Dit is zo herkenbaar! Ik heb zelf ook een hond uit het buitenland gehad, Guus, en hij was heel angstig en ook een beetje autistisch. Ik heb ook altijd gezegd: ik help hem en hij helpt mij om met mijn angsten (en nu blijkt autisme) om te gaan. Hij leeft helaas niet meer, maar ik wil zeker weer een hond hebben. Ze zijn gewoon geweldig
Bedankt voor je reactie en wat mooi om te lezen dat je zo veel uit mijn video’s hebt gehaald. Dat betekent veel voor mij ☺️ Wat jammer dat je maatje er niet meer is, maar je zult zeker een nieuw maatje tegenkomen. Honden zijn zo bijzonder ✨
Ik heb twee herders en ze merken ik sociale interactie niet leuk vind,. niemand kan in mijn buurt komen :-) Als ik vast zit dan komt de ene altijd bij me en trekt mijn aandacht weg,.ik heb altijd een hond gehad,.!!! Ben heel erg trots op jouw !!!
geen huisdieren voor mij. ze geven veels te veel prikkels, maar ik snap dat anderen er baat bij kunnen hebben. blij te zien dat het jou zo veel geeft. ik hou het wel op praten tegen mijn tuinkabouter.
Ik ben vroeger ook opgegroeid met honden en dat heeft mij heel veel steun gegeven. Ik herken me heel erg in wat je zegt over honden. Helaas heb ik nu geen hond, de omstandigheden laten dat niet toe. Maar ik mis wel een hond om me heen net als in het verleden. De hond bij mijn ouders yuppie bracht mij veel steun (bastaard herder). Maar eigenlijk had ik nog een sterkere band met de border collie van mijn opa en oma Cita genaamd. We waren onafscheidelijk, allebei heel gevoelig en ze paste op mij en ik bracht zoveel mogelijk tijd met haar door. Ik leerde haar veel kunstjes als kind, wat ze alleen bij mij toeliet. Ze was gevoelig voor aanraking en geluid, ik ook. Maar wij konden uren bij elkaar in het gras liggen. Ze was bijzonder voor mij. Later toen ik ging samenwonen met mijn eerste vriend namen we een asielhond, whoopie, zij koos eerder mij uit. Vanaf dat moment waren we eigenlijk al onafscheidelijk. Ze was een rottweiler, zo een lieverd. Helaas ging het uit en kon ze niet mee, moest het beste voor haar doen en een liefdevol thuis zoeken. Veel verdriet gehad, maar ik kon haar niet meer geven wat ze verdiende. Ik heb veel met dieren sowieso. Ik ben altijd met dieren opgegroeid. Knaagdieren, honden en paarden (kreeg paardrijles). Heeft mij echt heel erg geholpen. Paarden zijn ook heel gevoelig en werken net als honden als spiegel. Ze geven aan hoe jij op dat moment bent. Heeft mij veel geleerd. Momenteel heb ik tamme ratjes en katten. Zijn ook erg lief! Ben gek op ze. Maar een hond is toch echt speciaal. Helaas kan dat nu niet ivm omstandigheden. Maar wie weet ooit in de toekomst weer.
@Nancy Burgstad Dankjewel voor het delen van je verhaal. Het klinkt alsof je hele mooie en speciale ervaringen hebt gehad met honden. Gelukkig heb je nu andere dieren om je heen. En inderdaad: wie weet komt er in de toekomst een hondje bij :)
Ja, ik herken het allemaal. wist alleen nooit dat k ook autisme heb. Heb ik zelf moeten ontdekken. Maar ik kon ook veel makkelijker met dieren omgaan. Die zullen me niet pesten. Ik vind het fijn om je te leren kennen.
Mijn hond en ik zijn ook onafscheidelijk, ik kan alleen niet tegen haar geblaf (te hard onvoorspelbaar geluid), maar wij doen alles samen en ik beschouw haar ook als mijn hulphond ondanks ze dat ook niet is !
Zo'n leuk onderwerp. Mijn honden en katten zijn echt een steun door alles. Ik heb 2 boeken die het waard zijn om te lezen. Billy de kat, dit is een boek over een jong jongetje met autisme en zijn moeder die aanvoelt dat een dier misschien goed voor hem is. Door die kat kruipt hij uit zijn schulp en het is zo'n hardverwarmend verhaal! M'n 2e boek is de wijsheid van oude honden: het gaat over een schrijfster en haar hond en welke wijsheden zij van haar hond leert. Heel mooi boek ❤ fijne video sanne!
