Yani okadar net anlatmışsınızki. Kendimi dinledim resmen...Aşırı mükemmeliyetçi bir insanım. Kaliteye, güce, dış görünüşe, vasıflara, ilişki şekillerine hatta diksiyona kadar her detaya çok fazla takılıyorum. Bazı kusurlar nedeniyle çok insanlardan uzaklaştığım da oldu. Her şekilde iyi görünmek, her konuda bilgili olmak, özellikle her işin içinde ve yönetici kişi olmak aşırı yoruyor beni. Akışına bırakamıyorum. Plansız iş yapamıyorum. İnsanlarda gördüğüm hata ve kusurları yok sayamıyorum. Çabuk soğuyorum herkesten. Bu daha sonra nefrete dönüşüyor hatta. Nasıl başa çıkabileceğimi de bilemiyorum.Böyle bir duruma farkındalık katmanız çok güzel olmuş. Teşekkürler
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
Bizim evde "hata" = "felaket dünyanın sonu" demekti. Oysa hata bir öğrenmedir fırsattır deneyimdir zenginliktir güzel bir anıdır ilerisi için çocuklara anlatılacak bir masaldır.
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
@@betastir51 evet var kesinlikle böyle başlıyor Ben de böyleydim kuzenimle aynı sınıflarda olduk hep ondan Daha yukarıda olmam gerekti O hangi sayfada çalışıyor Ben hangi sayfadayım çalışırken geç mi kaldım... O bitirirse Ben bitiremez ya da sınıf arkadaşlarım benden daha önce çalışıp bitirirse o konuları... Benim için büyük bir ızdırap olurdu... Bu çok yanlışmış 46 yaşındayım ama pek çok kez iş hayatında da aynı şeyleri düşündüğüm oluyor ve bu beni çok yoruyor acilen bu konuyu genç yaşta çözmenizi öneririm❤😘 Çünkü ileriki yaşlarda problem çözmek daha zor oluyor .
Gerçekten insanın hayatını tüketen bir özellik. Hayatım boyunca ne zaman bir işle uğraşsam ya da dışarı çıksam olmak istediğim gibi değil mükemmel olmaya yönelik kendimi koşullandırıyorum ve bunun sonucunda gece yatağa girdiğimde gün içinde kendimi çok sıktığımı ve neredeyse nefes almayı unutmuşum gibi hissediyorum. Bir yandan bu özelliğimi de değiştirmek istemiyorum çünkü beni ben yapanın, hedeflerime ulaşmada bu huyun işe yaradığını, en önemlisi kendimi olmadığım birine dönüştürecekmiş gibi hissediyorum. Mükemmeliyetçiliğimi kaybedince başka bir özelliğimin kalmayacağını, beni üst tabakalara taşıyan ve daha değerli hissettiren bu hissin gideceğini düşünüyorum. Bir işe başladığımda onu en iyi şekilde yapamazsam veya o işin başlangıcından bitişine kadar planımı yapamazsam o şeyden vazgeçiyorum. Vazgeçince kendimi suçlu ve ezik hissediyorum. Ve ne zaman yeni bir şey öğrenmeye çalışsam içimi stres basıyor, "hayır bu bilgiyi şimdi öğrenemem önce bunun en başına gitmem lazım" gibi bazı kendimi keskin yargılı ifadelerle durduruyorum. Bir etkinliğe veya bir kitabı bile plansız başlayamıyorum. Kitap okumak için en uygun ortamın olmasını bekliyorum ve kontrolümün dışında herhangi bir ses gerçekleşince kitabı yarıda bırakıyorum. İçimi dökmek gerçekten çok iyi geldi. Kaç kişi okuyacak bunu bilmiyorum ama bu önemli değil. Gerçekten rahatlamış hissediyorum...
Küçüklüğümden beri mükemmelliyetçi biriyim ve bunun çok da güzel olduğunu düşünmüyorum. Ilkokulda verilen grup ödevlerini vs. hep tek yapmaya çalışirdim cunku kimseye güvenmezdim ve en iyisi benimki olsun diye çok çabalardim. Hep deli gibi sınavlara çalıştım yıprattım kendimi. Şu 20 yıllık yaşamımda hep en iyi dost,en iyi evlat,en iyi öğrenci,en iyi müslüman olmak icin çok uğraştim cok yıprandim. Iki yıldır üniversite sınavına hazırlanıyorum meslek hedefim yok tabiki hedefim yine en iyisi olmak derece yapmak. Bir türlü ne çalışmamdan ne puanlardan tatmin olmuyorum ve bu sene yine mezuna kalacağım taa ki en iyisi olana kadar.
Bende mükemeliyiçiyim kızlar. Ve malesefki benim mükemeliyeçiliğim aşırı fazla ki ben Cumhurbaşaknı olmak istiyorum ve bunun için mücadele ediyorum. Veben mükemeliyeçi olmayıda gayet çok seviyoruç çünkü çevrendeki insanları kontrol ettikçe hatalar görüyor ve o hatalar üzerinde felsefik bilgiler edinebiliyorum ki bazen piskolojik bilgide edine biliyorum... Öyleki o hatalara bakıp kendimde varsa düzeltiyor yoksada olmaması için öncesinden yeni kurallar ekleyip haytıma o hataların ilerde bende olmasını imkansızlaştırıyorum. Sizde de bu ve bunun gibi şeyler oluyormu yoksa bende tekmi oluyor? ( ve bende iki yıldır mezunum haladır üniversite sınavlarına hazırlanıyorum )
Mükemmel olmayacağından korktuğum için bir şeye başlayamıyorum. Öğrenme disiplininde bile metodik yaklaşımlara ihtiyaç duyuyorum. Ancak biri daha önce mükemmel bir şablon çıkardıysa onun üzerinden ilerleyebiliyorum. Bu da hem özümdeki yaratıcı insanın sesini bastırıyor hem de başlayamamanın verdiği stresle içten içe kendimi yememe neden oluyor. Daha kötüsü bu baslayamama hadisesi o kadar anlamsız bir hal alıyor ki nasıl başlayacağımı bilmeyerek random ilerliyor oluyorum. Hayat her zaman benim mükemmel anımı beklemiyor. Biraz önce oturup sinirden ağladım sonra başladım ve başarı baskısı yüzünden başlangıçtan daha karışık bir hale geldi.
Varlığını hissettiğim fakat adını koyamadığım kontrolcü olma konusuyla yeni yüzleşmeye başladım. Ben aslında kontrolcü olduğumun kısmen farkındaydım ve bunu iyi bir özellik olarak görüyordum. Zira günlük işlerimi daha hızlı yapabiliyor belki daha verimli olabiliyordum. Hatta beni istemediğim bazı sonuçlardan da koruyabiliyordu. Diğer taraftan ise birşeyler hala ters gidiyordu. Hissediyordum. Bir işin başında cılkını çıkarana kadar detaylı analizler o kadar yoruyordu ki işin kendisini yapmak için ya gücüm ya da hevesim kalmıyordu. Bazen de sırf eğlenmek için gidilecek bir yere kimler gelecek, benim onlar karşısında konumum nedir, nasıl giyinmeliyim, şu olursa ne yaparım, bu olursa nasıl davranırım planlamaları daha gece başlamadan benim ilerleyeceğim patikayı belirliyordu. Bu halimin yaşamdaki zenginliğimi zayıflattığını düşünüyorum. Bu nedenle bu negatif yönümün beni mutsuz etmemesi üzerine gideceğim.
Mezunum, tam 8 haftadır en iyi plan programı yapıp hiç aksatmadan ders çalışmak için kendimi yıpratıyorum deliler gibi. Her sorunla karşılaştığımda ve programa uyamadığımda başa dönüyorum. Sıfırdan yüze çıkacak dümdüz bir eğri istiyorum çalışmalarımda, inişli çıkışlı değil. İşin kötüsü ne zaman programa baştan başlayacak olsam ilk günün pazartesi olması için de ısrar ediyorum. Dün günlerden pazartesiydi ve çok güzel bir başlangıç yaptım ama bugün devam ettiremedim, tekrar bir sonraki pazartesiyi beklemek istemiyorum. Beni çok yoruyor bu durum farkındayım ama söz geçiremiyorum bir türlü kendime. O kadar doldum ki ağlamak istiyorum artık
Aynı ben. Ben de derece yapmak istiyordum deli gibi çalışıyordum hedefim ilk bindi. Ama netlerim istediğim gibi gitmediğinden dolayı hiç ders çalışasım gelmiyor. Belki çalışsam en azından 40-50 bin yaparım ama çalışıp da derece yapamamak bana çok koyar. E çalışmazsam belki 100 bine bile giremiycem bu gidişle çünkü haftalardır kitap yüzü açmadım. Bu huyumdan yıllardır kurtulamadım. Lise notlarım da böyleydi ya 90 üstü alırdım ya da dersten kalırdım
Ben de bu şekildeydim. bi şekilde istediğim bölümü kazandım, okulum da herkesin beğendiği ancak en iyi olmayan okuldu. Ancak ben en iyisi olsun istedim hep. Sonuçlar açıklanana kadar acaba silsem mi tekrar hazırlanıp daha da iyisini yapabilirim desem de ailem haklı olarak engel oldu. Çok zor bi süreçti. Halen bu şey kalbimi baskılıyor gibi en iyisini yapmam en iyi okula gitmem gerektiğini hissediyorum. Mesela kağıda not alırken bir harfi yanlış yazdıysam kağıdı tamamen atıp baştan başlıyorum. Bu gerçekten çok zor...
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
@@betastir51merhaba ben lise son sınıf öğrencisiyim .ben de aynı sorunkara sahibim :") birde sınav döneminde daha da hissediyorum bu durumu Rehberlik hocamla paylaştığımda mükemmelliyetçilikten kaynaklanıyor olabilir araştırmanı öneririm demişti.
Resmen kendimi dinledim ve sırf dediğiniz gibi mükemmelliyetçiliğin üzerine gitmek adına ilk defa sonucunu düşünmeden sosyal medyada bir yorum yapıyorum noktalama işaretlerine dikkat etmeden cümlemin tam anlamıyla beni ifade ettiğinden emin olmadan yazıyorum Allah sizden ve sizin gibi insanları aydinlatip benliğine dönmesine yardımci olan insanlardan razı olsun
Kafamdaki “olması gereken”e ulaşmak için çok stres yapıyorum ve emek harcıyorum. Başkalarının yaptığı işi hiçbir zaman yeterli bulamıyorum ve bu yüzden birinden isteyene kadar kendim her şeye yetişmeye çalışıyorum. Sürekli baskı altında hissediyorum. Ben daha anasınıfına gitmeden annem bana okuma-yazma öğretti. Kimse düz çizgi bile çizemezken ben hikaye kitapları okuyup bitiriyor, ne istersem yazabiliyordum. Bu, öğretmenim tarafından fark edilince benim için her şey değişti. Herkes bana ilgiyle baktı, öğretmen beni sınıf sınıf dolaştırıp “Bakın daha 5,5 yaşında ama okuyup yazabiliyor” diyerek herkese gösterdi. İlkokulda ise diğer arkadaşlarım fişleri heceleyerek okumaya çalışırken benim için bunlar çoktan sıkıcı bir hale gelmişti. Ama zannettim ki ben sadece herkesten başarılı olursam ve her şeyi önceden bilirsem insanlar beni severdi. Annem çok zor memnun olan biri. Ondan aferin koparmak çok zor. Bu arada onun babası (dedem) öğretmendi. Okuduğu lisenin (öğretmen lisesi) okul müdürüydü. Annem okuldaki wc’de kız arkadaşları ile sigara içerken dedeme yakalandığı için dedem onu okuldan almış ve işe göndermiş. O yüzden de öğretmen lisesi terk annem. Sanki kendi başaramadığı her şeyi benim üzerime yıktı (ilk çocuğuyum). Kardeşlerim benden daha az gergin insanlar. Defolu gibi hissediyorum. İş yerimde üstlerimle konuşurken sesim titriyor. Çok başarılı olmama rağmen sürekli bu heyecanlı ve kaygılı imajım yüzünden çok beklediğim ve hakettiğim terfimi alamıyorum. Birinin benim çok iyi bildiğim bir şeyi yaparken bocalamasını izlemek beni çıldırtıyor. Personellerimin en küçük hatası bile dişlerimi sıkmama sebep oluyor. Uykumda da hep çenemi sıkıyorum. Kendi gelişimimi kendim engelliyorum. Zorlandığım zaman ve yüksek beklentilerime erişemediğim zaman kendimi kusurlu hissediyorum ve ağlıyorum.
Elif hanım aynı kaderi yaşamışız. Ben anasinifina dahi gitmedim. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama okuma yazma biliyorum. Birinci sınıfa başladım toplama cikarma carpma yapiyorum (çok basamakli). Hep kendimden büyüklerle takiliyordum bulunduğum yastakileri yadirgayip. Kız arkadaşım da benden 2 yaş büyük.
