O moj Boze...w 40 minutach wyjasniła Pani coś, co mojej terapeutce zajelo 10 spotkań... Dziekuje za ten film, bo zawiera konkretne informacje i wskazówki, jakich poszukiwałam ❤️
Dziękuję Ci Kobieto!!! Przejrzałam na oczy. Pognałam już dziada ale jeszcze serce mi krwawi. Upewniam się że musiałam... Czułam że muszę ale nie wiedziałam w teorii co to jest. Czasami myślałam że to ja już ogłupialam... Podarowałas mi spokój duszy. Boli potwornie ale już nie mam siły. Wykończył mnie.
Poproszę o więcej takich filmików, bo ludzie tego potrzebują. Bardzo fajnie przedstawiłaś ten filmik jak bym ja była bohaterką przedstawioną. Mega trudno się żyje pod jednym dachem z takim człowiekiem. Lodówka pełna ,wszystko opłacone, a miłości i poczucia bezpieczeństwa brak. Trzy lata terapi i Al Anon. Dopiero wychodzę z głową podniesioną. Pozdrawiam i czekam na nagranie.
To jest dokładnie o moim partnerze. Pije 4 razy w tygodniu. Po 8 latach dopiero się zorientowałam, że nie tak wygląda normalne życie. Jest toksyczny, pewny siebie, nikt nie ma prawa zwracać mu uwagi. Zaczęłam walkę o zdrowie i spokój mój i dziecka.
Świetny filmik. Tylko co jak moja starsza siostra pije i użala się nad sobą, ma 29 lat i wiecznie imprezuje i ćpa. Nic do niej nie dociera. W takiej sytuacji rodzice powinni wywalić ją z domu czy wspierać i ratować? Kilka razy próbowałam do niej dotrzeć na spokojnie, ale ona dalej w swoim świecie. Ja mam 27 lat był czas że trochę piłam, ale jak zobaczylam agresję mojej siostry i co robi mózg z nią to szybko odstawiłam alkohol. Teraz wspieram rodziców, ale jest z nią ciężko, trzy dni do domu nie wróciła i nie ma z nią nawet kontaktu. Po dobroci nawet się nie dało, ani agresywnie. Po prostu nic. Trup nad trupem. Nie interesują ją uczucia własnej matki i jej awantury robi. Jutro ma do szpitala bo nerki jej rozwaliło od alkoholu, a ona myśli tylko o chlaniu i wszyscy są ważniejsi niż rodzice, towarzystwo całe życie. Masakra. Nie wiem jak z nią rozmawiać. Staram się swoim życiem zajmować, ale ona całą rodzinę burzy. I nic ją nie obchodzi. Mówimy kilka razy, że jej pomożemy a ona nic tylko do koleżanki na alkohol idzie. Manipuluje nas że w dzieciństwie nie miała miłości co jest nie prawdą. To ona sama zaczęła od nas uciekać i traktować jak wrogów. Co w takiej sytuacji robic? Fajny kanał kochana dziękuję! ♥Dodaje do obserwujących i wszystkiego dobrego życzę. Odkąd nie pije alkoholu to mam więcej uczuć w sobie i takiej miłości prawdziwej. Alkohol niszczy ludzkie serca i umysły. :c
Dziękuję bardzo za miłe słowa. Bardzo współczuję sytuacji, w jakiej się Państwo znaleźli. Zadała Pani bardzo ważne pytanie. Pokrótce odpowiem na nie już teraz, a szerzej w następnym filmiku. Wg mnie w takiej sytuacji są jedynie dwa wyjścia - tak jak Pani wspomniała kazać się siostrze wyprowadzać albo oddać ją na przymusowe leczenie. Nigdy tego nie robiłam (chociaż swego czasu powinnam), jednak wiem,że w każdej gminie istnieje jakaś jednostka administracyjna ds. problemów z alkoholem. I właśnie tam należy zgłosić chęć oddania osoby na przymusowe leczenie. Wiem,że wniosek mogą na 100% złożyć osoby z rodziny a coś słyszałam,że ostatnio już nawet sąsiedzi (bywa,że alkoholik jest również dał nich bardzo uciążliwy). We wniosku trzeba opisać wszystko jak najdokładniej, można dołączyć dowody, jeśli takowe są (np. zdjęcia, nagrania). Słyszałam ,że rozpatrywany jest każdy wniosek. Zbiera się komisja, wzywa na wywiad "delikwenta/delikwentkę" i z reguły wysyła na przymusowe leczenie - czy to farmakologiczne czy terapię czy jedno i drugie. Może kiedyś podchodzili do tego tematu inaczej ale teraz słyszę,że z powodu zwiększania się tego zjawiska w naszym narodzie, traktują temat poważnie. Na pewno zawsze warto spróbować, a jak i to zawiedzie (chociaż miejmy nadzieję,że nie) wtedy pozostawić wybór - albo alkohol albo dom. Oba wyjścia są na pewno lepsze niż patrzenie na staczanie się bliskiej nam osoby.
Bardzo dziękuję za miłe słowa! Postaram się jeszcze coś nagrać na ten temat, chociaż z pewnych względów zrezygnowałam z zagadnień związanych z alkoholizmem (a przyczyny tej decyzji wyjaśniam w jednym z filmików) i nie wiem kiedy teraz znajdę nieco czasu na to. Zachęcam również do poszukania wśród pozostałych moich materiałów, może jeszcze znajdzie Pani coś dla siebie.
Witam pani Paulino.Ciesze Sie ze trafilam Na pani film .Poltora miesionca temu poznalam menzczyzne i spostrzeklam ze jak jestesmy razem to on pije piwo za piwem .Jak ma dzien wolny to od rana pije alkochol. Jak przyjezdza z pracy to odrazu musi pic. Dwa tygodnie temu powiedzial mi ze on musi wypic codziennie ankochol i ze jest ankocholikiem .Nawet jesli pomaga w czyms rodzicom to za piwo ,zdziwilo mnie to ciongle jest zmenczony .Jestem po 2 nieszczensliwych zwionzkach i nie chcem znowu zaczynac czegos Co nie ma szans w przyszlosci. Po pracy kazdego dnia potrafi wypic 7 piw i tak codziennie .zapytalam sie go czy moglby jeden dzien nie pic odpowiedzial mi ze on musi pic Prosze o rade czy jest sens zaczynac cos z takim czlowiekiem.Z gory dzienkuje
Dzień dobry Pani Marzenko. Napiszę szczerze,że opis zachowania Pani partnera nie wygląda dobrze, jak z niego wynika już jest alkoholikiem na zaawansowanym etapie. Na razie wysokofunkcjonującym. Taki rodzaj alkoholizmu jest jakby o poziom wyżej i taki człowiek może tak się trzymać nawet długo. Jednak z drugiej strony może się to w każdej chwili zmienić w alkoholizm "tradycyjny", w którym właściwie już nie ma miejsca na nic oprócz alkoholu (ani na pracę, ani na rodzinę czy związek itp.). Czyli życie z takim człowiekiem to jedna wielka niewiadoma i to dosłownie codziennie, to jak mieszkanie na zboczu wulkanu, który jakiś czas jest nieczynny ale nigdy nie wiadomo kiedy wybuchnie. Pani Marzenko, półtora miesiąca to wg mnie nie jest jeszcze tak dużo żeby się tak bardzo Pani zaangażowała i jeszcze ma Pani siłę, dlatego zdecydowanie radziłabym ucieczkę z tego związku. Tym bardziej,że już Pani się nacierpiała w poprzednich. Chociaż jak każde rozstanie, to będzie w pewnym stopniu bolało, to myślę,że teraz jeszcze nie odczuje tego Pani tak dotkliwie i zniesie to Pani. Natomiast im dłużej to będzie trwało, tym będzie Pani trudniej. A zasługuje Pani żeby być szczęśliwą 💐🤗👍.
Brawo dziękuje za szczery i życiowym wykład🌹. Tak w momencie kiedy chcemy coś wywalczyć żeby było normalnie , natychmiast zacietrzewienie i jestem wrogiem. Fajnie że Pani o tym rozmawia- trzeba walczyć z tą plagą w Polsce w naszych domach .
Znam podobny przypadek znajomy który mieszka zagranicą ,ma dobrą prace zarabia super i pędzi bimber na handel wiec komfort picia jest na poziomie,próbowałem po ostatnim ratunku pomoc ale widzę ze TEMAT TABU a przy tym zostałem wrogiem
no właśnie, to jest jedna z najbardziej przykrych rzeczy w kontaktach z osobą uzależnioną - że wszelkie próby pomocy są odbierane jako coś ekstremalnie złego
Tak to prawda. Poznalam pana 60 lat wysoki status zawodowy pije dzien w dzien piwa przepija wodka np;7 piw i prawie butelka wodki lub likieru.Rano kapiel kawa i jedzie do pracy czysty , pachnacy skurzana teczka czysta koszula .Elegancik cala para. Po pracy to samo mam wrazenie ze on panuje . Czy kontroluje siebie chodzi mi o zachowanie.jest mily bardzo spokojny . Jest tak jak pani mowi w pracy tylko urlop nic pozatym.i ten filmik wlasnie tak jak pani mowi On nie ma problemu ma silna osobowosc Sytuacja finansowa dobra i kontroluje wszystko co dotyczy jego osoba. Mieszka sam i prosze uwiezyc czysto i nikt by nie powiedzial ze to alkoholik .Jak rozmowic z nim pije bardzo duzu przerwa to 1 dzien . Pije tylko w domu .
Tak, Pani Izo, te scenariusze są bardzo podobne. Niestety, traktowanie organizmu takimi ilościami alkoholu i to systematycznie, wcześniej czy później jakoś wyjdzie. Choćby ktoś miał nie wiem jak silny organizm i osobowość, nie oszuka się chemii/biologii i tego jak to wszystko działa.
Dzień dobry, Pani Paulino, ja jestem/byłem wysoko funkcjonującym alkoholikiem, ale jest też druga strona medalu, mam na myśli relacja kobieta-facet, to wszystko co Pani opowiedziała to w 99% prawda, ale odcieni szarości jest niezliczoną ilość , a może moje doświadczenia to jest więcej niż ten 1%, chętnie bym się Pani wygadał, opowiedział całe życie , może choć jedna osoba będzie uratowana, u mnie wszystko odbyło się inaczej, prawie wszystko, pozdrawiam
@@jacek7480 to wielki szacunek, że wyszedł Pan z nałogu 👏. Tak, zdaję sobie sprawę, że nie mam racji w 100% i zawsze jest pewien procent błędu, nawet większy niż 1. Chętnie porozmawiałbym, ale obecnie nawet nie mam czasu na nic, nawet nagrywać nowych filmików 😥. Jednak bardzo polecam założenie własnego kanału, tacy ludzie jak Pan powinni być w sieci, bo mogą być wzorem do naśladowania i inni mogą tylko skorzystać na takich doświadczeniach jak Pana! Jeśli Pan się na to zdecyduje, proszę dać znać tutaj koniecznie! Wszystkiego najlepszego 🤗🤗🤗
Dzień dobry. Mam 51 lat, miałem ojca alkocholika. Powiem tak, mam syna, żonę wykształciłem się, pracuję. Pomimo tego że w domu rodzinnym miałem zupełnie inaczej. Powiem ponownie tak nie pomagam osobom w nałogach, wiele widziałem, jak ktoś chce to sam weźmie się za siebie. Nie współczucia dla takich ludzi.
Panie Mietku ma Pan rację, jak ktoś chce to sam weźmie się za siebie a jak ktoś lubi taplać się w swoim bagnie to będzie w nim tkwił aż go całkiem ono nie wchłonie. Ja nie współczuję takim ludziom a swoje filmy kieruję przede wszystkim do ich ofiar, czyli członków rodziny. Chociaż zamierzam również nakręcić przynajmniej jeden filmik skierowany do samych alkoholików, jednak proszę mi wierzyć, nie będzie to głaskanie po głowie i użalanie się nad nimi, co niestety praktykuje wielu psychologów/terapeutów. Zawsze podkreślam również,że żona/partnerka alkoholika ma prawo rozstać się z nim dla ratowania siebie/rodziny, jednak jest to zawsze osobisty wybór i nie można do tego nikogo zmuszać. Dlatego mogą być to tylko sugestie a decyzja zawsze należy do danej osoby.
Twój post świadczy o tym jak bardzo cierpisz z tego powodu, że Twój ojciec był alkoholikiem. Na pewno wymagało to od Ciebie dużo siły i samozaparcia. Podziwiam. Jednak uczucia, które w Tobie się rodzą wobec ludzi uzależniononych świadczą o tym, że potrzebujesz pomocy w uzdrowieniu, które przyniesie Ci radość i pokój serca oraz uczyni Cię zdolnym do kochania wszystkich ludzi mimo ich wad.
