Miło znowu Cię zobaczyć i posłuchać. Uwielbiam styl w jakim jest to nakręcone, te piękne wstawki z padającym śniegiem albo ujęcia miasta. Naprawdę fajnie się to ogląda 😌 I małe pytanko na koniec. Jaką piosenkę grałeś na gitarze ? bo fajnie to brzmiało
Chwilami jakbym słyszała swoje myśli. Witamy w świecie nadwrażliwych introwertyków...Miło było zobaczyć filmik ukazujący tyle piękna i refleksyjności w prostocie😊🔅
Robert, jesteś jedną z niewielu osób z którą w wielu aspektach się utożsamiam i z jednej strony jest to dziwne, a z drugiej w jakiś sposób przynoszące ulgę. A dzięki twoim filmom moge choć na chwile się zatrzymać, wyciszyć za co bardzo Ci dziękuje. Mam nadzieje, że u Ciebie wszystko w porządku.
Wow, naprawdę przyjemnie się ciebie słucha. Tak jakbym rozmawiała z kimś bliskim. Twoje przemyślenia oczymkolwiek by nie były są naprawdę super. Podoba mi się taka luźna spokojna forma. Pozdrawiam
Super znów Ciebie zobaczyć i usłyszeć, śliczne są te kadry, które uchwycasz w swoim filmie, ciekawie się je ogląda ✨ Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin 🎉
pamiętam jak przed lekcjami siedziałam na schodach i oglądałam Twój film o tym, że dostałeś się na studia. Bardzo się wtedy cieszyłam! Przypomina mi się to zawsze gdy oglądam Twoje filmy. Dziękuję Robert że jesteś i tworzysz ❤️
Powrót w wielkim stylu, szczerze mówiąc musiałam aż wejść na kanał, żeby zorientować się jak długa była ta przerwa. I kiedy w końcu się zorientowałam i przescrollowałam w swoim mózgu ile rzeczy w tym czasie się zmieniło - przeprowadzki, zmiany studiów, nowe znajomości to z ręką na sercu powiem, że zleciało jak jeden dzień. Z ciekawości odpaliłam filmik, w końcu wszystko jest ciekawsze niż nauka na kolosy i hej zobaczymy czy nadal będzie tak fajnie jak było. Było, nawet i lepiej, bo co 10 min pauzowałam, żeby przedstawić sama sobie punkt widzenia dotyczący dzienników, wypisanych długopisów i gitar. Początkowa rozkmina o social mediach to był dla mnie niezły wstrząs, ale zgadzam się z tym. Motyw anonimowych ludzi w Internecie powoli zanika. Dzięki za ten filmik i mam nadzieje, że do usłyszenia czy na kanale czy w podcastach. Trzymaj się!
Okej Robert, cieszę się że odnalazłam twój kanał po nie wiem ilu latach i że NAWET wrzuciłeś nowy film ale tego jak bardzo się rozczarowałam gdy w czasach kryzysu emocjonalnego chciałam obejrzeć sobie the greatest film ever jakim był funny moments i okazało się, że już nie ma go na kanale ci nie wybaczę 😩💔
20:07 Spoko, ma sens. Też się z tym niestety zmagam. To takie nieznośne uczucie i wpada się w takie zapętlenie. Często łapię się na tym, że więcej myślę o tym, co bym chciała albo co muszę zrobić zanim po prostu zabrać się za to. Wgl fajny filmik, bardzo podoba mi się estetyka i twoje gadanko i odnajduję w tym trochę siebie, więc nie usuwaj :)
Nie wiem skąd to wzięłam ale zauważyłam u Ciebie takie połączenie Dawida Podsiadło z Shawnem Mendesem 😬 takie spontaniczne gadanie nadające humoru, klimatyczne ujęcia + gitara, otwartość w temacie emocji, budowa ciała(?)
Dobrze, że się zjawiłeś Robert. Lubię Cię oglądać i słuchać. Momentami zabawnie, momentami mądrze i do refleksji. Wartościowe jest to co robisz :) A propos dorosłości... niektóre osoby w wieku 30, 40 i więcej lat są w poszukiwaniach siebie i tego co warto robić, i to nie jest złe. Poszukiwania są oznaką ciekawości, chęci rozwoju, braku stagnacji. Myślę, że jak już się uważa, że wie się wszystko o życiu, to bardzo trzeba na ten stan uważać ;)
Cieszę się, że mimo wszystko chcesz tu się jeszcze pojawiać. Twoje filmy są takie prawdziwe. Mogę odnaleźć w nich cząstkę siebie, zresztą wielu twoich widzów. Mam nadzieję, że poczułeś ulgę, o której wspominałeś na początku.
