Jak przepracować traumę z dzieciństwa
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 14 ต.ค. 2024
- Określenie siebie jako ofiary traumy z dzieciństwa narzuca pewną nieświadomą odpowiedź emocjonalną. Będąc „ofiarą” nie możesz być jednocześnie zwycięzcą. Kiedy myślisz o sobie w taki sposób, odbierasz sobie siłę, czujesz się przegrany, dźwigasz na ramionach ciężar. To prawda, że nie możemy zmienić przeszłości. Możemy jednak zmienić sposób, w jaki na nią patrzymy i podejść do niej zupełnie inaczej.
Nie zawsze tak jest jak Pani mówi i nie każdego wzmacnia. Mnie moje traumatyczne dzieciństwo i poobijane życie osłabiło bardzo mocno. Nie tylko na całe życie ale i jak sądzę już na zawsze, a jestem osobą w podeszłym wieku zmagającą się od wielu lat z ciężka nerwicą lękową pomimo leczenia terapeutycznego.
Oczywiście, ma pani całkowitą rację!
Jest to prawdą, pani Danuto, co pani napisała. Tylko osoba niebędąca psychologiem może opowiadać takie brednie jak w tym nagraniu. Problemem jest, gdy ktoś bez psychologicznego wykształcenia na siłę próbuje mierzyć się z psychologią. Nie jest to wąska dziedzina wiedzy, dlatego przeraża mnie, gdy domorośli "psychologowie" dochodzą do wniosku, że muszą podzielić się swoją pseudowiedzą z innymi ludźmi. Nie rozumiem tej dziwnej potrzeby pani Pawlikowskiej do uzewnętrzniania tych pseudonaukowych wywodów, które do prawdziwej wiedzy nawet nie mogą aspirować. Może pora zacząć pisać książki dla dzieci, pani Beato? Choć nawet tutaj potrzebna jest większa rzetelność...
@@al_a9561 a ja tu widzę u Pani dużo goryczy a według mnie Pani Pawlikowska ma rację, znam kogoś kto był drzewem naprawdę bardzo pielęgnowanym i jego pień i gałęzie są wątłe a on sam usycha. Nauczył się opierać na innych a nie czerpać siłę z siebie to zależy jaką też kto postawę przyjmie, czy będzie się nad sobą użalać czy nie. Zauważam jedynie że czasem takie drzewo wyrosłe w polu może mieć problem z wyrażaniem ale i z uświadamianiem swoich potrzeb, może uważać że jeśli o coś poprosi i tak nie zostanie zauważone i może za bardzo polegać na sobie a czasem warto być słabym i dać sobie pomóc
Pseudo psychologowie ale też psychologowie z wykształcenia potrafią zrobić krzywdę. Dorabiają ideologię do wielu spraw, w innym przypadku nie mieliby klientów i kasy. A większości chodzi głównie o zarobek. Teoria, że trauma wzmacnia jest mocno krzywdząca. Teoria stworzona po to, żeby móc tą traumę "leczyć" w gabinecie za 200 zł./50 minut. A "terapia to proces, potrzeba przynajmniej 2 lat". Podobnie naciągana teoria o związkach damsko-męskich, wmawia się dziewczynom po nieudanych relacjach "zastanów się dlaczego taki typ mężczyzny przyciągasz? Trzeba to przepracować na terapii". Guzik prawda. Nic się nie przyciąga, tylko się na takich akurat trafia, a że wielu facetów w Polsce jest niedojrzałych, nieodpowiedzialnych, zaburzonych i z nałogami, to "takich się przyciąga" BO INNYCH NIE MA. Jak się nie ma wielkiego wyboru, to się bierze co jest, albo zostaje się samą. Poza tym jesli ciągnie dziewczynę do konkretnego faceta, to podświadomość jest silniejsza od świadomości. Można sobie powiedzieć, że z rozsądku powinnam wziąć tego poczciwego gościa (świadomie), ale jeśli nie ma chemii (biologia, podświadomość) to nic z tego rozsądku i świadomości nie wyjdzie na dłuższą metę, nawet jak psycholog wskaże drogę.
@@maamiss5561 zgadzam się. To "leczenie" często polega na tym, że psycholog "słucha". Nie daje żadnych narzędzi (co zrobić? Jak zrobić?) tylko słucha i czeka, aż klient "sam do tego dojdzie". A może nie dojść nigdy...Fajnie to pokazują filmy amerykańskie, gdzie znudzona bogaczka od dziesięcioleci wypłakuje się na kozetce u psychoterapeuty (czyt. bo już sama żyć nie umie) i analizuje wszystko po kolei, szukając dziury w całym
Dzień dobry🦋🍓🌱Wolałabym czerpać moc i siłę z dobrego, przepojonego miłością❤️dzieciństwa👶🍭 niż z jego ciężkich przeżyć. Moje doświadczenie opowiada historię nie o nadzwyczajnej sile, którą uruchomiła trauma🏋️♀️ ale o walce🤼♂️ i PRZEżyciu każdego dnia a to nie to samo. Rozumiem przekaz Pani Beato(nie bądźMY ofiarami)ale hormeza tyczy się małych dawek kortyzolu a stres😤 w traumie jest przewlekły i permanentny co powoduje zmiany w mózgu🧠Życzę wszystkim osobom straumatyzowanym życia a nie PRZEżycia❤️
Bardzo mądra wypowiedź. Zgadzam się absolutnie .Pozdrawiam i życzę dobrego źycia.😃
@@lillawojciechowska7662 Dzień dobry🌼, bardzo dziękuję za życzenia. Ja przesyłam pozdrowienia w formie pyłku na skrzydełkach motyla🦋MiejMY się wszyscy w sam raz🧡
@@Maja-cj1xh Oto chodzi, żeby każdy się miał w sam raz co bardzo zależy od naszych myśli poczynając i wysyłając też przyciągając☺Dziękuję serdecznie z serca pozdrawiam💖
Bardzo dobra odpowiedź. Pani Beata trochę idealizuje... Niestety. Może u zwierząt tak jest,ale nie u ludzi.
Wszystko zalezy od tego, kto ile i co otrzymal... To sa pobozne zyczenia. Ludzie zyjacy latami w permanentnej traumie i stresie, walczacy od najmlodszych lat o przetrwanie... tak... znam takich... bardzo czesto nie sa w stanie normalnie funkcjonowac, bo po prostu nie maja mozliwosci... Ich nadzwyczajne umiejetnosci, wrazliwosc, talenty pomagaja im przezyc wiele nadal trudnych chwil, ale oni nadal odbijaja sie od szklanego sufitu... Swiat obecnie lubuje sie w blyskotkach, a nie w prawdzie... Cale bogactwo bolesnych doswiadczen niestety nie pozwala im zyc tak, jakby tego pragneli... Komus sie uda. Owszem. Bedzie mial szczescie. To wszystko. Mozna pracowac do upadlego, mozna budowac swoja swiadomosc, sile itd... a szklany sufit nadal pozostaje. Mozna przepracowac swoje doswiadczenia i wyjsc ostatecznie z traum z miloscia i przebaczeniem, ale to i tak nie wystarczy. Czysta teoria Pani Beato... Z pozycji kogos, kto mogl powiedziec: wszystko zalezy ode mnie i wszystko moge... Nie, nie wszystko. Potrzeba mozliwosci, ktore cokolwiek umozliwia i zmienia.
