Hoe kan je jouw pijngrens verhogen?

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 27 พ.ย. 2024
  • Je hebt vast weleens je teen tegen de deur gestoten en gedacht: 'Ik wou dat ik geen pijn kon voelen!' Nou, daar zou je snel spijt van krijgen, want pijn is over het algemeen erg nuttig. Het beschermt ons namelijk als we ons lichaam dreigen te beschadigen. Maar wist je dat pijn ook subjectief is? In dit college legt Esmeralda Blaney Davidson (Radboudumc) uit dat de mate waarin jij pijn voelt kan verschillen per situatie. En luister goed, want ze heeft ook een paar tips om die pijn te beïnvloeden!
    Meer wetenschap? Check:
    Podcast op Spotify ► open.spotify.c...
    Podcast op iTunes ► itunes.apple.c...
    Onze website! ► www.universitei...
    Instagram ► / universiteitnl
    Twitter ► / universiteitnl
    Facebook ► / universiteitvannederland
    Voor niet-commercieel gebruik is het toegestaan om fragmenten (mits context behouden) te gebruiken. Bij twijfel, mail ons op info@universiteitvannederland.nl
    Over de Universiteit van Nederland:
    We zijn een stichting met een volledig onafhankelijke redactie. Onze missie is simpel: wetenschap is te gek en iedereen moet dat weten. Samen met de veertien universiteiten in Nederland zorgen wij dat betrouwbare wetenschappelijke kennis bij jou komt.

ความคิดเห็น • 33

  • @chrissietheoneandonly5968
    @chrissietheoneandonly5968 3 ปีที่แล้ว +3

    Waanzinnig goed uitgelegd! 👏🏻Vaak is het lastig voor mij om mijn aandacht erbij te houden omdat mensen geen fijne stem hebben of niet duidelijk zijn in de uitleg! Maar Esmeralda doet dit perfect! 👍🏻💯 Dank je wel! 🙏🏻

  • @willemverstrepen8527
    @willemverstrepen8527 3 ปีที่แล้ว +3

    Hele didactische presentatie - weeral heel wat bijgeleerd

  • @hylkedorhout9899
    @hylkedorhout9899 3 ปีที่แล้ว +1

    Zeer duidelijke video en helder uitgelegd door dr. Blaney Davidson :). Waar ik nog wel benieuwd naar ben is hoe lang het effect van zingen op de pijnklachten aanhoudt na het zingen en aan welke verklaring wordt gedacht?

    • @UniversiteitvanNL
      @UniversiteitvanNL  3 ปีที่แล้ว +1

      Hi @Hylke Dorhout,
      We hebben je vraag voorgelegd aan Esmeralda.
      Esmeralda: ,, Wat een leuke vraag! Ik kan er niet een heel precies antwoord op gegeven, want het is niet helemaal bekend. Er zijn wel studies die een pijnmeting VOOR en NA het zingen hebben gedaan. En dan zien ze NA het zingen ook nog een effect. Dat betekent dus dat zodra je stopt met zingen het effect van pijnvermindering nog eventjes aanhoudt (en niet zodra je stopt met zingen, je direct weer meer pijn voelt).
      Daarnaast kan het ook lange termijn effecten hebben, maar dan moet je het wel vaker en regelmatig doen! Er is namelijk een mooie studie die verschillende onderzoeken heeft verzameld waarin ze onderzoek deden naar zingen in een groep (koor). Ze hebben het daar over lange termijn effecten. Maar waar het daar vooral op lijkt is dat lange termijn effecten vooral zichtbaar zijn als je langer dan 6 maanden elke week zingt.
      Wat ze daar aangeven is dat het zingen lichamelijke, psychologische en sociale voordelen heeft. Zo geven ze aan dat de ademhaling, wat een centraal element is in het zingen effecten heeft zoals effecten op het bloedvatenstelsel en op het autonome zenuwstelsel. En daarnaast ook op emotie.
      Als je zingt in een groep komt daar nog het sociale effect bij, zoals ik ook al aangaf in mijn college met lachen, is het effect als je dat samen met een groep doet ook bij zingen groter. Er is dus een flinke interactie tussen allerlei factoren die door zingen worden beïnvloed, en die vervolgens ook weer een interactie hebben met pijn. Heel complex dus (alweer 😉). De lengte van het effect zal beïnvloed worden door een complexe interactie van al deze componenten en de frequentie van zingen en hoe lang je dat doet. En naar ik verwacht zal dat vast bij iedereen weer anders zijn.
      Mocht je er nog dieper in willen duiken, dan is dit het artikel van de studie:
      onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/ejp.1485
      In dit onderzoek varieert de lengte van de “zingen interventie” van 3 weken tot 1 jaar, waarbij ze meestal wekelijkse sessies tussen de 30-90 minuten hadden.
      Ik hoop dat hiermee je vraag is beantwoordt!

    • @hylkedorhout9899
      @hylkedorhout9899 3 ปีที่แล้ว

      @@UniversiteitvanNL Hartelijk dank voor dit uitgebreide antwoord en voor de link naar het artikel:). Het lijkt me aannemelijk dat zingen een manier is waarop de afdalende pijndempende banen in het zenuwstelsel kunnen worden geactiveerd. Ik ben heel benieuwd welke inzichten er de komende jaren nog komen!

