Σαν προσθήκη στο πολύ καλό βίντεο του Στέλιου: Υπάρχουν άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και νευροΑτυπικότητες που δεν το συνειδητοποιουν μέχρι το λύκειο και το πανεπιστήμιο, όπου αρχίζουν τα ζόρια. Και εκεί χτυπάει ακόμη χειρότερα το "γιατι δεν μπορω να διαβασω;" / "γιατι δε θυμαμαι τιποτα απ οσα διαβαζα τοσο καιρο παρολο που εκανα βαθια μελετη;" / "γιατι πρεπει να τραβαω ΄πισω΄ την προσοχη μου σε μεγαλυτερο βαθμο απο τους αλλους;" / "γιατι αποφευγω τα βιβλια επειδη η υφη της σελιδας μου φερνει ανατριχιλα;" / "γιατί συγκεντρώνομαι μονο μετα απο δυο ποτηρια καφε και ειμαι πρωτο εξαμηνο πρωτο ετος;" / "γιατι θελω να διαβασω μονο οταν παιζει κατι στο background;" Η δυσκολια του διαβασματος ειναι κοινη για ολους αλλα τα ατομα που προανεφερα εχουν μια παραπανω δυσκολια λογω των συγκεκριμενων συνθηκων, και επισης δε μαθαινουν με τον ιδιο τροπο οπως οι νευροτυπικοί. Έτσι τους βασανίζουν ένα τσικ περισσότερο αυτές οι καταστάσεις. Και οι συμβουλές που κυκλοφορούν συνήθως δεν τους βοηθούν συνήθως. Οπότε μιας και το βίντεο αυτό έχει σκοπό να βοηθήσει, έτσι και σαν προσθήκη στα λόγια του Στέλιου εγώ συμπληρώνω: *Κατανοείστε τους εαυτούς σας και ψαχτείτε με σκοπό να καταφέρετε με τον δικό σας τρόπο τη "βαθιά μαθηση". * Υ.Γ. ξαναλέω πως ο Στέλιος τα ειπε πολύ καλα και δε θελω να υπονοήσω οτι παρελειψε κατι, ή δεν ασχολήθηκε με κάτι εσκεμμενα. Ο Στέλιος έκανε το βίντεο που ειχε στο μυαλό του, τα ειπε τελεια με αρκετα disclaimers, και μπραβο του
Πολύ σωστό το κομμάτι με τους νευροατυπικούς. Κατά μια έννοια ίσως κι η διπολική είναι neurodivergent και σε μένα έπαιξε το ρόλο του. Πάρα πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε με ειδικούς αν εντοπίζουμε ότι όλα αυτά που κάνουμε δεν βοηθάνε (όπως τελικά έκανα κι εγώ). Δεν μπορούσα να επεκταθώ στο ζήτημα της μαθησιακής δυσκολίας καθώς έχω λίγες γνώσεις και εμπειρία. Αλλά θα κάνω pin το σχόλιό σου για να το δουν και να ψαχτούν όσ@ νομίζουν ότι κάτι τρέχει. Θενκξ γιουζ!
Ισχύει. Και εγώ π.χ έχω ένα ικανοποιητικό ποσοστό ΔΕΠ/Υ αλλά βρίσκομαι στο δεύτερο πτυχίο (απο Χημικό τώρα Φαρμακευτική) και προσπαθώ να διαβάζω και λογοτεχνία όταν προλαβαίνω. Δεν σημαίνει ότι ακόμη και σήμερα μετά από τόσα χρόνια διαβάσματος δεν δυσκολεύομαι αρκετά να συγκεντρωθώ, (ειδικά στην σημερινή εποχή), και έχω χαμηλότερη απόδοση χρόνου/αποτελέσματος απο συμφοιτητές και φίλους. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε αλλά και το selfloathing μπορεί να γίνει αρκετά τοξικό, πρέπει να αποδέχεσαι κάποια στιγμή τον εαυτό σου για αυτό που είναι.
Είμαι στο Μαθηματικό, δύσκολο αντικριμενο, 8ο έτος κι ακόμα έχω, στην Ελλάδα της κρίσης, αναγκαστικά από 3ο έτος να δουλεύω φυλλάδια τις μέρες που είχα μεσημέρι μάθημα αντί πρωί, μετά έκανα μαθήματα για ναυαγοσώστης, πρώτα πισίνα μετά θάλασσα, ώστε να δουλέψω μόνο καλοκαίρι πλέον, και ήμουν πρωί φυλλαδια, μεσημερι σχολή, απόγευμα θεωρητικά η κολυμβυτηριο, 2 εξάμηνα αυτό (συν σκ ελιές στο χωριο). Μετά 4 σεζόν σε ξενοδοχεία, χωρίς ρεπό, πολλή ζέστη, που να διαβάζεις καλοκαίρι λιωμενος για Σεπτέμβρη. Μετά πανδημία, δυσκολίες με διαδικτυακά, λιγότερες διδακτικές ώρες. Μέσα σε όλα αυτά, διαβάσματα και ώρες για δίπλωμα οδήγησης, διαδικτυακά πανεπιστημιακά μαθήματα ως σεμινάρια σε φιλοσοφία και ιστορία, σεμινάρια συγγραφής που είναι το άχτι μου όταν βιοποριστω, να γράφω βιβλία. Θα τελειώσω όποτε θέλω και μπορώ και καμιά σκατοκοινωνια δε θα με κρινει που καθυστερω στο σύστημα που έφτιαξε και με καταπιέζει.
Νομίζω ότι όποιος δεν έχει δουλέψει όσο σπουδάζει δεν μπορεί να καταλάβει πόσο επηρεάζει τη συγκέντρωσή σου και πόσο χαμένες είναι οι εξεταστικές του Σεπτέμβρη.
Να πούμε ότι αυτά ισχύουν κια για τους εργασιομανεις, που νομίζουμε ότι 12 ώρες στη δουλειά δν είναι αρκετές και παίρνουμε δουλειά για το σπίτι το βράδυ, συν δουλειά για το σκ. Έχω φτάσει την εργασιομανια σε τέτοιο επίπεδο που κοιμόμουν με γυαλιά ηλίου και ωτοασπίδες γτ δν μπορούσα να ακούω ούτε το τικ τακ του ρολογιού. Τελικά νοσηλεύτηκα γιατί για ένα μήνα δεν ήμουν λειτουργική και είχα πολύωρες καθημερινές ημικρανίες. Το καλύτερο είναι ότι συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο νομίζοντας ότι τώρα επειδή παίρνω αγωγή θα γλιτώσω απλά την ημικρανία. Τα γράφω για να τα βλέπω εγώ, don't mind me. Να προσέχετε τους εαυτούς σας, και να θυμαστε οτι κάποια στιγμή θα θέλετε πίσω αυτόν τον χρόνο που είχατε burnout ή /και κατάθλιψη και χάσατε μήνες από τη ζωή σας. Ο χρόνος δε γυρνάει πίσω. Σεντοναρα, ευχαριστώ.
Πολυ καλα τα λες!! Ειμαι κι εγω σε μια παρομοια κατασταση. Εντωμεταξυ δεν ειναι και ευθυνη των senior σου/μας αυτο ταυτοχρονα; Γιατι καποιοι σου δινουν παραπανω δουλεια απο το 8ωρο ή σε πιεζουν να δουλεψεις παραπανω και υπονοουν οτι δε θα παρεις προαγωγη αν δεν σκιζεσαι στη δουλεια. Η εργασιομανια ειναι και προσωπικο προβλημα αλλα βλεπω οτι καλλιεργειται και απο το περιβαλλον, οπου οι εργασιομανεις αντιμετωπιζονται σαν θεοι και συνηθως 'επιβραβευονται' με παραπανω δουλεια. Πρεπει να θυμηθουμε οτι εργαζομαστε για να ζησουμε, οχι οτι ζουμε για να εργαζομαστε.
Είναι ένα θέμα η εργασιομανία. Προσωπικα, μιας και έχω συγκεντρωτικές τάσεις και τάσεις ελέγχου, τείνω να μαζεύω πάνω μου πολλά πράγματα και να δουλεύω έντονα και πολλές ώρες. Παρόλα αυτά, στα παιδιά του τμήματος δεν βάζω δουλειά εκτός ωραρίου. Αν είναι να γίνει κατι έξτρα, θα το κάνω εγώ. Επίσης, αν κάποιος σκίζεται στη δουλειά, κατά πάσα πιθανότητα ο μανατζερ του θα κάνει ότι μπορεί ωστε να τον κρατήσει εκεί που είναι, μιας και αν φύγει/πάρει προαγωγή θα χαθεί ένα εργαλείο από την φαρέτρα του τμήματος (και θα πέσουν τα νουμερακια του). Keep that in mind. Κάτι ακόμα: έχω δει οτι μετά απο 8-9 άντε 10 ώρες, δεν βγαίνει δουλειά και την επόμενη ημέρα κουτουλάω (άρα χάνει και η εταιρία). Από τη στιγμή που τους το εξήγησα, κόπηκαν κάτι δουλειές τα σάββατα και λοιπές εξυπνάδες, και όλοι είμαστε καλύτερα. Αν έχετε τέτοιο culture στη δουλειά, θα πρότεινα σιγα σιγα να φεύγετε.
@@CargoCultScientist Φυσικά, έχεις δίκιο. Σε ποιους το εξήγησες αυτό για την παραγωγικότητα/κουτούλημα; Διότι φοβάμαι πως να το πω σε ανώτερο είτε δε θα καταλάβει, είτε θα με βάλει στο μάτι. Και δεν είμαι έτοιμη να φύγω ακόμη από αυτό το περιβάλλον, οπότε πρέπει να το κάνω όσο πιο φιλικό μπορώ προς εμενα
@@celseac8107 ναι, είναι δύσκολο αυτό. Εγώ έχω το πλεονέκτημα ότι τρέχω εγώ το τμήμα και είχα δείξει αρκετά ανεβασμένα νουμεράκια. Εξηγήσα στη διοίκηση ότι δεν γίνεται να γυρνάω σπίτι και τα σαββατοκύριακα να κοιμάμαι 15 ώρες την ημέρα γιατί δούλευα μέχρι τις 01:00 όλη την βδομάδα. Εφόσον τα νουμεράκια παρέμειναν σταθερά, κανένας δεν είχε πρόβλημα. Αλλά φρόντισα να τρέξω πάρα πολύ το τρεινινγκ για τα άτομα του (οκ, μικρού) τμήματός μου, οπότε παρήγαγαν περισσότερο και δεν χρειαζόταν να έχω τόσο hands on approach. Ουσιαστικά, το θέμα είναι να δουλεύει κάποιος έξυπνα, όπως λέει ο Στέλιος, όχι πάρα πολλές ώρες. Και αν υπάρχει καλή τεχνογνωσία και background στο τμήμα, η δουλειά γίνεται πολύ πιο αποδοτική. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει οι seniors να ασχοληθούν έντονα και με καλό τρόπο με τα άτομα του τμήματος, αλλιώς μόνο με φωνές δεν βγαίνει τπτ. Επίσης, πρέπει οι seniors να ακούνε και τα άτομα, είτε με προτάσεις για βελτίωση/tips για το software/οτιδήποτε ώστε η ομάδα να πηγαίνει μπροστά συνολικά.