Mükemmeliyetçilik bir ilizyon olarak iyi bir şey gibi gözükse de, eylem anlamında bizleri ciddi anlamda sınırlandırıyor gerçekten. Bu sebeple kendimizin daha başarılı olan ve daha iyi hisseden halimizi bulmak mükemmeliyetçilikten uzaklaşmalıyız. mükemmeliyetçiliği farkedip çözümlememizde bizlere yardımcı olduğunuz için teşekkürler.
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
Bir çok kişisel gelişim ve psikoterapi videolarının aksine taklitten uzak, sade ve öz anlatımınızla, sıkıntısını ve varlığını bildiğim, hissettiğim, belki de gün içerisinde deneyimlediğim negatif duygu ve düşüncelerimi daha bir farkındalıkla anlamama katkı sunuyorsunuz. Uzak bir takipçiniz olarak, mesleğinize dair özverili yaklaşımınızı gönülden takdir ediyorum.
En iyisini yapamamaktan dolayı bir şey yapmamaya başladım.Aslında beni bu yola iten sebep;çevremdeki insanların beklentileri oldu.Daima hep en tepeye koyup durdular.Oysa ben ne tepede olmak istedim ne de aşağıda sürüklenmek.Aslında ortasını da istemedim yaşamın, iyisini istedim.Tam istediğim gibi olsun istedim.Hep yardımcı ben olayım.Ama beni ezmeye çalıştılar bende sabredemedim.Yarışmayı sevmem ama bir insanın benliğini de yok sayamazsınız.Hele ki bu insanı önce tepeye koyabiliyorsanız.Çünkü madem en iyisi bari en kötüsü saymayın.Tutarsızlık herkeste mi olur..Şansım yok.En kendim hissettiğim anı hatırlıyorumda, bir daha hiç kendimi hissetmedim.Ki o gün söz verdiğim şeyi hala beceremedim.Çünkü şartlar gereği çok becerikli olursam çevrem bana yetersiz gelecek diye düşündüm ve hala o korkuyla hayatın o dengeli ve kararlı noktasına gelemedim.Hep en uç duygularla sevgi ve nefret hissettim.Hep en yarışsız, tek ve anlaşılmayan oldum.Beni niye sevdiklerini bile bilmem.Bir ara yarar diye düşündüm ki haklıyım.Iyi olmayan onca özelliğe rağmen ben sevebilirken onlar bir kere konuşmamamla dahi iletişimi koparabildiler.Bu birazda saflık hastalığı bence.Çünkü ailemizde çok var.Bana da psikolog söylemişti onu da çok beğenmedim ama o bari mesleğini yapabiliyordu.Bense işimi kaybetmiştim ve hala işim yok.Ben mücadeleden yoruldum.Ve artık savaşmayıp ölmeyi bekliyorum. Çünkü biliyorum yarışırsam kazanırım.Ancak ben yarışmak istemiyorum.Sevilebilmek ve anlaşılmak istiyorum..Bu benim hayatımın merkezi.Utanma sıkılma çekinme derken mükemmeli hedefleme.Hepten bıraktim yarısı.önceden ben yarışmaya çalışırdım kösteklerden başımı kaldıramazdım yarismiyorum suanda yarış deniliyor.Bense birazda yarışmadan kazanmak istiyorum.Kölelikten kölelik yapmadan vazgeçtim.Ancak hayat devam ediyor ve ben en iyisi değilim.Fakat en adili düşünebilirim.Bıktım insanları düşünmekten.Ama buna engel olamıyorum.😁fakat kolaya kaçarken bile kaybediyorum zorlarkende yapamıyodum.bu hayata izlemeye gelmişiz resmen.😑
Baştan sona anlattıklarınızla birebir bir durum içerisinde olmak beni korkuttu ama bir yandan da sevindirdi farkındalık kazandığım için. Küçük yaşlardan itibaren sürekli çevremi arkadaşlarımı yaptığım işleri mükemmellik ve kontrol çerçevesi içerisinde tuttum. Hatta hayatımda bulunan yakın dostlarımın da hayatlarını kontrol altında tutmaya başladım ve bir süre sonra tamamen beyinsel yorgunluğun, depresyonun içerisinde buldum kendimi. En güzelini yapacağım diyerek başladığım yolda zamanımı planlamayı bilmediğim için hep hedeflerim hayal olarak kaldı. Bu his insanın içini kemiren bir duygu çünkü yolda yürürken dahi mükemmel olma hissi beyninizi kemiriyor adeta bununla beraber her şeyin en iyisini ben bilirimcilik yakamı hiç bırakmadı. Anneme daima kızardım fakat vakit geçtikçe ona benzediğimi görüyorum. Ve evet dediğiniz gibi kontorlüm dışında gelişen olaylar beni strese sokmakla kalmıyor sanki dünyayı başıma geçiriyor gibi bir his uyandırıyor içimde. Umuyorum bu hissi aşabilirim. Ayrıca videonuz içinde teşekkürler. Emeğinize sağlık
Ne güzel söylediniz bırakın kendi hayatımızi yakinalrimin arkadaşlarımın hayatını bile güzellestirmek mükemmellestirmek için verdigim çabalar beni mahvetmis çok geç oldu anladm 😔
Bu alışkanlığım çocukluğumdan geliyor sanırım. Doğduğumdan 4 yaşıma kadar dedemgille beraber yaşıyorduk. Dedem pek çocuk sesine katlanabilen birisi değildir ve istemediğin bir davranış sergilediğinde hiç durmadan azarlar. E çocukluğumun en haylaz dönemleri de dedemgilleyken yaşandığı için belli başlı tramvalar oluştu bende. Gün geçtikçe bu özelliğimden dolayı daha içine kapanık ve özgüvensiz bir bireye dönüştüm sanki.Her anımda bi eksiklik hissediyorum, bi şeylerin yolunda gitmediğini düşünüyorum beynim asla susmuyor.Ama inşallah hergün bunu azaltmak adına adım atacağım.Hocam samimiyetiniz, ses tonunuz insanı rahatlatıyor gerçekten.Teşekkürlerr :)
Hocam izlerken gözyaşlarımı tutamadım, en ince noktalara dahi değinmişsiniz. Bir uzmanla görüşeceğim karar verdim her ne kadar istemesemde ama farkettim ki artık hep yorgun ve depresifim. Çok teşekkür ederim o kadar yararlı bir video olmuş ki
Abi eline emeğine sağlık. Bu kontrolcü ve mükemmeliyetçi kişilik yüzünden ve yanında bulunan korku kaygı gibi sorunlar yüzünden insanlarla iletişim kurmaktan kaçınıyorum. Şimdilik aşamadım bu durumu ama şu ''uyan'' dediğin videoyu izlemeye gidiyorum. Sağlıcakla.
Gerçekten çok teşekkür ederim hocam. Uzun zamandır aslında mükemmelliyetçi birisiymişim ama bunun bu kadar uzun bir süredir olduğunun farkına varmamda ve günlük hayatımda çok fazla her şeyi mükemmel yapmaya çalıştığımı görmemde bana yardımcı oldunuz. Gerçekten de çoğu şeyi hep mükemmel yapmaya çalışıyormuşum. Ara ara yorulduğumda hep mental dinlenmeye geçerim ama asıl yorgunluğumun temel sebebi mükemmeliyetçilik, bir işi yapamadıkça kaygılı hissetmekten geliyormuş. Bunu daha net görebildim. Arada bir depresyona giriyordum ve dediğim gibi çok yoruluyordum sayenizde bundan sonra daha dikkatli olacağım. Ayrıca geçmiş kökenini göstermeniz de bana yardımcı oldu. Bana nereden geldiğini görebildim. Bundan sonra artık abonenizim ve diğer videolarınızı da en kısa zamanda izlemeye çalışacağım. Bakın izleyeceğim deyip kendime zorunluluk kılmadım en azından yapamayacağımda üzülmem veya stres altına girmem :)) gerçekten çok teşekkür ederim.
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
En sonda yorum yapmaktan vazgeçme ile ilgili düşünceleri seslendirdiniz ya youtube'da takılırken hepsi benim aklimdan geçiyor iste😄 Aklımdan geçenleri duymak beni gülümsetti ve ben de yazmaya karar verdim. Bi noktadan sonra insanin ayagina dolanan huylarindan kurtulmasi gerekiyor mükemmelliyetcilik de bunlardan biri gerçekten. Umarım adım adım herkes daha iyi olur🥺🥀
Çok teşekkür ederim harika bir video olmuş. Çok net, açıklayıcı, sade, anlaşılır, fevkalade beğendim. Bu kontrolculuk mukemmelıyetcılık meselesını sadece salt bır sorun olarak görürken, sizin "bu davranıslarla aslında birtakım ihtiyaçlarımızı karşılamaya calıstıgımızı, onaylanma begenılme kabul görme vb ıhtıyaclarımızı karsılamaya calıstıgımızı" söylemeniz müthiş bir farkındalık yarattı bende. Cok teşekkür ederim. Şimdi hersey yerıne oturdu kafamda. O ıhtıyaclaeı olumly sekılde içsel olarak kendımıze sunup karsıladıgımızda, zaten sorunlu veya zorlu ıhtıyac karsılama yöntemleri sahneyi terk edecektir. Açsınız birşeylere, onaylanmaya kabul görmeye takdir edilmeye begenılmeye sevılmeye açsınız, ama karnınızı sağlıklı yemeklerle doyurmak yerine ne yapacagınızı bilemeyip en yakındaki abur cuburlarla şekerlerle kızartılmış ürğnlerle yapay gıdalarla karnınızı doyurmaya calısmıs ve bundan rahatsızlık duymus bırı bunun misali. Kendini sevgiyle kabullen Kendini sevgiyle onayla Kendini sevgiyle takdir et Kendine sevgiyle değer ver Her şeyden önemlisi KORKMA! ÇÜNKÜ ben gunden gune anlıyorum ki, sanırım her zorlu negatif durumun ve duygunun ve halin altında yatan şey . KORKU güvensizlik. Allaha güvenmemek sisteme hayata kendıne guvenmemek. O yüzden ulusal marşımız, bizlere bir mesaj veriyor, KORKMA diyerek başlıyor.
Hocam video boyunca beni anlattınız şok oldum gerçekten. Bu konuyla ilgili birçok video izledim ama en beni anlatan video buydu başından sonuna kadar anlaşıldığımı hissettim teşekkür ederim.
Bu huyum yüzünden çoğu şeye daha başlamadan geri kaçıyorum; zaten kusursuzu, en iyisini yapamayacağım hissi geliyor. Bunları geçtim artık ancak çevreme yansıtmaya başladım. Benim elim değmeden bi şeyi tamamen iyi yapamayacaklar gibi, grup çalışmaları işkence bana. Takıntılı olmaya başladım ve inanın eskiden asla böyle değildim. Ne zaman nasıl ne düşünmem gerektiğini anlayamadım kendimin ve çevremdekilerin huzuru için
Ağzınızdan çıkan her cümlede kendimi gördüm. Belli konularda işime yarasa da çok fazla yük olmaya başladı bu kontrolcü-mükemmeliyetçi davranışlarım. Çok yoruldum.