Ja byłam drzwkiem nic nie wartym któremu nic się nigdy nie uda i nie mam żadnych super umiejętności żadnych nazdwyczajnych zdolności. Powiem więcej, znam ludzi którzy byli mocno wspierani i chwaleni wręcz przesadnie przez rodziców i są ludźmi wspaniałe radzącymi sobie w życiu wcale nie przemądrzałym, znającymi swoją wartość i idącymi do przodu. Uważam że osoby opisane w tym filmiku to wyjątki. Owszem są na świecie ludzie którzy mimo że od małego dostają po dupie idą do przodu i świetnie sobie radzą. A rzeczywistość wygląda tak że trudne dzieciństwo łamie człowieka. Uważam że nie da się tego nadrobić. Można przepracować na terapii wiele problemów itp. ale tych fundamentów już nie da się odbudować.
W pełni się z Tobą zgadzam
Pani Beata na wszystko patrzy z własnej perspektywy.Myśli,że wszyscy funkcjonują tak,jak ona.
To prawda. Mam 32 lata i wcześniej jak byłam młodsza byłam silna, starałam się na przekór wszystkiemu przeć do przodu. I byłam wytrzymała, bardzo ciężko było mnie złamać. Do czasu. Teraz to mnie dogania, ten smutek, słabość, to jak wiele straciłam mając takie dzieciństwo A nie inne. I teraz w momencie kryzysowym w moim życiu nie jestem w stanie sobie z tym poradzić. Nie widzę rozwiązań tylko smutek i poddanie się 😔
Ja jestem drzewkiem podlewanym, dbanym i kochanym i mam silne korzenie i dojrzałe owoce które dają miłość i wsparcie moim dzieciom. Mój partner jest drzewkiem połamanym przez wichury życia i nie ma w sobie ponadprzeciętnych sił życiowych tylko słabości, depresje i wewnętrzne smutki.
Rozumiem Beatko twoje przesłanie ale to o czym mówisz to faktycznie są wyjątki wyjątków. Ludzie którzy siłowo, energią wymuszonego przetrwania zapuścili korzenie. Ale tam jest siła wymuszenia przetrwania.
Miłość dobry wzrost i dojrzałe soczyste owoce wyrastają z energii miłości.
Przytulam z miłością gorąco wszystkie słabe drzewka smagane huraganami życia i zimnym deszczem
Piękny komentarz 💓
Ja tez jestem drzewem, które było oddzielone od matki niedługo po narodzinach. Targa my przez sim y deszcz I wichury. W Tom wszystkim Jeddah udaje mi sie dojrzec slonce. Przekaz pani Beaty, przemawia do mnie. Otóż możemy nasz ból, cierpienie, pustke, bezsilnosc przeksztalcic w moc. Moc milosci wlasnej, jest to dlugi I mozolny proces. Proces wychodzrnia z roli ofiary. Wszystko zalezy of tego czym karmimy nasza dusze.
Pomiędzy traumą a nadopiekuńczością jest jeszcze normalność. Normalności życzę wszystkim dzieciom, tak aby wykształcily normalna osobowość. Wsparcie i czułość rodzica to nie nadopiekuńczość, to normalność. Nie gloryfikujmy cierpienia, nie krzewmy cierpiętnictwa. Pozdrawiam.
Świetnie powiedziane! 🧡❤️
Racja co do prawdziwej miłości krzepiącej która pozwala w sobie rosnąć i rozwijać umiejętności oraz i co do gloryfikowania cierpienia które osłabia i zniekształca często bezpowrotnie.
Bardzo trafny komentarz 🙂
Zgadza się ☺️
Beacie Pawlikowskiej nie chodźi o gloryfikowanie, tylko o radzenie sobie jako osoba dorosła ze swoimi emocjami, przeżyciami, myślami. Chodzi o to, żeby się nie użalać całe życie nad sobą, tylko rozwiązywać swoje problemy uznając własne pokonywanie trudności za moc, którą wypracowaliśmy właśnie je pokonując ☺️
Żebyśmy zamiast działania, życia do przodu, nie patrzyli wciąż w tył, bo nie było sielankowo.
Ani ona, ani ja, ani miliony innych osób nie miały sielankowego życia, załamywaliśmy się, mieliśmy stany depresyjne, złe zdanie o sobie samych, popełnialiśmy tysiące błędów z kompleksów, które sobie wypracowaliśmy przez lata.
Ale ona i część innych osób poradziło sobie i na bazie własnych i cudzych doświadczeń opisuje jedną z metod działania, żeby inne osoby też sobie radziły ☺️
@@tontocasimirmary-lou4961 To prawda ☺️
Czym innym jest krzepiąca miłość, a czym innym jest nadopiekuńczość.
Nie ma potrzeby pomagać osobom, które mają wsparcie bliskich i zawsze mogły na nich liczyć ☺️
Tylko tym, które muszą szukać wsparcia na zewnątrz, u obcych.
Zazwyczaj zgadzam się z Panią. Tym razem zupelnie nie. Bylam dzieckiem niekochanym i odrzuconym. Do dzisiaj mnie to boli i sprawia ze jestem slabsza. Zazdroszczę ludziom ktorzy nie mieli takich doświadczeń, uwazam ze oni o wiele lepiej radza sobie w życiu. Dobrzy, madrzy, kochający rodzice dają dzieciom wiare w siebie i siłę. To jak wzrastanie w dobrej ziemi.
Mam tak samo jak Ty...
To jest najwazniejsze co nalezy dac dziecku..to prawda.