Πραγματικά το πρόγραμμα μέσα στο εξάμηνο βοηθάει. Προσωπικά είδα διαφορά από προπτυχιακό σε μεταπτυχιακό. Στο δεύτερο, ειδικά προς το τέλος έφτιαξα πρόγραμμα όπου κάθε μέρα είχα συγκεκριμένη ύλη, ανάλογα με την δυσκολία της. Μάλιστα στην τελευταία ενότητα της σχολής ολοκλήρωσα επανάληψη 2 φορές. Φυσικά στο κομμάτι των ασκήσεων θέλει πολλές φορές επίλυση. Σελίδες επί σελίδων, όπως λες. Φυσικά η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αν ξεκινήσεις 2-3 μέρες και ... δεν σταματήσεις την 4η, θα ρολαρει. Μικρή λεπτομέρεια. Τα μέρη κεφαλαίων, "Εισαγωγή" "λέξεις κλειδιά" "Περιγραφή δομής κεφαλαίου" "Σύνοψη" κ.λπ. βοηθάνε. Μην τα προσπερνάτε είναι εκεί για κάποιο λόγο. Ακόμα και τα περιεχόμενα σου δίνουν την δομή του βιβλίου προτού μπεις στα βαθιά.
Στέλιο καλησπέρα, και εγώ έχω αντιμετωπίσει κάποιες δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις κυρίως κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχή και δουλειά παράλληλα με το πτυχίο, αλήθεια ήταν σα να ακούω τον εαυτό μου στο βίντεο. Είχα πέσει σε μια λουπα γεμάτη απόγνωση ότι δεν θα τα καταφέρω ποτέ, γεμάτη self-doubt και σταδικά με πολύ προσπάθεια κάπως το άλλαξα*, ξέρω ότι είμαστε πολύ που νιώσαμε ή νιώθουμε έτσι και για αυτό το αναφέρω, Καλή εξεταστική σε όσους γράφουν ακόμη! *Κάποια πράγματα που βοήθησαν εμένα είναι: διάβασμα με εφαρμογή που κρατάει χρόνο, αναγνωστήρια/καφετέριες/βιβλιοθήκες, διάβασμα με φίλο, ασχολία με το αντικείμενο μου - πέρα τον στενών και πεζών πλαισίων των μαθημάτων και του πανεπιστημίου - ώστε να βρω μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Δούλευα σε μια αλυσίδα με καφέ και σάντουϊτς από τα 19 μου χρόνια.Ξεκινησα αυτή τη δουλειά με σκοπό να μαζέψω κάποια χρήματα,για να σπουδάσω μόνος μου χωρίς καμία βοήθεια από τους γονείς μου αυτό που πραγματικά αγαπάω (κόμιξ,γραφιστική).Μετά από 3,5 χρόνια κουραστικων υπερωριών,χωρίς να έχω χρόνο ούτε να έχω προσωπική ζωή έστω να βγω για κανέναν καφέ τίποτα,έχω φτάσει σε ένα τέλμα μη μπορώντας να πιάσω το μολύβι,για να σχεδιάσω ούτε ένα ανθρωπάκι.Ενω πριν την δουλειά οι ασχολίες μου ήταν ξεκάθαρα καλλιτεχνικής φύσεως (χορός,ζωγραφική,μουσική) και μέσα σε 3 χρόνια και κάτι όλα αυτά έφυγαν από το παράθυρο και ερωτω γιατί.Γιατι να περάσει κάτι τόσο ψυχοφθόρο ένα παιδί που πολύ απλά θέλει να κυνηγήσει το όνειρο του που στην τελική δεν τον βοηθάνε κιόλας και απλά έχει γίνει ένα πιόνι του συστήματος που το ξεζουμιζουν κάθε μέρα,για να έχουν κέρδος άλλοι.Οταν είχα μιλήσει στην δουλειά μου,ότι επιτέλους μπορώ να σπουδάσω και να δουλέψω παράλληλα (έναν χρόνο πριν φύγω) είπαν ότι θα με βοηθήσουν με το πρόγραμμα,για να μπορώ να βλέπω τα μαθήματα της σχολής.Τ παράτησα μετά από 6 μήνες γιατί είχα πολλές απουσίες και κοιμόμουν πάνω στο θρανίο,από τα 10ωρα κάθε μέρα που έκανα και μου ρουφαγαν την ψυχική μου ενέργεια.Και λίγο πριν φύγω με είχαν για έναν μήνα 14ωρα σερί,έτσι για το ευχαριστώ τους για όσα τους έκανα στα μπουρδελομαγαζα τους.Και τώρα πάλι εδώ,στην λευκή κόλλα χαρτί περιμένοντας την έμπνευση να έρθει.Μην περιμένετε ποτέ κανέναν να σας βοηθήσει,για να πραγματοποιήσετε αυτά που θέλετε να κάνετε.Ολοι κοιτάνε το συμφέρον τους όλοι.Και δυστυχώς σας εκμεταλλευονται,για να κερδίσουν περισσότερα λεφτά...και πάντα θα γίνεται.Κατι τελευταίο,μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει,γιατί δεν γυρίζει πίσω.Ευτυχως το κατάλαβα νωρίς και πλέον κυνηγάω το όνειρο μου.Καλη συνέχεια και ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Αιώνιος μη νορμοθυμικός φοιτητής εδώ. Μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα. Έχω περάσει βαριά καταθλιπτικά επεισόδια προσπαθώντας να διαβάσω πολύ έντονα, τα οποία οδήγησαν και σε burnout. Έμαθα με κάποιο τρόπο να φοβάμαι το διάβασμα και να ασχοληθώ σε βάθος με κάτι. Όλα αυτά βέβαια συνέβαιναν πριν μάθω για αυτά τα πράγματα και πριν ζητήσω βοήθεια, ευτυχώς τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα πλεον. Σε ευχαριστώ για αυτό το βίντεο, από τα πιο βοηθητικά που έχω δει σε αυτό το θέμα, να σε καλά.
Αγαπητέ Στέλιο πραγματικά αυτά τα βίντεο με βοηθανε πάρα πολύ ειδικά σε μια δυσκολη σχολή που βρίσκομαι όπως είναι το φυσικό. Απλά επειδή εργάζομαι ταυτόχρονα δεν προλαβαίνω να διαβάσω συν ότι πληρώνω λάθη του παρελθόντος που άφησα την σχολή για ένα μεγάλο διάστημα. Είμαι επί πτυχιω και έχω τρομερό άγχος λόγω του νομοσχεδίου που θέλει διαγραφές φοιτητών επί πτυχιω σε 4 χρόνια και είναι ένας ατελείωτος εφιάλτης και τρομερό άγχος καθώς είναι το όνειρο μου να γίνω φυσικός. Εσύ προσωπικά πιστεύεις ότι θα περάσει αυτό το νομοσχέδιο της κεραμεως ή θα υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις που θα δώσουν μια παράταση; Συγγνώμη αν σε πρήζω με κάτι τόσο προσωπικό αλλά πραγματικά βρίσκω ευκαιρία να ηρεμήσω από αυτό το στρες που μου προκαλεί και πολλές κρίσεις πανικού λόγω της απειλής διαγραφής. Σε ευχαριστώ παρόλα αυτά για το περιεχόμενο και τις ίδιες που εκφράζεις σε αυτό το κανάλι.
Κι εγώ έπαθα κρίσεις άγχους την πρώτη φορά που πέρασε και ήμουν 6ο έκτος και θα μας διαγράφανε ΕΚΕΙΝΟ το έτος. Είχα αρκετά μαθήματα στην πλάτη. Πέρασα τα πάντα εκτός από 5 σε ένα χρόνο. Μετά έμεινα ένα κουρέλι που δεν μπορούσε να κουνηθεί. Κάπου εκεί ξεκίνησα το σταντ απ και η σχολή έγινε ένα μακρινό παρελθόν. Δεν μπορώ να σου πω αν θα το περάσουν. Μπορώ να σου πω ότι το προσπαθούν από το 2004 αν θυμάμαι καλά, απλώς τώρα είναι κακή στιγμή. Δεν νομίζω να το κάνουν τώρα, δεν τους συμφέρει. Ίσως όταν ξαναβγούν.
Πολύ ωραίο θέμα. Το βίντεο είναι τροφή για σκέψη για διάφορους προβληματισμούς. Καλή επιτυχία σε όσους έχουν εξεταστική ή έχουν ένα στόχο και προσπαθούν να τον πετύχουν!
Τα βίντεο σου πάντα δίνουν τροφή για σκέψη και προβληματισμο!! Σχετικά με την εκπαίδευση, σαν εκπαιδευτικός, θα πω πως είναι, σαφώς πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην απόκτηση γνώσης ενός ανθρώπου, αλλά πέρα από τους παθολογικούς παράγοντες (τυγχάνει να ταλαιπωρούμαι με 3 αυτοάνοσα από 5 χρονών με δυσκολία στο σχολείο) και τα ενδιαφέροντα του ανθρώπου, μεγάλο ρόλο παίζει και πως οι υπεύθυνοι για την μάθησή σου (εκπαιδευτικοί, γονείς, κοινωνία) σε καθοδηγούν σε αυτό το μαγικό ταξίδι. Να κατανοήσουν τους προβληματισμούς σου, τα προβλήματά σου (σωματικά και ψυχολογικά), την σκέψη σου... Και αφου κατανοήσουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ εσένα, με τα όποια θέματα ή ενδιαφέροντα, να σε βοηθήσουν, πρώτον, να κατανοήσεις τον εαυτό σου και να τον εμπιστευτείς και έπειτα να σε βοηθήσουν στην εξέλιξη σου σύμφωνα με τα δικά σου "θέλω". Να μη σου προφέρουν ξερή γνώση και απογοήτευση... Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια μπαίνει νέο αίμα στην εκπαίδευση, τα κοινωνικά δεδομένα αρχίζουν και αλλάζουν, όπως και λίγο η νοοτροπία. Θέλει δουλειά πολλή βέβαια, αλλά τουλάχιστον είναι θετικό το γεγονός ότι ξεκίνησε.
Επίσης πολυ σημαντικό αυτο που είπες για την αυτοτιμωρία. Ειναι ολόκληρο κεφάλαιο που προσωπικά το συζητώ με την ψυχολογο μου, γιατί περισσότερα κακα κάνει παρα καλα. Μπαίνεις σε ένα σύστημα αυτοκριτικής (όχι ωφέλιμης) με το διάβασμα να καταλήγει σε δεύτερη μοίρα, ενώ ο πρώτος στόχος ειναι να την πεις στον εαυτό σου, ότι «Κοιτα, διάβασα!». Προφανώς όταν αντιμετωπίζεις ή καταπραΰνεις το πρόβλημα (τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση) το διάβασμα πήγαινε καλύτερα και είχε στόχο στη γνώση, όχι στην αυτοκριτική.