Bu yorumu normalde aman ne gerek var, yazsam ne olucak sanki kafasıyla yazmazdım ama hocamızın dediklerini dikkate alarak bunu ilk testim olarak seçtim ve işte yazıyorum :) Bu illet hastalık bende de var ve hayatımı mahvetti resmen 24 yaşındayım ve sırf korktuğum için hep bir şeylerden uzak kaldım Korktum çünkü başarısız olacağımı düşündüm, hiçbir zaman kusursuz olamayacağımı biliyordum Artık buna bir dur demenin vakti geldi Hataların ne kadar değerli olduğuyla alakalı bir şeyler okuyup, hatalarımla var olmanın daha değerli olduğunu sindirmeyi düşünüyorum Hayırlısı olsun bakalım Bu hastalıkla uğraşan herkese de Allah kolaylık versin Hepinizi çok iyi anlıyorum Üzülmeyin yalnız değilsiniz
bu kontrolcü mükemmeliyetçi kişilikten o kadar muzdaripim ki, sürekli bir yanlış ypmaktan korkmak, yanlış bişey söyliyeceğini düşünmek, söyliyeceğin yada yaptığın şeyden yargılanacığını düşünmek... burdayım.🖐
Cem bey sizi dinlerken bir arkadaşımla güzel bir çay sohbetinde ama gözlerine derin derin bakarak anlayarak sorgulayarak vakit geçirmiş gibi oluyorum ve bu benim en özlemini duyduğum şey..❤
Hocam, siz videoya yazmamız ricasında bulunmasanızda ben zaten yazacaktım. İlginçtir videonun karşıma çıkması tabii ki sizi izlediğim için lâkin televizyondan TH-cam'u açtığımda bu videonun çıkması ayrı bir sebep. Bire bir beni anlattınız. İnanın siz anlattınız ben bu kadar mı olur? dedim. Gerçekten o kadar faydalı bir video ki ben resmen burda kendimi gördüm. Başa çıkamadığım için de profesyonel destek almaya başladım. Yalnız, orda bahsettiğiniz geçmişe dayalı sebepler kısmı ile de inanılmaz nokta vuruşu yaptınız. Sürekli aynı şeyleri yazmayayım çok beğendim. Zaten anlatım tarzınız yetiyor. E o zaman aydınlanmaya devam. 🌻
Beni anlattınız resmen. O kadar çok düşünüyorum ki, düşünme kısmım çok güzel ama uygulamaya gelince yok........... Altında başka sebepler olabilir gerçekten...... Bilgilendirici video olmuş teşekkürler. Daha kapsamlı halini de çekseniz koysanız güzel olurdu ( Bakın burada bile en iyisini istiyorum :) )
Videolarınız benim için verimli oluyor, açıklayıcı anlatımınız ve özellikle konuları enine boyuna ortaya koyup fazlalıklarından arındırıp sonuca götürmeniz harika, teşekkür ederim. Videolarınızı bir rehber gibi görüyorum. Mükemmelliyetçiliikten ben de muzdaribim, hem de yıllardır. Ama bazı noktalarda farkındalığım arttı. Yıllardır kaygı bozukluğu gibi bir şey yaşıyordum, kaygı ve korkuyla beraber karnımda derin, güm güm çarpmalar, eşlik eden kalp çarpıntıları, uç duygular. Hayatımı kabusa çevirebiliyordu bu durum. Bunlar belki travmaların sonuçları ama burada mükemmelliyetçi bakış açısının da rolü var. Bunları hiç hissetmemem gerekir, zayıf olmamam, zayıf görünmemem gerekir vb kalıp düşüncelerim vardı. Bu düşünce kalıbı daha da tetikliyordu bu kaygıyı. Ve çözümlemeyi de imkansızlaştırıyordu. Çok şükür, Rabbimin yardımıyla, yardım alarak, yaşadıklarımdan ders alarak bu kabustan kurtuldum. Mükemmelliyetçilikle ilgili söylebileceklerim, kişiye ayak bağı oluyor, gelişmeyi engelliyor ve hayatı yaşayamamaya sebep oluyor. İtidalli olmak en iyisi.
Bire bir beni anlatmışsınız resmen. Herşeyi mükemmel yapmalıyım başka ihtimal yok. Genç yaşlardan beri hayatımın her noktası böyle ve yaş ilerledikçe artık çok yorulmaya başladım. Gençliğimde hayat enerjisi yüksek olan ve hiperaktif denebilicek kadar hareketli olan ben şuan sürekli üşengecim ve sürekli depresyon halindeyim. Bi yerden sonra hayatın tadı tuzu kalmıyor. Şuan yaşım 30 ve tükendim resmen. Genç arkadaşlara tavsiyem bir an önce iyi bir psikoloğa gidin ve tedavi olmaya çalışın. Mükemmileyçilik insanı yiyip bitiriyor. Sakın görmezden gelmeyin!!!
Merhaba bu konuyu siz anlatinca esim tam da sizin bahsettiğiniz gibi.cok planlar yapar ama gerçekleştirmekten kaçırır.adim atmaya birtürlü cesaret edemez.ek özellikleri.genellikle herşey onun istediği gibi olması ni ister.belli sınır ve duvarları vardır.onlari aşması için çok uğraştım ama aşmak isteneceği için hiçbir cava göstermez.kensisiyle beraber beni de kısıtlar.ama ben yine ona uymam.cunki çok küçük şeyler için bile çok detaycı düşünür.dusunce büyüktür aslında yapılacak eylem i çok küçüktür taviz vermez.soyle ornekliyeyim.bilmedigi ilk kez gördüğü bir yemeği yemez.tadina bile bakmaz.disari çıktığımızda güzel bir yer gorsem bu bir sahil kenarı da olabilir.gel biraz manzarayı izleyelim desem bile onu daha önce yapmadığı ve ya denemediği için benimle tartışmaya girer asla oturmaz.ya da arkadaşlarımızla dışarı çıktığımızda spontane gelişen kararlar olur .onun daha önce gitmedigi yada farklı bir deneyim eğlence oyun vsss gitmez biz eve gidelim der.evde sürekli bana en sınır olduğum davranışı. Evdeki iş güç ve için.bunu böle yap şunu şöyle yap.sakin onu şuraya götürme bugün koltukları sil yarın yeri temizlersin ertesi gün benim kıyafetlerimi ütülersin gibi emir kipi ve benim bütün gün içinde olduğum evin işini bazen bana öğretir sürekli sınırlıdır.gergindir.surekli iş kötü der.bazen çok yorar söyledikleriyle.gecen gün dedim ki bir test vardı ben çözdüm.sanada atayim çöz istersen yada okuyadabilirrim dedim.bana yorgunum dedi.kisilik testi denedim.istedim ki oda kendisini tanisin. Yok cin seddi gibi mübarek hayırr yorgunum dedim sana dedi.bu bir küçük örnek herşeye karşı davranışı bu hayir kelimesini çok fazlasıyla kullanır.hayati kaçırdığını düşünüyorum.ve üzülüyorum.cunki aramızda bir paylaşım sozkonusu olmuyor.opsesif bir insanla uğraşmak gerçekten çok zor .hele birde kabul etmiyor.yaptiklatinin hepsini doğru sanıyorsa.
Kontrol kısmında kendimi çok yoruyorum ve aynı zamanda aşırı derecede mükemmeliyetçiyim bu yüzden her günüm stresli ve kaygı dolu hatta 2 kere kurdeşen döktüm vücudum dahi fiziksel tepki verdi. Oysa önemli olan yapmak iyi veya kötü farketmez eyleme geçmek gerkiyor nasıl olursa olsun şartlar neyi sağlarsa sağlasın. Özellikle ailemle yaşadığım için sınaa hazırlandığım için böyle olmak zorunda ama kendim 0 dan bir hayat açacağım zaman maksimum konrolü sağladığım zaman kendimi daha iyi hissedeceğim. Şu anda kontrol yoksunuğu yaşıyorum ve 0 hata ile devam etmek istiyorum ama en küçük bir hatada moralim bozuluyor ve beynimi uyuşturmak için saatlerde video izliyor, oyunlar oynuyorum belki katlanırsam buna dayanabilirim diye düşünüyorum lakin gerçekler sillesini vurucak elbet ne kadar hata yaparsam yapayım umrumda değil
O kadar çok yoruldum ki bu mükemmelliyetçilikten, tamam temel ihtiyaçlarımı karşılamak belki çok iyi ama o dezavantıjlı tarafı kronik stres gibi artık uyuşma dediğiniz o paraliz halinde olma gibi, risk alamamak, cesaret edememek gibi tüm bunlar o kadar yorucu ki, artık vücudumu dahi kıpırdatmak istemiyorum ama yapacak bir sürü şeyin olduğunu da biliyorum. Bu yorum uyan yöntemiyle bu durumla başedebildiğim haline dönüşümümün ilki olsun ve artık adım atıp bir şeyler yapabileyimm.
yazmak istedim ama videonun sonunda bahsettiğiniz şeyleri söyledim kendime.Sanki içimi okudunuz.En başta yorum yapma,yazma cesareti verdiğiniz için teşekkür ederim. Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmak için hatalı olabilmeyi kabullenmek istemiyorum bunun beni bilerek daha çok hata yapmama sebep olacağını düşünüyorum.Biraz daha esnek davranirsam istediğim konuma gelemem ki.Bunu yapmamın başarısızlığıma sebep olacağına beni tembelliğe umursamamazliga iteceğini düşünüyorum ve bundan çok korkuyorum.Mukemmelliyetci olmamı hep sevdim ama sizin de videoda bahsettiğin bir şey var bu beni bu videoyu izlememe sebep olan şey o da şu ki çok çalışıyorum,çok plan yapıyorum,çok düşünüyorum,uyurken uyanırken hep palnimj,istediğimi düşünüyorum,zihnen ve bedenen çok yoruluyorum ama günün sonunda hiçbir birikimim olmuyor.baskasinin benden daha rahat olmasına rağmen benden daha iyi sonuçlar elde etmesi beni çok uzuyoru.bu kıskançlık değil.sadece kendimi cozemiyorum.ondan daha çok ugrasmama,düşünmeme rağmen ondan daha az verim alıyorum.Cumlemin başına geliyorum ben Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmaktan korkuyorum,sanki bundan kurtulmak çalışma ve azmi yok etmek gibi. Öyle olursa da tevekkül dediğimiz şey ne olacak peki?
Hocam gecenin bu saatin resmen aydınlanma yaşadım söylediğiniz herşeye noktasından virgülüne kadar yaşıyorum.30 yaşındayım ve hiç bir şeyi başaramamış bi insanım.
hocam beni tarif ettiniz , 2.5 yıldır ilaç kullanıyorum anksiyeteden dolayı. ,kontrolcü ve mükemmeliyetçi olduğumu yeni yeni kabul etmeye başladım. Kabul etmeden kurtulamayacağım galiba
Evet yazmayacaktm yanlış eksik yazmaya yım düşüncesi ile ben bir mükemmelliyetci kişiliğim siyah ve beyaz düşünüyorum gerçekten hayatımda gri de olsun istiyorum harekete geçme zamanım geldi teşekkür ederim Cem Gümüş iyiki varsınız
Ben burdayım. Ve neden burdayım biliyorsunuz. Bir kaç saattir sorgulamalar içersindeydim, acaba fizik çalışmalımıyım diye? Ama nasıl oluyor da çalışmam gerektiğini bildiğim halde çalışmıyorum diyordum. Nasıl oluyor da başkaları kendi deyimlerile bunları yapa biliyorken, buna iradeleri varken benim içimde hiç bir istek yoktu. Halbuki, en iyi sınav veren öğrencilerden biri benim. Ama o an çalışasım gelmiyor nedense; Hiç bi yorğunluğum filan yok; Sadece hayat maksatım mutlak olmadığı için bunları yapamıyorum diye düşünüyorum. Ve açtığım videolar beni buraya sürükledi. Mükemmeliyyetçi biri olduğumun farkındaydım ama bu özelliğimden vaz geçmeye çalışmak beni ara-sıra korkutuyordu. Korkuyordum ki, ben de gözümde büyüttüğüm, benden daha çalışkanlar diye düşündüğüm, ama sınavda onlardan daha iyi olduğum çoçuklarla aynı olurum diye korkuyordum. Bu düşünce farklılığını bi özellik olarak gördüğümden mükemmeliyetçi görüşümden kurtulmayı denemekten korkuyordum. Ama "Yorum yazın" demeseydiniz ben yine tereddüt içinde olucaktım kendi kelimelerimi paylaşmakla ilgili. Ama buna niyetlenmek gerek öyle değil mi? Sen, mükemmeliyyetçi dostum, umarım kendini daha iyi yerlere getirmeye başlarsın; Ve şunu bil ki, her an farklı şeyler yapmaktan korkma; Her gün 30+ dakika spor yapman gerekmez; 2-3 tane barfix yapsan bile ne mutlu sana; spor alışkanlığın zamanla gelişir zaten; ama her gün buna niyetlenmeye dikkat et dostum, sağlıcakla
Kontrolcü ve mükemmelliyetci yapı üzerine çalıştığım bir dönemde bu video ile karşılaşmak iyi hissettirdi. Anlatmakta zorlandigim bununla birlikte baskısını sürekli hissettiğim yapılanmanın kelimelere dokule bilir hali cevap niteliğinde hissettirdi. Teşekkür ederim, emeğinize bilginize sağlık savunma mekanizmaları anlamakta zorlandigim konulardan bunlarla ilgilide video cekermisiniz?
