem nie jestem, ale (podobno) młody cis przyrasta o 3-4 cm na rok. Stary o 10 i więcej. Łuczarz nie miał lekko. On nie pracował na drewnie pozyskanym z drzewa posadzonego przez swojego dziadka, ale ...dziadka swojego dziadka (i chyba niewiele tu przesadziłem)..
W materiale japońskim, który oglądałem lata temu chodziło o to, że pracował łuczarz na materiale przygotowanym przez dziadka, nie ścinał drewno przez niego posadzone. Dziadek ścinał, szykował i odkładał do sezonowania. Te brał wnuk do wyrobu łuku, a sam przygotowywał kolejny materiał do sezonowania.
@@Igor_Triglav Jasne. Chodziło mi tylko o to, że surowiec nie pochodził z marketu, na zasadzie idziesz i masz. Trzeba było naszukać się, lub sporo poczekać, aby pozyskać właściwe drewno. Taki skrót myślowy.
@@piotrsurma8830 A, to na pewno. Pamiętam, jak Marek Szabliński opowiadał mi ile czasu (niekiedy liczonego w lata) wymagało znalezienie w lesie odpowiedniego krzywulca, pozwalającego rozpoczęcie rekonstrukcji większej łodzi skandynawskiej. Oczywiście inne dziś czasy, a w lasach materiału dobrego niewiele. Zapewne było o to łatwiej niż dziś (pomijając import i handel krajowy na znaczne odległości) ale wymagało znacznego doświadczenia i sporo zachodu.
Dz iękuja Ci chopie za pamiyńć ło prxodkach,
dlaczego polan i he wikingow,,,,,
Szkoda że rekonstruktorzy Słowian tak rzadko strzelają z łuku stylem słowiańskim
A jakiż to jest, jeśli można wiedzieć?
@@Igor_Triglav th-cam.com/video/EIIRiqtuRFE/w-d-xo.html&ab_channel=ArminHirmer tu przyklad slowianskiego stylu strzelania z luku, czy raczej trzymania cieciwy. Tak arabowie opisywali.
@@empe3332 Jacy Arabowie i jakich Słowian?
@@Igor_Triglav Musialbym poszukac gdzies widzialem film w ktorym bylo podane zrodlo. Ale ogolnie temat raczej zbudowany na podstawie kilku zdan z kroniki i domyslow. Nie obilo Ci sie to o uszy wczesniej czy po prostu watpisz w ten styl?
@@empe3332 Nie pamiętam, żebym gdzieś o tym czytał, ani w opracowaniach ani w tłumaczonych wyborach źródeł. Także arabskich.
Tragiczny dźwięk słuchać sie nie da.
Bosper!
Nie wiem czy dobrze widziałem ale oklejanie ramion łuku ścięgnami dookoła jest błędem ścięgna pracują na rozciąganie i powinny być klejone wzdłuż ramion w łukach późniejszych aby tą warstwę chronić dodatkowo obklejano np. korą brzozy można tą technikę obejrzeć na filmach o łukach mongolskich chińskich węgierskich czy indian Am. Pn cięciwa w łuku miała jedną pętlę drugi koniec po prostu zawiązywano tak było jeszcze w łukach angielskich i sama produkcja cięciw jest ciekawa ze względu na użyte materiały len lub jelita zwierzęce gość się stara ale widać że chyba nie potrafi wykonać łuku o naciągu np. 70-80 funtów pewnie cięciwy ze względu bezpieczeństwa są wspóczesne no i bawienie się w prostowanie i obróbkę strzał z odpowiednich "patyków" zabiera sporo czasu wątpię czy w łukach europejskich wczesnych ścięgna były używane ze względu na wilgoć np. łuki eskimoskie były dosłownie zszywanie z kawałków drewna
a co to za problem zrobic ciezki luk? Robi sie lekkie bo materialu mniej i naciagnac latwiej. Lepsza zabawa.
Igorku a jak Ty myslisz covidek byl czy go nie bylo?
Słaba prowokacja.
a kiedy cos o slowianach w kontekscie glupoty naiwnosci i nie widzenia zagrozenia z innych miejsc ? taka wielka masa ludiz dala sie podzielic rozgromic i podbic i teraz gra w gre anglosasow i na ich zasadach dla ich uciechy.. po slowianach nic nie pozostalo... tylko smieszne neoslowianskie gusla i panslawiczne ruskie zmyslone niby slowianskie wedy...
Też se sam od dziecka rzezbię łuki i strzały i strzelam z kciuka i wskazującego puszczając strzałę z prawej po kciuku.Choć bloczkowy też posiadam a tam już naciąganie dwoma palcami raczej nie wchodzi w grę:)
Czy można kupić łuk u Pana stanisława
Dziękujemy.
Ogromne dzięki!