Mega podcast, daje do myślenia. Sam borykam się z podobnymi problemami i po przesłuchaniu tego nagrania, wygodniej jest mi radzić sobie ze swoimi „tikami”. Dopiero z perspektywy osoby trzeciej, człowiek uświadamia sobie, co dzieje się z jego życiem. Dzięki Panowie!!
Biorę pod uwagę, że prowadzący nie miał na myśli nic złego, ale podkreślanie kilkakrotnia "to jest dziwne, to jest super dziwne" jest nieprofesjonalne. Osoby które mają nerwicę często przedłużają niepotrzebie swoje cierpienie, bo boją się szukać pomocy i mówić o tym innym, bo ktoś powie "ale to dziwne"..
Chłopak sam potwierdził mówiąc ze super dziwne to mało powiedziane wiec myśle że jest świadomy jego zachowania odbiegające od normy i nie czuje się urazy do prowadzącego
@@dreams6287 chodzi o innych z nerwicą natręctw, którzy to będą oglądali; poza tym profesjonalizm nie zależy od tego, czy kogoś akurat coś uraża, czy nie, tylko jak to może na kogoś zadziałać; mam znajomego, któremu lekarz psychiatra powiedział na wizycie, że sobie w życiu nie poradzi, to czy sobie mój znajomy zrobił coś z tego, czy nie - nie ma wpływu na profesjonalizm
przyznam, że pomimo tego, że sam mam natręctwa, nie zwróciłem uwagi, może raz dlatego, że gość chyba nie za każdym razem wszystko nam mówi, a przez to niektóre te rzeczy też mi się wydały mego dziwne xD nie byłyby DLA MNIE mega dziwne, gdyby te czynności wytłumaczył tak, jak ze spadającym klapkiem - że to ma być pewną dobrą wróżbą, otóż wydaje mi się, że może wszystkie takie czynności typu "dodatkowe" w nerwicy natręctw są takim właśnie zaklinaniem rzeczywistości (inaczej niż np. sprawdzanie czegoś po wielokroć, czy domywanie siebie/czegoś), poza tym nie wierzę, że gość nie zdawał sobie na żadnym poziomie sprawy z rzeczy, które robił - może nie były one bardzo na wierzchu świadomości, ale gdzieś zaraz obok na pewno, również w miarę stawania się coraz bardziej uciążliwymi, również to implikuje uświadamianie sobie, bo gdyby nie, nie można by było mieć refleksji o uciążliwości trafne spostrzeżenie i w sumie, dobrze by było żeby treści z taką formą, jak w tym vlogu się jednak nie pojawiały, z uwagi na dobro tych, którzy są w tej sytuacji najbardziej bezradni, rozrywkę gawiedzi odsunąłbym w daleki kąt; prowadzący jest znany z robienia materiałów pod publiczkę, bez odpowiedzialnego przygotowania
Ty ale on nie jest psychologiem. Ktoś kto idzie do niego na rozmowę wie ze idzie nie do lekarza a do normalnego czlowieka. Wiec takie idiotyczne czepianie się z twojej strony.
Powadzący w szoku jakie to jest dziwne, podśmiechuje się i go to bawi, po takiej rozmowie człowiek naprawdę może poczuć się jak wariat. Gratuluję odwagi pomimo niekompetencji i braku przygotowania do tematu prowadzącego.
prowadzacy dopasowal sie energie do chlopaka i moim zdaniem wyszlo swietnie. Nie wyobrazam sobie energicznego chlopaka, wesolego, opowiadajacego o swoich natrectwach w luzny sposob a po drugiej stronie siedzi sztywny prowadzacy bez cienia usmiechu i z kijem w dupie
Ze swojego doświadczenia wiem jak ciężko jest wytłumaczyć innym jaką batalią jest każdy dzień dla osób z nerwicą. Często (na szczęście) nie łączy się to z natrętnymi myślami, a jednak impulsy ciała i głowa zmuszają do utrudniania sobie każdej minuty życia (poza tymi kiedy akurat śpisz, a w moim przypadku o to też jest ciężko). Nigdy nie jesteś w stanie się wyluzować, odprężyć. Uczucie nieustającej agresji i niesmaku wobec siebie i innych jest straszne, a ty wiesz, że to „twoja wina. Często zastanawiam się czy takie życie w ogóle ma sens.
Nerwica natręctw to zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, które ma swoje przyczyny. Nie bierze się znikąd. Gość programu wzbraniając się przed wykonywaniem tych czynności nie dochodzi do przyczyny problemu i nie próbuje jej przepracować (może to być stres związany z traumą z dzieciństwa, której nie pamiętamy). OCD leczy się u psychoterapeuty, można naprawdę wiele się o sobie dowiedzieć.
@@paulinam2699 zgadzam się, że jest to sposób leczenia OCD, jednak w dalszym ciągu nie dochodzimy do sedna sprawy. Na sesjach terapeutucznych uczymy się ignorować natrętne myśli, ale dodatkowo szukamy przyczyn choroby, szukamy w przeszłości - mogą to być doświadczenia z dzieciństwa, np stres spowodowany różnymi traumami, których czasami nawet nie pamiętamy. Uważam, że to musi iść w parze.
@@ewa.zm1994 Może tak się zdarzyć, że podczas terapii magicznie się przypomni. Na tym polega grzebanie w przeszłości - by odnaleźć klucz, który otworzy kolejną kłódkę, by w skrzynce znaleźć kolejny klucz. I tak do momentu aż człowiek zacznie odkrywać prawdę o samym sobie. Mózg nie bez przyczyny wypiera to, z czym nie daje sobie rady, ale da się te wspomnienia odzyskać, chociaż jest to bardzo trudne, jest to jednocześnie możliwe.
Bardzo nieprofesjonalny "wywiad",jaki nie uzywa sie takich slow,jak prowadzacy,jeśli chce się być dziennikarzem. Szacunek dla młodego człowieka. Gratuluje odwagi i silnej glowy,żeby przezwyciężyć ten problem.
Mam zdiagnozowaną nerwicę natręctw od ponad dwóch lat. Jestem wdzięczna, że coraz więcej mówi się o nerwicy natręctw, gdyż sama nie wiedziałam o jej istnieniu przed postawioną diagnozą. Patryk, trzymam za Ciebie kciuki. Wiem, przez co przechodzisz i jak to boli, jaki to ogrom cierpienia. U młodych ludzi bardzo szybko rozwija się ta choroba. Obsesje ponad ludzką siłę, chęć poczucia ulgi i liczne kompulsje potrafią wykończyć człowieka. To utrudnia życie codzienne. Trzymam za Ciebie i wszystkich chorych kciuki. Dziękuję za ten wywiad 💛
@@katherinacee262 Czułabym ogromne napięcie, które rosłoby w mojej głowie, moje całe ciało by się napinało w stresie, z sekundy na sekundę byłoby coraz gorzej, czułabym swego rodzaju wyrzuty sumienia. Dopiero wykonanie kompulsji, tj. czynności, sprawia, że czujesz się niby to lepiej, ale to pozory, bo za chwilę znowu musisz coś wykonać i tak w kółko.
Dymitr, tak właśnie wygląda nerwica natręctw. Też mam ją, wyglądasz na bardzo zdziwionego. Całe życie niestety podporządkowane jest temu. Dla ciebie w głowie się to nie mieści a niestety my żyjący z tym w pewnych momentach już o tym nie myślimy i to robimy......
Czesc Dymitrze :). Lubie ogladac, Twoje programy. Z reszta kiedys juz sie na ten temat wypowiadalam, zarowno w superlatywach, jak i zwracajac uwage na pewne niedociagniecia. Bardzo sie ciesze, ze podjales sie tak waznego i trudnego tematu, i chwala temu chlopakowi za otwartosc i podejscie do niego! Rozumiem, ze rozmowa byla dosc 'luzna', i ze Twoj gosc wybral niekonwencjonalna metode leczenia, jaka jest samoleczenie. To, w przypadku zaburzen psychicznych nie jest najbezpieczniejszym wyjsciem, ale bardzo sie ciesze, ze chopak czuje sie lepiej. Rowniez bardzo dziekuje mu za to, ze wspomnial o tym, ze nie jest to najlepsza metoda na tego typu zaburzenia. Co do Twojej strony i roli w tym wywiadzie; otwartosc i bezposredniosc - ok. Moze to taka konwencja, troche jak Louis Theroux (uwielbiam go!) - na naiwniaka, kogos kompletnie nieobeznanego z tematem (dostepnego dla przecietnego Kowalskiego w tym temacie i pozwalajacego mu zrozumiec), ale jesli tak, to jednak trzeba nad tym popracowac. Nie mowie tu o braku kompetencji, ale szukanie podloza zaburzenia psychicznego w perfekcjonizmie, przesadach do ktorych ktos ma sklonnosc, lub cechach charakteru, jest szkodliwe i wysyla bledny sygnal w strone odbiorcy. Szczegonie kiedy nie wyjasniasz pozniej, ze podloze (jako takie) tego zaburzenia nie jest do konca znane, ale na podstawie badan przypuszcza sie, ze lezy ono w nieprawidlowej pracy mozgu zwiazanej z zaburzeniami w neuroprzekaznictwie. Mam nadzieje, ze ten 'feedback' sie przyda. Pozdrawiam i zycze powodzenia. :)
Dzieki za podzielenie sie tą historią, dzieki za odwage. A panu redaktorowi na przyszlosc życzę wiekszej powściągliwości w wyrazaniu zdziwienia i lepszego przygotowania się w danym temacie
Normalnie coraz ciekawsze tematy, bardzo dobrze się słucha . Bardzo sympatyczny młody człowiek oby wyszedł na prostą czego Mu życzę. Oby więcej było takich ciekawych tematów. Pozdrawiam serdecznie 😀
Rozumiem Cię Patryku doskonale, można się z tego teraz śmiać, lecz wiem jakie to jest męczące,jak niszczące, pozdrawiam i cieszę się że to już za Tobą.