Çok bunaldım mükemmeliyetçi olmaktan. Her şey benim müdahalemle düzelecekmiş, tamalabacakmış gibi hissediyorum. Bazen bunu saklamak istiyorum ki insanlar benden uzaklaşmasın. Bu da beni strese sokuyor. Bu durumun farkında olmak ve çözmek için uğraştığım için kendimle gurur duyuyorum. Esnek olmak için çabalayacağım. Teşekkürler.
ailem çok kötü ve ben mükemmelliyetçiyim sinir stres her gün had safhada sınava çalışıyorum ve gerçekten çok zorlandım erteledim hep çalıştığımda olmadı beceremiyorum diyip bıraktım denemelerimi dahi çözümlü izliyorum buna bir kılıf dahi buldum sürekli öğrenme aşamasındasın diye hep video izliyorum test çözemedim hiç çok nadir çözdüm
hem mükemmelliyetçi hem ertelemeci olmak beni çok yoruyor bir işe başlayacağım soruları ya çözemezsem diye hiç başlamıyorum sürekli erteliyorum son güne kadar son gün mükemmelliyetçilik duygum ağır basıyor ve 24 saat çalışıyorum korkuyorum bana sorumluluk verildiğinde
Evlat edinildigim için çocukken akranlarim hep benimle alay ederdi, ben hep bir köşede ağlardım. Evlat edinen ailemde çoğu kişiler basta annem olmak üzere teyzelerim , kuzenlerim , dedem anneannem vs bir çok kişi hep benden büyük beklentilerde bulundular. Ben onlar için yuvadan alınmış bir Evlat, torun, kuzen,yigen degildim de sanki bir kurtarıcı, kusursuz ve eksiksiz bir mecburi ilahtim. Benden asla hata yapmamam gerektiği, asla çocuk olmamam, genç olmamam ya da insan üstü bir varlık olmam beklendi. Ne zaman tokezlesem hep cinayet işlemiş gibi aşırı tepkiler ve kinamalarda bulundular. Ben bunu 20 yaşıma kadar hiç umursamadim yani bosverdim . Sonra bu yıllarca yaşadığım ve olmamı istediğim şey için yapılan hareketler meyvesini vermeye başladı benden . Aşırı temiz ve düzenli evler, hep dikkatli olma , ne kadar mutsuz ve yalnız olursam oluyum asla kimseye belli etmeme, kimseye olduğum gibi görünmeme ve hep ciddi başarılarla insanları kendime hayran bırakma çabaları. Hayatımda beni yaralayan herkesi öldürmeyi düşünüp, o derece kırgın ve sinirli olup , bunu yapamayacağımı anladığımda onları başarılarımla yaşarken öldürmeyi kendime ödev yaptım adeta. Mükemmeliyetçi bir insan olmak benim bugüne kadar herseyi hep kendim yaptığım içindi. Benim düştüğümde elimden tutacak bir babam olmadı, dertleştigim annem olmadi. Ne yaşarsam yasayim hep kendim psisiklogum oldum , her yaramı kendim sardım. Her yaptığım işte, her attığım adımda kendimi güvende hissedecek duyguyu tadana kadar , sanki kilitlenmiş bir kapı gibiyim kontrol eder gibi hemde defalarca... Mükemmeliyetçi karakterim benim mutsuzluğumu, yalnızlığımı ve yaralarımı gizlediğim bir zirf ..
Çocuklugumda hep aşırı mükemmeliyetçi bir aneane, ve çok kontrolcu bir anne vardi. Bunun sonucu olarak, hem rahata cok alistim hem yeni basliyacagim isleri ya yapamassam diye erteledim. Simdi bunlari cozuyorum yavas yavas ve bunlar bana hayat tecrubesi olarak kâr kaldi.
Hocam yorum konusunda söylediklerinizin birebir zihnimden geçmesi beni gülümsetti ve biraz şaşırttı,gerçekten şahane bir anlatımınız var videolarınız çokça iyi geliyor lütfen devam edin sevgiler ❤
Bende. Hep. Bu. Huyum. Varmış. Biri. Bana. Böyle bir huyun. Var. Olduğunu. Söyledi. Tabi. Ondan. Önce. Biraz. Tartıştık. Nasıl. Düzelteceğim. Derken. Sizin. Video. Çıktı. Karşıma. Güzel. Bu konuşma. Yaparak. Rahatlattınız. Daikin. Dediğiniz. Video ya. Geçiyorum. Başarılarınızı devamını dilerim 😌
Merhaba kolaygelsin ders çalışırken hiçbir zaman önceki konuların tam oturmadığını düşünüyorum ve bu yüzden hep önceki konuların videolarını tekrar izlemek istiyorum
Hocam çok teşekkür ederim farkindaligimi artirdiniz önemli bir konuydu aydinlattiniz uyan yöntemi tabiki önemli ama kontrol konusunda başka videolarıniz varmı saygılar sunuyorum yürekten teşekkür sayın hocam eksik olmayiniz
Mükemmeliyetçilik konusunda gerçekten sizin dediklerinizi kendime söylüyorum fakat yine de harekete geçemiyorum. Sadece kendi kafamda planlar oluşturuyorum ama yine yapamıyorum. Bir şeyler beni tutuyormuş gibi hissediyorum. Gün sonunda ise çok üzülüyorum bir şeyler yapamadığım için.
Şu TH-cam da bu tür videoların altındaki yorumları okudukça herkesin aynı olduğunu fark etmeye başladım. Evet aynısı birebir bende de var kim bilir kaç tane başlayıp ta yarım bıraktığım iş vardır!
Mükemmeliyetçilik ile ilgili ne zaman böyle oldu dediğimde zihnimde bazı anlar canlanıyor. İlkokulda berbat bir öğrenciymişim annem zorla harfleri vs öğrettiğini söylüyor(belki taktir ve mükemmeliyetçilik ilişkisi o zaman oluşmuştur). Ortaokula geçtiğim ilk gün arkadaşım yazın ne kadar güzelleşmiş senin dedi o gün kendimi o kadar farklı hissettim ki hala hatırlayabiliyorum sürekli daha guzel yazmaya çalıştım sürekli defter değiştirdim resim derslerinde hep güzel şeyler çizmeye çalıştım yeteneğim olmamasına rağmen fakat hepsi olmasa da bir karşılık aldığım zamanlarda oluyordu. Arkadaş sevgisi sandığım şey de mukkemmeliyetcilik olabilirdi kimi zaman düşünceleri benimle cok az uyusan insanlara hayatlairnin en iyi arkadasi olmaya çalışıyordum zaman ilerledikçe daha fazla seyi duzeltmek istedim lisenin ilk senesinde mükemmel bir sunum yapmak istedim hetkes benim gerçek halimle karşılaşsin istedim işler yolunda gitmedi son dakka baska konuyu anlatmak zorunda kaldım olasılıkları düşünme ihtimalim olmadı dış goz olarak projemi yorumlayamadim baska birinden yorum alamadim ama o gün öyle bir anlattım ki sınıf sus pus oldu gözümün en çok kestiği yerde sınıfın en cıvık insanlari oturuyordu onların beni dinledigini gördüm notum da yüksek gelmişti o gün dedim ki "sen ne olmak istediğini biliyorsun". Aynı yıl kitap okumaya ve bir roman nasıl yazılır konusunda kendimi geliştirmeye çalıştım. Her şey mükemmele gidiyor gibi gorunuyor değil mi hayır daha da felaket oldu daha iyi olsun istedim küçücük bir paragrafı 1 senede yazdım hocalar slayt ödevi versin diye sabırsız oldum ama onlar da vermedi bu süreçte videoda değinildiği gibi pek çok şeyi paylaştığım arkadaşımla arkadaşlığıma son verdim sebebi elestirilerdi ama sorun onun eleştiri kabul etmeyişiyfi bu da beni deli ediyordu hele en son bana kötü eleştiri yapmayın bana sadece iyi elestiri yapın dediği an bitmişti.ondan sonra da sırlarımı konfor alanımdaki 2 arkadaşıma kısmen paylaştım vr en mükemmel insanı beklemeye koyuldum. Üniversite de her şeyin değişmesini umuyordum artık yks bitmişti stres sinir azalir diye ummuştum ama olmadi sürekli saçlarım dökülüyor, gece kahve ictigimde beynimi kontrol edemez hale geliyorum o kadar bir korku geliyor ki içime bunun sebebinin de kafeinin canlandirici etkidi olduğunu gördüm sabah oyalanaxak şeyler olduğu için unutuyorduk ama gecenin karanlığı düşüncelerin sabahı oluyordu. Regl konusunda da sorunlsr yaşamaya başladım. Sürekli bir düşünme evreeine girdim yeni bir yazıyı düşünüp duruyorum hala baslamaidm yazmaya önümdeki dönem slayt ödevim olduğunu biliyorum şimdiden ayarlanak istiyorum. Seneler sonra staj alacağımı biliyorum simdiden hazırlanmak istiyorum risk istemiyorum başarısız olmak istemiyorum ama mükemmel olamayacağımı soyleyen bir agixa sahip olsam da bunu uygulayan bir bedene sahip değilim bu yorumu videodaki hatırlatma sonucu yazdım hem belki biriyle durumumuz aynıdır ya da ileride bu durumu çözersem nereden nereye geldiğini görmek için yazıyorum
Her sabaha artık bugün başka bir gün olacak, bugün okb ve kaygı bozukluğu ile ilgili bütün tabuları yıkacağım diye uyanıyorum ancak birkaç saat içinde kendimden nefret eder hale geliyorum. Her gün hayal kırıklığı anlayacağınız. Ne önerirsiniz hocam?
Ben mükemmelliyetcim diyordum kendime ama değilmişim hocam teşekkür ederim. Planlı programlı biriymişim. Planımı yapar ve uygularım. Uygulayamadığım zaman yeni koşullara göre yeni planımı yaparım. ☺️🙋♀️
Merhaba ben de buradayım. Videolarınız için seçtiğiniz konulardan ve videolarınızın içeriğinden gayet memnunum ve faydalanmaya çalışıyorum. Özellikle sadece sorunların nedenlerinden bahsetmeyip çözüm önerileri sunmanız videolarınızı daha kullanışlı hale getiriyor. Emeğiniz için teşekkürler ve iyi çalışmalar...
Anlamak bile rahat hissettiriyor şu an beni sanki stres yaratan bir şeyin etkisi azaldı üzerimde kontrolcü davranislarimi çevremdeki kontrolcü davranışları fark ettiğimde
![[UNCUT] เก็บ "สจ.โต้ง" เอี่ยวมาเฟีย รู้ตัวคนบงการ ก่อนสั่งลั่นไก I คนดังนั่งเคลียร์ I 13 ธ.ค.67](http://i.ytimg.com/vi/o-J_p62D40w/mqdefault.jpg)
![แฉกลโกงงานวัด 2024 [ โกงมั้ยครับ ep.106 ] | DOM](http://i.ytimg.com/vi/taC5dpP3HXA/mqdefault.jpg)
Merhaba,
Soru sormadan önce mutlaka aşağıdaki sayfayı okuyun.
www.cemgumus.com/sorular-hakkinda-bilgilendirme-sayfasi/
Esnemeyi öğrenmek istiyorum
Yani okadar net anlatmışsınızki. Kendimi dinledim resmen...Aşırı mükemmeliyetçi bir insanım. Kaliteye, güce, dış görünüşe, vasıflara, ilişki şekillerine hatta diksiyona kadar her detaya çok fazla takılıyorum. Bazı kusurlar nedeniyle çok insanlardan uzaklaştığım da oldu. Her şekilde iyi görünmek, her konuda bilgili olmak, özellikle her işin içinde ve yönetici kişi olmak aşırı yoruyor beni. Akışına bırakamıyorum. Plansız iş yapamıyorum. İnsanlarda gördüğüm hata ve kusurları yok sayamıyorum. Çabuk soğuyorum herkesten. Bu daha sonra nefrete dönüşüyor hatta. Nasıl başa çıkabileceğimi de bilemiyorum.Böyle bir duruma farkındalık katmanız çok güzel olmuş. Teşekkürler
ikimizin aynıyız biliyor musun? :) Ama bundan asla kurtulmak istemiyorum
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
Burcunuz aslan mı ?
Bizim evde "hata" = "felaket dünyanın sonu" demekti. Oysa hata bir öğrenmedir fırsattır deneyimdir zenginliktir güzel bir anıdır ilerisi için çocuklara anlatılacak bir masaldır.
Ne güzel yazmışsınız
Harika
Doğru
Şu hayattaki en zor şeylerden biri de bu, mükemmeliyetçilik. İnsan sürekli kendiyle kavga ediyor... Çok güzel anlatmışsınız, teşekkürler
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
@@betastir51 evet var kesinlikle böyle başlıyor Ben de böyleydim kuzenimle aynı sınıflarda olduk hep ondan Daha yukarıda olmam gerekti O hangi sayfada çalışıyor Ben hangi sayfadayım çalışırken geç mi kaldım... O bitirirse Ben bitiremez ya da sınıf arkadaşlarım benden daha önce çalışıp bitirirse o konuları... Benim için büyük bir ızdırap olurdu... Bu çok yanlışmış 46 yaşındayım ama pek çok kez iş hayatında da aynı şeyleri düşündüğüm oluyor ve bu beni çok yoruyor acilen bu konuyu genç yaşta çözmenizi öneririm❤😘 Çünkü ileriki yaşlarda problem çözmek daha zor oluyor .
Gerçekten insanın hayatını tüketen bir özellik. Hayatım boyunca ne zaman bir işle uğraşsam ya da dışarı çıksam olmak istediğim gibi değil mükemmel olmaya yönelik kendimi koşullandırıyorum ve bunun sonucunda gece yatağa girdiğimde gün içinde kendimi çok sıktığımı ve neredeyse nefes almayı unutmuşum gibi hissediyorum. Bir yandan bu özelliğimi de değiştirmek istemiyorum çünkü beni ben yapanın, hedeflerime ulaşmada bu huyun işe yaradığını, en önemlisi kendimi olmadığım birine dönüştürecekmiş gibi hissediyorum. Mükemmeliyetçiliğimi kaybedince başka bir özelliğimin kalmayacağını, beni üst tabakalara taşıyan ve daha değerli hissettiren bu hissin gideceğini düşünüyorum.