W końcu ten temat tabu'"na jutube został poruszony., niestety Nasz ukochany kraj słynie z wielu alkoholików niezależnie od statusu społecznego i materialnego. W większości to kobiety w samotności- parają się w swoich domach rodzinnych z tym tak poważnym problemem wyniszczającym całą rodzinę
Bardzo słusznie Pani pisze Pani Aneto. Problem ten jest bardzo nie często rozwiązywany od pokoleń, zamiatany pod dywan, ukrywany, powielany itd. Jak często pod przykrywką niemal idealnej rodziny, w czterech ścianach domu rozgrywają się straszliwe ludzkie dramaty. Przy czym dramatem jest nie tylko przemoc fizyczną ale jakże częsta przemoc psychiczna towarzysząca alkoholowi
Moja koleżanka alkoholiczka wysokofunkcjonująca mówiła mi, ze nie chce chłopaka pijaka bo mówi, ze w domu by była patologia. Moim zdaniem i tak jest. Woli np.faceta co się nie czepia ze ona pije, czasem z nią wypije, albo pali zioło. Masakra! Urwalam kontakt. Dziewczyna jest 32 letnią alkoholiczką z borderline. Po roku zczailam ze jestem w toksycznej relacji
Jak powiedziałam mojej przybranej córce, że tata ma problem, żeby może ona z bratem swoim z nim pogadali(a problem sobie uświadomiłam, gdy nasza wspólna córka nastolatka poszła do ośrodka terapii uzależnień), to stwierdziła, że w domu spięcia były, bo ja robiłam problem, że"tata się czasem napił(co kilka weekendów, obowiązkowo na uroczystościach rodzinnych itp) 🤨osobiście jestem całkowitą abstynentką
Współczuję bardzo, nic przyjemnego. Niestety czasem i dzieci są wciągane przez alkoholików w ich grę a nawet czasem stają się współuzależnione 😥. Alkoholikowi to pasuje - ma swojego następnego "obrońcę". Jak zwykle dla niego ważny jest tylko on sam, w tym momencie w ogóle nie myśli jaką tak naprawdę robi krzywdę i jak często zmienia psychikę na całe życie swojemu własnemu dziecku 😥
@@paulinakoterba8564 Dzięki Bogu, postawionym ludziom na mojej drodze i siostrze, córka jest teraz w terapii ambulatoryjnej, ale mieszka na stancji(wskazania terapeutyczne), dla dzieci starszych zwłaszcza przybranej córki ja jestem tylko"żoną"taty(parę lat po ślubie mamusią, a tata im pomaga, po śmierci 1szej żony sam zajmował się kilka lat nimi,(ja zostałam żoną i mamą jak syn miał11 lat, córka 9)mąż ich wychował na ludzi, a ja... wszystkiemu winna,.. Nie zauważyłam problemów córki skupiając się co kilka sobót w jakim stanie i o której wróci mąż🤨a na dodatek jestem wwo.
@@dorotaj-i1557 Pani Doroto wiem jak to jest skupiać się na alkoholiku, co przy pewnych warunkach jest silniejsze od człowieka. Ja również potrafilam martwić się o pijanego męża bardziej niż o syna, co potem wróciło do mnie rykoszetem 😥. Jednak nauczyłam się myśleć,że robiłam wtedy wszystko najlepiej jak tylko mogłam na sytuację/stan w jakim się znalazłam, bo inaczej wyrzuty sumienia zniszczyłyby mnie całkiem. Pani na pewno tak samo robiła! Warto pamiętać,że głównym winowajcą jest tutaj nałóg i niestety nałogowiec, który mu ulega. Tym ludziom tak naprawdę z reguły nie zależy na niczym oprócz ich samych i ich używek i to oni wkręcają wszystkich, których się da w to swoje myślenie. A skoro córka jest na terapii wszystko jest już na dobrej drodze i trzeba wierzyć,że dalej tak będzie 💪👍. Łączę serdeczne pozdrowienia i wyrazy wsparcia
@@paulinakoterba8564 Rok w Katolickim Ośrodku Terapii Nadzieja" w Bielsku - Białej był błogosławieństem. Tam mąż usłyszał by mnie szanował od córki, terapeuty, nieco dało mu do myślenia, chociaż mam wrażenie, że ona i tak w wieku17 lat była dojrzalsza od swego taty, bo chciał) a iść na terapię, do ośrpdka(fakt, że tam były różne fazy), a wg męża to on nie ma problemu. To moje dziecko mi powiedziało podczas spotkań dla rodziców "mamo jesteś współuzależniona, dlatego nie widziałaś (manipulowanie jej i zaprzeczanie) za radą psychoterapeuty z Bielska sama chodzę na psychoterapię pod kątem współuzależnienia. 11 października minie rok i 3 mies trzeźwego życia córki🙂zmieniły się relacje nasze na lepsze i stwierdziła, że widać u mnie zmiany, że pracuję nad sobą. Cieszę się, że odkryłam Panią. Wiele dobra życzę❤️🙏
Niestety nie mogę rozstać się z takim alkoholikiem, gdyż mieszkamy w jednym domu z córką i wnukami. Musiałabym im zostawić ten problem. Jeszcze daję radę. Tak racja, to matka i siostra doprowadziły do jego alkoholizmu. Strasznie toksyczne osoby. Najgorsze, że Matka tak mu sprała mózg, za przeproszeniem, że od dnia jej śmierci tak mówi i robi jak ona, a całe życie się bronił przed tym i negował.
Bardzo to przykre, szczerze współczuję 😥. Rozumiem, że nieraz są takie sytuacje jak Pani i nie można się rozstać z uzależnionym. Wtedy trzeba się zatroszczyć o samą siebie, budować silne zaplecze emocjonalne, być jak najbardziej na dystans od nałogu. Tak, żeby nas ten problem całkiem nie pochłaniał. Będą oddzielne filmiki na ten temat, zachęcam do zaglądania. A do tej pory życzę Pani i rodzinie dużo siły i wytrwałości 🤗.
Wypisz, wymaluj o moim byłym partnerze.. Nie dało rady dotrzeć prośbą, groźbą, rozmową, płaczem.. Koniec końców piwo bylo dla niego ważniejsze niż ja i spokój w życiu a ja łudziłam się,ze coś sie w końcu zmieni.
Bardzo współczuję, to naprawdę traumatyczne przeżycia. Pochłaniające mnóstwo energii i emocji. Niestety z reguły na darmo, bo tacy w większości się nie zmieniają i pozwalają żeby nałóg ich wykończył. Chociaż bywa,że czasem budzą się, otrząsają z nałogu i dostrzegają kto naprawdę chciał dla nich dobrze. Jednak z reguły za późno, jak już stracą te osoby a też często wszystko inne bezpowrotnie. Ale dobrze,że ma Pani już ten koszmar za sobą, życzę wszystkiego najlepszego 🤗
@@paulinakoterba8564 tak nie do końca za sobą niestety.. Rozstaliśmy się dwa miesiące temu a ja dalej o tym wszystkim myślę, analizuję, martwię się o niego i mam jakieś takie poczucie winy,że może mogłam coś zrobić inaczej.. Bardzo bym chciała się od tego wszystko odciąć bo tak jak mówiłaś taki wysoko funkcjonujący alkoholik to mega egoista i nie liczy się z uczuciami innych i tak było w naszym związku. Dużo ładnych słów, przepraszania itd a czyny pokazywały całkiem co innego.. I to tak cholernie boli i nie mam pojęcia kiedy przestanie..
@@dorotakaczmarek7125 to także potrafię zrozumieć, przeżywałam to samo. Takie poczucie winy jest bardzo typowe dla takich rozstań. Potrafi bardzo różnie trwać - niestety nieraz przez lata. Ja odczuwałam je do tego stopnia, że nie potrafiłam się z nim uporać i wróciłam do alkoholika. Oczywiście, jak można się było spodziewać, poprawa była tylko na początku, później gehenna zaczęła się na nowo. W rezultacie ten alkoholik mnie zostawił i obecnie już nie żyje, jednak co wtedy przeszłam to moje. Dlatego zawsze będę polecać rozstanie i w nim trwanie jako najlepsze rozwiązanie związku z alkoholikiem. Z drugiej strony jednak wiem, że emocjonalna więź z takimi ludźmi, chociaż jest przecież niezdrowa, potrafi być tak silna, że ktoś kto tego nie przeżył, tego nie zrozumie. Dlatego rozumiem, jeśli ktoś decyduje się na powrót. Trzeba to jednak bardzo poważnie przemyśleć, być przygotowanym na wszelkie tego konsekwencje. Można wypisać sobie wszystkie za i przeciw. Wciąż korzystać ze wsparcia bliskich osób, rozważyć terapię (ja we wspomnianym czasie z niej nie korzystałam), która też może nie przynieść rezultatów od razu. A jeśli jednak decydujemy się na wrócenie do alkoholika, dbać o siebie, w jak największym stopniu oddzielić emocje (przynajmniej te negatywne) od tej sprawy i stworzyć sobie jak najsilniejsze zaplecze emocjonalne. Będę poruszać te sprawy w następnych filmikach, więc zachęcam do zaglądania. A póki co życzę Pani wytrwałości w decyzji 🤗
Mój mąż wypija codziennie po ok. 5 piw, na końcu bełkocze. Brak mu pokory. Nie da się wygonić z domu, więc ja będę musiała się w końcu wyprowadzić a mieszkanie jest na mnie zapisane.
Bardzo Pani współczuję. A może dałoby się skierować go na przymusowe leczenie. Dokładnie wszystkich obecnych przepisów nie znam, ale wiem,że w każdym urzędzie gminy jest wydział ds. problemów z alkoholem i tam można złożyć wniosek o takie leczenie. Obecnie nawet mogą to zrobić sąsiedzi, jeśli alkoholik jest na tyle uciążliwy, że im też przeszkadza. Albo spróbować go eksmitować, można zasięgnąć bezpłatnej porady prawnej jak to zrobić, w każdej gminie też powinny być darmowe porady prawne. Wiem, że to wszystko wiąże się z wysiłkiem i może być go trudno podjąć, ale z drugiej strony szkoda byłoby Pani mieszkania, taki człowiek z pewnością go bardzo zabiedba albo nawet całkiem zniszczy.
Jak czytam to wszystko i patrzę co się wokół mnie dzieje, stwierdzam , że Polska jest przepita, legalną substancją pozbawiającą normalności i psującą i tak trudne życie. PO 40 mam ochotę na normalność na te kilka kilkanaście lat życia bez pijanego męża, mówiącego pod wpływem okropne rzeczy.Jego ojciec też pije, brat jego matki też pije, ale każdy ma pracę, firmę.
@@paulinakoterba8564 Chciałabym jeszcze pożyć normalnie, mój organizm, umysł go odrzucił, planuje bez niego, nauczyłam się żyć obok niego, w weekendy i święta tylko pije, nauczyłam się radzić sobie sama. Mam z nim 3 dzieci, mieszkam w jego domu i jeżdżę jego samochodem czuję zależność i najmłodsze dziecko chciałam wychować w pełnej rodzinie. Nie miałabym dokąd pójść.
Pani Karolino, szczerze współczuję. Mój mąż też nie chciał się leczyć w żaden sposób, mimo,że już nawet niektórzy (co bardziej myślący) znajomi go do tego też nakłaniali. Gdyby nie zginął tragicznie, prawie pewne, że zapiłby się na śmierć. I tłumaczyłam jak dziecku, i błagałam, i płakałam, i krzyczałam i nic. Jednak do końca miałam nadzieję,że jednak pewne rzeczy do niego dotrą, ale tak się nie stało.
Bełkot! Może przeanalizować Francję? Wg tej opinii tam jest sama patologia bo piją wino do każdego posiłku - po 2 lampki (250 ml). Jakoś to im nie przeszkadza jako całemu narodowi.
Mój ojczym alkoholik zapił sie na smierc,przez wiele lat był wysokofunkcjonujacym alkoholikiem ale z czasem zaczał pic codziennie i zrobiło sie duzo gorzej,matka walczyła z nim całe zycie a my bylismy niemymi swiadkami tego,jedyna röżnica,ze ojczym był dobrym,nie agresywnym człowiekiem,dlatego nie przeszlismy jakiejs strasznej traumy.
Widać, że jesteś współuzależniona i nie masz pojęcia czym jest choroba F10.2. Udzielasz rad a czy jesteś terapeutą uzależnień? Nie daj Boże z taką babą mieszkać dlatego ja zawsze szukałem żony uzależnionej i dlatego pijemy razem non stop I jesteśmy szczęśliwi, wspólne tematy, rozmowy, zero kłótni przez kilkanaście lat. Także te stereotypy są krzywdzące dla niektórych alkoholików.
Znam taką osobę ale to kobieta. Niby rzado ale jednak kobiety też piją. Wszystko co powiedziałas się zgadza. Przyznaję rację ,że na pierwszy plan wychodzi ten brak pokory. Ponieważ jestem z boku tej relacji to inaczej widzę ten problem to jest tzw, patrzenie z boku. Jej mąz jest kompletnie zagubiony ,żyją w takim swoim świecie ale to jest jej świat . Jest to osoba niesamowicie inteligentna i sprytna albo nawet przebiegła. Jeśli chodzi o picie to ona pije nawet w pracy: zawsze ma ze soba buteleczkę i powiedzmy popijaja powoli a po skończonej pracy pije więcej po drodze do domu a w domu wlewa w siebi całą butelkę wina i idzie spać. Następny dzień jest taki sam a weekend jest wielkie chlanie. Jak ją czasami widzę w poniedziałek to jest tak spuchnięta na twarzy jakby przytyła kilka kilo. To straszne bo ten jej mąż nic nie robi, zawsze jej bonił, dał się tak wciągnąć ,uwikłać i zmanipulować że już mi go nie jest żal. Ktokolwiek chciał im pomóc czy próbował z nim porozmawiać to stawał się ich wrogiem bo on wszyściuteńko w domku żonie powtarzał i tak z roku na rok ze wszystkimi pozrywali kontakty. Wszyscy żli i niedobrzy . ech szkoda nawet gadać a pisać to bym do rana nie skończyła.