Ακούγοντας το βίντεο συλλογιζόμουν τον δικό μου τρόπο διαβάσματος, ο οποίος στηρίζεται μάλλον στο multitasking. Συγκεκριμένα, επιλέγω να κρατάω κάποιες σημειώσεις από ένα concept introduced in class καθώς παρακολουθώ βίντεο(s) που έχω ξαναδεί. Νιώθω ότι αυτή η διαδικασία κάνει soothing στον εγκέφαλο μου και triggering of the basic elements to be studied intensively & extensively. Φυσικά, αυτό συμβαίνει μόνο έως ότου καταφέρω να συγκεντρωθώ και να ξεκινήσει η ουσιαστική δουλειά/διάβασμα. Παραθέτω αυτή την τεχνική -αν μπορώ να το πω έτσι- χωρίς φυσικά να υποστηρίζω την ορθότητα της. Το βίντεο σου με βοήθησε αρκετά να οριοθετήσω τι σημαίνει πραγματική /ουσιαστική δουλειά πάνω στο διάβασμα και τι απλά triggering.
Πόσο δίκιο ... Πόσο κανείς δεν σε προετοιμάζει για αυτό και σε κάνει να νιώθεις ένοχος και βύθιζεσε, η τα παρατας γιατί νομίζεις οτι δεν κανεις για αυτό, και αν έχεις και καθηγηταραδες που ειτε γιατί δεν τους νοιάζει είτε εσκεμμένα δεν εξηγούν και δεν σε βοηθάνε να καταλάβεις το μαθημα... Και τα παράτας. Αλλιως αγοραζεις βιβλία σχετικα με την ύλη και το θέμα, βρίσκεις τον ευατο σου να διαβάζεις και να λύνει πάκους Α4 με διαφορικες και μιγαδικους και κυκλωματα , ασκήσεις μπας και βγαλεις ενα 5... Ακόμα και αν αγαπάς την σχολή που πέρασες μετέπειτα την δουλειά σου, ειναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Well that video hit me hard... Έχω περάσει burn out στην πρώτη λυκείου, το ξεπέρασα με ένα πολύ πιο χαλαρό πρόγραμμα στην δευτέρα λυκείου και κατάφερα στις πανελλήνιες να πάω πάρα πολύ καλά και να περάσω στη σχολή που ήθελα. Fast forward στην πρώτη εξεταστική όπου φρικάρω φουλ, μετά ήρθε και ο κοβιντ με τα online μαθήματα και έδεσε το γλυκό. Long story short έχω διάγνωση για ocd, περνάω εδώ και δύο χρόνια ένα βαρύ σχετικά καταθλιπτικό επεισόδιο με sh και όλα τα ωραία και η απόδοση στο πανεπιστήμιο έχει πιάσει αποπατο. Από το overachieving πέρασα στο "είμαι μια αποτυχία" και το κακό είναι ότι δεν βλέπω φως στο τούνελ. Δεν συνεισφέρει κάπου στο content του βίντεο αυτό το comment, vent ήθελα να κάνω απλά. Αυτά 🖤 αγάπη σε σένα στελαρα
Συνεισφέρει φυσικά στην ορατότητα της πολυπλοκότητας της φάσης. Δεν είναι απλό και δεν είναι σε καμία περίπτωση "τεμπελιά". Δεν είσαι μια αποτυχία, είσαι γαμάτη και η εποχή είναι αδιανόητα δύσκολη. Δεν είναι καιροί για μαστίγιο. Περαστικά και μη μασάς.
Αλίκη, μιας κι έχεις πλήρες ονοματεπώνυμο θέλω να σου πω ότι είμαι η overachiever δασκάλα των κρουστων του σχολείου σου. Δεν κάναμε ποτέ μάθημα μαζί αλλά σε θυμάμαι και θέλω να σου πω ότι όταν ξεκίνησα να δουλεύω εκεί, είχα αδιάγνωστο burnout και ΓΑΔ, τα οποία ήταν αποτέλεσμα των σπουδών μου. Είμαι εδώ 5 χρόνια και μόλις τα τελευταία δύο μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Έχοντας μια παραπάνω εμπειρία που λες, θέλω να ξέρεις ότι κανένα achievement και καμιά απόδοση σε κανένα πανεπιστήμιο δεν αξίζει την ψυχική σου υγεία. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι για να φροντίσεις τον εαυτό σου. Τα υπόλοιπα μπορούν πάντα να περιμένουν. Στέλνω όλες μου τις ευχές
Δεν ξέρω αν θα "βοηθήσει" ή απλά θέλω να κάνω "επίδειξη" παρατηρητικότητας πρωί πρωί και σίγουρα εκτός θέματος. Επειδή έχω δει και παλιότερα βίντεο, έχω να πω μπράβο για την δουλειά που κάνεις για να πας από του "απόλυτο" προς το "φαίνεται να δουλεύει", "ακούστε και αυτό" κτλ. Όχι τόσο για το αποτέλεσμα του πράγματος, γιατί μερικές φορές "it is what it is", αλλά για τη δουλειά που κάνεις με τον εαυτό σου και καλό θα ήταν να το κάνουμε όλοι. Growth mindset. Σόρυ αν δεν έβγαλε νόημα και για τα κλισέ βλαχοεγγλέζικα, είναι πρωί! 🤷♀️
Όταν δεν μιλάω για θέματα που είναι απόλυτα όπως πχ η Επίπεδη Γη ή η βαρύτητα, προφανώς και δεν θα είμαι απόλυτος. Επίσης, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο ακόμη μπερδεύουμε τον χαρακτήρα "Τα Νεύρα Μου" με τον άνθρωπο "Στέλιο Ανατολίτη". Η υποκριτική δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, μην πάμε στα βασικά τώρα. Δεν θεωρώ ότι το κανάλι αντικατοπτρίζει τη δουλειά που κάνω με τον εαυτό μου, αλλά αν σε εμπνέει, ποιος είμαι εγώ να πω το οτιδήποτε. Σε ευχαριστώ πολύ!
Τόσες φορές που άκουσα τη λέξη conditioning μου σκάει στο μυαλό η συμπεριφοριστική θεωρία της μάθησης και ξαφνικά η μισή ύλη εφαρμοσμένης γλωσσολογίας. Να σαι καλά Στέλιο!!!!
Πολύ ωραίο βίντεο! Βρισκόμαστε στην κοινωνία της ρηχής πληροφορίας, και όχι της οργανωμένης και σε βάθος πληροφόρησης και επεξεργασίας εγκεφάλου. Ωστόσο κάποιοι επιμένουν να μελετούν σε βάθος κι αυτό είναι παρήγορο.
Ίσως να με θυμάσαι από την παράσταση στο Ηράκλειο το 2020, που σου είχα πει να το παλεύαμε μαζί να πάρουμε το πτυχίο. Τελικά το πήρα τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, πήγα στρατό, και τώρα ψάχνω δουλειά για ένα εξάμηνο περίπου. Σου εύχομαι τα καλύτερα και να συνεχίσεις με επιτυχίες.
Εγω: η αδυναμια μου να διαβασω το τελευταίο εξάμηνο εχει χτυπήσει κοκκινο, τι διαολο μου συμβαινει, αφου μου αρεσει η σχολη γιατι δε μπορω να συγκεντρωθω να διαβασω ουτε μια σελιδα. Ο Στελιος: Βγαζει αυτο το βιντεο.
Πολύ σημαντικό βίντεο και πολύ μελετημένο! (Ή ετσι το έκανες να φαίνεται 😅) Πιστεύω πως θα είναι πολύ χρήσιμο ανεξαρτήτου ηλικίας. Σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτω σύντομα... 👏👏
Το έχω βιώσει όλο αυτό που περιγράφεις. Τελικά τα κατάφερα κάνω διδακτορικό στο ΑΠΘ φυσική. Γενικά είμαι αντικοινωνικός πιστεύω, δεν κάνω τίποτα άλλο πέρα από διάβασμα!
Τα Κυριακοσκαλίσματα είναι το fanfic των Νεύρων. Change my mind. Αν και πράγματι το burnout, όταν έρχεται, τουλάχιστον για μένα, σημαίνει "πέφτω στο ρελαντί", επίσης όταν έρχεται, φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν το "after work" από το προϊντερνετικό (προϊστορικό;) μιμίδιο με τον Γκάρφιλντ. Μπορεί αυτή η εικονοποίηση να βοηθάει να το εντοπίζω;
Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να έρχεται, κάτι στην όλη ιστορία χρειάζεται μια ρύθμιση για να μπορείς να το αποφεύγεις γενικώς. Όχι την κούραση, αυτή είναι αναπόφευκτη. Την υπερκόπωση όμως, ναι.
τωρα θα παω πανεπηστημιο.θεωρουμε καλος μαθητης (θεωρητικα ημουν παντα καλος μαθητης αλλα απο ενα σημειο και μετα δεν διαβαζα{τουλαχιστον οχι αυτο που λενε 'θα τελειωσεις ολα τα μαθημα και μετα θα παιξεις'}) αν και δεν εχω ιδιαιτερη "πειρα" με το διαβασμα. Η αληθεια ειναι οτι ειμαι πiιο πολυ ακουστηκος τυπος και δεν μπορω να κανω αυτο το "θα κατσω 3 ωρες (και ας ειναι με διαλειμματα) και θα δαβασω". πρεπει να επισημανω οτι στις ταξεις ειμαι προσεκτηκος και τα περισσοτερα τα μαθαινω απο εκει. πιστευεις οτι θα εχω θεμα στο πανεπηστημιο ή και γενικοτερα στη ζωη και απλα χρησημοποιω την δικαιολογια "ειμαι ακουστηκος τυπος οποτε δεν θα διαβασω" ή οτι ειναι κατι normal? ειναι λιγο ασαφες η ερωτηση γιατι δεν με ξερεις κιολας αλλα με νοιαζει ας πουμε η γνωμη σου ως ατομο σχετικο με την ακπαιδευση
Γειά σου Θάνο. Σ' ευχαριστώ για το μηνυμα. Δεν είμαι ειδικός για να σου απαντήσω με απόλυτη βεβαιότητα, οπότε ο,τι σου πω συζήτα το με κάποιον ειδικό. Η βιβλιογραφία τελευταία νομίζω πως ψιλοαπομυθοποιεί τους όρους ακουστικός/οπτικός τύπος. Η γνώμη μου είναι ότι θα σου είναι πολύ χρήσιμο ο,τι κάνεις να το κάνεις με πλάνο. Δηλαδή αν σε βολεύει να ηχογραφείς το μάθημα και να το ακούς πολλές φορές, να το κάνεις. Το σίγουρο είναι ότι μαθαίνουμε με την επανάληψη κι όσο ανεβαίνεις σε επίπεδο θα είναι όλο και πιο απαραίτητο να μπορείς να κάνεις επανάληψη. Βρες ένα σχέδιο που να σε βολεύει και θα τα πας μια χαρά! Δεν υπάρχει σωστό και λάθος όταν υπάρχει σύστημα και πειθαρχία ❤️
@@st.anatolitisπρωτον ευχαριστω πολυ μονο που απαντησες, δευτερον, ακομα ψαχνομαι για τον τροπο που χρησιμοποιω (τουλαχιστον οταν ειμαι μονος μου γιατι οταν μου το εξηγει καποιος, μου μενει πολυ πιο ευκολα) οποτε θα δουμε. Τριτον, εχεις σκοπο να ερθεις καθολου Δραμα για καμια παραστασουλα? :)
Είδα το βίντεο γιατί ήξερα πως θα πάρω κάποια καλή συμβουλή για να συνεχίσω το διάβασμα...καθώς το έβλεπα, επειδή ακόμα και από αυτό αποσπάστηκε η προσοχή μου, έβαφα τα νύχια μου....που σημαίνει οτι τώρα δεν μπορώ να πιάσω το στυλό να κάνω ασκήσεις στην εφαρμοσμένη στατιστική....
