F. DOSTOJEWSKI, BRACIA KARAMAZOW - cz. VII - KOBIECE OPOWIEŚCI - ICH MIŁOŚCI I NIENAWIŚCI...

Bez kobiet nic by się w powieści nie wydarzyło.
Katerina i Grusza snują swoje opowieści o sobie - o swoich miłościach i nienawiściach.
Czy kobiecość i męskość rodzi się ze spojrzenia?
Czy największą miłością/nienawiścią jest zawsze druga kobieta a mężczyzna jest tylko tym, poprzez którego ta więź się wyraża?
zobacz w:
Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow. Powieść w czterech częściach z epilogiem, przełożył Aleksander Wat; w: Fiodor Dostojewski, Dzieła zebrane, t. 6 - cz. 1-2, PIW, Warszawa 1987(1959).
Федор Достоевский, Братья Карамазовы, «Эксмо», Москва, 2019.

[@DeadNetCord]

A czy dostrzega Pan jakieś podobieństwa między kobietami z Braci Karamazow i z Idioty?

[@mysleniejednakboli2809]

Dziękuję za ciekawe pytanie. Na pewno Gruszeńkę można uznać za taką "kupiecką" wersję "arystokratycznej" wersji Anastazji (utrzymywana przez kupca - Grusza i utrzymywana przez arystokratę - Anastazja, ta sama niepohamowana namiętność, nieobliczalność i na koniec samospalenie się w namiętności, etc.). Za nimi może stać Polina - wielka namiętność Dostojewskiego. Pisarz zawsze w jakimś stopniu pisze o sobie, modyfikując i nadbudowując nad postaciami, które spotkał i doświadczeniami, które przeżył.

[@DeadNetCord]

@@mysleniejednakboli2809 Dziękuję za odpowiedź. O ile postaci damskie z Braci Karamazow są dla mnie trudne do zrozumienia, to również dostrzegłem to podobieństwo.
Czy oglądał Pan może rosyjskie seriale dotyczące wspomnianych dwóch dzieł? Jeśli tak to jak się Pan na nie zapatruje?

[@mysleniejednakboli2809]

Oglądałem rosyjską wersję Braci Karamazow (nie tę najnowszą - tę trudno mi się nią ogląda) - wciąga, ma swój dramatyzm. Nie trafia do mnie najnowsza wersja Biesów. Nic nie przebije serialu Idiota - uważam to za najlepszą inscenizację (z tych, które oglądałem). Dziękuję za komentarz

[@MusicLyrics-jw4mx]

Czy wie Pan dlaczego Dostojewski w swoich dziełach negatywnie opisuje swój stosunek do Polaków?

[@mysleniejednakboli2809]

Najlepiej odpowie sam Dostojewski. Zbrodnia i kara: "Między innymi w więzieniu odsiadywali karę Polacy, przestępcy polityczni. Ci po prostu uważali tych ludzi (przestępców niepolitycznych - przyp. wł) za gburów, chamów i gardzili nimi patrząc na nich z góry; natomiast Raskolnikow nie mógł tak na to spojrzeć: widział wyraźnie, że ciemni ci ludzie są pod niejednym względem znacznie rozumniejsi od tychże Polaków. Byli tu również i tacy Rosjanie, którzy zanadto pogardzali swym otoczeniem - jeden były oficer i dwaj seminarzyści. Raskolnikow widział także ich pomyłkę" (s. 558). Czy Dostojewski też doświadczył tej pogardy i potem nią odpłacał? Musimy pamiętać, że każdy z nas za granicą uosabia cały naród. Jeśli spotykamy cudzoziemców to zwykle po nich oceniamy cały naród. A przecież w każdym są zabójcy, złodzieje, gwałciciele, zboczeńcy, etc. Można mieć pecha i takich właśnie spotkać... Poza tym Dostojewski nie oszczędza swojego własnego narodu - "karamazowska podłość", odrażająca postać ich ojca, etc. Chcąc pokazać głębię duszy człowieka pokazuje również głębię zła i Polacy spełniają tu, co prawda bardzo schematyczną, ale widać potrzebną mu rolę, co ma oczywiście prawo nas boleć... Podobnie przedstawione są też inne narody: Niemcy to zwykle albo głupcy, którzy kaleczą język rosyjski albo ograniczeni lekarze, którzy za pieniądze robią poważne miny i... nie pomagają, Francuzi (np. w Graczu) to wyrafinowani oszuści, Żydzi ("Żydkowie") to skąpcy i chciwcy... Proszę zobaczyć, jak Prus opisuje Żydów w Lalce... Miał na to prawo? Tak, jeśli właśnie takie postacie poznał w danym czasie i miejscu. Takie jest prawo geniuszy literatury, chcemy przecież poznać prawdę danych czasów i za tę prawdę ich kochamy...