ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
เหมือนจะดับในอรูปพรหมนะครับ
กราบสาธุๆๆค่ะ🙏🙏🙏
กราบสาธุเจ้าค่ะ
คนที่ปฏิบัติเองถึงจะรู้ค่ะ🙏🙏🙏
บางครั้งที่หนูนั่งสมาธิ.มันสงบเบาสบายจนไม่อยากออกจากสมาธิเลยค่ะ🙏🙏🙏
ตอบให้มันเป็นธรรมดาของทุกคนเมื่อถึงจุดนี้ปลงอนิจจังว่าแบบนี้ลดสมาธิลงหน่อยว่าทุกข์หนอๆเดี๋ยวจะรู้ว่ามันเป็นยังไง
เห็นด้วยกับ..คอมเม้นที่..5...เคยนั่งสามธิได้...ตรงจุดนี้คือ...มีความสุขอยู่ตรงที่่...โยมเอง..ไม่ห่วงว่าตังเองจะตาย...สติยอกตัวเองว่า...ค้องการอยู่แค่ตรงนั้น...ตรงที่...สุขมากสุุดฯ...แต่ไม่รู้ว่า...ตรงนั้นคืออะไร...ก็ตั้งสติ...ถามจิตว่า...ตรงนั้น..เป็นอะไร...ไม่รู้คำตอบ...ก็เลยดึงสติกลับมา ...อยู่ทึ่ลมหายใจ....หลังจากนั้น.../ก็อธิษฐานจิตว่า...ขอให้ได้เจอ ..พ่อแม่.ครูบาอาจารย์...ทึ่ช่วยแนะนำใหัได้เข้าใจ...ทึ่ลึกซึ้งละเอียด...และต่อมา...ก็ได้เจอ...พระอาจารย์....คึกฤทธิ์...สัดนาป่าพง...ท่านได้เทศนาสอน...ทำให้เราได้รู้ว่า....การนั่งสมาธิ...ครั้งนั้น..คือ..ฌาณทึ่สึ่...แต่เป็นชั้น...ปุถุชน...ไม่ใข่อริยะ...เพราะตอนนั้น...โยมยังไม่ได้ศึกษา...พุทธวจน...การที่โยมดึงสติกลับมา..คือ..การปล่อยวาง...ไม่ยึดติด....ใข่ค่ะ...การปฎิบัติธรรม...กว่าที่จะได้....ถึงจุดนี้...โยมต้อฝึกทิ้ง...การยึดติด....ถึง..5...ขนิด...1.การไม่ยึดติดกับกายสังขาร.. ว่าจะสวยงาม...อยู่หรือไม่..2..ไม่หลงยึดติด...กับการเสพกาม...รวมถึงความ...อยากได้ใคร่ดี..ทุกชนิด...อยู่ไปแบบ...เกิดมาทำหน้าที่เท่านั้น...3..โยมชอบทำงานวัดที่เป็นที่...สาธารณะ...กุศลทุกฯวันพระ...4...ศีล..5..ที่โยมทำ..คือ..เกีอบครบ...5...โยมไม่ติดกินของอร่อย ..ไม่ยึดติดการแต่งตัวให้สวยงาม...ทำงานหนักได้...โดยไม่ห่วงว่า...ตัวเองจะเสียสวย...และเป็นหญิงที่...ใครฯเคยเห็นมาตลอดว่าเป็นคน...สวยน่ารัก...ใช่ค่ะพระอนาคามี...ต้องทิ้งสิ่งที่โยมเขียนมาทั้งหมด...ให้เบาบางลง...คือ..การละ..สังย์โยชน์...5..ให้ได้ครึ่งนึง...ของพระอรหันต์...คอนนี้โยมยัง...ครึ่งฯ กลาง...อยู่เลยนะคะท่าน...โยมเขืีอตนเองเช่นนั้น....เพราะโยม...ปฎิบัติธรรมแบบ...ทุกอริยบถ...คือ...พยายาม...ทึ่จะใช้ความเพียร...ที่จะควบคุม...