Jako dziecko z rodziny w której był alkoholik nabawiłam się nerwicy natręctw. Myłam zęby najpóżniej do 11 odkąd wstałam w weekend. Stukałam palcami parzystą ilość w barierkę na balkonie bo inaczej dziadek wróci pijany( wychowywali mnie dziadkowie). Wszystko w moim pokoju dziecięcym było idealnie posprzątane, inaczej przyjedzie policja. Trzepałam włosami, choć to było okresowe. Nie chce nawet wymieniać reszty...im bardziej ta "magia" się sprawdzała, tym więcej dorzucałam. Z wiekiem przechodziło. Później jako dorosła osoba przenosiłam to na związki, aż z czasem, około 22 roku życiasama sobie wytłumaczyłam, że to...do cholery nie działa :)
Oj, te komentarze pana prowadzącego trochę irytujące... "ale to DZIWNE, dziwne!", "może masz nerwicę, bo jesteś zabobonny"? 🙃 Mało profesjonalne... Z tym zabobonnym to w ogóle nie powinno paść, nerwica tak nie działa. Skoro prowadzący nie zna się na tym zaburzeniu, po co te próby analizy?🙃 Nerwica, wbrew pozorom, jest bardzo logiczna, trzeba po prostu zagłębić się w jej temat. Niemniej, fajnie, że taka tematyka wywiadu. Zdrowia dla Patryka 💪
Dymitr, bardzo dobrze poprowadziles ten wywiad, bez zadęcia, na kulturalnym luzie, z szacunkiem dla gościa. Widac było że twój gość czuje się z tobą komfortowo.
Miło, że o tym mówisz i uświadamiasz ludzi bo ja np. nie miałam pojęcia, że jest to taki problem. Fajne jest to, że śmiejesz się z tego co Cię dotkneło i że jesteś takim pozytywnym chłopakiem. Nie załamujesz się i życzę Ci tej siły do walki i wiary, Pan Bóg jeśli wierzysz może zabrać Ci to dziadostwo a jeśli modlitwa Ci szkodzi jak mówisz, to chociaż rożaniec pod poduszkę włóż, to jest siła! 💪🏻
Super wywiad! Byłoby wspaniale jakbyś jeszcze kiedyś poruszył ten temat. Nerwica natręctw może być o wiele gorsza...dochodzą natrętne myśli, wybuchy złości itp. Bardzo obszerny temat.
Znów kolejny ciekawy podcast. Rozumiem tego gościa w odcinku, bo ja czasami mam tak, że coś musze zrobić zawsze np. coś dotknąć. Jednak to nie jest tak, jak u tego gościa w tej rozmowie. Życzę mu, aby szybko skończył to, gdyż to może być na prawdę męczące. Pozdrawiam Dymitrze. ❤😃
Ten wywiad właśnie uświadomił mi, że byłam o krok od nerwicy natręctw za dzieciaka. Miałam fioła na punkcie liczb parzystych, potrząsałam często głową, z tymi modlitwami miałam tak samo itd i wyszłam z tego zupełnym przypadkiem, podczas jazdy samochodem dałam sobie wyzwanie że spróbuję tego nie robić i zobaczymy co się stanie. Boję się myśleć jakby się to potoczyło gdybym weszła w to mocniej, jak Twój rozmowca 🙄
Gorszej gafy jak zakwalifikowanie alkoholu do antydepresantów to już dawno nie słyszałam... "Czy nie szukałeś pomocy trochę w różnych antydepresantach? Alkohol..." 49:42 wtopa.
Ja jako dzieciak musiałam LICZYĆ wszystkie moje misie i Barbie na półce po kilka razy zanim zasnęłam. Potrafiłam kilka razy wstawać, zapalać światło i znowu sprawdzać czy wszystkie są. :D Całe szczęście przeszło mi ale pamiętam to uczucie przymusu i poczucia, że jak nie policzę to coś się stanie. :)
Nerwica natręctw (OCD) to piekło na ziemi. Zaburzenie psychiczne bardzo trudne do usunięcia. Zmagam się z tym od 12 lat. Biorę na to leki i korzystam z psychoterapii. Raz jest lepiej, raz gorzej. Bardzo obciążająca przypadłość powodująca wręcz cierpienie. Zdarza się ,że człowiek wręcz płacze kiedy wykonuje te czynności przymusowe. Ciężko się z tym żyje. Pozdrawiam wszystkich.
Jestem na początku podcastu. Wychodzi brak wiedzy i przygotowania prowadzącego. Miałam znajomego z tą chorobą. Dokładnie nie pamiętam, ale tłumaczył mi, że "normalnie" mózg odkodowuje pewne informacje, np zamknąłem drzwi i idę do pracy a u osoby chorej zaburzone są pewne dosłownie reakcje chemiczne i nie ma tego odnotowania że np zamknąłem drzwi i to ciągle wraca. Musisz się sto razy upewniać że wykonałeś daną czynność. Leki polegają na uzupełnianiu tych reakcji chemicznych. Po prostu komórki nerwowe jakoś źle przewodzą informacje. On jeszcze miał takie "wyobrażenia" że np wyrzuca kogoś przez okno albo że ktoś na ulicy kogoś zabija. To są rzeczy ponoć bardzo powtarzalne u chorych. Niestety takie "złe" są te myśli.
Słuchając chłopaka wnioskuję, że są różne stopnie tej choroby.. miejmy nadzieję że to się z wiekiem nie spotęguje. Bo jeśli sam sobie z tym poradził- ciekawe jak? Z tego co wiem, to potrzebne jest leczenie psychiatryczne, bo system nerwowy z czasem "wysiądzie" (bóle głowy, spięcia mięśni lub inne objawy somatyczne). Generalnie jako, że trochę poznałam temat uważam, że ten wywiad był dość płytki - widać, że Dymitr (z całą sympatią) nie wie jak rozmawiać. Jakie pytania zadawać. Bo można by było naprawdę ciekawą rozmowę zrobić.
@@novabezglutenowaNo masz bardzo dużo racji u mnie system nerwowy wysiadł dostałam takich bóli głowy że dosłownie wyłam z bólu dopiero po 2tyg leków na depresję poczułam się lepiej
OCD z tego co wiem może mieć wiele przyczyn. Jedną z nich są niedobory neuroprzekaźników, ale i tak terapia behawioralna: powstrzymywanie się przed wykonaniem czynności kompulsywnej itd jest podstawą.
Dla mnie najbardziej przeszkadzają natrętne myśli dot. przeszłości, czy kogoś potrąciłem zraniłem coś zniszczyłem. Ciągle poszukiwania pewności że nic złego się nie stało. Plus sprawdzanie kranów dzwi itp, rytuały dotykanie przedmiotów. Ciężko jest.
Dymitr, uwielbiam Twoje filmy, ogladam je juz parę lat ale tym jestem zawiedziona. Nie przygotowales sie, czym jest nerwica natręctw i byles bardzo oceniajacy w stosunku do goscia, jednoczeanie powtarzałeś ,,nie oceniam''. Tutaj gość jest silny i potrafi zapanowac w pewnych kwestiach nad soba, ma duzo zasobow jak np. poczucie humoru i mozliwe ze nie ma chorob wspolistniejacych. Jednak sa osoby, ktore sobie wgl z tym nie radzą i po obejrzeniu tego filmu moga poczuc sie jeszcze gorzej, szczegolnie jezeli widzialy w Tobie autorytet. Pierwszy raz mam nadzieje ze ten film obejrzy jak najmniej osób. Mam nadzieje, ze bedziesz mial refleksje po tym spotkaniu z gosciem i nastepnym razem przemyslisz dobór pytan i komentarzy w kierunku osoby zmagajacej sie z trudnosciami na tle psychicznym. Malo tego byles pierwsza osoba przed ktora gosc sie otworzył i mozliwe ze z Twojego filmiku dowiedza sie o tym jego bliscy i znajomi. Mam nadzieje ze nie bedą z tego tak smieszkowac jak Ty....
To nie jest dziwne, to jest choroba, która przez to że nie jest powszechnie znana ani śmiertelna nie budzi zainteresowania pomocą tym ludziom. Chory na nerwicę natręctw bardzo się z tym źle czuje bo jest świadomy, że robi coś nadzwyczajnego ale nie ma komu tego powiedzieć, bo nie wie jak to tłumaczyć. Podłożem tej choroby jest lęk, cały ten schemat ruchów wynika z lęku, że jeśli tego się nie wykona to stanie się coś złego.
I to jest mądry komentarz a on nie wie dlaczego tak robił poprostu musiał albo wie i nie chce powiedzieć dla mnie to jest dziwne to tak jakbyś kogoś zabił i dlaczego to zrobiłeś no nie wiem poprostu musiałem
PANIE PROWADZACY... To Pana zachowanie staje się nieznośne! Weź się Pan każdorazowo zapoznaj z tematem przed przeprowadzeniem wywiadu, bo ja tylko oglądając to czuję się niekomfortowo, a co dopiero rozmowca musi czuć!
Bardzo sympatyczny chłopak. Uważam, że dzięki temu wywiadowi człowiek może mieć więcej zrozumienia dla drugiego. Znam osobę z tą chorobą i wiem jak trudno potrafi być. Pozdrawiam🙂
W moim przypadku rządzą liczby, chore liczenie wszystkiego , dzielenie przez dwa, lub muszą być parzyste, dodaję, dzielę(randomowe rzeczy, okna w blokach, drzewa na drogach, litery na plakatach, litery w opisach do np. filmów, płytki w łazience, WSZYSTKO) to jest okropne, łapę się na tym, probuje tego nie robic ale mój mozg MUSI, MUSI LICZYĆ, kiedyś myslalam, że jestem dziwakiem, teraz już wiem, że to choroba nad którą ciężko zapanować.
Jesteś genialny chłopaku. Pomogłeś sobie sam przy pomocy technik, które są używane w terapii behawioralnej. Działasz intuicyjnie w prawidłowy sposób. Pokonujesz lęk i powstymujesz się przed wykonaniem kompulsji. Tak trzymaj. Czynności kompulsywne stają się nawykiem, więc jest bardzo trudno się ich pozbyć. Niektórzy ludzie potrafią odstawić papierosy z dnia na dzień. To chyba kwestia silnej woli i w Tobie ona jest mega silna. Nie poddawaj się.
