Wakacje w domu rodzinnym 🌴 Billie Sparrow i Hania Es | 5 MINUT

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 7 ก.ย. 2024
  • Wakacje w domu rodzinnym zaliczone: Hania Es odwiedziła Rumię (i Gdynię!), Billie Sparrow spędziła tydzień w Kępnie. Rodzice 24/7 - co było trudne, a co fajne?
    Instagram Hani: / hania.es
    Kanał Hani: / haniaes
    Instagram Werki: / billie_sparrow
    Kanał Werki: / vroobelekbillie

ความคิดเห็น • 51

  • @koprolity
    @koprolity 3 ปีที่แล้ว +68

    Wakacje w domu rodzinny to prawdziwe all inclusive.

  • @gosiamajdzik3905
    @gosiamajdzik3905 3 ปีที่แล้ว +23

    Ja moze nie mialam tak w wyniku pandemii, ale po maturze zrobilam gap year i wrócilam po 3 latach praktycznie niemieszkania z rodzicami do domu rodzinnego, wielopokoleniowego. Niestety mogle powiedziec tylko tyle, że gdybym nie poznala w tamtym czasie mojego obecnego chlopaka nie daałabym sobie psychocznie rady z ciagłymi szantażami emocjonalnymi, upupianiem mnie i pozbawianiem mnie na każdym kroku poczucia sprawczości. Wybierajac lieum w innm mieście jakoś podświadomie czułam, że chce się wyrwać z takiego domu i ze wsi. Gdy wrócilam dla moich rodziców i dziadków nie zmienilo się nic, ale dla mnie, bardziej świadomej już siebie i swoich możliwości jako "dorosła" osoba moi rodzice i dziakowie stali się osobami nie do zniesienia. Spowodowali powrót do moich traum i kompleksów z dzieciństwa, miałam wrażenie jakym wszystko co przeproacowalam już w jakiś sposób w mojej glowie nagle wydawalo się jakimś snem i czymś nierealnym. Wybierając się po tym męczącym roku na studia obiecałam sobie, że nawet jakbym miała być glodna i mieć prace nie spelniająca moich oczekiwan nigdy nie wroce do domu rodzinnego. Przez te kilka lat tylko się w tym utierdzam-moje stawianie granic rodzicom proby tlumaczenia ze jestem juz niezależną jednostką kończą się płaczem mojej matki, aktorstwem, że nagle coś ja boli i szantażem emocjonalnym z jej strony i pozosałycz członków rodziny, na który staje się powoli obojęta, mimo że czasami z boku może wydawać się, że jestem okrutna. Dla swojego zdrowia psychicznego wiem, że muszę stawiać granice, ale jest bardzo ciężko. Wracam do domu rodzinnego raz na półtora miesiaca na sootę i niedzielę, przyjeżdzam do mojego domu wyczerpana i pełna złych, przykrych emocji, które pózniej moj chłop wykochuuje i wytula.

    • @gosiamajdzik3905
      @gosiamajdzik3905 3 ปีที่แล้ว +2

      Przepraszam za błędy w pisowni, pisze szybko i z pracy oraz jestem nieco poruszona tym filmem.

    • @paweljanus7849
      @paweljanus7849 3 ปีที่แล้ว +7

      Fajnie, że masz takiego wspierającego partnera :)

    • @gosiamajdzik3905
      @gosiamajdzik3905 3 ปีที่แล้ว +7

      @@paweljanus7849 Tak, bardzo cieszę się że go mam i bardzo go kocham. Staram się też wspierać go w jego problemach, dużo też rozmawiamy o naszych oczekiwaniach względem siebie, swiata i przyszłości więc mam nadzieję, że długo będziemy iść w tę samą stronę.

    • @ulcia7534
      @ulcia7534 3 ปีที่แล้ว +5

      @@gosiamajdzik3905 Co do ostatniej kwestii twojej wypowiedzi, myślę, że najlepiej, jeśli ograniczysz kontakty do minimum, skoro wizyty u rodziców tak Cię rozstrajają. Czasami, żeby było lepiej, trzeba odpuścić. Powodzonka życzę

    • @gosiamajdzik3905
      @gosiamajdzik3905 3 ปีที่แล้ว

      @@ulcia7534 Dzięki :)