Wzrastanie w dobrej ziemi -brzmi cudownie... wiesz, ja teraz mając 53 lata zaczynam zwozić sobie dobrą ziemię do wzrastania... może i pokrzywiona ze mnie roślinka, smagana wiatrem, w podłożu twardych wielkich kamieni i piachu /ooo! I "krew w piach"/ ale wystawiam się cała do słońca i na Deszcz, chłonne słońce Deszcz wiatr i proszę Boskiego Ducha żeby mi zesłał trochę tej Dobrej Ziemi, tej miłości by wzrastać... pozdrawiam Cię ciepło 💛💚💙💗
Wczoraj zerwałlam garść lawendy ten zapach daje tyle szczęście ,czemu nie wiedziałam tego wcześniej 😊Ile trzeba przejść by docenić naturę i piękno?Odejść od tej pogoni za niczym.Przepracowalam swoje traumy ,wiem teraz czemu jestem taka a nie inną.Zrobilam to sama bez psychologów.Wybaczylam tym co mnie skrzywdzili świadomie i nieświadomie.Jestem wysokowrazliwa a kto o tym słyszał 40lat temu?Dlatego żyje dalej ciesząc się pięknem tego świata choć na duszy rysy.Trzeba żyć dalej.Pozdrawiam
Doskonale Cię rozumiem bo mam tak samo jak Ty☺️
@@beatacioczynska7591 🥰🥰😊😊
Piękna i mądra wypowiedź na twmat.Podpisuję się dwoma rękoma.Wybaczyć,zrozumieć i jest spokój w sercu i głowie.
Jagodo życzę dużo RADOŚCI w życiu...💞
@@mariakrzapa5813 Dziękuję bardzo,wzajemnie🤗😊
To zależy jakie traumy to są. Systematyczne trucie w dzieciństwie osłabia na właściwe już całe życie czy roślinę czy człowieka i praktycznie nie ma powrotu do stanu normalności a cierpienia nie tylko pozostawiają wielkie blizny w psychice i dezformują ją pozostawiając lęki ale i często do końca się nie goją już wcale w tym tu życiu mimo starań gdyż jest to ponad siły naturalne.. A poza tym to oczywiście, że jakieś naturalne ale trudności mogą pomóc być silniejszymi a nadmiar dobra robi zależnym.
a jak ktoś był drzewkiem, któremu łamano gałązki, podlewano trucizną korzenie i mówiono, że jest nic nie warte? jaką "dobrą radę dostanie"?
To prawda, ale czy jest się silniejszym? Szczególnie jeżeli nie jesteś w stanie funkcjonować bez leków i terapii...🤷 Nie wszyscy oczywiście ale myślę że coraz więcej jest depresji i nerwic..z powietrza się to nie wzięło a właśnie z wielu braków w dzieciństwie
I z jakości jedzenia, które wcześniej było zupełnie inne...
A może z nadmiernego diagnozowania.
Hmm napewno dobre życie tworzy słabych ludzi, ale trudne życie nie zawsze tworzy mocnych ludzi czasem za mocno poobija i to osłabia na długo a może już na zawsze ? Pozdrawiam wszystkich Marta
I nie zawsze dobre życie tworzy słabych ludzi.
Tez tak uważam. Ciezko jest poskladac rozbite jaja w całość, tego co sie wylalo, juz nie będzie spowrotem w środku. Dziwne to wszystko, w szczegolnosci, gdy wiekszosc syfu fundują Ci najbliżsi...peace! 🌻🌴🏖️🌅
Tak jest. Często i na zawsze jeśli są to prawdziwe i przewlekle traumy a nie trudności tylko.
Tak można mieć gigantyczną siłę. Ale jest to siła techniczna. Natomiast zraniony srodek czlowiek
Natomiast zraniony środek czlowieka wczesniej czy później podcina te skrzydla.
Odsunac sie od istot , przez ,ktore dzialaja demony zla , nawet jesli jest to rodzina ...
Tak ale przynosi to kolejne cierpienie w postaci wyrzutu sumienia poprzez brak relacji z najbliższa rodziną.. znajomi to nie to samo choc niejeden raz przekonałam się, ze mogą wesprzeć i podnieść na duchu w przeciwieństwie do bliskiej rodziny
Autentyczna prawda 😊
Tak,tak np. więzienia są pełne osób ,które miały szczęśliwe dzieciństwo dlatego nie radzą sobie w życiu 🤔. Ręce opadają🙄
Słucham pani Beaty od niedawna. Jej intencjie są jasne i chodzi tylko o zmianę spojrzenia na rzeczywistość w sposób bardziej pozytywny. Dzieli się swoją wiedzą i próbuje pomóc. Nie każdemu da się pomóc, ale należy próbować. Czytałam wiele komentarzy i obiektywnie muszę przyznać, że z wieloma krytycznymi muszę się zgodzić. Każdy ma swoje spojrzenie na ten sam problem. Sama zmagam się z traumami z dzieciństwa, gdzie przez długi czas było zagrożenie życia. Studiuję psychologię i chodzę na psychoterapię. Szukam nieustannie sposobu, żeby zmienić swoje postrzeganie świata i zdecydowanie dostrzeganie pozytywów pomaga. Jednak trzeba do tego dojrzeć i nie każdy jest gotowy w danym momencie. Potrzebny jest czas żałoby, po każdym przeżytym traumatycznym doświadczeniu i nie należy go na siłę skracać. Czasem ten proces trwa bardzo długo. Zdarza się, że nigdy się nie kończy. Składa się na to wiele uwarunkowań. Jednak warto wierzyć, że można ruszyć do przodu w swoim czasie. Wszystko zaczyna się od decyzji, że chcemy zmiany. A wtedy znajdą się ludzie i narzędzia, by tego dokonać.
dziękuję za ten film, popłakałam się, to jest właśnie moja sytuacja, moje życie, a teraz mam 18 lat i mam ten ogromny bagaz doswiadczen, większy niż nie jeden 30 czy 40 latek i w końcu po 5 latach walki z depresją, jeszcze nieskończonej, jestem na tyle silna aby spełniać swoje marzenie o byciu oryginalną bez względu na opinie innych zwłaszcza najbliższych, traktuje wszystkie zle rzeczy jakie mnie spotkaly jako umocnienie, jako lekcje, choć czasem wspominam to wszystko i czuje się wlasnie jak ofiara, czuje, ze mam dość myślenia o przeszłości i przez to o przyszłości, ale czuję, że dam sobie radę, dziekuje naprawdę za ten film ❤
Jesteś młoda, masz wiedzę. Wyjdziesz z tego. 😊
Życzę powodzenia i dużo miłości.
nie chodzi o rodziców którzy trzymali dziecko pod kloszem ale którzy wspierali go w działaniach którzy go inspirowali do dalszego rozwoju to jest piękne Jeśli tego nie ma to nie ma nic
Dzień dobry. To prawda, życie zawsze ma coś do dania jeśli się otworzy nawet na cierpienie. Przechodzę ostatnio przez depresję, nerwice, niedowidzenie, brak pracy, brak udanych relacji i nie potrafię z tego powodu odczuwać radości życia
Trwa to długo i jest męczące, ale z dnia na dzień życie podsuwa wspaniale, karmiące myśli i jakoś się przebijam do życia w nowym systemie wartości.
Dziś dostałam informację, by ufać i uważać wszystko za cud, nawet stan bezsilności... Popatrzyłam na to faktycznie jak na niesamowite stworzenie i aż serce mi zabiło radośnie ♥️🙂i to jest dziś moim nowym objawieniem.