To bardzo przykre co piszesz, ale też tak bywa. Znam trochę podobny przypadek, z tym, że ta kobieta pijąca już nie jest zdolna do pracy. Można powiedzieć, że była bardzo inteligentna, bo niestety obecnie już nie jest (alkohol rzeczywiście niszczy komórki mózgowe), ba, degradacja doszła do tego stopnia, że nawet często trudno już jest jej wypowiedzieć jedno sensowne zdanie i to niezależnie czy jest pod wpływem czy nie. Niemniej schemat bardzo podobny - mąż jeśli nawet wcześniej reagował, teraz również przestał cokolwiek robić i w tym wypadku reszta rodziny również. Pozostali, którzy chcą jakkolwiek interweniować są strasznymi wrogami ,najgorszymi "kurw...." chodzącymi po tym świecie. To tym bardziej szokujące, że ta kobieta oprócz tego, że wciąż pije, to zdradza tego męża i to z nie jednym facetem. I wie o tym nie tylko ten mąż ale również pół miejscowości, w której żyją (bo to mała mieścina). Dno moralne i upodlenie się na maksa. Jednak podobnie nie da się nic zrobić, bo ci ludzie się od innych odcinają. Po prostu zostało czekanie na jakąś tragedię - albo śmierć tej kobiety, albo tego męża, nie wykluczone, że na tej zasadzie, że któremuś z nich całkiem wysiądzie psychika i coś sobie albo temu drugiemu zrobi. Nigdy nie zmienię zdania, że alkoholizm to okropny nałóg, który z ludzi robi obrzydliwe bestie bez sumienia i wstydu (bo już nawet nie zwierzęta, które aż tak nie postępują).
@@paulinakoterba8564 dziękuje,że odpisałaś! Mnie sie właśnie przypomniało że temu jej mężowi to o seks chodzi bo jak ona się napije alkoholu to nie ma żadnych hamulców i on bardzo zadowolony.Jak byli młodsi i jak sie zorientował,że ona tak ma to specjalnie jej drinka robił żeby był seks. Tak sobie to przekalkulował i zaczął się już dawno bać że gdyby ją zostawił to ona będzie miała kochanków i to go zblokowało. To tak na marginesie ale myślę,że miało to znaczenie i wpływ na dalsze wydarzenia. Jak myślisz czy w przypadku tych właśnie wysokofunkcjonujących alkoholików przymusowe leczenie będzie miało zastosowanie? Bo z jednej strony wydaje się to bez sensu ale z drugiej czasami to jedyny sposób aby ten ktoś wytrzeźwiał i możnabyło z nim porozmawiać. Ta moja znajoma to jest na prawdę codziennie mniej lub bardziej pod wpływem.
@@taola2563 Ojej, to wygląda na to,że ten mężczyzna przyczynił się do uzależnienia swojej żony. Może więc trzyma go również przy niej poczucie winy. To naprawdę przykre. Tak, uważam,że jak najbardziej w takim przypadku też ma zastosowanie leczenie. Wiem,że wydaje się to nieco bez sensu ale warto pamiętać,że alkoholik nawet wysokofunkjonujący to wciąż alkoholik - jemu również alkohol niszczy wątrobę, nerki, komórki mózgowe i inne. Czyli w najlepszym wypadku znacznie obniża jakość zdrowia a w najgorszym skraca życie nawet o kilkanaście lat. Poza tym jak widać tacy ludzie pijący też w jakimś stopniu tracą człowieczeństwo - czasem nawet w bardzo dużym. Kolejna rzecz to to,że alkoholik wysokofunkjonujący dosyć łatwo może przerodzić się w "normalnego" alkoholika - tak było w przypadku kobiety, o której pisałam. Najpierw pracowała normalnie, potem stopniowo coraz gorzej jej to szło, w końcu przestała być w ogóle stanie. Teraz nie jest już w stanie nawet normalnie mówić, co poleci następne to loteria. U różnych osób proces "schodzenia stopień niżej" może trwać różnie. Różna może być też jego przyczyna - z reguły jest to jakieś niepowodzenie/problem rodzinny. Ale to bardzo często bardzo drobne rzeczy - dzieje się tak dlatego,że właściwie żaden alkoholik nie ma odporności psychicznej. Alkoholicy chociaż uważają się za mocnych, tak naprawdę są słabi, bo zamiast uodparniać umysł naturalnie, alkoholem odcinają się od rzeczywistości. Późniejsze zejście na "najniższy poziom" nałogu jest więc bardzo często lawinowe i ludzie kończą się całkowicie na oczach. Oczywiście jak wszędzie są wyjątki, ale raczej rzadkie. Zachęcałabym więc znajomą do podjęcia chociażby terapii. Może nie posłucha a może posłucha później. Zawsze jednak warto dać wyraz temu, że taka osoba nie jest nam obojętna.
Dziękuję Pani,znam temat mój mąż jest alkoholikiem.Wszystko co Pani mówi to prawda. Mój mąż stracił już pracę,jest pozbawiony jakichkolwiek uczuć wobec wobec innych, stał się obrzydliwym człowiekiem, poniża wszystkich ,upokarza ,wyzywa.Sam stracił już dawno kontakt z rzeczywistym światem,wszystko widzi przez pryzmat nałogu.Trudno jest dalej żyć,nie mamy już nadziei że coś się zmieni.
Bardzo współczuję i dużo wytrwałości życzę Pani Bożeno 🤗. Proszę też pamiętać,że jeśli żadne sposoby nie pomagają, w celu ochrony siebie i rodziny ma Pani prawo podjąć bardziej stanowcze kroki
@@paulinakoterba8564 Dziękuję za odpowiedź.Jedynym wyjściem z tej trudnej sytuacji jest już chyba tylko odejście.Ciezko żyć, ciężko też odejść bo to na co pracowałam pół życia będzie roztrwonione ,a dziecko jedynie po tacie odziedziczy tylko długi.Niech Pani dalej wspiera nas współuzależnionych w tej trudnej walce ku trzeźwości.
Trzymaj się mocno, przechodzę to samo piekło z alkoholikiem który jest też DDA . To jak alkohol zmienia człowieka to koszmar, nie zrozumie tego nikt kto nie miał partnera nałogowca. Sama widzę że jedyne wyjście to rozstanie, aby uchronić resztkę siebie. Lecz straconych lat , zniszxzonej psychiki swojej i dzieci zdeptanych uczuć i złamanego serca nic nie wróci.
@@janrodo8174 film jest nagrany w kontekście alkoholika pijącego codziennie, jednak nigdzie nie mówię, że alkoholikiem nie jest również ten, który np. pije weekendowo
@@paulinakoterba8564 Było o tym wspomnieć w filmie,bo ktoś obejrzy i pomysli,,eee to ja nie jestem alkoholikiem,bo to ktoś kto pije codziennie to alkoholik,a ja nawet miesiąc mogę nie pić ''. To raz a dwa,to widać że nie masz zbyt dużej wiedzy o problemie i sposobie myślenia uzależnionych a bierzesz się za nauki. Pokory!
@@janrodo8174 naprawdę myśli pan, że ludzie są tak głupi, że myślą tak jak pan zacytował? Ja ja nie sądzę, ale ok, dodam do opisu filmu odpowiednią adnotację. Natomiast jeśli chodzi o to, że nie znam tematu - otóż znam go z takiej strony, z jakiej życie dało mi go poznać, czyli od strony osoby żyjącej z alkoholikiem, współuzależnionej. Widziałam, słyszałam i czułam to wszystko własnymi oczami, uszami i sercem. I mam prawo do takich odczuć i spostrzeżeń, jakie podaje w filmie. Wiem też, że wielu ludziom takim jak ja to pomaga. Że nie wszystkim, to wiadomo, nie ma uniwersalnych recept. Jednak nawet wielu uzależnionych (ale takich, którzy przestali pić), przyznaje mi rację - że trafnie ich tutaj opisuję z czasów jak jeszcze pili. Że byli naprawdę istotami już niewiele przypominającymi ludzi, niczym diabły w ludzkich skórach, A to, że niektórzy z alkoholików tacy nie są? Być może, ja akurat ich nie spotkałam. Jeśli zaś chodzi o "fachową" wiedzę i "specjalistyczne znanie się na problemie". Nie zamierzam nikogo obrażać, jednak zasadniczym pytaniem jest jak ta wiedza ma się do życia i co ona tak naprawdę daje? Bo w praktyce, mimo niby ciągłego jej poszerzania jakość odsetek uzależnionych nie maleje a zatrwazajaco rośnie. I to piją coraz młodsi i coraz wiecej. Oczywiście są wśród terapeutów wspaniali ludzie, którzy naprawdę pomagają, jednak prawda jest taka, że w znakomitej większości przyjmują oni prywatnie. I są z reguły są bardzo drodzy więc przeciętnych ludzi na nich nie stać. A państwowa terapia uzależnień w większości przypadków prowadzona jest fatalnie. Również dotyczy to osób współuzależnionych - wielokrotnie i wiele lat korzystałam z takiej terapii i przez ten cały czas pomogła mi tak naprawdę jedna terapeutka. Dodajmy do tego społeczne przyzwolenie na picie - nawet w takich instytucjach jak opieka społeczna, gdzie nie raz na własne oczy widziałam,że posikany, brudny a nawet nietrzeźwy chłop wchodził do pokoju pani socjalnej i wychodził z decyzją o zasiłku. Bo pani nic złego w jego zachowaniu nie widziała. Oczywiście tutaj oni mają nieraz związane ręce, bo mamy takie przepisy, jednakże wiem, że często pracownicy MOPS-u nawet nie próbują w żaden sposób wpłynąć na pijących, tylko z miejsca dają im pieniądze. I z tych wszystkich powodów statystyki ludzi wyleczonych są jakie są. Więc pokory to chyba ktoś inny powinien się zacząć uczyć i wdrażać konieczne zmiany.
@@paulinakoterba8564 Myślę że ludzie nie tyle są tak głupi, tylko tkwią w mechanizmach uzależnienia których nie rozumieją i których pani nie rozumie.Wlasnie poznanie jak działają te mechanizmy,jak działa mózg uzależnionego i współuzależnienionego pozwala skuteczną walkę z nałogiem i poznanie wroga. Pani rozumuje,,na chłopski rozum '' po swojemu, według własnej interpretacji. I w porządku,do momentu kiedy pani chce przekazywać te swoje wnioski jako uniwersalne zasady. Wiele osób przytakuje,bo ma tak samo,czyli objawy ale nie rozumie przyczyn a wiele wniosków jakie tu pani głosi wprowadzają w błąd i mogą być wręcz szkodliwe dla niektórych osób. Trzeba ogromu wiedzy i pokory by się brać za taki temat,tu nie ma miejsca na znachorstwo i zdaje mi się.Pozdrawiam.
Można wyjść z alkoholizmu ale jest to ciężka praca. Nie wolno zmuszać alkoholika do leczenia, On musi dotknąć dna. Najlepiej żeby każdy się od Niego odwrócił, żeby został sam i stracił wszystko. Potem jak sam poprosi o pomoc to można wysłać go do specjalisty i wybrać formę leczenia. Wiem że mam rację. Są ludzie którzy przez swoje picie trafiają do więzienia np na kilka lat, wychodzą i znowu zaczynają pić, to straszna choroba :(. Myślę że do pewnego momentu jest się alkoholikiem wysoko funkcjonującym a w pewnym momencie, prędzej czy później nastąpi utrata kontroli nad piciem.
Panie Marcinie znam przypadki,że alkoholik zaczął się leczyć zanim dotknął swojego dna i stracił wszystko ale chyba w większości przypadków jest niestety tak jak Pan pisze. A każdy ma swoje dno - tak jak Pan pisze dla niektórych nie jest nim nawet trafienie do więzienia. Niektórzy natomiast nie zdążają się całkiem stoczyć ale tylko dlatego, że systematyczne używanie alkoholu robi swoje - wykańcza ich marskość wątroby, nadciśnienie i wylew itp. Tak czy inaczej alkoholizm, nawet wysokofunkcjonujący zawsze jest nadal alkoholizmem, strasznym nałogiem niszczącym "ducha" i ciało.
Pozwolę się nie zgodzić z jednym stwierdzeniem. Osoba która już nie pije nie jest alkoholikiem. Nie powinno się z takim piętnem żyć. Osoba która przestała pić i nie pije, to osoba wolna od alkoholu. Alkoholikiem jest każdy kto pije alkohol. Nie ma kontrolowanego picia alkoholu. Można kontrolować tylko abstynencję. Każda dawka alkoholu jest destrukcyjna nawet ta „niby kontrolowana”. To jest moje zdanie w oparciu o doświadczenia mojej rodziny.
Dziękuję za komentarz. Właśnie na ten temat co Pan pisze są różne opinie. Aczkolwiek z moich obserwacji widzę, że większość psychiatrów i psychologów twierdzi, że jeżeli wpadło się w ten nałóg, to zostaje się alkoholikiem do końca życia. W takim sensie, że taki człowiek nie powinien pić już w ogóle, nawet w małych ilościach i tylko na szczególne okazje, bo wróci do codziennego picia. Dlatego tak to ujęłam w tym filmiku. A jak jest naprawdę trudno stwierdzić, być może niektórzy są na tyle silni, że w momencie rzucenia picia, przestają być uzależnieni. Skoro ma Pan takie doświadczenia w rodzinie, to wskazywałoby, że przynajmniej niektórzy tak umieją.