Hoi Sanne, wat een leuke vakantie heb jij en de hond Jess gehad. Wat een leuke video, wat hebben ( heb je ) leuke lieve honden gehad. Honden / hondjes zijn heel lief en ze houden van knuffelen. Mijn complimenten voor je leuke, lieve innerlijk en karakter en mooie uiterlijk.
er zijn ook hulp katten,mijn poes is niet officieel een hulppoes,maar ze helpt mi veel,voelt veel aan en pikt ook mijn energie op,als ik blij ben rent zij ook rond.ben ik ziek dan blijft ze 24 uur bij mij liggen.heb ik mijn therapeut aan de telefoon(wat ik heel moeilijk vind)dan is zij ook opeens boven.er is ook een kat,thula wat een kindje met autisme helpt
Mijn hond is mijn allergrootste vriend. Hij accepteert mij zoals ik ben, terwijl bepaalde mensen je raar gaan aankijken als je bijvoorbeeld een wijnvlek in je gezicht hebt. Eind juli is mijn 11 geworden en geniet van elke dag. Het liefst wil ik hierna nog een hond, maar moet eerst kijken of het haalbaar is. In juli was 10 dagen op vakantie naar de Eifel in Duitsland en de hond was mee. Heb veel wandelingen in het bos gemaakt met mijn trouwe viervoeter. Genoten van de rust in de natuur, fluitende vogeltjes en dacht zelfs een huilende wolf gehoord te hebben. Laats zei ik tegen mijn hond dat ie een beetje autistisch is, omdat ie niet van vuurwerk houd, slecht met andere honden om kan gaan en een scherp oog voor detail heeft als ie een kat ziet.
Check, check en check. Alsof het uit mijn hoofd is gegrepen. Één goed bedoelde tip, er zijn heel wat asielen die buitenlandse zwerfhonden hebben en helaas is dat geen toeval. Je herkent deze asielen als erg veel jonge honden en zelfs hele nestjes pups hebben. Die honden zijn misschien van de straat gered maar dat is toch echt puur om winst te maken. Vergelijk ze gerust met broodfokkers. Toen mijn vorige hond was overleden ben ik er ook bijna ingetrapt. Het halve asiel vol met pups, dat kan gewoon niet. En beestje waar direct mijn oog op viel daar zag ik nog de hechtingen zitten van de sterilisatie dus een rustig herstel kreeg dat beestje niet daar. Toen ik dat en andere dingen opmerkte en natuurlijk ook gewoon hardop zei werd me de hond opeens afgeraden. Omdat ze wel eens heel groot kon worden want er zat waarschijnlijk Argentijnse dog in en dan waren drie trapjes teveel voor haar. Alsof de duvel het doet heb ikzelf een argentino gehad, die was met 6 maanden 3x zo groot. Ook daar keken ze van op en terugblikkend werd toen eigenlijk simpelweg de deur uit gewerkt. Spanje kwamen al die beestjes vandaan, daar zou een straathonden plaag zijn werd toen verteld en dat de honden werden afgeschoten. Nu dat ik er helderder over kan nadenken geloof ik dat snel doden op de plek waar het probleem is, beter is dan hierheen halen want eigenlijk blijven we het probleem daar voeden/steunen. En dat dierenleed en die uitbuiting vind ik vele malen erger. Dan liever een lokale asielhond die misschien ietsje ouder is dan een enorme keus aan pups. Een vreselijke ervaring en gewaarwording boven op het overlijden van mijn maatje een paar dagen daarvoor die zo'n 15 jaar bij mij was geweest. Ik was er dagenlang kapot van totdat ik over Bella las. Mijn gevoel heeft bijna altijd gelijk en dat schreeuwde door mijn hoofd, dat is 'm, dat is 'm!! En acht jaar later is ze er nog steeds, zoals altijd hier tegen me aandrukt opgerold aan het slapen..wat ik ook moet gaan doen. Doe jezelf dat niet aan. Al kan ik even goed begrijpen als mensen dit wetende toch zo'n hond nemen. Voor mij is mijn hond ook een hulphond en ik vraag mij al een paar jaar af hoe ik mijn Bella tot hulphond krijg verklaard. Zou ik er ooit achter komen laat ik je dit direct weten. Beloofd! Groeten uit het Zuid-Oosten..👍🏻👍🏻 Jij bent een ware inspiratie, ongelooflijk ✨✨
Dankjewel ✨ Er zijn inderdaad een hoop organisaties die niet helemaal te vertrouwen zijn. Er zijn gelukkig ook goede organisaties die honden vangen, castreren, laten herstellen en dan weer vrijlaten. Zo wordt de populatie zwerfhonden minder. Bij deze organisaties worden alleen honden die de straat niet meer opkunnen ter adoptie gesteld. Honden met een zwakke gezondheid bijvoorbeeld of puppies zonder moeder. Zelf zou ik een wat oudere hond willen adopteren.
