#สัจจานุรักขณา

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 14 มี.ค. 2024
  • @user-sm8it3rz1d
    พิกัดพุทธวจน ครอบครัวธรรม
    👇👇
    maps.app.goo.gl/CcEyxvnuDgoTh...
    ภันเตศักดิ์สิทธิ์🙏 สมณะสากยะปุตติยะ @ ต.ผางาม อ.เวียงชัย จ.เชียงราย
    วิธีการตามรักษาไว้ซึ่งความจริง
    (สจฺจานุรกฺขณา)
    -บาลี ม. ม. ๑๓/๖๐๑-๖๐๕/๖๕๕.
    “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! การตามรักษาไว้ซึ่งความจริง (สจฺจานุรกฺขณา) นั้น มีได้ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? บุคคลจะตามรักษาไว้ซึ่งความจริงนั้นได้ ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? ข้าพเจ้าขอถามพระโคดมผู้เจริญถึงวิธีการตามรักษาไว้ซึ่งความจริง”. ภารท๎วาชะ ! แม้ ความเชื่อ ของบุรุษ มีอยู่และเขาก็ ตามรักษาไว้ซึ่งความจริง กล่าวอยู่ว่า “ข้าพเจ้ามีความเชื่ออย่างนี้” ดังนี้, เขาก็ อย่าพึงถึงซึ่งการสันนิษฐานโดยส่วนเดียว ว่า “อย่างนี้เท่านั้นจริง, อย่างอื่นเปล่า” ดังนี้ก่อน ... ภารท๎วาชะ ! ถ้าแม้ ความชอบใจ ของบุรุษ มีอยู่และเขาก็ ตามรักษาไว้ซึ่งความจริง กล่าวอยู่ว่า “ข้าพเจ้ามีความชอบใจอย่างนี้” ดังนี้, เขาก็ อย่าพึงถึงซึ่งการสันนิษฐานโดยส่วนเดียว ว่า “อย่างนี้เท่านั้นจริง, อย่างอื่นเปล่า” ดังนี้ก่อน ...
    ภารท๎วาชะ ! ถ้าแม้ เรื่องที่ฟังตามๆ กันมา ของบุรุษ มีอยู่และเขาก็ตามรักษาไว้ซึ่งความจริง กล่าวอยู่ว่า“ข้าพเจ้ามีเรื่องที่ฟังตามๆ กันมาอย่างนี้” ดังนี้,เขาก็ อย่าพึงถึงซึ่งการสันนิษฐานโดยส่วนเดียว ว่า“อย่างนี้เท่านั้นจริง, อย่างอื่นเปล่า” ดังนี้ก่อน ... ภารท๎วาชะ ! ถ้าแม้ ความตริตรึกไปตามเหตุผลที่แวดล้อม ของบุรุษมีอยู่ และเขาก็ตามรักษาไว้ซึ่งความจริง กล่าวอยู่ว่า “ข้าพเจ้ามีความตริตรึกไปตามเหตุผลที่แวดล้อมอย่างนี้” ดังนี้, เขาก็ อย่าพึงถึงการสันนิษฐานโดยส่วนเดียว ว่า “อย่างนี้เท่านั้นจริง, อย่างอื่นเปล่า” ดังนี้ก่อน ... ภารท๎วาชะ ! ถ้าแม้ ข้อยุติที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจด้วยความเห็น ของบุรุษ มีอยู่ และเขาก็ตามรักษาไว้ซึ่งความจริง กล่าวอยู่ว่า “ข้าพเจ้ามีข้อยุติที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจด้วยความเห็นอย่างนี้” ดังนี้,
    เขาก็ อย่าพึงถึงซึ่งการสันนิษฐานโดยส่วนเดียว ว่า “อย่างนี้เท่านั้นจริง, อย่างอื่นเปล่า” ดังนี้ก่อน. ภารท๎วาชะ ! ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้แล การตามรักษาไว้ซึ่งความจริง ย่อมมี, บุคคลชื่อว่า ย่อมตามรักษาไว้ซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้, และเราบัญญัติการตามรักษาไว้ซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้; แต่ว่านั่นยังไม่เป็นการตามรู้ซึ่งความจริง
    การตามรู้ซึ่งความจริง (สจฺจานุโพโธ)
    -บาลี ม. ม. ๑๓/๖๐๑-๖๐๕/๖๕๕.
    “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! การตามรู้ซึ่งความจริง (สจฺจานุโพโธ) มีได้ ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? บุคคลชื่อว่าตามรู้ซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? ข้าพเจ้าขอถามพระโคดมผู้เจริญถึงการตามรู้ซึ่งความจริง”. ภารท๎วาชะ ! ได้ยินว่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ได้เข้าไปอาศัยอยู่ในบ้านหรือในนิคมแห่งใดแห่งหนึ่ง. คหบดีหรือคหบดีบุตร ได้เข้าไปใกล้ภิกษุนั้นแล้วใคร่ครวญดูอยู่ในใจเกี่ยวกับธรรม ๓ ประการ คือ :- ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโลภะ ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ... เมื่อเขาใคร่ครวญดูอยู่ซึ่งภิกษุนั้น ย่อมเล็งเห็นว่า เป็นผู้บริสุทธิ์จากธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโลภะ ต่อแต่นั้น เขาจะพิจารณาใคร่ครวญภิกษุนั้นให้ยิ่งขึ้นไปในธรรมทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ… ในธรรมทั้งหลาย
    อันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ… เมื่อเขาใคร่ครวญดูอยู่ซึ่งภิกษุนั้น ย่อมเล็งเห็นว่า เป็นผู้บริสุทธิ์จากธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ... ธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ลำดับนั้น เขา :-
    (๑) ปลูกฝัง ศรัทธา ลงไปในภิกษุนั้น ครั้นมีศรัทธาเกิดแล้ว
    (๒) ย่อม เข้าไปหา ครั้นเข้าไปหาแล้ว
    (๓) ย่อม เข้าไปนั่งใกล้ ครั้นเข้าไปนั่งใกล้แล้ว (๔) ย่อม เงี่ยโสตลง ครั้นเงี่ยโสตลง
    (๕) ย่อม ฟังซึ่งธรรม ครั้นฟังซึ่งธรรมแล้ว
    (๖) ย่อม ทรงไว้ซึ่งธรรม
    (๗) ย่อม ใคร่ครวญ ซึ่งเนื้อความแห่งธรรมทั้งหลาย อันตนทรงไว้แล้ว เมื่อใคร่ครวญซึ่งเนื้อความแห่งธรรมอยู่
    (๘) ธรรมทั้งหลายย่อมทนต่อความเพ่งพินิจ, เมื่อการทนต่อการเพ่งพินิจของธรรมมีอยู่
    (๙) ฉันทะย่อมเกิดขึ้น ผู้มีฉันทะเกิดขึ้นแล้ว (๑๐) ย่อม มีอุสสาหะ ครั้นมีอุสสาหะแล้ว
    (๑๑) ย่อม พิจารณาหาความสมดุลย์แห่งธรรม, ครั้นมีความสมดุลย์แห่งธรรมแล้ว
    (๑๒) ย่อม ตั้งตนไว้ในธรรมนั้น; เขาผู้มีตน ส่งไปแล้วอย่างนี้อยู่ ย่อม กระทำให้แจ้งซึ่งปรมัตถสัจจะ (ความจริงโดยความหมายสูงสุด) ด้วยกาย ด้วย, ย่อม แทงตลอดซึ่งธรรมนั้น แล้วเห็นอยู่ด้วยปัญญา ด้วย. ภารท๎วาชะ ! การตามรู้ซึ่งความจริง ย่อมมี ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้, บุคคลชื่อว่า ย่อมตามรู้ซึ่งความจริงด้วยการกระทำเพียงเท่านี้, และเราบัญญัติการตามรู้ซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้; แต่ว่านั่นยังไม่เป็นการตามบรรลุถึงซึ่งความจริง
    การตามบรรลุถึงซึ่งความจริง (สจฺจานุปตฺติ) -บาลี ม. ม. ๑๓/๖๐๑/๖๕๕.
    “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! การตามบรรลุถึงซึ่งความจริง (สจฺจานุปตฺติ) มีได้ ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? บุคคลชื่อว่าย่อมตามบรรลุถึงซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่าไร ? ข้าพเจ้าขอถามพระโคดมผู้เจริญถึงการตามบรรลุถึงซึ่งความจริง”. ภารท๎วาชะ ! การเสพคบ การทำให้เจริญการกระทำให้มาก ซึ่งธรรมทั้งหลายเหล่านั้นแหละ (ทั้ง ๑๒ ข้อ ข้างต้น) เป็นการตามบรรลุถึงซึ่งความจริง. ภารท๎วาชะ ! การตามบรรลุถึงซึ่งความจริง ย่อมมี ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้, บุคคลชื่อว่า ย่อมตามบรรลุถึงซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้, และเราบัญญัติการตามบรรลุถึงซึ่งความจริง ด้วยการกระทำเพียงเท่านี้.