Kobiety tu dużo piszą, a dodam przekornie za ja wlanie moja partnerkę musiałem długa, okrężna droga zamknąć w ośrodku zamkniętym, kobiety są ciezkie w zrozumieniu ich choroby🤷🏻♂️
Panie Sebastianie, może tak być jak Pan pisze, że niektóre kobiety ciężej przechodzą nałóg niż mężczyźni 😥. To zależy od wielu czynników. Na pewno z obserwacji a także wiedzy teoretycznej mogę stwierdzić, że moja płeć niestety prędzej się uzależnia i nawet bardziej "upadla" w alkoholizmie (oczywiście nie chcąc nikogo obrazić, tylko stwierdzając fakty). Tym bardziej więc brawo dla Pana za wytrwałość i konsekwencję w działaniu 👏💪. Mam przy tym nadzieję,że to przyniesie/przyniosło odpowiednie skutki.
@@boguswakantor2641 bardzo współczuję Pani, wiem jakie to bolesne 😥. Ale bardzo dobrze, że nie chce Pani być na to bierna!! Wg mnie można najpierw spróbować porozmawiać z synem, np. z samego rana, kiedy jeszcze upojenie jest najmniejsze. W rozmowie można zapewnić, że Pani jako matka bardzo go kocha i kochać nie przestanie. Jednak nie będzie Pani na to wszystko pozwalała, bo to właśnie nie byłaby miłość. I nie może Pani patrzeć jak się syn wykańcza. Dlatego jeśli nie przestanie to będzie Pani zmuszona do podjęcia jakiś kroków. I tutaj można wspomnieć o opcji oddania na leczenie przymusowe. W każdej gminie jest jednostka ds. problemów z alkoholem, która się tym zajmuje i do niej się składa wniosek (trzeba poszukać na stronie urzędu miasta/gminy lub tam zadzwonić). Jeśli to nic by nie dało (chociaż miejmy nadzieję, że da), konieczne może okazać się żądanie wyprowadzenia się z domu. Niestety nieraz niektórzy nie chcą dać się uratować i wtedy trzeba ratować siebie. To jest jednak zawsze zależne od sytuacji - w każdym przypadku decyzję trzeba podjąć po głębokim rozważeniu wszystkiego - zarówno dobrych jak i złych stron (np. musimy wziąć pod uwagę, że syn może reagować agresją słowną lub bardzo poważnie się obrazi). A po jej podjęciu trzeba się jej żelaźnie trzymać, bo alkoholicy są bardzo wyczuleni na brak konsekwencji - jeśli raz sobie na nią pozwolimy to już przegraliśmy. Z całego serca życzę Pani jak najwięcej spokoju, siły, wytrwałości, myślenia o sobie, bo serce można dyktować coś innego ❣️❣️ ❣️. Zachęcam również do poszukania na moim kanale innych filmików o alkoholi i alkoholikach oraz polecam kanał Okiem Alkoholika, który prowadzi niepijący alkoholik - może tu i tam też znajdzie Pani jeszcze inne wskazówki ❤️. Jak będzie Pani mogła/chciała to proszę dać znać jak to się potoczyło.
Będzie w postaci krótszych filmików "bez twarzy", bo widzę,że taka forma pozwala mi na bardziej precyzyjne wyrażanie myśli. Np. następny film jaki wstawię będzie miał tytuł m.w. "Jak postępować z alkoholikiem - metoda środka", a szerzej będzie mówił o tym jak nie głaskać i jednocześnie nie niszczyć dodatkowo alkoholika. A któryś z kolejnych filmów będzie poświęcony jak postępować z alkoholikiem konkretnie tym wysokofunkjonującym.
Szkoda tylko,że alkoholik nie widzi jaki jest tak naprawdę słaby - jego ta cała "siła" to tak naprawdę tylko znieczulanie się alkoholem. To mu wypala uczucia i tylko dlatego funkcjonuje. Ale w momencie prawdziwego odstawienia z reguły sypie się emocjonalnie na całej linii
@@katarzynahorzepa2286 Postaram się jak najszybciej nagrać, myślę o temacie podchodzenia do seksualności przez alkoholików - to jak z reguły traktują pod tym względem kobiety. A Pani niech się nie poddaje, przesyłam gorące uściski wzmocnienia ❤️
Niby na temat mówisz ale tak placzesz się opowiadając że ledwo wysłuchałam twojego monologu. Mam wrażenie ze czytałaś jakaś książkę albo uczestniczyłaś w terapii i przypominasz sobie te wszystkie sytuacje o których mówisz....nawet twoje słownictwo... uchla... niby mówisz do konkretnej osoby a tak naprawdę gubisz się strasznie ... I teksty.. a właśnie... a właśnie i coś wtrącasz... albo zaczynasz wątek i za chwilę ale nie będę o tym mówić....... Szczerze - muszę odsapnac po tym jak cię obejrzałam.
Dziękuję za komentarz, wiem,że mam jeszcze wiele do poprawienia. Są to tematy dla mnie emocjonalnie trudne, bo nie znam ich z książki (jak Pani pisze) tylko z autopsji. Słownictwo - nie będę używała całkiem profesjonalnego, bo filmów z takim słownictwem jest dużo, a ja chcę mówić jak najbardziej prosto. Ale ma Pani rację - jest również do poprawienia. I na pewno wszystko to wezmę pod uwagę przy nagrywaniu następnego filmu 👍.
Pani Greto nie chcę Pani prawić morałów, będzie filmik z jakby apelem do osób uzależnionych. Teraz napiszę tylko,że życie całkiem na trzeźwo posiada o wiele więcej barw (chociaż może wydawać się odwrotnie) a alkohol naprawdę zabija wiele uczuć i ludzkich odruchów. Jednak dobrze,że Pani otwarcie przyznaje, niektórzy nie chcą zrobić nawet tego.
Taki naprawdę alkoholik jak w moim przypadku gdy nawet, jesli ma chęci zrobić sobie detoks nieważne na ile dni to ostatnią rzeczą jaką sobie życzy to święty spokój gadanie pouczanie nic nie da. Przez cały czas będzie miał w głowie tylko jedno do tego dochodzi faza przewlekła (chroniczna) i reszta rzeczy z tym związana, więc nie chodzi imo tylko o pokore.
Bardzo możliwe,że nie chodzi tylko o pokorę, ale również o rozdrażnienie wywołane odstawieniem "uzależniacza". Jednak alkoholików, których znam/znałam też na pewno cechował brak tej cechy, chyba najbardziej wynikający z przekonania,że picie jest oznaką mocy i siły (podczas gdy jest odwrotnie, bo trudniej jest mówić nie i przeżywać wszystko całkiem na trzeźwo). A takie przekonanie często wynikało z przyjęcia za pewnik powtarzanych we wspomnianych "kręgach wzajemnej adoracji" jakże mylnych stereotypów. Tak czy inaczej odczułam wiele razy na sobie,że alkoholik nie lubi albo wręcz nie cierpi "gadania", zwłaszcza podczas detoksu i rzeczywiście najlepiej byłoby nic wtedy nie mówić. Jednak trzeba też zrozumieć,że jest to bardzo trudne dla osoby, której zależy na dobru drugiego człowieka. Bardzo trudno jest całkiem milczeć, zwłaszcza jeśli się widzi opłakane skutki nałogu, które właśnie najbardziej nasilają się w początkowej fazie detoksu (wymioty, rozwolnienie, mega wysokie ciśnienie). Chociaż może niektórzy mają taką anielską cierpliwość i potrafią się powstrzymać od wszelkich uwag.
ale bzdura nie zgodze się porównuje pani alkoholika który upadł na maksa do funkcjonalnego pracujacego. ten alkoholik który stracił wszysko kiedyś też był alkoholikiem funkcjonalnym poprostu każdy alkoholik może rzucić alkohol ale to tylko zależy od niego samego sam wiem to po sobie bo ogarnełem się byłem też u psychiatry myslałem że mi to pomoże ale szczerze nic a nic takie wizyty mi nie pomogły. sam z siebie postanowiłem nie pić a piłem jak to sie mówi dzien w dzien ale tylko piwko i to od rana dziennie po 10 12 piw ale daje rade .i tez nie zgodzę się z wyliczaniem ile to sie na alkohol wydaje gdyż nie pijąc wydaje na inne używki typu jogurty soki pomidorowe itd😁pozdrawiam wszystkich alkoholików naprawde można to rzucić nawet sobie teraz wypije np na urodzinach to nie ciągnie mnie na drugi dzień ze by od rana znowu zacząć pić
Aczkolwiek materiał nawet spoko tylko nie uwzględniłaś dokładnie fizycznych objawów i np. braku załóżmy środków na profilaktyczne leczenie. To jest prawdziwe clue, nie żadna psychika, objawy odstawienia skutecznie odtracają ludzi od calkowitego rzucenia nałogu przecież w innym wypadku nie potrafiliby normalnie funkcjonować...
Ma Pan rację, rzeczywiście w Polsce wsparcie dla alkoholików (a chyba w ogóle osób uzależnionych) bardzo mocno jeszcze kuleje, przynajmniej jeśli chodzi o państwową służbę zdrowia. Jednak każda osoba uzależniona (której nie stać na prywatne leczenie) powinna zadać sobie pytanie - czy może nie lepiej podjąć wysiłek i przejść przez swoją "małą gehennę" ale w rezultacie wyjść na "światło" niż trwać w tym co się jest, pozornie bez bólu ale w rezultacie trafiając do "wielkiej gehenny", z której powrotu nie ma. W podjęciu walki z nałogiem najważniejsze jest postanowienie. Polecam wywiady z Peją, który wyszedł z nałogu picia. Mimo,że pewnie korzystał z prywatnego wsparcia, jednak miał też dodatkowe trudności - środowisko, w którym picie jest tak nagminne jak jedzenie chleba. A z jego wypowiedzi wyraźnie wynika co dawało mu największą siłę. Tutaj link do fragmentu jednego z wywiadów: th-cam.com/video/tjG4BCQS5sI/w-d-xo.html
@@paulinakoterba8564 Zgadzam się w pełni, aczkolwiek załóżmy, że osoba samotna, pracująca nie widzi innego sposobu jak jednak "zaaplikować" ponieważ z poczucia wstydu badz obawy o utracie jedynego zrodla zarobku niestety musi, pracodawcy nie jest na reke utrzymywac kogos kto sie trzesie jak osika, ciezko to zwalic na zbyt duza dawke przyjetej kofeiny... Tacy ludzie najczesciej trafiaja na bruk, a potem to juz tylko z gorki i z powrotem to samo. Mam na mysli osoby starsze najczesciej aczkolwiek bardzo czesto sa to tez osoby mlode, ktore nie byly w pewni swiadome jakie to moze przyniesc dla nich skutki w przyszlosci poniewaz wydawalo im sie, ze to tylko male piwko, 1,2,3,4 potem 8,12,14 i takie sa skutki. To jest przykre.
![[UNCUT] บอสพอล แผลงฤทธิ์ บอสพระ-นักร้อง ก. โดนแฉยับ! I คนดังนั่งเคลียร์ I 21 ต.ค. 67](http://i.ytimg.com/vi/XKf6HeftoPI/mqdefault.jpg)
O moj Boze...w 40 minutach wyjasniła Pani coś, co mojej terapeutce zajelo 10 spotkań...
Dziekuje za ten film, bo zawiera konkretne informacje i wskazówki, jakich poszukiwałam ❤️
Bardzo dziękuję za tak miłe słowa 💐. Życzę wszystkiego co najlepsze i pozdrawiam serdecznie!
No i ile by Twoja terapeutka zarobiła w 40 minut?
Dziękuję Ci Kobieto!!! Przejrzałam na oczy. Pognałam już dziada ale jeszcze serce mi krwawi. Upewniam się że musiałam... Czułam że muszę ale nie wiedziałam w teorii co to jest. Czasami myślałam że to ja już ogłupialam... Podarowałas mi spokój duszy. Boli potwornie ale już nie mam siły. Wykończył mnie.
Jestem w podobnej sytuacji pozdrawiam
A jak problem dotyczy ojca?
A jak problem dotyczy ojca?
Wojenki chłopsko-babskie, wojenki hetero-homo, wojenki parafianie-ateiści. Ważna część polityki. Pinokio i banda mogą spać spokojnie i kraść.
@@w.k.5974 co ty ćpiesz?
Poproszę o więcej takich filmików, bo ludzie tego potrzebują. Bardzo fajnie przedstawiłaś ten filmik jak bym ja była bohaterką przedstawioną. Mega trudno się żyje pod jednym dachem z takim człowiekiem. Lodówka pełna ,wszystko opłacone, a miłości i poczucia bezpieczeństwa brak. Trzy lata terapi i Al Anon. Dopiero wychodzę z głową podniesioną. Pozdrawiam i czekam na nagranie.
Bardzo dziękuję za miłe słowa 🌹. Postaram się jak najszybciej zamieścić coś następnego.
To jest dokładnie o moim partnerze. Pije 4 razy w tygodniu. Po 8 latach dopiero się zorientowałam, że nie tak wygląda normalne życie. Jest toksyczny, pewny siebie, nikt nie ma prawa zwracać mu uwagi. Zaczęłam walkę o zdrowie i spokój mój i dziecka.
Postawa godna pochwały, łączę wyrazy gorącego wsparcia . Proszę dawać znać jak się sprawy mają, jeśli nie sprawi to problemu.
A jak konkretnie walczysz ? Ja bym chciała ale jestem słaba psychicznie
@@dorotak.9491 Dżudo, szermierka, zapasy, na poduszki.