Στέλιο, είμαι 33. Το πρόβλημά μου δεν είναι το πτυχίο μου. είναι η δουλειά μου. Η ΖΩΗ ΜΟΥ. Σε παρακολουθώ, διαβάζω τα βιβλία σου και αυτός ο μοναδικός τρόπος έκφρασης του προφορικού σου λόγου, έχει δώσει μια τρομερή αισθητική στην ανάγνωση κάθε σελίδας τους. Αυτό το βίντεο δεν το είχα δει. Και δεν το είχα δει, όπως και κάποια άλλα που ανεβάζεις, γιατί αποφεύγω. Αποφεύγω να "αντιμετωπίσω" τη σοβαρότητας μιας Χ κατάστασης. Αποφεύγω να δω την πραγματικότητα, την αλήθεια. ΤΗΝ ΞΕΡΩ. Αλλά η δική μου ψυχική ασθένεια και κάποιες δυσκολίες που πέρασα τα τελευταία 3 χρόνια, με έχουν εγκλωβισμένη στο μυαλό μου και συνεχίζω να ταΐζω την ασθένεια. Σήμερα έβαλα το βίντεο. Δεν ξέρω πώς, αλλά το έβαλα. Σχεδόν έβαλα τα κλάματα με όσα είπες, λόγω ανακούφισης. Είδα όλη μου την ζωή των τελευταίων 3 χρόνων σε αυτά σου τα λόγια. Και αισθάνθηκα ότι υπήρξε μια "κατανόηση" αυτού που βιώνω. Μια "συμπαράσταση". Ναι, κάνω ψυχοθεραπεία, ναι, παίρνω την δικαίωση και την κατανόηση, αλλά αυτό το βίντεο, ήταν κάτι άλλο. Κάτι σαν μικρό στήριγμα, στην προσπάθεια που έχω ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, να δώσω κάτι καλύτερο στον εαυτό μου. Φράσεις και λέξεις που ακούστηκαν σε αυτό το βίντεο, έκαναν τεράστιο κλικ μέσα μου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για ΟΛΟ σου το υλικό, σε ευχαριστώ που έχεις αποφασίσει να μοιράζεσαι αυτά τα υπέροχα πράγματα μαζί μας. ❤️
Στέλιο, τι γνώμη έχεις για τους Vegan? 💚 (Εννοώ, για την φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής, που λέγεται Vegan)! Αυτό που έπρεπε να είχα γράψει απο την αρχή, είναι, έχεις σκεφτεί ποτέ να γίνεις Vegan και πως θα άλλαζε η ζωή σου? Απάντησέ μου, σε παρακαλώ!☮🎵🎶🎶🎵
Δεν έχω γνώμη. Οι φανατισμένοι αυτών των κύκλων δεν με ενδιαφέρουν. Ακολουθώ τις συστάσεις των ειδικών, μειώνω το κόκκινο κρέας όσο μπορώ. Δεν μπορώ να γίνω vegan, όπως δεν μπορούνε όλοι (μην ακούς όποιον λέει ότι μπορούν όλοι, είναι ιατρικά λάθος αυτό το πράγμα). Σίγουρα θα ήθελα όσο μεγαλώνω να έχω όσο το δυνατόν χορτοφαγική διατροφή και προς το παρόν προσπαθώ ενεργά να το πετύχω. Δεν θα γίνω vegan.
@@st.anatolitis Ευχαριστώ που μου απάντησες! Και για την ειλικρίνειά σου! Μη σταματάς να ακούς μουσική οσο μπορείς, ειδικά κλασική και αρχαία (medieval). Πάντως αν δεν έχεις τιποτα καλύτερο να κάνεις κάποια στιγνή, αναθεώρισε την γνώμη σου για την κίνηση Vegan. Δές κάποια σοβαρά Video στο θέμα αυτό. Για μένα είναι ο μόνος δρόμος να ξαναβρούμε την παλιά μας αθωότητα και ευτυχία. Με αγάπη! 💚
@@markoszouganelis5755 έχω τελειώσει την κατεύθυνση της Χημείας Τροφίμων, έχω πολλές ακαδημαϊκές πηγές για το ζήτημα, έχω διατροφολόγο και γαστρεντερολόγο. Κάνω ό,τι μπορώ για να μάθω (όχι από βίντεο) και απλώς τα στοιχεία για την υγεία του ατόμου ακόμη δεν είναι αρκετά. Δεν θεωρώ την "κίνηση vegan" μια καθαρή κίνηση καθώς βλέπω ποιες βιομηχανίες τη στηρίζουν οπότε δεν διακρίνω κάποια αθωότητα ή κάποια αγάπη πέρα από τους ελάχιστους ρομαντικούς. Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι πάντα καλά, αθώος και ευτυχισμένος :)
Επιτρεψε μου να κάνω τον αντίλογο. Τι και αν η απόσπαση της προσοχης είναι απλώς ο εαυτός σου που σου λέει ότι αυτό που κάνεις δεν είναι για σενα. Εσυ ο ίδιος είπες πως εν ώρα εξεταστικής σκεφτόσουν τις κιθάρες σου και δεν θεωρώ τυχαίο πως τελικά έγινες μουσικός και όχι χημικός. Το ιδιο πιστευω μπορεί να επεκταθεί λίγο πολυ σε όλους όσους έχουν τέτοια μαθησιακα ζητήματα.
Δεν είχα ποτέ κανένα μαθησιακό ζήτημα, ήμουν μαθητής του 19.8, δεν έγινα μουσικός. Οπότε δεν είναι η απόσπαση της προσοχής ο εαυτός σου να σου λέει κάτι απαραιτητα. Σε μένα υπήρχε ένα κλινικό ζήτημα όπως ανέλυσα. Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου, θα προτιμούσαν να μην αμφισβητείς τα ιατρικά μου θέματα. Να 'σαι καλά!
@@st.anatolitis Σε καμία περιπτωση δεν ήταν προθεση μου να αμφισβητήσω τα ιατρικά σου θέματα. Όπως δήλωσα και στο ξεκίνημα του σχολίου μου απλώς ήθελα να κάνω έναν αντίλογο χάριν συζητήσεως. Καλη συνέχεια.
Το κατανοώ, απλώς θεωρώ ότι θα ήταν πιο εύστοχο να πεις αντί για "αντίλογο" μια "προσθήκη", ότι αν δούμε ότι ζοριζόμαστε πάρα πολύ ψυχολογικά τότε ίσως πρέπει να σκεφτούμε να επισκεφτούμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή έναν σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού. Θεωρώ ότι είναι αρκετά εύκολο για κάποιον να πει "αυτό δεν είναι για μένα" κι έτσι να αγνοήσει όπως είπες τα σημάδια που του δίνει ο εαυτός του ότι υπάρχει πρόβλημα και μπορεί να δείχνουν είτε σοβαρά θέματα υγείας είτε απλώς σοβαρά κοινωνικά θέματα. Σημάδια όπως: 1. Αδυναμία συγκέντρωσης 2. Ευερεθιστότητα 3. Απροθυμία 4. Αδυναμία πειθάρχησης 5. Αδυναμία να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα Αυτά μπορεί να μην είναι απλώς σημάδια ότι έχεις λάθος διαλέξει καριέρα, αλλά σημάδια ότι κάποιο άλλο πρόβλημα υπάρχει. Συν το ότι το σχόλιό σου περιείχε λάθος πληροφορίες για μένα κι έπρεπε να επισημανθούν. Καλό υπόλοιπο :)
![ALLY - OH MY! [ REACTION ] 'Amarin Nitibhon' #ALLY_OHMY #ALLY #allynitibhon #แอลลี่](http://i.ytimg.com/vi/nX9qpHjVfbQ/mqdefault.jpg)
Σαν προσθήκη στο πολύ καλό βίντεο του Στέλιου: Υπάρχουν άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και νευροΑτυπικότητες που δεν το συνειδητοποιουν μέχρι το λύκειο και το πανεπιστήμιο, όπου αρχίζουν τα ζόρια. Και εκεί χτυπάει ακόμη χειρότερα το "γιατι δεν μπορω να διαβασω;" / "γιατι δε θυμαμαι τιποτα απ οσα διαβαζα τοσο καιρο παρολο που εκανα βαθια μελετη;" / "γιατι πρεπει να τραβαω ΄πισω΄ την προσοχη μου σε μεγαλυτερο βαθμο απο τους αλλους;" / "γιατι αποφευγω τα βιβλια επειδη η υφη της σελιδας μου φερνει ανατριχιλα;" / "γιατί συγκεντρώνομαι μονο μετα απο δυο ποτηρια καφε και ειμαι πρωτο εξαμηνο πρωτο ετος;" / "γιατι θελω να διαβασω μονο οταν παιζει κατι στο background;"
Η δυσκολια του διαβασματος ειναι κοινη για ολους αλλα τα ατομα που προανεφερα εχουν μια παραπανω δυσκολια λογω των συγκεκριμενων συνθηκων, και επισης δε μαθαινουν με τον ιδιο τροπο οπως οι νευροτυπικοί. Έτσι τους βασανίζουν ένα τσικ περισσότερο αυτές οι καταστάσεις. Και οι συμβουλές που κυκλοφορούν συνήθως δεν τους βοηθούν συνήθως. Οπότε μιας και το βίντεο αυτό έχει σκοπό να βοηθήσει, έτσι και σαν προσθήκη στα λόγια του Στέλιου εγώ συμπληρώνω: *Κατανοείστε τους εαυτούς σας και ψαχτείτε με σκοπό να καταφέρετε με τον δικό σας τρόπο τη "βαθιά μαθηση". *
Υ.Γ. ξαναλέω πως ο Στέλιος τα ειπε πολύ καλα και δε θελω να υπονοήσω οτι παρελειψε κατι, ή δεν ασχολήθηκε με κάτι εσκεμμενα. Ο Στέλιος έκανε το βίντεο που ειχε στο μυαλό του, τα ειπε τελεια με αρκετα disclaimers, και μπραβο του
Πολύ σωστό το κομμάτι με τους νευροατυπικούς. Κατά μια έννοια ίσως κι η διπολική είναι neurodivergent και σε μένα έπαιξε το ρόλο του.