ข่มจิตวิณญาณ...ไม่ให้ทำ...อะไรตามใจ...ที่กิเลศ...ตนเองมันอยากจะทำ...ในสิ่งที่...ไม่ถูกต้อง...ตามทำนอง...คลองธรรม..สาธุ..สาธุ..ที่ท่านออกมาชี้แจง...ให้ผู้คนได้รับรู้...ทางสื่อค่ะ...ใช่ค่ะคนที่ไม่ได้...ปฎิบัติ...เพื่อทึ่จะไปถึงตรงนั้นฯนั้น..คือแต่ละฌาน...เขาจะไม่มีวันเข้าใจ...ในสภาวะนั้นได้...เปรียบดังเช่นนก....และ .ปลา...สัตว์..2..ชนิดนี้...เขาก็อยู่กัน...คนละขั้นแล้ว...นี่แค่เขาเป็นสัตว์...เดรัจฉานนะ...ยังมี..ยังอยู่...กันค่างขั้นแล้ว...แล้วคนที่ปฎิบัติเล่า...สมาธิมีตั้งหลายชั่น...พระอนาคามี..คือ...พรมขั้นอรูปพรม..
น่าจะอนาถา
คุณธรรมใด ที่ทำให้สัตว์บรรลุธรรมได้ขั้นอนาคามี ครับ?
มีอะไรเป็นตัวบอกว่าเราใด้ธรรมขั้นใหน.นอกจากคิดเอาเอง.หรือคนอื่นบอก...
การได้ธรรม คือจิตที่เข้าถึงสภาวะธรรมที่เป็นจริงในรูปนามขันธ์ห้าว่าอะไรเป็นอะไรหรือจะเรียกภาษาบ้านๆว่าเข้าใจความเป็นจริงของร่างกายจิตใจของสรรพสัตว์โลก ว่าอะไรเป็นเหตุเป็นผลของอะไร เข้าใจความเป็นจริงของโลก และเข้าใจสิ่งที่มีอยู่หรืออาศัยอยู่ในโลกใบนี้ เข้าใจถึงสิ่งที่เป็นสมมุติและที่ไม่ใช่สมมุติที่มีอยู่จริงๆฯลฯ การบรรลุธรรมได้ด้วยตัวเองได้แล้วนั้น มันมีอะไรมากมายมหาศาลที่ผู้บรรลุได้แล้ว ได้เห็นได้รู้ ได้สัมผัสด้วยตัวเอง ในขณะที่ คนที่ยังไม่ได้บรรลุธรรม จะไม่ทางได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัสสภาวะความเป็นจริงที่แท้จริงนั้นๆได้เลย ส่วนเรื่อง”ขั้น”นั้น เป็นเรื่องของการแยกแยะเรียงลำดับภูมิธรรมของผู้ที่บรรลุธรรมได้แล้วว่า ละสังโยชน์ได้กี่เส้นแล้วเท่านั้น ซึ่ง ถ้าผู้ใดบรรลุธรรมได้ด้วยตัวเองแล้ว ผู้นั้นย่อมจะสามารถรู้ตัวเองได้เองว่า ตนละสังโยชน์เส้นไหนได้บ้างแล้ว และสังโยชน์เส้นไหนที่ตนยังละไม่ได้ หรือว่าตนละสังโยชน์ทั้งหมดได้แล้ว ตนก็จะรู้ได้ด้วยภูมิปัญญาที่ตนบรรลุธรรมขั้นนั้นๆได้แล้ว นั่นเอง ไม่ใช่ว่า จะรู้ด้วยผู้อื่นบอก หรือรู้ได้ด้วยการคิดเอาเอง เพราะผู้ที่บรรลุธรรมได้แล้วนั้น ท่านเหล่านั้น จะไม่ได้ใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับความคิดของตัวเอง แต่ท่านใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับการรู้กาย