รู้สึกว่าเด็กมองเราเป็น 'นักศึกษาฝึกสอน' ไม่เคารพเราเลย - Highlight พุธทอล์คพุธโทร 29 มิ.ย.65
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ก.ค. 2022
- รู้สึกว่าเด็กมองเราเป็น 'นักศึกษาฝึกสอน' ไม่เคารพเราเลย
เข้าไปฟังเรื่องราวใน #พุธทอล์คพุธโทร สัปดาห์นี้ได้ที่
• พุธทอล์คพุธโทร [29 มิ....
อยากโทรเข้ามาในรายการ มาฝากเรื่องได้เลยตามช่องทางดังนี้
1. โทร. 026658373 (ทุกวันพุธ เวลา 21.00-23.00 น.)
2. Inbox มาที่ Facebook Fanpage EFM STATION
3. www.atime.live/efm ทีมงานรออ่านทุกเรื่องอยู่น้า
#พุธทอล์คพุธโทร #EFM94 #คลื่นวิทยุอีเอฟเอ็ม94
กดติดตาม AtimeOnline
YT : th-cam.com/users/atimeonl...
FB : / atimeonline
IG : / atimeonline - บันเทิง
ลดอีโก้ความเป็นครูลงสักหน่อยน่าจะดีนะคะ ด้วยความที่คุณเป็นนักศึกษาฝึกสอน และวัยใกล้เคียงกันจะหวังให้เด็กเคารพเพราะฉันเป็นครูคงยากนะคะ แต่ถ้าใช้ประโยชน์จากวัยที่ใกล้เคียงให้ความเป็นเพื่อน เข้าอกเข้าใจ อาจจะซื้อใจได้มากกว่า เมื่อนั้นพวกเด็กๆอาจจะเคารพคุณขึ้นเองโดยที่ไม่ต้องนั่งวางท่าว่าฉันเป็นครูนะเคารพฉันสิ ยังไงก็สู้ๆนะคะ
ชอบความเห็นนี้นะคับ แต่หน้างานคือยากมากกับการที่เราต้องดีลกับคน 40-50 คน ขนาดเพื่อนร่วมงานเราแค่ 10-20 คนเรายังเป๋นเพื่อนกับเขาไม่ได้หมดเลย
นี่ว่าตอนนางเด็ก นางก็เป็นเด็กกวนครูฝึกสอน 😂 ทรงดื้อเวอร์
เด็กมัธยม+เด็กสมัยนี้ เค้าไม่ค่อยเคารพค่ะ สมัยเราเรียนเพื่อนเรากวนครูเค้าทุกคาบ จนครูจริงต้องเข้ามาว่า 2 ชม. คือไม่ได้เรียน ไปสอนเด็กประถมค่ะ ยังไงเราก็ครูแน่นอน 5555
@@chalalahchalah4263 คิดเหมือนกันเลย ว่าตอนนางเรียนแล้วเจอฝึกสอน นางก็ทรงแก่นๆ ฟังจากคำพูด ด้วยความที่ไม่ใช่เด็กชอบเรียนเหมือนกัน จะเรียนแค่วิชาที่ชอบ แต่นี่ไม่กวนทรีนครู ไม่เรียนคือนอน แต่มันจะมีพวกอีโก้ เธอก็ใส่ชุด นักศึกษานิ เอาส้ะหน่อย อะไรงี้
จิง
“ฉันให้เธอตั้งขนาดนี้ทำไมเธอไม่เห็นค่า ฉันเสียสละมากนะ เธอไม่มองฉันเลย” แค่ฟังก็เครียดแล้วอะ ดูข่มเด็กยกตัวสูงแต่ทำตัวเสียสละ ลดอีโก้ลงนิดนึงค่ะ คุณไม่ได้เสียสละอะไรขนาดนั้น มองอีกมุมนึงคุณก็ทำให้ตัวเองเรียนจบเหมือนกัน จิตวิญญาณความเป็นครูคุณแรงกล้า แต่คุณมองแค่ตัวเองไม่ได้ ฟังแล้วคุณดูยึดติดกับการเป็นครูสมัยเก่ายังไงไม่รู้ เธอต้องเคารพชั้นนะ เธอต้องตั้งใจเรียนนะ ฯลฯ
อีกอย่างที่ไม่ชอบคือการเรียกนักเรียนว่าลูก เราไม่ชอบจริงๆ คุณอายุมากกว่านักเรียนแค่ไหนเชียว เราเองเคยเจอครูฝึกสอนเหมือนกัน อายุห่างกันไม่มาก เค้าวางตัวเป็นรุ่นพี่มากกว่า เค้าไม่เคยยกตัวเองเค้าเป็นครูเลย เค้าสอนแบบพี่สอนน้อง เค้าเลยเข้ากับนักเรียนได้มากกว่า ไม่รู้สินะ อันนี้มุมมองเราจริงๆ
ปล. เขียนตอนฟังอยู่ ฟังถึงคำถามของคุณอ๋องแล้วแบบ ปังมาก “ทำเพื่อตัวเองหรือทำเพื่อนักเรียน” โหยยย
ใช่ค่ะเพราะต้องมีประเมินการเรียนการสอนว่าฝึกงานผ่านหรือไม่ผ่าน
ฟังจากน้ำเสียงที่พูดตอนนี้ก็ดูข่มพอสมควร เคยเรียนกับครูฝึกสอนเหมือนกันมีหลายแบบมาก แต่จากตัวเราที่มองเห็นว่าทำไมบางคนเด็กถึงเข้าถึงง่าย อยากเข้าเรียนกับคนนี้ ลดอีโก้ลงบ้าง อยากให้เด็กเคารพต้องทำตัวยังไง จากที่เคยเป็นเด็กมาครูก็น่าจะรู้นะ ตามสถานการณ์ เห็นด้วยกับคุณอ๋องมากกกก
ตอนฝึกสอนวันแรกเข้าไปสอนม.ต้น อิฉันเดินไปหน้าตึงอย่างเครียด เด็กกร่างใส่เลยจ้า นักเลงใส่เลย คาบต่อไปเลยเอาใหม่ ลดความเครียดลง คุยแบบเพื่อนไม่ยัดเยียดว่าเธอต้องเคารพครู ใจแลกใจเลยค่ะ สุดท้ายเด็กก็ไม่กลัวเหมือนเดิม แต่ให้ความร่วมมือกับการสอนดีมากนะ แค่นี้ก็พอใจแล้วจ้า
ด้วยบุคลิกน้องเอ็น ดูจะซีเรียสเกินไป ยึดติดกับวิชาการ อุดมการณ์ การบอกเด็กว่าครูพร้อมเป็นพี่เป็นเพื่อน เด็กไม่ได้รู้สึกไปด้วยเท่ากับการกระทำการปฏิบัติตัวของครู ถ้าเด็กเก๋า ครูก็ต้องเก๋ากว่า ในแบบที่ไม่ต้องใช้ความรุนแรง ความก้าวร้าว ให้เด็กเห็นเป็นตัวอย่าง เด็กจะยอมรับและเกรงใจไปเอง
จริงค่ะ เราไม่ไปยึดติดว่าตัวเองคือครูเขานะ จะบอกเขาว่าเราคือครูนักเรียนในชม. แต่นอกจากนั้นเราคือเพื่อนและพี่ ก่อนเรียนเราจะละลายพฤติกรรมก่อนและหลังจากเรียนเสร็จแต่ละคาบเราจะเหลือเวลาว่างสัก10 นาที ในการถามเขาว่าวันนี้มีสิ่งไหนที่เขาไม่ชอบเรา หรือใครมีเรื่องมาปรึกษาไม่ว่าจะเรื่องเรียนเรื่องความรัก เขาก็เลือกที่จะคุยกับเรานะ และกล้าเข้าหาเรา
ครูคืออาชีพนึง ไม่ใช่งานที่สูงหรือต่ำกว่าใคร ครูบางคนมักมีมายเซ็ทที่ว่ามันคือบุญคุณ คือเอาความรู้มาให้ ทั้งๆที่มันคืองานของครู ถ้าคุณไม่มาฝึกสอนคุณก็เรียนไม่จบ แต่ที่คุณพูดคือคุณมาสอนฟรีๆ ไม่ได้เงินทำไมเด็กไม่เอาเลย เนี่ย แค่นี้มายเซ็ทคุณก็ไม่ผ่านแล้ว
เห็นด้วย
เห็นด้วยมากๆ
First Impression ค่อนข้างสำคัญค่ะ ในการพบกันครั้งแรกจะเป็นภาพจำตลอดไปว่า เราเป็นครูบุคลิกแบบไหน เมื่อเวลาผ่านไปสามารถสอดแทรกความตลก ความเฮฮาเข้าไปได้ นักเรียนก็จะเข้าใจว่า บทบาทหน้าที่ในห้องเรียนกับนอกห้องเรียนต่างกัน และจะเป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นอัตโนมัติ ถ้าอยู่ในคาบจะต้องตั้งใจเรียน นอกห้องเรียนแซวครูได้ คำพูดก็สำคัญค่ะ ต้องพูดจากันด้วยเหตุผลและอ้างอิงตามหลักความจริง ส่วนการลงโทษมีวิธีลงโทษแบบสร้างสรรค์อย่างมากมาย ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังหรือการพูดข่มขู่ แสดงอำนาจใดๆ และก่อนจะลงโทษควรมีการตกลงกติกากันก่อน ทำผิดครั้งแรก แค่ตักเตือนและย้ำกติกา การทำผิดครั้งที่ 2 จะเกิดขึ้นน้อยมาก ถ้าหากทางออกในบางปัญหาไม่ได้ ลองปรึกษาครูพี่เลี้ยงหรืออาจารย์นิเทศน์ค่ะ และสุดท้าย ครูที่เป็นครูด้วยจิตวิญญาณ จะให้มากกว่าความรู้และการแนะแนวทางการใช้ชีวิตค่ะ ลองถามตัวเองนะคะ พร้อมจะเป็นครูหรือยัง หรือแค่อยากมีอาชีพครู ... จากครูฝึกสอนปี 56