Met mijn tante heb ik een hond geadopteerd die we per toeval in Griekenland gevonden hebben en die erg aan ons gehecht was en is en wij aan hem. Hij woont bij m'n tante maar ik heb altijd een hele bijzondere band met hem gehad (en nog steeds)
Helemaal met je eens, honden helpen. En het hoeft geen hulphond te zijn persee. Ik heb nu een kat, en pardon geen makkie. Maakt veel stuk en is veeleisend qua aandacht. Maar ik heb hem nou eenmaal, ik hou van hem, en verzorg hem. Ik heb wel spijt. Had ik maar gekozen voor een hond....het is toch anders
Wat naar dat het niet makkelijk gaat met je kat, maar een hond is ook niet altijd makkelijk. Ieder dier (hond/kat) heeft een eigen persoonlijkheid. Sommige zijn ‘braver’ dan andere ;)
Heel mooie en ontroerende video Sanne! Zo fijn om te horen hoeveel jouw honden voor jou betekend hebben of nog steeds betekenen... Zelf ben ik ook echt gek op honden: wij hadden er vroeger thuis ook altijd een en ik zou er nu héél graag zelf eentje willen, vooral om al de redenen die jij aanhaalt - Ik denk hier al héél lang over na, maar ik blijf steeds maar aarzelen: ik woon namelijk alleen en maak me een beetje zorgen over hoe het dan met die hond moet als ik eens een mindere periode heb... je kunt zo'n beest dan toch niet aan zijn lot overlaten? Hoe zie jij dat, vraag ik me af: kun je wel goed voor een hond zorgen als je soms bijna moeite hebt om voor JEZELF te zorgen? Of zou zo'n hond je dàn juist het extra duwtje in de rug geven dat je nodig hebt, zodat je er allebei beter van wordt?
Ik herken je zorgen en dit is iets waar ik regelmatig over nadenk. Maar ik denk dat een hond mij in zo’n periode juist helpt. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel voor mijn hond is dan groter dan hoe ik me voel. Juist omdat honden zo belangrijk voor me zijn.
@@eenbeetjebijzonder Als je "mijn hond" zegt, bedoel je dan Jess, die lieverd? Maar die woont toch nog bij je ouders, of heb ik dat verkeerd begrepen? Ik weet wel dat je een hondje had geadopteerd, maar dat heb je weer moeten wegdoen vanwege zijn extreme verlatingsangst, geloof ik? Meestal ben ik er ook wel van overtuigd dat een hond erg helpend zou zijn als ik een slechte periode heb of zo (dat merk ik ook met het hondje van mijn moeder trouwens), maar ik ben gewoon bang dat bv. na een aantal maanden zou blijken dat ik voor een hond zorgen niet aankan en dan moet ik hem/haar misschien weer wegdoen, wat me heel veel pijn zou doen, dat weet ik nu al! Dus... ik blijf twijfelen.
@@lemmyb7550 Als ik het over mijn hond heb, heb ik het inderdaad over Jess. Zij woont bij mijn ouders, maar daar heb ik de eerste 11 jaar van haar leven ook gewoond :) En ik heb het over mijn toekomstige hond. Mijn vorige hondje is inderdaad bij andere mensen waar ze beter op haar plek is. Ik snap de twijfel. Misschien is het een idee om een oppashondje te nemen? Zo kan je alvast ‘oefenen’ en kijken hoe het gaat. Ik heb een aantal keer op een hond mogen passen als de eigenaren op vakantie ware bijvoorbeeld en dit waren goede ervaringen voor mij :)
@@eenbeetjebijzonder Heb je concrete plannen voor een nieuwe hond dan? Hoe ga je daarbij dan precies te werk, vraag ik me af? Neem je dan een asielhond, koop je een puppy of zijn er in Nederland nog andere mogelijkheden? In de video zeg je ook dat Jess oorspronkelijk in Bulgarije woonde - maar hoe raakte ze dan bij jullie in Nederland? Bestaan er misschien speciale organisaties die dit soort dingen regelen?