รู้เวทนา รู้จิต รู้อารมณ์ของตัวเองตามความเป็นจริงไปเรื่อยๆในแต่ละวัน จิตท่านไม่ได้อยู่กับความคิดของตัวเอง เพราะถ้าบรรลุธรรมได้แล้ว ก็สามารถหยุดความคิดของตัวเองได้ด้วย แต่จะหยุดความคิดของตัวเองได้นานแค่ไหนในแต่ละนาที นั่นก็เป็นอีกเรื่องนึง เพราะผู้บรรลุธรรมขั้นต่ำได้แล้ว ก็จะหยุดความคิดของตัวเองได้ไม่ค่อยนานเท่าไหร่ ต้องคอยเอาใจใส่ต่อการสังเกตดูกาย ดูเวทนา ดูจิต ดูอารมณ์ของตัวเองไปเรื่อยๆในระหว่างที่ท่านใช้ชีวิตประจำวันของท่านไป แต่ถ้าเป็นผู้ที่บรรลุธรรมขั้นสูงๆได้แล้ว ท่านก็สามารถหยุดความคิดของตัวเองได้นานๆจนกลายเป็นธรรมชาติตามปกติวิสัยของอริยะบุคคลขั้นสูงๆ จิตท่านก็จะรู้เห็นสัมผัสอยู่ตามความเป็นจริงของรูปนามขันธ์ห้าของตัวท่านเองไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้น ตัวที่จะบอกว่า เราได้ธรรมะขั้นไหน? คำตอบคือ ความรู้ความเข้าใจในความเป็นจริงของรูปนามขันธ์ห้า ตามความเป็นจริง ที่ตนปฏิบัติธรรม จนบรรลุธรรมได้ ด้วยวิปัสสนาญานของตัวเองนั่นแหละ เป็นตัวบ่งบอก ไม่ใช่คิดเอง หรือคนอื่นบอก.
เม้น ตอบคำถามคุณเม้นแรก ยังไม่ได้ฟังพระท่านบรรยายธรรม พอหลังจากฟังพระท่านบรรยายธรรมเสร็จแล้ว รู้สึกได้เลยว่า คำถาม กับคำตอบของคุณ ที่คุณถามและตอบไปในตัวนั้น ถูกต้องที่สุดแล้วจร้าา
มีพระรูปหนึ่งเทศออกยูทูปว่าพระอนาคามีและพระอรหันต์สามารถจะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีกถ้าต้องการว่างั้นยังบอกอีกว่าเชื่อกันมาแบบผิดๆผมก็ไม่แน่ใจนะเพราะเรายังไม่บรรลุแต่ถ้าเชื่อตามพระไตรปิฎกพระอรหันต์ท่านสิ้นความอยากดับกิเลสแล้วเหมือนเมล็ดพืชคั่วแห้งแล้วจะเกิดได้อย่างไรรวมถึงพระอนาคามีท่านจะลงมาเกืดเพื่ออะไรเพราะละสังโยชน์5แล้วจะมามีสังโยชน์ได้ใหม่อีกงั้นหรือ
คำสอนของพระพุทธเจ้า (พระธรรมวินัย) เป็นสัจจะความจริง ที่ควรเชื่อควรฟังควรปฏิบัติตาม. แต่คำสอนของคนที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้า ไม่ใช่สาวกของพระองค์ที่ไม่ได้นำ พุทธวจนะ มาถ่ายทอดบอกสอน เป็นของปลอม จะปรุงแต่งไปตามจิตชั่วที่หลอกลวงเขา มาตลอดกาลยาวนานไม่ควรไปฟัง จึงกล่าวสอนแบบคนพูดเพ้อเจอ ไม่เกิดประโยชน์ต่อการเข้าไปฟังอะไรเลย ครับ.