A ja tam lubię twoje gadanie, często daje mi uśmiech, a przez formę filmów (to przygaszone światło) czuję jakby słuchała przyjaciela, jest to bardziej intymne. Z tą nadwrażliwością na bodźce i silniejszym odczuwaniem emocji bardzo się utożsamiam. Jest to jednocześnie coś magicznego, dar, ale też przekleństwo czasami. Gdy próbowałam z kimś o tym pogadać zazwyczaj słyszałam tylko, że to "urocze". Męczyło mnie to do momentu jednej rozmowy ze znajomym, który ma podobnie. Polecam książkę "Wysoko wrażliwi" od E. N. Aron - pomaga spojrzeć na to w nowym świetle, oswoić się z tym i uczy jak łatwiej żyć z tą cechą. Najważniejsza jest świadomość, to już duży pierwszy krok. Dzienniki też nam bardzo pomagają, sama prowadzę swój od prawie roku. I jednym z moich postanowień noworocznych było nie ograniczanie się w kreatywności- bo to już zdecydowanie dar. Więc jestem w trakcie pisania powieści fantasy dla młodzieży (w końcu się za to wzięłam) i bardzo dobrze mi z tym. A planuję jeszcze więcej. A co tego bycia dorosłym.... skończyłam ostatnio 25 lat (wiem, jestem stara xd) i wciąż czuję się jak dziecko we mgle. Znajomi mają już dwójkę dzieci, przyjaciółka na poważnie planuje ślub, a mnie.... to trochę przeraża. Ten upływający czas. I presja jaką się nakłada na 20-paro latków. Kto w ogóle wymyślił że mamy być ogarnięci i wiedzieć czego chcemy, jakiego życia? Przecież mówimy o następnych około 40 lat. Wiele się może zmienić. Przytulam cię Robert do serduszka i wysyłam dużo pozytywnej energii 💜
Nie wiem czy ten komentarz będzie bardziej dla/do Ciebie jako twórcy czy dla/do mnie żeby jakoś poskładać myśli, których podczas tego seansu nazbierało się MNÓSTWO. Wiem natomiast, że nie będzie to krótka wypowiedź. Na pewno cieszę się, że znów się tutaj pojawiłeś i wygrałeś ze swoim wewnętrznym krytykiem. Oby tak dalej, Twoja przyjaźń z samym sobą jeszcze podbije świat. Ten film kojarzy mi się bardzo z vlogami Bertie'go Gilberta, może to przez ten iphone, a może po prostu oboje jesteście moimi ulubionymi twórcami na youtube i jakiekolwiek podobieństwo dostrzegam gdzieś na poziomie fal jakie do mnie płyną z Waszych dzieł. Tak czy inaczej, nie o porównywanie mi tu chodzi, to tylko luźne spostrzeżenie. Niesamowite dla mnie jest to, jakim wsparciem okazują się treści jakimi postanawiasz się dzielić. Czuję się dokładnie tak, jak to nazwałeś. Jak dziecko we mgle. Kończę za moment szkołę, przede mną egzaminy na dwie uczelnie filmowe i naiwna wiara 12 letniej mnie w to, że ułożę w głowie plan na siebie, ustabilizuję jakoś swoją przyszłość do tego momentu, w którym jestem teraz, przechodzi na 19 letnią mnie i będzie trwać mniej lub bardziej nawinie do końca studiów, o ile się na nie dostanę. (długie zdanie, aż bolało jak je pisałam) To co powiedziałeś, o tym, że niewiele się zmieniło w kontekście tej pewności i ułożenia, tego się obawiam, ale z drugiej strony widzę, że dajesz radę, że dalej tworzysz, to daje mi siłę do działania i uspakaja (tzn. mówi: hej, nawet jeśli wciąż będzie pełno niewiadomych, to jest to w porządku). Było tych myśli znacznie więcej, ale dochodzę do wniosku, że jednak chcę aby ten komentarz był przede wszystkim dla i do Ciebie, więc poza autorefleksjami: pięknie się Ciebie słucha, dobre pierdolenie nie jest złe, podcast świetny i dokładnie tak! chillowanie na balkonie - opis idealny. na koniec życzę Ci wytrwałości i gitarowo-wieczornego spokoju w tych niespokojnych czasach. Slava Ukraini!
