Harika bir sohbetti. Sohbetinizi kimi zaman gözlerim yaşararak dinledim. Neredeyse her birimizin göç hikâyesi, ortak bir hüzne dokunuyor ve insanlar, farklı coğrafyalara düşmüş olsalar da çok benzer bir hissiyatı yaşayabiliyorlar. Bu benzersiz paylaşımınızda sanata sığınmayı ve hayatı bu yolla selâmlamayı hatırlatan sizlere sonsuz teşekkürler.
Ressamlarin sohbeti bir baska oluyor. Konusmaya basladiklari andan itibaren hemen benden 100 kat daha kaliteli insanlar oldugunu hissediyorum. Tadina doulmuyor
Bütün söyleşileri dinledim, bu da iz bırakanlar arasında yerini aldı. Hikaye beni ağlattı. Evinden, geçmişinden ayrılmak ne zor, ne acı. 6-7 Eylül olayları zaten hep acı verir. Evin öyle korunması da duygulandırdı. Gülsün hanım, eşi ve geçmişte oturanlara bravo. O karşılaşma iyi ki olmuş, iyi ki o gözleri görmüş, eve bakıp gitmemişler... Fecri Ebcioğlu'nu da çok severdik. Seninle Bir Dakika da ne güzeldir. Gülsün hanımın resimlerine de aşinayım, ne güzel şeyler yapmış, eline sağlık. Bu konukta da yine bir Ankara dönemi var. Keh keh. ;-) İki çalışkan kadına teşekkürler...
Oldum olası resim yapmayı çok isterim. Ancak o yeteneğimin olmadığının farkındayım fazlasıyla ve bu yüzden Gülsün Karamustafa gibi sanatçıları muazzam bir imrenmeyle ve ilgiyle takip ediyorum. Bir gün mutlaka yüz yüze tanışmak arzusuyla... Mükemmel bir program Nilay Hanım, hürmetlerimle...
Sohbet çok güzeldi ama Bazlamacı Apartmanı kısmını ağlayarak dinledim, eşime anlatmak istedim, ağlamaktan zor anlattım. Gazoz şişelerine bile bu düşmanlık nasıl bir şey?
Nilay ablacım yaklaşık 2-3 saattir sizin yaptığınız ve sizinle yapılan röportajları izlemekteyim, izninzle de aşık olmak üzereyim. Zaten uzun bir zamandır takipçinizim aslında, fakat bugüne kadar sizinle yapılan röportajlardan ziyade hep sizin kendi kanalınızdaki söyleşileri dinlemiştim. Hayat görüşlerinize ve yaşam sevginize tekrar hayran kaldım, iyi ki varsınız eksik olmayın
Bu kadar azınlıklar ve apartmanlar konuları konuşulunca azınlıklar konusunu çok araştıran ve bütün romanlarında bu konuyu işleyen sosyolog yazar Defne Suman’ın 75 yaşında ( tam da Grigoris Bazlamacı gibi ) Rum bir eczacının hayatını kendi ağzından anlatan Çember Apartmanı kitabını tavsiye etmek isterim. O da İstanbul’un son 75 yılının tarihi gibi ama çok akıcı bir roman olarak yazılmış. Bilmem yazar ister mi ama onunla da bir podcast yapmanız benim hayalim.
7 หลายเดือนก่อน
Evet tabii Defne sitede çok kere geçer; kendi de yazı yazdı. Ben de çok seviyorum kendisini ❤
Harika bir sohbetti. Sohbetinizi kimi zaman gözlerim yaşararak dinledim. Neredeyse her birimizin göç hikâyesi, ortak bir hüzne dokunuyor ve insanlar, farklı coğrafyalara düşmüş olsalar da çok benzer bir hissiyatı yaşayabiliyorlar. Bu benzersiz paylaşımınızda sanata sığınmayı ve hayatı bu yolla selâmlamayı hatırlatan sizlere sonsuz teşekkürler.