สาธุค่ะ
เหมือนจะดับในอรูปพรหมนะครับ
กราบสาธุๆๆค่ะ🙏🙏🙏
กราบสาธุเจ้าค่ะ
คนที่ปฏิบัติเองถึงจะรู้ค่ะ🙏🙏🙏
บางครั้งที่หนูนั่งสมาธิ.มันสงบเบาสบายจนไม่อยากออกจากสมาธิเลยค่ะ🙏🙏🙏
ตอบให้มันเป็นธรรมดาของทุกคนเมื่อถึงจุดนี้ปลงอนิจจังว่าแบบนี้ลดสมาธิลงหน่อยว่าทุกข์หนอๆเดี๋ยวจะรู้ว่ามันเป็นยังไง
เห็นด้วยกับ..คอมเม้นที่..5...เคยนั่งสามธิได้...ตรงจุดนี้คือ...มีความสุขอยู่ตรงที่่...โยมเอง..ไม่ห่วงว่าตังเองจะตาย...สติยอกตัวเองว่า...ค้องการอยู่แค่ตรงนั้น...ตรงที่...สุขมากสุุดฯ...แต่ไม่รู้ว่า...ตรงนั้นคืออะไร...ก็ตั้งสติ...ถามจิตว่า...ตรงนั้น..เป็นอะไร...ไม่รู้คำตอบ...ก็เลยดึงสติกลับมา ...อยู่ทึ่ลมหายใจ....หลังจากนั้น.../ก็อธิษฐานจิตว่า...ขอให้ได้เจอ ..พ่อแม่.ครูบาอาจารย์...ทึ่ช่วยแนะนำใหัได้เข้าใจ...ทึ่ลึกซึ้งละเอียด...และต่อมา...ก็ได้เจอ...พระอาจารย์....คึกฤทธิ์...สัดนาป่าพง...ท่านได้เทศนาสอน...ทำให้เราได้รู้ว่า....การนั่งสมาธิ...
ครั้งนั้น..คือ..ฌาณทึ่สึ่...แต่เป็นชั้น...ปุถุชน...ไม่ใข่อริยะ...เพราะตอนนั้น...โยมยังไม่ได้ศึกษา...พุทธวจน...การที่โยมดึงสติกลับมา..คือ..การปล่อยวาง...ไม่ยึดติด....ใข่ค่ะ...การปฎิบัติธรรม...กว่าที่จะได้....ถึงจุดนี้...โยมต้อฝึกทิ้ง...การยึดติด....ถึง..5...ขนิด...1.การไม่ยึดติดกับกายสังขาร.. ว่าจะสวยงาม...อยู่หรือไม่..2..ไม่หลงยึดติด...กับการเสพกาม...รวมถึงความ...อยากได้ใคร่ดี..ทุกชนิด...อยู่ไปแบบ...เกิดมาทำหน้าที่เท่านั้น...3..โยมชอบทำงานวัดที่เป็นที่...สาธารณะ...กุศลทุกฯวันพระ...4...ศีล..5..ที่โยมทำ..คือ..เกีอบครบ...5...โยมไม่ติดกินของอร่อย ..ไม่ยึดติดการแต่งตัวให้สวยงาม...ทำงานหนักได้...โดยไม่ห่วงว่า...ตัวเองจะเสียสวย...และเป็นหญิงที่...ใครฯเคยเห็นมาตลอดว่าเป็นคน...สวยน่ารัก...ใช่ค่ะพระอนาคามี...ต้องทิ้งสิ่งที่โยมเขียนมาทั้งหมด...ให้เบาบางลง...คือ..การละ..สังย์โยชน์...5..ให้ได้ครึ่งนึง...ของพระอรหันต์...คอนนี้โยมยัง...ครึ่งฯ กลาง...อยู่เลยนะคะท่าน...โยมเขืีอตนเองเช่นนั้น....เพราะโยม...ปฎิบัติธรรมแบบ...ทุกอริยบถ...คือ...พยายาม...ทึ่จะใช้ความเพียร...ที่จะควบคุม...ข่มจิตวิณญาณ...ไม่ให้ทำ...