  • @daria-ue3jq
    @daria-ue3jq 3 ปีที่แล้ว +87

    Nieee no Werka genialnie wyglądasz w takiej fryzurze 😍

  • @Magdalena-sc6os
    @Magdalena-sc6os 3 ปีที่แล้ว +39

    Ja tez tak mam, mam 21 lat, ale jak wracam do domu rodzinnego to mam nagle 16 i wtedy mam mini depresje, bo uświadamiam sobie, ze 16 miałam 5 lat temu... (mimo, ze nie chciałabym mieć 16 znow )

  • @martis2646
    @martis2646 3 ปีที่แล้ว +7

    Kiedy zaczęłam studia to nie miałam problemu żeby wyprowadzić się z domu rodzinnego i cieszyłam się, bo nowe miejsce, nowi ludzie itd. Na czas pandemii wróciłam do domu i mi się żyło bardzo dobrze, tak jakbym była w liceum. Teraz wyjechałam znowu, bo zaczęłam pracę w innym mieście i czuję żal, bo wiem, że taki powrót na dłużej już nie nastąpi, czuję się jakbym coś straciła.

    • @tsa1233
      @tsa1233 3 ปีที่แล้ว

      Mam to samo, czuję pustkę i żal, pozdrawiam i trzymaj się:D

  • @martuuha
    @martuuha 3 ปีที่แล้ว +3

    Podejmowanie dorosłych decyzji polega też na tym, że nie czekasz, aż rodzic ci na to pozwoli, tylko w końcu sięgasz po swoje. :)
    (9:20)

  • @jkiki3598
    @jkiki3598 3 ปีที่แล้ว +42

    Jeju dziewczyny ja tak się cieszę że to nagrywacie! Tak na luzie, normalnie, na bieżąco w rozmowie. Mega autentyczną to atmosferę daje, aż czuć czasem jakby się siedziało tam z wami 😁❤
    Bardzo bardzo dzięki ❤

  • @Mint-Everest
    @Mint-Everest 3 ปีที่แล้ว +12

    Mieszkam w domu rodzinnym już prawie 20 lat i każdego dnia myślę o tym kiedy w końcu będę mógł się wynieść 😝

  • @mayenna6653
    @mayenna6653 3 ปีที่แล้ว +4

    U mnie w domu rodzinnym rodzice i babcia. Mieszkałam tak do końca studiów i jakoś człowiek dawał radę, potem się wyprowadziłam i od 4 lat mieszkam 150 km od domu. No podczas początku pandemii, wakacji, ferii, świat wracam do rodziców, jest masakra, zwłaszcza z matką, i nie mogę się doczekać aż wrócę do siebie

  • @psychodelicznaowca
    @psychodelicznaowca 3 ปีที่แล้ว +2

    Ja wróciłam na 1 rok do domu rodzinnego. Wcześniej przez cały okres studiów tęskniłam gdzieś tam za domem, ale może dlatego że tutaj w Warszawie miałam średnie warunki mieszkaniowe, pracę + studia dzienne, a dom rodzinny kojarzył mi się z odpoczynkiem. No i ten rok sprawił, że już nie tęsknię :D Nie było może wielkich kłótni, ale było trochę męcząco i myślę, że nauczyłam się bardziej stawiać granice.
    No i wynajęlam sobie wreszcie fajne mieszkanie, skończyłam studia i okazuje się, że Warszawa teraz jest bardziej domem.
    Mój dom rodzinny jest właśnie domem wielopokoleniowym i co ciekawe moja mama też się wyprowadziła 2-3 miesiące po tym jak ja to zrobiłam.

  • @gadanina
    @gadanina 3 ปีที่แล้ว +15

    Mój brat przez pandemię wrócił z Warszawy do domu i powiem wam, że to jest zupełnie inny rodzaj relacji, niż kiedy przyjeżdżał tylko na wakacje, albo jeszcze wtedy, kiedy chodził do liceum. Jest między nami dużo tarć, ale jesteśmy sobie bliżsi niż kiedykolwiek. Jak był w liceum, to ja byłam małym grzdylem (są między nami 4 lata różnicy) i nie miałam tak dobrze opanowanej umiejętności rozmawiania, to żyliśmy sobie bardziej osobno, jak przyjeżdżał na wakacje (całe wakacje, bo mieszkanie w Warszawie niestety dużo kosztuje), to za każdym razem się męczyliśmy ze sobą, a teraz, to nie dość, że umiem lepiej rozmawiać, to oprócz tego przyzwyczaiłam się do niego na nowo i może mnie denerwuje, ale nie pamiętam tak dobrze stanu sprzed jego przyjazdu, więc nie wiem już jak to fajnie mieć spokój i swobodę. Ale i tak cieszę się, że od października (najpóźniej) mnie już nie będzie w domu ;)