    • @فَفِرُّوٓاْإِلَىٱللَّهِ-ض2ب
      @فَفِرُّوٓاْإِلَىٱللَّهِ-ض2ب 3 ปีที่แล้ว

      Hoi Esmeralda,
      Kan het zijn door de hoge tonen? Bij angstaanvallen word ook aangeraden om te zingen waardoor je focust op iets anders, het helpt niet bij een ieder helaas
      Soms is de pijn zo erg dat je niet kan concentreren op zingen dus concentratie verhogen is the key, het zou mss kunnen helpen bij 1 aspect van de pijn maar als je met multipijn te maken hebt met verschillende oorzaken of 1 diepe oorzaak (trigger) dan helpen zulke simpele dingen nauwelijks, is er een plan B voor deze groep?

  • @death-touch
    @death-touch 3 ปีที่แล้ว +1

    Heel interessant.
    Ik heb zenuwpijn in mijn voet en als ik bij de rolstoel basketbal viel.
    Toen was de pijn minder aanwezig .
    tot dat ik wilde slapen toen was het een stuk meer aanwezig.
    Daarnaast maak ik ook veel en snel adrenaline aan tijdens het sporten.
    En dat heeft ook een heel groot aandeel volgens mij.

  • @R-2270
    @R-2270 3 ปีที่แล้ว +1

    Wanneer ik pijn heb door een stoot bv, druk ik op de pijnplek. Dat verminderd de pijn bij mij.

  • @evenserieus1
    @evenserieus1 3 ปีที่แล้ว

    Bedankt.

  • @nirmaladrieskens4338
    @nirmaladrieskens4338 2 ปีที่แล้ว +1

    Goede video❤️❤️❤️

  • @anneliesvanhagen4116
    @anneliesvanhagen4116 3 ปีที่แล้ว +1

    Zelf zou ik ook anders testen bv eerst iemand leren doorademen ipv adem inhouden zoals men (en de proefpersoon) doet. Dit helpt hopelijk ook, of neuriën. Handig voor ieder die niet kan zingen of niet van lawaai houdt.

  • @jeroendejong6983
    @jeroendejong6983 3 ปีที่แล้ว +1

    Pain receptor-there’s no such thing.
    Pain pathway-there’s no such thing.
    Descending pain control-there’s no such thing as that.
    There are, however, noxious stimuli nociceptors, nociceptive pathways and descending nociceptive control. Anti-nociception turns the nociception down. Pro-nociception turns the nociception up.
    It’s very tempting to use these words, and most of the time it doesn’t really matter. It’s just semantics, but I bet you’ll have a patient this week for whom it’s more than semantics when you make that mistake!

  • @FullFledged2010
    @FullFledged2010 3 ปีที่แล้ว +1

    Dus als je veel pijn hebt word je gevoeliger voor pijn en krijg je alleen maar meer pijn? Fijne info 😅

  • @robertreuvekamp
    @robertreuvekamp 3 ปีที่แล้ว +5

    Om die reden zie je Eliud Kipchoge glimlachen als hij het moeilijk heeft tijdens een marathon.

  • @coturnix53
    @coturnix53 3 ปีที่แล้ว +1

    Niet voor doven! De automatische ondertiteling plakt alle zinnen aan elkaar en En er staat onzin tussen. Daardoor niet goed te volgen! Graag het ondertitelbestand aanpassen!

  • @levitastic
    @levitastic 3 ปีที่แล้ว +2

    Is het niet zo dat de tweede pijntest ook beïnvloed wordt door de eerste? Meestal als je pijn hebt door iets, en daarna een zelfde stimulus ervaart die die pijn hoort op te wekken dan kun je er beter tegen. Tenminste dat is mijn ervaring. Maar ik geloof wel dat zingen helpt omdat je ergens anders bent met je gedachten. Niet aan pijn denken helpt bij veel vormen van pijn.

    • @UniversiteitvanNL
      @UniversiteitvanNL  3 ปีที่แล้ว +1

      Hi @Levitastic, dat klopt inderdaad. We hebben je vraag ook voorgelegd aan Esmeralda om te kijken hoe het nu precies zit.
      Esmeralda: ,,Ja klopt! De tweede pijntest wordt inderdaad beïnvloedt door de eerste keer omdat je weet wat je dan kunt verwachten. Je brein gaat er dan anders mee aan de slag. Maar dit is wel per persoon verschillend. Vergelijk het met een enge achtbaan: de eerste keer denk je: waar ben ik aan begonnen?! Maar de tweede keer denk je: yes, nog een keer. Terwijl voor iemand die ECHT bang is voor achtbanen, werkt dit weer heel anders.
      Om dit effect weg te nemen hebben we daarom bij Claire (de proefpersoon) ook een “off-camera” meting gedaan vóór de test. In het filmpje wist ze dus ook al de eerste keer wat ze kon verwachten.
      Normaal gesproken doen we ons onderzoek ook met heel veel mensen waarbij we de volgorde van de meting (niet zingen - zingen, zingen - niet zingen) bij iedereen anders doen om zeker te weten dat het daar niet aan ligt. Dat hebben we hier in het filmpje nu niet gedaan. Het grappige is dat we daarna de meting ook met de cameraman hebben gedaan en dat daar hetzelfde uit kwam."