@@w.k.5974 rozumiem sarkazm wypowiedzi, ok ale w sumie to by í może pomogło 😆
@@dorotak.9491 Albo szmatą dziada przezłeb.
Świetny filmik. Tylko co jak moja starsza siostra pije i użala się nad sobą, ma 29 lat i wiecznie imprezuje i ćpa. Nic do niej nie dociera. W takiej sytuacji rodzice powinni wywalić ją z domu czy wspierać i ratować? Kilka razy próbowałam do niej dotrzeć na spokojnie, ale ona dalej w swoim świecie. Ja mam 27 lat był czas że trochę piłam, ale jak zobaczylam agresję mojej siostry i co robi mózg z nią to szybko odstawiłam alkohol. Teraz wspieram rodziców, ale jest z nią ciężko, trzy dni do domu nie wróciła i nie ma z nią nawet kontaktu. Po dobroci nawet się nie dało, ani agresywnie. Po prostu nic. Trup nad trupem. Nie interesują ją uczucia własnej matki i jej awantury robi. Jutro ma do szpitala bo nerki jej rozwaliło od alkoholu, a ona myśli tylko o chlaniu i wszyscy są ważniejsi niż rodzice, towarzystwo całe życie. Masakra. Nie wiem jak z nią rozmawiać. Staram się swoim życiem zajmować, ale ona całą rodzinę burzy. I nic ją nie obchodzi. Mówimy kilka razy, że jej pomożemy a ona nic tylko do koleżanki na alkohol idzie. Manipuluje nas że w dzieciństwie nie miała miłości co jest nie prawdą. To ona sama zaczęła od nas uciekać i traktować jak wrogów. Co w takiej sytuacji robic? Fajny kanał kochana dziękuję! ♥Dodaje do obserwujących i wszystkiego dobrego życzę. Odkąd nie pije alkoholu to mam więcej uczuć w sobie i takiej miłości prawdziwej. Alkohol niszczy ludzkie serca i umysły. :c
Dziękuję bardzo za miłe słowa. Bardzo współczuję sytuacji, w jakiej się Państwo znaleźli. Zadała Pani bardzo ważne pytanie. Pokrótce odpowiem na nie już teraz, a szerzej w następnym filmiku. Wg mnie w takiej sytuacji są jedynie dwa wyjścia - tak jak Pani wspomniała kazać się siostrze wyprowadzać albo oddać ją na przymusowe leczenie. Nigdy tego nie robiłam (chociaż swego czasu powinnam), jednak wiem,że w każdej gminie istnieje jakaś jednostka administracyjna ds. problemów z alkoholem. I właśnie tam należy zgłosić chęć oddania osoby na przymusowe leczenie. Wiem,że wniosek mogą na 100% złożyć osoby z rodziny a coś słyszałam,że ostatnio już nawet sąsiedzi (bywa,że alkoholik jest również dał nich bardzo uciążliwy). We wniosku trzeba opisać wszystko jak najdokładniej, można dołączyć dowody, jeśli takowe są (np. zdjęcia, nagrania). Słyszałam ,że rozpatrywany jest każdy wniosek. Zbiera się komisja, wzywa na wywiad "delikwenta/delikwentkę" i z reguły wysyła na przymusowe leczenie - czy to farmakologiczne czy terapię czy jedno i drugie. Może kiedyś podchodzili do tego tematu inaczej ale teraz słyszę,że z powodu zwiększania się tego zjawiska w naszym narodzie, traktują temat poważnie. Na pewno zawsze warto spróbować, a jak i to zawiedzie (chociaż miejmy nadzieję,że nie) wtedy pozostawić wybór - albo alkohol albo dom. Oba wyjścia są na pewno lepsze niż patrzenie na staczanie się bliskiej nam osoby.
Bardzo dziękuję za wspaniały wykład , byłabym wdzięczna za więcej takich. Prosto i na temat. Pozdrawiam serdecznie 🦋🥰🌼🍀
Bardzo dziękuję za miłe słowa! Postaram się jeszcze coś nagrać na ten temat, chociaż z pewnych względów zrezygnowałam z zagadnień związanych z alkoholizmem (a przyczyny tej decyzji wyjaśniam w jednym z filmików) i nie wiem kiedy teraz znajdę nieco czasu na to. Zachęcam również do poszukania wśród pozostałych moich materiałów, może jeszcze znajdzie Pani coś dla siebie.
Witam pani Paulino.Ciesze Sie ze trafilam Na pani film .Poltora miesionca temu poznalam menzczyzne i spostrzeklam ze jak jestesmy razem to on pije piwo za piwem .Jak ma dzien wolny to od rana pije alkochol. Jak przyjezdza z pracy to odrazu musi pic. Dwa tygodnie temu powiedzial mi ze on musi wypic codziennie ankochol i ze jest ankocholikiem .Nawet jesli pomaga w czyms rodzicom to za piwo ,zdziwilo mnie to ciongle jest zmenczony .Jestem po 2 nieszczensliwych zwionzkach i nie chcem znowu zaczynac czegos Co nie ma szans w przyszlosci. Po pracy kazdego dnia potrafi wypic 7 piw i tak codziennie .zapytalam sie go czy moglby jeden dzien nie pic odpowiedzial mi ze on musi pic Prosze o rade czy jest sens zaczynac cos z takim czlowiekiem.Z gory dzienkuje
Dzień dobry Pani Marzenko. Napiszę szczerze,że opis zachowania Pani partnera nie wygląda dobrze, jak z niego wynika już jest alkoholikiem na zaawansowanym etapie. Na razie wysokofunkcjonującym. Taki rodzaj alkoholizmu jest jakby o poziom wyżej i taki człowiek może tak się trzymać nawet długo. Jednak z drugiej strony może się to w każdej chwili zmienić w alkoholizm "tradycyjny", w którym właściwie już nie ma miejsca na nic oprócz alkoholu (ani na pracę, ani na rodzinę czy związek itp.). Czyli życie z takim człowiekiem to jedna wielka niewiadoma i to dosłownie codziennie, to jak mieszkanie na zboczu wulkanu, który jakiś czas jest nieczynny ale nigdy nie wiadomo kiedy wybuchnie. Pani Marzenko, półtora miesiąca to wg mnie nie jest jeszcze tak dużo żeby się tak bardzo Pani zaangażowała i jeszcze ma Pani siłę, dlatego zdecydowanie radziłabym ucieczkę z tego związku. Tym bardziej,że już Pani się nacierpiała w poprzednich. Chociaż jak każde rozstanie, to będzie w pewnym stopniu bolało, to myślę,że teraz jeszcze nie odczuje tego Pani tak dotkliwie i zniesie to Pani. Natomiast im dłużej to będzie trwało, tym będzie Pani trudniej. A zasługuje Pani żeby być szczęśliwą 💐🤗👍.
Brawo dziękuje za szczery i życiowym wykład🌹.
Tak w momencie kiedy chcemy coś wywalczyć żeby było normalnie ,
natychmiast zacietrzewienie i jestem wrogiem.
Fajnie że Pani o tym rozmawia- trzeba walczyć z tą plagą w Polsce w naszych domach .
Dziękuję ❤️
Dzięki za filmik. Cała prawda, w praktyce tak to wygląda.
Witam serdecznie 🤗 cudownie wytłumaczone dokładnie kropka w kropkę prawda ...dziękuję 💕
Dziękuję bardzo i życzę samego dobra 🌹
Znam podobny przypadek znajomy który mieszka zagranicą ,ma dobrą prace zarabia super i pędzi bimber na handel wiec komfort picia jest na poziomie,próbowałem po ostatnim ratunku pomoc ale widzę ze TEMAT TABU a przy tym zostałem wrogiem
no właśnie, to jest jedna z najbardziej przykrych rzeczy w kontaktach z osobą uzależnioną - że wszelkie próby pomocy są odbierane jako coś ekstremalnie złego
Tak to prawda.
Poznalam pana 60 lat wysoki status zawodowy pije dzien w dzien piwa przepija wodka np;7 piw i prawie butelka wodki lub likieru.Rano kapiel kawa i jedzie do pracy czysty , pachnacy skurzana teczka czysta koszula .Elegancik cala para.
Po pracy to samo mam wrazenie ze on panuje . Czy kontroluje siebie chodzi mi o zachowanie.jest mily bardzo spokojny . Jest tak jak pani mowi w pracy tylko urlop nic pozatym.i ten filmik wlasnie tak jak pani mowi On nie ma problemu ma silna osobowosc Sytuacja finansowa dobra i kontroluje wszystko co dotyczy jego osoba. Mieszka sam i prosze uwiezyc czysto i nikt by nie powiedzial ze to alkoholik .Jak rozmowic z nim pije bardzo duzu przerwa to 1 dzien .
Pije tylko w domu .
Tak, Pani Izo, te scenariusze są bardzo podobne. Niestety, traktowanie organizmu takimi ilościami alkoholu i to systematycznie, wcześniej czy później jakoś wyjdzie. Choćby ktoś miał nie wiem jak silny organizm i osobowość, nie oszuka się chemii/biologii i tego jak to wszystko działa.
Bardzo dziękuję, Pani Paulinko. ❤️🌹 Obejrzę jeszcze Pani inne filmiki. Zostanę na tym kanale. Pozdrawiam. 💚😘
@@ela-zv8pl3cm1z Wszystkiego dobrego Pani Elu ❤️
Jeszcze raz z całego serca dziękuję. Jakbyś zabrała kamienie z serca i duszy. Przesyłam samo dobro....
Również dziękuję, życzę siły i wytrwałości i też wszystkiego co najlepsze
Dzień dobry, Pani Paulino, ja jestem/byłem wysoko funkcjonującym alkoholikiem, ale jest też druga strona medalu, mam na myśli relacja kobieta-facet, to wszystko co Pani opowiedziała to w 99% prawda, ale odcieni szarości jest niezliczoną ilość , a może moje doświadczenia to jest więcej niż ten 1%, chętnie bym się Pani wygadał, opowiedział całe życie , może choć jedna osoba będzie uratowana, u mnie wszystko odbyło się inaczej, prawie wszystko, pozdrawiam
@@jacek7480 to wielki szacunek, że wyszedł Pan z nałogu 👏. Tak, zdaję sobie sprawę, że nie mam racji w 100% i zawsze jest pewien procent błędu, nawet większy niż 1. Chętnie porozmawiałbym, ale obecnie nawet nie mam czasu na nic, nawet nagrywać nowych filmików 😥. Jednak bardzo polecam założenie własnego kanału, tacy ludzie jak Pan powinni być w sieci, bo mogą być wzorem do naśladowania i inni mogą tylko skorzystać na takich doświadczeniach jak Pana! Jeśli Pan się na to zdecyduje, proszę dać znać tutaj koniecznie! Wszystkiego najlepszego 🤗🤗🤗
Dzień dobry. Mam 51 lat, miałem ojca alkocholika. Powiem tak, mam syna, żonę wykształciłem się, pracuję. Pomimo tego że w domu rodzinnym miałem zupełnie inaczej. Powiem ponownie tak nie pomagam osobom w nałogach, wiele widziałem, jak ktoś chce to sam weźmie się za siebie. Nie współczucia dla takich ludzi.
Panie Mietku ma Pan rację, jak ktoś chce to sam weźmie się za siebie a jak ktoś lubi taplać się w swoim bagnie to będzie w nim tkwił aż go całkiem ono nie wchłonie. Ja nie współczuję takim ludziom a swoje filmy kieruję przede wszystkim do ich ofiar, czyli członków rodziny. Chociaż zamierzam również nakręcić przynajmniej jeden filmik skierowany do samych alkoholików, jednak proszę mi wierzyć, nie będzie to głaskanie po głowie i użalanie się nad nimi, co niestety praktykuje wielu psychologów/terapeutów. Zawsze podkreślam również,że żona/partnerka alkoholika ma prawo rozstać się z nim dla ratowania siebie/rodziny, jednak jest to zawsze osobisty wybór i nie można do tego nikogo zmuszać. Dlatego mogą być to tylko sugestie a decyzja zawsze należy do danej osoby.
Twój post świadczy o tym jak bardzo cierpisz z tego powodu, że Twój ojciec był alkoholikiem. Na pewno wymagało to od Ciebie dużo siły i samozaparcia. Podziwiam. Jednak uczucia, które w Tobie się rodzą wobec ludzi uzależniononych świadczą o tym, że potrzebujesz pomocy w uzdrowieniu, które przyniesie Ci radość i pokój serca oraz uczyni Cię zdolnym do kochania wszystkich ludzi mimo ich wad.
W końcu ten temat tabu'"na jutube został poruszony.,
niestety Nasz ukochany kraj słynie z wielu alkoholików niezależnie od statusu społecznego i materialnego.
W większości to kobiety w samotności- parają się w swoich domach rodzinnych z tym tak poważnym problemem wyniszczającym całą rodzinę
Bardzo słusznie Pani pisze Pani Aneto. Problem ten jest bardzo nie często rozwiązywany od pokoleń, zamiatany pod dywan, ukrywany, powielany itd. Jak często pod przykrywką niemal idealnej rodziny, w czterech ścianach domu rozgrywają się straszliwe ludzkie dramaty. Przy czym dramatem jest nie tylko przemoc fizyczną ale jakże częsta przemoc psychiczna towarzysząca alkoholowi
@@paulinakoterba8564 Prawda- niestety,.
I nic w tym kierunku niebyło robione
@@paulinakoterba8564 Prawda niestety,dobrze że w końcu kobiety się przebudzają i nie chcą żyć w tym piekle domowym"
Bardzo ważny film!