Film wyświetlił mi się z miesięcznym opóźnieniem ale cieszę się że znów nagrywasz 😀Miło Cię znów słyszeć i widzieć 😀Mega podoba mi się klimat w jakim nagrywasz, introwertyczny. Czy też wysoko wrażliwy? Mam takie przeczucie. Więc nie usuwaj a nagrywaj i wrzucaj więcej bo widzę tu siebie😄❤
Stary wydaje mi się, że dobrze cię rozumiem. To, co doświadczasz i przez co przechodzisz, wydaje mi się bardzo bliskie. Nie jest łatwo kroczyć drogą doświadczenia wypalenia w swojej pasji, posiadania wnikliwej percepcji, krytycyzmu wobec siebie, dużej wrażliwości i niestabilnego poczucia bezpieczeństwa. Myślę, że tym, co może ulżyć w jej trakcie, jest świadomość, że nie jest się na niej sam i z biegiem czasu robi się lżej
Miło jest znowu cię zobaczyć i móc usłyszeć twoje myśli. A nawet bardzo miło. Muszę przyznać, że kojarzysz mi się z najlepszym okresem mojego dotychczasowego życia, czyli gimnazjum, więc każdy twój nowy film wywołuje we mnie mieszankę radości, melancholii i przede wszystkim nostalgii. Takie słodko-gorzkie uczucie, ale nadal jesteś jednym z moich ulubionych twórców i dziękuję za wszystko, co tworzysz!! A co do poczucia "dziecka we mgle"... Pamiętam, że mając jakieś dziesięć lat myślałam, że wiek 21 lat jest wiekiem idealnym (nie wiem, dlaczego tak myślałam, ale już mniejsza z tym). Byłam przekonana, że będę wtedy już po ślubie, a pod swoją opieką będę miała dziecko. Wtedy wydawało mi się, że to taki "stary" wiek, kiedy wszystko powinnam mieć już ułożone. Jednak z roku na rok te myśli wydawały się coraz bardziej naiwne, moja "wymarzona dorosłość" stawała się coraz bliższa, a kiedy dwa tygodnie temu wybiły moje dwudzieste pierwsze urodziny, okazało się, że czuję się bardziej zagubiona i niepewna przyszłości niż kiedykolwiek wcześniej. Nawet trochę to zabawne Zahaczając jeszcze o temat pisania dzienników. Obecnie brakuje mi do tego natchnienia, ale będąc dzieckiem prowadziłam pamiętnik. Takie tam głupie zapiski dziesięciolatki. Ale każdego dnia sobie za to dziękuję, bo nic nie poprawia mi humoru tak, jak czytanie tego wszystkiego. Piękna sprawa, naprawdę. Może powinnam wrócić do dzienników, przynajmniej miałabym pamiątkę na przyszłość. Kiedyś pisałam do siebie listy, które czytałam dopiero po roku i mogłam porównać, jak zmieniło się moje życie, ale już od kilku lat o tym zapominam. Właściwie to najlepiej napiszę taki list teraz, póki o tym pamiętam. Właściwie to chciałam zostawić tu tylko krótki komentarz, ale twój kanał to taki safe space i czuję, że mogłabym napisać tu o wszystkim, więc jeszcze raz dziekuję i wszystkiego najlepszego z okazji urodzin (podobno spóźnione życzenia liczą się podwójnie)!!
Oglądałam ten film, poszłam obejrzeć go z mamą i obie byłyśmy wzruszone a ja bardzo zainspirowana. Ogólnie to pierwszy raz cię oglądam i już podziwiam cię za twój vibe i twoją gadkę.
Ostatnio właśnie mówiłam koleżance o takim chłopaku, co nagrał film o "petrichor". Przypomiało mi się też, jak w gimnazjum z moimi dwoma przyjaciółkami czaiłyśmy się pod drzwiami, kiedy pisaliście konkurs filmowy w naszej szkole żeby Cię zobaczyć. Tak cieszyłam się kiedy nagrałeś swój film, że dostałeś się na studia! Jak bardzo żałuję nie wiediałam wcześniej o podcaście, mam duo do nadrabiania. Anyway, dobrze cię widzieć i słyszeć
2:31 Spokojnie, widziałam Cię niedaleko filmówki. Także moja dotychczasowa dotąd wiara urzeczywistniła się i już mogłam spać spokojnie w nocy 👌 Te filmy wrzucane co jakiś czas dają fantastyczny obraz tego jak się zmieniasz 😳
Jak dobrze, że znowu jesteś!! W gimnazjum i przez liceum jak tylko oglądałam Twoje filmy miałam tu taki safe space. Jest tak do teraz. Cudowne uczucie niby nostalgii do tamtych czasów ale ogromna radość, że znowu coś się tu pojawiło
Trafiłam tutaj przypadkiem i chciałabym, żeby takie przypadki spotykały mnie częściej. Niezmiernie mi miło, że piosenka 'see you soon' od Coldplay będzie mi się kojarzyła z Twoją osobą. Więc, mam nadzieję, że do zobaczenia wkrótce. Chętnie wrócę.