สิ่งแรกที่ต้องปรับเลยคือน้ำเสียงนะคะ จากที่เราฟังๆมา เรายังรู้สึกว่า โทนเสียงยังฟังดูไม่ค่อยน่าฟังเลยค่ะ จะออกไปทางแข็งๆ เด็กยังอยู่ในวัยที่เอาความรู้สึกตัวเองเป็นหลักค่ะ เพราะฉะนั้นลองปรับน้ำเสียงเวลาพูดคุยหรือสอนดีมั้ยคะ ให้มันเหมือนเวลาเราคุยเราเม้ามอยกับเพื่อนๆ ฟิลลิ่งมันจะต่างไปค่ะ มันจะดูเข้าถึงง่ายเป็นกันเองมากขึ้น ลองเอาตัวเราย้อนวัยกลับไปเท่าเด็กๆก็ได้ค่ะ แล้วสังเกตว่าครูคนไหนสอนน่าเบื่อ ครูคนไหนสอนสนุก แล้วเอาตรงนั้นมาปรับใช้ เราชอบทัศนคติคุณนะคะ ในเรื่องการอยากเป็นครูสอนให้เด็กๆมีความรู้เติบโตมาประสบความสำเร็จ แต่นั่นแหละค่ะ อย่างที่บอกถ้าเอาตัวเราเปรียบเป็นเด็กๆตอนนี้ ครูคนไหนวางอำนาจหรือสอนน่าเบื่อหรือว่าน้ำเสียงดูแข็งๆ จริงจังตลอดเวลาเกินไปมันจะทำให้เราไม่อยากเรียนวิชานั้นไปด้วยเลยนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเราหรือครูคนอื่นที่มาสอนวิชานี้ก็ตาม เพราะเราจะเกิดอคติไปแล้วว่า ไม่ชอบครูสอนวิชานี้ ไม่อยากไขว่คว้าหาความรู้ ไม่อยากทบทวนบทเรียน ไม่อยากให้มีวิชานี้ในตารางเรียนไปเลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ฟังแล้วดูจริงจัง ดูซีเรียสกับตัวเองจังครับ ปล่อยๆไปบ้างครับ
พี่อ๋องแนะนำดีมากค่ะ คิดว่าคุณเจ้าของเรื่องอาจจะมุ่งเน้นที่ความรู้สึกตัวเองมาไปว่าต้องได้รับความร่วมมือและความเกรงใจจากนักเรียนทั้งห้องสิจึงจะสมบูรณ์ ขอให้โฟกัสถึงสิ่งที่ตัวเองกำลังทำและสิ่งที่มอบให้นักเรียน ถ้ามีชิ้นงานสักอย่างที่เด็กคนอื่นในห้องกำลังตั้งใจทำ ตั้งใจฟัง ต่อให้เด็กกลุ่มนั้นพยายามไม่สนใจเราขนาดไหน เขาต้องหยุดพฤติกรรมเพื่อดู และจะมีความรู้สึกขึ้นมาเองว่าทำดีไหม ไม่ทำจะเป็นไรไหม … เอาใจช่วยละกันค่ะ
ฟังแค่น้ำเสียงก็ไม่อยากเรียนด้วยละ ละเหมือนอยากควบคุมเด็กด้วยการตีอีก
ส่วนตัวคิกว่า การที้ซื้อของ ซื้อขนมมาให้ ไม่ได้ส่งผลเลยค่ะ มันซื้อใจไม่ได้จริงๆ
การที่จะซื้อใจได้จริงๆ คือต้องเปิดใจจริงๆ ไม่ปิดกั้นว่าชั้นเป็นครู เธอเป็นนักเรียน จะมาทำแบบนี้ไม่ได้ เธอต้องเคารพชั้น จบเลยค่ะ ไม่มีทางที่เด็กจะเข้าหา และจะยิ่งต่อต้านค่ะ แล้วการต่อต้านของเด็กมัธยมคือเป็นแบบกลุ่มค่ะ เพื่อนไม่ชอบ ก็ไม่ชอบด้วย
อยากให้ลองเปิดใจค่ะ ชวนเด็กคุย ชวนเล่นบ้าง อย่าจริงจังกับชีวิตมากเลย ที่ทำไปดูแล้วไม่น่ามีความสุข ลองเปลี่ยนดูเผื่อจะมีความสุขขึ้นนะคะ สู้ๆค่ะ
หนูเหมาะจะสอนประถมค่ะ ถ้าจะสอนมัธยมต้องสอนแบบเป็นเพื่อนค่ะ เพราะช่วงอายุเค้า ไม่เกี่ยวว่าหนูอายุไล่กันหรือมากกว่า ครูแก่โดนกินหัวมากกว่าหนูก็มีอีกเยอะค่ะ โดยเฉพาะเด็กสมัยนี้ 🤣 หนูต้องปรับทัศนคติอีกนิดค่ะ หนูมีแพทชั่นแล้วแต่ยังขาดการปรับตัวค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ สู้ๆค่ะ
1. เป็นครูฝึกสอน ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเทียบกับครูจริงๆ เด็กเงียบเวลาเรียนกับครู ไม่ได้แปลว่าตั้งใจเรียน
2. ทำไมต้องอยากได้ความเคารพจากเด็กทุกคน ในเมื่อก็มีเด็กบางคนที่เขาโอเคด้วย จะเป็นครูเพื่อสอนให้ความรู้ หรือจะเป็นครูเพื่อให้เด็กไหว้ หรือยัดเยียดความรู้ให้เด็กที่ยังไม่มี passion ในการเรียน
3. สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ครูปกติจะไม่โดน ขึ้นอยู่กับว่าจะ handle อย่างไรต่างหาก
เยี่ยมค่ะ mindjsetดีมากๆ
@@narissara5169 ขอบคุณครับ
จริง
เราเคยเป็นนักศึกษาฝึกสอนมาก่อน ครูรุ่นเก่าจะกำชับให้เราวางตัวให้เป็นครู เรียกตัวเองว่าครู แล้วก็เป็นอย่างเคสนี้เลย คือเด็กจะเกิดอาการต่อต้าน เราเลยแอบเปลี่ยนวิธีการใหม่ สวมบทบาทเป็น”รุ่นพี่สอนรุ่นน้อง” สุดท้ายเด็กที่เป็นหัวโจกนั่นแหละที่สนิทกับเราที่สุด (แค่อยากแชร์ในมุมของเรา)
ต้องเข้าใจว่าเด็กสมัยนี้สันดานเสียเยอะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคอมเม้นท์ไปในทางไม่เข้าข้างคุณเลย แน่นอนคนพวกนี้ไม่ได้ไปอยู่จุดนั้น จำไว้นะคะ เด็กเปรตก็คือเด็กเปรต สู้ๆนะคะ ขอให้เด็กๆใจดีกับครูมากๆ
เห็นด้วยค่ะ
ชอบ คห นี้ คะ ฟังวันนี้ กลัวครูจะถอดใจ ทั้งพิธีกร แล้วคนในนี้ ไปทางเดียวกันเยอะ
ผมก็เคยเป็นครูฝึกสอน ถึงเด็กจะเกเร แต่เรามีวิธีเข้าหา เด็กมันก็เคารพ มันอยู่ที่ตัวครูมากกว่า
ปล.ผมฝึกสอนสายอาชีพ
หนูลูก หนูแค่ฝึกสอน หนูเลือกที่จะขู่เด็กไปแล้ว ชั้นเรียนมันพังไปแล้วค่ะ เราดุได้นะ แต่ ดูด้วยเด็กมันอินไหม หนูต้องไปเจออะไรอีกเยอะมากกกกกก ตั้งใจสอนเขา ทำหน้าที่ตัวเองให้ดี เพราะการเป็นครูจริง ๆ หนูไม่ได้ไปปะทะ แค่เด็กนะคะ สังคมครูอีก ความกดดันในการทำงานอีก ผู้ปกครองอีก คำว่าครู ครุ = หนัก งานหนักหนูต้องอดทนให้มากกว่านี่ ถ้าหนูชอบที่จะเป็นจริง ๆ
ตอนเราเปนนักเรียนเรารู้สึกสงสารครูฝึกสอนเด้อ ตั้งใจเรียนกว่าครูจริงอีก😂 จะบอกเพื่อนข้างๆด้วย ตั้งใจๆ😅
เด็กเกเรจริงๆ เขาต้องการความช่วยเหลือมากกว่าคนอื่น
ผมเองเคยสอนหนังสือเมื่อ 20 กว่าปีก่อน สอนอยู่ 2 ปี
เด็กเกเรเขาไม่ได้อยากได้แค่การเรียนการสอนหนังสือในห้อง ไม่ได้ต้องการเนื้อหาบทเรียนเป็นอันดับแรก
เราต้องแบ่งสัดส่วน สำหรับเด็กตั้งใจเรียน กับเด็กเกเร
แต่เด็กแัจจุบันไม่เหมือน สมัยก่อนเลยนะคะ 😅😅😅 แต่ยังไงก็ต้องแรับไปตามยุคสมัยกันต่อไป การรับมือต้องหลากหลายขึ้นด้วย
1. คุณยังไม่เข้าใจเรื่องก็จิตวิทยาวัยรุ่นจริงๆและยังเอาสิ่งที่เรียนมาไปปรับใช้ไม่ได้ ลองไปนั่งทบทวนแล้วทำความเข้าใจ ตีความดีๆ
2. ลองกลับไปพิจารณาความรู้สึกของตัวเองดีๆอย่างที่พี่อ๋องบอก มองให้ออกว่าลึกๆคุณโฟกัสอะไรแบบไม่เข้าข้างตัวเอง
3.ถ้าอยากเป็นครูที่ดีจริงๆต้องปรับมายเซ็ทตัวเองใหม่ เช่น ที่คุณบอกว่ามาฝึกสอนคุณไม่ได้อะไรเลย เรื่องนี้ไม่ใช่ คุณมาฝึกสอนเพื่อรับการประเมิณว่าคุณสามารถจบไปทำงานได้จริง
สิ่งที่คุณได้จากการสอนแน่ๆคือ
1. ผ่านหน่วยกิตฝึกสอนและเรียนจบ
2. ประสบการณ์ในการสอนในห้องเรียนจริง ซึ่งจะได้สัมผัสกับเด็กหลากหลายรูปแบบ เจออุปสรรคต่างๆในการทำงาน ซึ่งอุปสรรคเป็นเบสิคของการทำงานในทุกวิชาชีพ
และสิ่งที่คุณควรจะทำเพื่อให้สัมฤทธิ์ผลของวิชาฝึกสอนนี้ก็คือการเรียนรู้ปัญหา และหาวิธีแก้ไขอย่างถูกต้องและรับมือกับสถานการณ์ให้ได้ แล้วสิ่งเหล่านี้แหละจะเป็นประโยชน์กับตัวคุณในวัยทำงานจริงๆ ถ้าคุณโฟกัสที่เด็กจริงๆ คุณจะคิดแค่ว่าจะทำยังไงให้เราสามารถเข้าใจเค้าและดึงเค้ากลับมาจากการกระทำที่ไม่เหมาะสมได้ โดยไม่ได้ตั้งหลักว่าเด็กจะต้องเคารพคุณ แต่หลักคือทำไมเด็กถึงไม่ควรพูดหรือทำกิริยาแบบนี้กับผู้ใหญ่(ไม่ใช่แค่กับคุณ)เพราะอะไร และถ้าเค้าเชื่อฟังคุณจะเป็นประโยชน์อะไรบ้างกับตัวเค้า นี่ถึงจะเรียกว่าสอนให้รู้จักการใช้ชีวิตนอกตำราค่ะ