Πάρα πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε με ειδικούς αν εντοπίζουμε ότι όλα αυτά που κάνουμε δεν βοηθάνε (όπως τελικά έκανα κι εγώ).
Δεν μπορούσα να επεκταθώ στο ζήτημα της μαθησιακής δυσκολίας καθώς έχω λίγες γνώσεις και εμπειρία. Αλλά θα κάνω pin το σχόλιό σου για να το δουν και να ψαχτούν όσ@ νομίζουν ότι κάτι τρέχει.
Θενκξ γιουζ!
Ισχύει. Και εγώ π.χ έχω ένα ικανοποιητικό ποσοστό ΔΕΠ/Υ αλλά βρίσκομαι στο δεύτερο πτυχίο (απο Χημικό τώρα Φαρμακευτική) και προσπαθώ να διαβάζω και λογοτεχνία όταν προλαβαίνω. Δεν σημαίνει ότι ακόμη και σήμερα μετά από τόσα χρόνια διαβάσματος δεν δυσκολεύομαι αρκετά να συγκεντρωθώ, (ειδικά στην σημερινή εποχή), και έχω χαμηλότερη απόδοση χρόνου/αποτελέσματος απο συμφοιτητές και φίλους. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε αλλά και το selfloathing μπορεί να γίνει αρκετά τοξικό, πρέπει να αποδέχεσαι κάποια στιγμή τον εαυτό σου για αυτό που είναι.
Μπράβο Στέλιο. Αντί να διαβάζω χαζεύω βλέποντας το βίντεο σου το οποίο μου δημιουργεί παράλληλα τύψεις που το κάνω πάλι αυτό.
ΆΚΟΥ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ ΣΟΥ, ΚΛΕΙΣΤΟ. ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΨΑ ΣΟΥ, ΠΑΡΕ ΜΙΑ SPRITE
Είμαι στο Μαθηματικό, δύσκολο αντικριμενο, 8ο έτος κι ακόμα έχω, στην Ελλάδα της κρίσης, αναγκαστικά από 3ο έτος να δουλεύω φυλλάδια τις μέρες που είχα μεσημέρι μάθημα αντί πρωί, μετά έκανα μαθήματα για ναυαγοσώστης, πρώτα πισίνα μετά θάλασσα, ώστε να δουλέψω μόνο καλοκαίρι πλέον, και ήμουν πρωί φυλλαδια, μεσημερι σχολή, απόγευμα θεωρητικά η κολυμβυτηριο, 2 εξάμηνα αυτό (συν σκ ελιές στο χωριο).
Μετά 4 σεζόν σε ξενοδοχεία, χωρίς ρεπό, πολλή ζέστη, που να διαβάζεις καλοκαίρι λιωμενος για Σεπτέμβρη.
Μετά πανδημία, δυσκολίες με διαδικτυακά, λιγότερες διδακτικές ώρες.
Μέσα σε όλα αυτά, διαβάσματα και ώρες για δίπλωμα οδήγησης, διαδικτυακά πανεπιστημιακά μαθήματα ως σεμινάρια σε φιλοσοφία και ιστορία, σεμινάρια συγγραφής που είναι το άχτι μου όταν βιοποριστω, να γράφω βιβλία.
Θα τελειώσω όποτε θέλω και μπορώ και καμιά σκατοκοινωνια δε θα με κρινει που καθυστερω στο σύστημα που έφτιαξε και με καταπιέζει.
Νομίζω ότι όποιος δεν έχει δουλέψει όσο σπουδάζει δεν μπορεί να καταλάβει πόσο επηρεάζει τη συγκέντρωσή σου και πόσο χαμένες είναι οι εξεταστικές του Σεπτέμβρη.
Να πούμε ότι αυτά ισχύουν κια για τους εργασιομανεις, που νομίζουμε ότι 12 ώρες στη δουλειά δν είναι αρκετές και παίρνουμε δουλειά για το σπίτι το βράδυ, συν δουλειά για το σκ. Έχω φτάσει την εργασιομανια σε τέτοιο επίπεδο που κοιμόμουν με γυαλιά ηλίου και ωτοασπίδες γτ δν μπορούσα να ακούω ούτε το τικ τακ του ρολογιού. Τελικά νοσηλεύτηκα γιατί για ένα μήνα δεν ήμουν λειτουργική και είχα πολύωρες καθημερινές ημικρανίες. Το καλύτερο είναι ότι συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο νομίζοντας ότι τώρα επειδή παίρνω αγωγή θα γλιτώσω απλά την ημικρανία. Τα γράφω για να τα βλέπω εγώ, don't mind me. Να προσέχετε τους εαυτούς σας, και να θυμαστε οτι κάποια στιγμή θα θέλετε πίσω αυτόν τον χρόνο που είχατε burnout ή /και κατάθλιψη και χάσατε μήνες από τη ζωή σας. Ο χρόνος δε γυρνάει πίσω. Σεντοναρα, ευχαριστώ.
Πολυ καλα τα λες!! Ειμαι κι εγω σε μια παρομοια κατασταση. Εντωμεταξυ δεν ειναι και ευθυνη των senior σου/μας αυτο ταυτοχρονα; Γιατι καποιοι σου δινουν παραπανω δουλεια απο το 8ωρο ή σε πιεζουν να δουλεψεις παραπανω και υπονοουν οτι δε θα παρεις προαγωγη αν δεν σκιζεσαι στη δουλεια. Η εργασιομανια ειναι και προσωπικο προβλημα αλλα βλεπω οτι καλλιεργειται και απο το περιβαλλον, οπου οι εργασιομανεις αντιμετωπιζονται σαν θεοι και συνηθως 'επιβραβευονται' με παραπανω δουλεια. Πρεπει να θυμηθουμε οτι εργαζομαστε για να ζησουμε, οχι οτι ζουμε για να εργαζομαστε.
Είναι ένα θέμα η εργασιομανία. Προσωπικα, μιας και έχω συγκεντρωτικές τάσεις και τάσεις ελέγχου, τείνω να μαζεύω πάνω μου πολλά πράγματα και να δουλεύω έντονα και πολλές ώρες. Παρόλα αυτά, στα παιδιά του τμήματος δεν βάζω δουλειά εκτός ωραρίου. Αν είναι να γίνει κατι έξτρα, θα το κάνω εγώ. Επίσης, αν κάποιος σκίζεται στη δουλειά, κατά πάσα πιθανότητα ο μανατζερ του θα κάνει ότι μπορεί ωστε να τον κρατήσει εκεί που είναι, μιας και αν φύγει/πάρει προαγωγή θα χαθεί ένα εργαλείο από την φαρέτρα του τμήματος (και θα πέσουν τα νουμερακια του). Keep that in mind. Κάτι ακόμα: έχω δει οτι μετά απο 8-9 άντε 10 ώρες, δεν βγαίνει δουλειά και την επόμενη ημέρα κουτουλάω (άρα χάνει και η εταιρία). Από τη στιγμή που τους το εξήγησα, κόπηκαν κάτι δουλειές τα σάββατα και λοιπές εξυπνάδες, και όλοι είμαστε καλύτερα. Αν έχετε τέτοιο culture στη δουλειά, θα πρότεινα σιγα σιγα να φεύγετε.
@@CargoCultScientist Φυσικά, έχεις δίκιο. Σε ποιους το εξήγησες αυτό για την παραγωγικότητα/κουτούλημα; Διότι φοβάμαι πως να το πω σε ανώτερο είτε δε θα καταλάβει, είτε θα με βάλει στο μάτι. Και δεν είμαι έτοιμη να φύγω ακόμη από αυτό το περιβάλλον, οπότε πρέπει να το κάνω όσο πιο φιλικό μπορώ προς εμενα
@@celseac8107 ναι, είναι δύσκολο αυτό. Εγώ έχω το πλεονέκτημα ότι τρέχω εγώ το τμήμα και είχα δείξει αρκετά ανεβασμένα νουμεράκια. Εξηγήσα στη διοίκηση ότι δεν γίνεται να γυρνάω σπίτι και τα σαββατοκύριακα να κοιμάμαι 15 ώρες την ημέρα γιατί δούλευα μέχρι τις 01:00 όλη την βδομάδα. Εφόσον τα νουμεράκια παρέμειναν σταθερά, κανένας δεν είχε πρόβλημα. Αλλά φρόντισα να τρέξω πάρα πολύ το τρεινινγκ για τα άτομα του (οκ, μικρού) τμήματός μου, οπότε παρήγαγαν περισσότερο και δεν χρειαζόταν να έχω τόσο hands on approach. Ουσιαστικά, το θέμα είναι να δουλεύει κάποιος έξυπνα, όπως λέει ο Στέλιος, όχι πάρα πολλές ώρες. Και αν υπάρχει καλή τεχνογνωσία και background στο τμήμα, η δουλειά γίνεται πολύ πιο αποδοτική. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει οι seniors να ασχοληθούν έντονα και με καλό τρόπο με τα άτομα του τμήματος, αλλιώς μόνο με φωνές δεν βγαίνει τπτ. Επίσης, πρέπει οι seniors να ακούνε και τα άτομα, είτε με προτάσεις για βελτίωση/tips για το software/οτιδήποτε ώστε η ομάδα να πηγαίνει μπροστά συνολικά.
Ωραία κουβέντα! Σας ευχαριστώ.
Πραγματικά το πρόγραμμα μέσα στο εξάμηνο βοηθάει. Προσωπικά είδα διαφορά από προπτυχιακό σε μεταπτυχιακό.
Στο δεύτερο, ειδικά προς το τέλος έφτιαξα πρόγραμμα όπου κάθε μέρα είχα συγκεκριμένη ύλη, ανάλογα με την δυσκολία της. Μάλιστα στην τελευταία ενότητα της σχολής ολοκλήρωσα επανάληψη 2 φορές.
Φυσικά στο κομμάτι των ασκήσεων θέλει πολλές φορές επίλυση. Σελίδες επί σελίδων, όπως λες.
Φυσικά η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αν ξεκινήσεις 2-3 μέρες και ... δεν σταματήσεις την 4η, θα ρολαρει.
Μικρή λεπτομέρεια. Τα μέρη κεφαλαίων, "Εισαγωγή" "λέξεις κλειδιά" "Περιγραφή δομής κεφαλαίου" "Σύνοψη" κ.λπ. βοηθάνε. Μην τα προσπερνάτε είναι εκεί για κάποιο λόγο. Ακόμα και τα περιεχόμενα σου δίνουν την δομή του βιβλίου προτού μπεις στα βαθιά.
Στέλιο καλησπέρα, και εγώ έχω αντιμετωπίσει κάποιες δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις κυρίως κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχή και δουλειά παράλληλα με το πτυχίο, αλήθεια ήταν σα να ακούω τον εαυτό μου στο βίντεο.