@@lemmyb7550 Op het moment kijk ik vooral naar asielhonden in het buitenland. De hond van mijn ouders komt uit Bulgarije en daar heb ik goede ervaringen mee. Maar je moet wel goed letten op de organisaties, want sommige zijn net als broodfokkers. Ik kijk naar wat mijn ‘eisen’ zijn en beslis niets te overhaast. Ik denk dat het verstandig is al iemand van te voren al goed heeft nagedacht en een goed gevoel heeft.
Ik had tot kerst vorig jaar een poes ze heete sylvester en wij waren onafscheidelijk zij was ook altijd degene die voor me klaar stond als ik boos, verdrietig, of wat dan ook was ze was ook nooit bang voor me als ik boos was zij liet het gewoon gaan en zat er voor me als ik knuffels nodig had ze sliep ook elke avond bij me en dat was heel fijn je weet dan gewoon dat je iemand naast je hebt die je al je hele leven kent en vertrouwd en die je altijd beschermt of als je een nachtmerrie heb er gelijk ligt om te knuffelen ze is er altijd voor me of ze fisiek bij me is of niet nu kan ze helaas niet fisiek meer bij me zijn maar ik weet dat ze altijd over me zal waken en ik zal haar nooit vergeten
ik heb angststoornissen. 1 van die angststoornissen is dat ik bang ben voor dieren. ook heb ik een laag iq, licht verstandelijke beperking en autisme. dit weet ik sinds 25 november 2022
Fijn dat je duidelijkheid sinds november, lijkt me. Als je bang bent voor dieren is een hond misschien geen goede steun voor je. Maar wie weet haal jij steun uit andere dingen :)
@Emile Chang Toevallig kwam ik laatst een artikel over katten als hulpdieren tegen. Ik wist inderdaad ook niet dat het officieel bestond en dat is jammer.
@@eenbeetjebijzonder bij mij is het dan hoofdpijn, heel erg moe (ik kan hele dagen slapen(heb ik ook gedaan)), misselijk, niks kunnen eten en drinken, geen prikkels kunnen verdragen, duizelig, enz.
@@eenbeetjebijzonder ik heb nog een week prikkelarm moeten werken en nu ben ik alweer een week gewoon weer aan het werk met alle prikkels die er normaal zijn
@@annewinters3022 ik ga therapie krijgen. Ik heb zelf aangegeven bij de begeleiding dat ik snel hulp wil krijgen om minder panisch te zijn voor honden. Ik durf nu bijna niet meer naar buiten
Dit is zo herkenbaar! Ik heb zelf ook een hond uit het buitenland gehad, Guus, en hij was heel angstig en ook een beetje autistisch. Ik heb ook altijd gezegd: ik help hem en hij helpt mij om met mijn angsten (en nu blijkt autisme) om te gaan.
Hij leeft helaas niet meer, maar ik wil zeker weer een hond hebben. Ze zijn gewoon geweldig
Bedankt voor je reactie en wat mooi om te lezen dat je zo veel uit mijn video’s hebt gehaald. Dat betekent veel voor mij ☺️
Wat jammer dat je maatje er niet meer is, maar je zult zeker een nieuw maatje tegenkomen. Honden zijn zo bijzonder ✨
Ik heb twee herders en ze merken ik sociale interactie niet leuk vind,. niemand kan in mijn buurt komen :-) Als ik vast zit dan komt de ene altijd bij me en trekt mijn aandacht weg,.ik heb altijd een hond gehad,.!!! Ben heel erg trots op jouw !!!
Mooi hoe honden dat doorhebben :)
geen huisdieren voor mij.
ze geven veels te veel prikkels, maar ik snap dat anderen er baat bij kunnen hebben.
blij te zien dat het jou zo veel geeft.
ik hou het wel op praten tegen mijn tuinkabouter.