Pani Beatko wypowiedzi Pani uczą szukania ludzi w nich samych mocy. Oto chodzi. Tylko człowiek sam powinien tego chcieć. Trzeba się też samemu wysilić, przewartosciowac,wyciągać wnioski i poprawić to co z czym się że czujemy. Pytajmy się sami,odpowiedzi przyjdą. Wszystko jest w nas. Pani podaje rękę i za to dziękuję. Reszta zależy od nas co my z tym zrobimy. Pozdrawiam serdecznie ☺💖
Dlatego dobry rodzic czy wychowawca stara się w sposób zrównoważony dawać wsparcie i jednocześnie - odpowiednio do wieku i osoby - mądrze nakierowywać podopiecznego na to, by w wolności mógł szukać rozwiązań i samodzielnie mierzyć się z trudami. Niestety, wygląda na to, że nie jest to częsta postawa, bo raczej korzysta się z wywoływania strachu i wykorzystywania - różnego rodzaju - przemocy do osiągnięcia władzy i może to mieć często miejsce zarówno w rodzinie, małych grupach, jak i w przypadku zarządzania państwami.
Wydarzenia z dzieciństwa mają wpływ na resztę życia
Nie zycze nikomu byc zaniedbanym drzewkiem… byc moze jestes teraz nadzwyczajny w tym czy tamtym, a byc moze jestes teraz zlamanym czlowiekiem… kazdy ma tez inna konstrukcje psychiczna. Zawsze warto walczyc o swoje zycie ale wielu z nas nie ma na to sily i nie ma narzedzi by radzic sobie w zyciu doroslym. Bardzo plytka jest ta “analiza”….
Zgadzam się.
Tak, to problem bardzo,bardzo złożony i trzeba tu uwzględnić bardzo wiele istotnych czynników wpływających na kształtowanie się osobowości dziecka w sytuacji nadopiekuńczości opiekunów, czy zafundowaniu dziecku traumatycznych przeżyć. Uważam,że to jak sobie dziecko poradzi w dorosłości, zależy od odporności psychicznej dziecka, od cech jego osobowości. Dziecko wrażliwe odczuje to bardzo dotkliwie i wejdzie w życie z depresją, niepewne swojej wartości i ugrzęźnie w małżeństwie z alkoholikiem ( to o mnie....). A dziecko o silniejszej strukturze psychicznej powie : dość tego, jestem już dorosły i to ja decyduję o swoim życiu, nie będę już chłopcem do bicia. Pracuje nad sobą i własnym życiem, by uczynić go lepszym. Ale żeby przyjąć taką postawę, trzeba odnaleźć w sobie SIŁĘ. Ludzie skrzywdzeni w dzieciństwie emocjonalnie i fizycznie, jak nie odnajdą jej w sobie to wegetują.... Smutne i tragiczne.... ale los. czasami pisze i szczęśliwe scenariusze, na szczęście. Dziękuję Pani Beatko, że jest Pani z nami i wlewa w nasze niekiedy bardzo poranione serca - wiarę w siebie i optymizm 💖💗💓
Jest na you tubę film profesora Vetulani /chyba tak brzmi jego nazwisko/ o tym jak zmienia się mózg dziecka dorastającego w przemocowej rodzinie /przemoc fizyczna i psychiczna/ gdzie bicie wyzwiska i poniżanie to codzienność... to jest straszne z tym mozgiem i ja to mogę potwierdzić na sobie. Dla niektórych ludzi "wielką traumą" jest to że dostali kiedyś w dzieciństwie klapsa, albo mama im czegoś tam kiedyś nie kupiła, ale nie ma to porównania do 10 lat w strachu przed rodzicem, agresją, rytualnym biciem dzień w dzień
Mówi Pani o wyjątkach, lecz życie pokazuje coś zupełnie przeciwnego...słabe pocieszenie jeśli taki miał być przekaz ponieważ innego nie dostrzegam:(
Dokładnie! 👍
Albo te "wyjątki"nie były tym zapomnianym drzewkiem,tylko tak się czuły,albo takie miały duże potrzeby i oczekiwania,że nikt nie mógł tych potrzeb zaspokoić .
Ja też miałam trudne dzieciństwo i brak wsparcia w rodzicach a jednak dzisiaj...
mieszkam w Turcji, pod palmami, na dobre mi to wyszło 🤍
Dziękuję Beatko za twoje słowa, od lat dodają mi inspiracji i chęci do dobrego życia ❤️ LOVE YOU
Wyjątki niestety potwierdzają regułę (zawsze!)
Dziękuję . Bo faktycznie przez to co przeszłam w życiu z racji moich rodziców rozstania i patologi . Jestem dzisiaj silniejsza bo nauczyłam się uwalniać ból i emocje które mnie trzymały i dałam radę sama . Doskonale rozumiem Pani przekaz i dziękuję bo osoby jak ja docenia ten przekaz ❤❤❤ pozdrawiam gorąco
Można mieć wdzięczność za trudności, które wzmacniają. Lecz zanim pojawi się przestrzeń na tę wdzięczność, jest jeszcze istniejący ból i schematy, które pozostawiają człowieka w miejscu uniemożliwiającym mu wzrost osobisty. W innych filmach i książkach mówisz Beatko o swojej drodze, ale w tym filmie etap ten pominęłaś i w komentarzach wrze.💚
Pięknie i niezwykle wzruszająco opowiada Pani o tych dzieciach, które nie zaznały miłości. One musiały znaleźć w sobie siłę, gdy było tak źle, że nie mogły tego udźwignąć.
Dziękuję, ten film pomógł mi inaczej spojrzeć na moje życie i faktycznie daje motywację do działania zamiast zagłębiać się w bólu przeszłości. Trzeba przepracować co było zle i patrzec na siebie jak na to silne drzewo. Dziękuję :)
O tak. Podpisuje się pod tym 😊
Jeśli to na polu, natychmiast po wysadzeniu nie umrze - przetrwa wszystko. Za każde dobro będzie wdzięczne..., tylko , że ta wdzięczność nie może zastąpić, zasłonić własnych zasług na drodze przetrwania. Wszystkiego, co dobre Beato, dla Ciebie i dla nas. Buziaki.❤️
Człowiek to nie roślina, jest bardziej złożony, fajnie by było tak jak mówisz...
Ludzie są różni. To, czy złe doświadczenia kogoś wzmacniają, to jest kwestia temperamentu i tego, czy masz jakieś choroby wrodzone (psychiczne czy też fizyczne) niektórzy ludzie po trudnym dzieciństwie są silni i umieją funkcjonować dobrze w społeczeństwie. Są osoby, które są zaburzone i niszczą innych, żeby (w ich mniemaniu) przetrwać. Są również osoby, których dzieciństwo tak zniszczyło, że nie potrafią normalnie funkcjonować, mają wielki problem, by żyć przeciętnie. Moim zdaniem, dużo zależy od psychiki człowieka. Osoby bardzo wrażliwe mają większy problem, by się pozbierać.