  • @martysiek1446
    @martysiek1446 3 ปีที่แล้ว +27

    Chciałybyście nagrać film o takiej presji otoczenia kim będzie się w przyszłości? Sama nie wiem co o tym myśleć😩 Za 2 lata piszę mature i z każdej strony słyszę pytania w stylu: ,,Myślałaś już nad wyborem studiów?" ,,Co chcesz robić po liceum?" itd
    Strasznie frustrują mnie te pytania.
    Nie mam pojęcia co chcę robić i na palcach jednej ręki jestem w stanie policzyć osoby w moim wieku, które to wiedzą.

    • @wymazona4454
      @wymazona4454 3 ปีที่แล้ว +10

      Jak ja Cię rozumiem... Mam 22 lata i dopiero w tym roku doszłam do tego co chcę w życiu robić. Jedne studia przerwałam, jestem w połowie drugich studiów, a ostatecznie chciałabym skończyć jeszcze inne. To normalne, że jeszcze nie wiesz co chcesz w życiu robić. Ważne, by mieć w życiu zainteresowania - to one najbardziej Ci podpowiedzą w jakim iść kierunku.

    • @0126kotomi0126
      @0126kotomi0126 3 ปีที่แล้ว +8

      Nie masz się czym przejmować :) ją decyzję o tym co studiować podjęłam po napisaniu matur, rok studiowałam jeden kierunek po czym przeniosłam się na inny, ale wcale nie uważam tego czasu za stracony. Teraz kończę studia magisterskie na drugim kierunku i z perspektywy czasu nie mam do siebie żalu, że do samej rekrutacji nie wiedziałam co chce studiować. Ostatecznie wyszło mi to na dobre :)

    • @oliwias.1249
      @oliwias.1249 3 ปีที่แล้ว +3

      Mam 24 lata, skończyłam studia mgr, nie pracuje w zawodzie, poszłam do korpo, nadal nie wiem co chce w życiu robić :(

  • @tykutyku2984
    @tykutyku2984 3 ปีที่แล้ว +15

    3:10 Aż chce się powiedzieć zero potrzeb

  • @monanko
    @monanko 3 ปีที่แล้ว +3

    Właśnie jadę pociągiem na tydzień do domu rodzinnego 😅❤️

  • @blackphilip1141
    @blackphilip1141 3 ปีที่แล้ว +7

    Wróciłem do domu rodzinnego ze studiów. Niestety przełożyłem stabilność materialną ponad zdrowie psychiczne, co - jak można się domyślać - nie wyszło mi na dobre. 🙃

  • @magorzatanowak779
    @magorzatanowak779 3 ปีที่แล้ว +9

    Werka gdzie kupiłaś tą opaskę? Jest cudowna 😍 pozdrawiam

  • @rheeyuna604
    @rheeyuna604 3 ปีที่แล้ว +6

    Mieszkam w domu wielopokoleniowym już rok. To dom rodzinny mojej mamy, a ona wróciła tu po 13/14 latach mieszkania z nami i w sumie to nie jest jakoś tragicznie? No tylko na początku dziadek pytał się czy dam radę jeść makaron widelcem...

  • @hopsiup1680
    @hopsiup1680 3 ปีที่แล้ว +1

    zabieram sie do ogladania!🥳

  • @rafaella9992
    @rafaella9992 3 ปีที่แล้ว +3

    Ja na przykład przyjechałam do domu w marcu 2020 na praktyki na 2 tygodnie i tak siedzę do dzisiaj XD Ale z rodzicami nie ma problemu także nie mam na co narzekać ;)

  • @kaza7377
    @kaza7377 3 ปีที่แล้ว +7

    Wakacje w domu rodzinnym... Hmm.. Ja wytrzymuje max 3 dni, mój mąż u moich rodziców max 2 dni. Mają hopla na pkt robienia czegoś, pracoholizm pełną parą, nie często zdarza się chwila aby usiąść na tarasie, tak po prostu. To bardzo trudne. Polecacie kogoś w necie, kto pomoże wyjść z pracoholizmu?