Moja koleżanka alkoholiczka wysokofunkcjonująca mówiła mi, ze nie chce chłopaka pijaka bo mówi, ze w domu by była patologia. Moim zdaniem i tak jest. Woli np.faceta co się nie czepia ze ona pije, czasem z nią wypije, albo pali zioło. Masakra! Urwalam kontakt. Dziewczyna jest 32 letnią alkoholiczką z borderline. Po roku zczailam ze jestem w toksycznej relacji
Takie relacje rzeczywiście nie są normalne i na dłuższą metę nie służą. Szacunek dla Pani za siłę i odwagę żeby zrobić taki krok!
Jak powiedziałam mojej przybranej córce, że tata ma problem, żeby może ona z bratem swoim z nim pogadali(a problem sobie uświadomiłam, gdy nasza wspólna córka nastolatka poszła do ośrodka terapii uzależnień), to stwierdziła, że w domu spięcia były, bo ja robiłam problem, że"tata się czasem napił(co kilka weekendów, obowiązkowo na uroczystościach rodzinnych itp) 🤨osobiście jestem całkowitą abstynentką
Współczuję bardzo, nic przyjemnego. Niestety czasem i dzieci są wciągane przez alkoholików w ich grę a nawet czasem stają się współuzależnione 😥. Alkoholikowi to pasuje - ma swojego następnego "obrońcę". Jak zwykle dla niego ważny jest tylko on sam, w tym momencie w ogóle nie myśli jaką tak naprawdę robi krzywdę i jak często zmienia psychikę na całe życie swojemu własnemu dziecku 😥
@@paulinakoterba8564 Dzięki Bogu, postawionym ludziom na mojej drodze i siostrze, córka jest teraz w terapii ambulatoryjnej, ale mieszka na stancji(wskazania terapeutyczne), dla dzieci starszych zwłaszcza przybranej córki ja jestem tylko"żoną"taty(parę lat po ślubie mamusią, a tata im pomaga, po śmierci 1szej żony sam zajmował się kilka lat nimi,(ja zostałam żoną i mamą jak syn miał11 lat, córka 9)mąż ich wychował na ludzi, a ja... wszystkiemu winna,.. Nie zauważyłam problemów córki skupiając się co kilka sobót w jakim stanie i o której wróci mąż🤨a na dodatek jestem wwo.
@@dorotaj-i1557 Pani Doroto wiem jak to jest skupiać się na alkoholiku, co przy pewnych warunkach jest silniejsze od człowieka. Ja również potrafilam martwić się o pijanego męża bardziej niż o syna, co potem wróciło do mnie rykoszetem 😥. Jednak nauczyłam się myśleć,że robiłam wtedy wszystko najlepiej jak tylko mogłam na sytuację/stan w jakim się znalazłam, bo inaczej wyrzuty sumienia zniszczyłyby mnie całkiem. Pani na pewno tak samo robiła! Warto pamiętać,że głównym winowajcą jest tutaj nałóg i niestety nałogowiec, który mu ulega. Tym ludziom tak naprawdę z reguły nie zależy na niczym oprócz ich samych i ich używek i to oni wkręcają wszystkich, których się da w to swoje myślenie.
A skoro córka jest na terapii wszystko jest już na dobrej drodze i trzeba wierzyć,że dalej tak będzie 💪👍. Łączę serdeczne pozdrowienia i wyrazy wsparcia
@@paulinakoterba8564 Rok w Katolickim Ośrodku Terapii Nadzieja" w Bielsku - Białej był błogosławieństem. Tam mąż usłyszał by mnie szanował od córki, terapeuty, nieco dało mu do myślenia, chociaż mam wrażenie, że ona i tak w wieku17 lat była dojrzalsza od swego taty, bo chciał) a iść na terapię, do ośrpdka(fakt, że tam były różne fazy), a wg męża to on nie ma problemu. To moje dziecko mi powiedziało podczas spotkań dla rodziców "mamo jesteś współuzależniona, dlatego nie widziałaś (manipulowanie jej i zaprzeczanie) za radą psychoterapeuty z Bielska sama chodzę na psychoterapię pod kątem współuzależnienia. 11 października minie rok i 3 mies trzeźwego życia córki🙂zmieniły się relacje nasze na lepsze i stwierdziła, że widać u mnie zmiany, że pracuję nad sobą. Cieszę się, że odkryłam Panią. Wiele dobra życzę❤️🙏
@@dorotaj-i1557 Dziękuję i nawzajem Pani Dorotko ❤️
Dokładnie 😘 jakbym słuchała o swoim partnerze ....
Niestety nie mogę rozstać się z takim alkoholikiem, gdyż mieszkamy w jednym domu z córką i wnukami. Musiałabym im zostawić ten problem. Jeszcze daję radę. Tak racja, to matka i siostra doprowadziły do jego alkoholizmu. Strasznie toksyczne osoby. Najgorsze, że Matka tak mu sprała mózg, za przeproszeniem, że od dnia jej śmierci tak mówi i robi jak ona, a całe życie się bronił przed tym i negował.
Bardzo to przykre, szczerze współczuję 😥. Rozumiem, że nieraz są takie sytuacje jak Pani i nie można się rozstać z uzależnionym. Wtedy trzeba się zatroszczyć o samą siebie, budować silne zaplecze emocjonalne, być jak najbardziej na dystans od nałogu. Tak, żeby nas ten problem całkiem nie pochłaniał. Będą oddzielne filmiki na ten temat, zachęcam do zaglądania. A do tej pory życzę Pani i rodzinie dużo siły i wytrwałości 🤗.
Pani jest super mądra
@@KrystynaJakubowska-pm4gv bardzo dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam serdecznie Pani Krystyno!
Wypisz, wymaluj o moim byłym partnerze.. Nie dało rady dotrzeć prośbą, groźbą, rozmową, płaczem.. Koniec końców piwo bylo dla niego ważniejsze niż ja i spokój w życiu a ja łudziłam się,ze coś sie w końcu zmieni.
Bardzo współczuję, to naprawdę traumatyczne przeżycia. Pochłaniające mnóstwo energii i emocji. Niestety z reguły na darmo, bo tacy w większości się nie zmieniają i pozwalają żeby nałóg ich wykończył. Chociaż bywa,że czasem budzą się, otrząsają z nałogu i dostrzegają kto naprawdę chciał dla nich dobrze. Jednak z reguły za późno, jak już stracą te osoby a też często wszystko inne bezpowrotnie. Ale dobrze,że ma Pani już ten koszmar za sobą, życzę wszystkiego najlepszego 🤗
@@paulinakoterba8564 tak nie do końca za sobą niestety.. Rozstaliśmy się dwa miesiące temu a ja dalej o tym wszystkim myślę, analizuję, martwię się o niego i mam jakieś takie poczucie winy,że może mogłam coś zrobić inaczej.. Bardzo bym chciała się od tego wszystko odciąć bo tak jak mówiłaś taki wysoko funkcjonujący alkoholik to mega egoista i nie liczy się z uczuciami innych i tak było w naszym związku. Dużo ładnych słów, przepraszania itd a czyny pokazywały całkiem co innego.. I to tak cholernie boli i nie mam pojęcia kiedy przestanie..
@@dorotakaczmarek7125 to także potrafię zrozumieć, przeżywałam to samo. Takie poczucie winy jest bardzo typowe dla takich rozstań. Potrafi bardzo różnie trwać - niestety nieraz przez lata. Ja odczuwałam je do tego stopnia, że nie potrafiłam się z nim uporać i wróciłam do alkoholika. Oczywiście, jak można się było spodziewać, poprawa była tylko na początku, później gehenna zaczęła się na nowo. W rezultacie ten alkoholik mnie zostawił i obecnie już nie żyje, jednak co wtedy przeszłam to moje. Dlatego zawsze będę polecać rozstanie i w nim trwanie jako najlepsze rozwiązanie związku z alkoholikiem. Z drugiej strony jednak wiem, że emocjonalna więź z takimi ludźmi, chociaż jest przecież niezdrowa, potrafi być tak silna, że ktoś kto tego nie przeżył, tego nie zrozumie. Dlatego rozumiem, jeśli ktoś decyduje się na powrót. Trzeba to jednak bardzo poważnie przemyśleć, być przygotowanym na wszelkie tego konsekwencje. Można wypisać sobie wszystkie za i przeciw. Wciąż korzystać ze wsparcia bliskich osób, rozważyć terapię (ja we wspomnianym czasie z niej nie korzystałam), która też może nie przynieść rezultatów od razu. A jeśli jednak decydujemy się na wrócenie do alkoholika, dbać o siebie, w jak największym stopniu oddzielić emocje (przynajmniej te negatywne) od tej sprawy i stworzyć sobie jak najsilniejsze zaplecze emocjonalne. Będę poruszać te sprawy w następnych filmikach, więc zachęcam do zaglądania. A póki co życzę Pani wytrwałości w decyzji 🤗
Mój mąż wypija codziennie po ok. 5 piw, na końcu bełkocze. Brak mu pokory. Nie da się wygonić z domu, więc ja będę musiała się w końcu wyprowadzić a mieszkanie jest na mnie zapisane.
Bardzo Pani współczuję. A może dałoby się skierować go na przymusowe leczenie. Dokładnie wszystkich obecnych przepisów nie znam, ale wiem,że w każdym urzędzie gminy jest wydział ds. problemów z alkoholem i tam można złożyć wniosek o takie leczenie. Obecnie nawet mogą to zrobić sąsiedzi, jeśli alkoholik jest na tyle uciążliwy, że im też przeszkadza. Albo spróbować go eksmitować, można zasięgnąć bezpłatnej porady prawnej jak to zrobić, w każdej gminie też powinny być darmowe porady prawne. Wiem, że to wszystko wiąże się z wysiłkiem i może być go trudno podjąć, ale z drugiej strony szkoda byłoby Pani mieszkania, taki człowiek z pewnością go bardzo zabiedba albo nawet całkiem zniszczy.
Jak czytam to wszystko i patrzę co się wokół mnie dzieje, stwierdzam , że Polska jest przepita, legalną substancją pozbawiającą normalności i psującą i tak trudne życie. PO 40 mam ochotę na normalność na te kilka kilkanaście lat życia bez pijanego męża, mówiącego pod wpływem okropne rzeczy.Jego ojciec też pije, brat jego matki też pije, ale każdy ma pracę, firmę.
Podpisuję się pod każdym Pani słowem i życzę takim kobietom jak my żebyśmy w końcu znalazły to czego szukamy ❤
@@paulinakoterba8564 Chciałabym jeszcze pożyć normalnie, mój organizm, umysł go odrzucił, planuje bez niego, nauczyłam się żyć obok niego, w weekendy i święta tylko pije, nauczyłam się radzić sobie sama. Mam z nim 3 dzieci, mieszkam w jego domu i jeżdżę jego samochodem czuję zależność i najmłodsze dziecko chciałam wychować w pełnej rodzinie. Nie miałabym dokąd pójść.
Mój mąż jest alkoholikiem żadna terapia nie chce się leczyć pozdrawiam ❤
Pani Karolino, szczerze współczuję. Mój mąż też nie chciał się leczyć w żaden sposób, mimo,że już nawet niektórzy (co bardziej myślący) znajomi go do tego też nakłaniali. Gdyby nie zginął tragicznie, prawie pewne, że zapiłby się na śmierć.
I tłumaczyłam jak dziecku, i błagałam, i płakałam, i krzyczałam i nic. Jednak do końca miałam nadzieję,że jednak pewne rzeczy do niego dotrą, ale tak się nie stało.
Bełkot! Może przeanalizować Francję? Wg tej opinii tam jest sama patologia bo piją wino do każdego posiłku - po 2 lampki (250 ml). Jakoś to im nie przeszkadza jako całemu narodowi.
Mój ojczym alkoholik zapił sie na smierc,przez wiele lat był wysokofunkcjonujacym alkoholikiem ale z czasem zaczał pic codziennie i zrobiło sie duzo gorzej,matka walczyła z nim całe zycie a my bylismy niemymi swiadkami tego,jedyna röżnica,ze ojczym był dobrym,nie agresywnym człowiekiem,dlatego nie przeszlismy jakiejs strasznej traumy.
@@elkaem7264 Współczuję bardzo 😥
Widać, że jesteś współuzależniona i nie masz pojęcia czym jest choroba F10.2. Udzielasz rad a czy jesteś terapeutą uzależnień? Nie daj Boże z taką babą mieszkać dlatego ja zawsze szukałem żony uzależnionej i dlatego pijemy razem non stop I jesteśmy szczęśliwi, wspólne tematy, rozmowy, zero kłótni przez kilkanaście lat. Także te stereotypy są krzywdzące dla niektórych alkoholików.
Znam taką osobę ale to kobieta. Niby rzado ale jednak kobiety też piją. Wszystko co powiedziałas się zgadza. Przyznaję rację ,że na pierwszy plan wychodzi ten brak pokory. Ponieważ jestem z boku tej relacji to inaczej widzę ten problem to jest tzw, patrzenie z boku. Jej mąz jest kompletnie zagubiony ,żyją w takim swoim świecie ale to jest jej świat . Jest to osoba niesamowicie inteligentna i sprytna albo nawet przebiegła. Jeśli chodzi o picie to ona pije nawet w pracy: zawsze ma ze soba buteleczkę i powiedzmy popijaja powoli a po skończonej pracy pije więcej po drodze do domu a w domu wlewa w siebi całą butelkę wina i idzie spać. Następny dzień jest taki sam a weekend jest wielkie chlanie. Jak ją czasami widzę w poniedziałek to jest tak spuchnięta na twarzy jakby przytyła kilka kilo. To straszne bo ten jej mąż nic nie robi, zawsze jej bonił, dał się tak wciągnąć ,uwikłać i zmanipulować że już mi go nie jest żal. Ktokolwiek chciał im pomóc czy próbował z nim porozmawiać to stawał się ich wrogiem bo on wszyściuteńko w domku żonie powtarzał i tak z roku na rok ze wszystkimi pozrywali kontakty. Wszyscy żli i niedobrzy . ech szkoda nawet gadać a pisać to bym do rana nie skończyła.
