jak wyszło Diablo 2, byłam na tyle mała, że bałam się potworów i tych najciemniejszych lokacji typu jaskinie, dlatego moja mama zabijała wszystko z miejscówek, a ja potem chodziłam, zbierałam wszystko i sprzedawałam :)
Mi puszczali horrory od kiedy skończyłam 3 lata, więc i diablo się nie bałam. Ale to dalej ulubiona gra i mogłabym przechodzić w nieskończoność, hah :D Masz super mamę! Moja też nigdy komputera nie ruszyła.
Cześć. Mam oryginalne Diablo II, wraz z dodatkiem do niego. I jest to moja najbardziej lubiana, i najlepsza gra komputerowa, którą przeszedłem prawie wszystkimi postaciami, przynajmniej raz. A niektórymi postaciami nawet na wyższych poziomach trudności, które się odblokowują po pierwszym jej przejściu. To tyle. Pozdrawiam wszystkich. Trzymajcie się. Na razie.
Pierwsze zetknięcie gdzieś w 2004 i od razu mnie wciągnęło. Półtora roku grałem w podstawkę, w 2006 zaczęły się mody ściągane w kafejkach i zgrywane na płytki. EasternSun, Median, jakieś mniej popularne typu Hell Unleashed. Od 2009 gram właściwie tylko na Median XL. To takie Diablo 2,5. Mod dodaje głównie endgame którego podstawka zasadniczo nie ma. Classic LOD przejdziesz piekło i co potem? Farmisz w koło macieju te same moby by zdobyć sprzęt, by farmić je szybciej. Chociaż pvp było niezłe, latałem necrem poison/bone na 85 lvl na duelki i śmiesznie było jak przeciwnika goniło z 20 duszków i potem cyk więzienie z kości, 1 hit KO :D
Czarodziejka 99 lvl :) ahhh Armor Tal rasha, runy spirit w monarsze Shako, vambraces, stone of jordan, spider sash, viper talisman, heart of oak w flail'u, battle boots Infinity Tresher i Fortitude w armorze dla merca Przepis na niszczyciela światów To moje 20 lat z diablo Enigma zrobiona... ubery po tysiąckroć, wspaniałe czasy :)
Gram w tą grę regularnie od prawie samej jej premiery( mówię oczywiście o 2 części z serii, 1 część poznałem trochę później ) i mogę powiedzieć że zjadłem zęby na niej stanowczo , lecz jest w niej dalej ten urok co trzyma mnie przy niej . Zawsze gdy dopada mnie nuda to wiem że mam zawszę do czego wrócić i co mi sprawi wiele radości pomimo że znam każdy tekst i lokalizację lepiej niż moje mieszkanie ;). Dzięki za materiał , bardzo przyjemnie się go oglądało.
7 lat na singlu 13 na battlenecie. Classic, sc, hc, hccl, wzdłuż i wszerz. Setki i tysiące godzin, wbiłem każdą postać na 99 poziom ręcznie (bez bota) kilkukrotnie. Eq za tysiące złotych, następne setki godzin spędzone na handlu na 2djsp. Dla mnie najlepsza gra ever :) Poznałem masę fajnych ludzi z EU, to były świetne lata mojego życia.
Diablo 2 kupiłem z bratem na spółkę, graliśmy na przemian na jednym pc, jakoś na jego urodziny. Ja przeszedłem grę Amazonką, On Palladynem. Tata zareagował wzrokowym przerażeniem jak zobaczył okładkę. Pamiętam też cenę tego tytułu coś w granicach 169 zł, wtedy to było naprawdę dużo za grę na pc. Choć Heroes 3 z 1999 chyba był za 99 zł.
@@marcinekpl8979 3 lata temu mnie naszło jeszcze raz pograć to kupiłem na allegro za 49 zł -----> tydzień z życia wyjęty tylko dzieci z żoną miały pretensję :)
@@michak4572 Ja nie grałem bardzo długo. Ale mam zamiar laptopa do gier,tylko po to żeby zagrać w diablo 2 LOD. Przyzwyczajenie do takich gier to jest coś super. Kazdy myśli że są teraz nowsze gry i że są super. Ale mało kto wspomni o Diablo 2. 😕😕
Co do tego na ile to dla mnie gra singlowa czy multi. Zaczynalem na singlu oczywiscie, nie mialem za dzieciaka internetu. Potem w latach nastoletnich byl czas gdy zachlysnalem sie mozliwosci grania z innymi ludzmi. Wsiaknalem w to, bylem aktywnym handlarzem na rynku, przegralem setki godzin wspolnie z innymi i dzis mile wspominam ten czas, gdy jeszcze serwery byly pelne ludzi (a ja bylem beztroskim pietnastolatkiem ktory poluje na okazje sprzedac drogo kupic tanio no i wspolne runy ze znajomymi). Obecnie raz na rok czy dwa wracam do tej gry ale znowu w singlu, jako moje prywatne doswiadczenie i wyzwanie przed ktorym stoje sam zdany na laske RNG, bez pokusy kupowania itemkow czy korzystania z taxi
ogromny sentyment do dwojki, tak jak wspomniano w filmie, rowniez naleze do tych co pierwsze kroki w graniu po sieci stawialem w tej grze :D ale pomijajac sentyment, no byla to po prostu dobra i wciagajaca gra, i mimo ze w trojce tez troche czasu spedzilem to nie ma kompletnie startu do dwojki bawiac sie na singlu dostawales wciagajaca fabule z ciekawym lore oraz satysfakcjonujacy rozwoj postaci, do dzisiaj pamietam jak przed kazda nowa rozgrywka siadalem z kartka i dlugopisem i rozpisywalem z grubsza build jakim chce sie pobawic, no i ta satysfakcja, kiedy wypadnie jakis unikalny przedmiot w trojce brakowalo w zasadzie kazdego z tych elementow, fabula to byl odgrzany kotlet z dwojki, ale wyegzekwowany w duzo mniej ciekawy sposob (swoja droga nie mam pojecia jak blizzard to zrobil, ale mimo, ze w dwojce nie miales zadnych ograniczen czasowych to fabula byla na tyle interesujaca i popychajaca cie do dzialania, ze naprawde czules sie, jak bys gonil diablo przez kolejne akty az do samego piekla), rozwoj postaci tez mial jakies tam swoje mozliwosci zabawy, ale byl jednak bardziej uproszczony i decyzje nie mialy wiekszego znaczenia, bo mozna bylo je w locie zmieniac ile dusza zapragnie (w dwojce mozliwosci zostaly jeszcze bardziej rozbudowane, jak dodali synergie), a jesli chodzi o przedmioty, to byly duzo mniej ciekawe i ich zdobycie niesatysfakcjonujace (w dwojce wrecz same itemy byly kultowe, kazdy kto gral w nia kojarzy nazwy jak shako, enigma czy tal rasha, nie jestem w stanie przypomniec sobie choc jednej nazwy przedmiotu z trojki)
Dobreeeeego dnia. Rozmawiasz teraz z Ormusem. A tak serio to ja regularnie wracam co jakiś czas do diablo 2. Co prawda raczej już nie mam z kim grać ale tam odpale sobie na solo hero editora z item packiem, powrzucam itemy z internetowej strategii rozwoju postaci, która mnie interesuje (najczęściej druid elemental albo sorcerer blizzard), otwieram sobie piwko i spędzam kilkanaście relaksujących godzin zdobywając statystyki pod kolejne przedmioty ze strategii czyniące mnie coraz silniejszym. Regularne powroty do D2 sprawiają, że dochodzi do sytuacji jak z memów: kup komputer z pentiumem i7 9700K, RTX 2080 Ti, 64GB RAM, dyskiem SSD 1 TB - graj na nim w diablo 2 albo Gothica 2 NK. A ostatnio nawet znalazłem mod multiplayerowy do C&C Red Alert 2 działający pod windowsem 10.
BTW, dialogi z D2 weszły mi w krew tak bardzo, że teraz jak z kumplem pakujemy się do auta żeby gdzieś jechać to często rzucę tekstem: "Karawana jest gotowa. Możemy ruszać na wschód do Lut Gholein". I jeszcze potrafię to zaakcentować identycznie jak Warriv.