    • @klaudiamania4705
      @klaudiamania4705 3 ปีที่แล้ว

      Znam tooo! Jak Weronika mówiła, że ona w domu rodzinnym ma pełen relaks i nic nie musi, to ja sobie myślałam "A ja wręcz odwrotnie"... Czuję presję, bo zawsze jest coś do zrobienia, jak nie w domu, to w ogrodzie. NIE MA ODPOCZYWANIA, trzeba robić, robić, robić.

  • @kamilpruszynski3840
    @kamilpruszynski3840 2 ปีที่แล้ว +1

    Ja mówię „w domu domu” ;)

  • @szukajacanadziei1588
    @szukajacanadziei1588 3 ปีที่แล้ว +2

    Mieszkałam w domu z rodzicami i dziadkami. Mimo że bardzo kocham dziadków to nie polecam mieszkać w domu wielopokoleniowym. Każdy ma swoje przyzwyczajenia, dlatego najmniejsze rzeczy denerwują. Ciągłe pytania dziadków: Gdzie jedziesz? O której będziesz? Pomijam pytania rodziców. To jest zdwojona forma kontroli :D Teraz kiedy odwiedzam dziadków i rodziców, to z rozrzewnieniem patrzę na ich przyzwyczajenia, kłótnie o nic :) A pytania nie denerwują jak kiedyś. Gdybym mieszkała tam dalej, sądzę, że nie doceniałabym spotkania z nimi tak jak teraz. A i moja mama też nie pozwoliła by mi dorosnąć gdybym tam została :D

  • @nadiabaczynska6262
    @nadiabaczynska6262 3 ปีที่แล้ว +2

  • @arek9630
    @arek9630 3 ปีที่แล้ว

    Mieszkam jeszcze na co dzień z rodzicami, ale na wakacje z nimi mogę wyjechać też jedynie na tydzień, bo później wszyscy zaczynamy sobie działać na nerwy

  • @lulakano1152
    @lulakano1152 3 ปีที่แล้ว +3

    Tydzień !? Ja swoich rodziców po tygodniu to chyba bym pozabijała, u mnie max to weekend i tak zdarza się, że to za dużo :D

  • @juliapartyka6101
    @juliapartyka6101 3 ปีที่แล้ว +4

    Ja mówię u mnie na wsi xD

  • @oliwkacieslak1880
    @oliwkacieslak1880 3 ปีที่แล้ว

    Zostałam rok w domu, po 3 latach mieszkania w internacie😂 dowiedziałam się że moi rodzice kłócą się między sobą o pierdoly i spędzają razem wieczory😳 ja w szoku, bo jak mieszkałam w domu to tata nie znosił siedzenia razem w salonie, albo wgl nie gadaliśmy, tak by się pokłócić… bardziej opowiadałam co u mnie😂 ja nie wiedziałam że moi rodzice mają humorki i czasami, aż chcą takiej wymiany zdań, tak by popyskować sobie nawzajem

  • @weronika4186
    @weronika4186 3 ปีที่แล้ว +1

    Werka jesteś team Antonin czy Kobyla Góra? ;)

  • @rhinannonn
    @rhinannonn 3 ปีที่แล้ว +1

    Mam 17 lat i moja mama już przeżywa to jak wyjadę na studia, a jeszcze 2 lata.

  • @ShaniaHalliwell
    @ShaniaHalliwell 3 ปีที่แล้ว +9

    W Rumii jest ponad 48 tys. mieszkańców - nie wiem, czemu Hania się tak wstydzi. To całkiem typowe polskie miasto.

  • @patrycjak2878
    @patrycjak2878 3 ปีที่แล้ว

    Ogólnie super odcinek, ale strasznie irytuje "jakby, po prostu" co chwile :/
    Pozdrawiam was! :3

  • @klaudiatatar6537
    @klaudiatatar6537 3 ปีที่แล้ว +1

    Wrocilam na rok do domu 🤡

  • @aniopieka7155
    @aniopieka7155 3 ปีที่แล้ว

    Chyba z rok nie oglądałem waszego kanału, Hania hmmm ;D

  • @karola1131
    @karola1131 3 ปีที่แล้ว

    Hania to ma chyba fioła na punkcie poprawiania włosów >.>

  • @karolszewicki7193
    @karolszewicki7193 3 ปีที่แล้ว

    Super wyglądasz Billie. Sorry Hania ale dzisiaj to Wera Cię przyćmiewa 😏🤜

  • @emiliar2087
    @emiliar2087 3 ปีที่แล้ว +2

    mniej „po prostu” werka

  • @kornelisa0254
    @kornelisa0254 3 ปีที่แล้ว +1

    ❤️