Wat leuk! Je leert dan echt jezelf kennen met zo’n reis door dier en de natuur! Super!
Ik ben vroeger ook opgegroeid met honden en dat heeft mij heel veel steun gegeven. Ik herken me heel erg in wat je zegt over honden.
Helaas heb ik nu geen hond, de omstandigheden laten dat niet toe. Maar ik mis wel een hond om me heen net als in het verleden.
De hond bij mijn ouders yuppie bracht mij veel steun (bastaard herder). Maar eigenlijk had ik nog een sterkere band met de border collie van mijn opa en oma Cita genaamd. We waren onafscheidelijk, allebei heel gevoelig en ze paste op mij en ik bracht zoveel mogelijk tijd met haar door. Ik leerde haar veel kunstjes als kind, wat ze alleen bij mij toeliet. Ze was gevoelig voor aanraking en geluid, ik ook. Maar wij konden uren bij elkaar in het gras liggen. Ze was bijzonder voor mij.
Later toen ik ging samenwonen met mijn eerste vriend namen we een asielhond, whoopie, zij koos eerder mij uit. Vanaf dat moment waren we eigenlijk al onafscheidelijk. Ze was een rottweiler, zo een lieverd.
Helaas ging het uit en kon ze niet mee, moest het beste voor haar doen en een liefdevol thuis zoeken. Veel verdriet gehad, maar ik kon haar niet meer geven wat ze verdiende.
Ik heb veel met dieren sowieso. Ik ben altijd met dieren opgegroeid. Knaagdieren, honden en paarden (kreeg paardrijles). Heeft mij echt heel erg geholpen. Paarden zijn ook heel gevoelig en werken net als honden als spiegel. Ze geven aan hoe jij op dat moment bent. Heeft mij veel geleerd.
Momenteel heb ik tamme ratjes en katten. Zijn ook erg lief! Ben gek op ze. Maar een hond is toch echt speciaal. Helaas kan dat nu niet ivm omstandigheden. Maar wie weet ooit in de toekomst weer.
@Nancy Burgstad Dankjewel voor het delen van je verhaal. Het klinkt alsof je hele mooie en speciale ervaringen hebt gehad met honden. Gelukkig heb je nu andere dieren om je heen. En inderdaad: wie weet komt er in de toekomst een hondje bij :)
Ja, ik herken het allemaal. wist alleen nooit dat k ook autisme heb. Heb ik zelf moeten ontdekken. Maar ik kon ook veel makkelijker met dieren omgaan. Die zullen me niet pesten. Ik vind het fijn om je te leren kennen.
Mijn hond en ik zijn ook onafscheidelijk, ik kan alleen niet tegen haar geblaf (te hard onvoorspelbaar geluid), maar wij doen alles samen en ik beschouw haar ook als mijn hulphond ondanks ze dat ook niet is !
En wat een leuk en herkenbaar onderwerp ^^
Wat fijn :) Ik herken het probleem met blaffen. Daar raak ik ook altijd een beetje door van slag
Dankjewel :)
Zo'n leuk onderwerp. Mijn honden en katten zijn echt een steun door alles. Ik heb 2 boeken die het waard zijn om te lezen. Billy de kat, dit is een boek over een jong jongetje met autisme en zijn moeder die aanvoelt dat een dier misschien goed voor hem is. Door die kat kruipt hij uit zijn schulp en het is zo'n hardverwarmend verhaal! M'n 2e boek is de wijsheid van oude honden: het gaat over een schrijfster en haar hond en welke wijsheden zij van haar hond leert. Heel mooi boek ❤ fijne video sanne!
Bedankt voor je boekentips! Oude Wijze Honden heb ik in de kast liggen, maar nog niet gelezen. Billy de Kat kende ik nog niet 😊
Hoi Sanne, wat een leuke vakantie heb jij en de hond Jess gehad. Wat een leuke video, wat hebben ( heb je ) leuke lieve honden gehad. Honden / hondjes zijn heel lief en ze houden van knuffelen. Mijn complimenten voor je leuke, lieve innerlijk en karakter en mooie uiterlijk.