Jak byłam w podstawówce rodziła się we mnie nerwica natręctw. Objawiało się to tym, że codziennie, naprawdę codziennie przestawiałam meble w swoim pokoju. Nie że z lewa do prawa. Ja robiłam generalne przemeblowanie wszystkich mebli. Codziennie meble stały w innym miejscu. Prawie skończyło się to wtedy, gdy rodzice przenieśli mnie do innego pokoju gdzie było tylko łóżko od ściany do ściany, którego w żaden sposób nie dało się wykręcić a po drugiej stronie ogromna meblościanka. Z początku jeszcze przesuwałam codziennie tą meblościankę o te parę cm byleby przesunąć. Potem jakoś odpuściłam, a za niedługo czas mieszkałam już po internatach i akademikach i przeszło. On dobrze mówi " takie zabobony". Ja miałam coś takiego ze jak nie zrobię tego przemeblowania to coś się zmieni w moim życiu na źle.
Cieszę się, ze temat ten jest coraz bardziej znany w przestrzeni publicznej. Zmagam się z nerwicą natręctw odkąd pamietam, zdiagnozowana jestem od półtora roku. Nie wiem, skąd to się brało, ale z rożnym poziomem intensywności utrudniało życie. Pamietam, jak dostałam klucze do domu i przed wyjściem do szkoły, miałam sprawdzić, czy wszystko w domu jest odłączone (toster, żelazko itd) i czy drzwi zamknęłam. Potrafiłam się spóźniać do szkoły, bo 10 razy się zawracałam, żeby upewnić się, CZY NA PEWNO zamknęłam drzwi. Tak samo raz wkręciło mi się, ze zanim zasnę, muszę kilka razy sprawdzić, która jest godzina, bo jeśli tego nie zrobię, to będę mieć wyrzuty sumienia. Albo musiałam cały czas dotykać swojej twarzy… raz wyśmiała mnie nauczycielka na lekcji, myślałam ze zapadnę się pod ziemie, Brzmi to idiotycznie, sle czujesz przymus i jak tego nie zrobisz, równie dobrze możesz przestać oddychać. Zawsze czułam się jak wariatka przez to wszystko i pamietam jak raz zrobiło mi się ciepło na sercu, jak oglądałam The BOYZ i jeden z bohaterów opowiadał o swoim OECD..
@@nuska0419 Niestety to nie takie proste, tzn ja wiedziałam, że podpowiada mi je choroba i lęk, ale o tak nie pozwało się to ich pozbyć. Skuteczne okazały się leki SSRI w moim przypadku Setaloft. One są bardzo tanie, po pierwsze recepty idzie się do psychiatry, ale jeśli później stan pacjenta jest stabilny psychiatra może wystawić takie upoważnienie jakby dla lekarza rodzinnego i on będzie mógł wystawiać na te leki receptę, tylko trzeba uzbroić się w cierpliwość. Ja usłyszałam, że po miesiącu będą pierwsze efekty, ale to nie do końca tak. Po miesiącu za bardzo poprawy nie było, po dwóch też średnio, a później stopniowo np zamiast 30 okropnych dni w miesiącu, było ich 28, a dwa były dobre chociaż do połowy głowa była wolna, potem ta proporcja się zwiększała i w moim przypadku po pół roku było pół na pół, co kiedyś było nie dopomyslenoa, bo każda sekunda była torturą. Teraz jestem już zdrowa i trzymam kciuki za pańskiego syna ♥️
Całkiem interesująca komunikacja. Patrick, otwarty, pozytywny facet. Życzę facetowi Wszystkiego Dobrego w przyszłości. Dуmitr drugi sezon okazał się jeszcze ciekawszy i potężniejszy!👍😃 Super! Pozdrawiam!👍✌❣
W temacie natręctw słuchałam wypowiedzi psychologa. Przyczyn należy doszukiwać się w dzieciństwie i w relacjach z rodzicami np. zbyt wygórowane oczekiwania rodziców wobec dziecka, okazywanie negatywnych emocji przy jego niepowodzeniach itp.
Super temat i świetny gość. Do prowadzącego mam kilka uwag - brakuje Ci nieco odpowiedzialności w Twoich słowach. Nerwica natręctw jest chorobą, jak najbardziej.
Jako dziecko potrafiłam regularnie spóźniać się do szkoły zanim nie zrobiłam swljego rytuału idealnie. Znam ten ból, tą złość na siebie i bezsilność, czasemi popłakałam się ze złości bo nie wychodziło. Wchodząc do łóżka wieczorem musiałam oderwać nohę od podłogi z idealną wizją w głowie, inaczej następny dzień był fatalny. Czasem zajmowało mi to...godzinę. Rano trzeba było wstać...
W nerwicę natręctw wpadają zwykle osoby, które są bardzo systematyczne, obowiązkowe i uporządkowane (i wcale nie muszą sobie z tego zdawać sprawy). Na pewno też przesądne i mające skłonności do obsesji. Gdyby spojrzeć na to w taki sposób, można zauważyć, wszystko przestaje być takie dziwne i niewyobrażalne. Wiem, że niektóre z tych czynności są zbędne i niepotrzebne, ale jednak to powoduje poczucie kontroli nad sobą i pewnego zaplanowania dnia. Każdy chce kontrolować swoje życie, więc to zaburzenie nie powinno być odbierane jako coś z kosmosu. To wygląda tak, jak gdyby te osoby bały się zaskoczenia i niespodzianek. Nie lubią spontaniczności, źle znoszą zmiany.
@@aniai6107 i jak sobie radzisz fajnie że są ludzie którzy tak jak Ty piszą i tak sobie myślę że łączy nas ta sama przypadłość można porozmawiać na ten temat i tak dalej
Znam ten ból, mam dużo podobnych „tików” a w szkole jeszcze podstawowej było gorzej. Częściowo to zahamowałem, ale nadal wiele tych odpałów mi przeszkadza. Znajomi i rodzina się do tego przyzwyczaili, a w gronie ludzi obcych też w jakiś sposób muszę „wyładować” potrzebę tego, wtedy w jakiś inny sposób to robię. Mniej rzucany się w oczy. Prowadząc działalność swoją i mając problemy wiecznie z klientami, nie pomoga to zaprzestać robić, często nawet wzmaga.
Myślę że nerwica natręctw,zostaje w większości przypadków na całe życie.Zmienia się tylko stopień jej natężenia.Czasem jest mega silna,czasem słabsza a czasem niemal całkowicie zanika.Jednak nie jeśli wcześniej to później zawsze powraca. Dzieje się tak właśnie dlatego że dotyczy wrażliwców,a ta cecha jest wrodzona .....😪
Ja też mam nerwice ale w bardzo bardzo łagodnym wydaniu w porównaniu do Patryka. U mnie głośność muzyki zawsze liczba parzysta, klimatyzacja parzysta, jak przeglądałam demoty czy kwejki, zawsze kończyłam na parzystej stronie 😅 papier toaletowy listkiem na zewnątrz bo inaczej mam ciary i kilka innych drobnostek, na szczęście nie utrudnia mi to życia
Małe dzieci mają swoje stresy. Jest dużo takich, których nie pamiętamy. Z przedszkola, a nawet wcześniej. Nie wieżę,że ktoś się urodził z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym.
Z pewnością nie, ale niektórzy z nas są predysponowani do nerwicy np. niski poziom neuroprzekaźników itp. Jak do tego dochodzi trudne otoczenie to taka choroba (ta, czy inna) może się uaktywnić.
Dziwnie 'prześmiewczo' ujęte poważne zaburzenie. Patryk lepiej, aby udał się na psychoterapię...Czy CBT czy w nurcie dynamicznym.. Gratuluję sił do pracy nad sobą SAMEMU, gdy tych sił braknie, lepiej się udać... Powodzenia 🤞
Ostatnio sam się kapnąłem, że mam początki OCD. Przynajmniej od tego momentu staram się to bardziej olewać i póki co jest lepiej! Pozdrawiam wszystkich
Nie umniejszając objawom tego młodego człowieka to każdy powinien wiedzieć że nerwica natręctw manifestuje się na wiele sposobów. Pana objawy są całkiem łagodne.
Witam ja zmagam się od kiedy tylko pamiętam teraz jestem w stanie część tych zachowań kontrolować Cieszy mnie,że ludzie zaczynają o tym mówić pozdrawiam
Uważam jako psycholog że wywiady z osobami nt ich chorób psychicznych powinny przebiegać w dłuższym czasie od rozpoznania niż 3 miesiące bo po trzech miesiącach leczenia wgląd w siebie może być nadal mały. Widać że Pan jeszcze nie zna powodów dla których uaktywniają mu się zaburzenia i przed nim jeszcze duża praca na psychoterapii własnej. Nie wiem czy taki wywiad to nie rzucanie się na głęboką wodę
Ja od paru lat moje natręctwa zapisuje w zeszycie jak u mnie to wygląda. To jest syf i nic więcej. Nerwica natręctw niszczy głowe i ciało. Nie ma normalnego życia z tą chorobą. Życzę dużo siły w walce z tą chorobą i normalnego w miare fukncjonowania po jej ustąpieniu wszystkim chorującym. Pozdrawiam.
Prowadzący, jak i gość mają bardzo ubogą wiedzę o OCD. Wyszedł bardzo nieprofesjonalny wywiad. Panie Dymitr - wypadałoby poczytać, zebrać informacje, a nie mówić gościowi: "Ty wiesz, że to jest bardzo dziwne?". Nie jest proste rozmawiać o zaburzeniach/chorobach psychicznych - proponuję posłuchać parę rozmów z cyklu "Farbowanie życia" - tak to powinno wyglądać. Gość sympatyczny, ale wywiad byłby bardziej wartościowy gdyby porozmawiać z kimś bardziej świadomym, w trakcie albo po terapii. OCD nie bierze się "znikąd"...
Co do Japonii pechowa liczba jest liczba 4. Jedno z czytań tej liczby można zapisać jako shi - śmierć. Podobnie jest z liczbą 9, która ma zbliżony wydźwięk do cierpienia. Co do samej liczby 4 jest to do tego stopnia rozwinięte, ze nie ma na klatkach mieszkania numer 4 jest 3 oraz 5. Tak samo nie ma w wielu szpitalach piętra nr 4. Pozdrawiam serdecznie wszystkich słuchających ❤
Ja całe życie mam przypadłość tramwajową. Jak tramwaj staje na przystanku to oblewa mnie pot że się zatrzymał i będzie miał spóźnienie. Ten strach mam nawet wtedy jak kompletnie nigdzie się nie spieszę.
