+Erika de Stigter Ik heb gekeken, maar was niet onder de indruk van het zogenaamde fruit dat representatief zou zijn voor een (echte) christen. Het enige waar ik hem op hoor hameren zijn kledingvoorschriften, gehoorzaam zijn aan je ouders ongeacht of je het me ze eens bent of niet, meer in het algemeen wereldse verleidingen afzweren (zonder concrete toelichting) en de plicht om te evangeliseren tot je erbij neervalt. Ik twijfel er overigens niet aan dat als je 'brother Paul' ernaar zou vragen, er alsnog een hele waslijst tevoorschijn wordt getrokken met in detail en heel concreet wat je allemaal niet mag of waarvan je je verre zou moeten houden als oprecht christen. Echter.. waar ik me vooral aan stoor is wat hij nog meer niet noemt, namelijk waaraan iemand die op één lijn zit met God daadwerkelijk en in positieve zin te herkennen zou moeten zijn volgens een citaat van Jezus uit hetzelfde bijbelboek: "(...) ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe (...) Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” [Mattheüs 25v35-40 NBV]
+Anne Dykstra Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies meer weet welke nadruk hij legde, maar ik kan me wel iets voorstellen bij wat je zegt Paul WAsher beetje kennende. Het citaat wat jij noemt is inderdaad duidelijk! Maar ik vraag me af wat er zo verschillend is met de dingen die je noemde en die PW waarschijnlijk ook noemde? Ik weet niet of je bekend bent met de preken van hem, maar juist de praktische levenswandel, waaronder dat zorgen voor elkaar komt juist veel naar voren. Denk het op zich oké is om in bepaalde preken andere nadruk te leggen dan in de andere.
+Anne Dijkstra in preken, lezingen, toespraken enz. Heb je te maken met een aantal punten namelijk 1. De groep mensen voor wie je spreekt 2. Tijd (hoeveel tijd krijg je om je verhaal toedoen). 3. Het onderwerp (die je kan krijgen). 4. Je moet als het even kan de mensen ook nog tevreden stellen. Nu heb ik nog maar een paar punten opgeschreven en als je naar deze punten kijkt is het zeer lastig om je boodschap voor iedereen zo te houden dat je te vrede bent met het geen dat hij/zij zegt. Dus als luisteraar moet je deze punten altijd in je hoofd houden en vanuit deze punten positief kritisch het geen wat gezegd is benaderen. Ik merk namelijk in de christelijke wereldje dat, dat absoluut niet gebeurd. Er word namelijk te gauw beoordeeld op basis van eigen geleerde formules en niet op onderzoek van wat het woord er (echt) van zegt en wat de levende God er van vind! Want uiteindelijk gaat het niet om past deze preek in mijn formule? Maar wat heeft God mij te vertellen door deze lezing/preek.
Amen!
Inderdaad af en toe hard/shockend, maar dat is omdat we de harde waarheid vaak niet willen horen (helaas...) De moeite waard om ook eens te bekijken!
+Erika de Stigter Ik heb gekeken, maar was niet onder de indruk van het zogenaamde fruit dat representatief zou zijn voor een (echte) christen. Het enige waar ik hem op hoor hameren zijn kledingvoorschriften, gehoorzaam zijn aan je ouders ongeacht of je het me ze eens bent of niet, meer in het algemeen wereldse verleidingen afzweren (zonder concrete toelichting) en de plicht om te evangeliseren tot je erbij neervalt. Ik twijfel er overigens niet aan dat als je 'brother Paul' ernaar zou vragen, er alsnog een hele waslijst tevoorschijn wordt getrokken met in detail en heel concreet wat je allemaal niet mag of waarvan je je verre zou moeten houden als oprecht christen. Echter.. waar ik me vooral aan stoor is wat hij nog meer niet noemt, namelijk waaraan iemand die op één lijn zit met God daadwerkelijk en in positieve zin te herkennen zou moeten zijn volgens een citaat van Jezus uit hetzelfde bijbelboek: "(...) ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe (...) Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” [Mattheüs 25v35-40 NBV]
+Anne Dykstra Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies meer weet welke nadruk hij legde, maar ik kan me wel iets voorstellen bij wat je zegt Paul WAsher beetje kennende. Het citaat wat jij noemt is inderdaad duidelijk! Maar ik vraag me af wat er zo verschillend is met de dingen die je noemde en die PW waarschijnlijk ook noemde? Ik weet niet of je bekend bent met de preken van hem, maar juist de praktische levenswandel, waaronder dat zorgen voor elkaar komt juist veel naar voren. Denk het op zich oké is om in bepaalde preken andere nadruk te leggen dan in de andere.
+Anne Dijkstra in preken, lezingen, toespraken enz. Heb je te maken met een aantal punten namelijk 1. De groep mensen voor wie je spreekt 2. Tijd (hoeveel tijd krijg je om je verhaal toedoen). 3. Het onderwerp (die je kan krijgen). 4. Je moet als het even kan de mensen ook nog tevreden stellen. Nu heb ik nog maar een paar punten opgeschreven en als je naar deze punten kijkt is het zeer lastig om je boodschap voor iedereen zo te houden dat je te vrede bent met het geen dat hij/zij zegt. Dus als luisteraar moet je deze punten altijd in je hoofd houden en vanuit deze punten positief kritisch het geen wat gezegd is benaderen. Ik merk namelijk in de christelijke wereldje dat, dat absoluut niet gebeurd. Er word namelijk te gauw beoordeeld op basis van eigen geleerde formules en niet op onderzoek van wat het woord er (echt) van zegt en wat de levende God er van vind! Want uiteindelijk gaat het niet om past deze preek in mijn formule? Maar wat heeft God mij te vertellen door deze lezing/preek.