Dankjewel :)
er zijn ook hulp katten,mijn poes is niet officieel een hulppoes,maar ze helpt mi veel,voelt veel aan en pikt ook mijn energie op,als ik blij ben rent zij ook rond.ben ik ziek dan blijft ze 24 uur bij mij liggen.heb ik mijn therapeut aan de telefoon(wat ik heel moeilijk vind)dan is zij ook opeens boven.er is ook een kat,thula wat een kindje met autisme helpt
Wat een mooie band heb jij met je kat. Katten voelen heel veel aan. Ik hoorde laatst dat er ook inderdaad hulpkatten zijn. Interessant 😊
Mijn hond is mijn allergrootste vriend. Hij accepteert mij zoals ik ben, terwijl bepaalde mensen je raar gaan aankijken als je bijvoorbeeld een wijnvlek in je gezicht hebt. Eind juli is mijn 11 geworden en geniet van elke dag. Het liefst wil ik hierna nog een hond, maar moet eerst kijken of het haalbaar is. In juli was 10 dagen op vakantie naar de Eifel in Duitsland en de hond was mee. Heb veel wandelingen in het bos gemaakt met mijn trouwe viervoeter. Genoten van de rust in de natuur, fluitende vogeltjes en dacht zelfs een huilende wolf gehoord te hebben. Laats zei ik tegen mijn hond dat ie een beetje autistisch is, omdat ie niet van vuurwerk houd, slecht met andere honden om kan gaan en een scherp oog voor detail heeft als ie een kat ziet.
Fijn dat je zo'n lief maatje hebt! Klinkt als een leuke vakantie. En het zou heel goed kunnen dat je een wolf hebt gehoord! Tof!
Check, check en check. Alsof het uit mijn hoofd is gegrepen. Één goed bedoelde tip, er zijn heel wat asielen die buitenlandse zwerfhonden hebben en helaas is dat geen toeval. Je herkent deze asielen als erg veel jonge honden en zelfs hele nestjes pups hebben. Die honden zijn misschien van de straat gered maar dat is toch echt puur om winst te maken. Vergelijk ze gerust met broodfokkers. Toen mijn vorige hond was overleden ben ik er ook bijna ingetrapt. Het halve asiel vol met pups, dat kan gewoon niet. En beestje waar direct mijn oog op viel daar zag ik nog de hechtingen zitten van de sterilisatie dus een rustig herstel kreeg dat beestje niet daar. Toen ik dat en andere dingen opmerkte en natuurlijk ook gewoon hardop zei werd me de hond opeens afgeraden. Omdat ze wel eens heel groot kon worden want er zat waarschijnlijk Argentijnse dog in en dan waren drie trapjes teveel voor haar. Alsof de duvel het doet heb ikzelf een argentino gehad, die was met 6 maanden 3x zo groot. Ook daar keken ze van op en terugblikkend werd toen eigenlijk simpelweg de deur uit gewerkt. Spanje kwamen al die beestjes vandaan, daar zou een straathonden plaag zijn werd toen verteld en dat de honden werden afgeschoten. Nu dat ik er helderder over kan nadenken geloof ik dat snel doden op de plek waar het probleem is, beter is dan hierheen halen want eigenlijk blijven we het probleem daar voeden/steunen. En dat dierenleed en die uitbuiting vind ik vele malen erger. Dan liever een lokale asielhond die misschien ietsje ouder is dan een enorme keus aan pups. Een vreselijke ervaring en gewaarwording boven op het overlijden van mijn maatje een paar dagen daarvoor die zo'n 15 jaar bij mij was geweest. Ik was er dagenlang kapot van totdat ik over Bella las. Mijn gevoel heeft bijna altijd gelijk en dat schreeuwde door mijn hoofd, dat is 'm, dat is 'm!! En acht jaar later is ze er nog steeds, zoals altijd hier tegen me aandrukt opgerold aan het slapen..wat ik ook moet gaan doen. Doe jezelf dat niet aan. Al kan ik even goed begrijpen als mensen dit wetende toch zo'n hond nemen.