Moim zdaniem ten chłopaczek opowiada to na tyle luźno, że faktycznie może się to wydać zabawne. Gdyby płakał, wtedy Dymitr na pewno inaczej by do tego podszedł. Co tak na niego wskoczyliście?
to jest trzeci (po wywiadzie z ofiarą przemocy na s i dzieckiem osoby dotkniętej zbieractwem) filmik z tego kanału, który oglądam ostatnio i trzeci, ktory ogląda mi się tragicznie przez nieprzygotowanie prowadzącego, ogromna niewrazliwosc, krzywdzące komentarze. dodam, że ten film oglądam z rocznym opóźnieniem, pozostałe są jeden sprzed 7 miesięcy, drugi jest nowy. przykro, bo lubiłam ten kanał, ale zwyczajnie boli mnie przebieg filmów i nie jestem w stanie ich dokończyć
Doć tłumaczy swoje zachowanie, że kompletnie inaczej sobie wyobrażał ta chorobę ... chyba osoby krytykujące nie przesłuchały do końca ... brawa dla chłopaka za wyjście z strefy komfortu .... mi tez w głowie to ciężko przepracować ... ale i tak szacun i życzę zdrowia
Mój bratanek w czasie covid nabawił się nerwicy natręctw. Ciągłe mycie rąk, plucie śliną. W przedszkolu opiekunki bardzo duży nacisk na higienę rąk nakładały i małe dziecko nasiąkło przekonaniem, że zarazki wszystkich zabiją. Uświadamiam sobie, że też miałam podobne schematy i wszystko sobie tłumaczyłam, że jak czegoś nie zrobię to stanie się to czy tamto. Teraz mam nerwicę lękową i bardziej przeszło to na zamartwianie i obawy i muszę wszystko kontrolować.
Prowadzący trochę nieprzygotowany do tej roli. Podśmiechuje się z ludzi, widać to po sposobie prowadzenia podcastu. Ja doskonale rozumiem chłopaka bo sam zmagam sie z nerwicą i nikt o tym nie wie. A zachowanie prowadzącego troche jest nie na miejscu. Zwłaszcza w tym momencie 8:30
Hej Dymitr, nie chcę się czepiać, ale wiem, jak dbasz o poprawną polszczyznę, dlatego z narzędnikiem używa się formy "tą" (a nie "tę"): "z tą historią". Wywiad jak zawsze bardzo ciekawy, dobierasz bardzo interesujących rozmówców, których dobrze się słucha
To jest bardzo trudne schorzenie dla osoby, u ktorej wystepuje jak i dla innych osób z otoczenia. Wyobraź sobie , ze niechcący dotkniesz taka osobe tuż przed wyjsciem ,a ona już nie wyjdzie tam gdzie mieliście wyjść zanim się nie wykąpie bo ją dotknales i czuje się brudna. No i musisz czekac godzine aż ta osoba się wykąpie i zmieni ubranie na kolejne bo poprzednie już się nie nadaje, a założył je chwilę przed wyjściem. Albo jak pies narzyga w domu to każe ci ta osoba umyć wszystkie podłogi, psie legowisko, wyczyścić tapicerkę kanapy, poprac koce , poduszki i wszystko co potencjalnie ten pies mógł dotknąć pyskiem zanim wróciliście do domu. Wiesz jaki to jest terror? Czy dla Ciebie to jest po prostu strasznie dziwne?
Bardzo ciekawy wywiad. Jednak uważam, że potrzebna by była rada terapeuty. To niestety nie bierze się znikąd. Bardzo zastanawia mnie to co było w szufladzie? To również jest kluczowe. Jestem w 44 minucie i jeszcze to nie padło. Powodzenia życzę w diagnozie i w zdrowieniu 🤗🍀
Rozumiem Patryka bardzo dobrze. Żyje z tym od wielu lat. Człowiek z czasem zaczyna się przyzwyczajać i jakoś sobie z tym radzić ale jest to bardzo trudne niestety
Też mam nerwicę natręctw choć nie zdiagnozowaną,ja skubię,kiedyś skórę głowy,teraz skórę stóp.To powoduje u mnie wstyd,niemożliwość korzystania z basenu,chodzenia w sandałach ...ito.Koszmar.
Ja od stóp do głów… wszelakie niedoskonałości, gdziekolwiek. Sesje po kilka godzin przy lustrze, doszukiwanie się i wydrapywanie, wyciskanie. Masakra. I tak już 13 lat… zaczęło się od tego że w 6 klasie typ mnie wyzywał od smigoli i ogrów, bo jeden pryszcz mi wyszedł.
Nerwica natręctw jak sama nazwa mówi to rodzaj nerwicy,więc dotyka osoby wrażliwe,dellikatne emocjonalnie.U mnie nadila się w sytuacjach kiedy mam dużo problemów,duży stres.Kiedy problemy się rozeiązują i mam lepsze dni pod tym kątem,jestem szczęśliwa,gdy wydarzy się coś dobrego w moim życiu to od razu natręctwa się zmniejszają bardzo zdecydowanie.Ten rodzaj schorzenia bywa bardzo dziedziczny.Przynajmniej w moim przypadku lub pojawia się u osób ,które mają w rodzinie osoby z inną nerwicą lub depresją. W moim przypadku bardzo trudne dzieciństwo,nadmiar obowiązków np.zajmowanie się młodszym rodzeństwem już w wieku ośmiu lat ,życie w strachu (kary cielesne od rodziców),złe warunki miezkaniowe -ciasnota i nie możność decydowania o własnym wyglądzie np .przymusowe ścinanie włosów,,na chłopaka,,dojrzewającej dziewczynce dla której długie włosy są wszystkim.😪
Również mam nerwicę natręctw. Też potrząsam głową. To jest takie uczucie, że jak nie potrząsasz głową to czujesz się niekomfortowo. To takie uzależnienie. Często głowa sama z siebie już z przyzwyczajenia tak robi. Często się wstydziłem jadąc do pracy tramwajem.
Na marginesie, czwórka jest pechowa w Chinach, bo bodajże fonetycznie brzmi jak słowo "śmierć". To sprawiło, że jako dziecko bałam się czwórki. I też starałam się jej unikać. Nie pamiętam tylko jak sobie radziłam mieszkając w mieszkaniu nr 4. 😂
Mega podcast, daje do myślenia. Sam borykam się z podobnymi problemami i po przesłuchaniu tego nagrania, wygodniej jest mi radzić sobie ze swoimi „tikami”. Dopiero z perspektywy osoby trzeciej, człowiek uświadamia sobie, co dzieje się z jego życiem. Dzięki Panowie!!
Biorę pod uwagę, że prowadzący nie miał na myśli nic złego, ale podkreślanie kilkakrotnia "to jest dziwne, to jest super dziwne" jest nieprofesjonalne. Osoby które mają nerwicę często przedłużają niepotrzebie swoje cierpienie, bo boją się szukać pomocy i mówić o tym innym, bo ktoś powie "ale to dziwne"..
Chłopak sam potwierdził mówiąc ze super dziwne to mało powiedziane wiec myśle że jest świadomy jego zachowania odbiegające od normy i nie czuje się urazy do prowadzącego
@@dreams6287 chodzi o innych z nerwicą natręctw, którzy to będą oglądali; poza tym profesjonalizm nie zależy od tego, czy kogoś akurat coś uraża, czy nie, tylko jak to może na kogoś zadziałać; mam znajomego, któremu lekarz psychiatra powiedział na wizycie, że sobie w życiu nie poradzi, to czy sobie mój znajomy zrobił coś z tego, czy nie - nie ma wpływu na profesjonalizm
przyznam, że pomimo tego, że sam mam natręctwa, nie zwróciłem uwagi, może raz dlatego, że gość chyba nie za każdym razem wszystko nam mówi, a przez to niektóre te rzeczy też mi się wydały mego dziwne xD nie byłyby DLA MNIE mega dziwne, gdyby te czynności wytłumaczył tak, jak ze spadającym klapkiem - że to ma być pewną dobrą wróżbą, otóż wydaje mi się, że może wszystkie takie czynności typu "dodatkowe" w nerwicy natręctw są takim właśnie zaklinaniem rzeczywistości (inaczej niż np. sprawdzanie czegoś po wielokroć, czy domywanie siebie/czegoś), poza tym nie wierzę, że gość nie zdawał sobie na żadnym poziomie sprawy z rzeczy, które robił - może nie były one bardzo na wierzchu świadomości, ale gdzieś zaraz obok na pewno, również w miarę stawania się coraz bardziej uciążliwymi, również to implikuje uświadamianie sobie, bo gdyby nie, nie można by było mieć refleksji o uciążliwości
trafne spostrzeżenie i w sumie, dobrze by było żeby treści z taką formą, jak w tym vlogu się jednak nie pojawiały, z uwagi na dobro tych, którzy są w tej sytuacji najbardziej bezradni, rozrywkę gawiedzi odsunąłbym w daleki kąt; prowadzący jest znany z robienia materiałów pod publiczkę, bez odpowiedzialnego przygotowania
Też mi się nie spodobały te teksty....
Ty ale on nie jest psychologiem. Ktoś kto idzie do niego na rozmowę wie ze idzie nie do lekarza a do normalnego czlowieka. Wiec takie idiotyczne czepianie się z twojej strony.
Powadzący w szoku jakie to jest dziwne, podśmiechuje się i go to bawi, po takiej rozmowie człowiek naprawdę może poczuć się jak wariat. Gratuluję odwagi pomimo niekompetencji i braku przygotowania do tematu prowadzącego.
prowadzacy dopasowal sie energie do chlopaka i moim zdaniem wyszlo swietnie. Nie wyobrazam sobie energicznego chlopaka, wesolego, opowiadajacego o swoich natrectwach w luzny sposob a po drugiej stronie siedzi sztywny prowadzacy bez cienia usmiechu i z kijem w dupie
bo to zwykly fajfus jest, nie pierwszy raz podsmiechuje sie jak jakis idiota
Wild dokladke tak jak piszesz.
@@WildeyesVendetta 46:25 tu też?
Nie no najlepiej żeby płakali tam razem , dystansu trochę..
Ze swojego doświadczenia wiem jak ciężko jest wytłumaczyć innym jaką batalią jest każdy dzień dla osób z nerwicą. Często (na szczęście) nie łączy się to z natrętnymi myślami, a jednak impulsy ciała i głowa zmuszają do utrudniania sobie każdej minuty życia (poza tymi kiedy akurat śpisz, a w moim przypadku o to też jest ciężko). Nigdy nie jesteś w stanie się wyluzować, odprężyć. Uczucie nieustającej agresji i niesmaku wobec siebie i innych jest straszne, a ty wiesz, że to „twoja wina. Często zastanawiam się czy takie życie w ogóle ma sens.
