วัฒนธรรมชุบแป้งทอด: ทำไมไม่อ่าน - 27 ก.พ.57 (HD)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 30 ก.ย. 2024
- ทำไมไม่อ่าน
วันพฤหัสบดีที่ 27 กุมภาพันธ์ 2557 20.20 น. ทางไทย พีบีเอส
เวลาถามว่าทำไมประเทศไทยไม่เจริญ หนึ่งในคำตอบที่เรามักได้ยินกันคือ เป็นเพราะคนไทยไม่อ่านหนังสือ แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือ ในยุคปัจจุบัน คนไทยอ่านกันอย่างมากมาย เอาเฉพาะเฟสบุ๊ค ไลน์ และสเตตัส คิดๆ ดูแล้ว รวมๆ กันแล้วก็น่าจะมากกว่าปีละ 7 บรรทัดอยู่
ประเด็นจึงอาจจะไม่ใช่ว่าเราอ่านมากหรือน้อยแค่ไหน เท่ากับว่า 'เราอ่านเป็นไหม' หรือพูดให้ถึงที่สุดคืออยู่ที่ว่า 'วัฒนธรรมการอ่าน' ของเราเป็นแบบใด
วัฒนธรรมชุบแป้งทอดอยากชวนคุณผู้ชมไปสำรวจ วัฒนธรรมการอ่านในสังคมไทย ไปดูกันว่า คนไทยอ่านหนังสือกันอย่างไร อยู่ภายใต้สภาพแวดล้อมแบบไหน และสภาพแวดล้อมแบบนี้จะสร้างวัฒนธรรมการอ่านที่เข้มแข็งในสังคมไทยได้หรือไม่
เปิดโลกการอ่านไปพร้อมๆ กันกับ รศ. ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, นราวัลลภ์ ปฐมวัฒน ผู้ก่อตั้ง 'เดอะรีดดิ้ง รูม' ที่พยายามสร้างพื้นที่ของการอ่าน, ปราบดา หยุ่น นักเขียนรางวัลซีไรต์ เจ้าของร้านหนังสือ และอุปนายกฝ่ายต่างประเทศ สมาคมผู้จัดพิมพ์และผู้จำหน่ายหนังสือแห่งประเทศไทย และเหล่านักคิดนักเขียนอีกหลายๆ ท่าน
รายการอย่างดี คนดูหมื่นนิดๆ ทีคลิปลูกทุ่งสองแง่สองง่ามยอดดูเป็นล้าน แล้วประเทศชาติมันจะเจริญได้อย่างไร
ชอบจังง
จะอ่านหนังสือ
สิ่งที่ไม่เกื้อหนุนคือราคาของหนังสือครับ เมื่อเทียบกับค่าแรงของคนธรรมดา หนังสือจึงยังเป็นสิ่งฟุ่มเฟือยอยู่ นี่เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมเข้าใจว่าหนังสือดีๆ ราคาก็ต้องแพงมันเป็นธรรมดาครับ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องไปซื้อมาอ่าน แต่ผู้ที่รักการอ่านอย่างผมจะเปลี่ยนไปเช่าอ่านแทนครับ คนส่วนใหญ่ก็ทำแบบผมแหละ
เอกชน ดีขยัน จริงครับ แต่ตอนนี้หนังสือบางเล่มที่อยากอ่านแต่ราคาแพงก็ไม่ให้เช่าด้วย
เห็นด้วยครับเรื่องราคาหนังสือ ท่าเปรียบเทียบกับค่าครองชีพ อย่างที่อังกฤษ เรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์ ถือว่าราคาถูกกว่า หากเปรียบเทียบหนังสือ นวนิยายไทย ในเมืองไทย ที่ขายคนไทย อาจจะเป็นเพราะวัสดุที่ใช้ในการพิมพ์ต้นทุนแพงว่า เท่าที่ผมสังเกต กระดาษที่พิมหนังนวนิยายในไทย ดูมีคุณภาพมากกว่าหนังสือที่ตีพิมพ์ในแทบโลกตะวันตก