เราส่วนตัวนะ เห็นครูที่เด็กชอบเยอะๆ และเราก็ชอบครูแบบนี้ด้วย คือ การสอนน่าสนใจ มีความสนุก มีเนื้อหาอื่นๆมาเล่า เป็นกันเอง เวลาเล่นคือเล่น แต่ที่สำคัญคือเป็นคนเด็ดขาดแบบ เรียนคือเรียน(แต่เค้าสอนน่าสนใจไง) ทำผิดลงโทษแบบเด็ดขาด มันจะทำให้เด็กทั้งรู้สึกเป็นกันเองแต่ก็เคารพอะ อันนี้เป็นครูแบบที่เราชอบเลย
ในฐานนะที่เป็นครู, ยึด 2 หลัก
1. เมตตา, เราต้องเมตตากับเด็กทุกคน
2. ศรัทธา, เชื่อว่าเด็กทุกคนจะโตและพัฒนา
ถ้าเด็กยังไม่โตหรือไม่ขยันเรียน ขอให้เราเมตตาเขาและสอนเขาเต็มที่ ถ้าเมตตาแล้วเขายังไม่ได้ตามเราหวังก็ขอให้ศรัทธาว่าวันหนึ่งเขาจะพัฒนาเป็นคนที่ดีขึ้นได้
รับบทเฟรนลี่ เป็นพี่สาวมาติวหนังสือไปก่อน เครียดเกินไป จบเเล้วเป็นครูจริงๆเด็กก็จะเป็นอีกแบบ
ทำไมรู้สึกเหมือน ว่าจะไปเป็นครูแบบไทยเดิม ที่ต้องการความเคารพจากเด็กมาก แนวเจอต้องไหว้ อารมณ์รุ่นพี่ที่คอยตามน้องเข้ารับน้องหนักๆ
จริงพี่หอมพูดคือจริงสุด เราต้องซื้อใจเด็กให้ได้ จะพูดว่าเราเป็นครูเเล้วทึกคนจะต้องฟัง แต่เด็กจะฟังเราจากตัวเราเอง
เราคิดว่าครูนักศึกษาน่าจะเจอแบบนี้เกือบทุกคนค่ะ ครูนักศึกษาที่มาสอนเราก็เจอแบบนี้ค่ะคนเรียนก็เรียน คนเล่นก็เล่น แซวครูเก่งมากกแต่ครูก็ไม่ได้ว่านะคะ ใครเรียนครูก็สอน ใครเล่นครูก็ปล่อยมีบ้างที่จะดุให้ลดเสียงเพราะเสียงดัง แต่นอกจากนั้นก็ชิวๆค่ะ อย่าเครียดมากค่ะ ครูสามารถสอนและเป็นเพื่อนกับนักเรียนได้ในเวลาเดียวกัน มีครูหลายคนที่เล่นกับเด็กได้ เด็กคุยเล่น แซวเล่นได้แต่พอเรียนก็เรียนนะคะ ครูดึงเด็กโฟกัสดีมาก สอนไม่น่าเบื่อเลย สนุกรู้สึกอยากเจอครูคนนี้อีก ลองเปลี่ยนแนวคิดหรือวิธีการสอนดูนะคะ สู้ๆค่ะ
ฟังดู เหมือนจะเป็นครูยุคก่อน วางคำว่าครูออกก่อนเข้าห้องสอน แล้วใส่ความเป็นบุคคลที่อยากเป็นส่วนหนึ่งในทีมเด็ก นร. และแอบรู้สึกตามพี่เผือกว่า อยากเป็นครูจริงๆรึเปล่า? ความเห็นดีเจทั้งสามดีมาก กลับมาฟังด้วยใจว่างๆดูอีกครั้ง อาจจะได้คำตอบกับตัวเองได้นะคุณ N
บางเรื่องพูดง่ายแต่พอเจองานจริงทำยากค่ะ ครูหลายคนเป็นโรคซึมเศร้า เซฟหัวใจความรู้สึกตัวเองด้วยนะคะ สู้ๆค่ะ
จริงที่สุดค่ะ เด็กร้อยพ่อพันแม่ ทฤษฎีมันง่าย แต่ความจริงอาศัยประสบการณ์ล้วนๆค่ะ
ในฐานะครู ที่เคยเป็นนักศึกษาฝึกสอน การที่วัยใกล้กัน เป็นธรรมดาที่ดุนร.ดื้อๆไม่ได้ เคยรู้สึกเสียกำลังใจทุกวันเหมือนกัน แม้แต่การเป็นเป็นครูตอนนี้ มันก็มีบ้างที่นร.จะไม่เคารพ แต่สักพักก็ดีขึ้น เพราะพี่ทำแบบนี้ คือพี่อยากให้น้องลองเปลี่ยนวิธีเข้าหาเด็ก ให้ใส่ใจกับนร.ว่าเขาชอบอะไร และพยายามเข้าหาด้วยเรื่องนั้น ถ้าเขารู้ว่าเราชอบอะไรเหมือนๆกัน เขาจะให้ใจเรามากกก ดุในคาบได้ แต่พอจบคาบให้เข้าไปคุยสนิทเหมือนเดิม แล้วเด็กจะเข้าใจเองว่าเราดุเพราะเขาดื้อระหว่างเรียน นอกเวลาเรียนเราก็รักเขาเหมือนเดิม ถ้าทำได้ น้องจะมีความสุขขึ้นแน่นอนค่ะ
ฟังคุณคนนี้แล้วสิ้นหวังมากๆ คิดว่าครูรุ่นใหม่ๆจะต่างไปจากสมัยเราบ้าง แต่ไม่ต่างเลย ถามหาการตี การลงโทษ ripการศึกษาไทยค่ะ
จากมุมที่เป็นนักศึกษาฝึกสอน ขึ้นอยู่กับการจัดการ ในการควบคุมชั้นเรียนและข้อตกลงในการอยู่ร่วมกัน เช่น ครูในเกียรติเธอเธอก็ให้เกียรติครู เรามีหน้าที่ทำอะไร ก็ทำตามนั้น หากมันเกินข้อกำหนดให้ปรึกษาอาจารย์พี่เลี้ยงที่ดูแลหรือหาคำแนะนำ ❤❤❤ สู้ๆนะคะ
ต้องคำนึงนะคะ เด็กสมัยนี้ ยิ่งเด็กในเมืองเค้าไม่ได้มองเราเหมือนอดีต เค้ามองเราก็แค่คนทำอาชีพ อาชีพนึ่งเท่านั้น เราต้องปรับตัวตามยุคค่ะ การรับมือเด็กมีหลายอย่างมาก ค่อยๆ ปรับนะคะ สู้ๆ ทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่พอค่ะ
ไม่มีใครสามารถบังคับทุกสิ่งอย่าง
ให้เป็นไปตามแบบที่เราต้องการได้ 100%
ตอบในฐานะครูเหมือนกันนะครับ ครูทุกคนผ่านเด็กมาทุกรูปแบบ น้องโฟกัสผิดกลุ่มครับ ทฤษฏีมันเก่าแล้วในหน้างานไม่สามารถใช้ได้ครับ เอาไปเก็บเลย ในวัยมัธยมไม่ต้องไปถามครับ ว่าชอบสอนแบบไหน ครูเป็นได้ทุกอย่าง คำพวกนี้จะทำให้น้องมีเครดิตน้อยลงดูไม่มั่นใจเอาเด็กไม่อยู่ จิตวิทยาสำคัญมาก อยากให้เด็กไว้ใจฟังเราทำเลยครับ ลดความเป็นครูลง สอนในวัยไหนให้คืดซะว่าเราคือเพื่อนในวัยนั้นๆ มุกตลก เรื่องฮิตต้องหยิบมาใช้ เค้าจะดูเราเป็นเซฟโซนมากขึ้น ใช้ภาษาเหมือนเพื่อนแต่ไม่ใช้คำหยาบ เล่นคือเล่นได้ เรียนต้องตั้งใจให้เค้าแยกให้ได้ จำชื่อให้ได้ เรียกชื่อนักเรียนที่เจอนอกคาบเรียน จะดูให้ความสำคัญกับเค้า การแซว การหยอกจะทำให้สนืทมากขึ้น ทั้งหมดล้วนเป็นรอบบินครับ ผ่านไปเราจะมีวิธีจัดการเองครับ น้องยังต้องเจอยิ่งกว่านี้ครับ เรื่องนี้จะเล็กน้อยเลย สู้ๆนะครับ
สำหรับเราที่เคยอยู่ห้องต้นๆ ในห้องเลยค่อนข้างเรียบร้อย ใครที่ไม่ตั้งใจเรียน แต่เห็นเพื่อนตั้งใจก็จะเลิกเล่นไปเอง เลยไม่ค่อยมีปัญหากับนศ.ฝึกสอน แต่ก็มีปัญหาที่เด็กไม่ยอมรับนศ.ฝึกสอนถึงจะเงียบ ส่งงาน แต่ไม่เคยนับว่าเป็นครูเพราะ ตอบคำถามเด็กไม่ค่อยได้ สอนเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก บางเรื่องนักเรียนยังเก่งกว่า บางทีก็แอบคิดนะว่าเพื่อนๆในห้องใจแคบไปหรือเปล่า ใครมันเก่งตลอดเวลา แต่คำตอบมันก็อยู่ในคำถาม คือเขาก็อยากให้คนเก่งๆมาสอน ได้ยินนศ.บอกว่า ครูไม่จำเป็นต้องเรียนเก่งแต่มีใจรัก คำนี้คนทั้งห้อง งงอะ ก็เลยคุยกับครูประจำวิชา ให้เขาย้ายไปสอนห้องอื่นแทน เด็กๆ ก็เรียนกับครูเหมือนเดิม ไม่เถียง ส่งงานดี ตั้งใจฟัง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านักเรียนเคารพ
อย่าเอาตัวเองไปผูกกับคนอื่นหรือนักเรียนเกินไป ใครดีกับเราเราก็ดีตอบ ใครฟังเราเราก็แนะนำเรื่องดีๆ ให้กับเขา คนอื่นก็ช่างมัน ยิ่งคุณแคร์พวกที่ไม่สนใจคุณเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งไม่เห็นหัวคุณเท่านั้น สำหรับบางคนเราแค่ทำตามหน้าที่พอ ส่วนเขาจะทำตามมั้ยก็ไม่เกี่ยวกับเรา