nie znałam ciebie wcześniej i w sumie fajnie tak wejść w randomowy filmik, żeby posłuchać o życiu randomowego gościa nie, ale tak w ogóle to podzielam niektóre twoje uczucia. sama często gdy nagrywam, mam poczucie, że nikogo to nie będzie interesować ale teraz jak widzę drugą osobę, która myślała tak samo, a jednak zainteresował mnie jej film to napełniłam się nadzieją również wstydzę się użyczać swojego głosu w moich filmach, bo jakaś anxiety mnie wtedy wypełnia i samokrytyka ale kurde, ta samokrytyczność to tylko przeszkoda na drodze do stworzenia pięknego filmu, którą zawsze trzeba przezwyciężać, tak samo jak wszystkie inne towarzyszące temu niedogodności najważniejsze to odpalić kamerę i nacisnąć czerwony przycisk, reszta już jakoś leci
Ja kiedys myslalem ze jestem introwertykiem. W koncu okazalo sie ze prawie od urodzenia cierpialem na depresje, odpowiednia farmakologia i psychoterapia odmienila moje zycie. Teraz czuje ze zyje.
nie wiem jakiego pióra używasz, ciężko się dopatrzyć, ale jeśli to parker to polecam bardzo tłoczek i kałamarz 😅 wychodzi taniej dużo i nie zaskoczy cię nigdy brak naboju
Jestem pierwszy raz u Ciebie na kanale, podobało mi się, te przemyślenia i wgl. Jesteś trochę taki depresyjny i ten filmik też moim zdaniem taki trochę jest, chociaż zgadzam się z przemyśleniami i sama nie do końca potrafiłabym to tak po prostu opisać. Bo słowa z moich ust nie oddają tak płynnie moich myśli, tego co mam na myśli. PS: Ciężko się myśli o tym co na Ukrainie, to wszystko tak straszne i okropne, telewizja nie pomaga (mam w swojej głowie obrazy, których wolałabym nie mieć, i nie da się zapomnieć).
Nie wiem co studiujesz, ale musi byc to cos mega łatwego, bo ja w tym czasie mialam szał egzaminów. Od 6.00 do 3.00 zakuwałam. Ty masz czas na filmiki, wiec albo jestes geniuszem, albo ... 😒
Hej, wiem, ze powinnam napisac jak super, ze powrociles. Ale egoistycznie ,glownie mysle jak bardzo w tych odczuciach widze siebie, cale 100% gadki sie zgadza. Tak samo tez wszystko zapisujesz. Generalnie introwertyzm do dupy ale jestes ambitny i to cie poniesie😉
Miło znowu Cię zobaczyć i posłuchać. Uwielbiam styl w jakim jest to nakręcone, te piękne wstawki z padającym śniegiem albo ujęcia miasta. Naprawdę fajnie się to ogląda 😌 I małe pytanko na koniec. Jaką piosenkę grałeś na gitarze ? bo fajnie to brzmiało
Coldplay - See you soon
ten film losowo wpadł mi na główną, obejrzałem cały, niesamowity klimat tu panuje
Tęskniłam za Twoimi filmami, dosłownie 2 dni temu o Tobie myślałam 😅
I warto polubić siebie, życzę tego wszystkim buziaki
tęsknimy.
Chwilami jakbym słyszała swoje myśli. Witamy w świecie nadwrażliwych introwertyków...Miło było zobaczyć filmik ukazujący tyle piękna i refleksyjności w prostocie😊🔅
Oglądam cię od samego początku. Raz na jakiś czas wracam zobaczyć czy wróciłeś. Wróć proszę, bo uwielbiam🥺
Robert, jesteś jedną z niewielu osób z którą w wielu aspektach się utożsamiam i z jednej strony jest to dziwne, a z drugiej w jakiś sposób przynoszące ulgę. A dzięki twoim filmom moge choć na chwile się zatrzymać, wyciszyć za co bardzo Ci dziękuje. Mam nadzieje, że u Ciebie wszystko w porządku.
Wow, naprawdę przyjemnie się ciebie słucha. Tak jakbym rozmawiała z kimś bliskim. Twoje przemyślenia oczymkolwiek by nie były są naprawdę super. Podoba mi się taka luźna spokojna forma. Pozdrawiam
Super znów Ciebie zobaczyć i usłyszeć, śliczne są te kadry, które uchwycasz w swoim filmie, ciekawie się je ogląda ✨ Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin 🎉
pamiętam jak przed lekcjami siedziałam na schodach i oglądałam Twój film o tym, że dostałeś się na studia. Bardzo się wtedy cieszyłam! Przypomina mi się to zawsze gdy oglądam Twoje filmy. Dziękuję Robert że jesteś i tworzysz ❤️
Miło cię widzieć
Powrót w wielkim stylu, szczerze mówiąc musiałam aż wejść na kanał, żeby zorientować się jak długa była ta przerwa. I kiedy w końcu się zorientowałam i przescrollowałam w swoim mózgu ile rzeczy w tym czasie się zmieniło - przeprowadzki, zmiany studiów, nowe znajomości to z ręką na sercu powiem, że zleciało jak jeden dzień. Z ciekawości odpaliłam filmik, w końcu wszystko jest ciekawsze niż nauka na kolosy i hej zobaczymy czy nadal będzie tak fajnie jak było. Było, nawet i lepiej, bo co 10 min pauzowałam, żeby przedstawić sama sobie punkt widzenia dotyczący dzienników, wypisanych długopisów i gitar. Początkowa rozkmina o social mediach to był dla mnie niezły wstrząs, ale zgadzam się z tym. Motyw anonimowych ludzi w Internecie powoli zanika. Dzięki za ten filmik i mam nadzieje, że do usłyszenia czy na kanale czy w podcastach.