ในชั่วโมงสัมนา อ.ให้คิดธุรกิจเพื่องสังคม เพื่อนคนนึกบอกว่า เรา้จะเปิดร้านเช่าหนังสือในรถไปไฟฟ้า โดยมาสามารถคืนที่สถานีไหนก็ได้เเละระบะอิงกับรถไฟฟ้า จำได้ว่าทุกคนให้องประทับใจมาก และคิดว่ามันป็นไปได้และอยากให้เกิดขึ้นจริงๆ
เป็นอีกตอนของวัฒนธรรมชุบแป้งทอดที่เราดูแล้วเรามีความสุขมากเลย รักหนังสือ รักการเขียน รักการอ่านด้วย ดูแล้วได้ข้อคิด แนวทางเยอะแยะเลยคะ เห็นด้วยกับการที่เราต้องหาหนังสือมาไว้ในห้องสมุดของชุมชนให้ตรงกับความต้องการ จริงด้วยเนอะ
รายการอย่างดี คนดูหมื่นนิดๆ ทีคลิปลูกทุ่งสองแง่สองง่ามยอดดูเป็นล้าน แล้วประเทศชาติมันจะเจริญได้อย่างไร
ใช่เลย คนไทยเราไม่ค่อยชอบอะไรที่มันมีสาระ ทำให้ขาดคนมีความรู้มาพัฒนาชาติ
In Thai education, reading = memorizing and writing = copy + paste. Reading as well as learning are one-way communication. Kids are not trained to, or even banned from, discussing, forming arguements, or proposing their own opinion based on what they read or learned. Exams are designed to test memorization ability of students. Therefore, Thai students are not familiar with formulating analysis, criticism, or novel thinking from reading. Without thinking, asking questions, letting one's mind wander freely, reading is no different from chanting the text word by word as pointed out in this show.
Another problem is parent and culture too.I really said tutorial school is get many income by hole.School don't teach student well or student problem.Student didn't get creative so much.Student and school are think about famous and path only.Student think go to university and go to work office only.If student isn't go university how they can live?Factory?Not like another country that open for student.
อ่าน7-8 บรรทัดไม่น่าจะใช่ประเด็น อ่านแล้วคิดรึป่าวน่าจะสำคัญกว่า
Yep, totally.
ชอบความคิดคุณ
เพิ่งได้ดูรายการนี้มา 2 ตอน แต่บอกได้เลยว่า "ชอบมาก" เนื้อหา และการดำเนินเรื่องน่าสนใจมาก ขอเป็นกำลังใจให้กับทีมงานนะครับ
ผมก็จะพยายามอ่านหนังสือให้มากๆ ครับ อ่านแล้วมีความรู้
รายการดีมากกก มีสาระ ความรู้ ทำต่อไปนะคะ เปนกำลังใจให้ทีมงานทุกคนคะ