Co wy wiecie ja grałem jako mały dzieciak z podstawówki zrywałem sie ze sql do biblioteki żeby móc tam grać. (szedłem tylko tedy jak nie było koleżanki mamy, która pracowała w tej biblio). Gram zabójczynia na pułapki ognia od drugiego aktu nie zmieniałem broni bo te pułapki były tak mocne. Aż nastał epicki pojedynek z DIABLO, który, miał chyba z 95% res na ogien czaicie to? Całe moja pieniądze zdobyte wydałem na porta scorlle i mikstury many. Robiłem TP > pułapki ognia > pota many > pułapki . pota. Stałem tak żeby on mnie nie atakował i tylko dorzucałem pułapki. Walka trwała chyba z 7 godzin. W biblotece wpisywało sie do komputera i grało godzinę a potem ktoś inny już mówgł ale nie tym razem ta walka była epicka i musiałem ciagle gadac ze z bossem walcze i nie mogę odejść. Piękne czasy
Moja przygoda z Diablo II zaczęła się totalnie przypadkiem. W lutym 2001 zimą pojechałem na wakacje do Gdańska. Rodzice wynajęli mieszkanie w bloku razem z całym dobytkiem gospodarzy. Był tam komputer ich syna, a na nim ikonka Diabła. Gra była świeżutka, grafika powalała, od razu mimo młodego wieku załapałem o co chodzi. Dodam, że nie wiele gier było całkowicie po polsku. Jedyny błąd jaki wtedy zrobiłem to sprzedanie złotego przedmiotu jaki znalazłem. Mimo, że byliśmy w Gdańsku tydzień to na wycieczki wyszedłem może raz. Wkręciłem się na maksa. Po przyjeździe do domu czekałem, żeby dostać gierkę na swój komputerek. Nie było jeszcze neostrady więc ogrywany był single. Super wspomnienia, Najlepsze, że wciąż co parę lat lubię wrócić i przegrać. Pozdrawiam Klan Palm
szukając w odmętach skrzynek, szafek, nie mogłam znaleźć płyt z Diablo, tak więc zakupiłam kolejny raz właśnie w tej chwili ^^ przywróciliście mi wspaniałe wspomnienia
To gra mojego życia. Grafika powalała, rozgrywka świetna. Grindowalem tylko w singlu. Chciałbym aby wydali Diablo 2 takie jakie było, trochę dostosowali tylko grafikę. Kupiłbym :) Mam do dzisiaj płytkę, muszę odpalić po raz .........:)
Ahh kochane Diablo 2 gra mojego dzieciństwa. Grę pokazał mi mój wujek do którego chodziłem grać bo sam nie miałem komputera. Od razu pokochałem ten tytuł i do dzisiaj jest to gra dla mnie piekielnie wyjątkowa. Do Sanktuarium wracam regularnie i za każdym razem czerpie masę frajdy z rozgrywki
Diablo jako seria to jedno z moich najfajniejszych wspomnień z dzieciństwa. Za młodych lat rodzice często organizowali grille. Zjeżdżała się masa znajomych dorośli + latorośle. Pamiętam jak podczas jednego takiego grilla ktoś z dorosłych dał nam taką niepozorną płytkę z napisanym flamastrem słowem "Diablo" - bo słyszał, że dobra gra, to dzieci będą się fajnie bawić, spokój będzie, po wsi nie będą łazić i sobie rozbijać kolan na asfalcie czy drzewach. Zainstalowaliśmy. O matko. Jak żeśmy wsiąkli. Graliśmy... powiedzmy "grupowo", w sumie koło 6 osób. Kolega prowadził postacią i walczył, ja "ogarniałam" manę i życie i wciskałam buteleczki, żeby nie umrzeć i można było czarować (cheating, wiem xD). Reszta radziła, podpowiadała, kibicowała, równie zaangażowana, co grający. Emocje były wielkie, przede wszystkim dzięki temu tajemniczemu, mrocznemu klimatowi. Dla dzieci w wieku koło 10 lat to było połączenie ogromnej ciekawości, zachwytu, ekscytacji i przerażenia. Nie zapomnę uczucia jak pierwszy raz zabiliśmy Diablo. Pamiętam strach jak ten wielki potwór się pojawił i musieliśmy stawić mu czoła. Z perspektywy czasu w pierwszej części ostatnia walka wydawała mi się bardzo krótka, mimo małego doświadczenia w grach (wcześniej co najwyżej Corc i Alley Cat na DOS-ie). Ale może faktycznie tak było. A potem Diablo II i Multi z kolegami. Piękne to były czasy ;) Czekam bardzo na 4 część i powrót do korzeni. Chociaż myślę, że ze względu chociażby na postępy w grafice, jednak tego klimatu się nie odtworzy, to nie będzie już to samo. Pierwsza miłość zawsze jest pierwsza ;)
Jeżeli Diablo II to serdecznie polecam wam kanał Procjon, facet po prostu zna się na grze (jak i na innych) jak mało kto, ciekawie opowiada i potrafi wciągnąć :) Aż serce się kroi jak patrzy się na dzisiejsze TH-camrzyny na Karcie na Czasie, a tak genialne osoby po prostu się marnują.
@Pterophyllum Scalarum TWÓRCOM, nie twórcą. ODP: no tak niekoniecznie, ponieważ uniwersum fallout'a to alternatywna przyszłość, gdzie po II WŚ nie doszło do miniaturyzacji takiej, jaką znamy obecnie. Świat zatrzymał się w trakcie dwugodzinnej zagłady atomowej w czasie prostych komputerów. Toteż długi czas po wojnie było odkrywanie artefaktów przeszłości ( misja z Blaskiem), czy choćby oddawanie ksiąg sprzed wojny (Fo3).
@Pterophyllum Scalarum Wiem przecież :-) co do komputerów, to superkomputery jak i nasze 20 lat temu istniały. jednak większość robotów to duże, gąsienicowe machiny. Niektóre unoszą się nad ziemią jak mr Gutsy, handy Czy eyebot. pozdrawiam :-)
W Diablo 2 zagralam pierwszy raz 16 lat temu w wieku 10 lat i wtedy po raz pierwszy je przeszlam. Ja byłam tak mocno zafascynowana ta grą ze nic innego w tamtym momencie nie zdolalo mnie zachwycić tak bardzo jak Diablo 2
Zdecydowanie przejście całej jedynki (łącznie z ubiciem Diabolo) knightem uzbrojonym w epicką złotą deskę z gwoździem która mi wypadła na samym początku xD
Pierwsze co przychodzi mi na myśl myśląc o Diablo to niezapomniana muzyka z Tristram, słynne "Fresh meat!" Butchera oraz pochlastany przez niego NPC przed wejściem do Katedry, znalezienie zwłok Wirt'a w drugiej części w zniszczonym Tristram (dziecka z drewnianą nogą, który sprzedawał w pierwszej części rzadkie przedmioty), nieumarły Griswold w D2. Chyba jestem też jedną z nielicznych osób, które uwielbiały Real Money Auction House w Diablo 3 - mogłeś grać i jednocześnie zarabiać na tym bardzo dobre pieniądze jak znałeś się na rynku i co jest ile warte (nigdy nie zapomnę, jak jako gówniak na 1szym roku studiów sprzedałem jednego dnia 3 przedmioty po 125 euro). Mimo, iż Path of Exile zmiażdzyło Diablo pod absolutnie każdym względem, Diablo zawsze będzie miało specjalne miejsce w moim zatłuszczonym sercu :)
Zapomnieliście o najważniejszym: Ile razy by tej gry nie przechodził wszystkie lokalizacje były rozstawiane losowo.... To w tamtych czasach było majstersztykiem :) Sprawa mniej ważna to były zestawy (zielone przedmioty) jak już się miało 2 z 3 przedmiotów to się katowało tylko po to by zdobyć cały zestaw. Zdradzę jeszcze najlepszy cheat w grze był taki że przed zabiciem bosa w danym akcie kopiowało się save z gry zabijało się go kilkakrotnie i patrzyło w jakim save wyskoczyły najlepsze przedmioty..... ale to może tylko ja robiłem :) Pozdrawiam i następne retro proszę Baldur's Gate II: Cienie Amn
"Kiedy... a raczej jeśli dotrę do Lut Gholein to znajdę sobie najlepszą miskę narlantowego ziela i tak długo się nim będę zaciągał, aż mój umysł opuści ciało." ~Gheed
Ja uwielbiam Diablo 2! Gram w to od lat, choć mama mówiła, że to gra szatana itp. Teraz wiem o tej grze praktycznie wszystko i gram wręcz genialnie, a wszystko zaczęło się od momentu kiedy mój tata polecił mi tę grę, bo sam w nią grał. Wtedy mnie bardzo wciągnęła i tak dużo grałem, że teraz bez trudu mogę przejść całą grę. Bardzo polecam tą grę, jest bardzo wciągająca, wymaga myślenia i trochę strategii oraz rozsądnych wyborów itemów, umiejętności i statystyk. Warto w to grać! PS. Ja umiem grać każdą postacią, ale najbardziej lubię Nekromantę, tylko, że na początku trochę trudno go opanować, ale jak już się uda, to wtedy na ez! Pozdrawiam fanów wszystkich części Diablo. PS. Niedługo podobno ma być Diablo 4, więc będzie grane!
Diablo II fenomenalne, pamiętam jak zarywałem nocki :) i internet dzielony z sąsiadami... katastrofa :D Ale się grało i mam bardzo dobre wspomnienia D II jak ktoś nie grał to polecam mimo tego że sporo czasu upłynęło od czasu wydania :)
Ile ja godzin przegrałem w Diablo 2 w podstawówce 15 lat temu. Kiedy tylko miałem czas odpalałem telefon domowy bo komórki jeszcze nie miałem i razem z ekipą potrafiliśmy grać po 10h bez żadnej przerwy, gadając w tym samym czasie przez telefon. Piękne wspomnienia mam z tą grą.