Trzymaj się!
Na takiego gitarzystę bym poleciała haha miło znów cię posłuchać
Pozdrawiam
Miło jest zobaczyć po takim czasie twój nowy film. Bardzo przyjemnie słucha mi się takich luźnych przemyśleń.
Pozdrawiam ❤
Ale klimacik, no ideolo do rozkim i chillu przy herbatce.
Twoja twórczość zawsze była dla mnie inspiracją. Dziękuję ❤️
Jak ja się cieszę, że Cię tu znów widzę. Uwielbiałem zawsze oglądać Twoje filmy, tyle refleksji zawsze po nich. Super.
Bardzo przyjemny do oglądania i znajomy w odczuciach (dla innych wrażliwych introwertyków) film. Dzięki!
Tęskniłam za Tobą!
Okej Robert, cieszę się że odnalazłam twój kanał po nie wiem ilu latach i że NAWET wrzuciłeś nowy film ale tego jak bardzo się rozczarowałam gdy w czasach kryzysu emocjonalnego chciałam obejrzeć sobie the greatest film ever jakim był funny moments i okazało się, że już nie ma go na kanale ci nie wybaczę 😩💔
tęskniłam
Znalazłam męską wersję swojego mózgu 😯 🌹
20:07 Spoko, ma sens. Też się z tym niestety zmagam. To takie nieznośne uczucie i wpada się w takie zapętlenie. Często łapię się na tym, że więcej myślę o tym, co bym chciała albo co muszę zrobić zanim po prostu zabrać się za to. Wgl fajny filmik, bardzo podoba mi się estetyka i twoje gadanko i odnajduję w tym trochę siebie, więc nie usuwaj :)
Nie wiem skąd to wzięłam ale zauważyłam u Ciebie takie połączenie Dawida Podsiadło z Shawnem Mendesem 😬 takie spontaniczne gadanie nadające humoru, klimatyczne ujęcia + gitara, otwartość w temacie emocji, budowa ciała(?)
ciekawa obserwacja :)
Dobrze, że się zjawiłeś Robert. Lubię Cię oglądać i słuchać. Momentami zabawnie, momentami mądrze i do refleksji. Wartościowe jest to co robisz :) A propos dorosłości... niektóre osoby w wieku 30, 40 i więcej lat są w poszukiwaniach siebie i tego co warto robić, i to nie jest złe. Poszukiwania są oznaką ciekawości, chęci rozwoju, braku stagnacji. Myślę, że jak już się uważa, że wie się wszystko o życiu, to bardzo trzeba na ten stan uważać ;)
Po tylu latach wyświetliłeś mi się na głownej, dobrze cie znowu widzieć :))
Pierwszy raz oglądam Ciebie tu na You Tube i jesteś osobą z mega vibe’em zostaje na dłużej!
Cieszę się, że mimo wszystko chcesz tu się jeszcze pojawiać. Twoje filmy są takie prawdziwe. Mogę odnaleźć w nich cząstkę siebie, zresztą wielu twoich widzów. Mam nadzieję, że poczułeś ulgę, o której wspominałeś na początku.
20:09 Nie wiem, czy to ma sens. Oczywiście, że ma! Mam dokładnie tak samo, ech
A ja tam lubię twoje gadanie, często daje mi uśmiech, a przez formę filmów (to przygaszone światło) czuję jakby słuchała przyjaciela, jest to bardziej intymne.
Z tą nadwrażliwością na bodźce i silniejszym odczuwaniem emocji bardzo się utożsamiam. Jest to jednocześnie coś magicznego, dar, ale też przekleństwo czasami. Gdy próbowałam z kimś o tym pogadać zazwyczaj słyszałam tylko, że to "urocze". Męczyło mnie to do momentu jednej rozmowy ze znajomym, który ma podobnie. Polecam książkę "Wysoko wrażliwi" od E. N. Aron - pomaga spojrzeć na to w nowym świetle, oswoić się z tym i uczy jak łatwiej żyć z tą cechą. Najważniejsza jest świadomość, to już duży pierwszy krok. Dzienniki też nam bardzo pomagają, sama prowadzę swój od prawie roku. I jednym z moich postanowień noworocznych było nie ograniczanie się w kreatywności- bo to już zdecydowanie dar. Więc jestem w trakcie pisania powieści fantasy dla młodzieży (w końcu się za to wzięłam) i bardzo dobrze mi z tym. A planuję jeszcze więcej.