Bir işe başladığımda onu en iyi şekilde yapamazsam veya o işin başlangıcından bitişine kadar planımı yapamazsam o şeyden vazgeçiyorum. Vazgeçince kendimi suçlu ve ezik hissediyorum. Ve ne zaman yeni bir şey öğrenmeye çalışsam içimi stres basıyor, "hayır bu bilgiyi şimdi öğrenemem önce bunun en başına gitmem lazım" gibi bazı kendimi keskin yargılı ifadelerle durduruyorum. Bir etkinliğe veya bir kitabı bile plansız başlayamıyorum. Kitap okumak için en uygun ortamın olmasını bekliyorum ve kontrolümün dışında herhangi bir ses gerçekleşince kitabı yarıda bırakıyorum.
İçimi dökmek gerçekten çok iyi geldi. Kaç kişi okuyacak bunu bilmiyorum ama bu önemli değil. Gerçekten rahatlamış hissediyorum...
Küçüklüğümden beri mükemmelliyetçi biriyim ve bunun çok da güzel olduğunu düşünmüyorum. Ilkokulda verilen grup ödevlerini vs. hep tek yapmaya çalışirdim cunku kimseye güvenmezdim ve en iyisi benimki olsun diye çok çabalardim. Hep deli gibi sınavlara çalıştım yıprattım kendimi. Şu 20 yıllık yaşamımda hep en iyi dost,en iyi evlat,en iyi öğrenci,en iyi müslüman olmak icin çok uğraştim cok yıprandim. Iki yıldır üniversite sınavına hazırlanıyorum meslek hedefim yok tabiki hedefim yine en iyisi olmak derece yapmak. Bir türlü ne çalışmamdan ne puanlardan tatmin olmuyorum ve bu sene yine mezuna kalacağım taa ki en iyisi olana kadar.
Bende mükemmelliyetçiyim evet kötü bi tarafı olsada mükemmelliyetçi olmamak beni korkutuyor.
Bende mükemeliyiçiyim kızlar. Ve malesefki benim mükemeliyeçiliğim aşırı fazla ki ben Cumhurbaşaknı olmak istiyorum ve bunun için mücadele ediyorum. Veben mükemeliyeçi olmayıda gayet çok seviyoruç çünkü çevrendeki insanları kontrol ettikçe hatalar görüyor ve o hatalar üzerinde felsefik bilgiler edinebiliyorum ki bazen piskolojik bilgide edine biliyorum... Öyleki o hatalara bakıp kendimde varsa düzeltiyor yoksada olmaması için öncesinden yeni kurallar ekleyip haytıma o hataların ilerde bende olmasını imkansızlaştırıyorum. Sizde de bu ve bunun gibi şeyler oluyormu yoksa bende tekmi oluyor? ( ve bende iki yıldır mezunum haladır üniversite sınavlarına hazırlanıyorum )
Ne yaptin
Bende mükemmeliyetçilikten müzdaribim ama bunun tek çözümü farkındalık kazanmak herşeyin uzmanındaj yardıö almak
Yıllarını boşa harcıyorsun! Bir sınav için kaç yıl daha hazırlanacaksın?
Mükemmel olmayacağından korktuğum için bir şeye başlayamıyorum. Öğrenme disiplininde bile metodik yaklaşımlara ihtiyaç duyuyorum. Ancak biri daha önce mükemmel bir şablon çıkardıysa onun üzerinden ilerleyebiliyorum. Bu da hem özümdeki yaratıcı insanın sesini bastırıyor hem de başlayamamanın verdiği stresle içten içe kendimi yememe neden oluyor. Daha kötüsü bu baslayamama hadisesi o kadar anlamsız bir hal alıyor ki nasıl başlayacağımı bilmeyerek random ilerliyor oluyorum. Hayat her zaman benim mükemmel anımı beklemiyor. Biraz önce oturup sinirden ağladım sonra başladım ve başarı baskısı yüzünden başlangıçtan daha karışık bir hale geldi.
Varlığını hissettiğim fakat adını koyamadığım kontrolcü olma konusuyla yeni yüzleşmeye başladım. Ben aslında kontrolcü olduğumun kısmen farkındaydım ve bunu iyi bir özellik olarak görüyordum. Zira günlük işlerimi daha hızlı yapabiliyor belki daha verimli olabiliyordum. Hatta beni istemediğim bazı sonuçlardan da koruyabiliyordu. Diğer taraftan ise birşeyler hala ters gidiyordu. Hissediyordum. Bir işin başında cılkını çıkarana kadar detaylı analizler o kadar yoruyordu ki işin kendisini yapmak için ya gücüm ya da hevesim kalmıyordu. Bazen de sırf eğlenmek için gidilecek bir yere kimler gelecek, benim onlar karşısında konumum nedir, nasıl giyinmeliyim, şu olursa ne yaparım, bu olursa nasıl davranırım planlamaları daha gece başlamadan benim ilerleyeceğim patikayı belirliyordu. Bu halimin yaşamdaki zenginliğimi zayıflattığını düşünüyorum. Bu nedenle bu negatif yönümün beni mutsuz etmemesi üzerine gideceğim.
Mezunum, tam 8 haftadır en iyi plan programı yapıp hiç aksatmadan ders çalışmak için kendimi yıpratıyorum deliler gibi. Her sorunla karşılaştığımda ve programa uyamadığımda başa dönüyorum. Sıfırdan yüze çıkacak dümdüz bir eğri istiyorum çalışmalarımda, inişli çıkışlı değil. İşin kötüsü ne zaman programa baştan başlayacak olsam ilk günün pazartesi olması için de ısrar ediyorum. Dün günlerden pazartesiydi ve çok güzel bir başlangıç yaptım ama bugün devam ettiremedim, tekrar bir sonraki pazartesiyi beklemek istemiyorum. Beni çok yoruyor bu durum farkındayım ama söz geçiremiyorum bir türlü kendime. O kadar doldum ki ağlamak istiyorum artık
Aynı ben. Ben de derece yapmak istiyordum deli gibi çalışıyordum hedefim ilk bindi. Ama netlerim istediğim gibi gitmediğinden dolayı hiç ders çalışasım gelmiyor. Belki çalışsam en azından 40-50 bin yaparım ama çalışıp da derece yapamamak bana çok koyar. E çalışmazsam belki 100 bine bile giremiycem bu gidişle çünkü haftalardır kitap yüzü açmadım. Bu huyumdan yıllardır kurtulamadım. Lise notlarım da böyleydi ya 90 üstü alırdım ya da dersten kalırdım
Ben de bu şekildeydim. bi şekilde istediğim bölümü kazandım, okulum da herkesin beğendiği ancak en iyi olmayan okuldu. Ancak ben en iyisi olsun istedim hep. Sonuçlar açıklanana kadar acaba silsem mi tekrar hazırlanıp daha da iyisini yapabilirim desem de ailem haklı olarak engel oldu. Çok zor bi süreçti. Halen bu şey kalbimi baskılıyor gibi en iyisini yapmam en iyi okula gitmem gerektiğini hissediyorum. Mesela kağıda not alırken bir harfi yanlış yazdıysam kağıdı tamamen atıp baştan başlıyorum. Bu gerçekten çok zor...
Ben senin ayninim bende senin gibi yapiyorum nasil duzeltin
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
@@betastir51merhaba ben lise son sınıf öğrencisiyim .ben de aynı sorunkara sahibim :") birde sınav döneminde daha da hissediyorum bu durumu
Rehberlik hocamla paylaştığımda mükemmelliyetçilikten kaynaklanıyor olabilir araştırmanı öneririm demişti.
Resmen kendimi dinledim ve sırf dediğiniz gibi mükemmelliyetçiliğin üzerine gitmek adına ilk defa sonucunu düşünmeden sosyal medyada bir yorum yapıyorum noktalama işaretlerine dikkat etmeden cümlemin tam anlamıyla beni ifade ettiğinden emin olmadan yazıyorum Allah sizden ve sizin gibi insanları aydinlatip benliğine dönmesine yardımci olan insanlardan razı olsun
bu yorumu yaptığınizi hatirlatmak istedim. o yorumdan sonra düşünce yapımızın değiştiğini düşünüyor musunuz
Kafamdaki “olması gereken”e ulaşmak için çok stres yapıyorum ve emek harcıyorum. Başkalarının yaptığı işi hiçbir zaman yeterli bulamıyorum ve bu yüzden birinden isteyene kadar kendim her şeye yetişmeye çalışıyorum. Sürekli baskı altında hissediyorum.
Ben daha anasınıfına gitmeden annem bana okuma-yazma öğretti. Kimse düz çizgi bile çizemezken ben hikaye kitapları okuyup bitiriyor, ne istersem yazabiliyordum. Bu, öğretmenim tarafından fark edilince benim için her şey değişti. Herkes bana ilgiyle baktı, öğretmen beni sınıf sınıf dolaştırıp “Bakın daha 5,5 yaşında ama okuyup yazabiliyor” diyerek herkese gösterdi. İlkokulda ise diğer arkadaşlarım fişleri heceleyerek okumaya çalışırken benim için bunlar çoktan sıkıcı bir hale gelmişti.
Ama zannettim ki ben sadece herkesten başarılı olursam ve her şeyi önceden bilirsem insanlar beni severdi.
Annem çok zor memnun olan biri. Ondan aferin koparmak çok zor. Bu arada onun babası (dedem) öğretmendi. Okuduğu lisenin (öğretmen lisesi) okul müdürüydü. Annem okuldaki wc’de kız arkadaşları ile sigara içerken dedeme yakalandığı için dedem onu okuldan almış ve işe göndermiş. O yüzden de öğretmen lisesi terk annem. Sanki kendi başaramadığı her şeyi benim üzerime yıktı (ilk çocuğuyum). Kardeşlerim benden daha az gergin insanlar.
Defolu gibi hissediyorum. İş yerimde üstlerimle konuşurken sesim titriyor. Çok başarılı olmama rağmen sürekli bu heyecanlı ve kaygılı imajım yüzünden çok beklediğim ve hakettiğim terfimi alamıyorum. Birinin benim çok iyi bildiğim bir şeyi yaparken bocalamasını izlemek beni çıldırtıyor. Personellerimin en küçük hatası bile dişlerimi sıkmama sebep oluyor. Uykumda da hep çenemi sıkıyorum. Kendi gelişimimi kendim engelliyorum. Zorlandığım zaman ve yüksek beklentilerime erişemediğim zaman kendimi kusurlu hissediyorum ve ağlıyorum.
Elif hanım aynı kaderi yaşamışız. Ben anasinifina dahi gitmedim. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama okuma yazma biliyorum. Birinci sınıfa başladım toplama cikarma carpma yapiyorum (çok basamakli). Hep kendimden büyüklerle takiliyordum bulunduğum yastakileri yadirgayip. Kız arkadaşım da benden 2 yaş büyük.
😔
Mükemmeliyetçilik bir ilizyon olarak iyi bir şey gibi gözükse de, eylem anlamında bizleri ciddi anlamda sınırlandırıyor gerçekten. Bu sebeple kendimizin daha başarılı olan ve daha iyi hisseden halimizi bulmak mükemmeliyetçilikten uzaklaşmalıyız. mükemmeliyetçiliği farkedip çözümlememizde bizlere yardımcı olduğunuz için teşekkürler.
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
Bir çok kişisel gelişim ve psikoterapi videolarının aksine taklitten uzak, sade ve öz anlatımınızla, sıkıntısını ve varlığını bildiğim, hissettiğim, belki de gün içerisinde deneyimlediğim negatif duygu ve düşüncelerimi daha bir farkındalıkla anlamama katkı sunuyorsunuz. Uzak bir takipçiniz olarak, mesleğinize dair özverili yaklaşımınızı gönülden takdir ediyorum.