ผมเข้าใจเจ้าของเรื่องมากๆ ผมเป็นคนนึงที่เคยเจอกับเหตุการณ์ แต่ของเราเป็นเด็กประถม คือเราลองมาหลายรูปแบบมากๆ เช่น เป็นเพื่อน ดุ ใจดี กลางๆ แต่เด็กเปรต ยังไงมันก็คือเด็กเปรต ต่อให้เราเตรียมตัวมาดีแค่ไหน มันก็ทำลายความตั้งใจดีของเราไปหมด
เป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ น่าจะเป็นคนเพอร์เฟคชั่นนิส สมบูรณ์แบบ ก็คืออยากให้นักเรียนทุกคนเป็นแบบที่อยากให้เป็น คุณครูอาจจะชินกับตัวเอง นี่แหละค่ะการได้มาฝึกสอนคุณครูได้เจ้าใจมากขึ้นว่าลับหลังคุณครูจริงๆก็จะได้รู้ว่าเด็กบางคนก็มีเด็กเรียนเด็กเฮ้ว ครูจะได้ปล่อยวางความเพอร์เฟคลงแล้วรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบนี้ทีนี้เรารู้แล้วพอเราเป็นครูบรรจุจริงประสบการณ์อดีตนี้จะช่วยคุณครูให้เป็นครูที่ดีขึ้นอีกกว่าเดิมค่ะเพราะได้ยินว่าทำแบบฝึกหัดสวยๆใส่ใจขนาดนี้เรายังอยากเรียนด้วยเลยคุณเป็นคุณครูที่ดีคนหนึ่งแล้วค่ะ แต่เด็กต่างหากที่ไม่ใช่ดีทุกคนร้อยพ่อพันแม่ เป็นกำลังใจให้คุณครูฝึกสอนท่านนี้นะคะ สู้ๆค่ะ
เป็นครูฝึกสอนต้องเป็นเพื่อน ไม่ใช่เอาความเป็นครูมางัดกับเด็ก ไม่ได้ใจเด็กอ่ะ
สู้ๆค่ะ ประสบการณ์จะสอนเราเอง ว่าการสอนแบบไหนเข้ากับเรา เข้ากับนักเรียน ให้ความรู้ให้มากที่สุด
แต่ตอนที่เราเจอครูฝึกสอนตอนมัธยม เรารู้สึกเค้าเอานักเรียนไม่อยู่ เหมือนแค่มาเสริม อารมณ์ปอโทมาช่วยสอน ไม่ใช่เจ้าของวิชา ออกเกรดอ่ะ ก้เลยจำไม่ได้ว่าเคยรับความรู้จากครูฝึกสอนเลย
เราว่าปัญหาส่วนนึงอยุที่ระบบการฝึกสอนรึเปล่า ที่ไม่เอื้อให้ครูฝึกสอน ให้อยู่ position ของครูที่ให้ความรู้จริงๆ มีส่วนกับหลักสูตร ประมาณนี้
ครูดุๆ ในชีวิตจริงใครจะชอบอะคะ เป็นครูฝึกสอนแท้ๆ อายุใกล้กับนักเรียนควรมีความเข้าใจเด็กมากกว่านี้ ครูควรเปลี่ยนตัวเองแล้วก็ลดอีโก้ด่วนๆ ค่ะ
เคยฝึกสอนแต่ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนั้นเลย ได้สอน ม.1 ม.4 ม.5 ม.6 นักเรียนเคารพไม่ต่างจากครูประจำ ฉะนั้นไม่ใช่ทุกคนที่เจอนะคะ
พยายามปรับตัวเองดูค่ะ หาวิธีการให้ได้ใจแบบดีเจต้นหอมบอก ลดอีโก้ลง พยายามเข้าใจเด็ก ในเมื่ออายุไม่ห่างกันมากน่าจะไม่ยากที่จะเข้าใจ อีกอย่างอย่าเพิ่งเรียกนักเรียนว่าลูกเลยค่ะ เพราะนักเรียนบางคนไม่อินและอาจจะไม่ชอบ อายุต่างกันแค่นิดหน่อยเอง
คำเเนะนำดีมากเลยค่ะ บางความรู้สึกของครูมันเศร้าจริง ๆ ค่ะ
ชอบคำเเนะนำพี่อ๋องมากเลยค่ะ เปลี่ยนมุมมองใหม่ได้เลย
มันจะมีบางคนที่บอกว่าทำเพื่อคนอื่น อย่างเช่นสายนี้ที่บอกว่า ทำเพื่อนักเรียน พยายามหาวิธีการสอนโน่นนี่ที่ช่วยเขา เข้าใจนะคะ ว่าเจตนาดี แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่ทำไป คุณคาดหวังว่าเขาจะรับแบบที่คุณต้องการและเห็นถึงความตั้งใจของคุณมากขึ้น อยากให้นักเรียนเคารพสถานะที่เป็นอยู่ เราเข้าใจคุณนะคะ แต่ปรับที่ตัวเองง่ายที่สุด เอาใหม่ เพิ่มขีดความสามารถ ความอดทนใหม่ ค่อยๆเปลี่ยนทัศนคติในการสอนนักเรียน ในการทำงานของตัวเอง แล้วจะพบว่า นักเรียนพวกนี้แหละคือ ครูของเรา การที่มีนักเรียนชอบในการสอนของคุณแล้วคุณมีกำลังใจไม่ใช่เรื่องแปลก และการที่มีเด็กไม่เชื่อฟังและเปรี้ยวตีนก็มีอยู่ทุกโรงเรียนเช่นกัน เผชิญกับความเป็นจริงเหล่านี้ เรียนรู้ สังเกตการณ์ ค่อยๆปรับ แล้วจะพบวิธี นะคะ ครูที่ดี ไม่ใช่แค่คิดแล้วเป็นได้เลย สิ่งต่างๆเหล่านี้แหละค่ะ ที่จะหลอมประสบการณ์ทั้งหมด ของครู 1 คน อย่ายอมแพ้นะคะ จงเป็นครูที่ดีให้ได้ ค่ะ
สายนี้ถือว่าเป็นประโยชน์ และเป็นแนวทางให้นักศึกษาฝึกสอนแบบเรามากๆเลยค่ะ เรามีช่วงที่ท้อจากการสอนจริงๆว่าเด็กไม่ฟัง ชวนกันคุย ดื้อ แต่เราคุยกันด้วยเหตุผล ตักเตือนกันแบบ1:1 พูดให้เห็นว่า ถ้าหนูไม่ตั้งใจฟัง หนูก็จะไม่เข้าใจ ไม่หักหน้าเขาต่อหน้าเพื่อนคนอื่น เขาก็จะยอมรับในสิ่งที่เขาทำว่ามันดีหรือไม่ด้วยตัวของเขาเอง เขาจะเห็นว่าเราเคารพในความเป็นตัวเขา เขาก็จะปรับปรุงตัว และเคารพในตัวเราเช่นเดียวกัน มีเด็กที่แสบบ้าง ก็พยายามดึงจุดเด่นของเขาออกมาให้ได้นะคะ ให้แรงเสริมทางบวกเขามากๆ ว่าเขาทำได้ เขาจะได้มีกำลังใจ และไม่ปิดกั้นค่ะ สู้ๆนะคะ สู้ไปด้วยกันค่ะ
จากใจเด็กที่เคยไม่เอาครูฝึกสอน เราตอนนั้นในวัย ม.6 ที่จะต้องเคี่ยววิชาเพื่อเข้ามหาลัยแล้วครูฝึกสอนสอนได้ไม่เท่าครูประจำวิชา ครส.คือเรากลัวว่าจะเสียโอกาสตรงนั้นจนทำตัวไม่น่ารัก แล้วครู ทปษ.ก็เรียกไปคุยว่าลองให้โอกาสครูดีมั้ย ครูก็ยังใหม่จะให้เทคนิคแพรวพราวเหมือนสอนมานานก็คงไม่ใช่ สรุปพอเปิดใจอะไรๆ ก็ไม่ได้แย่นะ พวกเราไปกับครูฝึกสอนท่านนั้นได้ดีเลย
แจ้งครูประจำวิชาค่ะ คิดวิธีออกเท่านี้ แต่ก็เห็นด้วยกับวิธีพี่อ๋องนะคะ คือให้โฟกัสที่เด็กที่สนใจเรียน เพราะตอนเรียนก็เจอแบบนี้ค่ะ คือครูโฟกัสเฉพาะกลุ่มำให้บรรยากาศในการเรียนมันเสียค่ะ จนทำให้ไม่อยากจะสนใจเรียนในคาบนั้น (บอกก่อนว่าส่วนตัวเป็นคนตั้งใจเรียนมากนะคะ) แล้วก็เคยเจออีกแบบคือครูมาฝึกสอนแล้วสอนผิดค่ะ เราแย้งแล้วว่าครูประจำสอนมาแล้วแบบนี้ครูฝึกสอนก็ยังเถียงว่าไม่ใช่ ซึ่งวิธีการคิดของครูมันผิดจริงๆค่ะ เลยทำให้ไม่สนใจเรียนอีกตอนครูสอนค่ะ ส่วนอันสุดท้ายคือครูที่ไม่สามารถอธิบายให้เราเข้าใจได้ค่ะ อันนี้ทั้งครูประจำแล้วก็ครูฝึกสอนเลย พอหลายๆครั้งครูอธิบายให้เข้าใจไม่ได้ บวกกับเราพยายามทำความเข้าใจแล้วแต่ครูเหมือนไม่อยากอธิบาย หรืออธิบายยังไงก็ไม่เข้าใจหลายๆครั้งเข้าก็ทำให้ไม่อยากเรียนกับครูอีกค่ะ สุดท้ายก็เป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านนะคะ ที่ต้องรับมือกับเราที่เป็นนักเรียนที่บางทีวัยวุฒิของเรามันยังน้อยอยู่
ตอนเรียนมัธยมรักครูฝึกสอนมากก ชอบไปเล่นด้วย ชอบแกล้งชอบแหย่เค้าให้หัวเราะ แต่ตั้งใจเรียนนะเวลาเรียนอะ แต่เวลาเรียนเสร็จชอบไปชวนเค้าคุย รู้สึกเหมือนเรียนกับพี่ๆเลย ครูฝึกสอนส่วนมากชิลๆเหมือนเป็นพี่ที่สนิทกันจริงๆ แล้วคำว่าเด็กสมัยนี้แบบเชิงดูถูกคือมันเป็นคำพูดของคนที่เราไม่ค่อยอยากจะคุยด้วยต่อเลยอะ เพราะเด็กอะมันก็เกิดมาใหม่เรื่อยๆ ตอนครูเด็กๆก็อาจจะเป็นเด็กสมัยนี้ของครูรุ่นเก่าอีกทีก็ได้ค่ะ โลกมันหมุนไปก็หาวิธีปรับตัวเข้ากับมัน คุณครูน่าจะอายุเท่าๆกับเรา เราว่าคุณครูน่าจะปรับวิธีคิดกับเด็กๆหน่อยนะคะ อย่าไปมองเขาในแง่ร้ายไว้ก่อน คุณน่าจะอยู่กับเขาแบบเข้าใจกันได้มากขึ้นนะ ลองแลกเปลี่ยนกับเขาตรงๆแบบเปิดใจดูนะคะ
