Gül-i Ruhsâr "Klasik Şiir Okumaları" | Yâd-ı hayâl-i yâr ile

NEYZEN TEVFİK KOLAYLI
Yâd-ı hayâl-i yâr ile
Müzik: Nihâvend Saz Semaisi
Beste: Neyzen Tevfik Kolaylı
Yâd-ı hayâl-i yâr ile
Gülzâra baktım ağladım
Andım şemîm-i kâkülün
Ezhâra baktım ağladım
Kalbim esîr-i aşk-ı yâr
Gönlüm hevâ-yı bî-karâr
Eşkim misâl-i cûybâr
Âsâra baktım ağladım
Hicrân ile dil oldu hûn
Bahtım yaman tâlih zebûn
İkbâli gördüm ser-nigûn
İdbâra baktım ağladım
Müstekbelim olmuş hebâ
Hâlim belâ-ender-belâ
Mâzideki bî-intihâ
A’sâra baktım ağladım
Bir bî-kesim bî-hânımân
Şimdi bana dağlar mekân
Feryâdıma mâkes olan
Kûhsâra baktım ağladım
Kalb-i hazînim ye’s-pûş
Hem-râzım oldu hep vuhûş
Karşımda pür cûş u hurûş
Enhâra baktım ağladım
Firkatle ney feryâd-zen
Tanbur ise sevdâ-fügen
Mızrab-ı gamdan inleyen
Evtâra baktım ağladım
Sen nerdesin ey nazlı yâr
Sînemde aşkın pâyidâr
Kalbimde senden yâdigâr
Esrâra baktım ağladım
Yârin hayalini hatırlayarak gül bahçesine baktım, ağladım. Kahküllerinin güzel kokularını anarak çiçeklere baktım, ağladım.
Kalbim sevgilinin aşkına esir olmuş, gönlüm istikrarsız bir hava, gözyaşımsa bir nehir misali. Başıma bu gelenlere bakıp bakıp ağladım.
Gönlüm ayrılığın yarasıyla kan doldu. Bahtım güçlü, talihimse onun karşısında aciz kalmada. Geleceğim ve mutluluğun baş aşağı dönmüş. İşte ben bu talihsizliğine bakar bakar ağlarım.
Yarınlarım hebâ olmuş, bugünüm bela üstüne bela. Geçmişimdeki bitmez tükenmez asırlara baktım, ağladım.
Hem kimsesizim hem de bir yuvam yok. Şimdi artık dağlarda mesken tutuyorum ve feryâdımın yankılandığı dağlara bakıp bakıp ağlıyorum.
Bu kederli kalbim ümitsizliğe bürünmüş, hep vahşilerle arkadaşlık etmişim. Bu hâldeyken karşımda coşup taşan nehirlere bakıp bakıp ağladım.
Ney ayrılığın acısıyla feryâd eder, tanbursa sevdalar salar. Kederin mızrabıyla inleyen bu tellere baktım ağladım.
Ey nazlı yâr! Sînemde aşkın ebedî dururken sen nerelerdesin? Ben kalbimden senden hatıra kalar sırlara baktıkça ağlar dururum.