En iyisini yapamamaktan dolayı bir şey yapmamaya başladım.Aslında beni bu yola iten sebep;çevremdeki insanların beklentileri oldu.Daima hep en tepeye koyup durdular.Oysa ben ne tepede olmak istedim ne de aşağıda sürüklenmek.Aslında ortasını da istemedim yaşamın, iyisini istedim.Tam istediğim gibi olsun istedim.Hep yardımcı ben olayım.Ama beni ezmeye çalıştılar bende sabredemedim.Yarışmayı sevmem ama bir insanın benliğini de yok sayamazsınız.Hele ki bu insanı önce tepeye koyabiliyorsanız.Çünkü madem en iyisi bari en kötüsü saymayın.Tutarsızlık herkeste mi olur..Şansım yok.En kendim hissettiğim anı hatırlıyorumda, bir daha hiç kendimi hissetmedim.Ki o gün söz verdiğim şeyi hala beceremedim.Çünkü şartlar gereği çok becerikli olursam çevrem bana yetersiz gelecek diye düşündüm ve hala o korkuyla hayatın o dengeli ve kararlı noktasına gelemedim.Hep en uç duygularla sevgi ve nefret hissettim.Hep en yarışsız, tek ve anlaşılmayan oldum.Beni niye sevdiklerini bile bilmem.Bir ara yarar diye düşündüm ki haklıyım.Iyi olmayan onca özelliğe rağmen ben sevebilirken onlar bir kere konuşmamamla dahi iletişimi koparabildiler.Bu birazda saflık hastalığı bence.Çünkü ailemizde çok var.Bana da psikolog söylemişti onu da çok beğenmedim ama o bari mesleğini yapabiliyordu.Bense işimi kaybetmiştim ve hala işim yok.Ben mücadeleden yoruldum.Ve artık savaşmayıp ölmeyi bekliyorum. Çünkü biliyorum yarışırsam kazanırım.Ancak ben yarışmak istemiyorum.Sevilebilmek ve anlaşılmak istiyorum..Bu benim hayatımın merkezi.Utanma sıkılma çekinme derken mükemmeli hedefleme.Hepten bıraktim yarısı.önceden ben yarışmaya çalışırdım kösteklerden başımı kaldıramazdım yarismiyorum suanda yarış deniliyor.Bense birazda yarışmadan kazanmak istiyorum.Kölelikten kölelik yapmadan vazgeçtim.Ancak hayat devam ediyor ve ben en iyisi değilim.Fakat en adili düşünebilirim.Bıktım insanları düşünmekten.Ama buna engel olamıyorum.😁fakat kolaya kaçarken bile kaybediyorum zorlarkende yapamıyodum.bu hayata izlemeye gelmişiz resmen.😑
Baştan sona anlattıklarınızla birebir bir durum içerisinde olmak beni korkuttu ama bir yandan da sevindirdi farkındalık kazandığım için. Küçük yaşlardan itibaren sürekli çevremi arkadaşlarımı yaptığım işleri mükemmellik ve kontrol çerçevesi içerisinde tuttum. Hatta hayatımda bulunan yakın dostlarımın da hayatlarını kontrol altında tutmaya başladım ve bir süre sonra tamamen beyinsel yorgunluğun, depresyonun içerisinde buldum kendimi. En güzelini yapacağım diyerek başladığım yolda zamanımı planlamayı bilmediğim için hep hedeflerim hayal olarak kaldı. Bu his insanın içini kemiren bir duygu çünkü yolda yürürken dahi mükemmel olma hissi beyninizi kemiriyor adeta bununla beraber her şeyin en iyisini ben bilirimcilik yakamı hiç bırakmadı. Anneme daima kızardım fakat vakit geçtikçe ona benzediğimi görüyorum. Ve evet dediğiniz gibi kontorlüm dışında gelişen olaylar beni strese sokmakla kalmıyor sanki dünyayı başıma geçiriyor gibi bir his uyandırıyor içimde. Umuyorum bu hissi aşabilirim. Ayrıca videonuz içinde teşekkürler. Emeğinize sağlık
Ne güzel söylediniz bırakın kendi hayatımızi yakinalrimin arkadaşlarımın hayatını bile güzellestirmek mükemmellestirmek için verdigim çabalar beni mahvetmis çok geç oldu anladm 😔
Bu alışkanlığım çocukluğumdan geliyor sanırım. Doğduğumdan 4 yaşıma kadar dedemgille beraber yaşıyorduk. Dedem pek çocuk sesine katlanabilen birisi değildir ve istemediğin bir davranış sergilediğinde hiç durmadan azarlar. E çocukluğumun en haylaz dönemleri de dedemgilleyken yaşandığı için belli başlı tramvalar oluştu bende. Gün geçtikçe bu özelliğimden dolayı daha içine kapanık ve özgüvensiz bir bireye dönüştüm sanki.Her anımda bi eksiklik hissediyorum, bi şeylerin yolunda gitmediğini düşünüyorum beynim asla susmuyor.Ama inşallah hergün bunu azaltmak adına adım atacağım.Hocam samimiyetiniz, ses tonunuz insanı rahatlatıyor gerçekten.Teşekkürlerr :)
Henüz 24 saattir takibinizdeyim, her fırsatta youtube veya postcastlerinizi dinliyorum. Saygı ve minnetlerimi gönderiyor, çok teşekkür ediyorum. 🙏🏻
Sanki karşınıza oturmuşum bana beni anlatıyorsunuz. Şok oldum bire bir beni anlattınız.
Hocam izlerken gözyaşlarımı tutamadım, en ince noktalara dahi değinmişsiniz. Bir uzmanla görüşeceğim karar verdim her ne kadar istemesemde ama farkettim ki artık hep yorgun ve depresifim.
Çok teşekkür ederim o kadar yararlı bir video olmuş ki
🙏🏻👍🏻
@@CemGumusAkademi hocam çok teşekkür ederim iyiki varslnlz
Abi eline emeğine sağlık. Bu kontrolcü ve mükemmeliyetçi kişilik yüzünden ve yanında bulunan korku kaygı gibi sorunlar yüzünden insanlarla iletişim kurmaktan kaçınıyorum. Şimdilik aşamadım bu durumu ama şu ''uyan'' dediğin videoyu izlemeye gidiyorum. Sağlıcakla.
Gerçekten çok teşekkür ederim hocam. Uzun zamandır aslında mükemmelliyetçi birisiymişim ama bunun bu kadar uzun bir süredir olduğunun farkına varmamda ve günlük hayatımda çok fazla her şeyi mükemmel yapmaya çalıştığımı görmemde bana yardımcı oldunuz. Gerçekten de çoğu şeyi hep mükemmel yapmaya çalışıyormuşum. Ara ara yorulduğumda hep mental dinlenmeye geçerim ama asıl yorgunluğumun temel sebebi mükemmeliyetçilik, bir işi yapamadıkça kaygılı hissetmekten geliyormuş. Bunu daha net görebildim. Arada bir depresyona giriyordum ve dediğim gibi çok yoruluyordum sayenizde bundan sonra daha dikkatli olacağım. Ayrıca geçmiş kökenini göstermeniz de bana yardımcı oldu. Bana nereden geldiğini görebildim. Bundan sonra artık abonenizim ve diğer videolarınızı da en kısa zamanda izlemeye çalışacağım. Bakın izleyeceğim deyip kendime zorunluluk kılmadım en azından yapamayacağımda üzülmem veya stres altına girmem :)) gerçekten çok teşekkür ederim.
Merhaba ders çalışırken diğer insanlar nasıl çalışıyor hızlanmalıyım diyip öyle bir hissiyat yakalayıp yavaş çalıştığım oluyor mu ben mesela çok yavaş çalışıyorum ama mükemmeliyetçilikle herhangi bir şeyle herhangibir alakası var mıdır teşekkürler
En sonda yorum yapmaktan vazgeçme ile ilgili düşünceleri seslendirdiniz ya youtube'da takılırken hepsi benim aklimdan geçiyor iste😄 Aklımdan geçenleri duymak beni gülümsetti ve ben de yazmaya karar verdim. Bi noktadan sonra insanin ayagina dolanan huylarindan kurtulmasi gerekiyor mükemmelliyetcilik de bunlardan biri gerçekten. Umarım adım adım herkes daha iyi olur🥺🥀
Çok teşekkür ederim harika bir video olmuş. Çok net, açıklayıcı, sade, anlaşılır, fevkalade beğendim.
Bu kontrolculuk mukemmelıyetcılık meselesını sadece salt bır sorun olarak görürken, sizin "bu davranıslarla aslında birtakım ihtiyaçlarımızı karşılamaya calıstıgımızı, onaylanma begenılme kabul görme vb ıhtıyaclarımızı karsılamaya calıstıgımızı" söylemeniz müthiş bir farkındalık yarattı bende. Cok teşekkür ederim.
Şimdi hersey yerıne oturdu kafamda. O ıhtıyaclaeı olumly sekılde içsel olarak kendımıze sunup karsıladıgımızda, zaten sorunlu veya zorlu ıhtıyac karsılama yöntemleri sahneyi terk edecektir.
Açsınız birşeylere, onaylanmaya kabul görmeye takdir edilmeye begenılmeye sevılmeye açsınız, ama karnınızı sağlıklı yemeklerle doyurmak yerine ne yapacagınızı bilemeyip en yakındaki abur cuburlarla şekerlerle kızartılmış ürğnlerle yapay gıdalarla karnınızı doyurmaya calısmıs ve bundan rahatsızlık duymus bırı bunun misali.
Kendini sevgiyle kabullen
Kendini sevgiyle onayla
Kendini sevgiyle takdir et
Kendine sevgiyle değer ver
Her şeyden önemlisi
KORKMA!
ÇÜNKÜ ben gunden gune anlıyorum ki, sanırım her zorlu negatif durumun ve duygunun ve halin altında yatan şey . KORKU güvensizlik. Allaha güvenmemek sisteme hayata kendıne guvenmemek.
O yüzden ulusal marşımız, bizlere bir mesaj veriyor, KORKMA diyerek başlıyor.
Hocam video boyunca beni anlattınız şok oldum gerçekten. Bu konuyla ilgili birçok video izledim ama en beni anlatan video buydu başından sonuna kadar anlaşıldığımı hissettim teşekkür ederim.
Nedenleri ve perde arkalarını bulma noktasındaki başarınız evet bu benim diyebildiğim noktalar güvende hissettiriyor.
Bu huyum yüzünden çoğu şeye daha başlamadan geri kaçıyorum; zaten kusursuzu, en iyisini yapamayacağım hissi geliyor. Bunları geçtim artık ancak çevreme yansıtmaya başladım. Benim elim değmeden bi şeyi tamamen iyi yapamayacaklar gibi, grup çalışmaları işkence bana. Takıntılı olmaya başladım ve inanın eskiden asla böyle değildim. Ne zaman nasıl ne düşünmem gerektiğini anlayamadım kendimin ve çevremdekilerin huzuru için
Ağzınızdan çıkan her cümlede kendimi gördüm. Belli konularda işime yarasa da çok fazla yük olmaya başladı bu kontrolcü-mükemmeliyetçi davranışlarım. Çok yoruldum.
Teşekkürler, konuyu sakin bir şekilde,tane tane bir şekilde,insanı germeden anlatıyorsunuz,bu çok iyi.
sayenizde mukemmelliyetci oldugumu farkettim ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum bu videoyu izlemek ilac gibi geldi, tessekkurler :)
Ben buradayııııım. Harika video, çok işime yarayacak, hatta şimdiden taramaya başladı. İzleme sırası "UYAN tekniği" videosunda
Ses tonunuzdaki yumuşaklık huzur verici haliniz için de ayrıca teşekkür ederim
Bu yorumu normalde aman ne gerek var, yazsam ne olucak sanki kafasıyla yazmazdım ama hocamızın dediklerini dikkate alarak bunu ilk testim olarak seçtim ve işte yazıyorum :) Bu illet hastalık bende de var ve hayatımı mahvetti resmen 24 yaşındayım ve sırf korktuğum için hep bir şeylerden uzak kaldım Korktum çünkü başarısız olacağımı düşündüm, hiçbir zaman kusursuz olamayacağımı biliyordum Artık buna bir dur demenin vakti geldi Hataların ne kadar değerli olduğuyla alakalı bir şeyler okuyup, hatalarımla var olmanın daha değerli olduğunu sindirmeyi düşünüyorum Hayırlısı olsun bakalım Bu hastalıkla uğraşan herkese de Allah kolaylık versin Hepinizi çok iyi anlıyorum Üzülmeyin yalnız değilsiniz
Bu video gerçekten bire bir insanın hayatını değiştir 🤓🤓
bu kontrolcü mükemmeliyetçi kişilikten o kadar muzdaripim ki, sürekli bir yanlış ypmaktan korkmak, yanlış bişey söyliyeceğini düşünmek, söyliyeceğin yada yaptığın şeyden yargılanacığını düşünmek... burdayım.🖐
Cem bey sizi dinlerken bir arkadaşımla güzel bir çay sohbetinde ama gözlerine derin derin bakarak anlayarak sorgulayarak vakit geçirmiş gibi oluyorum ve bu benim en özlemini duyduğum şey..❤
Videoda kendimi gördüm resmen.Çok iyi geldi anlattıklarınız hocam,iyi ki varsınız.
Hocam, siz videoya yazmamız ricasında bulunmasanızda ben zaten yazacaktım. İlginçtir videonun karşıma çıkması tabii ki sizi izlediğim için lâkin televizyondan TH-cam'u açtığımda bu videonun çıkması ayrı bir sebep. Bire bir beni anlattınız. İnanın siz anlattınız ben bu kadar mı olur? dedim. Gerçekten o kadar faydalı bir video ki ben resmen burda kendimi gördüm. Başa çıkamadığım için de profesyonel destek almaya başladım. Yalnız, orda bahsettiğiniz geçmişe dayalı sebepler kısmı ile de inanılmaz nokta vuruşu yaptınız. Sürekli aynı şeyleri yazmayayım çok beğendim. Zaten anlatım tarzınız yetiyor. E o zaman aydınlanmaya devam. 🌻
Dinlediğim en doğru en net açıklama
Beni anlattınız resmen. O kadar çok düşünüyorum ki, düşünme kısmım çok güzel ama uygulamaya gelince yok........... Altında başka sebepler olabilir gerçekten...... Bilgilendirici video olmuş teşekkürler. Daha kapsamlı halini de çekseniz koysanız güzel olurdu ( Bakın burada bile en iyisini istiyorum :) )
Videolarınız benim için verimli oluyor, açıklayıcı anlatımınız ve özellikle konuları enine boyuna ortaya koyup fazlalıklarından arındırıp sonuca götürmeniz harika, teşekkür ederim. Videolarınızı bir rehber gibi görüyorum.