จากใจที่หนูอยู่ม.ต้นนะคะ ครูนักศึกษาฝึกสอนที่เรียนแล้วสนุกแล้วอยากเรียนด้วยคือครูที่ เฟลนลี่,ไม่อีโก้สูง ตอบคำถามที่เราไม่เข้าใจได้อะค่ะ แล้วเวลาที่เด็กตอบคำถามคือต้องบอกเด็กเอาไว้เลยว่า ตอบมาเลยเด็กๆ ไม่มีผิดค่ะ แล้วทุกคนก็จะกล้าตอบค่ะ ถึงจะไม่ถูกก็ช่างแต่ก็ได้พูดคุย ได้แลกเปลี่ยนความรู้กันค่ะ ส่วนตัวว่าสนุกมากกอยากเรียนกับครูคนนั้นทุกวันเลยย ห้องพวกหนูเคารพครูคนนั้นมากๆเลยค่ะ ครูใจดีน่ารักมาก
ฟังจากน้ำเสียง ถ้าเราเป็นนักเรียน เราก็ไม่อยากจะเรียนด้วยนะ ตอนเรียนเจอครูแนวประมาณนี้เลย แบบว่า อื้ม😅
มันอยู่ที่การวางตัวของเรา และตัวเด็กเองด้วย
เด็กบางคนที่เราช่วยเค้าไม่ได้แล้วจริงๆ เราก็ต้องปล่อยวาง
ซึ่งโดยปกติแล้วครูพี่เลี้ยงจะต้องมาดูขณะเราสอนทุกครั้ง เพราะครูพี่เลี้ยงจะต้องดูแลคุณภาพวิชาการ และดูแลพฤติกรรมนักเรียนขณะที่นักศึกษาสอนด้วย
ส่วนตัวตอนฝึกสอนได้สอนเด็กสองกลุ่มคือเด็กเรียนดีกับเด็กเรียนอ่อน พฤติกรรมต่างกันมากจนท้อทั้งที่สอนเหมือนกัน ก็ต้องปรับวิธีสอน เพราะจริงๆ ผู้เรียนก็ต้องการวิธีการสื่อสารที่ไม่เหมือนกัน
เราเรียนปวส ฝึกสอนบางคนอายุพอกับคนในห้องเรา บางคนอายุมากกว่าฝึกสอน แต่ไม่เคยมีใครไม่เคราพครูเลย ไม่ใช่เพราะเป็นเด็กดี แต่เป็นเพราะอาจาร์ยฝึกสอนที่เจอคือเข้าใจเด็กๆมากไม่มีการมาข่มไม่มีการขอความเคราพจากใคร. ครูฝึกสอนที่เจอล้วนวัยเดียวกันเข้าใจกันสอนด้วยความเข้าใจ เคราพซึ่งกันแหละกัน พวกเราและเพื่อน ก็สนุกมากๆกับครูฝึกสอนถึงเวลาเรียนคือเรียนหนักสุดๆ แต่ก็สนุกสุดๆเหมือนกัน เลิกเรียนนั่งเล่นหมากรุกกันลั่นแผนก คิดแล้วคิดถึงมากกครูฝึกสอน ❤
อย่าทำตึงมากค่ะ อายุห่างกันไม่มาก ก็สอนแบบพี่สอนน้องค่ะ ไม่ต้องนีดความเคารพนับถือมาก ถ้าเด็กรู้สึกรักจะรักเองโดยธรรมชาติ
เห็นใจคุณเอ็นนะครับ
ความคาดหวังของคนในสังคมต่อคนที่ชื่อว่าเป็นคุณครูมันมากมายเหลือเกิน
สิ่งที่คุณครูสื่อต่อหน้าวีเจสามคนให้ออกมาแบบดรามาติกแบบนั้นคงเกิดจากความสั่งสมกับสิ่งที่เจอมาตลอด ผมเข้าใจนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
เราก็เป็นนักศึกษาฝึกสอนนะ เจอเด็กมากมาย เจอแย่แบบเด็กจะตีเรา ทำใส่เรา จะเตะเรา จะทำร้ายเรา เราไม่สนใจเพราะเรามีกำลังใจจากเด็กที่เขาตั้งใจเรียน เราเลยปล่อย ครูทุกคนบอกให้เราปล่อย เราพยายามปล่อยนะ แต่ก็อดใจไม่ไหวที่อยากให้เขาได้ดี แต่ตอนนี้ก็มี นักเรียนที่เริ่มเปลี่ยนไปเพราะเราให้ความเป็นเพื่อนกับนักเรียน เป็นที่ปรึกษา ให้ความรู้สิ่งที่เขาอยากถาม ช่วงสัปดาห์แรกเรายิ่งเจอหนักเพราะ เขาไม่ฟังเราเลย แต่ก็เริ่มดีขึ้นเพราะนิสัยเราเอง เด็กนักเรียนยังไม่รู้จักเราดี พยายามเข้านะคะ เป็นตัวเองมากที่สุด และ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะที่กำลัง ฝึกงาน ฝึกสอน ทุกคนเลย
เหมือนคุณอยากให้เด็กอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณมากกว่านะ ไม่ได้อยากจะสอน การใช้คำว่า มาสอนแล้วไม่ได้อะไร เงินก็ไม่ได้ คือพอได้ยินแบบนี้ รู้สึกเลยว่าคุณไม่เหมาะกับการเป็นครูนะ
จากประสบการณ์ ตอนเราเรียนกับครูฝึกสอนทุกปีเลยช่วงม.ปลาย เราเครียดแล้วก็ไม่ชอบเลยค่ะที่นศษมาสอนเพราะประสบการณ์น้อย สอนไม่เข้าใจบ้าง ความรู้อาจจะไม่แน่น แล้วยิ่งนศษข่มเราทำตัวเหมือนอาจารย์จริงๆ เรายิ่งต่อต้านนะคะเพราะเรารู้สึกว่าเราก็เป็นนักเรียนเหมือนกัน เธอก็ฝึกฉันก็มาเรียน แถมยังเอาความเสี่ยงที่เราอาจจะเรียนไม่เต็มที่มาอีก บางทีสอนไม่เเน่นด้วยความที่ประสบการณ์น้อย เรายิ่งไม่ชอบใจนะคะ เรารสว่าถ้าอยากเป็นเหมือนครูจริงๆ การสอนมันก็ต้องดีจริงด้วยค่ะ ทางที่ดีทำตัวเหมือนรุ่นพี่ที่เฟรนลี่และเข้าถึงง่ายดีกว่าค่ะ ลองทำข้อตกลงแลกเปลี่ยน เด็กจะรสแฟร์มากขึ้นค่ะ รางวัลคือทางที่ดีแล้วค่ะ แต่ไม่จำเป็นต้องมากเกินไป เพราะมันจะไม่ช่วยถ้ายังข่มนรอยู่ หวังว่าคุณเอ็นจะอ่านแล้วลองปรับดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ป.ล. เด็กๆชอบเรียนกับนศษนะคะเพราะรสว่าน่าจะเข้าใจเราได้ น่าจะคุย น่าจะหาข้อตกลงได้ง่ายขึ้น เพราะงั้นลองลดมาเป็นรุ่นพี่ที่มาติวรุ่นน้องดูนะคะ
ป.ล. ลองทำเป็นบอร์ดความคิดเกี่ยซแนวทางการสอนดูนะคะ โดยที่เราไม่รู้ว่าใครเป็นคนออกความเห็น ระหว่างให้นรเขียนเราอาจจะหันหลังปิดตาดูก็ได้ค่ะ หรือทำให้เว็ปบอร์ดดูนะคะ
ป.ล. Go with flowแล้วโฟกัสที่เด็กที่อยากที่จะเรียนดีกกว่าค่ะ อาจจะมีคอยเตือนเขาบ้างก็ได้ ถ้าเขาไม่ฟังก็คงต้องทำใจค่ะ
นศษฝึกสอนเป็นสิ่งที่เหนื่อยมากๆๆ ดูงานคนที่เคยสอนเรามาเพราะงั้นสู้ๆนะคะะ
สิ่งที่คนฟังรู้สึกเหมือนกันคือ น้ำเสียงคุณดูแข็งกระด้างมาก อาจทำให้คนรอบข้างไม่พอใจได้ง่ายๆเลย ไม่ใช่เฉพาะเด็กที่สอนหรอก
ครูฝึกสอนสำหรับเราที่เคยผ่านมาความทุ่มเทไม่มีทางเท่ากับ0เรารักเขาสอนเขาด้วยความจริงใจเมตตากรุณามีเหตุผลวันนี้เขาอาจมองไม่เห็นแต่เชื่อพี่เถอะถ้าเราตั้งใจสอนทุกวันไม่เก็บเรื่องที่แย่ๆมาคิดแต่เรามองในอีกมิติหนึ่งว่าที่เด็กคนนั้นแสดงออกมาเขากำลังปกป้องอะไรบางอย่างหรือมีภูมิหลังแบบใดลองศึกษาแล้วค่อยๆเข้าหาเด็กๆดูจังหวะให้ดีใช้ภาษาวัยรุ่นที่เขาชอบใช้บ้างคุยเล่นบ้างทำอย่างเราเป็นเราตั้งใจวันหนึ่งเราจะอยู่ในหัวใจของเขาโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือคาดหวังมากก่อน..ไม่ใช่เด็กทุกคนที่จะชอบเรา..และตอนเป็นเด็กเราก็ไม่ชอบบางอย่างในตัวครูทุกคน...สู้ๆนะน้องพี่เป็นกำลังใจให้นะ..บางที่เราไม่ต้องเข้าใจเด็กทุกคนให้ถ่องแท้แต่ให้เข้าใจว่าธรรมชาติและวัยของเขาเป็นอย่างไร..การเป็นครูในปัจจุบันต้องเป็นเพื่อนพี่ที่ปรึกษาและครูให้เขาได้...ทำต่อไปจากใจเราก็พอ😁ความทุ่มเทไม่มีวันเท่ากับ0นะน้องอย่างน้อย0.01ก็ยังดีคิดบวกจ้า