Voor mij is mijn hond ook een hulphond en ik vraag mij al een paar jaar af hoe ik mijn Bella tot hulphond krijg verklaard. Zou ik er ooit achter komen laat ik je dit direct weten. Beloofd! Groeten uit het Zuid-Oosten..👍🏻👍🏻
Jij bent een ware inspiratie, ongelooflijk ✨✨
Dankjewel ✨ Er zijn inderdaad een hoop organisaties die niet helemaal te vertrouwen zijn. Er zijn gelukkig ook goede organisaties die honden vangen, castreren, laten herstellen en dan weer vrijlaten. Zo wordt de populatie zwerfhonden minder. Bij deze organisaties worden alleen honden die de straat niet meer opkunnen ter adoptie gesteld. Honden met een zwakke gezondheid bijvoorbeeld of puppies zonder moeder. Zelf zou ik een wat oudere hond willen adopteren.
Zo herkenbaar
Met mijn tante heb ik een hond geadopteerd die we per toeval in Griekenland gevonden hebben en die erg aan ons gehecht was en is en wij aan hem. Hij woont bij m'n tante maar ik heb altijd een hele bijzondere band met hem gehad (en nog steeds)
Wat een mooi verhaal!
@@eenbeetjebijzonder Ja zeker, blijft heel bijzonder, zometeen vertel ik erover op NPORadio 2
@@Bazz1982 Wat gaaf! Succes!
dat had ik met mijn poes Luna, die nu overleden is een zielsmaatje was ze van me, en nog steeds, ik ben niet autistisch!
Wat mooi ✨
Helemaal met je eens, honden helpen. En het hoeft geen hulphond te zijn persee.
Ik heb nu een kat, en pardon geen makkie. Maakt veel stuk en is veeleisend qua aandacht. Maar ik heb hem nou eenmaal, ik hou van hem, en verzorg hem.
Ik heb wel spijt. Had ik maar gekozen voor een hond....het is toch anders
Wat naar dat het niet makkelijk gaat met je kat, maar een hond is ook niet altijd makkelijk. Ieder dier (hond/kat) heeft een eigen persoonlijkheid. Sommige zijn ‘braver’ dan andere ;)
Heel mooie en ontroerende video Sanne! Zo fijn om te horen hoeveel jouw honden voor jou betekend hebben of nog steeds betekenen...
Zelf ben ik ook echt gek op honden: wij hadden er vroeger thuis ook altijd een en ik zou er nu héél graag zelf eentje willen, vooral om al de redenen die jij aanhaalt - Ik denk hier al héél lang over na, maar ik blijf steeds maar aarzelen: ik woon namelijk alleen en maak me een beetje zorgen over hoe het dan met die hond moet als ik eens een mindere periode heb... je kunt zo'n beest dan toch niet aan zijn lot overlaten?
Hoe zie jij dat, vraag ik me af: kun je wel goed voor een hond zorgen als je soms bijna moeite hebt om voor JEZELF te zorgen? Of zou zo'n hond je dàn juist het extra duwtje in de rug geven dat je nodig hebt, zodat je er allebei beter van wordt?
Ik herken je zorgen en dit is iets waar ik regelmatig over nadenk. Maar ik denk dat een hond mij in zo’n periode juist helpt. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel voor mijn hond is dan groter dan hoe ik me voel. Juist omdat honden zo belangrijk voor me zijn.
@@eenbeetjebijzonder Als je "mijn hond" zegt, bedoel je dan Jess, die lieverd?
Maar die woont toch nog bij je ouders, of heb ik dat verkeerd begrepen?
Ik weet wel dat je een hondje had geadopteerd, maar dat heb je weer moeten wegdoen vanwege zijn extreme verlatingsangst, geloof ik?
Meestal ben ik er ook wel van overtuigd dat een hond erg helpend zou zijn als ik een slechte periode heb of zo (dat merk ik ook met het hondje van mijn moeder trouwens), maar ik ben gewoon bang dat bv. na een aantal maanden zou blijken dat ik voor een hond zorgen niet aankan en dan moet ik hem/haar misschien weer wegdoen, wat me heel veel pijn zou doen, dat weet ik nu al! Dus... ik blijf twijfelen.
@@lemmyb7550 Als ik het over mijn hond heb, heb ik het inderdaad over Jess. Zij woont bij mijn ouders, maar daar heb ik de eerste 11 jaar van haar leven ook gewoond :) En ik heb het over mijn toekomstige hond.
Mijn vorige hondje is inderdaad bij andere mensen waar ze beter op haar plek is.