Mükemmelliyetçiliikten ben de muzdaribim, hem de yıllardır. Ama bazı noktalarda farkındalığım arttı. Yıllardır kaygı bozukluğu gibi bir şey yaşıyordum, kaygı ve korkuyla beraber karnımda derin, güm güm çarpmalar, eşlik eden kalp çarpıntıları, uç duygular. Hayatımı kabusa çevirebiliyordu bu durum. Bunlar belki travmaların sonuçları ama burada mükemmelliyetçi bakış açısının da rolü var. Bunları hiç hissetmemem gerekir, zayıf olmamam, zayıf görünmemem gerekir vb kalıp düşüncelerim vardı. Bu düşünce kalıbı daha da tetikliyordu bu kaygıyı. Ve çözümlemeyi de imkansızlaştırıyordu.
Çok şükür, Rabbimin yardımıyla, yardım alarak, yaşadıklarımdan ders alarak bu kabustan kurtuldum. Mükemmelliyetçilikle ilgili söylebileceklerim, kişiye ayak bağı oluyor, gelişmeyi engelliyor ve hayatı yaşayamamaya sebep oluyor. İtidalli olmak en iyisi.
Mükemmeliyetçilik bu kadar mükemmel anlatılabilirdi Sevgiler 😊😊😊
Açıkcası böyle bir sorunumu kabul ediyor, fakat nasıl çözüm bulabileceğimil bilmiyordum.Hızır gibi yetiştiniz,tesekkür ederim.
Değerli hocam çok teşekkür ederiz. Bu sıkıntıdan dolayı çok kötü oldum ama niyetlenerek yaşam felsefemi değiştireceğim.
çok teşekkürler hocam, anlaşılmak güzel bir duygu.
Videoyu kendi için izleyenler için bir ayna niteliğinde olmuş. Bu açık anlatım için çok teşekkürler hocam. 🙏🏻
Mükemmel bir video resmen beni okumuşsunuz ❤️
İyi ki varsınız her gün bir kaç videonuzu izliyorum.Bana güç veriyorsunuz.Yalnız olmadığımı hissediyorum.Teşekkür ederim.
Kontrolcülüğü ilk defa net anladım. Ses vermek için yazıyorum. Video için teşekkürler
Bire bir beni anlatmışsınız resmen. Herşeyi mükemmel yapmalıyım başka ihtimal yok. Genç yaşlardan beri hayatımın her noktası böyle ve yaş ilerledikçe artık çok yorulmaya başladım. Gençliğimde hayat enerjisi yüksek olan ve hiperaktif denebilicek kadar hareketli olan ben şuan sürekli üşengecim ve sürekli depresyon halindeyim. Bi yerden sonra hayatın tadı tuzu kalmıyor. Şuan yaşım 30 ve tükendim resmen. Genç arkadaşlara tavsiyem bir an önce iyi bir psikoloğa gidin ve tedavi olmaya çalışın. Mükemmileyçilik insanı yiyip bitiriyor. Sakın görmezden gelmeyin!!!
Hemen 'uyan' videosuna geçiyorum. Teşekkürler.
Merhaba bu konuyu siz anlatinca esim tam da sizin bahsettiğiniz gibi.cok planlar yapar ama gerçekleştirmekten kaçırır.adim atmaya birtürlü cesaret edemez.ek özellikleri.genellikle herşey onun istediği gibi olması ni ister.belli sınır ve duvarları vardır.onlari aşması için çok uğraştım ama aşmak isteneceği için hiçbir cava göstermez.kensisiyle beraber beni de kısıtlar.ama ben yine ona uymam.cunki çok küçük şeyler için bile çok detaycı düşünür.dusunce büyüktür aslında yapılacak eylem i çok küçüktür taviz vermez.soyle ornekliyeyim.bilmedigi ilk kez gördüğü bir yemeği yemez.tadina bile bakmaz.disari çıktığımızda güzel bir yer gorsem bu bir sahil kenarı da olabilir.gel biraz manzarayı izleyelim desem bile onu daha önce yapmadığı ve ya denemediği için benimle tartışmaya girer asla oturmaz.ya da arkadaşlarımızla dışarı çıktığımızda spontane gelişen kararlar olur .onun daha önce gitmedigi yada farklı bir deneyim eğlence oyun vsss gitmez biz eve gidelim der.evde sürekli bana en sınır olduğum davranışı. Evdeki iş güç ve için.bunu böle yap şunu şöyle yap.sakin onu şuraya götürme bugün koltukları sil yarın yeri temizlersin ertesi gün benim kıyafetlerimi ütülersin gibi emir kipi ve benim bütün gün içinde olduğum evin işini bazen bana öğretir sürekli sınırlıdır.gergindir.surekli iş kötü der.bazen çok yorar söyledikleriyle.gecen gün dedim ki bir test vardı ben çözdüm.sanada atayim çöz istersen yada okuyadabilirrim dedim.bana yorgunum dedi.kisilik testi denedim.istedim ki oda kendisini tanisin. Yok cin seddi gibi mübarek hayırr yorgunum dedim sana dedi.bu bir küçük örnek herşeye karşı davranışı bu hayir kelimesini çok fazlasıyla kullanır.hayati kaçırdığını düşünüyorum.ve üzülüyorum.cunki aramızda bir paylaşım sozkonusu olmuyor.opsesif bir insanla uğraşmak gerçekten çok zor .hele birde kabul etmiyor.yaptiklatinin hepsini doğru sanıyorsa.
Kontrol kısmında kendimi çok yoruyorum ve aynı zamanda aşırı derecede mükemmeliyetçiyim bu yüzden her günüm stresli ve kaygı dolu hatta 2 kere kurdeşen döktüm vücudum dahi fiziksel tepki verdi. Oysa önemli olan yapmak iyi veya kötü farketmez eyleme geçmek gerkiyor nasıl olursa olsun şartlar neyi sağlarsa sağlasın. Özellikle ailemle yaşadığım için sınaa hazırlandığım için böyle olmak zorunda ama kendim 0 dan bir hayat açacağım zaman maksimum konrolü sağladığım zaman kendimi daha iyi hissedeceğim. Şu anda kontrol yoksunuğu yaşıyorum ve 0 hata ile devam etmek istiyorum ama en küçük bir hatada moralim bozuluyor ve beynimi uyuşturmak için saatlerde video izliyor, oyunlar oynuyorum belki katlanırsam buna dayanabilirim diye düşünüyorum lakin gerçekler sillesini vurucak elbet ne kadar hata yaparsam yapayım umrumda değil
O kadar çok yoruldum ki bu mükemmelliyetçilikten, tamam temel ihtiyaçlarımı karşılamak belki çok iyi ama o dezavantıjlı tarafı kronik stres gibi artık uyuşma dediğiniz o paraliz halinde olma gibi, risk alamamak, cesaret edememek gibi tüm bunlar o kadar yorucu ki, artık vücudumu dahi kıpırdatmak istemiyorum ama yapacak bir sürü şeyin olduğunu da biliyorum. Bu yorum uyan yöntemiyle bu durumla başedebildiğim haline dönüşümümün ilki olsun ve artık adım atıp bir şeyler yapabileyimm.
yazmak istedim ama videonun sonunda bahsettiğiniz şeyleri söyledim kendime.Sanki içimi okudunuz.En başta yorum yapma,yazma cesareti verdiğiniz için teşekkür ederim. Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmak için hatalı olabilmeyi kabullenmek istemiyorum bunun beni bilerek daha çok hata yapmama sebep olacağını düşünüyorum.Biraz daha esnek davranirsam istediğim konuma gelemem ki.Bunu yapmamın başarısızlığıma sebep olacağına beni tembelliğe umursamamazliga iteceğini düşünüyorum ve bundan çok korkuyorum.Mukemmelliyetci olmamı hep sevdim ama sizin de videoda bahsettiğin bir şey var bu beni bu videoyu izlememe sebep olan şey o da şu ki çok çalışıyorum,çok plan yapıyorum,çok düşünüyorum,uyurken uyanırken hep palnimj,istediğimi düşünüyorum,zihnen ve bedenen çok yoruluyorum ama günün sonunda hiçbir birikimim olmuyor.baskasinin benden daha rahat olmasına rağmen benden daha iyi sonuçlar elde etmesi beni çok uzuyoru.bu kıskançlık değil.sadece kendimi cozemiyorum.ondan daha çok ugrasmama,düşünmeme rağmen ondan daha az verim alıyorum.Cumlemin başına geliyorum ben Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmaktan korkuyorum,sanki bundan kurtulmak çalışma ve azmi yok etmek gibi. Öyle olursa da tevekkül dediğimiz şey ne olacak peki?
Bence cok iyi bir sekilde mukemmeliyetciligin ve kontrolcu kisiligin negatif yonlerini soylediniz. Yaptiginiz isde size basarilar diliyorum.
Yayıınlarınızı keyifle takip edigorum. Geçen yıl yaşadığım bisiklet kazasının travmalarini atlatmaya çalışıyorum.
Nokta atışı gibi olmuş, teşekkürler
Ben burdayım güzel kardesım senı dınlemek güzeldi daha doğrusu kendimi dinlemek güzeldi her video büyük katkı sağlıyor seni seviyoruz
Hocam gecenin bu saatin resmen aydınlanma yaşadım söylediğiniz herşeye noktasından virgülüne kadar yaşıyorum.30 yaşındayım ve hiç bir şeyi başaramamış bi insanım.
hocam beni tarif ettiniz , 2.5 yıldır ilaç kullanıyorum anksiyeteden dolayı. ,kontrolcü ve mükemmeliyetçi olduğumu yeni yeni kabul etmeye başladım. Kabul etmeden kurtulamayacağım galiba
Adamın kralısın
Burdayız hocam
Evet yazmayacaktm yanlış eksik yazmaya yım düşüncesi ile ben bir mükemmelliyetci kişiliğim siyah ve beyaz düşünüyorum gerçekten hayatımda gri de olsun istiyorum harekete geçme zamanım geldi teşekkür ederim Cem Gümüş iyiki varsınız
Ben burdayım. Ve neden burdayım biliyorsunuz. Bir kaç saattir sorgulamalar içersindeydim, acaba fizik çalışmalımıyım diye? Ama nasıl oluyor da çalışmam gerektiğini bildiğim halde çalışmıyorum diyordum. Nasıl oluyor da başkaları kendi deyimlerile bunları yapa biliyorken, buna iradeleri varken benim içimde hiç bir istek yoktu. Halbuki, en iyi sınav veren öğrencilerden biri benim. Ama o an çalışasım gelmiyor nedense; Hiç bi yorğunluğum filan yok; Sadece hayat maksatım mutlak olmadığı için bunları yapamıyorum diye düşünüyorum. Ve açtığım videolar beni buraya sürükledi. Mükemmeliyyetçi biri olduğumun farkındaydım ama bu özelliğimden vaz geçmeye çalışmak beni ara-sıra korkutuyordu. Korkuyordum ki, ben de gözümde büyüttüğüm, benden daha çalışkanlar diye düşündüğüm, ama sınavda onlardan daha iyi olduğum çoçuklarla aynı olurum diye korkuyordum. Bu düşünce farklılığını bi özellik olarak gördüğümden mükemmeliyetçi görüşümden kurtulmayı denemekten korkuyordum. Ama "Yorum yazın" demeseydiniz ben yine tereddüt içinde olucaktım kendi kelimelerimi paylaşmakla ilgili. Ama buna niyetlenmek gerek öyle değil mi?
Sen, mükemmeliyyetçi dostum, umarım kendini daha iyi yerlere getirmeye başlarsın; Ve şunu bil ki, her an farklı şeyler yapmaktan korkma; Her gün 30+ dakika spor yapman gerekmez; 2-3 tane barfix yapsan bile ne mutlu sana; spor alışkanlığın zamanla gelişir zaten; ama her gün buna niyetlenmeye dikkat et dostum, sağlıcakla
Çok tatlısınız, aşırı iyi geldiniz 💐
👋 emeğinize sağlık sizi dinlemek iyi geliyor, teşekkür ederiz 🌻
Çok açık ve net bir anlatım olmuş neden böyleyim çok yoruluyorum dediğim bir çok şeyin cevabını almış oldum🙏
Kontrolcü ve mükemmelliyetci yapı üzerine çalıştığım bir dönemde bu video ile karşılaşmak iyi hissettirdi. Anlatmakta zorlandigim bununla birlikte baskısını sürekli hissettiğim yapılanmanın kelimelere dokule bilir hali cevap niteliğinde hissettirdi. Teşekkür ederim, emeğinize bilginize sağlık savunma mekanizmaları anlamakta zorlandigim konulardan bunlarla ilgilide video cekermisiniz?