A co tego bycia dorosłym.... skończyłam ostatnio 25 lat (wiem, jestem stara xd) i wciąż czuję się jak dziecko we mgle. Znajomi mają już dwójkę dzieci, przyjaciółka na poważnie planuje ślub, a mnie.... to trochę przeraża. Ten upływający czas. I presja jaką się nakłada na 20-paro latków. Kto w ogóle wymyślił że mamy być ogarnięci i wiedzieć czego chcemy, jakiego życia? Przecież mówimy o następnych około 40 lat. Wiele się może zmienić.
Przytulam cię Robert do serduszka i wysyłam dużo pozytywnej energii 💜
Nie wiem czy ten komentarz będzie bardziej dla/do Ciebie jako twórcy czy dla/do mnie żeby jakoś poskładać myśli, których podczas tego seansu nazbierało się MNÓSTWO. Wiem natomiast, że nie będzie to krótka wypowiedź.
Na pewno cieszę się, że znów się tutaj pojawiłeś i wygrałeś ze swoim wewnętrznym krytykiem. Oby tak dalej, Twoja przyjaźń z samym sobą jeszcze podbije świat.
Ten film kojarzy mi się bardzo z vlogami Bertie'go Gilberta, może to przez ten iphone, a może po prostu oboje jesteście moimi ulubionymi twórcami na youtube i jakiekolwiek podobieństwo dostrzegam gdzieś na poziomie fal jakie do mnie płyną z Waszych dzieł.
Tak czy inaczej, nie o porównywanie mi tu chodzi, to tylko luźne spostrzeżenie.
Niesamowite dla mnie jest to, jakim wsparciem okazują się treści jakimi postanawiasz się dzielić.
Czuję się dokładnie tak, jak to nazwałeś. Jak dziecko we mgle.
Kończę za moment szkołę, przede mną egzaminy na dwie uczelnie filmowe i naiwna wiara 12 letniej mnie w to, że ułożę w głowie plan na siebie, ustabilizuję jakoś swoją przyszłość do tego momentu, w którym jestem teraz, przechodzi na 19 letnią mnie i będzie trwać mniej lub bardziej nawinie do końca studiów, o ile się na nie dostanę.
(długie zdanie, aż bolało jak je pisałam)
To co powiedziałeś, o tym, że niewiele się zmieniło w kontekście tej pewności i ułożenia, tego się obawiam, ale z drugiej strony widzę, że dajesz radę, że dalej tworzysz, to daje mi siłę do działania i uspakaja (tzn. mówi: hej, nawet jeśli wciąż będzie pełno niewiadomych, to jest to w porządku).
Było tych myśli znacznie więcej, ale dochodzę do wniosku, że jednak chcę aby ten komentarz był przede wszystkim dla i do Ciebie, więc poza autorefleksjami: pięknie się Ciebie słucha, dobre pierdolenie nie jest złe, podcast świetny i dokładnie tak! chillowanie na balkonie - opis idealny.
na koniec życzę Ci wytrwałości i gitarowo-wieczornego spokoju w tych niespokojnych czasach.
Slava Ukraini!
Lubie sposób w jaki twoje filmy mnie uspokajają i odrywają od rzeczywistości... paradoksalnie
po raz pierwszy trafiłem na Twój kanał i omg jakość twoich materiałów jest taka taste 👌te ujęcia obłęd zakochałem się, pozdrawiam smacznej kawusi
Film wyświetlił mi się z miesięcznym opóźnieniem ale cieszę się że znów nagrywasz 😀Miło Cię znów słyszeć i widzieć 😀Mega podoba mi się klimat w jakim nagrywasz, introwertyczny. Czy też wysoko wrażliwy? Mam takie przeczucie. Więc nie usuwaj a nagrywaj i wrzucaj więcej bo widzę tu siebie😄❤
Stary wydaje mi się, że dobrze cię rozumiem. To, co doświadczasz i przez co przechodzisz, wydaje mi się bardzo bliskie. Nie jest łatwo kroczyć drogą doświadczenia wypalenia w swojej pasji, posiadania wnikliwej percepcji, krytycyzmu wobec siebie, dużej wrażliwości i niestabilnego poczucia bezpieczeństwa. Myślę, że tym, co może ulżyć w jej trakcie, jest świadomość, że nie jest się na niej sam i z biegiem czasu robi się lżej
Świetna wrażliwość i piękne ujęcia z dodatkiem humoru, utożsamiam się też z większością rozmyślań, więc super że wróciłeś do nagrywania!! keep going
Miło jest znowu cię zobaczyć i móc usłyszeć twoje myśli. A nawet bardzo miło. Muszę przyznać, że kojarzysz mi się z najlepszym okresem mojego dotychczasowego życia, czyli gimnazjum, więc każdy twój nowy film wywołuje we mnie mieszankę radości, melancholii i przede wszystkim nostalgii. Takie słodko-gorzkie uczucie, ale nadal jesteś jednym z moich ulubionych twórców i dziękuję za wszystko, co tworzysz!!