เผื่อเจ้าของเรื่องได้ผ่านมาอ่านนะคะ ปัจจุบันอายุ26 เราเข้าไปเป็นอ.พิเศษให้ทั้งเด็กม.ต้น,ม.ปลาย,มหาลัยตั้งแต่อายุ 22 อยู่ที่การวางตัวล้วนๆค่ะท่องไว้ว่าแค่เข้าไปสอนทำหน้าที่ให้ดีเท่าที่ทำได้เด็กสมัยนี้ต้องการครูที่เหมือนเพื่อนและเข้าใจเค้ารับฟังให้มาก อาจจะโชคดีที่เราไม่เคยเจอเด็กแบบคุณมีบ้างที่ช่วงแรกๆเด็กมหาลัยที่อายุห่างกับเราแค่1-2ปีไม่ไหว้ไม่ค่อยคุย แต่พอเวลาผ่านไปกลับมาเจอกันเค้าก็เรียกเราพี่ไหว้ตลอด จะบอกว่าอย่าไปโกรธเด็กเลยค่ะเด็กมีหลายประเภทเราทำดีที่สุดใครจะรับไม่รับเป็นเรื่องของเค้าแล้ว มันอยู่ที่วัยด้วยยิ่งช่วงมัธยมนี่สำหรับหลายคนคือช่วงพีค ให้เวลาและประสบการณ์ชีวิตสอนเค้าค่ะเรื่องการวางตัวในสังคม คือการมานั่งคิดว่าทำไมเด็กทำแบบนั้นแบบนี้ปวดหัวเปล่าๆมันเป็นวัยของเค้าส่วนนึงและอย่างที่บอกด้วยอายุ ความคิด มุมมองเค้ายังเด็ก เราโตกว่าพูดให้เห็นภาพชัดๆคือปล่อยวาง
การจะได้ใจเด็กไม่ใช่แค่ไปพูดย้ำๆกับเค้าว่าเราไม่ได้เป็นแค่ครูนะ เป็นพี่น้อง เพื่อน มีอะไรมาปรึกษาได้ แต่มันต้องใช้เวลาค่ะตามที่บอกข้างบนเลยทำหน้าที่เราให้ดี ไม่ต้องไปเพ่งเล็งเด็กคนไหนหรือให้ความสำคัญเด็กคนไหนเป็นพิเศษ ปฏิบัติกับทุกคนให้เท่ากันความสม่ำเสมอสำคัญ คนที่ต่อต้นอยู่แล้วยิ่งเจอคุณพยายามเข้าหาจะยิ่งต่อต้าน เทียบกับถ้าเห็นครูคนนึงที่วันแรกอาจจะรู้สึกอคติเพราะครูอายุใกล้ๆเราเลยแต่เค้าทำหน้าที่และวางตัวได้ดีแบบเสมอต้นเสมอปลายพอเด็กเริ่มโตเวลาผ่านไปเค้าจะเห็นเอง
ทำไมรุ่นเราจะชอบวิชาของครูฝึกสอนมาก ครูฝึกสอนจะใจดีเป็นคาบที่ชิวมาก มีเกมมาให้เล่นตลอดคลายเครียดดี ไม่ต้องไปจริงจังมากค่ะลองเอาใจเด็กให้ได้ก่อน
สมัยเราอยู่มอต้นมอปลายก็ฟิลนี้แหละ อาจารย์ฝึกสอนก็สอนไป ใครไม่เรียนก็เอาแต่ปั่นครูบ้าง เล่นกันบ้าง ไม่มีความเคารพครู บางคนเดินเข้าเดินออกไม่เห็นหัวครูเลย เรารู้สึกแย่แทนครูมากนะ ยิ่งเป็นครูต่างชาติยิ่งรู้สึกสงสาร เอือมแล้วเอือมอีก
เปลี่ยนวิธีคิดค่ะ เวลาที่สอนแล้วเด็กไม่ฟัง ไม่ใช่เพราะเด็กนิสัยไม่ดี ไม่ตั้งใจเรียน แต่เป็นเพราะวิธีสอนของเราไม่เหมาะกับเค้า ไม่สมารถดึงดูดความสนใจเค้าได้ ต้องเปลี่ยนวิธีสอน ใบงานน่ารักๆ หรือขนม ไม่ใช่คำตอบเสมอไป ถ้าไม่สามารถจัดการห้องเรียนได้แสดงว่าวิธีที่เราทำกำลังไปผิดทางเราไม่สามารถเปลี่ยนเด็กได้ แต่เราเปลี่ยนตัวเราได้ แล้วถ้าเจอวิธีที่ใช่สำหรับทั้งเค้าและเรา เดี๋ยวเต้าจะกลับมาฟังเราเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
นี่หรอความคิดคนจะเป็นครู สงสารนักเรียนในอนาคตค่ะ ถ้าจะคิดแคบๆขนาดนี้🥹🥹
คุณแค่เหนื่อยกับการจัดการชั้นเรียน และการควบคุมชั้นเรียน
สร้างกติกาขึ้นมาและทุกคนรวมทั้งเราต้องปฏิบัติตามกติกานั้น
ไม่ไหวให้ปรึกษาครูพี่เลี้ยง เขาจะเข้าใจบริบทเด็กและให้คำแนะนำได้
เกินใจจะทน ให้คิดว่าได้เรียนรู้พฤติกรรมเด็ก และฝึกความใจเย็นของเรา
ถ้าหนูเป็นนักเรียนหนูก็ไม่อยากเรียนกับครูค่าาาาา ตอนคุนพรี่เรียนชอบครูแบบนี้เหรอค้าาาา
ทฤษฎีการสอนจากยุคก่อนในสมัยนี้มันใช้ไม่ได้เลย ต้องใช้ใจแลกใจ ซื้อใจเด็กให้ได้แล้วก็จะจัดการได้เอง…
อยากให้สายตรงถึงพี่ลูก ทำยังไงเด็กถึงรักพี่ลูกขนาดนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะ
เราเป็นคนนึงที่ผ่านประสบการณ์ฝึกสอนมาเหมือนกันค่ะ เจอเด็กมาทุกรูปแบบ แบบที่คุณเอ็มเจอเราก็เคยเจอมาเหมือนกันค่ะ แต่วิธีการของเราคือ เราเน้นใจแลกใจค่ะ ตอนที่เราสอนเราไม่ได้คิดแค่ว่าชั้นครูเธอนักเรียน แต่เราคิดว่าพี่สอนน้อง หากิจกรรมมาทำด้วยกัน พูดคุยแลกเปลี่ยนกัน ลดช่องว่างระหว่างนักเรียนและครูลง เด็กๆเค้าจะเข้าหาเราเองค่ะ เค้าจะค่อยๆให้ความร่วมมือ ทำกิจกรรมกับเรา เราลองวางอีโก้ความเป็นครูลง แล้วเพิ่มความใส่ใจกับนักเรียนดูนะคะ เด็กๆวัยนี้เค้าจะไม่ชอบคนดุเค้าเลยค่ะ ถ้าดุเค้าจะต่อต้านทันที แต่ต้องค่อยๆพูด มีกฏร่วมกันค่ะ เราจะบอกกับเด็กๆเสมอ ว่าถ้าเธอเคารพครูครูกเคารพเธอ เรียนกันแบบจอยๆ มีปัญหาปรึกษากัน เราอาจจะดูใจดีเกินไปจนเด็กอาจจะไม่กลัวเรานะคะ แต่เค้าจะเคารพเราและให้ความร่วมมือกับเราเอง โดยที่เราแทบจะไม่ต้องไปบังคับอะไรเค้าเลยค่ะ เราให้ใจเค้า เค้าจะให้ใจเรากลับมาค่ะ เราเชื่อแบบนี้ และก็ได้ใจกลับมาจริงๆ ลองดูนะคะ อย่างไงก็สู้ๆ ขอให้ผ่านการฝึกสอนได้อย่างราบรื่นค่ะ
เป็นเพื่อนกับเค้า บางทีเค้าจะเชื่อใจเรามากกว่าครูจริง เปิดใจก่อนค่ะ ปรับมุมมองตัวเอง ปัญหามีไว้แก้ ไม่ใช่มีไว้ทุกข์ ค่อยๆแก้ไปทีละปม ง่ายสุดก็ถามครูพี่เลี้ยงก่อนเพราะเค้าเป็นคนที่เคยแก้ได้
ชอบที่มีความคิดที่จะเป็นครูที่เข้มงวด ในการเรียนก็ควรมีครูในบทบาทนี้ไว้บ้าง ไว้ปามๆเด็กด้วย
แต่คิดว่ามันเร็วเกินไปที่คุณจะมาอยู่ในบทบาทนี้ เพราะยังเป็นครูฝึกสอน คุณกำลังมาหาประสบการณ์มันก็เหมือนกับคุณมาเรียนนี่แหละ คุณควรหาวิธีรับมือให้ได้ ไม่ใช้ไปโฟกัสอะไรไกลถึงขั้นเด็กๆเรียนจบประสบความสำเร็จ อย่าลืมว่าคุณก็ยังเป็นนักศึกษา ฝึกสอนก็คล้ายๆฝึกงานของสายอื่นนั่นแหละ
ยังฝึกงานอยู่ แต่มองไปไกลเกิ้นนนน
เราก็เคยเป็นครูฝึกสอนที่เด็กไม่เคารพในช่วงแรกค่ะ
แต่เราไม่ได้คิดว่าเราจะเป็นครูแบบต้องมาเคารพเรา เราทำหน้าที่ของเราไป เด็กที่ซนก็จัดการไป ไม่ก็อิกนอร์ หรือสร้างความเป็นกันเองกับเค้า
สุดท้ายเค้าเคารพเรากันเองเฉย เมื่อจนถึงวันสุดท้ายที่สอน เราว่าคุณเอ็นมองว่าคำว่า “ครู” ในความคิดเห็นของคุณยังแข็งเกินไปค่ะ ลดลงหน่อย เดี๋ยวดีขึ้นเองค่ะ
ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ เราว่าครูฝึกสอนก็ไม่ได้ผิด100% เด็กเองก็ไม่ได้ผิด100% อาจจะด้วยวัยที่มันใกล้กันมาก เด็กเลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องเคารพในตัวครูฝึกสอนขนาดนั้นก็ได้ เด็กบางคนก็ไม่รู้จักการเคารพคนอื่นจริงๆค่ะ ส่วนตัวเคยอยูในกลุ่มเพื่อนแบบนั้นมาก่อน ความรู้สึกคือ ก็แค่ครูฝึกสอนอย่ามีพาวเวอร์ให้มากไม่ใช่ครูจริงๆสักหน่อย ยิ่งถ้าทำตัวเหมือนข่ม ขู่ให้กลัวว่าจะตี/หักคะแนน ตะคอกใส่ ยิ่งทำให้ยิ่งไม่อยากเคารพค่ะ เรามีครูคนนึงที่เขาทั้งใจดีและเข้มงวดในเวลาเดียวกัน เวลาว่างในคาบเขาก็ไม่ได้จมไปกับเรื่องเรียนสะหมด เขาคอยถามเด็กคอยใส่ใจเด็กในเรื่องต่างๆแบบเยอะมาก เข้าใจเด็กทุกอย่าง ไม่ว่าจะทะเลาะกับแฟน/เพื่อน คุยเล่นกันได้ แต่ต้องมีขอบเขต เขาสอนให้เด็กผ่อนคลายและเคารพในตัวครูในเวลาเดียวกันค่ะ ถ้าพูดถึงบทลงโทษเขาจะลงโทษแบบขำๆ ไม่รุนแรงมาก แต่มันคือการลงโทษให้เด็กเข้าใจว่าเด็กผิดจริงๆ และเรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลามากๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ ดีใจค่ะที่มีคนที่กำลังใจเป็นครูในอนาคต ทุ่มเทแรงกายแรงใจเผื่อเด็กมากขนาดนี้ สู้ๆนะคะ ✌️✌️