Ojj pamiętam 2000r. mój najdłuższy maraton gamingowy w życiu 96h grania bez przerwy, tylko mini pauzy na jedzenie i toaletę ;p Jak sobie teraz pomyślę, totalna masakracja :D szkoda życia, ale Diablo II mnie po prostu wciągnęło, ta gra zdecydowała w pewnym stopniu o tym gdzie teraz jestem xD Świetny materiał. Dzięki chłopaki ;)
Ja Diablo 1 jak i Diablo 2 skończyłem tyle razy , że nie zliczę. Byłem na tyle dość młody , że bardzo wpływała ta seria na moją wyobraźnię i potęgowało to ciężko mroczny klimat. W tym czasie zaczynałem też słuchać metalu i mojego pierwszego albumu Metallica Master of Puppets. Teraz Diablo kojarzy mi się z tym albumem jak i album z Diablo. Piękne czasy.
Ja uwielbiam tą grę , ale dla mnie usuwanie kont przez blizzard jeżeli nie zalogujesz się przez 3 miesiące, to po prostu zbrodnia wojenna i kara za ten czyn zasługuje na oddzielne miejsce w piekle.
Moja pierwsza styczność z tą grą to jak miałem 13-14 lat grałem u starszego kuzyna, następnie poprosiłem o tą grę na urodziny. Nie zliczone godziny grania wraz z kuzynem, wiele śmiechu oraz nie, zapomnianych sytuacji. Uważam się za dużego fana tej marki czytam wszyskiego książki co wychodzą oraz czekam na kolejne :D Kocham ten mroczny klimat.
Dla mnie D2 to przede wszystkim Nekromanta. Właściwie jak go zobaczyłem to oszalałem, bo o to właśnie wyobrażenie tej fantastycznej profesji jakie miałem zawsze ziściło się. Wojownik-Mag potrafiący w przypadku złego eksperymentu poradzić sobie w walce z przyzwanym potworem. Genialna kreacja, którą pokochałem i właściwie do dziś kończąc wręcz grę cyklicznie wracam do niego, no i summony, ależ to było satysfakcjonujące armia 20szkieletów, do tego golem i ożywieńcy. Jako oryginalne doświadczenie to tylko i wyłącznie single, potem jakieś podrygi na battle.net no i na koniec dopiero lata później gra na lanie. Chociaż multi odzierało grę z magii, a przynajmniej BN. Wchodzisz na serwer a tam co chwilę informacje o tym, że ktoś zrobi taxi. Za taxi brał runy z baronowej, expienie właściwie na cow levelu bo tam najszybciej, bez zabijania króla krów bo wtedy można było wracać do niego. Takie odarcie z magii bo nagle w ciągu kilku godzin człowiek stawał na 70-80poziomu i praktycznie trochę farmił jakieś podstawowe przedmoty i potem co? Ball Runy. Dla tych którzy nie wiedzą co to, to po prostu iście na Baala w celu expienia i zabijanie go w kółko. Czasem udało się coś hapnąć dla siebie i tyle. Legendy niosą, że ktoś czasem grał PvP, ale obrażennia były tak koszmarne, że bywały to walki do 2-3 ciosów, nie jak za czasów D1, gdzie rzeczywiście magowie używali konkretnej opartej na wyczuciu taktyki, wojownicy chodzili po skosie itp. A cukierkowość w Diablo? Od D2 już się o tym mówiły, aż dziw brał że tam już nie pojawiło się kucykowo na złość dla graczy i ja nie twierdzę, że klimat był tak samo gęsty w D3, jak w D1, ale wiecie ludzie trochę za bardzo przesadzali. Co jeszcze pamiętam z D2? Farmienie SOJ'a, kilka dni. Łażenie przez kilka godzin na Andariel na bodaj Koszmarze, rąbanie jej, reset i od nowa. Bo największy drop rate na ten pierścionek. Raz się rypłem włączyłem ostatni poziom trudności i wypadł mi z beczki w 1a, myślałem, że mnie krew zaleje. Cieszyłem się oczywiście, ale taka bezradność, ten sposób który za wiele nie dał i oto wymarzony przedmiot w zwykłej beczce, czy tam jakimś podstawowym mobku. Masakra...
Kiedy słyszę diablo 2 to widzę swoje piękne 20 lat z mojego 25 letniego życia. Historia moja z d2 zaczęła się kiedy miałem 5 lat i brak kazał mi latać na hrabinę aby farmic runy do jego kraftuf aaaaa ah ta miłość od pierwszego klikniecia
Diablo 1 Quake 1 to byly moje pierwsze gry przez internet ( serwowane przez tpsa, pamietacie 020,,, cos tam ), spedzalem razem z bratem godziny sie bawiac w te produkcje i.. pozniej przyszedl rachunek :) Nasi rodzice malo nas nie zabili :) pozdrawiam wszystkich ktorzy byli na zlocie Diablo we Wroclawiu okolo 1998 roku w takim palacyku, Przemo :)
Pamiętam jak za małolata jeździłem do miejscowego sklepiku przeznaczając co niektóry zarobiony na dobrym uczynku lub pracy grosik, zbierałem na komiksy lub czasopisma o grach. Nie pamiętam czy było to Cd-Action czy może jakaś inna z tamtych czasów, ale właśnie dzięki niej udało się zagrać w demo Diablo 2. Samo demo zabrało z 20% pojemności mojego HDD xD Zanim uzbierałem na pełną wersję, udało mi się przejść demo chyba z 20 razy pokonując Krwawą Orlice >< To była jak na wtedy jedna z najlepszych istniejących gier, szkoda że niewiele zostało z dawnego Bllizard'a w tych czasach ;(
Diablo 2 to absolutnie kultowa gra. Rewelacyjny gameplay, fenomenalna muzyka gdzie kawałek z Tristram urywa beret do dziś. Świetne teksty chociażby Drognana i rewelacyjny klimat. W moim odczuciu gra w ogóle się nie zestarzała i można w nią ze spokojem dziś zagrać. Warto dodać, że w tamtych czasach internet był luksusem. Myślę, ze wielu rodziców przeżyło wielki szok, gdy przychodził rachunek za telefon. Warto dodać, ze Diablo 1 tym bardzo mrocznym klimatem też robi niesamowite wrażenie. :}
To dość ciekawe co mówicie. Wg mnie spolszczenie w obu grach nie dorównywało nawet do pięt oryginałowi. Jak to zwykle bywa ze spolszczeniami. I to nie tylko moje zdanie.
Aaa! Miliony godzin przegrane nekromantą :D Choć najbardziej będę wspominał demko z jakiejś gazety - z kumplem przegraliśmy w nim Barbarzyńcą do poziomu 16 jakoś - na dwóch początkowych lokacjach. W końcu wypadł nam "zielony" kaptur. Zdziwieniu i radości nie było końca :D
Ja jednak wolałem grać w serie od początku w multi, nawet na modemie w D1 z kolegą :) Diablo 1: tez pamiętam ten strach, niepewność, najlepszy klimat. Później grałem w trybie multi, gdzie nie było pauzy i jedyną metodą uratowania się jak coś poszło nie tak było ESC > strzałka w dół > new game, no tyle że ... kiedyś zrobiłem to o 0,1 sek za późno ("pieski po wejściu do jaskini" rzygnęły na raz w liczbie chyba ze 20+ sztuk) - usłyszałem tylko krzyk umierania postaci i w nowej grze byłem goły :D Pamiętam tez fajne akcje typu zabicie kumpla i zebranie z niego gratów :P Diablo 2: klimat już mniej mroczny, mniej hardkorowa (w pvp wypadała tylko kasa i ucho), ale za to super rozbudowane tworzenie postaci i satyskacja jak wymyśli się dobry build, a potem go zrealizuje. Grałem wyłącznie na closed BN (eliminacja wielu cheatów), a z ciekawostek to pamiętam jak miałem czarodziejkę na 98 lvl, ale zrobiłem sobie przerwę od gry i zapomniałem się zalogować przez 4 miesiące ... postać poszła w piach ;/ Mimo wszystko spędziłem przy tej grze chyba najwięcej godzin w życiu nie licząc MMO jak WoW / EVE i pamiętam ją b. dobrze do dziś. Diablo 3: zgadzam się, że bardziej cukierkowa, ale nie uważam jej za złą grę, podobnie jak to Arash powiedział w materiale. Ot po prostu jest inna, za to płynność i grafika o wiele lepsze. Możliwość zmiany builda bez tworzenia postaci od nowa?? Kiedyś profanacja, wraz z wiekiem doceniam (robię się leniwy i mam coraz mniej czasu na klepanie postaci od zera po raz n-ty). Chyba cała seria ewoluowała wraz z graczami wychowanymi na D1 w stronę bardziej casualowej produkcji, ale nadal b. dobrej gry na zabicie czasu. Też spędziłem przy niej wiele godzin (setek?) i też po którymś sezonie dałem sobie spokój. Diablo 4: czekam :) cinematic - potwierdzam (mega). Gameplaye? D3 w innych kolorkach ... brakuje tego "wow coś nowego" jak przy poprzednich częściach, ale zobaczymy ...
ja jakoś grałem dużo w divine divinity przez co nie grałem w żadnego diablo aż do zeszłego roku gdy zagrałem w demo diablo 2 i teraz mam zamiar kupić pełną wersję diablo 2 (fizyczną) wraz z dodatkiem.