Pamiętam, że czułam w dzieciństwie odrzucenie. Marzyłam, że okaże się, że to nie są moi rodzice. Przyjdą rodzice, którzy będą mnie kochać. Dzisiaj sama jestem mamą i ciężko jest w napiętych sytuacjach nie powtarzać tego mechanizmu, który doświadczałam.
Oj taaak Pani Beatko😢wszystkie słowa co Pani wypowiada to głęboko mnie dotyczą. Mam 65 lat i do dziś mam to przed oczami
Musiałam całe życie o swoje walczyć, To bardzo boli😪gorąco pozdrawiam❤
Pani Beato bajki pani opowiada. Jako ogrodniczka wiem ze lepsze i obfitsze owoce wydaja zadbane rosliny. Jak dziecko z toksycznego traumatycznego domu widze ze ja miotam sie z moimi traumami a ci ktorzy byli kochani robia kariery i Maja dostatnie zycie.
@@dreenbuilt8694 dziekuje
@@dreenbuilt8694 dziekuje
Każdy dostaje swój bagaż i do każdego z nas należy decyzja co z nim zrobi...
Myślę i czuję tak samo.
Myślę, że kazdy ma swoja drogę. Pani Beata probuje podbudować i dowartościować tych, ktorym nie bylo lekko. I za to mozna jej tylko podziękować. Bo przygladajac sie tym wszystkim "drzewkom" to tak właściwie i w ogrodzie i na polu sa "bidule" albo piękne buki, czy inne klony ;)
❤Wmoim przypadku ma pani całkowita rację życie mnie nie rozpieszczało i nie rozpieszcza ale daję rady dziękuję bardzo.
W pełni się zgadzam, z tą nadzwyczajną mocą powstałą na bazie trudnych doświadczeń. Mam to, ale niestety traumy również
Życzę Szczęścia w życiu..
@@mariakrzapa5813 dziękuję, wzajemnie
Nie mogę się z Panią zgodzić Pani Beato. Przede wszystkim systematyczne lanie za wszystko do pękające skóry nie nazwałbym , że działo się "niechcący ". I co do tych super mocy jakie wynikają z traumy - myślę że ludzie woleliby nie mieć tych cudownych cech za to mieć dobre dzieciństwo i kochających rodziców. To daje znacznie więcej siły. Ja wykształciła mnóstwo mechanizmów obronnych, bo tak nazywa się to o czym Pani mówi, płace za to ciągłą walką z depresją. Więc NIE - przemoc wobec dziecka nie daje siły.
Zgadzam się w 100%!!!
rozumiem poglad i szanuje, jednak może jesli pomyślisz, że właśnie dzieki tej przemocy wydobyłaś swoje ogromne moce, teraz możesz żyć z dala od tego, ja do tej pory jestem ofiara przemocy psychicznej, kiedyś niekiedy fizycznej i to jest trudne, tez czasem mysle ze wolałabym mieć spokojne dzieciństwo i kochających rodziców, ale powiem od siebie, że staram się to zostawiać za sobą, bo ja wiem ze ja to przeżyłam, co jest dowodem ze jestem bardzo silna i tez walczę z depresją juz 5 lat ale jest lepiej naprawdę, życzę dużo siły 💪❤
@@moniamusic_ Moniko ogromnie Ci współczuję, ale nie ma w tym wszystkim czego doświadczamy źródła siły. Poczytaj trochę książek lub choćby taki miesięcznik "Sens" a zrozumiesz, że to co Ty nazywasz siłą to po prostu zakodowane biologicznie trwanie. Gdyby organizmy biologiczne nie zostały wyposażone w lęk przed śmiercią, większość takich historii jak nasze zakończyłyby się samobójstwem. Te, że zmagamy się z depresją jest właśnie przejawem, jak tak trudne dzieciństwo odebrało nam siły i wiarę w siebie, ale przede wszystkim na najgłębszym poziomie - sens życia. Bo tym właśnie jest depresja - poczuciem braku sensu życia. Natomiast faktem jest, że nie możemy już tego zmienić. To się wydarzyło. Możemy tylko spróbować pracy z przeżytą traumą, by w jak najmniejszym stopniu wpływała na nasze życie
rozumiem, zgadzam się z ludzkim instynktem przetrwania, jednak personalnie mogę powiedzieć że moje traumatyczne dzieciństwo mnie umocniło i teraz czuję się o wiele silniejsza niż kiedyś i tobie też tego życzę
@@moniamusic_ Moniko jeśli dotyka Cię przewlekla depresja i godzisz się na życie w przem9cowym związku to na czym popierasz stwierdzenie, że takie dzieciństwo o jakim piszemy Cię umocniło? Na czym polega Twoja siła?
Dziękuję Beatko❣️❣️❣️
Zgadzam się 100 %
Sama przeszłam traumę i dziś jest dokładnie jak mówisz!
Zauważyłam w sobie siłę, która uruchomiła się właśnie po tej traumie! Wystarczy pójść za tym, a nie utwierdzać się, ze jestem” biedna”, bo mam/miałam traumę w przeszłości… 😉
Beatko, dajesz najlepszą terapię pod słońcem ☀️😘 Cudownie to przedstawiasz 👌🌷🌱
Dziękuję Ci za wszystko💛💚❤️
Jakoś bywa inaczej. Na polu może być za duży wiatr i złamać drzewko raz na zawsze. Może nie być wcale deszczu i drzewko uschnie albo dogorywa na wpół obumarłe. A te pielęgnowane drzewka są do końca pielęgnowane, dopilnowane i kochane. Dostają intratne prace, wepchnięte są do dobrych szkół etc............... To co Pani mówi ma pewien sens lecz nie jest prawdą objawioną. Najlepiej jest być wypielęgnowanym, kochanym i lekko rozpieszczanym przy wytyczeniu zasad, postawieniu wymagań i sugestii, że choć ma się dobrze, to nie jest się pępkiem świata. Złamane drzewko z podciętymi skrzydłami nie pofrunie......................
Czy Pani Beata ma wykształcenie psychoterapeutyczne skoro odważa się przekazywać tego typu opinię? Dużo w tym racji, ale przerobienie traumy powinno należeć do specjalistów a nie dziennikarki/ podróżniczki.
Nie ma ale kompletnie się tym nie przejmuje niestety... 😏
Pani wypowiedzi trafiają w punkt.
Są tak przemyślane i niosą ze sobą tyle mądrości, ze czasem muszę wrócić do ich kilka razy, by zrozumieć ich głęboki sens.