Nerwica natręctw to zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, które ma swoje przyczyny. Nie bierze się znikąd. Gość programu wzbraniając się przed wykonywaniem tych czynności nie dochodzi do przyczyny problemu i nie próbuje jej przepracować (może to być stres związany z traumą z dzieciństwa, której nie pamiętamy). OCD leczy się u psychoterapeuty, można naprawdę wiele się o sobie dowiedzieć.
Nie usuwa tylko objawu, ale faktycznie leczy chorobę. To się nazywa terapią ekspozycji i powstrzymania reakcji.
@@paulinam2699 zgadzam się, że jest to sposób leczenia OCD, jednak w dalszym ciągu nie dochodzimy do sedna sprawy. Na sesjach terapeutucznych uczymy się ignorować natrętne myśli, ale dodatkowo szukamy przyczyn choroby, szukamy w przeszłości - mogą to być doświadczenia z dzieciństwa, np stres spowodowany różnymi traumami, których czasami nawet nie pamiętamy. Uważam, że to musi iść w parze.
@@ewamordarska-dietetyczka5486tez tak uważam
@@ewamordarska-dietetyczka5486skoro nie pamiętamy to jak mamy dojść do tego co to spowodowało nagle nam się podczas terapi magicznie przypomni ?
@@ewa.zm1994 Może tak się zdarzyć, że podczas terapii magicznie się przypomni. Na tym polega grzebanie w przeszłości - by odnaleźć klucz, który otworzy kolejną kłódkę, by w skrzynce znaleźć kolejny klucz. I tak do momentu aż człowiek zacznie odkrywać prawdę o samym sobie. Mózg nie bez przyczyny wypiera to, z czym nie daje sobie rady, ale da się te wspomnienia odzyskać, chociaż jest to bardzo trudne, jest to jednocześnie możliwe.
Dymitr mogłeś się lepiej przygotować. Ale temat bardzo ciekawy ,przyjemnie się słucha ! Prosimy więcej rozmów o zaburzeniach psychicznych
Dymitr (rosyjska onuca simp) Błaszczak nie przygotowuję się ma cię gdzieś
@@zyciegraciarza Dymitrj Blazcykov sprzedaje ropę putinowi
@@zyciegraciarza Z którego zsypu na śmieci się wyczołgałeś?
@@Anna-nr3sr twojego w sypialni Anka
@@Anna-nr3sr jak tam na emeryturze?
Bardzo nieprofesjonalny "wywiad",jaki nie uzywa sie takich slow,jak prowadzacy,jeśli chce się być dziennikarzem. Szacunek dla młodego człowieka. Gratuluje odwagi i silnej glowy,żeby przezwyciężyć ten problem.
Nie ucz ojca dzieci robić! Zawsze znajdzie się jakaś upierdliwa zrzęda...
@outofbox9084 wróć lepiej do szkoły potrenować interpunkcję ;)
Zajebisty podcast Panowie!
Mam zdiagnozowaną nerwicę natręctw od ponad dwóch lat. Jestem wdzięczna, że coraz więcej mówi się o nerwicy natręctw, gdyż sama nie wiedziałam o jej istnieniu przed postawioną diagnozą. Patryk, trzymam za Ciebie kciuki. Wiem, przez co przechodzisz i jak to boli, jaki to ogrom cierpienia. U młodych ludzi bardzo szybko rozwija się ta choroba. Obsesje ponad ludzką siłę, chęć poczucia ulgi i liczne kompulsje potrafią wykończyć człowieka. To utrudnia życie codzienne. Trzymam za Ciebie i wszystkich chorych kciuki. Dziękuję za ten wywiad 💛
To co się stało że już tego nie robisz ? Kiedyś czegoś takiego nie było to siedzi w głowie tak myślę
A jakbyś nie zrobiła tego swojego rytuału to co by się stało?
@@katherinacee262 Leczę się, mam bardzo dobrych specjalistów i świetne leki. Zdarza mi się zrobić to, ale mnie już tak nie męczy.
@@katherinacee262 Czułabym ogromne napięcie, które rosłoby w mojej głowie, moje całe ciało by się napinało w stresie, z sekundy na sekundę byłoby coraz gorzej, czułabym swego rodzaju wyrzuty sumienia. Dopiero wykonanie kompulsji, tj. czynności, sprawia, że czujesz się niby to lepiej, ale to pozory, bo za chwilę znowu musisz coś wykonać i tak w kółko.
Jak rozpoczęła się diagnoza?
Dymitr, tak właśnie wygląda nerwica natręctw. Też mam ją, wyglądasz na bardzo zdziwionego. Całe życie niestety podporządkowane jest temu. Dla ciebie w głowie się to nie mieści a niestety my żyjący z tym w pewnych momentach już o tym nie myślimy i to robimy......
To się dobrze leczy farmakologicznie plus terapia behawioralno- poznawcza.
Czesc Dymitrze :). Lubie ogladac, Twoje programy. Z reszta kiedys juz sie na ten temat wypowiadalam, zarowno w superlatywach, jak i zwracajac uwage na pewne niedociagniecia. Bardzo sie ciesze, ze podjales sie tak waznego i trudnego tematu, i chwala temu chlopakowi za otwartosc i podejscie do niego! Rozumiem, ze rozmowa byla dosc 'luzna', i ze Twoj gosc wybral niekonwencjonalna metode leczenia, jaka jest samoleczenie. To, w przypadku zaburzen psychicznych nie jest najbezpieczniejszym wyjsciem, ale bardzo sie ciesze, ze chopak czuje sie lepiej. Rowniez bardzo dziekuje mu za to, ze wspomnial o tym, ze nie jest to najlepsza metoda na tego typu zaburzenia.
Co do Twojej strony i roli w tym wywiadzie; otwartosc i bezposredniosc - ok. Moze to taka konwencja, troche jak Louis Theroux (uwielbiam go!) - na naiwniaka, kogos kompletnie nieobeznanego z tematem (dostepnego dla przecietnego Kowalskiego w tym temacie i pozwalajacego mu zrozumiec), ale jesli tak, to jednak trzeba nad tym popracowac. Nie mowie tu o braku kompetencji, ale szukanie podloza zaburzenia psychicznego w perfekcjonizmie, przesadach do ktorych ktos ma sklonnosc, lub cechach charakteru, jest szkodliwe i wysyla bledny sygnal w strone odbiorcy. Szczegonie kiedy nie wyjasniasz pozniej, ze podloze (jako takie) tego zaburzenia nie jest do konca znane, ale na podstawie badan przypuszcza sie, ze lezy ono w nieprawidlowej pracy mozgu zwiazanej z zaburzeniami w neuroprzekaznictwie. Mam nadzieje, ze ten 'feedback' sie przyda. Pozdrawiam i zycze powodzenia. :)
Dzieki za podzielenie sie tą historią, dzieki za odwage. A panu redaktorowi na przyszlosc życzę wiekszej powściągliwości w wyrazaniu zdziwienia i lepszego przygotowania się w danym temacie
Fajny chłopak. Trzymaj się, gościu. Dzięki, że znalazłeś w sobie odwagę i opowiedziałeś nam o tym
Normalnie coraz ciekawsze tematy, bardzo dobrze się słucha . Bardzo sympatyczny młody człowiek oby wyszedł na prostą czego Mu życzę. Oby więcej było takich ciekawych tematów. Pozdrawiam serdecznie 😀
Rozumiem Cię Patryku doskonale, można się z tego teraz śmiać, lecz wiem jakie to jest męczące,jak niszczące, pozdrawiam i cieszę się że to już za Tobą.
Jako dziecko z rodziny w której był alkoholik nabawiłam się nerwicy natręctw. Myłam zęby najpóżniej do 11 odkąd wstałam w weekend. Stukałam palcami parzystą ilość w barierkę na balkonie bo inaczej dziadek wróci pijany( wychowywali mnie dziadkowie). Wszystko w moim pokoju dziecięcym było idealnie posprzątane, inaczej przyjedzie policja. Trzepałam włosami, choć to było okresowe. Nie chce nawet wymieniać reszty...im bardziej ta "magia" się sprawdzała, tym więcej dorzucałam. Z wiekiem przechodziło. Później jako dorosła osoba przenosiłam to na związki, aż z czasem, około 22 roku życiasama sobie wytłumaczyłam, że to...do cholery nie działa :)
Oj, te komentarze pana prowadzącego trochę irytujące... "ale to DZIWNE, dziwne!", "może masz nerwicę, bo jesteś zabobonny"? 🙃 Mało profesjonalne... Z tym zabobonnym to w ogóle nie powinno paść, nerwica tak nie działa. Skoro prowadzący nie zna się na tym zaburzeniu, po co te próby analizy?🙃 Nerwica, wbrew pozorom, jest bardzo logiczna, trzeba po prostu zagłębić się w jej temat. Niemniej, fajnie, że taka tematyka wywiadu. Zdrowia dla Patryka 💪
Prowadzący kilka rozmów przeprowadził to już zaczyna bawić się w psychologa
Dymitr, bardzo dobrze poprowadziles ten wywiad, bez zadęcia, na kulturalnym luzie, z szacunkiem dla gościa. Widac było że twój gość czuje się z tobą komfortowo.
Miło, że o tym mówisz i uświadamiasz ludzi bo ja np. nie miałam pojęcia, że jest to taki problem. Fajne jest to, że śmiejesz się z tego co Cię dotkneło i że jesteś takim pozytywnym chłopakiem. Nie załamujesz się i życzę Ci tej siły do walki i wiary, Pan Bóg jeśli wierzysz może zabrać Ci to dziadostwo a jeśli modlitwa Ci szkodzi jak mówisz, to chociaż rożaniec pod poduszkę włóż, to jest siła! 💪🏻
W "Dniu Świra" macie idealny przykład nerwicy natręctw, więc temat powinien być znany od dawna 😉
I w Detektywie Monku
Co to dzień świra
@@MarekJędrzejewski-k3c polski film z 2002
@@MarekJędrzejewski-k3cPolski film z Markiem Kondratem.
