ความเหงาของผู้สูงวัยในเมืองใหญ่ | พูดมาก Podcast EP.92
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 5 พ.ค. 2024
- ความเหงาของผู้สูงวัยในเมืองใหญ่ | พูดมาก Podcast EP.92
ผู้สูงอายุในเขตเมืองกำลังเผชิญปัญหาความเหงาและความโดดเดี่ยวที่น่าเป็นห่วงเนื่องจากปัจจัยทางสังคมและสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างจากพื้นที่อื่น …เดี๋ยวพูดให้ฟัง
“ยังแฮปปี้ “สังคมความสุขของคนวัยเก๋า
ติดตามกิจกรรมสนุกๆ พบเพื่อนวัยเดียวกัน ส่งต่อคุณค่าให้สังคม และอัพเดท ข่าวสารความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อผู้สูงอายุ ติดตามได้ที่นี่:
lin.ee/4Wl3oER
วางแผนไว้ว่าจะเป็น นักโหราศาสตร์ จิตอาสา เพื่อช่วยพัฒนาสุขภาพจิต ภายในชุมชนที่เราอยู่อาศัยค่ะ ตั้งใจทำเป็นการกุศลเมื่อเกษียณค่ะ อาจช่วยได้ไม่มาก แต่ก็มีความคิดที่จะช่วย ลดแรงกดดัน ภายในสังคมโดยอ้อมค่ะ
จากประสบการณ์เคยต้องดูคนสูงวัยที่ป่วยจนลมหายสุดท้ายถึงสองคน และในวันนี้มีลูกผมไม่อยากให้ลูกต้องมาแบกอะไรเหมือนที่ผมเคยเจอ ผมเป็นคนชั้นล่างเคยขยับไปอยู่ชั้นกลางและตกมาชั้นล่างอีกครั้งคงยากที่จะขยับขึ้นไปอีกด้วยอายุที่มากขึ้นและสังคมนายจ้างมักได้เปรียบทางอำนาจในการเลือก ผมไม่หวังสวัสดิการในเร็วๆนี้หรือรุ่นผมจะมีหรือเปล่ายังไม่รู้ด้วยสภาพการเมืองเศรษฐกิจที่ไม่ให้ความหวังอะไร หากยังพอจะมีทางเลือกผมขอกฎหมายการุณฆาตคงจะเหมาะกับคนชนชั้นอย่างผมในช่วงบั้นปลาย
ในอนาคตอันใกล้ การการุณยฆาต อาจจะเป็นอีกทางเลือกที่เหมาะสมกับหลายๆคน
ขอขอบคุณ
ดีจังเลยฮะ ❤❤❤❤
สังเกตุและเชื่อว่า ผู้สูงอายุต้องไม่หยุด หยุดคิดหยุดทำร่างกายก็หยุดตาม ให้ผู้สูงอายุไปทำงานง่ายๆ คือการแก้ปัญหาอย่างถูกต้อง ทำพร้อมไปกับการป้องกันโรคผู้สูงอายุ
พ่อเรายังสูบุหรี่อยุ่เลย อายุจะ 70 ละ บอกให้เลิกก็ไม่เลิก เพราะ Ego ของคนสูงวัย ได้แต่ทำใจและประคองกันไป
เหนื่อยเหมือนกันครับ ทุกทางออกมีทางตัน เค้าไม่ปรับเปลี่ยนอะไรเลย
อยากให้ช่วยแนะนำกิจกรรมคลายเหงาสำหรับคนพิการระดับกลางหน่อยครับ (เดินได้นิดหน่อยใช้แขนที่ถนัดได้ข้างเดียว ยังคงพูดคุยได้ อาจมีนึกคำไม่ออกบ้าง อายุ 60 นิดๆ)
ผู้สูงอายุบางคนก็ไม่ไหวจริงๆนะ สร้างแต่ปัญหา ลูกหลานไม่เอา กลายเป็นภาระโดยบังคับ
ความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ที่เกิดมาต้องเจอ เราน่าจะมีสิทธิขั้นพื้นฐานในการตายอย่างไม่ทรมานนะ คนไปก็พร้อมไป คนอยู่ก็ได้เตรียมใจ 😢
ถ้าเป็นเรา เราคงไม่อยากเป็นภาระใคร ไม่ใช่force to liveไปเรื่อยๆจนกว่าจะทรมานตายจากอะไรสักอย่าง เราก็ไม่ได้มี consent แต่แรกที่จะเกิดมาอยู่แล้ว คู่หนุ่มสาวคู่นึงต่างหากที่เลือก แล้วความทุกข์ความทรมานก็คือส่วนนึงของชีวิต ชีวิตที่เราไม่ได้เลือกแต่แรกและก็ไม่รู้ว่าที่เลือกได้หนะเลือกได้แค่ไหน ดังนั้นการเลือก10วนาทีสุดท้ายได้ก็ไม่แย่นะ มันการันตีว่าจะไม่ทรมานแน่ๆ ระหว่างนั้นก็ใช้ชีวิตให้ดีที่สุดละมีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้
บางทีการตายก็ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้าซะทีเดียว ถ้าเลือกได้ว่าจะตายตอนไหนก็ดีจะได้วางแผนการเงินได้ เกิดใช้ตังเกษียณหมดแต่ยังไม่ตายงี้ก็ชิบหายอะซิ กะเกษียร60 ตายซัก80 ถ้า80ไม่ตายก็ไม่มีตังแล้ว
ตายไม่เท่าไหร่แต่แก่แล้วตัวเองยังเป็นภาระให้คนอื่นก่อนตายนี่มันรู้สึกแย่มากนะ
“เครื่องอยู่“
ฟังไปก็มรณานุสติดีค่ะ ในวันที่แม่แก่ไม่สบายและเราก็ไม่สนิทกันซักเท่าไหร่
แต่เราคือคนเดียวที่ไปดูแลได้ หวังว่าหลังจากผ่าตัด(ที่ไม่รู้ว่าจะได้คิวเมื่อไหร่) แม่จะดีขึ้น
ขอให้คุณแม่ได้คิวเร็วๆ และสุขภาพแข็งแรงนะคะ
คนเราต้องแก่ทุกคน ลูกต้องดูแลพ่อแม่ ไม่ใช่มองผู้สูงอายุเป็นภาระ
มันคือภาระครับ ต้องใช้ทรัพยากรในการดูแล แต่ละคนพร้อมไม่เท่ากัน และพ่อแม่ก็ไม่ได้ดีน่าเลี้ยงทุกคน บางคนทำร้ายลูกสารพัดยังจะมาให้เลี้ยงอีก