Είχα πέσει σε μια λουπα γεμάτη απόγνωση ότι δεν θα τα καταφέρω ποτέ, γεμάτη self-doubt και σταδικά με πολύ προσπάθεια κάπως το άλλαξα*, ξέρω ότι είμαστε πολύ που νιώσαμε ή νιώθουμε έτσι και για αυτό το αναφέρω, Καλή εξεταστική σε όσους γράφουν ακόμη!
*Κάποια πράγματα που βοήθησαν εμένα είναι: διάβασμα με εφαρμογή που κρατάει χρόνο, αναγνωστήρια/καφετέριες/βιβλιοθήκες, διάβασμα με φίλο, ασχολία με το αντικείμενο μου - πέρα τον στενών και πεζών πλαισίων των μαθημάτων και του πανεπιστημίου - ώστε να βρω μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Δούλευα σε μια αλυσίδα με καφέ και σάντουϊτς από τα 19 μου χρόνια.Ξεκινησα αυτή τη δουλειά με σκοπό να μαζέψω κάποια χρήματα,για να σπουδάσω μόνος μου χωρίς καμία βοήθεια από τους γονείς μου αυτό που πραγματικά αγαπάω (κόμιξ,γραφιστική).Μετά από 3,5 χρόνια κουραστικων υπερωριών,χωρίς να έχω χρόνο ούτε να έχω προσωπική ζωή έστω να βγω για κανέναν καφέ τίποτα,έχω φτάσει σε ένα τέλμα μη μπορώντας να πιάσω το μολύβι,για να σχεδιάσω ούτε ένα ανθρωπάκι.Ενω πριν την δουλειά οι ασχολίες μου ήταν ξεκάθαρα καλλιτεχνικής φύσεως (χορός,ζωγραφική,μουσική) και μέσα σε 3 χρόνια και κάτι όλα αυτά έφυγαν από το παράθυρο και ερωτω γιατί.Γιατι να περάσει κάτι τόσο ψυχοφθόρο ένα παιδί που πολύ απλά θέλει να κυνηγήσει το όνειρο του που στην τελική δεν τον βοηθάνε κιόλας και απλά έχει γίνει ένα πιόνι του συστήματος που το ξεζουμιζουν κάθε μέρα,για να έχουν κέρδος άλλοι.Οταν είχα μιλήσει στην δουλειά μου,ότι επιτέλους μπορώ να σπουδάσω και να δουλέψω παράλληλα (έναν χρόνο πριν φύγω) είπαν ότι θα με βοηθήσουν με το πρόγραμμα,για να μπορώ να βλέπω τα μαθήματα της σχολής.Τ παράτησα μετά από 6 μήνες γιατί είχα πολλές απουσίες και κοιμόμουν πάνω στο θρανίο,από τα 10ωρα κάθε μέρα που έκανα και μου ρουφαγαν την ψυχική μου ενέργεια.Και λίγο πριν φύγω με είχαν για έναν μήνα 14ωρα σερί,έτσι για το ευχαριστώ τους για όσα τους έκανα στα μπουρδελομαγαζα τους.Και τώρα πάλι εδώ,στην λευκή κόλλα χαρτί περιμένοντας την έμπνευση να έρθει.Μην περιμένετε ποτέ κανέναν να σας βοηθήσει,για να πραγματοποιήσετε αυτά που θέλετε να κάνετε.Ολοι κοιτάνε το συμφέρον τους όλοι.Και δυστυχώς σας εκμεταλλευονται,για να κερδίσουν περισσότερα λεφτά...και πάντα θα γίνεται.Κατι τελευταίο,μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει,γιατί δεν γυρίζει πίσω.Ευτυχως το κατάλαβα νωρίς και πλέον κυνηγάω το όνειρο μου.Καλη συνέχεια και ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Αιώνιος μη νορμοθυμικός φοιτητής εδώ. Μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα. Έχω περάσει βαριά καταθλιπτικά επεισόδια προσπαθώντας να διαβάσω πολύ έντονα, τα οποία οδήγησαν και σε burnout. Έμαθα με κάποιο τρόπο να φοβάμαι το διάβασμα και να ασχοληθώ σε βάθος με κάτι. Όλα αυτά βέβαια συνέβαιναν πριν μάθω για αυτά τα πράγματα και πριν ζητήσω βοήθεια, ευτυχώς τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα πλεον. Σε ευχαριστώ για αυτό το βίντεο, από τα πιο βοηθητικά που έχω δει σε αυτό το θέμα, να σε καλά.
Αγαπητέ Στέλιο πραγματικά αυτά τα βίντεο με βοηθανε πάρα πολύ ειδικά σε μια δυσκολη σχολή που βρίσκομαι όπως είναι το φυσικό. Απλά επειδή εργάζομαι ταυτόχρονα δεν προλαβαίνω να διαβάσω συν ότι πληρώνω λάθη του παρελθόντος που άφησα την σχολή για ένα μεγάλο διάστημα. Είμαι επί πτυχιω και έχω τρομερό άγχος λόγω του νομοσχεδίου που θέλει διαγραφές φοιτητών επί πτυχιω σε 4 χρόνια και είναι ένας ατελείωτος εφιάλτης και τρομερό άγχος καθώς είναι το όνειρο μου να γίνω φυσικός. Εσύ προσωπικά πιστεύεις ότι θα περάσει αυτό το νομοσχέδιο της κεραμεως ή θα υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις που θα δώσουν μια παράταση; Συγγνώμη αν σε πρήζω με κάτι τόσο προσωπικό αλλά πραγματικά βρίσκω ευκαιρία να ηρεμήσω από αυτό το στρες που μου προκαλεί και πολλές κρίσεις πανικού λόγω της απειλής διαγραφής. Σε ευχαριστώ παρόλα αυτά για το περιεχόμενο και τις ίδιες που εκφράζεις σε αυτό το κανάλι.
Κι εγώ έπαθα κρίσεις άγχους την πρώτη φορά που πέρασε και ήμουν 6ο έκτος και θα μας διαγράφανε ΕΚΕΙΝΟ το έτος. Είχα αρκετά μαθήματα στην πλάτη. Πέρασα τα πάντα εκτός από 5 σε ένα χρόνο. Μετά έμεινα ένα κουρέλι που δεν μπορούσε να κουνηθεί. Κάπου εκεί ξεκίνησα το σταντ απ και η σχολή έγινε ένα μακρινό παρελθόν. Δεν μπορώ να σου πω αν θα το περάσουν. Μπορώ να σου πω ότι το προσπαθούν από το 2004 αν θυμάμαι καλά, απλώς τώρα είναι κακή στιγμή. Δεν νομίζω να το κάνουν τώρα, δεν τους συμφέρει. Ίσως όταν ξαναβγούν.
Με βοήθησε πολύ αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ!
Πολύ ωραίο θέμα. Το βίντεο είναι τροφή για σκέψη για διάφορους προβληματισμούς. Καλή επιτυχία σε όσους έχουν εξεταστική ή έχουν ένα στόχο και προσπαθούν να τον πετύχουν!
"Κάποιοι από εσάς έχετε ξυπνήσει πάρα πολύ πρωί"
Εξεταστική all nighter says hi :|
Πραγματικά από τα καλύτερά σου βίντεο. Μπήκε σε πλειλιστ γιατί πολλά πράγματα που λες νιώθω ότι πρέπει να τα ξανακουω ανά περιόδους 😅
Τα βίντεο σου πάντα δίνουν τροφή για σκέψη και προβληματισμο!! Σχετικά με την εκπαίδευση, σαν εκπαιδευτικός, θα πω πως είναι, σαφώς πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην απόκτηση γνώσης ενός ανθρώπου, αλλά πέρα από τους παθολογικούς παράγοντες (τυγχάνει να ταλαιπωρούμαι με 3 αυτοάνοσα από 5 χρονών με δυσκολία στο σχολείο) και τα ενδιαφέροντα του ανθρώπου, μεγάλο ρόλο παίζει και πως οι υπεύθυνοι για την μάθησή σου (εκπαιδευτικοί, γονείς, κοινωνία) σε καθοδηγούν σε αυτό το μαγικό ταξίδι. Να κατανοήσουν τους προβληματισμούς σου, τα προβλήματά σου (σωματικά και ψυχολογικά), την σκέψη σου... Και αφου κατανοήσουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ εσένα, με τα όποια θέματα ή ενδιαφέροντα, να σε βοηθήσουν, πρώτον, να κατανοήσεις τον εαυτό σου και να τον εμπιστευτείς και έπειτα να σε βοηθήσουν στην εξέλιξη σου σύμφωνα με τα δικά σου "θέλω". Να μη σου προφέρουν ξερή γνώση και απογοήτευση... Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια μπαίνει νέο αίμα στην εκπαίδευση, τα κοινωνικά δεδομένα αρχίζουν και αλλάζουν, όπως και λίγο η νοοτροπία. Θέλει δουλειά πολλή βέβαια, αλλά τουλάχιστον είναι θετικό το γεγονός ότι ξεκίνησε.
"παίρνω σα δεδομένο ότι εσείς είστε νορμοθυμικοί" ΚΑΚΩΣ 😹😹😹😹
Επίσης πολυ σημαντικό αυτο που είπες για την αυτοτιμωρία. Ειναι ολόκληρο κεφάλαιο που προσωπικά το συζητώ με την ψυχολογο μου, γιατί περισσότερα κακα κάνει παρα καλα. Μπαίνεις σε ένα σύστημα αυτοκριτικής (όχι ωφέλιμης) με το διάβασμα να καταλήγει σε δεύτερη μοίρα, ενώ ο πρώτος στόχος ειναι να την πεις στον εαυτό σου, ότι «Κοιτα, διάβασα!». Προφανώς όταν αντιμετωπίζεις ή καταπραΰνεις το πρόβλημα (τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση) το διάβασμα πήγαινε καλύτερα και είχε στόχο στη γνώση, όχι στην αυτοκριτική.
Ακούγοντας το βίντεο συλλογιζόμουν τον δικό μου τρόπο διαβάσματος, ο οποίος στηρίζεται μάλλον στο multitasking. Συγκεκριμένα, επιλέγω να κρατάω κάποιες σημειώσεις από ένα concept introduced in class καθώς παρακολουθώ βίντεο(s) που έχω ξαναδεί. Νιώθω ότι αυτή η διαδικασία κάνει soothing στον εγκέφαλο μου και triggering of the basic elements to be studied intensively & extensively. Φυσικά, αυτό συμβαίνει μόνο έως ότου καταφέρω να συγκεντρωθώ και να ξεκινήσει η ουσιαστική δουλειά/διάβασμα. Παραθέτω αυτή την τεχνική -αν μπορώ να το πω έτσι- χωρίς φυσικά να υποστηρίζω την ορθότητα της. Το βίντεο σου με βοήθησε αρκετά να οριοθετήσω τι σημαίνει πραγματική /ουσιαστική δουλειά πάνω στο διάβασμα και τι απλά triggering.