Super chłopak, już go uwielbiam! Tak ciepły, zabawny, bezpośredni 🤍
Wcześniej stany lękowe, teraz nerwica natręctw. Super, ze takie rozmowy pojawiają się na kanale 😊
Miałem nerwicę lękową rok czasu a natręctw od 8 roku życia tragedia
Super wywiad! Byłoby wspaniale jakbyś jeszcze kiedyś poruszył ten temat. Nerwica natręctw może być o wiele gorsza...dochodzą natrętne myśli, wybuchy złości itp. Bardzo obszerny temat.
Patryk, świetny chłopak. Bardzo dobrze się Ciebie słucha. Duży szacunek do dystansu do swojej przypadłości i poczucie humoru! Powodzenia
Bardzo ciekawa rozmowa, świetny cykl. Trochę mnie drażni nazywanie alkoholu antydepresantem. Właśnie alko jest bardzo silnie działający depresyjnie.
ktos ma depresje bierze depresanty i popija alkocholem :(
Znów kolejny ciekawy podcast. Rozumiem tego gościa w odcinku, bo ja czasami mam tak, że coś musze zrobić zawsze np. coś dotknąć. Jednak to nie jest tak, jak u tego gościa w tej rozmowie. Życzę mu, aby szybko skończył to, gdyż to może być na prawdę męczące. Pozdrawiam Dymitrze. ❤😃
Super podkast, prowadzący i gość bardzo fajni ludzie,brawo proszę o więcej takich podkastow
Ten wywiad właśnie uświadomił mi, że byłam o krok od nerwicy natręctw za dzieciaka. Miałam fioła na punkcie liczb parzystych, potrząsałam często głową, z tymi modlitwami miałam tak samo itd i wyszłam z tego zupełnym przypadkiem, podczas jazdy samochodem dałam sobie wyzwanie że spróbuję tego nie robić i zobaczymy co się stanie. Boję się myśleć jakby się to potoczyło gdybym weszła w to mocniej, jak Twój rozmowca 🙄
Gorszej gafy jak zakwalifikowanie alkoholu do antydepresantów to już dawno nie słyszałam... "Czy nie szukałeś pomocy trochę w różnych antydepresantach? Alkohol..." 49:42 wtopa.
Bardzo fajny wywiad. Dziekuje Patryk, że podzieliłes się z nami swoją historią
Ja jako dzieciak musiałam LICZYĆ wszystkie moje misie i Barbie na półce po kilka razy zanim zasnęłam. Potrafiłam kilka razy wstawać, zapalać światło i znowu sprawdzać czy wszystkie są. :D Całe szczęście przeszło mi ale pamiętam to uczucie przymusu i poczucia, że jak nie policzę to coś się stanie. :)
Nerwica natręctw (OCD) to piekło na ziemi. Zaburzenie psychiczne bardzo trudne do usunięcia. Zmagam się z tym od 12 lat. Biorę na to leki i korzystam z psychoterapii. Raz jest lepiej, raz gorzej. Bardzo obciążająca przypadłość powodująca wręcz cierpienie. Zdarza się ,że człowiek wręcz płacze kiedy wykonuje te czynności przymusowe. Ciężko się z tym żyje. Pozdrawiam wszystkich.
Dokładnie mam tak samo, powtarzam te same czynności po 7, 9 razy po 4 razy, myje 5 razy ręce
Witam.
Zmagam się 14 lat. Piekło na ziemi. Pozdrawiam
Też zmagam się z nerwicą natręctw, świetny gość
To jest jedna z tych rozmów, które słucha się z zaciekawieniem.
Bardzo pozytywna w odbiorze.
Gratuluję.
Jestem na początku podcastu. Wychodzi brak wiedzy i przygotowania prowadzącego. Miałam znajomego z tą chorobą. Dokładnie nie pamiętam, ale tłumaczył mi, że "normalnie" mózg odkodowuje pewne informacje, np zamknąłem drzwi i idę do pracy a u osoby chorej zaburzone są pewne dosłownie reakcje chemiczne i nie ma tego odnotowania że np zamknąłem drzwi i to ciągle wraca. Musisz się sto razy upewniać że wykonałeś daną czynność. Leki polegają na uzupełnianiu tych reakcji chemicznych. Po prostu komórki nerwowe jakoś źle przewodzą informacje. On jeszcze miał takie "wyobrażenia" że np wyrzuca kogoś przez okno albo że ktoś na ulicy kogoś zabija. To są rzeczy ponoć bardzo powtarzalne u chorych. Niestety takie "złe" są te myśli.
Słuchając chłopaka wnioskuję, że są różne stopnie tej choroby.. miejmy nadzieję że to się z wiekiem nie spotęguje. Bo jeśli sam sobie z tym poradził- ciekawe jak? Z tego co wiem, to potrzebne jest leczenie psychiatryczne, bo system nerwowy z czasem "wysiądzie" (bóle głowy, spięcia mięśni lub inne objawy somatyczne). Generalnie jako, że trochę poznałam temat uważam, że ten wywiad był dość płytki - widać, że Dymitr (z całą sympatią) nie wie jak rozmawiać. Jakie pytania zadawać. Bo można by było naprawdę ciekawą rozmowę zrobić.
@@novabezglutenowaNo masz bardzo dużo racji u mnie system nerwowy wysiadł dostałam takich bóli głowy że dosłownie wyłam z bólu dopiero po 2tyg leków na depresję poczułam się lepiej
OCD z tego co wiem może mieć wiele przyczyn. Jedną z nich są niedobory neuroprzekaźników, ale i tak terapia behawioralna: powstrzymywanie się przed wykonaniem czynności kompulsywnej itd jest podstawą.
Dla mnie najbardziej przeszkadzają natrętne myśli dot. przeszłości, czy kogoś potrąciłem zraniłem coś zniszczyłem. Ciągle poszukiwania pewności że nic złego się nie stało. Plus sprawdzanie kranów dzwi itp, rytuały dotykanie przedmiotów. Ciężko jest.
Cały czas , jak Was słucham siedzi mi ten sam film .Dzień Świra . Myślałem że to jest fikcja literacka .
Dymitr, uwielbiam Twoje filmy, ogladam je juz parę lat ale tym jestem zawiedziona. Nie przygotowales sie, czym jest nerwica natręctw i byles bardzo oceniajacy w stosunku do goscia, jednoczeanie powtarzałeś ,,nie oceniam''. Tutaj gość jest silny i potrafi zapanowac w pewnych kwestiach nad soba, ma duzo zasobow jak np. poczucie humoru i mozliwe ze nie ma chorob wspolistniejacych. Jednak sa osoby, ktore sobie wgl z tym nie radzą i po obejrzeniu tego filmu moga poczuc sie jeszcze gorzej, szczegolnie jezeli widzialy w Tobie autorytet. Pierwszy raz mam nadzieje ze ten film obejrzy jak najmniej osób. Mam nadzieje, ze bedziesz mial refleksje po tym spotkaniu z gosciem i nastepnym razem przemyslisz dobór pytan i komentarzy w kierunku osoby zmagajacej sie z trudnosciami na tle psychicznym. Malo tego byles pierwsza osoba przed ktora gosc sie otworzył i mozliwe ze z Twojego filmiku dowiedza sie o tym jego bliscy i znajomi. Mam nadzieje ze nie bedą z tego tak smieszkowac jak Ty....
To nie jest dziwne, to jest choroba, która przez to że nie jest powszechnie znana ani śmiertelna nie budzi zainteresowania pomocą tym ludziom. Chory na nerwicę natręctw bardzo się z tym źle czuje bo jest świadomy, że robi coś nadzwyczajnego ale nie ma komu tego powiedzieć, bo nie wie jak to tłumaczyć. Podłożem tej choroby jest lęk, cały ten schemat ruchów wynika z lęku, że jeśli tego się nie wykona to stanie się coś złego.
To prawda,znam z autopsji
I to jest mądry komentarz a on nie wie dlaczego tak robił poprostu musiał albo wie i nie chce powiedzieć dla mnie to jest dziwne to tak jakbyś kogoś zabił i dlaczego to zrobiłeś no nie wiem poprostu musiałem
PANIE PROWADZACY... To Pana zachowanie staje się nieznośne! Weź się Pan każdorazowo zapoznaj z tematem przed przeprowadzeniem wywiadu, bo ja tylko oglądając to czuję się niekomfortowo, a co dopiero rozmowca musi czuć!
Bardzo sympatyczny chłopak. Uważam, że dzięki temu wywiadowi człowiek może mieć więcej zrozumienia dla drugiego. Znam osobę z tą chorobą i wiem jak trudno potrafi być. Pozdrawiam🙂
W moim przypadku rządzą liczby, chore liczenie wszystkiego , dzielenie przez dwa, lub muszą być parzyste, dodaję, dzielę(randomowe rzeczy, okna w blokach, drzewa na drogach, litery na plakatach, litery w opisach do np. filmów, płytki w łazience, WSZYSTKO) to jest okropne, łapę się na tym, probuje tego nie robic ale mój mozg MUSI, MUSI LICZYĆ, kiedyś myslalam, że jestem dziwakiem, teraz już wiem, że to choroba nad którą ciężko zapanować.
Są różne rodzaje nerwicy ,też mam
Hej, mam to samo i jeszcze gorzej od wielu, wielu lat. Jak sobie z tym
radzisz? Byłaś u psychologa?
Jesteś genialny chłopaku. Pomogłeś sobie sam przy pomocy technik, które są używane w terapii behawioralnej. Działasz intuicyjnie w prawidłowy sposób. Pokonujesz lęk i powstymujesz się przed wykonaniem kompulsji. Tak trzymaj. Czynności kompulsywne stają się nawykiem, więc jest bardzo trudno się ich pozbyć. Niektórzy ludzie potrafią odstawić papierosy z dnia na dzień. To chyba kwestia silnej woli i w Tobie ona jest mega silna. Nie poddawaj się.