    • @levitastic
      @levitastic 3 ปีที่แล้ว

      @@UniversiteitvanNL Ah tof, Interessant! bedankt voor de reactie!

    • @duudsuufd
      @duudsuufd 3 ปีที่แล้ว

      Klopt. Lang geleden ben ik naar school geweest voor elektronica. Maar zoals dat gaat bij jonge gasten probeer je om anderen te overtreffen. Als de leraar niet oplette, zetten wij onze wijs- en middelvinger op contacten met spanning. In een labo-omgeving kan je de spanning regelen met een draaiknop.
      En dan was er de weddenschap voor wie het hoogste kon gaan. In het begin trek je je snel terug. Maar dan is er die andere die iets hoger kan gaan. Dan wil je dat verbeteren. De waarden weet ik niet meer, maar het ging zover dat er brandplekjes op je vingertoppen kwamen.
      Er was echter geen risico voor je leven, want in labo's werkt men met circuits die gescheiden zijn van de aarding, dus als je 1 vinger lost is ook de stroom weg. Als de stroom niet door je romp of hoofd gaat (zoals de test in deze video) is het enige gevaar de pijn die je moet weerstaan, en dat is nog heel lang voordat je vel gaat vuur vatten!

  • @jeanvangriensven291
    @jeanvangriensven291 3 ปีที่แล้ว

    dit was interrezand ik heb 15 jaar geleden een botje gebroken in mij rug .de pijn blijft en draag nu een corset tegen de pijnsamen met mediesjnen

  • @mounalizamounaliza9173
    @mounalizamounaliza9173 3 ปีที่แล้ว

    Dankjewel voor mooie informatie 🥰

  • @AceAmazon
    @AceAmazon 3 ปีที่แล้ว +3

    Goede video en leuk testje met het zingen! Wel vraag ik me af wat de invloed is van het twee keer testen na elkaar. Het lijkt mij logisch dat je de eerste keer minder lang volhoudt dan de tweede keer, omdat je lichaam weet dat de vorige prikkel geen kwaad deed en je brein daarom meer pijn wil/kan toelaten. Los daarvan geloof ik zeker in het feit dat wanneer je pijn hebt je je aandacht moet verleggen op iets anders (bijv. zingen), zodat je geen focus hebt op de pijn (want dan wordt deze alleen maar erger).

    • @UniversiteitvanNL
      @UniversiteitvanNL  3 ปีที่แล้ว +2

      Hi @Joobeh, je hebt inderdaad gelijk. We hebben je vraag ook voorgelegd aan Esmeralda.
      ,,Ja klopt! De eerste pijntest is altijd anders omdat je op dat moment nog niet weet wat je kunt verwachten. Daarom hebben we bij Claire (de proefpersoon) ook een “off-camera” meting gedaan vóór de test. In het filmpje wist ze dus al wat ze kon verwachten om dat effect er uit te halen. Je brein gaat er dan namelijk anders mee aan de slag.
      Maar hoe groot dat effect is of op welke manier kan wel per persoon verschillen. Daarom doen we ons onderzoek ook met heel veel mensen waarbij we de volgorde van de meting (zingen vs niet zingen) bij iedereen anders doen om zeker te weten dat het daar niet aan ligt. Dat hebben we hier in het filmpje nu niet gedaan. Het grappige is dat we daarna de meting ook met de cameraman hebben gedaan en dat daar hetzelfde uit kwam."

    • @AceAmazon
      @AceAmazon 3 ปีที่แล้ว

      @@UniversiteitvanNL erg leerzaam! Bedankt voor het uitzoeken

  • @Mehmet-Emin-Engel
    @Mehmet-Emin-Engel 3 ปีที่แล้ว

    Emotioneel🤑 💗

  • @Littygee
    @Littygee 3 ปีที่แล้ว

    Mooie ogen

  • @tchilp
    @tchilp 3 ปีที่แล้ว

    Met ondertitels alstublieft.

  • @gloriascientiae7435
    @gloriascientiae7435 3 ปีที่แล้ว +2

    heb eens in een emergency mijn knie en duim opengehaald en mn voet gebroken. keiveel adrenaline: ik voelde niks. echt niks.

  • @pietvelkens219
    @pietvelkens219 3 ปีที่แล้ว +6

    kundige dame

  • @zarriebarki2001
    @zarriebarki2001 3 ปีที่แล้ว +1

    Singing might not be the actual reason, but any kind of distraction

    • @LauWo
      @LauWo 3 ปีที่แล้ว

      As long as you experience joy. 'Cause that releases endorphins.
      Or excitement. 'Cause that releases adrenalin which also numbs pain.
      Reference: scoring soccer player with broken leg.