อะไรตามใจ...ที่กิเลศ...ตนเองมันอยากจะทำ...ในสิ่งที่...ไม่ถูกต้อง...ตามทำนอง...คลองธรรม..สาธุ..สาธุ..ที่ท่านออกมาชี้แจง...ให้ผู้คนได้รับรู้...ทางสื่อค่ะ...ใช่ค่ะคนที่ไม่ได้...ปฎิบัติ...เพื่อทึ่จะไปถึงตรงนั้นฯนั้น..คือแต่ละฌาน...เขาจะไม่มีวันเข้าใจ...ในสภาวะนั้นได้...เปรียบดังเช่นนก....และ .ปลา...สัตว์..2..ชนิดนี้...เขาก็อยู่กัน...คนละขั้นแล้ว...นี่แค่เขาเป็นสัตว์...เดรัจฉานนะ...ยังมี..ยังอยู่...กันค่างขั้นแล้ว...แล้วคนที่ปฎิบัติเล่า...สมาธิมีตั้งหลายชั่น...พระอนาคามี..คือ...พรมขั้นอรูปพรม..
น่าจะอนาถา
คุณธรรมใด ที่ทำให้สัตว์บรรลุธรรมได้ขั้นอนาคามี ครับ?
มีอะไรเป็นตัวบอกว่าเราใด้ธรรมขั้นใหน.นอกจากคิดเอาเอง.หรือคนอื่นบอก...
การได้ธรรม คือจิตที่เข้าถึงสภาวะธรรมที่เป็นจริงในรูปนามขันธ์ห้าว่าอะไรเป็นอะไรหรือจะเรียกภาษาบ้านๆว่าเข้าใจความเป็นจริงของร่างกายจิตใจของสรรพสัตว์โลก ว่าอะไรเป็นเหตุเป็นผลของอะไร เข้าใจความเป็นจริงของโลก และเข้าใจสิ่งที่มีอยู่หรืออาศัยอยู่ในโลกใบนี้ เข้าใจถึงสิ่งที่เป็นสมมุติและที่ไม่ใช่สมมุติที่มีอยู่จริงๆฯลฯ การบรรลุธรรมได้ด้วยตัวเองได้แล้วนั้น มันมีอะไรมากมายมหาศาลที่ผู้บรรลุได้แล้ว ได้เห็นได้รู้ ได้สัมผัสด้วยตัวเอง ในขณะที่ คนที่ยังไม่ได้บรรลุธรรม จะไม่ทางได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัสสภาวะความเป็นจริงที่แท้จริงนั้นๆได้เลย ส่วนเรื่อง”ขั้น”นั้น เป็นเรื่องของการแยกแยะเรียงลำดับภูมิธรรมของผู้ที่บรรลุธรรมได้แล้วว่า ละสังโยชน์ได้กี่เส้นแล้วเท่านั้น ซึ่ง ถ้าผู้ใดบรรลุธรรมได้ด้วยตัวเองแล้ว ผู้นั้นย่อมจะสามารถรู้ตัวเองได้เองว่า ตนละสังโยชน์เส้นไหนได้บ้างแล้ว และสังโยชน์เส้นไหนที่ตนยังละไม่ได้ หรือว่าตนละสังโยชน์ทั้งหมดได้แล้ว ตนก็จะรู้ได้ด้วยภูมิปัญญาที่ตนบรรลุธรรมขั้นนั้นๆได้แล้ว นั่นเอง ไม่ใช่ว่า จะรู้ด้วยผู้อื่นบอก หรือรู้ได้ด้วยการคิดเอาเอง เพราะผู้ที่บรรลุธรรมได้แล้วนั้น ท่านเหล่านั้น จะไม่ได้ใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับความคิดของตัวเอง แต่ท่านใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับการรู้กาย รู้เวทนา รู้จิต