Dzięki za ten filmik, mam tyle samo lat i również na to choruje... mam to samo przy wychodzeniu z pokoju :( zdrowia wszystkim to okropna choroba
Rozmówca - mądry, młody człowiek. Powodzenia
Jak byłam w podstawówce rodziła się we mnie nerwica natręctw. Objawiało się to tym, że codziennie, naprawdę codziennie przestawiałam meble w swoim pokoju. Nie że z lewa do prawa. Ja robiłam generalne przemeblowanie wszystkich mebli. Codziennie meble stały w innym miejscu. Prawie skończyło się to wtedy, gdy rodzice przenieśli mnie do innego pokoju gdzie było tylko łóżko od ściany do ściany, którego w żaden sposób nie dało się wykręcić a po drugiej stronie ogromna meblościanka. Z początku jeszcze przesuwałam codziennie tą meblościankę o te parę cm byleby przesunąć. Potem jakoś odpuściłam, a za niedługo czas mieszkałam już po internatach i akademikach i przeszło.
On dobrze mówi " takie zabobony". Ja miałam coś takiego ze jak nie zrobię tego przemeblowania to coś się zmieni w moim życiu na źle.
Ale fajny chłopak! Taki pozytywny ! 😊 Prowadzący oczywiście też 😊🌸
Cieszę się, ze temat ten jest coraz bardziej znany w przestrzeni publicznej. Zmagam się z nerwicą natręctw odkąd pamietam, zdiagnozowana jestem od półtora roku. Nie wiem, skąd to się brało, ale z rożnym poziomem intensywności utrudniało życie. Pamietam, jak dostałam klucze do domu i przed wyjściem do szkoły, miałam sprawdzić, czy wszystko w domu jest odłączone (toster, żelazko itd) i czy drzwi zamknęłam. Potrafiłam się spóźniać do szkoły, bo 10 razy się zawracałam, żeby upewnić się, CZY NA PEWNO zamknęłam drzwi. Tak samo raz wkręciło mi się, ze zanim zasnę, muszę kilka razy sprawdzić, która jest godzina, bo jeśli tego nie zrobię, to będę mieć wyrzuty sumienia. Albo musiałam cały czas dotykać swojej twarzy… raz wyśmiała mnie nauczycielka na lekcji, myślałam ze zapadnę się pod ziemie, Brzmi to idiotycznie, sle czujesz przymus i jak tego nie zrobisz, równie dobrze możesz przestać oddychać. Zawsze czułam się jak wariatka przez to wszystko i pamietam jak raz zrobiło mi się ciepło na sercu, jak oglądałam The BOYZ i jeden z bohaterów opowiadał o swoim OECD..
Mój syn też ma tą chorobę sraram mu się pomagać jak mogę staram sie tłumaczyć te jego natrętne mysli to nie jego to choroba bardzo się boję o niego
@@nuska0419 Niestety to nie takie proste, tzn ja wiedziałam, że podpowiada mi je choroba i lęk, ale o tak nie pozwało się to ich pozbyć. Skuteczne okazały się leki SSRI w moim przypadku Setaloft. One są bardzo tanie, po pierwsze recepty idzie się do psychiatry, ale jeśli później stan pacjenta jest stabilny psychiatra może wystawić takie upoważnienie jakby dla lekarza rodzinnego i on będzie mógł wystawiać na te leki receptę, tylko trzeba uzbroić się w cierpliwość. Ja usłyszałam, że po miesiącu będą pierwsze efekty, ale to nie do końca tak. Po miesiącu za bardzo poprawy nie było, po dwóch też średnio, a później stopniowo np zamiast 30 okropnych dni w miesiącu, było ich 28, a dwa były dobre chociaż do połowy głowa była wolna, potem ta proporcja się zwiększała i w moim przypadku po pół roku było pół na pół, co kiedyś było nie dopomyslenoa, bo każda sekunda była torturą. Teraz jestem już zdrowa i trzymam kciuki za pańskiego syna ♥️
Choruję na Zespół Tourette'a, mam również OCD, więc jest mi to znane.. ciężko się z tym żyje
Może widzów zaciekawiła by moja historia. Choruje na chorobę która prowadzi do utraty wzroku. W nocy nie widzę już nic.
Opisz dokładnie tutaj swój problem jestem ciekawy o co chodzi :o
Co to za choroba? mi też pogarsza się wzrok w nocy nie widzę zupełnie nic.
Całkiem interesująca komunikacja. Patrick, otwarty, pozytywny facet. Życzę facetowi Wszystkiego Dobrego w przyszłości. Dуmitr drugi sezon okazał się jeszcze ciekawszy i potężniejszy!👍😃 Super! Pozdrawiam!👍✌❣
W temacie natręctw słuchałam wypowiedzi psychologa. Przyczyn należy doszukiwać się w dzieciństwie i w relacjach z rodzicami np. zbyt wygórowane oczekiwania rodziców wobec dziecka, okazywanie negatywnych emocji przy jego niepowodzeniach itp.
Szanuje za wspomnienie o Dniu Świra 😃
Tak sobie pomyślałam, że Azjaci też unikają numeru 4, więc nie tylko Ty! Powodzenia na nowej drodze życia w spokoju i radości, dzielny z Ciebie gość!
Super temat i świetny gość. Do prowadzącego mam kilka uwag - brakuje Ci nieco odpowiedzialności w Twoich słowach. Nerwica natręctw jest chorobą, jak najbardziej.
Chyba pęknę z ciekawości, co za przedmiot jest w tej szufladzie 😁
Mam OCD od przedszkola. Bardzo uciążliwe, czasami potrafię poświęcić 30 minut lub godzinę, żeby mi przeszło.
Jako dziecko potrafiłam regularnie spóźniać się do szkoły zanim nie zrobiłam swljego rytuału idealnie. Znam ten ból, tą złość na siebie i bezsilność, czasemi popłakałam się ze złości bo nie wychodziło. Wchodząc do łóżka wieczorem musiałam oderwać nohę od podłogi z idealną wizją w głowie, inaczej następny dzień był fatalny. Czasem zajmowało mi to...godzinę. Rano trzeba było wstać...
W nerwicę natręctw wpadają zwykle osoby, które są bardzo systematyczne, obowiązkowe i uporządkowane (i wcale nie muszą sobie z tego zdawać sprawy). Na pewno też przesądne i mające skłonności do obsesji. Gdyby spojrzeć na to w taki sposób, można zauważyć, wszystko przestaje być takie dziwne i niewyobrażalne. Wiem, że niektóre z tych czynności są zbędne i niepotrzebne, ale jednak to powoduje poczucie kontroli nad sobą i pewnego zaplanowania dnia. Każdy chce kontrolować swoje życie, więc to zaburzenie nie powinno być odbierane jako coś z kosmosu. To wygląda tak, jak gdyby te osoby bały się zaskoczenia i niespodzianek. Nie lubią spontaniczności, źle znoszą zmiany.
Jak ja to rozumiem, pozdrawiam wszystkich z OCD
Też mam pozdrawiam
Niestety też jestem wśród chorych na OCD, Pozdrawiam również
@@olgam.9110 bratnia dusza
Też mam OCD od 10 roku życia. Już 24 lata się z tym zmagam
@@aniai6107 i jak sobie radzisz fajnie że są ludzie którzy tak jak Ty piszą i tak sobie myślę że łączy nas ta sama przypadłość można porozmawiać na ten temat i tak dalej
Znam ten ból, mam dużo podobnych „tików” a w szkole jeszcze podstawowej było gorzej. Częściowo to zahamowałem, ale nadal wiele tych odpałów mi przeszkadza. Znajomi i rodzina się do tego przyzwyczaili, a w gronie ludzi obcych też w jakiś sposób muszę „wyładować” potrzebę tego, wtedy w jakiś inny sposób to robię. Mniej rzucany się w oczy.
Prowadząc działalność swoją i mając problemy wiecznie z klientami, nie pomoga to zaprzestać robić, często nawet wzmaga.
Myślę że nerwica natręctw,zostaje w większości przypadków na całe życie.Zmienia się tylko stopień jej natężenia.Czasem jest mega silna,czasem słabsza a czasem niemal całkowicie zanika.Jednak nie jeśli wcześniej to później zawsze powraca. Dzieje się tak właśnie dlatego że dotyczy wrażliwców,a ta cecha jest wrodzona .....😪
To nieprawda że zawsze powraca.Skad to info?
Dobrze, że z tego wyszedł, każdy ma wmniejszej lub wiekszej skali takie,,problemy,, .
Ja też mam nerwice ale w bardzo bardzo łagodnym wydaniu w porównaniu do Patryka. U mnie głośność muzyki zawsze liczba parzysta, klimatyzacja parzysta, jak przeglądałam demoty czy kwejki, zawsze kończyłam na parzystej stronie 😅 papier toaletowy listkiem na zewnątrz bo inaczej mam ciary i kilka innych drobnostek, na szczęście nie utrudnia mi to życia
Małe dzieci mają swoje stresy. Jest dużo takich, których nie pamiętamy. Z przedszkola, a nawet wcześniej. Nie wieżę,że ktoś się urodził z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym.
Tez ciężko mi w to uwierzyć
Mi także ciężko w to uwierzyć
Z pewnością nie, ale niektórzy z nas są predysponowani do nerwicy np. niski poziom neuroprzekaźników itp. Jak do tego dochodzi trudne otoczenie to taka choroba (ta, czy inna) może się uaktywnić.
Dziwnie 'prześmiewczo' ujęte poważne zaburzenie. Patryk lepiej, aby udał się na psychoterapię...Czy CBT czy w nurcie dynamicznym.. Gratuluję sił do pracy nad sobą SAMEMU, gdy tych sił braknie, lepiej się udać... Powodzenia 🤞
mam tendecję do takich zachowań, ale zaraz jak je zauważam to staram się przestawać i na razie to się sprawdza
Buziaki dla piesków, jakie to słodkie ❤😊😍
Ostatnio sam się kapnąłem, że mam początki OCD. Przynajmniej od tego momentu staram się to bardziej olewać i póki co jest lepiej! Pozdrawiam wszystkich
Nie umniejszając objawom tego młodego człowieka to każdy powinien wiedzieć że nerwica natręctw manifestuje się na wiele sposobów. Pana objawy są całkiem łagodne.
Świetny temat ale to wielokrotne powtarzanie przez prowadzącego „ale to dziwne” było by zawstydzające dla każdego z nerwicą natręctw
Witam ja zmagam się od kiedy tylko pamiętam teraz jestem w stanie część tych zachowań kontrolować Cieszy mnie,że ludzie zaczynają o tym mówić pozdrawiam
Uważam jako psycholog że wywiady z osobami nt ich chorób psychicznych powinny przebiegać w dłuższym czasie od rozpoznania niż 3 miesiące bo po trzech miesiącach leczenia wgląd w siebie może być nadal mały. Widać że Pan jeszcze nie zna powodów dla których uaktywniają mu się zaburzenia i przed nim jeszcze duża praca na psychoterapii własnej. Nie wiem czy taki wywiad to nie rzucanie się na głęboką wodę
Do tego samodiagnoza
I na dokładkę kompletnie zielony w temacie prowadzący.