A co do poczucia "dziecka we mgle"... Pamiętam, że mając jakieś dziesięć lat myślałam, że wiek 21 lat jest wiekiem idealnym (nie wiem, dlaczego tak myślałam, ale już mniejsza z tym). Byłam przekonana, że będę wtedy już po ślubie, a pod swoją opieką będę miała dziecko. Wtedy wydawało mi się, że to taki "stary" wiek, kiedy wszystko powinnam mieć już ułożone. Jednak z roku na rok te myśli wydawały się coraz bardziej naiwne, moja "wymarzona dorosłość" stawała się coraz bliższa, a kiedy dwa tygodnie temu wybiły moje dwudzieste pierwsze urodziny, okazało się, że czuję się bardziej zagubiona i niepewna przyszłości niż kiedykolwiek wcześniej. Nawet trochę to zabawne
Zahaczając jeszcze o temat pisania dzienników. Obecnie brakuje mi do tego natchnienia, ale będąc dzieckiem prowadziłam pamiętnik. Takie tam głupie zapiski dziesięciolatki. Ale każdego dnia sobie za to dziękuję, bo nic nie poprawia mi humoru tak, jak czytanie tego wszystkiego. Piękna sprawa, naprawdę. Może powinnam wrócić do dzienników, przynajmniej miałabym pamiątkę na przyszłość. Kiedyś pisałam do siebie listy, które czytałam dopiero po roku i mogłam porównać, jak zmieniło się moje życie, ale już od kilku lat o tym zapominam. Właściwie to najlepiej napiszę taki list teraz, póki o tym pamiętam.
Właściwie to chciałam zostawić tu tylko krótki komentarz, ale twój kanał to taki safe space i czuję, że mogłabym napisać tu o wszystkim, więc jeszcze raz dziekuję i wszystkiego najlepszego z okazji urodzin (podobno spóźnione życzenia liczą się podwójnie)!!
Wiele rzeczy, o których wspomniałeś jest tak relatable... W ogóle masz piękne myśli. Życzę dużo słońca 🌸🌞🌿
Oglądałam ten film, poszłam obejrzeć go z mamą i obie byłyśmy wzruszone a ja bardzo zainspirowana. Ogólnie to pierwszy raz cię oglądam i już podziwiam cię za twój vibe i twoją gadkę.
Dziękuję Ci za ten film
Ostatnio właśnie mówiłam koleżance o takim chłopaku, co nagrał film o "petrichor". Przypomiało mi się też, jak w gimnazjum z moimi dwoma przyjaciółkami czaiłyśmy się pod drzwiami, kiedy pisaliście konkurs filmowy w naszej szkole żeby Cię zobaczyć. Tak cieszyłam się kiedy nagrałeś swój film, że dostałeś się na studia! Jak bardzo żałuję nie wiediałam wcześniej o podcaście, mam duo do nadrabiania. Anyway, dobrze cię widzieć i słyszeć
Z każdym filmem coraz lepiej się ciebie ogląda i coraz ładniejsze są te kadry❤️
2:31 Spokojnie, widziałam Cię niedaleko filmówki. Także moja dotychczasowa dotąd wiara urzeczywistniła się i już mogłam spać spokojnie w nocy 👌
Te filmy wrzucane co jakiś czas dają fantastyczny obraz tego jak się zmieniasz 😳
Ooo ja ☺ ale ja sie ciesze ze cie widze. Tęskniłam za twoimi filmami 🥰
Jak dobrze, że znowu jesteś!! W gimnazjum i przez liceum jak tylko oglądałam Twoje filmy miałam tu taki safe space. Jest tak do teraz. Cudowne uczucie niby nostalgii do tamtych czasów ale ogromna radość, że znowu coś się tu pojawiło
spokój i nostalgia 🌞 uśmiech na buzi - dzięki za to
cudowny filmik, niesamowicie inspirujący, uwielbiam go i czekam na więcej :33
Ale klimat💓
Dobrze Cię widzieć i słyszeć, pozdrowionka
Trafiłam tutaj przypadkiem i chciałabym, żeby takie przypadki spotykały mnie częściej. Niezmiernie mi miło, że piosenka 'see you soon' od Coldplay będzie mi się kojarzyła z Twoją osobą. Więc, mam nadzieję, że do zobaczenia wkrótce. Chętnie wrócę.
Tęskniliśmy!!