Dla mnie z klonów top absolutny to Path of Exile i właśnie Titan Quest pisze ten komentarz grając w PoE😉 diablo 3 pograłem trochę i odstawiłem za bardzo mnie denerwowała miałem takie coś że ginąłem od niczego w PoE czegoś takiego nie doświadczyłem no i PoE jest zdecydowanie trudniejsze
Ja najmilej wspominam granie na battlenecie z kumplami: najpierw próby znalezienia taxi, później levelowanie na diablo/baalrunach (to stanie przy baalu z wciśniętym altem w oczekiwaniu na drop...), a potem niezliczone mf runy, żeby ubrać postać. Do trójki zrobiłem podejście, ale odrzuciła mnie forma handlu, zupełnie straciła klimat. Jednak brak twardej waluty, handel wymienny, szczególnie na początku laddera, powodował, że nie dało się w to grać samemu - interakcje z innymi graczami były po prostu koniecznością. Całymi nocami skakaliśmy z kumplami od trade roomu do trade roomu i wymienialiśmy jakieś śmieci zebrane po drodze na fajny sprzęt :) Mam nadzieję, że w czwórce powrócą do tej formuły, bo imo to ona była jednym z głównych czynników, dlaczego w Diablo II grało się tak dobrze na multi.
Ja pamiętam jak chodziłem do podstawówki (klasa 1-3 nie mam pojęcia ile się miało lat) i przychodziliśmy do kolegi pograć w gry, bo miał starszego brata, który je ogarniał. Diablo 2 z dodatkiem na przegrywanych płytach - pamiętam zdziwienie, że aż 4 płyty są potrzebne do zainstalowania. Wspólnie przechodziliśmy grę nekromantą, którego przypisał sobie nasz kolega (barbarzyńcą nie mogliśmy, bo to postać starszego brata a przecież drugiego nie możemy zrobić hehe). Z krwawą orlicą walka trwała 45minut a z Andariel chyba z 1,5h. Wszechobecny strach i stres śmiercią był niesamowity. Walka wyglądała mniej-więcej tak, że przysłowiowo "schodkowaliśmy" a każde zejście na poziom Andariel to niesamowita panika i adrenalina. Czasami schodziliśmy i nawet jej obrażeń nie zadawaliśmy a już powrót do góry i "zmiana teraz ty idziesz" hahah. Nic dziwnego w sumie, że tyle te walki z bossami trwały. Brak dostępu do internetu i jakichkolwiek poradników + grupa dzieciaków robiąca podstawowe błędy ortograficzne, które miałyby zrobić jakiś sensowny build? Tu 3 punkt, tam 4, tam 2 i dla większości postać do usunięcia a dla nas - bohater jakiego potrzebowaliśmy :D. Potem w klasie chyba 5 jak już dostałem pieniądze na urodziny pamiętam, że poprosiłem rodziców aby mi kupili oryginalną wersję d2+lod z platynowej kolekcji, bo mi kasjerka sprzedać nie chciała :/. Na przerwach siedzieliśmy z chłopakami z instrukcją dodaną do pudełka i czytaliśmy umiejętności oraz rozkminialiśmy, kim następnym zagrać. To były czasy! P.S - Nie chce się już rozpisywać bo i tak wypracowanie strzeliłem ale pomyślcie co się stało, jak odkryliśmy "słowa runiczne" hahah.
Wydaje mi się, że to nie przypadek, że film trwa równe 20 minut.
XD mi tez
Przypadek? nIE zoNDzE
To wina maszyny losującej.
Rok 2000...
Iluminaci z TVGRY wykryci.
jak wyszło Diablo 2, byłam na tyle mała, że bałam się potworów i tych najciemniejszych lokacji typu jaskinie, dlatego moja mama zabijała wszystko z miejscówek, a ja potem chodziłam, zbierałam wszystko i sprzedawałam :)
xD
Wyobraziłem to sobie. Świetna historia.
Masz super mamę, moja nigdy komputera nie ruszyła lol
Ja 3 lata miałem i grałem w to XD
Mi puszczali horrory od kiedy skończyłam 3 lata, więc i diablo się nie bałam. Ale to dalej ulubiona gra i mogłabym przechodzić w nieskończoność, hah :D Masz super mamę! Moja też nigdy komputera nie ruszyła.
10 lat później: Diablo 2, 30 lat później
20 lat później: Diablo 2, 20 LAT PÓŹNIEJ, 20 LAT PÓŹNIEJ
10 lat temu Diablo 2 20 lat później :)
jarku mexicanie ty nie masz nawet toalety w domu
taq
Cześć. Mam oryginalne Diablo II, wraz z dodatkiem do niego. I jest to moja najbardziej lubiana, i najlepsza gra komputerowa, którą przeszedłem prawie wszystkimi postaciami, przynajmniej raz. A niektórymi postaciami nawet na wyższych poziomach trudności, które się odblokowują po pierwszym jej przejściu. To tyle. Pozdrawiam wszystkich. Trzymajcie się. Na razie.
6:28 - ktoś próbował wymienić klejnot na amulet xd
Lmao
Od razu dałem stop i szukanie po komentach, czy ktoś też to wychwycił :D
Ha! Tez sie szeroko usmiechnalem widzac to :)!
dokladnie tonsamo. od razu pauza ibzjazd do komentarzy. widac ze redakcja nie grala w to za duzo. a juz na pewno nie na battle.net.
Oooo nie
Pierwsze zetknięcie gdzieś w 2004 i od razu mnie wciągnęło. Półtora roku grałem w podstawkę, w 2006 zaczęły się mody ściągane w kafejkach i zgrywane na płytki. EasternSun, Median, jakieś mniej popularne typu Hell Unleashed. Od 2009 gram właściwie tylko na Median XL. To takie Diablo 2,5. Mod dodaje głównie endgame którego podstawka zasadniczo nie ma. Classic LOD przejdziesz piekło i co potem? Farmisz w koło macieju te same moby by zdobyć sprzęt, by farmić je szybciej. Chociaż pvp było niezłe, latałem necrem poison/bone na 85 lvl na duelki i śmiesznie było jak przeciwnika goniło z 20 duszków i potem cyk więzienie z kości, 1 hit KO :D
Czarodziejka 99 lvl :) ahhh
Armor Tal rasha, runy spirit w monarsze
Shako, vambraces, stone of jordan, spider sash, viper talisman, heart of oak w flail'u, battle boots
Infinity Tresher i Fortitude w armorze dla merca
Przepis na niszczyciela światów
To moje 20 lat z diablo
Enigma zrobiona... ubery po tysiąckroć, wspaniałe czasy :)
na seryjne błyskawice :)
U mnie Paladyn na hammery 90 lvl i Asska na trapy 89 :D ten klimat na zawsze pozostanie w sercu :D
zbugowany luk plus wiara
słabo :D strasznie stary tydzien na bocie i mam to co ty :D a eq takie co ja miałem to jeszcze 20 byś musiał smigać :D
@@zefaferka4997 Co to za frajda z gry puszczac bota? Jak sam zdobywasz to chociaz masz satysfakcje.
Zapomnieliście wspomnieć o dubbingu który w dwójce jest niesamowity. A może i najlepszy ever.
Gram w tą grę regularnie od prawie samej jej premiery( mówię oczywiście o 2 części z serii, 1 część poznałem trochę później ) i mogę powiedzieć że zjadłem zęby na niej stanowczo , lecz jest w niej dalej ten urok co trzyma mnie przy niej . Zawsze gdy dopada mnie nuda to wiem że mam zawszę do czego wrócić i co mi sprawi wiele radości pomimo że znam każdy tekst i lokalizację lepiej niż moje mieszkanie ;). Dzięki za materiał , bardzo przyjemnie się go oglądało.
7 lat na singlu 13 na battlenecie. Classic, sc, hc, hccl, wzdłuż i wszerz. Setki i tysiące godzin, wbiłem każdą postać na 99 poziom ręcznie (bez bota) kilkukrotnie. Eq za tysiące złotych, następne setki godzin spędzone na handlu na 2djsp. Dla mnie najlepsza gra ever :) Poznałem masę fajnych ludzi z EU, to były świetne lata mojego życia.
Diablo 2 wydane 20 lat, w 2000 roku i materiał na 20 min
Kozak
Diablo 2 kupiłem z bratem na spółkę, graliśmy na przemian na jednym pc, jakoś na jego urodziny. Ja przeszedłem grę Amazonką, On Palladynem. Tata zareagował wzrokowym przerażeniem jak zobaczył okładkę. Pamiętam też cenę tego tytułu coś w granicach 169 zł, wtedy to było naprawdę dużo za grę na pc. Choć Heroes 3 z 1999 chyba był za 99 zł.
Tyle wspomnień, coś pięknego.