Bardzo trafna uwaga. Piszę to jako osoba, która się z tym zmaga.
Ja od paru lat moje natręctwa zapisuje w zeszycie jak u mnie to wygląda. To jest syf i nic więcej. Nerwica natręctw niszczy głowe i ciało. Nie ma normalnego życia z tą chorobą. Życzę dużo siły w walce z tą chorobą i normalnego w miare fukncjonowania po jej ustąpieniu wszystkim chorującym. Pozdrawiam.
Prowadzący, jak i gość mają bardzo ubogą wiedzę o OCD. Wyszedł bardzo nieprofesjonalny wywiad. Panie Dymitr - wypadałoby poczytać, zebrać informacje, a nie mówić gościowi: "Ty wiesz, że to jest bardzo dziwne?". Nie jest proste rozmawiać o zaburzeniach/chorobach psychicznych - proponuję posłuchać parę rozmów z cyklu "Farbowanie życia" - tak to powinno wyglądać. Gość sympatyczny, ale wywiad byłby bardziej wartościowy gdyby porozmawiać z kimś bardziej świadomym, w trakcie albo po terapii. OCD nie bierze się "znikąd"...
Omawiana nerwica natrectw bardziej kojarzy sie z podswiadomą przesadnoscią nizeli ,,perfekcyjnością"...hm....
Co do Japonii pechowa liczba jest liczba 4. Jedno z czytań tej liczby można zapisać jako shi - śmierć. Podobnie jest z liczbą 9, która ma zbliżony wydźwięk do cierpienia.
Co do samej liczby 4 jest to do tego stopnia rozwinięte, ze nie ma na klatkach mieszkania numer 4 jest 3 oraz 5. Tak samo nie ma w wielu szpitalach piętra nr 4.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich słuchających ❤
Ja całe życie mam przypadłość tramwajową. Jak tramwaj staje na przystanku to oblewa mnie pot że się zatrzymał i będzie miał spóźnienie. Ten strach mam nawet wtedy jak kompletnie nigdzie się nie spieszę.
Moim zdaniem ten chłopaczek opowiada to na tyle luźno, że faktycznie może się to wydać zabawne. Gdyby płakał, wtedy Dymitr na pewno inaczej by do tego podszedł. Co tak na niego wskoczyliście?
to jest trzeci (po wywiadzie z ofiarą przemocy na s i dzieckiem osoby dotkniętej zbieractwem) filmik z tego kanału, który oglądam ostatnio i trzeci, ktory ogląda mi się tragicznie przez nieprzygotowanie prowadzącego, ogromna niewrazliwosc, krzywdzące komentarze. dodam, że ten film oglądam z rocznym opóźnieniem, pozostałe są jeden sprzed 7 miesięcy, drugi jest nowy. przykro, bo lubiłam ten kanał, ale zwyczajnie boli mnie przebieg filmów i nie jestem w stanie ich dokończyć
Mega pozytywny gościu :D mogłabym słuchać i słuchać. Dzięki!
Sam mierze się z OCD od 6 lat i mówienie że kompulsje są śmieszne jest krzywdzące dla osoby na to cierpiącej
Doć tłumaczy swoje zachowanie, że kompletnie inaczej sobie wyobrażał ta chorobę ... chyba osoby krytykujące nie przesłuchały do końca ... brawa dla chłopaka za wyjście z strefy komfortu .... mi tez w głowie to ciężko przepracować ... ale i tak szacun i życzę zdrowia
Mój bratanek w czasie covid nabawił się nerwicy natręctw. Ciągłe mycie rąk, plucie śliną. W przedszkolu opiekunki bardzo duży nacisk na higienę rąk nakładały i małe dziecko nasiąkło przekonaniem, że zarazki wszystkich zabiją. Uświadamiam sobie, że też miałam podobne schematy i wszystko sobie tłumaczyłam, że jak czegoś nie zrobię to stanie się to czy tamto. Teraz mam nerwicę lękową i bardziej przeszło to na zamartwianie i obawy i muszę wszystko kontrolować.
Prowadzący trochę nieprzygotowany do tej roli. Podśmiechuje się z ludzi, widać to po sposobie prowadzenia podcastu. Ja doskonale rozumiem chłopaka bo sam zmagam sie z nerwicą i nikt o tym nie wie. A zachowanie prowadzącego troche jest nie na miejscu. Zwłaszcza w tym momencie 8:30
Hej Dymitr, nie chcę się czepiać, ale wiem, jak dbasz o poprawną polszczyznę, dlatego z narzędnikiem używa się formy "tą" (a nie "tę"): "z tą historią".
Wywiad jak zawsze bardzo ciekawy, dobierasz bardzo interesujących rozmówców, których dobrze się słucha
To jest bardzo trudne schorzenie dla osoby, u ktorej wystepuje jak i dla innych osób z otoczenia. Wyobraź sobie , ze niechcący dotkniesz taka osobe tuż przed wyjsciem ,a ona już nie wyjdzie tam gdzie mieliście wyjść zanim się nie wykąpie bo ją dotknales i czuje się brudna. No i musisz czekac godzine aż ta osoba się wykąpie i zmieni ubranie na kolejne bo poprzednie już się nie nadaje, a założył je chwilę przed wyjściem. Albo jak pies narzyga w domu to każe ci ta osoba umyć wszystkie podłogi, psie legowisko, wyczyścić tapicerkę kanapy, poprac koce , poduszki i wszystko co potencjalnie ten pies mógł dotknąć pyskiem zanim wróciliście do domu. Wiesz jaki to jest terror? Czy dla Ciebie to jest po prostu strasznie dziwne?
Bardzo ciekawy wywiad. Jednak uważam, że potrzebna by była rada terapeuty. To niestety nie bierze się znikąd. Bardzo zastanawia mnie to co było w szufladzie? To również jest kluczowe. Jestem w 44 minucie i jeszcze to nie padło. Powodzenia życzę w diagnozie i w zdrowieniu 🤗🍀
Ooo z tymi pieskami to słodko ❤
Rozumiem Patryka bardzo dobrze. Żyje z tym od wielu lat. Człowiek z czasem zaczyna się przyzwyczajać i jakoś sobie z tym radzić ale jest to bardzo trudne niestety
Fajny slodki chlopak,..co do rzucania pilki do kosza to moze nie natrectwo to po prostu sprawia ci przyjemnoscx😊
To to nic a natretne mysli To dopiero jest dramat😢
Kochany radzę iść do psychologa..ponieważ wpadniesz w depresję...
Też mam nerwicę natręctw choć nie zdiagnozowaną,ja skubię,kiedyś skórę głowy,teraz skórę stóp.To powoduje u mnie wstyd,niemożliwość korzystania z basenu,chodzenia w sandałach ...ito.Koszmar.
Ja od stóp do głów… wszelakie niedoskonałości, gdziekolwiek. Sesje po kilka godzin przy lustrze, doszukiwanie się i wydrapywanie, wyciskanie. Masakra. I tak już 13 lat… zaczęło się od tego że w 6 klasie typ mnie wyzywał od smigoli i ogrów, bo jeden pryszcz mi wyszedł.
@@Sid33ff3cts też tak mam, daj znać gdybyś chciała o tym porozmawiać, mi trochę to zelżało, mogę napisać moje sposoby
24:15 Nadal to przede wszystkim przed każdą piłką ma rytuał obcierania się z potu i poprawiania koszulki Dymitrze
Nerwica natręctw jak sama nazwa mówi to rodzaj nerwicy,więc dotyka osoby wrażliwe,dellikatne emocjonalnie.U mnie nadila się w sytuacjach kiedy mam dużo problemów,duży stres.Kiedy problemy się rozeiązują i mam lepsze dni pod tym kątem,jestem szczęśliwa,gdy wydarzy się coś dobrego w moim życiu to od razu natręctwa się zmniejszają bardzo zdecydowanie.Ten rodzaj schorzenia bywa bardzo dziedziczny.Przynajmniej w moim przypadku lub pojawia się u osób ,które mają w rodzinie osoby z inną nerwicą lub depresją. W moim przypadku bardzo trudne dzieciństwo,nadmiar obowiązków np.zajmowanie się młodszym rodzeństwem już w wieku ośmiu lat ,życie w strachu (kary cielesne od rodziców),złe warunki miezkaniowe -ciasnota i nie możność decydowania o własnym wyglądzie np .przymusowe ścinanie włosów,,na chłopaka,,dojrzewającej dziewczynce dla której długie włosy są wszystkim.😪
Również mam nerwicę natręctw. Też potrząsam głową. To jest takie uczucie, że jak nie potrząsasz głową to czujesz się niekomfortowo. To takie uzależnienie. Często głowa sama z siebie już z przyzwyczajenia tak robi.
Często się wstydziłem jadąc do pracy tramwajem.
Czy nue pomyślałeś że może to być zespół Toretta?
@@anetarabenda1068 Raczej nie, bo nie mam nawyków przeklinania i krzyczenia. Raczej obstawiam nerwicę natręctw
@@KarolSky777 kochany zespół Touretta to nie tylko przeklenstwa..na 1 miejscu potrząsanie glowa..poczytaj objawy pozdrawiam serdecznie.
Nicolas Cage film"Trick"👍Fajny chlopak, zycze duzo zdrowia 🙂
To jak on z tego wyszedł?
49:48 proszę
każdy tozumie, ale nie mówy o alkoholu w kontekście antydepresantów
Swietny, mlody czlowiek.
jak w anoreksji całe życie podporządkowane jest jedzeniu, tak tutaj podporządkowane dziwnym notorycznym zachowaniom. też coś o tym wiem
Na marginesie, czwórka jest pechowa w Chinach, bo bodajże fonetycznie brzmi jak słowo "śmierć". To sprawiło, że jako dziecko bałam się czwórki. I też starałam się jej unikać. Nie pamiętam tylko jak sobie radziłam mieszkając w mieszkaniu nr 4. 😂