Dziękuję🙏, dobrze mieć je przy sobie organizując sobie życie.
Zawsze zastanawiałam się w czym jestem dobra ....dzięki pani wiem że to mam.w sobie ❤❤
A czy my w ogóle musimy być silni? Czy musimy mieć supermoce? Czy musimy dążyć do takich ideałów? Jesteśmy tacy, jacy jesteśmy. Jak nas życie ukształtowało. Kto powiedział, że musimy być szczęśliwi? To współczesna kultura nas próbuje zakuć w takie kajdany. A dążenie do niedoścignionego tylko potęguje frustrację i cierpienie. Nie dość, że cierpimy sami z siebie to jeszcze mamy presję, że tego cierpienia trzeba się jak najszybciej z życia pozbyć, że nie można być nieszczęśliwym. To takie nie do pomyślenia. Ile by było mniej cierpienia, gdybyśmy przestali z nim walczyć. Po prostu zaakceptować, że coś boli i pozwolić sobie to przeżyć albo z tym żyć...
Dzieciństwo ma na nas istotny wpływ , na nasze wybory życiowe i nasza drogę jako-taka , szczególnie , ze większość ludzi z trudnym dzieciństwem była poniżana i upokarzana, zabijano w nich wiarę we własne siły i możliwości , komentowano ich barki / rodzina patologiczna , czy wgląd ;czasem takie dzieci miały szczęście i np. trafiały na dobrych nauczycieli, którzy wskazywali im drogę, poprzez naukę albo sport budowali wiarę w siebie etc. W naszym społeczeństwie dziecko nadal nie ma głosu, jest traktowane przedmiotowo , bez prawa głosu i potrzeb - po co dziecku miłość i szacunek ? Po co dziecku głos?
Nie mówię tutaj o rozwydrzonych nastolatkach z nadopiekuńczych rodzin , oni tylko potrafią się domagać i być roszczeniowi bo im się należy. W życiu najważniejszy jest balans .
Beatko to tak jakbyś mówiła o mnie.🙂Te przesłanie o drzewkach pokazuje moją podróż życiową. Teraz wiem i rozumiem po co to było ❤️Kocham swoje życie takim jakim jest na dzień dzisiejszy ❤️ Idę po więcej ❤️😘 Pozdrawiam ❤️
Uważam, że drzewo wyrośnie na dużo zdrowsze oraz będzie dawało więcej owoców wtedy, gdy zapewniona będzie dla niego żyzna gleba oraz obfite deszcze na przemian ze słońcem.Te drzewka na polach wysmagane wiatrami i przesuszone, samotne, często wyglądają bardzo mizernie. Żyją długo, ale jakoś pokracznie. To moja opinia.
Nie zgadzam się że trauma pomaga w rozwoju. Wręcz przeciwnie. Pcha w nałogi...
Byłam takim drzewkiem na polu i wiem że dzięki temu mam w sobie tyle siły ale niestety widzę że przez to stałam się zbyt samowystarczalna....a może nawet nie tyle samowystarczalna ile wyparlam część swoich potrzeb przez co może nawet nie raz oberwałam bo ktoś nie rozumiał dlaczego ja nie potrzebowałam czegoś co chciał dać
Dojrzała miłość rodziców polega na równowadze między miłością,a stawianiem wymagań.Rodzice nadopiekuńczy to często te osoby,które były niekochane.Dzieci potrzebują wsparcia i miłości ze strony rodziców.Chów uliczny nie jest zdrowy i dobry
To prawda. Kocham bardzo mocno
Dwa drzewka?
I ogrodnik z konewką.
A dwa ogródki?
Jeden doglądany, a do drugiego nikt nie zagląda...
Jeden z nich będzie rzeczywiście zadbany.
Ale ten drugi nie tylko że będzie zaniedbany, ale narośnie tam cała masa chwastów a nawet dziki las.
Mmm...
Lubi pani gruszki?
Ja nie mam doświadczenia ani wiedzy na ten temat ale zazwyczaj jemy dorodne i soczyste gruszki.
A kupiłaby pani sobie pierdziołki?...
To są takie malutkie gruszeczki, pypcie.
Kiedyś naciąłem się na takie drzewko.
Spróbowałem i w smaku były nie najgorsze.
Ale takich gruszek to ja bym sobie akurat nie kupił...
W tym czasie kiedy natrafiłem na to drzewko przypadkiem natrafiłem na nagranie z panem Janem Przybyłem który użył tej metafory mówiąc o człowieku.
Myślałem wtedy że coś mnie strzeli...
Otóż takie drzewko ponoć można zoperować i ogrodnik który coś o tym wie, umie zrobić tak żeby takie drzewo wydawało dorodne duże gruszki.
Jeśli nikt taki po to się nie znajdzie żeby coś takiego zrobić, to takie drzewo już zawsze będzie wydawać takie małe i nieatrakcyjne pypcie.
Nigdy nie wyda dużych i soczystych owoców.
Nie śledzę obecnie twórczości tego człowieka.
Trochę szkoda.
Ograniczyłem się do absolutnego minimum.
Gdybym miał normalną sytuację życiową to pewnie bym przepracował jego materiały ale na razie to jest niemożliwe żebym oglądał wszystko to co mnie interesuje.
Niektórzy ludzie nie dostają tego co jest im naprawdę potrzebne...
Tak, zgadzam się z panią.
Ponoć istnieje jakiś taki defekt, wyjątkowa anomalia genetyczna za sprawą której człowiek ma pamięć idealnie doskonałą.
Tak.
Podobno rodzą się ludzie z doskonałą pamięcią.
Pamiętają każdą jedną godzinę, minutę i chwilę swojego życia.
Dosłownie każdą chwilę swojego życia...
Ale większość ludzi nie ma tego szczęścia żeby móc pamiętać każdą sekundę swojego życia w nie zniekształconej formie.
Ja bym był usatysfakcjonowany gdyby w latach mojego dzieciństwa nauczono mnie jak mieć dosłownie absolutnie wszystko poukładane w perfekcyjnym porządku.
Żeby mnie nauczono jak wiedzieć absolutnie wszystko to co powinienem wiedzieć, bo wtedy w razie kłopotów i komplikacji mamy świetnie poukładane argumenty którymi możemy się nie tylko bronić, ale również wytykać potknięcia i błędy innych ludzi które czasem mogą być nawet po prostu groźne.
Nie mamy tego szczęścia żeby mieć pamięć doskonałą, szkoda.
Pewnych ograniczeń się nie przeskoczy.
Poprawiłem literówki.
Przepraszam za to, czasem nie wiem czy to ja, czy to moje urządzenie.
Zauważyłem że np.
notatnik czasem zjada mi litery.