ผมเคยสงสัยว่า จริงหรอที่คนไทยอ่านหนังสือปีละ๘บรรทัด เพราะอย่างน้อยในชีวิตประจำวันเราก็ต้องอ่านหนังสือพิมพ์กันบ้างหนังสือการ์ตูนบ้างหรือแม้แต่ตัวหนังสือที่อยู่บนาป้ายโฆษณา ผมเชื่อว่าคนไทยไม่ได้อ่านกันแค่ปีล่ะ๘ ๙ บรรทัดแน่นอน แต่รวมๆกันทั้งปีดีไม่ได้อาจจะเทียบเท่ากับอ่านหนังสือเป็นเล่มเลยก็ว่าได้
Ai Nu ค่าเฉลี่ยครับ อย่าลืมคนทั้งประเทศที่ไม่ใช่คนเมือง ซึ่งมีจำนวนเยอะมากๆ บางคนไม่อ่านเลยก็มี
ราคาหนังสือแพงไป ทำให้ยอดขาบน้อย
อัพเร็วมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ผมเป็นหนึ่งคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือ! เวลาผมอ่านหนังสือแล้วผมจะง่วงนอนครับ แต่เวลาผมอยากจะรู้หรือศึกษาอะไรผมชอบหาดูเป็นสื่อมีเดียมีเสียงภาพเคลื่อนไหวมากกว่า เช่น ดูทีวี ข่าว สารคดี ยูทูป.แต่ถ้าจะอ่านก็อ่านได้คับแต่เกิดผลน้อยกว่า เพราะฉะนั้นผมคิดว่าไม่เกี่ยวกับราคาหนังสือครับ ต่อให้แจกฟรีคนที่ไม่ชอบอ่านก็ไม่อ่านอยู่ดีครับ.^__^ (no drama talk 555)
ปัญหาที่น่ากลัวที่สุดตอนนี้คือ อุตสาหกรรมหนังสือในไทยจะไปรอดหรือเปล่า นิตยสารปิดตัวเยอะมาก ร้านหนังสือที่มีหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ก็กำไรลดอย่างน่ากลัว ต้องหาสินค้าอย่างอื่นมาขายในร้านหนังสือด้วย
ชอบพี่หนุ่มโตมร จัง เวลาพี่เค้าพูด อักขระชัดเจนมาก และมีสาระ การสื่อสารสื่อความเข้าใจได้ชัดเจนมาก
พี่คุ่น ปราบดา หมายถึงหนังสือปรัชญาเซนที่เปลี่ยนชีวิตของพี่เค้า คือเล่มไหนคะ อยากอ่านบ้าง ฝากทีมงานถามให้หน่อยได้ไหมคะ
ผมจำไม่ได้เหมือนกันครับ จำได้รางๆว่า อะไรสักอย่าง ..Zen smile นี่แหล่ะ
ลองเข้าไปถาม 'TyphoonBooks Thailand' ใน Facebook ดูนะครับ
(ปล.ผมไม่ใช่ทีมงานนะครับ)
รายการนี้ดีจังค่ะ บังเอิญเปิดเจอ
ได้มุมมองใหม่ๆ เยอะเลย
ติดใจนิดเดียวว่า คุณวินทร์เป็น กวีซีไรต์เหรอฮะ ? ผมเห็นตั้งแต่รายการ 168 ชม. แล้ว พิธีกรแนะนำว่าเป็นกวีซีไรต์เหมือนกัน งงครับ?
คุณวินทร์เป็นนักเขียนรางวัลซีไรต์ 2 ปี เมื่อปี พ.ศ. 2540 (ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน) และเมื่อปี พ.ศ. 2542 (สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน) และปัจจุบันได้รับรางวัล"ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์"ค่ะ ^^
wilai25220210 ผมกำลังจะถามว่าคุณวินทร์เป็น"กวี" ใช่ไหมครับ เหมือนอย่าง อาจารย์เนาวรัตน์ หรืออาจารย์อังคาร หรืออย่างสุนทรภู่ ที่แกได้ซีไรต์นั้นมาจากนวนิยายและรวมเรื่องสั้นนี่ครับ ไม่ใช่สาขาบทกวี หรือการที่ได้ รางวัล"ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์" มีความหมายว่ากวีซีไรต์กันแน่ครับ ?