นี่เพิ่งจบมัธยมมาหมาดๆ ครั้งแรกที่เห็นหัวข้อนี้คือถามดักไว้ก่อนเลย ว่า "แล้วเธอทำให้นักเรียนเคารพหรือยัง" คุณนักศึกษาฝึกสอนข่มมากเลยนะคะ หลังจากที่ได้ฟังคือ คิดเเค่ว่าจะลงโทษก็ทำไม่ได้ เด็กมันมีหลายประเภท ร้อยพ่อพันแม่ เรายังไม่ได้ยินจากเด็กเลยนักศึกษาฝึกสอนเป็นยังไง เท่าที่เราเจอครูนักศึกษามาคือ ..... เห้อออออออ ลำบากใจเว่ออออ หน้านิ่งหน้าเหวี่ยง treat เราแบบขยะมาก พอจบม.ปลายเลยรู็สึกดีมาก ลดอีโก้ลงจะดีมากค่ะ จากใจประสบการณ์จริง TT
เป็นเรื่องปกตินะคะ ทุกยุคทุกสมัย ครูต้องทันเค้านะคะ ต้องทำให้เขายอมรับเราให้ได้ ค่อยๆเรียนรู้ไป
ตอนเรียนเราเจอครูมาฝึก..ด้วยวัยไม่ห่างกัน ถ้าไม่วางตัวเป็นครูจนเกินไป ทำตัวเป็นเพื่อนจะเข้ากันได้มากกว่า ครูเรียนจิตวิทยามาไม่ใช่เหรอ เริ่มต้นก้อแบบนี้จะไหวเหรอเนี่ย
จากใจคนเคยทำครูฝึกสอนร้องไห้มาแล้ว ตอนนั้นห้องเราทั้งห้องต่อต้านครูฝึกสอนมาก ด้วยวัยตอนนั้น และด้วยที่พวกพ้องคิดแบบเดียวกัน มันเลยฮึกเหิม แต่เหตุที่ทำให้ไม่ชอบครูฝึกสอนคนนั้นคือ มาวันแรก ด้วยคำพูดคำจาที่ดูแบบข่มนักเรียนมากกกของเขาตอนนั้น และเขาถือตัวมากๆ ขนาดที่ นักเรียนหยอกๆเขาดุกลับเลย ถือไม้เรียวมาสอนตั้งแต่คาบแรก (เขาลืมว่าสอนมัธยมหรือเปล่าถือมาทำไม😅) ทุกอย่างรวมๆกันแล้วคือนักเรียนห้องเราต่อต้านมาก จนถึงวันนึงเขามาสอนแล้วพวกเราทั้งห้องคือตั้งใจแกล้งไม่ฟังเลย(อันนี้นักเรียนผิดแหละ)ด้วยความแบบหมั่นไส้อ่ะนะ และเขาน่าจะไม่ได้เจอแค่ห้องเราห้องเดียวแหละคิดว่า มันเลยสะสม อยู่ๆเขาก็เงียบก้มหน้ายืนร้องไห้หน้าชั้นเลย แล้วก็พูดแบบระบายออกมา จนบรรยากาศเงียบได้ยินแต่เสียงเขา จนครูห้องข้างๆมาดูและทำโทษพวกเรายกห้องเลย😆
สะดุดตั้งแต่ที่พูดว่า มาฝึกสอนไม่ได้อะไรเลย ไปทวนใหม่ค่ะ ปากบอกหวังดี รักเด็ก แต่พี่เป็นครูพี่ฟังแล้วไม้สัมผัสถึงความรักเลยค่ะ
ส่วนตัวเรานะคะ เราเคารพครูฝึกสอนทุกคนนะคะ บอกตรงๆว่าเด็กบางคนเขาไม่ฟังจริงๆ แต่ยังมีเด็กหลายๆคนที่ฟังนะคะ ใช้ประโยชน์กับการอายุใกล้เคียงกันมั้ยคะแทนตัวเองว่าพี่แล้วสอน สำหรับตัวเรานะคะพี่ เราต้องสอนทั้งตอนจริงจังและไม่จริงจัง ลองพูดคุยมั้ยคะ ลองคุยกันจริงๆจังๆ เด็กทุกคนเข้าใจนะคะ แต่ถ้าไม่ได้จริงๆอย่างเดียวเลยค่ะ (ทน) เท่านั้นเลยค่ะ
เราเคยเป็นนักศึกษาฝึกสอนมาก่อน เราว่าคนนี้เค้าขาดหวังให้นักเรียนทุกคนเคารพเค้า โดยที่เค้าไม่ได้ทำตัวให้น่าเคารพก่อน
เค้าไม่ได้ใช้จิตวิทยามาช่วยจริง ๆ สังเกตจากการบอกให้นักเรียนออกไปยืนหน้าห้อง (เราว่าไม่ดีเลยอาจทำร้ายจิตใจนักเรียนคนนั้นได้ ทำให้เค้าไม่อยากเรียนเพราะต่อต้านครูได้)
ทุกพฤติกรรมของนักเรียนมีเหตุผล (เค้าไม่ได้ใช้หลักคิดนี้)
เราเห็นด้วยกับพี่ต้นหอมว่าเครื่องแบบก็มีผล
ครูควรวางตัวให้นักเรียนรู้สึกถึงความเป็นเพื่อนเป็นพี่และเป็นครูในเวลาเดียวกัน
เราเป็นครูเพื่อเรียนรู้นักเรียน ไม่ใช่นักเรียนเป็นผู้เรียนรู้ความรู้จากเราฝ่ายเดียว
ถ้าเป็นครูแล้วยังคิดว่าการตีเป็นวิธีทำให้เด็กดีขึ้น น่าผิดหวังเหมือนกันนะ ในขณะที่โลกหมุนไป คุณที่อายุก็ไม่ได้เยอะ กลับไม่เข้าใจเด็กเลย
มันมีสิ่งที่เรียกว่า เทคนิกการสอน กับการวางตัวครับ ต่อให้เป็นแค่รุ่นพี่มหาวิทยาลัยเป็นติวเตอร์ ถ้ามีสองอย่างนี้ เค้าก็สามารถทำให้เด็กตั้งใจเรียนได้ครับ
คิดแค่ว่า ตัวเองทุ่มเท แล้วต้องได้อะไรกลับมาแบบนี้ หาอาชีพอื่นทำดีกว่าครับ ถึงจะบอกว่าไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนแค่เห็นเขาได้ดี แต่ลึก ๆ คือ อยากให้เด็กรักนั่นแหละ
คุณครูฝึกสอนสู้ๆนะคะ
ในฐานะที่เคยฝึกสอนมาก่อน อยากจะเข้ามาให้กำลังใจ เพราะสิ่งที่เจอมันคล้ายกับสิ่งที่เราเจอมาก เข้าใจเลยว่ารู้สึกยังไง เเต่ในเมื่อเอ็นเลือกที่จะเดินสายครูต่อไป เอ็นอาจจะต้องปรับมายเซ็ทตัวเองนิดนึงนะคะ เพราะถ้าหากยังมีมายเซ็ทเเบบนี้ จะทำงานสายนี้ค่อนข้างลำบากนะคะ ยังไงก็สู้ๆค่ะ
เวลาสอนของนักศึกษาฝึกสอน ครูพี่เลี้ยงต้องอยู่ในชั้นเรียนด้วยและช่วยดูแลค่ะ กฎระเบียบการฝึกสอนมีให้ปฏิบัติค่ะ
อยู่ที่ตัวเองค่ะ ทัศนคติการเป็นครูของคุณคืออะไร
ถ้าปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ ก็เปลี่ยนเด็กไม่ได้เช่นกันค่ะ
ใช้ความเป็นครู ใช้เทคนิค ที่สำคัญใช้ใจค่ะ
เป็นปัญหาที่สะท้อนการจัดการเรียนการสอนในปัจจุบัน และคุณภาพผู้เรียน ที่นับวันยิ่งมีปัญหา หน่วยงานต้นสังกัดอย่าง สพฐ หรือเลขาธิการ สพฐ ควรให้ความสนใจรับฟังและแก้ไขปัญหาร่วมกัน
ไม่อยากให้เบลมคุณเอ็นเลยค่ะ เราฟังแล้วเข้าใจว่ารู้สึกยังไง คุณเอ็นเขาแค่อยากทำงานให้ได้ดี แต่ฝึกสอนมันคือการเจอนร. ครั้งแรก ดังนั้นจะรับมือกับนร.หลายแบบมาก ๆ เราเป็นครูที่ค่อนข้างทำตัวจอยกับนร.มาก ๆ ยังเจอการไม่เคารพเลยค่ะ บางคนไม่รับจริง ๆ ค่ะ ดังนั้นพี่เลี้ยงต้องคอยดูแลใกล้ชิดค่ะ ต้องเข้าไปด้วย จนกว่าจะเอาอยู่ สำหรับคุณเอ็น อย่าคาดหวังค่ะ ให้นร.ร้อยไม่ได้แปลว่าเขาจะให้คืนมาร้อย เอาพลังบวกจากนร. มาเป็นแรงใจให้ตัวเองค่ะ
เข้าใจนะคะ ประสบการณ์ฝส.มาก่อน (เราสอนม.6 จี๊ดเลย55555) แบบที่พี่หอมบอก พยายามไม่ยัดเยียดความเป็นครูค่ะ หมายถึงว่าเราก็ยังเป็นครูแหละ แต่เข้าใจเขาให้มากที่สุด วัยนี้ต้องการอะไร ยุคนี้เป็นยังไง ใช้จิตวิทยาไม่ได้ความว่าเอาหนังสือมากางแล้วแก้ปัญหาตามหนังสือนะคะ ทุกอย่างมันต้องปรับไปตามโลกตามสมัย