Nie wszystko zauważę a jak jestem w kiepskiej kondycji psychoaktywnej to wtedy nie widzę tego typu mankamentów w czasie pisania.
👍👍👍
w dziecku od małego jest budowanie poczucia własnej wartości i sprawczości to ona naprawdę może zdziałać wiele
Coraz wiecej ludzi , zebra po ulicach , coraz wiecej ludzi bezdomnych , coraz wiecej ludzi prosi o zywnosc ...to sa te opuszczone „ drzewka „ , dzieci ,ktore uczylam przez 32 lata hdyby zostawic w dziecinstwie nie przezyly by , / wiecej psychologi poczytac / .
Dziękuję serdecznie jest PANI FENOMENALNA, WYJĄTKOWA JEDYNA W SWOIM RODZAJU DZIĘKUJĘ ZA TO ŻE JESTEŚ,🤔🌹😘
Dziękuje❤❤❤
Dziękuję
I ja to wim 😁 wiem tez ze nie ma sytuacji bez wyjscia.. tego ucze moja corcie. Dziekuje za ten przekaz
Są wpisy popierające tresci tego filmiku i przeciwne ponieważ każdy ma inną historię ale proszę pamiętać o jednym (to apel do wszystkich ) jest TEN który wszystko może, który zapełnia wszystkie nasze braki i wypełnia je skutecznie !!! U Boga musimy wiedzieć nie ma czasu jest ciągle TERAZ czyli Bóg ma Twoje dzieciństwo i każdą trudną sytuację z życia TERAZ ma ją TERAZ przed oczami i dlatego może w każdej chwili zmienić skutki tej sytuacji jeżeli powierzymy Bogu tą sytuację i powiemy żeby się nią zajął i uzdrowił nas z jej skutków !!!
Dziękuje
Dziękuję serdecznie
Beato. Ogladam Twoje filmy i czytam książki od dawna. Pracuję nad sobą ,na tym się skupiam. Chce się z Tobą podzielić moją, jakże ważna dla mnie, myślą, ideą ,która dziś mocno we mnie "uderzyła". Jestem na takim etapie w życiu że wiem ,że gdy niema cierpienia , oznacza to ,że się nie rozwijam, że stoję w miejscu.... I wiem ,że większość ludzi tego zrozumie, ale ja poniekąd lubię gdy odzywają się kolejne traumy,gdy jest ciężko,nawet gdy nocami płacze w poduszkę ......lubię, bo wiem, z własnego doświadczenia , że gdy już się z tego podnoszę ,jestem silniejsza i wiem więcej...... Jestem bliżej prawdy.😊 Chciałam Ci podziękować za to że jesteś obecna w moim życiu. Pięknego, cudownego życia i odkrycia wielu "nowych lądów". 💋
A pani Beata jak zwykle "zna się na wszystkim" 😀😀
To prawda Pani Beato. Może z mojego dysfunkcyjnego dzieciństwa nie da się w stresie uruchomić jakiś pozytywnych rzeczy bo po prostu się cała spinam. Ale umiejętności organizacyjne i spokój który mam gdy komuś się krzywda dzieje mam bardzo duży :)
Co do śmieszkowania bo taki też miałam mechanizm. Byłam zmuszona choć z własnej woli- go porzucić bo wiedziałam że nie tędy droga. Ze koniec z Agą która jest wiecznie zabawna i w dobrym humorze, a chce być prawdziwa.
Kocham siebie , nie chce relacji maso i sado nawet jesli jest to rodzina .
Dziękuję.
Witam wszystkich serdecznie 😘
Akurat jest dokładnie odwrotnie.
Dziękuję...
Dzień dobry 😇🌻🌈
Beatko mówisz pięknie i przekazujesz całą prawdę.
Teraz jest pytanie jak przestać być ofiarą i dlaczego ciągle się nią czuje
To jest pytanie do terapeuty a nie youtuberki, pani Beata nie zna się na terapii.
@@brain45pren5 W znakomitej większości z terapełtami jest tak jak z dietykani po roku terapi masz jeszcze wiekszy problem nisz miałeś :)
Dziekuje Beatko 🌈Opowiedzialas moje zycie- I absolutely sie zgadzam z Twoim przekazem 🤰Moje zycie jest teraz magia☀️Kocham moje zycie tu I teraz - i czuje ze moge przenosic gory 👍Serdeczne pozdrawiam 🇵🇱🇦🇺
Witam serdecznie Panią ❤️ miłego wieczoru!
Z całym szacunkiem, ale traumy dzieciństwa zostają na całe życie... i wcale nie wzmacniają, a trzeba z nimi się bić bardzo często do samego końca, nieraz potrafią sponiewierać, tak że człowiek wolałby wpierdol dostać.... wiem co mówię... do tego dochodzi fakt że żyjesz nie dla siebie tylko innych, wszystkim próbujesz się przypodobać bo wciąż czujesz się jak kompletne zero... to sobie można odsuwać od siebie, ale to wróci... zawsze wraca...
Prawda ❤
To ma sens tylko wtedy gdy taka osoba która miała trudne dzieciństwo zrobi pracę nad soba która jest bardzo trudna i długotrwała. Wtedy ta droga nas umacnia. Zasoby które mają czasem inni naturalnie osoby z traumami muszą wypracować przez wiele lat, a czasem nie są ich przerobić całe życie. Mimo to ta droga jest ich największym zasobem.
Dziękuję 💜
Dziękuję za ten materiał!
To wszystko prawda Pani Beatko 😊😘
Dziękuję za te słowa❤Joanna J.
Przeszłości nie zmienimy.Możemy tylko nadać jej nowe znaczenie. Jeśli postawimy pytanie ,,dlaczego,w jakim celu" ?Odpowiedź zawsze przyjdzie.Trzeba mieć tylko otwarty umysł i odwagę jej usłyszenia.Pozdrawiam serdecznie tych,którzy poszukują wewnętrznej prawdy.Moc jest w nas i z nami.
Witam Beatko: Po wsłuchaniu żałuję ,żem tego nie miał, nie wysłuchał 50/60 lat. Dziś Beatko gdy jestem tym samym drzewkiem na polu ale dziś choć dostałem tę ,,nadzwyczajną być może siłę" nikt mnie nie chce posłuchać, jestem upodlony, poniżony i mimo prawości i niewinności przez ludzi w tym systemie ,,wyrzucony poza nawias". Tamta trauma powtarza się dziś w Polskim Ładzie gdzie sprawiedliwość jest przekuta na odwrotność tego a to co się dzieje czyni się ,,ponad głową" a ja ,,bijąc głową w mur"7 lat nie widzę żadnej poprawy słysząc jak będziesz skakał znajdzie się powód by usadzić(to mówią ludzie z imunitetami, nie mający żadnego skrupułu tak jak Tusk,Putin i inni...przeżywał kolejną traumę beznadziei, pustki...
piękny przekaz
Bardzo dziękuję za tak potrzebną inspirację 🌸🌼🌺
Dziękuję 🥰
Ponadto , czy ktos z tych doroslych ,ktorzy pakowali nas w te traumy kochalo nas ? ...