ป.ล. ผมอ่านงานแกมาเยอะ ไม่ยักกะรู้ว่าแกเขียนกวี มีแต่เล่ม สี่ฤดู, ทั้งชีวิต ที่รวมไฮกุ และมังกรเซน ที่เป็นรวมปรัชญาเซน ที่ใกล้เคียงกวีที่สุด แต่มันก็ไม่ใช่ผลงานกวีของแกนี่ฮะ
หรือว่าข้อมูลคำว่า"กวีซีไรต์"นี่ใช้กันมาผิดๆ (ในสองรายการที่ผมกล่าวคือ 168 ชม. กับรายการนี้) หรือผมด้อยปัญญาเองหนอ ชี้แจงกระผมที
ในปัจจุบัน คำว่า "กวี" มีความหมายที่กว้างมากขึ้น ไม่เพียงแต่หมายถึงผู้แต่งร้อยกรองเพียงอย่างเดียว หากยังหมายถึง ผู้มีฝีมือในการแต่งวรรณกรรมในรูปแบบอื่นๆ เช่น นวนิยาย เรื่องสั้น วรรณกรรมมุขปาฐะ
Cr.wikipedia
ขอบคุณมากครับที่ช่วยให้ความกระจ่าง
ผมชอบอ่านหนังสือมาก ต้องมีหนังสือติดตัวตลอด ผมคิดจริง ๆ ว่าคนไทยเราไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือ หรือไม่ค่อยชอบอะไรที่มันมีสาระ สังเกตได้จากคลิปยูทูบ คลิปอะไรที่มันมีสาระ ยอดคนดูมักมีไม่เท่าไร แต่พวกคลิปตลก เฮฮา ไร้สาระ ดูกันเป็นล้าน รายการโทรทัศน์ก็ใช่ พวกรายการมีสาระมักเรตติ้งไม่ค่อยดี สุดท้ายก็อยู่ได้ไม่นานต้องลาจอไป ส่วนพวกรายการไร้สาระบางรายการอยู่มาได้เป็นสิบยี่สิบปี
ผมอ่านมากเลยทำให้ผมรู้มาก จนผมยังงงเลยว่าทำไมเพื่อนบางคนถึงต้องถามว่า "มึงไปเอาความรู้มาจากไหนเยอะแยะวะ" คือแค่นี้คิดไม่ได้เหรอครับ คำตอบมันก็เห็นกันอยู่ชัด ๆ หนังสือเอย อินเตอร์เน็ตเอย แหล่งความรู้มีมากมาย แต่เขาไม่ขวนขวายหยิบฉวยเอาเอง และไม่ใช่แค่นี้ คือคนไทยเราบางทีแค่ประโยคสั้น ๆ ไม่กี่ประโยคก็ยังแทบจะไม่อ่านกัน อย่างที่เคยมีคนเอาภาพมาให้ดู แบบมีคนโพสต์เฟซว่าไปเที่ยวปักกิ่ง เขียนชื่ออัลบั้มชัดเจนว่า "ปักกิ่งหนาวมาก" ก็มีเพื่อนไปเมนต์ว่า "ที่ไหนอ่ะ" แล้วถามอีกประโยคว่า "หนาวมั้ย" คือแบบ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ไม่อ่าน ไม่อ่านแล้วบางทีไม่ฟังด้วย หรือฟังไม่ชัดเจน ไม่ละเอียดก็แสดงความเห็นแล้ว อย่างในยูทูบมีคนลงคลิป "พิธีสรงน้ำพระศพ" ซึ่งเป็นข่าวในพระราชสำนักของเก่าแล้ว คนลงคลิปก็เขียนรายละเอียดไว้ว่าเป็นพิธีสรงน้ำพระศพของ "พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ" ซึ่งเป็นพระบิดาของท่านมุ้ย วันที่คลงคลิปก็ตั้งแต่ปี 2015 โน่น แต่ก็มีพวกที่ไม่อ่าน แสดงความเห็นไปต่าง ๆ นานา คิดว่าเป็นพิธีสรงน้ำพระศพของในหลวงรัชกาลที่ 9
กราบขอบพระคุณ เสมือนอ่าน X-Men ตอนสร้างชาติไทย ให้เป็นนักอ่านนะเออ