ความคิดเห็น • 8

  • @boonyingrai7216
    @boonyingrai7216 2 หลายเดือนก่อน

    กราบอนุโมทนาสาธุค่ะ

  • @nongchumpoorat9381
    @nongchumpoorat9381 2 หลายเดือนก่อน

    น้อมกราบเจ้าค่ะ🙏🙏🙏

  • @user-vp5qt5dz2s
    @user-vp5qt5dz2s หลายเดือนก่อน +1

    สาธุ สาธุ สาธุครับ

  • @user-ls8iq5fp9t
    @user-ls8iq5fp9t หลายเดือนก่อน

    กราบสาธุ สาธุ สาธุด้วยเจ้าข้า

  • @janlykling7965
    @janlykling7965 2 หลายเดือนก่อน

    กราบสาธุ สาธุ เจ้าค่ะ ท่านภันเตที่เปิดธรรมที่ถูกปิด เวียงเชียง มีสมณะที่นำธรรมงามของตถาคตมาเปิดเผย กราบสาธุ
    อนุโมทนาบุญ กับพุทวจน ครอบครัวธรรมเชียงราย เป็นบุญอันใหญ่ค่ะ กราบสาธุค่ะ คงจะขอแชร์ต่อนะคะ

  • @Ot25117
    @Ot25117 หลายเดือนก่อน

    กราบ สาธุ สาธุ สาธุ ธำรงค์ไว้ซึ่งคำสอนของ ตถาคต มัคคานุคาผู้ประเสริฐอริยสาวกในธรรมวินัย

  • @MrOmega9147_NuiAcoustica
    @MrOmega9147_NuiAcoustica 2 หลายเดือนก่อน

    ยืนหนึ่งครับภันเตศักดิ์สิทธิ์

  • @user-gw4yq4mf2i
    @user-gw4yq4mf2i 2 หลายเดือนก่อน

    กราบนมัสการภันเตผู้มีความทรงจำอันเลิศ