Czy zastanawiali sie co robia ? Analizowali swoje , postepowanie ...nie ! W przeciwnym wypadku ,
niedoprowdzoliby do tego , dziecko ma byc traktowane z szacunkiem , kochane ,traktowane
jak ksiaze do 7 lat , nastepnie uczone jak pomagac , a po 21 roku traktowane jak przyjaciel .
Realacje maja byc zrownowazone , oboje rodzicow ma uczestniczyc w tym wychowaniu .
Czesto tak nie jest , dlatego mamy terapie zamiast realizacje swojego zycia
Wychowalam sie sama / ojciec mnie i brata nie chcial , matki nie bylo pracowala , a ja musialam wziasc obowiazki ojca majac 8 lat / , majac 10 lat malowalam obrazy aby zarobic pieniadze i tak zostalam artysta malarzem .
Pani Beato, proszę się udać do ośrodka dla bezdomnych. Być może zrozumie Pani, że trauma pozostawia ślady do końca życia. Niestety najlepiej radzą sobie w życiu ludzie, którzy otrzymali od rodziców miłość. Nie chodzi o bogactwo i głaskanie po głowie tylko o miłość. Poza tym radzenie sobie w życiu nie polega na sztucznym uśmiechaniu się, wysyłaniu CV i wmawianiu sobie, że „wszystko jest możliwe”. Nie zawsze możemy być kowalami swojego losu. Jest wiele zawodów, do których szarzy ludzie nie mają dostępu - a nie każdy ma predyspozycje do wykonywania zawodów, które są ogólnodostępne (obecnie większość z nich bazuje na naukach ścisłych). Dodam, że irytuje mnie współczesny kult „silnej kobiety”. W wielu filmikach sugeruje Pani, że wrażliwość jest oznaką słabości i bezradności. Wrażliwi ludzie mają w życiu trudniej, ale bez nich nie byłoby większości przejawów ludzkiej kultury.
Piękne, wspierające słowa oraz Przecudne , zielone, silne drzewko 🙏❤
Jack London osobiście doświadczył życia poszukiwacza złota nad Yukonem. Tu polecam jego bigrafię "Żeglarz na koniu" autorstwa Irvinga Stone'a. Generalnie wszystkie jego książki warte są polecenia. Jack był wyznawcą teorii ewolucji i stąd ta surowość opisów życia na Północy i nie tylko. Tu świetne "Opowieści z Południa" I mnóstwo innych powieści i opowiadań. Dla odmiany genialnie tłumaczone na polski.
Swoją drogą to śmiało mogłaby Pani spróbować sił jako lektor audiobooków 😀
Wspaniały film i przesłanie. Wszystko czego doświadczamy nas wzmacnia i pozwala kroczyć odważnie naprzód. :) Pozdrawiam panią. :)
Jakoś nie wierzę że "wszystko nas wzmacnia" 🤕😢
@@brain45pren5 Może i racja... :p wiele rzeczy nas wzmacnia ale niektóre np. wypadki czy problemy zdrowotne nie zawsze. ;) choć może zależy jak kto co odbiera.
Piękny filmik, bardzo się wzruszyłam podczas oglądania. Czułam, że mam więcej "siły" w porównaniu do innych ale nie potrafiłam sobie racjonalnie tego wytłumaczyć. Dziękuję. ☺️
Uwielbiam pani spojrzenie na świat🌏 trudno się z tym co pani mówi nie zgodzić 😀 pozdrawiam i czekam na więcej 😀
Całkowicie się nie zgadzam. Wyrastanie w miłości i poczuciu bezpieczeństwa daje siłę, wiarę i poczucie własnej wartości.
Pani Beato ma Pani calkowita racje! Niestety wiekszosc osob, co widac po komentarzach, wybiera uzalanie sie nad soba, bo zmiana sposobu myslenie wymaga pracy nad soba, ciezkiej i codziennej pracy, malo kto jest na to gotowy. Znacznie latwiej zrzucic wine na innych. I wiem co mowie, z mojego dziecinstwa jedyne co wynioslam to przekonanie , ze do niczego sie nie nadaje, mialam mysli samobojcze w wieku kilkunastu lat. A teraz? Mieszkam zagranica, w pieknym slonecznym kraju, niedawno wyszlam za maz, za wspanialego mezczyzne, ktore mial tak samo parszywe dziecinstwo jak ja, ale dzieki temu rozumiemy sie, akceptujemy i wspieramy- Mam cudowne zycie, z daleka od mojej toksycznej rodziny. Jestem osoba wysoko wrazliwa ale wiem, ze mam sile na wszystko co mi zycie przyniesie. Oczywiscie, ze sa czasem gorsze momenty, ale wiem, ze zawsze bede w siebie wierzyc. Pozdrawiam pani Beato, bo od Pani sie wszystko zaczelo!
Na przykładzie swoim, stwierdzam, że łatwiej jest ogarnąć wszelkiego rodzaju kryzysy, stresujące sytuacje. Wiem, też, że jak parę lat temu wyleciałem na zakręcie swojego życia, to te zdolności po prostu poszły w niebyt i każdy stres przeżywałem i przeżywam okropnie.
Cudne, bardzo mądrę. Wzruszyłam się tym przekazem na Dzień Dziecka. Dziękuję
Bardzo fajna bajka i biorę ją bez względu na to co przeżyłam. Przeżyłam, jestem i mogę spojrzeć na to co było w taki sposób jak opowiada pani Beata.
Odsuniecie sie od rodziny traumatycznej przynosi cierpienie ...to tylko nasze odczucie ,dlaczego mam sie plaszczyc przed traumatyczna rodzina? Miec wyrzuty i cierpiec ponownie , bo za chwile
znow cos zrobia zlego wobec mnie , prosic o milosc ? Niedawno wrocilam do traumatycznej rodziny i zostalam pobita ...nie to nie tak , trzeba miec swoja godnosc i zyc swoim zyciem .
Po psychoterapiii behawioralno poznawczej patrzę na trudności jak na życiowe wyzwania będące okazją do nauki, tak jak Pani 🙂 dziękuję za te cenne prawdy 👍
🌹
Takie brednie może opowiadać osoba która może i podróżowała, ale na pewno nie poznała życia. Ile dzieci zostało przeznaczone na przeszczepy, czy eksperymenty medyczne. Ile ludzi nie otrząsnęło się z traumy i szoku i lęków które skłoniły w dorosłym życiu na wejście na drogę przestępczą. Ta kobieta nie wie o czym mówi.
To prawda.