Bu konuda özel bir video dizisini ileride hazırlayacağım. Takipte kalın 👍🏻
@cemgumus eger bu calismayi yaptiysaniz link paylasabilir misiniz? Sayfanizda bulamadim. Cok tesekkurler
Çok bunaldım mükemmeliyetçi olmaktan. Her şey benim müdahalemle düzelecekmiş, tamalabacakmış gibi hissediyorum. Bazen bunu saklamak istiyorum ki insanlar benden uzaklaşmasın. Bu da beni strese sokuyor. Bu durumun farkında olmak ve çözmek için uğraştığım için kendimle gurur duyuyorum. Esnek olmak için çabalayacağım. Teşekkürler.
Bu konuda en büyük sıkıntı bir şey kusursuz olsun die düşünmekten ona bir türlü başlayamamak ömrümden ömür gitti video için teşekkürler.
Videonuz harika olmuş hocam çok teşekkür ederim bedenimden yansıması da uykusuzluğa sebep oluyor hatta depresyona..
ailem çok kötü ve ben mükemmelliyetçiyim sinir stres her gün had safhada sınava çalışıyorum ve gerçekten çok zorlandım erteledim hep çalıştığımda olmadı beceremiyorum diyip bıraktım denemelerimi dahi çözümlü izliyorum buna bir kılıf dahi buldum sürekli öğrenme aşamasındasın diye hep video izliyorum test çözemedim hiç çok nadir çözdüm
Ben burdayım 🙏🏻🦋😂
hem mükemmelliyetçi hem ertelemeci olmak beni çok yoruyor bir işe başlayacağım soruları ya çözemezsem diye hiç başlamıyorum sürekli erteliyorum son güne kadar son gün mükemmelliyetçilik duygum ağır basıyor ve 24 saat çalışıyorum korkuyorum bana sorumluluk verildiğinde
Bende hep ertlerim hatta basariya ulasabilecegimi bildigim halde bile harekete gecmem
Kendi tecrübem değerlilik duygusunu yaşamaya başladıkça bu özelliğimin de azaldığı yönünde ki ben de bir sonraki videomda bundan bahsedicem sanırım😊
Doğru saptamalar yapmışsınız, teşekkürler
Hocam cok acik ve net anlatiyorsunuz.Emekleriniz icin tesekkurler👏
Bu hayattaki en önemli şey
1. Saglık
2. Saglam bir piskoloji
❤
Evlat edinildigim için çocukken akranlarim hep benimle alay ederdi, ben hep bir köşede ağlardım. Evlat edinen ailemde çoğu kişiler basta annem olmak üzere teyzelerim , kuzenlerim , dedem anneannem vs bir çok kişi hep benden büyük beklentilerde bulundular. Ben onlar için yuvadan alınmış bir Evlat, torun, kuzen,yigen degildim de sanki bir kurtarıcı, kusursuz ve eksiksiz bir mecburi ilahtim. Benden asla hata yapmamam gerektiği, asla çocuk olmamam, genç olmamam ya da insan üstü bir varlık olmam beklendi. Ne zaman tokezlesem hep cinayet işlemiş gibi aşırı tepkiler ve kinamalarda bulundular. Ben bunu 20 yaşıma kadar hiç umursamadim yani bosverdim . Sonra bu yıllarca yaşadığım ve olmamı istediğim şey için yapılan hareketler meyvesini vermeye başladı benden . Aşırı temiz ve düzenli evler, hep dikkatli olma , ne kadar mutsuz ve yalnız olursam oluyum asla kimseye belli etmeme, kimseye olduğum gibi görünmeme ve hep ciddi başarılarla insanları kendime hayran bırakma çabaları. Hayatımda beni yaralayan herkesi öldürmeyi düşünüp, o derece kırgın ve sinirli olup , bunu yapamayacağımı anladığımda onları başarılarımla yaşarken öldürmeyi kendime ödev yaptım adeta. Mükemmeliyetçi bir insan olmak benim bugüne kadar herseyi hep kendim yaptığım içindi. Benim düştüğümde elimden tutacak bir babam olmadı, dertleştigim annem olmadi. Ne yaşarsam yasayim hep kendim psisiklogum oldum , her yaramı kendim sardım. Her yaptığım işte, her attığım adımda kendimi güvende hissedecek duyguyu tadana kadar , sanki kilitlenmiş bir kapı gibiyim kontrol eder gibi hemde defalarca... Mükemmeliyetçi karakterim benim mutsuzluğumu, yalnızlığımı ve yaralarımı gizlediğim bir zirf ..
Çocuklugumda hep aşırı mükemmeliyetçi bir aneane, ve çok kontrolcu bir anne vardi. Bunun sonucu olarak, hem rahata cok alistim hem yeni basliyacagim isleri ya yapamassam diye erteledim. Simdi bunlari cozuyorum yavas yavas ve bunlar bana hayat tecrubesi olarak kâr kaldi.
Burdayım ben, saygılar ve teşekkürler :)
Hocam yorum konusunda söylediklerinizin birebir zihnimden geçmesi beni gülümsetti ve biraz şaşırttı,gerçekten şahane bir anlatımınız var videolarınız çokça iyi geliyor lütfen devam edin sevgiler ❤
beni daha iyi anlatan bi video olamazdı
Bende. Hep. Bu. Huyum. Varmış. Biri. Bana. Böyle bir huyun. Var. Olduğunu. Söyledi. Tabi. Ondan. Önce. Biraz. Tartıştık. Nasıl. Düzelteceğim. Derken. Sizin. Video. Çıktı. Karşıma. Güzel. Bu konuşma. Yaparak. Rahatlattınız. Daikin. Dediğiniz. Video ya. Geçiyorum. Başarılarınızı devamını dilerim 😌
Gerçekten harika bir videoydu emeğinize sağlık, verdiginiz bilgiler için teşekkür ederim
Merhaba kolaygelsin ders çalışırken hiçbir zaman önceki konuların tam oturmadığını düşünüyorum ve bu yüzden hep önceki konuların videolarını tekrar izlemek istiyorum
Tek kelimeyle harikasınız 😄
Her bir viideonuz ayrı bir değer. Tesekkurler @CanGümüş
Hocam çok teşekkür ederim farkindaligimi artirdiniz önemli bir konuydu aydinlattiniz uyan yöntemi tabiki önemli ama kontrol konusunda başka videolarıniz varmı saygılar sunuyorum yürekten teşekkür sayın hocam eksik olmayiniz
Mükemmeliyetçilik konusunda gerçekten sizin dediklerinizi kendime söylüyorum fakat yine de harekete geçemiyorum. Sadece kendi kafamda planlar oluşturuyorum ama yine yapamıyorum. Bir şeyler beni tutuyormuş gibi hissediyorum. Gün sonunda ise çok üzülüyorum bir şeyler yapamadığım için.
Şu TH-cam da bu tür videoların altındaki yorumları okudukça herkesin aynı olduğunu fark etmeye başladım. Evet aynısı birebir bende de var kim bilir kaç tane başlayıp ta yarım bıraktığım iş vardır!
@@berk3760 benimde öyle nasıl düzelteceğiz :(
Mükemmeliyetçilik ile ilgili ne zaman böyle oldu dediğimde zihnimde bazı anlar canlanıyor. İlkokulda berbat bir öğrenciymişim annem zorla harfleri vs öğrettiğini söylüyor(belki taktir ve mükemmeliyetçilik ilişkisi o zaman oluşmuştur). Ortaokula geçtiğim ilk gün arkadaşım yazın ne kadar güzelleşmiş senin dedi o gün kendimi o kadar farklı hissettim ki hala hatırlayabiliyorum sürekli daha guzel yazmaya çalıştım sürekli defter değiştirdim resim derslerinde hep güzel şeyler çizmeye çalıştım yeteneğim olmamasına rağmen fakat hepsi olmasa da bir karşılık aldığım zamanlarda oluyordu. Arkadaş sevgisi sandığım şey de mukkemmeliyetcilik olabilirdi kimi zaman düşünceleri benimle cok az uyusan insanlara hayatlairnin en iyi arkadasi olmaya çalışıyordum zaman ilerledikçe daha fazla seyi duzeltmek istedim lisenin ilk senesinde mükemmel bir sunum yapmak istedim hetkes benim gerçek halimle karşılaşsin istedim işler yolunda gitmedi son dakka baska konuyu anlatmak zorunda kaldım olasılıkları düşünme ihtimalim olmadı dış goz olarak projemi yorumlayamadim baska birinden yorum alamadim ama o gün öyle bir anlattım ki sınıf sus pus oldu gözümün en çok kestiği yerde sınıfın en cıvık insanlari oturuyordu onların beni dinledigini gördüm notum da yüksek gelmişti o gün dedim ki "sen ne olmak istediğini biliyorsun". Aynı yıl kitap okumaya ve bir roman nasıl yazılır konusunda kendimi geliştirmeye çalıştım. Her şey mükemmele gidiyor gibi gorunuyor değil mi hayır daha da felaket oldu daha iyi olsun istedim küçücük bir paragrafı 1 senede yazdım hocalar slayt ödevi versin diye sabırsız oldum ama onlar da vermedi bu süreçte videoda değinildiği gibi pek çok şeyi paylaştığım arkadaşımla arkadaşlığıma son verdim sebebi elestirilerdi ama sorun onun eleştiri kabul etmeyişiyfi bu da beni deli ediyordu hele en son bana kötü eleştiri yapmayın bana sadece iyi elestiri yapın dediği an bitmişti.ondan sonra da sırlarımı konfor alanımdaki 2 arkadaşıma kısmen paylaştım vr en mükemmel insanı beklemeye koyuldum. Üniversite de her şeyin değişmesini umuyordum artık yks bitmişti stres sinir azalir diye ummuştum ama olmadi sürekli saçlarım dökülüyor, gece kahve ictigimde beynimi kontrol edemez hale geliyorum o kadar bir korku geliyor ki içime bunun sebebinin de kafeinin canlandirici etkidi olduğunu gördüm sabah oyalanaxak şeyler olduğu için unutuyorduk ama gecenin karanlığı düşüncelerin sabahı oluyordu. Regl konusunda da sorunlsr yaşamaya başladım. Sürekli bir düşünme evreeine girdim yeni bir yazıyı düşünüp duruyorum hala baslamaidm yazmaya önümdeki dönem slayt ödevim olduğunu biliyorum şimdiden ayarlanak istiyorum. Seneler sonra staj alacağımı biliyorum simdiden hazırlanmak istiyorum risk istemiyorum başarısız olmak istemiyorum ama mükemmel olamayacağımı soyleyen bir agixa sahip olsam da bunu uygulayan bir bedene sahip değilim bu yorumu videodaki hatırlatma sonucu yazdım hem belki biriyle durumumuz aynıdır ya da ileride bu durumu çözersem nereden nereye geldiğini görmek için yazıyorum
Her sabaha artık bugün başka bir gün olacak, bugün okb ve kaygı bozukluğu ile ilgili bütün tabuları yıkacağım diye uyanıyorum ancak birkaç saat içinde kendimden nefret eder hale geliyorum. Her gün hayal kırıklığı anlayacağınız. Ne önerirsiniz hocam?
Bu konuda terapi desteği almayı düşünebilirsiniz.
Hocam çok teşekkürler👏
Ben mükemmelliyetcim diyordum kendime ama değilmişim hocam teşekkür ederim. Planlı programlı biriymişim. Planımı yapar ve uygularım. Uygulayamadığım zaman yeni koşullara göre yeni planımı yaparım. ☺️🙋♀️
Hocam,mükemmelliyetçilik değil de güzel olan planlı-programlı olmak galiba. 🌹
güçlü olduğunu sandığın yönlerinin altında aslında eksikliklerinin, üzüntülerinin, hatalarından korkunun yatması
Merhaba ben de buradayım. Videolarınız için seçtiğiniz konulardan ve videolarınızın içeriğinden gayet memnunum ve faydalanmaya çalışıyorum. Özellikle sadece sorunların nedenlerinden bahsetmeyip çözüm önerileri sunmanız videolarınızı daha kullanışlı hale getiriyor. Emeğiniz için teşekkürler ve iyi çalışmalar...
Sesiniz o kadar rahatlaticiki
Mükemmeliyetçilik çok yorucu, ama çözeceğiz inşallah 💪
Teşekkürler faydalı oldu, özellikle yeni bir felsefe edinerek bu durumu çözme öneriniz etkileyici geldi.
Hiç bir şeyle tatmin olamıyor um
Hep daha mükemmel olmalı diye
Anlamak bile rahat hissettiriyor şu an beni sanki stres yaratan bir şeyin etkisi azaldı üzerimde kontrolcü davranislarimi çevremdeki kontrolcü davranışları fark ettiğimde