Πόσο δίκιο ... Πόσο κανείς δεν σε προετοιμάζει για αυτό και σε κάνει να νιώθεις ένοχος και βύθιζεσε, η τα παρατας γιατί νομίζεις οτι δεν κανεις για αυτό, και αν έχεις και καθηγηταραδες που ειτε γιατί δεν τους νοιάζει είτε εσκεμμένα δεν εξηγούν και δεν σε βοηθάνε να καταλάβεις το μαθημα... Και τα παράτας. Αλλιως αγοραζεις βιβλία σχετικα με την ύλη και το θέμα, βρίσκεις τον ευατο σου να διαβάζεις και να λύνει πάκους Α4 με διαφορικες και μιγαδικους και κυκλωματα , ασκήσεις μπας και βγαλεις ενα 5... Ακόμα και αν αγαπάς την σχολή που πέρασες μετέπειτα την δουλειά σου, ειναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Well that video hit me hard... Έχω περάσει burn out στην πρώτη λυκείου, το ξεπέρασα με ένα πολύ πιο χαλαρό πρόγραμμα στην δευτέρα λυκείου και κατάφερα στις πανελλήνιες να πάω πάρα πολύ καλά και να περάσω στη σχολή που ήθελα. Fast forward στην πρώτη εξεταστική όπου φρικάρω φουλ, μετά ήρθε και ο κοβιντ με τα online μαθήματα και έδεσε το γλυκό. Long story short έχω διάγνωση για ocd, περνάω εδώ και δύο χρόνια ένα βαρύ σχετικά καταθλιπτικό επεισόδιο με sh και όλα τα ωραία και η απόδοση στο πανεπιστήμιο έχει πιάσει αποπατο. Από το overachieving πέρασα στο "είμαι μια αποτυχία" και το κακό είναι ότι δεν βλέπω φως στο τούνελ. Δεν συνεισφέρει κάπου στο content του βίντεο αυτό το comment, vent ήθελα να κάνω απλά. Αυτά 🖤 αγάπη σε σένα στελαρα
Συνεισφέρει φυσικά στην ορατότητα της πολυπλοκότητας της φάσης. Δεν είναι απλό και δεν είναι σε καμία περίπτωση "τεμπελιά".
Δεν είσαι μια αποτυχία, είσαι γαμάτη και η εποχή είναι αδιανόητα δύσκολη. Δεν είναι καιροί για μαστίγιο. Περαστικά και μη μασάς.
Αλίκη, μιας κι έχεις πλήρες ονοματεπώνυμο θέλω να σου πω ότι είμαι η overachiever δασκάλα των κρουστων του σχολείου σου. Δεν κάναμε ποτέ μάθημα μαζί αλλά σε θυμάμαι και θέλω να σου πω ότι όταν ξεκίνησα να δουλεύω εκεί, είχα αδιάγνωστο burnout και ΓΑΔ, τα οποία ήταν αποτέλεσμα των σπουδών μου. Είμαι εδώ 5 χρόνια και μόλις τα τελευταία δύο μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Έχοντας μια παραπάνω εμπειρία που λες, θέλω να ξέρεις ότι κανένα achievement και καμιά απόδοση σε κανένα πανεπιστήμιο δεν αξίζει την ψυχική σου υγεία. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι για να φροντίσεις τον εαυτό σου. Τα υπόλοιπα μπορούν πάντα να περιμένουν. Στέλνω όλες μου τις ευχές
@@annkat3310 Αυτά τα σχόλια κάνουν το ίντερνετ γαμ@το.
Δεν ξέρω αν θα "βοηθήσει" ή απλά θέλω να κάνω "επίδειξη" παρατηρητικότητας πρωί πρωί και σίγουρα εκτός θέματος.
Επειδή έχω δει και παλιότερα βίντεο, έχω να πω μπράβο για την δουλειά που κάνεις για να πας από του "απόλυτο" προς το "φαίνεται να δουλεύει", "ακούστε και αυτό" κτλ.
Όχι τόσο για το αποτέλεσμα του πράγματος, γιατί μερικές φορές "it is what it is", αλλά για τη δουλειά που κάνεις με τον εαυτό σου και καλό θα ήταν να το κάνουμε όλοι. Growth mindset.
Σόρυ αν δεν έβγαλε νόημα και για τα κλισέ βλαχοεγγλέζικα, είναι πρωί! 🤷♀️
Όταν δεν μιλάω για θέματα που είναι απόλυτα όπως πχ η Επίπεδη Γη ή η βαρύτητα, προφανώς και δεν θα είμαι απόλυτος.
Επίσης, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο ακόμη μπερδεύουμε τον χαρακτήρα "Τα Νεύρα Μου" με τον άνθρωπο "Στέλιο Ανατολίτη".
Η υποκριτική δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, μην πάμε στα βασικά τώρα.
Δεν θεωρώ ότι το κανάλι αντικατοπτρίζει τη δουλειά που κάνω με τον εαυτό μου, αλλά αν σε εμπνέει, ποιος είμαι εγώ να πω το οτιδήποτε. Σε ευχαριστώ πολύ!
Εγώ : dont study and procrastinate
Επίσης εγώ : Watch video for not procrastinating when study while procrastinating (btw πολύ χρήσιμο βίντεο!!!)
Η ανοικονομια της προσοχής είναι όντως το πραγματικό πρόβλημα. Και η ντοπαμίνη.
Τόσες φορές που άκουσα τη λέξη conditioning μου σκάει στο μυαλό η συμπεριφοριστική θεωρία της μάθησης και ξαφνικά η μισή ύλη εφαρμοσμένης γλωσσολογίας. Να σαι καλά Στέλιο!!!!
Πολύ ωραίο βίντεο! Βρισκόμαστε στην κοινωνία της ρηχής πληροφορίας, και όχι της οργανωμένης και σε βάθος πληροφόρησης και επεξεργασίας εγκεφάλου. Ωστόσο κάποιοι επιμένουν να μελετούν σε βάθος κι αυτό είναι παρήγορο.
Πρώτη φορά σε βλέπω, είσαι ωραίος τύπος!
Στέλιο είσαι ότι καλύτερο ρε! Πραγματικά είναι πολύ βοηθητικό το βίντεο!!
Ξύπνησα με 0 όρεξη και πάλι καλά είδα το βίντεο σου Στέλιο ❤️
Ίσως να με θυμάσαι από την παράσταση στο Ηράκλειο το 2020, που σου είχα πει να το παλεύαμε μαζί να πάρουμε το πτυχίο. Τελικά το πήρα τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, πήγα στρατό, και τώρα ψάχνω δουλειά για ένα εξάμηνο περίπου. Σου εύχομαι τα καλύτερα και να συνεχίσεις με επιτυχίες.
Σε θυμάμαι. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Αλλά επίσης: ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ
Πολύ βοηθητικό βίντεο 👏👏
πολυ καλο, εμείς ευχαριστουμε
Εγω: η αδυναμια μου να διαβασω το τελευταίο εξάμηνο εχει χτυπήσει κοκκινο, τι διαολο μου συμβαινει, αφου μου αρεσει η σχολη γιατι δε μπορω να συγκεντρωθω να διαβασω ουτε μια σελιδα.
Ο Στελιος: Βγαζει αυτο το βιντεο.
Πολύ σημαντικό βίντεο και πολύ μελετημένο! (Ή ετσι το έκανες να φαίνεται 😅) Πιστεύω πως θα είναι πολύ χρήσιμο ανεξαρτήτου ηλικίας. Σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτω σύντομα... 👏👏
Ωραία τα είπες.
Το έχω βιώσει όλο αυτό που περιγράφεις. Τελικά τα κατάφερα κάνω διδακτορικό στο ΑΠΘ φυσική. Γενικά είμαι αντικοινωνικός πιστεύω, δεν κάνω τίποτα άλλο πέρα από διάβασμα!
Ααααα πήρα καρδούλα. Το έκανα πριντ και το έχω βάλει στον τοίχο μου
Το άκουσα την ώρα που διάβαζα...
Τότε δεν διάβαζες :)
Τα Κυριακοσκαλίσματα είναι το fanfic των Νεύρων.
Change my mind.
Αν και πράγματι το burnout, όταν έρχεται, τουλάχιστον για μένα, σημαίνει "πέφτω στο ρελαντί", επίσης όταν έρχεται, φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν το "after work" από το προϊντερνετικό (προϊστορικό;) μιμίδιο με τον Γκάρφιλντ.
Μπορεί αυτή η εικονοποίηση να βοηθάει να το εντοπίζω;
Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να έρχεται, κάτι στην όλη ιστορία χρειάζεται μια ρύθμιση για να μπορείς να το αποφεύγεις γενικώς. Όχι την κούραση, αυτή είναι αναπόφευκτη. Την υπερκόπωση όμως, ναι.
Ωραίος Στέλιο. Κόπιασε για παραστάσεις Κύπρο να σε δούμε.
Είναι στα σχέδια, μακάρι να βγει :)
Έχει ο ali abdaal ένα φοβερό βίντεο σχετικά με το Deep Work, όσοι ενδιαφέρονται αξιζει να ρίξουν μια ματιά
Ποιο;
τωρα θα παω πανεπηστημιο.θεωρουμε καλος μαθητης (θεωρητικα ημουν παντα καλος μαθητης αλλα απο ενα σημειο και μετα δεν διαβαζα{τουλαχιστον οχι αυτο που λενε 'θα τελειωσεις ολα τα μαθημα και μετα θα παιξεις'}) αν και δεν εχω ιδιαιτερη "πειρα" με το διαβασμα. Η αληθεια ειναι οτι ειμαι πiιο πολυ ακουστηκος τυπος και δεν μπορω να κανω αυτο το "θα κατσω 3 ωρες (και ας ειναι με διαλειμματα) και θα δαβασω". πρεπει να επισημανω οτι στις ταξεις ειμαι προσεκτηκος και τα περισσοτερα τα μαθαινω απο εκει. πιστευεις οτι θα εχω θεμα στο πανεπηστημιο ή και γενικοτερα στη ζωη και απλα χρησημοποιω την δικαιολογια "ειμαι ακουστηκος τυπος οποτε δεν θα διαβασω" ή οτι ειναι κατι normal? ειναι λιγο ασαφες η ερωτηση γιατι δεν με ξερεις κιολας αλλα με νοιαζει ας πουμε η γνωμη σου ως ατομο σχετικο με την ακπαιδευση
Γειά σου Θάνο. Σ' ευχαριστώ για το μηνυμα. Δεν είμαι ειδικός για να σου απαντήσω με απόλυτη βεβαιότητα, οπότε ο,τι σου πω συζήτα το με κάποιον ειδικό. Η βιβλιογραφία τελευταία νομίζω πως ψιλοαπομυθοποιεί τους όρους ακουστικός/οπτικός τύπος.
Η γνώμη μου είναι ότι θα σου είναι πολύ χρήσιμο ο,τι κάνεις να το κάνεις με πλάνο. Δηλαδή αν σε βολεύει να ηχογραφείς το μάθημα και να το ακούς πολλές φορές, να το κάνεις. Το σίγουρο είναι ότι μαθαίνουμε με την επανάληψη κι όσο ανεβαίνεις σε επίπεδο θα είναι όλο και πιο απαραίτητο να μπορείς να κάνεις επανάληψη.