Wszystkiego najlepszego! Życzę Ci, aby Twoje cele i marzenia zostały zrealizowane. Sto lat!
na początku filmu wyglądasz jak Marcin Dubiel
Miło cię znowu zobaczyć🤗
Było tęsknione 🥺
nie znałam ciebie wcześniej i w sumie fajnie tak wejść w randomowy filmik, żeby posłuchać o życiu randomowego gościa
nie, ale tak w ogóle to podzielam niektóre twoje uczucia. sama często gdy nagrywam, mam poczucie, że nikogo to nie będzie interesować
ale teraz jak widzę drugą osobę, która myślała tak samo, a jednak zainteresował mnie jej film to napełniłam się nadzieją
również wstydzę się użyczać swojego głosu w moich filmach, bo jakaś anxiety mnie wtedy wypełnia i samokrytyka
ale kurde, ta samokrytyczność to tylko przeszkoda na drodze do stworzenia pięknego filmu, którą zawsze trzeba przezwyciężać, tak samo jak wszystkie inne towarzyszące temu niedogodności
najważniejsze to odpalić kamerę i nacisnąć czerwony przycisk, reszta już jakoś leci
Miło się tu widzieć. Tęskniliśmy ❤️
Wszystkiego najlepszego! Fajnie, że działasz.
yaas ❤
tęskniłam💓
Jesteś bardzo inspirującą osobą ✊🏼
Miło było znów Cię widzieć i słyszeć 🌻 filmik, jak zwykle, genialny!
Świetnie Cię znowu zobaczyć
witamy z powrotem! no i wszystkiego co najlepsze 💗
Dobrze Cię znowu widzieć :)
Film c mon c mon jest genialny ❤😍
cieszę się że jesteś
Nie wiem jak tu trafiłam, ale cieszę się
Min. 11.30 ❤
crush z dzieciństwa powrócił
Witaj byku ❤💪🏽💪🏽
1:51 / 23:07
Introwertyk sam w domu COŚ wspaniałego. Jak ja wtedy odpoczywam !
Ja kiedys myslalem ze jestem introwertykiem. W koncu okazalo sie ze prawie od urodzenia cierpialem na depresje, odpowiednia farmakologia i psychoterapia odmienila moje zycie. Teraz czuje ze zyje.
O moje rodzinne miasto :D
❤❤❤
Oglądałam wczoraj twój film o winylach...
Jesteś :-) i działasz i to się liczy. Juvit D 3 z dinozaurkiem i dużo baniek mydlanych na brak słońca polecam, sprawdzone.
nie wiem jakiego pióra używasz, ciężko się dopatrzyć, ale jeśli to parker to polecam bardzo tłoczek i kałamarz 😅 wychodzi taniej dużo i nie zaskoczy cię nigdy brak naboju
where is wonderwall?
Jesteś spoko chlopak mów dalej B))
Twoje porównanie do sikania jest cudowne XD
Ja to najbardziej logicznie myślący naturalnie z mojej rasy polskiej. Uwierzcie!
Jestem pierwszy raz u Ciebie na kanale, podobało mi się, te przemyślenia i wgl.
Jesteś trochę taki depresyjny i ten filmik też moim zdaniem taki trochę jest, chociaż zgadzam się z przemyśleniami i sama nie do końca potrafiłabym to tak po prostu opisać. Bo słowa z moich ust nie oddają tak płynnie moich myśli, tego co mam na myśli.
PS: Ciężko się myśli o tym co na Ukrainie, to wszystko tak straszne i okropne, telewizja nie pomaga (mam w swojej głowie obrazy, których wolałabym nie mieć, i nie da się zapomnieć).
Strasznie dobrze Cię widzieć! I weź na przyszłość nie usuwaj, tylko pozwól samemu sobie gadać ;))
może pomyślisz nad szkołą Filmową? słyszałam, że w Łodzi podobno jest taka jedna. widać, że widzisz, nie tylko przez oczy kamery.
Porównanie do sikania jest trafne/
A jaki masz typ z socjoniky?)
Tylko widzew!!!
THIS. this one right here👆🏼. This is one of the best things i’ve seen.
buziaki
Jakiej kamery/aparat używasz? Rozglądam się za czymś.
Brakowało mi Ciebie, jakkolwiek to zabrzmi to czuję się bezpieczna je oglądając
chłopie gdzieś ty był
Nie wiem co studiujesz, ale musi byc to cos mega łatwego, bo ja w tym czasie mialam szał egzaminów. Od 6.00 do 3.00 zakuwałam. Ty masz czas na filmiki, wiec albo jestes geniuszem, albo ... 😒
EKHEM *to nie było imię jeszcze*
Co się stało z tym młodym chłopcem? Kim jest ten mężczyzna? Im sorry 😌
O jak miło zobaczyć twoją buźkę
Hej, wiem, ze powinnam napisac jak super, ze powrociles. Ale egoistycznie ,glownie mysle jak bardzo w tych odczuciach widze siebie, cale 100% gadki sie zgadza. Tak samo tez wszystko zapisujesz. Generalnie introwertyzm do dupy ale jestes ambitny i to cie poniesie😉
meme z wonderwalla zawsze zabawne xd
Gubisz się czasem we własnych myślach?