Absolutna racja. Ja nawet do teraz wspominam diablo 2. Najlepiej mi się grało paladynem i druidem. 😊😥
@@marcinekpl8979 3 lata temu mnie naszło jeszcze raz pograć to kupiłem na allegro za 49 zł -----> tydzień z życia wyjęty tylko dzieci z żoną miały pretensję :)
@@michak4572 Ja nie grałem bardzo długo. Ale mam zamiar laptopa do gier,tylko po to żeby zagrać w diablo 2 LOD. Przyzwyczajenie do takich gier to jest coś super. Kazdy myśli że są teraz nowsze gry i że są super. Ale mało kto wspomni o Diablo 2. 😕😕
Co do tego na ile to dla mnie gra singlowa czy multi. Zaczynalem na singlu oczywiscie, nie mialem za dzieciaka internetu. Potem w latach nastoletnich byl czas gdy zachlysnalem sie mozliwosci grania z innymi ludzmi. Wsiaknalem w to, bylem aktywnym handlarzem na rynku, przegralem setki godzin wspolnie z innymi i dzis mile wspominam ten czas, gdy jeszcze serwery byly pelne ludzi (a ja bylem beztroskim pietnastolatkiem ktory poluje na okazje sprzedac drogo kupic tanio no i wspolne runy ze znajomymi). Obecnie raz na rok czy dwa wracam do tej gry ale znowu w singlu, jako moje prywatne doswiadczenie i wyzwanie przed ktorym stoje sam zdany na laske RNG, bez pokusy kupowania itemkow czy korzystania z taxi
20 lat młodszy wtedy bylem, ech
ogromny sentyment do dwojki, tak jak wspomniano w filmie, rowniez naleze do tych co pierwsze kroki w graniu po sieci stawialem w tej grze :D
ale pomijajac sentyment, no byla to po prostu dobra i wciagajaca gra, i mimo ze w trojce tez troche czasu spedzilem to nie ma kompletnie startu do dwojki
bawiac sie na singlu dostawales wciagajaca fabule z ciekawym lore oraz satysfakcjonujacy rozwoj postaci, do dzisiaj pamietam jak przed kazda nowa rozgrywka siadalem z kartka i dlugopisem i rozpisywalem z grubsza build jakim chce sie pobawic, no i ta satysfakcja, kiedy wypadnie jakis unikalny przedmiot
w trojce brakowalo w zasadzie kazdego z tych elementow, fabula to byl odgrzany kotlet z dwojki, ale wyegzekwowany w duzo mniej ciekawy sposob (swoja droga nie mam pojecia jak blizzard to zrobil, ale mimo, ze w dwojce nie miales zadnych ograniczen czasowych to fabula byla na tyle interesujaca i popychajaca cie do dzialania, ze naprawde czules sie, jak bys gonil diablo przez kolejne akty az do samego piekla), rozwoj postaci tez mial jakies tam swoje mozliwosci zabawy, ale byl jednak bardziej uproszczony i decyzje nie mialy wiekszego znaczenia, bo mozna bylo je w locie zmieniac ile dusza zapragnie (w dwojce mozliwosci zostaly jeszcze bardziej rozbudowane, jak dodali synergie), a jesli chodzi o przedmioty, to byly duzo mniej ciekawe i ich zdobycie niesatysfakcjonujace (w dwojce wrecz same itemy byly kultowe, kazdy kto gral w nia kojarzy nazwy jak shako, enigma czy tal rasha, nie jestem w stanie przypomniec sobie choc jednej nazwy przedmiotu z trojki)
"(...) Niebiosa zapłaczą płomiennymi łzami, prawi upadną przed niegodziwcami (...)"
Filmik przed czwartym aktem był najlepszy.
@@wojciechkwasny9244 I ten z początki LoD
a wiec dalej. prosto w legowisko grozy
szczegolnie slyszanie 1 raz :)
mnie najbardziej podobał się film po akcie 2 oraz Marius i jego "Jaki miałem wybór? Pobiegłem".
W moim dead island 1
Diablo II... muzyka... te dźwięki sprawiają, że nostalgia wali mnie w mordę. Uwielbiam.
Pierwszy raz zagrałem w demo Diablo 2. Było dołączone do CD Action i kończyło się po zabiciu krwawej orlicy. Pełną wersję ograłem kilka lat później.😅
Dobreeeeego dnia. Rozmawiasz teraz z Ormusem. A tak serio to ja regularnie wracam co jakiś czas do diablo 2. Co prawda raczej już nie mam z kim grać ale tam odpale sobie na solo hero editora z item packiem, powrzucam itemy z internetowej strategii rozwoju postaci, która mnie interesuje (najczęściej druid elemental albo sorcerer blizzard), otwieram sobie piwko i spędzam kilkanaście relaksujących godzin zdobywając statystyki pod kolejne przedmioty ze strategii czyniące mnie coraz silniejszym. Regularne powroty do D2 sprawiają, że dochodzi do sytuacji jak z memów: kup komputer z pentiumem i7 9700K, RTX 2080 Ti, 64GB RAM, dyskiem SSD 1 TB - graj na nim w diablo 2 albo Gothica 2 NK. A ostatnio nawet znalazłem mod multiplayerowy do C&C Red Alert 2 działający pod windowsem 10.
BTW, dialogi z D2 weszły mi w krew tak bardzo, że teraz jak z kumplem pakujemy się do auta żeby gdzieś jechać to często rzucę tekstem: "Karawana jest gotowa. Możemy ruszać na wschód do Lut Gholein". I jeszcze potrafię to zaakcentować identycznie jak Warriv.
W końcu!!! Pod tyloma filmami prosiłem o diablo 2. Jesteście prze kozaki😍
Co wy wiecie ja grałem jako mały dzieciak z podstawówki zrywałem sie ze sql do biblioteki żeby móc tam grać. (szedłem tylko tedy jak nie było koleżanki mamy, która pracowała w tej biblio). Gram zabójczynia na pułapki ognia od drugiego aktu nie zmieniałem broni bo te pułapki były tak mocne. Aż nastał epicki pojedynek z DIABLO, który, miał chyba z 95% res na ogien czaicie to? Całe moja pieniądze zdobyte wydałem na porta scorlle i mikstury many. Robiłem TP > pułapki ognia > pota many > pułapki . pota. Stałem tak żeby on mnie nie atakował i tylko dorzucałem pułapki. Walka trwała chyba z 7 godzin. W biblotece wpisywało sie do komputera i grało godzinę a potem ktoś inny już mówgł ale nie tym razem ta walka była epicka i musiałem ciagle gadac ze z bossem walcze i nie mogę odejść. Piękne czasy
Mam 23 lata grałem już gdy miałem 5 lat gram praktycznie co roku i pamiętam masę kwestii mówionych przez NPC gra mojego życia :)
Moja przygoda z Diablo II zaczęła się totalnie przypadkiem. W lutym 2001 zimą pojechałem na wakacje do Gdańska. Rodzice wynajęli mieszkanie w bloku razem z całym dobytkiem gospodarzy. Był tam komputer ich syna, a na nim ikonka Diabła. Gra była świeżutka, grafika powalała, od razu mimo młodego wieku załapałem o co chodzi. Dodam, że nie wiele gier było całkowicie po polsku. Jedyny błąd jaki wtedy zrobiłem to sprzedanie złotego przedmiotu jaki znalazłem. Mimo, że byliśmy w Gdańsku tydzień to na wycieczki wyszedłem może raz. Wkręciłem się na maksa. Po przyjeździe do domu czekałem, żeby dostać gierkę na swój komputerek. Nie było jeszcze neostrady więc ogrywany był single. Super wspomnienia, Najlepsze, że wciąż co parę lat lubię wrócić i przegrać. Pozdrawiam Klan Palm
przypominają mi się czasy jak pakowałem pc do fso polonez i jechałem do kumpla grac w coop D2 XD
Wiadomo😁
Żałuje że jak diablo wyszło to miałem 2 lata i nie mogłem tego doświadczyć i jedynie patrzyłem jak braciak do kolegi z kompem łaził :C
szukając w odmętach skrzynek, szafek, nie mogłam znaleźć płyt z Diablo, tak więc zakupiłam kolejny raz właśnie w tej chwili ^^ przywróciliście mi wspaniałe wspomnienia
Takie przypomnienie: Chcemy pełnego coveru pieśni Priscilli w wykonaniu Michała!
Ja chcę pełnej ballady dotyczącej Nefalema Zenka xD
Raczej się nie doczekamy :/
To gra mojego życia. Grafika powalała, rozgrywka świetna. Grindowalem tylko w singlu. Chciałbym aby wydali Diablo 2 takie jakie było, trochę dostosowali tylko grafikę. Kupiłbym :) Mam do dzisiaj płytkę, muszę odpalić po raz .........:)
"Zostań na chwilę i posłuchaj". Do dziś dźwięczy w głowie...😏
Ahh kochane Diablo 2 gra mojego dzieciństwa. Grę pokazał mi mój wujek do którego chodziłem grać bo sam nie miałem komputera. Od razu pokochałem ten tytuł i do dzisiaj jest to gra dla mnie piekielnie wyjątkowa. Do Sanktuarium wracam regularnie i za każdym razem czerpie masę frajdy z rozgrywki
Nigdy nie zapomnę tych generowanych losowo bossów - Uczta Kręgosłupa, Pożeracz Wymiocin itp. Coś pięknego :)
Rdza nienawisci 😄 dodawały tylko tego poczucia ze to plugawe stworzenia ktore trzeba zniszczyć , swietne
Mój ulubiony to Ropień Żółci Pęcherza 😂
Diablo jako seria to jedno z moich najfajniejszych wspomnień z dzieciństwa.