คุณหมอค่ะ เป็นโรคจี6พีดี สามารถเรียนพยาบาลได้ไหมค่ะ
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ท่านหนึ่งที่จะละเลยไม่ได้เลยที่จะไปสัมภาษณ์คือ อาจารย์มกุฎ อรฤดี แห่งสำนักพิมพ์ผีเสื้อครับ น่าเสียดายมากๆ
แล้วผมว่าบางทีแหล่งความรู้ของไทยทั้งเน็ตและหนังสือมันดูไม่ค่อยหลากหลายเท่าไร หนังสือบางเล่มก็เห็นชัด ๆ เลย ว่าก็อปจากเน็ต คือบางครั้งผมจะอ่านหนังสือในหมวดเดียวกันหลาย ๆ เล่ม ซึ่งเนื้อหาจะเหมือนหรือคล้ายกันมาก แทบไม่มีอะไรแตกต่างกันเลย ตามเน็ตก็เหมือนกัน ข้อมูลก็ก็อปกันไปก็อปกันมาระหว่างเว็บ หาความหลากหลายไม่ได้เลย
Tsutomu Rikimi เห็นด้วย นส.ไทยไม่กว้าง
แต่นางสาวไทยบางคนไปประกวดระดับโลกเลยนะ
@@pill-yu9xi ตลกในวันที่เครียด นส. ไทย ไปไกลถึงจักรวาล นางสาวไทย มีอาภัสรา กับพรทิพย์ กลับขึ้นไปอ่าน คอมเมนส์แรก นส.ไทย " หนังสือไทย"
@@piyawanpiya7672 ผมงงครับคือยังไง
@@pill-yu9xi อ๋อ ในวันที่เครียดจากโควิด
อ่านคอมเมนต์ของคุณ บอกว่า"นางสาวไทยบางคนไปประกวดระดับโลก" เลื่อนขึ้นไปอ่านข้างบน "นส.ไทย ไม่กว้าง"คาดว่าเขาน่าจะหมายถึงหนังสือไทย( คิดเอง)
ก็เลยเกทับนิดหน่อย ว่า ไกลกว่าโลก นส.ไทยก็ไปถึง คือ นางงามจักรวาล
ก็แค่นั้น
แต่มันได้หัวเราะ ในวันที่หารอยยิ้มยังยาก
ชอบหนังสือนะ แต่บ้างเล่มก็แพงมากๆๆ ซื้อไม่ไว้จริงๆ
รายการนี้เลิกทำแล้วหรอคะ รอตั้งนานไม่ออกตอนใหม่เลย แง
เหมือน มาทบทวนจากที่พี่โตมร เขียนไว้ในหนังสือเลยนะครับ :)
ได้มุมมองใหม่ ดีมากๆ
รายการสุดยอดมากๆค่ะ ตอบข้อสงสัยหลายๆๆอย่างงเลยย
อ่านเถิดจะเกิดผล 5555
หนังสือเรียน!!!!!
20:04 siam map หาซื้อไม่ได้
การเอางานหนังสือมาเป็นตัวอย่างที่บ่งบอกว่า"คนไทย"อ่านหนังสือเยอะ หรือครับ ???
ผมคิดเอานะว่า การจะจัดงานหนังสือขึ้นมา ก็ต้องมั่นใจว่าคนจะมาซื้อหนังสื้อป่ะ เมื่อคนซื้อหนังสือเขาก็ต้องซื้อไปอ่าน เพราะหนังสือมีไว้อ่าน การจะวัดค่าประมาณ ค่าสถิติการอ่านของกลุ่มตัวอย่าง มันก็น่าจะใช้ได้ แต่มันก็มีหลายกลุ่ม อย่างคนที่ไม่สามารถเข้าถึงหนังสือได้ตามต่างจังหวัดนั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่งานหนังสือวัดได้ไหม ได้ในระดับหนึ่ง แต่จะวัดว่าคนไทยทั้งหมดคงจะไม่ได้ เพราะส่วนนี้เป็นส่วนที่คนสามารถเข้าถึงหนังสือได้
ชอบตอนนี้จังเลยค่ะ :)
เกริ่นมาเป็นบทกวีเชียวนะ ^^
พี่โตมร พี่สุดยอดมาก พี่เป็นไอดอลของผมเลย