Βρες ένα σχέδιο που να σε βολεύει και θα τα πας μια χαρά! Δεν υπάρχει σωστό και λάθος όταν υπάρχει σύστημα και πειθαρχία ❤️
@@st.anatolitisπρωτον ευχαριστω πολυ μονο που απαντησες, δευτερον, ακομα ψαχνομαι για τον τροπο που χρησιμοποιω (τουλαχιστον οταν ειμαι μονος μου γιατι οταν μου το εξηγει καποιος, μου μενει πολυ πιο ευκολα) οποτε θα δουμε. Τριτον, εχεις σκοπο να ερθεις καθολου Δραμα για καμια παραστασουλα? :)
Γεια σου Θάνο, θα ανακοινώσω Δράμα σύντομα, τώρα που έβλεπα τα σχόλια και έχω ημερομηνία το θυμήθηκα, χαχα
Είδα το βίντεο γιατί ήξερα πως θα πάρω κάποια καλή συμβουλή για να συνεχίσω το διάβασμα...καθώς το έβλεπα, επειδή ακόμα και από αυτό αποσπάστηκε η προσοχή μου, έβαφα τα νύχια μου....που σημαίνει οτι τώρα δεν μπορώ να πιάσω το στυλό να κάνω ασκήσεις στην εφαρμοσμένη στατιστική....
Τώρα που είπες "ντοπαμίνη", θα μπορούσατε να κάνετε ένα collab με τον Σαρακατσάνη που μιλούσε για παρεμφερές ζήτημα στο προηγούμενο βίντεο του.
Αυτή τη συζήτηση την είχαμε κάνει στο Θυμωμένο Πορτραίτο στα Ιωάννινα! ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ
KYKΛΟΥΣ ΚΑΝΕΙ Η ΖΩΗ! (Θα έρθω Μάρτιο να ξανασυζητήσουμε)
@@st.anatolitis
Πείτε την αλήθεια, ποσοι διαβάσαμε πραγματικά για πρώτη και τελευταία φορα στις πανελλήνιες;
το διαβασμα θελει conditioning και τα μαλλιά conditioner
Στέλιο, είμαι 33. Το πρόβλημά μου δεν είναι το πτυχίο μου. είναι η δουλειά μου. Η ΖΩΗ ΜΟΥ. Σε παρακολουθώ, διαβάζω τα βιβλία σου και αυτός ο μοναδικός τρόπος έκφρασης του προφορικού σου λόγου, έχει δώσει μια τρομερή αισθητική στην ανάγνωση κάθε σελίδας τους. Αυτό το βίντεο δεν το είχα δει. Και δεν το είχα δει, όπως και κάποια άλλα που ανεβάζεις, γιατί αποφεύγω. Αποφεύγω να "αντιμετωπίσω" τη σοβαρότητας μιας Χ κατάστασης. Αποφεύγω να δω την πραγματικότητα, την αλήθεια. ΤΗΝ ΞΕΡΩ. Αλλά η δική μου ψυχική ασθένεια και κάποιες δυσκολίες που πέρασα τα τελευταία 3 χρόνια, με έχουν εγκλωβισμένη στο μυαλό μου και συνεχίζω να ταΐζω την ασθένεια. Σήμερα έβαλα το βίντεο. Δεν ξέρω πώς, αλλά το έβαλα. Σχεδόν έβαλα τα κλάματα με όσα είπες, λόγω ανακούφισης. Είδα όλη μου την ζωή των τελευταίων 3 χρόνων σε αυτά σου τα λόγια. Και αισθάνθηκα ότι υπήρξε μια "κατανόηση" αυτού που βιώνω. Μια "συμπαράσταση". Ναι, κάνω ψυχοθεραπεία, ναι, παίρνω την δικαίωση και την κατανόηση, αλλά αυτό το βίντεο, ήταν κάτι άλλο. Κάτι σαν μικρό στήριγμα, στην προσπάθεια που έχω ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, να δώσω κάτι καλύτερο στον εαυτό μου. Φράσεις και λέξεις που ακούστηκαν σε αυτό το βίντεο, έκαναν τεράστιο κλικ μέσα μου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για ΟΛΟ σου το υλικό, σε ευχαριστώ που έχεις αποφασίσει να μοιράζεσαι αυτά τα υπέροχα πράγματα μαζί μας. ❤️
😢
Εγώ: γράφω αύριο, δεν έχω κάνει επανάληψη, αλλά άμα δεν κοιμηθώ βγαίνει (ναι, σοβαρά).
Ο Στέλιος:
Disclaimer this is light hearted and ναι θα ζήσω.
Γιατί ζεσταίνεται η κάμερα σου σε 1080p ανάλυση? έχεις βρει κάποια λύση?
Έτσι κάνει αυτή η σειρά της Sony. Έχει λύσεις ναι, αλλά όταν είναι φορητή δεν γίνεται και σε αυτό το βίντεο την κουνούσα αρκετά. :)
@@st.anatolitis Χμμ κατάλαβα Φίλε Στέλιο οπότε υπομονή! :)
✌🏼
Cyclopean Walls μπλουζάκι, πεθαίνω! 😍
ΥΕΑΗ, ΒΑΒΥ!
Έχω ΔΕΠΥ ποτέ δε βοήθησε κάνεις να το ξεπεράσω και τώρα είναι πυρόσβεστης. Πόσο καλά να πάει ?
Πότε δεν είναι αργά!
Εχω και εγω δ.δ. Στελιο και εχω παθει πανω κατω τα ιδια.Κουραγιο.
Στέλιο, τι γνώμη έχεις για τους Vegan? 💚
(Εννοώ, για την φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής, που λέγεται Vegan)!
Αυτό που έπρεπε να είχα γράψει απο την αρχή, είναι, έχεις σκεφτεί ποτέ να γίνεις Vegan και πως θα άλλαζε η ζωή σου?
Απάντησέ μου, σε παρακαλώ!☮🎵🎶🎶🎵
Δεν έχω γνώμη. Οι φανατισμένοι αυτών των κύκλων δεν με ενδιαφέρουν. Ακολουθώ τις συστάσεις των ειδικών, μειώνω το κόκκινο κρέας όσο μπορώ. Δεν μπορώ να γίνω vegan, όπως δεν μπορούνε όλοι (μην ακούς όποιον λέει ότι μπορούν όλοι, είναι ιατρικά λάθος αυτό το πράγμα). Σίγουρα θα ήθελα όσο μεγαλώνω να έχω όσο το δυνατόν χορτοφαγική διατροφή και προς το παρόν προσπαθώ ενεργά να το πετύχω.
Δεν θα γίνω vegan.
@@st.anatolitis Ευχαριστώ που μου απάντησες! Και για την ειλικρίνειά σου! Μη σταματάς να ακούς μουσική οσο μπορείς, ειδικά κλασική και αρχαία (medieval). Πάντως αν δεν έχεις τιποτα καλύτερο να κάνεις κάποια στιγνή, αναθεώρισε την γνώμη σου για την κίνηση Vegan. Δές κάποια σοβαρά Video στο θέμα αυτό. Για μένα είναι ο μόνος δρόμος να ξαναβρούμε την παλιά μας αθωότητα και ευτυχία. Με αγάπη! 💚
@@markoszouganelis5755 έχω τελειώσει την κατεύθυνση της Χημείας Τροφίμων, έχω πολλές ακαδημαϊκές πηγές για το ζήτημα, έχω διατροφολόγο και γαστρεντερολόγο. Κάνω ό,τι μπορώ για να μάθω (όχι από βίντεο) και απλώς τα στοιχεία για την υγεία του ατόμου ακόμη δεν είναι αρκετά.
Δεν θεωρώ την "κίνηση vegan" μια καθαρή κίνηση καθώς βλέπω ποιες βιομηχανίες τη στηρίζουν οπότε δεν διακρίνω κάποια αθωότητα ή κάποια αγάπη πέρα από τους ελάχιστους ρομαντικούς.
Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι πάντα καλά, αθώος και ευτυχισμένος :)
Κλασικη ατακα ψυχολογου "δε λεμε "πρεπει" "
Επιτρεψε μου να κάνω τον αντίλογο. Τι και αν η απόσπαση της προσοχης είναι απλώς ο εαυτός σου που σου λέει ότι αυτό που κάνεις δεν είναι για σενα. Εσυ ο ίδιος είπες πως εν ώρα εξεταστικής σκεφτόσουν τις κιθάρες σου και δεν θεωρώ τυχαίο πως τελικά έγινες μουσικός και όχι χημικός. Το ιδιο πιστευω μπορεί να επεκταθεί λίγο πολυ σε όλους όσους έχουν τέτοια μαθησιακα ζητήματα.
Δεν είχα ποτέ κανένα μαθησιακό ζήτημα, ήμουν μαθητής του 19.8, δεν έγινα μουσικός.
Οπότε δεν είναι η απόσπαση της προσοχής ο εαυτός σου να σου λέει κάτι απαραιτητα. Σε μένα υπήρχε ένα κλινικό ζήτημα όπως ανέλυσα.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου, θα προτιμούσαν να μην αμφισβητείς τα ιατρικά μου θέματα.
Να 'σαι καλά!
@@st.anatolitis Σε καμία περιπτωση δεν ήταν προθεση μου να αμφισβητήσω τα ιατρικά σου θέματα. Όπως δήλωσα και στο ξεκίνημα του σχολίου μου απλώς ήθελα να κάνω έναν αντίλογο χάριν συζητήσεως. Καλη συνέχεια.
Το κατανοώ, απλώς θεωρώ ότι θα ήταν πιο εύστοχο να πεις αντί για "αντίλογο" μια "προσθήκη", ότι αν δούμε ότι ζοριζόμαστε πάρα πολύ ψυχολογικά τότε ίσως πρέπει να σκεφτούμε να επισκεφτούμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή έναν σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού.
Θεωρώ ότι είναι αρκετά εύκολο για κάποιον να πει "αυτό δεν είναι για μένα" κι έτσι να αγνοήσει όπως είπες τα σημάδια που του δίνει ο εαυτός του ότι υπάρχει πρόβλημα και μπορεί να δείχνουν είτε σοβαρά θέματα υγείας είτε απλώς σοβαρά κοινωνικά θέματα. Σημάδια όπως:
1. Αδυναμία συγκέντρωσης
2. Ευερεθιστότητα
3. Απροθυμία
4. Αδυναμία πειθάρχησης
5. Αδυναμία να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα
Αυτά μπορεί να μην είναι απλώς σημάδια ότι έχεις λάθος διαλέξει καριέρα, αλλά σημάδια ότι κάποιο άλλο πρόβλημα υπάρχει.
Συν το ότι το σχόλιό σου περιείχε λάθος πληροφορίες για μένα κι έπρεπε να επισημανθούν. Καλό υπόλοιπο :)