Ressamlarin sohbeti bir baska oluyor. Konusmaya basladiklari andan itibaren hemen benden 100 kat daha kaliteli insanlar oldugunu hissediyorum. Tadina doulmuyor
Bütün söyleşileri dinledim, bu da iz bırakanlar arasında yerini aldı. Hikaye beni ağlattı. Evinden, geçmişinden ayrılmak ne zor, ne acı. 6-7 Eylül olayları zaten hep acı verir. Evin öyle korunması da duygulandırdı. Gülsün hanım, eşi ve geçmişte oturanlara bravo. O karşılaşma iyi ki olmuş, iyi ki o gözleri görmüş, eve bakıp gitmemişler... Fecri Ebcioğlu'nu da çok severdik. Seninle Bir Dakika da ne güzeldir. Gülsün hanımın resimlerine de aşinayım, ne güzel şeyler yapmış, eline sağlık. Bu konukta da yine bir Ankara dönemi var. Keh keh. ;-) İki çalışkan kadına teşekkürler...
Sohbetin güzelliğinin yanısıra kaydın tertemiz oluşu ve ince işçiliğiniz için de tebrik ederim.
Hayatın güzel yüzünü hatırlatıp, bizi zenginlesririyorsunuz. Emekleriz için çok teşekkürler..😊
Çok teşekkürler 😊
Oldum olası resim yapmayı çok isterim. Ancak o yeteneğimin olmadığının farkındayım fazlasıyla ve bu yüzden Gülsün Karamustafa gibi sanatçıları muazzam bir imrenmeyle ve ilgiyle takip ediyorum. Bir gün mutlaka yüz yüze tanışmak arzusuyla... Mükemmel bir program Nilay Hanım, hürmetlerimle...
Gerçek muhafazakarlık budur işte.
Sohbet çok güzeldi ama Bazlamacı Apartmanı kısmını ağlayarak dinledim, eşime anlatmak istedim, ağlamaktan zor anlattım. Gazoz şişelerine bile bu düşmanlık nasıl bir şey?
Harikaydı, ne kadar öğretici ve eğitici olmuş. Teşekkürler.
Çok enteresan, aynı zamanda üzücü ama Gülsün Hanım'ın daha yakından tanımaktan büyük mutluluk duyduğum bir bölümdü, teşekkürler Nilay Hanım 🫶💓
Cok guzel cok duygusal bir bolumdu. Size ve Gulsun Hanim’a cok tesekkurler👏👏👏👏👏👏👏
Nilay ablacım yaklaşık 2-3 saattir sizin yaptığınız ve sizinle yapılan röportajları izlemekteyim, izninzle de aşık olmak üzereyim. Zaten uzun bir zamandır takipçinizim aslında, fakat bugüne kadar sizinle yapılan röportajlardan ziyade hep sizin kendi kanalınızdaki söyleşileri dinlemiştim. Hayat görüşlerinize ve yaşam sevginize tekrar hayran kaldım, iyi ki varsınız eksik olmayın
Bu kadar azınlıklar ve apartmanlar konuları konuşulunca azınlıklar konusunu çok araştıran ve bütün romanlarında bu konuyu işleyen sosyolog yazar Defne Suman’ın 75 yaşında ( tam da Grigoris Bazlamacı gibi ) Rum bir eczacının hayatını kendi ağzından anlatan Çember Apartmanı kitabını tavsiye etmek isterim. O da İstanbul’un son 75 yılının tarihi gibi ama çok akıcı bir roman olarak yazılmış.
Bilmem yazar ister mi ama onunla da bir podcast yapmanız benim hayalim.
Evet tabii Defne sitede çok kere geçer; kendi de yazı yazdı. Ben de çok seviyorum kendisini ❤
Çok güzel bir sohbetti...
Çok güzel bir sohbetti, emeklerinize sağlık💚
Cok cok teşekkürler 💐şahane bir yayındı
Abla Kaan Tangözeyi davet eder misin acaba
Kendimiz gibi olmayan herkesi ulkeden kovmuşuz. Sonuc olarak cokmeye birakilmisiz.
❤❤❤❤❤❤❤🎉🎉🎉🎉