To bardzo przykre co piszesz, ale też tak bywa. Znam trochę podobny przypadek, z tym, że ta kobieta pijąca już nie jest zdolna do pracy. Można powiedzieć, że była bardzo inteligentna, bo niestety obecnie już nie jest (alkohol rzeczywiście niszczy komórki mózgowe), ba, degradacja doszła do tego stopnia, że nawet często trudno już jest jej wypowiedzieć jedno sensowne zdanie i to niezależnie czy jest pod wpływem czy nie. Niemniej schemat bardzo podobny - mąż jeśli nawet wcześniej reagował, teraz również przestał cokolwiek robić i w tym wypadku reszta rodziny również. Pozostali, którzy chcą jakkolwiek interweniować są strasznymi wrogami ,najgorszymi "kurw...." chodzącymi po tym świecie. To tym bardziej szokujące, że ta kobieta oprócz tego, że wciąż pije, to zdradza tego męża i to z nie jednym facetem. I wie o tym nie tylko ten mąż ale również pół miejscowości, w której żyją (bo to mała mieścina). Dno moralne i upodlenie się na maksa. Jednak podobnie nie da się nic zrobić, bo ci ludzie się od innych odcinają. Po prostu zostało czekanie na jakąś tragedię - albo śmierć tej kobiety, albo tego męża, nie wykluczone, że na tej zasadzie, że któremuś z nich całkiem wysiądzie psychika i coś sobie albo temu drugiemu zrobi. Nigdy nie zmienię zdania, że alkoholizm to okropny nałóg, który z ludzi robi obrzydliwe bestie bez sumienia i wstydu (bo już nawet nie zwierzęta, które aż tak nie postępują).
@@paulinakoterba8564 dziękuje,że odpisałaś! Mnie sie właśnie przypomniało że temu jej mężowi to o seks chodzi bo jak ona się napije alkoholu to nie ma żadnych hamulców i on bardzo zadowolony.Jak byli młodsi i jak sie zorientował,że ona tak ma to specjalnie jej drinka robił żeby był seks. Tak sobie to przekalkulował i zaczął się już dawno bać że gdyby ją zostawił to ona będzie miała kochanków i to go zblokowało. To tak na marginesie ale myślę,że miało to znaczenie i wpływ na dalsze wydarzenia. Jak myślisz czy w przypadku tych właśnie wysokofunkcjonujących alkoholików przymusowe leczenie będzie miało zastosowanie? Bo z jednej strony wydaje się to bez sensu ale z drugiej czasami to jedyny sposób aby ten ktoś wytrzeźwiał i możnabyło z nim porozmawiać. Ta moja znajoma to jest na prawdę codziennie mniej lub bardziej pod wpływem.
@@taola2563 Ojej, to wygląda na to,że ten mężczyzna przyczynił się do uzależnienia swojej żony. Może więc trzyma go również przy niej poczucie winy. To naprawdę przykre.
Tak, uważam,że jak najbardziej w takim przypadku też ma zastosowanie leczenie. Wiem,że wydaje się to nieco bez sensu ale warto pamiętać,że alkoholik nawet wysokofunkjonujący to wciąż alkoholik - jemu również alkohol niszczy wątrobę, nerki, komórki mózgowe i inne. Czyli w najlepszym wypadku znacznie obniża jakość zdrowia a w najgorszym skraca życie nawet o kilkanaście lat. Poza tym jak widać tacy ludzie pijący też w jakimś stopniu tracą człowieczeństwo - czasem nawet w bardzo dużym. Kolejna rzecz to to,że alkoholik wysokofunkjonujący dosyć łatwo może przerodzić się w "normalnego" alkoholika - tak było w przypadku kobiety, o której pisałam. Najpierw pracowała normalnie, potem stopniowo coraz gorzej jej to szło, w końcu przestała być w ogóle stanie. Teraz nie jest już w stanie nawet normalnie mówić, co poleci następne to loteria. U różnych osób proces "schodzenia stopień niżej" może trwać różnie. Różna może być też jego przyczyna - z reguły jest to jakieś niepowodzenie/problem rodzinny. Ale to bardzo często bardzo drobne rzeczy - dzieje się tak dlatego,że właściwie żaden alkoholik nie ma odporności psychicznej. Alkoholicy chociaż uważają się za mocnych, tak naprawdę są słabi, bo zamiast uodparniać umysł naturalnie, alkoholem odcinają się od rzeczywistości. Późniejsze zejście na "najniższy poziom" nałogu jest więc bardzo często lawinowe i ludzie kończą się całkowicie na oczach. Oczywiście jak wszędzie są wyjątki, ale raczej rzadkie. Zachęcałabym więc znajomą do podjęcia chociażby terapii. Może nie posłucha a może posłucha później. Zawsze jednak warto dać wyraz temu, że taka osoba nie jest nam obojętna.
@@paulinakoterba8564 dziękuję! Straszny nałóg.
Przychodzi alkoholik do doktora:
Lekarz mówi - Ma pan marskość wątroby !
alkoholik na to - A du*a tam , wątroba sie regeneruje ...
...
Mogłaby Pani nagrać coś o alkoholizmie i depresji u mężczyzn ? Chętnie posłucham.
Dziękuję za sugestię Pani Ewo, postaram się nagrać coś na ten temat w nadchodzącym tygodniu.
@@paulinakoterba8564 bardzo się cieszę ❤️
Dziękuję Pani,znam temat mój mąż jest alkoholikiem.Wszystko co Pani mówi to prawda. Mój mąż stracił już pracę,jest pozbawiony jakichkolwiek uczuć wobec wobec innych, stał się obrzydliwym człowiekiem, poniża wszystkich ,upokarza ,wyzywa.Sam stracił już dawno kontakt z rzeczywistym światem,wszystko widzi przez pryzmat nałogu.Trudno jest dalej żyć,nie mamy już nadziei że coś się zmieni.
Bardzo współczuję i dużo wytrwałości życzę Pani Bożeno 🤗. Proszę też pamiętać,że jeśli żadne sposoby nie pomagają, w celu ochrony siebie i rodziny ma Pani prawo podjąć bardziej stanowcze kroki
@@paulinakoterba8564 Dziękuję za odpowiedź.Jedynym wyjściem z tej trudnej sytuacji jest już chyba tylko odejście.Ciezko żyć, ciężko też odejść bo to na co pracowałam pół życia będzie roztrwonione ,a dziecko jedynie po tacie odziedziczy tylko długi.Niech Pani dalej wspiera nas współuzależnionych w tej trudnej walce ku trzeźwości.
Trzymaj się mocno, przechodzę to samo piekło z alkoholikiem który jest też DDA . To jak alkohol zmienia człowieka to koszmar, nie zrozumie tego nikt kto nie miał partnera nałogowca. Sama widzę że jedyne wyjście to rozstanie, aby uchronić resztkę siebie. Lecz straconych lat , zniszxzonej psychiki swojej i dzieci zdeptanych uczuć i złamanego serca nic nie wróci.
@@iksiksiksProszę tak trzymać 💪, mimo trudności z pewnością warto walczyć o siebie i dzieci. Dużo siły i wytrwałości Pani życzę ❤️.
stek bzdur. usuń to,zanim ktoś zrobi sobie krzywdę. Bierzesz się za problem o którym nie masz pojęcia. Alkoholik pije codziennie...ja pierdole...
@@janrodo8174 film jest nagrany w kontekście alkoholika pijącego codziennie, jednak nigdzie nie mówię, że alkoholikiem nie jest również ten, który np. pije weekendowo
@@paulinakoterba8564 Było o tym wspomnieć w filmie,bo ktoś obejrzy i pomysli,,eee to ja nie jestem alkoholikiem,bo to ktoś kto pije codziennie to alkoholik,a ja nawet miesiąc mogę nie pić ''. To raz a dwa,to widać że nie masz zbyt dużej wiedzy o problemie i sposobie myślenia uzależnionych a bierzesz się za nauki. Pokory!
@@janrodo8174 naprawdę myśli pan, że ludzie są tak głupi, że myślą tak jak pan zacytował? Ja ja nie sądzę, ale ok, dodam do opisu filmu odpowiednią adnotację. Natomiast jeśli chodzi o to, że nie znam tematu - otóż znam go z takiej strony, z jakiej życie dało mi go poznać, czyli od strony osoby żyjącej z alkoholikiem, współuzależnionej. Widziałam, słyszałam i czułam to wszystko własnymi oczami, uszami i sercem. I mam prawo do takich odczuć i spostrzeżeń, jakie podaje w filmie. Wiem też, że wielu ludziom takim jak ja to pomaga. Że nie wszystkim, to wiadomo, nie ma uniwersalnych recept. Jednak nawet wielu uzależnionych (ale takich, którzy przestali pić), przyznaje mi rację - że trafnie ich tutaj opisuję z czasów jak jeszcze pili. Że byli naprawdę istotami już niewiele przypominającymi ludzi, niczym diabły w ludzkich skórach,
A to, że niektórzy z alkoholików tacy nie są? Być może, ja akurat ich nie spotkałam. Jeśli zaś chodzi o "fachową" wiedzę i "specjalistyczne znanie się na problemie". Nie zamierzam nikogo obrażać, jednak zasadniczym pytaniem jest jak ta wiedza ma się do życia i co ona tak naprawdę daje? Bo w praktyce, mimo niby ciągłego jej poszerzania jakość odsetek uzależnionych nie maleje a zatrwazajaco rośnie. I to piją coraz młodsi i coraz wiecej. Oczywiście są wśród terapeutów wspaniali ludzie, którzy naprawdę pomagają, jednak prawda jest taka, że w znakomitej większości przyjmują oni prywatnie. I są z reguły są bardzo drodzy więc przeciętnych ludzi na nich nie stać. A państwowa terapia uzależnień w większości przypadków prowadzona jest fatalnie. Również dotyczy to osób współuzależnionych - wielokrotnie i wiele lat korzystałam z takiej terapii i przez ten cały czas pomogła mi tak naprawdę jedna terapeutka. Dodajmy do tego społeczne przyzwolenie na picie - nawet w takich instytucjach jak opieka społeczna, gdzie nie raz na własne oczy widziałam,że posikany, brudny a nawet nietrzeźwy chłop wchodził do pokoju pani socjalnej i wychodził z decyzją o zasiłku. Bo pani nic złego w jego zachowaniu nie widziała. Oczywiście tutaj oni mają nieraz związane ręce, bo mamy takie przepisy, jednakże wiem, że często pracownicy MOPS-u nawet nie próbują w żaden sposób wpłynąć na pijących, tylko z miejsca dają im pieniądze. I z tych wszystkich powodów statystyki ludzi wyleczonych są jakie są. Więc pokory to chyba ktoś inny powinien się zacząć uczyć i wdrażać konieczne zmiany.
@@paulinakoterba8564 Myślę że ludzie nie tyle są tak głupi, tylko tkwią w mechanizmach uzależnienia których nie rozumieją i których pani nie rozumie.Wlasnie poznanie jak działają te mechanizmy,jak działa mózg uzależnionego i współuzależnienionego pozwala skuteczną walkę z nałogiem i poznanie wroga. Pani rozumuje,,na chłopski rozum '' po swojemu, według własnej interpretacji. I w porządku,do momentu kiedy pani chce przekazywać te swoje wnioski jako uniwersalne zasady. Wiele osób przytakuje,bo ma tak samo,czyli objawy ale nie rozumie przyczyn a wiele wniosków jakie tu pani głosi wprowadzają w błąd i mogą być wręcz szkodliwe dla niektórych osób. Trzeba ogromu wiedzy i pokory by się brać za taki temat,tu nie ma miejsca na znachorstwo i zdaje mi się.Pozdrawiam.
Można wyjść z alkoholizmu ale jest to ciężka praca. Nie wolno zmuszać alkoholika do leczenia, On musi dotknąć dna. Najlepiej żeby każdy się od Niego odwrócił, żeby został sam i stracił wszystko. Potem jak sam poprosi o pomoc to można wysłać go do specjalisty i wybrać formę leczenia. Wiem że mam rację. Są ludzie którzy przez swoje picie trafiają do więzienia np na kilka lat, wychodzą i znowu zaczynają pić, to straszna choroba :(. Myślę że do pewnego momentu jest się alkoholikiem wysoko funkcjonującym a w pewnym momencie, prędzej czy później nastąpi utrata kontroli nad piciem.
Panie Marcinie znam przypadki,że alkoholik zaczął się leczyć zanim dotknął swojego dna i stracił wszystko ale chyba w większości przypadków jest niestety tak jak Pan pisze. A każdy ma swoje dno - tak jak Pan pisze dla niektórych nie jest nim nawet trafienie do więzienia. Niektórzy natomiast nie zdążają się całkiem stoczyć ale tylko dlatego, że systematyczne używanie alkoholu robi swoje - wykańcza ich marskość wątroby, nadciśnienie i wylew itp. Tak czy inaczej alkoholizm, nawet wysokofunkcjonujący zawsze jest nadal alkoholizmem, strasznym nałogiem niszczącym "ducha" i ciało.