Za młodych lat rodzice często organizowali grille. Zjeżdżała się masa znajomych dorośli + latorośle.
Pamiętam jak podczas jednego takiego grilla ktoś z dorosłych dał nam taką niepozorną płytkę z napisanym flamastrem słowem "Diablo" - bo słyszał, że dobra gra, to dzieci będą się fajnie bawić, spokój będzie, po wsi nie będą łazić i sobie rozbijać kolan na asfalcie czy drzewach.
Zainstalowaliśmy.
O matko.
Jak żeśmy wsiąkli. Graliśmy... powiedzmy "grupowo", w sumie koło 6 osób. Kolega prowadził postacią i walczył, ja "ogarniałam" manę i życie i wciskałam buteleczki, żeby nie umrzeć i można było czarować (cheating, wiem xD). Reszta radziła, podpowiadała, kibicowała, równie zaangażowana, co grający. Emocje były wielkie, przede wszystkim dzięki temu tajemniczemu, mrocznemu klimatowi. Dla dzieci w wieku koło 10 lat to było połączenie ogromnej ciekawości, zachwytu, ekscytacji i przerażenia.
Nie zapomnę uczucia jak pierwszy raz zabiliśmy Diablo. Pamiętam strach jak ten wielki potwór się pojawił i musieliśmy stawić mu czoła. Z perspektywy czasu w pierwszej części ostatnia walka wydawała mi się bardzo krótka, mimo małego doświadczenia w grach (wcześniej co najwyżej Corc i Alley Cat na DOS-ie). Ale może faktycznie tak było.
A potem Diablo II i Multi z kolegami. Piękne to były czasy ;)
Czekam bardzo na 4 część i powrót do korzeni. Chociaż myślę, że ze względu chociażby na postępy w grafice, jednak tego klimatu się nie odtworzy, to nie będzie już to samo. Pierwsza miłość zawsze jest pierwsza ;)
Jako osoba, która zaczęła od podstawy Diablo 1... kocham Diablo 2 :)
Jeżeli Diablo II to serdecznie polecam wam kanał Procjon, facet po prostu zna się na grze (jak i na innych) jak mało kto, ciekawie opowiada i potrafi wciągnąć :) Aż serce się kroi jak patrzy się na dzisiejsze TH-camrzyny na Karcie na Czasie, a tak genialne osoby po prostu się marnują.
W 2077 roku dostaniemy film: Cyberpunk2077, czy dalej daje rade?
@Pterophyllum Scalarum Wojna w 2077 jakoś na jesieni, czyli będzie jeszcze czas na odcinek
@Pterophyllum Scalarum TWÓRCOM, nie twórcą.
ODP: no tak niekoniecznie, ponieważ uniwersum fallout'a to alternatywna przyszłość, gdzie po II WŚ nie doszło do miniaturyzacji takiej, jaką znamy obecnie.
Świat zatrzymał się w trakcie dwugodzinnej zagłady atomowej w czasie prostych komputerów. Toteż długi czas po wojnie było odkrywanie artefaktów przeszłości ( misja z Blaskiem), czy choćby oddawanie ksiąg sprzed wojny (Fo3).
@Pterophyllum Scalarum Wiem przecież :-)
co do komputerów, to superkomputery jak i nasze 20 lat temu istniały. jednak większość robotów to duże, gąsienicowe machiny. Niektóre unoszą się nad ziemią jak mr Gutsy, handy Czy eyebot.
pozdrawiam :-)
@@capslock3785 ależ owszem.
"(...)Czy grałeś jakieś demoniczne gry komputerowe: diabolo, dagones drang, quake, rpg, pokemony, kieszonkowe potwory(...) to wiedz, że coś się dzieje."
XD
W Diablo 2 zagralam pierwszy raz 16 lat temu w wieku 10 lat i wtedy po raz pierwszy je przeszlam. Ja byłam tak mocno zafascynowana ta grą ze nic innego w tamtym momencie nie zdolalo mnie zachwycić tak bardzo jak Diablo 2
Nekromanta 80 lvl wybuch zwłok na full i nie ma nikogo a do tego ekran caly we krwi i flaczkach... Piękna rzeź. :) Dwojka najlepsza
Zdecydowanie przejście całej jedynki (łącznie z ubiciem Diabolo) knightem uzbrojonym w epicką złotą deskę z gwoździem która mi wypadła na samym początku xD
"No to pohandlujmy" hazard u Gheeda
Pierwsze co przychodzi mi na myśl myśląc o Diablo to niezapomniana muzyka z Tristram, słynne "Fresh meat!" Butchera oraz pochlastany przez niego NPC przed wejściem do Katedry, znalezienie zwłok Wirt'a w drugiej części w zniszczonym Tristram (dziecka z drewnianą nogą, który sprzedawał w pierwszej części rzadkie przedmioty), nieumarły Griswold w D2. Chyba jestem też jedną z nielicznych osób, które uwielbiały Real Money Auction House w Diablo 3 - mogłeś grać i jednocześnie zarabiać na tym bardzo dobre pieniądze jak znałeś się na rynku i co jest ile warte (nigdy nie zapomnę, jak jako gówniak na 1szym roku studiów sprzedałem jednego dnia 3 przedmioty po 125 euro). Mimo, iż Path of Exile zmiażdzyło Diablo pod absolutnie każdym względem, Diablo zawsze będzie miało specjalne miejsce w moim zatłuszczonym sercu :)
Diablo 2 wiecznie żywe!
Zapomnieliście o najważniejszym: Ile razy by tej gry nie przechodził wszystkie lokalizacje były rozstawiane losowo.... To w tamtych czasach było majstersztykiem :)
Sprawa mniej ważna to były zestawy (zielone przedmioty) jak już się miało 2 z 3 przedmiotów to się katowało tylko po to by zdobyć cały zestaw.
Zdradzę jeszcze najlepszy cheat w grze był taki że przed zabiciem bosa w danym akcie kopiowało się save z gry zabijało się go kilkakrotnie i patrzyło w jakim save wyskoczyły najlepsze przedmioty..... ale to może tylko ja robiłem :)
Pozdrawiam i następne retro proszę Baldur's Gate II: Cienie Amn
"Kiedy... a raczej jeśli dotrę do Lut Gholein to znajdę sobie najlepszą miskę narlantowego ziela i tak długo się nim będę zaciągał, aż mój umysł opuści ciało."
~Gheed
Ja uwielbiam Diablo 2! Gram w to od lat, choć mama mówiła, że to gra szatana itp. Teraz wiem o tej grze praktycznie wszystko i gram wręcz genialnie, a wszystko zaczęło się od momentu kiedy mój tata polecił mi tę grę, bo sam w nią grał. Wtedy mnie bardzo wciągnęła i tak dużo grałem, że teraz bez trudu mogę przejść całą grę. Bardzo polecam tą grę, jest bardzo wciągająca, wymaga myślenia i trochę strategii oraz rozsądnych wyborów itemów, umiejętności i statystyk. Warto w to grać! PS. Ja umiem grać każdą postacią, ale najbardziej lubię Nekromantę, tylko, że na początku trochę trudno go opanować, ale jak już się uda, to wtedy na ez! Pozdrawiam fanów wszystkich części Diablo. PS. Niedługo podobno ma być Diablo 4, więc będzie grane!
Stay a while and listen...
Sztos material, sztos gierka😊 akurat z miesiac temu odpalilem i leca toporki
Tristram Matta Ulmana jest moim dzwoniem na telefon od dobrych 15 lat
Diablo 2! Tyle lat w tym się siedziało :o Świetna gra nadal, która powinna zostać odświeżona! :)
Diablo 2 remaster nadal HYPE
Jaka była moja radość kiedy dostałem oryginalną, pudełkową wersję razem z dodatkiem na Boże Narodzenie. Gra, z którą dorastałem.
Jak odpalam Diablo 2 to wiem, że coś się dzieje.
Diablo II fenomenalne, pamiętam jak zarywałem nocki :) i internet dzielony z sąsiadami... katastrofa :D Ale się grało i mam bardzo dobre wspomnienia D II jak ktoś nie grał to polecam mimo tego że sporo czasu upłynęło od czasu wydania :)
Ciekawe ile filmów Sie pojawi na kanale jak wypuszczą diablo 4
Oj byczq, już się nie mogę doczekać
Ile ja godzin przegrałem w Diablo 2 w podstawówce 15 lat temu. Kiedy tylko miałem czas odpalałem telefon domowy bo komórki jeszcze nie miałem i razem z ekipą potrafiliśmy grać po 10h bez żadnej przerwy, gadając w tym samym czasie przez telefon. Piękne wspomnienia mam z tą grą.