Ik snap de twijfel. Misschien is het een idee om een oppashondje te nemen? Zo kan je alvast ‘oefenen’ en kijken hoe het gaat. Ik heb een aantal keer op een hond mogen passen als de eigenaren op vakantie ware bijvoorbeeld en dit waren goede ervaringen voor mij :)
@@eenbeetjebijzonder Heb je concrete plannen voor een nieuwe hond dan?
Hoe ga je daarbij dan precies te werk, vraag ik me af? Neem je dan een asielhond, koop je een puppy of zijn er in Nederland nog andere mogelijkheden?
In de video zeg je ook dat Jess oorspronkelijk in Bulgarije woonde - maar hoe raakte ze dan bij jullie in Nederland? Bestaan er misschien speciale organisaties die dit soort dingen regelen?
@@lemmyb7550 Op het moment kijk ik vooral naar asielhonden in het buitenland. De hond van mijn ouders komt uit Bulgarije en daar heb ik goede ervaringen mee. Maar je moet wel goed letten op de organisaties, want sommige zijn net als broodfokkers.
Ik kijk naar wat mijn ‘eisen’ zijn en beslis niets te overhaast. Ik denk dat het verstandig is al iemand van te voren al goed heeft nagedacht en een goed gevoel heeft.
Ik had tot kerst vorig jaar een poes ze heete sylvester en wij waren onafscheidelijk zij was ook altijd degene die voor me klaar stond als ik boos, verdrietig, of wat dan ook was ze was ook nooit bang voor me als ik boos was zij liet het gewoon gaan en zat er voor me als ik knuffels nodig had ze sliep ook elke avond bij me en dat was heel fijn je weet dan gewoon dat je iemand naast je hebt die je al je hele leven kent en vertrouwd en die je altijd beschermt of als je een nachtmerrie heb er gelijk ligt om te knuffelen ze is er altijd voor me of ze fisiek bij me is of niet nu kan ze helaas niet fisiek meer bij me zijn maar ik weet dat ze altijd over me zal waken en ik zal haar nooit vergeten
Wat mooi en fijn dat je die band met Sylvester had en hebt
Wat een goede video! ❤
Dankjewel!
Ik ben van plan om een hond te nemen als ik alleen ga wonen. Ik zou daarvoor deeltijds willen voor blijven werken
Klopt..ik mis mijn hondjes.
ik heb angststoornissen. 1 van die angststoornissen is dat ik bang ben voor dieren. ook heb ik een laag iq, licht verstandelijke beperking en autisme. dit weet ik sinds 25 november 2022
Fijn dat je duidelijkheid sinds november, lijkt me.
Als je bang bent voor dieren is een hond misschien geen goede steun voor je. Maar wie weet haal jij steun uit andere dingen :)
Helaas bestaat er nog geen erkenning voor katten als hulpdieren!
@Emile Chang Toevallig kwam ik laatst een artikel over katten als hulpdieren tegen. Ik wist inderdaad ook niet dat het officieel bestond en dat is jammer.
@@eenbeetjebijzonder Katten worden wel gebruikt als hulpdieren, maar in Nederland is er nog geen officiële erkenning.
Ben jij ook een keer letterlijk ziek geweest door overprikkeling? Ik ben het nu voor de 2e keer.
@Atleetje78 Ja, maar nu gelukkig minder vaak dan vroeger. Misselijk en hoofdpijn zijn voor mij niet vreemd. Beterschap.
@@eenbeetjebijzonder bij mij is het dan hoofdpijn, heel erg moe (ik kan hele dagen slapen(heb ik ook gedaan)), misselijk, niks kunnen eten en drinken, geen prikkels kunnen verdragen, duizelig, enz.
@@eenbeetjebijzonder hoofdpijn heb ik altijd maar met overprikkeling is het ondraaglijk
@Atleetje78 Wat lastig en naar. Ik hoop dat het nu beter gaat.
@@eenbeetjebijzonder ik heb nog een week prikkelarm moeten werken en nu ben ik alweer een week gewoon weer aan het werk met alle prikkels die er normaal zijn
Ik ben panisch voor honden
dat was ik ook, ben in therapie gegaan en heb nu een eigen autisme hulphond
@@annewinters3022 ik ga therapie krijgen. Ik heb zelf aangegeven bij de begeleiding dat ik snel hulp wil krijgen om minder panisch te zijn voor honden. Ik durf nu bijna niet meer naar buiten