รู้อารมณ์ของตัวเองตามความเป็นจริงไปเรื่อยๆในแต่ละวัน จิตท่านไม่ได้อยู่กับความคิดของตัวเอง เพราะถ้าบรรลุธรรมได้แล้ว ก็สามารถหยุดความคิดของตัวเองได้ด้วย แต่จะหยุดความคิดของตัวเองได้นานแค่ไหนในแต่ละนาที นั่นก็เป็นอีกเรื่องนึง เพราะผู้บรรลุธรรมขั้นต่ำได้แล้ว ก็จะหยุดความคิดของตัวเองได้ไม่ค่อยนานเท่าไหร่ ต้องคอยเอาใจใส่ต่อการสังเกตดูกาย ดูเวทนา ดูจิต ดูอารมณ์ของตัวเองไปเรื่อยๆในระหว่างที่ท่านใช้ชีวิตประจำวันของท่านไป แต่ถ้าเป็นผู้ที่บรรลุธรรมขั้นสูงๆได้แล้ว ท่านก็สามารถหยุดความคิดของตัวเองได้นานๆจนกลายเป็นธรรมชาติตามปกติวิสัยของอริยะบุคคลขั้นสูงๆ จิตท่านก็จะรู้เห็นสัมผัสอยู่ตามความเป็นจริงของรูปนามขันธ์ห้าของตัวท่านเองไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้น ตัวที่จะบอกว่า เราได้ธรรมะขั้นไหน? คำตอบคือ ความรู้ความเข้าใจในความเป็นจริงของรูปนามขันธ์ห้า ตามความเป็นจริง ที่ตนปฏิบัติธรรม จนบรรลุธรรมได้ ด้วยวิปัสสนาญานของตัวเองนั่นแหละ เป็นตัวบ่งบอก ไม่ใช่คิดเอง หรือคนอื่นบอก.
เม้น ตอบคำถามคุณเม้นแรก ยังไม่ได้ฟังพระท่านบรรยายธรรม พอหลังจากฟังพระท่านบรรยายธรรมเสร็จแล้ว รู้สึกได้เลยว่า คำถาม กับคำตอบของคุณ ที่คุณถามและตอบไปในตัวนั้น ถูกต้องที่สุดแล้วจร้าา
มีพระรูปหนึ่งเทศออกยูทูปว่าพระอนาคามีและพระอรหันต์สามารถจะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีกถ้าต้องการว่างั้นยังบอกอีกว่าเชื่อกันมาแบบผิดๆผมก็ไม่แน่ใจนะเพราะเรายังไม่บรรลุแต่ถ้าเชื่อตามพระไตรปิฎกพระอรหันต์ท่านสิ้นความอยากดับกิเลสแล้วเหมือนเมล็ดพืชคั่วแห้งแล้วจะเกิดได้อย่างไรรวมถึงพระอนาคามีท่านจะลงมาเกืดเพื่ออะไรเพราะละสังโยชน์5แล้วจะมามีสังโยชน์ได้ใหม่อีกงั้นหรือ
คำสอนของพระพุทธเจ้า (พระธรรมวินัย) เป็นสัจจะความจริง ที่ควรเชื่อควรฟังควรปฏิบัติตาม.
แต่คำสอนของคนที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้า ไม่ใช่สาวกของพระองค์ที่ไม่ได้นำ พุทธวจนะ มาถ่ายทอดบอกสอน เป็นของปลอม จะปรุงแต่งไปตามจิตชั่วที่หลอกลวงเขา มาตลอดกาลยาวนานไม่ควรไปฟัง จึงกล่าวสอนแบบคนพูดเพ้อเจอ ไม่เกิดประโยชน์ต่อการเข้าไปฟังอะไรเลย ครับ.
สาธุค่ะ