Ahhh... grało się po szkole u kolegów na chacie ;)
Ojj pamiętam 2000r. mój najdłuższy maraton gamingowy w życiu 96h grania bez przerwy, tylko mini pauzy na jedzenie i toaletę ;p Jak sobie teraz pomyślę, totalna masakracja :D szkoda życia, ale Diablo II mnie po prostu wciągnęło, ta gra zdecydowała w pewnym stopniu o tym gdzie teraz jestem xD Świetny materiał. Dzięki chłopaki ;)
Ciągle wracam do tej gry :)
Ja Diablo 1 jak i Diablo 2 skończyłem tyle razy , że nie zliczę. Byłem na tyle dość młody , że bardzo wpływała ta seria na moją wyobraźnię i potęgowało to ciężko mroczny klimat. W tym czasie zaczynałem też słuchać metalu i mojego pierwszego albumu Metallica Master of Puppets. Teraz Diablo kojarzy mi się z tym albumem jak i album z Diablo. Piękne czasy.
Jakie wspomnienia? Właśnie expie w d2lod europa
Też ciąż nakuriwam
Ja uwielbiam tą grę , ale dla mnie usuwanie kont przez blizzard jeżeli nie zalogujesz się przez 3 miesiące, to po prostu zbrodnia wojenna i kara za ten czyn zasługuje na oddzielne miejsce w piekle.
5 kont na bocie i dawaj xD niestety tak d2 wyglada od lat na online
@@MrJambulah to prawda zastanawiam się na akcją która by upubliczniła politykę Blizzarda
@@Marcin-mu4bv Z tego co się orientuję to poszczególne postacie wygasają i są kasowane tylko gdy ktoś chce stworzyć nową postać o tym samym imieniu.
Moja pierwsza styczność z tą grą to jak miałem 13-14 lat grałem u starszego kuzyna, następnie poprosiłem o tą grę na urodziny. Nie zliczone godziny grania wraz z kuzynem, wiele śmiechu oraz nie, zapomnianych sytuacji. Uważam się za dużego fana tej marki czytam wszyskiego książki co wychodzą oraz czekam na kolejne :D Kocham ten mroczny klimat.
Gram do dziś, właśnie skończyłem codzienną sesję :D
Ta gra zmieniła całe moje życie zagrałem w nią w wieku 7 lat i była to najlepsza w jaką grałem
0:22 Zadużo NrGeek a
Jedyna gra, która wypełniła moje serce w 100% !
Długie lata na BN...
Gram do dziś na pluggy! ;)
7:25 Tłumaczenie jakbym słyszał przeciętnego maturzystę na ustnym z polskiego xD
Dla mnie D2 to przede wszystkim Nekromanta. Właściwie jak go zobaczyłem to oszalałem, bo o to właśnie wyobrażenie tej fantastycznej profesji jakie miałem zawsze ziściło się. Wojownik-Mag potrafiący w przypadku złego eksperymentu poradzić sobie w walce z przyzwanym potworem. Genialna kreacja, którą pokochałem i właściwie do dziś kończąc wręcz grę cyklicznie wracam do niego, no i summony, ależ to było satysfakcjonujące armia 20szkieletów, do tego golem i ożywieńcy.
Jako oryginalne doświadczenie to tylko i wyłącznie single, potem jakieś podrygi na battle.net no i na koniec dopiero lata później gra na lanie. Chociaż multi odzierało grę z magii, a przynajmniej BN. Wchodzisz na serwer a tam co chwilę informacje o tym, że ktoś zrobi taxi. Za taxi brał runy z baronowej, expienie właściwie na cow levelu bo tam najszybciej, bez zabijania króla krów bo wtedy można było wracać do niego. Takie odarcie z magii bo nagle w ciągu kilku godzin człowiek stawał na 70-80poziomu i praktycznie trochę farmił jakieś podstawowe przedmoty i potem co? Ball Runy. Dla tych którzy nie wiedzą co to, to po prostu iście na Baala w celu expienia i zabijanie go w kółko. Czasem udało się coś hapnąć dla siebie i tyle. Legendy niosą, że ktoś czasem grał PvP, ale obrażennia były tak koszmarne, że bywały to walki do 2-3 ciosów, nie jak za czasów D1, gdzie rzeczywiście magowie używali konkretnej opartej na wyczuciu taktyki, wojownicy chodzili po skosie itp.
A cukierkowość w Diablo? Od D2 już się o tym mówiły, aż dziw brał że tam już nie pojawiło się kucykowo na złość dla graczy i ja nie twierdzę, że klimat był tak samo gęsty w D3, jak w D1, ale wiecie ludzie trochę za bardzo przesadzali.
Co jeszcze pamiętam z D2? Farmienie SOJ'a, kilka dni. Łażenie przez kilka godzin na Andariel na bodaj Koszmarze, rąbanie jej, reset i od nowa. Bo największy drop rate na ten pierścionek. Raz się rypłem włączyłem ostatni poziom trudności i wypadł mi z beczki w 1a, myślałem, że mnie krew zaleje. Cieszyłem się oczywiście, ale taka bezradność, ten sposób który za wiele nie dał i oto wymarzony przedmiot w zwykłej beczce, czy tam jakimś podstawowym mobku. Masakra...
-Diablo 2
-20 lat później
-20 minut filmu
-2020 rok
Edit: 20 like
A w dniu 20 rocznicy Diablo 2 również moje 20 urodziny xd
Chciałem Ci dać Like, ale masz równe dwadzieścia, więc powstrzymam się :D
i 20 lajków, oby tak zostało :D
Moja gra z dzieciństwa
Nazywam sie Ormus
Kiedyyyyys byl on wielkim magiem.
Teraz zyje niczym szczur na tonacym statku :)
Konstka Horadrimów którą posiadasz to wieelki skaarb
*Rozmawiasz teraz z Ormusem.
Mój braaat Ci uciekł...
Teraz tylko czekac na curse of tristram :)
Hej. Nazywam się Charsi.
Sam zakupiłem 2 wersję pudełkowe i chyba z 5 kluczy cyfrowych do diabełka, najlepsza część odgrywana latami. Ahhh wspomnienia
Tytuł:Diablo 2 20 lat temu
Czas trwania : 20 min
Przypadek?Nie sądzę
Kiedy słyszę diablo 2 to widzę swoje piękne 20 lat z mojego 25 letniego życia. Historia moja z d2 zaczęła się kiedy miałem 5 lat i brak kazał mi latać na hrabinę aby farmic runy do jego kraftuf aaaaa ah ta miłość od pierwszego klikniecia
Ja też w D2 grałem głównie singlowo i tych paru latach gry i w D2 i D3 dwójka jednak wygrywa 😜
Diablo II, Gothic II, NFS MW, GTA SA ahhhh
1:52 powielamy błąd heda z wymawianiem zbyt szybko "boss rush" 😂😂😂
Dobre ucho!
Diablo 1 Quake 1 to byly moje pierwsze gry przez internet ( serwowane przez tpsa, pamietacie 020,,, cos tam ), spedzalem razem z bratem godziny sie bawiac w te produkcje i.. pozniej przyszedl rachunek :) Nasi rodzice malo nas nie zabili :) pozdrawiam wszystkich ktorzy byli na zlocie Diablo we Wroclawiu okolo 1998 roku w takim palacyku, Przemo :)
Mój ulubiony 'klikacz', do dziś co jakiś czas wsiąkam. :D
Pamiętam jak za małolata jeździłem do miejscowego sklepiku przeznaczając co niektóry zarobiony na dobrym uczynku lub pracy grosik, zbierałem na komiksy lub czasopisma o grach. Nie pamiętam czy było to Cd-Action czy może jakaś inna z tamtych czasów, ale właśnie dzięki niej udało się zagrać w demo Diablo 2. Samo demo zabrało z 20% pojemności mojego HDD xD Zanim uzbierałem na pełną wersję, udało mi się przejść demo chyba z 20 razy pokonując Krwawą Orlice >< To była jak na wtedy jedna z najlepszych istniejących gier, szkoda że niewiele zostało z dawnego Bllizard'a w tych czasach ;(
Zawsze mapa włączona i oczywiście trzeba bylo odkryć całą... Chyba ze tylko ja tak miałem?
Diablo 2 to absolutnie kultowa gra. Rewelacyjny gameplay, fenomenalna muzyka gdzie kawałek z Tristram urywa beret do dziś. Świetne teksty chociażby Drognana i rewelacyjny klimat. W moim odczuciu gra w ogóle się nie zestarzała i można w nią ze spokojem dziś zagrać. Warto dodać, że w tamtych czasach internet był luksusem. Myślę, ze wielu rodziców przeżyło wielki szok, gdy przychodził rachunek za telefon. Warto dodać, ze Diablo 1 tym bardzo mrocznym klimatem też robi niesamowite wrażenie. :}
Spolszczenie było świetne tak samo jak nazwy niektórych potworów :)
Zarówno w 2 i 3 części spolszczenie biło na głowę angielski oryginał. W 3 części po angielsku jakby im się nie chciało gadać, czuć zażenowanie
"Rdza nienawiści" i takie tam 😄 mega
To dość ciekawe co mówicie. Wg mnie spolszczenie w obu grach nie dorównywało nawet do pięt oryginałowi. Jak to zwykle bywa ze spolszczeniami. I to nie tylko moje zdanie.