Pozwolę się nie zgodzić z jednym stwierdzeniem. Osoba która już nie pije nie jest alkoholikiem. Nie powinno się z takim piętnem żyć. Osoba która przestała pić i nie pije, to osoba wolna od alkoholu. Alkoholikiem jest każdy kto pije alkohol. Nie ma kontrolowanego picia alkoholu. Można kontrolować tylko abstynencję. Każda dawka alkoholu jest destrukcyjna nawet ta „niby kontrolowana”. To jest moje zdanie w oparciu o doświadczenia mojej rodziny.
Dziękuję za komentarz. Właśnie na ten temat co Pan pisze są różne opinie. Aczkolwiek z moich obserwacji widzę, że większość psychiatrów i psychologów twierdzi, że jeżeli wpadło się w ten nałóg, to zostaje się alkoholikiem do końca życia. W takim sensie, że taki człowiek nie powinien pić już w ogóle, nawet w małych ilościach i tylko na szczególne okazje, bo wróci do codziennego picia. Dlatego tak to ujęłam w tym filmiku. A jak jest naprawdę trudno stwierdzić, być może niektórzy są na tyle silni, że w momencie rzucenia picia, przestają być uzależnieni. Skoro ma Pan takie doświadczenia w rodzinie, to wskazywałoby, że przynajmniej niektórzy tak umieją.
Kobiety tu dużo piszą, a dodam przekornie za ja wlanie moja partnerkę musiałem długa, okrężna droga zamknąć w ośrodku zamkniętym, kobiety są ciezkie w zrozumieniu ich choroby🤷🏻♂️
Panie Sebastianie, może tak być jak Pan pisze, że niektóre kobiety ciężej przechodzą nałóg niż mężczyźni 😥. To zależy od wielu czynników. Na pewno z obserwacji a także wiedzy teoretycznej mogę stwierdzić, że moja płeć niestety prędzej się uzależnia i nawet bardziej "upadla" w alkoholizmie (oczywiście nie chcąc nikogo obrazić, tylko stwierdzając fakty). Tym bardziej więc brawo dla Pana za wytrwałość i konsekwencję w działaniu 👏💪. Mam przy tym nadzieję,że to przyniesie/przyniosło odpowiednie skutki.
4 piwa dziennie codziennie
Moj syn jest alkoholikiem lezy pije juz 7 dni nie trzezwieje jak mu pomoc zeby przestal pic
@@boguswakantor2641 bardzo współczuję Pani, wiem jakie to bolesne 😥. Ale bardzo dobrze, że nie chce Pani być na to bierna!! Wg mnie można najpierw spróbować porozmawiać z synem, np. z samego rana, kiedy jeszcze upojenie jest najmniejsze. W rozmowie można zapewnić, że Pani jako matka bardzo go kocha i kochać nie przestanie. Jednak nie będzie Pani na to wszystko pozwalała, bo to właśnie nie byłaby miłość. I nie może Pani patrzeć jak się syn wykańcza. Dlatego jeśli nie przestanie to będzie Pani zmuszona do podjęcia jakiś kroków. I tutaj można wspomnieć o opcji oddania na leczenie przymusowe. W każdej gminie jest jednostka ds. problemów z alkoholem, która się tym zajmuje i do niej się składa wniosek (trzeba poszukać na stronie urzędu miasta/gminy lub tam zadzwonić). Jeśli to nic by nie dało (chociaż miejmy nadzieję, że da), konieczne może okazać się żądanie wyprowadzenia się z domu. Niestety nieraz niektórzy nie chcą dać się uratować i wtedy trzeba ratować siebie. To jest jednak zawsze zależne od sytuacji - w każdym przypadku decyzję trzeba podjąć po głębokim rozważeniu wszystkiego - zarówno dobrych jak i złych stron (np. musimy wziąć pod uwagę, że syn może reagować agresją słowną lub bardzo poważnie się obrazi). A po jej podjęciu trzeba się jej żelaźnie trzymać, bo alkoholicy są bardzo wyczuleni na brak konsekwencji - jeśli raz sobie na nią pozwolimy to już przegraliśmy. Z całego serca życzę Pani jak najwięcej spokoju, siły, wytrwałości, myślenia o sobie, bo serce można dyktować coś innego ❣️❣️ ❣️. Zachęcam również do poszukania na moim kanale innych filmików o alkoholi i alkoholikach oraz polecam kanał Okiem Alkoholika, który prowadzi niepijący alkoholik - może tu i tam też znajdzie Pani jeszcze inne wskazówki ❤️. Jak będzie Pani mogła/chciała to proszę dać znać jak to się potoczyło.
Gdzie druga cześć ?
Będzie w postaci krótszych filmików "bez twarzy", bo widzę,że taka forma pozwala mi na bardziej precyzyjne wyrażanie myśli. Np. następny film jaki wstawię będzie miał tytuł m.w. "Jak postępować z alkoholikiem - metoda środka", a szerzej będzie mówił o tym jak nie głaskać i jednocześnie nie niszczyć dodatkowo alkoholika. A któryś z kolejnych filmów będzie poświęcony jak postępować z alkoholikiem konkretnie tym wysokofunkjonującym.
Tak wiele razy słyszałam gdy nie wytrzymywałam - usłyszałam że jest em słaba
Szkoda tylko,że alkoholik nie widzi jaki jest tak naprawdę słaby - jego ta cała "siła" to tak naprawdę tylko znieczulanie się alkoholem. To mu wypala uczucia i tylko dlatego funkcjonuje. Ale w momencie prawdziwego odstawienia z reguły sypie się emocjonalnie na całej linii
Dziękuję za te rady i będę czekać na następny filmik.Chodż Tak bardzo jest ciężko żyć z takim alkoholikiem .
@@katarzynahorzepa2286 Postaram się jak najszybciej nagrać, myślę o temacie podchodzenia do seksualności przez alkoholików - to jak z reguły traktują pod tym względem kobiety. A Pani niech się nie poddaje, przesyłam gorące uściski wzmocnienia ❤️
Niby na temat mówisz ale tak placzesz się opowiadając że ledwo wysłuchałam twojego monologu. Mam wrażenie ze czytałaś jakaś książkę albo uczestniczyłaś w terapii i przypominasz sobie te wszystkie sytuacje o których mówisz....nawet twoje słownictwo... uchla... niby mówisz do konkretnej osoby a tak naprawdę gubisz się strasznie ... I teksty.. a właśnie... a właśnie i coś wtrącasz... albo zaczynasz wątek i za chwilę ale nie będę o tym mówić.......
Szczerze - muszę odsapnac po tym jak cię obejrzałam.
Dziękuję za komentarz, wiem,że mam jeszcze wiele do poprawienia. Są to tematy dla mnie emocjonalnie trudne, bo nie znam ich z książki (jak Pani pisze) tylko z autopsji. Słownictwo - nie będę używała całkiem profesjonalnego, bo filmów z takim słownictwem jest dużo, a ja chcę mówić jak najbardziej prosto. Ale ma Pani rację - jest również do poprawienia. I na pewno wszystko to wezmę pod uwagę przy nagrywaniu następnego filmu 👍.
@@paulinakoterba8564 a mnie bardzo podoba się film. Moim zdaniem slychac, ze to plynie “od siebie”, z wlasnego przykladu.
@@Ucayali267 dziękuję
Mają ale nie dbają
męczysz popracuj nad słownictwem
Już pracuję nad tym, a tymczasem, właśnie w celu lepszego przekazu stosuję nową formę filmików - z napisami
Chyba powinnas sie napic
A ja jestem alkocholiczką i mój zmarły mąż też nim był. Nie piję codziennie .W weeckend.
Pani Greto nie chcę Pani prawić morałów, będzie filmik z jakby apelem do osób uzależnionych.
Teraz napiszę tylko,że życie całkiem na trzeźwo posiada o wiele więcej barw (chociaż może wydawać się odwrotnie) a alkohol naprawdę zabija wiele uczuć i ludzkich odruchów. Jednak dobrze,że Pani otwarcie przyznaje, niektórzy nie chcą zrobić nawet tego.
Taki naprawdę alkoholik jak w moim przypadku gdy nawet, jesli ma chęci zrobić sobie detoks nieważne na ile dni to ostatnią rzeczą jaką sobie życzy to święty spokój gadanie pouczanie nic nie da. Przez cały czas będzie miał w głowie tylko jedno do tego dochodzi faza przewlekła (chroniczna) i reszta rzeczy z tym związana, więc nie chodzi imo tylko o pokore.
Bardzo możliwe,że nie chodzi tylko o pokorę, ale również o rozdrażnienie wywołane odstawieniem "uzależniacza". Jednak alkoholików, których znam/znałam też na pewno cechował brak tej cechy, chyba najbardziej wynikający z przekonania,że picie jest oznaką mocy i siły (podczas gdy jest odwrotnie, bo trudniej jest mówić nie i przeżywać wszystko całkiem na trzeźwo). A takie przekonanie często wynikało z przyjęcia za pewnik powtarzanych we wspomnianych "kręgach wzajemnej adoracji" jakże mylnych stereotypów.
Tak czy inaczej odczułam wiele razy na sobie,że alkoholik nie lubi albo wręcz nie cierpi "gadania", zwłaszcza podczas detoksu i rzeczywiście najlepiej byłoby nic wtedy nie mówić. Jednak trzeba też zrozumieć,że jest to bardzo trudne dla osoby, której zależy na dobru drugiego człowieka. Bardzo trudno jest całkiem milczeć, zwłaszcza jeśli się widzi opłakane skutki nałogu, które właśnie najbardziej nasilają się w początkowej fazie detoksu (wymioty, rozwolnienie, mega wysokie ciśnienie). Chociaż może niektórzy mają taką anielską cierpliwość i potrafią się powstrzymać od wszelkich uwag.
ale bzdura nie zgodze się porównuje pani alkoholika który upadł na maksa do funkcjonalnego pracujacego. ten alkoholik który stracił wszysko kiedyś też był alkoholikiem funkcjonalnym poprostu każdy alkoholik może rzucić alkohol ale to tylko zależy od niego samego sam wiem to po sobie bo ogarnełem się byłem też u psychiatry myslałem że mi to pomoże ale szczerze nic a nic takie wizyty mi nie pomogły. sam z siebie postanowiłem nie pić a piłem jak to sie mówi dzien w dzien ale tylko piwko i to od rana dziennie po 10 12 piw ale daje rade .i tez nie zgodzę się z wyliczaniem ile to sie na alkohol wydaje gdyż nie pijąc wydaje na inne używki typu jogurty soki pomidorowe itd😁pozdrawiam wszystkich alkoholików naprawde można to rzucić nawet sobie teraz wypije np na urodzinach to nie ciągnie mnie na drugi dzień ze by od rana znowu zacząć pić
Aczkolwiek materiał nawet spoko tylko nie uwzględniłaś dokładnie fizycznych objawów i np. braku załóżmy środków na profilaktyczne leczenie. To jest prawdziwe clue, nie żadna psychika, objawy odstawienia skutecznie odtracają ludzi od calkowitego rzucenia nałogu przecież w innym wypadku nie potrafiliby normalnie funkcjonować...
Ma Pan rację, rzeczywiście w Polsce wsparcie dla alkoholików (a chyba w ogóle osób uzależnionych) bardzo mocno jeszcze kuleje, przynajmniej jeśli chodzi o państwową służbę zdrowia. Jednak każda osoba uzależniona (której nie stać na prywatne leczenie) powinna zadać sobie pytanie - czy może nie lepiej podjąć wysiłek i przejść przez swoją "małą gehennę" ale w rezultacie wyjść na "światło" niż trwać w tym co się jest, pozornie bez bólu ale w rezultacie trafiając do "wielkiej gehenny", z której powrotu nie ma. W podjęciu walki z nałogiem najważniejsze jest postanowienie.
Polecam wywiady z Peją, który wyszedł z nałogu picia. Mimo,że pewnie korzystał z prywatnego wsparcia, jednak miał też dodatkowe trudności - środowisko, w którym picie jest tak nagminne jak jedzenie chleba. A z jego wypowiedzi wyraźnie wynika co dawało mu największą siłę.
Tutaj link do fragmentu jednego z wywiadów:
th-cam.com/video/tjG4BCQS5sI/w-d-xo.html
@@paulinakoterba8564 Zgadzam się w pełni, aczkolwiek załóżmy, że osoba samotna, pracująca nie widzi innego sposobu jak jednak "zaaplikować" ponieważ z poczucia wstydu badz obawy o utracie jedynego zrodla zarobku niestety musi, pracodawcy nie jest na reke utrzymywac kogos kto sie trzesie jak osika, ciezko to zwalic na zbyt duza dawke przyjetej kofeiny... Tacy ludzie najczesciej trafiaja na bruk, a potem to juz tylko z gorki i z powrotem to samo. Mam na mysli osoby starsze najczesciej aczkolwiek bardzo czesto sa to tez osoby mlode, ktore nie byly w pewni swiadome jakie to moze przyniesc dla nich skutki w przyszlosci poniewaz wydawalo im sie, ze to tylko male piwko, 1,2,3,4 potem 8,12,14 i takie sa skutki. To jest przykre.
Ale bełkot. Nic nie wiesz o chorobie F10.2. Masakra.