และสุดท้ายตามพี่อ๋องเลยค่ะ แก้ไม่ได้ก็ปรับที่ตัวเองงงงไปเลยย (ปรับมายเซต) วางกติกาช่วยได้จริงค่ะ ไม่เรียนก็ได้ แต่ตอนสอบตกคือตกนะ ปรึกษาครูพี่เลี้ยงเยอะๆค่ะ เขาคือคนที่อยู่ข้างๆเราจนจบปี เก็บมานอยกับตัวเองแบบนี้จะยิ่งแย่ บางทีการสอนเราอาจจะตึงขึ้นอีก เราเชื่อว่าผ่านไปได้นะคะ อดทนนะ ถ้าวันไหนท้อก็กลับไปใช้เวลาให้ความสุขกับตัวเองเยอะๆนะคะ :-))
เป็นครูจริงๆเด็กก็ยังไม่ค่อยเคารพเลยค่ะ เขาไม่เกรงใจเหมือนครูผู้ชาย มันอยู่ที่สภาพแวดล้อมของเด็ก ที่เคยปลูกฝังมา นิสัย บริบทของครอบครัว เหนื่อยค่ะยิ่งนักเรียนที่ดื้อๆ ห้องท้ายๆ ยิ่งเสียความีรู้สึก ทำได้เท่าที่ทำค่ะ เราทำเต็มที่ก็พอ ทำเรื่องซีเรียสให้เป็นเรื่องฮาๆไปค่ะ พ่อแม่เขายังไม่บอกไม่ตี เราก็อย่าไปไปใส่ใจค่ะ ถ้ามีกิจกรรมที่ดึงดูคนที่ตั้งใจ เราไม่ใส่ใจคนเกเร เดี๋ยวเขาก็มาสนใจเอง อย่าไปจริงจังมาก เรามาเอาประสบการณ์เรายังไม่ได้มาเป็นครู และการไล่เด็กออกจากห้องเป็นอะไรที่ทำไม่ได้ด้วยนะคะ มันแสดงถึงการไม่ใส่ใจ ถ้าเด็กแอบหนี้เรียน แล้วเป็นอะไรขึ้นมาคนที่ผิดก็จะเป็นเราอีก เป็นอะไรที่ห้ามทำค่ะ
สำหรับผม ตอนแรก ไม่มีความคิดที่จะเป็นครูเลยนะครับ บอกได้เลยว่า เมื่อก่อนไม่ชอบเลย ผมใจร้อน หงุดหงิดง่ายมาก เด็กกวนประสาทผมก็ร้อนแล้วเมื่อก่อน555 แต่พอได้ลองฝึกสอนเข้าจริงแล้วก็รู้สึกว่าอยากทำให้เขาได้ดีรู้สึกเข้าใจเด็กในหลายๆอย่าง แต่การเข้าหาเด็กของผม จะมาในแบบ พี่ที่ปรึกษาได้ทุกเรื่อง เอาง่ายๆ ก็เอาความรู้สึกเราตอนเรียน มาปรับและเข้าใจถึงความรู้สึกของเด็ก แช้วเด็กจะเปิดใจให้เราเองมั้งครับ จากที่ไปปฏิบัติหน้าที่มา จนเด็กมาบอกครูพี่เลี้ยง ว่า" ปีหน้าถ้าฝึกทั้งปี พวกผมอยากเรียนกับพี่" ผมยังรู้สึกแปลกอยู่เลยครับตอนนี้ ที่เด็กอยากเรียนด้วย555
เราก็เป็นอาจารย์ฝึกสอนอยู่ค่ะ อาจจะไม่มีปากระดาษ เพราะเด็กโตแล้ว ปี1ปี2 แต่เค้าเดินออกเลยค่ะ ไม่ฟัง ไม่อยู่ ไม่เรียน ออกไปเรียนกับอาจารย์คนอื่นค่ะ จนเช็คชื่อไม่ได้เลย เพราะ F แน่นอน
คิดว่าต้องใช้เวลาค่ะ เราก็สอนครั้งแรก เค้าก็เรียนกับเราครั้งแรก มันก็ครั้งแรกหมดค่ะ เราต้องใจเย็นและเป็นเหตุเป็นผล และทำหน้าที่ดีที่สุดของเราไป
ปล. เด็กรุ่นนี้ อยากได้เพื่อนด้วยค่ะ ไม่ได้อยากได้ครู ขนาดเป็นอาจารย์ขนาดนี้ ก็เรียกตัวเองว่าพี่ไปเลย ว่ากันตรงๆชนๆกันไป
เราเข้าใจเคสนี้นะ แต่ตอนเราไปฝึกสอน ใส่ชุดนศ.ไป สอน ม.1-ม.6เลย น้องๆเรียนเราว่าครู แต่เราให้เรียนพี่ เพราะเรายังไม่ได้เป็นครู แต่ดีใจนะที่เขาเคารพรักเรา ตั้งใจเรียนกันมาก เราก็ตั้งใจสอน กลับไปทำแผนการสอนทำสื่อให้น้องๆสนุกมีเกมส์ทุกวันเกือบไม่ได้นอน ไม่ให้เขาเครียดเรียนเราเรียน เขามีเสียงดังเล่นกันมันเป็นปกติวัยรุ่น เจอเรานอกคลาสก็ไหว้เรา อันนี้เราเกรงใจน้องๆมาก น้องน่ารักทุกห้องจริง อันนี้อาจเป็นความโชคดีของเรา
ตอนวันสอนสุดท้าย มีน้องๆพาเอาการ์ดมาให้ถึงกับทำตัวไม่ถูก ซึ้งจนน้ำตาซึม หายเหนื่อยจริงๆนะ
ตอนเรียนกับครูฝึกสอน ก็ไม่ได้มองว่าเป็นครู มองว่าเป็นพี่คนนึงเพราะเขาวางตัวเป็นพี่ ตอนนั้นในห้องมีคนไม่ชอบกัน ก็เอามาเล่าให้พี่เขาฟัง เขาก็แบบวางตัวเป็นพี่ที่ดีคนนึงเลย ทำให้ตอนเรียน เรารู้สึกอยากตั้งใจเรียน เพื่อให้กำลังใจเขาอ่ะ
ครูเอ็นต้องเข้าถึงเด็กให้ได้ก่อนว่าเขาอยากได้อะไร เขาอาจจะไม่ได้อยากได้สื่อการเรียนการสอนน่ารักๆ อย่าคิดแทนเด็ก เขาอาจจะต้องการพี่คนนึงที่ทำให้บรรยากาศการเรียนรีแลกซ์กว่าตอนที่นั่งเงียบกริบเรียนกับครูใน รร. ก็ได้ สู้ๆค่า ฝึกสอนก็เหมือนสนามฝึก กอบโกยประสบการณ์ให้เต็มที่เลยค่ะ
ทัศนคติในการเป็นครูยังไม่ได้เลย เคยเป็นนิสิตฝึกสอนมาก่อน ไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะคะ ลองปรับ mindset ดู ไม่งั้นจะเป็นทุกข์นะคะ
เคยเป็นนักศึกษาฝึกสอนเข้าใจดีเลยค่ะ พอเรียนจบตอนนี้เป็นข้าราชการครู บอกเลยว่าเคยเจอมาแล้วที่แย่ ๆ กว่านี้ เด็กแบบดื้อมาก ๆ (ฝึกสอน รร.ขยายโอกาส) เราเป็นผู้หญิงโดนขู่จะต่อย พูดจาดูถูก คอมพังเพราะเด็กเล่นฉีดน้ำแล้วมาโดนคอมเราตอนสอนสุดท้ายเราต้องซื้อคอมใหม่ ผู้ปกครองเด็กมายกมือไหว้ขอโทษเพราะไม่มีเงินมาจ่ายค่าซ่อม มีเรื่องแย่ๆที่เล่าไม่ได้อีกเยอะเลย ตอนนั้นหดหู่เสียกำลังใจมาก ๆ ร้องไห้บ่อย แทบไม่อยากเป็นครู แต่บอกเลยว่าอย่าเอามาใส่ใจเกินไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอค่ะ น้องมีเรื่องต้องโฟกัสอีกเยอะเลย งานที่ต้องส่งอาจารย์ ชีวิตต่อจากนี้ การวางแผนสอบบรรจุ พยายามรักษาสุขภาพจิตของตัวเองให้ดี
มันไม่ง่ายหรอกค่ะการทำให้คนอื่นมายอมรับในตัวเรา ฟังจากน้ำเสียงแล้วน้องคงจะเครียดน่าดูเลย ถ้าอันไหนมันมากไปเกินจะรับไหวให้บอกครูพี่เลี้ยง ปรึกษาครูหลายๆคนก็ได้ค่ะ ปัญหามีทางออกเสมอ
อย่าเอาชีวิตไปยึดติดกับคำว่าเป็นครูต้องสอนให้เด็กได้ทั้งความรู้ได้ทั้งทักษะการดำเนินชีวิตต้องมีระเบียบต้องได้ดี ภาพจำบางอย่างทฤษฎีที่เรียนมามันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป อันที่จริงถ้าเด็กเค้าไม่เอาเราเตรียมตัวมาดียังไงมันก็ไม่ได้ผล พื้นฐานของแต่ละครอบครัวต่างกัน บางอย่างทำใจไว้ล่วงหน้าเยอะ ๆ จะดีที่สุด รักตัวเองเป็นห่วงความรู้สึกตัวเองให้มาก ๆ
มองหาความสุขอื่น ๆ ในชีวิตบ้าง ปล่อยวางบ้างนะคะ สู้ ๆ นะคะน้องจะผ่านมันไปได้แน่นอน
มีญาติเป็นนศฝึกสอนแบบนี้เหมือนกัน เด็กไม่ยอมเรียนแถมท้าครูต่อย คือได้ยินแล้วทั้งโมโห ทั้งสงสาร
เราก็เคยฝึกสอนนะ เราสอนเค้าเหมือนพี่น้อง สำหรับมอต้น มอปลายเจอบ้าง แซวหนักมากกก แต่เราก็คุยกับเค้านะ คุยเหมือนเพื่อนกัน สุดท้ายก็ดี คุยกันได้ด้วยความที่อายุไกล้เคียง ใดใดคือ เป็นกันเอง ไม่ดุเกินไป ตึงเกินไป ตามสถานการณ์
กำลังใจของครูฝึกสอนคือนักเรียนจริง ๆ เพราะการไปสอนแต่ละวันมันต้องใช้พลังบวกมาก ๆ อดทนอีกนิดนะคะ กอด ๆ เชื่อว่าครูฝึกสอนผ่านความรู้สึกนี้มาทุกคน ยิ่งคนที่สอนมัธยมร้องไห้เกือบทุกวัน
เปลี่ยนทัศนคติใหม่ ครูฝึกสอน หรือ ไม่ฝึกสอน ก็แล้วแต่ เมื่อเด็กไม่ฟัง พูดคุย อาจให้ไปยืนนอกห้อง อาจสอนแบบไม่น่าเบื่อ ไม่เน้นเนื้อหา เพราะเด็กสามารถดูจากหนังสือ จากสื่อต่าง ๆ ได้อยู่แล้ว แต่ในห้อง ต้องพูดคุยแบบเป็นมิตร พูดเรื่อง เนื้อหาที่เรียน ในแง่มุมอื่น ๆ ที่ใกล้ๆ ตัว สอนแบบเป็นเพื่อน คุยได้หลากหลาย ดีที่สุด