Kurcze chłopaki wkońcu zrobiliście materiał o D2. Szczerze czekałem na to tylko bo gram juź od dobrych 10 lat :D
Skoro o diablo mowa to się pochwale, mój brat urodził się w dzień wydania Diablo, a ja urodziłem się w dzień wydania Diablo II :D
Data wydania światowego/amerykańskiego czy polskiego?
Moje amerykańskiego, brata światowa.
Aaa! Miliony godzin przegrane nekromantą :D Choć najbardziej będę wspominał demko z jakiejś gazety - z kumplem przegraliśmy w nim Barbarzyńcą do poziomu 16 jakoś - na dwóch początkowych lokacjach. W końcu wypadł nam "zielony" kaptur. Zdziwieniu i radości nie było końca :D
Nie uniosę już nic więcej;-)
Ja jednak wolałem grać w serie od początku w multi, nawet na modemie w D1 z kolegą :)
Diablo 1: tez pamiętam ten strach, niepewność, najlepszy klimat. Później grałem w trybie multi, gdzie nie było pauzy i jedyną metodą uratowania się jak coś poszło nie tak było ESC > strzałka w dół > new game, no tyle że ... kiedyś zrobiłem to o 0,1 sek za późno ("pieski po wejściu do jaskini" rzygnęły na raz w liczbie chyba ze 20+ sztuk) - usłyszałem tylko krzyk umierania postaci i w nowej grze byłem goły :D Pamiętam tez fajne akcje typu zabicie kumpla i zebranie z niego gratów :P
Diablo 2: klimat już mniej mroczny, mniej hardkorowa (w pvp wypadała tylko kasa i ucho), ale za to super rozbudowane tworzenie postaci i satyskacja jak wymyśli się dobry build, a potem go zrealizuje. Grałem wyłącznie na closed BN (eliminacja wielu cheatów), a z ciekawostek to pamiętam jak miałem czarodziejkę na 98 lvl, ale zrobiłem sobie przerwę od gry i zapomniałem się zalogować przez 4 miesiące ... postać poszła w piach ;/ Mimo wszystko spędziłem przy tej grze chyba najwięcej godzin w życiu nie licząc MMO jak WoW / EVE i pamiętam ją b. dobrze do dziś.
Diablo 3: zgadzam się, że bardziej cukierkowa, ale nie uważam jej za złą grę, podobnie jak to Arash powiedział w materiale. Ot po prostu jest inna, za to płynność i grafika o wiele lepsze. Możliwość zmiany builda bez tworzenia postaci od nowa?? Kiedyś profanacja, wraz z wiekiem doceniam (robię się leniwy i mam coraz mniej czasu na klepanie postaci od zera po raz n-ty). Chyba cała seria ewoluowała wraz z graczami wychowanymi na D1 w stronę bardziej casualowej produkcji, ale nadal b. dobrej gry na zabicie czasu. Też spędziłem przy niej wiele godzin (setek?) i też po którymś sezonie dałem sobie spokój.
Diablo 4: czekam :) cinematic - potwierdzam (mega). Gameplaye? D3 w innych kolorkach ... brakuje tego "wow coś nowego" jak przy poprzednich częściach, ale zobaczymy ...
Diablo 2
+1
+2
skurczysyn miał święty chłód i przyśpieszenie.
Tak. "SZUKASZ BAALA?!!!" 😱 😂
Duriel oraz cały ten akt był przerąbany dla barbarzyńcy - wąskie tunele + brak odporności robiły robotę.
spedzilem w tej grze tysiace godzin. gra, w ktora gralem najwiecej w swoim zyciu. nadal pamietam niektore slowa runiczne.
5:21 Jak można dać 3pkt w Amplify :O
raczej grane aby było grane ;p Necro z łukiem tam biega :D
Najlepsze Diablo ever. Chyba muszę zainstalować.
diablo 2..
tytuł to 20 lat później..
film trwa 20 minut..
czy to przypadek ? Niesomdze..
@@darekwielechowski9690 tys nie widział remake MAFI 1
Grałem w Diablo 2 i dodatek i powiem że to CUDOWNA gra
Co do klonów to najlepszym, w mojej opinii, był Titan Quest.
Titan Quest jest przecudowny!! :) Polecam również Grimdawn, od tej samej ekipy developerów
Sacred był też fajny i Torchlight
ja jakoś grałem dużo w divine divinity przez co nie grałem w żadnego diablo aż do zeszłego roku gdy zagrałem w demo diablo 2 i teraz mam zamiar kupić pełną wersję diablo 2 (fizyczną) wraz z dodatkiem.
Dla mnie z klonów top absolutny to Path of Exile i właśnie Titan Quest pisze ten komentarz grając w PoE😉 diablo 3 pograłem trochę i odstawiłem za bardzo mnie denerwowała miałem takie coś że ginąłem od niczego w PoE czegoś takiego nie doświadczyłem no i PoE jest zdecydowanie trudniejsze
Mnie zrazilo w TQ fizyka pokonanych potworów, padali jak lalki bez kosci, jak pluszaki, ale rozwoj postaci byl świeży i fajny
Niecałe 20 lat temu dostałem tę grę jako spóźniony prezent gwiazdkowy... Najlepsze święta ever.
Diabelnie dobra gra.
Coś trudno cię ostatnio spotkać na YT. Chorowałeś czy miałeś szlaban na internet?
Ja najmilej wspominam granie na battlenecie z kumplami: najpierw próby znalezienia taxi, później levelowanie na diablo/baalrunach (to stanie przy baalu z wciśniętym altem w oczekiwaniu na drop...), a potem niezliczone mf runy, żeby ubrać postać. Do trójki zrobiłem podejście, ale odrzuciła mnie forma handlu, zupełnie straciła klimat. Jednak brak twardej waluty, handel wymienny, szczególnie na początku laddera, powodował, że nie dało się w to grać samemu - interakcje z innymi graczami były po prostu koniecznością. Całymi nocami skakaliśmy z kumplami od trade roomu do trade roomu i wymienialiśmy jakieś śmieci zebrane po drodze na fajny sprzęt :) Mam nadzieję, że w czwórce powrócą do tej formuły, bo imo to ona była jednym z głównych czynników, dlaczego w Diablo II grało się tak dobrze na multi.
Najlepszy hack and slash ever!
Ja pamiętam jak chodziłem do podstawówki (klasa 1-3 nie mam pojęcia ile się miało lat) i przychodziliśmy do kolegi pograć w gry, bo miał starszego brata, który je ogarniał. Diablo 2 z dodatkiem na przegrywanych płytach - pamiętam zdziwienie, że aż 4 płyty są potrzebne do zainstalowania. Wspólnie przechodziliśmy grę nekromantą, którego przypisał sobie nasz kolega (barbarzyńcą nie mogliśmy, bo to postać starszego brata a przecież drugiego nie możemy zrobić hehe). Z krwawą orlicą walka trwała 45minut a z Andariel chyba z 1,5h. Wszechobecny strach i stres śmiercią był niesamowity. Walka wyglądała mniej-więcej tak, że przysłowiowo "schodkowaliśmy" a każde zejście na poziom Andariel to niesamowita panika i adrenalina. Czasami schodziliśmy i nawet jej obrażeń nie zadawaliśmy a już powrót do góry i "zmiana teraz ty idziesz" hahah. Nic dziwnego w sumie, że tyle te walki z bossami trwały. Brak dostępu do internetu i jakichkolwiek poradników + grupa dzieciaków robiąca podstawowe błędy ortograficzne, które miałyby zrobić jakiś sensowny build? Tu 3 punkt, tam 4, tam 2 i dla większości postać do usunięcia a dla nas - bohater jakiego potrzebowaliśmy :D.
Potem w klasie chyba 5 jak już dostałem pieniądze na urodziny pamiętam, że poprosiłem rodziców aby mi kupili oryginalną wersję d2+lod z platynowej kolekcji, bo mi kasjerka sprzedać nie chciała :/. Na przerwach siedzieliśmy z chłopakami z instrukcją dodaną do pudełka i czytaliśmy umiejętności oraz rozkminialiśmy, kim następnym zagrać. To były czasy!
P.S - Nie chce się już rozpisywać bo i tak wypracowanie strzeliłem ale pomyślcie co się stało, jak odkryliśmy "słowa runiczne" hahah.
Dziwne to uczucie być starszym niż Diablo II.
Ja mam akurat tyle lat co diablo 2 XD 2001 rok .
Ale nostalgłem po obejrzeniu tego ;) całe gimnazjum, później liceum i kilka lat po tłukłem w Diablo :)