Cudowny wykład, dziękuję bardzo za kolejny świetny, pełen wartości film. Pozdrawiam I oby więciej wykładów na kanale. Życzę dalszej wytrwałości w nagrywaniu. 🥰❤
Jako tegoroczna maturzystka, chętnie zaglądam na Pani kanał. Zazwyczaj przedstawiane są tu trafne spostrzeżenia dotyczące lektur szkolnych. Chyba właśnie dlatego po obejrzeniu tego filmu poczułam się trochę rozczarowana. Nie mogę się z Panią zgodzić w kwestii Flaubertowej Emmy. "Pani Bovary" jest historią pozornie banalną i właśnie na tych pozorach się Pani zatrzymała. To nie sama fabuła jest tym, co w tym utworze najistotniejsze (choć prawdopodnie to ona przyniosła książce sławę wśród francuskiego gminu), lecz sposób jej przedstawienia. Proszę zauważyć, że pisarz wyśmiewa własnych bohaterów, sprawnie operując ironią, czy mową pozornie zależną. Nie wiem, czy korzystała Pani z przekładu Anieli Micińskiej z przedmową Parandowskiego, czy z tłumaczenia Ryszarda Engelkinga z 2014 roku, ale zachęcam do zapoznania się z drugą wymienioną przeze mnie pozycją. W filmie zwróciła Pani uwagę na bogaty opis poczęstunku weselnego. Czy nie jest to charakterystyczne dla powieści naturalistycznej? Może to, co wydaje się tak śmieszne, jest zabiegiem celowym, zamierzonym. Pisarz pokazywał świat z perspektywy bohatera, dlatego tak sumiennie opisał to, co miało być z pozycji danej postaci najistotniejsze. Proszę zauważyć, że w scenie pierwszego spotkania Karola i Emmy więcej uwagi poświęcono opisowi kuchni, niż kobiety. Być może dlatego, że autor chciał pokazać tok rozumowania wykreowanego przez siebie lekarza. Pokazać, że początkowo nie zwrócił na Emmę uwagi. "Panią Bovary" można czytać tak, jakby była po prostu powieścią - prostą i banalną, ale może warto jednak uważniej się nad nią pochylić. Może warto zastanowić się nad pojęciem bowaryzmu, również współcześnie. Może warto zauważyć rolę książek zbójeckich. Może warto dostrzec, że właściwie każdy z nas mógłby powiedzieć (jak Flaubert według Parandowskiego) - "Madame Bovary, c'est moi". Bo to powieść, która jest wyśmianiem pewnych powszechnych przywar.
Absolutnie nie jest to historia banalna. Jest tam cała esencja ludzkich emocji, tęsknot i przeżyć, pokazana ludzka natura, ludzkie rozterki. Nie wolno tego tak spłaszczać. To głęboko psychologiczna książka o naturze człowieka.
Ta książka przedstawia przede wszystkim ciemnotę tamtych czasów która jest ponadczasowa tylko w innym ubiorze
Nie powiem, spadła mi Pani z nieba tym materiałem.
Bardzo dobrze się Pani słucha i ogląda Pani filmy ❤️ Widać pasję i klasę, żałuję że nie trafiłam tu wcześniej!
Cudowny wykład, dziękuję bardzo za kolejny świetny, pełen wartości film. Pozdrawiam I oby więciej wykładów na kanale. Życzę dalszej wytrwałości w nagrywaniu. 🥰❤
Tak, ten kanał jest wspaniały 😊
super, dziękuję !!
Super filmik! Bardzo mi pomógł :)
Bardzo dziękuję za taki pomocny film 💕
zachecilo mnie to wrecz do przeczytania tejze lektury! dziekuje i pozdrawiam Pania 😍
Uwielbiam Panią Bovery
*Bovary🤗
ja też
Bardzo fajny kanał
Jako tegoroczna maturzystka, chętnie zaglądam na Pani kanał. Zazwyczaj przedstawiane są tu trafne spostrzeżenia dotyczące lektur szkolnych. Chyba właśnie dlatego po obejrzeniu tego filmu poczułam się trochę rozczarowana. Nie mogę się z Panią zgodzić w kwestii Flaubertowej Emmy. "Pani Bovary" jest historią pozornie banalną i właśnie na tych pozorach się Pani zatrzymała. To nie sama fabuła jest tym, co w tym utworze najistotniejsze (choć prawdopodnie to ona przyniosła książce sławę wśród francuskiego gminu), lecz sposób jej przedstawienia. Proszę zauważyć, że pisarz wyśmiewa własnych bohaterów, sprawnie operując ironią, czy mową pozornie zależną. Nie wiem, czy korzystała Pani z przekładu Anieli Micińskiej z przedmową Parandowskiego, czy z tłumaczenia Ryszarda Engelkinga z 2014 roku, ale zachęcam do zapoznania się z drugą wymienioną przeze mnie pozycją. W filmie zwróciła Pani uwagę na bogaty opis poczęstunku weselnego. Czy nie jest to charakterystyczne dla powieści naturalistycznej? Może to, co wydaje się tak śmieszne, jest zabiegiem celowym, zamierzonym. Pisarz pokazywał świat z perspektywy bohatera, dlatego tak sumiennie opisał to, co miało być z pozycji danej postaci najistotniejsze. Proszę zauważyć, że w scenie pierwszego spotkania Karola i Emmy więcej uwagi poświęcono opisowi kuchni, niż kobiety. Być może dlatego, że autor chciał pokazać tok rozumowania wykreowanego przez siebie lekarza. Pokazać, że początkowo nie zwrócił na Emmę uwagi. "Panią Bovary" można czytać tak, jakby była po prostu powieścią - prostą i banalną, ale może warto jednak uważniej się nad nią pochylić. Może warto zastanowić się nad pojęciem bowaryzmu, również współcześnie. Może warto zauważyć rolę książek zbójeckich. Może warto dostrzec, że właściwie każdy z nas mógłby powiedzieć (jak Flaubert według Parandowskiego) - "Madame Bovary, c'est moi". Bo to powieść, która jest wyśmianiem pewnych powszechnych przywar.
Absolutnie nie jest to historia banalna. Jest tam cała esencja ludzkich emocji, tęsknot i przeżyć, pokazana ludzka natura, ludzkie rozterki. Nie wolno tego tak spłaszczać. To głęboko psychologiczna książka o naturze człowieka.
🌟
Nie powinno być w tytule "Pani Bovary"?
Już poprawione🤗